Przezentacja FFT

34

description

Witkowski

Transcript of Przezentacja FFT

  • Zastosowanie szybkiej transfomaty Fouriera (FFT)

    Analiza Fouriera jest czsto stosowanym narzdziem w analizie sygnaw. Przebieg czasowy przechowywany w zbiorze jest przeksztacany za pomoc FFTw funkcj czstotliwooci. Jest to tzw. analiza spektralna. W zalenoci od zastosowanej procedury otrzymujemy widmo amplitudowe lub gsto widmow mocy. Wspczesne komputery dokonuj FFT rzeczywicie szybko, nawet z duej iloci prbek.

    Przebieg czasowy otrzymany z przetwornika analogowo-cyfrowego jest zbiorem liczb, ktre po wymnoeniu przez wspczynniki kalibracji daj sygna w jednostkach fizycznych. Rysunek 1 przedstawia sum dwch sinusoid o rnych czstotliwociach. Poniej przedstawiono transformaty Fouriera tego sygnau. Na osi odcitych zaznaczono czstotliwo. Najwysza warto wynosi 200 Hz . Co wynika z zastosowanej czstotliwoci prbkowania rwnej 400 Hz.


  • Analiza Fouriera wybranych przebiegw czasowych

  • Szum losowy

  • Impuls Dirac'a

  • Skok jednostkowy

  • poznania natury sygnau.

    Analiza Fourierowska

    Aby przedstawi zarys teorii falek, naley powiedzie par sw o analizie Fouriera.
    Do roku 1930 do analizy czstotliwoci stosowane byy wzory Fouriera. Wykaza on, e kada funkcja o okresie

    moe by przedstawiona jako szereg

    Wspczynniki

    ,

    ,

    , wyznaczane s w nastpujcy sposb:

    Fourierowska reprezentacja funkcji jako zoenia sinusw i kosinusw znalaza szerokie zastosowanie

    (1)

    (2)

    (3)

    (4)

  • Transformata Fouriera FT

    Jest ona przydatna do analizowania czstotliwoci sygnau w pewnym przedziale czasu. Transformata polega na zmianie funkcji z zalenoci od czasu na funkcji zalec od czstotliwoci. Wtedy sygna moe by analizowany ze wzgldu na swoj czstotliwo poniewa wtedy wspczynniki Fouriera reprezentuj wkad kadej funkcji sinus i kosinus do poszczeglnych czstotliwoci. Nastpnie stosuje si transformat odwrotna aby z powrotem przeksztaci funkcje do pierwotnej postaci.
    Bardzo podobna jest dyskretna transformata Fouriera (Discrete Fourier Transforms "DFT"). Szacuje transformat Fouriera na podstawie skoczonej iloci punktw, ktre odwzorowuj zachowanie si caej funkcji.

    Windowed Fourier Transforms (WFT)
    Jeeli funkcja

    nie jest periodyczna, zoenie funkcji periodycznych nie odwzoruje jej dokadnie. Moemy jednak tak rozoy sygna, aby jego poszczeglne czci byy funkcjami okresowymi. WFT daje informacje jednoczenie o dziedzinie czasu i czstotliwoci.
    Algorytm WFT wejciowy sygna

    dzieli na przedziay, a kady z nich jest oddzielnie analizowany ze wzgldu na czstotliwo. Jeeli sygna posiada ostre przejcia, to tak dobieramy podzia, aby w miejscu tego przejcia znalaz si koniec przedziau. Procedura koczy w ten sposb, e w sposb bardziej znaczcy jest analizowany rodek przedziau nie punkty znajdujce si w okolicy koca przedziau (traktowanie punktw z pewn wag). Ostatecznie otrzymujemy lokalizacj czasow sygnau.

  • Szybka transformata Fouriera (Fast Fourier Transforms FFT)

    Wiadomo, e aproksymacja funkcji seriami punktw wymaga zastosowania w obliczeniach macierzy rzdu

    , gdzie

    jest iloci uytych punktw. Mnoenie macierzy

    wymaga wykonania

    operacji, co przy zwikszajcej si iloci punktw staje si kopotliwe. Jednake jeeli punkty rozoone s w pewien jednolity sposb, wtedy macierz taka moe zosta podzielona na kilka macierzy rzadkich, a ilo wykonywanych operacji arytmetycznych wynosi wtedy

    . Zastosowanie takiego podziau znacznie przypiesza obliczenia, std te nazwa FFT.

  • Analiza Wavelet

    W przeciwiestwie do analizy fourierowskiej, analiza falek nie wyraa badanych funkcji poprzez wielomiany, ale poprzez pewne specjalne funkcje - falki, ktre s tworzone ze staej funkcji zwanej falk macierzyst, poddanej wielokrotnym translacjom. Uzyskane w ten sposb falki maj szereg interesujcych skalowalnych waciwoci. Mona je odnosi zarwno do czasu jak i do czstotliwoci, dopuszczajc blisze zwizki pomidzy badan funkcj (funkcj reprezentowan), a jej wspczynnikami. W ten sposb uzyskano wiksz numeryczna stabilno w procesie odtwarzania funkcji.
    W praktyce celem analizy falek jest znalezienie funkcji macierzystych i sposobw ich uzyskania za pomoc metod numerycznych. Pokazano, e kade zadanie posugujce si szybk transformat Fouriera moe zosta sformuowane za pomoc falek, dajc przy tym wicej informacji przestrzennej (o miejscu pooenia) jak i czstotliwociowej. W ten sposb zamiast tworzy spektrum (natenie / czstotliwo) mona otrzyma spektrum falkowe (frequency spectrum versus wavelet spectrum). Analiza falek jest bardzo poytecznym narzdziem w analizie zmiennych przebiegw (nonstationary signals), sygnaw mocno zaszumionych (odtwarzanie oryginalnego sygnau, usuwanie zanieczyszcze).
    Falki s funkcjami, ktre zadowalaj z pewnoci matematyczne potrzeby i s uywane do reprezentowania innych funkcji lub danych. Sama idea aproksymacji nie jest przecie nowa. Na pocztku XIX w. Joseph Fourier odkry, e za pomoc superpozycji sinusw i kosinusw moe przedstawia inne funkcje. Jednak w analizie wavelet skala ktrej uywamy przygldajc si danym (skalowanie funkcji i analiza z odpowiednim dopasowaniem) gra gwn rol. Obrabiajc odpowiednie czci danych z przypisan im rozdzielczoci czy skal moemy zauway due szczegy (waciwoci) uywajc duej skali lub mae przy odpowiednio maej skali.
    Analiza wavelet polega na znalezieniu prototypu funkcji zwanej falk macierzyst (mother wavelet). Chwilowa analiza wykonywana jest ze z gry ustalon wysok czstotliwo wanie na tej funkcji prototypowej, gdy rwnoczenie na tej samej funkcji odpowiednio przeskalowanej wykonywana jest obrbka niskoczstotliwociowa. Jako, e funkcja lub sygna oryginalny moe by przedstawiony jako kombinacja liniowa wspczynnikw funkcji wavelet to w czasie wykonywania dziaa mog zosta wykorzystane jedynie te wspczynniki. Jeeli pniej dokona si wyboru najlepiej pasujcej funkcji do danych lub okroi si dane poniej zadanego progu okazuje si, e reprezentacja macierzowa tego problemu jest macierz rzadk. Ta wasno powoduje, e jest to wietne narzdzie jeeli chodzi o kompresj danych.

  • Zastosowania analizy wavelet

    Kompresja obrazw

    Metoda analizy faletkowej w celu zmniejszenia objtoci przechowywania danych

    daje bardzo dobre wyniki i dlatego jest stosowana tam, gdzie istnieje potrzeba du

    ej

    skali kompresji i dobrej jakoci rozpakowanych obrazw.

    Niech jako przykad posuy tu FBI. Biuro to przechowuje w swoich archiwach okoo

    30 milionw rnych odciskw palcw (a to przecie nie jedyne dane jakie

    posiadaj!). Zakadajc, e chcc przech

    owywa odciski palcw w komputerowej

    bazie danych, kady po okoo 0.6 Mb (256 odcieni szaroci w rozdzielczoci 500 dpi)

    to zajyby one 200 TB (!) rednio wic liczc koszt takiej przestrzeni dyskowej

    wynosiby ok. 200 milionw dolarw. Po takim przedstaw

    ieniu sprawy kompresja

    faletkowa okazuje si zbawienna ze swoj moliwoci kompresji (w niektrych

    przypadkach) 300:1. Wszystkie wic koszty i pojemnoci dyskw ulegaj znacznej

    redukcji. W 1993 roku specjalny badawczy oddzia FBI rozwin i wprowadzi me

    tod

    kompresji graficznej z przeznaczeniem dla organw cigania.

    Znacznie bardziej skomplikowane obrazy, a co za tym idzie i wiksze pod

    wzgldem zajmowanej przestrzeni dyskowej take mog by zmniejszane za pomoc

    waveletw. Wiele dziedzin ycia korzy

    sta z tej zalety

    -

    medycyna, fizyka, geologia itd.

    W wyniku kompresji drugiego czy czwartego stopnia otrzymujemy obrazy bardzo

    dobrze oddajce prawdziwy obraz. Kolejne stopnie wprowadzaj ju pewne

    zanieczyszczenia widoczne jako rozmycia.

    Odszumianie sygn

    aw

    Jednym z wielu problemw jakimi zajmuj si naukowcy jest uzyskanie dobrej jakoci sygnau (wiarygodnego) na

    podstawie sygnau niekompletnego, zaszumionego lub "uszkodzonego" w jakikolwiek inny sposb. I w tej dziedzinie

    wavelety okazay si pomo

    cne. Kilkuletnie wysiki Davida Donoho zostay zakoczone znalezieniem metody wavelet

    shrinkage and tresholding.

    Technika ta dziaa w nastpujcy sposb. Po rozoeniu funkcji za pomoc faletek, uywa si specjalnego filtru

    "uredniajcego" i filtru tworz

    cego szczegy. Niektre wspczynniki funkcji wavelet odpowiadaj elementom w danych

    tworzcych sygna. Jeeli s one dostatecznie mae mog zosta pominite bez wikszych przeszkd i nie ma to

    wpywu na oglne waciwoci badanego sygnau. Metoda progowa

    polega na przyrwnaniu do zera wszystkich

    wspczynnikw, ktre nie speniaj przyjtego warunku progowego. W wyniku dziaania algorytmu otrzymuje si sygna

    oczyszczony z szumw przy jednoczesnym zachowaniu wszystkich charakterystycznych szczegw sygna

    u (wysokie

    lub blisko pooone piki).

    (6)

    gdzie:

    jest funkcj skalujc dla funkcji podstawowej

    -

    wspczynniki falkowe (wavelet coefficie

    nts)

    Te wspczynniki musz spenia jednoczenie warunek

    (7)

    oraz

    (8)

    gdzie

    jest funkcj delta a

    indeksem lokalizacji funkcji.

    Funkcje Bazowe

    Funkcje bazowe (basis function) atwiej wytumaczy jest w przestrzeni wektorowej.

    Kady wektor na paszczynie mona wyrazi przez kombinacj wektorw

    el

    ementarnych

    i

    -

    s to wanie wektory bazowe, dlatego, e kady inny

    wektor

    mona przedstawi jako kombinacj liniow wektorw

    i

    oraz

    i

    . Dodatkow wasnoci wektorw bazowych jest to, e s one

    ortogonalne.

    Wracajc do przestrzeni funkcyjnych (zamiast wektora

    mamy funkcj

    )

    wyobramy s

    obie przykadowy ton muzyczny np. A w pewnej oktawie. Moemy ton A

    skonstruowa skadajc ze sob sinusy i kosinusy uywajc rnych amplitud i

    czstotliwoci, ktre w tym przypadku s bazowymi funkcjami, a jednoczenie s elementami

    szeregu Fouriera. Dla

    wybranych funkcji trygonometrycznych moemy dodatkowo postawi

    warunek ortogonalnoci

    -

    jak?

    -

    wybierajc odpowiednie kombinacje tych funkcji, tak aby ich

    iloczyn skalarny by rwny 0. Taki zestaw funkcji, ktre s i ortogonalne i skadaj si na

    funkcj

    s wanie ortogonalnymi funkcjami bazowymi w tym problemie.

    Natomiast scale

    -

    varying basis function (funkcje bazowe rnej skali) s funkcjami

    powstajcymi z analizy tego samego s

    ygnau lecz w rnej skali. Na przykad pewien

    odcinek

    mona podzieli na dwa

    i

    lub podobnie na cztery czy wicej

    czci. Nastpnie kady odcinek analizuje si z odpowiednio dobran skal. W ten sposb

    dostaje si dokadniejsze informacje o caym sygnale.

    Dyskretna

    transformata wavelet (DWT Discrete Wavelet Transform)

    Przeksztacenia funkcji

    -

    Mother Wavelet (skalowania i translacje) prowadz

    do zdefiniowania bazy ortogonalnej

    (5)

    Zmienne

    i

    s liczbami cakowitymi ktre skaluj i rozszerzaj proporcjonalnie funkcj wyjciow

    w ten

    sposb, aby doprowadzi do wygenerowania falek. Indeks skalujcy

    sygnalizuje szeroko falki, natomiast

    wspczynnik

    podaje jego pozycj. Zwrci naley uwag na to, e mothe

    r functions s skalowane w drugiej potdze

    i przesuwane o liczby rzeczywiste. Powoduje to, e podstawowe funkcje wavelet s interesujce ze wzgldu na swoje

    samopodobiestwo tzn. jeeli wiemy co o funkcjach mother wiemy wszystko o funkcjach bazowych.

    Aby

    rozwin nasz dziedzin danych na inn przestrze uywa si rwnania skalujcego

    Szybka transformata wavelet (The Fast Wavelet Tran

    sform)

    Macierz DWT nie jest w oglnoci macierz rzadk, wic w celu uzyskania tej waciwoci (tak jak poprzednio w

    analizie fourierowskiej) tak jak uprzednio dzielimy macierz FFT, tak teraz dzielimy macierz DWT w celu uzyskania kilku

    macierzy rzadkic

    h, wykorzystujc do tego celu wasnoci samopodobiestwa. W wyniku otrzymujemy algorytm, ktry

    wymaga wykonania jedynie

    operacji do przeksztacenia

    wymiarowego wektora. Taki algorytm nazywa si

    szybkim DWT Mallata i Daubechies.

    Pakiety Falkowe

    Transformata wavelet jest tylko skadnikiem o wiele bardziej wszechstronnych pakietw waveletowych.

    Wavelet packets to szczeglna kombinacja falek. Tworz one baz, ktra zachowuje wiele z ortogonalnoci, gadkoci i

    waciwoci lokalizacji bazowej funkcji falkowej. Wspczynniki w liniowej kombinacji s wyliczane przez powtarzajcy

    si algorytm, ktry

    kady wyliczony wspczynnik pakietu falkowego zapamituje jako jedn z gazi swojego drzewa

    analitycznego.

    Baza Form Adaptacyjnych

    Jako, e mamy do wyboru nieskoczon liczb funkcji bazowych, istnieje potrzeba znalezienia takiej funkcji, ktra

    bd

    zie najlepszym rozwizaniem w danym problemie. Do tego celu stosuje si baz form adaptacyjnych. Bazow

    funkcj adaptacyjn waveform jest najlepsza funkcja bazowa dla danej reprezentacji sygnau. Istniej pewne

    waciwoci okrelajce wybr tej funkcji:

    1

    . Szybkie obliczanie wewntrznych iloczynw z innymi funkcjami. bazowymi

    2. Szybkie skadanie (superpozycja) z innymi funkcjami bazowymi.

    3. Dobra lokalizacja przestrzenna sygnau, tzn. taka, ktra umoliwia zlokalizowanie badajcemu sygna kolejnych

    prz

    yczynkw majcych wpyw na cay sygna.

    4. Dobra lokalizacja w dziedzinie czstotliwoci, tzn. taka, e badajcy ma moliwo identyfikacji poszczeglnych

    oscylacji sygnau.

    5. Niezaleno, co oznacza, e niewiele punktw prbkowych (bazowych) odpowiada

    temu samemu fragmentowi

    badanego sygnau.

    Transformacja Fouriera

    umoliwia nam przedstawienie

    sygnau zmiennego w czasie w skali czstotliwoci.

    Kady sygna analogowy mona przedstawi w postaci

    skadowych sinusoidalnych o odpowiedniej amplitudzie,

    fazie i czstotliwoci. Potrafimy to robi dziki

    transformacji Fourie

    ra. Wynikiem transformacji jest

    transformata. Oczywicie w naszych przykadach

    bdziemy mieli do czynienia ze skoczon liczb

    skadowych czstotliwoci mierzon w rwnych

    odstpach na osi czstotliwoci

    -

    tak operacj na

    sygnale nazywamy dyskretn transf

    ormat Fouriera

    zwan DFT

    0

    0.2

    0.4

    0.6

    0.8

    1

    -2

    -1

    0

    1

    2

    sygnal x(n)

    0

    2

    4

    6

    8

    10

    12

    14

    0

    0.5

    1

    czestotliwosc w Hz

    unormowane widmo amplitudowe sygnalu x(n)

    Rysunek przedstawia ten sam sygna w skali czasu (1

    sekunda) i czstotliwoci. S to dwie sinusoidy o

    czstotliwoci 2 i 4 Hz. Jako wynik uywamy tylko

    pierwsz poow osi czstotliwoci 0

    -

    7 Hz. Wykres

    jest symetryczny w 7 Hz (p

    oowa czstotliwoci

    prbkowania).

    Jak wykona transformacj Fouriera?

    Musimy okreli pewne zaoenia:

    -

    pasmo

    -

    zakres czstotliwoci

    -

    jest ono w

    specjalny sposb ograniczone i dokonujc

    transformacji musimy zna maksymaln skadow

    czstotliwo w

    sygnale wejciowym.

    -

    dugo transformaty (ilo skadowych

    sinusoidalnych jak zamierzamy wydoby ze sygnau)

    -

    szybko prbkowania (w prbkach na sekund)

    1. Musimy dokona prbkowania sygnau.

    2. Nastpnie dla kadej skadowej generujemy sygna

    cosin

    usoidalny i sinusoidalny

    0

    0.2

    0.4

    0.6

    0.8

    1

    -2

    0

    2

    0

    0.2

    0.4

    0.6

    0.8

    1

    -1

    0

    1

    0

    0.2

    0.4

    0.6

    0.8

    1

    -1

    0

    1

    Skladowa urojona widma dla m=2

    Ja

    kie wystpuj ograniczenia?

    Prbkowanie sygnau musimy wykona z odpowiedni

    czstotliwoci, co najmniej dwa razy wiksz od

    najwikszej skadowej. Jest to tzw. kryterium

    Nyguista. Nieprzestrzeganie tego kryterium spowoduje

    powstanie aliasingu. Jest to w

    arunek konieczny

    prawidowego funkcjonowania kadego przetwarzania

    sygnau analogowego na cyfrowy. Dobrym przykadem

    jest pyta CD na ktrej dwik prbkowany jest z

    czstotliwoci 44,1 kHz, tak aby poprawnie mc

    odtworzy sygna do 20 kHz. Przykad wyst

    pienia

    aliasingu w znanym nam sygnale:

    0

    0.2

    0.4

    0.6

    0.8

    1

    -2

    0

    2

    sygnal x(n)

    0

    2

    4

    6

    8

    0

    0.5

    1

    czestotliwosc w Hz

    unormowane widmo amplitudowe sygnalu x(n)

    Rysunek przedstawia wynik DFT sygnau 2 i 4 Hz dla

    czstotliwoci prbkowania 8 Hz. Jeeli sygna, ktry

    zamierzamy transformowa, zawiera wysze skadowe

    sinusoidalne to musimy zastosowa filtry

    antyaliasingowe.

    S to ukady montowane np. w

    telefonach cyfrowych. Dwiki przekazywane przez

    telefon musz mieci si w pamie do 4 kHz i prba

    wysania do naszego rozmwcy wyszych czstotliwoci

    moe zakci przekaz.

    Drugim istotnym parametrem transformacji jest il

    o

    skadowych sinusoidalnych, ktr chcemy policzy. Ta

    ilo ma zasadniczy wpyw na zjawisko zwane

    przeciekiem.

    Sprbujmy wykona DFT dla maej iloci skadowych.

    0

    0.2

    0.4

    0.6

    0.8

    1

    -2

    0

    2

    sygnal x(n)

    0

    5

    10

    15

    0

    0.5

    1

    czestotliwosc w Hz

    unormowane widmo amplitudowe sygnalu x(n)

    Wida e skadowe nie byy liczone dla czstotliwoci

    2 i 4 Hz dlatego nie mogy si on

    e znale na skali

    czstotliwoci. Powoduje to e zostaj one

    przeniesione do ssiednich wyliczanych skadowych.

    Zjawisko to nazywamy przeciekiem.

    Przeciek moemy zminimalizowa stosujc rne metody

    np. zwikszajc ilo liczonych skadowych, dobieramy

    zn

    ane wystpujce w sygnale skadowe (np. warto

    nuty w przypadku muzyki), czy stosujc tzw. okna.

    Transformacja jest operacj czasochonn i

    wykonywanie jej na przykad w czasie rzeczywistym dla

    zoonych sygnaw (dwik Hi

    -

    Fi, obraz) wymaga duej

    mocy o

    bliczeniowej. Jest to zwizane z funkcj, ktra

    wymaga wykonania duej iloci mnoe zespolonych.

    Dokadnie ilo tych mnoe (dla DFT) wynosi N

    2

    , gdzie

    N to liczba skadowych sinusoidalnych.

    Istnieje jednak metoda pozwalajca zmniejszy liczb

    mnoe w fu

    nkcji. Metod t nazywamy szybk

    transformacj Fouriera (FFT). Redukuje ona liczb

    mnoe do NlogN. Jedynym ograniczeniem jest to e N

    musi by naturaln potg liczby 2 (2, 4, 8, 16, 32,

    64, 128, ...).

    Wnioski:

    Odkrycie Fouriera miao ogromne znaczenie d

    la

    dzisiejszej komunikacji i informatyki. Rozwj

    technologii pozwalajcej na zamian sygnaw z osi

    czasu na o czstotliwoci umoliwi powstanie

    zaawansowanych ukadw przesyania i magazynowania

    danych: kompresji, kodowania, korekty. Wpyno to

    znaczc

    o na rozwj dzisiejszej komunikacji cyfrowej i

    miao decydujcy wpyw przy projektowaniu urzdze i

    oprogramowania do: CD Audio, GSM, JPG, MP3, DVD.

    Przesyanie i gromadzenie danych w obecnych czasach

    byoby

    -

    bez tej metody

    -

    bardzo utrudnione czy wrcz

    n

    iewykonalne. Moliwo analizowania widma niektrych

    sygnaw pozwala nam rwnie zrozumie ich fizyk i

    zachowanie. Ma to niebagatelny wpyw w rnych

    dziedzinach techniki wojskowej czy medycznej.

    Transformacja Fouriera daje nam takie moliwoci jak

    pryzm

    at dla analizy widma wiata.

    Przeksztalcenie

    Z

    Przeksztalcenie

    Z

    jest, w dziedzinie czasu dyskretnego, odpowiednikiem ciaglego przeksztacenia Laplacea.

    Podczas, gdy przeksztalcenie Laplacea jast stosowane dla uproszczenia analizy ciaglych rwna

    roz

    niczkowych, przeksztalcenie

    Z

    ulatwia analiz dyskretnych rwna roznicowych. Przeksztalcenie

    Z

    dyskretnego cigu h(n) jest zdefiniowane jako:

    -

    =

    -

    =

    n

    n

    z

    n

    h

    z

    H

    )

    (

    )

    (

    gdzie z jest zmienna zespolona.

    Transformata Fouriera

    Transformata Fouriera jest oper

    acja zamiany postaci czasowej sygnalu na postac

    czastotliwosciowa. Jest to bardzo wazne narzedzie wykorzystywane przy analizie sygnalu. W

    systemach z czasem dyskretnym wykorzystuje si

    dyskretne przeksztalcenie Fouriera

    (ang.

    discrete Fourier transformatio

    n

    -

    DFT

    ), ktre jest odpowiednikiem transformaty Fouriera dla

    systemow ciaglych w czasie. Obliczanie prbek DFT odbywa si wedug nastepujacej

    zaleznosci:

    -

    =

    =

    1

    0

    )

    (

    )

    (

    N

    n

    kn

    N

    W

    n

    x

    k

    X

    przy czym k=0,1,2,...,N

    -

    1 oraz

    N

    j

    N

    e

    W

    P

    -

    =

    2

    .

    Analogicznie do DF

    T mozn zdefiniowac

    odwrotne przeksztalcenie Fouriera

    (ang. inverse

    discrete Fourier transformation

    -

    IDFT

    )

    -

    =

    -

    =

    1

    0

    )

    (

    1

    )

    (

    N

    k

    nk

    N

    W

    k

    X

    N

    n

    x

    przy czym n=0,1,...,N

    -

    1.

    Dyskretne przeksztalcenie Fouriera jest przeksztalceniem

    Z

    obliczanym dla N punktw

    oddalonych od

    siebie o ten sam kat na okregu jednostkowym

    paszczyzny

    z

    .

    Na podstawie

    2

    2

    /

    2

    2

    2

    2

    N

    N

    j

    N

    j

    N

    W

    e

    e

    W

    =

    =

    =

    P

    -

    P

    -

    poprzednie rwnanie mona zapisac w postaci:

    -

    =

    -

    =

    +

    +

    =

    1

    2

    0

    2

    1

    2

    0

    2

    )

    1

    2

    (

    )

    2

    (

    )

    (

    N

    r

    kr

    N

    k

    N

    N

    r

    kr

    N

    W

    r

    x

    W

    W

    r

    x

    k

    X

    A zatem

    )

    (

    )

    (

    )

    (

    k

    H

    W

    k

    G

    k

    X

    k

    N

    +

    =

    przy czym

    2

    )

    (

    N

    k

    G

    -

    -

    punktowe przeksztalcenie DFT parzystych punktw cigu x(n),

    2

    )

    (

    N

    k

    H

    -

    -

    punktowe przeksztalcenie DFT nieparzystych punktw cigu x(n),

    N

    j

    N

    e

    W

    P

    -

    =

    2

    .

    FFT z po

    dzialem czestotliwosciowym

    W algorytmie FFT mona rwnie rozwazac podzia cigu wyjciowego X(k). Zapiszmy

    rwnanie

    -

    =

    =

    1

    0

    )

    (

    )

    (

    N

    n

    kn

    N

    W

    n

    x

    k

    X

    w postaci:

    kn

    N

    N

    n

    k

    N

    N

    N

    n

    kn

    N

    N

    n

    k

    N

    N

    n

    N

    n

    kn

    N

    N

    N

    n

    kn

    N

    N

    n

    kn

    N

    W

    N

    n

    x

    W

    W

    n

    x

    W

    N

    n

    x

    W

    n

    x

    W

    n

    x

    W

    n

    x

    k

    X

    )

    2

    (

    )

    (

    )

    2

    (

    )

    (

    )

    (

    )

    (

    )

    (

    1

    2

    0

    2

    1

    2

    0

    )

    2

    (

    1

    0

    1

    2

    0

    1

    2

    1

    2

    0

    -

    =

    -

    =

    +

    -

    =

    -

    =

    -

    =

    -

    =

    +

    +

    =

    +

    +

    =

    +

    =

    Szybkie przeksztalcenie Fouriera (FFT)

    Szybkie przeksztalcenie Fouriera (ang. Fast Fourier Transform) zostao przedstawione w

    1965r jako bardzo wydajny algorytm implementujacy DFT. Obliczanie FFT jest o wiele

    szybsze ni obliczanie klasyczn

    ego DFT.

    FFT z podzialem czasowym

    Glowna idea na ktrej opiera si algorytm FFT, jest dekompozycja N

    -

    puktowego DFT na dwa

    niezalene N/2

    -

    punktowe preksztalcenia DFT. Pierwsze z nich zawiera jedynie prbki

    parzyste sygnalu wejsciowego, drugie natomiast

    -

    prbki nieparzyste:

    +

    =

    e

    nieparzyst

    n

    kn

    N

    parzyste

    n

    kn

    N

    W

    n

    x

    W

    n

    x

    k

    X

    _

    _

    )

    (

    )

    (

    )

    (

    Po podstawieniu n=2r dla n parzystych i n=2r+1 dla n nieparzystych otrzymujemy:

    kr

    N

    r

    N

    k

    N

    kr

    N

    r

    N

    N

    r

    r

    k

    N

    N

    r

    r

    k

    N

    W

    r

    x

    W

    W

    r

    x

    W

    r

    x

    W

    r

    x

    k

    X

    )

    )(

    1

    2

    (

    )

    )(

    2

    (

    )

    1

    2

    (

    )

    2

    (

    )

    (

    1

    2

    0

    2

    1

    2

    0

    2

    1

    2

    0

    )

    1

    2

    (

    1

    2

    0

    2

    -

    =

    -

    =

    -

    =

    +

    =

    +

    +

    =

    +

    +

    =

    Otrzymano niestety dwa wyraenia, ktre nie sa

    2

    N

    -

    punktowym

    i transformatami Fouriera,

    poniewa wystpuj czynniki

    kn

    N

    W

    , a nie

    kn

    N

    W

    2

    . Wiedzac jednak, ze

    k

    k

    N

    N

    W

    )

    1

    (

    2

    -

    =

    , moemy

    poprzednie rwnanie zapisac w postaci:

    kn

    N

    N

    n

    k

    W

    N

    n

    x

    n

    x

    k

    X

    )]

    2

    (

    )

    1

    (

    )

    (

    [

    )

    (

    1

    2

    0

    -

    =

    +

    -

    +

    =

    Dla parzystych wskaznikow k=2

    r otrzymujemy:

    rn

    N

    N

    n

    W

    N

    n

    x

    n

    x

    r

    X

    2

    1

    2

    0

    )]

    2

    (

    )

    (

    [

    )

    2

    (

    -

    =

    +

    +

    =

    natomiast dla nieparzystych wskaznikow k=2r+1:

    rn

    N

    n

    N

    N

    n

    W

    W

    N

    n

    x

    n

    x

    r

    X

    2

    1

    2

    0

    )]

    2

    (

    )

    (

    [

    )

    1

    2

    (

    -

    =

    +

    -

    =

    +

    .

    Pamietajac, ze

    rn

    N

    rn

    N

    W

    W

    2

    2

    =

    , rwnania przedostatnie i ostatnie mona odpowiednio

    przedstawic w postaci:

    kn

    N

    N

    n

    W

    N

    n

    x

    n

    x

    k

    X

    )]

    2

    (

    )

    (

    [

    )

    (

    1

    2

    0

    -

    =

    +

    +

    =

    dla k parzystego

    kn

    N

    n

    N

    N

    n

    W

    W

    N

    n

    x

    n

    x

    k

    X

    )]

    2

    (

    )

    (

    [

    )

    (

    1

    2

    0

    -

    =

    +

    -

    =

    dla k nieparzystego.

    Zatem obliczanie FFT z podzialem czestotliwosci polega na wyznaczeniu cigu

    )

    2

    (

    )

    (

    N

    n

    x

    n

    x

    +

    +

    oraz cigu

    )

    2

    (

    )

    (

    N

    n

    x

    n

    x

    -

    +

    przemnozonego przez wspolczynnik

    k

    N

    W

    ,

    a

    nastpnie obliczeniu N/2

    -

    punktowych transformat obu ciagow