ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ - ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ - ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2010, ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 37, ΤΙΜΗ 1€, ΚΩΔΙΚΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ: 6808

Η ζωή μας στο στίφτη του μνημονίου

Η επίθεση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, καθώς επιδιώκουν να περάσουν σε χρόνο ρεκόρ την πλήρη κατεδάφιση των εργατικών δικαιωμάτων, την εμπορευματοποίηση κάθε δημόσιας κοινωνικής παροχής, την εγκαθίδρυση καθεστώτος απόλυτης εργοδοτικής τρομοκρατίας και καταστολής. Η κυβέρνηση και η τρόικα, υπογράφουν τον πιο κανιβαλικό προϋπολογισμό εδώ και δεκαετίες! Περικόπτονται κάθε είδους δαπάνες για κοινωνικές παροχές. Φορτώνονται φορολογικά βάρη ύψους 7,8 δις ευρώ στην εργαζόμενη πλειοψηφία, μέσα από την αύξηση του ΦΠΑ, του πετρελαίου θέρμανσης κλπ. Από την άλλη δίνουν προκλητικά

Κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, «ευελιξία» στις εργασιακές σχέσεις...

Με διαδικασίες εξπρές, σε μία και μόνη συνεδρίαση, με τη βούλα του «κατεπείγοντος» ψηφίστηκε το αντεργατικό τερατούργημα, με το οποίο καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις, περικόπτονται οι μισθοί στις πρώην ΔΕΚΟ και επιβαρύνονται τα λαϊκά στρώματα με τη νέα αύξηση του ΦΠΑ. Με την ψήφιση του νόμου καταργούνται ουσιαστικά οι κλαδικές που καλύπτουν περίπου τα τέσσερα πέμπτα των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Με τις ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις η μείωση των αποδοχών φτάνει μέχρι αυτό που

κίνητρα στο κεφάλαιο. Μειώνουν δραστικά τη φορολογία των επιχειρήσεων από 24% σε 20%. Αυξάνουν δραματικά τις δαπάνες για την εξυπηρέτηση του χρέους. Μέσα στο 2011 θα ξοδέψουν 62 δισεκατομμύρια ευρώ για τόκους και χρεολύσια, πάνω από 1 δις ευρώ κάθε βδομάδα. Η λήψη ανάλογων μέτρων σε όλη την Ευρώπη δείχνει ότι η συντριβή των εργατικών δικαιωμάτων είναι κοινή επιλογή των κυρίαρχων τάξεων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Η είσοδος της Ιρλανδίας στον μηχανισμό στήριξης, η επικείμενη είσοδος της Πορτογαλίας και η εκτίμηση για άμεση ένταξη και άλλων χωρών σε αυτόν, παράλληλα με την δημιουργία νέου μηχανισμού ελεγχόμενης πτώχευσης στην Ε.Ε στέλνει σαφές μήνυμα για την βαθιά νύχτα που θέλουν να ρίξουν τους λαούς για δεκαετίες.

Να ανατρέψουμε την αντεργατική επίθεση κυβέρνησης - ΔΝΤ - ΕΕ!

συνέχεια στη σελίδα 2

2

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, Καταγγείλετε στο ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ οποιαδήποτε δυσμενή μεταβολή των όρων εργασίας, απόλυση ή απειλή για απόλυση και κάθε εργοδοτική αυθαιρεσία.

Επικοινωνήστε στα τηλέφωνα 6936760879, 6977806266Στείλτε e-mail στη διεύθυνση techniko@somtechnik.gr

Ταχυδρομήστε μας στη διεύθυνση: Πλατεία Αγ. Γεωργίου Καρύτση 10 ΤΚ 10561 Αθήνα

προβλέπει η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση, μέχρι δηλαδή και τα 740 ευρώ μεικτά. Με την ανακοίνωση και μόνο του νομοσχεδίου, οι εργοδότες προχωρούν σε ανοιχτούς εκβιασμούς, απειλούν με απολύσεις, αξιώνοντας νέα μείωση των μισθών. Στις επιχειρήσεις κάτω των 50 ατόμων, για τη σύναψη της «ειδικής σύμβασης» θα έχει λόγο και συμμετοχή η κλαδική ομοσπονδία. Επομένως θα δίνεται η δυνατότητα στον εργοδοτικό συνδικαλισμό (πχ ΣΤΥΕ), να διαπραγματευτεί για λογαριασμό των εργαζόμενων μίας επιχείρησης τη μείωση των μισθών και την εδραίωση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Οι ρυθμίσεις για τον ΟΜΕΔ αλλάζουν πλήρως το θεσμό της διαιτησίας, ώστε να τίθενται ολοένα και μεγαλύτερα εμπόδια στους εργαζομένους για τη σύναψη συλλογικών συμβάσεων, ενώ θα οδηγήσουν στην κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων εμποδίζοντας τα συνδικάτα να κάνουν χρήση του Οργανισμού, περιορίζοντας τις αρμοδιότητές του μόνο στο βασικό μισθό. Αντίθετα δίνεται η δυνατότητα προσφυγής των εργοδοτών στον ΟΜΕΔ ώστε να μπορούν να επιβάλουν με διαιτητική απόφαση τις ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις, όταν θα αρνούνται τη σύναψή τους οι εργαζόμενοι. Στην ίδια κατεύθυνση ψηφίστηκε ακόμα: Η παραπέρα μείωση των υπερωριακών αποδοχών. Η ενίσχυση της διευθέτησης του χρόνου εργασίας και η παραπέρα υπονόμευση του 8ωρου. Η επέκταση της δοκιμαστικής περιόδου για τους νεοπροσλαμβανόμενους από τους

Με υπουργικές αποφάσεις επανακαθορίζονται οι υποχρεώσεις των εργοδοτών για ενημέρωση των αρμόδιων κρατικών οργάνων (ΟΑΕΔ, ΣΕΠΕ) σε περίπτωση απολύσεων, προσλήψεων κλπ. Με δυο λόγια, και με νόμο καλύπτονται οι πάσης φύσεως παρανομίες και αυθαιρεσίες των επιχειρήσεων που θα λειτουργούν πλέον χωρίς προσχήματα και δε θα δεσμεύονται από την παραμικρή τυπική υποχρέωση.

Να κάνουμε την οργή μαζικό κίνημα ανατροπής!

Η ηγεσία της ΓΣΕΕ συναντά συχνά μαζική κατακραυγή στους χώρους δουλειάς. Ο απόλυτος κυβερνητισμός της, η σχεδόν πλήρης ταύτισή της με το μνημόνιο, η υπογραφή της προδοτικής ΕΓΣΣΕ, η

2 στους 12 μήνες. Η διευκόλυνση των επιχειρήσεων για μεγαλύτερη χρήση συμβάσεων προσωρινής και μερικής απασχόλησης. Η αποζημίωση για απόλυση εργαζομένων με διάρκεια εργασίας από 12 έως 24 μήνες σε περίπτωση μη προειδοποίησης μειώνεται από δύο σε ένα μήνα. Και αυτό πέραν της γενικής μείωσης κατά 50% που επιβλήθηκε από τον προηγούμενο νόμο για όλες τις ομάδες των ιδιωτικών υπαλλήλων.

• Εάν με μαζικό, αποφασιστικό και πρακτικό τρόπο αρνηθεί να πληρώσει την κρίση και το χρέος.

• Εάν παλέψει για να ανατρέψει το σύνολο των μέτρων και της αντεργατικής επίθεσης, σε ρήξη με την ΕΕ, το ΔΝΤ, το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις τους.

• Εάν διεκδικήσει απαγόρευση των απολύσεων, συλλογικές συμβάσεις με αυξήσεις, μείωση των ωρών εργασίας, λιγότερα χρόνια δουλειάς, για να ζούμε με αξιοπρέπεια.

• Εάν άμεσα χαράξει μία γραμμή ανυποχώρητης πάλης που θα ανατρέπει τις συμφωνίες της ΓΣΕΕ με την εργοδοσία.

• Εάν διεκδικήσει τη διαγραφή του χιλιοπληρωμένου χρέους, την εθνικοποίηση των τραπεζών, και όλων των σημαντικών τομέων (υγεία, ενέργεια, μεταφορές κλπ.) με εργατικό έλεγχο, την κατάργηση των πολεμικών δαπανών και την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.

• Εάν ξεπεράσει τον συμβιβασμό και την υπονόμευση της γραφειοκρατίας και προχωρήσει η κοινή δράση και ο ταξικός συντονισμός όλων των εργατικών σωματείων που θέλουν να αγωνιστούν για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

συμφωνία του προέδρου της με τον ΣΕΒ για μείωση των μισθών, προκαλούν οργή στους εργαζόμενους, τάσεις ανεξαρτητοποίησης και αυτόνομου συντονισμού. Ο κόσμος που θέλει να αγωνιστεί , αντιλαμβάνεται ότι η γραμμή της ηγεσίας των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ υπονομεύει την πιθανότητα νικηφόρας ανατροπής της επίθεσης. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κομπάζει ότι μέσω αυτών των συνδικαλιστών ελέγχει τις κοινωνικές αντιδράσεις, όμως το διάστημα που πέρασε, οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους δε συναίνεσαν, αμφισβήτησαν την κυρίαρχη πολιτική. Ο συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματείων αποτελεί ελπίδα στην κατεύθυνση της ταξικής ανασυγκρότησης του εργατικού κινήματος. Σήμερα κλιμακώνεται η οργή απέναντι στην κυβέρνηση, την ΕΕ, το πολιτικό σύστημα. Διευρύνεται η βάση απονομιμοποίησης της κυβέρνησης, των μνημονίων και γενικά της πολιτικής της. Γι αυτό σήμερα πιστεύουμε πως ο κύκλος των αγώνων δεν έχει τελειώσει. Οι Γάλλοι και οι Ιρλανδοί εργαζόμενοι δείχνουν το δρόμο! Το εργατικό κίνημα μπορεί σήμερα να ανατρέψει το Μνημόνιο και συνολικά την αντεργατική επίθεση κυβέρνησης-ΔΝΤ-ΕΕ. Μπορεί να γίνει μόνιμη και διαρκής απειλή για την σημερινή εξουσία, να καθορίσει τις εξελίξεις ως πρωταγωνιστής και όχι ως θεατής. Μπορεί με αγωνιστική ταξική ενότητα και ριζοσπαστική δράση.

Φορτώνονται φορολογικά βάρη στην εργαζόμενη πλειοψηφία ενώ δίνονται προκλητικά κίνητρα στο κεφάλαιο και αυξάνονται οι δαπάνες για την εξυπηρέτηση του χρέους

3

Περαίωση: Φύλλα

Οικονομικής Επιστράτευσης

του Μνημονίου

Περίπου 1,4 εκατομμύρια φορολογούμενοι θα λάβουν μέχρι το τέλος του έτους τα σημειώματα της εφορίας μεταξύ αυτών και δεκάδες χιλιάδες τεχνικοί (μηχανικοί και τεχνολόγοι) για τον κεφαλικό φόρο των 700 € κατ έτος από το 2001 έως το 2009. Με αυτά τα μέτρα η κυβέρνηση επιδιώκει να εισπράξει 1,3 Δις. € ποσό που ισούται με το διπλάσιο της μείωσης της φορολογίας των νομικών προσώπων (ΑΕ, ΕΠΕ κλπ) από το 2010 στο 2011. Ο κάθε εργαζόμενος ή αυτοαπασχολούμενος καλείται να πληρώσει την περαίωση ανεξάρτητα από τα όσα έχει πληρώσει τα προηγούμενα χρόνια, ακόμα και οι χιλιάδες άνεργοι συνάδελφοι καλούνται να πληρώσουν αναδρομικά ενώ δυσκολεύονται ή αδυνατούν να καταβάλουν το ΤΣΜΕΔΕ τους. Ήταν τέτοιος ο παροξυσμός της κυβέρνησης που έφτασε να στέλνει τα ειδοποιητήρια σε νεκρούς και μισθωτούς που απλά διατηρούσαν το Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών με μηδενική δραστηριότητα.

Μπροστά στην μείωση των εσόδων του προϋπολογισμού που φέρνουν οι φορολογικές ελαφρύνσεις στο κεφάλαιο και η κατάρρευση

της κατανάλωσης των λαϊκών στρωμάτων, η κυβέρνηση επαναφέρει τις πρακτικές της τουρκοκρατίας για να «σώσει το μέλλον».

Όσοι μέχρι ώρας πλήρωσαν με τις αυξήσεις σε ΦΠΑ, καύσιμα, λογαριασμούς ΔΕΚΟ, εισιτήρια όσοι μένουν άνεργοι και όσοι καλούνται να δουλέψουν με όλο και λιγότερα – καλούνται να πληρώσουν ξανά. Το κράτος αφού πρώτα μαζί με τους εργοδότες και με την στήριξη

2010* 2011** Μεταβολή (%)

Φόρος Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων

9.950 10.600 6,5

Φόρος Εισοδήματος Νομικών Προσώπων

3.350 2.800 -16,5

τηλεοπτική καραμέλα της φοροδιαφυγής. Οι κούφιες ρητορείες για «τους μεγάλους φοροφυγάδες» συνοδεύονται πάντα από την έκκληση για μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων και την διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας. Ξαφνικά ο αυτοαπασχολούμενος ή ο εργαζόμενος με ΔΠΥ που δεν μπορούν να πληρώσουν το ταμείο τους ή βάζουν την καφετιέρα του σπιτιού στα έξοδα τους συμψηφίζονται με την ΑΕ και στο τέλος η δεύτερη βγαίνει στην πράξη νόμιμη (φορολογικά) και οι πρώτοι ψάχνονται να δουν και πάλι τι γίνεται.

Μπροστά στην λαϊκή κατακραυγή η κυβέρνηση προβάλει το «προαιρετικό» του μέτρου για να μας πει πως όποιος είναι νομότυπος δεν έχει να φοβηθεί κάτι. Στον αντίποδα βέβαια ξαμολάει σε ρόλο Πάγκαλου τους κυβερνητικούς συνδικαλιστές του ΣΔΟΕ !!! να μας δηλώνουν το πόσο ζεστά έχουν πάρει τον ρόλο τους να ξετρυπώσουν τους εγκληματίες. Όποιος βέβαια γνωρίζει λίγο την πραγματικότητα των εφοριών ξέρει πόσο λυμένα είναι τα χέρια των ελεγκτών μπροστά σε όποιον έχει βιβλία Β’ κατηγορίας και πόσο δεμένα είναι μπροστά στις ΑΕ, ΕΠΕ κλπ.

Την οργή επίσης των εργαζόμενων μηχανικών και τεχνικών προκαλεί η «διευκολυντική» σιωπή κάθε συνδικαλιστικού φορέα για το χαράτσωμα της περαίωσης, καθώς ούτε το ΤΕΕ ούτε η ΓΣΕΕ έχουν ψελλίσει επί τόσους μήνες το παραμικρό για την το θέμα, την ώρα που δεν περνάει εβδομάδα να μην κάνουν «θετικές» προτάσεις δεξιά και αριστερά.

Δεν πληρώνω – Δεν πληρώνω...

Μπροστά στο άδικο και εκβιαστικό δίλημμα της περαίωσης στο οποίο άλλωστε χιλιάδες συνάδελφοι δεν έχουν καμιά δυνατότητα να ανταποκριθούν είναι ώρα να απαντήσουμε με στάση ανυπακοής.

Το 2011 τα φυσικά πρόσωπα (μισθωτοί και αυτοαπασχολούμενοι) θα συνεχίσουν να πληρώνουν τα τριπλάσια από τα νομικά και οι έμμεσοι φόροι να είναι διπλάσιοι των άμεσων φόρων. Με δυο λόγια δηλαδή κεφάλαιο θα πληρώσει περίπου το 5% των φορολογικών εσόδων και τα λαϊκά στρώματα το 95%.

Δεν είναι δυνατό να ξεχάσουμε πως σε μια χρονιά που εκτινάχτηκε η ανεργία και που οι μισθωτοί θα χάσουν 20-30% του εισοδήματος τους, οι 261 εισηγμένες επιχειρήσεις παρουσίασαν ζημιές της τάξης του 1%(!!!), ενώ το 2009 εξακολουθούσαν να «κλείνουν» με κέρδη.

των κυβερνητικών ηγεσιών διέλυσαν τις εργασιακές σχέσεις με τη γενίκευση του ΔΠΥ – τώρα μας καλεί να πληρώσουμε ως απριόρι φοροφυγάδες για αυτή την πολιτική τους. Όπως δηλαδή οι συμβασιούχοι από ανασφαλείς εργαζόμενοι μέσα σε μια βραδιά γίνανε «βύσματα» για να εγκαινιαστεί η νέα Ελλάδα της αξιοκρατίας χωρίς προσλήψεις, έτσι και εμείς πρέπει να πληρώσουμε για να εξαγνιστούμε πριν πτωχεύσουμε. Η λογική του «όλοι μαζί τα φάγαμε» εξειδικεύεται στην προκειμένη περίπτωση με την

Η κυβέρνηση επιδιώκει να εισπράξει 1,3 Δις. €, ποσό που ισούται με το διπλάσιο της μείωσης της φορολογίας των νομικών προσώπων από το 2010 στο 2011.

Πηγή: Εισηγητική Έκθεση Προϋπολογισμού 2011, * Εκτιμήσεις, ** Προβλέψεις

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΚΕΡΑΤΕΑΣ

ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ!

ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΩΝ

ΕΡΓΟΛΑΒΩΝ!

ΟΧΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ

ΠΑΡΑΝΟΜΙΑΣ!

Τα ξημερώματα του Σαββάτου (περίπου 4 π.μ.) τεράστιος αριθμός από διμοιρίες ΜΑΤ και αυτοκίνητα της αστυνομίας πέρασαν μηχανήματα χωρίς αριθμούς κυκλοφορίας (καλύπτοντας μεθοδευμένα την παρανομία) στον αρχαιολογικό χώρο του Οβριόκαστρου στην Κερατέα Βρισκόμαστε σε μια καινούργια κατοχή! Το κράτος το έχουν παραδώσει στα συμφέροντα και το ΔΝΤ. Οι κυβερνήσεις «μπλε και πράσινες» υποταγμένες στα συμφέροντα και την Τρόικα πνίγουν στο αίμα τους αγανακτισμένους πολίτες που αντιστέκονται! Μας κυβερνούν οι εργολάβοι! Προφασίζονται ότι το κάνουν για να γλιτώσει η χώρα τα πρόστιμα! Η αλήθεια είναι ότι προσπαθούν για άλλη μια φορά να φορτώσουν στο λαό ένα θνησιγενές έργο (το οποίο για πολλοστή φορά τονίζουμε είναι ΧΥΤΑ και όχι ΧΥΤΥ, όπως ψευδώς δηλώνουν), μόνο και μόνο για να εισπράξουν οι εργολάβοι! Ζητάμε να αποχωρήσουν άμεσα οι εργολάβοι και τα ΜΑΤ! Να αποκατασταθεί η νομιμότητα!

• Η Λαυρεωτική βρίσκεται σε πόλεμο!• Το Υπουργείο Προστασίας …των

εργολάβων επιβάλλει την ανομία με ωμή βία!

• Βρισκόμαστε σε μια καινούργια κατοχή!• Η κατάσταση είναι εκρηκτική!• Δυστυχώς το μεγαλύτερο μέρος των

ΜΜΕ είτε σιωπά είτε διαστρεβλώνει την αλήθεια!

ΖΗΤΑΜΕ ΝΑ ΣΤΡΑΤΕΥΤΕΙΤΕ

ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ!

Ενημερωθείτε από το site

antixyta.blogspot.com

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΥΤΑ ΚΕΡΑΤΕΑΣ

4

ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ - ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ - ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ - ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ - ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ

ΟΜΙΛΟΣ ΠΡΑΞΙΛΛΑ: ΑΓΡΙΑ

ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Εδώ και σχεδόν ένα χρόνο, από το Γενάρη του 2010, οι εργαζόμενοι του ομίλου τεχνικών εταιρειών ΠΡΑΞΙΛΛΑ (Praxilla Group που συγκροτείται από τις εταιρείες Πράξιλλα Α.Ε., Λύσιππος Α.Ε., Κ.Μ.Α. Α.Ε.) παραμένουν απλήρωτοι. Η απόλυτα αρνητική στάση του εκπροσώπου της εταιρείας στις δύο τριμερείς συναντήσεις που συγκάλεσε το Υπουργείο Απασχόλησης, μετά από αίτημα του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών, (δεν έχω λεφτά - δεν πληρώνω), φανερώνει ότι το μακροχρόνιο δάνειο που οι εταιρεία ετσιθελικά απόσπασε από τους υπαλλήλους της κινδυνεύει να μετατραπεί σε κανονική κλοπή. Στη δεύτερη συνάντηση μάλιστα ο εκπρόσωπος της εταιρείας, μπροστά στο γενικό γραμματέα του υπουργείου, στους εργαζόμενους και στο σωματείο ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής των δεδουλευμένων και δεν σκοπεύει να ενημερώσει κανέναν για την οικονομική κατάσταση εταιρείας. Στο διάστημα που

μεσολάβησε πολλοί εργαζόμενοι του ομίλου εξαναγκάστηκαν να αποχωρήσουν παραιτούμενοι από τα δικαιώματά τους για να αναζητήσουν αλλού πηγές βιοπορισμού, να συμφωνήσουν σε εικονικές απολύσεις για μία θέση στο ταμείο ανεργίας, ενώ οι περισσότεροι στις αρχές Ιουνίου προχώρησαν σε επίσχεση. Στο ίδιο διάστημα η εταιρεία εκτελούσε έργα, υπέγραφε συμβάσεις και εξασφάλιζε τη δωρεάν εργασία

ΤΕΕ: ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΟΙ ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ

ή όταν τα επιμελητήρια γίνονται

“επιχειρήσεις”...

Ως γνωστόν ο νέος πρόεδρος του ΤΕΕ, Χρ. Σπίρτζης, διαμήνυσε από τη στιγμή που ανέλαβε (Μάης 2010) στους επί συμβάσει εργαζόμενους ότι όταν λήξουν οι συμβάσεις τους θα απολυθούν και θα ξαναπροσλάβει μόνο όσους κρίνει σκόπιμο. Πέραν τούτου έφτασε να καθυστερεί πληρωμές και γενικώς άρχισε να τους συμπεριφέρεται σαν εργαζόμενους ω’ κατηγορίας. Οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι καλύπτουν εδώ και χρόνια πάγιες και διαρκείς ανάγκες και εδώ και καιρό έχουν προβεί σε κινητοποιήσεις. Την προηγούμενη εβδομάδα έκαναν απεργία. Ο Σπίρτζης προκειμένου να κάμψει την απεργία τους και ταυτόχρονα ενδεχομένως να αποδείξει ότι το ΤΕΕ δεν χρειάζεται τόσους συμβασιούχους, εν μέσω της απεργίας μετακινούσε μόνιμους εργαζόμενους σε άλλα τμήματα και θέσεις προκειμένου το ΤΕΕ να μην δείχνει προς τα έξω εικόνα επιχείρησης υπό απεργία. Το σωματείο των μόνιμων αποφάσισε αμέσως στήριξη του αγώνα των συμβασιούχων και διαμήνυσαν στον Σπίρτζη ότι δεν θα υπακούσουν στις μετακινήσεις προσωπικού. Στις 29/11 πραγματοποιήθηκε συνέλευση όλων των εργαζόμενων στο ΤΕΕ, σύμφωνα με την απόφαση της προηγούμενης συνέλευσης των εργαζόμενων. Η συνέλευση των εργαζομένων αποφάσισε με ψηφοφορία 54 - 52 νέα 48ωρη απεργία με νέα συνέλευση την Παρασκευή 3/12, έκδοση αφίσας, παράσταση στην επόμενη ΔΕ του ΤΕΕ κα. Την Τρίτη 30/11 πραξικοπηματικά δεν

πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ για να μην αναγκαστούν να βρεθούν απέναντι στις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων. Όλες τις προηγούμενες μέρες μέλη της διοικούσας επιτροπής, καθημερινά ασκούσαν τρομερές πιέσεις, εκβιασμούς και απειλές προς τους εργαζόμενους για να αναστείλουν την απεργία. Με τη λήξη της συνέλευσης, το ΔΣ του συλλόγου αρνήθηκε να επικυρώσει την απόφαση αυτή προφασιζόμενο διάφορα προσχήματα και επιπλέον το απόγευμα οι διευθυντές στο ΤΕΕ ανέλαβαν τον... περίεργο ρόλο να «ενημερώσουν» τους εργαζόμενους ότι η απόφαση της συνέλευσης είναι παράνομη και ότι όλοι πρέπει να πάνε για δουλειά. Μετά από αυτή την πραξικοπηματική κίνηση, οι εργαζόμενοι κάτω από το φόβο της «παράνομης» απεργίας, αποφάσισαν να αναστείλουν την κινητοποίηση τους. Ο πρόεδρος του ΣΕΤΕΕ (Σ ΥΛ Λ Ο Γ Ο Σ Ε Ρ ΓΑ Ζ Ο Μ Ε Ν Ω Ν ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ), αφού πρώτα ενημέρωσε την διοίκηση του Χρ. Σπίρτζη και τους διευθυντές πριν ακόμα ενημερωθούν τα μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου στην Αθήνα, κυκλοφόρησε μια ανακοίνωση χωρίς καν την σφραγίδα του Συλλόγου, στην οποία υιοθετεί κατά γράμμα την άποψη που μειοψήφησε στην Συνέλευση. Η απόφαση αυτή είναι παράνομη, αντισυναδελφική, πραξικοπηματική. Από την άλλη, ο πρόεδρος της ΔΕ του ΤΕΕ, δείχνει με κάθε τρόπο την πυγμή που από την αρχή είχε υποσχεθεί ότι θα δείξει απέναντι στους εργαζόμενους. Έναν αυταρχισμό του «κάνω ότι θέλω και δε δίνω λογαριασμό σε κανέναν», μιας λογικής του «αποφασίζομεν και διατάσσουμε», ακολουθώντας κατά γράμμα τις οδηγίες της κυβέρνησής του. Και μαζί του συντάσσεται σύσσωμη η πλειοψηφία της Διοικούσας Επιτροπής. Ο αγώνας όλων των εργαζόμενων στο ΤΕΕ είναι κοινός. Είμαστε όλοι συμβασιούχοι, όταν συνάδελφοι μας απολύονται ή μένουν απλήρωτοι. Είμαστε όλοι συμβασιούχοι, γιατί καταλαβαίνουμε ότι το δικό τους παρόν είναι το αυριανό μας μέλλον. Όπως είμαστε όλοι διωκόμενοι όταν η βιομηχανία των ΕΔΕ στοχεύει στον εκφοβισμό έστω και ενός εργαζόμενου. Απαιτούμε καμιά απόλυση εργαζόμενου στο ΤΕΕ, μόνιμη σταθερή δουλειά για όλους, άμεση καταβολή των δεδουλευμένων και να σταματήσουν οι τρομοκρατικές ΕΔΕ.

Η εταιρεία εκτελούσε έργα, υπέγραφε συμβάσεις και εξασφάλιζε τη δωρεάν εργασία των εργαζόμενων με ανανεούμενες υποσχέσεις για αποπληρωμή

των εργαζομένων με ανανεούμενες υποσχέσεις για αναδιοργάνωση και αποπληρωμή μετά την ολοκλήρωση του τάδε ή του δείνα έργου. Εν τω μεταξύ κινούμενη παρασκηνιακά φαίνεται να έχει δημιουργήσει νέα εταιρεία στην οποία μεταφέρει τις ιδιωτικές συμβάσεις, ήδη σε μεγάλο βαθμό εκτελεσμένες από τους απλήρωτους εργαζόμενους, δηλαδή μεταφέρει τα κέρδη απαλλαγμένα από τα χρέη. Οι εργαζόμενοι της ΠΡΑΞΙΛΛΑ δεν έχουν πια αυταπάτες. Δεν ζητιανεύουν, αλλά απαιτούν αυτά που δικαιούνται. Για να εξασφαλίσουν τουλάχιστον τα δεδουλευμένα τους προχώρησαν σε οχλήσεις προς δήμους και υπηρεσίες από τους οποίους η εταιρεία έχει λαμβάνειν, δεσμεύοντας τις πληρωμές, ενώ παράλληλα μαζί με τα ασφαλιστικά μέτρα, κατέθεσαν και προσωρινή διαταγή για απαγόρευση μεταβολής της οικονομικής κατάστασης της εταιρείας η οποία επιδικάστηκε στις 22/11 υπέρ των εργαζομένων. Το Υπουργείο Εργασίας στη δεύτερη συνάντηση στα τέλη Νοέμβρη, στην οποία εκπροσωπήθηκε σε υψηλότερο επίπεδο από την προηγούμενη φορά, συνέταξε τελικά ένα πρακτικό γενικά θετικό για την υπόθεση. Σε αυτό εκφράζεται η δυσαρέσκεια του εκπροσώπου της Υπουργού απέναντι στην εταιρεία, ζητείται να δοθούν

στοιχεία για τις επιχειρηματικές της προοπτικές, για το πότε σκοπεύει να πληρώσει αυτά που χρωστάει και δίνεται διορία 10 ημερών για να δώσει έστω 3000 ευρώ σε κάθε εργαζόμενο σαν πρώτη δόση. Παράλληλα με τα νομικά μέτρα οι εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι και κινούνται μαχητικά για να διεκδικήσουν το δίκιο τους. Την Πέμπτη 2/12, οι εργαζόμενοι μαζί με το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, πραγματοποίησαν δυναμική κινητοποίηση στα γραφεία του ομίλου για να ταράξουν την αλαζονική νιρβάνα της εργοδοσίας. Η περίπτωση της ΠΡΑΞΙΛΛΑ είναι χαρακτηριστικό δείγμα του πως η εργοδοσία επιδιώκει και κατορθώνει να χρησιμοποιήσει και την κρίση για να διατηρήσει την κερδοφορία της σε βάρος των εργαζόμενων. Η εργοδοτική ασυδοσία, στην ΠΡΑΞΙΛΛΑ, αλλά και σε όλη την Ελλάδα, ενισχύεται από την κυβέρνηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των εργοδοτών με όλο αυτό τον κατακλυσμό των αντεργατικών νόμων και ρυθμίσεων που προώθησε και προωθεί. Η κρίση του συστήματος να μη γίνει κρίση μας. Με μαζικό, αποφασιστικό και πρακτικό τρόπο να αρνηθούμε να πληρώσουμε την κρίση που μας φόρτωσαν. Να υπερασπιστούμε μαχητικά το δικαίωμά μας στην εργασία, τον αγώνα, τη ζωή, την αξιοπρέπεια.

Τεχνικοί Δρόμοι

Ιδιοκτησία: Πανελλαδικό Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών

Εκδότης: Μαρία Καντζιού, Εύη Γεωργιάδου, Στέλιος Καραμήτσος

Κωδικός εντύπου: 6808

Γραφεία: Αγ. Γεωργίου Καρύτση 10, ΤΚ 10561, Αθήνα

Τηλέφωνο: 6939760879, 9677806266

http://www.somtechnik.gr

5

ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ - ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ - ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ - ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ - ΝΕΑ ΑΠΟ ΧΩΡΟΥΣ ∆ΟΥΛΕΙΑΣ

ΜΑΖΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ALTEC

Σχεδόν δυο χρόνια μετά την πτώχευση της ALTEC TELECOMS, η διοίκηση του ομίλου συνεχίζει με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο να κοροϊδεύει τους εργαζομένους. Τότε έλεγαν ότι «φταίει ο ΟΤΕ που κάνει αθέμιτο ανταγωνισμό» ενώ χρωστούσε στον ΟΤΕ 2.000.000 ευρώ και ότι είχε οικονομικά προβλήματα και θα κάνουν αίτηση να υπαχθεί για προστασία στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα ώστε να σωθούν οι θέσεις εργασίας. Η κατάληψη του χώρου από τους εργαζόμενους τότε περιφρούρησε τον εξοπλισμό και τις αποζημιώσεις τους, από τη διοίκηση του ομίλου που ήθελε να τον μεταφέρει νύχτα (και κυριολεκτικά και μεταφορικά) στη μητρική εταιρία. Μάλιστα, το δεύτερο βράδυ της κατάληψης (κράτησε συνολικά μια βδομάδα), ο αντιπρόεδρος του ομίλου, και στενός φίλος του Α. Αθανασούλη, Σπύρος Παμπουκίδης, πιάστηκε στα πράσα από τους εργαζόμενους με δύο σακούλες σκουπιδιών γεμάτες τιμολόγια που είχε σκοπό να καταστρέψει και τότε αναγκάστηκε η εταιρεία να συμφωνήσει με το σωματείο την καταβολή των αποζημιώσεων σε τέσσερις δόσεις από τη μητρική εταιρία. Και όταν δόθηκε μόνο η πρώτη δόση οι εργαζόμενοι δεν το έβαλαν κάτω αλλά αποκάλυψαν την απάτη που είχε στηθεί σε βάρος εργαζομένων και πελατών, με υπερχρεώσεις από τη μία εταιρία στην άλλη, παράνομες παραχωρήσεις χρεών, ύποπτα τιμολόγια και ...ακόμα βρίσκουμε. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια ενός νομικού που ασχολήθηκε με την υπόθεση: «αυτοί γιατί είναι ακόμα έξω;» Φέτος το καλοκαίρι η διοίκηση του ομίλου (η ίδια με τότε) εκβίασε τους εργαζόμενους να δεχτούν μείωση του μισθού για να μη γίνουν απολύσεις. Παρότι η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων υπέκυψαν στον εκβιασμό με την ελπίδα ότι θα σωθούν θέσεις εργασίας, σήμερα η Altec προχωρά σε μαζικές απολύσεις. Και αυτό είναι μόνο η αρχή… Φυσικά θέλουν να ξεπεράσουν την κρίση τους σε βάρος των εργαζομένων. Σύμμαχος τους είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η Ε.Ε. το ΔΝΤ και η πολιτική τους. Χειροκροτητές ο ΣΕΒ και τα ΜΜΕ που εξαπολύουν μια κανιβαλικού τύπου επίθεση στα εργατικά δικαιώματά. Είναι η πολιτική που καταργεί στην ουσία τις συλλογικές συμβάσεις σύμφωνα και με το «επικαιροποιημένο μνημόνιο», προχωρά σε χιλιάδες απολύσεις στον δημόσιο τομέα, σε ανεργία και δουλειά «από ήλιο σε ήλιο» του περασμένου αιώνα στον ιδιωτικό. Με τα ίδια επιχειρήματα, στον κλάδο όπως παντού, η εργοδοσία έχει επιδοθεί σε ένα απίστευτο πογκρόμ απολύσεων και καταπάτησης των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Οι περισσότεροι εργαζόμενοι άλλωστε βιώνουν μια κατάσταση διαρκούς φόβου και ανασφάλειας, βλέπουν καθημερινά να απολύονται κατά δεκάδες, να τους οφείλονται δεδουλευμένα μηνών και να φτάνουν σιγά - σιγά στα όρια της επιβίωσης. Δεν πρέπει να γίνει δεκτή καμιά απόλυση, καμιά μείωση μισθού. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την ανοιχτή αντιπαράθεση με την εργοδοτική αυθαιρεσία. Και αυτό εξαρτάται από την ίδια τη δύναμη των εργαζομένων, αλλά και το πόσο την εμπιστεύονται οι ίδιοι αυτή τη δύναμη. Διότι οι εργαζόμενοι με όπλα την ενότητα, την αλληλεγγύη και τον αποφασισμένο αγώνα, είναι οι μόνοι που μπορούν να υπερασπιστούν το δικαίωμά στην εργασία, τον αγώνα, τη ζωή, την αξιοπρέπεια κόντρα στην διοίκηση της εταιρείας αλλά και στην αντιδραστική πολιτική τους συνολικά.

Καθαρά κέρδη (Εκ. Ευρω) Έτος

20,6 2004

12,7 2005

19,5 2006

25,4 2007

21,0 2008

10,5 2010-Α’Εξάμηνο

ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΟΜΙΛΟ «J&P ΑΒΑΞ»

Ο κλάδος των κατασκευών έχει εισέλθει από καιρό σε φάση ανεξέλεγκτης επίθεσης στα δικαιώματα των εργαζομένων από την πλευρά της εργοδοσίας. Με πρόσχημα την κρίση στον κατασκευαστικό τομέα, μαζικές απολύσεις λαμβάνουν χώρα σε όλες τις μεγάλες τεχνικές εταιρείες καθώς και μειώσεις αποδοχών στους υπαλλήλους τους. Ο στόχος είναι η αύξηση της κερδοφορίας τους με κάθε κόστος, και στη συγκεκριμένη περίπτωση το κόστος πρέπει να το πληρώσουν και πάλι οι εργαζόμενοι. Σε αυτό το πλαίσιο εδώ και μήνες έχει αρχίσει η τακτική των απολύσεων στον όμιλο J&P ΑΒΑΞ, η οποία λαμβάνει πλέον χαρακτηριστικά ομαδικών απολύσεων δεκάδων εργαζομένων. Χωρίς προσχήματα και εξηγήσεις είναι πλέον γνωστό ότι έχει καταρτιστεί «λίστα» με πάνω από 100 εργαζόμενους που θα απολυθούν το προσεχές διάστημα. Έτσι εντείνεται η ανασφάλεια και ο φόβος των εργαζομένων για την επόμενη μέρα, την στιγμή που οι δείκτες και τα νούμερα της εταιρίας ευημερούν όπως αποδεικνύουν και οι παρακάτω πίνακες:

Τι μας δείχνουν οι παραπάνω πίνακες; Πάνω από 100.000.000 € καθαρά κέρδη τα τελευταία 5 χρόνια, συμμετοχή σε έργα υπό παραχώρηση και εκμετάλλευση τους, υψηλό ανεκτέλεστο. Αυτή είναι η περίφημη «κρίση» του ομίλου. Με βάση τα παραπάνω είναι αντιληπτή η επιδίωξη του ομίλου J&P ΑΒΑΞ να διατηρήσει και να αυξήσει τα κέρδη του απέναντι στις όποιες απώλειες έργων έχει αυτή την περίοδο, θυσιάζοντας θέσεις εργασίας. Ταυτόχρονα θα συμπιέσει το κόστος εργασίας, αυξάνοντας τις ώρες εργασίας και μειώνοντας τους μισθούς σύμφωνα και με το «ελεύθερο» που τους δίνει η κυβέρνηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης με όλο αυτό τον κατακλυσμό των αντεργατικών νόμων και ρυθμίσεων. Τα σχέδια της Διοίκησης του Ομίλου δεν πρέπει να μείνουν αναπάντητα. Την κρίση πρέπει να πληρώσουν αποκλειστικά αυτοί που τη δημιούργησαν, αυτοί που αποκόμισαν και αποκομίζουν υπερκέρδη! Οι εργαζόμενοι δεν είναι υπεύθυνοι για την κρίση και δεν θα μοιραστούν τις ζημιές, όταν π.χ. τα «χρυσά χρόνια» της Ολυμπιάδας και των «μεγάλων έργων» δεν μοιράστηκαν τα αστρονομικά κέρδη των εταιρειών και όταν η εργασία τους κλέβεται συνεχώς. Αποφασιστικός παράγοντας για το σταμάτημα των σχεδίων της εργοδοσίας είναι ο συλλογικός αγώνας των εργαζομένων στην J&P ΑΒΑΞ και ο κοινός αγώνας μαζί με όλους τους εργαζόμενους ενάντια στις απολύσεις, την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων μας στο νέο τοπίο εργασιακής κόλασης που θέλουν να διαμορφώσουν η κυβέρνηση, η ΕΕ και το ΔΝΤ.

Συμμετοχή J&P (%) Συν.Προϋπολ. (Εκ.Ευρώ)

Αττική Οδός 30,83 1244

Γέφυρα Ρίο-Αντιρριο 20,53 839

Αυτ/δρομος Αιγαίου 21,25 836

Ολυμπία Οδός 21 2.220

Μαρίνα Λεμεσού 31 250

Σταθμος Αυτ. ΟΛΠ 45 12

Μαρίνα Λευκάδας 26,64 24

6

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ - ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ - ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ - ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ - ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝΑριστερή Πρωτοβουλία Μισθωτών Τεχνικών

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

Την ώρα που κυβέρνηση, ΔΝΤ, ΕΕ εξαπολύουν την πιο

βάρβαρη επίθεση στα δικαιώματα της εργατικής τάξης τα

τελευταία χρόνια, βρίσκουν ευκαιρία στο να αναδιαρθρώσουν το

τοπίο της ελληνικής κοινωνίας εκ βάθρων και να ικανοποιήσουν

χρόνιες απαιτήσεις του Κεφαλαίου (ελληνικού και διεθνούς).

Στην προσπάθεια αυτή της αναδιάρθρωσης δεν θα μπορούσε

να λείπει και η παιδεία. Δια στόματος Διαμαντοπούλου, η

κυβέρνηση χαρακτήρισε τις αλλαγές στην παιδεία ως «μητέρα

των μαχών», κάτι που δείχνει πόσο σημαντικό για αυτούς είναι

η δομική μετάλλαξη της ελληνικής κοινωνίας η οποία θα ξεκινά

από τις πιο μικρές ηλικίες. Το προσχέδιο των αναδιαρθρώσεων

που έχει δοθεί στη δημοσιότητα δείχνει ότι σε πρώτη φάση

κύριος στόχος είναι τα όποια ψήγματα Δημόσιου Πανεπιστημίου

έχουν παραμείνει και έπεται η επίθεση στις λοιπές εκπαιδευτικές

βαθμίδες.

Ο προσχηματικός διάλογος που έχει ξεκινήσει το Υπουργείο

Παιδείας δεν μπορεί να πείσει ούτε τον πιο ένθερμο

υποστηρικτή του κυβερνητικού έργου, καθώς απουσιάζουν από

την ευθύνη της χρηματοδότησης, θα την κατανέμει με βάση

ποσοτικούς δείκτες ανάλογους με το βαθμό συμμόρφωσης στο

κυρίαρχο πρότυπο εκπαίδευσης και έρευνας.

• Η δωρεάν παιδεία υπονομεύεται και από την «κάρτα του

φοιτητή» και την ανάθεση της σίτισης και της στέγασης

σε «Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα». Οι φοιτητές

εξωθούνται στα φοιτητικά δάνεια και την υπερχρέωση.

Χτύπημα στις εργασιακές κατακτήσεις των πανεπιστημιακών,

όπως η κατάργηση της βαθμίδας του Λέκτορα, η κατάργηση της

μονιμότητας του Επίκουρου Καθηγητή, η τακτική αξιολόγηση για

τους μόνιμους καθηγητές από «διεθνή εκλεκτορικά σώματα»,

από την οποία θα εξαρτώνται η συνολική ακαδημαϊκή και

ερευνητική δραστηριότητά τους και οι αμοιβές τους, καθώς και η

κατάργηση του ενιαίου μισθολογίου για τους πανεπιστημιακούς.

Το εκπαιδευτικό κίνημα πρέπει να απαντήσει συντονισμένα και

σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, στις επιθέσεις που δέχεται.

Ήδη πολλοί φοιτητικοί σύλλογοι προτάσσουν τα όπλα τους,

τη συλλογική τους έκφραση που είναι οι Γενικές Συνελεύσεις,

αλλά και μέσα πάλης όπως τα συλλαλητήρια και οι καταλήψεις

σχολών για τη δημιουργία ενός νέου πανεκπαιδευτικού

κινήματος στα χνάρια των αγώνων της διετίας 2006-07, αλλά

και ξεπερνώντας τους.

αυτόν τόσο όλοι οι εκπαιδευτικοί φορείς (φοιτητές, καθηγητές)

όσο και η καθεστωτική αριστερά (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ).

Κωδικοποιημένα οι αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση

που ευαγγελίζονται έχουν ως εξής:

• Πολιτικός έλεγχος με αφαίρεση της διοίκησης από τα

συλλογικά όργανα και ανάθεσή της σε ολιγομελή Συμβούλια

Διοίκησης με πρόεδρο – μάνατζερ και επιτροπεία από

Περιφερειακά Συμβούλια.

• Συρρίκνωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, γνωστή

και ως «πανεπιστημιακός Καλλικράτης» που προβλέπει τις

συγχωνεύσεις ιδρυμάτων και κατάργηση τμημάτων, περιορισμό

του αριθμού φοιτητών, απολύσεις προσωπικού.

• Ακύρωση των πτυχίων και των συλλογικών επαγγελματικών

δικαιωμάτων των αποφοίτων. Πιστοποίηση και τυποποίηση

προγραμμάτων σπουδών, τμημάτων, ιδρυμάτων από

«ανεξάρτητες εταιρείες αξιολόγησης». Συλλογή πιστωτικών

μονάδων. Πολλαπλοί κύκλοι σπουδών, «ανάλογα με τις ανάγκες».

Στόχος οι στρατιές των ημιειδικευόμενων εργαζομένων χωρίς

κριτική σκέψη και με κατάρτιση μιας χρήσης.

• Κατάργηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της

ανώτατης εκπαίδευσης. Ο τρόπος χρηματοδότησης των

πανεπιστημίων γίνεται με βάση την «ανταγωνιστικότητά» τους.

Η καινούρια «Ανεξάρτητη Αρχή Αξιολόγησης», που θα έχει

μαζικό και αμεσοδημοκρατικό Συνδικάτο, ανοιχτό σε κάθε

εργαζόμενο, οργανωτή των αγώνων, αλληλέγγυο σε κάθε

λαϊκό αγώνα και συμπαραστάτη «στα δύσκολα». Συντονισμός

στη βάση και κοινή δράση των σωματείων και όλων του

αγωνιζόμενου κόσμου. Να απαγορευτούν οι απολύσεις. Τα

κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων σήμαιναν για

τους εργαζόμενους εργασιακό μεσαίωνα. Δεν θα πληρώσουν

τώρα οι εργαζόμενοι την κρίση. Να καταβληθούν άμεσα όλα τα

δεδουλευμένα και όλα τα χρωστούμενα στους εργαζόμενους.

Επίδομα ανεργίας ίσο με το βασικό μισθό της Σύμβασης μας

σε όλους τους ανέργους συναδέλφους. Κάτω τα χέρια από

τις Κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις. Να ακυρωθούν όλες οι

αποικιοκρατικές Συμβάσεις που εκχωρούν στις πολυεθνικές

και στα μονοπώλια το δημόσιο πλούτο, την ενέργεια, τους

δρόμους, τα δάση, τις ακτές, το ίδιο το νερό. Να εθνικοποιηθούν

οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι στον τομέα των Υποδομών. Να

συγκροτηθεί Δημόσιος Φορέας Υποδομών και Ενέργειας, που

να δουλέψει με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες, την σταθερή,

αξιοπρεπή και δημιουργική εργασία των εργαζομένων και τον

απόλυτο σεβασμό του περιβάλλοντος. Να χτίσουμε ένα μεγάλο

Μέτωπο όλων των δυνάμεων της ζωντανής εργασίας για τη

ριζική αλλαγή.

πλούτου, των πολυεθνικών και των μονοπωλίων. Δεν μας φοβίζει

η εργοδοτική τρομοκρατία και η κρατική καταστολή - «ότι και να

κάνει η αστυνομία, νύχτα θα φύγει αυτή η συμμορία». Να μπει

τέλος στο καθεστώς της άθλιας ενημέρωσης – προπαγάνδας

υπέρ του Μνημονίου και συκοφάντησης κάθε αγώνα, από

τα (ούτως ή άλλως παράνομα) ιδιωτικά και τα κυβερνητικά

ΜΜΕ. Διαγραφή του χρέους – ρήξη με την ΟΝΕ, το Σύμφωνο

Σταθερότητας και το ευρώ. Δεν χρωστάμε σε κανέναν.

Αρκετά έχουμε πληρώσει. Να φορολογηθεί επιτέλους ο

πλούτος. Παραγωγική ανασυγκρότηση «με τους εργαζόμενους

στο τιμόνι» – όχι το καπιταλιστικό κέρδος. Αξιοποίηση όλου

του πλουτοπαραγωγικού δυναμικού της χώρας, ενάντια στη

διάλυση του παραγωγικού ιστού που επιβάλλουν οι Βρυξέλλες

και ο επιχειρηματικός κόσμος. Εθνικοποίηση των στρατηγικών

τομέων της οικονομίας και πρώτα απ’ όλα των τραπεζών – που

ήδη έχουν εγκολπώσει 68 δις από το Δημόσιο πλούτο (28 από

τη ΝΔ και 40 από το ΠΑΣΟΚ), χώρια τα τεράστια κέρδη από

την αφαίμαξη του λαού, χώρια η φοροασυλία. Δημοκρατία και

κοινωνικός έλεγχος παντού.

Στο χώρο που δουλεύουμε (ή δουλεύαμε πριν απολυθούμε)

αγωνιζόμαστε για:

Να δυναμώσουμε το ΣΜΤ ώστε να αποτελέσει ένα πραγματικά

Αυτόνομη Παρέμβαση Μισθωτών Τεχνικών

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ

Με αφορμή το ΔΝΤ, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει

αποφασίσει να μην αφήσει τίποτα όρθιο. Αφού έφερε το

Μνημόνιο και έκοψε μισθούς, συντάξεις, απελευθέρωσε το

όριο των απολύσεων και θέσπισε τη σύγχρονη μορφή δουλείας,

τη μαθητεία, η κυβέρνηση μετά τις εκλογές επιστρέφει με νέα

μέτρα. Η υποτίμηση της εργασίας με το κόψιμο μισθών και

δικαιωμάτων συνιστά κεντρική επιλογή της στο πλαίσιο μιας

γιγάντιας αναδιαρθρωσης της εργασίας.

Το ΠΑΣΟΚ ξεπουλάει ότι δημόσιο έχει απομείνει.

Προχωράει τα σχέδια ιδιωτικοποίησης του ΟΣΕ, της ΔΕΗ και

άλλων δημόσιων επιχειρήσεων με νευραλγικό κοινωνικό ρόλο,

συνοδεύοντάς τις με απολύσεις και μειώσεις μισθών και

δικαιωμάτων.

Καταργεί τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ), αφού πλέον

οι συμβάσεις που συνάπτονται σε μία επιχείρηση υπερισχύουν

σε βάρος των εργαζομένων, της νεολαίας και των κοινωνικά

ασθενέστερων. Έναν προϋπολογισμό που κόβει από τις

κοινωνικές δαπάνες, από την παιδεία και την υγεία, όχι όμως

και από τους εξοπλισμούς, που ποντάρει σε λεφτά από το

ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και προβλέπει νέα αύξηση

της φορολογίας σε είδη βασικής κατανάλωσης που θα πλήξει

ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους και τη νεολαία.

Για όλους αυτούς τους λόγους και για ακόμα περισσότερους

δεν έχουμε παρά επιλέξουμε το δρόμο του αγώνα και της

συλλογικής διεκδίκησης. Δύο χρόνια μετά την εξέγερση του

Δεκέμβρη οι λόγοι που μας έβγαλαν τότε στους δρόμους όχι

μόνο υπάρχουν αλλά είναι και περισσότεροι. Το ποτήρι της

οργής είναι έτοιμο να ξεχειλίσει. Να δώσουμε δύναμη στο

σωματείο μας συμμετέχοντας σε αυτό. Να είμαστε

σε κάθε εταιρεία που απολύει και επαναπροσλαμβάνει

με χαμηλότερους μισθούς και να μπλοκάρουμε τα σχέδια

της εργοδοσίας. Να συμμετέχουμε ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ

στην πανεργατική απεργία στις 15 Δεκέμβρη και να

κλιμακώσουμε τις κινητοποιήσεις. Να κατεβούμε όλοι στους

δρόμους για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας, για να

ανατρέψουμε τα σχέδια του ΠΑΣΟΚ που μας στέλνουν στη

φτώχεια και την ανεργία και στην καλύτερη περιπτωση σε

δουλειές για 800 ευρώ.

των Συλλογικών και μπορούν να καθορίζουν για πρώτη φορά

μισθούς χαμηλότερους από αυτούς που προβλέπουν οι ΣΣΕ.

Ήδη τείνουν να γίνουν γενικό φαινόμενο οι μαζικές απολύσεις

με τη μέθοδο των «εθελοντικών παραιτήσεων» και στη

συνέχεια οι επαναπροσλήψεις με χαμηλότερους μισθούς. Οι

τεχνικές εταιρείες που υλοποιούν την πρακτική αυτή αξάνονται

μέρα με τη μέρα και οι εργαζόμενοι μηχανικοί, που κατά

κανόνα δουλεύουν με μπλοκάκι και η ΣΣΕ σπάνια τηρείται,

γίνονται εύκολα θύματα μπροστά στο φάντασμα της ανεργίας.

ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΑΠΟΛΥΣΗ.

Αλλάζει πλήρως τις συνθήκες εργασίας διαλύοντας κάθε

έννοια εργασιακού δικαιώματος. Από τη νομιμοποίηση της

ανασφάλιστης εργασίας με το θεσμό της «μαθητείας» για

τους νέους μέχρι την ολική επικράτηση της εργασιακής

ανασφάλειας υπό το φόβο των απολύσεων, που συνεπάγεται

υποχώρητικότητα σε κάθε είδους εργοδοτικούς εκβιασμούς.

Κάνει τους εργαζόμενους λάστιχο, εύκολη λεία προς

εκμετάλλευση από τους εργοδότες και τις επιχειρήσεις για

500 ευρώ. Και οι άνεργοι αυξάνονται, ξεπερνώντας πλέον κατά

πολύ το 10%.

Και βέβαια αυτές τις μέρες η κυβέρνηση ετοιμάζει τον

προϋπολογισμό για το 2011. Έναν προϋπολογισμό άγριας

λιτότητας και σκληρής αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου

Ένωση Εργαζομένων

ΟΥΤΕ ΔΝΤ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΕΕ. ΠΑΡΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΛΑΕ

Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι δεν μπορεί να υπάρξει μέλλον

για κανέναν εργαζόμενο αν δεν υπάρξει μια μεγάλη, ριζική

πολιτική αλλαγή, αν η χώρα δε μπει σε μια άλλη πορεία, εφικτή

και αναγεννητική, στον αντίποδα αυτής που ακολουθήθηκε επί

δεκαετίες. Μονόδρομος ο ενιαίος παλλαϊκός αγώνας:

Να πέσει η πολιτική του Μνημονίου, του ΔΝΤ, της ΕΕ και της

κυβέρνησης. Να φύγει η κυβέρνηση Γ Παπανδρέου και όλοι

οι άλλοι υπηρέτες της νεοφιλελεύθερης – επιχειρηματικής

πολιτικής (ΝΔ - ΛΑΟΣ). Ακύρωση όλων των μέτρων και των

νόμων του κοινωνικού μεσαίωνα. Το κεφάλαιο οδηγεί την κοινωνία

και τη χώρα στη χρεοκοπία – είναι η ώρα της οργάνωσης της

παλλαϊκής αντίστασης για την ανατροπή της καπιταλιστικής

αθλιότητας και των σημερινών πολιτικών συσχετισμών. Ρήξη όχι

συναίνεση. Κάτω ο υποταγμένος συνδικαλισμός. Ανυποχώρητος

αγώνας όχι «υπεύθυνη στάση» απέναντι στα συμφέροντα του

7

ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ - ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ - ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ - ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ - ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ

μεγάλου κεφαλαίου ηγεσίες, ο απεγκλωβισμός από τα κόμματα

και τις κυβερνήσεις που το υπηρετούν, αλλά και τις δυνάμεις που

επιχειρούν να εγκλωβίσουν την πάλη μας στο στόχο «ανατροπής

της κυβέρνησης του μνημονίου», όπως προηγουμένως στο

αποπροσανατολιστικό σύνθημα για «ανατροπή της κυβέρνησης

Καραμανλή απ’ τα κάτω και αριστερά». Είναι οι δυνάμεις των

ΑΝΤΑΡΣΥΑ - ΣΥΡΙΖΑ που στηρίζουν σταθερά και από κοινού

το πλαίσιο της Αριστερής Πρωτοβουλίας, σε κάθε Γ.Σ. του

Σωματείου απέναντι στη πρόταση της ΕΣΑΚ και κρατούν

φαινομενικά «ίσες αποστάσεις» ανάμεσα στη ΓΣΕΕ της ταξικής

συνεργασίας, της υποταγής στον ευρωμονόδρομο και στο

ΠΑΜΕ.

Το συγκεκριμένο συνοθύλευμα ακολουθούσε στη πράξη

το προηγούμενο διάστημα γραμμή «κριτικής συνύπαρξης» με

τη ΓΣΕΕ και κατηγορούσε το ΠΑΜΕ για διασπαστική τακτική.

Τώρα μπροστά στη πλήρη χρεοκοπία της συνδικαλιστικής

αριστοκρατίας της ΓΣΕΕ προσαρμόζει την παρέμβαση του

αξιοποιώντας την ετερόκλητη «Πρωτοβουλία πρωτοβάθμιων

Σωματείων» με στόχο να ανακόψει τη δυναμική συσπείρωσης

του ΠΑΜΕ.

εκδήλωσης και της έντασης της κρίσης. Ανεξάρτητα

απ’ τις διάφορες παραλλαγές, κανένας «μηχανισμός» δεν

μπορεί να αντιμετωπίσει ούτε την αιτία εκδήλωσης της κρίσης

υπερσυσσώρευσης, ούτε την ανισόμετρη ανάπτυξη στο

εσωτερικό της Ευρωζώνης. Η αστική πολιτική επιχειρεί

να ελέγξει , ως προϋπόθεση για την έξοδο από την

κρίση, την έκταση της απαξίωσης -καταστροφής

κεφαλαίου που έχει υπερσυσσωρευθεί και δεν μπορεί

να διασφαλίσει ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους. Σε

αυτό το έδαφος οξύνεται η διαπάλη διαφορετικών τμημάτων

του κεφαλαίου για τον επιμερισμό των βαρών της κρίσης, η

διαπάλη εντός της Ευρωζώνης για τους όρους του μηχανισμού

διάσωσης - ελεγχόμενης χρεοκοπίας κρατών - μελών της ΕΕ

και οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις.

Το εργατικό λαϊκό κίνημα οφείλει να

βαδίσει το δρόμο της αποδέσμευσης απ’ την ΕΕ

με Λαϊκή εξουσία. Η κοινωνική - κρατική ιδιοκτησία

στα μέσα παραγωγής, με κεντρικό επιστημονικό

σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο, είναι μονόδρομος

για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας. Προϋπόθεση

αποτελεί η απαλλαγή του συνδικαλιστικού κινήματος από

τις συμβιβασμένες και υποταγμένες στα συμφέροντα του

Aγωνιστική Συνεργασία Μισθωτών Τεχνικών

ΚΑΤΩ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ. ΠΑΛΛΑΪΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΑΓΡΙΑ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΔΝΤ - ΕΕ - ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ - ΟΛΙΓΑΡΧΙΑΣ

Παράδοση άνευ όρων όλων των εργαζομένων ζήτησε

η Tρόικα και η υπόδουλη και εξαρτημένη κυβέρνηση του

ΠAΣOK. H τρίτη δόση του δανείου των 110 δισ. ευρώ (το

μεγαλύτερο ποσό που δανείστηκε χώρα από τ’ αρπακτικά

του ΔNT) συνοδεύεται από συγκεκριμένες και νέες αντιλαϊκές

δεσμεύσεις των υποταγμένων. H κυβέρνηση δεσμεύεται ότι

μέχρι το Mάρτη θ’ ανατρέψει πλήρως τις συλλογικές συμβάσεις

και κάθε μορφή συλλογικής διαπραγμάτευσης ανοίγοντας την

πόρτα στην κόλαση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Eπίσης,

υποσχέθηκε να προχωρήσει σε νέο σφαγιασμό των μισθωτών

σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, να αναμορφώσει σε καθεστώς

αγοράς και στρατοπέδου τις ΔEKO, να ξεπουλήσει όσο-όσο

τη δημόσια περιουσία και να θεμελιώσει γερά τον εργασιακό

μεσαίωνα, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.

Tο ευρωπαϊκό κεφάλαιο στον ανελέητο

ανταγωνισμό με τις HΠA, Iαπωνία αλλά και την ανερχόμενη

καπιταλιστική Kίνα επιδιώκει να γίνει κερδοφόρο τσακίζοντας

την εργατική δύναμη, συντρίβοντας κατακτήσεις, λεηλατώντας

δικαιώματα.

τακτική του ΠAME των ξεχωριστών κινητοποιήσεων αποτελεί

ένα ακόμα εμπόδιο, το οποίο μπορεί να αντιμετωπισθεί μόνο

με την αύξηση της πίεσης των εργαζομένων για ενωτικούς

αγώνες. Έχει ιδιαίτερη σημασία, για να ξεπεραστούν οι

παραπάνω δυσκολίες στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και

για να μπορέσει ένας ευρύτερος εργατικός κόσμος να βγει

στο προσκήνιο να ενισχυθεί κάθε απεργιακός αγώνας και

συλλαλητήριο που γίνεται.

Xρειαζόμαστε τώρα την ανασυγκρότηση και

ενότητα των εργαζομένων. Ως Αγωνιστική Συνεργασία

Μισθωτών Τεχνικών, θ’ αγωνιστούμε μ’ όλες τις δυνάμεις μας

για:

• Για την υπογραφή αξιοπρεπούς ΣΣΕ ενάντια στην

μόνιμη λιτότητα και την εκμετάλλευση των εργαζόμενων. Για

ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς που να σπάνε την πολιτική

της λιτότητας και της «εργασιακής ειρήνης».

• Για κανονικές προσλήψεις όλων των συναδέλφων

που παρέχουν εξαρτημένη εργασία με συμβάσεις εργασίας

αορίστου χρόνου.

• Ενάντια στην ανεργία και τα κλεισίματα των

επιχειρήσεων.

• Ενάντια στην περιστολή των ασφαλιστικών

δικαιωμάτων και τη λογική της ανταποδοτικότητας και την

επιχειρηματικότητας στην κοινωνική ασφάλιση.

• Ενάντια στα «συγχρηματοδοτούμενα» έργα και την

υποταγή του πλαισίου παραγωγής των τεχνικών έργων στη

κερδοφορία του κατασκευαστικού και τραπεζικού κεφαλαίου.

Oι «δέκα μεγάλες προκλήσεις» που εκφωνήθηκαν

καθ’ υπαγόρευσιν της Tρόικας και του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού

δεν αφήνουν τίποτα όρθιο :1. Διαχείριση και έλεγχος δημοσίων

δαπανών. 2. Aντιμετώπιση της φοροδιαφυγής. 3. Mείωση

ελλείμματος - δημόσιων οργανισμών. 4.Mεταρρύθμιση

δημόσιου τομέα. 5. Aντιμετώπιση σπατάλης στο χώρο

της Yγείας. 6. Eργασιακές σχέσεις. 7. Aπελευθέρωση

επαγγελμάτων. 8. Eπιχειρηματικό περιβάλλον και ανάπτυξη. 9.

Xρηματοπιστωτικός τομέας. 10. Aποκρατικοποιήσεις.

Mπροστά μας υπάρχουν δύο δρόμοι. Ή θα

συντριβούμε ή θ’ αντισταθούμε.

Kι επειδή τρίτος δρόμος δεν εφευρέθηκε, οι συμβιβασμένες

ξέπνοες και λιγόψυχες ηγεσίες σε ΓΣEE/AΔEΔY πρέπει να

παραμεριστούν.

Tα νέα βάρβαρα αντεργατικά μέτρα κυβέρνησης και

τρόικας που πρόσφατα ανακοινώθηκαν προκαλούν την οργή και

την αγανάκτηση των εργαζομένων, που συνειδητοποιούν πως

τίποτα δεν πρόκειται να μείνει όρθιο αν δεν υπάρξει έμπρακτη

μαζική αντίσταση στα σχέδια κυβέρνησης – ολιγαρχίας – EE

- ΔNT.

Oι εργαζόμενοι για να παλέψουν ενάντια στην

αντιλαϊκή επιδρομή είναι υποχρεωμένοι να ξεπεράσουν το

εμπόδιο των ανώτερων συνδικαλιστικών ηγεσιών. Xρειάζεται

μέσα από αποφάσεις συνδικάτων και με το συντονισμό τους

να ξεδιπλώσουν ένα μαζικό αγώνα. Έναν αγώνα ενωτικό που

να συσπειρώνει όσο το δυνατόν περισσότερους εργαζόμενους

σε μια ενιαία κινητοποίηση. Aπό την άποψη αυτή, η διασπαστική

ΕΣΑΚ Μισθωτών Τεχνικών

ΩΡΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ ΜΕ ΤΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ

Πόλεμο χωρίς όρια και σταματημό έχει εξαπολύσει το

μαύρο μέτωπο κεφαλαίου, κυβέρνησης και τρόικας ενάντια

στο σύνολο της εργατικής τάξης και του λαού. Η επίθεση αυτή

έχει στρατηγικό χαρακτήρα, αποσκοπεί στη θωράκιση της

κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, μέσω της υποτίμησης,

της απόλυτης μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης. Σε

αυτό συμβάλλει η διόγκωση της ανεργίας, εκεί αποσκοπούν

η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων με ότι συνεπάγεται

για μισθούς και εργασιακά δικαιώματα, η μείωση συντάξεων με

παράταση της εργασίας ως τα ‘70, η περικοπή δικαιωμάτων

σε Υγεία –Πρόνοια, η επιμήκυνση του χρόνου εργασίας χωρίς

πληρωμή υπερωριών, η περαιτέρω πλήρης ελαστικοποίηση της

εργασίας, η διευθέτηση χρόνου εργασίας με μείωση μισθού,

η επιδότηση εργοδοτών για πρόσληψη ανέργων. Η επίθεση

είναι ταυτόχρονη κι ενιαία, τόσο στους εργαζόμενους

του ιδιωτικού, όσο και του δημοσίου τομέα. Ακολουθεί

νέο κύμα φοροεπιδρομής με αύξηση έμμεσων και άμεσων

φόρων για το λαό και νέες φοροαπαλλαγές προς το κεφάλαιο

με τη μείωση των φορολογικών συντελεστών (από 24%

σε 20%), με τη διαγραφή χρεών προς το δημόσιο, με

φοροαπαλλαγές και ζεστό χρήμα προς τους μονοπωλιακούς

ομίλους όπως προβλέπει ο νέος επενδυτικός νόμος. Ο νέος

γύρος ιδιωτικοποιήσεων και εκποίησης λαϊκής περιουσίας και η

απελευθέρωση των «κλειστών επαγγελμάτων», παραδίδει νέα

πεδία κερδοφορίας στα μονοπώλια.

Οι εξελίξεις εντός και εκτός Ε.Ε., με γενικευμένη

εφαρμογή της πολιτικής «Μνημονίου διαρκείας», στο σύνολο

των χωρών ανεξάρτητα από το ύψος του κρατικού χρέους,

η πρόσφατη ένταξη στο Μηχανισμό Στήριξης της Ιρλανδίας,

αποδεικνύουν τον αποπροσανατολιστικό, για τα λαϊκά

συμφέροντα, χαρακτήρα της συζήτησης περί «κρίσης χρέους»

που δήθεν αποτελεί ελληνική «ιδιαιτερότητα». Οι αστικές και

οπορτουνιστικές δυνάμεις που εστιάζουν στο χρέος

σκόπιμα αποκρύπτουν τις αιτίες της υπερχρέωσης

διεθνώς: τη στέρηση κρατικών εσόδων και την

κρατική διάσωση των μονοπωλιακών ομίλων λόγω της

8

Στις 15 Δεκέμβρη χιλιάδες εργαζόμενοι απεργοί διαδήλωσαν παρά το συνεχές κλίμα φόβου που καλλιεργεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Οι δρόμοι της Αθήνας πλημμύρισαν και σε πείσμα της ηγεσίας της ΓΣΕΕ που δεν καλεί σε κινητοποιήσεις διότι ο κόσμος «δεν ανταποκρίνεται».

Όταν η διαδήλωση βρισκόταν στο Σύνταγμα η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ επέλεξε για ακόμη μια φορά να τη χτυπήσει αλύπητα, δείχνοντας παράλληλα το φόβο που τη διακατέχει και αυτή καθώς και τους πολιτικούς συμμάχους της ΝΔ και ΛΑΟΣ, αλλά και τον φόβο των διεθνών «εταίρων» ΕΕ και ΔΝΤ, από τη λαϊκή οργή που ξεχειλίζει.

Ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων Σωματείων που πρωτοστάτησε στην οργάνωση της διαδήλωσης χτυπήθηκε επίσης άγρια από τις δυνάμεις της καταστολής. Με ανακοίνωση του την προηγούμενη ημέρα είχε αναδείξει ότι σε περίπτωση που η αστυνομία χτυπήσει την πορεία, υπεύθυνος της καταστολής δεν είναι άλλος εκτός από την κυβέρνηση και το υπουργείο ΠΡΟΠΟ. Στη συμβολική του προσπάθεια να καταλάβει τα γραφεία της ΓΣΕΕ στην Πατησίων οι δίτροχοι δολοφόνοι των ομάδων ΔΙΑΣ και ΔΕΛΤΑ όρμηξαν στο πλήθος προσπαθώντας να διαλύσουν την πορεία.

Η απεργιακή κινητοποίηση της 15ης Δεκέμβρη ήταν μία ημέρα που έδειξε πολλά. Ήταν η αρχή ενός δρόμου αγώνα. Ενός δρόμου που απαιτεί την οργάνωση του εργατικού κινήματος σε ισχυρές και λαϊκές βάσεις, ενός δρόμου που θα δώσει κατεύθυνση στην τεράστια λαϊκή δυσαρέσκεια ώστε να γίνει δύναμη ανατροπής.