BÜLBÜL FANZĠN

BÜLBÜL FANZĠN’E

DÖRT KALEM DERGĠSĠ

FACEBOOK SAYFASINDAN

ULAġABĠLĠRSĠNĠZ

Kar amacı gütmeyen süreli

yayındır.

Dergi ve Fanzinde yayınlanmak

üzere ‘’dortkalem@gmail.com’’

adresine Ģiir ve yazılarınızı bek-

liyoruz.

YAYIN KURULUMUZ

ġaidin BÜYÜKBAYRAM

Yusuf DOĞANSOY

Sefer Doğukan GELGÖR

Zeki ALTIN

ĠÇĠNDEKĠLER

Takdim………………………………………………………..………...1

Onsuz Bir At………………………….………………………...….........2

Alperen TEMEL

YaĢamın Aralığı ………………………………………………..……....3

Ahmet KANAR

Giden Gitti…….. …………………………………………………...… .4

Ahmet MENTEġ

Zaman …………...…………………………………………..……….…5

AyĢe Zehra ATOK

ġiir Sultanı Gurbet ..….…………………………………………...……6

Cemal KARSAVRAN

Tek Kelime: Gidiyorum……………..……………………………...…..7

Fuat UÇAR

Beyaz………….……………………………………………...…………8

Gülcan KORKMAZ

Rüzgar ve Özgürlük ………………….………………….….………….9

Hakan KAYA

Ölüm……...……... ….…………………………………...……………10

Ġbrahim Hakkı ÖZTÜRK

Cesaret …….. ………………………………………….…….………..10

Yasin KAÇMAZ

Bir Sevda Meselesi ...…………………………………….…….……..11

Ġsmail KARA

Haziranın Biri……...………………………………………………......11

Serkan ARI

Böğürtlen ...……..………….…………………………………...……..12

Kamile KUTLU

Sus ve Dinle…..………………………………………………………..13

Melek SARICA

Bindiği Dalı Ġsteyerek Kesenler …...……………………….....………14

Oğulcan KÜTÜK

Canan‟ım ……….………………………………….……………….....15

Sefa SOYCAN

Gönül Irmağı……………………….……………………………....….16

Serpil KAYA

Çocukluk AĢkım …...………………………….……………..……….17

Ümit AĞAN

Ütopya ..……….………………………………….…………….…….18

Yelda ĠNANÇ

GüneĢim, Yıldızlarım……………………………….……………..….19

Halis KARA

Hayal ……………………….…………………………………..…….19

Fatma SARICA

Diyardan Diyara…. ……………………………………………..……20

Recep YILMAZ

Bülbül‟ün Okuma Listesinden

Kitaplar……………………..…………………………………..……..21

TAKDĠM

Bir yılı daha edebiyat ile dolu dolu geçirmenin keyfi ile Dört Kalem

Dergisi kurucuları olarak sizlerin ve sizin nazarınızda tüm Müslüman

aleminin Mekke‟nin Fethini kutlar ve baĢta Müslüman kardeĢlerimiz

olmak üzere tüm dünya insanlarına barıĢ, sevgi ve kardeĢlik getirmesi-

ni arzu ediyoruz. 2014 yılında hem ülkemizde hem de bütün dünyada

edebi hareketlilik çok yoğun bir Ģekilde devam etti. Ülkemizde yapılan

kitap fuarları, yarıĢmalar ve konferanslar çerçevesinde dolu dolu bir yıl

geçirdik. Olumsuz olaylara nazaran umutlu ve ümitli halimizden taviz

vermemeye kararlıyız.

Dört Kalem Dergisi ile kendimizi anlatmaya baĢlama serüvenimiz siz

değerli yazar/Ģair ve okurlarımızın desteğiyle dergi ve bir fanzin ile

huzurlarınıza çıkıyoruz. Fanzin çıkarmamızdaki neden Dergimize ge-

len eserlerin çoğunluğundan kaynaklanmaktadır. Sizin de takdir ettiği

gibi dergimizde belli bir sayfa sınırı mevcut. Bize gelen tüm eserleri bu

mecrada yayınlayamadığımız için böyle bir fanzin çıkarmak gereği

duyduk. Çünkü biz kapımızı çalan hiç kimseyi geri çevirmek istemi-

yoruz. Umuyoruz ki bize eser gönderenlerin ilerde eserler çok daha iyi

dergilerde yayınlanacak. Eksikler var. Bunlar çok okuma ve çokça yaz-

ma ile giderilebilir. Bunun için biz „edebiyat‟ yoluna gönül veren kar-

deĢlerimize çok okumalarını, okuduklarının ise özellikle seçilerek iyi

eserlerin okunmasını öneriyoruz. Ancak iyi eserler okunarak iyi yazıla-

bilir. Biz bize eser yollayan dostlarımıza elimizden geldiğince dönüt-

lerde bulunacağız. Dönemediklerimize de en yakın zaman da dönece-

ğiz. Elimizden ve yüreğimizden geldiğince sizlerle bu edebi yolculukta

beraber yürümeyi umut ediyoruz.

Hayırlı ve baĢarılı sayılarda sizlerle buluĢmak ümidiyle…

1

ONSUZ BĠR AT

Sokaktayım kimsesiz bir sokak ortasında

ġarap içiyorum, sonsuz bir atın kafa tasından

Acıya güdümlenerek fırlatıldım dünyaya

Dudağımdaki kanca, leylanın oltasında..

-hayat, şaire sorulan nasılsın sorusu kadar saçma-

Deliriyorum,

Kafama çivi çakılarak çarmıha geriliyorum

Geriliyorum inan bana,,

Oysa ben giyotini tercih ederdim

Cehennette daha yakıĢıklı olabilmek için..

Ya da

Leyla gelse bana ahlaklı tekliflerde bulunsa(?)

Defolu kalbimin derinliklerinde bir yerlerde

Ġçimde ki çocuğun cesedi bulunsa?

-götür beni buralardan, sokaklar banka dükkanlarıyla doluysa-

Alperen TEMEL

2

YAġAMIN ARALIĞI

Koç ayının biri diyor babaannem, doğum tarihim için. 81 yılının 14 Ekimi olarak çeviriyorum günümüz Türkçesine tevellütü-

mü. Erzincan‟ın Trabzon‟dan bir afet sonrasında teĢekkül etmiĢ tek Laz köyü. Çaykarada da bir köyümüz var elbet ama o

Trabzon‟da ve biz sadece „bazen‟ gidiyoruz, yayla zamanı. Babam öğretmen olduğundan olacak; kendimi ilkokulun kalabalık

sınıflarının birinde, hafta sonları geven topladığımız Bayburt‟un zeyli köyünde, birkaç yıl sonra Erzurum‟un cirit meydanında

ve Erzincan‟ın deprem enkazlarının üzerinde oynayan bir çocuk olarak bulduğum zamanları hatırlıyorum. Ġçinde Himmet em-

mi yaĢayan bir hikâye kitabını ilkokul ikinci sınıfta okuduğumdan ama kitabın isminin ne olduğunu hiç bilemediğimden emi-

nim. Ara ara düĢünüyor ve o kitabım kapağını yırtan –kim bilir hangi haylaz çocuğa- fena halde kızıyorum.

Babamla pazartesi pazarından aldığım ilk takım elbise ile yürüdüğüm imam hatip koridorlarında yedi yıl uzun ve meĢakkatli

bir serüven olarak geçti. On beĢ yaĢımın en edebi duruĢu “kafa kağıdı” edebiyat yaprağı, sonrasında “soytarının günlüğü” ve

milenyuma girerken biraz daha kemale ermiĢ ilk dergimiz “her neyse” (sözümüz sadece yaĢayanlara) alt baĢlığıyla sataĢıp

durdu bana. Bana ve Ġbrahim‟e. Kitaplar okuyup, dergiler yayınlayalım diye feda edilmiĢ ne kadar zaman varsa, (ki bakiyesi

kalan baĢka bir zaman yoktur aslında) hepsi özlenir ve yad edilir hala. Bugün oğlum Aliya Ġbrahim ve kızım Fatıma Elif‟i ki-

taplığın gölgesinde, kalem serbest – kâğıt serbest düsturuyla büyütürken, birgün ellerinde bir dergiyle gelmelerini ve „nasıl

olmuĢ‟ diye sormalarını ümit ediyorum.

ÖzgeçmiĢ böyle yazılmaz biliyorum. EĢim de zaten benim bariz bir özgeçmiĢim olamayacağını düĢünenlerden. Ġnsanlarıma

göre ben; eĢe dosta güzel bir katkım olsun diye yaĢamıĢım bu güne kadar. Bunu hala anlayabilmiĢ değilim.

Anlayabildiğim ve anlatamadığım (buna mecbur değilim aslında) Ģeyler de var hayatımda. Oğlumun göbek bağını mahalle

camisinin avlusuna değil de Kovaçi Ģehitliğinde Aliya‟nın kabrinin yanına gömmek istemek gibi mesela. Bırak Erzincan‟ı,

Trabzon‟u, Ġstanbul‟u Saraybosna‟da yaĢamak gibi ya da. Ġstanbul‟dan döndüğüme piĢman olduğumu da anlatamamıĢımdır

insanlarıma.

Ġnsan hayatı yazılmaz hülasa. Ben size bir Ģiir yazayım, bir hayattan çok Ģey eder nasılsa…

Neye yarar

Bu Ģiirde Ömer yok

Öyleyse neye yarar

Çocukların bir Ģeyler anlatıyor olması

Neye yarar ekmeği senle bölemiyorsam

Suyu sende keĢfedip, toprağa dökmüyorsam

Bu Ģiirde sen yoksun

Birkaç gizli özne var

Neye yarar söylersen

Belki ben de anlarım

Öğeler bir insanın yerini nasıl tutar

Bu Ģiirde Ömer yok,

Hilafet yok, ben yokum

Neye yarar toprağın üstünü iĢgalimiz

Ben Ömer dediğimde acaba ne anladın

Ne anlatır göz göze gelemeyen sevgimiz

YaĢamak

Gece gündüz

Acaba neye değer

Neyi bulup çıkarır yerin dibinden hayat

Bu Ģiirde ne mi var

Bir yığın,

Kelimeler…

ġaire sorulmaz ya

ĠĢte ben de yazmadım

Bence sen de aldırma.

Ahmet KANAR

3

GĠDEN GĠTTĠ

AhĢap evlerin nemli yalnızlığında rastlarsın,

Sinekli bakkallarda gizli, kuru kayısı tatlarına.

Ölümün açık giden gözlerini saklarsın,

Ölümsüzlük düĢüyle yaĢadığın evlerin katlarına.

Çatı aralarının dağınıklığındaki esrar açılır bir sabah.

Bakarsın hüzünden, elemden baĢka bir Ģey yok.

Ölümün elleri ellerindedir o sabah.

Ve bir sabah; rüzgâr yok, toz yok, yaprak yok…

Pencere, bütün tanıklıkların tek sahibi, korkar…

Bu kaçıncı giden geri dönmemecesine?

Ġçinde zamanın biriktirdiği çığlıklarla susar.

Ġnancı kalmamıĢtır artık hayatın garip bilmecesine.

Ahmet MENTEġ

4

ZAMAN

Zaman bazen yok oluĢ,

Bazen de yeniden doğuĢtur.

Bir bakmıĢsın bitmiĢtir.

KaybolmuĢsundur içinde

Yönünü bulamazsın

Durduramazsın

Akar gider...

Ve geri dönemezsin

PiĢmanlıklar varken ardında,

Geçsin istemezsin

Önünde yeni hatalar varken.

Ve bırakırsın kendi haline

Uzayıp gider.

Bir bilmecedir zaman

Buldum derken bulamazsın,

Ararken kaybedersin.

Ve bir zamansızlıktır

Zamanın içinde zamansızlık.

Bazen bir tokat gibi

Ġner yüzüne

Ve anlarsın ki;

Bir iplik gibidir aslında

Uzadıkça uzar,

Sen yok olup gidene kadar...

Bir film Ģeridi gibidir.

Kestiğin yerde biter

Bittiği yerde yenisi baĢlar...

AyĢe Zehra ATOK

5

ġĠĠR SULTANI GURBET

çok Ģey anlattın bana

çok Ģey öğrettin

hayat mektebinde yıllar gurbet oldu

mutluluğu da tattın sevinci de acıyı da

gönülce yazdın yüreğinin sesini

anne oldun baba oldun sevgili oldun yar oldun

dostluğun adı yüreğinin sesi oldum

gönlünce yazdın içinin burukluğunu ve de sevincini

yeri geldi gurbet oldun,yeri geldi sıla

yandın aĢklarınla özlemlerinle

hayat bulurken Ģiir gezegeninde

dillerinden parmaklarına akan her söz

kalem kağıtla ses verdi yüreğinden

yirmi sekiz yıllık gurbeti anlattın

hecelerde yıllar yıpranırken

her baharda açan bir gonca oldun

sevdan dağlara taĢlara ses verdi

nice sevdaların sesi oldu belki de

çığlıklarını sağır sultan duydu

ve her gönülde ayrı bir sevda yeĢerdi

kimisi nankör kimisi vefasız

kimide dost sırdaĢ

bir can dostu aradın hep

baĢımı yaslayacağım

ve de yüreğindeki acıyı dindirecek

sevdaların nerdeler

rafa kaldır vefasız aĢkları

Ģimdi ayrı bir güzelliksin ilk bahar gibi

kulağında salkım salkım küpeler

inciler süsler ak gerdanını

sarı zülüfler yandan sarkar

yaylaların lastik ayakkabılı sessizliğĠ

Ģiir sultanı gurbet

Cemal KARSAVRAN

6

TEK KELĠME: GĠDĠYORUM

Bir anda gitmek,

N‟olduğunu soramadan,

Hiçbir açıklama yapmadan,

Sadece gidiyorum demek,

Ve gitmek.

Belki kendi açından haklısın,

Belki bütün açılardan haklısın.

Bilmiyorum, düĢünemiyorum.

Hani beynim durdu derler ya;

Hah! ĠĢte ondan oldum.

Beynim durdu..

Bir Ģey soramadım..

Hani sana demiĢtim, sen bitti dediğin an biter,

Ve sen bitti demeden bitmeyecek diye.

Hatırlıyor musun?

Öyle de oldu..

Ben sözümü tuttum en azından..

Sen bitti dedin.

Ve bitti..

Ama sadece sende bitti..

Ya bende?

Bende bitmedi, bitemedi..

Fuat UÇAR

7

BEYAZ

Her geçen gün bir yaĢ daha kaybediyor gözlerim

Böyleyim parçalardan ne kadar bütün olursa öyleyim

O kadar yaĢıyorum aĢkla inadına inadına

Beyaz...

Hiç birinin elleri değildi bu kadar

Beyaz...

Ölüm mü, kefen mi hepsi

Bembeyaz...

Arkamda bıraktıklarım buruk hayallerim bile

Beyaz...

Sözlerim ipimi koparır yüreğim kanar giderim

Artık her Ģey bembeyaz bilirim

Hayaller, aĢklar, günahlar, piĢmanlıklar

Çünkü masumiyetin rengi olduğu kadar korkuların da rengi

Beyaz...

Hem de bembeyaz...

Yalnızlığımın , çaresizliğimin , ölümümün

Beni terk ettiği gün hayallerimin

AĢkımın kalbimin rengi de

Beyaz...

Gidiyorum yüzüm gözüm ellerim beyaz

ÜĢüyorum yere düĢen saçlarım beyaz

Tepeme yağan karlar beyaz hem de

Yoksa sende mi terk edildin

Terk edilmenin rengi de

Gülcan KORKMAZ

8

RÜZGAR VE ÖZGÜRLÜK

Uzaklardan mutluluk sesi çınlıyor kulağımıza,

Çekicin altındaki örs gibi ezikken ömrümüz,

Duysak ne olur, duymasak ne olur?

Bir bayrak dalgalanıyor yanı baĢımızda,

Ay gibi nazik,

Yıldız kadar parlak,

Rüzgâra özgürlüğü haykırıyor;

Tutsakken bedenimiz;

Özgür olsak ne olur, olmasak ne olur?

KuĢlar hudutsuzluğa kanat çırpıyor tepemizde.

Altımızdaki çimenler sancıdan kıvranıyor.

Hudutsuz,

Sancısız olsak ne olur, olmasak ne olur ?

Kırgınlıklar ölçüsüz,

Kızgınlıklar baĢını almıĢ gidiyor.

En yakın dostumuz olmuĢ acımız,

Fanilikken baĢ tacımız.

Aldırmadan;

Ġnsan insana kurt,

Ġnsan insana aciz,

Mutluluğu duysak,

Özgür olsak,

Hudutsuz olsak ne olur, olmasak ne olur ?

Hakan KAYA

9

ÖLÜM

yaklaĢtığı kadar yaklaĢıyorum

ölümün kederli sofrasına

yamalı sevinçler giymiĢ

ağıtlar büyütüyorum

yanıyorum

gökyüzü alevinde

gökyüzünü paylaĢıyorum

vebali namluya yüklü

kuĢ ölümleriyle

ölümler görüyorum

zindanın mavi özgürlüğünde

ölümler görüyorum

ölümün dört duvarlık hücresinde

ölümün yanıt bulmayan sorularını

dinlendiriyorum

inançların gölgesinde

ölümler görüyorum

aynaların yalanında ilerleyen

Ġbrahim Hakkı ÖZTÜRK

CESARET

kardelen misali cesaret ya Rab

biraz olsun cesaret

bakmak için

sevmek için

konuĢarak ölmek için

kardelen misali cesaret ya Rab

güneĢi görmek için

Yasin KAÇMAZ _

10

BĠR SEVDA MESELESĠ

Ne ben Yusuf‟um ne sen Züleyha

Vazgeçelim derim sevdanın adını kirletmeden

Ne sen beni olduğum için sevdin

Ne ben sana sevmeyi anlatabildim

Vazgeçilme bu sevdadan

Mecnun‟ların Leyla‟ların

Adını kirletmeden

Vazgecelim ki

Sevdanın sayfası boĢa dolmasın

Ġsmail KARA

HAZĠRANIN BĠRĠ

BoĢlukları doldurmuĢum hep

BaĢlık olamamıĢım bir hayata

O kalbinin sahibi

Bense avutan seni

Bilemezdim

Bilseydim

Haziranın birinde

DüĢer miydim bu hataya?

Serkan ARI _

11

BÖĞÜRTLEN

Unutursun, gitsen oraya

Kalabalıklar yoktur artık

Sessizlik istiyorsan, ıssızlık olur

Issızlık istiyorsan, yalnızlık

Bir gitsen göreceksin

Küçük bir camı vardı mutfağının

Bir baksan oradan, yeĢil yeĢil

Bulanacaksın ormanlara, yaylalara

Böğürtlen kokulu yolları

Kiraz ağaçları, fındık dalları

Git, bak göreceksin

BaĢka seçeneğin yok daha iyi

Perdesini aralayıp o küçük camdan

Mavi mavi bakmalısın gökyüzüne

Bir çare istiyorsan unutmaya

Bırak kalabalığı kalabalık kalsın

Mor mor aç çiçeklerini

Bir böğürtlen kokla dalından

Anlayacaksın, ne kadar haklı olduğunu

Haklısın!

Unutmak güç değil.

Kalabalık öldürüyor insanı…

Kamile KUTLU

12

SUS VE DĠNLE

Sus ve dinle,

Az önce ağlayan çocuğun feryatlarını

Gör yanaklarından sızan gözyaĢlarını

Hangi mağlubiyet ağlatır ki böyle bir çocuğu

Daha az önce vurmuĢtu topa,

Gol attığı için sevinirken

ġimdi yanına düĢen bombanın

Bacağını, çocukluğunu çalmasına ağlıyor.

Sus ve dinle,

Annesiz kalıĢını gör o çocuğun

Bombanın ardında kalan o minik bedeni

Hangi feryat dindirecek acısını?

Hangi hediye unutturacak anasını?

Ey sen!

O bombanın sahibi!

Hangi kazanç, hangi toprak

EĢ değer ki o çocuğun gözyaĢına

Söyle olmayan Ģerefinle mi susturacaksın o çocuğu?

Yoksa hiç acımadan elinde oyuncağıyla sokacak mısın toprağa?

Ey sen!

O bombanın sahibi!

Uyanacak bir gün o çocuğun kardeĢleri

Yardıma koĢacak bütün Müslüman alemi

ĠĢte o zaman çınlayacak dünya

„Tebbet yeda Ġsrail‟

Melek SARICA

13

BĠNDĠĞĠ DALI ĠSTEYEREK KESENLERĠNDĠR

bunca yaptığımız ölüm provalarına rağmen

hakkını veremedik, insan gibi gidiĢin.

gidiĢ ki, azımsanacak bir olay değildir.

anıt gibi gelir oturur en baĢına masanın.

içime bunca sindirdiğim,

böyle karaladığım,

böylesine böldüğüm sesler…

çağırmak istersen Ģimdi çağır beni

bu odalar ıĢık geçirmiyor.

duvarlar var

duvarlar yürüyor.

yavaĢ yavaĢ değil

birden kusuyorsun tüm acı birikmiĢliğini.

aslına bakıyorum, iyi oluyor.

üç gece tek zehre ağlıyorum, geçiyor.

her gece ayrı ayrı ağlamaktansa diyorum

iyidir iyi.

oysa kimse sormadı yaralarımdan sızarken içime,

kimseye dur demedim.

geleni sevdim,

gideni de.

bazıları çok gitti, onları daha çok sevdim.

çünkü sızıĢları gibi olmadı gidiĢleri

gittiği yeri söküp gidenler oldu

söktüler gittiler

söktüler ve gittiler.

onları daha çok sevdim

söküp gidenin acısını yaĢamayı,

öğretmedi annem bana

baĢka çarem yoktu.

sevdim.

Oğulcan KÜTÜK

14

CANAN’IM

Senden öğrendim doğru yoldan gitmeyi.

Sende gördüm ben o nur yüzlü meleği.

Seninle tanıdım Ġslam‟ı , ben o dini.

Ben sana kurban olmayayım da ne yapayım Canan‟ım.

O meĢhur , dillere destan Ömer‟ adaleti.

Bütün varlığını feda eden Ebu Bekir cömertliği.

Sana canını verebilecek Ali itaatini.

ġimdi bunları bulamıyorum Canan‟ım.

Yok.

Ömer adaleti yok.

Ebu Bekir cömertliği yok.

Ali itaati yok.

O eski insanlık, o eski Müslümanlık yok Canan‟ım.

Canan‟ım bu gece bana gel de.

Hem Ömer göreyim hem Ebu Bekir sende.

Hem gecem , dünyam aydınlansın,

Hem Ģerefli imanım artsın gönlümde.

Gel Canan‟ım seni bekliyorum ben her gecemde.

Canan‟ım derdime seninle derman buldum.

Harama el uzatmadım hep uzak durdum.

Her kazada Allah‟ın melekleri ile korundum.

Gönlümü fethettin , beni Allah‟a sen yönlendirdin Canan‟ım.

Ömer gibiydim inanmadım ölümünde.

Sen her zaman yaĢıyorsun ve yaĢayacaksın gönlümde.

Unutur mu hiç kalp seni, tutuldu ya bir kere.

Gel gör sana olan aĢkımı Canan‟ım.

Sen gelmezsen ben sana geleceğim.

ĠĢte bunun içindir, izinden yürüyeceğim.

Gönlümdeki sevgiyi gönlümde gizleyeceğim.

Allah‟tan cenneti dileyeceğim Canan‟ım

Sana can kurban,

Sefa SOYCAN

15

GÖNÜL IRMAĞI

Her insan bir evrendir,

Kalbiyle Dünya'ya seslenen.

Gönül ırmağıyla sulanır,

Çiçek çiçek açar ,yediveren.

Ġlim, bilim, irfan deryasıdır,

Gönül , evrenin can damarıdır.

Ġnsan kendi kalbinden çıkar yola,

Kalpten kalbe yol alınır.

Gönül dediğimiz derya deniz,

Her vücut ayrı olsa da, aslında bir'iz

Görünmez zincirler bağlar bizi,

Bir oluĢa akar, bilgimiz,fikrimiz.

Deryaya, dünyaya sığmaz gönül

Bir macera oysa, güttüğümüz ömür.

Bir tomurcuk gibi sulanır, büyütülür,

Çağlayan misali, hayata akar gürül gürül

Serpil KAYA

16

ÇOCUKLUK AġKIM

Sıcak bir yaza inat

Ben seni ıslak sonbaharda severdim

Kırkında bir adam olurdum bazen

Ben seni çocuğum gibi severdim

Sen hiç anlamazdın ama

Ben seni yatarken öperdim

KıĢları soğuk olurdu

Yorgan niyetine üstüme örterdim

Bizim zamanımız da kıtlık vardı

Seni müsvedde Ģeylere geçirirdim

Gözlerin ne masum dururdu

Masanın üstüne seni hep yamuk çizerdim

Sen bilmezdin ama

Ben seni hep gizli severdim

Ġlk bakıĢta beni görmezdin

Sana bakarken düĢerdim

Dizlerim hep yaraydı o zamanlar

Acıya seni sürerdim

DüĢünürken seni ben

DüĢlerime küserdim

Ümit AĞAN

17

ÜTOPYA

Acısız bir kadın olabilirdim ütopyalar yaratmasaydım kendime.

Denizlere su gözüyle bakabilirdim ütopyamda boğulmasaydım.

Ya da sabah uyandığımda kahvaltı yapabilecektim sigara yakmadan.

Uyumadan önce bir bardak su içecektim ĢiĢelerce bira yerine.

AkĢamdan kalmayacaktım güneĢe.

Geç kalmıĢ, geç kalınmıĢ, gecikmiĢ olmayacaktım insanlara.

Mutlu bir kadın olabilirdim ütopyalar yaratmasaydım kendime.

Yağmur sonralarında pencere camlarına uçurum kenarları çizmektense

GökkuĢağının yedi renginden de ayrı ayrı kayabilecektim.

Atlamayacaktım o uçurumlardan her hayal kırıklığımda.

Yemekler yapıp Ģarkılar söyleyecektim soğuk akĢamlarda.

Zevkli bir kadın olmayabilirdim ütopyalar yaratmasaydım kendime.

Bir oyun havasında kalkıp oynayabilecektim kolayca.

Birileri ölmeden ağlamayacaktım fırtınalı aĢkların sonlarında.

Ayrılıklar değil, ayrılık öldürecekti ilk darbede kim bilir?

Güçlü bir kadın olmayabilirdim ütopyalar yaratmasaydım kendime.

Yelda ĠNANÇ

18

GÜNEġĠM, YILDIZLARIM

Her günün sonunda ufukta belirir korkunun o kıpkırmızı rengi.

Ölmekten kormaz da insan, karanlıktan korkar.

En çok güneĢi sever iĢte bu yüzden.

Çünkü karanlık yalnızlığa boğar insanı.

ġiir bile yazdırabilir simsiyah boĢluğa yıldızlarla.

ĠĢte ben o Ģairim.

Sen benim gecemi aydınlatan Ģiirimsin gökyüzümde.

BirleĢir koca bir nur olursun gündüzümde.

Sen Ģiirimsin.

HerĢeyim sensin.

GüneĢim de yıldızlarım da..

Halis KARA

HAYAL

Dün bütün gün seni anlattım odama,

Gözlerinin renginden onlar da haberdar artık,

Bayıldılar sessiz sedasız aĢkımıza,

Sana bir türlü anlatamayıĢıma gülüĢtüler ne yazık…

Avizeye göre aydınlık bir geleceğe sahiptik ,

Sandalyeye göre ağır oturaklı bir iliĢkimiz olmalıydı.

Masaya göre çok ağır bir yük yüklendik ,

Halıya gelince bu aĢk ayaklar altına alınmamalıydı.

Her kafadan bir ses çıkınca ben de sustum.

Can dostum kitaplar yetiĢti imdadıma

Onlarla dertleĢtim, onlarla konuĢtum

Dediler ki, bu aĢk konu olmalıymıĢ romanlara…

Fatman SARICA _

19

DĠYARDAN DĠYARA

suskunlar diyarından geliyorum

her yiğit kendi Ģarkısını dillendirir

hayata uyarlanır yalnızlık oyunları

ve mutluluk

suskun gidiĢleri kutsanan göçmen kuĢların

asırlık rivayetlerinde saklı

küskünler diyarından geliyorum

eĢkıyalık oyunları çoktan eskimiĢ

göç zamanını unutmuĢ olmalı turnalar

ve mezar avuntusu yüklenen bedenlerin urganları

küskünler tarihinin boynunda asılı

çaresizler diyarından geliyorum

bir "havar" yıkar tüm umutları

yetim kalır hüzzam gülüĢler

serçe yürekli kızlar periĢandır

Recep YILMAZ

20

Hep Güney‟e göç etme hevesindeki

kırlangıçlar gibi, kalbimde kelime-

ler. / Mevsimsiz zifiri kara geceler-

den, umuda yol alan küçük ıĢık huz-

meleri. / Her dize bir dokunuĢ aslın-

da, / Her dize yitik ülkemdeki cen-

netin aks-i sedâ eden silüeti. / Kendi

gökkubbesi-

nin altında seyrüseferde Ģimdi,

/ Simli mürekkebin kâğıda düĢen billur katreleri.

Kitap: Okyanus Kırlangıçları

Yazar: Serpil KAYA

Türü: ġiir

Regulus Yayıncılık

Ey karanlıklara bir mum yakmak

yerine, bütün ıĢıkları söndüren katil!

AĢk, bir kelime oyunuydu. Sende

bilmedikçe adam astın. ĠĢte bu yüz-

den sana katil diyorum. ġimdi eli

kanlı seri bir aĢığa soruyorum:

Ne hakkın vardı doğacakların cen-

netini çalmaya?

Ve Unutma! Ġhanet edenlere hakimler değil, Ģairler kalem

kırıyor bu coğrafyada…!

(Tanıtım Bülteninden)

Kitap: Berçem

Yazar: Ahmet Can ALTIOK

Türü: ġiir

Babıali Kitaplığı 104 s. 2014

al bir ata binmiĢim bir seherin vak-

tinde/ ağaran saçlarımda tel tel

duvaklar kalmıĢ / kuĢlar uçar yük-

sekten havada gam sesi var/ bahçe-

ler yorgun düĢmüĢ rüzgarın ney

sesinden

kimbilir hangi garip ördü bu bil-

meceyi/ sarı hırka soyunan ağaçlar

yorgun düĢer/

(Tanıtım Bülteninden)

Kitap: Zaman Gergefinde Kitabeler: Toplu ġiirler

Yazar: MüĢtehir Karakaya

Türü: ġiir

Aramis Yayıncılık 408 s. 2013

Sayfaları çevirdikçe bir uzun bir

kısa Ģiirler karĢıma çıkıyor ve ser-

best yazılmıĢ, sonrasında birkaç

sayfa daha kısa Ģiirler der-

ken, yazılanlar ile mücadeleye

giriyor mana düĢünürü.

Gayet normal bir dizgiyle hazırlan-

mıĢ sayfalar arası ilerken, “referans

mektubu” başlığında bir şiirin

içinde buluyorum kendimi.

Şairin serbest yazdığı ve köprü imgelerle dizdiği, iki tam

sayfanın içinde “beni al, beni al” diyecek gibi bir kıta…

(İhsan İpek)

Kitap: Huzur Koleksiyoncusu

Yazar: Cihat ALBAYRAK

Türü: ġiir

Serencam Yayınları 69 s. 2013

BÜLBÜL’ÜN OKUMA LĠSTESĠNDEN BÜLBÜL’ÜN OKUMA LĠSTESĠNDEN BÜLBÜL’ÜN OKUMA LĠSTESĠNDEN

KĠTAPLARKĠTAPLARKĠTAPLAR

21