Φύλλο Νο 257

7 Δεκέμβρη 2011

Κυκλοφορεί

κάθε δεύτερη Τετάρτη

1,5 ευρώ

6045

Εκδηλώσεις για την Παγκόσμια Μέρα του Μετανάστη

15

Σύνοδος κορυφής της ΕΕ

11

Ο αγώνας ενάντια στα χαράτσια δυναμώνει

8-9

Αίγυπτος: Η εξέγερση του Νοέμβρη

12

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑΔΕΚΑΠΕΝΘΗΜΕΡΗ

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ

«Μερκοζί», Μόντι, Παπαδήμος και σία αποφασίζουν ΣΙΔΗΡΟΦΡΑΚΤΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το «αντιμνημονιακό»

μέτωπο

Πανελλαδική συνάντηση του

Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής

Η ανασυγκρότησητου ΠΑΣΟΚ

και η ΔΗΜ.ΑΡ.

Απάντηση «από τα κάτω»και αριστερά

Πως απαντά η Αριστερά;

Οι Μέρκελ και Σαρκοζί επιβάλλουν σε όλη την Ευρώπη μια σιδηρόφρακτη λιτότητα. Μια πρωτοφανή υποβάθμιση των εργατικών και κοινωνικών δικαιωμά-των, σε συνδυασμό με μια πρωτόγνωρη υποβάθμιση των δημοκρατικών δικαι-ωμάτων. Οδηγούν τους εργαζόμενους και τους λαούς πίσω από την εποχή των μεγάλων αγώνων και των μεγάλων κατακτήσεων του 20ού αιώνα.Οι κυβερνήσεις ευθυγραμμίζονται σχεδόν αυτόματα. Είτε πρόκειται για ανδρείκελα των τραπεζιτών, όπως στην Ελλάδα και την Ιταλία, είτε πρόκειται για τους δημαγωγούς πολιτικάντηδες της Δεξιάς, όπως στην Ισπανία. Η σοσιαλφι-λελεύθερη σοσιαλδημοκρατία, ακόμα και σε χώρες που διατηρεί μεγάλες δυ-νάμεις, όπως στη Γαλλία ή τη Γερμανία, δεν τολμά και δεν επιδιώκει να αντιστα-

θεί στη νέα ευρωκατεύθυνση. Και όμως υπάρχει «αντιπολίτευση» και μάλιστα πολύ απειλητική για τους ευρω-κυρίαρχους. Στο ελληνικό πειραματικό εργαστήριο ο κόσμος απέδειξε ότι με τη δράση του από τα κάτω έχει τη δύναμη να ανατρέπει καταστάσεις: Οι απερ-γίες, οι διαδηλώσεις, οι καταλήψεις, οδήγησαν τον ΓΑΠ στο άδοξο τέλος. Οι αποφάσεις των Μερκοζί προκαλούν αυτές τις δυνάμεις σε πανευρωπαϊκή κλίμακα: το εργατικό και λαϊκό κίνημα στην Ιταλία, στη Γαλλία, στην Ισπανία έχει αποδείξει κατ’ επανάληψη ότι μπο-ρεί να αλλάξει τη μοίρα της Ευρώπης.Στο ελληνικό πειραματικό εργαστή-ριο ο κόσμος δείχνει ότι απαιτεί και ταυτόχρονα επιβάλει την αναγέννηση της Αριστεράς. Το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δείχνουν στις δημοσκοπή-

σεις ότι φτάνουν σε ποσοστά-ρεκόρ για τη μεταπολιτευτική εποχή. Σε ποσοστά που ήδη συνιστούν απειλή για την πολιτική σταθερότητα του συστήματος. Στη Γαλλία, στην Ιταλία, στην Ισπανία, τα λάθη των ηγεσιών των ΚΚ στην κατεύθυνση της κεντροαριστεράς και του κυβερνητισμού είχαν καταστροφικά αποτελέσματα. Σε χώρες-κλειδιά ξεκινά-με ξανά από πολύ χαμηλά. Δεν έχουμε όμως καμιά αμφιβολία για την πορεία: Στα εργοστάσια του Μιλάνο και της Ρώμης, στους δρόμους του Παρισιού και της Μασσαλίας, στις συνοικίες της Μαδρίτης και της Βαρκελώνης, θα είναι σύντομα πραγματικότητα και απειλητι-κή για το σύστημα. Γιατί οι επιλογές των ευρωηγεσιών επαναφέρουν παλιά, αλλά όχι ξεπερασμένα διλλήματα: Σοσιαλι-σμός ή βαρβαρότητα;

Απάντηση «από τα κάτω»και αριστερά

ΚΚΕ: Πολιτική αυτοσυγκράτησης και απομονωτισμού

2 • πολιτική ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ7 Δεκέμβρη 2011

Σ τα τέλη της δεκαετίας του 1980, η διαλυτική κρίση της Γιουγκοσλαβίας του

Τίτο άνοιγε τις πιθανότητες ανα-διανομής επιρροής, ακόμα και εδαφών, στα Βαλκάνια.

Η ελληνική κυρίαρχη τάξη, με την τότε κυβέρνηση Μητσο-τάκη, αντιμετώπισε αρχικά τις εξελίξεις με την πολιτική που συνόψιζε το σύνθημα: «Η λύση είναι μία, σύνορα με τη Σερβία!», πολιτική που εννοούσε ακόμα και το διαμελισμό της σημερινής ΠΓΔΜ (Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας) μεταξύ Σερβίας, Ελλάδας και Βουλγαρίας. Σε αυτό το έδαφος αναπτύχθηκε (με πρωτοβουλίες από τα πάνω) ο εθνικιστικός πα-ροξυσμός της εποχής των συλ-λαλητηρίων και της άκαμπτης επιμονής στο «όνομα».

ΣτροφήΗ πολιτική αυτή εγκαταλείφθη-κε, όταν διαπιστώθηκε ότι οδη-γούσε σε κινδύνους ευρύτερης αποσταθεροποίησης και ότι δεν διέθετε τη στήριξη των μεγάλων δυτικών δυνάμεων. Ο Μητσοτά-κης δήλωσε ότι δεν θεωρεί πλέ-ον το «όνομα» ως αποφασιστικό κριτήριο και απέλυσε τον Σαμαρά από το υπουργείο Εξωτερικών. Ο ελληνικός καπιταλισμός ευ-θυγραμμίστηκε με την επίθεση κατά των «αδελφών Σέρβων» και επέλεξε τη γραμμή της οικονομι-κής διείσδυσης αντί της διεκδί-κησης εδαφών.

Η γραμμή αυτή «απογειώθη-κε» επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ,

μετά την υπογραφή της «Ενδιά-μεσης Συμφωνίας» με την ΠΓΔΜ από τον Ανδρέα Παπανδρεόυ το Σεπτέμβρη του 1995. Ήταν μια συμφωνία που ομαλοποιούσε τις σχέσεις των δύο χωρών, αφήνο-ντας το «όνομα» για μελλοντική «αμοιβαία αποδεκτή λύση» και μονιμοποιώντας τη χρήση του ονόματος ΠΓΔΜ. Στα χρόνια που ακολούθησαν, πάνω από 100 χώ-ρες έχουν αναγνωρίσει την ΠΓΔΜ ως Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Παρ’ όλα αυτά το «μακεδονι-κό» (όπως και κάθε καταφυγή στα λεγόμενα «εθνικά θέματα») αποτελούσε μια καλή διέξοδο για κάθε κυβέρνηση που αντιμε-τώπιζε εσωτερική κρίση. Το 2008 ο παραπαίων Καραμανλής προ-σπάθησε να ανακτήσει την πολι-τική πρωτοβουλία με τη σταυρο-φορία για το βέτο στην απόπειρα ένταξης της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ.

Η ατλαντική συμμαχία αναγνώ-ρισε την υπεροχή του ελληνικού καπιταλισμού: «Συμφωνήσαμε

ότι πρόσκληση ένταξης θα απευ-θυνθεί στην ΠΓΔΜ, μόλις επιτευ-χθεί αμοιβαία αποδεκτή λύση στο θέμα του ονόματος», αναφέ-ρει το ανακοινωθέν της συνόδου στο Βουκουρέστι, που αναγνω-ρίζει στην ελληνική κυβέρνηση ρόλο επικυρίαρχου στην εξωτε-ρική πολιτική της ΠΓΔΜ.

ΠαρανομίαΓι’ αυτή την παρανομία προσέφυ-γε η ΠΓΔΜ στο Διεθνές Δικαστή-ριο της Χάγης. Δικαιώθηκε σχετι-κά με τους χειρισμούς του 2008, μια δικαίωση χωρίς αντίκρισμα, αφού τα αποτελέσματα του Βου-κουρεστίου έχουν παγιωθεί πρα-κτικά. Όμως η Χάγη απέρριψε όλα τα άλλα αιτήματα της ΠΓΔΜ, επιτρέποντας έτσι στις ελληνικές κυβερνήσεις –αν το επιθυμούν– να επαναλάβουν στο μέλλον την «παρανομία» του Βουκουρεστί-ου, δηλαδή να θέσουν βέτο για τη συμμετοχή της γειτονικής χώ-ρας σε όποιο διεθνή οργανισμό

με το όνομα ΠΓΔΜ! Επαναλαμβά-νουμε ότι ο ελληνικός καπιταλι-σμός παραμένει ισχυρότερος και καλύτερα «δικτυωμένος» προς τις Μεγάλες Δυνάμεις από ό,τι οι γείτονές του…

Μέσα στην κρίση, η κυβέρνη-ση Παπαδήμου υποβάθμισε το θέμα και ακόμα και τα αδηφάγα ΜΜΕ κράτησαν ψύχραιμη στά-ση, χωρίς καμία σύγκριση με τις αντίστοιχες του παρελθόντος.

ΔιεθνισμόςΑυτή η πραγματικότητα δεν απαλλάσσει την Αριστερά από τις πολιτικές της υποχρεώσεις: Η Χάγη δεν «απονέμει» δίκαιο, είναι ένας ιμπεριαλιστικός μη-χανισμός που αποφασίζει με βάση το συσχετισμό δυνάμε-ων. Η ειρήνη και η φιλία στην περιοχή είναι για τους πληθυ-σμούς υπέρτερες αξίες από τα συμφέροντα των καπιταλιστών και τις εθνικιστικές ιδεοληψί-ες. Και για την υπεράσπιση της ειρήνης η σταθερότερη βάση είναι η αναγνώριση των δη-μοκρατικών δικαιωμάτων, με μεγαλύτερη έμφαση στις αδύ-ναμες πλευρές, συμπεριλαμβά-νοντας και το δικαίωμα του αυ-τοπροσδιορισμού. Σε ό,τι μας αφορά, το κρίσιμο θέμα είναι να μην επιθυμούν οι γείτονές μας να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ ή σε όποιον άλλο ιμπεριαλιστικό μη-χανισμό και, για να βοηθήσου-με σε αυτό, οφείλουμε να τους αναγνωρίζουμε το δικαίωμα να επιλέγουν το όνομα που επιθυ-μούν για τη χώρα τους.

óôá óýíôïìá...Γνώμες το κόσμου για το Μνημόνιο, σύμ-

φωνα με τη δημοσκόπηση της GPO: Απέτυχε πλήρως 79,7%. Μάλλον απέτυχε 9,9%. Πέτυχε 4,9%. Κυριολεκτικά αποστομωτικές. Και προα-ναγγέλλουν το μέλλον τόσο για την κυβέρνηση Παπαδήμου, όσο και για τα κόμματα που τη στηρίζουν…

N N N

Παρεμπιπτόντως διαφορετική εικόνα προκύ-πτει στο ερώτημα: «Πρέπει να παραμείνουμε πάση θυσία στο ευρώ;». Ναι, απαντά το 76,7%. Όχι, δη-λώνει το 20%. Η διαφορά οφείλεται εν μέρει στην επιρροή των κυρίαρχων ιδεών, αφού η κυρίαρχη τάξη εξακολουθεί να στηρίζει την επιλογή ευρώ. Οφείλεται όμως και στο δικαιολογημένο φόβο του κόσμου ότι μια επιστροφή στη δραχμή, σε συνθήκες καπιταλισμού, πιθανότατα θα σημαίνει ακόμα πιο άγρια λιτότητα και φτωχοποίηση. Ας προσέξουν αυτό το στοιχείο κάποια επιτελεία της Αριστεράς που μοιάζει να «παίζουν ζάρια» με τα νομίσματα, χωρίς να υπολογίζουν ποιος και πόσο θα πληρώσει «το μάρμαρο» μιας αμφιλεγόμενης «παραγωγικής ανασυγκρότησης», που, τάχα, υπο-βοηθά η επιστροφή στη δραχμή…

N N N

Όλα τα μασάει ο ΔΟΛ. Ανέλαβε την εκπροσώπη-ση της κυβέρνησης δια του Παντελή Καψή. Λίγο νωρίτερα, ο υιός Ψυχάρης είχε αναλάβει τη θέση του διπλωματικού συμβούλου του Αντώνη Σαμα-ρά, με υπουργικές προοπτικές, αν η ΝΔ ευδοκιμή-σει. Τη συνέχεια θα τη δούμε επί των τίτλων και των άρθρων τού, κατά τα άλλα, ανεξάρτητου Τύπου…

N N N

Χωρίς πάτο ο κατήφορος του Καμίνη, ως δη-μάρχου της Αθήνας. Επιτίθεται σε δέντρα, κό-βοντας το νερό στο κατειλημμένο πάρκο στην Πατησίων. Επιτίθεται σε αστέγους, γκρεμίζοντας παγκάκια στις πλατείες, για να μη βρίσκουν χώρο να σταθούν και να «ξεβρομίσει ο τόπος». Αλήθεια εκείνοι οι «δημοκρατικά ευαίσθητοι» της ΔΗΜ.ΑΡ., που τον στήριξαν, δεν έχουν τίποτα να πουν;

N N N

Ανοίγουν τα στοιχήματα για τη στάση του Σαμα-ρά στο θέμα της μακροημέρευσης της κυβέρνη-σης Παπαδήμου: Θα αποσύρει τελικά τους υπουρ-γούς της ΝΔ, απαιτώντας εκλογές στις 19/2; Θα ζητήσει ανασχηματισμό, ώστε να μπουν στην κυ-βέρνηση περισσότεροι υπουργοί της ΝΔ, προεξο-φλώντας (σημαντική) παράταση της κυβερνητικής θητείας Παπαδήμου; Ο ευρών αμοιφθήσεται…

N N N

Αγρίεψαν πολλοί της πατριωτικής Αριστεράς μπροστά στο χάρτη που παρουσίαζε την «επικρά-τεια» της ΕΕ, χωρίς να συμπεριλαμβάνει το ακριτι-κό Καστελόριζο, που ζει ημέρες δόξας λόγω ΑΟΖ. Ψυχραιμία, σύντροφοι, ψυχραιμία. Αν δώσετε το χάρτη για μια προσεκτική εξέταση σε κάποιο θα-λασσινό, θα σας βεβαιώσει ότι λείπουν και πολλά άλλα νησιά. Υποθέτουμε λόγω μεγέθους και κλί-μακας χαρτογράφησης. Όσο για το ψητό. Η ΕΕ, διά της γνωστής κ. Μέρκελ, παρουσίασε κατά την επίσκεψη της καγκελαρίου στη Λευκωσία, τις θέ-σεις της για την κυπριακή ΑΟΖ, για την ελληνική και ειδικότερα γι’ αυτή του Καστελόριζου. Ταυτιζόταν μάλιστα τόσο πολύ με τις θέσεις (και τους χάρτες) της Λευκωσίας και της Αθήνας (παρεμπιπτόντως και του Τελ Αβίβ…), που ξεσήκωσε άγριες διαμαρ-τυρίες στην Τουρκία. Λίγη αυτοσυγκράτηση στα «εθνικά» δεν βλάπτει…

N N N

Απαράδεκτη ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που αισθάνθηκε την ανάγκη να απολογηθεί για τη συμ-μετοχή στελεχών της σε εκδηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, σημειώνοντας ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ «καμιά σχέση δεν έχει με ευκαιριακές εκλογικές συνεργασίες και συ-ναντήσεις “παραγόντων”, λογικές που κατατρέχουν την επίσημη Αριστερά». Αγενέστατη προς τα στε-λέχη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που προσκαλούνται στις εκδη-λώσεις (ύποπτοι ως ευεπίφοροι προς «ευκαιριακές εκλογικές συνεργασίες»;). Αγενέστατη και προς τους προσκαλούντες. Αν αυτοί που οργανώνουν τις συγκεντρώσεις είναι «παράγοντες», τότε γιατί προ-σέρχονται οι επαναστάτες σύντροφοι της ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ; Λογικές που κατατρέχουν την «ανεπίσημη» Αριστερά, όταν θεωρεί ότι στις χάρτινες μάχες των ανακοινώσεων κερδίζονται επαναστατικά γαλόνια. Κυριολεκτικά κρίμα…

Η Χάγη και ο νέος γύρος «μακεδονικού»

Τα σύννεφα της πολεμικής απει-λής πυκνώνουν γύρω από το Ιράν. Η υστερία για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχαράνης, οι Ισ-ραηλινές απειλές και η διπλωμα-τική ρήξη Ιράν-Βρετανίας κατέ-ληξαν σε ένα νέο γύρο σκληρών κυρώσεων στο ιρανικό καθεστώς από ΕΕ και ΗΠΑ.

Σίγουρα ένα στρατιωτικό χτύπημα στο Ιράν δεν είναι καθόλου εύκο-λη απόφαση και η Δύση επιδίδεται σε ένα παιχνίδι απειλών, κυρώσε-ων και στρατιωτικής περικύκλω-σης. Αλλά δεν μπορεί κανείς να εμπιστευτεί την ειρήνη στα χέρια των ιμπεριαλιστών. Πολλές φορές στο παρελθόν η κλιμάκωση των κυρώσεων υπήρξε το τελευταίο σκαλοπάτι πριν τον πόλεμο.

Η αμερικανική Γερουσία ενέκρι-νε ομόφωνα κυρώσεις που στην ουσία στρέφονται ενάντια σε οποιοδήποτε ξένο χρηματοπι-στωτικό όμιλο συνεργάζεται με την ιρανική κεντρική τράπεζα, αγνοώντας ακόμα και τις εκκλή-σεις του Ομπάμα να μην προχω-ρήσουν αβίαστα σε ένα μέτρο που «θα φέρει σε δύσκολη θέση συμμάχους των ΗΠΑ».

Στην ΕΕ, μετά την υιοθέτηση μιας σειράς μέτρων, εκκρεμεί η συζήτηση για εμπάργκο στο

ιρανικό πετρέλαιο. Η Βρετανία και –κυρίως– η Γαλλία πιέζουν να προχωρήσει το μέτρο, τη στιγμή που υπάρχουν ενστάσεις από Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα και Βέλ-γιο, που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το ιρανικό πετρέλαιο.

Και δεν είναι μόνο η τροφοδό-τηση αυτών των χωρών. Ένα εμπάργκο στη δεύτερη μεγαλύ-τερη πετρελαιοπαραγωγό χώρα του κόσμου θα εκτινάξει συνολι-κά τις τιμές (στα 170 δολάρια το βαρέλι εκτιμούν κάποια hedge funds, στα 250 προειδοποιεί το ιρανικό υπ.Εξ.) και θα αποτελέ-σει ένα ακόμα σοβαρό πλήγμα στην παραπαίουσα παγκόσμια οικονομία.

Το γεγονός ότι πληθαίνουν τέ-τοιες συζητήσεις δείχνει πόσο μακριά είναι διατεθειμένοι να φτάσουν οι ιμπεριαλιστές, ενώ η δυσκολία να προχωρήσουν στις κυρώσεις αφήνει πάντα ανοιχτό το παράθυρο για τη στρατιωτική λύση.

ΠερικύκλωσηΟ Ομπάμα έστειλε προς έγκριση αίτημα για πώληση 600 βομβών μεγάλης ισχύος στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα που βρίσκο-νται κοντά στο Ιράν, ως «μέσο αντιμετώπισης περιφερειακών απειλών». Η αγγλική κυβέρνηση δημόσια επεξεργάζεται την επι-χειρησιακή της εμπλοκή σε εν-

δεχόμενο χτύπημα στο Ιράν.

Οι «μυστηριώδεις» δολοφονίες επιστημόνων και οι εκρήξεις στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν καλλιεργούν ακόμα περισ-σότερο ένα σκηνικό έντασης που δεν αποκλείει ένα στρατιωτικό χτύπημα στις εγκαταστάσεις του Ιράν. Πριν λίγες μέρες, είχαμε και το πρώτο «θερμό επεισόδο»: Το Ιράν κατέρριψε αμερικανικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος που παραβίασε τον εναέριο χώρο του.

Στη θύελλα της κρίσης και τις σα-ρωτικές ανακατατάξεις που αυτή προκαλεί, δεν είναι καθόλου απί-θανος ένας πόλεμος που –στην περίπτωση του Ιράν– θα ανοίξει τις πύλες της κολάσεως.

Σε ένα τέτοιο εφιαλτικό σενά-ριο είναι πολύ πιθανό να μπει μπροστάρης το Ισραήλ, που η πολιτική του ηγεσία προωθεί περισσότερο από όλους το «προ-ληπτικό πλήγμα», που θεωρεί ζήτημα υπάρξεώς του ακόμα και να καθυστερήσει το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν για 2 χρόνια. Και ο πιο πρόθυμος σύμμαχος του Ισραήλ στην περιοχή είναι η Ελλάδα, με την ελληνική αερο-πορία να συμμετέχει σε απανωτά κοινά γυμνάσια «προσομοίωσης» ενός βομβαρδισμού του Ιράν...

Προετοιμασίες επέμβασης στο Ιράν

πολιτική • 3ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ7 Δεκέμβρη 2011 η άποψή μας

Τ ην ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, οι Μέρ-κελ και Σαρκοζί ανακοίνω-

ναν την επιβολή σιδηρόφρακτης λιτότητας σε όλη την Ευρώπη.

Το «καρότο» στην πολιτική τους είναι αδιόρατο. Η Μέρκελ δέχθηκε να σταματήσει να «εμπο-δίζει» την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), που θα μπορεί πλέον χωρίς φραγμούς να αγο-ράζει ομόλογα κρατικού χρέους. Ο μόνιμος μηχανισμός στήριξης (ESM) θα ενεργοποιηθεί νωρίτε-ρα, το 2012, αν και τα κεφάλαιά του είναι σταγόνα μπροστά στον ωκεανό των υποχρεώσεων που δημιουργεί το χρέος χωρών όπως η Ισπανία και η Ιταλία.

Όμως το μαστίγιο είναι ολο-φάνερο. Η συμφωνία προβλέπει αλλαγή των ευρωπαϊκών συν-θηκών, ώστε να γίνουν εφικτές οι κυρώσεις κατά των «αποτυ-χημένων» χωρών, αλλά και οι «αυτοματισμοί» επιβολής της λι-τότητας. Έτσι π.χ. προβλέπεται η συνταγματική κατοχύρωση «ισο-σκελισμένων προϋπολογισμών» και το δεσμευτικό «φρένο χρέ-ους» υπό τον έλεγχο του… ευρω-παϊκού δικαστηρίου (βλ. σελ.11).

Η επιμονή των Μερκοζί στη νε-οφιλελεύθερη ορθοδοξία δεν κα-θησυχάζει τις «αγορές». Σχεδόν αμέσως η Standard and Poors ανακοίνωσε την απειλή να υπο-βαθμίσει μέσα στους επόμενους μήνες όλες τις χώρες του πυρήνα της ευρωζώνης, συμπεριλαμβα-νομένης της Γερμανίας! Τα κο-ράκια του χρηματοπιστωτικού συστήματος προβλέπουν την αποτυχία της πολιτικής των Μερ-κοζί και το βύθισμα της ευρωζώ-νης σε ακόμα μεγαλύτερη κρίση.

ΠαπαδήμοςΟ έμπιστος των δυνάμεων της αγοράς, ο ευρωτραπεζίτης Λ. Πα-παδήμος, που μέσα από τις απί-στευτες διαδικασίες της τρικομ-ματικής συναίνεσης εκτοξεύτηκε στη θέση του πρωθυπουργού, μας καλεί να εμπιστευτούμε το μέλλον μας σε αυτό ακριβώς το ευρωαδιέξοδο.

Ο προϋπολογισμός του 2012 προϊδεάζει για το ποιο μέλλον μιλάνε. Για το κόψιμο των μισθών και των συντάξεων στο μισό. Για τις μαζικές απολύσεις στον ιδιω-τικό και δημόσιο τομέα. Για την ουσιαστική κατάργηση της δη-μόσιας περίθαλψης και υγείας. Για το μαράζωμα των δημόσιων σχολείων και πανεπιστημίων. Για τις μαζικές ιδιωτικοποιήσεις με ρυθμό fast truck. Για έναν ακό-μα χρόνο απίστευτης φοροεπι-δρομής… Αλλά ταυτόχρονα, για μείωση της φορολογίας στο κε-

φάλαιο, για μείωση των εργοδο-τικών εισφορών, για κατάργηση κάθε «γραφειοκρατικού» περιορι-σμού στη δράση των επιχειρήσε-ων, στο όνομα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας. Είναι μια πολιτική που συνοψίζεται στις λέξεις: Όλα για το κεφάλαιο…

ΕκβιασμοίΗ πολιτική αυτή στηρίζεται στο εκβιαστικό δίλημμα: Άγρια λιτό-τητα με το ευρώ ή ακόμα αγρι-ότερη με την επιστροφή στη δραχμή που, υπό την κυριαρχία των καπιταλιστών, θα οδηγήσει σε συνθήκες απίστευτης φτω-χοποίησης; Είναι εξοργιστικό, αλλά όσοι με έμφαση χτίζουν αυτό τον εκβιασμό (όπως π.χ. η εφημερίδα «Τα Νέα») την ίδια στιγμή με άνεση μας πληροφο-ρούν ότι «οι πλούσιοι δεν δια-κινδυνεύουν τίποτα, γιατί από καιρό έχουν μεταφέρει τα χρή-ματά τους στην ασφάλεια των τραπεζών του εξωτερικού».

Οι υποστηρικτές της τρι-κομματικής κυβέρνησης με απίστευτη υποκρισία καλούν το λαό σε πρωτοφανείς θυσί-ες, την ώρα που δεν κάνουν το παραμικρό για να εμποδίσουν τους κερδοσκόπους να βγάζουν τεράστια ποσά στη Γερμανία ή στην Ελβετία.

Όσο για την επιχείρηση σύλληψης των μεγαλοφορο-φυγάδων και μεγαλοεισφορο-κλεπτών, αυτή εξελίσσεται σε κακόγουστο επικοινωνιακό πυ-ροτέχνημα, αφού κανένας –μα κανένας– από αυτούς δεν πέ-ρασε την πόρτα της φυλακής, ακόμα και αν κατηγορείται με μακρές λίστες κακουργημάτων.

Πολιτική κρίσηΈτσι δεν είναι τυχαίο ότι οι υπο-στηρικτές της κυβέρνησης Πα-παδήμου βλέπουν τη δημοτι-κότητά τους να κατρακυλά, με αποτέλεσμα να διαμορφώνονται συνθήκες πρωτοφανούς πολι-

τικής κρίσης του συστήματος, μακράν της σοβαρότερης από όσες αντιμετώπισε ο ελληνικός καπιταλισμός μετά το 1974.

Τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ βυ-θίζονται στο 15%, θυμίζοντας τη δύναμη που είχε όταν πρωτοξε-κινούσε στις εκλογές του 1974. Μόνο που τότε το 13,5% είχε τη δυναμική ενός νεανικού ξεκινή-ματος, ενώ τώρα το 15% μοιάζει με επιθανάτιο ρόγχο ενός βαθιά γερασμένου οργανισμού.

Σε αυτές τις συνθήκες το άνοιγμα των διαδικασιών αλλα-γής ηγεσίας αποκτά υπαρξιακά χαρακτηριστικά. Δεν είναι τυ-χαίο ότι ακόμα και «ιστορικά» στελέχη, όπως ο Κ. Σκανδαλίδης, δεν διστάζουν να μιλήσουν για την ανάγκη ενός νέου κόμμα-τος της κεντροαριστεράς. Δεν είναι τυχαίο ότι πρωτοκλασάτοι «εκσυγχρονιστές» σφάζονται στην ποδιά της ΔΗΜ.ΑΡ., ανα-ζητώντας στον εναγκαλισμό με τον Φ. Κουβέλη το απαραίτητο

πλυντήριο για να «παίξουν» ξανά πολιτικό ρόλο.

Δεν είναι τυχαίο ότι μόνοι υπε-ρασπιστές της πολιτικής των κυβερνήσεων ΓΑΠ απέμειναν οι μουτζαχεντίν του νεοφιλελευ-θερισμού, όπως οι Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου, Ραγκούσης (άντε και ο Μόσιαλος…). Όλοι οι υπόλοιποι, συμπεριλαμβανο-μένου του ΓΑΠ, αρχίζουν να το παίζουν… αντιμνημονιακοί! Και ο Ευάγγελος Βενιζέλος να θυμί-ζει –όλο και συχνότερα– ότι στή-ριξε μεν το μνημόνιο, αλλά μόνο ως «αναγκαίο κακό» και όχι ως «ευκταίον». Μόνο που η ζωή θα είναι σκληρή με τους σοσιαλδη-μοκράτες μεγαλοπαράγοντες: Θα υποχρεωθούν να πιουν το πι-κρό ποτήρι μέχρι τέλους, γιατί εί-ναι υποχρεωμένοι να στηρίξουν την κυβέρνηση Παπαδήμου και αυτό περιορίζει πολύ τα περιθώ-ρια δημαγωγικών ελιγμών τους.

Την ώρα που καταρρέει το ΠΑ-ΣΟΚ, η ΝΔ βυθίζεται. Με δημο-σκοπικά ποσοστά γύρω στο 21,5% μένει κάτω από το αρνητικό ρεκόρ του Καραμανλή στις εκλογές του 2009. Και ο Α. Σαμαράς βρίσκε-ται ακόμα στην αρχή και όχι στο τέλος των πολιτικών δοκιμασιών του: Μετά τις κωλοτούμπες για την υπογραφή, θα υποχρεώνεται όλο και πυκνότερα να αναλάβει ευθύνες για τη λιτότητα, για τους φόρους, για τα αδιέξοδα.

Ο δικομματισμός βαδίζει προς μια ιστορική ήττα. Όμως δεν θα καταρρεύσει από μόνος του. Ήδη οι δυνάμεις του συστήματος επεξεργάζονται τις «μετα-κομ-ματικές» λύσεις, τις κυβερνήσεις τεχνοκρατών και «προσωπικοτή-των» άμεσης εμπιστοσύνης του κεφαλαίου, με μοντέλο τον ίδιο τον Παπαδήμο.

Η λύση πρέπει να δοθεί από τα κάτω και από τα αριστερά. Τη δυ-ναμική της αντιπολίτευσης από τα κάτω τη ζήσαμε με τις απερ-γίες και τις διαδηλώσεις που τερ-μάτισαν την εξουσία του ΓΑΠ. Η προοπτική μιας γενικής πολιτικής απεργίας, με στόχο την ανατροπή της λιτότητας, του μνημονίου και της κυβέρνησης Παπαδήμου, εί-ναι η απάντηση που χρειάζεται.

Ταυτόχρονα η δυναμική της Αριστεράς φαίνεται ήδη ακόμα και στις δημοσκοπήσεις. Η πρό-βλεψη για το ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ δείχνει τα υψηλότερα ποσοστά σε δυνάμεις κομουνι-στικής αναφοράς σε όλη την Ευ-ρώπη. Η συμπαράταξη αυτών των δυνάμεων είναι ο κρίσιμος κρίκος. Τόσο για τους αγώνες του σήμε-ρα, όσο και για τις εξελίξεις του αύριο.

Η λύση θα δοθεί από τα κάτω και από αριστερά

Μαζική ήταν η συμμετοχή στη γενική απεργία στη 1 Δε-κέμβρη και στις διαδηλώσεις, χωρίς βέβαια να φτάνουν τον όγκο και το δυναμισμό της μεγάλης 48ωρης απεργίας του Οκτώβρη.

Οι εργαζόμενοι με τη στάση τους έστειλαν στην κυβέρνη-ση το μήνυμα ότι δεν θα επι-τρέψουν να γίνουν αυτοί τα θύματα της κρίσης. Ήταν το δεύτερο μήνυμα αντίστασης στη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ μετά τις πορείες του Πολυτεχνείου. Ταυτόχρονα όμως έστειλε ένα νέο μήνυμα στις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Η συμμετοχή στο μπλοκ των δύο συνομοσπονδιών στη συ-

γκέντρωσή τους στην Αθήνα στο Πεδίο του Άρεως δεν ξεπέ-ρασε τα 500 άτομα. Αντίθετα ο κόσμος συμμετείχε μαζικά στις συγκεντρώσεις του ΚΚΕ στην Ομόνοια, αλλά και στο Μου-σείο όπου καλούσαν ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων. Ο κύριος λόγος που οι εργαζόμε-νοι γύρισαν την πλάτη στη ΓΣΕΕ και στην ΑΔΕΔΥ ήταν ότι οι ηγε-σίες τους δεν έδωσαν τη συνέ-χεια στη μεγάλη κινητοποίηση του Οκτώβρη και προσπαθούν στην ουσία να κρυφτούν πίσω από τη νέα κυβέρνηση.

Η μαζικοποίηση των μπλοκ της Αριστεράς δεν λύνει από μόνη της το βασικό ζήτη-μα του κόσμου που είναι να

μην πληρώσει την κρίση. Δί-νει όμως τη δυνατότητα στις παρατάξεις της Αριστεράς να δουλέψουν καλύτερα με τους αγωνιστές που αναδείχθηκαν μέσα από τις κινητοποιήσεις της προηγούμενης περιόδου. Ξαναπιάνοντας το νήμα της οργάνωσης μέσα στους ερ-γατικούς χώρους επιτροπών, συνελεύσεων και κινητοποι-ήσεων, απαιτώντας την κή-ρυξη νέας γενικής απεργίας, την οργάνωση και τη στήριξη απεργιών διαρκείας όπως στη Χαλυβουργία, αλλά και με καταλήψεις, να δώσουμε νέα ορμή στο αίτημα για πολιτι-κή απεργία διαρκείας, μέχρι να διώξουμε την κυβέρνηση Παπαδήμου.

Γενική Απεργία: Μήνυμα με πολλές κατευθύνσεις

Οικονομικό αδιέξοδο και πολιτική κρίση του συστήματος

4 • εργατικά ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ7 Δεκέμβρη 2011

Της Κατερίνας Παρδάλη

Τ ην ενοποίηση 5 επικουρι-κών ασφαλιστικών ταμεί-ων και τη νέα (τρίτη μέσα

στο τελευταίο εξάμηνο) δραστική περικοπή των επικουρικών συ-ντάξεων, αλλά και του εφάπαξ, ετοιμάζει το υπουργείο Εργασί-ας, με τη δικαιολογία ότι υπάρχει πρόβλημα βιωσιμότητας για το σύνολο σχεδόν των φορέων που παρέχουν επικουρική ασφάλιση.

Νέος φορέαςΤο σχέδιο –που θα τεθεί σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου– έχει στόχο να δημιουργήσει ένα νέο επικουρικό ταμείο, το οποίο θα καλύπτει 2,5 εκατ. εργαζόμενους και 1 εκατ. συνταξιούχους. Οι μει-ώσεις στις συντάξεις θα είναι από 10% μέχρι 30%, ενώ σε κάποιες πε-ριπτώσεις θα φτάνουν και το 50%. Στο νέο ασφαλιστικό φορέα θα υπαχθούν τα επικουρικά ταμεία του ΙΚΑ (ΕΤΕΑΜ), των Τραπεζών (ΕΤΑΤ), των Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΕΑΔΥ), των ΔΕΚΟ (ΤΑΥΤΕΚΩ) και το Ταμείο Επικουρικής Ασφάλι-σης Ιδιωτικού Τομέα (ΤΕΑΙΤ).

Η υπαγωγή στο νέο φορέα θα αποφασιστεί από τις διοικήσεις, οι οποίες μέσα στο επόμενο τρί-μηνο θα έχουν τη δυνατότητα να αρνηθούν την ενοποίηση. Αν όμως αρνηθουν τα Ταμεία, θα πρέπει να επιβιώσουν χωρίς οικο-νομική βοήθεια (χαρακτηριστικά αναφέρθηκε πως θα πρέπει να αναλάβουν μόνα τους την τύχη τους), κάτι αδύνατο, αφού στο μεταξύ οι τράπεζες έχουν λεηλα-τήσει τα αποθεματικά τους.

Υπολογίζεται πως μέσα σε ενά-μιση χρόνο οι συνταξιούχοι έχουν πληρώσει ήδη 4 δισ. ευρώ, ενώ από τις αρχές Νοεμβρίου, οπότε τέθηκαν σε ισχύ τα νέα μέτρα, ο λογαριασμός αυξήθηκε κατά 1 ακόμη δισ. ευρώ. Κι όμως, στο πλαίσιο της εφαρμογής του μεσο-πρόθεσμου προγράμματος ο προ-ϋπολογισμός θα προβλέπει μεί-ωση της επιχορήγησης προς τα ασφαλιστικά ταμεία κατά 1,5 δισ. ευρώ, ενώ η αύξηση της ανεργίας

έχει προκαλέσει μεγάλες απώλει-ες, κυρίως για το ΙΚΑ, της τάξης των 300 εκατ. ευρώ ετησίως.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση έχει αρχίσει ήδη να κατεδαφίζει και τα τελευταία δικαιώματα των ασθενών, κόβοντας βασικές πα-ροχές υγείας σε 9 εκατ. ασφαλι-σμένους. Δικαιώματα ετών στην υγειονομική περίθαλψη των ασφαλισμένων στα τέσσερα βα-σικά ταμεία (ΙΚΑ, ΟΠΑΔ, ΟΑΕΕ και ΟΓΑ) εξαφανίζονται, αφού η κυβέρνηση με πρόσχημα τον εξορθολογισμό της δαπάνης βά-ζει τους ασθενείς να πληρώνουν από την τσέπη τους ιατρικές και εργαστηριακές εξετάσεις, ακόμη και υγειονομικό υλικό.

Αυτό που ξεχνάν οι κυβερνήσεις του μνημονίου –όπως βέβαια και οι προηγούμενες– είναι ότι τα ελ-λείματα των δημόσιων ασφαλιστι-κών ταμείων δεν τα δημιούργησαν οι εργαζόμενοι/ες και οι συνταξι-ούχοι, που καλούνται να τα πλη-ρώσουν σήμερα. Αυτοι/ες πλήρω-σαν με το μισθό τους, τη δουλειά τους και κάποτε με το αίμα τους τα ασφαλιστικά τους ταμεία.

Η «βιωσιμότητα» των ασφα-λιστικών ταμείων, τα ελλέιματα και ο κίνδυνος συνολικής κα-τάρρευσης προέκειψαν εξαιτίας μακροχρόνιων πολιτικών λεηλα-σίας τους από τις κυβερνήσεις, ανοχής απέναντι στην εισφορο-διαφυγή και τη μαύρη εργασία

των εργοδοτών, την καλπάζου-σα ανεργία, που βασίλευσαν τα προηγούμενα χρόνια χάριν του «νεοφιλελευθερισμού» και τώρα χάριν των απανωτών μνημονίων.

Το κυβερνητικό σχέδιο στηρί-ζεται στις δεσμεύσεις προς την Τρόικα, που προβλέπουν τη μετα-τροπή του συστήματος της κοι-νωνικής ασφάλισης σε σύστημα καθορισμένων-εξατομικευμένων παροχών. Προβλέπουν για την κύρια σύνταξη να γίνει ένα πενι-χρό επίδομα επιβίωσης…

Ληστεία κατ’ εξακολούθησηΤα δημόσια ταμεία δεν ήταν ποτέ από τη φύση τους προβληματικά. Κάποτε έχαιραν «άκρας υγείας». Η πολύχρονη ληστεία τους, από κυ-βερνήσεις και καπιταλιστές, και οι πολιτικές των κυβερνήσεων απέ-ναντι στους εργοδότες-οφειλέτες όπως και στο κράτος-οφειλέτη είναι οι αιτίες που τα έφτασαν σε μη βιώσιμη κατάσταση. Με το κούρεμα των ελληνικών κρατικών ομολόγων χάριν του «κουρέματος του χρέους», που μας το παρουσι-άζουν και για νίκη της Ελλάδας, τα ταμεία χάνουν κοντά 13 δισεκατο-μύρια ευρώ. Δηλαδή, μειώνονται τα αποθεματικά τους στο μισό.

Γιατί; Επειδή η διαχείριση των αποθεματικών των ταμείων εί-ναι μια αμαρτωλή ιστορία που ξεκινάει από το 1950. Τότε, η

κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου εξέδωσε νόμο με τον οποίο υπο-χρέωνε τα ασφαλιστικά ταμεία να καταθέτουν ΑΤΟΚΑ τα απο-θεματικά τους στην Τράπεζα της Ελλάδας, για να «βοηθηθεί» η ελληνική βιομηχανία, δηλαδή οι καπιταλιστές. Την ίδια στιγμή, το τραπεζικό κεφάλαιο δάνειζε, για δεκάδες χρόνια, με υψηλά επιτό-κια τα ασφαλιστικά ταμεία! Ήταν ένα ωραίο και νόμιμο πλιάτσικο.

Το 1994 (ΠΑΣΟΚ) ψηφίστηκε νόμος που έδινε το δικαίωμα στην Τράπεζα της Ελλάδας να «επενδύει» τις δεσμευμένες κα-ταθέσεις των ταμείων σε ομό-λογα ελληνικού δημοσίου και στις διοικήσεις των ταμείων να «επενδύσουν» σε μετοχές. Αυτό κατέληξε σε «τόνωση» του χρη-ματιστηρίου, και σήμερα κατα-ληστεύουν τα ταμεία στο όνομα της κρίσης και του «χρέους».

Να αντισταθούμεΤο ασφαλιστικό σύστημα βρί-σκεται σε επικίνδυνη κατάσταση και, όπως μας λεει η κυβέρνηση, είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο λή-ψης και νέων μέτρων το επόμενο διάστημα. Οι ετήσιες απώλειες λόγω της οικονομικής κρίσης (από την ανεργία και τη μείωση των μι-σθών) ξεπερνούν τα 4,5 δισ. ευρώ. Ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κουτρουμάνης έκανε λόγο για μία «εφιαλτική διετία» όσον αφορά τις

προοπτικές των Tαμείων λόγω κρί-σης. Βέβαια, δεν παράλειψε να δη-λώσει ότι τόσο τα Ταμεία όσο και τα νοσοκομεία θα πρέπει να επιβι-ώσουν… με βάση τα έσοδά τους!

Αυτό δεν λέγεται κοινωνική ασφάλιση. Αυτό λέγεται κρεο-πωλείο του καπιταλισμού όπου, όποιος δεν έχει λεφτά, πεθαίνει –είτε από αρρώστιες είτε από την πείνα.

Στον προϋπολογισμό για το 2012 μπαίνει και η προοπτική ραγδαίας απόσυρσης του κράτους από τη βασική υποχρέωση χρηματοδό-τησης του δημόσιου συστήματος υγείας και κοινωνικής φροντίδας, μεταθέτοντας το βάρος στις τσέ-πες του ελληνικού λαού.

Τα Ταμεία είναι μια κατάκτηση του εργατικού κινήματος εδώ και δεκάδες χρόνια. Το ασφαλιστοικό σύστημα επίσης. Είναι κοινωνικές παροχές απαραίτητες για τους ερ-γαζόμενους/ες , τους άνεργους, τη νεολαία και τους ηλικιωμέ-νους. Έχουν πληρώσει και πληρώ-νουν γενιές γι’ αυτό. Πρέπει να τα περιφρουρήσουμε. Η μάχη είναι κοινή για εργαζόμενους και άνερ-γους, για γέρους και νέους, για γυ-ναίκες, άνδρες, μετανάστες, φτω-χούς… Αν αυτή η μάχη γίνει κοινή και για τα συνδικάτα, την Αριστε-ρά, τις συνελεύσεις των γειτονιών και των πόλεων μπορούμε να δεί-ξουμε ότι οι εκμεταλλευτές μας δεν είναι ανίκητοι.

Το «κούρεμα» οδηγεί σε λεηλασία των Ταμείων με νέο νόμο καρμανιόλα

Ασφαλιστικό: Το μεγάλο πλιάτσικο

Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ συνεχίζει το καταστροφικό έργο διά-

λυσης της δημόσιας υγείας όπως επιτάσσουν μνημόνιο, ΕΕ και ΔΝΤ. Ο Λοβέρδος, με νέα του απόφαση, μειώνει ξανά τις οργανικές κλίνες του ΓΝ Πατησίων από 100 σε 80 και άρα και το προσωπικό του νο-σοκομείου, καθιστώντας αδύνα-τη τη λειτουργία του. Η απόφαση αυτή αποτελεί αιτία πολέμου για τους εργαζόμενους του νοσοκο-μείου και τους κατοίκους της περι-οχής, αφού οδηγεί το νοσοκομείο πρακτικά σε κλείσιμο και τους ερ-γαζόμενους σε εφεδρεία.

Το νοσοκομείο Πατησίων είναι το μόνο μεταξύ όλων των νοσοκο-μείων της Αθήνας που συνδέεται αποκλειστικά με το ΓΟΝΚ (Ογκο-λογικό) Άγιοι Ανάργυροι που είναι νοσοκομείο ειδικής εφημερίας. Ακόμα και αν κάποτε κάνει γενική εφημερία, το ΓΟΝΚ δεν θα είναι ποτέ προσβάσιμο στους κατοί-κους όπως το ΓΝ Πατησίων.

Ο Λοβέρδος και η συμμορία του δεν έχουν αλλάξει καθόλου τον αρ-χικό τους στόχο που είναι το κλεί-σιμο του ΓΝ Πατησίων. Αλλά και για τα άλλα δύο νοσοκομεία των Πατησίων (7ο ΙΚΑ, Παμμακάριστο) στόχος του είναι το κλείσιμό τους,

αφού πρώτα τα αποψιλώσει από το προσωπικό τους. Αντί δηλαδή των αναγκαίων προσλήψεων στο Αγ.Όλγα και στο ΓΟΝΚ Αγ.Ανάργυ-ροι, επιλέγουν τη μέθοδο των μετα-τάξεων –σε συνδιασμό με εφεδρεί-ες– από τα καρατομηθέντα τρία νοσοκομεία των Πατησίων. Έτσι το 1 εκατομύριο κάτοικοι της Αθήνας και πολλών γειτονικών δήμων θα στερηθούν 400 συνολικά κλίνες.

Η θανατηφόρα μνημονιακή πολιτική «υγείας» διαφυλάσσει ιδιαίτερη «περιποίηση» για τους κατοίκους χαμηλού εισοδήματος και τους μετανάστες της περιο-χής, αλλά και την απώλεια σημα-

ντικού αριθμού θέσεων εργασίας στο ΕΣΥ λόγω της κατάργησης αρκετών οργανικών θέσεων.

Οι εργαζόμενοι του ΓΝ Πα-τησίων σε μαζικότατη Γενική Συνέλευση στις αρχές του Δε-κέμβρη απέρριψαν την απαρά-δεκτη υπουργική απόφαση που μειώνει τις οργανικές κλίνες του ΓΝ Πατησίων από 100 σε 80. Οι εργαζόμενοι απαίτησαν να μη στείλουν οι υπηρεσίες του νο-σοκομείου προτάσεις για το νέο πετσοκομένο οργανισμό, απο-φάσισαν κλιμάκωση των κινητο-ποιήσεων με συγκεντρώσεις στη γειτονιά, παραστάσεις σε ΥΠΕ,

ΓΟΝΚ, υπουργείο και κατάληψη της Διοίκησης και των Ταμείων του ΓΝ Πατησίων. Κινητοποιή-σεις που αναμένεται να κλιμακω-θούν με νέα γενική συνέλευση την Τρίτη 6 Δεκέμβρη.

Οι κάτοικοι της περιοχής συ-μπαρατάσσονται με τους εργαζό-μενους όπως έδειξαν μέχρι τώρα με τη μαζική τους συμμετοχή στις 2 προηγούμενες συγκεντρώ-σεις ενάντια στα σχέδια Λοβέρ-δου για κλείσιμο του ΓΝ Πατησί-ων, τον Ιούλη και τον Οκτώβρη. Είναι προφανές ότι με το Λοβέρ-δο ο μόνος «διάλογος» που μπο-ρεί να γίνει είναι στους δρόμους.

Όχι στο κλείσιμο του νοσοκομείου Πατησίων

εργατικά • 5ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ7 Δεκέμβρη 2011

Γενικό Κρατικό Νίκαιας

Έγινε πλήρης ανατροπή του σκηνικού στις εκλογές στο σωματείο του νοσοκομείου. Η «Ανεξάρτητη Κίνηση Εργαζο-μένων», παράταξη που στηρί-ζει η ριζοσπαστική Αριστερά, αναδείχθηκε πρώτη δύναμη, καταλαμβάνοντας 5 έδρες από 1 που είχε στις προηγούμε-νες εκλογές. Σημαντικό ρόλο έπαιξε η πολιτική στόχευση να οργανωθούν αγώνες για να πέσει η κυβέρνηση ΓΑΠ, αλλά και η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Η ΠΑΣΚΕ διασπάστηκε και συντρίφτηκε. Το επίσημο ψη-φοδέλτιό της παίρνει 3 από 7 έδρες, ενώ 1 έδρα κερδίζει η δι-άσπασή της (Αλληλεγγύη). Συ-ντριβή γνώρισε και η ΔΑΚΕ που έχασε και τις 2 έδρες που είχε στο ΔΣ, ενώ τη 1 έδρα διατηρεί η παράταξη του ΠΑΜΕ.

ΑΧΕΠΑ ΘεσσαλονίκηςΗ συμμετοχή (ψήφισαν 618 ερ-γαζόμενοι - λευκά 20, άκυρα 27) ήταν από μέτρια ως καλή. Τα αποτελέσματα: «Εργαζόμε-νοι» («ανεξάρτητοι», ΠΑΣΚΕ) 216 ψήφοι, 4 έδρες στο ΔΣ και 5 αντιπρόσωποι στην ΠΟΕΔΗΝ. ΔΑΚΕ: 130 ψήφοι, 2 έδρες, 3 αντιπρόσωποι. «Αριστερή Ενότητα» ( ψηφοδέλτιο όπου συμμετέχει η ΔΕΑ): 70 ψήφοι, 1έδρα, 2 αντιπρόσωποι. «Πρω-τοπορία» (ανεξάρτητοι): 68 ψήφοι, 1 έδρα, 1 αντιπρόσωπος. «Αγανακτισμένοι» (ανεξάρτη-τοι): 50 ψήφοι, 1 έδρα, 1αντιπρό-σωπος. «Αγωνιστική Συνεργα-σία» (ΠΑΜΕ): 28 ψήφοι. «Ταξική

Πορεία» (Μ-Λ ΚΚΕ): 9 ψήφοι. Η ΠΑΣΚΕ με το όνομά της έχει πάνω από 3 χρόνια να εμφανι-στεί σε εκλογές στο ΑΧΕΠΑ. Οι 3 συνδυασμοί ανεξάρτητων με εντελώς απολίτικο τρόπο θέλα-νε να μαζέψουν την ψήφο δυ-σαρέσκειας. Οι παρατάξεις του ΠΑΜΕ και του Μ-Λ αρνήθηκαν για πολλοστή φορά πρόταση συνεργασίας από την «Αριστε-ρή Ενότητα» που, με βάση τη δυναμική της, θα έβγαζε την Αριστερά δεύτερη δύναμη και με πολλές έδρες. Η «Αριστερή Ενότητα» από καλύτερη θέση πια θα συνεχίσει και θα εντείνει την προσπάθεια για οργάνωση των αγώνων από τα κάτω.

Απεργίες στη ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΣ COSMETICS

Σε αγωνιστικές κινητοποιή-σεις έχουν προχωρήσει εδώ και μια βδομάδα οι εργαζόμενοι στην εταιρεία ΓΕΡΟΛΥΜΑΤΟΣ COSMETICS. Την τελευταία μέρα του Νοέμβρη η εργοδοσία, συμ-φερόντων Λαυρεντιάδη, ανακοί-νωσε με ηλεκτρονικό μήνυμα στους 330 εργαζόμενους ότι τους απολύει. Με περίσσιο θρά-σος τους ειδοποίησε επίσης ότι δεν θα τους δώσει αποζημίωση και ότι τους εντάσσει στο καθε-στώς εργασίας 1 μέρα τη βδο-μάδα, χωρίς να είναι παρόντες στις θέσεις εργασίας τους ως τις αρχές του 2012. Οι εργαζόμενοι, κινητοποιώντας άμεσα το ΕΚΑ, την Ομοσπονδία τους και τα σω-ματεία τους, κατόρθωσαν την επόμενη μέρα να κλειδώσουν τα διευθυντικά στελέχη της Εταιρείας και τον εκπρόσωπο

ολλανδικού φανς στην αίθουσα συνεδριάσεων και υποχρέωσαν την αστυνομία να τους συλλά-βει, κάνοντας μήνυση για μη πληρωμή δεδουλευμένων. Οι εργαζόμενοι προχώρησαν στην κύρυξη δύο 48ωρων απεργιών και θα αποφασίσουν για τη συνέ-χιση των κινητοποιήσεών τους.

Κατάληψη στη Μεγαλόπολη

Κατάληψη πραγματοποιούν οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ Μεγα-λόπολης από την Παρασκευή 2 Δεκέμβρη. Οι εργαζόμενοι έθεσαν εκτός λειτουργίας τον Πύργο Ελέγχου Ταινιόδρομων και Τροφοδοσίας λιγνίτη του Λ.Κ.Μ. Είναι η πρώτη κινητο-ποίηση εργαζομένων στη ΔΕΗ ενάντια στην προσπάθεια να ιδιωτικοποιηθούν οι λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ και η δημό-σια επιχείρηση συνολικά. Ταυ-τόχρονα οι εργαζόμενοι στη Μεγαλόπολη αντιστέκονται στις μειώσεις μισθών των ερ-γαζομένων στα ορυχεία και τις μονάδες.

Βοήθεια στο σπίτιΝέα 48ωρη απεργία πραγματο-ποίησαν στις αρχές Δεκέμβρη οι εργαζόμενοι του προγράμ-ματος σε όλους τους δήμους της χώρας. Οι εργαζόμενοι δι-εκδικούν τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας τους με μετα-τροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου, προσλήψεις στις κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων και καταβολή των δε-δουλευμένων των 4 μηνών που τους οφείλονται.

Επιμέλεια: Θοδωρής Πατσατζήςνέα από τους εργατικούς χώρους

Της Ανθής Βέλλη,μέλους ΔΣ Συλλόγου

Διδασκόντων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Γλυφάδας, Βούλας,

Βάρης και Βουλιαγμένης

Την Τετάρτη 24 Νοέμβρη έγιναν οι εκλογές στο Σύλλογο. Η παράταξη «Συνεργασία για Ενότητα και Αγώνα» αύξησε τον αριθμό των ψήφων της από 118, που είχε λάβει το 2009, σε 173 και αναδείχτηκε σε πρώτη δύναμη, καταλαμβάνοντας 3 από τις 7 έδρες στο ΔΣ. Η ΔΑΚΕ δεν κατάφερε να πάρει έδρα, έχοντας μια χλιαρή παρου-σία στη Συνέλευση. Η ΠΑΣΚ έλαβε 100 ψήφους έναντι 189 το 2009, κερδίζοντας 2 έδρες (από 3). Η ΕΣΑΚ ΔΕΕ ΠΑΜΕ έλαβε 90 ψήφους έναντι 65 το 2009, κερδίζοντας 2 έδρες.

Δυστυχώς η απάντησή της στις σταθερά επαναλαμβανόμενες προσκλήσεις της Συνεργασίας για ενωτικές δράσεις, ήταν η περιχαράκωσή της σε θεολογι-κού τύπου δογματικές εμμονές και επίθεση στους αντιπροσώ-πους της Συνεργασίας με το χαρακτηρισμό ως ρεφορμιστές και αντικομουνιστές!

Την ίδια αισιόδοξη εικόνα ενίσχυσης των αριστερών δυνάμεων κατέδειξαν και τα αποτελέσματα των εκλογών που έγιναν στις 30 Νοέμβρη στο Σύλλογο Διδασκόντων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αλίμου-Ελληνικού-Αργυρού-πολης «Θουκυδίδης». Η κα-τανομή των εδρών (ΕΣΑΚ 3, ΕΑΣ 2, ΠΑΣΚ 2, ΔΑΚΕ 2) έδωσε στην «Ενωτική Αγωνιστική Συ-νεργασία» μία παραπάνω έδρα

σε σχέση με τις εκλογές του 2009, καταδεικνύοντας την ανάγκη των συναδέλφων για ενωτικές αριστερές δράσεις.

Οι αντιπρόσωποι της «Συνερ-γασίας για Ενότητα και Αγώνα» και της «Ενωτικής Αγωνιστικής Συνεργασιας» θα συνεχίσουμε σταθερά την προσπάθεια κοι-νού πλαισίου δράσης με την ΕΣΑΚ, πιστεύοντας ακράδαντα σε ένα ενιαίο μέτωπο της Αρι-στεράς ως τη μόνη λύση για την ενδυνάμωση του συνδικαλιστι-κού κινήματος. Επίσης θα είμα-στε σε συστράτευση με όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία, τους Συλλόγους Γονέων, τις πρωτο-βουλίες της τοπικής κοινωνίας. Όλα αυτά σε ένα αντιμνημονι-ακό φιλολαϊκό πλαίσιο ενάντια στην πολιτική της συγκυβέρνη-σης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ.

Εκλογικές επιτυχίες σε συλλόγους δασκάλων

Του Θοδωρή Πατσατζή

Ο ι εργαζόμενοι στην Ελλη-νική Χαλυβουργία κλεί-νουν 40 μέρες αγώνα.

Είναι ένας αγώνας συγκλονιστικός μετά από πάρα πολλά χρόνια στον ιδιωτικό τομέα.

Κινητήριος μοχλός αυτής της δύ-ναμης, εκτός από την αγανάκτηση, το θυμό και την αποφασιστικότητα των εργαζομένων απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και την πο-λιτική της κυβέρνησης που επιτρέ-πει στους εργοδότες να αλωνίζουν, είναι το μαζικό κίνημα συμπαρά-στασης που εξακολουθεί να εξα-πλώνεται. Εκατοντάδες σωματεία, φοιτητικοί σύλλογοι, συλλογικότη-τες, κόμματα και οργανώσεις της Αριστεράς, συνελεύσεις γειτονιάς έχουν ενισχύσει είτε οικονομικά είτε με τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης των αγώνα των εργαζομέ-νων στην Ελληνική Χαλυβουργία.

ΑλληλεγγύηΜεγαλειώδη σε συμμετοχή ήταν η μοτοπορεία που οργάνωσαν οι τοπι-κές λαϊκές συνελεύσεις από πολλές γειτονιές της Αθήνας, το Σάββατο 3 Δεκέμβρη. Από το Αιγάλεω και τις άλλες δυτικές συνοικίες της Αθήνας, από τον Πειραιά και από βόρειες συ-νοικίες της Αθήνας. Και πέρα από αυτό δεκάδες άνθρωποι περνάνε καθημερινά για να δώσουν βοήθεια ή απλά να τους σφίξουν το χέρι. Όλος αυτός ο κόσμος στον αγώνα αυτό βλέπει τη μοναδική δυνατότη-τα να λυγίσουν όχι μόνο δυνατοί ερ-γοδότες. Βλέπει και καταλαβαίνει ότι τέτοιοι αγώνες με διάρκεια μπορούν να λυγίσουν και να ρίξουν κυβερ-νήσεις. Βλέπει ότι το να κλείνεις τις μηχανές και να αντιστέκεσαι είναι ο μόνος τρόπος για να κερδίσεις.

Οι εργαζόμενοι στη Χαλυβουρ-γία, στο ψήφισμα που έβγαλε η τελευταία τους γενική συνέλευση, περιγράφουν με τον καλύτερο τρό-πο την εμπειρία του αγώνα τους:

«Ο βιομήχανος Μάνεσης έδειξε για ακόμα μια φορά το πρόσωπο που έχουν όλοι οι βιομήχανοι. Έκα-νε άλλες 16 απολύσεις την ώρα που διαδηλώναμε μπροστά στο υπουρ-γείο, μετά από 35 μέρες απεργίας. Είναι αδίστακτοι, αλλά και τρομο-κρατημένοι.

Νομίζουν ότι μπορούν να μας φοβίσουν, ότι μπορούν να μας λυ-γίσουν... 35 μέρες απεργίας είναι μεγάλο σχολείο! Είναι πανεπιστή-μιο που δεν έχετε πάει!... Πίσω στη δουλειά θα γυρίσουμε όλοι! Σκλά-βους δε θα μας κάνει κανείς! Έλα εσύ μέσα στη φωτιά και το σίδερο για 500 ευρώ».

Απεργία συμπαράστασηςΣε αυτή τη συνέλευση αποφάσι-σαν να καλέσουν σε γενική απεργία στις 9 Δεκέμβρη για όλο το Θριά-σιο και συγκέντρωση στην πύλη της χαλυβουργίας. Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ πρέπει οπωσδήποτε να κα-λέσουν σε κινητοποιήσεις συμπα-ράστασης τη μέρα αυτή.

Η ΓΣΕΕ θα έπρεπε να είχε προ-χωρήσει βέβαια σε απεργιακές κι-νητοποιήσεις στήριξης των εργα-ζόμενων στη Χαλυβουργία, αλλά δεν το έχει πράξει ακόμη, γιατί η ηγεσία της φοβάται την εξάπλωση τέτοιων αγώνων και σε άλλους χώ-ρους. Φοβάται το τι θα σημαίνει να συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμε-νοι τη δύναμη της ενότητάς τους.

Η ταξική ενότητα είναι η κα-λύτερη απάντηση απέναντι στη λυσσασμένη προσπάθεια των κυ-βερνήσεων του μνημονίου να μας διασπάσουν ως εργαζόμενους. Το να βλέπεις σε καιρό κρίσης και με τα πρώτα κρούσματα πείνας, τους άνεργους, τους συνταξιούχους που δεν έχουν να αγοράσουν φάρμακα και τους νεολαίους να δίνουν απλόχερα οικονομική ενί-σχυση, είναι όχι απλά συγκλονι-στικό, αλλά δείχνει το μεγαλείο και τη δύναμη της εργατικής τά-ξης. Αυτή τη δύναμη που μπορεί να νικήσει τα πάντα.

Χαλυβουργία: Μήνυμα ταξικής

ενότηταςΣυμπαράσταση μέχρι τη νίκη

6 • αριστερά ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ7 Δεκέμβρη 2011

Του Γρηγόρη Δεμέστιχα

Θ ύελλα συζητήσεων προκάλεσε η απόφα-ση της «Κοινωνικής

Αριστεράς» (Γ. Ραυτόπουλος, Σ. Κότσιας κ.ά.) για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και την άμεση αποδο-χή αυτής της απόφασης από την πλειοψηφία της Γραμματείας του ενωτικού εγχειρήματος της ριζο-σπαστικής Αριστεράς.

ΣυνεργασίεςΓια παράδειγμα, ο ιστότοπος Iskra (που εκφράζει τις θέσεις του Αριστερού Ρεύματος του ΣΥΝ) υπογράμμισε: «Πώς προέκυψε αιφνιδίως –στην ουσία σε προε-κλογική περίοδο– αυτή η συνερ-γασία, ποιο είναι το προγραμμα-τικό της περιεχόμενο, πέραν μιας γενικής και λιγότερο ή περισσό-τερο έντονης “αντιμνημονιακής ρητορικής” και ποια η κοινωνική, κινηματική προεργασία της! [...] Μήπως αυτή η αιφνίδια “συνερ-γασία” είναι μόνο ο προπομπός σε ένα ολισθηρό δρόμο που έχει αρχή, αλλά δεν έχει τέλος;».

Το τελευταίο ερώτημα των συ-ντρόφων της Iskra έχει νόημα. Στην πραγματικότητα η ηγεσία του ΣΥΝ προωθεί τη γραμμή της εκλογικής συνεργασίας με μια πανσπερμία πασοκογενών ομά-δων ή και προσώπων: συστη-ματοποιείται η συνεργασία με τη Σ. Σακοράφα και τον Π. Κου-ρουμπλή (ομιλητές σε πολλές συγκεντρώσεις δίπλα στους Αλ. Τσίπρα, Μαν. Γλέζο κ.λπ.), ενώ η «πιάτσα» βοά για τις σχέσεις του ΣΥΝ με την «Ενωτική Κίνηση» (Κοτζιάς, Μητρόπουλος, Κοτσα-κάς, Τσουκαλάς κ.ά.).

Το επιχείρημα της ηγεσίας του ΣΥΝ είναι η ανάγκη απεύ-θυνσης στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ που αποδεσμεύεται από τη σο-σιαλδημοκρατία μετά τις πικρές «εμπειρίες» των μνημονίων και της τρόικας. Όμως, πόσο αλή-

θεια υποβοηθιέται αυτή η «απο-δέσμευση» κόσμου της βάσης από τη σοσιαλδημοκρατία μέσα από μια θολή συνεργασία της ρι-ζοσπαστικής Αριστεράς με ιστο-ρικά στελέχη και ομάδες αυτού του χώρου, σε μια γενικόλογη «αντιμνημονιακή βάση»; Μήπως αντίθετα –για άλλη μια φορά– ένα τμήμα της Αριστεράς, έχο-ντας ως στόχο τα άμεσα εκλογικά οφέλη, μπαίνει σε μια διεργασία που αντικειμενικά μπορεί να κα-ταλήξει μόνο σε ενίσχυση των προοπτικών ανασυγκρότησης της σοσιαλδημοκρατίας;

Στρατηγικές επιλογέςΠραγματικά πιστεύουμε ότι ο ΣΥ-ΡΙΖΑ έχει γίνει ορατός ως εναλλα-κτική λύση από χιλιάδες ανθρώ-πους που έχουν εγκλωβιστεί στη σοσιαλδημοκρατία. Αυτό προ-κύπτει από τη ζωντανή πολιτική εμπειρία και επιβεβαιώνεται από τις δημοσκοπήσεις.

Όμως, για να σταθεροποιηθεί και να ενισχυθεί αυτή η τάση, ο ΣΥΡΙΖΑ –και κυρίως η ηγεσία του ΣΥΝ– οφείλει να απαντήσει στα προβλήματα «ταυτότητας» αυτού του ρεύματος: ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να διεκδικήσει τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ στη βάση των κοινών αγώνων, αλλά και της στρατηγι-κής επιλογής του σοσιαλισμού και της Αριστεράς. Αλλιώς κινδυ-νεύει να γίνει έρμαιο σε όποια (πι-θανή ή όχι δεν έχει ακόμα κριθεί) «αντιμνημονιακή» στροφή του

παλαιού πασοκικού προσωπικού με στόχο την ανασύσταση του σοσιαλδημοκρατικού χώρου.

Όταν ζητάμε από τον κόσμο να αποδεσμευτεί από τη σοσιαλδημο-κρατία, αυτονόητα ζητάμε και από όποια «στελέχη» του χώρου αυτού αναζητούν συνεργασίες, να απο-σπαστούν από τις παραδόσεις και τα σύμβολά τους και να ενταχθούν στο χώρο της ριζοσπαστικής Αρι-στεράς, αποδεχόμενοι τις στρατη-γικές επιλογές του, τα σύμβολα και τις οργανωτικότητές του…

Καθόλου τυχαία, ο Ν. Κοτζιάς (παλιός ιδεολογικός «υπεύθυ-νος» στο ΚΚΕ), στην ιδρυτική παρουσίαση της «Ενωτικής Κίνησης» αφήνει όλα τα ζητή-ματα στρατηγικών επιλογών στην απόλυτη γενικότητα («στο επίκεντρο της κίνησής μας βρί-σκονται το κοινωνικό ζήτημα και ο πατριωτισμός…»), ενώ θέτει το στόχο να μετατραπούν οι δυνάμεις που αντιτάσσονται στο μνημόνιο σε «κυβερνώσα εναλλακτική δύναμη». Επίσης, όχι τυχαία, η «Ε.Κ.» αρνείται να ενταχθεί (ως συνιστώσα) σε όποιο από τα υπαρκτά πολιτι-κά μέτωπα της Αριστεράς και αντιπροτείνει μια φαρδυπλατιά συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Μίκη, τη Σπίθα, το ΕΠΑΜ και άλλους «αντιμνημονιακούς».

Έτσι, επίσης όχι τυχαία, στο πολιτικό ρεπορτάζ κυκλοφορεί η ιδέα ότι στελέχη του σοσιαλ-

δημοκρατικού χώρου μπορεί τελικά να βρεθούν σε πολλά διαφορετικά ψηφοδέλτια της Αριστεράς, χωρίς αυτό να απο-κλείει την επανένωσή τους σε κοινοβουλευτική ομάδα την επόμενη ημέρα των εκλογών. Πρόκειται για μια τακτική «πολ-λαπλών στηριγμάτων» που δεν είναι άγνωστη σε στελέχη από το βαθύ (πιο βαθύ δε γίνεται) ΠΑΣΟΚ: την εφάρμοζε π.χ. σε παλαιότερες κρίσεις της σοσι-αλδημοκρατίας ο Κ. Λαλιώτης που σήμερα φέρεται να σιωπά.

Καθαροί όροιΟ ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να απαντήσει στην πίεση και τη συζήτηση για «μέτωπο» με πιο καθαρούς όρους: συμπαράταξη της Αρι-στεράς – στάση πληρωμών στους τοκογλύφους και ανατρο-πή των μνημονίων προς όφελος των εργαζομένων – διέξοδος στην κρίση του καπιταλισμού ο Σοσιαλισμός. Γύρω από αυτές τις ιδέες και τη συγκεκριμένη τακτι-κή που αυτές συνεπάγονται είναι επιθυμητή και εφικτή η ενότη-τα με τμήματα που αποσπώνται από το παλαιό ΠΑΣΟΚ. Αντίθε-τα η γενικώς «αντιμνημονιακή» προεκλογική συγκόλληση λογο-δοτεί στην –για την ώρα ουτοπι-κή– ανασυγκρότηση ενός «νέου ΠΑΣΟΚ», όταν και εάν η κρίση αφήσει ξανά περιθώρια για σχή-ματα καπιταλισμού με ανθρώπι-νο πρόσωπο.

Με αφορμή τη συνεργασία με την «Κοινωνική Αριστερά»

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το «αντιμνημονιακό» μέτωποΕκδηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ

Τετάρτη 7/12:• Χαλκίδα: 7 μ.μ., στο θέατρο Παπαδημητρίου. Ομιλητές: Αλέ-ξης Τσίπρας, Πάνος Λάμπρου.

• Αργυρούπολη-Ελληνικό: 7:30 μ.μ., Θέατρο Μίκης Θεο-δωράκης. Ομιλητές: Δημήτρης Βίτσας, Σοφία Σακοράφα, Γιώργος Νικολακάκης. Θα χαιρετίσει ο συντονιστής της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ Κώ-στας Αθανασίου.

• Εξάρχεια: 6.30 μ.μ., στο καφενείο «Η Μουριά» (Χαρ. Τρικούπη και Καλλιδρομί-ου) με θέμα: «Οικονομική κρίση - Πολιτικές προτάσεις και κοινωνικές αντιστάσεις». Ομιλητές θα είναι ο Γιάννης Μηλιός και η Μαρία Μπόλα-ρη. Συντονίζει η Δανάη Τζήκα.

• Καλλιθέα: 7 μ.μ., Δημοτικό Θέατρο Καλλιθέας (Κρέμου 123 & Φιλαρέτου). Ομιλητές: Γαβριήλ Σακελλαρίδης, Αντώ-νης Νταβανέλλος, Ευτύχης Μπιτσάκης.

Σάββατο 10/12:• Νέα Σμύρνη: συγκέντρωση στις 6:30 μ.μ., στο Κλειστό γή-πεδο Μίλωνα με ομιλητές τους Αλέξη Τσίπρα, Μανώλη Γλέζο, Τασία Χριστοδουλοπούλου.

Θεσσαλονίκη 10-11/2: Διήμερο εκδηλώσεων

με θέμα «Η καπιταλιστική κρίση και η απάντηση της Αρι-στεράς». ΕΔΟΘ, Πρ Κορομηλα 51, 4ος όροφος. Πρόγραμμα:

Σαββάτο 10/12 - «Κρίση χρέ-ους»: Μαρία Καραμεσίνη, Πάνος Κοσμάς, Γιάννης Μηλιός, Γιώρ-γος Τοζίδης. Ώρα έναρξης: 18.30

Κυριακή 11/12 - «Κρίση ευρω-ζώνης και ευρώ»: Χρίστος Κα-ραμάνος, Χρήστος Λάσκος, Παναγιώτης Λαφαζάνης, Αντώ-νης Νταβανέλος. Ώρα έναρξης: 11.00 π.μ.

Του Σωτήρη Μάρταλη

Τ ην Παρασκευή και το Σάββατο 16 και 17 Δεκέμ-βρη το Μέτωπο Αλληλεγ-

γύης και Ανατροπής θα πραγματο-ποιήσει Πανελλαδική Συνάντηση στην Αθήνα. Την Παρασκευή το ΜΑΑ φιλοδοξεί να οργανώσει συ-ζήτηση, στην οποία θα συμμετά-σχουν κόμματα και οργανώσεις της Αριστεράς, πρόσωπα και συλ-λογικότητες από πρωτοβουλίες διανοουμένων και καλλιτεχνών, από έντυπα, από ιστοσελίδες, από κινήματα, από την Αυτοδιοίκηση, από την οικολογία, από πρωτο-βουλίες αλληλεγγύης, από λαϊκές συνελεύσεις κ.ά. Στόχος αυτής της συζήτησης είναι να αποτελέ-

σει ένα είδος «προδρομικής» με-τωπικής συνάντησης.

Η δεύτερη μέρα θα αφορά στη συζήτηση των θέσεων του μετώ-που, καθώς και της οργανωτικής του συγκρότησης. Στο κείμενο που έχει κυκλοφορήσει το ΜΑΑ (ολόκληρο το κείμενο στο site http://www.tometopo.gr), δι-απιστώνεται η ανάγκη ένωσης δυνάμεων, η ανάγκη για τη δημι-ουργία «Μετώπου». Παράλληλα υπογραμμίζεται η δυνατότητα για μία επαναστατική, ορμητική, ενω-μένη Αριστερά που θα συγκροτή-σει την εναλλακτική λύση. Στο ζήτημα των εκλογών το ΜΑΑ θα εξετάσει τη συμμετοχή του μόνο αν υπάρξει μια πλατιά συμπαρά-ταξη. Διαπιστώνει ότι η πρωτο-

βουλία του ΜΑΑ για συζητήσεις με τις οργανώσεις της Αριστεράς συνέβαλε σε καλύτερη επαφή και επικοινωνία. Για τις επαφές με την Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών και το Μίκη Θεοδωράκη, καθώς και με το ΕΠΑΜ, εκτιμά ότι δεν υπάρχουν άλλες προϋποθέσεις, λόγω διαφοράς θέσεων, κριτηρί-ων συμμετοχής και δεσμεύσεων.

Σε σχέση με τις κινήσεις που δι-αμορφώνονται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ, εκτιμά ότι είναι δυνάμεις που θεωρούν ότι τα μέτρα της κυ-βέρνησης Παπανδρέου ξεπέρασαν το όρια σοσιαλδημοκρατικής ανο-χής τους. Δυνάμεις που τις βολεύει να κρατήσουν την επαφή με την εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ που συ-νωστίζεται στην έξοδο. Δυνάμεις

που θέλουν έγκαιρα να «κλείσουν» μια προνομιούχα θέση στον ήλιο ενός νέου τοπίου μετά την τρόικα. Παράλληλα, αξιόλογες δυνάμεις, με αγωνιστική διαθεσιμότητα και προωθημένο προβληματισμό, αποδεσμεύονται μαζικά, ιδιαίτερα από τη λαϊκή βάση του ΠΑΣΟΚ. Η όποια συνεργασία με τέτοιες δυ-νάμεις πρέπει να στηρίζεται σε ένα ελάχιστο πρόγραμμα που θα είναι σαφές και ταυτόχρονα τομή και ανατροπή σε σχέση με το σήμερα. Ως τέτοιο πρόγραμμα προτείνει την παύση πληρωμών προς τους τοκογλύφους, την εθνικοποίηση με κοινωνικό έλεγχο των τραπε-ζών, την κατάργηση των αντιδημο-κρατικών και αντεργατικών νόμων, αναδιανομή του πλούτου κ.ά.

Σημαντικό ζήτημα προς συζήτη-ση στην Πανελλαδική συνάντη-ση προβλέπεται να αποτελέσει η θέση «καμία θυσία για το ευρώ», καθώς ήδη έχει προταθεί η θέση «έξω από το ευρώ».

Η πανελλαδική συνάντηση του ΜΑΑ θα πραγματοποιηθεί μέσα σε πολύ «πυκνό» ιστορικό χρό-νο. Η συζήτηση ήδη έχει ανοίξει μέσα στην Αριστερά και οι απα-ντήσεις δεν μπορούν να κινού-νται στο τι θα έπρεπε να γίνει, αλλά στο τι μπορεί να γίνει σήμε-ρα με τις υπαρκτές δυνάμεις και τις προτάσεις τους. Από αυτή τη σκοπιά οι απαντήσεις που θα δώσει το ΜΑΑ στο διήμερο θα πρέπει να γίνουν πιο συγκεκρι-μένες.

Πανελλαδική συνάντηση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής

αριστερά • 7ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ7 Δεκέμβρη 2011

ΚΚΕ: Πολιτική αυτοσυγκράτησης και απομονωτισμού

Του Σπύρου Αντωνίου

Π οικίλες διεργασίες παρα-τηρούνται το τελευταίο διάστημα ως αποτέλε-

σμα της πολιτικής κρίσης του ΠΑ-ΣΟΚ. Με αφετηρία τις αντιπαρα-θέσεις στο εσωτερικό του άλλοτε κραταιού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος για τη μετά Παπανδρέ-ου εποχή, αλλά και την προσέγγι-ση εκσυγχρονιστικών δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ με τη ΔΗΜ.ΑΡ. του Κουβέλη, αναθερμαίνονται τα σενάρια περί «κεντροαριστεράς», σαν απάντηση, τάχα, στα αδιέξο-δα της πολιτικής διαχείρισης.

ΠΑΣΟΚΗ διαμάχη για το πια φατρία μέσα στο ΠΑΣΟΚ θα εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης έχει ξεκινήσει. Το αν το κόμμα που ίδρυσε ο Α. Παπανδρέου θα διαλυθεί, θα δι-ασπαστεί ή θα ανασυνταχθεί σε άλλη βάση μένει ανοιχτό. Η ομά-δα των τεσσάρων (Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου, Ραγκούσης, Μόσιαλος) πλασάρονται σαν οι αυθεντικοί εκφραστές του μνη-μονιακού μπλοκ. Έχοντας προνο-μιακές σχέσεις με τα ΜΜΕ, την εγχώρια και ξένη διαπλοκή, είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν την πολιτική ενάντια στο όποιο κοινωνικό κράτος απέμεινε, να τσακίσουν τις εργατικές κατα-κτήσεις και τα δημοκρατικά δι-καιώματα, να προωθήσουν την ιδιωτικοποίηση κάθε πτυχής της οικονομικής δραστηριότητας.

Ακόμα και αυτοί οι ακραίοι σοσιαλφιλελεύθεροι όμως, ξέ-ροντας ότι τα λαϊκά στρώματα, που παραδοσιακά στήριζαν το ΠΑΣΟΚ, δεν θα τους ακολουθή-

σουν σε μια αχαλίνωτη δεξιά με-τατόπιση, μιλούν για την ανάγκη πολιτικής έκφρασης του «δυνα-μικού Κέντρου» και της «υπεύθυ-νης Αριστεράς», επιχειρώντας την ανασύνθεση του «προοδευτικού» πόλου της μνημονιακής πολιτι-κής.

Ο Βενιζέλος, που θεωρεί «ανα-γκαίο» κακό τη σκληρή λιτότητα, προσπαθεί να προσεγγίσει μέρος των Παπανδρεϊκών και φαίνεται να συμμαχεί με τον Σκανδαλίδη, που και αυτός υποστηρίζει ότι «νέο κόμμα θα προκύψει μέσα από την αναγέννηση του χώρου της κεντροαριστεράς που βασι-κός της κορμός είναι το ΠΑΣΟΚ». Απέναντι στον Λοβέρδο και τον Βενιζέλο βρίσκονται ο Χρυσοχοΐ-δης και οι διάφοροι «κοινωνιστές» (Παπουτσής, Καστανίδης, Κατσέ-λη κ.ά.) που επιθυμούν να εκφρά-σουν τις παραδοσιακές δυνάμεις εντός του κόμματος, αν και ταυ-

τόχρονα συνεχίζουν να υπηρε-τούν όλη την πολιτική φτώχειας και ανεργίας που εφαρμόζουν κυ-βέρνηση και τρόικα.

ΔΗΜ.ΑΡ.Πρωταγωνιστικό ρόλο στην προ-σπάθεια διαμόρφωσης μιας «κα-λής» σοσιαλδημοκρατίας που θα αντικαταστήσει το «κακό» ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να παίξει και η ΔΗΜ.ΑΡ. του Κουβέλη. Και μάλιστα σε ανοιχτή σύμπραξη με τα απομει-νάρια του σημητικού εκσυγχρο-νισμού με στόχο τη δημιουργία ενός πόλου «δημοκρατικού σο-σιαλισμού» που «δεν καλύπτουν τα υπάρχοντα σχήματα», όπως δήλωσε ο Κουβέλης. Η μεταπή-δηση του σημητικού Ν. Μπίστη στο κόμμα της ανανεωτικής Αρι-στεράς, η κοινή παρουσία σε εκ-δήλωση του περιοδικού «Μεταρ-ρύθμιση» του Κουβέλη μαζί με τον Χριστοδουλάκη και τον Σημί-

τη, φανερώνουν τις προσπάθειες ανασυγκρότησης της «κεντροαρι-στεράς» εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ, αναμένοντας τις όποιες διασπά-σεις στο εσωτερικό του.

Μετά την κρίση που προκλή-θηκε στη ΔΗΜ.ΑΡ. για τη στάση απέναντι στην κυβέρνηση Πα-παδήμου (αποχωρήσεις μελών της ΚΕ, απουσία Ψαριανού από την ψηφοφορία και δηλώσεις του για «φασίστες μέσα στην Αριστερά»), η «Αριστερά της ευ-θύνης» καταλήγει με τη στάση της στη σταδιακή ευθυγράμμι-ση με τις επιλογές του αστικού μπλοκ εξουσίας. Σε συνέντευξή του στα «Νέα», ο Κουβέλης δεν απέκλεισε μετεκλογική συνερ-γασία με το ΠΑΣΟΚ: «μιλάω πάντα για μια κεντροαριστερή κυβέρνηση», ενώ συμπλήρωσε ότι θα ψηφίσει τα μέτρα της κυ-βέρνησης Παπαδήμου που θα θεωρεί σωστά.

Μετά τη θύελλα των Μνημονί-ων, ο Φ. Κουβέλης επιστρέφει στη συνταγή της «προγραμματικής αντιπολίτευσης» αυτή τη φορά απέναντι στην Κυβέρνηση Παπα-δήμου, επιστρέφει στη συνταγή που ο ίδιος πρότεινε το 2009 στο Συνασπισμό ως πολιτική απέναντι στην τότε κυβέρνηση Παπανδρέ-ου.

Όμως, οι εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ σοσιαλφιλελεύθεροι ξεχνούν κάτι βασικό. Ξεχνούν ότι οι απόψεις τους είναι σήμε-ρα αγρίως απομονωμένες μέσα στον κόσμο. Ξεχνούν ταυτόχρο-να ότι ο όποιος δυναμισμός της σοσιαλδημοκρατίας οφειλόταν στο ακριβώς αντίθετο χαρακτη-ριστικό: ότι για μια ολόκληρη περίοδο διέθετε βαθιά επιρροή και κύρος μέσα στους εργαζό-μενους και στα συνδικάτα και γι’ αυτό ήταν προνομιακός «συνο-μιλητής» των καπιταλιστών και πολιτικό ρεύμα «κορμός» για συμμαχίες και κυβερνητικές λύ-σεις. Σήμερα ούτε ο Κουβέλης, ούτε ο Σημίτης, ούτε ο Παπου-τσής διαθέτουν πλέον τέτοια επιρροή.

Σε εποχή βαθιάς κρίσης του συστήματος, η νεκρανάσταση δήθεν «φιλολαϊκών» λύσεων που θα φέρουν «κοινωνική ει-ρήνη» και «ευημερία» για όλους μας δεν είναι απλά αυταπάτη, αλλά ανοιχτή κοροϊδία. Τέτοιες απόψεις καταλήγουν στη στήρι-ξη της κυρίαρχης πολιτικής και στο να πληρώσουν την κρίση οι εργαζόμενοι και η νεολαία. Η λύση βρίσκεται στους αγώνες του κόσμου μας και στην πολι-τική έκφραση των αιτημάτων του από μια συμπαραταγμένη Αριστερά.

Διεργασίες στο ΠΑΣΟΚ και η «σύγκλιση» με Κουβέλη

Μπορεί να αναβιώσει η κεντροαριστερά;

Της Μαρίας Μπόλαρη

Γ ια το ΚΚΕ –όπως και για όλη την Αριστερά– η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-

ΝΔ-ακροδεξιάς υπό τον Παπα-δήμο θα έπρεπε να σημάνει συ-ναγερμό. Η συμπαράταξη της Αριστεράς θα έπρεπε να είναι αυ-τονόητη επιλογή.

Η ηγεσία του ΚΚΕ αρνείται το οποιοδήποτε βήμα σε αυτή την κατεύθυνση. Ισχυρίζεται ότι μόνο το κόμμα «σηκώνει» την ταξική αντιπαράθεση, ότι μόνο αυτό έχει την καθαρή πολιτική που αντι-στοιχεί στη νέα συγκυρία. Η αλή-θεια είναι ότι το ΚΚΕ κινείται με «αυτοσυγκράτηση» στην τακτική, ότι η πολιτική του ούτε αποτελε-σματική ούτε καθαρή είναι.

Μετά τη μεγαλειώδη απεργία στις 19-20 Οκτώβρη, ιδιαίτερα μετά τη συγκρότηση της κυβέρ-νησης Παπαδήμου, το πρώτο καθήκον για την Αριστερά ήταν

η οργάνωση της συνέχειας των αγώνων. Να προετοιμάσει τους όρους για τον επόμενο μεγάλο σταθμό, να στηρίξει την προοπτι-κή μιας πολιτικής γενικής απερ-γίας, με στόχο την ανατροπή του μνημονίου και της κυβέρνησης.

Το ΠΑΜΕ κράτησε πίσω τις δυ-νάμεις του, παρεμβαίνοντας τυ-πικά και οργανώνοντας «τα δικά του» στα μέτωπα των εφεδρειών, του προϋπολογισμού, των συμ-βάσεων, ενώ στη μάχη ενάντια στα χαράτσια ο σεχταρισμός του ΚΚΕ ξεπερνά κάθε όριο.

Χωρίς καμιά υποτίμηση στο μεγάλο αγώνα των εργαζομένων στην Ελληνική Χαλυβουργία και στη δουλειά του ΠΑΜΕ για αυτή, η εικόνα αυτή δεν αλλάζει, τα βή-ματα πίσω δεν κρύβονται.

Αντίστοιχη ήταν η στάση του ΚΚΕ στα πολιτικά γεγονότα. Τη μετατροπή των παρελάσεων σε διαδηλώσεις –το γεγονός που συντάραξε το πολιτικό κατεστη-

μένο– η ηγεσία του κόμματος όχι μόνο την υποτίμησε, αλλά την έκρινε και ύποπτη. Όσο για το φετινό γιορτασμό της εξέγερσης του Πολυτεχνείου που έπρεπε και μπορούσε να γίνει σταθμός αντε-πίθεσης, η παρέμβαση του ΚΚΕ ήταν πιο υποτονική από ποτέ. Η πολιτική «αυτοσυγκράτησης» εκ-φράστηκε και στην τοποθέτηση της Αλ. Παπαρήγα στη συνεδρί-αση της Βουλής για την ψήφο εμπιστοσύνης. Πολλά λόγια για τους σχεδιασμούς και τους αντα-γωνισμούς των κυρίαρχων τά-ξεων στην Ελλάδα και διεθνώς, καμιά ανάληψη πολιτικής πρω-τοβουλίας που να δίνει το στίγμα της σύγκρουσης.

Το «τρίπτυχο» που μας προ-τείνει η Αλ.Παπαρήγα, μετά τη συνάντησή της με τον Παπαδή-μο (αποδέσμευση από ΕΕ, κοι-νωνικοποίηση και διαγραφή του χρέους, λαϊκή εξουσία) απαιτεί την πλήρη συμφωνία με το ΚΚΕ και λογοδοτεί σε μια αφηρημένη

στρατηγική μακριά από τις ανά-γκες του σήμερα, αλλά και τις δυνατότητες να ωριμάσει και να μπει σοβαρά η προοπτική του σο-σιαλισμού.

Έτσι το ΚΚΕ, ενώ στις 4/11 πα-ρουσίασε μια πρόταση από 11 ση-μεία ενωτικής πάλης (φορολογία του κεφαλαίου με συντελεστή 45%, άμεση κάλυψη των απωλει-ών των ασφαλιστικών ταμείων, άρνηση πληρωμής των χαρα-τσιών, κατάργηση στην πράξη των επιχειρησιακών συμβάσεων, κατάργηση ΦΠΑ στα είδη πλατιάς κατανάλωσης κ.ά.), που μπορούν να γίνουν κοινή δράση και απειλή για την κυρίαρχη τάξη, τώρα τα αποδομεί.

Όμως, επειδή οι πιέσεις που δέχεται είναι μεγάλες και τα ερω-τηματικά του ίδιου του κόσμου του πολλά, η Αλ. Παπαρήγα στην ομιλία της στην Πετρούπολη αφι-έρωσε μεγάλο τμήμα για να μας πείσει ότι δεν υπάρχουν εύκολες

λύσεις, ότι χρειάζεται ταξική συ-νειδητοποίηση, ότι όλοι οι άλλοι στην Αριστερά δεν εννοούν να συγκρουστούν με το σύστημα. Για άλλη μια φορά κατακεραύ-νωσε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι προωθεί μεσοβέζικες λύσεις, ότι η συμπα-ράταξη της Αριστεράς οδηγεί σε κυβερνήσεις κεντροαριστεράς.

Σήμερα που η οικονομική κρίση διαμορφώνει πραγματι-κά έκτακτες συνθήκες για τους εργαζόμενους, που η κυρίαρχη τάξη και το πολιτικό προσωπικό της συσπειρώνονται για να επι-βάλλουν τη σωτηρία της, το ΚΚΕ αποφεύγει καθετί που θα ενίσχυε το ξεδίπλωμα των αγώνων, την αυτοπεποίθηση του κόσμου, θα του έδινε πολιτική κάλυψη και εναλλακτική προοπτική.

Το «ή εμείς ή αυτοί», που βγαί-νει αυθόρμητα από τις μάχες των «από κάτω», είναι και το κριτήριο για όλη την Αριστερά και για το ΚΚΕ.

Δεν πληρώνουμε τα χαράτσια τους - Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα

8 • κίνημα ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ7 Δεκέμβρη 2011

Σ ε δελτίο Τύπου για τις δράσεις κατά του χαρατσιού της ΔΕΗ η επιτροπή «Δεν χρωστάμε - Δεν πουλάμε - Δεν πληρώ-

νουμε» σημειώνει μεταξύ άλλων: «Πραγματο-ποιήθηκε την Παρασκευή 2/12 με πρόσκληση της επιτροπής σωματείων, κινήσεων και συνε-λεύσεων “Δεν χρωστάμε - Δεν πουλάμε - Δεν πληρώνουμε” συνάντηση συντονισμού για την οργάνωση του αγώνα ενάντια στα χαράτσια.

Στη συνάντηση παρευρέθησαν αγωνιστές και αγωνίστριες από σωματεία, επιτροπές και λαϊκές συνελεύσεις. Μεταφέρθηκε εμπειρία και συμπε-ράσματα από τις δράσεις και τις πρωτοβουλίες που αναπτύσσονται σε εργασιακούς χώρους και σε γειτονιές. Από τη συζήτηση αναδείχτηκε ότι σε όλους σχεδόν τους δήμους της Αττικής γίνο-νται πολύμορφες διαδικασίες λαϊκής οργάνωσης για το θέμα του χαρατσιού του τέλους ακινήτων.

Του Γιώργου Κοκκινάρη

Σ την Πάτρα διοργανώθηκε μα-ζικό συλλαλητήριο (1/12) στο οποίο καλούσαν η Επιτροπή

Αγώνα Παραλίας, οι Λαϊκές Συνελεύ-σεις, το ΠΑΜΕ (με την Επιτροπή Προ-σφυγικών), σωματεία και φοιτητικοί σύλλογοι, φορείς της πόλης (Δικηγο-ρικός, Ιατρικός Σύλλογος) και ο Δήμος ως απάντηση στο απάνθρωπο μέτρο του χαρατσιού της ΔΕΗ. Στην Πάτρα, μέρα με τη μέρα, ξεπηδάνε καινούρ-γιες συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά προσπαθώντας να ενημερώσουν τον κόσμο αλλά και να τον κινητοποιήσουν στην κατεύθυνση της ανυπακοής.

Το γεγονός ότι το ΣτΕ έβγαλε από-φαση για αναστολή των διακοπών

ρεύματος είναι μία μικρή νίκη. Πρέπει να σπάσουμε την τρομοκρατία των δηλώσεων Παπαδήμου ότι το χαράτσι είναι «αναγκαίο». Ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί πόρτα - πόρτα, με νέο γύρο συνελεύσεων γειτονιάς. Εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, άνεργοι, οι επιτρο-πές γειτονιάς, τα σωματεία είναι αυτοί που με αγώνες θα προστατέψουν τα σπίτια και τις οικογένειές τους. Σε αυτή τη μάχη είναι απαραίτητος ευρύτερος δυνατός συντονισμός.

Είναι φανερό ότι με τις μαζικές παρα-στάσεις στο Δημοτικό Συμβούλιο, με την αυτοκινητοπορεία της Επιτροπής Αγώνα Παραλίας, με τις καταλήψεις στο κεντρικό κατάστημα της ΔΕΗ, με την ενημέρωση όλης της κοινωνίας στην πορεία ενάντια στα χαράτσια ασκήσα-με μεγάλη πίεση στο δήμαρχο και στην κυβέρνηση. Ο δήμαρχος και ορισμένοι φορείς ήθελαν απλά μία συμβολική διαμαρτυρία. Αυτό όμως δεν το κατά-φεραν αφού ο κόσμος δεν είναι απλώς «αγανακτισμένος», αλλά αποφασισμέ-νος ξέροντας ότι για να ανατραπεί το χαράτσι πρέπει να ανατραπεί η συγκυ-βέρνηση των μνημονιακών δυνάμεων.

Του Σπύρου Αντωνίου

Φ ουντώνει σε κάθε γω-νιά της χώρας το ρεύμα αντίστασης απέναντι στο

ληστρικό χαράτσι των ακινήτων, που επέβαλαν κυβέρνηση και τρό-ικα στους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Μπροστά στις καθημερινές κινητο-ποιήσεις κατοίκων και φορέων, μετά την κατάληψη στο κέντρο έκδοσης των λογαριασμών της ΔΕΗ στο Χο-λαργό και τις αλλεπάλληλες προσφυ-γές στα δικαστήρια, η τρικομματική κυβέρνηση φαίνεται θορυβημένη και ανακοινώνει εγκυκλίους, που όμως ουσιαστικά δεν εξαιρούν παρά ελάχιστους από το μέτρο.

Τα λογοπαίγνια του Βενιζέλου δεν μπορούν να κρύψουν την κατάφωρη αδικία και την επιχείρηση αρπαγής ό,τι ελάχιστου απέμεινε από την αλλε-πάλληλη λεηλασία των εισοδημάτων μας. Σε συνδυασμό με τις συνεχείς μειώσεις μισθών και συντάξεων, τις απολύσεις και τα πρωτοφανή ποσοστά ανεργίας, τα απανωτά χαράτσια έχουν γονατίσει τον οικογενειακό προϋπολο-γισμό. Οι φουσκωμένοι λογαριασμοί έχουν αρχίσει να καταφτάνουν σε όλα τα νοικοκυριά και η αδυναμία πληρω-μής τους απειλεί να αφήσει χωρίς το αγαθό του ηλεκτρικού ρεύματος χιλιά-δες σπίτια. Από την άλλη, όμως, επι-τροπές κατοίκων, λαϊκές συνελεύσεις, δήμοι, σωματεία και συλλογικότητες σε κάθε πόλη και χωριό συγκροτούν ένα δυναμικό κίνημα ανυπακοής και

αλληλεγγύης με κεντρικό σύνθημα «Δεν πληρώνουμε άλλα χαράτσια - Κα-νένα σπίτι χωρίς ρεύμα»!

ΕλιγμοίΟι κοινωνικές αντιδράσεις απέναντι στο νέο φόρο ακινήτων οδήγησαν την κυβέρνηση σε διαρκείς διαρροές περί «προστασίας των αδυνάτων». Παρά τις προσδοκίες που καλλιέργησαν, η νέα ρύθμιση δεν διαφέρει σχεδόν κα-θόλου από την αρχική. Το «μειωμένο» χαράτσι (0,5 ευρώ/τ.μ.) αφορά όσους έχουν αναπηρία πάνω από 80% ή είναι σε μηχανική υποστήριξη (π.χ. νεφρο-παθείς), μακροχρόνια άνεργους, πολύ-τεκνους. Όλοι αυτοί βέβαια θα κατα-βάλουν κανονικά το φόρο και μετά θα πρέπει μέσα από μια απίστευτη γρα-φειοκρατία να περάσουν από τριμε-ρή επιτροπή αποτελούμενη από έναν εφοριακό, έναν κοινωνικό λειτουργό και έναν μπάτσο! Η επιτροπή αυτή θα

αποφασίσει πόσο φτωχός ή ανάπηρος είσαι για να σου αναστείλει απλά τη διακοπή ρεύματος και όχι να σε απαλ-λάξει εντελώς, εφόσον η απαλλαγή θα αφορά «ακραίες περιπτώσεις» ένδειας. Απλά δεν μένεις χωρίς φως, ο φόρος θα σε «κυνηγάει». Ακόμα και ένα μερο-κάματο να έχεις κάνει μέσα στο 2011, πρέπει να πληρώσεις.

Και η νεοφιλελεύθερη κλοπή δεν σταματάει εδώ. Όσα λάθη έχουν γίνει στον υπολογισμό του χαρατσιού θα ληφθούν υπόψη… του χρόνου! Έτσι οι ιδιοκτήτες καλούνται να το πληρώ-σουν φέτος και στο μέλλον θα τους αφαιρεθεί το ποσό από το χαράτσι του 2012. Την ίδια στιγμή ο χρόνος έκ-δοσης εντολής διακοπής ηλεκτρικού ρεύματος σε περίπτωση μη καταβο-λής του ειδικού «τέλους» αυξάνεται

από 40 μέρες σε 80 μέρες από την έκ-δοση του λογαριασμού. Ήταν η μόνη μικρή υποχώρηση του υπουργείου Οικονομικών και μια πρώτη νίκη των κινητοποιήσεων ενάντια στο χαράτσι.

ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗΤα παραπάνω επικοινωνιακά κόλπα του πολιτικού προσωπικού των το-κογλύφων ήταν αποτέλεσμα μιας σει-ράς κινηματικών και μη γεγονότων. Η ηρωική κατάληψη του κέντρου έκδο-σης λογαριασμών στο Χολαργό από τη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ έληξε με την επέμβα-ση των ΜΑΤ το πρωί της 24ης Νοεμ-βρίου. Στις αψιμαχίες που ακολούθη-σαν συνελήφθησαν 15 συνδικαλιστές και συμπαραστάτες τους, οι οποίοι οδηγήθηκαν στο αυτόφωρο. Η δίκη τους αναβλήθηκε για τις 10 Γενάρη,

Η ανυπακοή ενάντια στο άδικο χαράτσι μετατρέπεται σε κεντρικό ζήτημα αντιπαράθεσης των μισθωτών, συνταξιούχων, ανέργων με την κυβέρνηση

Ο αγώνας απλώνεται και δυναμώνειΚαθημερινά πληθαίνουν οι δράσεις των επιτροπών κατοίκων, λαϊκών συνελεύσεων, σωματείων και φορέων ενάντια στο χαράτσι της ΔΕΗ. Καμπάνιες ενημέρωσης σε κάθε πολυκατοικία, πορείες διαμαρτυρίας και καταλήψεις, συλλογή υπογραφών και εξώ-δικα, ομάδες επανασύνδεσης και επαφής με συνδικαλιστές της ΔΕΗ, παρεμβάσεις στα δημοτικά συμβούλια για ενεργοποίηση των υπηρεσιών του δήμου (νομική, τεχνι-κή βοήθεια σε όσους δεν πληρώνουν το χαράτσι), συμπόρευση με σωματεία είναι ορισμένες από τις πτυχές λαϊκής οργάνωσης και έμπρακτης αλληλεγγύης «από τα κάτω», που αρχίζει να εμφανίζεται σε κάθε γειτονιά και κάποιους εργασιακούς χώρους.

Κοινό χαρακτηριστικό των πολύμορφων κινητοποιήσεων σε όλη τη χώρα είναι η μαζική συμμετοχή ανθρώπων που είτε δεν μπορούν πραγματικά να ανταποκριθούν στην πληρωμή του «τέλους ακινήτων» είτε επιμένουν να μην αποδέχονται την ξεκά-θαρη ληστεία κυβέρνησης και τρόικας. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς, παρόλο που δεν έχουν ιδιαίτερες αγωνιστικές εμπειρίες και συμμετοχή σε συλλογικές διαδικασίες, αναζητούν τρόπους αντίστασης και στη γε-νικότερη πολιτική κυβέρνησης - Ε.Ε. - ΔΝΤ. Αναπόφευκτα, λοιπόν, η ανυπακοή ενάντια στο άδικο χαράτσι μετατρέπεται σε κεντρι-κό ζήτημα αντιπαράθεσης των μισθωτών, των συνταξιούχων, των ανέργων με μια ανάλγητη πολιτική, που θέλει να οδηγήσει στη μιζέρια και την εξαθλίωση την πλειοψη-φία της κοινωνίας.

• Στο Αιγάλεω συνεχίζονται οι συνελεύ-σεις ενημέρωσης στις συνοικίες της πόλης (εργατικές πολυκατοικίες, Νταμαράκια), με πρωτοβουλία της λαϊκής συνέλευσης, που ήδη έχει επανασυνδέσει κομμένες παροχές.

• Στην Παιανία, με μπροστάρη του αγώνα το σωματείο εργαζομένων του δή-μου και σε συνεργασία με τη Λ.Σ. των Γλυ-κών Νερών, πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στο δημοτικό συμβούλιο για να υποστηρίξει ο δήμος όσους δεν πληρώσουν το χαράτσι.

• Στον Ωρωπό εδώ και καιρό υπάρχουν επιτροπές κατοίκων κατά των διοδίων, που επεκτείνουν τη δράση τους και στα χαρά-τσια, με αποτέλεσμα την υλοποίηση συνε-λεύσεων με 200 άτομα κάθε φορά.

• Στο Πέραμα, όπου πολλά σπίτια είναι ήδη χωρίς ρεύμα, πάνω από 200 κάτοικοι πήγαν και πλήρωσαν μόνο τη ΔΕΗ σε ΑΤΜ και κατέθεσαν τα αντίγραφα στη λαϊκή συνέλευση, που «από τα κάτω» κάνει τη δουλειά του δήμου, ο οποί-ος μόνο φραστικά στηρίζει όσους αρνούνται ή δεν έχουν να πληρώσουν.

• Πάνω από 100 άνθρωποι ανταποκρίθη-καν στο κάλεσμα των συνελεύσεων κατοί-κων Κερατσινίου, Νίκαιας, Κορυδαλλού και Πειραιά και συγκεντρώθηκαν έξω από το υποκατάστημα της ΔΕΗ στα Καμίνια (25/11), απ’ όπου εκδίδονται οι εντολές διακο-πής για όλες τις περιοχές του Πειραιά. Αργό-τερα οι συγκεντρωμένοι έκαναν πορεία στη γειτονιά, μοιράζοντας ενημερωτικό υλικό. Σε αποκλεισμό των γραφείων της ΔΕΗ στην Πα-τησίων προχώρησαν την περασμένη εβδο-μάδα και οι Λαϊκές Συνελεύσεις Γαλατσίου και Πατησίων.

• Στο δήμο Νίκαιας-Ρέντη με τη στή-ριξη του δήμου και τη δράση των επιτροπών γειτονιάς πάνω από 700

Τοπικά

Συντονισμός σωματείων, κινήσεων και συνελεύσεων

Πάτρα: Ο αγώνας για τα χαράτσια συνεχίζεται!

Δεν πληρώνουμε τα χαράτσια τους - Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα

κίνημα • 9ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ7 Δεκέμβρη 2011

Ιδιαίτερη σημασία έχει η συμμετοχή η σωματεί-ων στη στήριξη αυτών των πρωτοβουλιών […].

Στη σύσκεψη από πολλές τοποθετήσεις προ-έκυψε η ανάγκη καλύτερου συντονισμού (ενί-σχυση του blog, συμμετοχή περισσότερων συνε-λεύσεων, σωματείων, επιτροπών κ.ά.). Με βάση τη συζήτηση και τις προτάσεις που ακούστηκαν προτείνεται προς όλες τις συλλογικότητες:

Να πραγματοποιηθεί μέρα κοινής δράσης με κάλεσμα στις 20 Δεκέμβρη, με συντονι-σμένη παρέμβαση στα 7 κέντρα διακοπής ηλεκτρικού ρεύματος της ΔΕΗ, στην Αττική. Εκφράστηκε επίσης η πρόθεση για διοργάνω-ση ενός μεγάλου, απογευματινού συλλαλητη-ρίου, στο κέντρο της Αθήνας, με ενδεικτική ημερομηνία τη 19η Γενάρη. Για την καλύτερη οργάνωση, αλλά και την κατάληξη των προ-τάσεων, ύστερα και από τις συνεδριάσεις των συνελεύσεων, θα πραγματοποιηθεί συνεδρί-αση του ανοικτού συντονιστικού την Παρα-σκευή 9/12, στις 6 μ.μ., στην ΟΛΜΕ [...].

Στις 10 Γενάρη θα βρισκόμαστε στα δικαστή-ρια, μέρα που θα πραγματοποιηθεί η δίκη συν-δικαλιστών και αλληλέγγυων για την κατάληψη της ΔΕΗ στο Χολαργό. Κανένα σπίτι χωρίς ρεύ-μα. Δεν πληρώνουμε τα χαράτσια, την κρίση και το χρέος τους».

Της Κατερίνας Γιαννούλια

Η πρόσφατη κινητοποίηση της επιτροπής κατοίκων Γλυφάδας, τη Δευτέρα 5/12 το πρωί, στην

τοπική ΔΕΗ είχε τα χαρακτηριστικά μιας πρώτης, πρακτικής επιτυχίας: οι υπάλ-ληλοι της επιχείρησης παρέλαβαν χωρίς πρόβλημα τις μαζικές (περί τις 85) αιτή-σεις γνωστοποίησης ότι πληρώθηκε το ρεύμα χωρίς το χαράτσι.

Η ντουντούκα που απευθυνόταν στους γείτονές μας που στέκονταν στην ουρά της ΔΕΗ είχε αποτελέσματα: άν-θρωποι που δεν είχαν προλάβει να μας μάθουν και δεν είχαν καμιά διάθεση να πληρώνουν άδικα χαράτσια μάς έδωσαν με ανακούφιση στοιχεία επικοινωνίας για να συνεχίσουμε μαζί στη συνέχεια. Είχαν προηγηθεί δύο ανοιχτές και με-γάλες συνελεύσεις της επιτροπής, δύο μαζικές παραστάσεις στο δημοτικό συμβούλιο Γλυφάδας και αρκετές συνα-ντήσεις προετοιμασίας και προπαγάνδι-σης των δράσεων της επιτροπής.

Με τις γειτονικές επιτροπές, πρωτο-βουλίες, λαϊκές συνελεύσεις έχουμε δη-μιουργήσει ένα κλίμα συνεργασίας πολύ θετικό. Έτσι την προηγούμενη εβδομά-

δα είχαμε μοιράσει στο μετρό Αγ. Δημη-τρίου κοινή ανακοίνωση που καλούσε στις κινητοποιήσεις της 2ας Δεκέμβρη, ενώ στην παρέμβαση στη ΔΕΗ Γλυφά-δας συμμετείχαν με πανό συναγωνι-στές/-στριες από Βάρη, Βουλιαγμένη, Βάρκιζα, Ελληνικό και Αργυρούπολη.

Η συνέχεια περιλαμβάνει την προε-τοιμασία των κοινών εξορμήσεων στα βασικά κέντρα διακοπής ρεύματος της Αττικής (όπως προτείνεται από την Επι-τροπή «Δεν χρωστάμε - Δεν πουλάμε - Δεν πληρώνουμε») στις 20 Δεκέμβρη, νέα συνάντηση της επιτροπής Γλυφά-δας (Δευτέρα 12/12, 6:30 μ.μ., ΚΑΠΗ Αγ. Τρύφωνα), μεγάλη ενημερωτική & ορ-γανωτική συγκέντρωση της πρωτοβου-λίας πολιτών ΒΒΒ (Κυριακή 11/12, 10:30 π.μ., δημ. αίθουσα Ιωνία – δίπλα στο δημαρχείο Βούλας).

από 40 μέρες σε 80 μέρες από την έκ-δοση του λογαριασμού. Ήταν η μόνη μικρή υποχώρηση του υπουργείου Οικονομικών και μια πρώτη νίκη των κινητοποιήσεων ενάντια στο χαράτσι.

ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗΤα παραπάνω επικοινωνιακά κόλπα του πολιτικού προσωπικού των το-κογλύφων ήταν αποτέλεσμα μιας σει-ράς κινηματικών και μη γεγονότων. Η ηρωική κατάληψη του κέντρου έκδο-σης λογαριασμών στο Χολαργό από τη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ έληξε με την επέμβα-ση των ΜΑΤ το πρωί της 24ης Νοεμ-βρίου. Στις αψιμαχίες που ακολούθη-σαν συνελήφθησαν 15 συνδικαλιστές και συμπαραστάτες τους, οι οποίοι οδηγήθηκαν στο αυτόφωρο. Η δίκη τους αναβλήθηκε για τις 10 Γενάρη,

παρά την επιθυμία των συνηγόρων και των δεκάδων αλληλέγγυων που βρέθηκαν στα δικαστήρια για άμεση εκδίκαση της υπόθεσης. Η καθολική στήριξη αυτής της κινητοποίησης από κοινωνικούς και πολιτικούς φο-ρείς, σωματεία, κόμματα και οργανώ-σεις της Αριστεράς, οι πολυπληθείς απεργιακές φρουρές, η απογευματινή συγκέντρωση μετά την ωμή καταστο-λή, η ίδια η κατάληψη (που αφορούσε ένα κοινωνικό αίτημα και όχι μια οικο-νομική διεκδίκηση κάποιου κλάδου) συνέβαλαν σημαντικά στην ενίσχυση και την ανάδειξη του δίκαιου αγώνα κατά του ληστρικού μέτρου. Άλλω-στε, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι της επιχεί-ρησης έχουν δεσμευτεί ότι δεν θα επι-τρέψουν να κοπεί το ρεύμα σε κανένα σπίτι που δεν πλήρωσε το χαράτσι.

Συμβούλιο της ΕπικρατείαςΕξίσου επιτυχημένη ήταν και η συ-γκέντρωση διαμαρτυρίας που κάλε-σε η επιτροπή «Δεν χρωστάμε - Δεν πουλάμε - Δεν πληρώνουμε» την Παρασκευή 2/12 έξω από το ΣτΕ, όπου συζητήθηκαν οι προσφυγές δικηγορικών συλλόγων και δήμων για την αντισυνταγματικότητα του χαρατσιού στα ακίνητα μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Πάνω από 400 αγωνιστές και αγωνίστριες από πολλές επιτροπές και λαϊκές συνε-λεύσεις παρέμειναν για ώρες έξω από το δικαστήριο, φωνάζοντας συνθή-ματα ενάντια στα χαράτσια, αλλά και γενικότερα ενάντια στα μέτρα της κυβέρνησης, όπως «Ο λαός δεν χρω-

στά, δεν πληρώνει, δεν πουλά» και «Στους φασίστες δίνετε υπουργεία και στους εργαζόμενους χαράτσια και ανεργία». Το απόγευμα της ίδιας μέρας πραγματοποιήθηκε ανοιχτή σύσκεψη της επιτροπής στο Πολυτε-χνείο για την οργάνωση και το συντο-νισμό νέων κεντρικών δράσεων, ενώ πολύμορφες δράσεις ανυπακοής και αλληλεγγύης απλώνονται σε κάθε μικρή ή μεγάλη γειτονιά και χώρους δουλειάς (βλ. διπλανές στήλες).

Το ΣτΕ έδωσε προθεσμία μέχρι τις 19 Γενάρη για την κατάθεση υπο-μνημάτων, ημερομηνία που λήγει το 80ήμερο των πρώτων λογαριασμών. Η τελική απόφαση αναμένεται αρ-κετά αργότερα. Παράλληλα, μετά την Καλαμάτα, δικαστήριο στην Αλε-ξανδρούπολη ανέστειλε τη διακοπή ρεύματος για μη πληρωμή του χαρα-τσιού, καθώς εξέδωσε προσωρινή δι-αταγή, ενώ παρόμοια απόφαση έβγα-λε και το Ειρηνοδικείο Αμαρουσίου. Είχαν προηγηθεί οι δηλώσεις της συ-νηγόρου του πολίτη Κ. Σπανού, που χαρακτήρισε το χαράτσι «ιδιαίτερα επαχθές μέτρο» και κυρίως η απάντη-ση της Κομισιόν σε ερώτηση του ευ-ρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή. Ακόμα και το όργανο που προτείνει την αντεργατική επίθεση σε όλη την Ευρώπη υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση δεν έχει κανένα δικαίωμα να κόψει το ρεύμα σε όσους δεν έχουν πληρώσει το χαράτσι, εφόσον η υποχρέωση πα-ροχής ηλεκτρικού δεν μπορεί να συν-δέεται με φορολογικές υποχρεώσεις.

Ο αγώνας απλώνεται και δυναμώνει άτομα ανταποκρίθηκαν σε συζή-τηση-ενημέρωση για τα χαράτσια στο δημαρχείο της πόλης. Ήδη

έχουν κατατεθεί 400 εξώδικα στη διοίκηση της ΔΕΗ και ετοιμάζονται άλλα τόσα.

• Στους Αμπελόκηπους, η ανοιχτή συνέλευση κατοίκων, σε συντονισμό με τα σωματεία των δασκάλων και των καθηγη-τών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ενημε-ρώνει πόρτα-πόρτα τον κόσμο της γειτονιάς και ήδη έχει πραγματοποιηθεί μια πετυχη-μένη εκδήλωση με πάνω από 150 άτομα. Παράλληλα θα υπάρξει παρέμβαση στο δι-αμερισματικό συμβούλιο, ενώ ήδη οι εκπαι-δευτικοί στήνουν δίκτυα αλληλεγγύης για μαθητές και γονείς που πλήττονται από την οικονομική κρίση.

• Στου Ζωγράφου κάτοικοι και φορείς της πόλης με μια δυναμική κινητοποίηση 150 ατόμων διέκοψαν το δημοτικό συμβούλιο, μετά το ψήφισμα που υιοθετήθηκε και απλά εξέφραζε τη διαφωνία της διοίκησης με την κεντρική κυβέρνηση, στηρίζοντας μόνο όσους δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο χαράτσι. Στα αξιοσημείωτα της συνεδρίασης το κοινό ψήφισμα που κατέβασαν οι παρατά-ξεις της Αριστεράς.

• Οι επιτροπές κατοίκων και οι λαϊκές συ-νελεύσεις ενάντια στα χαράτσια σε Βύρω-να-Παγκράτι, την ημέρα της σύλληψης των συνδικαλιστών της ΔΕΗ, απέκλεισαν το κτί-ριο της ΔΕΗ στην περιοχή σε ένδειξη αλλη-λεγγύης και διαμαρτυρίας. Ακόμα φρόντισαν να εντοπίσουν τον εργολάβο που έχει αναλά-βει τις διακοπές ηλεκτροδότησης στη γειτο-νιά, διαμηνύοντάς του να μην τολμήσει να κόψει καμία παροχή. Συγχρόνως, αυξάνονται και οι δηλώσεις γνωστοποίησης που καταθέ-τουν πολίτες στο δημαρχείο του Βύρωνα.

• Στην Καλλιθέα η κινητοποίηση της Λαϊκής Συνέλευσης και μελών του κινήματος «Δεν πληρώνω» στην τοπική ΔΕΗ οδήγησε στην επέμβαση των ΜΑΤ. Καθώς οι συγκε-ντρωμένοι κατευθύνονταν προς την πλατεία Δαβάκη, κυκλώθηκαν από μια διμοιρία. Οι αστυνομικές δυνάμεις τους επιτέθηκαν, ενώ συνέλαβαν 8 ακτιβιστές, οι οποίοι πέρασαν από δίκη στις 6/12.

• Στο Χαλάνδρι οι κάτοικοι συνεχίζουν να συγκεντρώνουν αντίγραφα πληρωμένων λογαριασμών στο ΚΕΠ και είναι σε επαφή με τους εργαζομένους της ΔΕΗ, ώστε να απο-τρέψουν κάθε απόπειρα διακοπής. Ανάλογα αντίγραφα και δηλώσεις κατατίθενται και στη Λαϊκή Συνέλευση Ν. Φιλαδέλφειας-Χαλ-κηδόνας, όπου οι ομάδες επανασύνδεσης ρεύματος έχουν πιάσει ήδη δουλειά.

• Τη Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου η επιτροπή «Δεν χρωστάμε - Δεν πουλάμε - Δεν πληρώ-νουμε», το δίκτυο κοινωνικής αλληλεγγύης Εξαρχείων, μαζί με μέλη του ΠΑΜΕ και άλλων τοπικών επιτροπών και συνελεύσεων πραγ-ματοποίησαν δυναμική κινητοποίηση στα γραφεία της ΔΕΗ στην Αριστείδου, με απο-τέλεσμα να ακυρωθεί η δημοπρασία για την επιλογή εργολάβου που θα αναλάβει τις δια-κοπές ηλεκτροδότησης στα νότια προάστια.

• Στη Θεσσαλονίκη κάτοικοι της Τού-μπας και άλλων περιοχών κατέλαβαν το κτί-ριο της ΔΕΗ στην Παπαναστασίου (διαχειρί-ζεται πάνω από 400 μετρητές) για μία μέρα, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα χαράτσια, ενώ και εκεί οργανώνονται συσκέψεις συ-ντονισμού των τοπικών επιτροπών.

Τοπικά

Συντονισμός σωματείων, κινήσεων και συνελεύσεων

Οι επιτροπές-πρωτοβουλίες στα Νότια μεγαλώνουν

10 ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ7 Δεκέμβρη 2011

«Debtocracy» καιστην ΚύπροΗ «Πρωτοβουλία για τη συλλογική υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας» οργανώνει προβολή του ντοκιμαντέρ «Debtocracy» στο «Στέκι Ιπποκράτη», στην οδό Ιπποκράτους στη Λαϊκή Γειτονιά της Λευκωσίας, την Παρασκευή 9 Δεκέμβρη, στις 7.30 μμ.

ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ μέσα από την ανεξάρ-τητη δράση της εργατικής τάξηςΟι εργάτες δημιουργούν όλο τον πλούτο μέσα στον καπιταλισμό. Μια νέα κοινω-νία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση, ο σοσιαλισμός, μπορεί να δημιουργηθεί μόνο όταν οι εργάτες πάρουν συλλογικά στα χέρια τους τον έλεγχο όλου του κοινω-νικού πλούτου και όταν προγραμματίσουν την παραγωγή και τη διανομή σύμφωνα με τις ανθρώπινες ανάγκες.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ και όχι ρεφορμισμόΟ καπιταλισμός δεν παίρνει διορθώσεις. Πρέπει να ανατραπεί με την εργατική δρά-ση. Δεν υπάρχει κοινοβουλευτικός δρόμος προς μια τέτοια αλλαγή.

Το κοινοβούλιο, ο στρατός, η αστυνομία, η δικαιοσύνη, όλο το αστικό κράτος λει-τουργεί για να προστατεύει τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. H εργατική τάξη θα χρειαστεί το δικό της κράτος, στηριγμένο στην άμεση δημοκρατία, στα συμβούλια αντιπροσώπων απ’ τους χώρους δουλειάς, καθώς και στην εργατική πολιτοφυλακή.

ΔΙΕΘΝΙΣΜΟ και όχι «σοσιαλισμόσε μια χώρα» ή «σοσιαλισμό με εθνικά χρώματα»Η εμπειρία της Ρωσίας αποδεικνύει ότι ακό-μα και μια νικηφόρα εργατική σοσιαλιστική επανάσταση, όπως ο Οχτώβρης του 1917, δεν μπορεί να επιβιώσει σε απομόνωση. Τα καθεστώτα της ΕΣΣΔ, μετά την επικράτηση του σταλινισμού, όπως και τα καθεστώτα της Κίνας και των άλλων ανατολικών χωρών ήταν ή είναι κρατικοί καπιταλισμοί, όπου η εκμετάλλευση και η καταπίεση της εργα-τικής τάξης δεν διαφέρει από τη Δύση. Γι’ αυτό υποστηρίζουμε τις εργατικές εξεγέρ-σεις ενάντια στη γραφειοκρατική άρχουσα τάξη αυτών των χωρών.

Υποστηρίζουμε, επίσης, όλα τα εθνικοαπε-λευθερωτικά κινήματα που αντιστέκονται στην ιμπεριαλιστική καταπίεση. H δύναμη που θα τσακίσει τελειωτικά τον ιμπεριαλι-σμό είναι η ενότητα της εργατικής τάξης σε διεθνή κλίμακα, από τη Nέα Yόρκη ώς τη Σε-ούλ και από το Λονδίνο ώς το Σάο Πάολο.

Aντιπαλεύουμε κάθε μορφή σοβινισμού,

ρατσισμού ή σεξιστικών διακρίσεων που απειλεί να διασπάσει τους εργάτες.

Aπέναντι στην αντιτουρκική πολεμοκαπη-λία της «δικής μας» άρχουσας τάξης, υπο-στηρίζουμε το σύνθημα Έλληνες και Tούρ-κοι εργάτες ενωμένοι.

Eίμαστε αντίθετοι στην καταπίεση των μει-ονοτήτων στη Θράκη και τη Mακεδονία και στα μέτρα αστυνόμευσης των μεταναστών.

ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ της εργατικής πρωτοπορίαςH εργατική τάξη μπορεί να απελευθερώσει τον εαυτό της και όλους τους καταπιεσμέ-νους μέσα από τη δική της δράση. Για να κερδηθούν όλα τα κομμάτια της τάξης σ΄ αυτήν την πάλη είναι απαραίτητο να οργα-νωθούν τα πιο ξεκάθαρα και μαχητικά τμή-ματα σε ένα επαναστατικό σοσιαλιστικό εργατικό κόμμα. Ένα τέτοιο κόμμα μπορεί να πείθει τους εργάτες για την επαναστατι-κή προοπτική, παρεμβαίνοντας στους μα-ζικούς αγώνες. Eίμαστε αντίθετοι σε κάθε αντίληψη υποκατάστασης της τάξης, απ’ όπου και αν προέρχεται.

Η Διεθνιστική Εργατική Αριστερά παλεύει γιαΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ: «ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ»Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία

ΕΚΔΟΤΗΣ: Γιάννης Χαριτόπουλος

ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: Αντώνης Νταβανέλλος

ΕΚΤΥΠΩΣΗ: ΧΕΛΙΟΣ-ΠΡΕΣ Α.Β.Ε.Ε.

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Κλαζομενών 1-3, Τ.Κ. 10440 ΑΘΗΝΑEπικοινωνία: τηλ: 210-3306286, e-mail: sidaxi@dea.org.gr , Fax: 210-3303566

ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ:• Εξάμηνη 25 ευρώ • Ετήσια 50 ευρώ • Εξωτερικού 70 ευρώ

Μπορείτε να καταθέσετε τη συνδρομή σας στο λογαριασμό 109/618539-82 της Εθνικής Τράπεζας.

Επικοινωνήστε μαζί μας:

www.

dea.

org.

gr

ΑΘΗΝΑ: Εξάρχεια 6977248750 Γκύζη 6957500105 Αμπελόκηποι 6973005569 Πετράλωνα 6974018716 Νέος Κόσμος 6985749304

Παγκράτι 6974793603 Κυψέλλη-Αγ.Παντελεήμονας 6957500101 ΒΟΡΕΙΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ: Νέα Ιωνία 6972036692 Χαλάνδρι 6974972217

Μαρούσι 6978641672 Ν. Ηράκλειο 6945498732 ΝΟΤΙΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ: Άλιμος 6945754555 Γλυφάδα 6944548787 Άγ. Δημήτριος-

Μπραχάμι 6932566460 ΔΥΤΙΚΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ: Περιστέρι 6977710683 Αγ. Ανάργυροι 6936899442 Ίλιον 6957500102

Χαϊδάρι 6974701829 ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ: Ζωγράφου 6937271330 Βύρωνας 6972318747 Λαύριο 6979925065

ΠΕΙΡΑΙΑΣ: 6944810156 Σαλαμίνα 6973376378

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: 6972878820 5ο Διαμέρισμα 6972814199 Τούμπα 6995270465 Δυτικές Συνοικίες 6979942083

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ: Καλαμάτα 6932422501 Πάτρα 6973235894 Βόλος 6979459034 Ρέθυμνο 6932008743 Ηράκλειο 6976332197

Ιεράπετρα 6976786326 Γιάννενα 6945704488 Βέροια 6977684341 Κοζάνη 6934374825 Λιβαδειά 6948364232

Κομοτηνή 6907843752

Ε κδικητικές διώξεις σε 17 άτομα άσκησαν οι εισαγ-γελικές αρχές για τα γε-

γονότα στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη, υπενθυμίζοντας ότι τα αντεργατι-κά μέτρα πηγαίνουν χέρι-χέρι με τον αυταρχισμό.

Οι διωκόμενοι κλήθηκαν στην Ασφάλεια για να δώσουν… εξηγή-σεις, αφού σύμφωνα με την αστυ-νομία έχει «αποδειχθεί» η συμμε-τοχή τους στις διαμαρτυρίες της παρέλασης. Μάλιστα, παρόλο που οι διωκόμενοι προέρχονται από διαφορετικούς πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους, σχηματί-

στηκε κοινή δικογραφία εναντίον τους. Δηλαδή, επέλεξαν περίπου 3 άτομα από κάθε συλλογικότητα που συμμετείχε στην κινητοποίη-ση, γιατί πολύ απλά είναι γνωστοί στο κίνημα και γιατί φυσικά δεν μπορούσαν να τρέχουν στα δικα-στήρια τους χιλιάδες που ματαίω-σαν τη μιλιταριστική φιέστα.

Απέναντι στην ποινικοποίηση των αγώνων έχει δημιουργηθεί ένα πλατύ κίνημα συμπαράστα-σης στους 17. Στις 29 Νοέμβρη, συνδικαλιστές, αριστερές οργα-νώσεις, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Τ. Κουράκης και Λίτσα Αμανα-τίδου και δεκάδες αλληλέγγυοι

πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης και ζήτησαν από τις εισαγγελικές αρχές να στα-ματήσουν άμεσα οι πολιτικές –όπως αποδεικνύεται– διώξεις. Ανάλογο διάβημα για την άρση των διώξεων έγινε και στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσα-λονίκης, τη Δευτέρα 5/12.

Συγχρόνως, εκατοντάδες άτο-μα έχουν υπογράψει τη δήλωση με τίτλο «Ήμουν και εγώ στη πα-ρέλαση του λαού», αναλαμβάνο-ντας από κοινού με τους 17 διωκό-μενους την πολιτική ευθύνη για τα γεγονότα της ημέρας.

Στο δρόμο του Δεκέμβρη… Όχι στις διώξεις των 17 της ΘεσσαλονίκηςΤου Δημήτρη Μπάρκα

Σ υμπληρώνονται τρία χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από τους ειδικούς φρουρούς Κορκονέα και Σαραλιώτη. Η δολοφονία ήταν το αποτέλεσμα όχι της «ψυ-

χοσύνθεσης» του εκτελεστή, όπως προσπάθησαν οι «από πάνω» να παρουσιάσουν, αλλά η αυξανόμενη καταστολή που συνόδευε τα όλο και πιο σκληρά μέτρα. Τρία χρόνια μετά, με τους τόνους δακρυγόνων στο Σύνταγμα το καλοκαίρι, με τους εκατοντάδες τραυματίες από τους ξυλοδαρμούς και τις βόμβες κρότου-λάμψης έχει γίνει συνείδη-ση για πλατιά κομμάτια κόσμου ότι η αύξηση της καταστολής έρχεται με την κρίση του συστήματος και την αδυναμία του να πείσει για τις αντιμεταρρυθμίσεις του.

Όμως ο Δεκέμβρης του 2008 δεν ήταν μόνο η καταστολή. Η εξέ-γερση του Δεκέμβρη, με κρότο που ακούστηκε σε όλο τον κόσμο, ήρθε να «τινάξει το καπάκι», να φέρει με βίαιο τρόπο στο προσκή-νιο την καταπίεση, την απελπισία και την ανασφάλεια της νεολαίας μπροστά στο μέλλον, αλλά και να αποδείξει ότι αυτή η γενιά δεν είναι «γενιά της τηλεόρασης» ή «δεδομένη κι απαθής». Άλλωστε, παρά τις προσπάθειες να υποβαθμιστεί και να ξεχαστεί το γεγονός, κάθε χρόνο μαθητές και νεολαίοι κρατούν το ραντεβού «μνήμης», δηλώνοντας στους δρόμους ότι ο αγώνας συνεχίζεται στις σημερινές μάχες. Γι’ αυτό το λόγο θα άξιζε καλύτερη προετοιμασία για τις διαδηλώσεις στις 6 Δεκέμβρη, τόσο από πλευράς ΟΛΜΕ και εκπαιδευτικών, αλλά και από πλευράς συνδικάτων, ώστε να συνδεθεί ο Δεκέμβρης του 2008 με απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στην κυβέρνηση Παπα-δήμου και το πρόγραμμά της.

Στην Αθήνα έχει προγραμματιστεί απογευματινό συλλαλητήριο για τις 6 μμ στα Προπύλαια, ενώ έγιναν καλέσματα δεκάδων σχολείων για συγκέντρωση στις 12μ, επίσης στα Προπύλαια.

οικονομία • 11ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ7 Δεκέμβρη 2011

Του Πέτρου Τσάγκαρη

Σ τις 5/12, με μία άνευ προη-γουμένου κίνηση, ο οίκος αξιολόγησης Standard

& Poor’s έθεσε ουσιαστικά όλα τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης σε καθεστώς επιτήρησης για πι-θανή υποβάθμιση (creditwatch negative). H Κύπρος βρισκόταν ήδη σε creditwatch negative, ενώ η Ελλάδα είχε περιπέσει στη βαθμίδα CC/Negative. Το creditwatch negative σημαίνει πως υπάρχουν μία στις δύο πι-θανότητες να υποβαθμιστούν τα συγκεκριμένα κράτη τους επόμε-νους τρεις μήνες.

Η Γερμανία, η Αυστρία, το Βέλ-γιο, η Φινλανδία, η Ολλανδία και το Λουξεμβούργο απειλούνταν πλέον με υποβάθμιση κατά μία μονάδα, ενώ οι υπόλοιπες χώ-ρες απειλούνταν με υποβάθμι-ση κατά δύο μονάδες. Βέβαια οι «οίκοι αξιολόγησης» δεν εί-ναι αντικειμενικά επιστημονικά ιδρύματα. Είναι καπιταλιστικές επιχειρήσεις που συνήθως τζο-γάρουν ότι θα επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις τους. Και οι προβλέ-ψεις δεν υπήρξαν ιδιαίτερα επι-τυχείς στο πρόσφατο παρελθόν: Η τράπεζα Lehman Brothers είχε άριστη αξιολόγηση μέχρι την μέρα που κατέρρευσε. Οι «οίκοι» απέτυχαν επίσης να προβλέψουν την κατάρρευση που ερχόταν στις ΗΠΑ από τα στεγαστικά δά-νεια υψηλού ρίσκού. Απέτυχαν ακόμη να προβλέψουν την κα-τάρρευση των ισλανδικών τραπε-ζών όπου είχαν τοποθετήσει με-γάλο μέρος των χρημάτων τους δήμοι και ασφαλιστικά ταμεία της Βρετανίας και της Ολλανδίας.

Συνολική κρίσηΩστόσο, σήμερα τα επιχειρή-ματα της Standard & Poor’s δεν είναι μετέωρα. Η εταιρεία αναφέ-ρει πως η απόφασή της «πηγάζει από την πεποίθησή μας ότι οι συ-στημικές πιέσεις στην ευρωζώνη έχουν ενισχυθεί τις τελευταίες εβδομάδες σε βαθμό που δημι-ουργούν πτωτική πίεση στην πι-στοληπτική θέση της ευρωζώνης ως σύνολο». Η S&P επικαλείται διάφορους αλληλένδετους πα-ράγοντες για αυτούς τους κινδύ-νους. Ανάμεσά τους τις ολοένα και πιο σφιχτές πιστωτικές συν-θήκες σε όλη την ευρωζώνη, τα αυξανόμενα επιτόκια ακόμη και για χώρες με αξιολόγηση ΑΑΑ, τις συνεχιζόμενες πολιτικές δι-αφωνίες για την αντιμετώπιση της κρίσης, τα υψηλά ποσοστά χρέους σε πολλά κράτη και τον κίνδυνο ύφεσης στο σύνολο της ευρωζώνης το 2012.

Σε όλα έχει δίκιο: οι τράπεζες, ενώ έχουν ενισχυθεί με πολλά τρισ. ευρώ δεν δανείζουν φθηνά

αλλά κερδοσκοπούν σε βάρος των κρατών που τις ενισχύουν. Οι ισχυρές χώρες δυσκολεύονται να δανειστούν: Π.χ. στις αρχές Δεκέμβρη η Γερμανία βγήκε στις «αγορές» για να δανειστεί και δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει αγορα-στές για το 35% των δεκαετών ομολόγων που προσέφερε –πα-ρεκτός αν ανέβαζε το επιτόκιο.

Επίσης τα ποσοστά χρέους είναι πολύ μεγάλα σε όλη την ευρωζώνη. Και όχι μόνον. Αν κοιτάξει κανείς το χάρτη που παρουσιάζει ο «Economist» στο διαδίκτυο, θα δει ότι ολόκληρος ο καπιταλιστικός κόσμος είναι σε βαθύ «κόκκινο». Η Ιαπωνία έχει δημόσιο χρέος 199% ως ποσοστό του ΑΕΠ, η Ισλανδία 130%, η Ιτα-λία 120%, το Βέλγιο 102%, η Γαλ-λία και ο Καναδάς 83%, η Αγγλία 81%, η Γερμανία 77%, οι ΗΠΑ 70%. Δηλαδή, κατ’ ουσία στο«κόκκινο» βρίσκεται ολόκληρος ο παγκό-σμιος καπιταλισμός (ακόμη και η Κίνα γιατί κι αυτή είναι εκτεθει-μένη ως δανείστρια χώρα). Χώ-ρες που είναι σε βαθύ «πράσινο», δηλ. δεν χρωστάνε (ούτε τους χρωστάνε) σχεδόν τίποτε, είναι κράτη όπως το Αζερμπαϊτζάν (4%), η Λευκορωσία (4,9%), η Ου-γκάντα (20%), η Τανζανία (23%), δηλ. χώρες όπου ενδημούν η φτώχεια, ο λιμός και οι δικτατορί-ες. Αυτός, άραγε, είναι ο στόχος του «πολιτισμένου κόσμου»;

ΔιαφωνίεςΉδη πριν από τη Σύνοδο της 9ης Δεκεμβρίου, με τον κλασι-κό αντιδημοκρατικό τρόπο το δίδυμο Μέρκελ-Σαρκοζί είχαν προαποφασίσει τις… αποφά-σεις της Συνόδου. Οι «Μερκοζί» παρέκαμψαν ακόμη και τα θε-σμοθετημένα όργανα της ΕΕ: θα παρουσίαζαν εκ των υστέρων τις ειλημμένες αποφάσεις τους στον

πρόεδρο της ΕΕ Χ. Ρομπάι και τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επι-τροπής Ζ. Μπαρόζο.

Οι «Μερκοζί» συμφώνησαν σε τροποποίηση της συνθήκης της Λισαβόνας προβλέποντας αυτό-ματες κυρώσεις για τα απείθαρχα κράτη, δηλ. για τα κράτη το χρέ-ος και το έλλειμμα των οποίων θα υπερβαίνουν το 60% και το 3% αντίστοιχα. Στην κοινή συνέ-ντευξή τους στο Παρίσι ο Γάλλος πρόεδρος και η Γερμανίδα καγκε-λάριος είπαν επίσης ότι οι απο-φάσεις πλέον θα λαμβάνονται με την αρχή της πλειοψηφίας και όχι της ομοφωνίας, ενώ εξήγγειλαν ότι –όπως συμφωνούν πολλά παπαγαλάκια και της ελληνικής άρχουσας τάξης– θα πρέπει να υπάρχει συνταγματική κατοχύ-ρωση των ισοσκελισμένων προ-ϋπολογισμών, δηλ. της αιώνιας λιτότητας. Ο Σαρκοζί υποχώρησε στο ζήτημα του ευρωομολόγου και έτσι και οι δύο εμφανίστηκαν σίγουροι ότι αυτό δεν αποτελεί λύση. Ταυτόχρονα ναυάγησε και η πρόταση μερίδας της ευρωπαϊ-κής άρχουσας τάξης για απευθεί-ας δανεισμό κρατών από την ΕΚΤ, μέσω του ΔΝΤ.

Όμως, η S&P έχει δίκιο όταν επισημαίνει και το ζήτημα των διαφωνιών. Παρά τις συμφωνίες Μέρκελ-Σαρκοζί οι μεγαλοεκ-πρόσωποι της ευρωπαϊκής άρ-χουσας τάξης συνεχίζουν να ερί-ζουν για το ποιος φταίει και πώς μπορεί να ξεπεραστεί η κρίση. Μέσα στη Γαλλία ο Σαρκοζί κα-ταγγέλλεται από άκρα δεξιά και αριστερά για ενδοτισμό. Ασφα-λώς πρόκειται για λάθος κριτική. Ο εκπρόσωπος του γαλλικού ιμπεριαλισμού ξέρει πόση ισχύ εκπροσωπεί και με αυτή διαπραγ-ματεύεται –αυτό ισχύει και στην περίπτωση της Ελλάδας. Αλλά δεν είναι μόνον το εσωτερικό της

Γαλλίας. Είναι και το εσωτερικό της Γερμανίας όπου φωνές κριτι-κής υψώνουν οι πρώην καγκελά-ριοι, Χ. Κολ και Χ. Σμιτ (ο ένας χρι-στιανοδημοκράτης και ο άλλος σοσιαλδημοκράτης). Ο πρώτος διαμαρτυρήθηκε γιατί η Μέρκελ του «χαλάει την Ευρώπη του». Ο δεύτερος προειδοποίησε πως «εάν αφήσουμε τους εαυτούς μας να σαγηνευθούν από έναν ηγετικό ρόλο στην Ευρώπη, τότε οι γείτονές μας θα κινηθούν ενα-ντίον μας». Τώρα ύψωσε τη φωνή του και ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και πρώ-ην πρωθυπουργός της Ιταλίας Ρομάνο Πρόντι. «Απογοητεύθη-κα από τη διαχείριση της κρίσης εκ μέρους της κυρίας Μέρκελ», δήλωσε σε αυστριακή εφημερί-δα. Ο Πρόντι, που υποστηρίζει τη δημιουργία ευρωομολόγων και την πιο ενεργή ανάμιξη της ΕΚΤ, προσέθεσε και τα εξής: «Η Γερμανία συσσώρευσε ένα τερά-στιο πλεόνασμα, 200 δισεκατομ-μύρια μόνο για πέρυσι. Αυτό για το οποίο κατηγορώ το Βερολίνο είναι ότι δεν αναλαμβάνει τον ηγετικό ρόλο του. Αντί γι’ αυτό, η Γερμανία αντιδρά πολύ αργά». Φυσικά ο Πρόντι, όπως και πολ-λοί άλλοι που απευθύνουν αυτήν την «κατηγορία», κάνει λάθος. Πόσο πιο ευέλικτη μπορούσε να είναι η Ευρώπη από ένα δίδυ-μο που αποφασίζει μόνο του σε κλειστές πόρτες;

Χωρίς δημοκρατίαΠράγματι, σε αντίθεση με τις κα-τηγορίες που τους απευθύνουν οι ηγέτες των δύο ισχυρότερων καπιταλισμών της ευρωζώνης είναι και ευέλικτοι (οι προτάσεις για το πώς θα ξεμπερδέψουν γρήγορα από τις συνθήκες που τους δέσμευαν χωρίς να προ-σφύγουν στα εθνικά κοινοβού-

λια, είναι χαρακτηριστική) και αποφασισμένοι (να τσακίσουν το εισόδημα και τις άλλες κατα-κτήσεις εργαζομένων, συνταξι-ούχων και άλλων φτωχών στρω-μάτων). Το πρόβλημα που έχουν είναι ότι δεν υπάρχουν οριστικές λύσεις, χωρίς να τσακίσει κανείς την καρδιά του παγκόσμιου κα-πιταλισμού, δηλ. τις τράπεζες. Τα τρισεκατομμύρια που διαθέ-τουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες στους τραπεζίτες, χρησιμοποιούνται από τους τελευταίους για να κερ-δοσκοπούν ενάντια στα ίδια τα κράτη που τους διέσωσαν, δη-μιουργώντας έναν φαύλο κύκλο που κατεβαίνει στην άβυσσο. Η ύφεση δεν απασχολεί τους τρα-πεζίτες όσο εμφανίζονται πακέ-τα διάσωσης. Και ακόμη και αν καταστραφούν κάποιες τράπεζες (οι ίδιοι οι τραπεζίτες ως άτομα μένουν αλώβητοι: όσες οικονο-μικές αθλιότητες κι αν έχουν κά-νει, ξαναεμφανίζονται λίγο καιρό μετά σε άλλα πόστα, συνήθως καλύτερα –και ο Παπαδήμος εί-ναι μια χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση), υπάρχουν άλλες τράπεζες που θα βγουν ωφελη-μένες αρπάζοντας το μερίδιο αγοράς που θα μείνει ελεύθερο.

Ποιος θα πληρώσειΤο εργατικό κίνημα και η Αριστε-ρά καταγγέλλουν πια σε ολόκλη-ρη σχεδόν την Ευρώπη ότι στο μόνον που ομονοούν οι εκπρόσω-ποι των αφεντικών είναι η ανάγκη να πάει ο λογαριασμός της «δι-άσωσης» στους εργαζόμενους. Πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι τα μέτρα λιτότητας ύψους 30 δισ. ευρώ που εξήγγειλε στην Ιταλία η κυβέρνηση του συναδέλφου του Παπαδήμου, επίσης τραπεζίτη, Μάριο Μόντι. Με δημοσιονομική λιτότητα και «σταθερότητα των τι-μών» μόνον με τη μεταβολή (δηλ. τη συντριβή) του κόστους εργασί-ας μπορεί να μειωθεί το χρέος, να «βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα και να αυξηθούν τα πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα» (παρεμπιπτόντως τα υψηλότε-ρα πρωτογενή πλεονάσματα τα έχουν η Ζιμπάμπουε, το Ουζμπε-κιστάν, το Περού, η Παραγουάη, η Βολιβία, η Λιβύη και η Παπούα – Νέα Γουινέα).

Για να επιβάλουν αυτήν την εξωφρενική πολιτική τα αφεντι-κά θα χρειαστεί να περιστείλουν ελευθερίες, δικαιώματα, ακόμη και τη στοιχειώδη νομιμότητα της αστικής δημοκρατίας. Ο Πα-παδήμος στην Ελλάδα και ο Μό-ντι στην Ιταλία είναι ίσως μόνον η αρχή των κοινοβουλευτικών πραξικοπημάτων που θα οργα-νωθούν.

Αλλά πάντα υπάρχει και ο ξενο-δόχος…

Ενόψει της Συνόδου Κορυφής στις 9 Δεκέμβρη

Ευρώπη: Λιγότερη δημοκρατία, χάριν των τραπεζών

12 • διεθνή ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ7 Δεκέμβρη 2011

Το ρευστό τοπίο εκφράστηκε στις εκλογές, οι οποίες χαρα-κτηρίστηκαν από μια μεγάλη αντίφαση. Για τους στρατη-γούς ήταν μια πολύτιμη ανά-σα. Βγήκαν αποδυναμωμένοι από αυτή τη σύγκρουση και είχαν ανάγκη τις εκλογές για να αποκαταστήσουν σε μερί-δα του λαού την αξιοπιστία τους ως «θεματοφύλακες της επανάστασης» που είπαν πως θα φέρουν τη δημοκρατία και κράτησαν το λόγο τους. Για την πλειοψηφία του λαού η συμμετοχή στις εκλογές δεν είναι μήνυμα υποστήριξης στο καθεστώς. Αντίθετα, τα εκα-τομμύρια που πήγαν να ψηφί-σουν, θεωρούν τις εκλογές τον

πιο εύκολο και γρήγορο τρόπο για να φύγει το Στρατιωτικό Συμβούλιο από την εξουσία. Η συμμετοχή έφτασε στο 62%. Αν και η αποχή δεν είναι ποτέ ομοιογενής, ένα μεγάλο ποσο-στό της εκφράζει την απήχηση που είχε το κάλεσμα για μπο-ϊκοτάρισμα των εκλογών από τις δυνάμεις που έχουν κατα-λάβει την Ταχρίρ. Το παιχνίδι των στρατηγών να κατευθύνουν όλες τις προσδο-κίες προς τις εκλογές και την ίδια στιγμή να δηλώνουν πως το κοινοβούλιο θα έχει περιορι-σμένες εξουσίες απέναντι στο στρατό μπορεί να αποδειχτεί επικίνδυνο για την εξουσία τους στο άμεσο μέλλον.

Η αντίφαση των εκλογών

Με τον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών σε 9 από τις 27 διοικητικές περιφέρειες της χώρας, άνοιξε η χρονοβόρα και σύνθετη εκλογική διαδι-κασία στην Αίγυπτο που θα ολοκληρωθεί το Μάρτη του 2012. Το καθεστώς ήλπιζε αυτές οι εκλογές να είναι η σφραγίδα στον τάφο του επαναστατικού κινήματος, που ξέσπασε το Γενάρη του 2011.

Μετά την πτώση του Μουμπάρακ, η χούντα επιχείρησε με την καταστολή στη ριζοσπαστική πτέρυγα του κινήματος και τη συμμαχία με τους «πρόθυ-μους» της αντιπολίτευσης να επαναφέρει την Αίγυπτο στην κατάσταση πριν τις 25 Γενάρη και να οδηγήσει ελεγχόμενα τη χώρα σε μια «κοινοβουλευτική δημοκρατία» που θα άφηνε την εξουσία του στρατού άθικτη.

Αυτοί οι σχεδιασμοί τινάχτηκαν στον αέρα από τα γεγονότα που ονομάστη-καν «δεύτερος γύρος της επανάστασης». Η κατάληψη της Ταχρίρ μπορεί να υποχωρεί, αλλά η εξέγερση του Νοέμβρη ήταν ένα καθοριστικό γεγονός: Έσπασε την αποθάρρυνση και αναζωογόνησε τον επαναστατικό ενθουσι-ασμό του Φλεβάρη, προχώρησε πολιτικά εκατοντάδες χιλιάδες αγωνιστές, επανέφερε την πρωτοβουλία κινήσεων στο «δρόμο», ανέδειξε ένα μαζικό αντίπαλο δέος απέναντι στην εξουσία των στρατηγών.

Αίγυπτος: Η εξέγερση του Νοέμβρη

Του Πάνου Πέτρου

Τ ο καθεστώς είχε κατα-φέρει να ξεπεράσει πολ-λούς «σκοπέλους»: τη

δεύτερη κατάληψη της Ταχρίρ το καλοκαίρι, την εισβολή των διαδηλωτών στην ισραηλινή πρεσβεία, το απεργιακό κύμα του Σεπτέμβρη, τις διαδηλώσεις και τη σφαγή στο Μασπιέρο. Η καταστολή αυτών των κινητο-ποιήσεων έφθειρε τους στρα-τηγούς, καθώς αποκάλυψε όλο και περισσότερο πως «λαός και στρατός» δεν είναι «ένα χέρι».

ΠρόκλησηΤο Νοέμβρη θεώρησαν πως εί-χαν την κατάσταση υπό έλεγχο και ανακοίνωσαν πως, και μετά τις εκλογές και το νέο σύνταγμα, ο πυρήνας των εξουσιών και των προνομίων του στρατού θα μεί-νει άθικτος. Στις 18 Νοέμβρη ο στρατός ένιωθε αρκετά ισχυρός για να δείξει «μηδενική ανοχή», τσακίζοντας μερικές εκατοντά-δες διαδηλωτές –τραυματίες του Φλεβάρη– που επέλεξαν να πα-ραμείνουν στην Ταχρίρ μετά το τέλος μιας διαδήλωσης.

Ήταν μια από αυτές τις στιγμές στην ιστορία όπου μια προκλητική αντεπίθεση της αντεπανάστασης ξαναβάζει φωτιά σε μια επαναστα-τική διαδικασία που έχει «παγώσει».

Η βαθύτερη αιτία της εξέγερ-σης είναι πως για εκατομμύρια εργαζόμενους, φτωχούς και νέ-ους «τίποτα δεν έχει αλλάξει».

Ο ι διαδηλώσεις ήταν οι μεγα-λύτερες από το Φλεβάρη. Με τα ισλαμικά κόμματα να μποϊκοτά-ρουν τις κινητοποιήσεις, η Αρι-στερά και οι οργανώσεις νεολαίας κέρδισαν το στοίχημα της «δια-δήλωσης του ενός εκατομμυρί-ου» δύο φορές: την Τρίτη 22 και την Παρασκευή 25 Νοέμβρη. Η Ταχρίρ θύμισε «μέρες Φλεβάρη». Με πρωτοβουλία των λαϊκών επι-τροπών για την υπεράσπιση της επανάστασης, των οργανώσεων ενάντια στα στρατοδικεία (12.000 πολίτες βρίσκονται στα κελιά του στρατού) και των Επαναστατών Σοσιαλιστών, προσυγκεντρώ-σεις από τις εργατογειτονιές κα-τέβηκαν διαδηλώνοντας στην κατειλημμένη πλατεία. Απέναντι στην πιο αδίστακτη καταστο-λή (η αστυνομία έριχνε χημικά «νέου τύπου» ανά 5λεπτο, ενώ οι σκοπευτές σημάδευαν στα μάτια τους διαδηλωτές), χιλιάδες νέοι έδειξαν απίστευτη αποφασιστι-κότητα, υπερασπιζόμενοι την Τα-χρίρ όλη μέρα και όλη νύχτα για συνεχή 24ωρα.

Η «μάχη της οδού Μοχάμεντ Μαχμούντ» (που συνδέει την Ταχρίρ με το υπουργείο Εσωτε-

ρικών) πέρασε ήδη στην «επανα-στατική μυθολογία», με τα άρθρα του προοδευτικού αιγυπτιακού Τύπου να ανακαλύπτουν «τα φτω-χόπαιδα της εργατικής τάξης που δεν έχουν να χάσουν τίποτα, που έρχονταν στην οδό Μαχμούντ αποφασισμένα να χτυπήσουν και να χτυπηθούν»... Η ίδια η κατα-στολή γύρισε μπούμερανγκ. Η εικόνα αστυνομικών να σέρνει τα πτώματα στους δρόμους για να τα στοιβάξει στα σκουπίδια σόκα-ρε πολλούς, που δήλωναν πως επί Μουμπάρακ δεν έζησαν τέτοια βαρβαρότητα. Σε ένα εντυπωσια-κό παράδειγμα της δύναμης των «από κάτω», οι εργαζόμενοι στο Σουέζ μπλόκαραν την παραλαβή 7 τόνων χημικών από τις ΗΠΑ, κα-θώς τα αποθέματα του καθεστώ-τος τέλειωναν...

«Κάτω οι στρατηγοί!»Για 10 μέρες, το «ο λαός απαιτεί την ανατροπή του καθεστώτος» και τα συνθήματα ενάντια στους στρατηγούς φωνάζονταν από εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλω-τές. Η οργή ενάντια στους στρα-τηγούς είχε εκφραστεί και σε προηγούμενες κινητοποιήσεις, αλλά ήταν η πρώτη κινητοποίηση τέτοιας μαζικότητας που είχε ως κεντρικό αίτημα την ανατροπή του Συμβουλίου.

Αυτό είναι και το πιο σημαντικό στοιχείο της εξέγερσης. Όπως είπε ο επαναστάτης Μοσταφά Ομάρ σε συνέντευξή του: «Έχουμε μια μει-οψηφία στην κοινωνία –που συμ-βολικά ονομάζεται «η Ταχρίρ»– που έχει προχωρήσει πολιτικά και με

όρους συνείδησης. Και με αυτή την έννοια βρίσκεται πιο μπροστά από την υπόλοιπη χώρα». Αυτή η μει-οψηφία έχει πια τη μαζικότητα να αποτελέσει αντίπαλο δέος στους στρατηγούς. Η μεγάλη πλειοψη-φία των εργατών και των φτωχών δεν πιστεύει ότι έχει τη δύναμη να ανατρέψει η ίδια τους στρατηγούς «από το πεζοδρόμιο». Οι στρατη-γοί έχουν ακόμα τη δυνατότητα να ισχυρίζονται πως «η Ταχρίρ δεν είναι η Αίγυπτος».

Αυτή είναι η κρίσιμη μάχη του επόμενου διαστήματος, η «κατά-

κτηση της πλειοψηφίας». Το Συμ-βούλιο προσπαθεί να απομονώ-σει την «Ταχρίρ» ως «εχθρούς της επανάστασης» που «διαλύουν τη χώρα και θέλουν να διχάσουν το λαό από το στρατό», για να μπο-ρέσει να την συντρίψει στην επό-μενη ευκαιρία. Αλλά δεν θα είναι εύκολο. Όπως θυμίζει ο Χαμαλα-ουΐ: «Όλοι θυμόμαστε το Φλεβά-ρη, όταν σε μια λαϊκή διαδήλωση μπορεί και να σε λύντσαραν, αν φώναζες σύνθημα ενάντια στο στρατό...». Αυτές οι μέρες είναι μακρινό παρελθόν. Τα προχω-ρήματα στη συνείδηση των αν-θρώπων αυτούς τους μήνες είναι εντυπωσιακά. Η σημερινή «λαϊκή συναίνεση» ζητά μια πολιτική κυ-βέρνηση «πιστή στην επανάστα-ση» που θα στείλει το στρατό στα στρατόπεδα. Ακόμα περισσότε-ρο, οι διαδηλωτές δεν θα κάνουν ξανά το λάθος να δώσουν στην όποια κυβέρνηση λευκή επιταγή. Στις αναζητήσεις για το τι θα δι-αδεχτεί τους στρατηγούς προκύ-πτουν και πιο προωθημένες ιδέες: Οι εργάτες στις υφαντουργίες, με κάλεσμά τους «στους επαναστά-τες στα οδοφράγματα», ζητούν τη δημιουργία συμβουλίων ως μόνη λύση για να εξασφαλιστεί μια «πραγματική, επαναστατική δημοκρατία».

Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι είναι οι μεγάλοι νικητές των εκλογών, συγκεντρώνοντας γύρω στο 40%. Όμως πίσω από την εκλογική επιτυχία κρύβεται μια βαθιά εσωτερική κρίση. Αν κάποτε έχτισαν τη δύναμή τους ως η πιο συνεπής αντιπολίτευ-ση στον Μουμπάρακ, σήμερα χάνουν αυτή τη «νομιμοποίη-ση» ραγδαία. Στις 25 Νοέμβρη, στελέχη της Αδελφότητας, που πήγαν στην Ταχρίρ να ζητή-σουν από τους διαδηλωτές να συμμετέχουν στις εκλογές, κυ-νηγήθηκαν. Η νεολαία του κόμ-ματος ήρθε για άλλη μια φορά σε ρήξη με την ηγεσία, καθώς συμμετείχε μαζικά στις δια-δηλώσεις και τις συγκρούσεις της εξέγερσης του Νοέμβρη, τις οποίες η ηγεσία του κόμ-ματος είχε καταδικάσει. Έχουν

ήδη περάσει από μια διάσπα-ση, όταν μερίδα της νεολαίας δημιούργησε το «Αιγυπτιακό Ρεύμα» που συμμάχησε με ορ-γανώσεις της Αριστεράς στις εκλογές. Αυτό που τους χάρισε την εκλογική επιτυχία σήμερα –τη δυνατότητα να πατάνε σε δυο βάρκες– μπορεί να τους δημιουργήσει κρίση αύριο. Εκλογικά, βοήθησε το προφίλ μιας δύναμης που συνομιλεί και με τους στρατηγούς και με την πλατεία και με τους ακραί-ους Σαλαφιστές και με τους κοσμικούς φιλελεύθερους. Όμως στις μεγάλες μάχες που έρχονται, ως κοινοβουλευτική πλειοψηφία και με την πόλωση να βαθαίνει, θα πρέπει να δια-λέξουν στρατόπεδο και να πά-ρουν αποφάσεις που θα τους κοστίσουν.

Οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι

διεθνή • 13ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ7 Δεκέμβρη 2011

Πάει και ο ΣάλεχΟ Σάλεχ αποδέχτηκε τελικά την πρόταση των μοναρ-χιών του Κόλπου και αποχωρεί από την προεδρία της Υεμένης μετά από δεκαετίες. Αν και έκπτωτος στην ουσία εδώ και καιρό, όταν οριστικοποιηθεί η συμφω-νία, θα είναι ο τέταρτος δικτάτορας που πέφτει από την έναρξη των αραβικών εξεγέρσεων. Η συμφωνία, που κατάρτισαν οι μονάρχες, εξασφαλίζει την «ομαλό-τητα» που επεδίωκε η Σαουδική Αραβία και εξασφα-λίζει το μέλλον του δικτάτορα. Η νέα εξουσία θα αμνηστεύσει «όσους έκαναν λάθη στη διάρκεια της διαχείρισης της κρίσης», εννοώντας τις δολοφονίες 850 διαδηλωτών και τον τραυματισμό άλλων 25.000. Αυτό δεν ενδιαφέρει τα κόμματα της αντιπολίτευσης που εγκρίνουν τη συμφωνία. Μια κυβέρνηση «εθνικής ενότητας», με σύνθεση 50-50% από την κοινοβουλευ-τική αντιπολίτευση και από το κυβερνών κόμμα του Σάλεχ, θα οδηγήσει τη χώρα σε προεδρικές εκλογές το Φλεβάρη του 2012. Πρόκειται για το απόλυτο ξεπούλημα ενός ηρωικού αγώνα που κρατάει εδώ και πολλούς μήνες. Αυτό το αντιλαμβάνονται βέβαια οι πρωταγωνιστές του. Η νεολαία της επανάστασης, μέσα από τα όργανα αγώνα που δημιούργησε αυτούς τους μήνες, δεν αναγνωρίζει τη συμφωνία και στις 25 Νοέμβρη στη Σαναά μια διαδήλωση δεκάδων χιλιά-δων υποστήριξε την απόφασή της, καταγγέλλοντας το συμβιβασμό...

«Θάνατος στους Σαούντ!»Στις 20 Νοέμβρη οι δυνάμεις ασφαλείας της Σαουδι-κής Αραβίας δολοφόνησαν έναν νεαρό στη διάρκεια συγκρούσεων με μια ομάδα διαδηλωτών που είχε αποκλείσει ένα δρόμο. Τις τρεις επόμενες μέρες χιλιάδες διαδήλωσαν στην Αλ Κατίφ, στην ανατολική επαρχία της Σαουδικής Αραβίας όπου κυριαρχούν οι Σιίτες που καταπιέζονται από το καθεστώς και ζουν στη φτώχεια. Τουλάχιστον άλλοι 3 δολοφονήθηκαν από τις δυνάμεις ασφαλείας στη διάρκεια των διαδηλώσεων. Η ενημέρωση από τη Σαουδική Αραβία είναι –τουλάχι-στον– ισχνή, αλλά το ξέσπασμα των φτωχών Σιιτών δεν μοιάζει με μεμονωμένο περιστατικό. Στο «κάστρο» της αντίδρασης στον αραβικό κόσμο χιλιάδες κατέβηκαν στους δρόμους και φώναξαν «θάνατος στους Σαούντ». Γι’ αυτό και η σαουδαραβική βασιλική οικογένεια τρέχει να κλείσει «μέτωπα» στην Υεμένη, το Μπαχρέιν, τη Συρία, την Αίγυπτο...

Συγκρούσεις για το «πυρηνικό τρένο»Το ταξίδι ενός τρένου με πυρηνικά απόβλητα, που μετά την επεξεργασία τους στη Γαλλία επέστρεφαν στη Γερμανία για να τοποθετηθούν σε ένα παλιό αλατωρυ-χείο που χρησιμεύει ως χώρος «προσωρινής αποθή-κευσης», σημαδεύτηκε από εντυπωσιακές αντιδράσεις του αντιπυρηνικού κινήματος. Ακτιβιστές δεν άφησαν το «ραδιενεργό τρένο» σε ησυχία σε όλη τη διαδρομή του και από τις δυο μεριές των συνόρων. Κατά μήκος των γραμμών αναπτύχθηκαν χιλιάδες αστυνομικοί και οι ακτιβιστές κατήγγειλαν πως υπήρξαν 150 τραυματίες από επιθέσεις. Όταν 5.000 διαδηλωτές απέκλεισαν τη σιδηροδρομική γραμμή έξω από το Ντάνενμπεργκ, η αστυνομία δεν δίστασε να συλλάβει 1.300 ανθρώπους (!) για να ανοίξει το δρόμο...

Αποδυναμωμένο το κόμμα του ΠούτινΟι εκλογές στη Ρωσία έβγαλαν μεγάλη πτώση για το κόμμα του Πούτιν «Ενωμένη Ρωσία». Το 50%, που συγκέντρωσε, παραμένει ισχυρό ποσοστό, αλλά είναι περίπου 15 μονάδες κάτω από το προηγούμενο συντρι-πτικό αποτέλεσμά του. Για τα δεδομένα της Ρωσίας, το κόμμα του Πούτιν δεν θεωρείται πια η «κραταιά» πολιτική δύναμη με αυτό το αποτέλεσμα. Έχασε την πλειοψηφία των 2/3 στη βουλή, την οποία επεδίωκε για να αναθεωρήσει το σύνταγμα, και βρέθηκε με 238 έδρες από 315 και μια ισχνή πλειοψηφία 13 βουλευτών στη Δούμα. Αυτό που δεν αμφισβητείται πάντως είναι η εκλογή του Πούτιν στην προεδρία το Μάρτη, μετά το μικρό «διάλλειμα» Μεντβέντεφ. Ο μεγάλος κερδισμένος των βουλευτικών ήταν το ΚΚ που εκτινάχθηκε στο 19,5% από το 12% του 2007.

Η επιδρομή νατοϊκών δυνάμεων στα σύ-νορα Αφγανιστάν-

Πακιστάν, που έγινε στις 26 Νοέμβρη και κατέληξε στο θάνατο 24 Πακιστανών στρατιωτών, είναι το τελευ-ταίο επεισόδιο στον ακήρυ-χτο πόλεμο που διεξάγουν οι ΗΠΑ εδώ και μήνες στο Πακιστάν. Καθώς το Αφγανι-στάν εξελίσσεται σε Βιετνάμ, η Ουάσινγκτον έχει μετατρέ-ψει το Πακιστάν σε Καμπό-τζη, με επιχειρήσεις μέσα στο έδαφός του και τυφλούς βομβαρδισμούς από μη-επανδρωμένα αεροσκάφη που έχουν σκοτώσει εκατο-ντάδες αμάχους.

Το Πακιστάν, με αντάλ-λαγμα μια γερή οικονομική βοήθεια, είναι σύμμαχος των ΗΠΑ στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» από το 2001. Όμως πρόκειται για μια «δύσκολη» συμμαχία. Ο πακιστανικός στρατός, για τα συμφέροντά του στην περιο-χή, διατηρεί πολύτιμους δε-σμούς με ισλαμικές ένοπλες ομάδες, πολλές από τις οποί-ες μάχονται ενάντια στους Αμερικανούς στο Αφγανι-στάν. Οι ΗΠΑ χρειάζονται το Πακιστάν για να πετύχουν μια «πολιτική λύση», αλλά καταπατούν συστηματικά την εθνική του κυριαρχία για να πετύχουν στρατιωτικές νίκες. Αυτές οι «διπλές τα-κτικές» προκαλούν διαρκείς

εντάσεις ανάμεσα στις δύο χώρες.

Οι ΗΠΑ καταγγέλλουν την πακιστανική κυβέρνηση για την απροθυμία της να πολε-μήσει τους «τρομοκράτες» και συμπεριφέρονται όλο και περισσότερο λες και το Πακι-στάν είναι εχθρική χώρα. Λί-γους μήνες πριν, πράκτορας της CIA συνελήφθη από την πακιστανική αστυνομία για δύο δολοφονίες. Η επιχεί-ρηση δολοφονίας του Μπιν Λάντεν έγινε χωρίς καμιά ενημέρωση των πακιστανι-κών αρχών. Μερίδα του αμε-ρικανικού στρατιωτικού κα-τεστημένου μιλά όλο και πιο αιχμηρά για το Πακιστάν που «μαχαιρώνει πισώπλατα τους δικούς μας».

Ανάλογα αισθήματα ανα-πτύσσονται και στην άλλη πλευρά. Οι φονικές επιθέ-

σεις των μη επανδρωμένων αεροσκαφών προκαλούν οργισμένες αντιαμερικανι-κές διαδηλώσεις. Το τίμημα του πολέμου αποδεικνύεται βαρύ και για την πακιστανική άρχουσα τάξη: Ο βορράς της χώρας έχει αποσταθεροποιη-θεί, ενώ η οικονομική κατα-στροφή, που προκαλούν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις, «εξανεμίζει» τα οφέλη της αμερικανικής βοήθειας.

Αυτό είναι το φόντο της κρίσης που ξέσπασε μετά τις 26 Νοέμβρη. Παρά τις εκκλή-σεις του Αμερικανού πρέσβη στο Πακιστάν, ο Λευκός Οί-κος δεν ζήτησε ποτέ συγνώ-μη. Αντίθετα έχει ξεκινήσει ένας πόλεμος δηλώσεων ανάμεσα σε αξιωματικούς των δύο χωρών για το ποια πλευρά ευθύνεται. Η πακι-στανική κυβέρνηση έκλεισε τα σύνορα για τις προμήθειες

του ΝΑΤΟ προς το Αφγανι-στάν, ζήτησε την εκκένωση αεροπορικής βάσης, που χρησιμοποιούσαν οι ΗΠΑ, και δεν παρέστη στο συνέ-δριο των «συμμάχων» για το Αφγανιστάν στη Βόνη.

Η επιδείνωση των σχέσεων των δύο χωρών έχει σχέση και με το πολύ μεγαλύτερο παιχνίδι στην περιοχή. Ίσως λέει πολλά το γεγονός ότι οι πρώτες χώρες με τις οποίες επικοινώνησε η πακιστανική κυβέρνηση για το ζήτημα ήταν η Κίνα, η Ρωσία και η Τουρκία. Και λέει περισσό-τερα η παρουσία κινεζικού στρατού σε περιοχή του βο-ρείου Πακιστάν, στην οποία το κινεζικό κράτος κατα-σκευάζει υποδομές για ένα μεγάλο «εμπορικό διάδρο-μο» που θα δίνει στην Κίνα πρόσβαση μέσω Πακιστάν στον περσικό Κόλπο…

Ακήρυχτος πόλεμος στο ΠακιστάνΗ Καμπότζη του Ομπάμα

Διαδήλωση συνδικάτων ενάντια στους βομβαρδισμούς.

Στις 30 Νοέμβρη η Βρε-τανία έζησε τη μεγαλύτερη απεργιακή κινητοποίηση εδώ και δεκαετίες. Ήταν ίσως η μεγαλύτερη μετά την ιστο-ρική γενική απεργία του 1926.

Απέργησαν 2.600.000 δη-μόσιοι υπάλληλοι και πάνω από 500.000 άτομα συμ-μετείχαν σε διαδηλώσεις που έγιναν σε 1.000 πόλεις. Η συντριπτική πλειοψηφία των σχολείων έκλεισε, τα νο-σοκομεία λειτούργησαν με προσωπικό ασφαλείας, μια σειρά δημοτικές υπηρεσίες παρέλυσαν. Απέργησαν από νεκροθάφτες μέχρι εργαζό-μενοι στον επισιτισμό του Γουέστμινστερ (το κτίριο της βρετανικής βουλής).

Αναβίωσαν οι καλύτερες παραδόσεις του εργατικού κινήματος. Σε διάφορους χώ-ρους οι εργαζόμενοι ξεκίνη-σαν την απεργία από τις 12 τα μεσάνυχτα. Από τα ξημερώ-ματα εργαζόμενοι και συνδι-καλιστές βρίσκονταν στους χώρους δουλειάς τους ή στα γραφεία σωματείων, φτιά-χνοντας πανό, συγκεντρώ-

νοντας τρόφιμα και τσάι για τη μεγάλη μέρα. Σε όλες τις πόλεις υπήρξαν απεργιακές φρουρές που αποδείχθηκαν πυκνές και αποτελεσματικές. Αρκετοί συνδικαλιστές εργά-στηκαν εντατικά το πρωί της απεργίας, για να εγγράψουν νέα μέλη που έμπαιναν στα σωματεία για να απεργή-σουν.

Στο Λονδίνο πολλά σωματεία έκαναν προσυγκεντρώσεις και κατέληξαν στην κεντρική συγκέντρωση από διάφορες διαδρομές, δίνοντας στην

πόλη ένα ξεχωριστό απεργι-ακό χρώμα. Στις κινητοποιή-σεις συμμετείχαν οι φοιτητές που βρίσκονται σε κινητο-ποιήσεις ενάντια στην αύξη-ση των διδάκτρων. Μαζί με τα συνθήματα υποστήριξης στους απεργούς, υπενθύμι-σαν και τον ξεσηκωμό του περσινού Νοέμβρη με το «Κάμερον σε ξέρουμε – εμείς διαλύσαμε τα γραφεία σου!». Ακτιβιστές από ομάδες ενά-ντια στις περικοπές οργάνω-σαν συλλογή τροφίμων και μοίρασαν «τσάι αλληλεγγύ-

ης» στις απεργιακές συγκε-ντρώσεις...

Ήταν μια μαχητική και «γιορτινή» μέρα που συ-μπυκνώνεται στο σχόλιο αρθρογράφου: «Τα συνδι-κάτα απέδειξαν πως είναι και πάλι ένα κοινωνικό κί-νημα, πως μπορούν να γο-νατίσουν την κυβέρνηση». Για τις περισσότερες αστι-κές εφημερίδες η απεργία δεν υπήρξε. Οι «Τάιμς» την στρίμωξαν σε ένα μονόστη-λο, αλλά υποχρεώθηκαν στον τίτλο να γράψουν: «Η μεγαλύτερη απεργία εδώ και δεκαετίες».

Ανταποκρινόμενοι στην πίεση της βάσης, που απαιτούσε με συνθήματα και δηλώσεις συ-νέχεια, πολλοί συνδικαλιστές είπαν πως είναι μόνο η αρχή. Η συνέχεια των κινητοποιή-σεων άμεσα και όχι σε μερι-κούς μήνες δεν είναι αυτονό-ητη. Αλλά το «καπάκι» άνοιξε και η εργατική μαχητικότητα μπορεί να κάνει το χειμώνα που έρχεται «χειμώνα της δυ-σαρέσκειας»...

Βρετανία: Η μεγαλύτερη απεργία εδώ και δεκαετίες

14 • νεολαία ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ7 Δεκέμβρη 2011

Αντιφασιστικό ψήφισμαΤο ψήφισμα αυτό κατατέθηκε στο διήμερο της ΑΡΕΝ, με σκοπό να κυκλοφορήσει σε όσο το δυνατόν περισσότερες σχολές και να προ-ταθεί στα ΔΣ.Στις 12 Δεκεμβρίου δικάζονται τρείς φασίστες, οι οποίοι στις 18 Σεπτεμβρίου μαχαίρωσαν έναν Αφγανό μετανάστη στον Αγ.Πα-ντελεήμονα. Το ρατσιστικό μίσος δεν έχει καμία θέση ανάμεσά μας. Έλληνες και μετανάστες παλεύου-με μαζί ενάντια στα χαράτσια, τα μνημόνια και τα βάρβαρα μέτρα. Γι’ αυτό καλούμε κάθε εργαζόμενο και φοιτητή στα δικαστήρια της Ευελπίδων, στις 9 το πρωί. Διεκδι-κούμε και παλεύουμε:– Να καταδικαστούν οι δολοφόνοι.– Όχι στην κρατική συγκάλυψη των ρατσιστικών εγκλημάτων.– Να διαλυθούν οι φασιστικές συμμορίες.– Έξω οι φασίστες από τα υπουργεία.– Γειτονιές αλληλεγγύης και όχι ρατσιστικού μίσους. Δημιουργία σχημάτωνΜετά το κίνημα των καταλήψεων που ξέσπασε το Σεπτέμβρη ενάντια στο νόμο Διαμαντοπούλου, δημι-ουργήθηκε η ανάγκη σε πολλούς φοιτητές να ασχοληθούν με την πολιτική κατάσταση και να οργα-

νώσουν δράσεις για την αντίστασή τους ενάντια στο νόμο πλαίσιο και στα βάρβαρα μέτρα των κυβερνή-σεων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την έναρξη διεργασιών σε πολλές σχολές, για τη δημιουργία σχημά-των που θα συσπειρώσουν και θα οργανώσουν τους φοιτητές, για να μπλοκάρουν σε πρώτη φάση το νόμο Διαμαντοπούλου.Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η Κέρκυρα και η Λαμία. Παρά το γεγονός ότι δεν έχουν πάρει ακόμα μια επίσημη μορφή, έχουν γίνει ήδη κάποιες κινήσεις. Στην Κέρκυρα μάλιστα έχουν ήδη ξεκινήσει οι διαδικασίες για τη δημιουργία Πρωτοβουλίας για Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία.

ΠάτραΣτην Πάτρα οι ΦΕΣ αποφάσισαν ψήφισμα για κοινή σύσκεψη ΔΣ ΔΕΠ, σωματείων ΕΤΕΠ, ΕΔΙΠ και φοιτητικών συλλόγων, η οποία θα γίνει στις 14/12 ή στις 15/12. Το ίδιο πρότειναν και στην Πρωτοβουλία για Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία. Από τη μεριά τους οι καθηγητές που συμμετέχουν στην Πρωτο-βουλία το κατέβασαν σαν πρόταση στη γενική συνέλευση των μελών ΔΕΠ. Επιπλέον, την Πέμπτη 8/12, θα πραγματοποιηθεί παράσταση διαμαρτυρίας από τους φοιτητι-κούς συλλόγους στη Σύγκλητο για το θέμα της εξεταστικής.

Οι καθηγητές του πανεπιστημίου διατρανώ-

νουν την αποφασιστικότητά τους για μπλοκάρισμα των εκλογών για τα συμβούλια διοίκησης σε συνεργασία

με τους εργαζόμενους και τους φοιτητές.

Μπλοκάρισμα του νόμου

Στο διήμερο της ΑΡΕΝ, το οποίο πραγματοποιήθηκε στις 26 και 27 Νοεμβρίου, πάρθηκαν κάποιες σημαντικές αποφά-σεις για την οργάνωση και τη συνέχιση του αγώνα τόσο σε επίπεδο σχολών όσο και για την υπόλοιπη κοινωνία. Αποφασίστηκε:– Συγκρότηση ενωτικών Πρωτοβουλιών Αγώνα για τη συσπείρωση ανένταχτου δυνα-μικού και τη συμπόρευση των φοιτητών με τους καθηγητές και το διοικητικό προσωπικό, για να μπλοκαριστεί ο νόμος πλαίσιο, όπου πάει να εφαρμοστεί.– Όσον αφορά τους εκβιασμούς της κυβέρνησης Παπαδήμου και της ΕΕ για τη «διάσωση της χώρας», η ΑΡΕΝ απαντάει ότι δεν κάνουμε καμία θυσία για το ευρώ, απειθαρχία στην ΕΕ και δεν πληρώνουμε το χρέος.– Συμμετοχή σε απεργίες, απεργιακές κινητοποιήσεις και δράσεις για τα χαράτσια.– Σχηματισμός Δικτύων Αλλη-λεγγύης (π.χ. κοινωνικά ιατρεία, ομάδες επανασύνδεσης ρεύμα-τος) σε μια περίοδο όπου τίθεται καθημερινά θέμα επιβίωσης, είναι σημαντικό να γίνει κτήμα των φοιτητών ότι το πανεπιστή-μιο αποτελεί κομμάτι της λαϊκής αντίστασης.– Να πραγματοποιούνται συχνότερες πανελλαδικές συναντήσεις της ΑΡΕΝ ειδικά σε περιόδους πύκνωσης του πολιτικού χρόνου, για να συζη-τούνται σημαντικά θέματα και

να παίρνονται αποφάσεις.Βέβαια υπήρχαν και παραφωνίες στο Πανελλαδικό. Παρά τις αποφάσεις που πάρθηκαν, οι οποίες είναι πολύ σημαντικές, η συζήτηση δεν ήταν η αναμε-νόμενη. Σε μεγάλο βαθμό αυτό οφείλεται στη στείρα αντιπαρά-θεση που υπήρξε ανάμεσα στην ΚΟΕ και τη νεολαία ΣΥΝ. Η ΚΟΕ στις τοποθετήσεις της επικε-ντρώθηκε μόνο στη «γερμανική κατοχή», ενώ η νεολαία ΣΥΝ από την άλλη απέφυγε να απαντήσει σε καίρια πολιτικά ζητήματα και μίλησε πολύ γενικά για εκδημοκρατισμό της ΑΡΕΝ, για αιρετούς και ανακλητούς εκπροσώπους στα συντονιστικά των σχολών και τη δημιουργία δικτύων αλληλεγγύης. Είναι με-γάλο στοίχημα όχι μόνο για την ΑΡΕΝ, αλλά και για τους ΦΕΣ ει-δικότερα, να υλοποιηθούν αυτές οι αποφάσεις, για να αποκτήσει το φοιτητικό κίνημα ξανά το δυ-ναμισμό και την ενεργητικότητα που του αρμόζει.

Της Μυρτώς Σιδέρη

Α πό την ψήφισή του το κα-λοκαίρι, ο νόμος Διαμαντο-πούλου φαίνεται όλο και

πιο αδύναμος μπροστά στις αντι-στάσεις της πανεπιστημιακής κοι-νότητας. Έτσι λοιπόν, μετά τις κατα-λήψεις των φοιτητών το Σεπτέμβρη έρχονται οι κινητοποιήσεις των κα-θηγητών και των εργαζομένων στα πανεπιστήμια, για να μπλοκάρουν σε κάθε σημείο του αυτό το νόμο-έκτρωμα. Σε αυτό το πλαίσιο πραγ-ματοποιήθηκε και η 5η πανελλαδι-κή συνάντηση των συλλόγων ΔΕΠ το Σάββατο 3 Δεκέμβρη, με συμμε-τοχή δεκάδων εκπροσώπων από τα περισσότερα ΑΕΙ.

Το κλίμα ήταν ιδιαίτερα μαχητι-κό. Οι καθηγητές, αλλά και οι διοι-κητικοί υπάλληλοι των ιδρυμάτων διακήρυξαν την απόφασή τους να μη φτάσουν στις ημερομηνίες των εκλογών και να προχωρήσουν σε καταγγελία της ηγεσίας της ΠΟΣ-ΔΕΠ, αφού δεν θεωρούν ότι εκπρο-σωπούνται πλέον από αυτή.

Τη στιγμή που εκατοντάδες λέ-κτορες περιμένουν να ολοκληρω-θούν οι διορισμοί τους, συμβασι-ούχοι καθηγητές απολύονται, οι διοικητικοί υπάλληλοι των ιδρυμά-των βρίσκονται αντιμέτωποι με τις λίστες εφεδρείας, η Διαμαντοπού-λου προσπαθεί με κάθε τρόπο να διεξαχθούν οι εκλογές για το σχη-ματισμό Συμβουλίων Διοίκησης σε κάθε σχολή. Παράλληλα, προσπα-θεί να τρομοκρατήσει με διακοπή της χρηματοδότησης όσα ιδρύματα δεν θα έχουν ολοκληρώσει τη διαδι-κασία μέχρι το Φλεβάρη.

Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του υπουργείου, οι εκλογές για τα εσωτερικά μέλη των Συμβουλίων θα έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τις 15 Νοέμβρη. Αυτό βέβαια έχει κλιμακώσει και τις αντιδράσεις της πανεπιστημιακής κοινότητας που, μαζί με ένα μεγάλο κομμάτι των πρυτάνεων, υποστηρίζει ότι αυ-τός ο νόμος δεν θα εφαρμοστεί, με αποτέλεσμα η προθεσμία να μετα-φερθεί στα τέλη Ιανουαρίου.

Παράλληλα, ο Τάκης Πολίτης, πρόεδρος του συλλόγου ΔΕΠ στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας, έκα-νε κάποιες προτάσεις για τη συνέχι-ση και την καλύτερη οργάνωση του αγώνα, φέρνοντας το παράδειγ-μα του πανεπιστημίου του, όπου υπάρχει συντονισμός των Συλλό-

γων ΔΕΠ, διοικητικών, ΕΕΔΙΠ και άλλων ενάντια στην εφαρμογή του νόμου, ενώ την Πέμπτη 1 Δεκέμ-βρη πραγματοποιήθηκε η πρώτη ανοιχτή συνάντηση για Επιτροπή Αγώνα, με συμμετοχή περισσότε-ρων από 60 φοιτητών και αρκετών καθηγητών. Προτάθηκε επίσης η συνδικαλιστική κάλυψη και στήρι-ξη όσων έρχονται αντιμέτωποι με το νόμο-πλαίσιο και την εργασιακή εφεδρεία. Επιπλέον, από το Ενιαίο Σύλλογο ΔΕΠ του Αριστοτέλειου τέθηκε η πρόταση για μια πανελ-λαδική κινητοποίηση στις πρώτες εκλογές, σε όποιο ίδρυμα κι αν γί-νουν, για να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα αντίστασης στη Διαμαντο-πούλου ότι αυτός ο νόμος δεν θα εφαρμοστεί.

νέα από τις σχολές

Απολογισμός διήμερου ΑΡΕΝ

Επιμέλεια: Μυρτώ Σιδέρη

Του Ιάσωνα Γραμματικόπουλου

Σ το Φυσικό Ηρακλείου Κρή-της 17 μεγαλοκαθηγητές (μέλη ΔΕΠ) συνεχίζουν τις

αντιδραστικές τους πρακτικές, καλώντας 12 μέλη του συλλόγου (10 εκλεγμένα μέλη του συλλόγου φοιτητών για τη Γενική Συνέλευση Τμήματος και 2 αγωνιστές που πρω-τοστάτησαν) σε ένορκη διοικητική εξέταση. Αφορμή ο 12ωρος απο-κλεισμός που πραγματοποιήθηκε ύστερα από απόφαση του Συλλό-γου Φοιτητών, ώστε να κερδηθεί η εξεταστική που, λόγω κατάληψης και με εκδικητικό τρόπο, οι εν λόγω καθηγητές δεν μας δίνουν.

Τις επόμενες μέρες, καθηγητές αρνήθηκαν να κάνουν μάθημα σε αμφιθέατρα στα οποία βρίσκονταν μέλη του συλλόγου που συμμετεί-

χαν στον αποκλεισμό, ενώ από άλλο φοιτητή καθηγητής δεν δέχτηκε την εργαστηριακή του αναφορά με την ίδια δικαιολογία.

Τα περιστατικά αυτά δεν δικαιολο-γούνται από κάποια παράλογη άσκη-ση βίας από μέρους μας, αφού πριν τον αποκλεισμό είχαμε προσπαθή-σει να διεκδικήσουμε την εξεταστι-κή με συζήτηση, αλλά οι καθηγητές αρνήθηκαν κάθε συνενόηση.

Aπό το 2001 μέχρι σήμερα έχουν χαθεί με αντίστοιχο τρόπο 2 εξετα-στικές και ένα εξάμηνο και πριν λίγο καιρό είχαμε την εκδικητική απόρρι-ψη 2 άριστων φοιτητών από το μετα-πτυχιακό πρόγραμμα λόγω πολιτικών φρονημάτων. Αν σκεφτεί κανείς ότι σε αξιολογήσεις το Φυσικό έχει λάβει υψηλότατη θέση (το αποκαλούν αλα-ζονικά Χάρβαρντ της Μεσογείου),

καθώς και τη στενή του σχέση με το ΙΤΕ (όπου παράγεται υψηλή έρευνα στην υπηρεσία του κεφαλαίου, π.χ. ΝΑΤΟ) καταλαβαίνει την προσπάθεια των μεγαλοκαθηγητών να μας τρο-μοκρατήσουν και να φιμώσουν το Σύλλογο, ώστε να μη γίνονται αγώνες, και οι φοιτητές να είναι απαθείς και χωρίς λόγο πάνω στην εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά και γενικότερα.

Παρ’ όλα αυτά τα προβλήματα του μέσου φοιτητή (το φαγητό στη λέσχη έχει πάει στα 4 ευρώ από 2,5, ακριβό εισιτήριο, γενικότερη πολιτι-κή-κοινωνική κατάσταση) παραμέ-νουν. Εμείς δηλώνουμε ότι η τρομο-κρατία δεν θα περάσει και καλούμε φοιτητές, εργαζόμενους και όσους καθηγητές πλήττονται από τα μέ-τρα της κυβέρνησης και της τρόικα σε κοινό αγώνα μέχρι την ανατροπή.

Καμία δίωξη στους 12 φοιτητές του ΦυσικούΟι αγώνες μας αγώνες όλης της κοινωνίας

μετανάστες • 15ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ7 Δεκέμβρη 2011

Έξω οι μαχαιροβγάλτες από τις γειτονιές μας! Στις 17 Νοέμβρη ομάδα σπουδαστών της σχολής Ευελ-

πίδων, καθοδηγούμενη από τον αρχηγό τους, ο οποίος μάλιστα αποκάλεσε την εξέγερση του Πολυτεχνείου «μπούρδα», τραγούδησε τον ύμνο της χούντας της 21ης Απριλίου. Το Λά.Ο.Σ. ενοχλήθηκε από την ευρεία δημοσι-ότητα που πήρε η υπόθεση και ισχυρίστηκε πως πρόκειται για νεανικές επιπολαιότητες των Ευέλπιδων, ενώ –όπως δήλωσε– θα προτιμούσε το θέμα να είχε λυθεί στους κόλπους της σχολής. Μεταξύ μας «Μεταξά» δηλαδή...

N N N

Mε αυγά και πορτοκάλια υποδέχτηκαν τον Άδωνι Γεωρ-γιάδη στη Μυτιλήνη φοιτητές και κάτοικοι. Μάλιστα, σε βίντεο που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο ακούγεται να λέει ο ίδιος «Πώς μας πήραν χαμπάρι;» και στη συνέχεια φαίνε-ται να βγαίνει τρέχοντας από στούντιο τοπικού σταθμού. Τελικά αποχώρησε με συνοδεία περιπολικού. Μπορεί το σύστημα να νομιμοποίησε τους φασίστες βάζοντάς τους στην κυβέρνηση, αλλά ο λαός δεν ξεχνά με ποιους έχει να κάνει…

N N N

Η κα Μαραγκοπούλου, πρόεδρος του Ιδρύματος Μαρα-γκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (!), έγραψε μια επιστολή-εθνικιστικό παραλήρημα προς τον Σταύρο Δήμα, στην οποία αναφέρει ότι γιορτάστηκε στη Θράκη η επέμβαση του τούρκικου στρατού στην Κύπρο, και μάλιστα παρουσία του Τούρκου πρωθυπουργού και οχτώ υπουργών της Τουρκίας. Η Τουρκική Μειονοτική Κίνηση για τα Ανθρώπινα και Μειονοτικά Δικαιώματα απάντησε αμέσως διαψεύδοντας το γεγονός και καταγγέλλοντας τον εθνικισμό τόσο του ελληνικού κράτους όσο και της τουρκικής κυβέρνησης.

N N N

Ο Καμίνης δήλωσε ότι η πλατεία Κλαυθμώνος, που ήταν «υγειονομική βόμβα» (σας θυμίζει τη δήλωση Λοβέρδου για τους μετανάστες απεργούς πείνας της Υπατίας;), απο-δόθηκε στους δημότες. Και συμπλήρωσε πως δεν συνά-δει με την εικόνα της Αθήνας ως ευρωπαϊκής πρωτεύου-σας οι άστεγοι να κοιμούνται εκεί στα παγκάκια. Γι’ αυτό ξήλωσε τα παγκάκια! Ο τέως συνήγορος του πολίτη δεν ενδιαφέρθηκε για τους 20.000 αστέγους που υπάρχουν στην Αθήνα, αλλά για την εικόνα που θα παρουσιάσει η πόλη. Σε ποιον άραγε;

N N N

Στις 2 Δεκεμβρίου συζητήθηκε στο ακροατήριο του ΣτΕ η αίτηση δικηγόρου Αθηνών, που δραστηριοποιείται στον πέραν της ΝΔ «πατριωτικό» χώρο, κατά των υπουργικών αποφάσεων που ρυθμίζουν την εφαρμογή του νέου κώδι-κα περί ιθαγένειας και τη συμμετοχή μη κοινοτικών αλλο-δαπών στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Την ίδια μέρα δικαζόταν στο ΣτΕ η αίτηση επιτροπών κατοίκων και δημάρχων ενάντια στα χαράτσια και στις διακοπές ρευμα-τοδότησης της ΔΕΗ. Οι τελικές αποφάσεις θα βγουν μετά τις 19 Γενάρη. Έξω από το δικαστήριο τόλμησαν να εμφα-νιστούν ελάχιστοι ακροδεξιοί της φασιστο-επιτροπής του Αγίου Παντελεήμονα, διαμαρτυρόμενοι για τη «λαθρομε-τανάστευση». Αποδοκιμάστηκαν έντονα από εκατοντάδες κόσμου, με συνθήματα όπως «Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη, του απεργού, του πρόσφυγα και του μετανάστη» και «Εχθρός μας τα χαράτσια, όχι οι μετανάστες»…

N N N

«Απασχολούμε τους μετανάστες που δεν έχουν άδεια παραμονής ως οικιακούς βοηθούς σε καλή τιμή. Τρώμε τα φρούτα και τα λαχανικά που μαζεύουν. Όμως, παρά τη συμβολή τους στις κοινωνίες μας, όταν θέλουν να έχουν πρόσβαση στην ιατρική περίθαλψη ή στις υπηρεσίες παιδείας, ή ακόμη στην απόδοση δικαιοσύνης στην περί-πτωση καταπάτησης των δικαιωμάτων τους, βρίσκονται πολύ συχνά απέναντι σε μια κλειστή πόρτα ή, ακόμη χειρότερα, απελαύνονται» δήλωσε ο Μόρτεν Κγέρουμ, διευθυντής της Υπηρεσίας της ΕΕ για τα Θεμελιώδη Δικαι-ώματα. Σωστά όλα αυτά, κε Κγέρουμ, μήπως όμως απλώς αποδεικνύουν τελικά πως η Υπηρεσία σας στα θεσμικά όργανα της ΕΕ απλώς παριστάνει τη γλάστρα;

Επιμέλεια: Έλενα Παπαγεωργίου

ΜΙΚΡΑ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΑ

Του Θανάση Κούρκουλα

Σ τις 12 Δεκέμβρη στα Δικαστή-ρια της Ευελπίδων δικάζονται 3 μέλη φασιστικής συμμορίας

που τον Σεπτέμβριο του 2011 μαχαί-ρωσε Αφγανό πρόσφυγα κοντά στην καρδιά και στο στομάχι, μέσα στην πολυκατοικία όπου έμενε μαζί με συ-μπατριώτες του, στην οδό Περγάμου στον Άγιο Παντελεήμονα.

Ο άτυχος πρόσφυγας ευτυχώς επέ-ζησε. Οι κατηγορούμενοι αναγνωρί-στηκαν από Αφγανούς πρόσφυγες που εκείνη την ώρα βρίσκονταν μαζί με το θύμα. Ανάμεσά τους και η «ακομμά-τιστη Ελληνίδα» της φασιστο-επιτρο-πής Αγίου Παντελεήμονα Θέμις Σκορ-δέλη. Η «κυρία» αυτή εμφανιζόταν συχνά πυκνά τα δύο τελευταία χρόνια σε πρωινάδικα και μεταμεσονύκτιες εκπομπές και ωρυόταν για την εγκλη-ματικότητα των «λαθρομεταναστών», εκπροσωπώντας δήθεν τους κατοί-κους.

Πρόκειται για την πρώτη από δεκά-δες επιθέσεις εναντίον μεταναστών στο κέντρο της Αθήνας που φτάνει στα δικαστήρια. Η Θ.Σ. κατηγορείται και για άλλες επιθέσεις, όπως για αυτή που έγινε εναντίον περιοδείας του συνδυασμού Ελεύθερη Αττική στις τοπικές εκλογές του περασμένου Νο-έμβρη, όταν η ίδια έριχνε ντομάτες και απειλούσε τον κόσμο της Αριστεράς, παρέα με την υπόλοιπη συμμορία το-

πικών και μεταφερόμενων νεοναζί που πετούσαν πέτρες, αυγά και γιαούρτια και χτυπούσαν κόσμο στο ψαχνό.

Η κάλυψη της δράσης των νεοναζί της Χρυσής Αυγής από την «επιτρο-πή πολιτών» είχε αποφέρει καρπούς για τη συμμορία του Μιχαλολιάκου. Ο ίδιος κατάφερε να εκλεγεί δημοτι-κός σύμβουλος στο δήμο Αθήνας και τώρα επιχειρεί να νομιμοποιήσει την παρουσία των φασιστών ανοίγοντας γραφεία και κάνοντας παρελάσεις μί-σους σε διάφορες γειτονιές της Αθή-

νας και πόλεις της χώρας, όπως πρό-σφατα στη Νίκαια.

Γι’ αυτό η καταδίκη των μαχαιρο-βγαλτών στις 12 Δεκέμβρη έχει ιδιαίτε-ρη αξία. Όχι μόνο για τη συγκεκριμένη επίθεση ή περιοχή, αλλά για τη συνο-λική απονομιμοποίηση της συμμορί-ας. Μεταξύ των μαρτύρων κατηγορίας θα βρεθούν στο Δικαστήριο η Ελένη Πορτάλιου από την Ανοιχτή Πόλη και ο Αλέκος Αλαβάνος από το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής.

Η Αντιφασιστική Πρωτοβουλία «Ποτέ ξανά», μεταναστευτικές και αντιρατσιστικές οργανώσεις, μεταξύ των οποίων η Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό», δημοτικές κινήσεις όπως η Ανοιχτή Πόλη, πολιτικές οργανώ-σεις και κόμματα της Αριστεράς που συμμετέχουν στον ΣΥΡΙΖΑ και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, οι Οικολόγοι-Πράσινοι και κάτοικοι του κέντρου της Αθήνας καλούν στις 9 το πρωί στις 12/12 σε αντιφασιστική συγκέντρωση στα δι-καστήρια.

Απαιτούμε να καταδικαστούν οι μα-χαιροβγάλτες δολοφόνοι. Παλεύουμε για τη διάλυση των φασιστικών συμ-μοριών, με πρώτη και καλύτερη τη νεοναζιστική Χρυσή Αυγή. Την ώρα που ντόπιοι και μετανάστες παλεύ-ουμε μαζί ενάντια στα χαράτσια και στα μνημόνια της κυβέρνησης Πα-παδήμου, το ρατσιστικό μίσος και οι νοσταλγοί του Χίτλερ δεν έχουν καμία θέση ανάμεσά μας.

ΘεσσαλονίκηΣτη Θεσσαλονίκη, ενόψει της Παγκόσμιας Μέρας του Μετανάστη, η Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό» της πόλης προσκαλεί ντόπιους και μετανάστες στη βραδιά που οργανώνει το Σάββατο 17/12 στις 8.30 μ.μ. στο καφέ-μπαρ «Ανε-μώλια» στην οδό Ολύμπου 71, σε μια εκδήλωση γνωριμίας, συζήτησης και δια-σκέδασης. Γιατί, όπως αναφέρει το κάλεσμα, δεν θέλουμε να βρεθεί «Κανένας μόνος του στην κρίση». Θα γίνει παρουσίαση του ημερολογίου του 2012 του Κυ-ριακάτικου Σχολείου Μεταναστών, ενώ η τιμή της πρόσκλησης είναι 5 ευρώ (με κρασί ή μπίρα) για την ενίσχυση της ΚΑΡ Θεσσαλονίκης.

Εκδηλώσεις για την Παγκόσμια Μέρα του Μετανάστη

Δίκη φασιστών στις 12 Δεκέμβρη

Την Παρασκευή 16 Δεκέμβρη η Κί-νηση «Απελάστε το Ρατσισμό» και το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών μάς καλούν στη Δημοτική Αγορά της Κυ-ψέλης (Φωκίωνος Νέγρη 42) στις εκ-δηλώσεις που οργανώνουν ενόψει της 18ης Δεκέμβρη, παγκόσμιας μέρας του μετανάστη.

Την ώρα που φασίστες με γραβάτα του Λά.Ο.Σ. στρογγυλοκάθονται σε υπουρ-γικές καρέκλες παριστάνοντας τους υπεύθυνους συνεργάτες της κυβέρνη-σης «εθνικής σωτηρίας». Λίγες μέρες μετά την αίτηση ακύρωσης του νόμου περί ιθαγένειας των μεταναστών στο Συμβούλιο της Επικρατείας από ακρο-δεξιούς δικηγόρους. Την ίδια στιγμή που χιλιάδες εργαζόμενοι παλεύουμε σε γειτονιές και πόλεις της χώρας μέσα από επιτροπές κατοίκων και λαϊκές συνελεύσεις για να μην περάσουν τα χαράτσια και τα μνημόνια της κυβέρ-νησης Παπαδήμου. Σε μια περίοδο που οι «από πάνω» κλιμακώνουν την πιο μεγάλη επίθεση ενάντια στην εργα-τική τάξη και στη νεολαία ενώ παράλ-ληλα, για να κάμψουν τις αντιστάσεις, επιχειρούν να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο δημιουργώντας αποδιοπο-μπαίους τράγους όπως οι μετανάστες,

εκδηλώσεις όπως της ΚΑΡ και του ΚΣΜ αποκτούν ιδιαίτερη αξία.

ΠρόγραμμαΟι εκδηλώσεις ξεκινούν στις 6 μ.μ., με την ανοιχτή συζήτηση με θέμα «Ιθαγέ-νεια, θρησκευτικές ελευθερίες, άσυλο, νομιμοποίηση: τα δικαιώματα των μετα-ναστών στο στόχαστρο». Στο πάνελ συμ-μετέχουν οι Γιάννα Κούρτοβικ (Δίκτυο), Δημήτρης Τρίμης (ΕΣΗΕΑ), Ηλίας Χρο-νόπουλος (Νεολαία ΣΥΝ) και Θανάσης Κούρκουλας (ΚΑΡ).

Στις 8 μ.μ. στήνεται ένα εξίσου ενδια-φέρον πάνελ με θέμα «Κρίση και ακρο-δεξιά απειλή σε Ελλάδα και Ευρώπη», με ομιλητές τους Ανρί Κασόγκο (Action Congo), Ελένη Πορτάλιου (Ανοιχτή

Πόλη), Δημήτρη Χριστόπουλο (Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου) και Παναγιώτη Λίλη (ΚΑΡ).

Στις 10 το βράδυ ακολουθεί DJ-πάρτι με μουσική από χώρες προέλευσης μετα-ναστών, ελληνικούς και ροκ ρυθμούς. Θα λειτουργήσουν εκθέσεις φωτογρα-φίας και αντιρατσιστικού σκίτσου.

Πρόκειται για μια σημαντική βραδιά αλ-ληλεγγύης και κοινού αγώνα ντόπιων και μεταναστών, αλλά και οικονομικής ενί-σχυσης της ΚΑΡ και του ΚΣΜ.

Η είσοδος στις εκδηλώσεις θα είναι ελεύθερη, ενώ για το πάρτι κυκλοφορεί πρόσκληση οικονομικής ενίσχυσης, που κοστίζει 5 ευρώ και συμπεριλαμβάνει ποτό.

Εχθρός μας τα χαράτσια και τα μνημόνια, όχι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες

Της Κατερίνας Γιαννούλια

Ο ι προσυνταξιοδοτικές εφεδρείες έφτασαν και 20.000 υπάλληλοι βλέ-

πουν την πόρτα της εξόδου από το δημόσιο. Οι οργανικές θέσεις τους καταργούνται. Αυτοί οι ερ-γαζόμενοι άφησαν κενά γραφεία, όπου εξυπηρετούνταν άλλοι εργα-ζόμενοι. Η εξυπηρέτηση δεν ήταν πάντα η καλύτερη, ήταν όμως δωρεάν. Οι συνθήκες, μπρος και πίσω από το γραφείο κάθε δημό-σιου υπάλληλου, ήταν στοιχειω-δώς αξιοπρεπείς.

Οι εργαζόμενοι που άρον-άρον πετάγονται από τις υπηρεσίες τους είναι έμπειροι, με δυνατό-τητες να προσφέρουν στους συ-ναλλασσόμενους, αλλά και στους συναδέλφους τους.

Διάλυση υπηρεσιώνΈτσι, στις συγκοινωνίες, στο κατα-χείμωνο, ανακοινώθηκαν δρομολό-για συχνότητας καλοκαιριού, αφού δεν υπάρχουν επαρκείς οδηγοί και εργαζόμενοι κατάλληλοι για τις ειδικότητες που απαιτούνται. Οι στάσεις λεωφορείων και οι σταθμοί του μετρό θυμίζουν μικρές διαδη-λώσεις, οι επιβάτες στριμώχνονται ασφυκτικά για να χωρέσουν, τα τρένα κυκλοφορούν χωρίς τους απαραίτητους ελέγχους, ήδη. Τα «ατυχήματα» είναι πλέον θέμα χρό-νου και η μετακίνηση με τα Μαζικά Μέσα Μεταφοράς ακριβότερη.

Για εφορίες θα πρέπει να ψά-χνουμε σε διπλανά χωριά και μα-κρινές συνοικίες για να περιμένου-με σε μια τεράστια ουρά, αφού το προσωπικό μειώθηκε και θα κλεί-σουν υπηρεσίες. Θα αποτελούσε χαρμόσυνο γεγονός να μη βλέπου-με εφοριακό, αλλά θα βλέπουμε ιδιώτες «κυνηγούς κεφαλών» που, σαν τις απεχθείς και αδίστακτες εισπρακτικές εταιρίες των τραπε-ζών, θα αρπάζουν το σπιτάκι κάθε φτωχού, αφήνοντας τους «συνα-δέλφους» τους πλούσιους ακόμα πιο ανεξέλεγκτους από σήμερα.

Στα ασφαλιστικά ταμεία, αφού έχουν απολυθεί οι συμβασιούχοι και οι εργαζόμενοι με stage, το ορατότατο, από καιρό, πρόβλημα έκδοσης συντάξεων και γενικών συναλλαγών στους κλάδους υγεί-ας, «χτυπάει κόκκινο». Ατέλειωτες ουρές και καθυστερήσεις για το πα-ραμικρό. Ασφαλισμένοι δεν πηγαί-νουν καν στα νοσοκομεία, ξέροντας ότι το πιθανότερο είναι να μην δι-καιολογήσουν τίποτα απολύτως τα ταμεία τους και να μη βρουν άκρη.

Από τους φορείς που διαλύονται μέσω «συγχώνευσης», αν πάρουμε το ΙΓΜΕ για παράδειγμα, θα κατα-λάβουμε ότι, μετά την απόλυση των 200 από τους 350 εργαζομένους του, τα υπόγεια νερά δεν θα ελέγ-χονται επαρκώς, οι προληπτικοί κίν-δυνοι από κατολισθήσεις, σεισμούς, φωτιές κ.λπ. δεν θα αντιμετωπίζο-νται, η υδροδότηση προβληματικών περιοχών δεν θα διασφαλίζεται, ο ορυκτός πλούτος δεν θα απογράφε-ται και η ενεργειακή επάρκεια δεν θα στηρίζεται. Αυτά θα ανατεθούν, ως «φυσική συνέπεια», σε ιδιώτες επι-χειρηματίες, μαζί με τη διαχείριση των προγραμμάτων ΕΣΠΑ ύψους προς το παρόν 23 εκατ. ευρώ.

Στους ιδιώτεςΌποιος εμπιστεύεται περισσότε-ρο τους ιδιώτες από το δημόσιο θα πρέπει να… βρίσκει εύκολα και

φτηνά καράβι για τη Γαύδο, αλλά και τη Ρόδο, χειμώνα-καλοκαίρι, να προτιμάει να γίνονται οι έλεγχοι για την ασφάλεια των τροφίμων από το LIDL αντί από τον ΕΦΕΤ και να διαχειρίζεται τα σκουπίδια ο Μπό-μπολας αντί οι δήμοι.

Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-τραπεζιτών δεν θα σταματήσει στις υπάρχουσες εφεδρείες. Οι εκπαι-δευτικοί με το τέλος της σχολι-κής χρονιάς θα πάρουν σειρά. Το σχέδιο είναι να απολυθούν τον

Ιούνιο18.000-20.000 εκπαιδευ-τικοί στο σύνολο των 185.000 που εργάζονται σήμερα. Η παράδοση της εκπαίδευσης στα κοράκια των αγορών είναι γνωστό και παλιό «όνειρο» της Διαμαντοπούλου. Μαζί με τη διάλυση του ΕΙΝ (σίτι-ση και στέγαση φοιτητών) θα είναι σούπερ δώρο στους σχολάρχες και τους εργολάβους.

Η περαιτέρω συρρίκνωση των δημόσιων υπηρεσιών θα εξακο-λουθήσει με τη μείωση του 30% των οργανικών μονάδων, μέχρι το τέλος του 2011. Ο δρόμος προς την κόλαση θα ανοίξει πλήρως από τις αρχές του 2012, οπότε μέσω της «αξιολόγησης» θα απολύονται πανεύκολα δημόσιοι υπάλληλοι ως «πλεονάζοντες» ή ως «ακατάλ-ληλοι». Μόνο που «κατάλληλοι» δημόσιοι υπάλληλοι δεν θα βρε-θούν ποτέ. Γιατί θα ψάχνουν για

ευέλικτους, ανασφάλιστους και κακοπληρωμένους ιδιωτικούς υπάλληλους. Με την… καθοριστι-κή διαφορά ότι οι παρεχόμενες υπηρεσίες θα είναι πανάκριβες και επισφαλείς για τους υπόλοι-πους εργαζόμενους. Μετατρεπό-μαστε όλοι σε «πελάτες» σχολεί-ων, νοσοκομείων, συγκοινωνιών, κοινωνικών υπηρεσιών και, αν δεν σταματήσουμε τις εφεδρείες, «θα το πληρώσουμε πολύ ακριβά».

ΜισθολόγιοΤο ενιαίο «μισθολόγιο» και οι αέ-ναες μετακινήσεις όσων «κρατι-κών» υπαλλήλων απομείνουν θα αποτελειώσουν τη λειτουργία των όποιων δημοσίων δομών γλυτώ-σουν. Η εντατικοποίηση της αι-σχρά πληρωμένης εργασίας, σε όποιο σημείο της χώρας βρεθεί ο κάθε υπάλληλος για να καλύψει πραγματικά κενά (που θα έχουν δημιουργήσει οι μνημονιακές κυ-βερνήσεις), είναι φανερό ότι θα υποβαθμίσει ακόμα περισσότερο τις υπηρεσίες προς τους πολίτες.

Ο μισθός των δημοσίων υπαλλή-λων έχει πέσει ήδη στο μισό και μετά τη φοροκαταιγίδα για να καλυφθούν τα έσοδα που δεν έρχονται από τους μεγαλοεπιχειρηματίες, δεν θα μένουν ούτε οι 12 κουτσουρεμένοι μισθοί ανά έτος. Αν μετακινείται, κιόλας, ο «κρατι-κός» υπάλληλος θα πρέπει να πληρώ-νει επιπλέον έξοδα (νοίκι κ.λπ.) από τα 700, 600 ή 500 ευρώ μισθό.

Η σύνδεση της όποιας πενιχρής αύξησης με τη «στοχοθεσία» και την «παραγωγικότητα» καταλαβαί-νουμε σε πιο επίπεδο παραχωρή-σεων και υποχωρήσεων θα ρίξει τον κάθε υπάλληλο. Οι δημόσιοι υπάλληλοι συντηρούσαν την αγο-ρά στις γειτονιές και βοηθούσαν ανέργους, χαμηλοσυνταξιούχους και όποιο συγγενή ή φίλο δεν είχε επαρκείς πόρους. Η αλληλεγγύη ήταν δεδομένη στην εργατική τάξη. Τώρα, η «εισφορά αλληλεγ-γύης» πηγαίνει στους τραπεζίτες. Όσο για τους «εργοδότες» του ιδι-ωτικού τομέα, τι καλύτερο μέτρο σύγκρισης από ένα ρημαγμένο δημόσιο τομέα σε μισθούς και ερ-γασιακές σχέσεις!

Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο αρνούνται να τα αποδεχτούν όλα αυτά. Η αγανάκτηση, η αίσθηση της απίστευτης αδικίας και η πλή-ρης απονομιμοποίηση της κάθε κυβέρνησης κυριαρχούν στο χώρο. Και η επιθυμία των αντι-στάσεων παραμένει, σε πείσμα των συνδικαλιστικών ηγεσιών των κομμάτων εξουσίας.

www.dea.org.grΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

7 Δεκέμβρη 2011 

Του Πέτρου Τσάγκαρη, εκπρόσωπου των δημοσιογράφων

του ΑΠΕ στο μικτό συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ

Ε δώ και εβδομάδες οι εργαζόμενοι στα δημό-σια ΜΜΕ βρίσκονται σε διαρκείς κινητοποιή-σεις ενάντια στο μισθολόγιο-φτωχολόγιο και

τις εφεδρείες. Έχει πραγματοποιηθεί μια σειρά από χωριστές και ενιαίες συνελεύσεις των δημοσιογρά-φων στην ΕΡΤ, το ΑΠΕ-ΜΠΕ, τα δημοτικά ραδιόφωνα και τη Γραμματεία Τύπου, όπου διατρανώθηκε η αποφασιστικότητα των εργαζομένων να σταμα-τήσουν την εναντίον τους κτηνώδη επίθεση. Τόσο το μισθολόγιο όσο και οι εφεδρείες ουσιαστικά διαλύουν τις λειτουργίες της ΕΡΤ, το ΑΠΕ κ.λπ. αφού δεν μπορούν να καλυφθούν, π.χ., υπερωρίες για νυχτερινά και Σαββατοκύριακα. Οι διαρκείς απεργίες και οι στάσεις εργασίας των δημοσιογράφων, σε συνδυασμό με τις παράλληλες κινητοποιήσεις της

ΠΟΣΠΕΡΤ έχουν οδηγήσει σε παγωμένη εικόνα στην τηλεόραση. Μαζί με την παγωμένη εικόνα του ιδιω-τικού ALTER (εκεί οι εργαζόμενοι ζητούν δεδουλευ-μένα πολλών μηνών), η ελληνική τηλεόραση και τα ραδιόφωνα δίνουν τη δική τους έντονη νότα διαμαρ-τυρίας και καταδεικνύουν ότι υπάρχουν κλάδοι που συνεχίζουν να παλεύουν, χωρίς να δίνουν πίστωση χρόνου στους Παπαδήμους. Είναι χαρακτηριστικό το πώς καταλήγουν τα ψηφίσματα των δημοσιογράφων τόσο στην ΕΡΤ όσο και στο ΑΠΕ-ΜΠΕ στις 5/12: Η γενική συνέλευση εκφράζει τη συμπαράστασή της στους συναδέλφους απεργούς της «Ελευθεροτυπί-ας» και του ALTER. Οι εξελίξεις τόσο στα συγκεκρι-μένα μέσα όσο και στα υπόλοιπα ιδιωτικά ΜΜΕ (με τις εκβιαστικές μειώσεις μισθών, απολύσεις κ.λπ.) καταδεικνύουν με τον πιο σαφή τρόπο την ολομέτω-πη επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι στον Τύπο και, κατά συνέπεια, τη σημασία που έχει ο αγώνας στα δημόσια ΜΜΕ για ολόκληρο τον κλάδο».

Πρωτοφανείς κινητοποιήσεις στα δημόσια ΜΜΕ

Σε κόλαση μετατρέπεται η καθημερινότητά μας με τις περικοπές στις υπηρεσίες

Εφεδρείες και μισθολόγιοδιαλύουν το κοινωνικό κράτος