Kabanata 1

PANIMULA O INTRODUKSYON

1.1. PAGPAPAKILALA SA PAKSA NG PAG-AARAL

\

Isa itong pagsubok na matatawag sapagkat nailalabas ng mga Pilipino ang

kanilang kakayahan na maghanap ng iba pang alternatibong solusyon upang

maitawid ang buhay sa kahirapan at matamo ang wagas na kaginhawaan. Tulad

na lamang ng industriya ng “Junk Shop” kung saan ay nagsisilbing pag-asa ng

mga mamumulot ng basura sa pamamagitan ng pangongolekta ng mga lumang

bote, dyaryo, at bakal pagkatapos ay ipatitimbang. Katumbas ay kaunting halaga

na para sa kanila ay sapat upang mabuhay sa loob ng isang araw.

Hindi lang namumulot ng basura ang nabibiyayaan ng pag-asa ng “Junk

Shop” kung hindi pati na rin ang mga pamilyang may-kaya (Middle Class) bilang

isang praktikal na solusyon sa kahirapan. Sa pag-aaral na ito, tatalakayin ang

sikolohikal na epekto ng “Junk Shop” sa mga naghahanapbuhay dito; ang

pinagmulan ng industriyang ito at ang kanilang kalagayan.

1.2. PAGPAPAKILALA NG MGA PROBLEMA AT SULIRANIN

Ang pag-aaral na ito ay aalamin kung ano at mithiin at saloobin ng mga

taong naghahanapbuhay sa “junk shop”. Ito ang mga sumusunod na katanungan

na siyang nakapagtutugon sa pag-aaral:

1. Ano ang inyong estado ng pamumuhay bago maghanapbuhay sa isang

“junk shop”?

2. Paano kayo nagsimulang nagsimulang magtaguyod ng “junk shop”?

3. Ilang taon na kayong namamahalang ganitong uring hanapbuhay?

4. Bakit ito ang napili ninyong hanapbuhay samantalang maraming

negosyo ang maari pang pagkakitaan?

5. Paano ito nakatutulong sa inyong pamilya?

6. Anu-ano ang pangarap ng isang nangangasiwa / nagtatrabaho sa

“junkshop” para kanyang sarili at sa kanyang pamilya?

7. Ang inyong kinikita ay sapat na ba upang tustusan ang

pangangailangan ninyo sa araw-araw?

8. Anu-ano ang mga suliranin sa inyong hanapbuhay?

9. May mga patakaran ba kayong sinusunod?

1.3. LAYUNIN NG PAG-AARAL

Layunin ng pag-aaral na ito na suriin kung anong buhay na mayroon ang isang

nangangasiwa ng “junk shop” at ang mga naghahapbuhay dito gamit ang maka-

sikolohiyang pananaw; kung anong uri ng pamumuhay ang kanilang pinagdadaanan at

ang epekto nito sa kanilang buhay. Layunin din nito na suriin kung ano ang kaugnayan

nito sa mamumulot ng basura na dumaranas ng kasadlakan sa buhay na siyang

nakakaapekto sa kanilang saloobin at mithiin sa buhay. Isinagawa ito sa pagnanais na

makapag-ambag ng kaalaman sa larangan ng Sikolohiyang Pilipino.

1.4. KAHALAGAHAN NG PAG-AARAL

Ang kahalagahan ng pag-aaral na ito sa iba’t- ibang aspeto ay ang sumusunod:

Sa Mag-aaral – Makapagpapalawig ng kaisipan na siyang magsisilbi upang

gabay ng mag-aaral.

Sa Lipunan – Ang tao ay hindi nahihiwalay sa kapaligiran na kanyang

kinabibilangan. Samakatuwid, ang pag-aaral na ito ay mahalaga sapagkat

ito ang magsisilbin

Sa Disiplina – Ang Sikolohiyang Pilipino ay isang uri ng sikolohiya bungang

karanasan, kaisipan at oryentasyong Pilipino. Samakatuwid, ang pag-aaral

na ito ay mahalaga sapagkat makapag-aambag ito ng isang makabagong

konsepto gamit ang maka-Pilipinong metodolohiya.

1.5. SAKLAW AT LIMITASYON NG PAG-AARAL

Sa unang tingin, masasabi na ang “junk shop” ay walang katuturan sa

larangan ng sikolohiya dahil ang pinag-uusapan ay tungkol sa hanapbuhay,

kabilang ito sa larangan ng komersyo. Kaya ang pag-aaral na ito ay hindi

pagtutuunan ng pansin ang kanilang hanapbuhay. Bagkus pag-aaral na ito ay

nakatuon lamang sa maka-sikolohiyang pananaw upang tukuyin ang kanilang

mga karanasan, saloobin, at mithiin sa buhay.

Kabanata 2

TEORYANG KINAPAPALOOBAN NG PAG-AARAL AT MGA KAUGNAY NA PAG-AARAL AT LITERATURA

2.1. KAUGNAY NA LITERATURA

“Setting-Up a Junk Shop Business”

The Junk Shop Business is most relevant today considering that the government

has promoted environmental awareness among its citizens, expressing the need for

proper waste disposal and recycling of materials as a major factor in protecting the

environment.

As such, business of this nature has developed into a small scale industry. At a

glance, one can not immediately see the profitability of this business but in fact that

junk shops continue to exist is proof enough. The proliferation of junk shops in many

localities attests to the stability of this small scale industry.

The introduction of new materials such as plastics and aluminum containers replacing

the old kind have expanded the items now considered in the business unlike before

wherein old newspapers, glass bottles and metals are the main concern. From the

simple and ordinary galvanized iron and brass steel products, copper, aluminum and

plastic user more as an alternative, has taken the limelight.

And so we can say that this enterprise which is actually a simple buy and sell business is

here to stay.

Registration and Permits

In whatever type of business one intends to venture into, legally is a must. The licenses

coming from the concerned government agencies should be acquired prior to operation.

Below is a list of the said agencies.

DTI - Business name registration

BIR - Taxation purposes

Barangay Certification

LGU (City/Municipality) - License to operate

Location/Site of the Business

The project’s location should be within a commercial district and proximate to

residential developments. It should be high accessible to private and public utility

vehicles, trucks included. Prior to signing of the leas contract, the entrepreneur must

check with the local barangay with regards to any restrictions concerning the junk shop

operation.

There are two options that can be considered with regards to how big an area one

should lease.

1. Buying Station - Should one find hard to acquire a space for both purchasing

and warehouse purposes due to inavailability or high rent, one can operate a

buying station with an area of at least 30 sqm. However, a storage area

proximate to the buying station is required. The storage area must be at least

100 sqm., portion of which is covered, the ratio to be determined based on the

market assumptions. In this case, it is necessary to have at least a small pick-up

vehicle for transporting the purchased goods from the buying station to the

storage area.

2. Warehouse Operation - A warehouse set-up with ample open area is

advisable. The gross floor area should be at least 100 sqm., portion of which is

covered, the ratio between the open and covered area to be determined based

on the demand in relation to the volume of recyclable items/materials. In this

case, the acquisition of a delivery vehicle is optional.

Manpower and Equipments

The Junk Shop Business is not manpower intensive but like any other businesses, one

must have a trustworthy and hardworking staff to succeed. A personal touch is advisable

as the foundation of the business’ operation is pretty much cash oriented. If the

entrepreneur can act as the general manager and the cashier at the same time, the

possibility of pilferage can be minimized if not eliminated.

The list below outlines the basic skeletal force for operation.

1 General Manager/Cashier

1 Officer-in-Charge (minimum wage)

1 Driver/Helper (can act as Checker) (minimum wage)

2 Helper (can act as Checker) (allowance+free board)

Basic office equipment and furniture consisting of 2 sets of tables and chairs, calculator,

adding machine and other office supplies as required.

The list below outlines the necessary operating equipments to start up the business. It is

not necessary that these are brand new as long as it is functional and accurate. All

weighing scales should be inspected and calibrated by the DTI of the City/Municipality

Government.

1 Weighing Scale (Bascula)

1 50kg countertop/hanging weighing scale

2 Metal push-cart (cartilla)

1 Acethyline Torch and Gas Tank

1 Pulley

Tools (steel saw, pliers, vice grips, screw drivers, hammer, “baretta de cabra”,

etc.)

Systematic Operation of the Business

The Junk Shop Business may not be that pleasing to the eye but always remember that

there’s a local saying that says “May pera sa basura! (There is money in junk!)”. One

would look at the Junk Shop’s operation and say that it is quite easy and simple to

operate one, but any business without an operation system would surely lead to

bankruptcy.

Junkshop is considered by many as a dirty business, I mean it literally, but this is a

lucrative business that generates a lot of money both for garbage collectors and

junkshop owners.

Things you might need:

1. Weighing scale is the most important equipment since you are buying all the

scrap materials per kilo, except for glass bottles which is paid by piece.

2. Kariton - maybe you can start with at least 3 then hire some tambay at your

neighboor to collect and buy the scrap from house to house.

3. An open space - to dump all your scrap materials.

4. List of recycling centers that will collect your scraps. Transactions will usually

take weekly or monthly, depending on the amount of scraps that you collected.

5. Delivery truck - if you plan to collect scraps from neighbooring provinces.

Trading Process

Buying

It is also important that the entrepreneur prior to start of regular operations search

for potential wholesales that has by-products in their businesses that would fall

under the categories that the entrepreneur would be buying. It is by principle that it

is best to be a step ahead of the competition, in this case, beat the competition to

the products that we’re buying by gong directly to those who are selling.

Another approach is to tap scavengers by providing them with wooden pushcarts

(kariton) n the condition that you get a first crack on their products and if possible at

a lower cost to at least cover for the cost of the cart. Some junk shops even allow

advances up to a certain amount to maintain the in-flow of materials. Although not

all junk shops practice the latter, the limit on advance in this informal credit system

is up to the prerogative of the junk shop operator. Some junk shops go as high as

P500.00 on an agreement simply based on trust.

2.2. KAUGNAY NA PAG-AARAL

*PAGDALAW AT PAKIKIPAGPALAGAYANG LOOB SA MAMUMULOT NG BASURA

Departamento ng SikolohiyaUnibersidad ng Ateneo De Manila

SANTIAGO D. GEPIGON JR. AT VIRGILIO A. FRANCISCO

Sa pagkakaalam ng mga tagapagsiyasat, may snasulat si Fr. William Keyes (1974)

na isang aklat, Manila Scavengers: The Struggle for Urban Survival, at may isa pang

sulating pananaliksik sa Unibersidad ng Ateneo De Manila na nagawa ng isang mag-aaral

tungkol sa mga mamumulot ng basura dito sa Kamaynilaan (Gepigon, 1977).

Gayunpaman, wala nang iba pang nalalaman ang mga tagapagsiyasat na gumawa ng

pagsusuri o eksperimento tungkol sa partikular na paksa ng pananaliksik na ito.

Nilalayon ng pananaliksik na ito na malaman kung ano ang nagagawa ng patuloy

na lubhang kahirapan ng mamumulot ng basura sa kanilang mga saloobin at mithiin sa

buhay.

Ipinapalagay na ang kasalatan ng mga mamumulot ng basura at ang patuloy

nilang paghihirap na gawa rin ng lipunang kanilang ginagalawan ay may epekto sa

kanilang mga saloobin at mithiin sa buhay.

Takdang Kahulugan ng mga Salita

Mamumulot ng Basura: mga taong namumulot ng mga papel, karton, lata, bakal.

At kung anu-ano pang mga bagay na itinatapon dahil hindi na kailangan o magagamit ng

iba.

Lipunan: tumutukoy sa urbang sosyedad kung saan ang namumulot ng basura ay

naaapektuhan ng pambansang kabuhayan, mga palisi ng pamahalaan at ng industriya sa

kapaligiran.

Saloobin: mga ugali o kilos na nagpapakita ng isang damdamin, paniniwala, o

hangaron para sa isang tao o bagay.

Pagmamasid: ito ang pagtingin-tingin sa tao, sa kanyang mga kilos at karaniwang

ginagawa.

Pakikiramdam: ang ginagamit ditto ay damdamin at mga mata. Tulad ng

pagmamasid, ang pakikiramdam ay tungkol din sa tao, sa kanyang mga kilos at

karaniwang ginagawa.

Pagtatanung-tanong: ditto nagsisimula ang isang pakikipag-usap sa isang tao,

subalit kadalasan sa pagtatanung-tanong, ang paksa ay mababaw lamag, walang

kinalaman sa personal na pagkatao ng isang tao at karaniwang sumasagot sa tanong na

ano, ilan, at alin.

Pagsubok: ang pagsubok ay maaring isagawa sa pamamagitan ng pakikipag-usap

o paggawa. Dito isinasagawa ng isang tao ang isang bagay upang subukan ang isang tao

kung totoo nga ang nabuong kaalaman sa kanyang isipan tungkol sa taong kanyang

pinagmamasdan at pinakikiramdaman.

Pagdadalaw-dalaw: ang pagpunta-punta at pakikipag-usap ng isang tao sa

kanyang kapwa. Ito ay isang paraan sa mabilis na pagkilala ng dalawang tao sapagkat sa

dalas ng pakikipag-usap, nailalabas ng isang tao ang nais niyang sabihin bagamat

maaring may ilan pang nagpipigil.

Pakikialam: ito ay maaring isagawa sa pamamagitan ng gawa o pagtatanong. Sa

kasong ito, ang isinasagawa ng tagapagsiyasat ay pakikialam sa pamamagitan ng

pagtatanong. Ang mga katanungan ay karaniwang nagsisimula sa bakit at naghahanap

ng pagpapaliwanag. Dito naipakikita ng isang tao ang pagkalinga sa iba.

Pakikilahok/Pakikibagay: ito ay ang pagsang-ayon sa gawa, salita at kilos ng isang

tao na ang layunin ay maaaring taos sa puso o hindi. Gayunpaman, malaki rin ang

naitutulong nito sa pagkakaibigan.

Pakikipagpalagayang-loob: nagpapahiwatig ditoang isang tao na panatag na

kalooban sa kanyang kapwa. Wala na ang pagkahiya at pag-aalinlangan sa bawat kilos,

gawa, at salita sapagkat buo na ang pagtitiwala sa isa’t isa.

Diwa; ito ay tumutukoy sa mga haka-haka at hinuha ng mga tao.

Paglalagay: ito ay ang pangingikil o paghingi ng anumang bagay na kalimitang

isinasagawang mga pulis at iba pang nagtatatrabaho at iba pang nagtatrabaho sa

pamahalaan.

PAMAMARAAN

Sa pananaliksik na ito,ang mga napiling kalahok ay ang mga namumulot ng

basura na naninirahan sa Tambakan. Ang mga mananaliksik na naglalayong siyasatin ang

mga mamumulot ng basura dito sa Kamaynilaan ay nagmasid-masid at pumili ng isa sa

nagdadamihang lugar ng mamumulot ng basura.Karamihan sa mga namumulot ng

basura’y nasa squatter’s area. Isa rito ang Tambakan na ngayon ay tinatawag na Gov.

Pascual, na nasa Tenejeros, Malabon, Rizal.

Lugar – Ang lugar ay halos hindi masasabing tirahan sapagkat ito ay ginagawang

tambakan ng mga basura, kaya marahil tinawag na Tambakan. Ang mga bahay ditto ay

tagpi-tagpi at yari sa lumang kahoy, mga kartong pinagdikit-dikit, mga lata at

kinakalawang na yero. Ang mga bubong ay hindi gaanong nakadikit sa bahay at

pinagpatungan na lamang ng mga bato at hollow blocks sa ibabaw para huwag liparin ng

hangin. Kung pagmamasdanang ang mga tagpi-tagping bahay, masasabi na ang mga ito

ay gawa buhat sa mga bagay na itinatapon ng ibang tao,subalit pinagtitiyagaan pa ring

gamitin ng mga tao rito. Ang mga bahay ay dikit-dikit at isang hilera lamang sa gilid ng

kalsada sapagkat sa likod ng mga bahay ay may isang ilog na ginawang palaisdaan na

hindi naman pag-aari ng mamumulot ng basura. Dahil sa kasikipan ng lugar, ang mga

bata ay naglalaro lamang sa kalsada. Sa huling punta ng mga tagapagsiyasat, napansin

nila na may mataas na pader na itinayo sa mga gilid ng mga bahay. Napag-alamang ang

binakurang lupa ay pag-aari din ng may palaisdaan at di malaman ng mga tagapagsiyasat

kung tatayuan ito ng isang bahay o pabrika.

Bahagi ng mga kapitbahayan sa Tambakan ang tinatawag nilang bodega. Kung

tutuusin at titingnang mabuti ang lugar na ito, masasabing hindi ito bodega, spagkat

itoay silong lamang ng isang bahaysa isang maliit na bakuran. Dito ipinagbibili ng mga

mamumulot ng basura ang kanilang napupulot kaya’t makikita mo rito ang patung-

patong na mga bakal, bote, karton, sirang kagamitan sirang kagamitan sa bahayat

ibapang napupulotsa basurahan. Sa paligid nito ay may mga karitong ipinahihiram ng

bodegero sa mamumulot para sa kanilangg gawain.

Gaya ng nasabi sa una, ang lugar na ito ay tambakan ng mga basura. Dito

dinadala ang mga basurang galling sa ilang bahagi ng Malabon subalit ang mga basurang

ito ay hindi pinakikinabangan nang husto ng mga mamumulot dahilan sa

kinukumpetensya sila ng mga basurerong naglilingkod sa pamahalaan.

Karamihan sa mga namumulot ng basura na naninirahan sa Tambakan ay

mahaba ang pinag-aralan. Sa may mga asawa at anak, kadalasa’y hanggang grade three

o grade four lamang ang naabot. Sa mga kabataan man, kadalasan ay nakatuntong lang

sila ng ikaapat o ikalimang baiting sa elementarya at pagkatapos ay nakatuntong lang

sila ng ikaapat o ikalimang baiting sa elementarya at pagkatapos niyoay humintona dahil

ayaw na nilang mag-aral, gusting umistambay, nagkakasakit ng malubha o wala na silang

magastos para sa kanilang pag-aaral.

Sa kanilang pamumulot,ang kadalasan nilang ginagamit ay kariton.Grupu-grupo

silang umaalis at gaano man ang kanilang kinikita ay kanilang pinaghahatian. Marami

ang nailalamanng kariton subalit sa grupo ng mga bata ay tatlo o apat silang

magkakasama kaya’tang kadalasang napupunta sa bawat isa ay 2 hanggang3 piso

lamang sa isang araw. Sa mga matatanda naman ay 5 hanggang 7 piso lamang ang

karaniwang kita sa isang araw na maaaring bumba pa sa ibang pagkakataon. Ang taas o

baba ng kita nila sa bawat araway depende pa rin sa suwerte, dami ng basurang

maaaring mapupulot, hindi pagkakahuli ng pulisat sa lakas ng pagtutulak ng kariton na

kinukumpiska ng mga pulis ay mga sako at ang tawag sa kanila ay magsasako. Ang kita

ng mga magsasakoay kadalasang mas maliit kaysa sa mga gumagamitng kariton dahil

konti lang ang nailalaman sa sako.

Kalahok – Buhat sa Tambakan at tatlumpung namumulot ng bsura ang nakuhang

kalahok. Sa kanila nabatid ng mga tagapagsiyasat ang kanilang kaalaman para sa

pananaliksik. Nahahati ang mga kalahok sa apat na grupo: ang mga kabataang may

gulang na 6 hanggang 17, ang mga may gulang na 18 hanggang 23, ang mga may gulang

na mula 50 pataas. Sampung kalahok ang nasa unang grupo, pito sa pangalawa, pito sa

pangatlo, at anim sa huling grupo. Ang katampatang gulang sa unang grupo ay 9 na

taon, 20 taong gulang sa pangalawang grupo, 34 sa pangatlong grupo at 61 sa huling

grupo.

Patakaran - Sa dahilang ang pananaliksik na ito ay isang pag-aaral tungkol sa

tao, minarapat ng mga tagapagsiyasat na gamitin ang maka-Pilipinong pamamaraan ng

pananaliksik. Ang pakikipagpalagayang-loob ay isang mahalagang bagay sa pagtanto ng

mga saloobin at mithiin ng tao. Ginamit ang Iskala ng Mananaliksik nina Santiago at

Enriquez (1976) upang matarok ang diwa ng isang tao. Ang pagmamasid, pakikiramdam,

pagtatanung-taong, pagsubok, pagdalaw-dalaw, pakikialam sa pagtatanong at

pakikipagpalagayang-loob na bahagi ng iskala ay isinagawa ng mga tagapagsiyasat upang

makuhaang tunay na diwa ng mga kalahok at nang maging makabuluhan ang

pananaliksik na ito para sa lahat.

Sa unang pagpunta sa Tambakan, lugar na tirahan ng mga kalahok, ang mga

tagapagsiyasat ay patingin-tingin sa paligid, nakikiramdam at nagtatanung-tanong.

Pinagmasdan ang kalagayan ng mga tao, ang karaniwan nilang ginagawa at ang kanilang

tirahan upang makatulong makatulongsa mga tagapag-siyasat sa mabilis na

pakikipagpalagayang-loob. Sa pagmamasid ay hindi na rin ang pakikiramdam sa mga

taong naroroon kung ang pagpunta doon ng mga tagapagsiyasat ay hindi nakigulo sa

kanila. Ilan sa mga tao ang patingin-tingin sa mga tagapag-siyasat sa lugar na iyon.

Napansin ding mas medaling lapitan ang mga bata kaya’t lumapit ang mga

tagapagsiyasat sa ilang mga bata na naguumpukan at nakipagkilala. Naging mabuti

naman ang kanilang pagtugon at dito nagsimula isang maikli subalit makabuluhang pag-

uusap. Ang naging paksa ay pawing mabababaw lamang at kung anu-ano pa na

sumasagot sa tanongna ano, ilan, at alin. Ang pangyayaring ito ay naging unang hakbang

tungo sa pakikipagkaibigan. Ang hakbang ding ito ay isinagawa ng mga tagapagsiyasat sa

pakikipagkilala sa ibapang kalahok.

Sa limang beses na pagpunta roon, ang mga tagapagsiyasat ay nagsuot lamang

ng simpleng kasuotan. Kupas na maong at puting t-shirt lamang ang kanilang isusuot

sapagkat nabuo sa kanilang isip na maaaring makabuti ito upang hind imaging alangan

ang mga mamumulot ng basura sa kanila. Ito ay isang paraan ng pakikibagay tungo sa

pakikipagpalagayang-loob ng mga kalahok at nang sa gayon ay maging bukal sa loob nila

pagbibigay ng kaalaman.

Ang minsan sa isang linggong pagpunta roon (tuwing araw lamang ng Linggo

matatagpuanang karamihan sa kanila subalit isang Huwebes ay nagsadya din ang mga

tagapagsiyasat doon) at ang pagtatagal doon ay hindi kukulangin sa apat na oras tuwing

umaga ang tinutukoy ng pagdalaw-dalaw sa kanila. Sa pagdalaw-dalaw na ito at

pakikipag-usap sa kanila ay unti-unting nakuha ng mga tagapagsiyasat ang loob ng mga

kalahok.

Sa tatlong huling pagpunta roon ng mga tagapagsiyasat, dahilan sa hindi

gaanong nahihiyang sumagot ang mga nasabing kalahok, tinanong na ng dalawang

tagapagsiyasat ang mga paksang may kaugnayansa pananaliksik. Sa pamamagitan ng

pagtatanong, ang mga kalahok ay kusang nagsabi ng nais nilang sabihin. Ang pag-

aalinlangan sa mga tagapagsiyasat ay nawala at ito ay mababakas sa kanilang mga kilos.

Sa panig naman ng mga tagapagsiyasat, ang pagtatanong ay isinagawa sa paraang hindi

nakakasakit o nakakainsulto kung ang mga tanong ay may pagka-personal. Naging

madaldal pa nga ng mga kalahok noong mga hling pakikipag-usap. Dito sa antas na ito

masasabi na ang mga kalahok ay naging palagay na sa mga tagapagsiyasat kahit

masasabing hindi pa ganap ang kanilang pakikipagpalagayang-loob.

Ang pagsulat ng mga datos ay isinagawa ng dalawang tagapag-siyasat hindi sa

harapan ng mga kalahok mismo o habang sila’y nagsasalita, maliban sa pagkuhang

pangalan, gulang, at pinag-aralan. Tinandaan na lamang mabuti ng mga tagapagsiyasat

ang mga nasabi ng mga kalahok at isinulat nang tapos na ang panayam o pakikipag-

usap. Ang paraang ito ay isinagawa upang huwag maalangan o magulo ang kanilang

pagsasalita. Sa ganitong paraan, magiging palagay ang mga kalahok sa pakikipag-usap at

masasabi nila ang mga tunay nilang damdamin, saloobin, at mithiin sa buhay.

KINASAPITAN

Ayon sa mga nakuhang datos sa pook na pinagsiyasatan ang mga sumusunod ay

ilan sa mga mithiin at saloobin ng mga mamumulot ng basura:

Kalahok na may edad 6-17

- Gusto kong maging duktor para makatulong sa aking mga magulang at kapatid;

- Sana’y yumaman ako

- Gusto kong maging nars para makapunta ako sa ibang bansa

- Paglaki ko, magpapatayo ako ng malaking bahay tulad noong nakita ko minsan sa

sine

- Bibilhin ko ‘yong palaisdaan diyan sa likod para di kami mawalan ng ulam

- Nagsisisimba kami paminsan-minsan at nagdarasal para kami yumaman

- Natatakot akong mahuli ng pulis, baka kung ano ang gawin sa akin

Kalahok na may edad 18-23

- Sana’y magkaroon ako ng pirmihang trabaho tulad ng pagpasok sa pabrika

- Gusto kong nang magkaroon ng asawa at anak

- Hindi ko ikinahihiya ang pamumulot dahil ‘yon lang ang aking ikinabubuhay

- Sana makatapos ako ng isang kurso

- Sana’y hindi kami mapaalis sa lugar na ito

- Ang iniisip ko ay kung papaano haharapin ang isang araw at kung saan ako

makakakuha ng makakain

- Sana’y hindi kami pabayaan ng Diyos

- Sana’y maging mabait sa amin ang mga pulis

- Sana’y hindi na “nila” kami hinihingan ng lagay, maliit na nga ang kita naming,

gusto pa “nilang” kunin. . . paano naman kami. . . .kailangan din naming ang

kumain tulad ng mga ibang tao

- Hanggang istambay na lang siguro ako, paano, wala naman akong makuhang

trabaho. . . mahirap talaga ang walang pinag-aralan.

Kalahok na may edad 25-49

- Mahirap na ang mangarap ngayon, din a gaya noong bata pa ako

- Diyos na lamang ang bahala sa amin

- Gusto ko na lang sanang magkaroon ng sariling kariton na magagamit sa

pamumulot ng basura. . . malaki rin ang maitutulong nito sa aking hanapbuhay

- Sana’y suwertehin ang aking mga anak at makapag-aral sila para hindi naman sila

maparissa akin, mahirap ang ganitnong buhay. . . ba!

- Sana’y alisin na ang pagbabawal sa pamumulot ng basura na siya lamang

ikinabubuhay naming. . . bigyan naman sana nila kami kahit kaunting

katahimikan sa buhay. . . . aba’y kay-hirap na nga ng buhay, lagi lagi pa kaming

iniispatan ng mga pulis

- Magkaroon sana ang aking mga anak ng Maganda at pirmihang trabaho .

Kalahok na may edad 50-pataas

- Wala na yata kaming pag-asa na makaahon pa ditto sa putik ng kasalatan na

aming kinabubuwalan

- Pigang-piga na ang aking katawan sa ka-trabaho at pagsisikap na maangat an

gaming pamumuhay, ngunit ni katiting ay wala pa ring asenso kundi lalo pa

ngang nalublob sa kahirapan.

2.3. TEORYANG KINAPAPALOOBAN NG PAG-AARAL

**“Humanistic Psychology”

By: Abraham Maslow (1908-1970)

View of Human Nature

Maslow advocated a holistic analytic approach to studying the total person. This

approach should emphasize their positive qualities. His theory was concerned with

growth motivation, which can be gained through self-actualization. Human nature

consists of a number of instinctoidal (innate but weak) needs that are arranged in

hierarchy according to their potency. Self-actualizing individuals are no longer motivated

by deficiencies (D motivation); they are motivated by being values (B motivation). B

values are also called metamotives. D motivation is also known as D perception or D

cognition.

Maslow believed human has a basic goodness and a natural tendency towards

self-actualization.

Self-actualizing people exhibit the following characteristics:

1. They perceive reality accurately and fully.

2. They demonstrate a greater acceptance of themselves, others, and nature in

general.

3. They exhibit spontaneity, simplicity, and naturalness.

4. They tend to be concerned with problems rather than with themselves.

5. They have a quality of detachment and a need for privacy.

6. They are autonomous and, therefore, tend to be independent of their

environment and culture.

Hierarchy of Needs

Growth towards self-actualization requires the satisfaction of a hierarchy of

needs. At the base of the hierarchy are more basic needs relative to those above them.

Self-

Actualization

Esteem

Love and Belongingness

Safety

Physiological Needs

1. Physiological Needs – foods, clothing, shelter, and sleep

2. Safety Needs – security, protection, stability, freedom from fear and anxiety, and

the need for structure and limits

3. Love and Belonging – need for family and friends, relationships, and being part

of a group

4. Esteem Needs – refer to the reaction of others to us as individuals, how we view

ourselves, and the need for a favorable judgement

5. Need for Self-actualization – the tendency to feel restless unless we are doing

what we think we are capable of doing.

Misconception about Maslow’s Hierarchy of Needs

Maslow was quick to point out that his initial five-level need hierarchy somewhat

oversimplified the relationship between the need and behavior. For example, some

people need to satisfy their need for self-esteem and respect before they can enter a

love relationship.

Another common misconception the hierarchy is the assumption that out

physiological needs must be satisfied 100% before we can proceed to the higher needs.

For Maslow, our needs are only partially met at any given moment.

Although the need hierarchy was described as universal, Maslow readily

admitted that the means of satisfying a particular need varies across cultures. In our

society, a person can win win self-esteem and respect from the others by becoming a

doctor or a political leader. But in other socities, this esteem is awarded for good

hunting or farming skills. Maslow argued that these differences are somewhat

superficial.

Another oversimplified of Maslow’s Theory is that any given behavior is

motivated by a single need. Maslow argued that behavior is the result of multiple

motivations.

Evaluation

Strengths

1. His theory is an extension of the need for actualization.

2. He believed that society has to create loving, harmonious, and non-aggressive

relations.

3. He rejected the Freudian notion that human beings and society have to be

engaged in constant conflict. Rather, he believed society could be designed to

maximize the probability of self-actualization.

4. He presented human needs in a hierarchy according to their potency.

5. He believed that if human beings are given complete freedom, they could create

eupsychia: a loving, harmonious, and non-aggressive society.

Weaknesses

1. Maslow’s Theory has been criticized as unscientific, using uncontrolled and

unreliable techniques.

2. His subjects were subjectively selected.

3. He used ambiguous terms.

4. Some individuals seem to become productive and creative even though the two

basic needs have not been satisfied.

Summary

Abraham Maslow believed exposure to environmental conditions that permits or

prohibit gratification of the basic needs prompts movement up or down the hierarchy of

needs. That is, since our behavior is governed by the lower unfulfilled need, changes in

career, family, or social conditions can alter fundamental motive structures. Such

movement would surely result in a personality change.

Maslow stimulated interest in optimal development. He studied self-

actualization and formulated persons whose key attributes are: efficient perception of

reality, acceptance of self and others, a sense of autonomy and a capacity for solitude, a

capacity for intimacy and sharing, a sensitive feeling for ethics, and empathy for

humankind.

2.4. DEPINISYON NG MGA TERMINOLOHIYA

1. ***Junk Shop – isang uri ng negosyo kung saan bumibili ng mga gamit nang mga

bagay (Secondhand Goods) at maaari pang mapakinabangan.

2. May-Kaya (Middle Class) – uri ng kalagayan ng kabuhayan na pumapagitna sa

mayayaman at mahihirap.

3. Hanapbuhay – kilos na siyang isinagawa ng tao upang makaalpas sa mga suliraning

dala ng lipunang kanyang ginagalawan.

Kabanata 3

PAMAMARAAN

3.1. PARAAN NG PAGKUHA NG DATOS

Ang paraan ng pagkuha ng datos ng mananaliksik ay sa pamamagitan ng

pagtatanung-tanong. ****Ang pagtatanung-tanong ay ang pakikilahok sa isang pag-

uusap na kung saan maaaring magtanong ukol sa mga bagay. Kung tutuusin, ang

pagtatanung-tanong ay hindi nagsimula bilang isang metodo ng pananaliksik. Ito ay

isang paraan ng patutunguhan ng mga Pilipino.

Ag pagtatanung-tanong ay madalas na sabihing katumbas ng informal interview

o kaya’y improbisasyon ng interbyu ngunit sadyang may pangunahing pagkakaiba ang

pagtatanung-tanong dahil kahawig ito ng pakikipagkuwentuhan.

Kabanata 4

PRESENTASYON AT INTERPRETASYON NG MGA DATOS

4.1. PAGLALAHAD NG MGA PANGYAYARI

Ang pamamaraan ng pagkuha ng datos ay sa pamamagitan ng pagtatanung-

tanong ngunit ang paglalahad ng mga nakalap na datos ay sa pamamagitan ng

paglalahad ng mga pangyayaring isinagawa ng pagsisiyasat.

Isang mananaliksik mula sa Politeknikong Unibersidad ng Pilipinas upang pag-

aralan ang paksa. Ang pinaninirahan ng tagapagsiyasat ay hindi kalayuan sa mga “junk

shop” kaya madali lang niya itong dalawin. Ang paraan ng pagkuha sa pagpili ng kalahok

ay sa pamamagitan ng “purposive sampling” na kung saan ay tagapagsiyasat ay pumipili

ng kalahok base sa kanyang pakay na makuha ang datos. Ang napili ng tagapagsiyasat ay

mga nagtatrabaho kabilang ang nangangasiwa ng establisimento ng “junk shop”. Ang

bilang ng mga kalahok ay nakasalalay kung sinu-sino ang mga naroroon. Ang ginawang

paraan upang tukuyin kung anong “junk shop” ang maaari niyang puntahan ay sa

pamamagitan ng pagmamasid. Ang pagmamasid ay pagtingin-tingin o pagbabantay sa

mga kilos at ginagawa ng tao o mga pangyayari at bagay-bagay sa isang lugar.

Natatandaan pa ng tagapagsiyasat ang mga lugar na may “junk shop” dahil

pangkaraniwan na itong nakikita kung saan-saan. Nagmasid-masid muna ang

tagapagsiyasat kung marami pang inaasikaso ang mga tauhan at kung dapat ba silang

mapagtanungan. Ang tagapagsiyasat ay may natuklasang apat na “junk shop” sa Balic-

Balic, distrito ng sa Sampaloc, Maynila.

Ang unang dinalaw ng tagapagsiyasat ay ang “junk shop” sa may kalye ng R.

Cristobal. Ang araw na iyon ay Lunes (Pebrero 23,2009) at sa hapon ng alas-dos

isinagawa ang pagdalaw doon. Ang “junk shop” na iyon ay nakatirik sa isang bakanteng

lote na gawa sa yero at kinulayan ng berde at malinis at maayos ang kapaligiran doon.

Doon ay may isang lalaking nakaupo at nagsusulat habang nakikinig sa malakas na

tugtog ng radio. Pansamantalang hininto ng lalaking iyon ang kanyang pakikinig at

nakipagkilala ang tagapagsiyasat sa kanya. Inalam ng mananaliksik ang mga

pangunahing impormasyon tulad ng pangalan, edad, estadong sibil, atbp. Siya ay si

Nicko, labingpitong taong gulang na naninirahan sa Paranaque. Ito ang kanyang mga

nagging tugon mula sa katanungan ng tagapagsiyasat:

Isang taon na siyang naghahanapbuhay sa “junk shop”

Siya ay pamangkin ng nagmamay-ari ng “junk shop”.

“Working Student” at gusto niyang maghanapbuhay upang makatulong

sa magulang.

Gustong makapagtapos ng pag-aaral upang maiahon ang kanyang

pamilya sa kahirapan.

Seryoso ang tagapagbatid sa kanyang mga tugon at maayos ang naging

pakikitungo ng tagapagsiyasat sa kanya. Dahil sa kasalatan sa kagamitan, hindi

nakapagtala ng datos ang gamit ang “tape recorder” kaya masasabing hindi

mapagkakatiwalaan ang mga datos na nakuha. Tinandaan ng tagapagsiyasat ang

kanyang mga naging tugon at kinuhaan ng litrato gamit ang “digital camera” ang

tagapagbatid upang magsilbing ala-ala mula sa kanya.

Ang pangalawang dinalaw ng tagapagsiyasat na “junk shop” ay sa may kalye ng

M. Dela Fuente. Ang araw na iyon ay Martes (Pebrero 24, 2009)at sa hapon ng alas-tres

isinagawa ang pagdalaw-dalaw. Nagmasid-masid at pinagmasdan ang mga Gawain ng

mga naroroon. Napansin niya ang babaeng nagbabalat ng “sticker” sa mga plastic na

botelya. Siya ay pumayag na makapanayam habang siya ay my pinagkakaabalahan. Siya

ay si Ruby Martinez, apat na’put dalawang taong gulang na nakatira sa kalye ng 20th

Avenue sa Cubao, Quezon City. Siya ay may asawa at mga anak: dalawang babae at

isang lalaki; at nakapagtapos din siya ng kolehiyo. Ito ang kanyang mga naging tugon sa

mga katanungan ng tagapagsiyasat:

Tatlong taon na siyang nagtatrabaho sa “junk shop” dahil sa kahirapan na

makapaghanap ng ibang trabaho

Napili niya ito dahil walang gaanong kailangan o requirements

Nakatutulong ito sa kanilang pamilya at natustusan pang-araw-araw na

pangangailangan

Ang pangarap ay makapagtapos ang kanyang mga anak at makapaghanap

ng magandang trabaho upang magkaroon din ng magandang buhay

Ang kanyang kinikita ay minsan malaki o maliit. Swerte kapag may

kontrata, at kung wala, swerte pa rin kahit kulang

Sa baba ng kalakal, ibinibigay sa basurero dahil triple na ang nawawala sa

presyo

Habang kausap ng tagapagsiyasat si Aling Ruby, napansin na may isang lalaki na

may hawak ng martilyo at plies. Tinanong ng tagapagsiyasat kung kay Aling Ruby kung

sino siya, at napag-alaman na siya pala ang may-ari na iyon. Siya naman ay si Carlos

Aguilar, anim na’put isang taong gulang na naninirahan din sa mismong pinagtirikan ng

“junk shop”. Siya ay walang asawa at hindi nakapagtapos ng kolehiyo. Pumayag si Mang

Carlos na makapanayam habang kinakalas niya niya ang mga bakal ng lumang “folding

bed”. Ito ang mga naging tugon niya sa mga katanungan ng tagapagsiyasat:

Siya ay dating konpidensyal na sekretarya ng isang pribadong kumpanya

Nagsimula siyang magtaguyod ng “junk shop” nang mapag-alaman niya

na maganda ang industriya nito noon.

Napili din niya ito sapagkat “cash-to-cash basis” kaya bawal ang umutang

Wala na siyang mithiin sa buhay kaya ang importante ay makakain ng

tatlong beses sa isang araw.

Hindi konsistent ang kinikita dahil taas-baba ang ekonomiya

Bawal bumili ng kahit anong pag-aari ng pamahalaan tulad ng bakal na

nagsisilbing gabay sa tulay, riles ng tren,atbp.

Pagkatapos ng pagtatanung-tanong ay nag-alok ng makakain ang tagapagsiyasat

ngunit sila ay tumangi at marahil ay nahihiya rin. Nagpasalamat ng marami ang

tagapagsiyasat at kinuwanan ng litrato bilang isang munting ala-ala.

Ang pangatlong “junk shop” na dinalaw ng tagapagsiyasat ay sa may kalye ng

Lardizabal Extension. Napag-alaman niya na isa itong “aparment” na tinirikan lamang ng

“junk shop” sa ibaba. Lahat ng mga tauhan doon ay maraming pinagkakaabalahan

ngunit hindi nag-atubili ang tagapagsiyasat na pumunta doon. Nagtanung-tanong ang

tagapagsiyasat sa isa sa mga tauhan doom kung nasaan ang tagapangasiwa at nakita ng

tagapagsiyasat na siya ay nakaupo at walang ginagawa. Pagkatapos ay lumapit ang

tagapagsiyasat at binanggit ang kanyang hangarin hanggang sa pumayag itong

makapanayam. Siya ay si Bernie Escalona, tatlongpu’t-dalawang taong gulang at siya ay

may asawa at anak. Elementarya ang kanyang nakamit at naninirahan din siya sa

mismong “aparment” na pinagtitirikan ng “junk shop”. Ito ang kanyang mga naging

tugon sa tagapagsiyasat:

Naging pahinante ng baboy at guwardya bago makapaghanapbuhay ng

“junk shop”

Madaling pagkakitaan

Upang makaahon sa kahirapan

Magkaroon ng isang magandang buhay, mapagtapos ang mga anak at

makatulong sa mas nangangailangan tulad ng mga mamumulot ng basura

Ang nagiging problema ay ang mga humihingi ng “lagay” o yung

tinatawag din na “kotong” kung saan ay illegal na nangongolekta ng pera

ang mga pulis

Malaki ang pinagkaiba sa ibang kabuhayan dahil dugo at pawis ang

puhunan

Napagbatid ng mananaliksik na kaya hindi binanggit kung bakit humihingi ng

lagay ang mga pulis ng pera. Minabuti ng tagapagsiyasat na huwag itanong ang dahilan

sapagkat isa itong personal na problema. May mga ilan-ilan ang nakikisangkot at

gustong tila gustong makapanayam ang mga naroroon. Sila ay interesado sapagkat may

dalang “digital camera” ang tagapagsiyasat. Pumayag naman si Mang Bernie na

tanungin ang mga tauhan doon. Pinuntahan ang isang lalaki habang nag-aayos ng mga

plastik na botelya. Siya naman ay si John Ray Cunanan, dalawampu’t pitong taong

gulang at nakapagtapos ng sekondarya. Ito ang kanyang naging tugon sa tagapagsiyasat:

Walong buwan pa lamang na nagtatrabaho sa “junk shop”

Napiling trabaho gusting makatulong sa pamilya

Nagsisilbing “pag-asa”

Pangarap maging “tourist”

Sapat ang kinikita sa isang buwan

Masaya ang nakapanayam at seryoso sa kanyang mga tugon. Pagkatapos ay

pinuntahan ang isa pang tauhan na naroroon. Siya ay nagbubutas ng plastic na botelya

gamit ang cutter. Siya ay si Hermie Nepomuceno, tatlongpu’t limang taong gulang at

may asawa at limang anak: tatlong lalaki at dalawang babae. Siya ay nakapagtapos ng

kursong Elektroniks. Ito ang kanyang mga naging tugon sa katanungan ng

tagapagsiyasat:

Tatlong taon na siyang nagtatrabaho

Napiling trabaho sapgakat madaling kumita kung magsisikap sa hirap ng

buhay

Bahagi na ng kanilang buhay

Pangarap na mapagtapos an g anak at bigyan sila na magandang

kinabukasan

Bakas ang ngiti sa mukha habang kapanayam ng tagapagsiyasat si Mang Hermie.

Maayos ang naging pakikipagpalagayang-loob sa mga nakapanayam. Pagkatapos ay isa

isang kinuwan ng litrato ang mga nakapanayam upang magsilbing ala-ala mula sa

tagapagsiyasat.

At sa panghuli, ikaapat na “junk shop” na dinalaw ng tagapagsiyasat ay sa kalye

ng Algeciras. Ito ay naisagawa noong Biyernes (Pebrero 27, 2009) at kinagabihan ng alas-

sais. Walang tao sa “junk shop” na iyon at nasa labas ang tagapangasiwa. Siya ay si

Reynaldo Balmaceda, tatlongpu’t-tatlong gulang na nakatira sa mismong kinatitirikan ng

“junk shop”. Siya ay may asawa at apat na anak at nakapagtapos na dalawang taon na

kursong “Aircraft Maintenance”. Pagkatapos ay isinagawa na ng tagapagsiyasat at

pagtatanung-tanong at ito ang kanyang mga tugon:

Pitong taon na ang hanapbuhay niyang ito

Hanapbuhay ng kanilang pamilya dahil hindi na kayang pangasiwaan ng kanyang

mga tiyahin kaya siya ang nagpatuloy kumbaga naging “Family Business”

Kumikita dahil may tubo mula sa porsyentong nakukuha sa mga kalakal na

binibili at ibinebenta

Ang suliranin ay krisis pang ekonomiya st apektado ang presyo ng kalakal;

napapalusutan ng mga “reject” pag hindi nakaklasify maigi ang mga ibinabawas

Panatiliing malinis ang operasyon

Binigyan na makakain ang tagapagbatid at kinunan din ng litrato upang magsilbi ala-

ala sa tagapagsiyasat. Sa kabuuan, ang pamamaraan na isinagawa ng tagapagsiyasat ay

pang-unang kasanayan na maaring pang umunlad sa mga susunod pang pananaliksik.

4.2. KINASAPITAN

Ayon sa mga nakalap na datos sa mga lugar na pinagsiyasatan ang mga sumusunod

ay ilan sa mga saloobin at mithiim ng mga taong nagtatrabaho sa “junk shop”:

Kalahok na may 17-27

Makapagtapos ng pag-aaral upang makatulong sa pamilya

Pangarap maging “tourist”

Naniniwala na ito ang mag-aahon sa kanila sa kahirapan

Kalahok na may 28-42

Makapagtapos ang mga anak at bigyan ng magandang kinabukasan

Tulungan ang mas nangangailangan tulad ng mga mamumulot ng basura

Kalahok na may 43-pataas

Wala nang mithiin sa buhay at ang importante ay makakain ng tatlong beses

sa isang araw

Kabanata 5

PAGLALAHAD NG LAGOM, KONKLUSYON, AT REKOMENDASYON

5.1. Lagom

Ang Sikolohiyang Pilipino ay isang uri ng sikolohiya na kung saan ang layunin ay

pukawin at linangin ang kaisipan ng isang makabayang Pilipino gamit ang mga metodong

pananaliksik na angkop lamang sa oryentasyong Pilipino. Ang kalagayan ng Sikolohiya sa

Pilipinas ay patuloy na umuunlad sapagkat naibabahagi sa mga mag-aaral ang mga

simulain ng mga mananaliksik. Samakatuwid, nagsisilbing gabay ng mga mag-aaral ang

pag-aaral na inihain ng mga mananaliksik upang makalikha ng isang makabagong

konseptong angkop sa kamalayang Pilipino.

Sa pag-aaral na ito tinalakay ang mga aspetong may kinalaman sa maka-sikolohikal

na pananaw sa mga taong naghahanapbuhay sa “junk shop”: layunin,