ROBERT MAICHER MAŁY PABLO I DWIE ŚWINKI - … · Któregoś dnia, przesiadując kolejne...

ROBERT MAICHER

MAŁY PABLO I DWIE ŚWINKI

Poleca:

SuperKid.pl

Zapewnij dzieciom dobry start!

© Copyright by Robert Maicher

Data: 03.02.2008

Tytuł: Mały Pablo i dwie świnki

Autor: Robert Maicher

Wydanie I

Seria: Edukacja finansowa dla dzieci.

Ilustracje: PolaGreg

Skład: Robert Maicher

Robert Maicher

WWW: www. robertmaicher.pl

EMAIL: [email protected]

Wszelkie prawa zastrzeŜone.

All rights reserved.

Bajka ma charakter edukacyjny i jest pierwszą z serii dziesięciu bajek. W swoim

założeniu mają one pomóc rodzicom w edukacji finansowej dziecka, która powinna stać

się ważnym elementem wychowania każdego młodego człowieka. Ponieważ ten rodzaj

edukacji jest pomijany w szkołach, na rodzicu spoczywa odpowiedzialność za

przygotowanie swojego dziecka do świadomego kształtowania własnej sytuacji

materialnej.

Każda z bajek poświęcona jest jednemu tematowi z zakresu edukacji finansowej

i stanowi doskonały zaczątek do rozmowy z dzieckiem i rozbudzenia w nim pierwszych

przemyśleń na temat pieniędzy.

Więcej o autorze na: www.robertmaicher.pl

Niniejsza książka jest za darmo. Autor wyraża zgodę na jej powielanie, kopiowanie

i rozpowszechnianie w dowolnej ilości. Autor nie wyraża zgody na wykorzystywanie

książki lub jakiegokolwiek jej fragmentu do celów komercyjnych, zarobkowych, itd.

MAŁY PABLO I DWIE ŚWINKI – Robert Maicher str.3

www.robertmaicher.pl Dawno, dawno temu, za siedmioma górami, za siedmioma lasami,

za siedmioma rzekami, żył sobie Mały Pablo.

Mały Pablo był bardzo wesołym dzieckiem. Lubił się bawić

z innymi dziećmi we wszystkie gry i zabawy. Chętnie chodził do szkoły.

Na każdej przerwie między lekcjami grał w piłkę na boisku z kolegami.

Zawsze był pogodny i uśmiechnięty…

Copyright © by Robert Maicher


www.robertmaicher.pl

Ze szkoły biegł do domu co sił w nogach – by zdążyć na pyszny obiad.

Jego mama był wyśmienitą gospodynią. Już z daleka można było wyczuć

w powietrzu woń przygotowanego posiłku. Wtedy biegł jeszcze szybciej.

I tak Mały Pablo nie miałby żadnych zmartwień, gdyby nie ten

przepiękny tornister, który widział miesiąc temu na wystawie. Bardzo mu

się podobał. Był kolorowy, miał z każdej strony po dwa szkiełka

odblaskowe w kształcie lwa. Śnił o nim co noc. Niestety jego rodziców nie

było stać na tak drogi tornister, a Mały Pablo każdy grosz,

który otrzymał w prezencie na urodziny albo od dziadka, natychmiast

wydawał na lody i cukierki.

Gdy kolejny raz przechodził koło sklepu, gdzie na wystawie wisiał jego

wymarzony tornister, Mały Pablo powiedział: - Muszę coś zrobić, by go

mieć!

Wracając do domu, ciągle myślał, co tu zrobić, by zdobyć pieniążki na

jego zakup. I nagle wykrzyknął: - Już wiem!

Wpadł do domu i nawet nie ucałował mamy, która jak co dzień czekała

na niego z obiadem. Tym razem było to jego ulubione danie: makaron

z sosem bolońskim oraz kompot truskawkowy.

Pobiegł co sił na strych i czegoś szukał. Wszystko przewracał do góry

nogami, zaglądał do każdej szafy, aż w końcu rzekł: - Mam was,

znalazłem!




Co znalazł Mały Pablo? Jak myślisz, czego szukał na strychu?

Szukał i znalazł dwie świnki-skarbonki. Były trochę zakurzone, ale gdy

je wypolerował, lśniły jak nowe i były najbardziej błyszczącymi

skarbonkami na Świecie.




Ale do czego potrzebujesz aż dwóch skarbonek kochanie? – zapytała

mama. – Czy nie wystarczy ci jedna?

Mały Pablo po chwili namysłu odpowiedział: - Mamo, nie chcę wydawać

wszystkich pieniędzy natychmiast na lody i cukierki, bo nie mam później

na nic innego. Z drugiej strony nie chcę oszczędzać wszystkich pieniędzy

w skarbonce. Dlatego postanowiłem, że wszystko, co dostanę, będę dzielił

na dwie połowy.

Mama była pod wrażeniem tego, co mówił do niej jej syn,

a on kontynuował: - Od dziś, za każdym razem, gdy dostanę 10zł, to 5zł

wrzucę do pierwszej skarbonki, a drugie 5zł do drugiej skarbonki.

Gdy będę chciał kupić sobie cukierki, wyciągnę pieniążki tylko

z pierwszej skarbonki, a gdy zechcę kupić coś droższego, np. plecak,

czy książki, wezmę pieniążki z tej drugiej.




Mały Pablo był dumny z siebie i - mówiąc to wszystko - miał niesamowity

błysk w oczach. Jego mama też była pod wrażeniem - tak bardzo, że

natychmiast wyciągnęła z portfela dwie monety po 5zł i wrzuciła po

jednej do każdej świnki-skarbonki.

Od tej pory Mały Pablo czynił zawsze tak, jak postanowił: nie wydawał

natychmiast wszystkich pieniędzy na lody i cukierki, ale połowę wrzucał

do jednej, a pozostałą część do drugiej świnki-skarbonki…

Dzięki temu już za kilka miesięcy z własnych oszczędności mógł sobie

kupić wymarzony tornister, a teraz pewnie uczy w szkole inne dzieci, jak

oszczędzać za pomocą dwóch świnek-skarbonek.


ROBERT MAICHER

MAŁY PABLO I PIRACKI OKRĘT

Poleca:

SuperKid.pl

Zapewnij dzieciom dobry start!

© Copyright by Robert Maicher

Data: 22.02.2008

Tytuł: Mały Pablo i piracki okręt


Wydanie I

Seria: Edukacja finansowa dla dzieci.

Ilustracje: PolaGreg

Skład: Robert Maicher

Robert Maicher

WWW: www. robertmaicher.pl


Wszelkie prawa zastrzeŜone.


Bajka ma charakter edukacyjny i jest drugą z serii dziesięciu bajek. W swoim założeniu

mają one pomóc rodzicom w edukacji finansowej dziecka, która powinna stać się

ważnym elementem wychowania każdego młodego człowieka. Ponieważ ten rodzaj

edukacji jest pomijany w szkołach, na rodzicu spoczywa odpowiedzialność za

przygotowanie swojego dziecka do świadomego kształtowania własnej sytuacji

materialnej.

Każda z bajek poświęcona jest jednemu tematowi z zakresu edukacji finansowej

i stanowi doskonały zaczątek do rozmowy z dzieckiem i rozbudzenia w nim pierwszych

przemyśleń na temat pieniędzy.

Więcej o autorze na: www.robertmaicher.pl

Niniejsza książka jest pozycją darmową. Autor wyraża zgodę na jej powielanie,

kopiowanie i rozpowszechnianie w dowolnej liczbie. Autor nie wyraża zgody na

wykorzystywanie książki lub jakiegokolwiek jej fragmentu do celów komercyjnych,

zarobkowych, itd.

MAŁY PABLO I PIRACKI OKRĘT – Robert Maicher str. 3

www.robertmaicher.pl Dawno, dawno temu, za siedmioma górami, za siedmioma lasami,

za siedmioma rzekami, żył sobie Mały Pablo.

Mały Pablo był bardzo wesołym dzieckiem i wielkim marzycielem.

Szczególnie, gdy usłyszał cokolwiek na temat piratów i ich pirackich

statków. Mieszkał w małej, nadmorskiej wiosce rybackiej, w której pełno

było opowieści o skrzyniach pełnych złota, srebra i diamentów.

Gdy tylko miał chwilę wolnego czasu, uwielbiał przesiadywać w porcie.

Podziwiał tam wszystkie wpływające i wypływające okręty oraz słuchał

niekończących się nigdy opowieści starych marynarzy o piratach. Nic nie

rozpalało tak bardzo wyobraźni Małego Pablo jak huk armat, brzęk

skrzyżowanych mieczy i mknące przez morza i oceany floty okrętów.




Któregoś dnia, przesiadując kolejne popołudnie w porcie, gdy już słońce

za chwilę miało schować się na horyzoncie i gdy morze mieniło się

w kolorach czerwonym, pomarańczowym i fioletowym, Mały Pablo

postanowił: - Zbuduję sobie swój własny, mały okręt!

Wyciągnął z tornistra kawałek kartki, ołówek i zaczął szkicować swój

żaglowiec. Z opowieści o „Kapitanie Hooku” zaczerpnął pomysł, by jego

piracki okręt miał aż trzy maszty. - Dzięki dużej liczbie żagli i małemu

zanurzeniu w wodzie, mój statek będzie bardzo szybki i zwrotny – myślał

Mały Pablo.

Jeszcze tylko zaprojektował dwa duże skośne żagle, dzięki którym okręt

bez problemów mógł pływać przy prawie każdej pogodzie i już projekt był

gotowy.

Mały konstruktor ledwo skończył szkicować swój okręt, a już oczami

wyobraźni widział go, jak mknie po wodzie.

Mały Pablo pobiegł co sił w nogach do przydomowego warsztatu ojca

i zabrał się do roboty. Od tego dnia, po każdym powrocie ze szkoły,

godzinami przesiadywał w warsztacie ojca i pracował nad swoim

okrętem.

Po dwóch tygodniach jego mały żaglowiec był już gotowy. Pełen nadziei

zaniósł go do portu i postawił na wodzie. Statek jednak nie ruszył.

Postawił go w kilku innych, bardziej wietrznych miejscach. Statek nadal

nie ruszył.




Zawiedziony trochę chłopak postanowił swój okręt przerobić.

Po tygodniu, po dokonaniu zmian, znowu wrócił do portu, postawił

trójmasztowca na wodzie i…. Tym razem okręcał się ciągle w kółko,

zamiast płynąć do przodu. Mały Pablo był bardzo rozczarowany. Ponad

miesiąc pracował nad swoim okrętem, a on nadal nie chciał pływać. - Co

zrobiłem źle, że mój okręt nie płynie? – zastanawiał się.

Zrezygnowanego chłopca zauważył pewien stary marynarz. Mały Pablo

często go widział, jak przesiadywał w porcie paląc fajkę. – Dlaczego jesteś

taki smutny? - zapytał stary marynarz. Młody konstruktor statku, który

nie chciał pływać, opowiedział mu całą historię.

Na to stary marynarz odpowiedział: - A ty w ogóle znasz się na

budowaniu statków? Robiłeś to już kiedyś? Pytałeś kogoś o radę, kto się

na tym zna? Mały Pablo tylko kiwał głową, że nie.




Stary marynarz się tylko uśmiechnął i powiedział: - Zapamiętaj chłopcze

dobrze to, co Ci teraz powiem, jeżeli chcesz coś w życiu osiągnąć: jeżeli

chcesz coś zrobić lub się czegoś nauczyć, ucz się od kogoś, kto się na tym

dobrze zna. Starzec kontynuował: - jeżeli chcesz upiec chleb, zapytaj

o radę piekarza, a nie drukarza. Jeżeli chcesz zbudować dom, zapytaj

o pomoc murarza i dekarza, a nie rolnika. Tak samo jest ze statkami:

chcesz zbudować szybki i zwinny okręt, więc pytaj o radę konstruktora

statków.

Mały Pablo zrozumiał co mówił do niego stary marynarz i zapytał:

- A gdzie mogę znaleźć osobę, która zna się na budowaniu statków, by mi

pomogła? Starzec odpowiedział: - Masz szczęście młody chłopcze. Mój

dziadek budował najszybsze okręty na świecie, mój ojciec budował

największe okręty na świecie, a ja przez całe życie budowałem najszybsze,

największe i najbardziej zwrotne okręty na świecie. Pomogę ci…

W ten oto sposób Mały Pablo codziennie po południu przesiadywał

w porcie ze starym marynarzem, który wiedział o morzu, statkach

i piratach chyba wszystko. Uczył go budowy okrętów. Tłumaczył,

z jakiego drewna je budować, jakie mają mieć proporcje, jak wielkie

maszty i ile żagli.

Po miesiącu Mały Pablo, wiedząc już trochę więcej o konstrukcji statków,

zbudował całkiem nowy. Razem ze starym marynarzem wodowali go

podczas pięknego zachodu słońca. Wiatr w porcie nie był wcale silny,

a mimo tego jego okręt mknął po wodzie bardzo szybko.




Mały Pablo był zadowolony z siebie i swojego małego okrętu. Był

szczęśliwy i wdzięczny za to, czego się mógł nauczyć. Najbardziej jednak

zapamiętał pierwszą lekcję starego marynarza: - jeżeli chcesz coś zrobić

lub się nauczyć, ucz się od kogoś, kto się na tym dobrze zna.


ROBERT MAICHER

MAŁY PABLOI TRZY WRÓBLE

Poleca:

SuperKid.pl Zapewnij dzieciom dobry start!

Darmowa publikacja dostarczona przez

Wydawnictwo Złote Myśli

Niniejsza publikacja może być kopiowana oraz dowolnie

rozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej przez

Wydawcę. Zabronione są jakiekolwiek zmiany w zawartości

publikacji bez pisemnej zgody wydawcy. Zabrania się jej

odsprzedaży, zgodnie z regulaminem Wydawnictwa Złote Myśli.

© Copyright for Polish edition by Robert Maicher & ZloteMysli.pl

Data: 19.03.2008

Tytuł: Mały Pablo i trzy wróble


Ilustracje: Pola Greg

Korekta: Anna Popis-Witkowska

Skład: Teresa Kopp

Dystrybucja w Internecie, za zgodą Autora:

Internetowe Wydawnictwo Złote Myśli Sp. z o. o.

ul. Daszyńskiego 5

44-100 Gliwice

WWW: www.ZloteMysli.pl


Wszelkie prawa zastrzeżone.


mailto:[email protected]

http://www.zlotemysli.pl/osci,1/


http://www.zlotemysli.pl/osci,1/?c=regulamin

http://www.zlotemysli.pl/osci,1/?c=regulamin


Bajka ma charakter edukacyjny i jest trzecią z serii dziesięciu bajek,

które z jednej strony – mają uzmysłowić rodzicom, iż bardzo waż-

nym elementem edukacji dzieci jest również edukacja finansowa.

Niestety – ten rodzaj edukacji, mimo iż dotyczy każdego człowieka,

jest pomijany w szkołach.

Z drugiej strony – zaproponowano w treści bajki konkretne rozwią-

zanie, które pozwala w miły sposób zachęcić dziecko (już od naj-

młodszych lat) do pierwszych przemyśleń na temat pieniędzy.

Więcej o Autorze i jego książce „Truskawkowy milioner – prawdziwa

historia Milionera: od zbieracza truskawek do pierwszego miliona

w wieku 26 lat” – na www.robertma icher.pl .

Niniejsza książka jest pozycją darmową. Autor wyraża zgodę na jej

powielanie, kopiowanie i rozpowszechnianie w dowolnej liczbie. Au-

tor nie wyraża zgody na wykorzystywanie książki lub jakiegokolwiek

jej fragmentu do celów komercyjnych, zarobkowych itd.

http://www.robertmaicher.pl/

http://zostac-milionerem.zlotemysli.pl/osci,1/

MAŁY PABLO I TRZY WRÓBLERobert Maicher ● str. 4

Mały Pablo i trzy wróbleMały Pablo i trzy wróble

Dawno, dawno temu, za siedmioma górami, za siedmioma lasami, za

siedmioma rzekami, żył sobie Mały Pablo.

Mały Pablo był bardzo wesołym dzieckiem i wielkim marzycielem.

Mieszkał w małej, nadmorskiej wiosce rybackiej, w której pełno było

opowieści o skrzyniach pełnych złota, srebra i diamentów. Dokładnie

tydzień temu skończył budować swój kolejny mały okręt piracki.

Uwielbiał to robić.

Któregoś dnia, gdy przesiadywał na nadmorskiej przystani, zauważył

Starego Marynarza łowiącego ryby i podszedł do niego. To właśnie

on pomógł kiedyś Małemu Pablo zbudować jego pierwszy statek. Na-

uczał go wszystkiego, co o nich wiedział.

Copyright by Wydawnictwo Złote Myśli & Robert Maicher



— Dzień dobry — zawołał już z daleka chłopiec.

— Ach, to ty… — odpowiedział Stary Marynarz, wyciągając z ust dy-

miącą mocno fajkę. Zaczęli rozmawiać o okrętach, o życiu i spierać

się, jak najlepiej upiec rybę na ognisku.

W którymś momencie Stary Marynarz zapytał chłopca:

— Czy wiesz, dlaczego udało ci się zbudować twój pierwszy mały

okręt piracki?

Mały Pablo bez długiego zastanawiania się odpowiedział:

— Dlatego, że mój tata nauczył mnie posługiwać się młotkiem i piłą

do drewna?

Starzec się uśmiechnął i odparł:

— To na pewno też ci pomogło, ale udało ci się, bo nie jesteś taki, jak

pewien wróbel

Tym razem chłopiec już nic nie rozumiał.

„Co ja mam wspólnego z wróblami? Przecież nie jestem ptakiem” —

myślał Pablo.

Stary Marynarz zauważył zakłopotanie na twarzy młodego przyjacie-

la i powiedział:




— Opowiem ci bajkę o trzech wróblach, a ty słuchaj uważnie, bo na

koniec zadam ci pytanie.

I zaczął opowiadać:

— W nocy była przerażająca ulewa! Lało jak z cebra. Grzmoty rozle-

gały się co chwila, a błyskawice raz po raz przeszywały niebo. Na

szczęście rankiem wszystko się uspokoiło: ucichły wiatry, wyjrzało

słonko, zrobiło się ciepło i przyjemnie. Wszędzie było pełno nowych

kałuż, więc trzy wróble postanowiły się w nich wykąpać. Po kąpieli,

chcąc się wysuszyć i wygrzać na słońcu, usiadły na grubej gałęzi i roz-

mawiały między sobą — snuł swoją opowieść Stary Marynarz, a Mały

Pablo ciągle słuchał. — Trajkotały o wszystkim: o pogodzie, o wczo-

rajszej burzy, o tym, ile który złapał wczoraj dżdżownic, i o tej pysz-

nej bułce znalezionej trzy dni temu na przystani. W którymś momen-

cie jeden z wróbli powiedział do kolegów na gałęzi, że już się wygrzał

i odlatuje. Teraz ja pytam ciebie — powiedział Stary Marynarz. — Ile

wróbli zostało na gałęzi?

Mały Pablo odrzekł:

— Jeżeli na gałęzi siedziały trzy wróble, a jeden odleciał, to odpo-

wiedź jest prosta: zostały dwa

Starzec odrzekł w sposób zdecydowany:

— Zła odpowiedź.

— Dlaczego? Przecież były trzy wróble, a jeden odleciał — zdziwił się

Mały Pablo.




— Główny bohater mojej opowieści, czyli trzeci wróbel, jedynie po-

wiedział, że chce odfrunąć, ale wcale nie odfrunął i pewnie dalej tam

siedzi — wyjaśnił Stary Marynarz.

— Widzisz — kontynuował Starzec — ludzie bardzo często zachowują

się jak ten trzeci wróbel: mówią, że chcą coś zrobić, ale tego nie ro-

bią, narzekają, że coś im się nie podoba, ale nie próbują tego zmie-

nić, dzielą się z innymi swoimi marzeniami, ale nie starają się ich

spełnić. Ty na szczęście nie zachowałeś się jak trzeci wróbel. Nie tyl-

ko mówiłeś, że chcesz zbudować swój mały okręt piracki, ale go na-

prawdę budowałeś. Właśnie dlatego ci się udało.

Mały Pablo był tak bardzo pod wrażeniem nauki płynącej z bajki

o trzech wróblach, że nie mówił nic, tylko słuchał.




— Jeżeli chcesz w życiu coś osiągnąć — kontynuował Stary Marynarz

— nigdy nie możesz zachowywać się jak trzeci wróbel. Nieważne, kim

chcesz w życiu zostać i co chcesz robić. Możesz być, kim zechcesz,

i możesz osiągnąć absolutnie wszystko, jeżeli tylko zamiast rzucać

słowa na wiatr, niczym trzeci wróbel, będziesz faktycznie działał.




Truskawkowy Milioner – Robert Maicher

Prawdziwa historia milionera – od zbierania truskawek

do pierwszego miliona w wieku 26 lat

Poznaj młodego człowieka, pochodzącego z małej miejscowości, lecz

mającego wielkie marzenia! Poprzez wiele prób i błędów niemal sa-

modzielnie poznawał prawa prowadzące do finansowej niezależno-

ści. Swoją wiedzą i doświadczeniem pragnie podzielić się z Tobą – by

Twoja droga do sukcesu była łatwiejsza. A wiadomo – sukcesu najle-

piej uczyć się od tych, którzy sami odnieśli sukces...

Zapraszamy do pasjonującej lektury, która może odmienić Twoje ży-

cie...

http://zostac-milionerem.zlotemysli.pl









ROBERT MAICHER MAŁY PABLO I DWIE ŚWINKI - … · Któregoś dnia, przesiadując kolejne...

Documents

Transcript of ROBERT MAICHER MAŁY PABLO I DWIE ŚWINKI - … · Któregoś dnia, przesiadując kolejne...