The Project 4
-
Upload
koen-verheijden -
Category
Documents
-
view
215 -
download
0
description
Transcript of The Project 4
2
Koen Verheijden
17 jaar
Eerstejaars MBO-4
Stuk waar ik het meest trots
op ben tot nu toe:
“Mijn stuk over de Japanse
Cultuur in TP4!”
"Wij zijn zeer goed op weg!
Steeds meer krijgen wij aan-
meldingen van toekomstige
freelancers en modellen! Dit
vinden wij ontzettend leuk!
Dus wij hopen nóg meer
aanmeldingen te krijgen van
enthouiaste lezers!!”
Marieke Graumans
18 jaar
Eindexamenjaar VWO
Stuk waar ik het meest trots
op ben tot nu toe:
“Al mijn kritische stukken,
zoals Digiverslaafd in TP1”
"Ik had een mail naar de
lokale krant, BN De Stem, ge-
stuurd om ze te attenderen op
onze fantastische online ma-
gazine en twee weken later
stonden we in de krant!
Natuurlijk heb ik meteen Koen
gebeld. Apetrots zijn we!”
- 3 -
MET DANK AAN
De artikelen en reportages in The Project zijn geschreven, geproduceerd, gefotogra-feerd, vormgegeven, etc. door Marieke Graumans en Koen Verheijden. Maar dit hadden zij niet gekund zonder de hulp van:
Naam: Marieke Lous
Leeftijd: 20 jaar
Studie: TU Delft, faculteit
Industrieel Ontwerpen
Freelancer
Artikel: Kleuren & vormen
Naam: Pascalle Wubben
Leeftijd: 18 jaar
Opleiding: Pedagogiek
Albeda College Rotterdam
Freelancer
Artikel: Molmensen
Naam: Charlotte de Vries
Leeftijd: 17 jaar
School: Stedelijk
Gymnasium Breda
Model
Artikel: Fotoshoot
Naam: Kiki Pastoor
Leeftijd: 16 jaar
School: Onderwijsassistent
Roc Tilburg
Geïnterviewd
Artikel: De kledingkast van
Niets uit deze uitgave mag gekopieerd of gebruikt worden op wat voor wijze dan
ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie, maar aarzel
vooral niet om deze uitgave via alle mogelijke media te verspreiden.
- 4 -
inhoud
Fotoshoot
Wist je dat…?
De 'Redder' van Rusland
Sprookjes uitgelicht: Gelaarsde Kat
Molmensen bestaan
Ik ben Echo/Narcissus
Ravenmeisje
Die gekke Japanners
Kerst door de jaren heen
Wist je dat…?
Diamants are forever
Vormen en kleuren
Snelheid
Kledingkast van..
Wanna be famous
Happy End
5
8
9
11
13
15
17
19
23
26
27
29
31
33
36
39
- 5 -
Fotoshoot
Voor deze Fotoshoot hebben wij de
jaren '50 en '60 als thema gebruikt.
Toen roken nog 'hip' en het enige
recht van de vrouwen het aanrecht
was! Deze keer is ons supermodel is
Charlotte de Vries. Zij doet de
vooropleiding van de modeacademie
en heeft dan ook gezorgd voor deze
geweldige outfits!
- 8 -
Wist je dat… Je rijker wordt van vervalsingen dan eigen creativiteit? Han van Meegeren werd door zijn collega’s en kunstkenners bekritiseerd en uitgelachen om zijn werk en besloot hen daarom allemaal te kijk te zetten door perfecte kunstvervalsingen te maken. Hij was zo succesvol dat het museum Boijmans van Beuningen zijn werk voor een duizelingwekkend hoog bedrag aankocht. Het bedrog kwam pas uit, toen de schilder na de Tweede Wereldoorlog moest uitleggen hoe hij aan al die meesterwerken was gekomen, want veel kunst was in die tijd gestolen van rijke Joden door collaborateurs. Maar voor die tijd had hij al tientallen ‘nieuwe’ meester-werken verkocht, waardoor hij in grote rijkdom kon leven! Mannetjespinguïns huisvrouwen zijn? De mannelijke keizerspinguïn is degene die het ei uitbroedt, want na het leggen van haar ei vertrekt de moeder gewoon! Terwijl het vrouwtje haar buik vol eet, moet haar partner maandenlang vasten. De temperatuur is soms zelfs 60 graden onder nul en de wind heeft de snelheid van een orkaan. Pas als het kuiken na twee maanden uit het ei gekropen is, komt de moeder weer terug. Het mannetje is dan uitgeput en de helft van zijn lichaamsgewicht kwijtgeraakt! Een spinnenweb in Madagaskar drie vierkante kilometer kan zijn? In 2011 is in Madagaskar een nieuwe spinnen-soort ontdekt: de Caerostris darwini. Deze spin is nog geen twee centimeter lang, maar kan zulke sterke draden maken dat deze makkelijk over rivieren of wegen gespannen kunnen worden. De langste draden meten 25 meter en het grootste web was drie vierkante kilometer groot! Het spinrag is een van de sterkste, natuurlijke materialen. Zelfs sterker dan het materiaal waarvan kogelvrije vesten worden gemaakt. Vrijwel iedere dag wordt het web afgebroken en ergens anders opnieuw opgebouwd. Een ijverig beestje dus! De laatste Japanse soldaat zich pas dertig jaar na de Tweede Wereldoorlog overgaf? De Japanner Hirii Onoda was na de nederlaag van zijn legereenheid in 1945 de Thaise jungle ingevlucht. Het bericht dat Japan de oorlog had verloren, bereikte hem niet, dus bleef hij trouw aan zijn missie. Hij had het bevel gekregen om zich nooit over te geven en de opmars van de geallieerden zoveel mogelijk te verhinderen. Bijna dertig jaar lang bleef hij vechten tegen de Thaise bewoners van het gebied. In 1974 werd hij gevonden, maar pas toen zijn voormalige bevelhebber hem de opdracht gaf zich over te geven, was ook voor hem de Tweede Wereldoorlog geëindigd.
- 9 -
De 'redder' van Rusland
De Russische monnik Raspoetin wordt met veel mysteries omhuld. Hij kon de
troonopvolger genezen van zijn bloedingen en pijn, hij overleefde gif, pistool-
schoten en een wurggreep. Volgens de één was hij een heilige, een man van god,
maar anderen zagen hem als de grootste oplichter uit de Russische geschiedenis.
1904 was een belangrijk jaar voor de Russische tsaar en zijn vrouw. Tsarina Alexandra
was weer zwanger en na vier dochters lag er een grote druk op haar: een tsarina heeft
geen belangrijkere taak dan het land een troonopvolger te geven. Op 12 augustus wist
Alexandra Rusland te geven waar het zo naar verlangde: Aleksej. Door het hele land
werd groot feest gevierd en zijn doop was een enorm spektakel met veel koningen en
keizers. Maar in het keizerlijk paleis was de stemming somber. Het duurde niet lang voor
duidelijk werd dat de tsarevitsj niet gezond was: hij leed aan de erfelijke bloedziekte
hemofilie. Hemofilie was in die tijd een ongeneeslijke ziekte en de tsarina had al veel
mannelijke familieleden aan vreselijke bloedingen verloren. De enige zoon van de tsaar
zou dus nooit volwassen worden. Alexandra haalde artsen uit het hele land naar het
paleis om haar zoon te genezen, maar niemand kon hem helpen. Tijdens een hevige
bloeding herinnerde de tsarina zich de naam van een gebedsgenezer waar haar vriendin
Anna Vyrobova haar over had verteld: Raspoetin. Anna had een ernstig ongeluk
gekregen en was op sterven na dood. Met een paar uitroepen wist hij haar tot leven te
wekken. Anna introduceerde de monnik bij de tsarenfamilie, die op dat moment al jaren
hoopte op een wonder.
Raspoetin beloofde de tsarina te bidden voor
haar zoon en langzaamaan stopte de bloedin-
gen en de pijn. Aleksej herstelde. Raspoetin
had voor een wonder gezorgd. Steeds vaker als
Aleksej ziek werd, vroeg Alexandra de monnik
om hulp en steeds weer wist hij de jongen van
zijn pijn te verlossen. De tsarina en haar
vriendinnen wisten het zeker: Raspoetin was
gezonden door God, als een antwoord op al
haar gebeden. Raspoetin werd een ware
beroemdheid. Alle vrouwen in het land waren
gefascineerd door de redder in nood, waardoor
de geruchtenmachine werd aangewakkerd.
Raspoetin werd verdacht van ontucht met zijn
bewonderaars en er werd zelfs gefluisterd dat
hij sliep met de tsarina en haar dochters! Het
tsarenpaar en de genezer werden steeds
- 10 -
hechter door de hoop die hij hen gaf op genezing
van hun zoon. De adel begon zich zorgen te maken.
Had deze vreemde niet een te grote invloed op de
Koninklijke familie gekregen? Was de tsaar een
marionet geworden in zijn handen?
Maar Raspoetin had de touwtjes stevig in handen
en wist al zijn tegenstanders onschadelijk te
maken. Rivalen binnen de kerk werden naar
kloosters in de verste uithoeken van het land
gestuurd, ministers werden ontslagen en prinsen
niet meer uitgenodigd aan het hof. De adel besloot
in te grijpen. In december 1916 nodig-den Felix
Joesoepov en Dimitri Pavlovitsj, familieleden van
de tsaar, de gebedsgenezer uit voor een diner in
het paleis van Dimitri. Een bevriende arts had het
eten van Raspoetin vergiftigd met een overdosis
slaapmiddelen, genoeg om een stier te doden. Maar
Raspoetin gaf geen krimp. Hij voelde zich alleen
een beetje slaperig, dus besloot hij naar huis te gaan. Terwijl hij naar buiten liep, pakte
Felix zijn pistool en schoot dat leeg op de heilige man. Maar toen hij naar Raspoetin liep,
bleek deze nog te leven en raakten ze in een gevecht. Uiteindelijk wisten Felix en Dimitri
de man door een gat in de rivier de Moika te gooien, waarin Raspoetin verdronk.
De schade was toen al aangericht. Het volk had de geruchten over de seksuele escapades
van Raspoetin en de Koninklijke vrouwen gelezen en had zijn vertrouwen in de tsaar
opgezegd. Het gaat te ver om Raspoetin aan te wijzen als de schuldige voor de
rampzalige gebeurtenissen die volgden, want de situatie in Rusland was op dat moment
al erg gespannen. De Eerste Wereldoorlog had diepe gaten in het Russische vertrouwen
geslagen en voedselrellen en stakingen waren aan de orde van de dag. Toen de
Russische Revolutie uitbrak, kon de tsaar niets anders dan afstand doen van de troon.
Daarmee was het voor het tsarengezin nog niet afgelopen, want hierop volgde een lange
periode van gevangenschap. In 1918 werd de tsaar, zijn vrouw en hun kinderen in koele
bloeden vermoord door de rebellen.
Raspoetin is tot aan de dag van vandaag een veelbeschreven persoon. Was hij een heilige
of een oplichter? Wat was nou werkelijk zijn invloed aan het hof? Hoe wist hij de pijn
van de tsarevitsj te verlichten? En in welke mate heeft hij bijgedragen aan de val van de
tsaar? De mysterie die de monnik nog altijd omringt, is een veel gebruikte inspiratiebron
voor films, boeken en zelfs computergames. Dus als jij de moord op Raspoetin beter
denkt te kunnen volbrengen dan Felix en Dimitri, kan je dat digitaal bewijzen!
- 11 -
sprookjes UITGELICHT
de Gelaarsde kat
Hoe ging het sprookje van de Gelaarsde Kat nou ook alweer? Ik had er geen idee
van. En ik denk met mij, vele anderen. Natuurlijk kent iedereen het karakter van
de Gelaarsde Kat, maar het verhaal achter hem? Na dit stuk te hebben geschreven,
vind ik het een ontzettend leuk sprookje. Het gaat over een zeer listige kat die er
alles voor doet om zijn meester rijk en gelukkig te maken. Niets staat hem weg en
met zijn kleine gestalte is hij zelfs nog zeer intimiderend!
Door: Koen Verheijden
Een molenaar overleed en liet niets anders na aan
zijn drie zoons dan een molen, een ezel en een kat.
De erfenis was algauw verdeeld. De oudste zoon
kreeg de molen, de middelste de ezel en de jongste
de kat. Hier baalde de jongste zoon van, want wat
kun je nou met een kat? Hij mokte en schold op de
kat. De kat hoorde dit en zei dat als de jongste zoon
hem een paar laarzen en een zak zou geven, hij
nooit meer aan het nut van zijn erfenis zou
twijfelen! De kat kreeg wat hij vroeg en trok trots
zijn laarzen aan. Door middel van een gemene list,
ving de Gelaarsde Kat al snel een dom konijn en
doodde deze. Trots ging hij met zijn buit naar de
koning van het land. Hij vertelde de koning dat dit
konijn een geschenk was van zijn meester, de
Markies van Carabas. De koning was verheugd. Later ving de Gelaarsde Kat twee
patrijzen en gaf deze weer aan de koning met hetzelfde bericht. Weer was de koning blij
met het geschenk van de Markies van Carabas. Deze geschenken gingen maanden zo
door, zonder dat de meester van de Kat enig idee had.
Op een dag maakte de koning met zijn prachtige dochter een tocht langs de rivier. Dit
wist de Gelaarsde Kat en hij liet zijn meester in de rivier baden. Toen de koningskoets
voorbij reed, riep de Kat heel hard om hulp. Zijn meester zou verdrinken! De koning
hoorde dit en liet zijn lijfwacht de arme jongen helpen. De koning gaf de ongelukkige een
mooi kostuum; hierin was hij erg knap. Toen de mooie prinses hem zag, werd ze opslag
verliefd. De koning wenste dat de jongen met hen mee zou gaan om de rijtoer af te
maken. De gelaarsde kat was erg in zijn nopjes met zijn succes. Hij liep de koets voor uit
- 12 -
en dwong alle boeren in de buurt te zeggen dat de landerijen van de Markies van
Carabas waren. De koning vond het erg bijzonder dat de Markies van Carabas zo'n groot
en mooi land had en was erg verbaasd.
Tenslotte kwam de kat bij een prachtig en groot kasteel, het eigendom van een
schatrijke reus. De kat ging daar naar binnen. De reus had de gave om zichzelf te kunnen
veranderen in allerlei soorten dieren: de Kat vroeg om een demonstratie, en wilde dat de
reus zich veranderden in een muis. De reus deed dit en zodra de reus een muis was, viel
de Gelaarsde Kat hem aan en at hem op. De koets kwam aan bij het kasteel en de Kat
beweerde dat het kasteel toebehoorde aan de Markies van Carabas. De koning was
overrompeld door al deze pracht en praal, en vroeg de jongen of hij zijn schoonzoon
wilden worden. Natuurlijk wilde hij dat en dezelfde avond nog trouwde hij de prinses!
En de kat werd een belangrijk edelman, die nog alleen joeg op muizen voor zijn plezier.
De Gelaarsde Kat is een Frans sprookje (Le
Maître Chat, ou Le Chat Botté) dat is geschrev-
en door Charles Perrault in de zeventiende
eeuw. Het verhaal is gepubliceerd in een spro-
okjesbundel van acht sprookjes van Charles
Perrault. Het boek was voor korte tijd een
ontzettend succes, daarna liep het succes af.
Het verhaal van De Gelaarsde Kat heeft een
grote invloed gehad op de wereldwijde cul-
tuur. Op het moment dat het boek in het Engels
was vertaald, ging het heel de wereld over. De
Gelaarsde Kat heeft inspiratie gegeven aan,
componisten, choreografen, schilders en ande-
re artiesten en kunstenaars van over heel de
wereld. De Gelaarsde Kat heeft rollen gehad in
bekende balletten, maar ook in andere beken-
de media. Een bekende film waarin de Gelaars-
de Kat een grote rol speelt is Shrek. Hierin speelt hij een professionele ogermoordenaar
en was hij een parodie op de beroemde Zorro. Hij was zo'n succes in deze film, dat hij
een eigen film, 'Puss in Boots', heeft gekregen!
Een grappig feit is dat het bij de Westerse Volken vroeger heel populair was om dieren
als helpers in de verhalen te laten optreden. Een kat die met listen mensen hielp,
bestond dus eigenlijk al. En ook een poes die op de sociale ladder omhoog klom en
uiteindelijk in het koninklijk huis beland, was niets nieuw. In Venetië was er in 1553 een
verhaal dat op de gelaarsde kat lijkt, maar in dat verhaal was het allemaal nét ietsjes
anders. En zo zijn er nog veel meer voorbeelden. Wat wel duidelijk is, is dat Perrault niet
afwist van het bestaan van deze verhalen, dus de Gelaarsde Kat was voor hem nog
helemaal nieuw.
- 13 -
Molmensen bestaan
Je zult nu wel vast denken: “Haha, natuurlijk bestaan molmensen! Maar alleen in
de typische B-films waarvan het verhaal op de minuut nauwkeurig wordt
voorspeld en waarin een molmens eigenlijk een amateur is die door tijdnood van
straat is geplukt, wat plastic snorharen is opgeplakt en een visschapenvachtje is
omgeknoopt. Laten we ook niet vergeten dat er wat aarde op deze 'acteur' is
gesmeerd en tada: de molmens is geboren!” Maar lieve mensen, dit zul je niet
genoeg geloven: Deze molmensen bestaan echt!
Door: Pascalle Wubben
14
Tunnelwerkers hebben deze mensen
met eigen ogen gezien. Sommige van
deze tunnelwerkers zijn ook wel eens
aangevallen door deze mensen. Ze
besluipen je van achter en wanneer je je
om wilt draaien, vallen ze je aan!
Meestal kunnen de ongelukkigen nog
maar weinig over de aanval vertellen.
Door de klap op hun hoofd lijkt het of er
een deel uit hun geheugen is gewist.
Buiten het feit dat ze wel eens
tunnelwerkers aanvallen, jatten ze ook
nog eens eten of werkmateriaal van
deze arme mensen.
Deze molmensen zijn mensen die
bewust kiezen voor een leven onder de
grond. Ze leven onder de grote steden
als Manhattan, Las Vegas en New York.
Maar er gaan ook geruchten dat ze in de
riolen van Amsterdam wonen! De
meeste van deze mensen zijn crimineel,
drugsverslaafd of dakloos. De reden
waarom ze onder de grond wonen is dat
ze de “bovenwereld” gevaarlijk vinden
en onvoorspelbaar. Ze proberen een
veilig leven op te bouwen in de
ondergrondse tunnels.
Maar dit leven is niet zonder risico’s.
Leuk om te weten is dat het heerst van
de rattenplagen die op hun afval
afkomen. En doordat ze te weinig
zonlicht krijgen, verliezen ze het
pigment in hun ogen, waardoor ze
blijvend verblind worden. Ook al is het
leven onder de grond slecht voor de
gezondheid, steeds meer mensen kiezen
voor een leven onder de grond. Om te
kunnen overleven sluipen ze naar de
"bovengrond" en zoeken tussen het
schroot en afval naar voorwerpen om
deze later weer te kunnen verkopen. Of
ze vinden zoekgeraakt geld in de
casino’s, dit kan zo’n twintig dollar per
dag zijn en als ze een hele goeie dag
hebben, zelfs 1000 dollar! Van dit geld
kunnen ze weer hun voedsel kopen om
te overleven. Om zich voort te bewegen
heeft elk molmens een eigen
“vervoersmiddel”. Meestal zijn dit
winkelwagentjes die ze jatten van
supermarkten. Zo vervoeren ze hun
gevonden bezittingen naar de
ondergrond om daar verder aan hun
huisje te werken.
Door de slechte levensomstandigheden
heeft de politie besloten dat er een einde
moet komen aan dit 'verstoppertje
spelen onder de grond'. Ze doen er dan
alles om deze mensen weer boven de
grond te krijgen. Ze ontruimen en
barricaderen het gebied, zodat niemand
zich er meer kan nestelen.
Enkele mensen die gered zijn, snappen
nu wat ze eigenlijk met hun eigen
lichaam en geest hebben gedaan. Ze zijn
dankbaar dat ze uit hun positie zijn
bevrijd. De meeste zijn gemotiveerd om
aan een betere toekomst te gaan werken
en om nooit meer dakloos te worden.
- 15 -
Ik ben Echo
‘Ik ben Echo, ooit was ik een vrolijke, gezellige, praatgrage nimf. En nu ben ik vrijwel niets
meer. Het enige wat nu nog van mij over is, is mijn stem. En juist die stem zorgde voor dit
lot. Ik kan alleen nog mensen napraten, en hierdoor schrikte ik mijn geliefde Narcissus af.
Door: Marieke Graumans
Altijd was ik aan het praten. Dat is een kunst, hoor! Ik vermaakte mensen met mijn verhalen,
maar soms bleek men het vervelend te vinden. Toch kun je mensen helpen met de kunst van het
spreken. Ik kon mensen en goden ompraten, ik kon ze overtuigen, ik kon ze bezighouden en ik
kon ze afleiden…
Dit laatste flikte ik bij Hera, de vrouw van oppergod Zeus. Toen Zeus zich weer eens amuseerde
met één van mijn nimfenvriendinnetjes, hield ik Hera aan de praat. Terwijl ik haar allerlei
verhalen vertelde, kon haar man weer eens vreemdgaan. Toen Hera hier achterkwam, werd ze
ongelofelijk kwaad en strafte me door mij het dierbaarste af te nemen: mijn praatvermogen!
Vanaf nu kan ik alleen nog maar de stemmen van anderen imiteren. Wanneer iemand in mijn
buurt komt – in de bossen, bij bergen en grotten – en iets zegt, kan ik alleen nog hun woorden
nazeggen. Dat is vreemd en het schrikt mensen en goden af. Ze begrijpen het niet en denken dat
er een grap met hen wordt uitgehaald. Ze worden boos en gaan weg. Zo ook mijn Narcissus.
Narcissus was de mooiste man die ik ooit had gezien. Ik was meteen hopeloos verliefd op hem!
Hij liep alleen – in al zijn schoonheid – door het bos en ik keek vanachter de bomen naar hem. Ik
wilde hem roepen, maar kon dat niet. -
Tot Narcissus het door mij veroorzaakte geritsel van
bladeren hoorde en om zich heen keek. “Wie is daar?”
vroeg hij en ik kon alleen antwoorden door zijn vraag te
herhalen. “Kom dan tevoorschijn!” riep Narcissus en ook
ik sprak: “Kom dan tevoorschijn!” Ik wilde naar hem toe
rennen, maar op dat moment zei mijn geliefde,
geïrriteerd: “Ga weg!” Het enige wat ik kon doen, was zijn
afwijzing herhalen, al deed het me enorm veel pijn.
Vanaf dat moment was ik verscheurd van verdriet. Ik
huilde zonder geluid en trok me vol schaamte terug in de
bossen. Ik doolde rond en durfde me op een gegeven
moment niet meer te vertonen.
Dus nu verblijf ik slechts in grotten. Maar het verdriet
tastte me zó aan, dat mijn lichaam verging en nu is slechts
mijn stem nog over.
Maar ik ben er nog steeds! Wanneer je door de bergen
wandelt en tegen me praat, zal ik je zeker met dezelfde
woorden antwoorden..’
- 16 -
Ik ben Narcissus
‘Ik ben Narcissus, ooit was ik een prachtige jongeman. Iedereen hield van mij en ik wees
hen allemaal af. Ook Echo, wier lot ook mij heeft getroffen. Ook ik ben weggekwijnd. Er is
niets meer van mijn schoonheid over, slechts een bloem doet nog aan mij herinneren.
Al toen ik klein was, was ik zeer geliefd. Ik groeide op en werd steeds mooier. Mijn heldere ogen,
mijn krullend zwarte haar en mijn ronde kaken betoverde iedereen. Zowel vrouwen als mannen
werden hopeloos verliefd op me. Maar ik wilde er niets van weten. Één voor één wees ik hen
allen af, zoals bijvoorbeeld de arme Echo. Ik wilde niets van de liefde weten. Ik leefde enkel en
alleen voor de jacht.
Iedere dag was ik in de bossen te vinden. Met mijn gezellen trok ik de duisternis in om te jagen.
Wat gaf het een enorme voldoening wanneer ik weer een gigantisch hert of zwijn schoot. En
wanneer ik dan zo’n enorm beest dragend, thuiskwam, werd ik bewonderd aangestaard. Maar
dat was waarschijnlijk alleen vanwege mijn schoonheid…
Op een dag trok ik weer de natuur in met
mijn gezellen. Door het lot werd ik echter
van mijn vrienden gescheiden en doolde
verloren rond door het bos. Ik was de weg
kwijt en liep maar en liep maar. Plotseling
stond ik voor een grote vijver. Het water
was kristal helder en het leek alsof er nog
nooit een wezen uit gedronken had of in
had gebaad. Het gras eromheen was
lichtgroen en overal bloeide bloemen en
er stonden sterke bomen.
Uitgeput viel ik op mijn knieën aan de
waterrand en wilde iets drinken. En toen
ik mij voorover boog, zag ik in het water – in mijn spiegelbeeld – de mooiste man die ik ooit had
gezien. Ik was op slag verliefd. Ik bleef de prachtige jongeman in het water maar aankijken en
probeerde met hem te praten. De enige die reageerde, was de nimf Echo en dit verontrustte me.
Waarom sprak mijn geliefde niet terug? Ik probeerde hem te kussen en probeerde hem aan te
raken, maar telkens wanneer ik het water roerde, verdween hij. Wanneer het water weer kalm
was, kwam hij terug en kon ik weer naar hem kijken.
Dagen en nachten bleef ik verliefd naar mijn eigen spiegelbeeld staren, terwijl ik niet doorhad
dat ik het zelf was, die ik daar in het water zag. Mijn verlangen de man in het water aan te raken
en mijn verdriet over het feit dat hij verdween, wanneer ik dat deed, verscheurde me. Het enige
wat ik kon doen, was daar blijven zitten en naar mijn beminde kijken. Ik at niet en dronk niet.
Langzaam kwijnde ik weg.
De bos- en waternimfen huilden om mij. Iedereen was er kapot van dat zo’n mooie jongen als ik
verdween. De nimfen wilden mij een mooie begrafenis geven, maar mijn lichaam was weg. Alles
wat ze vonden was een bloem. De narcis, aan de rand van de waterkant, met het kopje omlaag,
alsof hij naar zijn eigen spiegelbeeld keek…'
- 17 -
Ravenmeisje
In de vorige “Ravenmeisje” las je hoe Morrigan geboren werd. Ze kwam uit een ei. Morrigan
werd naar het plaatselijke weeshuis gebracht. Toen Morrigan een kleuter was, heeft ze de
dood van de directeur van het weeshuis voorspeld. Deze voorspelling kwam uit. Op
negenjarige leeftijd werd Morrigan in elkaar geslagen door een groep kinderen. Zij verjoeg
hen met een aanval van raven. En je maakte voor het eerst kennis, met haar vader..
De grote raaf vloog op hoge snelheid over alle dorpen, bossen en rivieren. Hij moest
haast maken. Over een paar uur zal hij al veranderen in een mens. Dit gebeurd een keer
per jaar met de Ravenmensen als ze volwassen zijn. Bij de kinderen verandert dit nogal,
die leven als mensen en veranderen soms in een raaf. De raaf wilde zijn dochter zien:
Morrigan. Ze is nu dertien jaar. Over zeven jaar is het al zover, dan zal Morrigan moeten
leven als een raaf. En nu zal hij haar opzoeken. Dat doet hij elk jaar. Dan gaan ze samen
leuke dingen doen. Deze keer zal hij haar vechtles geven. Dit was van essentieel belang
bij de opvoeding van een Ravenmens. Je moest jezelf altijd kunnen verdedigen, als mens
en als raaf. De Ravenmensen hadden namelijk veel vijanden. De mensen die van hun
bestaan weten, willen van hen af. Een gevaarlijk ras noemden ze hen, machtiger en veel
sterker dan de mens. Soms werden ze als vampiers opgejaagd en bruut vermoord.
Daarom krijgt Morrigan vechtles. Maar ook omdat ze zo wordt gepest in het dorp waar
ze woont, weet de grote Raaf.
Eindelijk zag hij het dorp. Hij wist dat Morrigan op school zat en over een kwartiertje uit
was. Dus wachtte hij op het hek van de school. Het kwartier vloog voorbij. En een stroom
van pubers vloog de school uit. Hij herkende het roodharige meisje dat vier jaar geleden
ook in het bos was. Beth was haar naam bedacht hij. Als allerlaatste kwam het
donkerharige meisje met de witte huid naar buiten gestrompeld. Opgejaagd door een
mooie, jonge vrouw, de lerares van Morrigan.
Zijn dochter liep hem voorbij, ze wist dat hij daar zat en hij wist dat hij haar moest
volgen. En dat deed hij. Ze liepen het dorp uit, langs het weeshuis, het huisje van de
vroedvrouw, het dorpsplein en ze kwamen uit aan de rand van het bos. Ze liepen het bos
in en kwamen terecht bij een watertje. Morrigan knielde neer naast het watertje en keek
verwachtingsvol naar haar vader.
De Grote Raaf voelde zijn lichaam gloeien en groeien. Langzaam veranderde hij in een
mens. Toen hij uitgetransformeerd was, schudde hij zijn ledematen los en liep een
stukje. Vervolgens nam hij zijn dochter in de armen. Ze omhelsden elkaar een tijdje en
zeiden niets.
'Ga je me dan eindelijk leren vechten, vader?' vroeg Morrigan. Ze was geen prater, dat
liet ze het liefste aan anderen over, maar bij haar vader voelde ze zich vrij om alles te
zeggen wat ze wilde.
- 18 -
'Ja, Morrigan. En we beginnen meteen, we hebben niet veel tijd.' De grote, gespierde man
was het evenbeeld van zijn dochter. Witte huid, grote zwarte pupillen en ravenzwart
haar. Hij zag twee grote stokken op de grond liggen en gooide er een daarvan naar
Morrigan. Zonder een seconde te wachtten, rende de Raafmens met zijn stok in de hand
naar Morrigan toe en gaf haar een klap met de stok. Zij viel hard op de grond. Ze had
echter geen schrammetje, Ravenmensen konden wel tegen een stoot.
Morrigan heeft een natuurlijk aangelegd gevoel voor vechten. Zij stond snel op en rende
naar haar vader en gaf hem een klap. Deze was klap was harder, krachtiger en
doeltreffender dan die van de man. Zijn dochter was een natuurtalent. Ze wist van
zichzelf hoe te vechten en te bewegen. Hij glimlachte, wat hield hij toch van haar. Ze zou
een goede leidster worden van een zwerm Ravenmensen. De volgende slag van
Morrigan werd simpel afgeweerd door man. En zo stonden ze een tijdje tegen over
elkaar, proberen elkaar te raken en zichzelf te verdedigen.
'Je bent goed, Morrigan. Ik dacht dat ik je alles nog zou moeten leren, maar dat is dus niet
nodig.' Hijgde de man tussen het vechten door. Morrigan gaf alleen een knikje.
Ze kwamen steeds dichter bij de waterkant. Morrigan gaf haar vader een harde klap
tegen zijn schenen en hij viel in het ondiepe watertje. Hij voelde het koude water langs
zijn lichaam glijden toen hij in het water zonk. Hij sprong snel op en zag Morrigan op
hem afkomen. Hij ontweek haar, waardoor zij ook in het water viel. Het gevecht
vorderde zich spectaculair in het water. Het water spetterde alle kanten op.
Morrigan en de leider van een zwerm Ravenmensen stonden lijnrecht tegen over elkaar.
Zwaar ademend. Zonder iets af te hebben gesproken, renden ze op volle vaart op elkaar
af. Ze hieven hun zware stokken en gaven een laatste finaleslag. De stokken knalden
tegen elkaar en dat gaf een daverende knal. De stokken versplinterde uit elkaar en de
stukken hout volgen alle kanten op. Het gaf een fantastisch mooi beeld.
De twee strijders lieten zich uitgeput op het grasveld vallen. Ze waren moe. Ze hadden
uren met elkaar gevochten en hadden geen schrammetje. Ze praatte nog wat over
koetjes en kalfjes. De man voelden zich weer warm worden en veranderde langzaam. Ze
gaven elkaar snel een knuffel en ineens was er geen man meer, maar een raaf.
De raaf vloog op en ging terug naar zijn zwerm. Onderweg kwam hij een raaf uit zijn
zwerm tegen. Via telepathie communiceerden de twee met elkaar. 'Is het gelukt meneer?
Kan Morrigan vechten?'
'Ja, ze kan vechten. Ze is heel sterk en klaar voor de oorlog die voorspeld is. We moeten
nog een paar jaar wachten tot het zover is. In de tussen tijd moeten we ons zo sterk
mogelijk maken. ' zei de leider.
'Dat weet ik. Ik vind het zo spannend. De strijd zal er hevig aan toe gaan. Veel bloed zal
er gegoten gaan worden.'
De raven vlogen steeds verder weg en spraken nog lang over de mysterieuze oorlog..
Wordt vervolgd..
Koen Verheijden.
- 19 -
DIE GEKKE Japanners
In dit artikel ga ik jullie een greep geven uit de hysterische Japanse cultuur!
Die cultuur die voor onze simpele westerlingen zo ontzettend vreemd en
'anders' is. Denk daarbij aan fascinerende dingen als manga, Lolita's en de
prachtige Geisha's..
Door: Koen Verheijden
Lolita
Lolita is een populaire modesubcultuur
voor jongeren in Japan. De kleding lijkt
op de kinderkleding uit de Victoriaanse
tijd en de kostuums uit de Rococo
periode (dit is een Europese
stijlperiode van 1720 tot 1775). Deze,
kostuums gecombineerd met wat
gothic-accessoires, vormen dit tot een
uitstekende Lolita outfit. De 'Lolita-
look' bestaat meestal uit een rok of jurk
tot aan de knieën, blouse, hoed, grote
strik of bonnet, kniekousen , petticoat
en schoenen met een hoge hak of
plateauschoenen.
Lolita is erg populair in Japan, omdat
jongeren in de Japanse maatschappij
snel volwassen moeten worden. Als een
soort protest daartegen dragen ze
Lolitakleding, die vooral geïnspireerd is
op kinderkleding!
Geisha
Een geisha is een slimme en gerespecteerde gastvrouw die voor amusement zorgt
tijdens feestjes in theehuizen. In de achttiende en negentiende eeuw waren geisha's heel
gebruikelijk als gastvrouwen bij zulke gelegenheden. Geisha's bestaan alleen in Japan. Zij
dansen, zingen, spelen muziek en voeren gesprekken. Dit is meestal voor mannelijke
gasten, maar ook vrouwen kunnen genieten van de geisha's. Vooral in de jaren twintig
van de negentiende eeuw waren de geisha's heel populair. Toen waren er zo'n 800.000
geisha's, nu zijn er dat nog ongeveer 200! Geisha's werden beschouwd als voorbeelden
van schoonheid en verfijnde cultuur. Vroeger gaf het status wanneer je een geisha als
- 20 -
gezelschapsdame kon inhuren op je theefeesten. Veel mensen denken dat geisha's een
soort prostituees zijn, maar dit klopt niet. De taak van de geisha is om de gasten op hun
gemak te stellen. Hierbij speelt seks absoluut geen rol! En wanneer het wel een rol
speelt, is dat een onbelangrijke.
Een geisha verdient veel geld, maar daar is een lange opleiding aan vooraf gegaan! Deze
opleiding begon vaak al op zesjarige leeftijd. Wanneer je voor een geisha werd opgeleid,
verbleef je in een geishahuis. Maar je komt niet zomaar op deze opleiding. De
eigenaresse van een geishahuis kiest de meisjes uit. Zij bezoekt op aanbeveling de
ouders van een meisje en stelde voor om hun dochter op te leiden tot een geisha. Maar
ouders konden ook hun talentvolle kinderen aan de eigenaresse geven. Er zijn veel
voordelen voor de ouders om je kind tot geisha op te laten leiden. Je hoefde voor een
persoon minder te betalen binnen het huishouden en de opleidingkosten - die heel duur
waren - werden betaald door de eigenaresse!
Een nieuw geishameisje maakt de basisschool af. Buiten school volgt het meisje dansles,
zangles, conversatieles en leert ze instrumenten te bespelen. Als de basisschool is
afgerond, dan gaat het meisje hele
dagen naar de geishaschool.
Gedurende de opleiding onder ga je
veel fases. In de eerste fase mag je
alleen huishoudelijke taken doen.
Daarna komt de fase waarin ze leren
te observeren. Daarna komt de
laatste fase: de leerling-geisha. In
deze fase ondergaan de meisjes een
zware opleiding in dans, muziek,
zang en conversatie. Tijdens deze
fase krijgen de leerling-geisha's een
'grote zus' toegewezen, die begeleidt
en leerling-geisha's. Als een leerling-
geisha alle vaardigheden goed
beheerst, kan zij een geisha worden.
Wanneer je een geisha bent geword-
en, moet je hard werken. De meeste
geisha's werken zeven dagen per
week. Tijdens een theeceremonie ziet
een geisha de status van de gasten aan de manier hoe een kamer is ingericht. Hierop
passen de geisha's zich aan. Daarnaast moet er nagedacht worden over het vermaak
tijdens zo'n ceremonie. Ook maken de geisha's thee en schenken deze in voor hun
gasten.
Het uiterlijk van een geisha is ontzettend belangrijk, zij moet er perfect uitzien. Als
make-up wordt een witte laag op het gezicht aangebracht. Die witte make-up is een
traditie van vroeger. Toen er nog geen lichten waren, deden de geisha's witte make-up
op zodat ze goed te zien waren bij kaarslicht. Dit deden ze al 1500 jaar voor Christus! De
- 21 -
lippen van een Geisha worden rood gemaakt. De kapsels bij Geisha's zijn ook belangrijk.
Maar omdat er zoveel kapsels voor verschillende fases en burgerlijke standen zijn met
nog meer betekenissen, ga ik hier niet verder over uitwijden. Een geisha draagt altijd
een kimono. Deze zijn van zijde gemaakt en dus erg kostbaar! Bij het dragen van een
kimono moet je rekening houden met de voorwaarden ervan. Kimono's geven
informatie over de drager, zoals leeftijd en huwelijksstatus. Een geisha draagt ook een
strik achterop de rug. Omdat het heel moeilijk is om deze te stikken hebben geisha's veel
hulp nodig tijdens het aankleden. Een geisha moet elk seizoen een andere kimono
dragen en ook voor elke gelegenheid een verschillende! Een kimono wordt als een
kunstwerk en als volmaakt gezien. Ze zijn altijd uniek en worden vaak maar vijf keer
gedragen. En daar geven geisha's zoveel geld aan uit!
Emoties
In Japan is het heel ongebruikelijk als je je emoties toont. Dit vinden zij ongepast. Het is
belangrijk om welgemanierd en bescheiden te zijn. Lachen in het openbaar is
bijvoorbeeld taboe. Voor onze westerlingen is dit heel gek. Zo zijn er bijvoorbeeld
videobeelden van een jongen die wordt meegesleurd in een overstroming en probeert
niet te huilen. Of van een oudere vrouw die onder het puin van een aardbeving wordt
gehaald en tegen de hulpverlener haar excuses aanbiedt voor het ongemak!
Manga
Manga is de bekende Japanse stripboekenstijl. In Japan zijn manga ontzettend populair,
de helft van alle boeken die in Japan worden verkocht zijn manga. Ze worden door echt
iedereen gelezen. Van kleuters tot studenten en van zakenmannen tot huisvrouwen.
Manga zijn in Japan heel erg populair, omdat Japanners heel weinig vrije tijd hebben, en
met manga even snel kunnen ontspannen. De Japanse maatschappij is ook heel anders
dat die van Nederland, het is daar veel
belangrijker om iets te bereiken en hard te
werken daarom lezen Japanners manga,
gewoon als ze het even gehad hebben.
Behalve hard werken, moeten Japanners
zich ook aan strenge gedragscodes houd-
en, ze mogen in het openbaar namelijk
niet laten zien hoe ze zich voelen, ook
daardoor willen ze in hun vrije tijd manga
lezen, omdat manga heel erg hun emoties
laten zien.
Elke maand worden er meer dan honderd
nieuwe manga uitgebracht, in manga
weekbladen of als stripalbum. Dat moet
ook wel, omdat manga weinig tekst bevat,
lezen Japanners hun strips erg snel. Zo’n
stripblad of weekblad is soms net zo dik
- 22 -
als een telefoonboek en toch heeft een gemiddelde Japanner het binnen twintig minuten
uit, dat is dus vier seconden per pagina! In Japan staan er op straat heel vaak manga-
automaten. Dat is hetzelfde als een snoepautomaat hier, alleen trek je daar geen snoep
uit, maar een manga! Die manga-automaten zijn bedoeld voor mensen die manga zo snel
uithebben dat ze een nieuwe nodig hebben.
Manga is in Japan zelfs zó populair dat de Japanse premier in 1995 zijn mededelingen
niet op het journaal of in de krant deed, maar in een bekend manga tijdschrift. En op
Japanse scholen krijgen de leerlingen soms zelfs geschiedenisles in de vorm van manga!
Karaoke
Karaoke is in Japan de ultieme vorm van vermaak. Karaoke is vooral erg populair onder
de zakenmannen en vrouwen van Japan. Na een werkdag - die ongewoon lang is - gaan
zij naar een karaokebar. Hier drinken ze wat en gaan ze vervolgens zingen. Ongeveer
twintig jaar geleden werd karaoke in Japan geïntroduceerd. En nu is het een belangrijk
deel van de Japanse maatschappij geworden!
De 'duwers'
In Japan zijn tijdens de spitsuren de metro's en treinen overvol. En om al die mensen de
metro's of treinen in te krijgen hebben ze daar wat op bedacht: Oshiya. Dit zijn mensen
die tijdens de spitsuren mensen de treinen letterlijk in duwen. Zij kijken waar er nog een
beetje plek is in de trein en gaan vandaar de mensen en hun bagage er in duwen. Dit
levert hilarische youtubefilmpjes op!
- 23 -
Kerst door de jaren heen
Sommigen beginnen al met een feestmaal op de avond van 24 december, anderen
doen alleen aan familiebezoekjes op 25 en 26 december en weer anderen doen er
helemaal niets aan. Kerst! Het is een deel van onze cultuur. Iedereen is vrij met
kerst en iedereen viert dit op een andere manier. We gaan met z’n allen lekker
eten, kerstliedjes zingen onder een versierde spar of geven elkaar cadeautjes...
Maar wat vieren we ook alweer? Hoe is kerst geworden tot het (commerciële)
feest dat het nu is?
Door: Marieke Graumans
Hoewel kerst het meest uitbundig gevierde
katholieke feest is, is Pasen eigenlijk
belangrijker. Met Pasen wordt de opstanding
van Jezus, op de derde dag na zijn kruisiging
gevierd en dit is belangrijker dan dat wat we
met kerst vieren.
Met Kerst vieren we de geboorte van Jezus
Christus. (Je weet wel, dat figuurtje in de
kribbe, met al die beesten eromheen).
Jezus werd geboren in Bethlehem, na een lange
reis van moeder Maria en haar toekomstige
man Jozef. Zij waren vanuit Nazareth op een
ezel naar Bethlehem gegaan, omdat ze zich
moesten inschrijven in hun geboortestad en dat
was Bethlehem. Als ze laat in het stadje aan-
komen, is er geen plek meer in de herberg en
moeten ze in de stal slapen. Daar wordt Jezus geboren en Maria legt hem in een met stro
gevulde voederbak. Al snel stond de stal, naast de dieren die er al waren, vol met
schapen en herders, die gewaarschuwd waren door engelen. Later komen nog de Drie
Koningen geschenken brengen. (Zie hier: de complete kerststal van onder de
kerstboom!)
Jozef was niet Jezus’ vader, als we het verhaal moeten geloven. Jezus was het kind van
God en werd na de onbevlekte ontvangenis (lees: zonder seks) uit Maria geboren. Dat
was Maria al voorspeld door een engel. Jezus is een kind van vrede, hij was de Messias (=
Verlosser).
Natuurlijk zijn er verschillende varianten op het verhaal. Het toevoegen of ontbreken
van bepaalde dieren in de stal is bijvoorbeeld zo’n variatie. Een ander opvallend verschil
in de kerstverhalen, is dat soms wordt beweerd dat Jezus in een grot is geboren, in
- 24 -
plaats van een stal. Nu is het zo dat in deze tijd in
Palestina vaak grotten voorzien werden van stro om daar
het vee na een dag grazen, te stallen. De grot waarin
Jezus zou zijn geboren, kan dus net zo goed een stal
geweest zijn!
Het kerstverhaal is natuurlijk prachtig en gezellig om
rond de kerstboom te vertellen. Kerst zoals we dit nu
vieren heeft echter vrij weinig met dit verhaal te maken.
Het hedendaagse kerstfeest is een verzameling van
allerlei heidense feesten, een heleboel commercie, in een
katholiek sausje.
Het feest rond de datum van Kerstmis stamt uit eerdere
tradities. Veel elementen in de wijze waarop Kerstmis
wordt gevierd gaan terug op voorchristelijke en
Germaanse tradities.
In de vierde eeuw hebben Constantijn de Grote en wat
bisschoppen besloten dat Kerstmis, de geboorte van Jezus, op 25 december moet
worden gevierd. Op deze dag werd rond de Middellandse Zee al het feest voor de
zonnegod gevierd. Omdat Jezus ‘Het Licht van de Wereld’ zou zijn, werd voor deze
datum gekozen. Het ontsteken van kaarsen met heeft overigens ook met oude,
voorchristelijke tradities te maken, zoals het midwinterfeest, maar men vertaalde dit
later door Jezus ‘Het Licht van de Wereld’ te noemen.
Bovendien had men rond 25 december al wat vrije dagen, in verband met een ander
Romeins feest.
Het is niet zeker wanneer Jezus werkelijk is geboren – voor de viering is er gewoon maar
een datum gekozen die meer te maken heeft met andere, heidense feesten. Het laten
grazen van schapen van de herders op 25 december is niet héél vreemd – het is dan niet
verschrikkelijk koud in Palestina –, maar echt logisch is het ook niet.
Een ander teken dat duidelijk maakt dat onze kerst een bij
elkaar geraapt zooitje is van heidense tradities, is de kerst-
boom! Ieder jaar sleept men een kleine spar de woon-
kamer in en worden glazen ballen, hangers en lichtjes van
zolder gehaald om deze boom te versieren. Nog een
glanzende piek bovenop de hoogste, meest uitstekende tak
en voilà: een kerstboom!
De kerstboom is traditioneel een teken van vrucht-
baarheid. Germanen hadden rond te tijd van het feest van
de winterzonnewende een boom in of om het huis.
Eerst werd de boom nog gezien als heidens teken, maar
vanaf de zestiende eeuw besloot men dat het een teken
- 25 -
van de geboorte van Jezus was. Je vond ze in kerken en een paar eeuwen later sleepten
mensen de bomen ook hun eigen huis binnen.
De versiering van de boom staat voor verschillende aspecten van het christelijk geloof.
De boom zelf en de kerstballen staan voor het paradijs met zijn bomen met mooie
vruchten, de piek of ster bovenin de top staat voor de kerstster die de Drie Koningen de
weg naar de stal wees en de lichtjes staan voor Jezus. Het kerststalletje onder de
kerstboom beeldt natuurlijk gewoon het kerstverhaal uit. Deze traditie van de kerststal
bestond overigens al voor de traditie van de kerstboom. De stal kreeg hiervoor gewoon
het meest prominente, mooiste plaatsje in de kerk of in huis.
Naast alle symboliek achter de kerstboom en als haar versieringen, vinden de meeste
mensen het natuurlijk gewoon “gezellig staan”!
Dan is er met kerst nog de Kerstman! Het is een soort afgeleide van Sinterklaas. Het
Sinterklaasgebruik werd door emigranten meegenomen naar Amerika en heeft zich daar
ontwikkeld tot wat nu “Santa Claus” is. Ook hij komt een keer per jaar tevoorschijn om
alle kinderen cadeautjes te geven, heeft een lange baard en een rood pak. De stoomboot
van Sinterklaas is een door rendieren getrokken arrenslee en de hulpjes van de
Kerstman zijn geen Zwarte Pieten, maar elfjes van de Noordpool.
De Kerstman zoals wij hem nu kennen, met zijn rood-witte kleding, is verspreid door
Coca Cola. Dit frisdrankmerk gebruikte de Kerstman in dit uiterlijk in een reclame en
aangezien Coca Cola overal ter wereld gedronken wordt, verspreidde dit beeld van Santa
Claus zich snel.
Met dit voorbeeld van de Coca-Cola-Kerstman komen we ook op het commerciële van de
Kerst… Tegenwoordig gaat het helaas niet meer om het met zijn allen om de kerstboom
kruipen, liedjes zingen, het kerstverhaal vertellen… Het gaat erom wie de lekkerste (dus
duurste) kalkoen in huis heeft gehaald, wel kind de leukste (dus duurste) cadeautjes
krijgt en wie het mooiste (dus duurste) kerstjurkje aanheeft. Winkeliers maken
dankbaar gebruik van alle kerstgekte en wij gaan er allemaal in mee. Er is helaas in veel
gevallen niets religieus meer aan. Men weet niet meer waar het om draait en waar alle
symbolen voor staan. Hopelijk is het je met het lezen van dit artikel bijgebracht!
- 26 -
Wist je dat…
Nicolas Flamel echt de Steen der Wijzen zou hebben uitgevonden?
In het eerste boek van de Harry Potter-reeks wordt gesproken over Nicolaas Flamel, de
onsterfelijke uitvinder van de Steen der Wijzen. Dit is geen bedenksel van J.K. Rowling.
Nicolas Flamel heeft daadwerkelijk bestaan! Ook deze Flamel hield zich bezig met
alchemie: hij probeerde goud en onsterfelijkheid te vinden door de Steen der Wijzen te
creëren. Vanwege zijn grote rijkdom ontstond de mythe dat hij de Steen ook echt had
uitgevonden, maar in werkelijkheid was hij getrouwd met een oude, rijke weduwe.
Het Vaticaan in de jaren ’20 bijna failliet was?
Iedereen die wel eens in Vaticaanstad is geweest, herinnert zich de enorme Sint-
Pietersbasiliek, de kunstschatten uit het Vaticaanmuseum en de fresco’s van Michel-
angelo. Al deze pracht en praal heeft de Kerk door de eeuwen heen verzameld, maar
toch kan ook het Vaticaan failliet gaan. In de jaren ’20 had Italië het Vaticaan vrijwel al
zijn landgoederen afgenomen. Pas na een financiële vergoeding was de Kerk gered. Maar
wees gewaarschuwd: ook de afgelopen jaren stonden er rode cijfers in de boekhouding!
Het ontwerp voor het beroemde Operagebouw in Sydney is gebaseerd op een
sinaasappel en zeilschepen?
In de jaren ’50 won de bijzondere architect Jørn Utzon een ontwerpwedstrijd voor een
nieuw cultureel icoon voor Sydney. Hij hield erg veel van de zee en zeilen, dus liet hij in
de vorm van het gebouw schelpen en scheepszeilen terugkomen. Het ontwerp was zo
complex dat hij niet wist tot hoe hij dit technisch mogelijk moest maken. Totdat hij een
sinaasappel pelde! Net als bij een sinaasappel vormen de veertien schillen van het
gebouw samen één bolvorm. Helaas heeft Utzon zelf weinig kunnen genieten van zijn
ontwerp. Hij kreeg ruzie met de financier en is toen uit het project gestapt. Hij werd niet
uitgenodigd voor het ontwerp in 1973 en heeft zijn ontwerp nooit in het echt gezien.
- 27 -
Diamonds are Forever
In de filmklassieker ‘Titanic’ wilde Rose getekend worden met alleen een enorme dia-
mant om haar nek en Marilyn Monroe bezong de edelsteen als ‘a girl’s best friend’.
Diamant is dan ook een gesteente met bijzondere eigenschappen: een ongekende hard-
heid, een permanente glans, een grote zeldzaamheid en zeer hoge waarde. Het is niet
meer dan terecht dat deze prachtige edelsteen zo tot de verbeelding spreekt!
Een onbedwingbaar gesteente
Het woord diamant is afgeleid van het oud-
Griekse ‘ἀδάμας’, wat onverslaanbaar of on-
bedwingbaar betekent. Diamant is dan ook
het hardste materiaal dat in de natuur
voorkomt! Er zijn maar twee stoffen met
een hogere hardheid, maar deze kunnen
alleen industrieel worden gemaakt. Deze
hardheid kan alleen maar ontstaan door een
hoge temperatuur en druk op gesteente uit
te oefenen. Diamant kan daarom niet op het
aardoppervlak worden gevormd. Alleen
diep in de aardmantel zijn de druk en
temperatuur hoog genoeg. Vulkanische pro-
cessen brengen de stenen aan het opper-
vlak, maar alleen als dat proces snel genoeg
verloopt. Want als het gesteente de kans
krijgt zich aan te passen aan de druk en
temperatuur, verandert de diamant in het
zwarte grafiet waarvan potloden worden
gemaakt. Diamant is daarom een zeldzame
en vooral ook prijzige edelsteen.
De Rainbow Collection
De prijs van een diamant is van een aantal
omstandigheden afhankelijk. Natuurlijk is
het gewicht het belangrijkste. Het gewicht
van diamanten wordt uitgedrukt in karaat.
Het woord karaat is afgeleid van de Griekse
naam voor de Johannesbroodboom: Kera-
tonia siliqua. De vruchten van deze boom
werden namelijk gebruikt voor het wegen
van diamanten. Deze zijn zo constant van
gewicht dat iedere vrucht precies 200 milli-
mgram weegt! Eén vrucht stond gelijk aan
één karaat. Een andere factor in de prijs is
de kleur van de diamant. Kleurloze, witte
diamanten zijn het duurst. Maar er komen
ook diamanten in de kleuren geel, rood,
blauw of groen voor. Jarenlang werden de
gekleurde diamanten als waardeloos be-
schouwd. Iedereen verklaarde de Antwer-
pse diamanthandelaar Eddy Elzas dan ook
voor gek, toen hij de meest felgekleurde van
deze edelstenen in grote hoeveelheden aan-
kocht. Hij bouwde een collectie op van drie-
honderd gekleurde diamanten: de Rainbow
Collection. Tegenwoordig zijn ook de ge-
kleurde diamanten in trek en is de waarde
van zijn verzameling tientallen miljoenen
euro’s. Klinkt dus toch niet zo gek!
Bloeddiamanten
De kostbaarheid van diamanten betekent
niet dat deze steen alleen maar met pracht
en praal wordt omringd. Het winnen van
diamanten in bepaalde delen van Afrika
gebeurt soms onder verschrikkelijke om-
standigheden: vaak worden kinderen van-
wege hun kleine vingers gebruikt om de
stenen te zoeken. Maar bovenal wordt de
opbrengst van de stenen gebruikt om bloe-
derige burgeroorlogen mee te financieren.
Deze diamanten worden daarom ook wel
conflict- of bloeddiamanten genoemd. Tij-
dens een overleg in Zuid-Afrika hebben alle
landen afgesproken dat alleen diamanten
met een speciale verklaring nog mogen wor-
- 28 -
den verhandeld, zodat we zeker weten dat
deze stenen niet uit de Afrikaanse conflict-
zones komen. Maar corrupte regeringen en
smokkelaars zorgen er helaas voor dat deze
regel lastig na te leven is.
Een royaal cadeau
Een diamant is niet voor iedereen betaal-
baar, maar voor sommige kanjers moet je
zelfs van koninklijke huize komen! De
grootste en kostbaarste diamant is tegen-
woordig de Golden Jubilee van maar liefst
545,67 karaat. Zo’n steen zouden wij niet
zomaar op ons verlanglijstje zetten, maar
werd toch echt cadeau gedaan aan de
Thaise koning Rama IX tijdens zijn 50-jarige
jubileum als koning van Thailand. De
Golden Jubilee bevond zich diep in de grond
dan ook in koninklijk gezelschap: de steen is
gevonden in de Zuid-Afrikaanse Premier
Mine waar ook de beroemde Cullinan-
diamant is gevonden. De donkerblauwe
Cullinan is met 3106 karaat de grootste
diamant die ooit gevonden is. Uit de steen
zijn door de Amsterdamse slijperij Asscher
negen grote en 96 kleinere diamanten
geslepen, waaronder de beroemde Grote
Ster van Afrika (530 karaat) en de Mindere
Ster van Afrika (317 karaat).
De beroemde Premier Mine
Ook de Cullinan werd met een grote strik
ingepakt: niemand minder dan de Engelse
koning mocht de diamanten toevoegen aan
zijn collectie kroonjuwelen. Een andere be-
roemde diamant uit de Engelse collectie is
de Koh-i-Noor, ofwel: Berg van Licht. De
Engelse koningin Victoria kreeg de steen
cadeau van de East India Compagny, maar
vond de steen te gewoontjes en dof. Ook
deze keer kreeg een Amsterdammer de taak
om een pronkjuweel te slijpen en sindsdien
prijkt de Koh-i-Noor op de Britse kroon.
De Hope diamant
Het gestolen godenoog
Marilyn Monroe mocht overtuigd zijn van
het vriendelijke karakter van de diamant,
maar daar is niet iedereen het over eens.
Eén van de meest beroemde diamanten is de
blauwe Hope-diamant uit de Indiase mijnen.
De diamant zou het oog zijn geweest van een
beeld van de Hindoestaanse godin Sita, maar
zou daaruit zijn gestolen door de Fransman
Tavernier. Vanaf dat moment zou de steen
onheil brengen over zijn bezitters. Het
Franse koningspaar werd onthoofd tijdens
de Franse Revolutie, de Amerikaanse actrice
May Yohé verweet de diamant haar
scheidingen en armoede, een Russische
prins werd vermoord tijdens de Russische
Revolutie en de Turkse sultan verloor zijn
troon. Tegenwoordig is iedereen veilig: de
Hope-diamant is sinds 1958 eigendom van
het Amerikaanse Smithsonian Institute. En
gelukkig zijn de meeste diamanten inder-
daad ‘a girl’s best friend’.
- 29 -
Vormen en kleuren
Twee dingen die je overal om je heen ziet, zijn vormen en kleuren. Alles heeft
namelijk een vorm en een kleur! Oké, zwart, wit en grijs zijn eigenlijk geen
kleuren, maar tinten, maar in de praktijk is bijna niets écht zwart of écht wit, er zit
bijna altijd wel iets van kleur in. Je staat er vaak niet eens meer bij stil, maar over
de kleuren en vorm van veel producten wordt écht goed nagedacht! Ik doe zelf een
studie industrieel ontwerpen aan de TU in Delft en voor mijn studie leer ik alles
over producten ontwerpen. Van het bedenken van ideeën tot berekeningen
maken over de sterkte van het product en van het bouwen van een prototype tot
marketing. In dit stuk ga ik het daarom hebben over wat de vormen en kleuren
van een product allemaal kunnen doen!
Door: Marieke Lous
Met de vorm van een product kan je al
heel veel duidelijk maken over het product
zelf. Wat het is en hoe het werkt kan je
allemaal verwerken in hoe het product er
uit ziet. Zo hebben sommige e-readers een
vorm die op een boek lijkt, zodat mensen
snappen waar het voor bedoelt is. Dit heet
een pragmatische metafoor: de vorm van
het product stelt iets voor wat de mensen
kennen, waardoor ze snappen wat dit
product is.
Maar ook de gestroomlijnde vorm van een
auto is bewust gekozen: het geeft je het
idee dat deze heel snel kan gaan. Ook kan
de vorm bijvoorbeeld een knopje laten
zien wat je er mee moet; een knopje om te
draaien ziet er anders uit dan een knopje
om te schuiven. Daar sta je vaak niet eens
meer bij stil, onbewust schuif je een
schuifknopje en klik je op een klikknopje.
Ook kleuren kunnen grote invloed hebben,
zelfs al heb je dat vaak niet door! Veel
- 30 -
mensen weten dat je van blauw rustig
wordt, maar wist je dat mensen het in een
kamer met blauwe muren kouder vinden
dan in een kamer met rode muren? En dat
mensen een bruine stoel comfortabeler
vinden dan bijvoorbeeld een rode stoel,
ook al zijn ze van precies hetzelfde
materiaal gemaakt?
Ook kan kleur heel veel zeggen over voor
wie het product bedoelt is. We kennen
allemaal wel de roze babyspulletjes voor
meisjes en blauwe voor jongetjes, maar
een ander voorbeeld zijn donkerblauwe
Nivea-producten voor mannen en de witte
voor vrouwen. Ook heeft volle melk
standaard een donkerblauwe verpakking,
halfvolle melk een blauwe en karnemelk
een rode, zoals iedereen eigenlijk wel
weet. Dit scheelt een hoop bij het winkelen
omdat je meteen ziet of een product is wat
je nodig hebt of niet! Als een producent
van deze producten het ineens anders zou
doen, zouden veel mensen het verkeerde
kopen. Kleuren kunnen ten slotte ook
aangeven hoe je iets gebruikt: een rood
lampje kan een waarschuwing zijn, een
groen lampje dat iets klaar is etc.
Zo zie je dat de vorm en kleur van een
product veel kunnen zeggen over het
product zelf. Vaak heb je het niet eens
door wat voor informatie ze je allemaal
geven! Zonder deze dingen zou het heel
moeilijk zijn om een voorwerp wat je nooit
eerder hebt gezien, te begrijpen! Zo doen
deze twee dingen die eigenlijk zo
vanzelfsprekend lijken, toch veel meer dan
je verwacht.
- 31 -
Snelheid
Zoals jullie van ons gewent zijn, is hier wederom een fotocollage voor jullie! Dit
keer in het thema van 'snelheid'. Mooie en spannende foto's vol lichteffecten.
Foto's waar je uren naar kan kijken, omdat er zoveel te zien is! Veel kijkplezier!
- 33 -
DE KLEDINGKAST VAN KIKI
Elk nummer duiken wij iemands kledingkast in. Wat is zijn of
haar stijl? Kiest hij voor een boxer of slip? Hult zij zich in
designeroutfits of is zij fan van H&M? Deze keer gaan wij een
kijkje nemen bij Kiki!
Door: Koen Verheijden
- 34 -
“Ik heb niet echt een eigen stijl. Ik heb net zo lief een „kakkers‟ blouse
Aan als een alternatieve trui”
Kun je voor ons je stijl omschrijven?
Mijn moeder zegt altijd dat ik een beetje een alternatieve kledingsmaak heb bij
bepaalde dingen. Ik vind dat leuk om te horen, want dat geeft me weer meer
motivatie om echt mezelf te zijn in mijn kleding. Maar een specifieke stijl heb ik
volgens mij eigenlijk niet echt! Ik heb net zo lief een mooi 'kakkers' blouseje aan,
als een alternatieve trui. Vroeger droeg ik zelfs nooit jurkjes en rokjes en nu vind
ik dat juist leuk!
Wat zijn je favoriete winkels?
Echt een winkel waar ik altijd wel voor iets slaag, is de H&M. En de Zara en
Bershka vind ik ook hele leuke winkels om even lekker te kunnen shoppen. Ook
houd ik van goedkope schoenenwinkels. Zo heb ik nu voor deze winter twee hele
warme en fijne schoenen/laarzen voor bij elkaar € 50,-. Dat vind ik – en mijn
portemonnee – erg leuk!
Met wat voor accessoires maak jij je outfit compleet?
Het liefst heb ik gewoon pareloorbellen in. Deze passen namelijk echt overal bij,
vind ik! Vaak zet ik ook mijn ‘geek’ bril op om net dat alternatief tintje eraan te
geven. Of een leuke ketting met iets simpels eraan vind ik ook erg leuk om aan te
hebben. Verder heb ik standaard mijn armbandjes om die ik ooit van me moeder
en broer heb gehad. Die doe ik eigenlijk nooit uit. Ook heb ik verschillende
horloges. Ik vind horloges erg leuk om aan te hebben, want het geeft net wat meer
afwisseling in verschillende accessoires.
- 35 -
Wat is je favoriete outfit en waar-
om is dat?
Oeh, dat vind ik een hele lastige maar
ik vind mijn bloemetjes rok toch het
leukste denk ik. Daar een wit
blouseje bij en een licht bruin vestje
overheen. Samen met mijn (goed-
kope) laarzen maakt het dit af, vind
ik zelf!
Hoelang sta jij ’s ochtends meestal
voor de spiegel?
Dat is verschillend soms leg ik 's
avond mijn kleren klaar. Dan trek ik
het 's morgens zo aan en ga ik naar
school. Maar als ik ' s morgens mijn
kleren nog moet uitkiezen, duurt het
soms wel heel erg lang. En als ik dan
eindelijk iets gevonden heb, moet ik
nog wel altijd even mijn make-up
doen! Vaak is dat eyeliner en
mascara.
“Vaak zet ik mijn ‘geek’ bril op om net
dat alternatief tintje te geven”
- 36 -
WANNA BE FAMOUS Over hoe talentloos de talentenjachten zijn…
Tegenwoordig wil iedereen beroemd worden. Op televisie word je iedere dag
geconfronteerd met talentenjachten en door ieders hoofd heeft wel eens geflitst: “Zal ik
ook mee doen?” Maar zijn we niet een beetje doorgeslagen? Moet nou echt iedereen een
talent hebben en dat laten zien aan de rest van de wereld?
Door: Marieke Graumans
Iedereen moet íets kunnen. Of dat nu
zingen (‘The Voice of Holland’), dansen
(‘So You Think You Can Dance’), koken
(‘MasterChef’), lepels ombuigen (‘De
Nieuwe Uri Geller’), poseren (‘Holland’s
Next Topmodel’), kleding ontwerpen
(‘Beat The Topdesigner’) of haar
knippen (‘The Next Hair Guru’) is: je
moet je 'talent' op televisie laten zien en
ermee tegen anderen strijden. Overal is
een talentenjacht voor en als je talent
niet in een bepaald hokje past, doe je
mee aan een programma als ‘Holland
Got Talent’ of misschien ‘Het Beste Idee
van Nederland’.
Maar wanneer heb je dan talent? En
hebben al die deelnemers van deze pro-
gramma’s wel echt talent?
Onder talent verstaan we een bijzonder
goed ontwikkelde eigenschap. Aange-
boren eigenschappen spelen hierbij een
bijzondere rol. Zo zijn er mensen die
jarenlang in een koor zitten en nog geen
zuivere zin kunnen zingen, terwijl
anderen nooit iets aan hun stemont-
wikkeling doen en bij wie toch iedereen
bij hun eerste noot kippenvel krijgt.
Talent heb je of heb je niet en daar kun je
niets aan doen! De meeste mensen die
zich voor zo’n talentenjacht opgeven, zij
eigenlijk gewoon wannabe's. Gefrus-
treerd door het feit dat bepaalde artie-
ten, koks of modellen rijk en beroemd
zijn en zij niet. Ze hopen dat ook zij
talent hebben, door gaan breken en veel
geld gaan verdienen. (Meestal ontbreekt
echter het eerste, dus gaan de daarop
volgende dingen al niet meer door.)
Iedereen kent bijvoorbeeld de genante
auditiefragmenten van programma’s
- 37 -
als ‘Idols’. Het is fantastisch om te zien
dat mensen zó graag talent willen
hebben en er dan ook zelf in geloven en
zichzelf dan helemaal voor schut zetten.
– Eigenlijk is het ongelofelijk sneu en
moet er iemand zijn die deze mensen
voor zichzelf behoeden, maar ja, alles
voor faam!
Het meest sneu zijn misschien nog de
kindertalentenjachten. Het is gewoon-
weg zielig dat kinderen op jonge leeftijd
al wordt ingeprent dat je pas geslaagd
bent, wanneer je beroemd bent.
Duizenden vriendenboekjes vermelden
onder het kopje “Wat ik later wil word-
en:” dat het desbetreffende kind “be-
roemd” wil worden en dit is zorgelijk!
Denk aan shows als ‘Junior Songfestival’,
‘Junior MasterChef’ of de zoektocht naar
de nieuwe Ciske de Rat. – Was het het
idee van de ouders of van het kind om
het voor zo’n programma op te geven?
Natuurlijk vinden kinderen het leuk om
aan zoiets mee te doen – pappa en
mamma zijn trots –, maar denkt iemand
er ooit bij na wat er met zo’n kind
gebeurd wanneer het bij een eliminatie
uit de competitie wordt geknikkerd?
Geen kind gelooft het zinnetje “Het is
goed, want je hebt je best gedaan” nog,
zeker niet nu alles toegespitst is op het
winnen en het beroemd worden. Wan-
neer je verliest, heb je gefaald, word je
niet beroemd en nooit gelukkig. En
pappa en mamma balen ook nog eens!
De vraag is, wanneer het ophoudt. Als er
al een programma is om uit te zoeken
wie de beste haarstylist van Nederland
is, kun je wel door blijven gaan! Waar
ligt de grens? Komt er binnenkort een
talentenjacht voor schrijvers, voor scha-
kers of voor leraren? Of is dit allemaal
niet spetterend genoeg? Het lijkt niet
meer te gaan om wie écht talent heeft,
maar wie het op de meest opvallende
manier kan laten zien. Op middelbare
scholen krijgen de top-waterpoloërs, de
fantastische dammers en de superslim-
me wiskundigen minder aandacht dan
dat ene mooie meisje dat er op de cul-
tuuravond dansend een liedje van Lady
Gaga uit weet te brengen. Het lijkt alle-
maal niet te gaan om hoe goed je iets
doet, maar om wat je doet.
Het is opvallend dat juist de mensen met
veel talent, het vaak niet laten zien en
mensen met maar een beetje of helemaal
geen talent alle aandacht krijgen. Dit
laatste wordt veroorzaakt door de bood-
schap die de televisie verkondigt: “Zoek
je talent en laat het bij ons zien!” De rest
van de wereld zit echter echt niet te
wachten op deze neptalenten!
- 38 -
Natuurlijk zijn er wel mensen die écht talent hebben en er graag iets mee willen doen. Ze
hebben alleen wat versterking nodig…
Nieuw op te richten Blaoskapel “Hedduhtalgehoord?!” zoekt muzikanten !!!!
Wij zijn ’n klein clubje enthousiaste mannen en vrouwen tussen de 25 en 48 jaar die op
Dinsdag 18 Oktober voor het eerst met elkaar om de tafel zijn gaan zitten om te zien wat ’n
ieder voor ogen heeft en wat de verwachtingen zijn voor het opstarten van ’n hele nieuwe
blaaskapel. Iets wat in deze tijd niet echt makkelijk is en ’n stukje doorzettingsvermogen en
geduld met zich meebrengt.
Geen van de muzikanten hebben eerder met elkaar samen gespeeld. De muzikale
kwaliteiten verschillen van net beginnend tot volleerd met járen ervaring. Al met al ’n
kleurrijk stel mensen die in korte tijd ’n klik met elkaar hebben gekregen door hun passie
voor muziek. We zijn nu met 9 personen maar om de club compleet te maken zijn wij nog
op zoek naar: Trompettisten, Baritons en Saxen.
Wij zullen pas naar buiten treden als ’t staat als ’n huis maar, tegen die tijd zal u zeker van
ons gaan horen !!!
Wij repeteren vooralsnog op maandagavond bij café “De Pastoor” in Etten-Leur (van +/-
20.00-22.30)
Dus, lijkt ’t je leuk om aan het begin , van ’n nieuw op te richten Blaoskapel te staan, kom
gerust ’n keer kijken tijdens ’n repetitieavond:
Info: Mariska Heijnen 06-48804901 [email protected]
Wij, Ilja Geelen en Pleun Doevendans uit Berkel-Enschot (een dorpje gelegen naast Tilburg)
zoeken mensen voor in onze band. Ilja zingt en Pleun speelt piano en zingt.
Wij willen al een tijd een bandje oprichten, maar steeds komt het er niet van
of het lukt ons niet om een bandlid te kunnen vinden! Op het moment zoeken wij mensen
die een instrument bespelen. We hebben al 2 zangeressen, maar als je zingt is dat
natuurlijk geen probleem! Mocht je interesse hebben, zou je dan een mailtje willen
sturen naar: [email protected] of [email protected]
Alvast bedankt!
Groetjes, Ilja Geelen en Pleun Doevendans
- 1 -
A Happy End
En ook nu weer een HAPPY end! Door de freelancers was het maken van deze The
Project iets relaxter dan bij de vorige edities het geval was. Bovendien hebben we
onderhand heel wat ervaring en beginnen we handigheid te krijgen in alles wat we doen.
We werken met meer structuur, met deadlines, we hebben professioneel onderling
contact en de fotoshoot ging smetteloos!
We hopen nog meer bekendheid te krijgen. We krijgen goede reacties van iedereen die
het leest, maar gewoon méér mensen moeten van ons tijdschrift weten. Dus, vertel het
door! En misschien moeten we eens op televisie komen!
We zijn weer ongelofelijk trots op deze uitgave en zijn al hard aan het werk voor de
volgende. Nog steeds met heel erg veel plezier.
Hopelijk tot bij The Project 5!
Marieke & Koen
Email:
Website:
Hyves:
Facebook:
www.magazinetheproject.nl
theprojectmagazine.hyves.nl/
http://www.facebook.com/#!/pages/The-
Project/228825173819967