ekstaksiyon yöntemleri
-
Upload
semih-guenes -
Category
Documents
-
view
79 -
download
7
description
Transcript of ekstaksiyon yöntemleri
-
UKUROVA NVERSTES FEN BLMLER ENSTTS
YKSEK LSANS TEZ
Kemal CELLAT
BAZI ENDEMK BTKLERN UUCU YA BLEENLERNN EKSTRAKTE EDLMES VE ERKLERNN ARATIRILMASI
KMYA ANABLM DALI
ADANA, 2011
-
UKUROVA NVERSTES FEN BLMLER ENSTTS
Kemal CELLAT
YKSEK LSANS TEZ
KMYA ANABLM DALI Bu tez 14/01/2011 Tarihinde Aadaki Jri yeleri Tarafndan Oybirlii / Oyokluu ile Kabul Edilmitir. . ... Prof.Dr.ermin GL Prof.Dr.Sultan GRAY Do.Dr.Aye EVEREST DANIMAN YE YE Bu Tez Enstitmz Kimya Anabilim Dalnda Hazrlanmtr. Kod No:
Prof. Dr.lhami YENGL Enstit Mdr Bu alma .. Bilimsel Aratrma Projeleri Birimi Tarafndan desteklenmitir. Proje No :FEF2010YL14 Not : Bu tezde kullanlan zgn ve baka kaynaktan yaplan bildirilerin, izelge, ekil ve fotoraflarn kaynak gsterilmeden kullanm, 5846 sayl Fikir ve Sanat Eserleri Kanunundaki hkmlere tabidir.
BAZI ENDEMK BTKLERN UUCU YA BLEENLERNN EKSTRAKTE EDLMES VE ERKLERNN ARATIRILMASI
-
I
Z
YKSEK LSANS TEZ
Kemal CELLAT
UKUROVA NVERSTES FEN BLMLER ENSTTS
KMYA ANABLM DALI Danman : Prof. Dr. ermin GL Yl : 2010, Sayfa: 73 Jri : Prof. Dr. ermin GL : Prof.Dr.Sultan Giray : Do.Dr.Aye EVEREST
Uucu yalar birok sektrde nemi gittike artan maddelerdir. Bu almada baz endemik bitkilerin yapraklarndan su destilasyonu ve subkritik su ekstraksiyonu ile uucu ya elde edilmitir. Bu iki yntem kyaslandnda genellikle subkritik su ekstraksiyonunun hem nitelik hem de nicelik olarak daha etkili bir yntem olduu saptanmtr. Anahtar Kelimeler : SubKritik Su, Hidrodestilasyon, Uucu Ya
BAZI ENDEMK BTKLERN UUCU YA BLEENLERNN EKSTRAKTE EDLMES VE ERKLERNN ARATIRILMASI.
-
II
ABSTRACT MSc Thesis
Kemal CELLAT
UKUROVA UNIVERSITY
INSTITUTE OF NATURAL AND APPLIED SCIENCES DEPARTMENT OF CHEMISTRY
Supervisor : Prof. Dr. ermin GL Year : 2010, Pages: 73 Jury : Prof. Dr. ermin GL : Prof.Dr.Sultan GRAY : Assoc.Prof.Dr.Aye EVEREST
Essential oils are industrial importance compounds. In this study essential oils of some endemic plants were extracted with subcritical water and hydro destilation extraction methods. Results showed that subcritical water extraction is more effective to extract essential oils.
Keywords: Suberitical water, Hidrodistilation, Essential oil
ESSENTIAL OIL EXTRACTION AND INVESTIGATION OF COMPONENTS OF SOME ENDEMIC PLANTS
-
III
TEEKKR
Yksek lisans eitimim ve tez almam sresince bana deerli gr ve
katklaryla yol gsteren, sabr ve hogrsyle her zaman bana destek olan tez
danmanm ve hocam Sayn Prof. Dr. ermin GLe;
Laboratuar almalarm iin gerekli koullar salayan Sayn Prof. Dr. Sultan
GRAYa
Bitki rneklerin teminini ve tanmlanmasn gerekletiren Mersin
niversitesi Fen-Edebiyat Fakltesi Biyoloji Blm retim yesi Sayn Do. Dr.
Aye EVERESTe;
Verilerin hazrlanmas ve deerlendirilmesi aamasnda bilgi ve yardmlar ile
katkda bulunan retim grevlisi Sayn Dr. Erdal KUVURANa;
alma arkadalarm; Orkide EREN, Fatma MIDIK, Meltem SNMEZ ve
Nilgn KETe;
Organik laboratuarndaki tm alma arkadalarma;
almam sresince ilgi ve desteklerini esirgemeyen tm aratrma grevlisi,
tekniker ve blm alanlarna;
Eitimim iin her trl fedakrl gsteren, hayatm boyunca desteini ve
sevgisini hissettiim canm aileme teekkr bir bor bilirim.
-
V
NDEKLER SAYFA
Z ........................................................................................................................ I ABSTRACT ........................................................................................................ II TEEKKR ...................................................................................................... III NDEKLER ....................................................................................................V ZELGELER DZN ..................................................................................... VII EKLLER DZN ........................................................................................... IX SMGELER VE KISALTMALAR .................................................................... XI 1. GR .............................................................................................................. 1 1.2. Endemizm ................................................................................................... 3 1.3. Uucu Yalar .............................................................................................. 4 1.3.1. Uucu Yalarn zellikleri .................................................................. 5 1.3.2. Uucu Yalarn Kimyasal Bileimi... ................................................... 6 1.3.3. Uucu Yalarn Snflandrlmas ........................................................ 7 1.3.3.1. Kimyasal Bileimlerine Gre ................................................... 7 1.3.3.1.(1) Monoterpenler ..................................................................... 8 1.3.3.1.(2) Seskiterpenler ...................................................................... 8 1.3.3.1.(3) Diterpenler ve Triterpenler .................................................. 9 1.3.3.2. Aromatik zelliklerine Gre .................................................... 9 1.3.3.3. Farmakolojik ve Terapik Etkilerine Gre ............................... 10 1.3.4. Uucu Ya Elde Etme Yntemleri ..................................................... 10 1.3.4.1. Destilasyon ............................................................................ 11 1.3.4.1.(1) Su Destilasyonu................................................................. 12 1.3.4.1.(2) Buhar Destilasyonu ........................................................... 13 1.3.4.1.(3) Vakum Destilasyonu ......................................................... 14 1.3.4.1.(4) Hidrodifzyon ................................................................... 15 1.4. Ekstraksiyon Yntemi ............................................................................... 15 1.4.1. zc Ekstraksiyonu ...................................................................... 16 1.4.1.1. Maserasyon............................................................................ 16 1.4.1.2. Enfloraj.................................................................................. 17 1.4.1.3. Scak Ya ile Ekstraksiyon .................................................... 17 1.4.1.4. Organik zc Ekstraksiyon ................................................ 17
-
VI
1.4.2. Basnl Solvent Ekstraksiyonu (BSE) ............................................... 18 1.4.2.1 Sub kritik Su Ekstraksiyonu (SbKSE) ..................................... 19 1.4.2.2 Sperkritik Sv Ekstraksiyonu ................................................ 22 1.4.3. Mikrodalga Ekstraksiyonu (Microwave-assisted Extraction) ............. 24 1.4.4. Sktrlm zc Ekstraksiyonu ................................................... 24 1.4.5. Kat-Faz Mikroekstraksiyon (SPME) ................................................. 25 1.4.6. ok Ynl Ekstraksiyon Yntemleri ................................................. 26 1.4.7. Mekanik Yntem (Presleme) ............................................................. 27 2. NCEK ALIMALAR .............................................................................. 29 2.1. Alkanna Trleri le Yaplan almalar ..................................................... 29 2.2. Centaurea Trleri le Yaplan almalar .................................................. 29 2.3. Stachys Trleri le Yaplan almalar ...................................................... 31 2.4. SbK. Akkanlarla Dier Bitkilerin Ekstraksiyonu ile lgili almalar ...... 36 3. MATERYAL VE METOD ............................................................................ 41 3.1. Materyal ................................................................................................... 41 3.1.1. Bitkisel rnein Temin Edilmesi ...................................................... 42 3.1.2. Kullanlan Kimyasallar ...................................................................... 41 3.1.3. Kullanlan Cihaz, Ara ve Gereler ................................................... 41 3.2. Metod ....................................................................................................... 42 3.2.1. Clevenger Cihaz ile Hidrodestilasyon ............................................... 42 3.2.2. Subkritik Su Ekstraksiyonu ............................................................... 42 3.2.3.GC-MS Analizi .................................................................................. 43 4. BULGULAR VE TARTIMA........................................................................45 4.1. Bulgular .................................................................................................... 45 4.2. GC-MS Sonular ..................................................................................... 46 4.2.1. Alkanna aucherena ile Yaplan almalar ......................................... 46 4.2.2. Centaurea sp. ile Yaplan almalar .................................................. 49 4.2.3. Stachys rupestris ile Yaplan almalar ............................................. 52 5. SONULAR VE NERLER ....................................................................... 57 5.1.Sonular ..................................................................................................... 57 5.2.neriler ..................................................................................................... 59 KAYNAKLAR .................................................................................................. 61 ZGEM ...................................................................................................... 73
-
VII
ZELGELER DZN SAYFA
izelge 1.1. Gazlarn, svlarn ve Sperkritik akkanlarn fiziksel zelliklerinin karlatrlmas ............................................................................ 5 izelge 1.2. Sperkritik sv CO2 de znebilen madde gruplar................... 23 izelge 2.1. Stachys sp. uucu yalarnn kimyasal bileimi ............................ 35 izelge 4.1. Bitkilerin HD ile elde edilen ekstraktlarn yzde verimleri........... 45 izelge 4.2. Bitkilerin SbKSE ile elde edilen ekstraktlarn yzde verimleri ..... 45 izelge 4.3. Alkanna aucherena uucu yann bileenleri. ............................. 46 izelge 4.4. Centaurea sp. uucu yann bileenleri....................................... 50 izelge 4.5. Stachys rupestris. uucu yann bileenleri. ................................ 53
-
VIII
-
IX
EKLLER DZN SAYFA
ekil 1.1. Uucu yalar ierisinde bulunan baz bileiklerin kimyasal yaplar 7 ekil 1.2. Basit destilasyon dzenei ............................................................ 12 ekil 1.3. Su destilasyonunda kullanlan Clevenger aleti .............................. 13 ekil 1.4. Sabinanhidratasetatta meydana gelen termal degradasyon ........... 13 ekil 1.5. Su buhar destilasyonu dzenei ................................................... 14 ekil 1.6. Vakum destilasyonu dzenei ...................................................... 15 ekil 1.7. BSE cihaznn ksmlar ................................................................ 19 ekil 1.8. Su iin l diyagram ................................................................... 22 ekil 3.1. Sub-kritik akkan ekstraksiyon sistemi ........................................ 43 ekil 4.1.(a). Alkanna aucherena yapraklarndan SbKSE ile elde edilen uucu yan
010 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................... 48 ekil 4.1.(b) Alkanna aucherena yapraklarndan SbKSE ile elde edilen uucu yan
1015 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 48 ekil 4.1.(c) Alkanna aucherena yapraklarndan SbKSE ile elde edilen uucu yan
1520 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 48 ekil 4.1.(d) Alkanna aucherena yapraklarndan SbKSE ile elde edilen uucu yan
2025 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 49 ekil 4.1.(e) Alkanna aucherena yapraklarndan SbKSE ile elde edilen uucu yan
2530 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 49 ekil 4.2.(a) Centaurea sp. yapraklarndan SbKSE ile elde edilen uucu yan
010 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................... 51 ekil 4.2.(b) Centaurea sp. yapraklarndan SbKSE ile elde edilen uucu yan
1015 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 51 ekil 4.2.(c) Centaurea sp. yapraklarndan SbKSE ile elde edilen uucu yan
1520 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 52 ekil 4.2.(d) Centaurea sp. yapraklarndan SbKSE ile elde edilen uucu yan
2025 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 52 ekil 4.3.(a) Stachys rupestris bitkisinden SbKSE ile elde edilen uucu yan
010 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................... 54 ekil 4.3.(b) Stachys rupestris bitkisinden SbKSE ile elde edilen uucu yan
1015 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 55 ekil 4.3.(c) Stachys rupestris bitkisinden SbKSE ile elde edilen uucu yan
1520 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 55
-
X
ekil 4.3.(d) Stachys rupestris bitkisinden SbKSE ile elde edilen uucu yan 2025 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 56
ekil 4.3.(e) Stachys rupestris bitkisinden SbKSE ile elde edilen uucu yan 2530 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 56
-
XI
SMGELER VE KISALTMALAR
BSE : Basnl Solvent Ekstraksiyonu
GC : Gaz Kromatografisi
GCMS : Gaz Kromatografisi ve Ktle Kromatografisi
HD : Hidrodestilasyon
HPLC : Yksek Performans Sv Kromatografi (High Performance Liquid
Chromatography)
RT : Alkonma Zaman (Retention time)
SbKSE : Subkritik Su Ekstraksiyonu
SDE : ok Ynl ekstraksiyon Yntemleri
SFE : Sper Kritik Sv Ekstraksiyonu (Supercritical Fluid Extraction)
SPME : Kat-Faz Mikroekstraksiyon
USE : Ultrasonik Banyo Ekstraksiyonu
VD : Vakum Destilasyonu
-
XII
-
1. GR Kemal CELLAT
1
1. GR
Bitkiler insanln var oluundan beri hayatn vazgeilmez temel
kaynaklarndan biridir. lkalardan beri insanlar bitkileri eitli amalarla
kullanmlar, bitkileri tanm ve tantmaya almlardr. Kullandmz besinler
genellikle bitkisel ve hayvansal kaynakldr. Bitkiler besin maddesi olarak
kullanlmalarnn yan sra koku verici ve tat verici olarak da kullanlmaktadrlar.
Bitkilerin tedavi amacyla kullanlmas ise ilk uygarlklara kadar dayanr. Bitkilerden
elde edilen ilk etken madde 1805te Alman Kimyac Serturme tarafndan afyon
bitkisinden izole edilen morfindir. Bunu 1820de knaknann kabuklarndan kinin,
1868de yksk otu (Digitalin) yapraklarndan kalp yetmezlii tedavisinde kullanlan
digitalin ve 1890da st dal kabuundan asetil salisilik asidin izolasyonu takip
etmitir (Baytop,1984). Daha sonralar doal ilalarn sentetik trevleri sentezlenerek
insanlarn hizmetine sunulmutur. Baz doal ilalarn laboratuarda sentezi pahal bir
ilem olduu iin hala bitkisel droglardan elde edilmektedir. Morfin bunlardan
biridir. Gnmzde eczanelerde satlan ilalarn birou bitkisel kaynakl ya da
bitkisel kaynakl bileiklerin sentezlenmi trevleridir. Sentetik olarak elde edilen
ilalarn istenmeyen yan etkilerinin olmas, insanlar tekrar doal kaynakl ilalar
kullanmaya ynlendirmitir. Bu amala yeni doal ila ham maddeleri bulmak zere
bitkiler zerinde yaplan aratrmalar gn getike artmaktadr. Romanya,
Macaristan, in, Kore, Japonya ve Bulgaristan rneklerindeki gibi birok lkede
bitkilerle tedavi bir devlet politikas halinde yrtlmektedir. (Altan vd., 1999;
Baytop, 1999; Baer, 2001; Kandemir ve Beyazolu, 2002; Ertu, 2004b; imek
vd., 2004).
Tedavi amacyla kullanlan ve bilinen tbbi bitki miktarnn 20,000 saysna
ulat tahmin edilmektedir. Bunlardan 4.000 bitkisel drog yaygn bir ekilde
kullanlrken, Avrupada 2.000 kadar bitkisel drogun ticareti yaplmaktadr ve dnya
bitkisel ila pazar 1998 yl rakamlarna gre, 14 milyar Amerikan dolar iken,
19912000 yllar ortalama rakamlarna gre, Dnya yllk tbbi ve aromatik bitkiler
dalm 400.000 ton ve 1.3 milyar Amerikan dolar civarndadr. Bu miktarn % 80i,
-
1. GR Kemal CELLAT
2
en fazla dsatm yapan 12 lke (in, Hindistan, ABD, Almanya, Meksika, Msr,
ili, Bulgaristan, Singapur, Fas, Pakistan, Trkiye) tarafndan karlanmtr. Ayn
kaynaklara gre, Trkiye dsatm yapan lkeler arasnda % 5lik pay ile 12. srada
yer almaktadr. Buna karn, yurtii ilgili kurumlardan derlenen istatistiksel rakamlar
Trkiyenin 1999-2003 yllarn kapsayan son be yllk tbbi ve aromatik bitkiler
dsatm miktarlarnn yllara gre 33.000 ile 52.000 ton arasnda gerekletiini
gstermektedir (zgven ve ark., 2005).
Dnyada yaam standard ykseldike tketim de artmaktadr. Bu art, tbbi
ve aromatik bitkiler iin de geerlidir. Bu bitkilerin tketim alan ok genitir. En
nemli kullanm alanlar ise ila, parfm, kozmetik, di macunu, sabun, ekerleme
sanayi olup ayrca ay ve baharat olarak tketilmektedirler (Baytop, 1999).
Trkiye corafi konumu itibar ile zengin bir bitki rtsne sahiptir. Akdeniz,
Asya, Avrupa gibi farkl corafik alanda ve nemli iklimsel kuan ortasnda yer
al, lkemizi bitki eitlilii ve endemik bitkiler asndan zengin bir lke haline
getirmitir. Trkiye florasnda yaklak 9,000 tr kaytldr. Bunlarn ortalama 1,000
kadar ila ve baharat ham maddeleridir ve halk arasnda zellikle ay veya eni
olarak kullanlmaktadr. Trkiye florasna ait trlerin % 30u aromatik bitkilerdir.
Bat ve Gneydou Anadolu Blgeleri uucu ya ieren bitkilerce zengindir. 1948 ve
1974 Trk kodekslerinde 140 kadar tbbi bitki kaytldr ancak gnmzde yaklak
500 bitki tbbi amalarla kullanlmaktadr. (Baer, 1995b; Baytop, 1999; Baytop,
1993; Baer, 2006).
Bununla beraber, Trkiyenin doal bitkilerinin ok nemli bir ksmnn
henz kimyasal ierikleri bilinmemektedir. Dnya zerinde yetien 250.000 iekli
bitkinin etken madde bakmndan ok aznn aratrlm olduu gz nne alnrsa,
bitkiler leminde kefedilmeyi bekleyen birok gizemin olduunu syleyebiliriz
(Baytop,1984; Ilsulu, 1992).
-
1. GR Kemal CELLAT
3
1.2 Endemizm
Bilindii gibi yeryznn belirli bir blgesinde yaayan ve baka sahalarda
rastlanmayan bitki ve hayvan trlerine endemik, bu olaya da endemizm ad
verilir. Endemik bir trn alannn boyutu ok dar ya da ok geni olabilir. Ancak
nemli olan sz konusu bitki veya hayvan rnn yaylnn belirli bir blgeyi
ilgilendirmesidir. Tersi durumlarda endemizmden sz edilemez. Canllar doal
engellerle karlatklar zaman, yayllar kesintiye urar ve genelde topluluklar
paralanarak farkllar. Paralanan yaam alanlar sonucunda trlerin gen yaplar
deierek yeni trler oluur. Bir sahadaki endemizm oran ise, o alann jeolojik
anlamda ne kadar eski olduuna, izolasyon derecesine, izolasyonun sresine ve
topografik zelliklere bal olarak deiiklik gsterir. Blge jeolojik olarak ne kadar
eski ise, orada eskiye ait flora ya da fauna izleri bulmak olasl da o kadar yksektir
(Erin, 1978:108109).
Bitki eitlilii asndan lman kuak lkeleri arasnda nemli bir yere sahip
olan Trkiyenin, florasnn 1/3 kadarnn da endemik bitkilerden olumas, bu
eitliliin korunmas anlamnda byk deer ifade etmektedir.
Aslnda serpantinler zerinde yayl gsteren bitkiler, zellikle de
endemikler tm dnyada youn olarak taranmaktadr. nk bu esiz bitki
gruplardan bazlar ekonomik deer de ifade etmektedir. rnein baz bitkiler sanayi
ve maden blgeleri gibi sahalarda insan kaynakl metallerle kirletilmi olan
topraklarn, bitkilerle temizlenmesi ve yeniden yeillendirilmesi iin nemli bir
potansiyel olarak grlmekte ve denenmektedir (Prasad ve Freitas 1999: 20-21;
Prasad ve Freitas, 2003; Davis ve ark., 2001: 85; Rigg ve ark., 2005).
Bugn dnyann eitli blgelerine ait olan trler ok farkl alanlarda
yetitirilmektedir. Dnya Salk rgt (WHO), insanlarn %60 kadarnn genel
salnn bitkilere dayal olduunu tahmin etmektedir (Walker, 2001). Bulunduu
alanda bitki eitlilii ile daha zel niteliklere sahip olan Anadoluda her geen gn
bitki rts iinde bilimsel anlamda yeni trler tanmlanmaktadr ve bu bitkilerin
says da olduka fazladr (Avc, 2005).
-
1. GR Kemal CELLAT
4
1.3 Uucu Yalar
Uucu ya, bitkilerin yaprak, meyve, kabuk veya kk ksmlarndan elde
edilen, oda scaklnda sv halde olan, kolaylkla kristalleebilen genellikle renksiz
veya ak sar renkli, uucu, kuvvetli kokulu, doal bir rndr. Gzel kokulu
olmasndan dolay esans ya da eterik yada denilmektedir. Su ile karmadklar iin
ya olarak tanmlansalar da sabit yalardan farkldrlar (Ceylan, 1983).
Birok bitkinin karakteristik kokular, ierdikleri uucu yadan
kaynaklanmaktadr. Uucu yalar akta brakldklarnda oda scaklnda bile
buharlaabilirler. Uucu yalarn pek az hari gzel kokuludurlar. Bu sebeple
bunlara esans da denilmektedir. Bunlar ayrca su ile karmadndan ve su
yzeyinde tabaka oluturduundan ya ad ile de anlrlar. Ancak bunlarn sabit
yalarla nemli farkllklar bulunmaktadr. Uucu yalar su buhar ile
srklenebilmekte, szge kad zerinde leke brakmamaktadrlar. Hlbuki sabit
yalar su buharnda srklenmezler ve szge kad zerinde kalc leke brakrlar.
Uucu yalar ya asidi trigliserit yapsnda deildirler. Ancak k ve hava karsnda
zamanla oksitlenir ve reineleirler. Yine sulu etanolde znebilme zellii bu
yalar sabit yalardan ayran dier nemli bir farkllktr (Ceylan, 1997).
Kimyasal yaplarnda en byk grubu terpenler oluturmaktadr. Bununla
birlikte az miktarda alkoller, aldehitler, esterler, fenoller, azot ve kkrt ieren
bileiklerde bulunmaktadr. Terpenlerin oksitlenmesi ile meydana gelen oksijenli
trevler koku, tat ve terapik zellikteki maddelerdir (Linskens ve Jackson, 1997).
Son yllarda alternatif tbbn bir dal olarak grlen aromaterapiye kar
duyulan ilgi, uucu ya kullanmn da artrmtr. Eterik yalar, terapilerde
uygulanan masajlarda ya da rahatlatc banyolarda kullanlmaktadr. Bunun dnda
uucu yalar yaygn olarak parfm, kozmetik, gda ve iecek sanayilerinde, tpta ve
ev temizlik rnlerinde kullanlmaktadr. Bu yalar koku ve tat endstrileri iin
deerli bir konuma sahiptir. Eczaclkta, ilalarn koku ve tatlarn dzeltici olarak
kullanlrlar. Baz yalar (rn. sedir ve lavanta) ise bcek kovucu zellii ile dikkati
ekmektedir (Kl, 2008).
Btn bunlarn yannda uucu yalarn ila endstrisindeki yeri gittike
-
1. GR Kemal CELLAT
5
artmaktadr; nk analjezik (ar dindiren), antiseptik (mikroplarn remesini
nleyen), antifungal (mantara kar), antiviral (virsn tesirini nleyen), bakterist
(bakterilere kar), sedatif (sakinletirici), stimulan (uyarc), antioksidan (serbest
radikallerin olumsuz etkilerini giderici) gibi etkileri vardr. Bu zellikler uucu ya
trne gre deiiklik gstermektedir; fakat hepsinin ortak yan genel olarak
antibiyotik, dezenfekte edici, baklk sistemini glendirici etkileridir (Url 2)
Dnyada uucu ya retimi birok lkede yaplmaktadr. Uucu ya reten
lkeler arasnda gelimekte olanlarn yannda gelimi lkeler de bulunmaktadr. Bu
durum uucu ya bitkilerinin retiminin gelimi lkelerde karl olmas nedeni ile
yapldn gstermektedir. Ayrca fazla bir yatrma gerek duymadan uucu yan
elde edilebilecei, uucu yan gelimi lkeler yannda az gelimi lkelerde de elde
edilmesinden anlalmaktadr (Ceylan, 1997).
Uucu yalar ok konsantre rnler olduklarndan ykte hafif ucuz rn
niteliine sahiptirler. retimleri genel olarak teknik adan g deildir ve uzun
mesafelere, deniz ar lkelere tanmalar kolaydr.
Trkiye zellikle uucu ya ieren bitkiler bakmndan ok zengin bir floraya
sahip bulunmaktadr. Ancak gl dnda hemen hemen hibir uucu ya bitkisinin
byk bir retim alan bulunmamaktadr. Sadece uucu ya bitkileri bakmndan
zengin bir floraya sahip olmamz nedeni ile floradan toplanan bitkilerin bir
ksmndan ya elde edilmektedir (Tanker,1976; Ceylan, 1997).
1.3.1 Uucu Yalarn zellikleri
Uucu yalar genellikle oda scaklnda svdr. Ancak gl ya, anason ya
gibi sv olmayan baz uucu yalarda vardr. Buharlatrldklarnda geride herhangi
bir kalnt brakmazlar. Fiziksel zellikleri ynnden uucu yalar birbirlerine
genellikle benzerler. Uucu yalarn krlma indisleri yksek olup ounluu optike
aktiftir. Spesifik evirmeleri uucu ya tanmaya yardmc olur. Krlma indisinde ve
polarize evirme derecesinde oluan deimeler uucu yan saflnn
bozulduunu gsterir. (Demirakmak, 1994; Tanker ve Tanker, 1985).
-
1. GR Kemal CELLAT
6
Tm lipofil zclerde (petrol eteri, kloroform, benzen, eter vs. ) iyi
znrler. Buna karn suda ok az znrler (1/200 orannda). Ancak bu znme
kokularnn suya gemelerine yeter. Uucu yalar genel olarak renksiz veya ak sar
renklidir. Ancak karanfil ya gibi sardan kahverengiye veya papatya ya gibi
yeilden maviye kadar deiik renkte olanlar da vardr. Ayrca uzun sre akta
kalacak olurlarsa renkleri koyular. Uzun sre saklamada, k veya oksijenin etkisi
ile uucu yalarn bazlar reineleir. Bu durumda genellikle bir koku deiimi ve
yan kalitesinin azal sz konusu olur (Tanker, 1976)
1.3.2 Uucu Yalarn Kimyasal Bileimi
ou uucu yalar ok sayda bileiin karmndan oluurlar. Bu yzden
kimyasal bileimleri olduka karmaktr. Uucu yalar genellikle hidrokarbonlar ve
hidrokarbonlarn oksijenli trevlerinden meydana gelirler. Bu trevler arasnda
alkoller, asitler, esterler, aldehitler, ketonlar, fenol ve fenol eterleri, kinonlar,
laktonlar, furan trevleri, oksitler, aminler ve kkrtl bileikler de yer alr. Uucu
yalarda bulunan maddelerin ou terpen kkenlidir. Terpenoitler izopren trevleri
olup, uucu yalarda mono, seski, diterpenler ve bunlarn oksijenli trevlerine
rastlanr. Daha yksek molekll olanlara reine, lateks vb. formlarda eitli
bitkilerde rastlanmaktadr. Uucu yalar glikozit halinde veya reinelerle (oleorezin)
ve zamkla (oleogummirezin) birlikte bulunabilirler (Baer ve ark., 2005; Baer,
2006; Guenther, 1948). ekil 1.1.de uucu yalarn ierisinde bulunan baz
bileiklerin kimyasal yaplar verilmitir.
-
1. GR Kemal CELLAT
7
ekil 1.1. Uucu yalar ierisinde bulunan baz bileiklerin kimyasal yaplar.
1.3.3 Uucu Yalarn Snflandrlmas
Uucu yalar deiik zelliklerine gre gruplara ayrlabilir. Bunlar kimyasal
bileimleri, aromatik zellikleri, farmokolojik ve terapik etkileri gz nnde
bulundurularak gruplandrlabilirler (Ceylan, 1997).
1.3.3.1 Kimyasal Bileimlerine Gre
Kimyasal bileimleri ynnden deiik droglarn uucu yalar ok farkllklar
gsterir. Uucu yalardaki eitli bileikleri 4 grup altnda toplayabiliriz.
-
1. GR Kemal CELLAT
8
1. Terpenik bileikler
2. Aromatik bileikler
3. Dz zincirli hidrokarbonlar
4. Azot ve kkrt tayan bileikler
Uucu yalarn byk ounluu (%90) terpenik maddelerden olumutur.
Terpenik maddeler ise uucu yalarn iinde monoterpen, seskiterpen ve diterpen
olarak bulunur. Terpenlerin oksitlenmesiyle meydana gelen oksijenli trevler, uucu
yalarn kendine zg kokusunu, tadn ve terapik zelliini verir. Bu nedenle uucu
ya ieren bitkiler incelenirken ierdikleri oksijenli bileikler esas alnr.
1.3.3.1.(1) Monoterpenler (C10)
Monoterpenler iki izopren nitesinden oluan C10H16 molekl formlne sahip
bileiklerdir. Bitki aleminde yaygn olarak bulunurlar. Parfmeride ve gda
maddelerinde koku verici olarak kullanlrlar. Bugn uucu yalarda 150den fazla
monoterpen bulunmutur. Monoterpenler balca 3 grup altnda toplanabilir.
a. Etken maddeleri asiklik monoterpen trevi olanlara rnek olarak osimen, sitral,
sitronellal, geraniol gsterilebilir. Bu bileikler zellikle gl, bergamut, kini,
melissa, limon, safran gibi bitkilerden elde edebilir.
b. Etken maddesi monosiklik monoterpen trevi olanlara rnek olarak nane, kimyon,
okalipts, defne gibi bitkilerden elde edilen terpinen, mentol, menton, kuminal
gsterilebilir.
c. Etken maddesi bisiklik monoterpen trevi olanlara rnek olarak sabinen, tujon,
kamfen gsterilebilir. Bu bileiklerin yaygn olarak bulunduu bitkiler ise halk
dilinde pelin otu, kus dili, kedi otu, solucan otu, pire otu olarak bilinmektedir.
1.3.3.1.(2) Seskiterpenler (C15)
Seskiterpenler izopren nitesinden oluan C15H24 molekl formlne sahip
bileiklerdir. Terpenoitlerin en geni snfn olutururlar. Gnmzde 1000den fazla
-
1. GR Kemal CELLAT
9
seskiterpen bilinmekte ve bunlar 100 farkl karbon iskeleti tamaktadr.
Seskiterpenler zellikle tat ve ila bileeni olarak byk deeri olan bir gruptur.
Bunlar da asiklik, monosiklik, bisiklik ve trisiklik seskiterpenler olarak alt gruplara
ayrlr. Bugn uucu yalarda 1000 kadar seskiterpen balantl trevler
bulunmaktadr. Seskiterpenlere rnek olarak bisabolol, kamazulen, farnesol
verilebilir. (Connolly ve Hill, 1991; Devon, 1972; Djerassi, 1994a; Djerassi, 1994b;
Djerassi, 1994c; Fischer, 1990).
1.3.3.1.(3) Diterpenler (C20) ve Triterpenler (C30)
Terpenik ve aromatik maddelerin oksijensiz yada oksijenli trevlerinden bir ou
bir uucu yada karm halinde bulunmaktadr. Oksijensiz olanlar ounlukla kolay
uucudurlar. Uucu yalar dk scaklklarda bile sv halde kalabilirler. Oksijenli
trevler ise daha az uucudurlar ve uucu ya soutulduunda bir ou kerek
oksijensiz bileiklerden az veya ok ayrlrlar. Baz uucu yalarda ken ksmda
doymu hidrokarbonlar bulunabilir. Uucu ya soutulunca ken ksmna
stearopten, bu koullarda sv halde kalan ksmna da elaopten ad verilir. Uucu
yalara fraksiyonlu destilasyon uyguland zamanda ilk ele geen fraksiyonlar
eleoptenden oluan oksijensiz bileiklerdir. Terpenlerin oksitlenmesi ile meydana
gelen oksijenli trevler uucu yan kendine zg kokusunu, tadn ve terapik
zelliini verirler. Uucu yalarda asl nemli olan bileikler oksitlenmi trevleridir.
Bu nedenle droglar snflandrlrken uucu yalarda bulunan oksijenli bileikler esas
alnr.
1.3.3.2 Aromatik zelliklerine Gre
Uucu yalar koku ve tat zelliklerine gre de gruplandrlabilirler. Buna gre
uucu yalar
Aromatika (ok kokulu ve tad iyi olanlar),
Aromatika-aroma (kokulu ve tad ac olanlar) ve
Aromatika-acria (kokulu ve tad keskin olanlar)
-
1. GR Kemal CELLAT
10
olmak zere e ayrlrlar.
Bu zellie sahip uucu yalarn elde edildii bitkiler ise in tarn, Ceylan
tarn, karanfil, anason, kk Hindistan cevizi, rezene ve kekik gibi bitkilerdir.
1.3.3.3 Farmakolojik ve Terapik Etkilerine Gre
Farmakolojik olarak ve terapik etkilerine gre de uucu yalar
gruplandrlabilirler. Bu grupta yer alan uucu yalar genellikle tedavi amaldrlar
ve alternatif tbbn nem kazanmasyla da nemleri artmtr (Ceylan 1997).
Farmakolojik etkilerine gre de uucu yalar antiromatizmal, ksrk kesici, idrar
sktrc, iltihap azaltan, dezenfektan vs. gibi gruplandrmaya tabi tutulurlar.
Uucu yalar bulunduklar bitkilere gre aadaki gibi snflandrlmtr:
1. Kklerinden faydalanlanlar : Karaturp, krmz turp gibi.
2. Gvdelerinden faydalanlanlar : Zencefil, tarn gibi.
3. Yapraklarndan faydalanlanlar : Nane, kekik, mercanks, maydanoz,
defne gibi.
2. Soan yapsnda olanlar : Mutfak soan, sarmsak gibi.
3. ieklerinden faydalanlanlar : Karanfil gibi.
4. Meyvelerinden faydalanlanlar : Kimyon, anason, karabiber, krmz
biber, vanilya gibi.
5. Tohumlarndan faydalanlanlar : Hardal, kk Hindistan cevizi gibi.
1.3.4 Uucu Ya Elde Etme Yntemleri
Uucu ya eldesi iin 1300l yllarn banda spanya ve Fransada
destilasyon metodu gelitirilmi, 1550liyllara gelindiinde farmakoloji gibi farkl
dallarn ihtiyacna cevap verebilmek amacyla yeni teknikler uygulanmaya
balanmtr (Rangahau, 2001).
Gnmzde gelien teknolojinin bir sonucu olarak, islenmi gdalara olan
eilimin artmas; gdann kimyasal ve besleyici zelliklerini, aromasn, tekstrn,
-
1. GR Kemal CELLAT
11
rengini ve dier zelliklerini doala en yakn ekilde muhafaza ederek tketiciye
sunulmasn gerekli klmtr. Bu yzden gda islemede kullanlan temel ilemler
arasnda, ayrma teknikleri zel bir nem kazanmtr (Hl ve nl, 1996).
Bitkisel doal rnler gz nne alndnda, materyali ekstraksiyon ncesi
bir takm hazrlk basamaklarndan geirmek gerekmektedir. Bunlar; bitkinin seimi,
toplanmas, tanmlanmas, kurutma ve tme gibi basamaklardr (Sarker ve ark.,
2006). Kuru materyaller genellikle ekstraksiyon ncesi toz haline getirilirken, yaprak
vb. organlar kullanlan taze bitkiler alkol gibi bir zcyle maserasyona tabi tutulur
ya da homojenize edilir (Wijesekera, 1991).
1.3.4.1 Destilasyon
ki veya daha fazla sv bileeni, kaynama noktas veya uuculuk farkna dayanarak
bir karm ierisinden ayrma ilemine destilasyon denir. Uuculuklar arasnda
byk fark bulunan bileenleri, bir karmn ierisinden destilasyonla ayrmak daha
kolaydr (Mujtaba, 2004). Bir baka tanmlama ile destilasyonun amac, uucu bir
svy, ou zaman da farkl uuculuktaki svlar, uucu olmayan bir madde
ierisinden ayrmaktr (Young, 2003). ekil 1.2.de basit destilasyon dzenei
grlmektedir.
Uucu yalarn ounun kaynama noktas suyun kaynama noktasndan
yksek olmasna ramen byle iki fazl bir sv sisteminde kaynama derecesi, ayr
ayr her iki svnn kaynama derecelerinden daima daha kk olacaktr. Bylece
uucu yalar destilasyon yntemiyle bozunmaya uramadan destile edilebilmektedir
(zg 1973).
Bu yntem ile elde edilen uucu yalar:
Yksek oranda kaynama noktas dk bileikler,
Az miktarda kaynama noktas yksek ve suda znen bileikler iermektedir.
Destilasyon yntemleri, su destilasyonu, buhar destilasyonu ve vakum
destilasyonu olmak zere 3e ayrlmaktadr:
-
1. GR Kemal CELLAT
12
ekil 1.2. Basit destilasyon dzenei.
1.3.4.1.(1) Su Destilasyonu (Hydrodistillation - HD)
Uucu bileiklerin eldesin de yaygn olarak kullanlan geleneksel bir
yntemdir. Su destilasyonu, kaynatldnda bozulmayan taze ve kuru bitkisel
materyale uygulanabilir. Ester ieren uucu yalar iin uygun deildir. Yntemin
esas; soutucu ile irtibatlandrlan bir cam balon ierisinde su ve bitki materyalinin
28 saat sre ile kaynatlarak, su buhar ile birlikte hareket eden ya molekllerinin
soutucuda younlatrlp sudan ayrtrlmasna dayanmaktadr. Su destilasyonunda
bitkisel materyal her zaman su ile dorudan temas halindedir (Tanker ve Tanker,
1985; Thapa, 1989; Wijesekera, 1993). Kk lekli retimlerde ekil 1.3te
grlen Clevenger tipi bir aparatla yaplan destilasyon ilemi, endstriyel
uygulamalarda byk destilasyon kazanlarnda (imbik) gerekletirilmektedir. Elde
edilen uucu ya miktar volumetrik olarak ifade edilir. Su destilasyonu en iyi toz
halindeki materyallerde (rnein; kk ya da odun unu) sonu vermektedir (Jackson,
1997b).
-
1. GR Kemal CELLAT
13
ekil 1.3. Su destilasyonunda kullanlan Clevenger aleti.
Elde edilen ya miktar ok olmakla birlikte suyun kaynatlmas esnasnda
uygulanan yksek scaklk, termal baz reaksiyonlara neden olmaktadr. Bunun
sonucu olarak artifak oluumu, hidroliz ve izomerizasyon olaylar meydana
gelmektedir. ekil 1.4.te scaklk etkisi ile meydana gelen ve destilasyon
yntemlerinde ska rastlanlan bir termal degradasyon grlmektedir. Uucu
yalarn bileimi pHa bal olarak deise de su destilasyonu ynteminde genellikle
svnn pH deeri kontrol edilmemektedir (Fakhari ve ark., 2005).
ekil 1.4. Sabinanhidratasetatta meydana gelen termal degradasyon (Rowe, 1989).
1.3.4.1.(2) Buhar Destilasyonu (Steam Distillation)
Buhar distilasyonu, distilasyon kazannn dnda bulunan bir buhar
jeneratrnde retilen buharn kazann iine yerletirilmi olan bitkinin iinden
geirilmesiyle uygulanr. Bitkisel materyal buhar giriinin zerinde yer alan zgara
-
1. GR Kemal CELLAT
14
zerine yerletirilir. Kapal kap ierisinde dardan basn ile gnderilen su buhar
ile uucu ya srklenip soutucuda younlar. Toplama kabnda biriken su ve ya
karm younluk farkndan dolay birbirinden ayrlr. ekil 1.5.te su buhar
destilasyonu dzenei grlmektedir.
ekil 1.5. Su buhar destilasyonu dzenei.
Bu yntemde buharn hz ve ss kontrol edilebilir. Scaklkla bozulabilen ve
kolayca hidrolize olabilen bileikleri ieren bitkisel materyallere uygulanr. Byk
lekte uucu ya retimi iin en ok tercih edilen yntemdir (Thapa, 1989;
Wijesekera, 1993; Lawrence, 1995; Boyda, 2004).
1.3.4.1.(3) Vakum Destilasyonu (Vacuum Distillation-VD)
Baz bileiklerin kaynama noktalar olduka yksektir. Bu bileikleri elde
etmek amacyla scakl artrmak yerine basnc drmek daha etkilidir. Basn bir
kez bileiin buhar basncnn altna indirilirse, kaynama ve destilasyon ilemi
balamaktadr. ekil 1.6da VD dzenei grlmektedir.
-
1. GR Kemal CELLAT
15
ekil 1.6. Vakum destilasyonu dzenei.
1.3.4.1.(4) Hidrodifzyon
Bu yntemde buhar distilasyonundan farkl olarak, buhar kazann st
ksmndan girip bitkisel materyal arasndan geerek aa doru hareket eder. Bitki
kazann iindeki sepete yerletirilir. Sistemin dnda bulunan buhar jeneratr
sisteme dk basnta buhar gnderir. Buharla birlikte srklenen ya kazann alt
ksmndaki soutucuda younlar. Buhar distilasyonuna gre daha yksek verim
elde edilir (Lawrence, 1995; Boyda, 2004).
1.4. Ekstraksiyon Yntemi
Destilasyon yntemi ile birok durumda kabul edilebilir bir saflk ve ho bir
aroma elde edilebilmesine ramen bu metodun stabil olmayan veya yksek buhar
scaklndan zarar gren aromatik bileiklere uygulanmas verimi drr. Bu
faktrler gz nne alnarak koku bileenlerinin ieklerden ayrlmasnda eitli
zcler kullanlr. Bu amala kullanlan zcler uucu olan ve olmayan olmak
zere ikiye ayrlr. Enfloraj ve Maserasyon uucu olmayan zcclerle
ekstraksiyon yntemleridir (Polat ve tle, 1997).
Ekstraksiyon ilemini geleneksel ve yeni metotlar olmak zere iki gruba
ayrabiliriz. Sokselet ekstraksiyonu ve maserasyon ilemi geleneksel yntemler
-
1. GR Kemal CELLAT
16
arasnda olup ilem sresi uzundur ve byk miktarlarda evreyi kirletici zcler
kullanlmaktadr. Sperkritik sv ekstraksiyonu, mikrodalga ekstraksiyonu ise son
yllarda gelitirilen hzl, etkin ve modern yntemler arasndadr (Moyler,1993).
1.4.1.zc Ekstraksiyonu (Solvent Extraction)
Geleneksel ekstraksiyon yntemi olup bitki materyali, direkt olarak oda
scaklnda zcnn ierisine batrlabilecei gibi bir sokselet ierisinde organik
zc ile kaynatlmaktadr. Endstriyel almalarda organik zc olarak hekzan
ve etanol; analitik laboratuar almalarnda ise eter ve pentan-diklormetan (2:1)
kullanlmaktadr. Ekstraksiyon sonunda, organik zc destilasyon ile ortamdan
uzaklatrlarak geri kazanlmaktadr. Kalan yas ksm ierisinde ise uucu
bileikler bulunmaktadr.
Bu yntemin buhar destilasyonuna gre avantaj, ekstraksiyon srasnda
dk scaklk kullanlmasdr. Genellikle scaklk, sokselet cihaznda 60oCden az ve
daldrma ynteminde ise 525 oC arasndadr. Dk scaklk, elde edilen uucu
yan buhar destilasyonuna gre daha doal bir ierik oluturmasn salamaktadr
(Linskens ve Jackson, 1997b).
zc ekstraksiyonunun iki dezavantaj vardr. Bunlardan birincisi
ekstraksiyon sonras younlatrma ilemi srasnda molekl arl dk uucu
bileiklerin kayb ve artifaklarn oluumu ikincisi ise ekstraksiyon sonras geri kalan
zcdr. Bu problem hem ekonomik adan hem de evre kirlilii (toksit
zellikleri) bakmndan nemlidir. Saf ve kaliteli zcler pahal ve byk
miktarlarda kullanldnda maddi bir yk getirmektedir.
1.4.1.1. Maserasyon
Maserasyon, ieklerden uucu ya eldesi iin kullanlan ilkel metotlardan
biridir. 6070oCdeki erimi hayvansal yaa veya bitkisel yaa batrlan iekler s
etkisiyle paralanarak aroma maddelerinin yaa gemesi salanr. Ya iinde kalan
iek paralar ortamdan uzaklatrlarak zerlerinde kalan ya hidrolik basn
-
1. GR Kemal CELLAT
17
uygulamasyla alnr ve aroma maddelerini ieren yaa katlr. Bu ilem, ya iyice
aroma maddeleriyle doyana kadar devam ettirilir. Maserasyon, olduka fazla zaman
alan verimsiz bir ilemdir (Mukhopadhyay, 2000).
1.4.1.2. Enfloraj
Yasemin, smblteper gibi baz iekler az miktarda ya ierdiklerinden ya
da narin yaplarndan dolay uucu yalar distilasyonla elde edilemez. Bu gibi
durumlarda, anfloraj diye adlandrlan zahmetli ve uzun sren ilem uucu ya elde
edilmesi iin kullanlr. Enfloraj, rneklerin souk hayvansal yaa temas
ettirilmesiyle gerekletirilir (Mukhopadhyay, 2000). Tahta erevelerle
desteklenmi cam plakalarn yzeyine srlen ya ile temas eden iek, bu plakalar
arasnda sktrlarak aroma maddelerinin ya tarafndan absorbe edilmesi salanr.
Esansiyel yan enfloraj yandan ekstraksiyonunda ise petrol eteri kullanlr (Polat
ve tle, 1997). Enfloraj yntemi de Maserasyon gibi zaman alan bir ilemdir
(Mukhopadhyay, 2000).
1.4.1.3.Scak Ya le Ekstraksiyon
ieklerin fizyolojik aktiviteleri koparma ile durur. Byle iekler 6070C
yaa daldrlarak ekstrakte edilir. Uucu ya alnan ieklerin yerine ya doyana
kadar tazesi yerletirilir. Ya szldkten sonra elde edilen rne pomat ad verilir.
Pomatn alkol ile ekstraksiyonu sonucu absol elde edilir (Guenther, 1948; Boyda,
2004).
1.4.1.4. Organik zc Ekstraksiyonu
Isya hassas veya az miktarda bitkisel materyalde kullanlan bir yntemdir.
Taze bitki saf organik zclerle ekstrakte edilir. Bu ilem iin bitki bir kabn
ierisinde zcyle temas halinde bekletilir. Gerekirse taze zc ile ilem
tekrarlanr. Bitkinin iindeki uucu ya zcye geer. Dk basn altnda
-
1. GR Kemal CELLAT
18
zcnn uzaklatrlmasyla konkret elde edilir. Uucu yalarn dier uucu
olmayan bileiklerden ayrlmas iin scak alkol kullanlr. Mumlar ve ya asitleri
alkolde znmedii iin ayrlr. Daha sonra ikinci bir destilasyon ile alkol ayrtrlr
ve geriye uucu ya kalr. Konkretin scak alkolle ekstrakte edilmesiyle absol elde
edilir. zc ekstraksiyonu baz dezavantajlara sahiptir. zcnn kalntlar
rnn ierisinde kalabilir ve yan etkilere neden olabilir. Dier bir dezavantaj ise
zcnn istenen bileikler yannda sabit yalar, mum, reine ve pigmentleri
zmesidir (Wilson, 1995; Thapa, 1989; Wijesekera, 1993).
1.4.2. Basnl Solvent Ekstraksiyonu (BSE)
BSE, mevcut ekstraksiyon tekniklerinden olan Soxhlet, maserasyon ve
perkolasyona alternatif olarak gelitirilen ve bu yntemlere nazaran ekstraksiyon
sresi, solvent tketimi, ekstraksiyon verimi ve tekrarlanabilirlik asndan daha
avantajl bir kat-sv ekstraksiyon tekniidir (Kaufmann ve Christen, 2002).
Solventlerin kritik noktalarna ulamadan yksek basn ve yksek scaklkta
ekstraksiyon ileminin gerekletirildii bu teknik literatrde;
Basnl solvent ekstraksiyonu,
Hzlandrlm solvent ekstraksiyonu,
Basnl akkan ekstraksiyonu,
Basnl scak solvent ekstraksiyonu,
Yksek basncl solvent ekstraksiyonu,
Yksek basn yksek scaklkta solvent ekstraksiyonu,
Subkritik solvent ekstraksiyonu
gibi isimlerle anlmaktadr. Bu teknikte solvent olarak su kullanld zaman ise;
Subkritik su ekstraksiyonu,
Scak su ekstraksiyonu,
Basnl scak su ekstraksiyonu,
Yksek scaklkta su ekstraksiyonu,
-
1. GR Kemal CELLAT
19
Sper stlm su ekstraksiyonu
gibi isimler almaktadr.
BSE tekniinin geleneksel solvent ekstraksiyon tekniklerine stnl;
uygulanan basn sayesinde solventin kaynama noktas scakl zerinde de sv
kalabilmesi ve yksek scaklklarda ekstraksiyona msaade etmesidir. Yksek
scaklk ve basn ile salanan bu koullar analit znrl ve analitin desorpsiyon
kinetiini gelitirmektedir. Su dk scaklkta fitokimyasallarn ekstraksiyonu iin
yetersiz olmasna ramen artan scaklklarda daha etkili olmaktadr. Bu teknik ile 3
20 dakikada 3,320,3 MPa basn ve 40-200oC scaklkta kapal bir ortamda analitin
ekstraksiyonu gerekletirilebilmektedir (Ju ve Howard, 2003). ekil 1.7de BSE
cihaznn ksmlar ematize edilmitir (am ve Hl, 2006).
ekil 1.7. BSE cihaznn ksmlar.
1.4.2.1 Sub Kritik Su Ekstraksiyonu (SbKSE)
Su yapsal zellikleri, yksek hidrojen bal yaps, molekl arlndan
beklenmeyecek dzeyde yksek kaynama noktasna sahip olusu, yksek dielektrik
sabiti ve polaritesi ile ok zel bir solventtir.
-
1. GR Kemal CELLAT
20
SbKSE, yeni bir teknik olup basn altnda 100374 C scaklk deerleri
arasndaki artlarda alr. Sub kritik su, 100374C arasndaki scaklk aralnda,
basn altndaki sv su demektir. Ekstraksiyonu yaplacak maddenin maksimum
verim ile elde edilmesi iin basn ve scaklklar deitirilerek optimum artlar
belirlenir. Kritik scaklk noktasna ulalmadan dahi ekstraksiyon verimi sperkritik
akkan veya zc ekstraksiyonu verimine edeer bulunmutur. Dolaysyla sub
kritik su ile ekstraksiyon, sperkritik akkan ekstraksiyonuna ve zc
ekstraksiyonuna alternatif olarak gelimeye balamtr. Sub kritik su kullanmann
birok avantajl ynleri vardr. Bunlardan; evre dostu, ok ucuz, kolay bulunur
olmas, toksik olmamas ve organik atk brakmamas gibi zellikler saylabilir.
Yksek basn ve scaklk altnda suyun fiziksel ve kimyasal zelliklerinde
zellikle de dielektrik sabitinde () arpc deiiklikler meydana gelmektedir. Oda
scakl ve atmosfer basnc koullarnda suyun dielektrik sabiti = 78 dir. 300 C
ve 23 Mpa basnta bu deer = 21 olur. Dielektrik sabiti 25 C ve atmosfer
basncnda etanol icin =24, aseton iin =20.7 ve metanol iin =23 dr. Bunun
anlam, yksek basn ve scaklk koullarnda suyun polaritesi ciddi ekilde
dmektedir ve ekstraksiyon ileminde etanol, aseton, metanol gibi
davranabilmektedir. Bu sayede su orta polar-dk polar bileenlerin ekstraksiyonu
ileminde organik solventler yerine kullanlabilir.
Sonu olarak sper stlm su, zellikle aromatik bileikler gibi
polarizlenebilen ya da baz polar gruplara sahip byk organik bileikler iin iyi bir
zcdr. Son yllarda yaplan almalarda poliaromatik hidrokarbon, poliklorlu
bifeniller ile bitki ve gda rneklerinden pek ok kimyasal bileiin ekstraksiyonlar
mmkndr. Bunun yannda fraksiyonlama ve kromatografik uygulamalar da
yaplmaktadr. Naphthalene ve benz(e)pyrene gibi poliaromatik hidrokarbonlarn ve
baz pestisitlerin sper stlm sudaki znrlkleri incelenmi ve 100C 'den
374C 'ye kadar bir artta, znrlklerinde 106 civarnda bir art gzlenmitir ve
bu mkemmel bir sonutur.
Sper stlm suyun, bugn kullanlmakta olan organik solventlere bir
alternatif olarak, organik bileik proseslerinde kullanlmas gn getike
-
1. GR Kemal CELLAT
21
yaygnlamaktadr. Elde edilen rnde organik atk yoktur, kirlilik almalarnda
avantajlar gzlenmitir ve evrecidir.
Bu yntem, bitki materyallerinden deerli bileiklerin ya da esans yalarnn
ekstraksiyonunda kullanlabilir. Esans yalarnn ekstraksiyonu iin scaklk 100 ile
200C arasnda olmaldr. 150C iin istenilen basn 5 bar; 200C iin istenilen
basn 16 bar'dr. rnein; 210C'deki su ile 25C'deki metanoln dielektrik sabiti
eittir. Dolaysyla su, bu scaklkta metanoln zd bileikleri zebilir.
Sper stlm su ile bitki materyallerinin ekstraksiyonu sonucunda elde
edilen yan terpen ve oksijenli bileikleri oran, su buhar destilasyonu ile
karslatrldnda fazla bulunmu, bu yzden de verimin iyi olduu kabul edilmitir.
Bunun yannda yksek scaklk ve basn altnda zc, bitki materyaline daha fazla
nfuz eder. Ayrca su buhar destilasyonundan iki kat daha fazlas gerektirdii halde,
harcanan enerji daha azdr. Sper stlm su ayrca; petrol rnlerinden aromatik
bileiklerin ekstraksiyonunda, gda maddelerinden yeni tatlarn elde edilmesinde,
evresel rneklerden ve yalardan kirliliklerin ekstraksiyonunda da kullanm alan
bulmaktadr. Bu tekniin, evreci, ucuz olmas nedeniyle kozmetik, gda ve eczaclk
endstrisinde byk gelimelerin olmas salanabilecektir. Bitki ekstraksiyonu iin
olduka elverisli bir sistemdir. Sre 10-20 dakikadr (zel vd 2003).
SbKSE, statik mod, dinamik mod ya da her iki modun kombinasyonu
seklinde gerekletirilebilir. Statik modda, rnek ve solvent belli bir zaman boyunca
sabit basn ve scaklkta tutulur. Dinamik modda ise rnein ierisinden srekli bir
solvent ak sz konusudur. Baz almalarda ise statik ve dinamik modun birlikte
kullanmnn su ekstraksiyonunda daha etkili olduu belirlenmitir (Lehotay ve
Lee,1997; Gamiz-Gracia, 2000; Chienthavorn ve ark. 2004). BSE ileminde
ekstraksiyon performansn etkileyen faktrler; rnek miktar ve kompozisyonu,
solventin hacmi ve ak hz, scaklk, ekstraksiyon sresi, dng, basntr (Smith,
2002; Ramos ve ark. 2002).
-
1. GR Kemal CELLAT
22
1.4.2.2. Sperkritik Sv Ekstraksiyonu (Supercritical fluid extraction-SFE)
Doal rnlerin organik zclerle muamele edilmesi gerek evresel
gerekse salk asndan son yllarda pek istenmeyen bir olgu haline gelmitir. Bu
noktada daha az zc harcayan, ekstraksiyon sresi daha ksa olan ve normal
koullarda yksek scaklkta znen bileikleri ayrtrma zellii ile sperkritik sv
ekstraksiyonu giderek byk ilgi ekmektedir (Yamani ve ark., 2007).
Sperkritik bir akkanla ekstraksiyon; seilen akkann, kritik basn ve
scaklk deerinin zerinde organik bir zc olarak kullanlmasdr. Sperkritik hal
olarak adlandrlan bu blgede, akkann fizikokimyasal zellikleri deierek, sv ve
gaz aras farkl zellikler gsterir. Bu yzden sperkritik koullardaki madde, sv
veya gazdan ziyade akkan olarak adlandrlr (nl ve Hl, 1997). ekil 1.8.de
su iin l diyagram verilmitir. Sperkritik akkanlarn younluklar, vizkoziteleri
ve dier zellikleri gaz ve sv hallerindeki zellikleri arasnda yer alr. izelge
1.8.de sperkritik akkan ekstraksiyonunda yaygn olarak kullanlan baz
bileiklerin zellikleri verilmitir.
ekil 1.8: Su iin l diyagram.
-
1. GR Kemal CELLAT
23
izelge 1.1. Gazlarn, svlarn ve Sperkritik akkanlarn fiziksel zelliklerinin karlatrlmas (Sarker ve ark., 2006).
zellik Younluk(kg/m3) Viskozite (cP) Diffzivite(mm2 /s) Gaz 1 0.01 0.1 10
SCF 100 800 0.05 0.1 0.01 0.1
Sv 1000 0.5 1.0 0.001
Sperkritik svlarn dk vizkoziteleri, svlarn yksek difzyon katsaylar
ile birleince bitkiler iin ideal bir ekstraksiyon maddesi olumaktadr. Sperkritik
sv ekstraksiyonunda kullanlan zcler arasnda kolayca bulunabilmesi,
maliyetinin dk ve saflk orannn yksek olmas kullanmnn kolay ve evre
etkisinin minimum olmas nedeniyle karbondioksit (CO2) bata gelmektedir
(Porta,1999).
Karbondioksite ait sperkritik nokta, 1869 ylnda Andrews tarafndan
kefedilmitir. zc olarak ilk ciddi kullanm ise 1960larda Rusya ve
Amerikada olmutur. 1993 ylnda CO2 ile ticari olarak 42 farkl ya elde edilmitir.
Gvenli, yanc olmayan, ucuz ve az bir kokusu ya da tad olan CO2, dk
vizkozitesi sayesinde bitkilere kolayca nfuz edebilmekte ve dk scakl ile
herhangi bir atk brakmadan kolayca buharlaabilmektedir. Sperkritik CO2, normal
artlar altnda 200300 bar ve 4050 oCde bitki ekstraksiyonunda kullanlmaktadr.
Ekstraksiyon srasnda deien scaklk ve basn ile uucu yalara zg belli
bileikler ayrtrabilmektedir. Tablo 1.2.de sv CO2 de znebilen madde
gruplar verilmitir (Moyler,1993; Congiu ve ark. 2002; Pourmortazavi, 2004).
izelge 1.2 Sperkritik sv CO2 de znebilen madde gruplar (Moyler,1993). Kolay znenler Az znenler Hi znmeyenler
Dk molekl arla sahip organikler,
Tiyoller, Tiyazoller, Pirazoller
Asetik asit, Benzaldehit, Hexanol vegliserol asetatlar
Molekl arl 250ye kadar olan bileikler
Yksek molekl arlktaki organikler,
Su, oleikasit, gliserol, decanol
Doymu yalar Molekl arl 400e
kadar olan bileikler.
ekerler, proteinler Tanenler, vakslar Klorofil, karatenoidler,
sitrik ve malik asitler Amino asitler, nitratlar,
pestisitler, insektisitler Molekl arl 400n
zerinde olan bileikler
-
1. GR Kemal CELLAT
24
1.4.3. Mikrodalga Ekstraksiyonu (Microwave-assisted Extraction)
kinci dnya savandan beri kullanlan mikrodalga teknolojisinin, analitik
laboratuarnda kullanm 1970lerin sonunda olmutur. Mikrodalgalar 0.3300 GHz
aralnda deien elektromanyetik radyasyonlardr ve genellikle doal rnlerde
2.575 GHzde ekstraksiyon gerekletirilmektedir. Mikrodalga enerjisinin etkinlii
byk oranda zcnn ieriine, bitki materyaline ve uygulanan mikrodalga
gcne bal olmaktadr. Polar molekller ve iyonik trlerin bulunduu durumlarda
daha hzl bir enerji yaylmas gereklemektedir.
Mikrodalga stmasnn avantaj molekllerin kutuplarndaki ykseltgenen zayf
hidrojen balarnn bozun durulmasdr. Klasik temas yoluyla s iletimi
yntemlerinin aksine, mikrodalgalar rnein tamamn ayn anda stlmaktadr.
Mikrodalga yardmyla ekstraksiyon iki farkl sistemle gerekletirilmektedir. En
yaygn sistem, scaklk ve basn kontrol edilebilen kapal bir kap ierisinde yaplan
kapal sistem ekstraksiyonudur. Dier yntem ise atmosferik basn altnda ak kap
ierisinde gerekletirilmektedir. Bu yntemin avantaj, ekstraksiyon sresinin ve
kullanlan zc miktarnn byk oranda az olmasdr. Mikrodalga Ekstraksiyon
yntemiyle bitkilerdeki polifenoller ve lignanlar ayrtrlabilmektedir (Kaufmann ve
Christen 2002; Kaufmann ve ark., 2007; Beejmohun ve ark., 2007).
1.4.4. Sktrlm zc Ekstraksiyonu (Pressurised Solvent- Extraction)
Klasik ekstraksiyon yntemlerine alternatif olarak gelitirilen bir yntemdir.
Ekstraksiyon sresi, zc tketimi, verim ve tekrarlanabilirlik gibi avantajlar
bulunmaktadr. Yntemin etkinliini artrmak amacyla yksek basn ve scaklkta
organik zcler kullanlmaktadr. Scakln artmas, ekstraksiyonun kinetiini
hzlandrrken, ykseltilen basn zcy sv halde tutarak gvenli ve hzl bir
ekstraksiyon salamaktadr. Ayrca yksek basn, zcnn, deney materyalinin i
ksmlarna kadar nfuz etmesine imkn salamaktadr. Hzlandrlm zc
ekstraksiyonu (accelereted solvent extraction-ASE) bu yntemin bir eklidir.
-
1. GR Kemal CELLAT
25
Bu yntem de, elik bir kap ierisine yerletirilen kat yada yar-kat rnein zc
ile bir frn ierisinde 50200 0C arasnda deien scaklklarda stlmas ile balar ve
stma srasnda frna 5003000 psi deerleri arasnda basn uygulanr.
Ekstraksiyonun 510. dakikalarnda ortama yeni zc pompalanarak rnein ve
kabn ykanmas salanmaktadr. Sistem ierisindeki btn zc genellikle nitrojen
gaz kullanlarak bir ie ierisinde toplanmaktadr (Kaufmann ve Christen, 2002).
1.4.5. Kat-Faz Mikroekstraksiyon (Solid Phase Microextraction-SPME)
Analitik yntemler genel olarak rnek toplama, rnek hazrlama, ayrtrma,
tespit ve sonularn yorumlanmasn iermektedir. Yaplan almalar analiz
sresinin % 80nin rnek toplama ve hazrlamaya harcandn gstermektedir. Bu
aamalarda yaplacak hata btn bir almann pe atlmas anlamna gelmektedir.
1989 ylnda Pawliszyn ve arkadalar tarafndan bulunan kat-faz
mikroekstraksiyon (SPME) yntemi, rnek hazrlama kademesine olduka baarl
yeni bir yaklam getirmitir. SPME, rnek hazrlama, ekstraksiyon ve younlatrma
aamalarn zc iermeyen tek bir aamada birletirmitir. Bu yntemle ilem
sresi ve maliyetlerde nemli kazanlar salanrken, tehiste de iyilemeler
grlmtr. SPME, GC veya GC-MS ile birlikte zellikle evre, biyoloji ve gda
rneklerindeki uucu ve yar uucu organik bileiklerin ekstraksiyonunda
kullanlmaktadr. Ayrca, yksek-performansl sv kromatografisinde de (HPLC)
uygulanmaktadr. (Vas ve Vekey, 2004).
ok basit bir cihaz olan SPME, modifiye edilmi bir rngaya
benzemektedir. ksmnda bir lif tutucu ve lif grubu bulunmaktadr. Sondaki lif, 1-2
cm uzunluunda ileri geri hareket edebilen bir SPME lifidir. SPME lifi ince polimer
film kapl eritilmi silika optik bir liftir. SPME uygulamas gaz (headspace) yada
zelti halindeki rnee uygulanabilmektedir. Her iki durumda da SPME inesi
kapal ortama sokulur, lifi koruyan ksm geri ekilir ve lifin ortamla temas etmesi
salanr. Lif zerindeki polimer kaplama tpk bir snger gibi
absorpsiyon/adsorpsiyon yntemiyle rnei alr ve daha sonra koruma amal olarak
lif, metal inenin ierisine geri ekilir. Bir sonraki aama lif zerindeki rnein GC
-
1. GR Kemal CELLAT
26
veya GC-MSe termal desorpsiyon ile aktarlarak analiz edilmesidir (Galipo ve ark..,
2002).
SPME ynteminin etkinliini etkileyen en nemli faktr lifi kaplayan
materyalin tipi ve kalnldr. PDMSDVB [poly(dimethylsiloxane)-divinilbenzene]
tipi lifler terpenler gibi nemli uucu bileiklerin tutulmasnda kullanlmaktadr.
Dier faktrler ise srasyla ekstraksiyon ilemi, desorpsiyonun optimizasyonu, trev
hazrlama ve nicelik ynnden incelenmesidir. SPME ekstraksiyonunun sresi 1-20
dakika arasnda deimektedir. Srenin ksa olmas hekzenal gibi uucu bileiklerde
yeterli olabilmekte ancak daha az uucu bileikler iin daha uzun srelere ihtiya
duyulmaktadr. Basit, dk maliyetli, temiz ve konsantre ekstrak eldesi ile ktle
spektrometre uygulamalar iin ideal bir yntemdir (Araujo ve ark., 2007)
1.4.6. ok Ynl ekstraksiyon Yntemleri (Simultaneous destilasyon ekstraksiyon (SDE))
1964 ylnda Likens ve Nickerson tarafndan ortaya konulan bu yntemde
hem zaman hem de harcanan kimyasal miktar bakmndan ciddi azalmalar sz
konusudur. Yntemin alma prensibine gre rnek, SDE aparatnn sol tarafna su
dolu cam balonun ierisine konularak kaynatlmaktadr. Uucular, buharla destile
olarak sol kolondan yukarya doru hareket ederken ayn zamanda SDE aparatnn
sa tarafndaki zcde buharlatrlmaktadr. Ekstraksiyon ilemi aparatn st
ksmnda yer alan soutucunun cidarlarnda su ve zc buharnn younlamasyla
gereklemektedir. Younlaan su ve zc tekrar bulunduklar cam balonlara
dnmekte, su ve zc ksm ayr ayr younlatrlarak uucu bileikler elde
edilmektedir.
SDE yntemini etkileyen parametrelerin banda kullanlan zc tr
gelmektedir. Younluu sudan ar veya hafif farkl zclerle yaplan
denemelerde diklormetann en iyi zc olduu grlmtr. Dier bir faktr ise
polar zclerin geri kazanmn artrmak amacyla rnee katlan tuzlardr.
Destilasyon-ekstraksiyon sresi de nemli bir parametredir. Maksimum verim
-
1. GR Kemal CELLAT
27
ounlukla 3045. dakikalarda gereklemekle birlikte genel bir kural olarak ilem
12 saat srmektedir (Chaintreau, 2001).
ok fazla kullanlmamakla birlikte ok ynl yntemler arasnda
simultaneous destilasyon-adsorpsiyon ve destilasyon-membrane ekstraksiyon
yntemi yer almaktadr.
1.4.7. Mekanik Yntem (Presleme)
Uucu yalarn elde edilmesinde kullanlan dier bir yntem soukta
skmadr. Bergamot, greyfurt, limon, portakal ve mandalina gibi baz turungillerin
kabuklarndaki uucu bileikler, destilasyon yntemi uygulandnda bozunmaktadr.
Bu gibi meyvelerin kabuklar bez bir torbaya koyularak souk hidrolik preslerde
sklarak uucu yalar elde edilebilmektedir (Ceylan, 1983). Narenciye
kabuklarndan usare ve uucu ya retimi iin gnmzde 2 tip ekstraktr
kullanlmaktadr. FMC In Line ad verilen ekstraktrde meyvenin alt ve st ksmlar
kesilir. zerinde delikler olan bir boru meyvenin iine usareyi almak zere
yerleirken stten da doru inen baklar kabuklar dilimleyerek ayrr. Bu srada
salg ceplerinin paralanmasyla aa kan uucu ya etraftan pskrtlen su ile
emlsiyon yaparak d kanaldan srklenir. Polisitrus ekstraktrde ise meyveler
helezon seklinde ve rendelerle kapl ekstraktrn iinde ilerlerken perikarptaki salg
cepleri patlar ve uucu ya su ile srklenerek toplanr. Her iki yntemde de elde
edilen uucu ya-su emlsiyonu santrifj yardmyla ayrlr.
-
1. GR Kemal CELLAT
28
-
2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT
29
2. NCEK ALIMALAR
2.1. Alkanna Trleri le Yaplan almalar
Tzakou ve Loukis, (2008), Yunanistandan Alkanna orientalis (L.) Boissin
taze st ksmlarnn kimyasal bileenlerini GC-MS ile analiz etmilerdir. Analiz
sonucunda toplam yirmi sekiz bileen tanmlanmtr. Ana bileenler -eudesmol
(%36,9), -eudesmol (%16,3) ve -eudesmol (%14,1) olarak belirlenmilerdir.
Akgn ve ark., (2009), Anadolunun eitli blgelerinden toplanm on alt
endemik Alkanna trnn Naphthazarin trevlerini (alkannin, acetylalkannin,
deoxyalkannin ve ,-dimethylacrylalkannin) RP-LC ile tanmlamlardr. almada
LC-DAD-MS sistemiyle be isohexenylnaphthazarine trevi, alkanninin be ail
treviyle birlikte baaryla ayrlmtr. Bu 16 Alkanna trnn nicel tanmlamas ilk
kez yaplmtr. Pik kimliini salamak iin LC-MS deneyleri yaplmtr. Kantitatif
analizler, balca bileenin ,-dimethylacrylalkannin olduunu ortaya karmtr.
zer ve ark., (2010), Alkanna tinctoria subsp. tinctoriann hidrodestilasyon
ile elde ettii uucu yann GC-MS ile kimyasal bileimini ve in vitro antioksidan
aktivitesini incelemilerdir. Uucu yan GC-MS analizi sonucunda 27 bileen
tanmlanmtr. Ana bileenler srasyla pulegone (%22,27), 1,8-cineole (%13,03), -
terpinyl acetate (%6,87), ve isophytol (%6,83). rneklerin antioksidan aktivitleri -
carotene/linoleic acid, 1,1-diphenyl-2-picrylhydrazyl (DPPH), indirgene gc ve
elatlama etkisi ad verilen drt deiik test ile belirlenmitir. Tm sistemlerde uucu
yalar en zayf aktiviteyi gstermitir. Dier yandan, etil asetat ve su ekstratlar
mkemmel antioksidan aktivite gstermitir. Ekstratlarn antioksidan aktivitileri yan
sra, toplam fenolik ve flavonoid ieini de incelemilerdir. Deneylere paralel olarak,
etil asetat ve su ekstratlar fitokimyasallar asndan zengin bulunmutur.
2.2. Centaurea Trleri le Yaplan almalar
Sarker ve ark., (2001), Centaurea cyanus tohumlarnn metanol ile
eksraksiyonlarnn ters faz-HPLC analizi yaplarak, son ikisi yeni doal rnler olan
-
2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT
30
moschamine, cis-moschamine, centcyamine ve cis-centcyamine drt indole
alkoloidlerini ierdii bulmulardr. Bu bileiklerin yaplar, spektroskopik
analizlerin karlatrlmasyla aklanmtr. zolatlarn genel toksiklii, Brine
Shrimp Lethality biyotanmlama yntemi ile belirlenmitir.
Dural ve ark., (2003), Trkiyeden iki endemik Centaurea tr olan
Centaurea mucronifera ve Centaurea chrysantha uucu yalar ile almlardr.
Nide, amard yresinden toplanan bitki materyallerindeki uucu yalar su
destilasyonu ile 2saat ekstrakte edilmi ve GC/EIMS ile bileenleri analiz edilmitir.
Ana bileenler ilkinde germacrene D (%29,3), -eudesmol (%17,4) ve -
caryophyllene (%7,3), ikincide germacrene D (%27,4), caryophyllene oxide (%9,5)
vebicyclogermacrene (%5,4) olarak belirlenmitir. ki trn bileenlerinde ki bu
benzerlik ayn ortamdaki benzerlik, habitatlarndaki benzer ekolojik artlar
araclyla kantlanabilmitir, ancak taksanomik ayrmda kabul edilen birok
farkllklar da bulunmutur.
Flamini ve ark., (2004), Trk endemii Centaurea isauricann ikincil
metabolitleri ve kemotaksonomik incelemesini yapmlardr. Karaman, Ayranc
blgesinden toplanan bitki rneklerinin kurutulmu st ksmlar soxhlet ile ekstrakte
edilmitir. Spektroskopik teknikler uygulanarak yaplan tanmlamada b-sitosterol 3-
glucoside, protocatechuic acid, scopoletin, chlorogenic acid, jacein, centaurein,
kaempferol-3-glucoside, quercetin 3-glucoside, arctiin ve janerin tanmlanmtr.
Yayli ve ark., (2005), ak havada kurutulan, hidrodestilasyon ile elde edilen
Centaurea sessilis ve Centaurea armenann uucu yalarn gaz kromatografisi-
ktle spektroskopisi araclyla analiz etmilerdir.C. sessilis ve C. Armena den elde
edilen uucu yalar ierisinde srasyla, krk ve yirmi bileen tanmlanmtr ve bu
taksonlarn ana bileeni %12,4 ve %19,3 oranyla -eudesmoldur. Bitkilerin izole
edilen uucu yalarnn antimikrobiyal aktivitesi de aratrlmtr. Gram-pozitif ve
gram-negatif bakterilere kar lml antibakteriyel aktivite gstermiler, fakat iki
mayabenzeri fungiye kar hi antifungal aktivite gzlenmemitir
Kse ve ark., (2007), Trkiyede endemik olan Centaurea aladagensisin
toprak st blmlerinin su destilasyonunun bileimini GCMS ile analiz
etmilerdir. Ya ierisindeki ana bileenler heksadekanoik asit (%39,3), karyofenilen
-
2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT
31
oksit (%6,6) ve heksahidrofarnesil aseton (%4,3) olarak bulunmutur. Ya, yedi
insan patajoneik mikroorganizmasna kar test edilmitir
Rosselli ve ark., (2009), Bulgaristanda yabani olarak yetien iki Centaurea
tr (Centaurea cuneifolia Sibth. & Sm. ve C. euxina Velen.) ile almlardr.
Bitkilerin st ksmlar hidrodestilasyon ile ekstrakte edilmi ve GC-MS ile analiz
edilmitir. C. cuneifoliadaki ana bileenler -eudesmol (%26,5) ve hexadecanoic
acid (%17,6); C. euxinadaki ana bileenler ise hexadecanoic acid (%20,3),
spathulenol (%10,8) ve caryophyllene oxide (%6,2) olarak belirlenmitir.
2.3. Stachys Trleri le Yaplan almalar
Skaltsa ve ark., (2001), Stachys subsect. Swainsonianeae (Labiatae) trnn
uucu yalarn GC-MS ile analiz etmilerdir. Bu grup tm endemik olan Stachys
ionica, S. spruneri, S. swainsonii ssp. swainsonii, S. swainsonii ssp. argolica, S.
swainsonii ssp. melangavica ve S. swainsonii ssp. scyronica trlerini iermektedir.18
poplasyon analiz edilmi ve 200den fazla bileen tanmlamlardr. Bu uucu
yalarn bileenleri karlatrldnda (+)-(E)-caryophyllene, -cadinene ve ksmen
-elemene, (+)-caryophyllene oxide ve (+)-limonene ana bileenler olarak
belirlenmitir.
Kaya ve ark., (2001), Eskiehir, nn blgesinden elde ettikleri Stachys
iberica subsp.stenostachya(Lamiaceae)nn kurutulmu st ksmlarndan su
destilasyonu ile uucu yan ekstrakte edip GC-MS ile analiz etmiler ve 71 bileen
tespit etmilerdir. Ana bileenleri linalyl acetate (%42,2), linalool (%18,9), geranyl
acetate (%8,2), ve -terpineol (%5,3) olarak belirlemilerdir.
Flamini ve ark., (2005), Trk endemii olan Stachys aleurites (Lamiaceae)
trnn st ksmlarndan elde edilen uucu ya incelemilerdir. Antalya, Konyaalt
blgesinden toplanan bitkiler odunsu blmler i karlp kurutulduktan sonra
Clevenger aparat ile 2 saat boyunca hidro destilasyon ile ekstrakte edilmi ve FID
dedektrl GC/EIMS ile analiz edilmitir. Ana seskiterpen hidrokarbon bileenleri:
-caryophyllene (%33,7); bicyclogermacrene (%14,5) ve germacrene D (%9,6)
olarak bulunmutur. Ana monoterpene bileeni ise -pinene (%8,4)dir.
-
2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT
32
Skaltsa ve ark., (2003), Yunanistanda yetien sekiz deiik Stachys tr (S.
alopecuros (L.) Bentham., S. scardica (Griseb.) Hayek, S. cretica L. ssp. cretica, S.
germanica L. ssp. heldreichii (Boiss.) Hayek, S. recta L., S. spinulosa L., S. euboica
Rech. and S. menthifolia Vis.) ile almlardr. Stachys trlerinin uucu yalar
hidrodestilasyon yntemi kullanlarak Clevenger tipi bir aparatla elde edilmi ve GC-
MS ile analiz edilmitir. allan btn trlerde seksiterpen hidrokarbonlarnn ana
bileenleri oluturduu grlmtr. Stachys trlerinden elde edilen uucu ya oran
%0,01 ila %6,09 arasnda deimektedir. En yksek ya ierikleri S. menthifolia
(0.14%), S. germanica ssp. heldreichii (%0,24), S. scardica (%0,53), ve S.
alopecuros (%6,09) olarak bulunmutur. Dier be trn uucu ya oranlar %0,01
ila %0,04 arasndadr. ncelenen Stachys trlerinin ana bileenleri yledir: S.
Alopecuros iin (+)-caryophyllene oxide (%8,9), (-)-(E)-caryophyllene (%7,6) ve -
calacorene (%13,4); S. scardica iin germacrene D (%19,9), (+)--pinene (%19,7),
-cadinene (%10,5) ve -muurolene (%10,3); S. cretica ssp. cretica iin germacrene
D (%33,5) ve pimaradiene (%18,6); S. germanica ssp. heldreichii nin her iki
poplasyonu iin germacrene D (hel1 ve hel2 iin srasyla %21,3 ve %16,3, (-)-(E)-
caryophyllene (hel1 ve hel2 iin srasyla %18,4% ve %15,1, (+)-caryophyllene oxide
(hel1 ve hel2 iin srasyla %5,9 ve %5,4); S. recta iin (-)-linalool (%33,9) ve
dihydroedulan I (%15,9); S. spinulosa iin spathulenol (%10,8); S. euboica iin (-)--
copaene (%12,5), (-)-(E)-caryophyllene (%9,8), -cadinene (%8,7) ve (+)-
caryophyllene oxide (%6,7); S. menthifolia iin abietatriene (%13,7), kaurene (%9,0)
ve 13-epi-manoyl oxide (%7,5). Hemen hemen tm trlerde ana bileen olarak
seskiterpen hidrokarbonlar bulunmutur (S. scardica iin %69,3; S. germanica ssp.
Heldreichii trnde hel1 ve hel2 iin srasyla %67,7 ve %55,6%, S. cretica ssp.
cretica iin %49,9; S. spinulosa iin %2,.4, S. euboica iin %50,4 ve S. alopecuros
iin %47,6)
zkan ve ark., (2006), Trkiyeye zg baz endemik Stachys trlerinin
(Stachys pinardii Boiss, Stachys cretica L. subsp. mersinaea (Boiss.) Rech., ve
Stachys aleurites Boiss. & Heldr.,) uucu bileenlerini ve toplam fenolik ieriini
incelemilerdir. Uucu yalar bileenleri GC-MS ile belirlenmitir. Ana bileenler: S.
cretica iin -curcumene (%34,10); S. pinardii iin cedrandiol (%25,26) ve
-
2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT
33
caryophyllene dioxide (%22,15);, S. aleurites iin (Z)--caryophyllene (%31,60). S.
pinardii, S. cretica subsp. mersinaea ve S. aleurites trlerinin methanolik
ekstraktndan Folin-Ciocalteu kolorometrik yntemiyle belirlenen toplam fenolik
ierikler srasyla 600.740.23, 1200.940.11 ve 900.610.06 mg gallik asit
ekivalent (GAE)/100 g kurutulmu bitki olarak bulunmutur.
Bilusic Vundac ve ark., (2006), Hrvatistandan alt Stachys trnn (Stachys
alpina L., Stachys officinalis (L.) Trevis., Stachys palustris L., Stachys recta L.
subsp. recta, S. Recta L. subsp. subcrenata (Vis.) Briq., Stachys salviifolia Ten., ve
Stachys sylvatica L.) uucu yalarn hidrodestilasyonla ektrakte etmiler ve GC ve
GC-MS ile analiz etmilerdir. Oksijenli seskiterpenlerce zengin olan S. alpina hari
dier tm trlerde ana bileen seskiterpen hidrokarbonlar olarak bulunmutur.
ncelenen trlerin ana bileenleri yledir: S. alpina iin (E)-nerolidol (%22,1),
nonanal (%9,8), dodecanal (%9,7), 1-octen-3-ol (%8,7) ve germacrene D (%5,9);
S. officinalis iin germacrene D (%20,1), (E)-caryophyllene (%14,6), caryophyllene
oxide (%7,9) ve -humulene (%6,7); S. palustris 1-octen-3-ol (%24,5), (E)-2-hexenal
(%16,3), caryophyllene oxide (%16,2), (E)-caryophyllene (%6,5) ve -muurolene
(%4,8); S. recta subsp. recta iin -ionone (%9,2), dodecanoic acid (%7,0),
6,10,14-trimethyl pentadecan-2-one (%7,0), d-cadinene (%6,9) ve (E)-caryophyllene
(%5,4); S. recta subsp. subcrenata iin germacrene D (%19,7), -cadinol (%9,5) ve
(E)-caryophyllene (%7,3); S. salviifolia iin germacrene D (%22,3), -elemene
(%9,4), valeranone (%5,3) ve -phellandrene (%4,9); S. sylvatica iin -pinene
(%21,4), germacrene D (%13,6), -pinene (%12,3), (E)-caryophyllene (%9,9), -
muurolene (%6,4) ve -cadinene (%4,3).
Radulovic ve ark., (2007), Balkan yarmadas endemikleri olan Stachys
germanica ssp. heldreichii (Boiss) Hayek, Stachys iva Griseb., Stachys plumosa
Griseb. and Stachys scardica Griseb. trlerinin uucu yalarn Clevenger aparat
kullanarak hidro destilasyon ile 2,5 saat kaynatlarak ekstrakte etmi ve bileenleri
GC-MS ile belirlemilerdir. Analiz sonucunda 83 bileen tanmlanmtr. S. iva (sect.
Candida) trnn uucu yann ana bileenleri (Z)-Nuciferyl isobutyrate (%14), cis-
calamenene (%10,0), valeranone (%8,7), -copaene (%8,4) ve spathulenol (%8,1)
olarak belirlenmitir. S. plumosa trnn uucu yann ana bileeni bal olarak
-
2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT
34
byk miktarda bulunan (%45,5) bir diterpen olan ar-abietatrienedir. Dier ana
bileenler ise pinocarvone (%9,0), cis-verbenol (%8,2) ve caryophyllene oxide
(%6,5) olarak bulunmutur. S. germanica ssp. heldreichii uucu yanda ki ana
bileenler (E)-Nerolidol (%13,5), caryophyllene oxide (%13,4) ve germacrene D
(%8,1) olarak belirlenmitir. Yan byk bir blm seskierpen hidrokarbonlar
(%48,0) ve oksijenli sesquiterpenlerden (%31,9) olumaktadr. Terpen esterleri,
nuciferyl olarak adlandrlanlar, beklenenden yksek kmtr (%7,2).
Giuliani ve ark., (2008), endemik S. recta L. subsp. serpentini (Fiori)
Arrigoni ve Stachys recta L. subsp. recta (Lamiaceae) trlerinin yaprak ve
ieklerinin kimyasal bileenlerini karlatrmlar ve mikromorfolojik
karakterizasyonunu incelemilerdir. Mikromorfolojik karakter, taramal ve geirimli
elektron mikroskobuyla allrken, histokimyasal gzlemler iin k mikroskobu
kullanlmtr. Uucu ya analizleri GC-MS ile gerekletirilmitir. S. recta subsp.
Recta yapraklarndan elde edilen uucuu ya iin ana bileen cis-muurola-
4(14),5-diene (%22,9), 1-octen-3-ol (%20,6) ve hexadecanoic acid (%14,0) iken
ieklerde ki ana bileenler cis-muurola-4(14),5-diene (%36,6) ve (E)-caryophyllene
(%27,8) olarak belirlenmitir. S. recta subsp. Serpentini yaprak uucu yandaki ana
bileenler -cadinene (%16,1) ve epi--muurolol (%13,0) olarak belirlenirken
ieklerde -cadinene (%14,3), epi--muurolol (%13,8), ve -amorphene (%10,1)
olarak belirlenmitir.
Ristic ve ark., (2008), Stachys germanica ssp. heldreichii (Boiss.) Hayek,
Stachys iva Griseb., Stachys plumosa Griseb., and Stachys scardica Griseb. uucu
yalarnn antimikrobiyal etkisini, GC ve GC-MS ile kimyasal bileenlerini analiz
etmiler ve 83 bileen tanmlanmlardr. Trlerin ana bileenleri ve bal bolluklar
izelge 2.1.de verilmitir.
-
2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT
35
izelge 2.1. Stachys sp. uucu yalarnn kimyasal bileimi. Bileenler S. germanica S. scardica S. plumosa S. iva Monoterpen hidrokarbonlar 1.3 5.1 9.2 2.8
Oksijenli monoterpenler 11.7 0.9 23.6 2.9 Seskiterpen hidrokarbonlar 35.4 69.3 4.3 48.0
Oksijenli seskiterpenler 40.2 23.3 8.3 31.9 Diterpenoidler - - 50.0 - Terpen esterleri 7.2 - 0.9 14.0 Dierleri 5.7 - 0.9 0.6
Ebrahimabadi ve ark., (2009), randa yetimi olan Stachys inflata uucu
yan Clevenger tipi bir aparatla ve metanol ile ekstrakte etmiler ve kimyasal
bileimi ile antioksidan ve antimikrobiyal aktivitesini incelemilerdir. Uucu yan
GC ve GC-MS analizinde 45 bileene rastlamlardr. Ana bileenler olarak linalool
(%28,55), -terpineol (%9,45), spathulenol (%8,37) ve (2E)-hexenal (%4,62) olarak
belirlenmitir. Ayn zamanda uucu ya ve ekstratlarn anti oksidan aktivitilerini 2,2-
diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH) ve -carotene/linoleic acid kullanarak test
etmilerdir. Polar ve polar olmayan alt fraksiyon ekstraktlarnn toplam fenolik
ieriini srasyla %5,4 ve %2,8 (w/w) olarak bulmulardr. Bitki, test edilen 3 eit
mikroorganizmaya kar zayf bir antimikrobiyal aktivite gstermitir. Ana bileenler
olan linalool ve -terpineol de test etmiler ve antioksidan etki gstermediini
ancak nemli derecede antimikrobiyal etki gsterdiini belirlemilerdir.
Conforti ve ark., (2009), Akdeniz blgesinin eitli alanlarndan toplanan alt
Stachys trnn (S. cretica L. ssp. vacillans Rech. fil., S. germanica L., S. hydrophila
Boiss., S. nivea Labill., S. palustris L. ve S. spinosa L.) hidrodestilasyon yntemiyle
elde ettikleri uucu yalarn GC ve GC-MS kullanarak kimyasal ieriklerini
karlatrmlar ve antioksidan zelliklerini incelemilerdir. Uucu ya oranlar,
kuru arlk baznda, % 0.10 ila 0.27 arasnda deimektedir. Tm yalar (ounluu
karbonilik bileenlerden oluan (%25,4) S. Palustris hari), ounlukla ya asitleri,
esterler (%24,2%58,5) ve byk miktarda seskiterpenlerden (%16%35)
olumaktadr. Tm yalar iin DPPH testi ile antioksidan aktivitesi ve bir dizi insan
kanser hcresi zerindeki antiproliferatif aktivitesi incelenmitir. S. palustris, S.
-
2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT
36
cretica ve S. hydrophila en yksek antiradikal etkiyi gstermitir. En fazla
antiproliferatif etkiyi gsteren uucu ya ise %77 inhibisyon gsteren S. germanica
uucu yadr.
2.1. Sub Kritik Akkanlarla Dier Bitkilerin Ekstraksiyonu ile lgili almalar
Fernandez ve ark., (2000), Defne yapraklaryla sub-kritik su, sub-kritik
diklorometan ve hidrodestilasyon yntemlerini almlar ve iki sonuca varmlardr.
a) Uucu ya miktasr SKSEda en fazladr.
b) SKSEda oksitlenmi bileikler subkritik diklorometan ekstraktna gre daha fazla
iken terpen bileikleri daha azdr.
Gracia ve ark., (2000), tbbi bir bitki olan rezenenin uucu yalarnn
izolasyonunu srekli subkritik ekstraksiyon yntemi ile gerekletirmilerdir. Uucu
ya bileenlerini sulu ekstrakttan 5 ml hekzan ile ekstrakte etmiler ve uucu ya
bileenlerini gaz kromatografisi-ktle spektrometresi ile tanmlamlardr. nerilen
ekstraksiyon yntemini hidrodestilasyon ve diklorometan ekstraksiyon yntemleri ile
karlatrmlardr. Hzllk, etkinlik, temizlik ve ekstraksiyon bileimini
deitirebilme olasl konusunda srekli subkritik ekstraksiyon ynteminin daha iyi
sonular verdiini bildirmilerdir.
Ayala ve ark., (2001), Defne yapraklarnn subkritik su ve su buhar
destilasyonu zerinde almlardr. Sub-kritik su ekstraksiyonu yntemiyle elde
edilen uucu yalar iin en uygun scakln 125oC ve basncn 2 Mpa olduunu
belirtmilerdir. Bunun yannda SbKS ekstraksiyonunun hidrodestilasiyon
ekstraksiyonundan daha hzl ve daha verimli olduunu, SbKS ekstraksiyonunda
parametrelerin deitirilmesiyle elde edilen rnlerin ynlendirilebileceini
belirtmilerdir.
Kubtov ve ark., (2001), Kava kknden (Piper methysticum) laktonlar
subkritik su, su ile sokslet ekstraksiyonu, suda kaynatma ve ultrasonik banyoda
aseton ile ekstraksiyon yntemlerini kullanarak ekstrakte etmilerdir ve yntemleri
kyaslamlardr. tlm kava iin (250-500 m) 175C de 20 dak. subkritik su
ekstraksiyonunun yeterli olduunu tam ekstraksiyon iin 100C de 2 sa. subkritik su
-
2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT
37
ekstraksiyonu yaplmas gerektiini bildirmilerdir. tlmemi (paralanm)
kavann tam ekstraksiyonu iin ekstraksiyon sresinin 175C de 40 dakikaya
kartmlardr. Suyun atmosferik basnta kullanld 2 sa. kaynatma ve 6 sa.
sokslet aparat ile ekstraksiyonu, subkritik su ekstraksiyonundan elde edilenden
%4060 daha dk verim ile sonulandn bildirmilerdir. tlmemi kava ile
40 dak. subkritik su ekstraksiyonu, 18 sa. aseton, metilen klorr veya metanol ile
sonikleme ile neredeyse ayn geri kazanmlar ile sonulandn belirlemilerdir.
zel ve ark., (2003), Thymbra spicata L. yapraklarndan uucu yalar
subkritik su kullanlarak ekstrakte etmilerdir. Farkl scaklklarn (100, 125, 150 ve
175 C), basnlarn (20, 60 ve 90 bar) ve ak hzlarnn (1, 2 ve 3 mL/dak.)
ekstraksiyon verimlilii zerine etkinliklerini incelemilerdir. Thymbra spicata nn
uucu bileenleri sulu fazdan C18 kat faz ekstraksiyonu ile ekstrakte etmilerdir.
Bileenlerin tanmlanmas iki boyutlu gaz kromatografisi (TOF-MS) kullanlarak
gerekletirmilerdir. Uucu ya verimleri 100, 125, 150 ve 175 C scaklklar iin
srasyla %2,5; %2,7; %3,7 ve %3,5 olarak bulmulardr. Thymbra spicatadan uucu
yalarn subkritik su ile ekstraksiyonu en yksek ektraksiyon etkinliini 150 C de,
2 mL/dak. ak hznda ve 60 barda 30 dakikalk ekstraksiyonda gsterdiini
bildirmilerdir. Thymbra spicata yapraklarnn tam bir ekstraksiyonu iin en dk
srenin 150 C de ve 2 mL/dak. ak hznda 20 dakika olduunu belirlemilerdir.
Ghorab ve ark., (2004), Mercankk bitkisinin (Majorana hortensis Moench)
yapraklarnn hidrodestilasyon (HD) ve sperkritik akkan ekstraksiyonu (SFE) ile
elde edilen uucu ekstraktlarnn bileimleri gaz kromatografisi-ktle spektrometrisi
(GC-MS) ile analiz ederek, 26 bileeni tanmlamlardr. Her iki ekstraktdaki -
srasyla HD ve SFE ana bileenleri, terpinen-4-ol (% 20,39 ve % 10,96), g-terpinen
(% 14,13 ve % 8,14), trans-sabinen hidrat (% 5,25 ve % 20,54), linalool (% 3,72 ve
% 4,06), trans-sabinene hidrat asetat (% 0 ve % 13,01), tujanol (% 4,00 ve % 4,12),
terpinolen (% 4,57 ve % 3,70) ve timol (% 0,33 ve % 1,18) olarak belirlemilerdir.
Toplam monoterpen hidrokarbonlar HD yanda (% 42,57) SFE yandakinden (%
22,80) daha fazla olarak bulmulardr. Bununla birlikte SFE ekstraktnn yaa gzel
bir aroma veren hafif oksijenlenmi bileik younluunda daha yksek bir deere
sahip olduunu belirlemilerdir. Her iki ekstraktnda linoleik asidin peroksit
-
2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT
38
oluumunu etkin olarak engellediini bildirmilerdir. SFE ekstraktnn antioksidan
zelliinin btillenmi hidroksianisol (BHA) ve HD ekstraktndan belirgin derecede
daha fazla olduunu belirlemilerdir. Daha yksek deriimlerde her iki ekstraktn da
BHA ya kyasla daha yksek antioksidan aktiflii gsterdiini bildirmilerdir.
allan doal ekstraktlarn aktifliklerini arttrmak ve yapay antioksidanlarn
uygulamalarn azaltmak zere her iki ekstrakta da BHA ekleyerek birbirine bal
(synergistic) etkisini incelemiler ve her iki ekstraktn karm ve BHAnn, bunlarn
tek balarna sahip olduklar aktifliklerine kyasla anitoksidant kapasitelerinde ek bir
etki (art) ile sonulandn bildirmilerdir.
Baydar ve ark., (2005), Isparta ilinden toplanan yayla kekiine clevenger
aygt ile subuhar destilasyon almas yaplmlardr. rnekler tomurcuklama
sonu, ieklenme ba devresi, tam ieklenme devresi, ieklenme sonu devresi ve
tohum olgunlatrma devresi olmak zere be farkl dnemde toplama yaplmtr.
alma sonunda yayla kekiinde yksek uucu ya verimi iin ieklenme ba
veya en ge tam ieklenme dnemleri, yksek uucu ya kalitesi iin ise
ieklenme sonu beklenmelidir sonucuna varmlardr
Proestos ve ark. (2005), Fenolik bileenlerin potansiyel kayna olarak
Yunanistan kkenli aromatik bitki ekstraktlarn incelemilerdir. Metanol
ekstraktlarnda mevcut fenolik antioksidanlarn miktar ve tanmlanmas iin UV
detektrl RP-HPLC kullanmlardr. Miktar en fazla bulunan fenolik asitlerin
ferulik asit (1,1-280 mg/100 g kuru rnek) ve kafeik asit(1,2-60 mg/100 g kuru
rnek) olduunu; (+)-katein ve kuersetinin ise en fazla bulunan flavonoidler
olduunu saptamlardr. Apigenin ve luteolini srasyla Menta pulegium ve Thymus
vulgaris ekstraktlarnda yksek miktarda belirlemilerdir. Antioksidan kapasiteyi,
kuru tlm bitkilerde ve onlarn metanol ekstraklarnda, substrat olarak ayiei
ya kullanarak Rancimat testi ile belirlemilerdir. Hem toz halindeki bitkinin, hem
de metanol ekstraktnn antioksidan kapasite gsterdiini ifade etmilerdir.
Ekstraktlardaki toplam fenol ierii, spektrofotometrik olarak Folin-Ciocalteu
yntemine gre belirlemiler ve sonularn 121 mg gallik asit/100 g kuru rnek
aralnda deitiini tespit etmilerdir. Ekstraktlarn antimikrobiyal aktivitesinin de
seilen mikroorganizmalara kar alldn rapor etmilerdir.
-
2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT
39
Gs ve ark., (2006), 100, 125, 150 ve 175C scaklklardaki ar stlm
su ekstraksiyonu yntemi ile Achillea monocephala yaprak ve ieklerinin uucu
yalarnn ekstraktn incelemilerdir. Farkl scaklklarda ar stlm su
kullanlarak elde edilen uucu ya bileenleri TOF-MS ile tanmlamlardr. En
yksek uucu ya verimini 150C de 2 mL/dak. ak hznda 30 dakikalk
ekstraksiyonda elde etmilerdir. En yksek verim yaprak ve iekler iin srasyla
%2,90 ve %1,58 olarak belirlemilerdir. Yaprak ya iin ana bileenler kamfor ve
borneol, iek ya iinse kamfor, borneol, 1,8-cineol ve -kamfoleral olduunu
tespit etmilerdir. 150C de ar stlm su ile ekstraksiyonun ilk 20 dakikada
tamamlandn bildirmilerdir.
Sefidkon ve ark., (2007), satureja rechinger jamzad bitkisinin ieklerindeki
uucu yalar subuhar, hidrodestilasyon, buhar yntemi olmak zere farkl
destilasyon yntemiyle almlardr. iekler 2 devrede toplanmtr. Tomurcuk
halleri 1.evre iken, tam am halleri 2. evredir. iek tomurcuklarndan 54 bileeni
hidrodestilasyonla elde etmilerdir. Temel bileenleri carvacrol (%56,19), p- simen
(%14) ve -thujone (%4,7) olarak belirlemilerdir. Olgunlam ieklerden 3 farkl
ekstraksiyon ynteminden elde edilen uucu yalarn temel bileeninin carvecrol
olduunu saptamlardr. Carvacroln % dalm; hidrodestilasyon ( %86,6),
subuhar (%89,3), buhar destilasyonu (%84) olarak belirlenmitir. Bu 3 yntem
kyaslandnda uucu ya miktarnn en fazla hidrodestilasyonla en az miktarn ise
buhar destilasyonuyla elde edildiini belirtmilerdir.
Giray ve ark., (2008), Hidrodestilasyon (HD), subkritik su ekstraksiyonu
(SbKSE) ve organik zc kullanarak ultrasonik banyo ekstraksiyonu (USE) ile
elde edilen Lavandula stoechas (lavanta) ieklerinin uucu ekstraktnn
kompozisyonunu gaz kromatografisi-mass spektrometresi(GC-MS) ile
deerlendirmilerdir. SbKSE ekstraktnda 124 bileen belirlenirken, HD ve USE
ekstraktlarna srasyla 94 ve 65 sinyal tespit etmilerdir. ekstraktta ana
bileenleri, fencho