ekstaksiyon yöntemleri

86
ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ YÜKSEK LİSANS TEZİ Kemal CELLAT BAZI ENDEMİK BİTKİLERİN UÇUCU YAĞ BİLEŞENLERİNİN EKSTRAKTE EDİLMESİ VE İÇERİKLERİNİN ARAŞTIRILMASI KİMYA ANABİLİM DALI ADANA, 2011

description

ektraksiyon

Transcript of ekstaksiyon yöntemleri

  • UKUROVA NVERSTES FEN BLMLER ENSTTS

    YKSEK LSANS TEZ

    Kemal CELLAT

    BAZI ENDEMK BTKLERN UUCU YA BLEENLERNN EKSTRAKTE EDLMES VE ERKLERNN ARATIRILMASI

    KMYA ANABLM DALI

    ADANA, 2011

  • UKUROVA NVERSTES FEN BLMLER ENSTTS

    Kemal CELLAT

    YKSEK LSANS TEZ

    KMYA ANABLM DALI Bu tez 14/01/2011 Tarihinde Aadaki Jri yeleri Tarafndan Oybirlii / Oyokluu ile Kabul Edilmitir. . ... Prof.Dr.ermin GL Prof.Dr.Sultan GRAY Do.Dr.Aye EVEREST DANIMAN YE YE Bu Tez Enstitmz Kimya Anabilim Dalnda Hazrlanmtr. Kod No:

    Prof. Dr.lhami YENGL Enstit Mdr Bu alma .. Bilimsel Aratrma Projeleri Birimi Tarafndan desteklenmitir. Proje No :FEF2010YL14 Not : Bu tezde kullanlan zgn ve baka kaynaktan yaplan bildirilerin, izelge, ekil ve fotoraflarn kaynak gsterilmeden kullanm, 5846 sayl Fikir ve Sanat Eserleri Kanunundaki hkmlere tabidir.

    BAZI ENDEMK BTKLERN UUCU YA BLEENLERNN EKSTRAKTE EDLMES VE ERKLERNN ARATIRILMASI

  • I

    Z

    YKSEK LSANS TEZ

    Kemal CELLAT

    UKUROVA NVERSTES FEN BLMLER ENSTTS

    KMYA ANABLM DALI Danman : Prof. Dr. ermin GL Yl : 2010, Sayfa: 73 Jri : Prof. Dr. ermin GL : Prof.Dr.Sultan Giray : Do.Dr.Aye EVEREST

    Uucu yalar birok sektrde nemi gittike artan maddelerdir. Bu almada baz endemik bitkilerin yapraklarndan su destilasyonu ve subkritik su ekstraksiyonu ile uucu ya elde edilmitir. Bu iki yntem kyaslandnda genellikle subkritik su ekstraksiyonunun hem nitelik hem de nicelik olarak daha etkili bir yntem olduu saptanmtr. Anahtar Kelimeler : SubKritik Su, Hidrodestilasyon, Uucu Ya

    BAZI ENDEMK BTKLERN UUCU YA BLEENLERNN EKSTRAKTE EDLMES VE ERKLERNN ARATIRILMASI.

  • II

    ABSTRACT MSc Thesis

    Kemal CELLAT

    UKUROVA UNIVERSITY

    INSTITUTE OF NATURAL AND APPLIED SCIENCES DEPARTMENT OF CHEMISTRY

    Supervisor : Prof. Dr. ermin GL Year : 2010, Pages: 73 Jury : Prof. Dr. ermin GL : Prof.Dr.Sultan GRAY : Assoc.Prof.Dr.Aye EVEREST

    Essential oils are industrial importance compounds. In this study essential oils of some endemic plants were extracted with subcritical water and hydro destilation extraction methods. Results showed that subcritical water extraction is more effective to extract essential oils.

    Keywords: Suberitical water, Hidrodistilation, Essential oil

    ESSENTIAL OIL EXTRACTION AND INVESTIGATION OF COMPONENTS OF SOME ENDEMIC PLANTS

  • III

    TEEKKR

    Yksek lisans eitimim ve tez almam sresince bana deerli gr ve

    katklaryla yol gsteren, sabr ve hogrsyle her zaman bana destek olan tez

    danmanm ve hocam Sayn Prof. Dr. ermin GLe;

    Laboratuar almalarm iin gerekli koullar salayan Sayn Prof. Dr. Sultan

    GRAYa

    Bitki rneklerin teminini ve tanmlanmasn gerekletiren Mersin

    niversitesi Fen-Edebiyat Fakltesi Biyoloji Blm retim yesi Sayn Do. Dr.

    Aye EVERESTe;

    Verilerin hazrlanmas ve deerlendirilmesi aamasnda bilgi ve yardmlar ile

    katkda bulunan retim grevlisi Sayn Dr. Erdal KUVURANa;

    alma arkadalarm; Orkide EREN, Fatma MIDIK, Meltem SNMEZ ve

    Nilgn KETe;

    Organik laboratuarndaki tm alma arkadalarma;

    almam sresince ilgi ve desteklerini esirgemeyen tm aratrma grevlisi,

    tekniker ve blm alanlarna;

    Eitimim iin her trl fedakrl gsteren, hayatm boyunca desteini ve

    sevgisini hissettiim canm aileme teekkr bir bor bilirim.

  • V

    NDEKLER SAYFA

    Z ........................................................................................................................ I ABSTRACT ........................................................................................................ II TEEKKR ...................................................................................................... III NDEKLER ....................................................................................................V ZELGELER DZN ..................................................................................... VII EKLLER DZN ........................................................................................... IX SMGELER VE KISALTMALAR .................................................................... XI 1. GR .............................................................................................................. 1 1.2. Endemizm ................................................................................................... 3 1.3. Uucu Yalar .............................................................................................. 4 1.3.1. Uucu Yalarn zellikleri .................................................................. 5 1.3.2. Uucu Yalarn Kimyasal Bileimi... ................................................... 6 1.3.3. Uucu Yalarn Snflandrlmas ........................................................ 7 1.3.3.1. Kimyasal Bileimlerine Gre ................................................... 7 1.3.3.1.(1) Monoterpenler ..................................................................... 8 1.3.3.1.(2) Seskiterpenler ...................................................................... 8 1.3.3.1.(3) Diterpenler ve Triterpenler .................................................. 9 1.3.3.2. Aromatik zelliklerine Gre .................................................... 9 1.3.3.3. Farmakolojik ve Terapik Etkilerine Gre ............................... 10 1.3.4. Uucu Ya Elde Etme Yntemleri ..................................................... 10 1.3.4.1. Destilasyon ............................................................................ 11 1.3.4.1.(1) Su Destilasyonu................................................................. 12 1.3.4.1.(2) Buhar Destilasyonu ........................................................... 13 1.3.4.1.(3) Vakum Destilasyonu ......................................................... 14 1.3.4.1.(4) Hidrodifzyon ................................................................... 15 1.4. Ekstraksiyon Yntemi ............................................................................... 15 1.4.1. zc Ekstraksiyonu ...................................................................... 16 1.4.1.1. Maserasyon............................................................................ 16 1.4.1.2. Enfloraj.................................................................................. 17 1.4.1.3. Scak Ya ile Ekstraksiyon .................................................... 17 1.4.1.4. Organik zc Ekstraksiyon ................................................ 17

  • VI

    1.4.2. Basnl Solvent Ekstraksiyonu (BSE) ............................................... 18 1.4.2.1 Sub kritik Su Ekstraksiyonu (SbKSE) ..................................... 19 1.4.2.2 Sperkritik Sv Ekstraksiyonu ................................................ 22 1.4.3. Mikrodalga Ekstraksiyonu (Microwave-assisted Extraction) ............. 24 1.4.4. Sktrlm zc Ekstraksiyonu ................................................... 24 1.4.5. Kat-Faz Mikroekstraksiyon (SPME) ................................................. 25 1.4.6. ok Ynl Ekstraksiyon Yntemleri ................................................. 26 1.4.7. Mekanik Yntem (Presleme) ............................................................. 27 2. NCEK ALIMALAR .............................................................................. 29 2.1. Alkanna Trleri le Yaplan almalar ..................................................... 29 2.2. Centaurea Trleri le Yaplan almalar .................................................. 29 2.3. Stachys Trleri le Yaplan almalar ...................................................... 31 2.4. SbK. Akkanlarla Dier Bitkilerin Ekstraksiyonu ile lgili almalar ...... 36 3. MATERYAL VE METOD ............................................................................ 41 3.1. Materyal ................................................................................................... 41 3.1.1. Bitkisel rnein Temin Edilmesi ...................................................... 42 3.1.2. Kullanlan Kimyasallar ...................................................................... 41 3.1.3. Kullanlan Cihaz, Ara ve Gereler ................................................... 41 3.2. Metod ....................................................................................................... 42 3.2.1. Clevenger Cihaz ile Hidrodestilasyon ............................................... 42 3.2.2. Subkritik Su Ekstraksiyonu ............................................................... 42 3.2.3.GC-MS Analizi .................................................................................. 43 4. BULGULAR VE TARTIMA........................................................................45 4.1. Bulgular .................................................................................................... 45 4.2. GC-MS Sonular ..................................................................................... 46 4.2.1. Alkanna aucherena ile Yaplan almalar ......................................... 46 4.2.2. Centaurea sp. ile Yaplan almalar .................................................. 49 4.2.3. Stachys rupestris ile Yaplan almalar ............................................. 52 5. SONULAR VE NERLER ....................................................................... 57 5.1.Sonular ..................................................................................................... 57 5.2.neriler ..................................................................................................... 59 KAYNAKLAR .................................................................................................. 61 ZGEM ...................................................................................................... 73

  • VII

    ZELGELER DZN SAYFA

    izelge 1.1. Gazlarn, svlarn ve Sperkritik akkanlarn fiziksel zelliklerinin karlatrlmas ............................................................................ 5 izelge 1.2. Sperkritik sv CO2 de znebilen madde gruplar................... 23 izelge 2.1. Stachys sp. uucu yalarnn kimyasal bileimi ............................ 35 izelge 4.1. Bitkilerin HD ile elde edilen ekstraktlarn yzde verimleri........... 45 izelge 4.2. Bitkilerin SbKSE ile elde edilen ekstraktlarn yzde verimleri ..... 45 izelge 4.3. Alkanna aucherena uucu yann bileenleri. ............................. 46 izelge 4.4. Centaurea sp. uucu yann bileenleri....................................... 50 izelge 4.5. Stachys rupestris. uucu yann bileenleri. ................................ 53

  • VIII

  • IX

    EKLLER DZN SAYFA

    ekil 1.1. Uucu yalar ierisinde bulunan baz bileiklerin kimyasal yaplar 7 ekil 1.2. Basit destilasyon dzenei ............................................................ 12 ekil 1.3. Su destilasyonunda kullanlan Clevenger aleti .............................. 13 ekil 1.4. Sabinanhidratasetatta meydana gelen termal degradasyon ........... 13 ekil 1.5. Su buhar destilasyonu dzenei ................................................... 14 ekil 1.6. Vakum destilasyonu dzenei ...................................................... 15 ekil 1.7. BSE cihaznn ksmlar ................................................................ 19 ekil 1.8. Su iin l diyagram ................................................................... 22 ekil 3.1. Sub-kritik akkan ekstraksiyon sistemi ........................................ 43 ekil 4.1.(a). Alkanna aucherena yapraklarndan SbKSE ile elde edilen uucu yan

    010 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................... 48 ekil 4.1.(b) Alkanna aucherena yapraklarndan SbKSE ile elde edilen uucu yan

    1015 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 48 ekil 4.1.(c) Alkanna aucherena yapraklarndan SbKSE ile elde edilen uucu yan

    1520 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 48 ekil 4.1.(d) Alkanna aucherena yapraklarndan SbKSE ile elde edilen uucu yan

    2025 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 49 ekil 4.1.(e) Alkanna aucherena yapraklarndan SbKSE ile elde edilen uucu yan

    2530 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 49 ekil 4.2.(a) Centaurea sp. yapraklarndan SbKSE ile elde edilen uucu yan

    010 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................... 51 ekil 4.2.(b) Centaurea sp. yapraklarndan SbKSE ile elde edilen uucu yan

    1015 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 51 ekil 4.2.(c) Centaurea sp. yapraklarndan SbKSE ile elde edilen uucu yan

    1520 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 52 ekil 4.2.(d) Centaurea sp. yapraklarndan SbKSE ile elde edilen uucu yan

    2025 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 52 ekil 4.3.(a) Stachys rupestris bitkisinden SbKSE ile elde edilen uucu yan

    010 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................... 54 ekil 4.3.(b) Stachys rupestris bitkisinden SbKSE ile elde edilen uucu yan

    1015 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 55 ekil 4.3.(c) Stachys rupestris bitkisinden SbKSE ile elde edilen uucu yan

    1520 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 55

  • X

    ekil 4.3.(d) Stachys rupestris bitkisinden SbKSE ile elde edilen uucu yan 2025 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 56

    ekil 4.3.(e) Stachys rupestris bitkisinden SbKSE ile elde edilen uucu yan 2530 dk arasndaki GC-MS kromatogram .................................. 56

  • XI

    SMGELER VE KISALTMALAR

    BSE : Basnl Solvent Ekstraksiyonu

    GC : Gaz Kromatografisi

    GCMS : Gaz Kromatografisi ve Ktle Kromatografisi

    HD : Hidrodestilasyon

    HPLC : Yksek Performans Sv Kromatografi (High Performance Liquid

    Chromatography)

    RT : Alkonma Zaman (Retention time)

    SbKSE : Subkritik Su Ekstraksiyonu

    SDE : ok Ynl ekstraksiyon Yntemleri

    SFE : Sper Kritik Sv Ekstraksiyonu (Supercritical Fluid Extraction)

    SPME : Kat-Faz Mikroekstraksiyon

    USE : Ultrasonik Banyo Ekstraksiyonu

    VD : Vakum Destilasyonu

  • XII

  • 1. GR Kemal CELLAT

    1

    1. GR

    Bitkiler insanln var oluundan beri hayatn vazgeilmez temel

    kaynaklarndan biridir. lkalardan beri insanlar bitkileri eitli amalarla

    kullanmlar, bitkileri tanm ve tantmaya almlardr. Kullandmz besinler

    genellikle bitkisel ve hayvansal kaynakldr. Bitkiler besin maddesi olarak

    kullanlmalarnn yan sra koku verici ve tat verici olarak da kullanlmaktadrlar.

    Bitkilerin tedavi amacyla kullanlmas ise ilk uygarlklara kadar dayanr. Bitkilerden

    elde edilen ilk etken madde 1805te Alman Kimyac Serturme tarafndan afyon

    bitkisinden izole edilen morfindir. Bunu 1820de knaknann kabuklarndan kinin,

    1868de yksk otu (Digitalin) yapraklarndan kalp yetmezlii tedavisinde kullanlan

    digitalin ve 1890da st dal kabuundan asetil salisilik asidin izolasyonu takip

    etmitir (Baytop,1984). Daha sonralar doal ilalarn sentetik trevleri sentezlenerek

    insanlarn hizmetine sunulmutur. Baz doal ilalarn laboratuarda sentezi pahal bir

    ilem olduu iin hala bitkisel droglardan elde edilmektedir. Morfin bunlardan

    biridir. Gnmzde eczanelerde satlan ilalarn birou bitkisel kaynakl ya da

    bitkisel kaynakl bileiklerin sentezlenmi trevleridir. Sentetik olarak elde edilen

    ilalarn istenmeyen yan etkilerinin olmas, insanlar tekrar doal kaynakl ilalar

    kullanmaya ynlendirmitir. Bu amala yeni doal ila ham maddeleri bulmak zere

    bitkiler zerinde yaplan aratrmalar gn getike artmaktadr. Romanya,

    Macaristan, in, Kore, Japonya ve Bulgaristan rneklerindeki gibi birok lkede

    bitkilerle tedavi bir devlet politikas halinde yrtlmektedir. (Altan vd., 1999;

    Baytop, 1999; Baer, 2001; Kandemir ve Beyazolu, 2002; Ertu, 2004b; imek

    vd., 2004).

    Tedavi amacyla kullanlan ve bilinen tbbi bitki miktarnn 20,000 saysna

    ulat tahmin edilmektedir. Bunlardan 4.000 bitkisel drog yaygn bir ekilde

    kullanlrken, Avrupada 2.000 kadar bitkisel drogun ticareti yaplmaktadr ve dnya

    bitkisel ila pazar 1998 yl rakamlarna gre, 14 milyar Amerikan dolar iken,

    19912000 yllar ortalama rakamlarna gre, Dnya yllk tbbi ve aromatik bitkiler

    dalm 400.000 ton ve 1.3 milyar Amerikan dolar civarndadr. Bu miktarn % 80i,

  • 1. GR Kemal CELLAT

    2

    en fazla dsatm yapan 12 lke (in, Hindistan, ABD, Almanya, Meksika, Msr,

    ili, Bulgaristan, Singapur, Fas, Pakistan, Trkiye) tarafndan karlanmtr. Ayn

    kaynaklara gre, Trkiye dsatm yapan lkeler arasnda % 5lik pay ile 12. srada

    yer almaktadr. Buna karn, yurtii ilgili kurumlardan derlenen istatistiksel rakamlar

    Trkiyenin 1999-2003 yllarn kapsayan son be yllk tbbi ve aromatik bitkiler

    dsatm miktarlarnn yllara gre 33.000 ile 52.000 ton arasnda gerekletiini

    gstermektedir (zgven ve ark., 2005).

    Dnyada yaam standard ykseldike tketim de artmaktadr. Bu art, tbbi

    ve aromatik bitkiler iin de geerlidir. Bu bitkilerin tketim alan ok genitir. En

    nemli kullanm alanlar ise ila, parfm, kozmetik, di macunu, sabun, ekerleme

    sanayi olup ayrca ay ve baharat olarak tketilmektedirler (Baytop, 1999).

    Trkiye corafi konumu itibar ile zengin bir bitki rtsne sahiptir. Akdeniz,

    Asya, Avrupa gibi farkl corafik alanda ve nemli iklimsel kuan ortasnda yer

    al, lkemizi bitki eitlilii ve endemik bitkiler asndan zengin bir lke haline

    getirmitir. Trkiye florasnda yaklak 9,000 tr kaytldr. Bunlarn ortalama 1,000

    kadar ila ve baharat ham maddeleridir ve halk arasnda zellikle ay veya eni

    olarak kullanlmaktadr. Trkiye florasna ait trlerin % 30u aromatik bitkilerdir.

    Bat ve Gneydou Anadolu Blgeleri uucu ya ieren bitkilerce zengindir. 1948 ve

    1974 Trk kodekslerinde 140 kadar tbbi bitki kaytldr ancak gnmzde yaklak

    500 bitki tbbi amalarla kullanlmaktadr. (Baer, 1995b; Baytop, 1999; Baytop,

    1993; Baer, 2006).

    Bununla beraber, Trkiyenin doal bitkilerinin ok nemli bir ksmnn

    henz kimyasal ierikleri bilinmemektedir. Dnya zerinde yetien 250.000 iekli

    bitkinin etken madde bakmndan ok aznn aratrlm olduu gz nne alnrsa,

    bitkiler leminde kefedilmeyi bekleyen birok gizemin olduunu syleyebiliriz

    (Baytop,1984; Ilsulu, 1992).

  • 1. GR Kemal CELLAT

    3

    1.2 Endemizm

    Bilindii gibi yeryznn belirli bir blgesinde yaayan ve baka sahalarda

    rastlanmayan bitki ve hayvan trlerine endemik, bu olaya da endemizm ad

    verilir. Endemik bir trn alannn boyutu ok dar ya da ok geni olabilir. Ancak

    nemli olan sz konusu bitki veya hayvan rnn yaylnn belirli bir blgeyi

    ilgilendirmesidir. Tersi durumlarda endemizmden sz edilemez. Canllar doal

    engellerle karlatklar zaman, yayllar kesintiye urar ve genelde topluluklar

    paralanarak farkllar. Paralanan yaam alanlar sonucunda trlerin gen yaplar

    deierek yeni trler oluur. Bir sahadaki endemizm oran ise, o alann jeolojik

    anlamda ne kadar eski olduuna, izolasyon derecesine, izolasyonun sresine ve

    topografik zelliklere bal olarak deiiklik gsterir. Blge jeolojik olarak ne kadar

    eski ise, orada eskiye ait flora ya da fauna izleri bulmak olasl da o kadar yksektir

    (Erin, 1978:108109).

    Bitki eitlilii asndan lman kuak lkeleri arasnda nemli bir yere sahip

    olan Trkiyenin, florasnn 1/3 kadarnn da endemik bitkilerden olumas, bu

    eitliliin korunmas anlamnda byk deer ifade etmektedir.

    Aslnda serpantinler zerinde yayl gsteren bitkiler, zellikle de

    endemikler tm dnyada youn olarak taranmaktadr. nk bu esiz bitki

    gruplardan bazlar ekonomik deer de ifade etmektedir. rnein baz bitkiler sanayi

    ve maden blgeleri gibi sahalarda insan kaynakl metallerle kirletilmi olan

    topraklarn, bitkilerle temizlenmesi ve yeniden yeillendirilmesi iin nemli bir

    potansiyel olarak grlmekte ve denenmektedir (Prasad ve Freitas 1999: 20-21;

    Prasad ve Freitas, 2003; Davis ve ark., 2001: 85; Rigg ve ark., 2005).

    Bugn dnyann eitli blgelerine ait olan trler ok farkl alanlarda

    yetitirilmektedir. Dnya Salk rgt (WHO), insanlarn %60 kadarnn genel

    salnn bitkilere dayal olduunu tahmin etmektedir (Walker, 2001). Bulunduu

    alanda bitki eitlilii ile daha zel niteliklere sahip olan Anadoluda her geen gn

    bitki rts iinde bilimsel anlamda yeni trler tanmlanmaktadr ve bu bitkilerin

    says da olduka fazladr (Avc, 2005).

  • 1. GR Kemal CELLAT

    4

    1.3 Uucu Yalar

    Uucu ya, bitkilerin yaprak, meyve, kabuk veya kk ksmlarndan elde

    edilen, oda scaklnda sv halde olan, kolaylkla kristalleebilen genellikle renksiz

    veya ak sar renkli, uucu, kuvvetli kokulu, doal bir rndr. Gzel kokulu

    olmasndan dolay esans ya da eterik yada denilmektedir. Su ile karmadklar iin

    ya olarak tanmlansalar da sabit yalardan farkldrlar (Ceylan, 1983).

    Birok bitkinin karakteristik kokular, ierdikleri uucu yadan

    kaynaklanmaktadr. Uucu yalar akta brakldklarnda oda scaklnda bile

    buharlaabilirler. Uucu yalarn pek az hari gzel kokuludurlar. Bu sebeple

    bunlara esans da denilmektedir. Bunlar ayrca su ile karmadndan ve su

    yzeyinde tabaka oluturduundan ya ad ile de anlrlar. Ancak bunlarn sabit

    yalarla nemli farkllklar bulunmaktadr. Uucu yalar su buhar ile

    srklenebilmekte, szge kad zerinde leke brakmamaktadrlar. Hlbuki sabit

    yalar su buharnda srklenmezler ve szge kad zerinde kalc leke brakrlar.

    Uucu yalar ya asidi trigliserit yapsnda deildirler. Ancak k ve hava karsnda

    zamanla oksitlenir ve reineleirler. Yine sulu etanolde znebilme zellii bu

    yalar sabit yalardan ayran dier nemli bir farkllktr (Ceylan, 1997).

    Kimyasal yaplarnda en byk grubu terpenler oluturmaktadr. Bununla

    birlikte az miktarda alkoller, aldehitler, esterler, fenoller, azot ve kkrt ieren

    bileiklerde bulunmaktadr. Terpenlerin oksitlenmesi ile meydana gelen oksijenli

    trevler koku, tat ve terapik zellikteki maddelerdir (Linskens ve Jackson, 1997).

    Son yllarda alternatif tbbn bir dal olarak grlen aromaterapiye kar

    duyulan ilgi, uucu ya kullanmn da artrmtr. Eterik yalar, terapilerde

    uygulanan masajlarda ya da rahatlatc banyolarda kullanlmaktadr. Bunun dnda

    uucu yalar yaygn olarak parfm, kozmetik, gda ve iecek sanayilerinde, tpta ve

    ev temizlik rnlerinde kullanlmaktadr. Bu yalar koku ve tat endstrileri iin

    deerli bir konuma sahiptir. Eczaclkta, ilalarn koku ve tatlarn dzeltici olarak

    kullanlrlar. Baz yalar (rn. sedir ve lavanta) ise bcek kovucu zellii ile dikkati

    ekmektedir (Kl, 2008).

    Btn bunlarn yannda uucu yalarn ila endstrisindeki yeri gittike

  • 1. GR Kemal CELLAT

    5

    artmaktadr; nk analjezik (ar dindiren), antiseptik (mikroplarn remesini

    nleyen), antifungal (mantara kar), antiviral (virsn tesirini nleyen), bakterist

    (bakterilere kar), sedatif (sakinletirici), stimulan (uyarc), antioksidan (serbest

    radikallerin olumsuz etkilerini giderici) gibi etkileri vardr. Bu zellikler uucu ya

    trne gre deiiklik gstermektedir; fakat hepsinin ortak yan genel olarak

    antibiyotik, dezenfekte edici, baklk sistemini glendirici etkileridir (Url 2)

    Dnyada uucu ya retimi birok lkede yaplmaktadr. Uucu ya reten

    lkeler arasnda gelimekte olanlarn yannda gelimi lkeler de bulunmaktadr. Bu

    durum uucu ya bitkilerinin retiminin gelimi lkelerde karl olmas nedeni ile

    yapldn gstermektedir. Ayrca fazla bir yatrma gerek duymadan uucu yan

    elde edilebilecei, uucu yan gelimi lkeler yannda az gelimi lkelerde de elde

    edilmesinden anlalmaktadr (Ceylan, 1997).

    Uucu yalar ok konsantre rnler olduklarndan ykte hafif ucuz rn

    niteliine sahiptirler. retimleri genel olarak teknik adan g deildir ve uzun

    mesafelere, deniz ar lkelere tanmalar kolaydr.

    Trkiye zellikle uucu ya ieren bitkiler bakmndan ok zengin bir floraya

    sahip bulunmaktadr. Ancak gl dnda hemen hemen hibir uucu ya bitkisinin

    byk bir retim alan bulunmamaktadr. Sadece uucu ya bitkileri bakmndan

    zengin bir floraya sahip olmamz nedeni ile floradan toplanan bitkilerin bir

    ksmndan ya elde edilmektedir (Tanker,1976; Ceylan, 1997).

    1.3.1 Uucu Yalarn zellikleri

    Uucu yalar genellikle oda scaklnda svdr. Ancak gl ya, anason ya

    gibi sv olmayan baz uucu yalarda vardr. Buharlatrldklarnda geride herhangi

    bir kalnt brakmazlar. Fiziksel zellikleri ynnden uucu yalar birbirlerine

    genellikle benzerler. Uucu yalarn krlma indisleri yksek olup ounluu optike

    aktiftir. Spesifik evirmeleri uucu ya tanmaya yardmc olur. Krlma indisinde ve

    polarize evirme derecesinde oluan deimeler uucu yan saflnn

    bozulduunu gsterir. (Demirakmak, 1994; Tanker ve Tanker, 1985).

  • 1. GR Kemal CELLAT

    6

    Tm lipofil zclerde (petrol eteri, kloroform, benzen, eter vs. ) iyi

    znrler. Buna karn suda ok az znrler (1/200 orannda). Ancak bu znme

    kokularnn suya gemelerine yeter. Uucu yalar genel olarak renksiz veya ak sar

    renklidir. Ancak karanfil ya gibi sardan kahverengiye veya papatya ya gibi

    yeilden maviye kadar deiik renkte olanlar da vardr. Ayrca uzun sre akta

    kalacak olurlarsa renkleri koyular. Uzun sre saklamada, k veya oksijenin etkisi

    ile uucu yalarn bazlar reineleir. Bu durumda genellikle bir koku deiimi ve

    yan kalitesinin azal sz konusu olur (Tanker, 1976)

    1.3.2 Uucu Yalarn Kimyasal Bileimi

    ou uucu yalar ok sayda bileiin karmndan oluurlar. Bu yzden

    kimyasal bileimleri olduka karmaktr. Uucu yalar genellikle hidrokarbonlar ve

    hidrokarbonlarn oksijenli trevlerinden meydana gelirler. Bu trevler arasnda

    alkoller, asitler, esterler, aldehitler, ketonlar, fenol ve fenol eterleri, kinonlar,

    laktonlar, furan trevleri, oksitler, aminler ve kkrtl bileikler de yer alr. Uucu

    yalarda bulunan maddelerin ou terpen kkenlidir. Terpenoitler izopren trevleri

    olup, uucu yalarda mono, seski, diterpenler ve bunlarn oksijenli trevlerine

    rastlanr. Daha yksek molekll olanlara reine, lateks vb. formlarda eitli

    bitkilerde rastlanmaktadr. Uucu yalar glikozit halinde veya reinelerle (oleorezin)

    ve zamkla (oleogummirezin) birlikte bulunabilirler (Baer ve ark., 2005; Baer,

    2006; Guenther, 1948). ekil 1.1.de uucu yalarn ierisinde bulunan baz

    bileiklerin kimyasal yaplar verilmitir.

  • 1. GR Kemal CELLAT

    7

    ekil 1.1. Uucu yalar ierisinde bulunan baz bileiklerin kimyasal yaplar.

    1.3.3 Uucu Yalarn Snflandrlmas

    Uucu yalar deiik zelliklerine gre gruplara ayrlabilir. Bunlar kimyasal

    bileimleri, aromatik zellikleri, farmokolojik ve terapik etkileri gz nnde

    bulundurularak gruplandrlabilirler (Ceylan, 1997).

    1.3.3.1 Kimyasal Bileimlerine Gre

    Kimyasal bileimleri ynnden deiik droglarn uucu yalar ok farkllklar

    gsterir. Uucu yalardaki eitli bileikleri 4 grup altnda toplayabiliriz.

  • 1. GR Kemal CELLAT

    8

    1. Terpenik bileikler

    2. Aromatik bileikler

    3. Dz zincirli hidrokarbonlar

    4. Azot ve kkrt tayan bileikler

    Uucu yalarn byk ounluu (%90) terpenik maddelerden olumutur.

    Terpenik maddeler ise uucu yalarn iinde monoterpen, seskiterpen ve diterpen

    olarak bulunur. Terpenlerin oksitlenmesiyle meydana gelen oksijenli trevler, uucu

    yalarn kendine zg kokusunu, tadn ve terapik zelliini verir. Bu nedenle uucu

    ya ieren bitkiler incelenirken ierdikleri oksijenli bileikler esas alnr.

    1.3.3.1.(1) Monoterpenler (C10)

    Monoterpenler iki izopren nitesinden oluan C10H16 molekl formlne sahip

    bileiklerdir. Bitki aleminde yaygn olarak bulunurlar. Parfmeride ve gda

    maddelerinde koku verici olarak kullanlrlar. Bugn uucu yalarda 150den fazla

    monoterpen bulunmutur. Monoterpenler balca 3 grup altnda toplanabilir.

    a. Etken maddeleri asiklik monoterpen trevi olanlara rnek olarak osimen, sitral,

    sitronellal, geraniol gsterilebilir. Bu bileikler zellikle gl, bergamut, kini,

    melissa, limon, safran gibi bitkilerden elde edebilir.

    b. Etken maddesi monosiklik monoterpen trevi olanlara rnek olarak nane, kimyon,

    okalipts, defne gibi bitkilerden elde edilen terpinen, mentol, menton, kuminal

    gsterilebilir.

    c. Etken maddesi bisiklik monoterpen trevi olanlara rnek olarak sabinen, tujon,

    kamfen gsterilebilir. Bu bileiklerin yaygn olarak bulunduu bitkiler ise halk

    dilinde pelin otu, kus dili, kedi otu, solucan otu, pire otu olarak bilinmektedir.

    1.3.3.1.(2) Seskiterpenler (C15)

    Seskiterpenler izopren nitesinden oluan C15H24 molekl formlne sahip

    bileiklerdir. Terpenoitlerin en geni snfn olutururlar. Gnmzde 1000den fazla

  • 1. GR Kemal CELLAT

    9

    seskiterpen bilinmekte ve bunlar 100 farkl karbon iskeleti tamaktadr.

    Seskiterpenler zellikle tat ve ila bileeni olarak byk deeri olan bir gruptur.

    Bunlar da asiklik, monosiklik, bisiklik ve trisiklik seskiterpenler olarak alt gruplara

    ayrlr. Bugn uucu yalarda 1000 kadar seskiterpen balantl trevler

    bulunmaktadr. Seskiterpenlere rnek olarak bisabolol, kamazulen, farnesol

    verilebilir. (Connolly ve Hill, 1991; Devon, 1972; Djerassi, 1994a; Djerassi, 1994b;

    Djerassi, 1994c; Fischer, 1990).

    1.3.3.1.(3) Diterpenler (C20) ve Triterpenler (C30)

    Terpenik ve aromatik maddelerin oksijensiz yada oksijenli trevlerinden bir ou

    bir uucu yada karm halinde bulunmaktadr. Oksijensiz olanlar ounlukla kolay

    uucudurlar. Uucu yalar dk scaklklarda bile sv halde kalabilirler. Oksijenli

    trevler ise daha az uucudurlar ve uucu ya soutulduunda bir ou kerek

    oksijensiz bileiklerden az veya ok ayrlrlar. Baz uucu yalarda ken ksmda

    doymu hidrokarbonlar bulunabilir. Uucu ya soutulunca ken ksmna

    stearopten, bu koullarda sv halde kalan ksmna da elaopten ad verilir. Uucu

    yalara fraksiyonlu destilasyon uyguland zamanda ilk ele geen fraksiyonlar

    eleoptenden oluan oksijensiz bileiklerdir. Terpenlerin oksitlenmesi ile meydana

    gelen oksijenli trevler uucu yan kendine zg kokusunu, tadn ve terapik

    zelliini verirler. Uucu yalarda asl nemli olan bileikler oksitlenmi trevleridir.

    Bu nedenle droglar snflandrlrken uucu yalarda bulunan oksijenli bileikler esas

    alnr.

    1.3.3.2 Aromatik zelliklerine Gre

    Uucu yalar koku ve tat zelliklerine gre de gruplandrlabilirler. Buna gre

    uucu yalar

    Aromatika (ok kokulu ve tad iyi olanlar),

    Aromatika-aroma (kokulu ve tad ac olanlar) ve

    Aromatika-acria (kokulu ve tad keskin olanlar)

  • 1. GR Kemal CELLAT

    10

    olmak zere e ayrlrlar.

    Bu zellie sahip uucu yalarn elde edildii bitkiler ise in tarn, Ceylan

    tarn, karanfil, anason, kk Hindistan cevizi, rezene ve kekik gibi bitkilerdir.

    1.3.3.3 Farmakolojik ve Terapik Etkilerine Gre

    Farmakolojik olarak ve terapik etkilerine gre de uucu yalar

    gruplandrlabilirler. Bu grupta yer alan uucu yalar genellikle tedavi amaldrlar

    ve alternatif tbbn nem kazanmasyla da nemleri artmtr (Ceylan 1997).

    Farmakolojik etkilerine gre de uucu yalar antiromatizmal, ksrk kesici, idrar

    sktrc, iltihap azaltan, dezenfektan vs. gibi gruplandrmaya tabi tutulurlar.

    Uucu yalar bulunduklar bitkilere gre aadaki gibi snflandrlmtr:

    1. Kklerinden faydalanlanlar : Karaturp, krmz turp gibi.

    2. Gvdelerinden faydalanlanlar : Zencefil, tarn gibi.

    3. Yapraklarndan faydalanlanlar : Nane, kekik, mercanks, maydanoz,

    defne gibi.

    2. Soan yapsnda olanlar : Mutfak soan, sarmsak gibi.

    3. ieklerinden faydalanlanlar : Karanfil gibi.

    4. Meyvelerinden faydalanlanlar : Kimyon, anason, karabiber, krmz

    biber, vanilya gibi.

    5. Tohumlarndan faydalanlanlar : Hardal, kk Hindistan cevizi gibi.

    1.3.4 Uucu Ya Elde Etme Yntemleri

    Uucu ya eldesi iin 1300l yllarn banda spanya ve Fransada

    destilasyon metodu gelitirilmi, 1550liyllara gelindiinde farmakoloji gibi farkl

    dallarn ihtiyacna cevap verebilmek amacyla yeni teknikler uygulanmaya

    balanmtr (Rangahau, 2001).

    Gnmzde gelien teknolojinin bir sonucu olarak, islenmi gdalara olan

    eilimin artmas; gdann kimyasal ve besleyici zelliklerini, aromasn, tekstrn,

  • 1. GR Kemal CELLAT

    11

    rengini ve dier zelliklerini doala en yakn ekilde muhafaza ederek tketiciye

    sunulmasn gerekli klmtr. Bu yzden gda islemede kullanlan temel ilemler

    arasnda, ayrma teknikleri zel bir nem kazanmtr (Hl ve nl, 1996).

    Bitkisel doal rnler gz nne alndnda, materyali ekstraksiyon ncesi

    bir takm hazrlk basamaklarndan geirmek gerekmektedir. Bunlar; bitkinin seimi,

    toplanmas, tanmlanmas, kurutma ve tme gibi basamaklardr (Sarker ve ark.,

    2006). Kuru materyaller genellikle ekstraksiyon ncesi toz haline getirilirken, yaprak

    vb. organlar kullanlan taze bitkiler alkol gibi bir zcyle maserasyona tabi tutulur

    ya da homojenize edilir (Wijesekera, 1991).

    1.3.4.1 Destilasyon

    ki veya daha fazla sv bileeni, kaynama noktas veya uuculuk farkna dayanarak

    bir karm ierisinden ayrma ilemine destilasyon denir. Uuculuklar arasnda

    byk fark bulunan bileenleri, bir karmn ierisinden destilasyonla ayrmak daha

    kolaydr (Mujtaba, 2004). Bir baka tanmlama ile destilasyonun amac, uucu bir

    svy, ou zaman da farkl uuculuktaki svlar, uucu olmayan bir madde

    ierisinden ayrmaktr (Young, 2003). ekil 1.2.de basit destilasyon dzenei

    grlmektedir.

    Uucu yalarn ounun kaynama noktas suyun kaynama noktasndan

    yksek olmasna ramen byle iki fazl bir sv sisteminde kaynama derecesi, ayr

    ayr her iki svnn kaynama derecelerinden daima daha kk olacaktr. Bylece

    uucu yalar destilasyon yntemiyle bozunmaya uramadan destile edilebilmektedir

    (zg 1973).

    Bu yntem ile elde edilen uucu yalar:

    Yksek oranda kaynama noktas dk bileikler,

    Az miktarda kaynama noktas yksek ve suda znen bileikler iermektedir.

    Destilasyon yntemleri, su destilasyonu, buhar destilasyonu ve vakum

    destilasyonu olmak zere 3e ayrlmaktadr:

  • 1. GR Kemal CELLAT

    12

    ekil 1.2. Basit destilasyon dzenei.

    1.3.4.1.(1) Su Destilasyonu (Hydrodistillation - HD)

    Uucu bileiklerin eldesin de yaygn olarak kullanlan geleneksel bir

    yntemdir. Su destilasyonu, kaynatldnda bozulmayan taze ve kuru bitkisel

    materyale uygulanabilir. Ester ieren uucu yalar iin uygun deildir. Yntemin

    esas; soutucu ile irtibatlandrlan bir cam balon ierisinde su ve bitki materyalinin

    28 saat sre ile kaynatlarak, su buhar ile birlikte hareket eden ya molekllerinin

    soutucuda younlatrlp sudan ayrtrlmasna dayanmaktadr. Su destilasyonunda

    bitkisel materyal her zaman su ile dorudan temas halindedir (Tanker ve Tanker,

    1985; Thapa, 1989; Wijesekera, 1993). Kk lekli retimlerde ekil 1.3te

    grlen Clevenger tipi bir aparatla yaplan destilasyon ilemi, endstriyel

    uygulamalarda byk destilasyon kazanlarnda (imbik) gerekletirilmektedir. Elde

    edilen uucu ya miktar volumetrik olarak ifade edilir. Su destilasyonu en iyi toz

    halindeki materyallerde (rnein; kk ya da odun unu) sonu vermektedir (Jackson,

    1997b).

  • 1. GR Kemal CELLAT

    13

    ekil 1.3. Su destilasyonunda kullanlan Clevenger aleti.

    Elde edilen ya miktar ok olmakla birlikte suyun kaynatlmas esnasnda

    uygulanan yksek scaklk, termal baz reaksiyonlara neden olmaktadr. Bunun

    sonucu olarak artifak oluumu, hidroliz ve izomerizasyon olaylar meydana

    gelmektedir. ekil 1.4.te scaklk etkisi ile meydana gelen ve destilasyon

    yntemlerinde ska rastlanlan bir termal degradasyon grlmektedir. Uucu

    yalarn bileimi pHa bal olarak deise de su destilasyonu ynteminde genellikle

    svnn pH deeri kontrol edilmemektedir (Fakhari ve ark., 2005).

    ekil 1.4. Sabinanhidratasetatta meydana gelen termal degradasyon (Rowe, 1989).

    1.3.4.1.(2) Buhar Destilasyonu (Steam Distillation)

    Buhar distilasyonu, distilasyon kazannn dnda bulunan bir buhar

    jeneratrnde retilen buharn kazann iine yerletirilmi olan bitkinin iinden

    geirilmesiyle uygulanr. Bitkisel materyal buhar giriinin zerinde yer alan zgara

  • 1. GR Kemal CELLAT

    14

    zerine yerletirilir. Kapal kap ierisinde dardan basn ile gnderilen su buhar

    ile uucu ya srklenip soutucuda younlar. Toplama kabnda biriken su ve ya

    karm younluk farkndan dolay birbirinden ayrlr. ekil 1.5.te su buhar

    destilasyonu dzenei grlmektedir.

    ekil 1.5. Su buhar destilasyonu dzenei.

    Bu yntemde buharn hz ve ss kontrol edilebilir. Scaklkla bozulabilen ve

    kolayca hidrolize olabilen bileikleri ieren bitkisel materyallere uygulanr. Byk

    lekte uucu ya retimi iin en ok tercih edilen yntemdir (Thapa, 1989;

    Wijesekera, 1993; Lawrence, 1995; Boyda, 2004).

    1.3.4.1.(3) Vakum Destilasyonu (Vacuum Distillation-VD)

    Baz bileiklerin kaynama noktalar olduka yksektir. Bu bileikleri elde

    etmek amacyla scakl artrmak yerine basnc drmek daha etkilidir. Basn bir

    kez bileiin buhar basncnn altna indirilirse, kaynama ve destilasyon ilemi

    balamaktadr. ekil 1.6da VD dzenei grlmektedir.

  • 1. GR Kemal CELLAT

    15

    ekil 1.6. Vakum destilasyonu dzenei.

    1.3.4.1.(4) Hidrodifzyon

    Bu yntemde buhar distilasyonundan farkl olarak, buhar kazann st

    ksmndan girip bitkisel materyal arasndan geerek aa doru hareket eder. Bitki

    kazann iindeki sepete yerletirilir. Sistemin dnda bulunan buhar jeneratr

    sisteme dk basnta buhar gnderir. Buharla birlikte srklenen ya kazann alt

    ksmndaki soutucuda younlar. Buhar distilasyonuna gre daha yksek verim

    elde edilir (Lawrence, 1995; Boyda, 2004).

    1.4. Ekstraksiyon Yntemi

    Destilasyon yntemi ile birok durumda kabul edilebilir bir saflk ve ho bir

    aroma elde edilebilmesine ramen bu metodun stabil olmayan veya yksek buhar

    scaklndan zarar gren aromatik bileiklere uygulanmas verimi drr. Bu

    faktrler gz nne alnarak koku bileenlerinin ieklerden ayrlmasnda eitli

    zcler kullanlr. Bu amala kullanlan zcler uucu olan ve olmayan olmak

    zere ikiye ayrlr. Enfloraj ve Maserasyon uucu olmayan zcclerle

    ekstraksiyon yntemleridir (Polat ve tle, 1997).

    Ekstraksiyon ilemini geleneksel ve yeni metotlar olmak zere iki gruba

    ayrabiliriz. Sokselet ekstraksiyonu ve maserasyon ilemi geleneksel yntemler

  • 1. GR Kemal CELLAT

    16

    arasnda olup ilem sresi uzundur ve byk miktarlarda evreyi kirletici zcler

    kullanlmaktadr. Sperkritik sv ekstraksiyonu, mikrodalga ekstraksiyonu ise son

    yllarda gelitirilen hzl, etkin ve modern yntemler arasndadr (Moyler,1993).

    1.4.1.zc Ekstraksiyonu (Solvent Extraction)

    Geleneksel ekstraksiyon yntemi olup bitki materyali, direkt olarak oda

    scaklnda zcnn ierisine batrlabilecei gibi bir sokselet ierisinde organik

    zc ile kaynatlmaktadr. Endstriyel almalarda organik zc olarak hekzan

    ve etanol; analitik laboratuar almalarnda ise eter ve pentan-diklormetan (2:1)

    kullanlmaktadr. Ekstraksiyon sonunda, organik zc destilasyon ile ortamdan

    uzaklatrlarak geri kazanlmaktadr. Kalan yas ksm ierisinde ise uucu

    bileikler bulunmaktadr.

    Bu yntemin buhar destilasyonuna gre avantaj, ekstraksiyon srasnda

    dk scaklk kullanlmasdr. Genellikle scaklk, sokselet cihaznda 60oCden az ve

    daldrma ynteminde ise 525 oC arasndadr. Dk scaklk, elde edilen uucu

    yan buhar destilasyonuna gre daha doal bir ierik oluturmasn salamaktadr

    (Linskens ve Jackson, 1997b).

    zc ekstraksiyonunun iki dezavantaj vardr. Bunlardan birincisi

    ekstraksiyon sonras younlatrma ilemi srasnda molekl arl dk uucu

    bileiklerin kayb ve artifaklarn oluumu ikincisi ise ekstraksiyon sonras geri kalan

    zcdr. Bu problem hem ekonomik adan hem de evre kirlilii (toksit

    zellikleri) bakmndan nemlidir. Saf ve kaliteli zcler pahal ve byk

    miktarlarda kullanldnda maddi bir yk getirmektedir.

    1.4.1.1. Maserasyon

    Maserasyon, ieklerden uucu ya eldesi iin kullanlan ilkel metotlardan

    biridir. 6070oCdeki erimi hayvansal yaa veya bitkisel yaa batrlan iekler s

    etkisiyle paralanarak aroma maddelerinin yaa gemesi salanr. Ya iinde kalan

    iek paralar ortamdan uzaklatrlarak zerlerinde kalan ya hidrolik basn

  • 1. GR Kemal CELLAT

    17

    uygulamasyla alnr ve aroma maddelerini ieren yaa katlr. Bu ilem, ya iyice

    aroma maddeleriyle doyana kadar devam ettirilir. Maserasyon, olduka fazla zaman

    alan verimsiz bir ilemdir (Mukhopadhyay, 2000).

    1.4.1.2. Enfloraj

    Yasemin, smblteper gibi baz iekler az miktarda ya ierdiklerinden ya

    da narin yaplarndan dolay uucu yalar distilasyonla elde edilemez. Bu gibi

    durumlarda, anfloraj diye adlandrlan zahmetli ve uzun sren ilem uucu ya elde

    edilmesi iin kullanlr. Enfloraj, rneklerin souk hayvansal yaa temas

    ettirilmesiyle gerekletirilir (Mukhopadhyay, 2000). Tahta erevelerle

    desteklenmi cam plakalarn yzeyine srlen ya ile temas eden iek, bu plakalar

    arasnda sktrlarak aroma maddelerinin ya tarafndan absorbe edilmesi salanr.

    Esansiyel yan enfloraj yandan ekstraksiyonunda ise petrol eteri kullanlr (Polat

    ve tle, 1997). Enfloraj yntemi de Maserasyon gibi zaman alan bir ilemdir

    (Mukhopadhyay, 2000).

    1.4.1.3.Scak Ya le Ekstraksiyon

    ieklerin fizyolojik aktiviteleri koparma ile durur. Byle iekler 6070C

    yaa daldrlarak ekstrakte edilir. Uucu ya alnan ieklerin yerine ya doyana

    kadar tazesi yerletirilir. Ya szldkten sonra elde edilen rne pomat ad verilir.

    Pomatn alkol ile ekstraksiyonu sonucu absol elde edilir (Guenther, 1948; Boyda,

    2004).

    1.4.1.4. Organik zc Ekstraksiyonu

    Isya hassas veya az miktarda bitkisel materyalde kullanlan bir yntemdir.

    Taze bitki saf organik zclerle ekstrakte edilir. Bu ilem iin bitki bir kabn

    ierisinde zcyle temas halinde bekletilir. Gerekirse taze zc ile ilem

    tekrarlanr. Bitkinin iindeki uucu ya zcye geer. Dk basn altnda

  • 1. GR Kemal CELLAT

    18

    zcnn uzaklatrlmasyla konkret elde edilir. Uucu yalarn dier uucu

    olmayan bileiklerden ayrlmas iin scak alkol kullanlr. Mumlar ve ya asitleri

    alkolde znmedii iin ayrlr. Daha sonra ikinci bir destilasyon ile alkol ayrtrlr

    ve geriye uucu ya kalr. Konkretin scak alkolle ekstrakte edilmesiyle absol elde

    edilir. zc ekstraksiyonu baz dezavantajlara sahiptir. zcnn kalntlar

    rnn ierisinde kalabilir ve yan etkilere neden olabilir. Dier bir dezavantaj ise

    zcnn istenen bileikler yannda sabit yalar, mum, reine ve pigmentleri

    zmesidir (Wilson, 1995; Thapa, 1989; Wijesekera, 1993).

    1.4.2. Basnl Solvent Ekstraksiyonu (BSE)

    BSE, mevcut ekstraksiyon tekniklerinden olan Soxhlet, maserasyon ve

    perkolasyona alternatif olarak gelitirilen ve bu yntemlere nazaran ekstraksiyon

    sresi, solvent tketimi, ekstraksiyon verimi ve tekrarlanabilirlik asndan daha

    avantajl bir kat-sv ekstraksiyon tekniidir (Kaufmann ve Christen, 2002).

    Solventlerin kritik noktalarna ulamadan yksek basn ve yksek scaklkta

    ekstraksiyon ileminin gerekletirildii bu teknik literatrde;

    Basnl solvent ekstraksiyonu,

    Hzlandrlm solvent ekstraksiyonu,

    Basnl akkan ekstraksiyonu,

    Basnl scak solvent ekstraksiyonu,

    Yksek basncl solvent ekstraksiyonu,

    Yksek basn yksek scaklkta solvent ekstraksiyonu,

    Subkritik solvent ekstraksiyonu

    gibi isimlerle anlmaktadr. Bu teknikte solvent olarak su kullanld zaman ise;

    Subkritik su ekstraksiyonu,

    Scak su ekstraksiyonu,

    Basnl scak su ekstraksiyonu,

    Yksek scaklkta su ekstraksiyonu,

  • 1. GR Kemal CELLAT

    19

    Sper stlm su ekstraksiyonu

    gibi isimler almaktadr.

    BSE tekniinin geleneksel solvent ekstraksiyon tekniklerine stnl;

    uygulanan basn sayesinde solventin kaynama noktas scakl zerinde de sv

    kalabilmesi ve yksek scaklklarda ekstraksiyona msaade etmesidir. Yksek

    scaklk ve basn ile salanan bu koullar analit znrl ve analitin desorpsiyon

    kinetiini gelitirmektedir. Su dk scaklkta fitokimyasallarn ekstraksiyonu iin

    yetersiz olmasna ramen artan scaklklarda daha etkili olmaktadr. Bu teknik ile 3

    20 dakikada 3,320,3 MPa basn ve 40-200oC scaklkta kapal bir ortamda analitin

    ekstraksiyonu gerekletirilebilmektedir (Ju ve Howard, 2003). ekil 1.7de BSE

    cihaznn ksmlar ematize edilmitir (am ve Hl, 2006).

    ekil 1.7. BSE cihaznn ksmlar.

    1.4.2.1 Sub Kritik Su Ekstraksiyonu (SbKSE)

    Su yapsal zellikleri, yksek hidrojen bal yaps, molekl arlndan

    beklenmeyecek dzeyde yksek kaynama noktasna sahip olusu, yksek dielektrik

    sabiti ve polaritesi ile ok zel bir solventtir.

  • 1. GR Kemal CELLAT

    20

    SbKSE, yeni bir teknik olup basn altnda 100374 C scaklk deerleri

    arasndaki artlarda alr. Sub kritik su, 100374C arasndaki scaklk aralnda,

    basn altndaki sv su demektir. Ekstraksiyonu yaplacak maddenin maksimum

    verim ile elde edilmesi iin basn ve scaklklar deitirilerek optimum artlar

    belirlenir. Kritik scaklk noktasna ulalmadan dahi ekstraksiyon verimi sperkritik

    akkan veya zc ekstraksiyonu verimine edeer bulunmutur. Dolaysyla sub

    kritik su ile ekstraksiyon, sperkritik akkan ekstraksiyonuna ve zc

    ekstraksiyonuna alternatif olarak gelimeye balamtr. Sub kritik su kullanmann

    birok avantajl ynleri vardr. Bunlardan; evre dostu, ok ucuz, kolay bulunur

    olmas, toksik olmamas ve organik atk brakmamas gibi zellikler saylabilir.

    Yksek basn ve scaklk altnda suyun fiziksel ve kimyasal zelliklerinde

    zellikle de dielektrik sabitinde () arpc deiiklikler meydana gelmektedir. Oda

    scakl ve atmosfer basnc koullarnda suyun dielektrik sabiti = 78 dir. 300 C

    ve 23 Mpa basnta bu deer = 21 olur. Dielektrik sabiti 25 C ve atmosfer

    basncnda etanol icin =24, aseton iin =20.7 ve metanol iin =23 dr. Bunun

    anlam, yksek basn ve scaklk koullarnda suyun polaritesi ciddi ekilde

    dmektedir ve ekstraksiyon ileminde etanol, aseton, metanol gibi

    davranabilmektedir. Bu sayede su orta polar-dk polar bileenlerin ekstraksiyonu

    ileminde organik solventler yerine kullanlabilir.

    Sonu olarak sper stlm su, zellikle aromatik bileikler gibi

    polarizlenebilen ya da baz polar gruplara sahip byk organik bileikler iin iyi bir

    zcdr. Son yllarda yaplan almalarda poliaromatik hidrokarbon, poliklorlu

    bifeniller ile bitki ve gda rneklerinden pek ok kimyasal bileiin ekstraksiyonlar

    mmkndr. Bunun yannda fraksiyonlama ve kromatografik uygulamalar da

    yaplmaktadr. Naphthalene ve benz(e)pyrene gibi poliaromatik hidrokarbonlarn ve

    baz pestisitlerin sper stlm sudaki znrlkleri incelenmi ve 100C 'den

    374C 'ye kadar bir artta, znrlklerinde 106 civarnda bir art gzlenmitir ve

    bu mkemmel bir sonutur.

    Sper stlm suyun, bugn kullanlmakta olan organik solventlere bir

    alternatif olarak, organik bileik proseslerinde kullanlmas gn getike

  • 1. GR Kemal CELLAT

    21

    yaygnlamaktadr. Elde edilen rnde organik atk yoktur, kirlilik almalarnda

    avantajlar gzlenmitir ve evrecidir.

    Bu yntem, bitki materyallerinden deerli bileiklerin ya da esans yalarnn

    ekstraksiyonunda kullanlabilir. Esans yalarnn ekstraksiyonu iin scaklk 100 ile

    200C arasnda olmaldr. 150C iin istenilen basn 5 bar; 200C iin istenilen

    basn 16 bar'dr. rnein; 210C'deki su ile 25C'deki metanoln dielektrik sabiti

    eittir. Dolaysyla su, bu scaklkta metanoln zd bileikleri zebilir.

    Sper stlm su ile bitki materyallerinin ekstraksiyonu sonucunda elde

    edilen yan terpen ve oksijenli bileikleri oran, su buhar destilasyonu ile

    karslatrldnda fazla bulunmu, bu yzden de verimin iyi olduu kabul edilmitir.

    Bunun yannda yksek scaklk ve basn altnda zc, bitki materyaline daha fazla

    nfuz eder. Ayrca su buhar destilasyonundan iki kat daha fazlas gerektirdii halde,

    harcanan enerji daha azdr. Sper stlm su ayrca; petrol rnlerinden aromatik

    bileiklerin ekstraksiyonunda, gda maddelerinden yeni tatlarn elde edilmesinde,

    evresel rneklerden ve yalardan kirliliklerin ekstraksiyonunda da kullanm alan

    bulmaktadr. Bu tekniin, evreci, ucuz olmas nedeniyle kozmetik, gda ve eczaclk

    endstrisinde byk gelimelerin olmas salanabilecektir. Bitki ekstraksiyonu iin

    olduka elverisli bir sistemdir. Sre 10-20 dakikadr (zel vd 2003).

    SbKSE, statik mod, dinamik mod ya da her iki modun kombinasyonu

    seklinde gerekletirilebilir. Statik modda, rnek ve solvent belli bir zaman boyunca

    sabit basn ve scaklkta tutulur. Dinamik modda ise rnein ierisinden srekli bir

    solvent ak sz konusudur. Baz almalarda ise statik ve dinamik modun birlikte

    kullanmnn su ekstraksiyonunda daha etkili olduu belirlenmitir (Lehotay ve

    Lee,1997; Gamiz-Gracia, 2000; Chienthavorn ve ark. 2004). BSE ileminde

    ekstraksiyon performansn etkileyen faktrler; rnek miktar ve kompozisyonu,

    solventin hacmi ve ak hz, scaklk, ekstraksiyon sresi, dng, basntr (Smith,

    2002; Ramos ve ark. 2002).

  • 1. GR Kemal CELLAT

    22

    1.4.2.2. Sperkritik Sv Ekstraksiyonu (Supercritical fluid extraction-SFE)

    Doal rnlerin organik zclerle muamele edilmesi gerek evresel

    gerekse salk asndan son yllarda pek istenmeyen bir olgu haline gelmitir. Bu

    noktada daha az zc harcayan, ekstraksiyon sresi daha ksa olan ve normal

    koullarda yksek scaklkta znen bileikleri ayrtrma zellii ile sperkritik sv

    ekstraksiyonu giderek byk ilgi ekmektedir (Yamani ve ark., 2007).

    Sperkritik bir akkanla ekstraksiyon; seilen akkann, kritik basn ve

    scaklk deerinin zerinde organik bir zc olarak kullanlmasdr. Sperkritik hal

    olarak adlandrlan bu blgede, akkann fizikokimyasal zellikleri deierek, sv ve

    gaz aras farkl zellikler gsterir. Bu yzden sperkritik koullardaki madde, sv

    veya gazdan ziyade akkan olarak adlandrlr (nl ve Hl, 1997). ekil 1.8.de

    su iin l diyagram verilmitir. Sperkritik akkanlarn younluklar, vizkoziteleri

    ve dier zellikleri gaz ve sv hallerindeki zellikleri arasnda yer alr. izelge

    1.8.de sperkritik akkan ekstraksiyonunda yaygn olarak kullanlan baz

    bileiklerin zellikleri verilmitir.

    ekil 1.8: Su iin l diyagram.

  • 1. GR Kemal CELLAT

    23

    izelge 1.1. Gazlarn, svlarn ve Sperkritik akkanlarn fiziksel zelliklerinin karlatrlmas (Sarker ve ark., 2006).

    zellik Younluk(kg/m3) Viskozite (cP) Diffzivite(mm2 /s) Gaz 1 0.01 0.1 10

    SCF 100 800 0.05 0.1 0.01 0.1

    Sv 1000 0.5 1.0 0.001

    Sperkritik svlarn dk vizkoziteleri, svlarn yksek difzyon katsaylar

    ile birleince bitkiler iin ideal bir ekstraksiyon maddesi olumaktadr. Sperkritik

    sv ekstraksiyonunda kullanlan zcler arasnda kolayca bulunabilmesi,

    maliyetinin dk ve saflk orannn yksek olmas kullanmnn kolay ve evre

    etkisinin minimum olmas nedeniyle karbondioksit (CO2) bata gelmektedir

    (Porta,1999).

    Karbondioksite ait sperkritik nokta, 1869 ylnda Andrews tarafndan

    kefedilmitir. zc olarak ilk ciddi kullanm ise 1960larda Rusya ve

    Amerikada olmutur. 1993 ylnda CO2 ile ticari olarak 42 farkl ya elde edilmitir.

    Gvenli, yanc olmayan, ucuz ve az bir kokusu ya da tad olan CO2, dk

    vizkozitesi sayesinde bitkilere kolayca nfuz edebilmekte ve dk scakl ile

    herhangi bir atk brakmadan kolayca buharlaabilmektedir. Sperkritik CO2, normal

    artlar altnda 200300 bar ve 4050 oCde bitki ekstraksiyonunda kullanlmaktadr.

    Ekstraksiyon srasnda deien scaklk ve basn ile uucu yalara zg belli

    bileikler ayrtrabilmektedir. Tablo 1.2.de sv CO2 de znebilen madde

    gruplar verilmitir (Moyler,1993; Congiu ve ark. 2002; Pourmortazavi, 2004).

    izelge 1.2 Sperkritik sv CO2 de znebilen madde gruplar (Moyler,1993). Kolay znenler Az znenler Hi znmeyenler

    Dk molekl arla sahip organikler,

    Tiyoller, Tiyazoller, Pirazoller

    Asetik asit, Benzaldehit, Hexanol vegliserol asetatlar

    Molekl arl 250ye kadar olan bileikler

    Yksek molekl arlktaki organikler,

    Su, oleikasit, gliserol, decanol

    Doymu yalar Molekl arl 400e

    kadar olan bileikler.

    ekerler, proteinler Tanenler, vakslar Klorofil, karatenoidler,

    sitrik ve malik asitler Amino asitler, nitratlar,

    pestisitler, insektisitler Molekl arl 400n

    zerinde olan bileikler

  • 1. GR Kemal CELLAT

    24

    1.4.3. Mikrodalga Ekstraksiyonu (Microwave-assisted Extraction)

    kinci dnya savandan beri kullanlan mikrodalga teknolojisinin, analitik

    laboratuarnda kullanm 1970lerin sonunda olmutur. Mikrodalgalar 0.3300 GHz

    aralnda deien elektromanyetik radyasyonlardr ve genellikle doal rnlerde

    2.575 GHzde ekstraksiyon gerekletirilmektedir. Mikrodalga enerjisinin etkinlii

    byk oranda zcnn ieriine, bitki materyaline ve uygulanan mikrodalga

    gcne bal olmaktadr. Polar molekller ve iyonik trlerin bulunduu durumlarda

    daha hzl bir enerji yaylmas gereklemektedir.

    Mikrodalga stmasnn avantaj molekllerin kutuplarndaki ykseltgenen zayf

    hidrojen balarnn bozun durulmasdr. Klasik temas yoluyla s iletimi

    yntemlerinin aksine, mikrodalgalar rnein tamamn ayn anda stlmaktadr.

    Mikrodalga yardmyla ekstraksiyon iki farkl sistemle gerekletirilmektedir. En

    yaygn sistem, scaklk ve basn kontrol edilebilen kapal bir kap ierisinde yaplan

    kapal sistem ekstraksiyonudur. Dier yntem ise atmosferik basn altnda ak kap

    ierisinde gerekletirilmektedir. Bu yntemin avantaj, ekstraksiyon sresinin ve

    kullanlan zc miktarnn byk oranda az olmasdr. Mikrodalga Ekstraksiyon

    yntemiyle bitkilerdeki polifenoller ve lignanlar ayrtrlabilmektedir (Kaufmann ve

    Christen 2002; Kaufmann ve ark., 2007; Beejmohun ve ark., 2007).

    1.4.4. Sktrlm zc Ekstraksiyonu (Pressurised Solvent- Extraction)

    Klasik ekstraksiyon yntemlerine alternatif olarak gelitirilen bir yntemdir.

    Ekstraksiyon sresi, zc tketimi, verim ve tekrarlanabilirlik gibi avantajlar

    bulunmaktadr. Yntemin etkinliini artrmak amacyla yksek basn ve scaklkta

    organik zcler kullanlmaktadr. Scakln artmas, ekstraksiyonun kinetiini

    hzlandrrken, ykseltilen basn zcy sv halde tutarak gvenli ve hzl bir

    ekstraksiyon salamaktadr. Ayrca yksek basn, zcnn, deney materyalinin i

    ksmlarna kadar nfuz etmesine imkn salamaktadr. Hzlandrlm zc

    ekstraksiyonu (accelereted solvent extraction-ASE) bu yntemin bir eklidir.

  • 1. GR Kemal CELLAT

    25

    Bu yntem de, elik bir kap ierisine yerletirilen kat yada yar-kat rnein zc

    ile bir frn ierisinde 50200 0C arasnda deien scaklklarda stlmas ile balar ve

    stma srasnda frna 5003000 psi deerleri arasnda basn uygulanr.

    Ekstraksiyonun 510. dakikalarnda ortama yeni zc pompalanarak rnein ve

    kabn ykanmas salanmaktadr. Sistem ierisindeki btn zc genellikle nitrojen

    gaz kullanlarak bir ie ierisinde toplanmaktadr (Kaufmann ve Christen, 2002).

    1.4.5. Kat-Faz Mikroekstraksiyon (Solid Phase Microextraction-SPME)

    Analitik yntemler genel olarak rnek toplama, rnek hazrlama, ayrtrma,

    tespit ve sonularn yorumlanmasn iermektedir. Yaplan almalar analiz

    sresinin % 80nin rnek toplama ve hazrlamaya harcandn gstermektedir. Bu

    aamalarda yaplacak hata btn bir almann pe atlmas anlamna gelmektedir.

    1989 ylnda Pawliszyn ve arkadalar tarafndan bulunan kat-faz

    mikroekstraksiyon (SPME) yntemi, rnek hazrlama kademesine olduka baarl

    yeni bir yaklam getirmitir. SPME, rnek hazrlama, ekstraksiyon ve younlatrma

    aamalarn zc iermeyen tek bir aamada birletirmitir. Bu yntemle ilem

    sresi ve maliyetlerde nemli kazanlar salanrken, tehiste de iyilemeler

    grlmtr. SPME, GC veya GC-MS ile birlikte zellikle evre, biyoloji ve gda

    rneklerindeki uucu ve yar uucu organik bileiklerin ekstraksiyonunda

    kullanlmaktadr. Ayrca, yksek-performansl sv kromatografisinde de (HPLC)

    uygulanmaktadr. (Vas ve Vekey, 2004).

    ok basit bir cihaz olan SPME, modifiye edilmi bir rngaya

    benzemektedir. ksmnda bir lif tutucu ve lif grubu bulunmaktadr. Sondaki lif, 1-2

    cm uzunluunda ileri geri hareket edebilen bir SPME lifidir. SPME lifi ince polimer

    film kapl eritilmi silika optik bir liftir. SPME uygulamas gaz (headspace) yada

    zelti halindeki rnee uygulanabilmektedir. Her iki durumda da SPME inesi

    kapal ortama sokulur, lifi koruyan ksm geri ekilir ve lifin ortamla temas etmesi

    salanr. Lif zerindeki polimer kaplama tpk bir snger gibi

    absorpsiyon/adsorpsiyon yntemiyle rnei alr ve daha sonra koruma amal olarak

    lif, metal inenin ierisine geri ekilir. Bir sonraki aama lif zerindeki rnein GC

  • 1. GR Kemal CELLAT

    26

    veya GC-MSe termal desorpsiyon ile aktarlarak analiz edilmesidir (Galipo ve ark..,

    2002).

    SPME ynteminin etkinliini etkileyen en nemli faktr lifi kaplayan

    materyalin tipi ve kalnldr. PDMSDVB [poly(dimethylsiloxane)-divinilbenzene]

    tipi lifler terpenler gibi nemli uucu bileiklerin tutulmasnda kullanlmaktadr.

    Dier faktrler ise srasyla ekstraksiyon ilemi, desorpsiyonun optimizasyonu, trev

    hazrlama ve nicelik ynnden incelenmesidir. SPME ekstraksiyonunun sresi 1-20

    dakika arasnda deimektedir. Srenin ksa olmas hekzenal gibi uucu bileiklerde

    yeterli olabilmekte ancak daha az uucu bileikler iin daha uzun srelere ihtiya

    duyulmaktadr. Basit, dk maliyetli, temiz ve konsantre ekstrak eldesi ile ktle

    spektrometre uygulamalar iin ideal bir yntemdir (Araujo ve ark., 2007)

    1.4.6. ok Ynl ekstraksiyon Yntemleri (Simultaneous destilasyon ekstraksiyon (SDE))

    1964 ylnda Likens ve Nickerson tarafndan ortaya konulan bu yntemde

    hem zaman hem de harcanan kimyasal miktar bakmndan ciddi azalmalar sz

    konusudur. Yntemin alma prensibine gre rnek, SDE aparatnn sol tarafna su

    dolu cam balonun ierisine konularak kaynatlmaktadr. Uucular, buharla destile

    olarak sol kolondan yukarya doru hareket ederken ayn zamanda SDE aparatnn

    sa tarafndaki zcde buharlatrlmaktadr. Ekstraksiyon ilemi aparatn st

    ksmnda yer alan soutucunun cidarlarnda su ve zc buharnn younlamasyla

    gereklemektedir. Younlaan su ve zc tekrar bulunduklar cam balonlara

    dnmekte, su ve zc ksm ayr ayr younlatrlarak uucu bileikler elde

    edilmektedir.

    SDE yntemini etkileyen parametrelerin banda kullanlan zc tr

    gelmektedir. Younluu sudan ar veya hafif farkl zclerle yaplan

    denemelerde diklormetann en iyi zc olduu grlmtr. Dier bir faktr ise

    polar zclerin geri kazanmn artrmak amacyla rnee katlan tuzlardr.

    Destilasyon-ekstraksiyon sresi de nemli bir parametredir. Maksimum verim

  • 1. GR Kemal CELLAT

    27

    ounlukla 3045. dakikalarda gereklemekle birlikte genel bir kural olarak ilem

    12 saat srmektedir (Chaintreau, 2001).

    ok fazla kullanlmamakla birlikte ok ynl yntemler arasnda

    simultaneous destilasyon-adsorpsiyon ve destilasyon-membrane ekstraksiyon

    yntemi yer almaktadr.

    1.4.7. Mekanik Yntem (Presleme)

    Uucu yalarn elde edilmesinde kullanlan dier bir yntem soukta

    skmadr. Bergamot, greyfurt, limon, portakal ve mandalina gibi baz turungillerin

    kabuklarndaki uucu bileikler, destilasyon yntemi uygulandnda bozunmaktadr.

    Bu gibi meyvelerin kabuklar bez bir torbaya koyularak souk hidrolik preslerde

    sklarak uucu yalar elde edilebilmektedir (Ceylan, 1983). Narenciye

    kabuklarndan usare ve uucu ya retimi iin gnmzde 2 tip ekstraktr

    kullanlmaktadr. FMC In Line ad verilen ekstraktrde meyvenin alt ve st ksmlar

    kesilir. zerinde delikler olan bir boru meyvenin iine usareyi almak zere

    yerleirken stten da doru inen baklar kabuklar dilimleyerek ayrr. Bu srada

    salg ceplerinin paralanmasyla aa kan uucu ya etraftan pskrtlen su ile

    emlsiyon yaparak d kanaldan srklenir. Polisitrus ekstraktrde ise meyveler

    helezon seklinde ve rendelerle kapl ekstraktrn iinde ilerlerken perikarptaki salg

    cepleri patlar ve uucu ya su ile srklenerek toplanr. Her iki yntemde de elde

    edilen uucu ya-su emlsiyonu santrifj yardmyla ayrlr.

  • 1. GR Kemal CELLAT

    28

  • 2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT

    29

    2. NCEK ALIMALAR

    2.1. Alkanna Trleri le Yaplan almalar

    Tzakou ve Loukis, (2008), Yunanistandan Alkanna orientalis (L.) Boissin

    taze st ksmlarnn kimyasal bileenlerini GC-MS ile analiz etmilerdir. Analiz

    sonucunda toplam yirmi sekiz bileen tanmlanmtr. Ana bileenler -eudesmol

    (%36,9), -eudesmol (%16,3) ve -eudesmol (%14,1) olarak belirlenmilerdir.

    Akgn ve ark., (2009), Anadolunun eitli blgelerinden toplanm on alt

    endemik Alkanna trnn Naphthazarin trevlerini (alkannin, acetylalkannin,

    deoxyalkannin ve ,-dimethylacrylalkannin) RP-LC ile tanmlamlardr. almada

    LC-DAD-MS sistemiyle be isohexenylnaphthazarine trevi, alkanninin be ail

    treviyle birlikte baaryla ayrlmtr. Bu 16 Alkanna trnn nicel tanmlamas ilk

    kez yaplmtr. Pik kimliini salamak iin LC-MS deneyleri yaplmtr. Kantitatif

    analizler, balca bileenin ,-dimethylacrylalkannin olduunu ortaya karmtr.

    zer ve ark., (2010), Alkanna tinctoria subsp. tinctoriann hidrodestilasyon

    ile elde ettii uucu yann GC-MS ile kimyasal bileimini ve in vitro antioksidan

    aktivitesini incelemilerdir. Uucu yan GC-MS analizi sonucunda 27 bileen

    tanmlanmtr. Ana bileenler srasyla pulegone (%22,27), 1,8-cineole (%13,03), -

    terpinyl acetate (%6,87), ve isophytol (%6,83). rneklerin antioksidan aktivitleri -

    carotene/linoleic acid, 1,1-diphenyl-2-picrylhydrazyl (DPPH), indirgene gc ve

    elatlama etkisi ad verilen drt deiik test ile belirlenmitir. Tm sistemlerde uucu

    yalar en zayf aktiviteyi gstermitir. Dier yandan, etil asetat ve su ekstratlar

    mkemmel antioksidan aktivite gstermitir. Ekstratlarn antioksidan aktivitileri yan

    sra, toplam fenolik ve flavonoid ieini de incelemilerdir. Deneylere paralel olarak,

    etil asetat ve su ekstratlar fitokimyasallar asndan zengin bulunmutur.

    2.2. Centaurea Trleri le Yaplan almalar

    Sarker ve ark., (2001), Centaurea cyanus tohumlarnn metanol ile

    eksraksiyonlarnn ters faz-HPLC analizi yaplarak, son ikisi yeni doal rnler olan

  • 2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT

    30

    moschamine, cis-moschamine, centcyamine ve cis-centcyamine drt indole

    alkoloidlerini ierdii bulmulardr. Bu bileiklerin yaplar, spektroskopik

    analizlerin karlatrlmasyla aklanmtr. zolatlarn genel toksiklii, Brine

    Shrimp Lethality biyotanmlama yntemi ile belirlenmitir.

    Dural ve ark., (2003), Trkiyeden iki endemik Centaurea tr olan

    Centaurea mucronifera ve Centaurea chrysantha uucu yalar ile almlardr.

    Nide, amard yresinden toplanan bitki materyallerindeki uucu yalar su

    destilasyonu ile 2saat ekstrakte edilmi ve GC/EIMS ile bileenleri analiz edilmitir.

    Ana bileenler ilkinde germacrene D (%29,3), -eudesmol (%17,4) ve -

    caryophyllene (%7,3), ikincide germacrene D (%27,4), caryophyllene oxide (%9,5)

    vebicyclogermacrene (%5,4) olarak belirlenmitir. ki trn bileenlerinde ki bu

    benzerlik ayn ortamdaki benzerlik, habitatlarndaki benzer ekolojik artlar

    araclyla kantlanabilmitir, ancak taksanomik ayrmda kabul edilen birok

    farkllklar da bulunmutur.

    Flamini ve ark., (2004), Trk endemii Centaurea isauricann ikincil

    metabolitleri ve kemotaksonomik incelemesini yapmlardr. Karaman, Ayranc

    blgesinden toplanan bitki rneklerinin kurutulmu st ksmlar soxhlet ile ekstrakte

    edilmitir. Spektroskopik teknikler uygulanarak yaplan tanmlamada b-sitosterol 3-

    glucoside, protocatechuic acid, scopoletin, chlorogenic acid, jacein, centaurein,

    kaempferol-3-glucoside, quercetin 3-glucoside, arctiin ve janerin tanmlanmtr.

    Yayli ve ark., (2005), ak havada kurutulan, hidrodestilasyon ile elde edilen

    Centaurea sessilis ve Centaurea armenann uucu yalarn gaz kromatografisi-

    ktle spektroskopisi araclyla analiz etmilerdir.C. sessilis ve C. Armena den elde

    edilen uucu yalar ierisinde srasyla, krk ve yirmi bileen tanmlanmtr ve bu

    taksonlarn ana bileeni %12,4 ve %19,3 oranyla -eudesmoldur. Bitkilerin izole

    edilen uucu yalarnn antimikrobiyal aktivitesi de aratrlmtr. Gram-pozitif ve

    gram-negatif bakterilere kar lml antibakteriyel aktivite gstermiler, fakat iki

    mayabenzeri fungiye kar hi antifungal aktivite gzlenmemitir

    Kse ve ark., (2007), Trkiyede endemik olan Centaurea aladagensisin

    toprak st blmlerinin su destilasyonunun bileimini GCMS ile analiz

    etmilerdir. Ya ierisindeki ana bileenler heksadekanoik asit (%39,3), karyofenilen

  • 2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT

    31

    oksit (%6,6) ve heksahidrofarnesil aseton (%4,3) olarak bulunmutur. Ya, yedi

    insan patajoneik mikroorganizmasna kar test edilmitir

    Rosselli ve ark., (2009), Bulgaristanda yabani olarak yetien iki Centaurea

    tr (Centaurea cuneifolia Sibth. & Sm. ve C. euxina Velen.) ile almlardr.

    Bitkilerin st ksmlar hidrodestilasyon ile ekstrakte edilmi ve GC-MS ile analiz

    edilmitir. C. cuneifoliadaki ana bileenler -eudesmol (%26,5) ve hexadecanoic

    acid (%17,6); C. euxinadaki ana bileenler ise hexadecanoic acid (%20,3),

    spathulenol (%10,8) ve caryophyllene oxide (%6,2) olarak belirlenmitir.

    2.3. Stachys Trleri le Yaplan almalar

    Skaltsa ve ark., (2001), Stachys subsect. Swainsonianeae (Labiatae) trnn

    uucu yalarn GC-MS ile analiz etmilerdir. Bu grup tm endemik olan Stachys

    ionica, S. spruneri, S. swainsonii ssp. swainsonii, S. swainsonii ssp. argolica, S.

    swainsonii ssp. melangavica ve S. swainsonii ssp. scyronica trlerini iermektedir.18

    poplasyon analiz edilmi ve 200den fazla bileen tanmlamlardr. Bu uucu

    yalarn bileenleri karlatrldnda (+)-(E)-caryophyllene, -cadinene ve ksmen

    -elemene, (+)-caryophyllene oxide ve (+)-limonene ana bileenler olarak

    belirlenmitir.

    Kaya ve ark., (2001), Eskiehir, nn blgesinden elde ettikleri Stachys

    iberica subsp.stenostachya(Lamiaceae)nn kurutulmu st ksmlarndan su

    destilasyonu ile uucu yan ekstrakte edip GC-MS ile analiz etmiler ve 71 bileen

    tespit etmilerdir. Ana bileenleri linalyl acetate (%42,2), linalool (%18,9), geranyl

    acetate (%8,2), ve -terpineol (%5,3) olarak belirlemilerdir.

    Flamini ve ark., (2005), Trk endemii olan Stachys aleurites (Lamiaceae)

    trnn st ksmlarndan elde edilen uucu ya incelemilerdir. Antalya, Konyaalt

    blgesinden toplanan bitkiler odunsu blmler i karlp kurutulduktan sonra

    Clevenger aparat ile 2 saat boyunca hidro destilasyon ile ekstrakte edilmi ve FID

    dedektrl GC/EIMS ile analiz edilmitir. Ana seskiterpen hidrokarbon bileenleri:

    -caryophyllene (%33,7); bicyclogermacrene (%14,5) ve germacrene D (%9,6)

    olarak bulunmutur. Ana monoterpene bileeni ise -pinene (%8,4)dir.

  • 2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT

    32

    Skaltsa ve ark., (2003), Yunanistanda yetien sekiz deiik Stachys tr (S.

    alopecuros (L.) Bentham., S. scardica (Griseb.) Hayek, S. cretica L. ssp. cretica, S.

    germanica L. ssp. heldreichii (Boiss.) Hayek, S. recta L., S. spinulosa L., S. euboica

    Rech. and S. menthifolia Vis.) ile almlardr. Stachys trlerinin uucu yalar

    hidrodestilasyon yntemi kullanlarak Clevenger tipi bir aparatla elde edilmi ve GC-

    MS ile analiz edilmitir. allan btn trlerde seksiterpen hidrokarbonlarnn ana

    bileenleri oluturduu grlmtr. Stachys trlerinden elde edilen uucu ya oran

    %0,01 ila %6,09 arasnda deimektedir. En yksek ya ierikleri S. menthifolia

    (0.14%), S. germanica ssp. heldreichii (%0,24), S. scardica (%0,53), ve S.

    alopecuros (%6,09) olarak bulunmutur. Dier be trn uucu ya oranlar %0,01

    ila %0,04 arasndadr. ncelenen Stachys trlerinin ana bileenleri yledir: S.

    Alopecuros iin (+)-caryophyllene oxide (%8,9), (-)-(E)-caryophyllene (%7,6) ve -

    calacorene (%13,4); S. scardica iin germacrene D (%19,9), (+)--pinene (%19,7),

    -cadinene (%10,5) ve -muurolene (%10,3); S. cretica ssp. cretica iin germacrene

    D (%33,5) ve pimaradiene (%18,6); S. germanica ssp. heldreichii nin her iki

    poplasyonu iin germacrene D (hel1 ve hel2 iin srasyla %21,3 ve %16,3, (-)-(E)-

    caryophyllene (hel1 ve hel2 iin srasyla %18,4% ve %15,1, (+)-caryophyllene oxide

    (hel1 ve hel2 iin srasyla %5,9 ve %5,4); S. recta iin (-)-linalool (%33,9) ve

    dihydroedulan I (%15,9); S. spinulosa iin spathulenol (%10,8); S. euboica iin (-)--

    copaene (%12,5), (-)-(E)-caryophyllene (%9,8), -cadinene (%8,7) ve (+)-

    caryophyllene oxide (%6,7); S. menthifolia iin abietatriene (%13,7), kaurene (%9,0)

    ve 13-epi-manoyl oxide (%7,5). Hemen hemen tm trlerde ana bileen olarak

    seskiterpen hidrokarbonlar bulunmutur (S. scardica iin %69,3; S. germanica ssp.

    Heldreichii trnde hel1 ve hel2 iin srasyla %67,7 ve %55,6%, S. cretica ssp.

    cretica iin %49,9; S. spinulosa iin %2,.4, S. euboica iin %50,4 ve S. alopecuros

    iin %47,6)

    zkan ve ark., (2006), Trkiyeye zg baz endemik Stachys trlerinin

    (Stachys pinardii Boiss, Stachys cretica L. subsp. mersinaea (Boiss.) Rech., ve

    Stachys aleurites Boiss. & Heldr.,) uucu bileenlerini ve toplam fenolik ieriini

    incelemilerdir. Uucu yalar bileenleri GC-MS ile belirlenmitir. Ana bileenler: S.

    cretica iin -curcumene (%34,10); S. pinardii iin cedrandiol (%25,26) ve

  • 2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT

    33

    caryophyllene dioxide (%22,15);, S. aleurites iin (Z)--caryophyllene (%31,60). S.

    pinardii, S. cretica subsp. mersinaea ve S. aleurites trlerinin methanolik

    ekstraktndan Folin-Ciocalteu kolorometrik yntemiyle belirlenen toplam fenolik

    ierikler srasyla 600.740.23, 1200.940.11 ve 900.610.06 mg gallik asit

    ekivalent (GAE)/100 g kurutulmu bitki olarak bulunmutur.

    Bilusic Vundac ve ark., (2006), Hrvatistandan alt Stachys trnn (Stachys

    alpina L., Stachys officinalis (L.) Trevis., Stachys palustris L., Stachys recta L.

    subsp. recta, S. Recta L. subsp. subcrenata (Vis.) Briq., Stachys salviifolia Ten., ve

    Stachys sylvatica L.) uucu yalarn hidrodestilasyonla ektrakte etmiler ve GC ve

    GC-MS ile analiz etmilerdir. Oksijenli seskiterpenlerce zengin olan S. alpina hari

    dier tm trlerde ana bileen seskiterpen hidrokarbonlar olarak bulunmutur.

    ncelenen trlerin ana bileenleri yledir: S. alpina iin (E)-nerolidol (%22,1),

    nonanal (%9,8), dodecanal (%9,7), 1-octen-3-ol (%8,7) ve germacrene D (%5,9);

    S. officinalis iin germacrene D (%20,1), (E)-caryophyllene (%14,6), caryophyllene

    oxide (%7,9) ve -humulene (%6,7); S. palustris 1-octen-3-ol (%24,5), (E)-2-hexenal

    (%16,3), caryophyllene oxide (%16,2), (E)-caryophyllene (%6,5) ve -muurolene

    (%4,8); S. recta subsp. recta iin -ionone (%9,2), dodecanoic acid (%7,0),

    6,10,14-trimethyl pentadecan-2-one (%7,0), d-cadinene (%6,9) ve (E)-caryophyllene

    (%5,4); S. recta subsp. subcrenata iin germacrene D (%19,7), -cadinol (%9,5) ve

    (E)-caryophyllene (%7,3); S. salviifolia iin germacrene D (%22,3), -elemene

    (%9,4), valeranone (%5,3) ve -phellandrene (%4,9); S. sylvatica iin -pinene

    (%21,4), germacrene D (%13,6), -pinene (%12,3), (E)-caryophyllene (%9,9), -

    muurolene (%6,4) ve -cadinene (%4,3).

    Radulovic ve ark., (2007), Balkan yarmadas endemikleri olan Stachys

    germanica ssp. heldreichii (Boiss) Hayek, Stachys iva Griseb., Stachys plumosa

    Griseb. and Stachys scardica Griseb. trlerinin uucu yalarn Clevenger aparat

    kullanarak hidro destilasyon ile 2,5 saat kaynatlarak ekstrakte etmi ve bileenleri

    GC-MS ile belirlemilerdir. Analiz sonucunda 83 bileen tanmlanmtr. S. iva (sect.

    Candida) trnn uucu yann ana bileenleri (Z)-Nuciferyl isobutyrate (%14), cis-

    calamenene (%10,0), valeranone (%8,7), -copaene (%8,4) ve spathulenol (%8,1)

    olarak belirlenmitir. S. plumosa trnn uucu yann ana bileeni bal olarak

  • 2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT

    34

    byk miktarda bulunan (%45,5) bir diterpen olan ar-abietatrienedir. Dier ana

    bileenler ise pinocarvone (%9,0), cis-verbenol (%8,2) ve caryophyllene oxide

    (%6,5) olarak bulunmutur. S. germanica ssp. heldreichii uucu yanda ki ana

    bileenler (E)-Nerolidol (%13,5), caryophyllene oxide (%13,4) ve germacrene D

    (%8,1) olarak belirlenmitir. Yan byk bir blm seskierpen hidrokarbonlar

    (%48,0) ve oksijenli sesquiterpenlerden (%31,9) olumaktadr. Terpen esterleri,

    nuciferyl olarak adlandrlanlar, beklenenden yksek kmtr (%7,2).

    Giuliani ve ark., (2008), endemik S. recta L. subsp. serpentini (Fiori)

    Arrigoni ve Stachys recta L. subsp. recta (Lamiaceae) trlerinin yaprak ve

    ieklerinin kimyasal bileenlerini karlatrmlar ve mikromorfolojik

    karakterizasyonunu incelemilerdir. Mikromorfolojik karakter, taramal ve geirimli

    elektron mikroskobuyla allrken, histokimyasal gzlemler iin k mikroskobu

    kullanlmtr. Uucu ya analizleri GC-MS ile gerekletirilmitir. S. recta subsp.

    Recta yapraklarndan elde edilen uucuu ya iin ana bileen cis-muurola-

    4(14),5-diene (%22,9), 1-octen-3-ol (%20,6) ve hexadecanoic acid (%14,0) iken

    ieklerde ki ana bileenler cis-muurola-4(14),5-diene (%36,6) ve (E)-caryophyllene

    (%27,8) olarak belirlenmitir. S. recta subsp. Serpentini yaprak uucu yandaki ana

    bileenler -cadinene (%16,1) ve epi--muurolol (%13,0) olarak belirlenirken

    ieklerde -cadinene (%14,3), epi--muurolol (%13,8), ve -amorphene (%10,1)

    olarak belirlenmitir.

    Ristic ve ark., (2008), Stachys germanica ssp. heldreichii (Boiss.) Hayek,

    Stachys iva Griseb., Stachys plumosa Griseb., and Stachys scardica Griseb. uucu

    yalarnn antimikrobiyal etkisini, GC ve GC-MS ile kimyasal bileenlerini analiz

    etmiler ve 83 bileen tanmlanmlardr. Trlerin ana bileenleri ve bal bolluklar

    izelge 2.1.de verilmitir.

  • 2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT

    35

    izelge 2.1. Stachys sp. uucu yalarnn kimyasal bileimi. Bileenler S. germanica S. scardica S. plumosa S. iva Monoterpen hidrokarbonlar 1.3 5.1 9.2 2.8

    Oksijenli monoterpenler 11.7 0.9 23.6 2.9 Seskiterpen hidrokarbonlar 35.4 69.3 4.3 48.0

    Oksijenli seskiterpenler 40.2 23.3 8.3 31.9 Diterpenoidler - - 50.0 - Terpen esterleri 7.2 - 0.9 14.0 Dierleri 5.7 - 0.9 0.6

    Ebrahimabadi ve ark., (2009), randa yetimi olan Stachys inflata uucu

    yan Clevenger tipi bir aparatla ve metanol ile ekstrakte etmiler ve kimyasal

    bileimi ile antioksidan ve antimikrobiyal aktivitesini incelemilerdir. Uucu yan

    GC ve GC-MS analizinde 45 bileene rastlamlardr. Ana bileenler olarak linalool

    (%28,55), -terpineol (%9,45), spathulenol (%8,37) ve (2E)-hexenal (%4,62) olarak

    belirlenmitir. Ayn zamanda uucu ya ve ekstratlarn anti oksidan aktivitilerini 2,2-

    diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH) ve -carotene/linoleic acid kullanarak test

    etmilerdir. Polar ve polar olmayan alt fraksiyon ekstraktlarnn toplam fenolik

    ieriini srasyla %5,4 ve %2,8 (w/w) olarak bulmulardr. Bitki, test edilen 3 eit

    mikroorganizmaya kar zayf bir antimikrobiyal aktivite gstermitir. Ana bileenler

    olan linalool ve -terpineol de test etmiler ve antioksidan etki gstermediini

    ancak nemli derecede antimikrobiyal etki gsterdiini belirlemilerdir.

    Conforti ve ark., (2009), Akdeniz blgesinin eitli alanlarndan toplanan alt

    Stachys trnn (S. cretica L. ssp. vacillans Rech. fil., S. germanica L., S. hydrophila

    Boiss., S. nivea Labill., S. palustris L. ve S. spinosa L.) hidrodestilasyon yntemiyle

    elde ettikleri uucu yalarn GC ve GC-MS kullanarak kimyasal ieriklerini

    karlatrmlar ve antioksidan zelliklerini incelemilerdir. Uucu ya oranlar,

    kuru arlk baznda, % 0.10 ila 0.27 arasnda deimektedir. Tm yalar (ounluu

    karbonilik bileenlerden oluan (%25,4) S. Palustris hari), ounlukla ya asitleri,

    esterler (%24,2%58,5) ve byk miktarda seskiterpenlerden (%16%35)

    olumaktadr. Tm yalar iin DPPH testi ile antioksidan aktivitesi ve bir dizi insan

    kanser hcresi zerindeki antiproliferatif aktivitesi incelenmitir. S. palustris, S.

  • 2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT

    36

    cretica ve S. hydrophila en yksek antiradikal etkiyi gstermitir. En fazla

    antiproliferatif etkiyi gsteren uucu ya ise %77 inhibisyon gsteren S. germanica

    uucu yadr.

    2.1. Sub Kritik Akkanlarla Dier Bitkilerin Ekstraksiyonu ile lgili almalar

    Fernandez ve ark., (2000), Defne yapraklaryla sub-kritik su, sub-kritik

    diklorometan ve hidrodestilasyon yntemlerini almlar ve iki sonuca varmlardr.

    a) Uucu ya miktasr SKSEda en fazladr.

    b) SKSEda oksitlenmi bileikler subkritik diklorometan ekstraktna gre daha fazla

    iken terpen bileikleri daha azdr.

    Gracia ve ark., (2000), tbbi bir bitki olan rezenenin uucu yalarnn

    izolasyonunu srekli subkritik ekstraksiyon yntemi ile gerekletirmilerdir. Uucu

    ya bileenlerini sulu ekstrakttan 5 ml hekzan ile ekstrakte etmiler ve uucu ya

    bileenlerini gaz kromatografisi-ktle spektrometresi ile tanmlamlardr. nerilen

    ekstraksiyon yntemini hidrodestilasyon ve diklorometan ekstraksiyon yntemleri ile

    karlatrmlardr. Hzllk, etkinlik, temizlik ve ekstraksiyon bileimini

    deitirebilme olasl konusunda srekli subkritik ekstraksiyon ynteminin daha iyi

    sonular verdiini bildirmilerdir.

    Ayala ve ark., (2001), Defne yapraklarnn subkritik su ve su buhar

    destilasyonu zerinde almlardr. Sub-kritik su ekstraksiyonu yntemiyle elde

    edilen uucu yalar iin en uygun scakln 125oC ve basncn 2 Mpa olduunu

    belirtmilerdir. Bunun yannda SbKS ekstraksiyonunun hidrodestilasiyon

    ekstraksiyonundan daha hzl ve daha verimli olduunu, SbKS ekstraksiyonunda

    parametrelerin deitirilmesiyle elde edilen rnlerin ynlendirilebileceini

    belirtmilerdir.

    Kubtov ve ark., (2001), Kava kknden (Piper methysticum) laktonlar

    subkritik su, su ile sokslet ekstraksiyonu, suda kaynatma ve ultrasonik banyoda

    aseton ile ekstraksiyon yntemlerini kullanarak ekstrakte etmilerdir ve yntemleri

    kyaslamlardr. tlm kava iin (250-500 m) 175C de 20 dak. subkritik su

    ekstraksiyonunun yeterli olduunu tam ekstraksiyon iin 100C de 2 sa. subkritik su

  • 2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT

    37

    ekstraksiyonu yaplmas gerektiini bildirmilerdir. tlmemi (paralanm)

    kavann tam ekstraksiyonu iin ekstraksiyon sresinin 175C de 40 dakikaya

    kartmlardr. Suyun atmosferik basnta kullanld 2 sa. kaynatma ve 6 sa.

    sokslet aparat ile ekstraksiyonu, subkritik su ekstraksiyonundan elde edilenden

    %4060 daha dk verim ile sonulandn bildirmilerdir. tlmemi kava ile

    40 dak. subkritik su ekstraksiyonu, 18 sa. aseton, metilen klorr veya metanol ile

    sonikleme ile neredeyse ayn geri kazanmlar ile sonulandn belirlemilerdir.

    zel ve ark., (2003), Thymbra spicata L. yapraklarndan uucu yalar

    subkritik su kullanlarak ekstrakte etmilerdir. Farkl scaklklarn (100, 125, 150 ve

    175 C), basnlarn (20, 60 ve 90 bar) ve ak hzlarnn (1, 2 ve 3 mL/dak.)

    ekstraksiyon verimlilii zerine etkinliklerini incelemilerdir. Thymbra spicata nn

    uucu bileenleri sulu fazdan C18 kat faz ekstraksiyonu ile ekstrakte etmilerdir.

    Bileenlerin tanmlanmas iki boyutlu gaz kromatografisi (TOF-MS) kullanlarak

    gerekletirmilerdir. Uucu ya verimleri 100, 125, 150 ve 175 C scaklklar iin

    srasyla %2,5; %2,7; %3,7 ve %3,5 olarak bulmulardr. Thymbra spicatadan uucu

    yalarn subkritik su ile ekstraksiyonu en yksek ektraksiyon etkinliini 150 C de,

    2 mL/dak. ak hznda ve 60 barda 30 dakikalk ekstraksiyonda gsterdiini

    bildirmilerdir. Thymbra spicata yapraklarnn tam bir ekstraksiyonu iin en dk

    srenin 150 C de ve 2 mL/dak. ak hznda 20 dakika olduunu belirlemilerdir.

    Ghorab ve ark., (2004), Mercankk bitkisinin (Majorana hortensis Moench)

    yapraklarnn hidrodestilasyon (HD) ve sperkritik akkan ekstraksiyonu (SFE) ile

    elde edilen uucu ekstraktlarnn bileimleri gaz kromatografisi-ktle spektrometrisi

    (GC-MS) ile analiz ederek, 26 bileeni tanmlamlardr. Her iki ekstraktdaki -

    srasyla HD ve SFE ana bileenleri, terpinen-4-ol (% 20,39 ve % 10,96), g-terpinen

    (% 14,13 ve % 8,14), trans-sabinen hidrat (% 5,25 ve % 20,54), linalool (% 3,72 ve

    % 4,06), trans-sabinene hidrat asetat (% 0 ve % 13,01), tujanol (% 4,00 ve % 4,12),

    terpinolen (% 4,57 ve % 3,70) ve timol (% 0,33 ve % 1,18) olarak belirlemilerdir.

    Toplam monoterpen hidrokarbonlar HD yanda (% 42,57) SFE yandakinden (%

    22,80) daha fazla olarak bulmulardr. Bununla birlikte SFE ekstraktnn yaa gzel

    bir aroma veren hafif oksijenlenmi bileik younluunda daha yksek bir deere

    sahip olduunu belirlemilerdir. Her iki ekstraktnda linoleik asidin peroksit

  • 2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT

    38

    oluumunu etkin olarak engellediini bildirmilerdir. SFE ekstraktnn antioksidan

    zelliinin btillenmi hidroksianisol (BHA) ve HD ekstraktndan belirgin derecede

    daha fazla olduunu belirlemilerdir. Daha yksek deriimlerde her iki ekstraktn da

    BHA ya kyasla daha yksek antioksidan aktiflii gsterdiini bildirmilerdir.

    allan doal ekstraktlarn aktifliklerini arttrmak ve yapay antioksidanlarn

    uygulamalarn azaltmak zere her iki ekstrakta da BHA ekleyerek birbirine bal

    (synergistic) etkisini incelemiler ve her iki ekstraktn karm ve BHAnn, bunlarn

    tek balarna sahip olduklar aktifliklerine kyasla anitoksidant kapasitelerinde ek bir

    etki (art) ile sonulandn bildirmilerdir.

    Baydar ve ark., (2005), Isparta ilinden toplanan yayla kekiine clevenger

    aygt ile subuhar destilasyon almas yaplmlardr. rnekler tomurcuklama

    sonu, ieklenme ba devresi, tam ieklenme devresi, ieklenme sonu devresi ve

    tohum olgunlatrma devresi olmak zere be farkl dnemde toplama yaplmtr.

    alma sonunda yayla kekiinde yksek uucu ya verimi iin ieklenme ba

    veya en ge tam ieklenme dnemleri, yksek uucu ya kalitesi iin ise

    ieklenme sonu beklenmelidir sonucuna varmlardr

    Proestos ve ark. (2005), Fenolik bileenlerin potansiyel kayna olarak

    Yunanistan kkenli aromatik bitki ekstraktlarn incelemilerdir. Metanol

    ekstraktlarnda mevcut fenolik antioksidanlarn miktar ve tanmlanmas iin UV

    detektrl RP-HPLC kullanmlardr. Miktar en fazla bulunan fenolik asitlerin

    ferulik asit (1,1-280 mg/100 g kuru rnek) ve kafeik asit(1,2-60 mg/100 g kuru

    rnek) olduunu; (+)-katein ve kuersetinin ise en fazla bulunan flavonoidler

    olduunu saptamlardr. Apigenin ve luteolini srasyla Menta pulegium ve Thymus

    vulgaris ekstraktlarnda yksek miktarda belirlemilerdir. Antioksidan kapasiteyi,

    kuru tlm bitkilerde ve onlarn metanol ekstraklarnda, substrat olarak ayiei

    ya kullanarak Rancimat testi ile belirlemilerdir. Hem toz halindeki bitkinin, hem

    de metanol ekstraktnn antioksidan kapasite gsterdiini ifade etmilerdir.

    Ekstraktlardaki toplam fenol ierii, spektrofotometrik olarak Folin-Ciocalteu

    yntemine gre belirlemiler ve sonularn 121 mg gallik asit/100 g kuru rnek

    aralnda deitiini tespit etmilerdir. Ekstraktlarn antimikrobiyal aktivitesinin de

    seilen mikroorganizmalara kar alldn rapor etmilerdir.

  • 2. NCEK ALIMALAR Kemal CELLAT

    39

    Gs ve ark., (2006), 100, 125, 150 ve 175C scaklklardaki ar stlm

    su ekstraksiyonu yntemi ile Achillea monocephala yaprak ve ieklerinin uucu

    yalarnn ekstraktn incelemilerdir. Farkl scaklklarda ar stlm su

    kullanlarak elde edilen uucu ya bileenleri TOF-MS ile tanmlamlardr. En

    yksek uucu ya verimini 150C de 2 mL/dak. ak hznda 30 dakikalk

    ekstraksiyonda elde etmilerdir. En yksek verim yaprak ve iekler iin srasyla

    %2,90 ve %1,58 olarak belirlemilerdir. Yaprak ya iin ana bileenler kamfor ve

    borneol, iek ya iinse kamfor, borneol, 1,8-cineol ve -kamfoleral olduunu

    tespit etmilerdir. 150C de ar stlm su ile ekstraksiyonun ilk 20 dakikada

    tamamlandn bildirmilerdir.

    Sefidkon ve ark., (2007), satureja rechinger jamzad bitkisinin ieklerindeki

    uucu yalar subuhar, hidrodestilasyon, buhar yntemi olmak zere farkl

    destilasyon yntemiyle almlardr. iekler 2 devrede toplanmtr. Tomurcuk

    halleri 1.evre iken, tam am halleri 2. evredir. iek tomurcuklarndan 54 bileeni

    hidrodestilasyonla elde etmilerdir. Temel bileenleri carvacrol (%56,19), p- simen

    (%14) ve -thujone (%4,7) olarak belirlemilerdir. Olgunlam ieklerden 3 farkl

    ekstraksiyon ynteminden elde edilen uucu yalarn temel bileeninin carvecrol

    olduunu saptamlardr. Carvacroln % dalm; hidrodestilasyon ( %86,6),

    subuhar (%89,3), buhar destilasyonu (%84) olarak belirlenmitir. Bu 3 yntem

    kyaslandnda uucu ya miktarnn en fazla hidrodestilasyonla en az miktarn ise

    buhar destilasyonuyla elde edildiini belirtmilerdir.

    Giray ve ark., (2008), Hidrodestilasyon (HD), subkritik su ekstraksiyonu

    (SbKSE) ve organik zc kullanarak ultrasonik banyo ekstraksiyonu (USE) ile

    elde edilen Lavandula stoechas (lavanta) ieklerinin uucu ekstraktnn

    kompozisyonunu gaz kromatografisi-mass spektrometresi(GC-MS) ile

    deerlendirmilerdir. SbKSE ekstraktnda 124 bileen belirlenirken, HD ve USE

    ekstraktlarna srasyla 94 ve 65 sinyal tespit etmilerdir. ekstraktta ana

    bileenleri, fencho