Filozofia odrodzenia

Trzy okresy filozofii nowożytnej

Filozofia odrodzenia (XV-XVI w.);

Wiek systemów nowożytnych (XVII w.);

Wiek oświecenia i krytyki (koniec wieku XVII i wiek XVIII);

Filozofia odrodzenia (XV i XVI w.)

Zerwanie z przeszłością, potępienie scholastyki;

Podstawowe hasło – wolność; człowiek jako jednostka ma możność i prawo rozstrzygania o prawdzie;

Brak dogmatów i prawd objawionych, kryzys szkół filozoficznych;

Prostota myśli, naturalność rozumowania, uznanie zdrowego rozsądku;

Dążenie do wiedzy praktycznej;

Myśliciele epoki

Leonardo da Vinci (1452–1529)

malarz, architekt, rzeźbiarz, filozof, konstruktor maszyn

trzeźwy, empiryczny, naukowy stosunek do przyrody

Mikołaj z Kuzy (1401–1464)

czynna rola umysłu

należy dążyć do ścisłości poznania

zastosowanie matematyki

Dorobek filozoficzny odrodzenia

Odrzucenie dogmatycznych kryteriów prawdy

Przyroda i człowiek jako główne przedmioty zainteresowania filozofów

Nowa koncepcja przyrody według Giordano Bruno

Nowa metodologia przyrodoznawstwa – Franciszek Bacon

Giordano Bruno (1548 lub 1550 – 1600)

Czerpał z Kopernika, wywnioskował nieskończoność świata – wszechświat jest jednorodny i zbudowany z jednej materii;

Odwoływał się do poglądów panteistycznych – duch jest rozproszony we wszechświecie;

Uważał, że wszystko, co żyje, jest wolne od przymusów (także religijnych);

Niejasny stosunek do Boga, mało ścisła filozofia

Franciszek Bacon(1561–1626)

Rozwinął metodologię empiryzmu;

Dokonał klasyfikacji nauk (historia jako dziedzina pamięci, poezja – dziedzina wyobrażeń, filozofia i nauka – dziedzina rozumu);

Uważał, że filozofia ma wpływać na nasze życie, rozwiązywać nie tylko problemy myślowe;

Twierdził, że należy być podejrzliwym w stosunku do języka (może nas wprowadzać w błąd);

Odwoływał się do filozofii przyrody = poznawanie i stosowanie praw przyrody; filozofia człowieka = antropologia i socjologia;

Polska filozofia odrodzenia

Mikołaj Kopernik (1473–1543) – przyrodnik i filozof; krytyk dotychczasowych teorii astronomicznych – wyznawca heliocentryzmu;

Jakub Górski (ok. 1525–1583) – liczne dzieła z zakresu gramatyki, retoryki, teologii; przedstawiciel „nowego stoicyzmu”;

Adam Burski (ok. 1560–1611) – przedstawiciel stoicyzmu; profesor filozofii moralnej w Zamościu; głosił stoicki sensualizm oraz empiryzm

Dziękuję za uwagę ;)