නිමළලි පුංචි Part v

(Story by ish)

නිමළලි පුංචි කථළල ඳරක්කු උනළට වමළල ඉල්න්න ඕනන් ඔක්නකොටම කලින්. මනේ කළර්යබහුත්ලය නිවළ ඇත්තටම නේක

ලියන්න නලළලක් තිබුනන් න. ශතරලන නකොටවටත් නශො comments ෆබුන නිවළ මම හිතුලළ ඊඟ නකොටවත් දළන එක නශොයි

කියළ. ශතරලන නකොටවට comment කරපු ශෆනමෝටම වහතූතියි. නේ නකොටවත් නශොයි කියළ හිතුනළ නේ කනමන්ට් එකක් දළළ

යන්න අමතක කරන්න එඳළ.

…………………………………………………………………………………………………………………………………

නඳර මතකනයන්……………………………………………………………

ඔහු මළ ඟට ඳෆමිණ මළනේ නදනතොල් සිඳ ගත්නත් ය.

“පිවහසුද? නේ අරක මම ගළල තිබුන නදන් නන්ද?”

“නමොකක් ද?”

“මම ඕනන කිව්නව්. අර රතුඳළට එක”

“හිහි හිහි ඒක මම ගත්තළ නේ…..”

මම වහකර්ටය උවහවළ ජංගිය ඔහුට නඳන්වනයමි.

“අය්නයෝ ඒක මට ඕනන්…….ගලන්න ගලන්න”

“නේ බබත් ඉන්නලළ. ඳවහනවේ දලවක නදන්නේ”

“බ බ ඕනන්……..”

“ආ ගලගන්නලනකො එනශනේ….”

මළ වළය උවහවළ ඔහුට කීනලමි. ඔහු මළ අවට ඳෆමිණ මළනේ කලයන් අතගළමින් ශෆසිටි ජංගිය දනිවහ දක්ලළ ඳශතට කර

මළනේ තට්ටමි සිඹින්නට විය.

“නමොන මගුක් කරනලද මන්දළ හිහි ඉහිශහ….”

මම සිනළනවමින් ඔහුල ඳනවකට තල්ලු නකොට ජංගිය මළනේ ලෂලුකර දක්ලළ ඳශතට ඇද දමළ එය කකුනල් ආධළරනයන්ම

මළනේ අතට නගන එය ඔහු නලත දමළ ගෆසුනලමි. ක්ණයකින් ජංගිය අල්ළගත් ඔහු එය අතට නගන නෆගිට්නට් ය.

“නශට බළප්ඳළ එනලළ කිව්ලළ නන්ද?”

“ශහේේේ උනදන්ම එනලළ කිව්නව්. මම යනලළ එනශනේ ටටළ…. කියන්න එඳළ කළටලත් ආ….හිහිහිහි..”

මම දියනිය ලත්තන් කරනගන ඳළරදිනේ එන්නට විය. ඳළර දිනේ පිය නගන අතර තුර මළ කල්ඳනළ කනල් අද දින සිදු ව නදය

පිලිබලය. අවුරුදු ගණනක් තිවහනවේ දුටු සිහිනයක් වෆබ කරගත් දිනයකි අද. එය මළනේ ඳමණක් නනොල ඔහුනේ ද

සිහිනයකි. නකනවේ වුලද එය ශරිශෆටි වි ගෆනීමට අඳ නදනදනළටම නනොශෆකි වීම පිලිබ සියුේ කණගළටුලක් මළනේ සිත

පුරළ ඇදි ගිනය් ය. ඒ අර නකොනශලත් නෆති කවුනදෝ මිනිනශක් නිවළය. නකනවේ වුලද ඔහු මට බළ දුන් ලිංගික වංතර්ඳනය

නලනුනලන් මළ තෘප්තිමත් ය. යලි ඉදිරි දිනනක ඔහුනේ ශෆකියළල යලි මෆන බෆලිය යුතුමය.

“ඔශහ නකෝ මනේ නසෝන් එක”

මළ දුරකතනය අමතක කර දමළ ඳෆමිණ ඇත. එය නගන ඒමට යනලළද නෆද්ද? මට ඇතිවනය් කේමෆලිකමකි. මළනේ

දුරකතනය දුටු වෆනින් චළමි එය මළ නලත නගනත් බළ නදනු නිවෆකය. එබෆවින් නෆලත යළ යුතු නෆතෆයි මට සිතුණි. මළ

නිලව නලත ංලත්ම දුටුනව් ශෆඩිදෆඩි පුරුනයකු නිලව අව සිටින අයුරු ය. ඒ මහින්ද නනොවිය යුතුය. මන්ද යත් ඔහු

නමතරේ උව පුද්ගනයකු නනොනව්. ඔහු නිලව නදව මශත් ඕන කමින් බනු මට නඳණුනි. තල තලත් ංලත්ම මට ඔහුල

නශොදින් දර්නය විය. ඒ මළ චළමිළනේ නගදර සිටියදි නදොරට තඩි බ අමුත්තළ ය. ඇත්තටම නේ කවුද? නමොහු නවොයන්නන්

මළල ද? අනියත බියජනක ශෆඟීමක් මළ සිරුර නලළගන්නලළක් නමන් මට දෆනුනි.

“මිවහ කවුද නේ නගදර ඉන්නන්”

අද එතෆන් සිට ………………………………………………………………..

“ේේ මම… ඇයි”

මළනේ කටින් ලචන එලියට ඳෆන්නන් නලවුමින් ය.

“මිවහ මම අනුරළදපුර ආමි කේප් එනකන් විහල. මම නිලළඩුලට නගදර යන ගමන්. නේ බේ එක තරිඳුනේ. එයළ මට නේක

දුන්නළ යන ගමන් නමනශන් තියළ යන්න කියළ. මිවහ තරිඳුනේ ලයිසහ ද?”

“ේේේ ශහශහ න. මනේ නංගි තමයි තරිදුල බෆළ ඉන්නන්.”

“ආ එනශමද? නමන්න බේ එක. මම ගිහින් එන්නේ එනශනේ”

“නත් එකක් බීළ යන්න ඉන්න.”

“ේේේේ… නත් එකක් බීම යන්නකො එනශනේ”

ඔහු එනවේ කියළ මළ නලත දරුනු බෆල්මක් නශලුනව් ය. ඔහුනේ දවහ නෆලතුනන් මළනේ තන් යුග අතරය. කබයට ඇඳුේ

ඇනගන චළමිනේ නගදරින් පිටව මම මළනේ ඇදුේ නිසිඳරිදි ඇත්දෆයි ඳරික්ළ කිරිමට ලගක් නනොවි ය. මළනේ බ්ව්වනය්

නකලරින් තනඳටනය් නකොනක් නඳනනන්නට ඇති බල ඳවක් වනය් ඳසුලය. ඔහුනේ ඒ කළමුක බෆල්මට ක්ණයකින්

මළනේ නයෝනිය අලට නතත් වි ගිනය් ය. මළනේ ජංගියද චළමි විසින් නවොරකන් කර තිබ නශයින් මළ මශත් අඳශසුතළලයකට

ඳත් වින.

“එන්න. “

මළ නදොර විලෘත කර ඔහුට ආරළධනළ කනමි.

“මිවහනේ නම නමොකක්ද?

“නිමළලි”

“ආ ආ මට මතකයි තරිඳු මිවහ ගෆන කියළ තිනයනලළ. මිවහ ඉන්නන්ත් අනුරළධපුනර් නන්ද?”

“ශහේේ ඔව්. නමොනලද තරිඳු මම ගෆන කියළ තිනයන්නන්”

“එයනේ ලයිසහට නිමළලි කියළ වහවන අක්කළ නකනනක් ඉන්නලළ කියළ”

“ඇත්තට….”

“ශහේේේ….”

“ඉන්නනකො මම නත් එකක් ශදළනගන එන්නේ”

මම කුවහසියට යන්නට ශෆරී ඔහුට නඳනනන ඳරිදි ඕනලටත් ලඩළ මළනේ ඳවහව නලමින් කුවහසියට ගිනයමි. මළ කුවහසියට

ඳෆමිනි ඳසු දියනිය ඔහු වමග නවල්ේ කරමින් සිටින ශඩ මට ඇසුනී. නත් එක ශදන අතර කල්ඳනළ නොලක මළ ගිලී

ගිනය් ය. විහල වෆබවින්ම කඩලවේ පුද්ගනයකි. කලු රන්ලන් ඳෆශෆ වමකට හිමිකේ කියූ ඔහු අඩි 6 ක් ඳමන උවෆති

අනයකි. මළව ගනනක් තිවහනවේ ගනු පුලුටක් ලත් නනොදෆක කවුනර් සිට ඳෆමිනනන නමොවුන් තු ඇත්නත් අවළමළන්ය ව

කළමළළලකි. විලළශකයන් නේ එම අවශනය නකනවේ නශෝ තම බිරි නලතින් මග ශරලළ ගන්නළ අතර අවිලළශකයන් තු

එම අවශනය බුර බුරළ ඔඩු දුලයි. නමනවේ දින ගනනකින් වහත්රී ඳශවක් නනොබන නවොල්දළදුලන් තම බිරිද වමග රමනනය්

නයනදන්නන් නරොනබෝ ලරුන් නමන් අතිය නව්ගලත් ශළ ක්තිමත් ලය. මළනේ මිතුරියක් ලන නයනළ ශමුදළ නවබනකු

වමග අනියේ වබතළලක් ඳලත්ලළනගන යන්නීය. ඔහු නිලඩුලට ඳෆමිනි ඳසු ඇය ශළ ලිංගිකල එක්ලන අතර ඔහුනගන්

එක්ලරකදි බන වතුට ඇයනේ වෆමියළ ශළ විසි ලතළලක් එක්වලළට ද නනොෆනබන බල ඈ මළ ශළ දිනක් ඳෆලසනය් මට ද ඔහු

ශළ එක්ලන නව ආරළධනළලක් කරන අතරය. මළ සිත තුද එලෆනි නව්ගලත් එක්වීමක් නකනරහි කෆමෆත්තක් තිබුණ ද මළ

මළනේ ශෆගීේ ඳළනය කර ගත්නත් දෆඩි උත්වශයකිනි. විවිධ පුරුයන්නේ දක්තළ මෆන බෆලීමට නකතරේ ආළලක් සිත

තු තිබුනද ඔවුන් ශළ එක්වීමට මළ තු තිබුනන් දෆඩි බියකි. ඒ මළනේ ඳවුල් ජීවිතය අවුල් වීමට ඇති ඉඩකඩ නිවළත් වමළජ

නරෝග පිලිබදලද නිරන්තර බියක් මළ වව කරව නිවළ ය. චළමි ලෆනි තරුනනයකු ශළ රමනනය් නයදීමට මළ කිසිදු

තෆතිගෆන්මක් නනොගත්නත් ඒ නිවළය. නකනවේ වුලද ඔහුට තලම අත්දෆකීේ අඩුකම නිවළ ගෆශෆනියක සියයට සියයක්ම

වතුටු කරවිනේ ශෆකියළලක් නෆති විය ශෆක.

“විහල මල්ලි නත් එකක් නබොන්න ආ….”

මළ ඔහුට නත් එක පිලිගෆන්වනයමි.

“තන්ක්වහ”

එනවේ මට වහතුති කරමින් නත් නකෝප්ඳය ගෆනිමට සදළනේ ව ඔහු නකෝප්ඳය ඇල්ල වෆනින් මළ බන්නද්සිය ඳෆත්තකට

ගත්නතමි. නිලරදිල නකොප්ඳය ේරශනය කරගත නනොශෆකි ව ඔහු අතින් නකෝප්ඳය අතශෆරිනි.

“ඔශහ….”

අඳ නදනදනළටම ක ගෆසින. මළ ක ගෆසුනව් නබොරුලට බලත් මළ සිතළ මතළම නකෝප්ඳය ඔහු මත අතශෆරිය බලත් ඔහු

නනොදනී. නත් ලලින් ඔහුනේ කලිවම නතත් වී ගිනය් ය. ශමුදළ නවබලුන් ලඩළත් හිරට ඇදුේ අදින නිවළ ක්නයකින් ඔහුනේ

කලිවම ශරශළ ඇතුට නත් ගළ යන්නට විය. උනුසුේ නත් දියරනය් වෆරට ඔහු තම ලිඟුල කලිවමට උඩින් අල්ළනගන

කෆගවන්නට විය.

“අනන් මල්ලි නවොරි.. අනන්… දනලද??? ..”

“උශහ පිච්චුනළ ලනේ… ආශහ…”

“අනන් නවොරි අනන් නමොකද කරන්නන්”

මළ ඔහුනේ ඉනට අත තබළ ඇසුනලමි. ඔහු තලමත් ලිඟුල අල්ළ නගනය.

“මල්ලි යන්නකො නේ කළමරයට. ඉක්මනට”

මළ ඔහු තල්ලු කරනගන මළනේ කළමරයට ගිනයමි. සිය දශවහ ලළරයක් “අනන් නවොරි මල්ලි” යන ලදන මනේ ඔඋවින්

පිටකිරීමට මළ අමතක නනොකනමි.

“නේක ගලන්න මල්ලි. පිච්නචයි තලත්”

මළ එනව කියමින් ඔහුනේ නබල්ට් එක ගලළ කලිවම ඳශතට ඇද දෆමුනලමි. ඔහු තම යට ඇදුමට උඩින් ලිඟුල අල්ළනගන

නව්දනළනලන් එය අතගළන්නට විය.

“දනලළ අක්නක්”

මම ක්නයකින් ඔහුනේ යට ඇදුම ඳශත් කනමි. ඔහුනේ ලිගුල උනුසුේ නත් ඳශර නශේතුනලන් රතුවී ලකුටු ගෆසී තිබුනන් ය.

කළන්තළලක් ඉදිරිනය් තම නිරුලත් වී සිටියද ඔහුනේ ශිහනය ප්රළනලත් නනොවි තිබුනන් සිදු ව අකරතෆබ්බ්ය නිවළ විය යුතු

ය. ඔහු තම දෆතින් තම ලිගුල ලවළ ගත්නත් ය. මළ ඔහුනේ අත ඳනවකට කර ඔහුනේ ලිඟුලට ංවී කටින් පිබින්නට වනයමි.

කටින් හුං ගවමින් මළ එයට ලඩළත් ං වනයමි. දෆන් ඔහුනේ කෆගෆසිල් නෆති තරේ ය.

“තළම දනලද”

“ශහේේේේ….” ඔහු සුසුමක් නශලුනව් ය.

ඔහුනේ ශිහනය යේ ප්රළනලත් වහභළලයක් එලර නඳන්නුේ කනල් ය. එය නමොනශොතින් නමොනශොත ගෆනශන්නට විය. නමුත්

එය නශොදින්ම ප්රළනලත් වී නෆත. නඳොනොලට ේබකල තිබු ඔහුනේ ශිහනය ක්රමනයන් නඳොනොලට වමළන්තර නලමින්

මනේ නිකනටහි ලෆදී නතර විය. මළ ක්නයකින් එය ගි දමළනගන නශොද හුවහමක් නගන ඉශට ඇද එය මළනේ උගුර දක්ලළ

නගන ගිනයමි. මළනේ මුල තුදී එය තලත් නකලින් ලන බල මට දෆනුනි. ලිගුල මුල තුදී ප්රළනලත් වීම මළ ලඩළත් ආදරය

අලවහථළලක් විය. ක්රමනයන් ලිගුල අගල් 6 ක් ලෆනි ප්රමළනයකට දික් ලන්නට විය. මම එය නක ලලින් නශලමින්

නව්ගලත් නව එය උරළ නබොන්නට වලළ ය.

“අේනේ මනේ ලවහතුනව්”

විහල මළනේ නකවහලෆටිනයන් අල්ළනගන නව්ගනයන් මළනේ මුලට තම ශිහනය ඔබන්නට විය. එය මළල නමොනශොතකට

ලළතය ආහලළව ප්රළහලළව කිරිම නලතළන්නට වමත් විය. හුවහම ගෆනීම අඳශසු ව මම ක්ණයකින් ඔහුනේ ඳයිය එලියට

නගන අතින් වංතර්ඳනය කරන්නට වීමි. ඒ අතරතුර ඔහුනේ ලෘනනකෝ නලකමින් නශොදින් හුවහම ගන්නට උත්වශ

කනමි. ශිහනය උඩට කර අල්ලළනගන ඔහුනේ ලෘනයන් නලකමින් උරන මට ඔහුනේ ලෘනයන්හි යේ නලනවක්

දෆනනන්නට විය. මළරුනලන් මළරුලට ඔහුනේ ලෘනයන් ගිගත් මළ ශට ඒලළ එකිනනකට ප්රමළනනයන් නලනවහ බල ඳවක්

ලන්නට එතරේ නව්ළලක් ගත නනොවීය. මළ ඉතළ ඕනකමින් ඒල පිරික්වන්නට වනයමි. මළ එනවේ කරන්නන් කළමනයන්

උමතුල සිටි නිවළ යෆයි විහල සිතන්නට ඇත. වෆබවින්ම ඔහුනේ එක් ලෘනයක් අනනකට ලඩළ නබනශවින් විළ බලක්

නඳන්වීය. එනමන්ම ඒලළහි අවළමළන්ය නව නශර ඉලිප්පී නගොවහ තිබ අතර ඊට ඳශලින් ඔහුනේ ඉකිලි අතර වනමහි යේ

ඳෆල්ේ වහභළලයක් ද විය.

“මූට මුකුත් නඩක් ලත් ද?

මළ ක්නයකින් බිනයන් ඇලී ගිනය් ය. මන් ද මළ වමළජ් නරෝග නකනර් දෆඩි බියකින් ඳසුලන්නියක් වලළ ය. එම බියම මළ

විවිධ පුරුයන් ශළ ලිංගික ක්රියළලන් සිදුකිරීමට යළම දෆඩි නව ඳළනය කනල්ය. නෆතිනේ මට තිනබන අධික කළමළල

වංසිදුලළ ගෆනීමට පුරු ලිගු සියයක් ලත් මළනේ නයෝනිය විසින් ගිනගන ශමළර ය. මළ චළමි ලෆනි නනොඉදුල් තරුනනයකු

නේ වදශළ නඳොඹලළ ගෆනීමට මූලිකම වළධකය වනය් නමම වමළජ් නරෝග නකනර් මළ තු ඳෆලෆති අවශනකළරී තත්ලයයි.

“දෆන් දන්නන න නන්ද?”

මළ තලත් ලරක් ඔහුනේ ලිගුල අතගළමින් කීනලමි. මට උලමනළ කනල් ශෆකිතරේ ඉක්මනින් ඔහුනගන් ඈත්වීමටය.

“ඔයළ නේ මළරයි නකල්නල්. කළනකින් මට නේ තරමට ගනියක් ං වුනන්. ආශහ…”

ඔහු එනවේ කියමින් නෆලත ලරක් තම ශිහනය මළනේ කටට එබීමට දෆගලුනව් ය. මළ ඔහුල තල්ල කර නෆගිට්නට් ය. මළ ඒ ලන විටත්

සිටිනය් දන ගවළනගනය. ඔහු ක්නයකින් මළ ඔහු නලතට ඇදනගන මළනේ නතොල් තදින් උරළ බිව්නව්ය. මළ ඔහුනගන් මිදීමට තෆත්

කත් ඔහුනේ ක්තිය ඳරයන්නට මට ශෆකියළලක් නනොවී ය. දෆඩි නතොල් චුේබනයකින් ඳසු මළ බුරුල් ක ඔහු මළනේ නයෝධ

ඳනයොධරයක් තන්නට විය. ගිරයකට අසුව පුලක් නගඩියක් නමන් මළ ඔහුනේ දත් අතර සිටවී සිටිනයමි. දරුණු නතොල් සිඳගෆනීමකින්

අලසිහියට ඳත්ල සිටි මම මළනේ තනපුඩු සිරවීමත් වමග පියවි නෝකයට පිවිසිනයමි.

“තමුනවට පිවහසුද ඕයි”

මළ ඔහුට බෆන ලෆදුනනමි. මළ කියු නදයින් වික්ශිප්ත ව ඔහු මළ ේරශණනයන් මුදළ ශෆර මළ නදව බළ සිටිනය් ය.

“ඇයි අක්නක්. නමොකද වුනන්”

“අයින්නලනලළ”

මළ ඔහු තල්ලු කර දෆමූනයමි.

“ඇයි නේ”

ඔහුට කිසිලක් සිතළගත නනොශෆකි විය. වෆබවින්ම පිවහසු මට ය. මවිසින්ම ඔහු නමයට නඳොඹලළ නගන මළ ඔහුටම බෆනලදියි.

“දෆන් ඔයළ යන්න. ප්ලීවහ”

“ඔයළට පිවහසුද? එන්න නමනශට”

ඔහු තම ලිඟුල දතින් පිරිමදිමින් මට අත දිගු කනල් ය.

“ඔයළ යන්න මල්ලි දෆන්. අනප් නගදර අයත් එයි දෆන්”

“ඔයළට මළල එඳළ ද?

“තමුනවට පිවහසුද ඕයි. යනලළ යන්න නමතනින්”

“නමොන හුත්තකට ද එනශනේ මනග ඳයිය කටට ගත්නත්”

“ගිනි ලතුර ශෆලුන නිවළ මට දුක හිතුනළ. මම පිච්නචන්න කලින් නක ගලළ. මනුවහවකමට මම උදව් කනල්. නලන නලන නද්ලල් ලට

එන්න එඳළ. ඔය දෆන් යන්න මල්ලි. ප්ලීවහ….”

“යනකො මනුවහවකමට කටට ගන්න එවුනුත් ඉන්නලනන් ශිට්… “

ඔහු නකෝඳනයන් යට ඇදුම ඇදගන්නළ අතර මළ නදව බමින් කීය.

“නවොරි නවොරි මමයි ලෆරද්ද කනල්. ශරිනන්. දෆන් ඔයළ යන්නනකෝ”

“අක්කළ නේකට ආව නෆද්ද?

ඔහු නෆලත තම යට ඇදුම ඳශත් කර තම ඳයිය එලියට ගත්නත් ය.

“ශහේේේ හි….”

මම සිනළනවමින් ඔලුල නදඳෆත්තට ලෆනුනලමි.

“ඇයි? මට හුකන්න ඕනන ඔයළට”

ඔහු නෆලත මළ නදවට එන්නට විය.

“පිංසිද්දනලයි යනලද කරුනළකරළ මල්ලි. මම ක ගශනල යන්නෆත්තං ශරිද? නේ නඳොඩි මයත් ඉන්නලළ වළනල්”

“අනන් මට නේ නත්නරන්නන් න නේලළ. එක්නකො මට පිවහසු නෆත්තං ඔයළට පිවහසු. මටත් නලන්නන් මශ හුත්නත් ලෆඩ තමයි. නරද්ද..”

මට බෆන ලදිමින් ඇදුේ ඇදගත් ඔහු යන්නට වළයට ඳෆමිනිනය් ය. ඒ අතර මම මළනේ ඇදුේ වකවළ ගන්නට වීමි. ඔහු වළයට

ඳෆමිනනනු දුටු දියනිය ඔහු දෆක වතුටට ඳත් විය. ඔහු මද නව්ළලකට අතුරුදශන් වනය් නකොනශටදෆයි ඇය කල්ඳනළ කරන්නට ඇත.

“මම යනලළ බබළ”

මළ නදොරකඩට වී ඔහු යන නදව බළ සිටිනයමි. ඔහු ශළ රමනනය් නයදුනළ නේ කුමක් නශෝ බරඳත නරෝගයක් මළ ශට ලෆනදන්නට

ඉඩ තිබුනළ යෆයි මට සිතුනි.

“ශේනේ ඇති ඔයින් ගියළ…”

වෆනසුේ සුසුමක් නශලු මම ඉක්මනින්ම ගිනය් නළ ගෆනීමට ය. ඔහුනේ ශුක්ර තරය මළනේ ඇනේ ගවී තිබිම මට මශත් අවශනකළරී

ශෆගීේ නගන නදන්නක් විය. කමරයට ගිය මම දිය නරද්ද ඇදනගන් නෆලත වළයට ඳෆමිනිනය් මම නළන නතක් දියනීය කුමකට නශෝ

නයොදලළ ඇනේ අලදළනය මළනගන් නලනතකට යෆවීමට නශොරගල් ඇහිදිමිනි. ලටපිට බෆල මට එක්ලරම නඳනුනන් විහල නගන ආ

තරිදුනේ බගය ය. මට එය ඇර බන්නට සිතුනන් තරිදුනේ යට ඇදුේ තිබිය ශෆකියෆයි මට වෆක සිතුනු බෆවිනි. ටී ර්ට් කිහිඳයක්

ඉලත් ක ඳසු මට ඔහුනේ එක් යට ඇදුමක් නවොයළගත ශෆකි විය. එය ශමුදළනලන් වඳයන්නළ ව නකො ඳෆශෆති ව නි යට ඇදුමකි. මළ

එයට මළනේ මුල තබළ සුලද ආේරළනය කර බෆලනයමි. වෆබ පිරිමි සුලදන් ඉන් ශමළ ආනව් මළනේ නයෝනි නතොල් ඇශෆරලමිනි. තල

දුරටත් බගය ඇවිවහස මට තලත් යට ඇදුේ කිහිඳයක්ම නවොය ගත ශෆකි විය. ඉන් ක ො පැහැති එ ක් ක ෝරා ගත් මම එය හැද

බැලීමට සි ක් පහ වුනි. මා දිය කරද්ද මෑත් ර එය කුට දමාකගන ඉහට ර හැදගත්ක මි. මට අමුතු හැගීමකින් ග

කලාකගන යන බලක් දැනුනි. කයෝනි ක ොල් ක්නයකින් ඈත් ලන්නට පටන් ගත්කත් ය.