Post on 22-Jul-2016
description
CZASOPISMO UNIWERSYTETU EKONOMICZNEGO W KRAKOWIE
I S S N 1 6 8 9 - 7 7 5 7 N r 4 ( 6 5 ) c z e r w i e c 2 0 1 5
Prof. Ryszard Borowiecki dokto-
rem honorowym Uniwersytetu
Uroczyste obchody Jubileuszu
90-lecia Uczelni
str. 4 str. 38
3
4-910-1112-1314-16
1718
18
18
19
20-2122-2324-25
26-27
28-29
30-31
32-3334-35
36-37
38-39
40-41
42-45
46-47
Adres redakcji:Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowieul. Rakowicka 2731-510 Kraków
tel. 12 293 58 34
Redakcja:Piotr Czarniecki
Korekta:Izabella Giera
Piotr MalecWydawca: Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
ISSN 1689-7757
WYDARZENIA
Honorowy doktorat dla Profesora
2020 – wynagrodzenia
JEDNOSTKI
Ekonomicznego w Krakowie
POLEMIKA
STUDENCI Kurierek
Q&A UEK
„ „ .
Uroczyste obchody Jubileuszu 90-lecia Uniwer-
sytetu Ekonomicznego w Krakowie za nami.
Wydarzeniom, wpisanym w bogaty program
uroczystości rocznicowych, towarzyszyły spo-
tkania po latach, obfitujące w chwile wzruszenia, refleksji
i radości. Pragnę serdecznie podziękować wszystkim
Państwu – pracownikom, absolwentom, przyjaciołom
i sympatykom Uczelni – za pamięć i – nade wszystko –
obecność, ten wyjątkowy hołd, złożony naszej Alma
Mater. Chórowi Dominanta i wspaniałym Artystom,
którzy wsparli wydarzenia rocznicowe wrażliwością,
energią i talentem – za niezapomniane wzruszenia.
Dziękuję za wspólne świętowanie i towarzyszące mu
wyjątkowe emocje. „Kurier UEK” w materiale otwie-
rającym przypomina – poprzez pisemną relację i zdję-
cia – te kilka absolutnie wyjątkowych, majowych dni.
Interesującym, mam nadzieję, dodatkiem do ni-
niejszego wydania jest mapka kampusu Uczelni dla
wygody umieszczona w sposób, który ułatwia usunięcie
jej z egzemplarza i zachowanie w charakterze pamiątki
i praktycznej pomocy. Zachęcam do korzystania z tego
specyficznego przewodnika, który – poza klarownym
przedstawieniem lokalizacji poszczególnych pawilonów
– zawiera krótki opis każdego z elementów kampusu,
dowodząc bogactwa historycznego naszej Uczelni.
Poza tym w numerze znajdą Państwo, jak zwykle,
mnóstwo informacji o inicjatywach osób i organiza-
cji, które wspólnie tworzą dalszy ciąg historii tej wy-
jątkowej placówki.
Kontynuujemy również cykl rozmów ze znanymi
absolwentami naszej Uczelni. Tyma razem na pytania
kwestionariusza odpowiada Marek Dworak, współ-
założyciel RMF FM, związany z najpopularniejszą
polską stacja radiową ponad 16 lat, ojciec wielu jej
największych sukcesów.
Szczególnie zachęcam do uważnej lektury tekstu
prof. Andrzeja Malawskiego, który daje rzeczowy wy-
raz obawom o zasadność powołania nowej jednostki
naukowo-dydaktycznej UEK. Zachęcam zatem gorąco
do wyrażania własnych opinii. Mam nadzieję na żywą
polemikę na łamach naszego czasopisma, które słu-
ży przecież wymianie idei. Żywy ich obieg, polemika
i konfrontacje – poza oczywistym walorem stymulacji
dyskursu wśród wspólnoty akademickiej – stanowią,
w moim odczuciu, źródło inspiracji i uwag krytycz-
nych o istotnym merytorycznym ciężarze, a zatem
mają potencjał argumentów, wspierających konkretne
decyzje. Liczę na Państwa odzew i głos w tej sprawie.
Życzę wszystkim Państwu udanego, zasłużonego
wypoczynku, wszystkim studentkom i studentom na-
tomiast pomyślnego zaliczenia sesji i szaleństw waka-
cyjnych na miarę pielęgnowanych przez cały rok wytę-
żonej pracy oczekiwań. Wracajcie cali, zdrowi i pełni
sił do podjęcia wyzwań nowego roku akademickiego.
Na koniec pragnę złożyć gorące i serdeczne po-
dziękowania wszystkim pracownikom Uczelni, zaan-
gażowanym w przygotowanie i realizację uroczystości
Jubileuszu 90-lecia UEK. To dzięki Państwa pracy
mogliśmy wspólnie świętować tę wyjątkową roczni-
cę w tak wspaniałej oprawie. Dziękuję za uczynienie
tego święta niezapomnianym przeżyciem.
Andrzej Chochół
Szanowni
WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI
Wielki Jubileusz
Wyjątkowa rocznica wymaga
wyjątkowej oprawy. Dzie-
więć dekad historii Uni-
wersytetu Ekonomicznego
w Krakowie w pełni zasługuje na, z rozma-
chem realizowany, program uroczystości,
który pokrótce – ku pożytkowi współcze-
snych i pamięci potomnych – przedsta-
wiamy. Kilka majowych dni pamiętnego
roku jubileuszowego obfitowało bowiem
w chwile wyjątkowego wzruszenia, towa-
rzyszące spotkaniom po latach, radość
i dumę z wybitnych dokonań społeczno-
ści akademickiej, które znaczyły kolejne
kroki w podróży przez 90 lat budowania
statusu jednej z najlepszych uczelni eko-
nomicznych w Polsce.
Rocznica 90-lecia Uczelni zbiegła się
w czasie z jubileuszem 45-lecia Chóru
Dominanta, jednego z najlepszych chó-
rów akademickich w kraju, cenionego
również poza jego granicami. Preludium
do centralnych uroczystości jubileuszo-
wych Uniwersytetu stanowiły wydarze-
nia 24 maja – prawdziwe święto muzyki
w wykonaniu Chóru Dominanta i gości.
Wyjątkowy jubileusz zaowocował pierw-
szymi wykonaniami utworów muzyki fil-
mowej – słuchacze, zgromadzeni w Hali
Sportowej Uniwersytetu, wysłuchali m.in.
kompozycji znanych z filmów: „Ojciec
chrzestny”, „1492. Wyprawa do raju”, „West
Side Story”, wykonanych przez Krakowską
Młodą Filharmonię pod dyrekcją Tomasza
Chmiela. Artyści chóru wykonali wła-
sne opracowania przebojów muzyki roz-
rywkowej. Muzykom towarzyszył Maciej
Miecznikowski, ekslider zespołu Leszcze,
wokalista i gitarzysta oraz najlepszy polski
beatboxer, ZGAS.
Trzy dni później miało miejsce kolejne
wydarzenie – nadanie Czytelni Głównej
Biblioteki Uniwersyteckiej imienia Anny
Sokołowskiej-Gogut. W uroczystości wzięli
udział przedstawiciele władz uczelni oraz
pracownicy Biblioteki. Wydarzenie stało
się okazją do wspomnień o wybitnej po-
staci śp. Anny Sokołowskiej-Gogut, która –
piastując w latach 1992-2009 stanowisko
Dyrektor Biblioteki Głównej UEK – za-
skarbiła sobie sympatię współpracowni-
ków i szacunek przełożonych.
Tego samego dnia otwarto również
wystawę plenerową, dokumentującą naj-
ważniejsze wątki historii Uczelni. Inaugu-
racji przedsięwzięcia dokonali członkowie
Komitetu Organizacyjnego obchodów
Jubileuszu. Sama wystawa w przejrzysty
i ciekawy sposób ukazuje najważniejsze
elementy dziewięćdziesięcioletniej histo-
rii Uniwersytetu, który zaczynał swoją
działalność jako prywatna szkoła dla
przedsiębiorców.
Ostatnim z przewidzianych programem
wydarzeń drugiego dnia obchodów Jubi-
leuszu były promocje doktorskie. Uroczy-
stość nadania stopni naukowych odbyła
się w tzw. Starej Auli. W towarzystwie
władz Uczelni, promotorów i wzruszo-
nych bliskich dyplomy odebrało 34 świeżo
upieczonych doktorów.
Główne uroczystości rocznicowe miały
miejsce w czwartek, 28 maja. Tradycyj-
nie zainaugurowano je mszą św., z okazji
rocznicy celebrowaną w Bazylice Mariac-
kiej przez księdza kardynała Stanisława
Dziwisza. Po zakończeniu nabożeństwa
pochód, złożony z władz rektorskich UEK,
członków Senatu Uczelni i Rad Wydzia-
łów, rektorów uczelni krakowskich oraz
gości zagranicznych udał się do Teatru im.
Juliusza Słowackiego, w którym odbyło
się uroczyste posiedzenie Senatu Uczelni.
Uroczystość uświetnili swoją obecnością
wyjątkowi goście. JM Rektor, prof. UEK
dr hab. inż. Andrzej Chochół, wygłosił
okolicznościowe przemówienie, w któ-
re wpleciono interesująco przedstawio-
ną historię Uczelni, ukazaną w formie
krótkiego filmu. Przedstawiciel Kance-
larii Prezydenta RP, Maciej Wilamowski,
odczytał list gratulacyjny, prof. dr hab.
Andrzej Sokołowski Prorektor ds. Or-
ganizacji i Rozwoju UEK przedstawił
natomiast treść gratulacji, nadesłanych
przez Prezes Rady Ministrów Ewę Ko-
pacz. Potem głos zabrali kolejno: Marek
Sowa, Marszałek Województwa Małopol-
skiego, prof. Jacek Majchrowski, Prezy-
dent Miasta Krakowa, Wojciech Szcze-
panik Wicewojewoda Małopolski oraz
prof. Wojciech Nowak Przewodniczący
Kolegium Rektorów Szkół Wyższych Kra-
kowa. Wręczono również medale Signum
Gratiae, którymi uhonorowano byłych
rektorów AE/UEK: prof. dr. hab. Tade-
usza Grabińskiego, prof. dr. hab. Ryszarda
Borowieckiego i prof. dr. hab. Romana
Niestroja. Medal „Zasłużony dla UEK”
odebrali z rąk JM Rektora: prof. Jacek
Majchrowski i dr Jan Pamuła, absolwent
i były pracownik Uczelni, Prezes Zarządu
Międzynarodowego Portu Lotniczego im.
Jana Pawła II Kraków-Balice. Następnie
przeprowadzono uroczyste promocje ha-
bilitacyjne – z rąk JM Rektora otrzymało
je 18 naukowców. Uhonorowano także
WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI
WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI
wieloletnich przyjaciół Uczelni – dowo-
dem wdzięczności był okolicznościowy
Medal 90-lecia UEK, który otrzymało
41 osób. Marszałek Województwa Mało-
polskiego, Marek Sowa, wręczył odznaki
honorowe Województwa Małopolskiego –
Krzyże Małopolski – prof. UEK dr. hab.
inż. Andrzejowi Chochółowi, prof. dr.
hab. Jerzemu Hausnerowi, prof. dr. hab.
Romanowi Niestrojowi i prof. dr. hab.
Jerzemu Mikułowskiemu Pomorskiemu.
Na koniec nagrodzono najlepszych tego-
rocznych absolwentów UEK.
Następnego dnia odbyła się uroczy-
stość, uświetniająca kolejny ważny jubile-
usz – 40-lecie współpracy z Grand Valley
State University. To najdłużej w historii
Uczelni trwająca współpraca zagraniczna
i wyjątkowe partnerstwo. W uroczystości,
która odbyła się w Restauracji Wierzynek,
uczestniczyli przedstawiciele Uczelni
i 18-osobowa delegacja Grand Valley SU,
na czele której stał prezydent amerykań-
skiego uniwersytetu, prof. Thomas J. Ha-
as. Senat Uniwersytetu Ekonomicznego
w Krakowie przyznał mu zaszczytny tytuł
doktora honoris causa.
Obchody zakończono szczególnym
z racji Jubileuszu wydarzeniem – wyjąt-
kowym Dniem Absolwenta. Wypełniony
zabawą i radością z ponownych spotkań
po latach, pełen wspomnień i nostalgicz-
nych wycieczek, pozwolił absolwentom
Uczelni na powrót do najpiękniejszych
chwil młodości. Wzruszającym spotka-
niom towarzyszył program artystyczny
w wykonaniu artystów Piwnicy pod Ba-
ranami, Beaty Rybotyckiej i Jacka Wój-
cickiego oraz występ Haliny Mlynkovej-
-Wronki z zespołem.
oprac. Sekcja Promocji
CKR UEK
WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI
Niezapomniane chwile...
Miesiąc maj był dla naszego
chóru bardzo pracowity.
Oprócz wielu przygotowań
do najważniejszych wyda-
rzeń dla Dominanty w ostatnich pięciu
latach, zaangażowaliśmy się również w te-
goroczny Festiwal Nauki organizowa-
ny przez Uniwersytet Pedagogiczny im.
KEN. W dniu 22 maja o godzinie 12.00
na scenie pod Ratuszem mieszczącej się
na Rynku Głównym, zaprezentowaliśmy
repertuar o charakterze rozrywkowym,
nasza dyrygentka udzieliła też wywiadu
dla TVP Kraków. Kilka godzin później,
o godzinie 21.00 odbył się koncert muzy-
ki elektronicznej oraz widowisko multi-
medialne pt. „Po drugiej stronie światła”
w wykonaniu Marka Bilińskiego (pre-
kursora polskiej muzyki elektronicznej)
oraz Janiego Konstantinovskiego Puntosa.
Dominanta wraz z chórem Educatus Uni-
wersytetu Pedagogicznego w Krakowie
miała ogromną przyjemność wykonać
dwa utwory skomponowane przez zapro-
szoną gwiazdę: „E=MC2” oraz „Początek
światła”. Widowisko oglądała ogromna
liczba widzów. Relacja z obu występów
ukazała się w Kronice Festiwalowej, którą
można było zobaczyć w Telewizji Kraków.
W niedzielę 24 maja nadszedł czas
wyczekiwanego przez wiele osób Kon-
certu Jublileuszowego Chóru Dominanta.
O godzinie 16.30 zaśpiewaliśmy na mszy
świętej w intencji żyjących i zmarłych
członków Chóru Dominanta, która mia-
ła miejsce w kościele Karmelitów Bosych
przy ul. Rakowickiej 18. Wykonaliśmy
na niej trzy utwory: „Czego chcesz od nas
Panie?” – J. Świdra, „O Salutaris Hostia” –
E. Esenvalds'a i „Ave Maria” – A. Bruck-
nera. W przerwie między mszą świętą
a koncertem chór zrobił nowe zdjęcia
do folderów festiwalowych. O godzinie
19.00 rozpoczął się Koncert Jubileuszowy.
Zgromadzonych gości przywitał JM Rektor
UEK prof. dr hab. inż. Andrzej Chochół.
Konferansjerem podczas koncertu była
związana przez wiele lat z Dominantą
Kamila Prucia (alt). Koncert składał się
z dwóch części. Pierwsza część koncer-
tu była poświęcona muzyce filmowej.
Wraz z Krakowską Młodą Filharmonią
pod batutą Tomasza Chmiela i Małgo-
rzaty Langer–Król, chór wykonał znane
fragmenty muzyczne z filmów: „Upiór
w operze”, „Piraci z Karaibów”, „West Side
Story”, „Ojciec chrzestny”, „Conquest of
Paradise”, „Amistad”. Po pierwszej części
nastąpiła krótka przerwa, podczas której
zgromadzeni goście mogli wysłuchać
ciekawych historii o Dominancie opo-
wiadanych przez Prorektora ds. Organi-
zacji i Rozwoju – prof. dr. hab. Andrzeja
Sokołowskiego, zobaczyć prezentację
multimedialną przedstawiającą w skró-
cie ostatnie pięć lat historii Dominanty
(od ostatniego Jubileuszu) przygotowaną
przez Wojciecha Kaflińskiego. Przedsta-
wiciele Zarządu wręczyli również upo-
minki (pamiątkowe kubki ze zdjęciem
chóru) dla najwierniejszych chórzystów
w ostatnich pięciu latach, którzy również
podczas ostatniego Jubileuszu byli z na-
mi oraz dla prezesów Dominanty z tego
okresu. Drugą część koncertu rozpo-
częliśmy utworem „Piosenka jest dobra
na wszystko” oraz „Crazy little thing called
love” z repertuaru Freddiego Mercurego,
którą wykonał boysband Dominanty wraz
z solistą Grzegorzem Preiznerem. W dal-
szej części nasz koncert uświetnił znany
polski piosenkarz Maciej Miecznikowski
oraz mistrz Polski w beatboxie – Jakub
Żmijowski, czyli ZGAS. Wraz z artysta-
mi zaśpiewaliśmy znane polskie i zagra-
niczne przeboje: „Ta dziewczyna”, „Nie
całuj mnie pierwsza”, „Sex Bomb”, „Bądź
moim natchnieniem”. Mieliśmy również
zaszczyt wykonać utwory z nowej płyty
Macieja Miecznikowskiego („Jak dzikie
konie” i „Ty ratujesz ten świat”), w któ-
rych nasza gwiazda wystąpiła z gitarą.
Na zakończenie koncertu zaśpiewali-
śmy piosenkę „My Way”, w której partie
solowe wykonali członkowie Zarządu,
tenorzy: Paweł Lizak oraz Wojciech Ka-
fliński. Wśród publiczności było wielu
znakomitych gości, m.in. współzałoży-
ciel Dominanty mgr Henryk Majewski,
JM Rektor UEK prof. dr hab. inż. An-
drzej Chochół, Prorektor ds. Organizacji
i Rozwoju prof. dr hab. Andrzej Sokołow-
ski, Prorektor ds. Studenckich Akade-
mii Muzycznej w Krakowie prof. dr hab.
Adam Korzeniowski (kiedyś pracujący
z Dominantą jako asystent). Przybyło
wielu byłych chórzystów z różnych stron
świata: z Kanady, z Hiszpanii, Belgii i z ca-
łej Polski. Po występie odbył się bankiet,
w którym uczestniczyli zarówno byli, jak
i obecni członkowie chóru. Zaśpiewaliśmy
tradycyjne „Sto lat" dla naszego chóru.
Koncert odbił się szerokim echem i po-
zostawił po sobie piękne wspomnienia
wśród chórzystów i publiczności. Wszyscy
wykonawcy mieli przypięte jubileuszowe
buttony. Dziękujemy bardzo za ogromny
wkład w organizację koncertu: Wicepre-
zes Chóru – Annie Koszewskiej, która
poświęciła w ostatnim okresie cały swój
czas Dominancie (była odpowiedzialna
za umowy z artystami, korespondencję
z byłymi chórzystami oraz w dużej mierze
za logistykę wydarzenia) oraz wszystkim
członkom Zarządu, tj. Pawłowi Lizakowi,
Wojciechowi Kaflińskiemu, Piotrowi Bary-
le i Urszuli Płaziak. O naszym jubileuszu
można było usłyszeć i poczytać w Radiu
Kraków i Dzienniku Polskim.
Po udanym Jubileuszu Chóru, przy-
szedł czas na najważniejszy dla naszej
uczelni Jubileusz 90–lecia Uniwersytetu
Ekonomicznego w Krakowie. Dominanta
uświetniła większość zaplanowanych z tej
okazji wydarzeń. Zaśpiewaliśmy podczas
uroczystej mszy świętej w Bazylice NMP
w Krakowie z towarzyszeniem organisty
Bogusława Grzybka. Następnie wykona-
liśmy tradycyjne utwory podczas uroczy-
stego posiedzenia Senatu i Rad Wydziałów
UEK w Teatrze im. J. Słowackiego. 29 ma-
ja uświetniliśmy nadanie tytułu doktora
honoris causa UEK – prof. T.J. Haasowi.
Natomiast w sobotę 30 maja wykonaliśmy
repertuar rozrywkowy w ramach Dnia
Absolwenta UEK na scenie umieszczo-
nej przed Pawilonem C na Kampusie
naszej Alma Mater. Przed naszym wy-
stępem można było posłuchać pięknych
wspomnień pana Henryka Majewskiego
z czasów powstawania chóru.
Antonina Bezpalko
Małgorzata Langer-Król
WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI
Fundacja podpisała umowę z fir-
mą, która rozpoczęła prace nad
stroną internetową z modułem
zakupowym – absolwenci mogli
zapoznać się z informacjami dotyczącymi
wydarzenia oraz zakupić bilet na uroczy-
stości związane z Dniem Absolwenta. Był
to zupełnie nowatorski pomysł. Strona
internetowa Dnia Absolwenta działa
od 30 kwietnia br. pod adresem: www.
zjazd90lat.uek.krakow.pl.
Od początku lutego do ostatnich dni
maja odbyło się wiele spotkań organiza-
cyjnych dotyczących Dnia Absolwenta.
Do sukcesu w realizacji tego znaczącego
przedsięwzięcia przyczyniły się nastę-
pujące osoby: Prorektor ds. Organizacji
i Rozwoju prof. dr hab. Andrzej Sokołow-
ski – Przewodniczący Jubileuszu 90-le-
cia UEK, Kanclerz UEK mgr Mirosław
Chechelski, Kwestor UEK mgr Józef
Andrzej Laskowski, Dyrektor Centrum
Kancelarii Rektora prof. UEK dr hab.
Janusz Fudaliński, Koordynator Dnia
Absolwenta dr Piotr Buła, Prezes Stowa-
rzyszenia Absolwentów UEK dr Leszek
Strzembicki, Skarbnik Stowarzyszenia
Absolwentów dr Piotr Hadrian, dr Jo-
lanta Juza, Prezes Zarządu Fundacji UEK
dr Jarosław Plichta, Członek Zarządu
Fundacji UEK Katarzyna Kwaśniak, Kie-
rownik Biura Programów Zagranicznych
mgr inż. Agnieszka Nowak, Koordy-
nator Sekcji Promocji mgr Katarzyna
Idziak, Prezes Chóru Dominanta Pa-
weł Lizak, Kierownik Studium Wycho-
wania Fizycznego i Sportu mgr Leszek
Walankiewicz, Prezes Stowarzyszenia
Ad-Meritum Monika Hanulak, Prezes
Klubu KSB Alumni MBA Robert Sołek,
Prezes Korporacji Absolwentów UEK
Paulina Jońca, Przewodnicząca NZS
UEK Karolina Piegza, Przewodniczą-
ca Parlamentu Studenckiego Izabela
Zuba, Przewodnicząca Erasmus Stu-
dent Network Magdalena Włodarska,
przedstawicielka AISEC UEK Katarzyna
Zielosko, Przedstawicielka Zrzeszenia
Studentów Niepełnosprawnych UEK Ja-
goda Klimek, Kierownik Akademickiego
Centrum Karier mgr inż. Maja Timler-
-Świech, Przedstawicielka Akademickiego
Centrum Karier mgr Joanna Pietrucha,
Kierownik Działu Administracyjno-Go-
spodarczego mgr Marek Frankiewicz,
Z-ca Dyrektora ds. Rozwoju w Centrum
Informatyki mgr Grzegorz Job, Prezes
Zarządu Organizacji Zrzeszającej Osoby
Mieszkające w Fafiku Piotr Drążkiewicz,
Członek Zarządu Organizacji Zrzeszają-
cej Osoby Mieszkające w Fafiku Janusz
Madej, kierownik stołówki uczelnianej –
pani Teresa Sołtysik, przedstawicielka
Fundacji Krakowskiej Szkoły Biznesu
UEK mgr Agnieszka Wyszyńska, Koor-
dynator Dnia Absolwenta z Krakowskiej
Szkoły Biznesu UEK mgr Renata Wójcik,
Opiekun Absolwentów Analizy Rynków
Finansowych dr inż. Janusz Żarnowski.
Dzięki zaangażowaniu i wzorowej
współpracy wszystkich powyższych osób
udało się w terminie: ustalić program
Dnia Absolwenta, ceny poszczególnych
biletów, zakontraktować zespoły (Jacek
Wójcicki i Beata Rybotycka oraz Halina
Mlynkova), przygotować film promujący
wydarzenie – wyświetlany w autobusach
na terenie Krakowa oraz w UEK TV, stwo-
rzyć baner na stronę Uczelni, wysłać ma-
iling do ponad 10.000 absolwentów oraz
1000 pracowników UEK wraz z progra-
mem wydarzenia, przygotować i wydru-
kować zaproszenia, identyfikatory, bilety,
bloczki obiadowe, przygotować zestawy
gadżetów, zamówić muzykę „w tle”, tort
oraz księgę jubileuszową, zorganizować
strefę gastronomiczną, ochronę, opiekę
medyczną, zamówić obsługę techniczną
koncertów, wybrać miejsce na Bal Ab-
solwenta wraz z ustaleniem przebiegu
imprezy oraz menu.
Dzięki pomocy wszystkich zaangażo-
wanych jednostek Uczelni możliwe było
dokonywanie szybkich zmian na stronie
Dnia Absolwenta oraz monitorowanie
prawidłowości procesów rejestracyjnych
oraz wszelkich działań organizacyjnych.
30 maja 2015 r. na kampusie naszego
Uniwersytetu odbył się Dzień Absol-
wenta. W tym roku miał on szczególną
wartość, ze względu na 90. rocznicę po-
wstania Uniwersytetu Ekonomicznego
w Krakowie. Obchody były podzielone
na dwie części: oficjalną oraz integracyj-
ną. Na absolwentów czekały: spotkania
po latach (roczników, grup absolwenc-
kich), wspomnienia, dyskusje, wystawy
i prezentacje oraz występy artystyczne.
W Dniu Absolwenta wzięło udział
ponad 600 absolwentów i pracowników
Uczelni. Uczestnicy mieli możliwość
skorzystania z kilku punktów gastro-
nomicznych (poza grillem można było
poczuć smak tradycyjnej kuchni, stołując
się w uczelnianej stołówce, prowadzonej
od lat przez niezrównaną panią Kierow-
nik – Teresę Sołtysik).
Uroczystości zainaugurował Rektor
Uniwersytetu Ekonomicznego w Krako-
wie prof. UEK dr hab. inż. Andrzej Cho-
chół. Gorąco powitał wszystkich gości
i podkreślił znaczenie tworzenia wspólno-
ty absolwentów i ich integracji. Pracow-
nikom, którzy przez lata współtworzyli
markę Uniwersytetu pan Rektor wręczył
medale 90-lecia. Potem nastąpiło uro-
czyste, symboliczne rozkrojenie tortu
jubileuszowego. Chór Dominanta, który
w tym roku obchodzi 45. rocznicę istnie-
nia, wykonał kilka utworów ze swojego,
bardzo różnorodnego, repertuaru. Ko-
lejnym punktem programu była „Wie-
lopokoleniowa lista przebojów UEK”
błyskotliwie poprowadzona przez Piotra
Metza wraz ze Spółką JUHAS (Jerzym
Hausnerem i Andrzejem Sokołowskim).
Koncert Jacka Wójcickiego i Beaty Ry-
botyckiej wprowadził wszystkich w na-
strój liryczno-nostalgiczny. Pomimo
niesprzyjającej aury finałowy koncert
Haliny Mlynkovej z zespołem rozgrzał
publiczność i poruszył serca słuchaczy…
Atmosferę wspomnień i nostalgii podtrzy-
mywał Piotr Bednarski Rzecznik UEK,
który zachęcał absolwentów do podziele-
nia się historiami i anegdotami z czasów
studenckich.
Dla wytrwałych i mających ochotę
na kontynuowanie spotkania w gronie
przyjaciół zorganizowano Bal Absolwen-
ta w Klubie Feniks (znanym krakow-
skim lokalu z tradycjami), gdzie przy
dźwiękach muzyki z dawnych lat i menu
w klimacie PRL-u goście bawili się do bia-
łego rana!
Dzień Absolwenta był doskonałą
okazją do refleksji nad historią Uczel-
ni i perspektywami jej rozwoju. Dzień
ten umożliwił spotkania pracowników
i absolwentów, którzy przez wiele godzin
mogli wspominać minione lata i pla-
nować kolejne działania na przyszłość!
dr Piotr Buła
Koordynator Dnia Absolwenta
Dyrektor KSB UEK
Renata Wójcik
Koordynator Dnia Absolwenta
KSB UEK
WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI
Proces konsolidacji, globalny cha-
rakter działania firmy a przede
wszystkim kierunki rozwoju za-
warte w aktualnej strategii działa-
nia Grupy Azoty S.A. wyznaczają nowe
potrzeby w zakresie rozwoju kompetencji
menedżerskich na wyższych szczeblach
zarządzania. Grupa Azoty S.A., po kon-
solidacji jest wiodącym producentem
na rynku polskim i europejskim, pra-
codawcą dla ponad 15 tys. pracowników,
z projektami realizowanymi w różnych
częściach świata. Do zdobywania zagra-
nicznych rynków potrzebna jest znajo-
mość sytuacji geopolitycznej, umiejętność
odczytywania tendencji ekonomicznych,
szans i zagrożeń pojawiających się na za-
granicznych rynkach.
Dlatego przez ponad rok prowadzono
pierwszą edycję studiów podyplomowych
„Kompetencje menedżerskie w korporacji
międzynarodowej” dedykowanych kadrze
kierowniczej Grupy Azoty S.A. Pomysł,
koncepcja i program studiów, powstały
w trakcie rozmów prof. dr hab. Jerzego
Hausnera oraz prof. dr hab. Stanisława
Mazura z Katedry Gospodarki i Admi-
nistracji Publicznej UEK oraz dyrekcji
Małopolskiej Szkoły Administracji Pu-
blicznej UEK z przedstawicielami Zarzą-
du Grupy Azoty S.A.. Efektem opisanych
działań było przygotowanie i wdrożenie
autorskiego programu studiów podyplo-
mowych, zaakceptowanego przez Zarząd
Grupy Azoty S.A. oraz Radę Programową
MSAP UEK i Radę Wydziału Ekonomii
i Stosunków Międzynarodowych UEK.
Studia podyplomowe, w których wzię-
ło udział 44 przedstawicieli najwyższych
szczebli zarządzania z przedsiębiorstw
należących do Grupy Azoty S.A. obej-
mowały 190 godzin zajęć w formie wy-
kładów, konwersatoriów i warsztatów,
realizowanych w trybie weekendowym
(piątek-sobota), od maja 2014 r. do marca
2015 r. Zajęcia dydaktyczne i seminaria
prowadzili zarówno pracownicy UEK, jak
i akademicy z innych ośrodków nauko-
wych, trenerzy i praktycy z wieloletnim
doświadczeniem biznesowym. Cały cykl
dydaktyczny zakończył się obroną prac
końcowych w marcu i kwietniu 2015
r. Blisko 100 proc. uczestników ukoń-
czyło opisywane studia przedstawiając
ciekawe, nowatorskie, a co najważniej-
sze – praktyczne opracowania dotyczące
zagadnień związanych z wykonywaną
pracą zawodową.
W uroczystości rozdania świadectw
Absolwentom, która odbyła się 1 czerwca
2015 r. w Sali Senackiej naszej Uczelni,
wzięli udział przedstawiciele UEK, m.in.
Jego Magnificencja Rektor prof. dr hab.
inż. Andrzej Chochół, Przewodniczący
Rady Programowej MSAP prof. dr hab.
Jan W. Wiktor, Dyrektor MSAP dr Piotr
Kopyciński oraz prof. dr hab. Jerzy Hau-
sner, który zaprezentował najważniejsze
tezy i wnioski z raportu dotyczącego
polityki surowcowej Polski.
Z ramienia Grupy Azoty S.A. udział
w uroczystości wzięli Wiceprezes Za-
rządu Grupy Azoty S.A. – Andrzej Skol-
mowski, Prezes Zarządu Grupy Azoty
Zakłady Kędzierzyn – Adam Leszkie-
wicz oraz Wiceprezes Zarządu Grupy
Azoty Puławy – Zenon Pokojski. Uro-
czystość otworzył Jego Magnificencja
Rektor prof. dr hab. inż. Andrzej Chochół,
słowa do Absolwentów zaadresował tak-
że Przewodniczący Rady Programowej
MSAP prof. dr hab. Jan W. Wiktor oraz
Dyrektor MSAP dr Piotr Kopyciński.
Gratulacje Absolwentom studiów złożył
także Wiceprezes Zarządu Grupy Azoty
S.A. – Andrzej Skolmowski. Kulmina-
cyjnym momentem uroczystości było
wręczenie świadectw i certyfikatów ukoń-
czenia studiów podyplomowych oraz oko-
licznościowych nagród. Idea przyznania
nagród zrodziła się w trakcie realizacji
studiów i miała na celu wyróżnienie osób,
które zaprezentowały najciekawsze pod
względem praktycznym prace końcowe.
Za wytypowanie i przyznanie nagród
była odpowiedzialna Kapituła złożona
z wymienionych wcześniej członków
Zarządu Grupy Azoty S.A. oraz przed-
stawicieli MSAP UEK. Grupa Azoty S.A.
przyznała trzy atrakcyjne równorzędne
nagrody – wyjazd dla dwóch osób do Pa-
ryża. Nagrody główne otrzymali panowie:
Piotr Karaś, Paweł Kurowski, Bartosz
Moszowski. Wyróżnione zostały także
prace końcowe Pani Marii Piekarczyk
i Pani Małgorzaty Malec. Przyznano też
szereg nagród autorom prac końcowych
oraz osobom wyróżniającym się pod-
czas całego okresu studiów. Uroczystość
zwieńczyło wspólne zdjęcie pamiątkowe.
Miejmy nadzieję, że był to pierwszy,
ale nie ostatni projekt o takim charak-
terze realizowany z jedną największych
firm takiej rangi w Polsce.
dr Jarosław Plichta
Kierownik studiów podyplomowych
WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI
Idea doszkalania i ciągłego rozwoju
jest szczególnie bliska środowisku
MBA, a tegoroczny Kongres stał
się doskonałą okazją do poszerze-
nia wiedzy i wymiany doświadczeń.
Coraz silniejsza pozycja Polski w świe-
cie, globalizacja i dynamicznie zmie-
niające się czynniki kształtujące rynek
zmuszają współczesnych menedżerów
do większej elastyczności i otwartości
na nowe rozwiązania, dlatego też te-
goroczna myśl przewodnia spotkania
to „Fundamenty biznesu w turbulent-
nym otoczeniu”.
Już po raz jedenasty w murach Uni-
wersytetu Ekonomicznego w Krako-
wie spotkali się menedżerowie, kadra
naukowa z Polski i świata, studenci,
absolwenci i dyrektorzy programów
Master of Business Administration.
Gościem specjalnym Kongresu był
Charles Wankel – profesor zarzą-
dzania, praktyk biznesu. Współau-
tor szeroko znanej w Polsce książki
pt. „Kierowanie” napisanej razem z Ja-
mesem A.F. Stonerem. Profesor Wankel
wygłosił wykład inauguracyjny zatytu-
owany „Managing with Social Media
in enterprises”.
Tegoroczną nowością Kongresu były
panele dyskusyjne przygotowane przez
reprezentantów czołowych, polskich
ośrodków naukowo-edukacyjnych sku-
piających środowisko MBA:
Akademię Leona Koźmińskiego
(Sylwia Hałas-Dej, Nikolay Kirov,
Sebastian Kotow),
Gdańską Fundację Kształcenia
Menedżerów (Andrzej Popadiuk,
dr Paweł Korzyński),
Fundację Edukacyjną Perspekty-
wy (prof. Jan Garlicki, red. Anna
Wdowińska, Mik Kuczkiewicz),
Społeczną Akademię Nauk w Ło-
dzi (prof. dr hab. Łukasz Sułkow-
ski, dr Michał Chmielecki, dr Łu-
kasz Prysiński) i Clark University
(prof. Amy Daly Gardner),
Szkołę Główną Handlową w War-
szawie (dr hab. Grażyna Ani-
szewska, dr hab. Rafał Mrówka),
Uniwersytet Warszawski (dr Mi-
chał Zdziarski),
Krakowską Szkołę Biznesu
Uniwersytetu Ekonomicznego
w Krakowie (Marek Rajca – ab-
solwent Programu Executive
MBA, Michał Peschak – student
Programu International MBA).
Wysoki poziom merytoryczny wy-
stąpień udało się osiągnąć dzięki pracy
wszystkich członków Rady Programowej
Kongresu. Sprawny przebieg imprezy
zawdzięczamy zaangażowaniu komi-
tetu organizacyjnego, w skład którego
weszli m.in.: Robert Sołek, dr inż. Prze-
mysław Domański, Sebastian Maty-
niak, Robert Hrycaniuk – absolwenci
Programu EMBA Krakowskiej Szkoły
Biznesu UEK.
Atrakcyjność dyskusji zapewni-
ła obecność prelegentów reprezentu-
jących wiedzę zarówno teoretyczną,
jak i praktyczną. W panelach oprócz
przedstawicieli uniwersytetów, wy-
WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI
stąpili czołowi menedżerowie firm ta-
kich jak: Microsoft, Coca Cola HBC,
LOTOS, PKO BP. Prelegenci i uczest-
nicy mieli okazję do dyskusji na tematy
nie tylko dotyczące edukacji MBA, ale
również wybranych problemów związa-
nych z zarządzaniem, polityką HR, rolą
networkingu czy strategią umiędzyna-
rodowienia firm.
Ponieważ weryfikacją teorii jest prak-
tyka – z doświadczeniami i problemami
kadry menedżerskiej uczestnicy kon-
gresu mieli okazję zapoznać się w trak-
cie wizyt studyjnych w małopolskich
przedsiębiorstwach: MAN, Coca Cola
HBC, Woodward i Silgan White Cap.
Cechą kształcenia MBA jest, poza
zgłębianiem zagadnień teoretycznych
zarządzania, możliwość integracji śro-
dowiska biznesowego. Kontakty in-
terpersonalne są ważnym elementem
powodzenia w biznesie, dlatego oprócz
części teoretycznej i wizyt studyjnych,
uczestnicy kongresu spotkali się na uro-
czystej gali połączonej z aukcją charyta-
tywną. Zebrane środki zostały przeka-
zane na rzecz Towarzystwa Przyjaciół
Dzieci z przeznaczeniem na remont
Świetlicy Środowiskowej RADOŚĆ
w Krakowie.
Ostatni dzień kongresu upłynął
w miłej, sportowej atmosferze na po-
lu golfowym Royal Kraków Golf &
Country Club w Ochmanowie. Każdy
mógł spróbować swoich sił w golfie,
a profesjonalni gracze walczyli w VIII
Turnieju Golfa o Puchar Dyrektora KSB
UEK. Zwycięzcą został pan Marek Raj-
ca – absolwent VIII edycji Programu
EMBA KSB UEK.
Wszystkim prelegentom, gościom
oraz uczestnikom Kongresu serdecz-
nie dziękujemy za liczne przybycie
oraz stworzenie niepowtarzalnej at-
mosfery. Mamy nadzieję na ponowne
spotkanie za rok!
dr Piotr Buła
Dyrektor Krakowskiej
dr Piotr Litwa
Honorowy doktorat dla
Wydarzenie to uświetniło ob-
chody Jubileuszu 30-lecia ist-
nienia tejże uczelni. Co warte
podkreślenia, w trakcie tej
samej uroczystości tytułem doktora honoris
causa został również wyróżniony prof. An-
drzej K. Koźmiński, prezydent i założyciel
Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie.
W uroczystości wzięli udział m.in. przedsta-
wiciele władz Uniwersytetu Ekonomiczne-
go w Krakowie, w osobach: Prorektora ds.
Nauki – prof. dr. hab. Aleksego Pocztow-
skiego; Dziekana Wydziału Zarządzania–
prof. UEK dr. hab. Pawła Luli; Dziekana
Wydziału Ekonomii i Stosunków Między-
narodowych – prof. dr. hab. Kazimierza
Zielińskiego, jak również przedstawiciele
władz, instytucji i organizacji lokalnych,
na czele z Prezydentem Szczecina Piotrem
Krzystkiem oraz Biskupem Pomocniczym
Archidiecezji Szczecińsko-Kamieńskiej ks.
prof. dr. hab. Henrykiem Wejmanem.
Laudator – prof. dr hab. Władysław Ja-
nasz podkreślił fakt, że prof. dr hab. h.c. mult.
Ryszard Borowiecki, jest zaliczany do grona
najwybitniejszych i cieszących się najwięk-
szym autorytetem naukowym – zarówno
w kraju, jak również w międzynarodowym
środowisku ekonomistów – przedstawicieli
współczesnej polskiej szkoły nauki o przedsię-
biorstwie oraz jego funkcjonowaniu w warun-
kach przeobrażeń społeczno-gospodarczych.
Tematyka prac naukowych Profesora
ilustruje osiem głównych obszarów badań,
takich jak:1. teorie, funkcjonowanie i rozwój
przedsiębiorstwa;2. diagnostyka i analiza ekonomiczna;3. zarządzanie organizacjami
gospodarczymi i instytucjami;4. strategie gospodarowania
kapitałami i zasobami przedsiębiorstw;
5. restrukturyzacja procesów gospodarczych i prywatyzacja przedsiębiorstw;
6. metodologia i praktyka wyceny przedsiębiorstw;
7. internacjonalizacja i globalizacja przedsiębiorstw;
8. przedsiębiorstwo przyszłości.
Jak podkreślił w swojej laudacji prof. Ja-
nasz – dorobek naukowy prof. Borowieckie-
go jest imponujący zarówno pod względem
liczby wydanych prac, jak ich poziomu na-
ukowego i obejmuje autorstwo lub współ-
autorstwo ponad 420 publikacji naukowych.
Dowodem uznania dla dorobku nauko-
wego oraz działalności Profesora są otrzy-
mane przez niego cztery tytuły doktora ho-
noris causa, krajowych oraz zagranicznych
uczelni, jak również liczne odznaczenia.
O wielkim autorytecie jakim cieszy się
prof. Borowiecki w środowisku akademic-
kim, świadczy też wybór na szereg funkcji –
w tym dwukrotnie na stanowisko Rektora
Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.
Profesor zasiada też z wyboru w krajowych
i międzynarodowych komisjach i organiza-
cjach (m.in.: Centralnej Komisji ds. Stopni
i Tytułów; Polskiej Akademii Nauk; Euro-
pejskiej Akademii Nauk, Sztuk i Literatury
z siedzibą w Paryżu; Ukraińskiej Akademii
Nauk Ekonomicznych).
Jak stwierdził w swoim wystąpieniu
JM Rektor Uniwersytetu Szczecińskiego
prof. dr hab. Edward Włodarczyk, tytuł
doktora honoris causa został przyznany
profesorowi R.Borowieckiemu za „wkład
w rozwój nauk ekonomicznych, szkolnic-
twa wyższego, współpracy nauki z praktyką
gospodarczą”.
Profesor Ryszard Borowiecki po otrzy-
maniu tytułu, wygłosił wykład na temat
„Permanentna restrukturyzacja przedsię-
biorstw w obliczu wyzwań współczesnej
gospodarki”. Na zakończenie swojego wy-
stąpienia stwierdził, że zaszczyt związany
z otrzymaniem tytułu doktora honoris
causa Uniwersytetu Szczecińskiego zamie-
rza podzielić pomiędzy swoich mistrzów,
profesorów, przyjaciół, rodzinę i wszyst-
kich, którzy przybyli na wyjątkową dla
niego uroczystość.
WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI
Student specjalności Bankowość
Radosław Ciukaj otrzymał II Na-
grodę w 14. edycji konkursu Ban-
kowego Funduszu Gwarancyjnego
za najlepszą pracę licencjacką z zakresu
systemów gwarantowania depozytów,
restrukturyzacji i uporządkowanej likwi-
dacji instytucji finansowych, infrastruk-
tury regulacyjnej systemu finansowego,
problematyki bezpieczeństwa finanso-
wego banków oraz stabilności finansowej,
obronioną w 2014 roku. Temat pracy Pana
Radosława Ciukaja to „Międzynarodowa
architektura nadzorcza a efektywność
nadzoru bankowego”.
Jury Konkursu podkreśliło wysoki po-
ziom merytoryczny pracy oraz jej zgod-
ność z celami ogłoszonego konkursu.
Wręczenie nagród odbyło się 28 maja 2015 r.
w siedzibie BFG.
Promotorem pracy była dr Aleksan-
dra Jurkowska z Zakładu Bankowości
Katedry Finansów.
Laureatowi konkursu i Pani Promo-
tor gratulujemy!
Informacje na temat laureatów kon-
kursu znajdują się na stronie:
www.bfg.pl/aktualnosci/uroczyste-
wreczenie-nagrod-laureatom-konkursu-
bfg-0
W dniu 22 maja 2015 r.
Katedra Finansów wy-
grała przetarg nieogra-
niczony na organizację
dwusemestralnych studiów podyplo-
mowych dla pracowników Resortu Fi-
nansów na kierunku Rachunkowość
i Finanse, ogłoszony przez Centrum
Edukacji Zawodowej Resortu Finan-
sów, jednostkę budżetową podległą
Ministrowi Finansów. Oferta przy-
gotowana przez Katedrę Finansów
otrzymała maksymalną liczbę punk-
tów. Inauguracja studiów odbędzie
się 17 października 2015 r.
Premier Ewa Kopacz przedstawiła
nazwiska nowych ministrów, wi-
ceministrów oraz koordynatora
do spraw służb specjalnych. No-
wym Wiceministrem Gospodarki zostanie
Anna Ewa Nemś, Absolwentka Akademii
Ekonomicznej w Krakowie.
Nowa wiceminister urodziła się w 1964 r.
w Ogrodzieńcu. Zanim zajęła się polityką,
prowadziła w Zawierciu firmę rodzinną.
Anna Ewa Nemś zastąpi zdymisjonowa-
nego Tomasza Tomczykiewicza. Polityką
zajęła się w 2006 r. Wtedy została radną
z listy Platformy Obywatelskiej. W latach
2009-10 była wiceprezydentem Zawiercia.
Zajmowała się m.in. sprawami związany-
mi z planowaniem przestrzennym i go-
spodarczymi. Za jej sprawą na terenie
Zawiercia zaczęła działać Katowicka Spe-
cjalna Strefa Ekonomiczna. Anna Nemś
jest też założycielką fundacji EuGeniusz,
która organizowała m.in. integracyjne
kolonie oraz polsko-ukraińską wymia-
nę młodzieży.
W Sejmie do tej pory pracowała w ko-
misji rolnictwa i rozwoju wsi oraz w ko-
misji spraw wewnętrznych. 13 razy była
sprawozdawcą ustaw, w tym m.in. posel-
skiego projektu ustawy o zmianie ustawy
o jednostkach doradztwa rolniczego.
Student UEK laureatem konkursu BFG
wybrana na stanowisko Wiceministra Gospodarki
HORYZONT 2020 -
Tematyka finansowa odnosząca
się do kolejnego programu ra-
mowego jest szczególnie warta
omówienia, ponieważ znacznej
zmianie, w stosunku do wcześniejszego
7. Programu Ramowego, uległy zasady
finansowe wynagradzania pracowni-
ków. Zalecanymi umowami z osobami
spoza uczelni realizującej projekt, które
są zaangażowane w realizację projektu,
są umowy o pracę. Umowy mogą mieć
oczywiście wymiar czasowy. Osobami,
które mogą być włączone w realizację
projektu, są doktoranci z macierzystej
uczelni. W takim przypadku ich wy-
nagrodzenie może również wynikać
z podpisanej w tym celu umowy o pracę.
Wydatki osobowe, które objęte są umo-
wami o pracę, odnoszą się do kategorii
kosztów osobowych. Jeżeli z kolei cho-
dzi o umowy cywilno-prawne, to nie
są one wykluczone, pod warunkiem,
że nie występują w kategorii kosztów
osobowych. Mogą zatem być stosowa-
ne dla realizacji określonych zadań fi-
nansowanych np. w kategorii kosztów
innych (ang. OTHER).
Dokonane zmiany w zasadach finan-
sowania kosztów wynagrodzeń spowo-
dowały decyzje resortowe odnoszące się
do zapewnienia realizatorom projektów
H2020 dodatkowego wynagrodzenia.
Zgodnie bowiem z nowymi zasadami
finansowania kosztów osobowych, pra-
cownicy etatowi mogą wyłącznie trak-
tować koszty swoich wynagrodzeń jako
wkład uczelniany w realizację projektu,
brak jest bonusów, czy też możliwości
podwyższenia wynagrodzenia. Aby zatem
możliwe było zastosowanie finansowego
bodźca, zostało zaproponowane stworze-
nie programu „Premia na Horyzoncie”.
Planowany termin wejścia w życie tego
instrumentu wsparcia uczestnictwa ro-
dzimych zespołów w realizację projektów
w H2020, to czerwiec br. W myśl zapisów
projektu tego instrumentu, dla członków
zespołów realizujących projekty w no-
wym programie ramowym, przewidziana
jest kwota stanowiąca od 10% wartości
budżetu, jaki został zatwierdzony przez
Komisję Europejską dla danego zespołu.
Dodatkowy procentowy bonus będzie
przyznany tym zespołom, które są koor-
dynatorami projektów, a nie wyłącznie
partnerami. Przyznaną kwotę pieniężną
zespoły mogą rozdysponować pomiędzy
pracowników wedle uznania, jednakże
premia jest przeznaczona wyłącznie
na koszty osobowe. Nie ma w tym przy-
padku znaczenia forma wypłaty środ-
ków, tzn. dopuszczalna jest umowa cy-
wilno-prawna. Szczegółowe informacje
na temat „Premii na Horyzoncie” będą
dostępne niebawem po ukazaniu się
dokumentów resortowych.
Tomasz Kusio
WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI
Fundusze strukturalne
Program Operacyjny Województwa
Małopolskiego na lata 2014-2020
jest programem operacyjnym fi-
nansowanym ze środków Europej-
skiego Funduszu Rozwoju Regionalnego
(EFRR) oraz Europejskiego Funduszu
Społecznego (EFS). Obszarem realizacji
programu jest województwo małopolskie.
Województwo to zalicza się do regionów
słabiej rozwiniętych. Zgodnie z zapisami
Umowy Partnerstwa alokacja środków
europejskich przeznaczonych na realiza-
cję programu wynosi 2 878 215 972 EUR,
w tym alokacja na EFRR – 2 068 587 710
EUR (71,87%) oraz alokacja na EFS – 809
628 262 EUR (28,13%)1.
Obszerne informacje odnoszące się
do możliwości udziału uczelni w RPO
WM zostały przekazane zainteresowanym
pracownikom UEK w trakcie szkolenia2
przeprowadzonego przez Przedstawicielkę
Urzędu Marszałkowskiego Województwa
Małopolskiego, Departamentu Zarządza-
nia Programami Operacyjnymi, Zespołu
ds. Informacji o Funduszach Europej-
skich panią Monikę Jamróz. Wsparcie
RPO WM będzie realizowane w ramach
13 osi priorytetowych. Jeżeli zaś chodzi
o wsparcie dla szkół wyższych, w głów-
nej mierze środki będzie można uzyskać
z następujących osi priorytetowych:
Oś priorytetowa I „Gospodar-
ka wiedzy”,
Oś priorytetowa II „Cyfrowa
Małopolska”,
Oś priorytetowa III „Przedsię-
biorcza Małopolska”,
Oś priorytetowa IV „Regional-
na polityka energetyczna”,
Oś priorytetowa VI „Dziedzic-
two regionalne”,
Oś priorytetowa VIII „Rynek
pracy”.
W ramach Działania 1.1 „Infrastruk-
tura badawcza sektora nauki” reali-
zowane będą przedsięwzięcia służące
wzmocnieniu potencjału infrastruktu-
ralnego sektora naukowo-badawczego
oraz zdolności do podejmowania współ-
pracy z sektorem biznesu w zakresie
działalności badawczo-rozwojowej.
Wsparciem objęte zostaną przedsięwzię-
cia dotyczące budowy lub modernizacji
infrastruktury badawczej. Wyłączone
ze wsparcia będą inwestycje w infra-
strukturę dydaktyczną.
W ramach Działania 1.2 „Badania
i innowacje w przedsiębiorstwach”
wspierane będą przedsięwzięcia ukie-
runkowane na:
realizację projektów
badawczo-rozwojowych,
rozwój infrastruktury
badawczo-rozwojowej,
wzmocnienie współpracy
mikro-, małych i średnich
przedsiębiorstw z sektorem
B+R w ramach projektów
o małej skali wspieranych
w formie bonów na innowa-
cje.
W ramach Poddziałania 2.1.2 „Cy-
frowe zasoby regionalne” wsparciem
objęte zostaną przedsięwzięcia polega-
1
jące na przetwarzaniu na treści cyfrowe
danych i informacji sektora publicznego
oraz zasobów kultury i dziedzictwa re-
gionalnego oraz zasobów wspierających
rozwój turystyki – wraz z udostępnie-
niem w celu ponownego wykorzystania.
W ramach Osi priorytetowej III
„Przedsiębiorcza Małopolska” uczel-
nie mogą uczestniczyć w szczególno-
ści w Działaniu 3.2 „Promocja postaw
przedsiębiorczych oraz potencjał IOB”.
W ramach tego działania można bę-
dzie można realizować następujące
przedsięwzięcia:
przedsięwzięcia z zakre-
su promocji przedsiębior-
czości i kreowania postaw
przedsiębiorczych,
profesjonalizacja usług do-
radczych IOB (przedmiotem
projektu mogą być nowe lub
znacząco ulepszone specja-
listyczne usługi, stanowiące
odpowiedź na potrzeby zgła-
szane w tym zakresie przez
sektor MSP.
W ramach Osi IV, Poddziałania 4.1.1
„Rozwój infrastruktury produkcji energii
ze źródeł odnawialnych” wsparciem zo-
staną objęte projekty polegające na bu-
dowie, rozbudowie oraz przebudowie
infrastruktury (w tym zakup niezbęd-
nych urządzeń) mające na celu produk-
cję energii elektrycznej i/lub cieplnej.
W szczególności inwestycje w budowę/
przebudowę:
instalacji wykorzystujących
energię słońca (np. kolektory
słoneczne, fotowoltaika),
jednostek wykorzystujących
energię geotermalną,
małych elektrowni wodnych,
elektrowni wiatrowych,
instalacji wykorzysujących
biomasę,
instalacji wykorzystujących
biogaz.
W ramach Poddziałania 4.3.1 wspiera-
ne będą inwestycje w zakresie głębokiej
modernizacji energetycznej budynków
użyteczności publicznej wraz z wymianą
źródeł ciepła, w tym z możliwością za-
stosowania odnawialnych źródeł energii.
W ramach Osi priorytetowej VI szko-
ły wyższe mogą uczestniczyć w Pod-
działaniu 6.1.1 „Ochrona i opieka nad
zabytkami” oraz w Poddziałaniu 6.1.2
„Organizacja wydarzeń kulturalnych”.
Z kolei w ramach Osi prioryteto-
wej VIII interesujące jest Poddziałanie
8.3.1 „Wsparcie na zakładanie działal-
ności gospodarczej w formie dotacji”.
Poddziałanie kierowane jest do osób
pozostających bez pracy, których sytu-
acja na rynku pracy jest najtrudniejsza
i które są zainteresowane założeniem
działalności gospodarczej. W ramach
tego Poddziałania możliwe będzie świad-
czenie przez Beneficjenta (Operatora)
kompleksowe wsparcie obejmujące:
szkolenia i/lub doradztwo
przygotowujące do rozpoczę-
cia działalności gospodarczej,
przyznanie wsparcia finanso-
wego (dotacji) na rozpoczę-
cie działalności gospodarczej
w wysokości do 30 000 PLN19,
a w przypadku utworzenia
dodatkowego miejsca pra-
cy do 10 000 PLN na każde
utworzone miejsce pracy,
działania na rzecz wsparcia
i rozwoju młodych stażem
przedsiębiorców (uczestników
projektów) w początkowym
okresie rozwijania działalno-
ści gospodarczej (do 12 m-cy)
poprzez udzielanie wsparcia
doradczego, szkoleniowego,
konsultacyjnego.
W ramach Poddziałania 8.4.1
„Rozwój kompetencji kadr sekto-
ra MŚP” realizowane będzie wspar-
cie umożliwiające podniesienie kom-
petencji i kwalifikacji kadr sektora MŚP
zgodnie ze zgłaszanym w tym zakresie
zapotrzebowaniem ze strony przedsię-
biorstw. Wsparcie świadczone będzie za
pośrednictwem Operatora (Beneficjen-
ta), którego głównymi zadaniami będzie:
finansowane i rozliczanie usług
rozwojowych na podstawie
umów zawartych z MŚP zgod-
nie z przyjętymi założeniami,
wsparcie informacyjne dla
MŚP z zakresu nowego spo-
sobu finansowania usług
rozwojowych,
zachęcanie MŚP do podnosze-
nia kompetencji i kwalifikacji
swoich pracowników i ko-
rzystania z nowego systemu
finansowania,
obsługa Rejestru Usług Roz-
wojowych zgodnie z nadany-
mi uprawnieniami.
W ramach Poddziałania 8.4.2 po-
dejmowane będą interwencje na rzecz
wsparcia osób zagrożonych zwolnie-
niem lub zwolnionych z przyczyn do-
tyczących zakładu pracy, a także osób
odchodzących z rolnictwa i ich rodzin
poprzez opracowywane i wdrażanie
kompleksowych programów typu out-
placement. W ramach Poddziałania
8.6.2 podejmowane będą dwa główne
rodzaje interwencji. Pierwsze – ukierun-
kowane na wsparcie na rzecz wzrostu
poziomu zatrudnienia pracowników
powyżej 50 r.ż. oraz pracujących na sta-
nowiskach o znacznym obciążeniu dla
zdrowia poprzez realizację komplekso-
wych programów przekwalifikowania
pracowników. Drugi rodzaj interwen-
cji skierowany będzie do pracodawców,
którzy pragną wdrażać rozwiązania
przyjazne dla dojrzałych pracowni-
ków dot. systemu zarządzania wiekiem.
W uzasadnionych przypadkach w ra-
mach projektów możliwe będzie także
doposażenie/wyposażenie stanowisk
pracy zgodnie z potrzebami zgłasza-
nymi przez uczestników/pracodawców.
Tomasz Kusio
WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI
Akademia COMARCH.
Unikalność tego działania podkreślał
pan dr Janusz Nesterak na spotkaniu pod-
sumowującym część warsztatową Aka-
demii. Przed wręczeniem uczestnikom
warsztatów pamiątkowych certyfikatów
odwołał się do własnych doświadczeń
we współpracy dydaktycznej z Comar-
chem, akcentując korzyści, jakie przy-
nosi ta współpraca w nabywaniu przez
studentów praktycznych doświadczeń
i nowych perspektyw naukowych.
Jeszcze łatwiej było mówić o znaczeniu
takiej współpracy między UEK a Comar-
chem Zbigniewowi Rymarczykowi – Wi-
ceprezesowi Zarządu. I to nie z powodów
promocyjno-marketingowych. Zbigniew
Rymarczyk studiował na Uczelni – wtedy
jeszcze noszącej nazwę Akademii Eko-
nomicznej. Wspominał przy tej okazji
olbrzymią różnicę między ówczesną
ofertą edukacyjną a aktualnymi możli-
wościami rozwoju studentów.
Obaj mówcy podkreślali przede
wszystkim wysoką jakość merytorycz-
ną warsztatów. Sam fakt, że w obecnym
programie zajęcia warsztatowe są prowa-
dzone przez praktyków, którzy na co dzień
tworzą i rozwijają narzędzia IT wspiera-
jące procesy biznesowe, dał uczestnikom
Akademii możliwość poznania aktualnych
trendów w rozwoju sprzedaży, systemów
mobilnych, portfeli inwestycyjnych oraz
zarządzania projektami IT.
Już teraz możemy zapowiedzieć kolej-
ną – piątą – edycję programu Akademia
Kompetencji.
Comarch jest globalnym dostaw-
cą rozwiązań informatycznych. Jako
międzynarodowy integrator i produ-
cent innowacyjnych systemów infor-
matycznych dostarcza rozwiązania dla
najważniejszych sektorów gospodarki:
telekomunikacji, finansów, bankowo-
ści i ubezpieczeń, handlu i usług, infra-
struktury IT, administracji publicznej
oraz utilities, a także sektora małych
i średnich przedsiębiorstw.
Comarch specjalizuje się w systemach
obsługi klientów, systemach zarządzania
przedsiębiorstwem ERP, bezpieczeństwie
informatycznym, systemach CRM i wspar-
cia sprzedaży, komunikacji elektronicznej
oraz business intelligence. Oferuje rów-
nież usługi outsourcingu informatycznego
i konsultingu. Firma stworzyła całą gamę
gotowych produktów, wychodząc zaś na-
przeciw oczekiwaniom klientów, tworzy
zaawansowane systemy IT na specjalne
zamówienia. Firma od momentu założe-
nia, rozrasta się w ponadnarodową sieć
spółek zależnych i partnerów na całym
świecie, zatrudniając ponad 4000 naj-
wyższej klasy specjalistów.
WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI
po XV Festiwalu Nauki w Krakowie
Piętnasta edycja Festiwalu Nauki
odbyła się w dniach 20-23 ma-
ja w Krakowie. Po raz pierwszy
głównym organizatorem Festi-
walu został Uniwersytet Pedagogicz-
ny im. Komisji Edukacji Narodowej
w Krakowie. Tegoroczne hasło Festiwalu
„Oświeć się!” nawiązywało do uchwale-
nia przez Zgromadzenie Ogólne ONZ
roku 2015 Międzynarodowym Rokiem
Światła i Technologii Wykorzystujących
Światło. Tradycyjnie, atrakcje zorgani-
zowane były na płycie Rynku Głównego
oraz w siedzibach współorganizatorów.
Tegoroczny Festiwal rozpoczął się
20 maja i trwał cztery dni. W związku
z tematem przewodnim Festiwalu, od-
wiedzający mieli okazję do uczestnictwa
w wielu warsztatach i wykładach, doty-
czących światła. O świetle była mowa
w kontekście jego powstawania, róż-
norodnego wpływu na otoczenie, m.in.
na rośliny czy produkty spożywcze.
22 maja odbył się również niesamowity
koncert muzyki elektronicznej i pokaz
multimedialny iluminacji świetlnych,
prezentowany na fasadach kamienic,
pt. „Po drugiej stronie światła”. Pro-
gram muzyczny przygotował Marek
Biliński, natomiast mapping – artysta
nowych mediów Jani Konstantinovski.
Festyn Nauki ulokowany został
na płycie Rynku Głównego, aktywno-
ści sportowe na Krakowskich Błoniach,
a pozostałe prezentacje, wystawy, pokazy
i wykłady w siedzibach współorganiza-
torów Festiwalu i na Scenie festiwalo-
wej pod Wieżą Ratuszową. Mogliśmy
obserwować wiele ciekawych pokazów,
które przygotowały krakowskie uczel-
nie – od skraplania przedmiotów cie-
kłym azotem (zamrażanie) po pokazy
rycerskie.
UEK i tym razem nie
Mimo że UEK nie jest tak wyspecjali-
zowany w naukach ścisłych jak np. Wy-
dział Fizyki czy Wydział Astronomii
i Informatyki Stosowanej UJ, to zapew-
nił uczestnikom Festiwalu całą masę
atrakcji. Studenci z Kół Naukowych
zorganizowali warsztaty i interesujące
quizy dotyczące wiedzy ekonomicznej,
politycznej, ekologicznej oraz towaro-
znawczej. Na wszystkich zainteresowa-
nych czekały różnorodne wydarzenia
festiwalowe, m.in.: rozkręcanie kom-
puterów, Kącik z grami playstation
i xbox, Spotkanie z podróżnikiem, quiz
ze słynnymi wypowiedziami polityków
„Kto to mówi?” oraz konkurs „Traf opa-
kowanie i wygraj”. Studenci przygoto-
wali również zabawy dla dzieci: pro-
jektowanie karty kredytowej, składanie
skarbonek, „Rozświetlone twarze”, czyli
malowanie twarzy farbkami.
Wszyscy inżynierowie z powołania
mogli na kampusie UEK obejrzeć Wy-
stawę Elektronicznych Maszyn Cyfro-
wych. Dla pasjonatów wiedzy przygo-
towane były Porady Specjalistów UEK.
Ponadto nasza Uczelnia zaproponowała
uczestnikom Festiwalu trochę śpiewu
i tańca. „Tyle tańca w całym mieście”
było interesującą propozycją dla tych,
którzy lubią wrażenia artystyczne –
mowa o niezwykłym pokazie flash-
moba, który zapoczątkował ESN UEK,
a dołączyli się organizatorzy z innych
kół naukowych i uczestnicy Festiwalu.
Festiwal uświetnił także występ Chóru
Dominanta, który w tym roku obchodzi
swoje 45-lecie. Z kolei Klub Studencki
zaUEK zaprosił do świetnej zabawy przy
grach planszowych i ekonomicznych.
UEK przygotował także niespo-
dzianki dla tych, którzy lubią rywali-
zację. Uczestnicy Festiwalu mieli okazję
wziąć udział w konkursie plastycznym,
na układanie logotypów czy w quizie
o Europie. Mogli również wykazać się
swoją celnością, rzucając w piramidę
kubków. Zwycięzcom rozdano mnóstwo
gadżetów UEK.
Ostatniego dnia odbyła się gra miej-
ska pod nazwą „Światłowód nauki”.
Uczestnicy przy pomocy mapki mieli
odnaleźć kilka miejsc na Rynku Głów-
nym. W poszczególnych miejscach
czekały na uczestników różne zada-
nia, m.in.: ułożenie logotypów na czas,
policzenie obrazów w Sukiennicach
oraz rozwiązywanie szyfrów. Wygrała
drużyna z największą liczbą punktów.
Festiwal przyciągnął bardzo dużo
ludzi w różnym wieku – od maluchów
po starsze osoby. A największą popu-
larnością na stoisku UEK cieszyły się:
gra Eurotwister, rozkręcanie kompute-
rów, gry – Mario, Skoki, Fifa, zdjęcia
w togach oraz flashmob.
Jak widać, tegoroczny Festiwal Nauki
pełen był ciekawych atrakcji. Zorgani-
zowany został po to, żeby zaciekawić,
zachwycić, pogłębić wiedzę, ale też roz-
bawić. To wydarzenie, którego nie moż-
na było przegapić. Zapraszamy na rok!
Izabella Giera
Sekcja Promocji UEK
-
ciel i wynalazca Jan Szczepanik zwa-
ny polskim Edisonem. Ten samouk
-
WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI
W dniach 7-8 maja na Uni-
wersytecie Ekonomicznym
w Krakowie miała miejsce
IV edycja Ogólnopolskiej
Konferencji Naukowej pod tytułem „Na-
rzędzia Analityczne w Naukach Ekono-
micznych”– NAWNE. Konferencja stała
się pomostem w kontaktach studentów
ze światem nauki. Pozwala ona studentom
i doktorantom zaprezentować wybrane me-
tody i narzędzia w odniesieniu do realnych
problemów, a następnie skonfrontować
je z wiedzą doświadczonych pracowników
naukowych.
Konferencja organizowana jest nieprze-
rwanie od 2011 roku przez Koło Naukowe
Analizy Danych przy współpracy z Kołem
Rachunkowości i Controllingu oraz Kołem
Naukowym Procesu Zarządzania Uniwer-
sytetu Ekonomicznego w Krakowie.
Misją Konferencji NAWNE jest budowa-
nie mostów pomiędzy młodymi adeptami
nauk ekonomicznych a doświadczonymi
pracownikami naukowymi oraz przedsta-
wicielami świata biznesu. Z roku na rok
Konferencja cieszy się coraz większym uzna-
niem, co potwierdza słuszność naszej misji.
Ze względu na charakter prezentowanych
prac, Konferencja została podzielona na dwa
panele tematyczne; panel ilościowy oraz
panel jakościowy. Koncentrowała się wokół
teoretycznych, jak i praktycznych aspektów
analizy danych oraz podejmowanych na jej
podstawie decyzji.
Za najciekawsze prace panelu ilościowe-
go zostały uznane referaty: Krzysztofa Ma-
zura, który przedstawił ,,Analizę struktury
źródeł wytwarzanej energii państw Unii
Europejskiej w latach 2002–2012”, Marceliny
Martyniak, która zaprezentowała ,,Analizę
wpływu wybranych czynników społeczno-
ekonomicznych na poziom współczynnika
dzietności w Polsce” oraz Wojciecha Kubicy,
który omówił ,,Analizę porównawczą państw
Unii Europejskiej ze względu na strukturę
absolwentów według kierunków studiów
w latach 2005-2010”.
Wśród prac należących do panelu jako-
ściowego wyróżnione zostały referaty: Kon-
rada Chwedoruka oraz Marcina Izbrandta,
którzy zaznajomili nas z tematem ,,Zarzą-
dzania ryzykiem w branży paliwowej”, Sylwii
Hodlik i Pauliny Sylwestrzak, które odpo-
wiedziały na pytanie ,,Dlaczego liderzy ma-
Konferencja NAWNE -
rek bawią się z nami w chowanego?” oraz
Jana Barańskiego, który ukazał ,,Wartość
poznawczą modeli prognozowania upa-
dłości przedsiębiorstw w procesie badania
sprawozdania finansowego”.
Zarówno wyróżnione, jak i inne zapre-
zentowane prace zostaną opublikowane w ra-
mach monografii pokonferencyjnej, która
ukaże się jesienią. Zainteresowani publikacją
będą mogli otrzymać egzemplarz w Kate-
drze Ekonometrii i Badań Operacyjnych
Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.
Tegoroczna edycja Konferencji obfito-
wała w rekordową liczbę zgłoszeń co prze-
łożyło się na największy, jak dotąd, udział
prelegentów. Swoje prace zaprezentowali
nie tylko studenci z Krakowa, ale także Go-
ście ze Stolicy Wielkopolski. Jest to swoisty
sukces, jaki odnosi Konferencja, zachęcając
do udziału coraz liczniejsze grono studen-
tów z Poznania.
Uczestnikami Konferencji nie byli tylko
prelegenci, ale także zainteresowani słuchacze,
którzy swoim licznym przybyciem zapełnili
konferencyjne audytorium.
Swoją obecnością Wydarzenie uświet-
nili również przedstawiciele świata nauki.
Pierwszego dnia Konferencji prof. dr hab.
Jacek Osiewalski, Przewodniczący Komitetu
Nauk Ekonomicznych i Statystyki Państwo-
wej Akademii Nauk, przedstawił „Bayesow-
ską teorię decyzji – podstawy i zastosowanie
w przyznawaniu kredytu”.
Drugiego dnia Konferencji prof. dr hab.
Józef Pociecha, Przedstawiciel Polskiego
Towarzystwa Statystycznego, omówił temat
„Węzłowych problemów modelowania i pro-
gnozowania bankructwa”.
Patronami Honorowymi Konferencji byli,
podobnie jak w latach ubiegłych, Państwowa
Akademia Nauk oraz Polskie Towarzystwo
Statystyczne, a także ponownie Patronatu
udzielił Rektor Uniwersytetu Ekonomiczne-
go w Krakowie prof. UEK dr hab. inż. An-
drzej Chochół.
W tym roku Konferencja zdobyła uzna-
nie Ministerstwa Finansów, Narodowego
Banku Polskiego oraz Komisji Nadzoru Fi-
nansowego. Patronat tak ważnych Instytucji
jest niezwykłym wyróżnieniem tegorocznej
edycji Konferencji.
Wydarzenie nie mogłoby się odbyć bez
wsparcia sponsorów. Tegorocznymi part-
nerami strategicznymi byli KPMG oraz
firma „U Jędrusia”. To dzięki ich wkła-
dowi możliwe było zorganizowanie bez-
płatnego uczestnictwa w Konferencji.
Do uświetnienia wydarzenia przyczy-
niła się także firma AON, której przed-
stawiciele wygłosili wykład pt. „Six Sig-
ma as Analytical Tool in the business”.
Nagrody książkowe dla uczestników Konfe-
rencji ufundowali Wydawnictwo Naukowe
PWN oraz Wydawnictwo C.H. Beck.
Tegoroczna edycja NAWNE zakończy-
ła się sukcesem. Świadczy o tym nie tylko
rekordowa liczba zgłoszonych prac, ale
również coraz większe zainteresowanie
tematyką Konferencji, szczególnie wśród
słuchaczy. Jest to niezwykle motywujące
dla organizatorów, aby V edycja Konfe-
rencji NAWNE obfitowała w kolejne osią-
gnięcia, a tym samym mogła przyczyniać
się do zwiększenia przystępności narzędzi
i metod analizy danych.
Monika Golas
Krzysztof Mazur
Tomasz Żur
KA
MP
US
AR
CH
ITE
KTO
NIC
ZN
E D
ZIE
DZ
ICT
WO
U
NIW
ER
SYT
ET
U E
KO
NO
MIC
ZN
EG
O W
KR
AK
OW
IE
Tekst: dr
Kampus Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie,
B
S
F
G
WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI
w stolicy PodhalaModelowanie
Głównym celem konferen-
cji jest kreowanie nowych
kierunków badań, promo-
wanie i upowszechnianie
wyników najnowszych badań otrzy-
manych w Polsce i w zagranicznych
ośrodkach naukowych oraz wpływanie
na rozwój polskiej myśli statystycz-
nej, ekonometrycznej, ekonomicznej
przez zwiększanie zainteresowania
środowiska akademickiego tematyką
modelowania i prognozowania zja-
wisk społeczno-gospodarczych oraz
ekonomicznych z wykorzystaniem
zaawansowanych metod statystycz-
nych i ekonometrycznych. Konferencja
przyczynia się do integracji środowi-
ska naukowego polskich statystyków
i ekonometryków oraz współpracu-
jących z nimi pracowników nauko-
wych uczelni zagranicznych z takich
krajów jak: Włochy, Czechy, Słowacja
czy Ukraina.
Tematyka poruszana podczas konfe-
rencji obejmuje zagadnienia dotyczące
m.in.: statystyki i ekonometrii, staty-
stycznej analizy danych, wielowymia-
rowej analizy statystycznej, statystyki
gospodarczej, rynku pracy i ochrony
środowiska, statystyki społecznej i de-
mografii, modelowania i prognozowa-
nia zjawisk gospodarczych, ekonometrii
przestrzennej i dynamicznej, makro-
ekonometrii, ekonometrii i inżynierii
finansowej i ubezpieczeniowej, zarzą-
dzania ryzykiem czy metod taksonomii
numerycznej. Konferencja ma także
na celu promowanie prac badawczych
młodych naukowców zajmujących się
wykorzystaniem metod statystycznych
i ekonometrycznych w modelowaniu
i prognozowaniu zjawisk społeczno-
-gospodarczych poprzez zorganizo-
wanie konkursu na najlepsze referaty
i postery dla młodych naukowców.
Organizatorem konferencji jest Ka-
tedra Statystyki Uniwersytetu Ekono-
micznego w Krakowie oraz Komitet
Statystyki i Ekonometrii PAN. Funkcję
Przewodniczącego komitetu organiza-
cyjnego konferencji pełni prof. dr hab.
Józef Pociecha – kierownik Katedry
Statystyki Uniwersytetu Ekonomicz-
nego w Krakowie, członek Komitetu
Statystyki i Ekonometrii PAN. Ponad-
to Komitet Organizacyjny konferen-
cji tworzą: prof. UEK dr hab. Anna
Malina – wiceprzewodnicząca Ko-
mitetu Organizacyjnego, dr Jadwiga
Kostrzewska – sekretarz, prof. UEK
dr hab. Barbara Pawełek, dr hab. Sta-
nisław Wanat, dr Katarzyna Frodyma,
dr Roman Huptas, dr Artur Lipieta,
dr Monika Papież oraz dr Sławomir
Śmiech. Należy podkreślić, że konfe-
rencja została zorganizowana dzięki
finansowej pomocy Polskiej Akademii
Nauk, StatSoft Polska i Uniwersytetu
Ekonomicznego w Krakowie. Kon-
ferencja objęta została Honorowym
Patronatem JM Rektora Uniwersytetu
Ekonomicznego w Krakowie prof. UEK
dr. hab. inż. Andrzeja Chochóła oraz
Patronatem Polskiego Towarzystwa
Statystycznego.
W IX Międzynarodowej Konferencji
Naukowej im. Profesora Aleksandra
Zeliasia Modelowanie i prognozowa-
nie zjawisk społeczno-gospodarczych
uczestniczyło 59 osób. Byli to przedsta-
wiciele różnych ośrodków naukowych
i badawczych w Polsce m.in.: Akade-
mii Górniczo-Hutniczej w Krakowie,
Uniwersytetu Ekonomicznego w Kra-
kowie, Uniwersytetu Ekonomicznego
w Katowicach, Uniwersytetu Ekono-
micznego w Poznaniu, Uniwersytetu
Ekonomicznego we Wrocławiu, Uni-
wersytetu Gdańskiego, Uniwersytetu
Szczecińskiego, Uniwersytetu Mikołaja
Kopernika w Toruniu, Wyższej Szko-
ły Bankowej w Toruniu, Politechniki
Gdańskiej, Politechniki Krakowskiej,
Państwowego Instytutu Badawczego
w Warszawie, Instytutu Metalurgii
Żelaza w Gliwicach, a także StatSoft
Polska oraz Wydawnictwa C.H. Beck.
Ponadto w obradach udział wzięli go-
ście z Czech reprezentujący University
of Pardubice, ze Słowacji – University
of Economics w Bratysławie, z Ukra-
iny – Kiev National University of Eco-
nomics i Lviv Academy of Commerce
oraz z Włoch – University of Tor Ver-
gata w Rzymie.
Uczestników konferencji powitał
Przewodniczący komitetu organiza-
cyjnego prof. dr hab. Józef Pociecha.
Następnie zabrał głos prof. dr hab.
Andrzej Sokołowski Prorektor ds. Or-
ganizacji i Rozwoju Uniwersytetu Eko-
nomicznego w Krakowie.
W trakcie 8 sesji plenarnych wygło-
szono 23 referaty, w tym 10 w języku
angielskim. Wśród zaprezentowanych
referatów było 6 wystąpień gości zagra-
nicznych i 2 wykłady na zaproszenie.
Pierwszy wykład na zaproszenie wy-
głoszony został przez prof. dr. Rober-
to Rocci z University of Tor Vergata
we Włoszech pt. „A Pairwise Likeli-
hood Approach to Cluster Ordinal
Data” (we współautorstwie z dr Monia
Ranalli z The Pennsylvania State Uni-
versity). Drugi wykład na zaproszenie
pt. „Direct Estimators of the Mode”
wygłosił prof. dr hab. Andrzej Soko-
łowski. Podczas konferencji odbyła
się również sesja plakatowa, w cza-
sie której zaprezentowano 22 plakaty.
Wygłoszone referaty i zaprezentowa-
ne plakaty poświęcone były różnym
aspektom modelowania i prognozo-
wania zjawisk społeczno-gospodar-
czych. Sesje plenarne obejmowały na-
stępujące obszary tematyczne: analizy
makroekonometryczne, współczesne
analizy statystyczne, modelowanie
procesów ekonomicznych, metody
statystyczne w badaniach ekonomicz-
nych, metody badań społeczno-de-
mograficznych oraz prognozowanie
krótko- i długookresowe.
dr Jadwiga Kostrzewska
Katedra Statystyki
WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI
Mgr Jakub Bartak: Tematyka tego-
rocznej edycji konferencji „Gospodarka
Polski 1990-2015” koncentruje się na ro-
li kapitału ludzkiego i innowacyjności,
czyli na zagadnieniach niezwykle często
podejmowanych w debacie ekonomicznej.
Czy proponowana przez Pana Profesora
dyskusja wnosi coś nowego do obecnego
dyskursu?
Prof. zw. dr hab. Michał Gabriel
Woźniak: W naszej debacie konferen-
cyjnej postulujemy analizę kapitału
ludzkiego oraz procesów innowacyjnych
w kontekście rozwoju zintegrowanego,
rozumianego jako rozwój we wszystkich
sferach ludzkiego życia, czyli w sferze
wiedzy, techniki, konsumpcji, ekono-
mii, polityki, społecznej, natury i ducha.
Realizowanie celów zintegrowanego
rozwoju rodzi jednak ryzyko napięć
i tarć międzysferycznych, wtedy gdy
zarządzanie nimi ma charakter selek-
tywny, a działania są skoncentrowane
w ramach jednej sfery. Potrzeba harmo-
nijnego rozwoju w tych sferach wynika
z leżącego w naturze człowieka dążenia
do wartościowego życia. Taki kontekst
analizy wiąże się zatem z przekonaniem,
że rozwój ekonomiczny ma służyć roz-
wojowi na poziomie osobowym, czyli
ludziom, a nie jedynie interesom biz-
nesowym, biurokratycznym, politycz-
nym czy grup zawodowych. Bezstronny
badacz nie może przecież abstrahować
od refleksji nad tym, dlaczego czło-
wiek traktowany jako nosiciel kapita-
łu ludzkiego w postaci zredukowanej
do czynnika produkcji miałby zabiegać
o rozwój społeczno-ekonomiczny, a nie
o własne wyrażalne pieniężnie interesy,
niezależnie od funkcji jaką może peł-
nić w systemie społeczno-ekonomicz-
nym. Z tego powodu postuluję analizę
modernizacji kapitału ludzkiego oraz
kierowania i zarządzania innowacyjno-
ścią wykraczającą ponad nadmiernie
zredukowane reguły myślenia ekono-
micznego lansowane w mainstreamo-
wej ekonomii. Ponadto, w niespójnym
oprzyrządowaniu instytucjonalnym
rynków gospodarka Polski grzęźnie
w błędnym kole pogoni za znikającym
punktem gospodarki opartej na wie-
dzy i innowacyjności. Dla przerwania
błędnego koła pogoni za znikającym
punktem gospodarki opartej na in-
nowacyjności słuszne wydaje się in-
tegrowanie procesów rozwojowych
we wszystkich sferach bytu ludzkiego,
jeśli ten rozwój miałby służyć podno-
szeniu jakości wartościowego życia
każdej osoby z osobna i wszystkich
uczestników gospodarowania obec-
nego i przyszłych pokoleń.
J. B.: W jaki sposób można ukierun-
kować modernizację kapitału ludzkiego
oraz procesy innowacyjne, tak aby sprzy-
jały one zintegrowanemu rozwojowi?
M.G.W.: Drogi do tego celu należy
szukać w holistycznej modernizacji
refleksyjnej kapitału ludzkiego, uzdol-
niającej ludzi i podmioty gospodarują-
ce do refleksyjności wewnętrznej i ze-
wnętrznej. Modernizacja ta odbywać
się musi poprzez nową edukację eko-
nomiczną umożliwiającą zrozumienie
wzajemnych sprzężeń między sferami
rozwoju. Taka wiedza sprawia, że lu-
dzie chcą, wiedzą jak oraz potrafią sku-
tecznie przeciwstawić się zagrożeniom
chaotycznego rozwoju wynikającym
z manipulowania emocjonalnością psy-
chiki ludzkiej, demokracji tabloidalnej
czy politycznej i biznesowej pogoni
za nienależnymi korzyściami.
Ponadto pamiętać należy o wyzwa-
niach konkurencji nowego typu wyni-
kających z globalizacji, wiążących się
z koniecznością budowania gospodarki
opartej na innowacjach, czyli moderni-
zacji poprzez pobudzanie kreatywności,
przedsiębiorczości i permanentne uak-
tywnienie wewnętrznego potencjału in-
nowacyjnego. Wymaga to poszukiwania
systemowych rozwiązań instytucjonal-
nych i nowej polityki społecznej, które
umożliwiałyby wspieranie postaw od-
powiedzialności za siebie, podnoszenie
aktywności zawodowej i inwestowanie
w rozwój kapitału ludzkiego.
J. B.: Pojawia się coraz więcej głosów,
że proces innowacyjny ma charakter ko-
lektywny, czyli wymaga zaangażowania
różnych podmiotów życia gospodar-
czego – przedsiębiorców, pracowników,
przedstawicieli nauki i administracji
publicznej. Lazonick i Mazzucato twier-
dzą, że możliwe jest nieproporcjonalne
dzielenie korzyści z innowacji poprzez
„ekstrakcję wartości”, co stanowi zagroże-
nie dla dalszych innowacji. Czy zgadza
się Pan Profesor z tak postawioną tezą?
M.G.W.: Zdecydowanie tak. Uważam,
że upowszechnienie kompetencji inno-
wacyjnych zależy od twórczej atmosfery,
komunikacji, zaufania. Zróżnicowanie
dochodów, majątku i wiedzy, i związa-
ne z tym poczucie niesprawiedliwości,
podważa wiarę w moralne działanie
i jego etyczną słuszność. W klima-
cie wyzysku pracy nie można liczyć
na bezstronne jej ocenianie, brakuje
bowiem materialnych podstaw dobrej
woli, gdyż ta została wzgardzona, poni-
żona i zdradzona przez wyzysk. Z tych
powodów rozwiązania instytucjonalne
umożliwiające niesprawiedliwe wyna-
gradzanie wkładu właścicieli czynników
wytwórczych do wytworzonej produkcji,
niszczą zaufanie deprecjonują kapitał
społeczny, a za jego pośrednictwem
obniżają produktywność kapitału ludz-
kiego i utrudniają procesy innowacyjne.
Aby dostrzec te zależności konieczne
jednak jest odejście od uproszczają-
cego redukowania nosiciela kapitału
ludzkiego do czynnika produkcji, który
poszukuje korzyści własnej policzalnej
w kategoriach rynkowych. Zbyt często
nie docenia się faktu, że tym, co moty-
wuje ludzi do współdziałania są wspól-
nie podzielane wartości.
J. B.: Czy konieczna jest zatem zmia-
na w sposobie uprawiania ekonomii, aby
uchwycić zależności między kapitałem
ludzkim, innowacyjnością a zintegro-
wanym rozwojem?
M.G.W.: Koniecznie należy nauczyć
się rozróżniać praktyczną użyteczność
modeli od ich spójności logicznej. Nie-
zbędne jest też nabywanie umiejętności
łączenia w analizach aspektów gospo-
darczych, społecznych, instytucjonal-
nych, terytorialnych i behawioralnych,
które decydują o ograniczeniach emo-
cjonalnych i możliwościach uwalniania
się od nich. Wymaga tego natura czło-
wieka, który działa nie tylko w sferze
konsumpcji i ekonomicznej, ale także
poszukuje uznania społecznego, re-
alizacji celów sfery duchowej, biologii
czy wiedzy. Z tego względu potrzebni
są bezstronni ekonomiści potrafiący
analizować rzeczywistość w sposób
holistyczny. Potrzebna jest także eko-
nomia zintegrowanego rozwoju i sys-
temy ekonomiczne, których mechani-
zmy, instytucje, narzędzia i procedury
koordynacji są zorientowane na cele
zintegrowanego rozwoju. Dlatego też
miniona konferencja z pewnością nie
będzie ostatnią, którą organizujemy!
J. B.: Życzę w takim razie dalszych
sukcesów w poszukiwaniu warunków
zintegrowanego rozwoju. Dziękuję
za rozmowę!
M.G.W.: Dziękuję i zachęcam do stu-
diowania przyszłorocznego czasopi-
sma „Nierówności społeczne a wzrost
gospodarczy”, w którym ukażą się tek-
sty prezentowane podczas konferencji
„Gospodarka Polski 1990-2015”.
rozmawiał mgr Jakub Bartak
WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI
Uniwersytet w Coimbrze (UC)
jest jednym z najstarszych eu-
ropejskich uniwersytetów. Zo-
stał założony w roku 1290,
a początki jego działalności wiążą się
z Lizboną. W 1308 został przeniesiony do Co-
imbry. Później dwukrotnie przenosił się do Li-
zbony, aby ostatecznie w 1537 roku pozostać
na stałe w Coimbrze.
Uczelnia kształci obecnie około 20 tys.
studentów na 8 wydziałach. Posiada trzy
kampusy, z których jeden zajmuje zabyt-
kowe budynki w samym centrum miasta
na malowniczym wzgórzu. Bez wątpienia
to jeden z najpiękniej usytuowanych uni-
wersytetów na świecie.
Na UC, podobnie jak i na innych uczel-
niach w Portugalii, prowadzone są niemalże
wyłącznie studia w trybie dziennym od ponie-
działku do piątku. Każdy student, niezależnie
od dochodu, płaci czesne w wysokości 1000
EUR rocznie, choć istnieją pewne możliwo-
ści obniżenia tej opłaty.
Jak zawsze podczas naszych pobytów
na uczelniach krajowych czy zagranicznych
ich celem jest poznanie systemu wsparcia,
rozwiązań, doświadczeń w zakresie wsparcia
studentów z niepełnosprawnością. Nie inaczej
było i tym razem. Odwiedziliśmy bowiem
Dział Wsparcia Studentów działający na UC.
Jednostka, która nas gościła dzieli się
na cztery podjednostki:1. Dział Cateringu obejmujący kantyny,
restauracje studenckie – w sumie jest ich 16,
2. Dział ds. Powitania i Integracji Studentów,
3. Centrum Medyczne,4. Centrum Opieki nad Dziećmi.Dla nas najważniejszy był Dział ds. Powitania i Integracji Studentów, który w zakresie swoich obowiązków ma następujące obszary:
stypendia,
zakwaterowanie w akademikach,
integrację i doradztwo, w tym wspar-
cie dla studentów z niepełnospraw-
nościami; tam częściej używany jest
termin „studenci ze specjalnymi po-
trzebami edukacyjnymi” (students
with special educational needs).
Warto w tym miejscu dodać, iż UC dys-
ponuje 14 akademikami. W najnowszym
z akademików znajdują się dwa dostosowane
do potrzeb niepełnosprawnych pokoje 2-oso-
bowe. W bieżącym roku akademickim, 126
studentów zgłosiło się po wsparcie do gosz-
czącej nas jednostki. Nie oznacza to jednak,
że wszyscy są studentami z niepełnospraw-
nością. Jak pisaliśmy wyżej, są to studenci
ze specjalnymi potrzebami, w tym także
dyslektycy, którzy stanowią dużą część tej
grupy. Aktualnie na UC nie studiuje nikt
poruszający się na wózku. Nie ma obecnie
także studentów niesłyszących.
W poniedziałek dotarliśmy do Coimbry
już późnym popołudniem. Jednak pracownicy
biura, w tym jego kierowniczka – Maria Joao
Carvalho – nadal byli w pracy i czekali na nas.
Odbyliśmy krótkie spotkanie zapoznawcze
i omówiliśmy plan wizyty. Zaprezentowane
nam zostały także najważniejsze informacje
na temat odwiedzanej przez nas jednostki.
Rytm pracy uczelni w dużej mierze podyk-
towany jest obowiązkową przerwą na lunch,
która przypada w godzinach 13:00–14:00.
W tym czasie zarówno pracownicy, jak i stu-
denci udają się na posiłek do studenckich
stołówek lub po prostu odpoczywają. Przy-
musowa przerwa powoduje, iż pracownicy
wychodzą do domu około 18.00. Warto do-
dać, że raczej zdecydowana większość z nich
nie ma z tym problemu, co także potwierdza
nasze spostrzeżenie o nieco innym podejściu
do czasu w Portugalii.
Pierwsze nasze wtorkowe spotkanie
odbyło się w lokalnej siedzibie organizacji
ACAPO, która wspiera osoby niewidzą-
ce i słabowidzące. Jest to instytucja o za-
sięgu krajowym realizująca różne projek-
ty na rzecz wsparcia i aktywizacji osób
z niepełnosprawnością wzorku, z którą UC
współpracuje. Instytucja ta m.in. organizuje
kursy orientacji przestrzennej, realizuje pro-
jekty aktywizacji zawodowej niewidomych
i słabowidzących, prowadzi kursy instruujące
dla członków rodzin osób z niepełnospraw-
nością wzroku czy ich współpracowników.
Pomaga także w zaprojektowaniu domu czy
mieszkania w taki sposób, aby osoba niewi-
doma była w nim samodzielna.
Po południu odbyło się natomiast spo-
tkanie z czwórką studentów, którzy ko-
rzystają ze wsparcia uczelni, w związku
ze swoimi specjalnymi potrzebami edu-
kacyjnymi. Każda z osób przedstawi-
ła nam swoją sytuacją oraz opowiedziała
o tym, jakie wsparcie otrzymuje. Warto
w tym miejscu dodać, że okres, w którym
odwiedzaliśmy UC był dla studentów wol-
ny od zajęć. Cały tydzień bowiem trwało
święto studenckie o nazwie „Queima das
Fitas” czyli „palenie wstążek”. To takie nasze
Juwenalia, które rozpoczęły się w niedzielę 10
maja uroczystym pochodem przez miasto
oraz paleniem wstążek (każdy z 8 wydzia-
łów ma przypisany konkretny kolor). Przez
kolejne dni miały miejsce liczne koncerty
i imprezy studenckie.
Omawiając kwestię studentów ze specjal-
nymi potrzebami należy scharakteryzować
system wsparcia na UC. Student, który chce
otrzymać wsparcie ze względu na swoje pro-
blemy zdrowotne zobowiązany jest stawić się
do jednego z konsultantów zespołu wspie-
rającego studentów ze specjalnymi potrze-
bami edukacyjnymi. Bez złożenia wniosku
i osobistej wizyty żadna pomoc nie jest udzie-
lana. Student przedstawia konsultantowi
wszelkie możliwe zaświadczenia lekarskie.
Jeśli konsultant uzna, iż dokumentacja nie
jest wystarczająca, może studenta skiero-
wać na dodatkowe badania czy to do le-
karza, psychologa czy psychiatry. Wielką
zaletą tego uniwersytetu jest to, że dyspo-
nuje on własną przychodnią, w której więk-
szość specjalistów jest dostępnych w ramach
uczelni za niewielką opłatą i w krótkim cza-
sie. Jeśli dokumentacja jest wystarczająca,
konsultant omawia ze studentem rodzaje
wsparcia. Nadaje mu w systemie specjal-
ny status, który uprawnia do korzystania
z przyznanych form wsparcia. Konsul-
tant wystosowuje pismo do wykładowców
z informacją o specjalnych potrzebach stu-
denta. Specjalny status jest przyznawany dwa
razy do roku w październiku i lutym. W sytu-
acji, kiedy student nie zgłosi się w odpowied-
nim momencie, nie może otrzymać statusu
i wsparcia w pełnym zakresie. Konsultant
przeprowadza ze studentami o specjalnym
statusie wywiady dwa razy do roku, na po-
czątku pierwszego oraz drugiego semestru.
Studencie mogą ubiegać się o następujące
rodzaje wsparcia:
wydłużony czas trwania egzaminu,
materiały w formie elektronicznej
lub drukowane w alfabecie Brail-
le’a przygotowane i udostępnione
studentowi przed zajęciami,
zmianę rozmiaru czcionki,
miejsce w pierwszych rzędach pod-
czas zajęć,
dłuższy czas na ukończenie studiów,
studenci z dysleksją mogą ubiegać
się o dodatkową ilość czasu na egza-
minie, niebranie pod uwagę błędów
w pisowni czy o przerwy w czasie
pisania egzaminu.
Środowy poranek rozpoczęliśmy od spo-
tkania w pracowni tyfloinformatycznej – jed-
nostki zajmującej się przystosowywaniem
materiałów na zajęcia oraz książek do potrzeb
osób niewidomych i słabowidzących. Wspar-
cie to jest bardzo zaawansowane. Dodajmy,
że w przypadku osób z niepełnosprawnością
wzorku nie dokonuje się zmian egzaminu
z formy pisemnej na ustną. Jeśli egzamin jest
pisemny, to także osoba niewidoma podcho-
dzi do niego w formie pisemnej. Pytania przy-
gotowywane są w alfabecie Braille’a, a student
odpowiada na nie pisemnie na komputerze,
mając wydłużony czas. Program kompute-
rowy automatycznie tłumaczy odpowiedzi
na język portugalski i wykładowca czyta
gotowe odpowiedzi.
Po południu udaliśmy się na Wydział
Psychologii, aby spotkać się z pracownika-
mi, którzy przeprowadzają badania (lecz nie
wystawiają diagnoz) specyficznych zaburzeń
w uczeniu się, w tym dysleksji, która w Por-
tugalii jest podstawą do otrzymania wspar-
cia na uczelni. Na Wydziale Psychologii za-
równo student, ale także każda inna osoba
spoza uczelni może odpłatnie skorzystać
z oferowanych usług, czyli oceny problemów,
konsultacji, rehabilitacji.
Należy w tym miejscy wyjaśnić, że wspar-
cie psychologiczne dla osób z problemami
natury psychologicznej zapewniane jest
w Centrum Medycznym. Uniwersytet ma wła-
sny szpital i przychodnie, z których zarówno
pracownicy, jak i studenci mogą korzystać,
za symboliczną opłatą. Konsultacje z psy-
chologiem bądź interwencja w sytuacjach
kryzysowych zapewniana jest właśnie tam.
Czwartek rozpoczął się wizytą na Wy-
dziale Sztuki, gdzie zostaliśmy oprowadzeni
po wystawie sztuki nowoczesnej, a następ-
nie wspólnie z przewodnikiem i kilkoma
turystami zwiedziliśmy zabytkowe budynki
Uniwersytetu w Coimbrze. Na szczególne
zainteresowanie zasługuje Biblioteka Joanina,
która posiada przepiękne wnętrze, a także
imponujący księgozbiór.
Po niezwykle interesującej wyciecz-
ce udaliśmy się na Wydział Matematyki
na spotkanie z jedną z pań profesor, która
jest osobą zaangażowaną we wsparcie osób
z niepełnosprawnością oraz otwartą na po-
trzeby studentów z niepełnosprawnościami.
Blisko współpracuje z goszczącą nas jednostką.
Pani profesor jest m.in. inicjatorką powstania
w jednym z miejskich parków w Coim-
brze herbaciarni, w której pracują osoby
z niepełnosprawnością intelektualną, w tym
z zespołem Downa. Dyskusja i wymiana opinii
z panią profesor była niezwykle ciekawa
i wartościowa.
Ostatniego dnia naszej wizyty odbyliśmy
spotkanie z dyrekcją Działu Wsparcia Stu-
dentów. Rozmowa dotyczyła realiów funk-
cjonowania uczelni wyższych w Portugalii,
ale także w Polsce. Dyrektor, z którym się
spotkaliśmy, był również zainteresowany
rozwiązaniami i zasadami funkcjonowania
naszej uczelni. Po wizycie w biurze dyrekcji
udaliśmy się na kampus Wydziału Medycyny
i Farmacji, który znajduje się w odległości 20
minut spacerem od centrum miasta. Wizytę
rozpoczęliśmy od zwiedzenia nowo wybudo-
wanego akademiku. Budynek posiada dwa
pokoje dostosowane, które są dwukrotnie
większe niż standardowe pokoje. Wszystkie
łazienki, w tym także łazienki dostosowane,
znajdują się na korytarzu. Wszystkie pokoje
są dwuosobowe.
Wizyta na Uniwersytecie w Coimbrze by-
ła niezwykle cenna i interesująca. Pozwoliła
nam zidentyfikować braki i obszary, nad któ-
rymi warto jeszcze popracować. Poznaliśmy
różne ciekawe rozwiązania. Dzięki wizycie
doszliśmy do przekonania, iż są obszary,
w których naprawdę nie mamy się czego wsty-
dzić i w niczym nie ustępujemy Zachodowi –
co także jest cennym wnioskiem z wyjazdu.
Niezależnie od tego, chcielibyśmy wyraźnie
podkreślić, iż byliśmy tam przyjęci z niezwy-
kłą gościnnością i życzliwością. Mamy tyl-
ko nadzieję, że kiedyś uda nam się zaprosić
pracowników UC i zrewanżować równie
wartościowym pobytem na naszej uczelni.
Anna Stawowy
Marek Świerad
BON UEK
WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI
w Krakowie
Rosnące zaangażowanie organiza-
cji pozarządowych w rozwiązywanie
problemów społeczno-gospodarczych
na świecie spowodowało, że już w latach
90. XX w. stały się one jedną z głównych
sił społeczno-politycznych. Również
w Polsce w związku z gwałtownymi
przemianami gospodarczymi (reformy
samorządu terytorialnego oraz syste-
mów: emerytalnego, opieki zdrowotnej,
szkolnictwa) organizacje pozarządowe
odgrywają coraz istotniejszą rolę. Wo-
bec nasilających się potrzeb społecznych
przy równoczesnym ograniczaniu środ-
ków finansowych – czego konsekwencją
jest wzrost konkurencji w procesie ich
pozyskiwania – profesjonalne zarzą-
dzanie organizacjami pozarządowymi
stało się koniecznością.
W monografii przedstawiono fazy
rozwoju sektora pozarządowego. Wska-
zano poziom spełniania przez polskie
organizacje pozarządowe wymogów
charakterystycznych dla wyróżnionych
faz rozwoju trzeciego sektora, tj. fazy
spontanicznej dobroczynności, fazy
budowy fundamentów prawnych oraz
nawiązywania współpracy, fazy profe-
sjonalnego działania oraz fazy pełne-
go uczestnictwa w życiu społecznym.
Określono determinanty umożliwiające
wkroczenie organizacjom pozarządo-
wym w fazę profesjonalnego działania.
Zdefiniowano zbiór cech profesjonalnej
organizacji pozarządowej oraz wyróż-
niono metody profesjonalizacji orga-
nizacji pozarządowej. Przedstawiono
wyniki badania polskich organizacji
pozarządowych pod kątem spełniania
wymogów profesjonalizacji. Opracowa-
no także autorskie metody profesjona-
lizacji organizacji pozarządowych: wie-
lowymiarowy model pomiaru wyników
organizacji pozarządowych, metodę
portfelową ASON-BIS uwzględniającą
imperatyw kreowania wartości społecz-
nej stawiany profesjonalnym organiza-
cjom pozarządowym oraz metodę oceny
profesjonalizmu organizacji pozarzą-
dowej (na bazie kwestionariusza NPI-
w
j
-OpenIndex) sprzyjającą jej przekształ-
ceniu w organizację uczącą się. Metodę
oceny profesjonalizmu zastosowano
w wybranych organizacjach pozarządo-
wych. Omówiono mocne i słabe strony
badanych organizacji pozarządowych
oraz opracowano rekomendacje prak-
tyczne dotyczące koniecznych działań
prowadzących do profesjonalizacji ana-
lizowanych podmiotów. Szczegółowo
zaprezentowano wyniki badania profe-
sjonalizmu Fundacji Polska Akcja Hu-
manitarna (PAH). W pracy dokonano
również analizy profesjonalizmu pol-
skiego trzeciego sektora. Zdefiniowano
słabe strony w zarządzaniu polskimi
organizacjami pozarządowymi oraz
przedstawiono rekomendacje prak-
tyczne wskazujące potencjalne dzia-
łania prowadzące do profesjonalizacji
polskiego trzeciego sektora.
Do najważniejszych osiągnięć Au-
tora zaprezentowanych w pracy można
zaliczyć: prezentację i krytyczną ocenę
dorobku teoretycznego i empirycznego
dotyczącego ewolucji trzeciego sekto-
ra z perspektywy nauk o zarządzaniu;
wykorzystanie założeń teoretycznych
wynikających z opisu trzeciego sektora
w ujęciu ontologicznym i epistemolo-
gicznym w definiowaniu oczekiwań
stawianych organizacjom pozarządo-
wym; ukazanie ról organizacji poza-
rządowych według wybranych teorii
ekonomicznych, politycznych oraz
socjologicznych; identyfikację i egzem-
plifikację oddziaływania imperatywu
profesjonalizacji na funkcjonowanie
organizacji pozarządowych, szczegól-
nie w kontekście nurtu „nowego” in-
stytucjonalizmu; wskazanie zależności
pomiędzy stosowaniem metod zarzą-
dzania a profesjonalizacją podmiotów
trzeciego sektora; zaproponowanie
i zweryfikowanie listy cech profesjo-
nalnej organizacji pozarządowej oraz
wskazanie metod profesjonalizacji or-
ganizacji pozarządowych; opracowanie
typologii strategii organizacji pozarzą-
dowych uwzględniającej różne poziomy
zarządzania strategicznego.
produktu
Tematyka monografii łączy się w sposób
naturalny z jakościową analizą porównaw-
czą oraz zagadnieniami kwalimetrycznymi,
których rozwój w Polsce przypadał przede
wszystkim na lata 60. i 70. minionego stulecia.
Szczególny wpływ na rozwój tych zagadnień
miały prace prowadzone w polskich ośrod-
kach naukowych, głównie w: Gdańsku, Łodzi,
Krakowie, Warszawie i Wrocławiu. Niebaga-
telny wpływ na rozwój teorii pomiaru jakości
miały także prace napisane w ramach nauk
pokrewnych, pełniące funkcję narzędziową
w procesie hierarchicznej oceny jakości pro-
duktu. Należy tutaj wspomnieć o pracach
teoretycznych z zakresu taksonomii, wie-
lokryterialnego wspomagania decyzji czy
wielokryterialnej optymalizacji.
Monografia jest efektem wieloletnich
analiz i przemyśleń Autora. Stanowi pod-
sumowanie i usystematyzowanie jego zain-
teresowań, które koncentrują się na ocenie
jakości typu produktu.
W pracy przedstawiono wiele metod i al-
gorytmów, które mogą służyć do opisu i oceny
jakości typu produktu. Wykorzystano wy-
brane metody taksonomii, wielowymiarowej
analizy porównawczej oraz wielokryterialne-
go wspomagania decyzji, które stosunkowo
rzadko są stosowane do pomiaru jakości typu
produktu. Ponadto podjęto próbę wskazania
mocnych i słabych stron prezentowanych
metod oraz określenia ich wpływu na koń-
cową ocenę jakości typu. Wprowadzono
modyfikacje metod porządkowania obiektów
i rozbudowano funkcjonujące rozwiązania,
co miało na celu usunięcie niektórych wad
metod oceny jakości typu. Zmodyfikowano
i rozbudowano algorytm metody MAPPACC
(multicriteria analysis of procedures by me-
ans of pairwise action and criterion compari-
sons). Zaproponowano metodę oceny jakości
typu produktów opisywanych przez cechy
mierzone na silnych oraz słabych skalach
pomiarowych, uwzględniono także kwe-
stię rodzaju i stopnia substytucyjności ich
właściwości opisujących badane produkty.
Funkcjonowanie opisanych metod zilu-
strowano na przykładach zaczerpniętych
z rzeczywistości ekonomicznej (samocho-
dy, odkurzacze) oraz danych umownych.
Przeprowadzono również próbę kontroli
jakości i zgodności otrzymanych rankin-
gów produktów.
Monografia pozwala wypełnić lukę me-
todologiczną dotyczącą statystycznych me-
tod analizy i oceny jakości typu produktu.
Zbiera i uzupełnia różne metody z zakresu
wielu dziedzin i adaptuje je na gruncie oceny
jakości typu produktu. Wartością pracy jest
również to, że Autor próbuje w niej łączyć
narzędzia z zakresu różnych dyscyplin, ta-
kich jak: statystyczna analiza porównawcza,
wielokryterialne wspomaganie decyzji czy
wielokryterialna optymalizacja.
Problemy poruszane w pracy są waż-
ne i aktualne zarówno z punktu widzenia
producentów, jak i nabywców produktów.
Wykorzystanie omawianych w pracy
metod i algorytmów może być szerokie.
Mogą z nich skorzystać w szczególności
menedżerowie jakości oraz analitycy rynku,
projektanci nowych produktów, a w pew-
nych sytuacjach także sami konsumenci.
Monografia może stać się przyczynkiem
do rozwoju nowych kierunków badań w dzie-
dzinie zarządzania jakością, marketingu czy
zarządzania firmą.
POLEMIKA
Aż dziw bierze, że w „Kurierze
UEK”, piśmie tak wrażliwym
na bieżące, ważne wydarze-
nia uczelniane trudno znaleźć
w ostatnich zeszytach choćby wzmiankę
o pewnej dyskusji toczącej się przynaj-
mniej od początku obecnego roku aka-
demickiego zrazu nieformalnie, jakby
podskórnie, z czasem jednak na oficjal-
nych forach jednostek organizacyjnych
Uniwersytetu, dyskusji o znaczeniu dla
całej naszej społeczności akademickiej
strategicznym. Mam na myśli powsta-
ły projekt utworzenia nowego, piątego
wydziału Uczelni. Warto może tedy
sprawie tej poświęcić słów parę.
Koncepcja utworzenia piątego wy-
działu jest umocowana formalnie w Stra-
tegii UEK na lata 2011-2020 przyjętej
przez Senat Uczelni w 2010 roku. Nie
definiuje ona jednak merytorycznie
statusu owego wydziału, otwierając
tym samym możliwość szerokiego spek-
trum inicjatyw w tym zakresie zarów-
no dla Władz Uczelni, pojedynczych
pracowników, jak i ich grup. Szansę
tę wykorzystał prof. Jerzy Hausner, wie-
loletni kierownik Katedry Gospodarki
i Administracji Publicznej, specjalista
w tej dziedzinie, ale też osoba publiczna
o niemałych wpływach w strukturach
władzy zarówno niegdyś w PRL, jak
i obecnie w III RP, proponując Wydział
GAP. Nieznane mi źródła tej inicjaty-
wy tkwiące zapewne w nieformalnych,
prywatnych rozmowach i spotkaniach
grupy osób zainteresowanych, z czasem
jednak, przynajmniej od jesieni ubie-
głego roku, ich echa zaczęły przenikać
do szerszej opinii publicznej całej spo-
łeczności akademickiej naszej Uczelni,
by wreszcie ujawnić się oficjalnie w do-
kumencie Kraków, październik 2014 r.
Dokument ten stał się podstawą
otwartej dyskusji w ramach oficjalnych
jednostek organizacyjnych Uczelni jak
rady wydziałów czy komisje senackie,
przy czym – jak wiadomo – ich opinie
i stanowiska są podzielone, a obecnie
kontrowersje wokół powstania nowego
wydziału zdają się narastać. Warto przy
tym zauważyć, że omawiana inicjatywa
idzie pod prąd tendencjom konsolida-
cyjnym, dominującym w ostatnich la-
tach w polskim szkolnictwie wyższym
zarówno na poziomie między- jak i we-
wnątrzuczelnianym, co można uznać
za rozsądne remedium w obliczu po-
głębiającego się niżu demograficznego
i spadku liczby potencjalnych studentów.
Omawiany materiał, choć skonstru-
owany na szlachetnej, skądinąd zna-
nej zasadzie, by Uczelnia rosła w siłę
(„Ukonstytuowanie wiodącego, w wy-
miarze Europy Środkowej, ośrodka
badań nad sektorem publicznym…”,
Założenia, s. 6) a pracownikom żyło się
dostatnio (wysyp spodziewanych gran-
tów: „realizacja prestiżowych projektów
badawczych, aplikacyjnych i szkolenio-
wych (krajowych i międzynarodowych)”
, tamże s. 5, czy „przychody (tzw. kosz-
ty pośrednie) z projektów naukowych
finansowych przez krajowe i między-
narodowe instytucje (NCN, NCBiR,
Programy Ramowe UE)”, tamże, s. 17)
nie jest jednak pozbawiony usterek
i po lekturze jego tekstu skłaniam się
do opinii, że jest on oparty na myśleniu
nieco magicznym, bo wszystkie argu-
menty za nowym wydziałem sugerują,
że w jego ramach poziom badań nauko-
wych i jakość dydaktyki poprawią się,
wzrosną – tak jakby obecne struktury
Koncepcja utworzenia piątego wydziału jest umocowana formalnie w Strategii UEK na lata 2011-2020 przyjętej przez Senat Uczelni w 2010 roku.
hamowały te wzrostowe procesy. Nie
podzielam tej opinii, bo nie widzę prze-
szkód, by od razu wdrożyć planowaną,
naukową współpracę międzykatedralną,
aktywność projektową i zmodernizować
dydaktykę we wskazanym w dokumen-
cie kierunku, nie czekając na magiczną
datę 1 października 2016 roku. Obecny
kapitał intelektualny i społeczny zawarty
w zasobach kadrowych UEK na to po-
zwala. Stąd metafora łyżeczki miesza-
jącej herbatę, by uczynić ją słodszą bez
dodawania cukru.
Gdy podobną opinię wyraziłem
w obecności prof. Jerzego Hausnera
na posiedzeniu Senackiej Komisji ds. Ba-
dań Naukowych poświęconej tej sprawie,
usłyszałem w odpowiedzi, że struktury
są ważne dla procesów rozwojowych,
mogąc je stymulować. Nie kwestio-
nując tej ich roli, sądzę, że mogą one
zgodnie z Schumpeterowską zasadą
twórczej destrukcji jedne z nich wzmac-
niać, a inne niszczyć, a w omawianym
przypadku koszty utworzenia nowego
wydziału mogą przekraczać korzyści
z jego powołania. Mam tu na myśli nie
tylko wydatki i wpływy finansowe, ale
też wartości niematerialne i przyszły
status akademicki Uczelni. I w ten oto
sposób dochodzimy do osi kontrower-
sji i sporu, którą wyznacza utrzymanie
uprawnień akademickich do nadawania
stopni naukowych przez wszystkie jed-
nostki w strukturze pięciowydziałowej
oraz minimów kadrowych dla prowa-
dzonych kierunków studiów. Do oma-
wianego materiału dołączono analizę,
zapewniając, że nowy wydział nie na-
ruszy status quo istniejących jednostek
w tym zakresie. Podana analiza zdaje się
być jednak wielce ułomna, statyczna
i ogólnikowa. Odrzuciła ją jako niewia-
rygodną wspomniana Komisja Senacka,
a także Rada Wydziału Finansów, uzna-
jąc, że z dużym prawdopodobieństwem
posiadane uprawnienia akademickie
zostaną naruszone i głosując przeciw
ustanowieniu nowego wydziału. Prośby
o pełniejszą analizę skierowane przez
Komisję do Pana Prorektora prof. An-
drzeja Sokołowskiego pozostają bez od-
powiedzi. Zarazem nieformalne źródła
podają, że do roku 2020 wiek emery-
talny osiągnie około 50 samodzielnych
pracowników nauki (kilka osób w 2016
roku, po kilkanaście w latach 2017 -2020).
Czy tak poważny ubytek kadrowy nie
naruszy rzeczonych uprawnień dla obec-
nych czterech wydziałów, a co dopiero
w strukturze pięciowydziałowej – wol-
no wątpić. Z pewnością można liczyć
na rozwój młodszej kadry naukowej,
ale czy jego dynamika będzie wystar-
czająca by skompensować nieuniknio-
ne straty – tego nie wiemy. Stąd wielka
odpowiedzialność Władz Rektorskich
i Senatu Uczelni za roztropne decyzje
uwzględniające interes Uniwersytetu
jako całości, a nie interesy partykular-
ne, choćby najsilniejszej grupy nacisku.
Oby mądrości tej nie zabrakło. Oddolny
charakter działań grupy inicjatywnej
nowego wydziału powoduje pasywną,
wyczekującą postawę Władz Rektor-
skich, które sondują jej mocne i słabe
strony, jej szanse i zagrożenia. Strategię
taką należy uznać za rozsądną i zrozu-
miałą nie tylko ze względu na mnogość
spraw bieżących, ale także dlatego, że
podstawą racjonalnej decyzji jest moż-
liwie pełny zbiór informacji w danej
sprawie. Stąd przyjęta ostrożnie, bo
pośpiech jest złym doradcą, a podjęty
temat, niekoniecznie w obecnej postaci,
jakże ważnym dla przyszłości Uczelni,
może być ważnym składnikiem nieod-
ległej kampanii wyborczej do nowych
jej władz, a sama inicjatywa stanowi
istotną wartość dodaną w roku jubile-
uszowym 90-lecia Uczelni.
prof. dr hab. Andrzej Malawski
kierownik Katedry Matematyki
WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI
W ramach wykładu studen-
ci szukali odpowiedzi na
3 pytania: Co to jest mia-
sto?, Skąd się wzięło? oraz
Z czego się składa? Z każdym poradzili
sobie świetnie! Wykład był sposobem
usystematyzowania wiedzy na temat mia-
sta i przedstawienia cech miasta, funkcji
miastotwórczych oraz struktury prze-
strzennej miasta. Na końcu padło sporo
pytań ze strony studentów, między inny-
mi – Czy wieś może stać się miastem?, Ile
budynków może być w mieście? i Jakie
jest największe miasto na świecie? – które
wywołały dyskusje na sali.
W ramach warsztatów studenci na sa-
mym początku zastanowili się nad ele-
mentami osiedla, zaznaczając wybrane
przez nich potrzebne elementy oraz jeden
niezbędny z podanych takich jak: szkoła,
przedszkole, przystanek, plac zabaw, ap-
teka, przychodnia, poczta, sklep, park,
kawiarnia. Większość czasu zajęło budo-
wanie w grupach makiet osiedli z wyko-
rzystaniem różnorodnych materiałów pa-
pierniczych. Dzięki determinacji młodych
urbanistów oraz pomocy wolontariuszy
w niecałą godzinę powstały niesamowite
makiety osiedli posiadających wszystkie
potrzebne elementy.
Program Moje miasto, moje osiedle
ma pomóc zrozumieć najbliższe otoczenie
każdego z nas. Ma nakłaniać do zatrzy-
mania i zastanowienia się nad pytaniami:
Jakie jest moje miasto?, Jakie jest moje
osiedle?, Co jest w nich dobre, a co wyma-
ga zmiany lub naprawy? Ma prowokować
do myślenia nad niezwykle skomplikowa-
ną przestrzenią, jaką jest miasto. Patrząc
na przebieg wykładu oraz warsztatów
i ich efekty w postaci makiet, można mieć
nadzieję, że ze studentów Uniwersytetu
Dziecięcego Uniwersytetu Ekonomicznego
w Krakowie wyrosną młodzi odpowie-
dzialni obywatele, a może nawet urbaniści.
Karolina Zahradniczek
przestrzenna
Moje miasto, moje osiedle. Moje miasto, moje osiedle Miasto –
oraz warsztatów Zbuduj sam osiedle
Nr 17
ROZMOWY Z PUSZKIEM
O MIASTACH
– Jestem z miasta to widać, jestem z miasta
to słychać – nucił Druciak, wybijając rytm
na białym pudełku ze spinaczami.
– Ale że co? – zapytał Niciak – co widać?
Ja nie widzę. I zresztą nie słyszę też…
– Druciak śpiewa, że jest mieszczanem
– wyjaśniła Wełniczka. – Zresztą my wszy-
scy też. Bo mieszkamy w mieście… Tylko
co z tego? NIC!
– Mieszczaninem – poprawiłam odru-
chowo. – A nie zgodzę się z tobą. Miasto
to bardzo niezwykłe miejsce.
– Magiczne? – zapytała szybciutko Irati –
Opowiedz nam o tym.
– Hmm – zastanowiła się – Od czego
by tu zacząć?
– Zawsze mówisz, że od początku!
– Słusznie, ale nikt nie wie dokładnie,
kiedy powstało pierwsze miasto. Może sześć
tysięcy lat temu, może osiem, a może nawet
więcej! Na razie wiemy, że jedno z takich
najstarszych miast to Tell Qaramel w Syrii,
które polscy archeolodzy odkryli w 2001 r.
Podobno powstało dwanaście i pół tysiąca
lat temu! Wyobrażacie sobie? Archeologowie
znaleźli rozmaite przedmioty codziennego
użytku, kościane, krzemienne i z kamienia.
Na większych przedmiotach były bardzo
ciekawe wizerunki tańczących ludzi, roślin,
zwierząt, też morskich, chociaż do morza jest
stamtąd dość daleko. Poza tym znaleziono
siekierkę pochodzącą z Jerycha – innego
bardzo starego miasta. Z tego wynika, że już
tak dawno ludzie podróżowali, handlowali
z mieszkańcami innych miast.
– A właściwie dlaczego ludzie wymyśli-
li miasta? – zainteresował się Puszek – czy
ktoś to wie?
– Żeby się im wygodniej żyło? – zastana-
wiał się Druciak
– A może, żeby było bezpieczniej? – do-
rzuciła Wełniczka.
– Najpierw ludzie odkryli, że niektóre
gatunki zwierząt i roślin można udomowić
i zaczęli uprawiać różne jadalne rośliny, i ho-
dować zwierzęta. To bardzo ułatwiało im
utrzymanie się przy życiu i pozwalało na po-
zostawanie w jednym miejscu przez dłuższy
czas. W dodatku, dzięki temu, że mieli więcej
pożywienia, taka grupa mogła być znacznie
większa niż grupa wędrujących łowców i zbie-
raczy. To, z kolei pozwalało lepiej dzielić
się pracą, wytwarzać potrzebne narzędzia,
gromadzić wiedzę…
– I odprawiać czary? Mówiłaś, że miasto
jest niezwykłe – Irati popatrzyła na mnie
pytająco.
– Pewnie zdarzało się odprawianie cza-
rów. Na przykład przy zakładaniu miasta
stosowano zazwyczaj jakieś magiczne ry-
tuały, które miały zapewniać powodzenie
i bogactwo. No i oczywiście bezpieczeństwo
– dodałam, spoglądając na Wełniczkę. – Ale
przede wszystkim miasto to miejsce gdzie
powstawały nowe pomysły.
– Dlaczego nowe pomysły? – zapytał Ni-
ciak – To znaczy, dlaczego akurat w mieście?
– Chociażby dlatego, że w miastach by-
ło sporo różnych problemów, na przykład:
Jak wyżywić mieszkańców? Jak pozbywać
się odpadków i śmieci? Jak chronić domy
przed pożarami? Jak bronić mieszkańców
i rozmaitych skarbów nagromadzonych
w mieście przed wrogami? Jak rządzić, żeby
wszyscy albo przynajmniej większość była
zadowolona?
– Czyli ludzie musieli to wszystko wie-
dzieć albo wymyślać? – powiedziała Zakład-
ka – a jak mieszkałam jeszcze w encyklopedii
to dowiedziałam się, że pismo też zostało
wymyślone w mieście. I prawo…
– Jak to prawo? A lewo nie? – zdu-
miał się Druciak – Była tylko jedna strona
wszystkiego?
– Ależ skąd!? – zdenerwowała się Za-
kładka. – Ja mówię o prawie, nie o prawej
stronie. Nie pamiętasz? Już kiedyś o tym
rozmawialiśmy. Prawo to są normy, we-
dług których trzeba postępować, bo inaczej
będziesz ukarany. I to właśnie wymyślono
w mieście. Ale dlaczego? – Czy wcześniej
ludzie nie mieli żadnych norm? – spojrza-
ła na mnie.
– Mieli, oczywiście, że tak. Inaczej nie
mogli by razem żyć w grupie. Ale to by-
ły takie normy wynikające ze zwyczajów,
z tradycji, które wszyscy znali i przestrze-
gali, bo te zwyczaje były tworzone przez
ich dziadków, pradziadków, a grupa była
zwykle dość mała. W miastach osiedlali się
ludzie z różnych okolic, którzy mieli róż-
ne tradycje i zwyczaje. Stworzenie prawa,
któremu podlegaliby wszyscy, stawało się
coraz potrzebniejsze w miarę, jak miasta
stawały się większe i w miarę, jak ludzie
zaczęli zajmować się handlem, wytwarza-
niem różnych przedmiotów, jak budowali
świątynie, piramidy…
– A pismo było potrzebne – dodała
Zakładka, żeby kupcy mogli zawierać
umowy i żeby zapisywać wszystko, co się
w mieście działo! Żeby się chwalić przed
innymi!
– Te kraje, w których powstawały mia-
sta, szybciej się rozwijały, bo powstawało
w nich wiele nowych rozwiązań. Czy wie-
cie na przykład, że w starożytnym Rzymie
stosowano beton, cement, wypalane ce-
gły? Dla zwalczania pożarów wymyślono
pompę strażacką, a w 64 roku, po wiel-
kim pożarze, cesarz Oktawian August
zorganizował oddziały strażackie zwane
Vigiles. Ponieważ Imperium rzymskie
było bardzo rozległe, wydawano mapy
z zaznaczonymi odległościami i miejsca-
mi noclegowymi. Miasta naprawdę były
niezwykłe – uśmiechnęłam się.
– A dzisiaj też? – zapytała Irati – Czy
w ogóle zostało jeszcze coś do wymyślenia?
– Dzisiaj też są niezwykłe, nawet chyba
jeszcze bardziej niż w dawnych czasach.
Ale o tym i o tym co dzisiaj tworzy się
w miastach to już może porozmawiamy
innym razem – poprosiłam, wracając
do komputera.
Już ponad połowa wszystkich mieszkańców Ziemi żyje w miastach?
A w Europie jeszcze więcej. Jak myślisz, dlaczego ludzie chcą mieszkać w miastach? A ty
wolisz mieszkać w mieście czy na wsi? Dlaczego?
wa,
g
Anna Karwińska
rys.
AN
NA
PO
DC
ZA
SZ
Y
Więcej rozmów z Puszkiem można znaleźć w książkach Anny
Karwińskiej: „Rozmowy z Puszkiem o wyobraźni, przyjaźni i rozumieniu
innych”, wyd. WAM, Kraków 2010 oraz „Puszek, Druciak, Zakładka i inne isty”,
wyd. NCK, Warszawa 2013
WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI
W ostatnich tygodniach
wysłaliśmy mailami
imienne zaproszenia
do 286 osób, kilkadzie-
siąt dalszych informowaliśmy telefo-
nicznie o majowym spotkaniu. Nie
objęliśmy swoimi zaproszeniami pra-
cowników Uczelni, gdyż wychodziliśmy
z założenia, że oni są gospodarzami
i zapraszać ich po prostu nie wypada.
A trzeba zaznaczyć, że wśród pracow-
ników naukowych UEK jest bardzo
liczna grupa ludzi, wywodzących się
z Fafika, czyli mieszkających w nim
podczas studiów czy w pierwszych la-
tach asystentury.
Zapewnialiśmy wcześniej Komi-
tet Organizacyjny Dnia Absolwenta,
że na Pikniku pojawi się minimum
100-osobowa grupa osób, związanych
z Fafikiem. Dlatego też dostaliśmy w su-
mie trzy namioty, mogące pomieścić
na miejscach siedzących do 120 osób.
Około godziny 12 mieliśmy chwilę zwąt-
pienia, bo w okolicach tych namiotów
było zaledwie kilkanaście osób. W ciągu
niespełna godziny sytuacja diametral-
nie się zmieniła i pojawiło się tak dużo
ludzi, że w namiotach zabrakło miejsc.
Kolejny raz okazało się, jak silną i zwartą
grupę stanowią byli mieszkańcy, waleci
i sympatycy DS Fafik UEK. Dla wielu
osób przyjazd na Dzień Absolwenta UEK
oznaczał pierwszy kontakt z koleżanka-
mi i kolegami ze studiów i z akademi-
ka po 30, a nawet 40 latach – gorącym
powitaniom i uściskom nie było więc
końca. A później przy kiełbaskach, pi-
wie czy innym napitku dyskutowano,
wspominano dawne czasy. Atmosfera
była bardzo dobra, krótko rzecz ujmując:
było bardzo fajnie. Jak zwykle przy oka-
zji takich spotkań na UEK, dała o sobie
znać kapryśna pogoda. Najpierw było
pogodnie, ale po południu nad kam-
pusem pojawiły się ciemne chmury.
Uczestników spotkały kolejne atrakcje,
gdyż dały o sobie znać: niesamowita
ulewa i porywisty wiatr. Tradycji stało
się więc zadość.
Siła wiatru groziła powaleniem na-
miotów. Aby temu zapobiec, kilku ko-
legów mocno dzierżyło w dłoniach
elementy ich konstrukcji. Pomogło.
Co ciekawe, mimo tak niesprzyjają-
cych warunków atmosferycznych nikt
tych namiotów nie opuszczał, nikt nie
rezygnował z zabawy.
Wcześniej, w części oficjalnej Dnia
Absolwenta, JM Rektor prof. UEK dr hab.
inż. Andrzej Chochół wręczył na estra-
dzie kilkunastu osobom Medale 90-le-
cia Uczelni. Trzeba tu napisać, że wśród
tych wyróżnionych znalazły się trzy
osoby związane z organizacją IV Zjazdu
Mieszkańców Fafika: Stanisław Bisz-
tyga, Piotr Drążkiewicz i Artur Zięba.
Kapryśna aura pokrzyżowała nam też
plany związane z wykonywaniem zdjęć
grupowych Fafikowców przed głównym
budynkiem Uczelni. Zdjęcia zaplanowa-
liśmy na godz. 16, a wtedy właśnie nad
kampusem przeszła największa ulewa.
Mieliśmy przygotowany plan awaryjny
i dlatego zdjęcia wykonano w Starej Au-
li. Kiedy wszyscy wrócili już do swoich
namiotów i przyłączyli się do zabawy,
pogoda zadrwiła z nas po raz kolejny.
Około godziny 17znowu się rozpogo-
dziło i pojawiło się słońce. Fafikowcy
zebrali się raz jeszcze i w obecności
JM Rektora prof. Andrzeja Chochó-
ła nasi fotografowie wykonali sporo
zdjęć grupowych i indywidualnych,
wszystkie przed budynkiem głównym
UEK. Uczestnicy wrócili na swoje miej-
sca. Przez całe popołudnie w okolicach
trzech namiotów przekazanych Fafi-
kowcom przez Komitet Organizacyjny
Dnia Absolwenta było gwarno i wesoło.
W pewnym momencie pojawiła się też
gitara, a wtedy uczestnicy zaczęli nu-
cić różne piosenki, w tym turystyczne,
znane i śpiewane jeszcze w czasach
zamieszkiwania w akademiku, a więc
w latach 70. czy 80.
Spotkanie z 30 maja 2015 r. było do-
piero wstępem do głównego wydarzenia,
jakim w 2015 r. jest dla nas IV Zjazd
Mieszkańców, Waletów i Sympatyków
DS Fafik. Wiadomo już na pewno, że od-
będzie się on w dniu 17 października
–
2015 r. Całość przygotowuje – powstały
na początku lutego – Społeczny Komitet
Organizacyjny, pracujący w składzie:
Piotr Drążkiewicz, Artur Zięba, Roman
Najman, Janusz Madej, Henryk Kędziora,
Stanisław Bisztyga, Kazimierz Zieliński
i Witold Zych. Startowaliśmy praktycz-
nie od zera. Nie mieliśmy żadnej bazy
danych, nie mieliśmy telefonów i maili
do ludzi. Nie mając nic, w ciągu 10 ty-
godni zebraliśmy namiary na ponad 350
osób, mieszkających kiedyś w DS Fafik.
Za pośrednictwem internetu będziemy
wysyłać do nich imienne zaproszenia
na IV Zjazd Mieszkańców.
Z okazji 60-lecia DS Fafik przygoto-
waliśmy też pamiątki i gadżety (szklanki,
literatki, długopisy). Mamy też pomysły
na kolejne. Planów w tym zakresie nie
udałoby się nam zrealizować, gdyby po-
mocy nie udzielili nam: Lidia Kij-Kołak,
Piotr Kołak, Mirosław Kwieciński, Zofia
i Andrzej Szotkowie, Henryk Surowiec,
Maciej Bryła, Piotr Bernacki i Krzysztof
Pierścionek (wszyscy z Krakowa), Alicja
i Andrzej Strzelczykowie, Andrzej Sojat,
Kazimierz Blecharski, Elżbieta Bent-
kowska, Stefan Bentkowski, Stanisław
Rzeszewski (wszyscy z Tarnowa), Anna
i Jerzy Niziołowie (Zamość), Danuta Pelc
i Gabriel Broda (Cieszyn), Jerzy Czubak
(Brzeg), Jacek Graca (Chicago,USA), Jó-
zef Szwab, Wojciech Gach i Tomasz Ga-
łecki (Zakopane), Edmund Pec i Jacenty
Bubenko (Jasło), Zofia Tomecka-Pięta
i Zbigniew Pięta (Krosno), Rudolf Boru-
siewicz (Warszawa), Grzegorz Pietrzyk
i Piotr Hendzel (Bielsko Biała), Adam
Kiczek (Krynica G.), Andrzej Szędzielarz
(Katowice), Henryk Miszczyk (Stalowa
Wola), Waldemar Migacz (Nowy Sącz),
Danuta i Adam Żurek, Andrzej Siewior
(wszyscy z Częstochowy), Andrzej Dą-
browski (Wadowice), Andrzej Pawlik
i Edward Derela (Kielce).
Już dziś zapraszamy na IV Zjazd
Mieszkańców, Waletów i Sympatyków
DS Fafik, który odbędzie się w Domu
Socjalnym AGH przy ul. Rejmonta
w Krakowie w dniu 17 października
2015 r. (sobota), w godz. 19-24.
Piotr Drążkiewicz
WYDARZENIA JEDNOSTKI STUDENCI
Q&A UEK
-
-
-
-
-
-
-
innych.
-
-
-
-
-
trudne i nie popularne decyzje.
-
-
kanów na ówczesnym wydziale Eko-
-
-
na stanowisko prodziekanów. Jedna
z zaproponowanych przez dziekana
-
-
-
najistotniejsze.
-
-
ale najcieplej wspominam wyjazd
-
dzisiaj.
miejsca jedno to klub Eksperyment
Klub Uczelniany AZS – to miejsce
-
-
-
-
-
-
poprzez uczestniczenie w posie-
-
-
-
-
-
absolwentów. Poza tym wydaje mi
-
-
-
Marek Dworak
-
NAUKA