Planowanie zajęć wychowania fizycznego w edukacji ...
Transcript of Planowanie zajęć wychowania fizycznego w edukacji ...
„MAŁY MISTRZ”
PLANOWANIE ZAJĘĆ WYCHOWANIA FIZYCZNEGO W EDUKACJI WCZESNOSZKOLNEJ Z UWZGLĘDNIENIEM NOWEJ PODSTAWY PROGRAMOWEJ I PROGRAMU „MAŁY MISTRZ”
Krzysztof Warchoł
Planowanie zajęć wychowania fizycznego
w edukacji wczesnoszkolnej z uwzględnieniem nowej podstawy programowej
i Programu „Mały Mistrz”
Recenzja:Prof. nadzw. dr hab. Władysław PańczykKorekta językowa:Małgorzata KuźniarSkład komputerowy:Magdalena RzerzichaProjekt okładki:Magdalena Rzerzicha
Publikacja została dofinansowana ze środków Samorządu Województwa Podkarpackiego w ramach programu „Mały Mistrz”, koordynowanego przez Podkarpacki Wojewódzki Szkolny Związek Sportowy w Rzeszowie.
© Copyright by Wydawnictwo Oświatowe FOSZERzeszów 2014
ISBN 978-83-7586-104-4
Druk:Wydawnictwo Oświatowe FOSZE35-021 Rzeszów, ul. Wincentego Pola 6tel. (17) 863 34 35e-mail: [email protected]
Spis treści
Wstęp 51. Nowa podstawa programowa a wymagania edukacyjne z wychowania
fizycznego 72. Koncepcja programu 9
2.1. Podstawy formalno-prawne i merytoryczne programu 92.2. Struktura programu 102.3. Odbiorcy programu 11
3. Cele kształcenia i wychowania fizycznego 113.1. Cele ogólne kształcenia i wychowania fizycznego 113.2. Cele etapowe kształcenia i wychowania fizycznego w edukacji
wczesnoszkolnej, klasy I–III szkoły podstawowej 143.3. Zadania szkoły w zakresie wychowania fizycznego 14
4. Treści kształcenia i wychowania fizycznego – klasy I–III szkoły podstawowej 16
5. Procedury osiągania celów i zadań programu 186. Pożądane osiągnięcia dzieci 187. Tematyczny rozkład zajęć wychowania fizycznego dla klasy I szkoły
podstawowej z uwzględnieniem programu Mały Mistrz 208. Tematyczny rozkład zajęć wychowania fizycznego dla klasy II szkoły
podstawowej z uwzględnieniem programu Mały Mistrz 409. Tematyczny rozkład zajęć wychowania fizycznego dla klasy III szkoły
podstawowej z uwzględnieniem programu Mały Mistrz 6010. Wybrane zagadnienia z metodyki wychowania fizycznego 81
10.1. Lekcja wychowania fizycznego 8110.2. Zasady budowy lekcji wychowania fizycznego 8310.3. Metody realizacji zadań ruchowych 8510.4. Metody nauczania ruchu 9410.5. Formy prowadzenia zajęć 9510.6. Charakterystyka wybranych toków lekcji wychowania fizycznego 10310.7. Przykładowe narzędzia kontroli sprawności fizycznej i umiejętności
ruchowych – wspierające proces oceny opisowej ucznia 118Literatura 123
5
WstępPotrzeba przygotowania niniejszego opracowania zrodziła się w trakcie konfe-
rencji metodyczno-szkoleniowych dla nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej i nauczy-cieli wychowania fizycznego, którzy przystąpili do ogólnopolskiego programu Mały Mistrz w 2014 roku. Jest to jeden z kilku programów przygotowanych przez Minister-stwo Sportu i Turystyki popularyzujących aktywność fizyczną i ruchową wśród dzie-ci oraz młodzieży. Inne programy to: Multisport, Umiem pływać, Stop zwolnieniom z WF, WF z klasą. Program Mały Mistrz ma wpierać nauczycieli edukacji wczesno-szkolnej i współpracujących nauczycieli wychowania fizycznego w dostosowaniu za-jęć wychowania fizycznego na tym poziomie edukacji do nowej podstawy programo-wej. Pełni ważne cele i zadania w monitorowaniu stanu zdrowia, rozwoju fizyczne-go i sprawności fizycznej uczniów szkół podstawowych. Ważna przesłanka teleolo-giczna tego programu dotyczy również zintegrowania zajęć ruchowych z innymi za-daniami edukacyjnymi. Nauczyciele otrzymali komplet materiałów szkoleniowych, mogą uczestniczyć w bezpłatnych konferencjach doskonalących oraz poszerzających ich zakres wiedzy i kompetencji w odniesieniu do edukacji fizycznej. Szkoły otrzyma-ły zestaw sprzętu sportowego dostosowany do wieku dzieci. Dzieci w klasie II będą uczestniczyły w szesnastogodzinnym kursie nauki pływania.
Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej – zgłaszanym w trakcie szkoleń teoretycznych, a także praktycznych, autor przygoto-wał program nauczania wychowania fizycznego dla klas I–III szkoły podstawowej wraz z rocznymi planami pracy, obejmującymi realizację wszystkich godzin wycho-wania fizycznego przewidzianych nową podstawą programową. Rozkłady materiału z wychowania fizycznego zawierają także realizację programu Mały Mistrz w klasie I, II i III. Uzupełnieniem opracowania jest repetytorium podstawowej wiedzy z za-kresu klasycznej metodyki wychowania fizycznego. Do omówionych metod, form, zasad czy toków lekcji autor podaje wiele praktycznych przykładów ich zastosowa-nia w szkolnym procesie wychowania fizycznego. Program może być również wyko-rzystany przez tych nauczycieli i te szkoły, które nie przystąpiły do programu Mały Mistrz, ponieważ zawiera wszystkie najważniejsze ogniwa współczesnego progra-mu edukacyjnego.
Autor ma nadzieję, że jednym z długofalowych efektów programu Mały Mistrz będzie wzrost jakości i rangi wychowania fizycznego w szkole jako wiodącej edukacji odpowiedzialnej za rozwój somatyczny i zdrowie uczniów. Nastąpi obniżenie symp-tomów pasywności fizycznej dzieci. Dla dużej części rodziców problem edukacji fi-zycznej ich dzieci przestanie być traktowany w sposób marginalny lub drugorzędny czy drugoplanowy. Status i prestiż wychowania fizycznego w dużej liczbie polskich szkół zacznie rosnąć powoli, ale systematycznie. Początki czegoś nowego bywają za-zwyczaj trudne, jednak perspektywa kształtowania aktywnego fizycznie stylu życia już u najmłodszych dzieci jest warta każdego przedsięwzięcia pedagogicznego i re-kreacyjno-sportowego.
Krzysztof Warchoł
7
1. Nowa podstawa programowa a wymagania edukacyjne z wychowania fizycznego
Podstawę programową z wychowania fizycznego można zdefiniować jako obo-wiązkowy zestaw celów i zadań, treści nauczania oraz wymagań szczegółowych i osiągnięć ucznia, odnoszących się do jego postaw, wiedzy, umiejętności i kompe-tencji w zakresie rozwoju psychofizycznego na danym poziomie edukacyjnym.
Lektura szczegółowych zapisów tego aktu prawnego, mającego rangę rozporzą-dzenia Ministra Edukacji Narodowej, pozwala zauważyć dość istotne zmiany – od-noszące się w sposób szczególny do wychowania fizycznego. Podstawowa zmiana dotyczy zaniechania próby opisywania procesu edukacji fizycznej oraz przesunię-cie tego akcentu na określenie i zdefiniowanie jej efektów. Prowadzi to do powstania w wychowaniu fizycznym pewnego wspólnego standardu cywilizacyjno-edukacyjne-go, odwołującego się do wartości i czynności z zakresu kultury fizycznej, który muszą uwzględniać autorzy wszystkich, nowych programów wychowania fizycznego. Wspo-mniany standard edukacyjny zapisany jest, przez analogię do innych dziedzin edu-kacji, w postaci wymagań szczegółowych, które zostały pogrupowane w siedem blo-ków tematycznych [Cendrowski, Czerska, Frołowicz, Madejski, Pośpiech, Przybylski, Przysiężna, Woynarowska 2009]. Wymagania szczegółowe są jednocześnie zbiorem podstawowych treści kształcenia i wychowania fizycznego. Są to następujące obsza-ry aktywności edukacyjnej nauczyciela i ucznia:
• diagnoza sprawności i aktywności fizycznej oraz rozwoju fizycznego• trening zdrowotny• sporty całego życia i wypoczynek• bezpieczna aktywność fizyczna i wypoczynek• sport (dotyczy II, III i IV etapu edukacji)• taniec (dotyczy II i III etapu edukacji)• edukacja zdrowotna (dotyczy III i IV etapu edukacji)
Oczywiście wymienione wyżej bloki tematyczne powtarzają się na kolejnych eta-pach edukacji, jednak zawarte w nich wymagania szczegółowe obejmują szerszy za-kres wiedzy, umiejętności, sprawności czy kompetencji uczniów.
I etap edukacyjny, klasy I–III szkoły podstawowej – edukacja wczesnoszkolna
Podstawowym celem i zadaniem wychowania fizycznego na tym poziomie edu-kacji jest kształtowanie wszechstronnej sprawności fizycznej ucznia oraz rozwija-nie podstawowych nawyków w zakresie edukacji zdrowotnej. Zajęcia wychowania fi-zycznego realizowane są przez nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej lub nauczycie-la wychowania fizycznego. Tygodniowy wymiar godzin wychowania fizycznego nie może być mniejszy jak trzy 45-minutowe jednostki lekcyjne. Kolejna ważna kwestia
8
dotyczy także indywidualnego ustalania przez nauczyciela edukacji wczesnoszkol-nej czasu i ilości zajęć w ciągu tygodnia – przy zachowaniu wcześniejszego postula-tu. Zajęcia wychowania fizycznego w klasach I–III należy prowadzić w oparciu o in-frastrukturę dla szkolnej kultury fizycznej. Inaczej mówiąc, dzieci z klas I, II i III mają takie samo prawo do korzystania ze specjalistycznych boisk, urządzeń, sprzętu i przy-borów sportowych, jak uczniowie klas starszych. Niestety, zapominają o tym bardzo często nauczyciele wychowania fizycznego prowadzący zajęcia w klasach starszych.
Wymagania szczegółowe – zapisane w nowej podstawie programowej – zawie-rające treści nauczania wychowania fizycznego i edukacji zdrowotnej, są następują-ce. Uczeń:
1) w zakresie sprawności fizycznej:a) realizuje marszobieg trwający co najmniej 15 minut,b) umie wykonać próbę siły mięśni brzucha oraz próbę gibkości dolne-
go odcinka kręgosłupa,c) potrafi pokonywać przeszkody naturalne i sztuczne;
2) w zakresie treningu zdrowotnego:a) przyjmuje pozycje wyjściowe i ustawienia do ćwiczeń oraz wykonu-
je przewrót w przód,b) skacze przez skakankę, wykonuje przeskoki jednonóż i obunóż nad
niskimi przeszkodami, c) wykonuje ćwiczenia równoważne bez przyboru, z przyborem i na
przyrządzie;3) w zakresie sportów całego życia i wypoczynku;
a) posługuje się piłką: rzuca, chwyta, kozłuje, odbija i prowadzi ją,b) jeździ, np. na rowerze, wrotkach; przestrzega zasad poruszania się
po drogach,c) bierze udział w zabawach, minigrach i grach terenowych, zawodach
sportowych, respektując reguły i podporządkowując się decyzjom sę-dziego,
d) wie, jak należy zachować się w sytuacjach zwycięstwa i radzi sobie z porażkami w miarę swoich możliwości;
4) w zakresie bezpieczeństwa i edukacji zdrowotnej:a) dba o higienę osobistą i czystość odzieży,b) wie, jakie znaczenie dla zdrowia ma właściwe odżywianie się oraz
aktywność fizyczna,c) wie, że nie może samodzielnie zażywać lekarstw i stosować środków
chemicznych niezgodnie z przeznaczeniem,d) dba, o prawidłową postawę, np. siedząc w ławce, przy stole,e) przestrzega zasad bezpiecznego zachowania się w trakcie zajęć ru-
chowych; posługuje się przyborami sportowymi zgodnie z ich prze-znaczeniem,
9
f) potrafi wybrać bezpieczne miejsce do zabaw i gier ruchowych; wie, do kogo zwrócić się o pomoc w sytuacji zagrożenia zdrowia lub ży-cia… [MEN 2014].
Analiza treści kształcenia i wychowania fizycznego w formie wymagań szczegó-łowych na poziomie edukacji wczesnoszkolnej pozwala sformułować kilka istotnych refleksji, uogólnień i myśli. Przede wszystkim wychowanie fizyczne – na tym etapie edukacji – powinno rozwijać utylitarne kompetencje i umiejętności w zakresie roz-woju fizycznego i kształtowania sprawności fizycznej. W tym znaczeniu dotychcza-sowy postulat kształtowania wielu umiejętności ruchowych czy sportowo-rekreacyj-nych został zastąpiony postulatem rozwijania pewnych umiejętności ruchowych, któ-re będą miały znaczne znamiona utylitarności dla rozwoju dziecka w jego naturalnym środowisku. Można by powiedzieć także, że cele autoteliczne wychowania fizyczne-go zostały zastąpione w większym stopniu celami instrumentalnymi. Przy czym jed-ne i drugie – z różnym natężeniem – należy rozwijać i kształtować [Warchoł, Cyna-rski, 2011].
2. Koncepcja programu
2.1. Podstawy formalno-prawne i merytoryczne programuPrzystępując do opracowania autorskiego programu nauczania wychowania
fizycznego, autor powinien przeprowadzić kwerendę podstawowych aktów praw-nych, mających rangę rozporządzeń Ministra Edukacji Narodowej oraz mieć wiedzę na temat najnowszych osiągnięć z zakresu nauk o kulturze fizycznej, ze szczegól-nym uwzględnieniem dorobku w dziedzinie teorii i metodyki wychowania fizyczne-go. Można powiedzieć, że są to dwie niezbędne przesłanki, aby tworzony autorski program miał odpowiedni poziom formalno-prawny, merytoryczny i metodyczny, a w niektórych sytuacjach czy skrajnych przypadkach, żeby w ogóle został dopusz-czony do realizacji w konkretnej szkole.
Do podstawowych aktów prawnych, których znajomość jest konieczna przy opracowaniu autorskiego programu nauczania wychowania fizycznego, pozwolę so-bie zaliczyć:
1) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształce-nia ogólnego w poszczególnych typach szkół,
2) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 marca 2009 r. zmie-niające rozporządzenie w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych,
3) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 19 sierpnia 2009 r. w sprawie dopuszczalnych form realizacji dwóch godzin obowiązkowych za-jęć wychowania fizycznego,
10
4) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 31 marca 2009 r. zmie-niające rozporządzenie w sprawie warunków i sposobów oceniania, klasyfiko-wania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzia-nów i egzaminów w szkołach publicznych,
5) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 8 czerwca 2009 r. w spra-wie dopuszczania do użytku w szkole programów wychowania przedszkolne-go i programów nauczania oraz dopuszczania do użytku szkolnego podręcz-ników,
6) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2011 r. w spra-wie dopuszczalnych form realizacji dwóch godzin obowiązkowych zajęć wy-chowania fizycznego.
Informacje zawarte w wymienionych dokumentach posiadają duży ładunek wie-dzy formalnej i częściowo merytorycznej, bez której w zasadzie nie jest możliwe opra-cowanie współczesnego programu nauczania. Ważnym uzupełnieniem wiadomości merytorycznych i metodycznych dla każdego autora programu nauczania wychowa-nia fizycznego są także treści zawarte w najnowszych publikacjach z teorii i metody-ki wychowania fizycznego.
2.2. Struktura programuZamierzeniem autora było opracowanie w miarę spójnej koncepcji autorskiego
programu nauczania wychowania fizycznego, który obejmowałby cały poziom edu-kacji wczesnoszkolnej. Zasadnicza – merytoryczna część programu rozpoczyna się od przedstawienia celów kształcenia i wychowania fizycznego. Posłużono się tu me-todą dedukcji, a więc po przedstawieniu ogólnych celów wychowania fizycznego za-prezentowano cele etapowe – dotyczące pierwszego poziomu kształcenia i wychowa-nia, czyli klas I–III szkoły podstawowej. Dopełnieniem części teleologicznej progra-mu jest charakterystyka zadań szkoły w zakresie wychowania fizycznego. Zadania te zostały nakreślone w nowej podstawie programowej.
Następnie w programie znajdują się treści kształcenia i wychowania fizycznego. Materiał nauczania został tak dobrany, aby wszystkie cele, założenia i zadania procesu wychowania fizycznego na I poziomie edukacji zostały w pełni zrealizowane. Wzbo-gacenie treści nauczania o formy aktywności fizycznej i ruchowej zawarte w progra-mie Mały Mistrz uatrakcyjniają tylko ofertę obligatoryjnych zajęć ruchowych dla naj-młodszych dzieci i są w pełni zgodne z zapisami nowej podstawy programowej.
Procedury osiągania celów i zadań stanowią kolejną część programu. Znajduje się tu charakterystyka metod, form i zasad, których stosowanie pozwoli w pełni zre-alizować postulaty teleologiczne postawione przed I poziomem edukacji w zakresie wychowania fizycznego.
Struktura formalna programu wymaga także od autora wyszczególnienia po-żądanych osiągnięć edukacyjnych dzieci. Założone efekty dydaktyczne, wychowaw-cze i społeczne ustalono z wykorzystaniem klasycznego podziału na postawy, wie-dzę i umiejętności.
11
Program zawiera także przykładowe narzędzia kontroli i ewaluacji rozwoju mo-torycznego dzieci młodszych, które mogą być pomocne przy tworzeniu oceny opiso-wej ucznia.
2.3. Odbiorcy programu Głównym adresatem programu są dzieci uczestniczące w procesie wychowania
fizycznego na I etapie edukacji. Pośrednio odbiorcą programu są również nauczyciele edukacji wczesnoszkolnej i nauczyciele wychowania fizycznego, którzy prowadzą za-jęcia wychowania fizycznego. Oczywiście program może być także niezbędnym narzę-dziem służącym do oceny jakości i ewaluacji procesu wychowania fizycznego w kon-kretnych warunkach szkolnych. Zatem mogą z niego korzystać dyrektorzy szkół, wi-zytatorzy kuratoryjni, doradcy i konsultanci metodyczni oraz inne osoby, które pro-wadzą nadzór pedagogiczny nad szkołami. Zakładam, że program spełni także ocze-kiwania samorządów lokalnych, które prowadzą szkoły. Treści merytoryczne pro-gramu zostały tak dobrane, aby dało się je zastosować prawie w każdych warunkach szkolnych. Większość zagadnień da się przeprowadzić bez konieczności korzystania z bogato wyposażonej szkolnej lub środowiskowej infrastruktury sportowej. W każ-dej innej sytuacji można będzie korzystać z alternatywnych rozwiązań. Z tych wzglę-dów mała lub zastępcza sala gimnastyczna, korytarz szkolny (zaadaptowany do zajęć wychowania fizycznego), boiska zewnętrzne, jak również tereny zielone przy szkole w zupełności wystarczą do prowadzenia interesujących zajęć według oferowanego programu nauczania wychowania fizycznego.
3. Cele kształcenia i wychowania fizycznego
3.1. Cele ogólne kształcenia i wychowania fizycznegoWiększość działań, które podejmuje każdy człowiek, jest zazwyczaj ukierunko-
wana na określony cel. Od jasno wytyczonych celów zależą efekty oraz skuteczność pracy. Przy formułowaniu celów uwzględniamy to, co pożądane, jak i to, co realne. Cele przeważnie są syntezą postulatów i prognoz [Strzyżewski 1990]. Podobne kon-statacje odnoszą się do działalności pedagogicznej. Przez cele kształcenia i wycho-wania można rozumieć wizje pożądanych właściwości podejmowanych przez system edukacji, które powinny ukształtować pełną osobowość wychowanka – jego dyspo-zycje poznawcze, emocjonalne, wolicjonalne i instrumentalne [Barankiewicz 1998]. Dość trafne spostrzeżenia na temat ogólnych celów wychowania formułuje również Osiński (2002). Jego zdaniem „…Cele wychowania – jak wszelkie cele – wytyczają to, do czego się dąży, co stanowi przedmiot pożądania, co się chce osiągnąć, czy jeszcze inaczej – punkt, miejsce, do którego się zmierza. Są to więc postulowane stany rze-czy, które mają być skutkiem zabiegów wychowawczych…”. Zatem ogólne podejście do istoty celów wychowania wydaje się dość podobne, natomiast różnice mogą się
12
pojawić w sytuacji, kiedy będziemy omawiać cele wybranego rodzaju edukacji. Oczy-wiście celem i zadaniem każdej edukacji szkolnej będzie powodowanie pożądanych zmian w osobowości wychowanka. Jednak wartości, prawa i normy, które są źródłem celów wychowania, zależą w dużym stopniu od autonomii przedmiotu nauczania czy wychowania. Dlatego przed każdym rodzajem edukacji szkolnej zostały postawione pewne cele i zadania. Dotyczy to także wychowania fizycznego.
Specyfika edukacji fizycznej polega m.in. na tym, że niezależnie od poziomu kształcenia można formułować ogólne cele kształcenia i wychowania fizycznego, któ-re powinny wyznaczać kierunek pracy nauczyciela wychowania fizycznego. Na po-trzeby niniejszego programu warto uzmysłowić sobie, że wychowanie fizyczne naj-młodszych obejmuje niejako dwa obszary edukowania fizycznego. Pierwszy obszar dotyczy autotelicznych (najogólniej perspektywicznych) wartości i celów wychowa-nia fizycznego. Drugi obszar to są wartości i cele instrumentalne (bieżące). Uwzględ-niając powyższy podział, proponuję następującą klasyfikację uniwersalnych celów procesu wychowania fizycznego.
I. Grupa celów perspektywicznych (autotelicznych)
1) Cele aksjologiczne:
a) kształtowanie aktywnej postawy do aktywności fizycznej podejmowanej w szkole i poza szkołą,
b) rozwijanie świadomości tego, co uczeń ćwiczy, po co wykonuje określone za-dania ruchowe, jakie będą efekty tych ćwiczeń,
c) wspieranie pozytywnej motywacji do chętnego i aktywnego udziału we wszystkich rodzajach zajęć ruchowych objętych programem nauczania,
d) utrwalanie pożądanych nawyków związanych z potrzebą odpowiedniego zachowania się w trakcie obligatoryjnych i dodatkowych zajęć rekreacyjno- -sportowych,
e) wdrażanie do stylu życia, w którym aktywność ruchowa znajduje się na waż-nym miejscu w hierarchii wyznawanych wartości,
f) uczenie przyjemności spędzania czasu wolnego w sposób aktywny, np. w grupie rówieśniczej czy rodzinie,
g) kształtowanie twórczych postaw społecznych, odpowiedzialności za siebie i drugiego człowieka,
h) wyposażanie wychowanka w zespół określonych mechanizmów uczuciowo- -motywacyjnych i behawioralnych, które są niezbędne do aktywności fizycz-nej przez całe życie.
2) Cele zdrowotne:
a) wdrażanie do regularnej oraz w miarę intensywnej aktywności fizycznej,
13
b) hartowanie i adaptacja organizmu,
c) kształtowanie nawyku aktywności fizycznej poza salą gimnastyczną,
d) prowadzenie zajęć wychowania fizycznego – niezależnie od pory roku – w środowisku naturalnym,
e) przygotowanie do właściwej reakcji na zmęczenie związane z wysiłkiem fi-zycznym,
f) kształtowanie zdrowego stylu życia,
g) nauka bezpiecznego uczestnictwa w zajęciach ruchowych,
h) kształtowanie umiejętności właściwego doboru stroju sportowego do wy-branej formy zajęć ruchowych.
II. Grupa celów bieżących (instrumentalnych)
1) Cele sprawnościowo-motoryczne (kondycyjne):
a) zrównoważony rozwój morfofunkcjonalny organizmu,
b) kształtowanie zdolności motorycznych, w tym: wytrzymałości, szybkości, siły, koordynacji ruchowej i gibkości,
c) nauczanie i doskonalenie umiejętności ruchowych w indywidualnych oraz zespołowych formach aktywności fizycznej,
d) rozwijanie potrzebnych nawyków ruchowych,
e) praktyczne zaznajamianie z metodami kształtowania sprawności fizycznej,
f) umożliwienie dzieciom i młodzieży doskonalenia ich specyficznych uzdol-nień ruchowych,
g) kształtowanie wydolności fizycznej organizmu,
h) wdrażanie do aktywności fizycznej w plenerze.
2) Cele poznawcze:
a) przekazywanie wychowankom wszechstronnej wiedzy o rozwoju fizycznym człowieka,
b) nauczanie metod i form związanych z kształtowaniem sprawności fizycznej, jak również nauczaniem lub doskonaleniem umiejętności ruchowych,
c) ukazywanie tradycji sportowych szkoły i najbliższego środowiska,d) zapoznawanie z podstawową terminologią i pojęciami występującymi w pro-
cesie wychowania fizycznego,e) nauczanie zasad, reguł i przepisów konkurencji indywidualnych lub zespo-
łowych,
14
f) intelektualizowanie każdej jednostki metodycznej poprzez rozmowy, dysku-sje i pogadanki.
3) Cele diagnostyczne:
a) teoretyczno-praktyczne zapoznanie wychowanków z testami do oceny indy-widualnej sprawności fizycznej,
b) przygotowanie do przeprowadzenia dowolnej próby oceny wydolności fi-zycznej organizmu,
c) pokazanie podopiecznym sposobów diagnozy własnej aktywności fizycznej.
Ukazana powyżej – autorska – taksonomia uniwersalnych celów kształcenia i wy-chowania fizycznego podkreśla duży eklektyzm teleologiczny tego rodzaju edukacji.
3.2. Cele etapowe kształcenia i wychowania fizycznego w edukacji wczesnoszkolnej, klasy I–III szkoły podstawowej
Przed każdym poziomem edukacji wyznaczono określone cele kształcenia i wy-chowania fizycznego. W ten sposób proces wychowania fizycznego jest dostosowy-wany do rzeczywistych potrzeb rozwojowo-zdrowotnych dzieci i młodzieży. Poprzez stawianie celów etapowych edukacji fizycznej możemy także w większym stopniu uwzględniać aktualny stan rozwoju ontogenetycznego naszych podopiecznych, co w przypadku tak specyficznych zajęć nie pozostaje bez znaczenia.
Podstawowym celem wychowania fizycznego na tym poziomie edukacji jest kształtowanie wszechstronnej sprawności fizycznej ucznia oraz rozwijanie podsta-wowych nawyków w zakresie edukacji zdrowotnej. Zajęcia wychowania fizycznego realizowane są przez nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej lub nauczyciela wycho-wania fizycznego. Tygodniowy wymiar godzin wychowania fizycznego nie może być mniejszy jak trzy 45-minutowe jednostki lekcyjne. Kolejna ważna kwestia dotyczy także indywidualnego ustalania przez nauczyciela edukacji wczesnoszkolnej czasu i ilości zajęć w ciągu tygodnia – przy zachowaniu wcześniejszego postulatu. Zajęcia wychowania fizycznego w klasach I–III należy prowadzić w oparciu o infrastrukturę do szkolnej kultury fizycznej. Inaczej mówiąc, dzieci z klas I, II i III mają takie samo prawo do korzystania ze specjalistycznych boisk, urządzeń, sprzętu i przyborów spor-towych, jak uczniowie klas starszych. Niestety, zapominają o tym bardzo często na-uczyciele wychowania fizycznego.
3.3. Zadania szkoły w zakresie wychowania fizycznegoAby wychowanie fizyczne wspierało rozwój fizyczny, psychiczny i społeczny
oraz zdrowie uczniów, jak również kształtowało obyczaj aktywności fizycznej i tro-ski o zdrowie przez całe życie, przed szkołami zostały postawione pewne zadania. Możemy do nich zaliczyć:
15
a) rozwijanie przez szkoły własnej oferty programowej (przy uwzględnieniu wymagań określonych w podstawie programowej) w odniesieniu do zajęć wychowania fizycznego, w tym zajęć pozalekcyjnych i pozaszkolnych,
b) zapewnienie odpowiednich warunków pod względem szkolnej infrastruk-tury sportowej,
c) tworzenie właściwej bazy do prowadzenia zajęć poza salą gimnastyczną, w środowisku naturalnym,
d) zapoznawanie uczniów z podstawowymi formami rekreacji, turystyki oraz wiodącymi zasadami uprawiania wybranych dyscyplin i konkurencji spor-towych,
e) dokonywanie oceny postawy ciała i diagnozowanie poziomu sprawności fi-zycznej,
f) monitorowanie rozwoju psychomotorycznego oraz aktywności fizycznej dzieci,
g) organizowanie zajęć fakultatywnych z zakresu „sportów całego życia”,
h) systematyczną ewaluację osiągnięć edukacyjnych z wychowania fizycznego,
i) aktywną współpracę z przedstawicielami szkolnej służby zdrowia,
j) stały nadzór nad sposobem realizacji zagadnień z edukacji zdrowotnej.
Konsekwentna realizacja tak sformułowanych zadań szkół w zakresie wychowa-nia fizycznego powinna tworzyć obyczaj aktywności fizycznej, rozwijać zainteresowa-nia i postawy uczniów oraz stymulować do aktywności fizycznej o charakterze rekre-acyjnym, sportowym i turystycznym.
16
4. Treści kształcenia i wychowania fizycznego – klasy I–III szkoły podstawowej1) sprawność fizyczna, uczeń aktywnie uczestniczy w:
a) zabawach i grach orientacyjno-porządkowych,b) zabawach bieżnych,c) grach i zabawach ruchowych w terenie,d) terenowych zabawach motoryczno-dydaktycznych,e) marszobiegach,f) biegach przełajowych,g) terenowych torach przeszkód,h) grach drużynowych w terenie,i) próbach Indeksu Sprawności Fizycznej K. Zuchory (m.in. wykonuje
próbę siły mm. brzucha oraz próbę gibkości dolnego odcinka kręgo-słupa),
j) biegach krótkich: 30–60 m,k) biegach średnich i długich: 200–600 m,l) rzutach piłeczką palantową lub piłką lekarską (1 kg),m) próbach testu sprawności fizycznej w ramach programu Mały
Mistrz: — marszobieg na dystansie 600 m — bieg wahadłowy 10 x 5 m — zwis na drążkun) w zdobyciu sprawności Lekkoatlety w ramach programu Mały
Mistrz;2) trening zdrowotny, uczeń przyjmuje:
a) pozycje wyjściowe do ćwiczeń w staniu,b) pozycje wyjściowe do ćwiczeń w przysiadzie,c) pozycje wyjściowe do ćwiczeń w siadzie,d) pozycje wyjściowe do ćwiczeń w leżeniu,e) pozycje wyjściowe do ćwiczeń w podporach,uczeń wykonuje:a) ćwiczenia ramion,b) ćwiczenia szyi,c) ćwiczenia nóg,d) ćwiczenia tułowia,e) przewrót w przód z przysiadu podpartego do przysiadu podpartego,f) zwisy tyłem na drabinkach,g) skoki przez skakankę,
17
h) ćwiczenia równoważne wolne,i) przeskoki zawrotne przez ławeczkę,uczeń aktywnie uczestniczy w:a) grach i zabawach skocznych,b) grach i zabawach z mocowaniem,c) zabawach i grach na czworakach,d) jeździe na sankach,e) grach i zabawach ruchowych na śniegu,f) w zdobyciu sprawności Gimnastyka w ramach programu Mały
Mistrz,g) w zdobyciu sprawności Saneczkarz w ramach programu Mały
Mistrz;3) sporty całego życia i wypoczynek, uczeń bierze aktywny udział w:
a) zabawach i grach rzutnych,b) zabawach i grach kopnych,c) grach i zabawach ruchowych z elementami minipiłki ręcznej,d) grach i zabawach ruchowych z elementami minikoszykówki,e) grach i zabawach ruchowych z elementami minipiłki siatkowej,f) minipiłce nożnej,g) grach drużynowych: w dwa ognie, piłka graniczna,h) jeździe na wrotkach, rolkach,i) jeździe na rowerze z elementami wychowania komunikacyjnego,j) pokonywaniu naturalnego toru przeszkód na rowerze,k) wycieczki piesze,l) klasowych lub międzyklasowych zawodach sportowych, np. w mini-
piłce nożnej dla chłopców, „w dwa ognie”, „w cztery ognie” dla dziew-cząt, zawody lekkoatletyczne dla dziewcząt i chłopców,
m) w zdobyciu sprawności Piłkarza w ramach programu Mały Mistrz,
n) w zdobyciu sprawności Pływaka - Wodniaka w ramach progra-mu Mały Mistrz,
o) w zdobyciu sprawności Turysty w ramach programu Mały Mistrz,
p) w zdobyciu sprawności Rowerzysty w ramach programu Mały Mistrz,
q) w zdobyciu sprawności Tenisisty stołowego w ramach progra-mu Mały Mistrz;
4) bezpieczeństwo i edukacja zdrowotna, uczeń:a) zna sposoby ochrony i samoochrony podczas wykonywania ćwiczeń
gimnastycznych i innych zadań ruchowych,b) stosuje ćwiczenia korygujące właściwą postawę ciała,
18
c) zna regulaminy korzystania z obiektów sportowych,d) wie, jak bezpiecznie wybrać miejsce ćwiczeń,e) wymienia elementy związane z higieną osobistą i czystością odzieży,
zna zasady zdrowego odżywiania się, zagrożenia związane z samo-dzielnym zażywaniem leków lub innych niebezpiecznych substancji,
f) wie, jak zachować się w sytuacji zagrożenia zdrowia lub życia,g) potrafi posługiwać się sprzętem sportowym zgodnie z jego przezna-
czeniem,h) umie ergonomicznie przenosić, podnosić, przestawiać i ustawiać sprzęt
sportowy przed zajęciami, w ich trakcie oraz po ich zakończeniu,i) bierze udział w zajęciach wychowania fizycznego tylko w stroju spor-
towym.
5. Procedury osiągania celów i zadań programu
1. Prowadzenie lekcji wychowania fizycznego według zasad pedagogicznych.2. Stosowanie wielu metod realizacji zadań ruchowych, nauczania ruchu, prze-
kazywania i zdobywania wiadomości z kultury fizycznej.3. Rozwijanie wszechstronnej osobowości ucznia poprzez wykorzystywanie
metod wychowawczych i własny przykład osobisty.4. Dbałość o różnorodność form organizacyjnych w zajęciach wychowania fi-
zycznego.5. Systematyczna realizacja treści nauczania programu za pomocą szczegóło-
wych planów dydaktyczno-wychowawczych dla każdej klasy.6. Kierowanie się nadrzędną zasadą dostosowania wymagań szczegółowych
do rzeczywistych możliwości oraz potrzeb rozwojowych dzieci.7. Przygotowywanie klasowych oraz międzyklasowych rozgrywek i zawodów
sportowych.8. Prowadzenie zajęć wychowania fizycznego w terenie i poza salą gimna-
styczną.
6. Pożądane osiągnięcia dzieciZakładaną konsekwencją realizacji współczesnego programu nauczania powin-
ny być określone efekty dydaktyczno-wychowawcze odnoszące się do postaw, wiedzy i umiejętności uczniów. W ten sposób można ocenić program nauczania pod wzglę-dem merytorycznym i metodycznym, jak również dokonać ewaluacji i wprowadzić niezbędne zmiany oraz korekty.
19
W niniejszym programie nauczania założono następujące osiągnięcia i efekty edukacyjne:
a) w zakresie postaw, uczeń:aktywnie uczestniczy w zajęciach wychowania fizycznego,chętnie podejmuje dodatkową aktywność fizyczną w trakcie zajęć rekre-
acyjno-sportowych,charakteryzuje się wysokim poziomem kultury osobistej,nie sprawia trudności swoim zachowaniem w trakcie obowiązkowych zajęć
ruchowych w szkole,wykonuje ćwiczenia fizyczne na miarę swoich możliwości i potrzeb rucho-
wych,jest zawsze przygotowany do zajęć wychowania fizycznego,aktywnie wspiera właściwą organizację zajęć ruchowych w szkole,rozumie znaczenie aktywności fizycznej dla swojego zdrowia, dba o higienę
osobistą i stroju sportowego,wprowadza określone formy aktywności ruchowej do własnego, rodzinne-
go i środowiskowego stylu życia;b) w zakresie wiedzy, uczeń:zna metodę oceny sprawności fizycznej,wie, na czym polega prozdrowotny styl życia,wie, jakie ćwiczenia służą poprawie wydolności fizycznej,rozumie potrzebę hartowania organizmu,zna podstawowe reguły gier i zabaw ruchowych,zna podstawowe zasady bezpiecznej organizacji zajęć ruchowych,wie, jak należy się odżywiać w okresie kolejnych faz i etapów własnego roz-
woju,zna podstawowe wartości związane ze zdrowiem każdego człowieka,zna tradycje sportowe szkoły i środowiska lokalnego,wie, jakie relacje i związki zachodzą pomiędzy systematyczną aktywnością
fizyczną a zdrowiem człowieka;c) w zakresie umiejętności, uczeń:potrafi przeprowadzić samokontrolę i samoocenę własnej sprawności fi-
zycznej, zinterpretować wyniki za pomocą Indeksu Sprawności Fizycznej Krzysztofa Zuchory,
posiada odpowiedni poziom umiejętności ruchowych w zakresie tzw. spor-tów całego życia,
dobiera strój sportowy w zależności od rodzaju aktywności fizycznej,wykonuje ćwiczenia z zachowaniem zasad BHP,stosuje prozdrowotny styl życia.
20 21
7.
Tem
atyc
zny
ro
zkła
d z
ajęć
wyc
ho
wan
ia f
izyc
zneg
o d
la k
lasy
I
szk
oły
po
dst
awo
wej
z u
wzg
lęd
nie
nie
m P
ro
gr
am
u M
ały
Mis
trz
(zak
łada
na li
czba
god
zin
wyc
how
ania
fizy
czne
go w
roku
szk
olny
m –
100
)
Obj
aśni
enia
skr
ótów
:
PN–S
F: P
rogr
am n
aucz
ania
– s
praw
ność
fizy
czna
PN–S
CŻiW
: Pro
gram
nau
czan
ia –
spo
rty
całe
go ż
ycia
i w
ypoc
zyne
k
PN–T
Z: P
rogr
am n
aucz
ania
– tr
enin
g zd
row
otny
PN–B
iEZ:
Pro
gram
nau
czan
ia –
bez
piec
zeńs
two
i edu
kacj
a zd
row
otna
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
1.Za
baw
y or
ient
acyj
no-
-por
ządk
owe:
„Zb
iórk
a w
edłu
g ko
loró
w”,
„Re-
agow
anie
na
ruch
y rą
k”,
„Paj
ąk i
muc
hy”[
Trze
-śn
iow
ski 1
989,
s. 9
5–97
] PN
–SF
Ucze
ń bi
erze
akt
yw-
ny u
dzia
ł w z
aba-
wac
h
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć pos
zcze
góln
e ćw
i-cz
enia
w z
abaw
ie
Ucze
ń ks
ztał
tuje
sz
ybko
ść, z
win
ność
, ko
ordy
nacj
ę, g
ibko
ść
Ucze
ń zn
a re
guły
za-
baw
. Zna
zas
ady
zach
o-w
ania
się
w sa
li gi
mna
-st
yczn
ej P
N–B
iEZ
IX1
2.Za
baw
y bi
eżne
: „La
wi-
na”,
„Str
ażak
”, „W
iew
iór-
ki w
dzi
upli”
[Trz
eśni
ow-
ski 1
989,
s. 1
55–1
56]
PN–S
F
Ucze
ń ak
tyw
nie
ucze
stni
czy
w z
aba-
wac
h
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć bie
g po
pro
stej
, zm
ieni
ać k
ieru
nek
bieg
u
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość i
szyb
kość
Ucze
ń zn
a pr
zepi
sy z
a-ba
wIX
1
20 21
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
3. P
rogr
am M
ały
Mis
trz
– sp
raw
ność
: Row
erz
ysta
Ja
zda
na ro
wer
ze p
o pr
oste
j PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń ak
tyw
nie
ucze
stni
czy
w z
aję-
ciac
h
Ucze
ń po
traf
i jec
hać
na ro
wer
ze, u
mie
ru-
szyć
i za
trzy
mać
się
Ucze
ń ks
ztał
tuje
rów
-no
wag
ę i k
oord
ynac
ję
ruch
ową
Ucze
ń w
ie, ż
e na
ro-
wer
ze n
ależ
y je
ździ
ć w
kas
ku P
N–B
iEZ
IX1
4.Za
baw
y ru
chow
e w
te-
reni
e: „P
odch
ody”
, „Za
-ba
wy
w ch
owan
ego”
PN
–SF
Ucze
ń lu
bi a
ktyw
-no
ść ru
chow
ą w
te-
reni
e
Ucze
ń po
traf
i cho
-dz
ić, b
iega
ć po
tere
-ni
e o
różn
ym st
opni
u uk
szta
łtow
ania
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość i
szyb
kość
Ucze
ń w
ie, ż
e ni
e w
ol-
no n
iszc
zyć ś
rodo
wi-
ska
natu
raln
ego
IX1
5.M
arsz
obie
g te
reno
wy
PN–S
FUc
zeń
akty
wni
e ćw
i-cz
y po
mim
o zm
ę-cz
enia
Ucze
ń po
traf
i odp
o-w
iedn
io „r
ozło
żyć
siły
”
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
org
aniz
mu
Ucze
ń w
ie, w
jaki
m
środ
owis
ku n
atur
al-
nym
moż
na u
praw
iać
akty
wno
ść fi
zycz
ną
IX1
6.Pr
ogra
m M
ały
Mis
trz
– sp
raw
ność
: Ro
wer
zyst
aJa
zda
na ro
wer
ze p
o łu
ku P
N–S
CŻiW
Ucze
ń db
a o
swój
ro
wer
Ucze
ń po
traf
i jec
hać
row
erem
po
łuku
Ucze
ń ks
ztał
tuje
rów
-no
wag
ę, k
oord
ynac
ję
ruch
ową,
ori
enta
cję
w p
rzes
trze
ni
Ucze
ń w
ie, ż
e po
dro
-ga
ch p
ublic
znyc
h m
oże
jeźd
zić t
ylko
z o
sobą
do
rosł
ą PN
–BiE
Z
IX1
7.Te
reno
wy
tor p
rzes
zkód
PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e pr
zy-
goto
wuj
e te
ren
do
akty
wno
ści f
izyc
znej
Ucze
ń po
traf
i bez
-pi
eczn
ie p
okon
ywać
pr
zesz
kody
nat
ural
ne
w te
reni
e
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
org
aniz
mu,
siłę
Ucze
ń w
ie, w
jaki
m śr
o-do
wis
ku n
atur
alny
m
nie m
ożna
ćwic
zyć
IX1
8.Ks
ztał
tow
anie
szyb
kośc
i, bi
egi k
rótk
ie (3
0–40
m)
PN–S
F
Ucze
ń lu
bi z
abaw
y w
form
ie w
yści
gów
rz
ędów
Ucze
ń po
traf
i bie
gać
w z
mie
nnym
tem
pie
Ucze
ń ks
ztał
tuje
sz
ybko
śćUc
zeń
zna r
eguł
y zab
awIX
1
22 23
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
9.Pr
ogra
m M
ały
Mis
trz
– sp
raw
ność
: Ro
wer
zyst
a Ja
zda
na ro
wer
ze p
o pr
oste
j i łu
ku
PN–S
CŻiW
Ucze
ń ch
ętni
e je
ździ
na
row
erze
w cz
asie
w
olny
m
Ucze
ń po
traf
i łąc
zyć
tech
nikę
jazd
y po
pro
-st
ej i
po łu
ku
Ucze
ń ks
ztał
tuje
rów
-no
wag
ę, k
oord
ynac
ję
ruch
ową,
ori
enta
cję
w p
rzes
trze
ni
Ucze
ń w
ie, c
o de
cy-
duje
o b
ezpi
ecze
ń-st
wie
jazd
y na
row
erze
PN
–BiE
Z
IX1
10.
Bieg
i śre
dnie
i dł
ugie
(3
00–6
00 m
) PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e ćw
iczy
w
gru
pie
Ucze
ń po
traf
i dos
to-
sow
ać w
łaśc
iwe
tem
-po
bie
gu d
o dł
ugoś
ci
dyst
ansu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
org
aniz
mu
Ucze
ń zn
a ró
żnic
e po
-m
iędz
y bi
egie
m k
rót-
kim
a d
ługi
mIX
1
11.
Bieg
i śre
dnie
i dł
ugie
–
bieg
za
lider
em P
N–S
FUc
zeń
lubi
bie
gać
dłuż
sze
dyst
anse
Uc
zeń
potr
afi b
iega
ć za
lide
rem
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
org
aniz
mu
Ucze
ń w
ie, j
akie
są k
o-rz
yści
z b
iega
nia
IX1
12.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Row
erzy
sta
Jazd
a na
row
erze
slal
o-m
em P
N–S
CŻiW
Ucze
ń tr
oszc
zy si
ę o
wyg
ląd
zew
nętr
zny
row
eru
Ucze
ń um
ie je
chać
sl
alom
em m
iędz
y st
o-ja
kam
i
Ucze
ń ks
ztał
tuje
rów
-no
wag
ę, k
oord
yna-
cję
ruch
ową,
ori
enta
-cj
ę w
prz
estr
zeni
, od-
wag
ę
Ucze
ń w
ie, j
ak n
ależ
y us
taw
ić to
r do
jazd
y na
ro
wer
ze
IX1
13.
Rzut
piłk
ą le
kars
ką –
1
kg P
N–S
FUc
zeń
potr
afi b
ez-
piec
znie
ćwic
zyć
Ucze
ń um
ie w
ykon
ać
rzut
piłk
ą le
kars
ką
przo
dem
do
kier
un-
ku rz
utu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
siłę
i s
zybk
ość
Ucze
ń w
ie, j
ak b
ez-
piec
znie
rzuc
ać p
rzy-
bora
mi n
a od
legł
ość
PN–B
iEZ
X1
14.
Rzut
kół
kiem
ring
o na
od
legł
ość P
N–S
FUc
zeń
dba
o be
zpie
-cz
eńst
wo
wsp
ółćw
i-cz
ącyc
h
Ucze
ń um
ie w
ykon
ać
rzut
kół
kiem
ring
oUc
zeń
kszt
ałtu
je si
łę
i szy
bkoś
ćUc
zeń
wie
, w ja
ki sp
o-só
b m
ożna
mie
rzyć
od-
legł
ość r
zutu
X1
22 23
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
15.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
test
spr
awno
ścio
wy
Mar
szob
ieg
na 6
00 m
PN
–SF
Ucze
ń dą
ży d
o uk
oń-
czen
ia p
róby
Uc
zeń
potr
afi r
ozło
-ży
ć siły
na
dyst
ansi
e bi
egu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
org
aniz
mu
Ucze
ń w
ie, j
ak m
ierz
y si
ę cz
as m
arsz
obie
guX
1
16.
Gry
i zab
awy
rzut
ne
PN–S
CŻiW
Ucze
ń ch
ętni
e uc
zest
-ni
czy
w za
baw
ach
Ucze
ń po
traf
i chw
ytać
i r
zuca
ć róż
nym
i prz
y-bo
ram
i do
celu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
Ucze
ń w
ie, j
ak p
rzeb
ie-
ga ry
wal
izac
ja w
trak
-ci
e za
baw
ruch
owyc
hX
1
17.
Nau
ka g
ry w
„Dw
a og
nie”
PN
–SCŻ
iWUc
zeń
wsp
ółpr
acu-
je z
gru
pą w
spół
ćwi-
cząc
ych
Ucze
ń po
traf
i chw
ycić
i r
zuci
ć piłk
ęUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
si
łę
Ucze
ń zn
a pr
zepi
sy g
ryX
1
18.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
test
spr
awno
ścio
wy
Prób
a zw
isu
na d
rążk
u PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
test
uUc
zeń
potr
afi w
yko-
nać p
róbę
test
ową
Ucze
ń ks
ztał
tuje
siłę
Ucze
ń w
ie, c
o ta
pró
ba
mie
rzy
X1
19.
Dosk
onal
enie
gry
w „D
wa
ogni
e” P
N–SC
ŻiW
Ucze
ń ku
ltura
lnie
ki-
bicu
je w
spół
ćwic
zą-
cym
Ucze
ń po
traf
i chw
ycić
i r
zuci
ć piłk
ęUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
si
łę
Ucze
ń zn
a pr
zepi
sy g
ryX
1
20.
Zaba
wa
rzut
na „O
bija
ny
w k
ole”
[Trz
eśni
owsk
i 19
89, s
. 256
] PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń pr
zest
rzeg
a re
guł z
abaw
yUc
zeń
potr
afi c
hwyc
ić,
poda
ć i rz
ucić
piłk
ęUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
si
łę
Ucze
ń zn
a re
guły
za-
baw
yX
1
21.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
test
spr
awno
ścio
wy
Prób
a bi
egu
10 x
5 m
PN
–SF
Ucze
ń rz
etel
nie
wy-
konu
je p
róbę
Ucze
ń po
traf
i bie
gać
tam
i z
pow
rote
mUc
zeń
kszt
ałtu
je
zwin
ność
, szy
bkoś
ćUc
zeń
wie
, jak
nal
eży
wyk
onać
pró
bęX
1
24 25
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
22.
Zaba
wy
i gry
kop
ne
PN–S
CŻiW
Ucze
ń ćw
iczy
zaw
sze
w st
roju
spor
tow
ymUc
zeń
potr
afi k
opną
ć ni
eruc
hom
ą pi
łkę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
Ucze
ń w
ie, j
ak n
azyw
a si
ę na
jpop
ular
niej
sza
gra
kopn
a X
1
23.
Zaba
wy
i gry
kop
ne
z el
emen
tem
min
ipiłk
i no
żnej
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń ch
ętni
e ćw
iczy
w
dom
uUc
zeń
potr
afi k
opną
ć pi
łkę
do b
ram
kiUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
si
łę
Ucze
ń w
ie, g
dzie
moż
-na
gra
ć w p
iłkę
nożn
ąX
1
24.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
test
spr
awno
ścio
wy
Spra
wdz
ian
na z
doby
cie
odzn
aki R
ower
zyst
a PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń je
st p
rzyg
oto-
wan
y do
pró
byUc
zeń
potr
afi r
uszy
ć z
mie
jsca
, jec
hać p
o pr
oste
j, za
wra
cać w
o-kó
ł sto
jaka
, jec
hać s
la-
lom
em, z
atrz
ymać
się
w o
kreś
lony
m m
iejs
cu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
rów
-no
wag
ę, k
oord
yna-
cję
ruch
ową,
ori
enta
-cj
ę w
prz
estr
zeni
, od-
wag
ę
Ucze
ń zn
a za
sady
zdo
-by
cia
odzn
aki
X1
25.
Zaba
wy
ruch
owe
z el
e-m
ente
m k
ozło
wan
ia
w m
inip
iłce
ręcz
nej
PN–S
CŻiW
Ucze
ń lu
bi g
ry z
espo
-ło
we
Ucze
ń po
traf
i chw
y-ta
ć, po
drzu
cać,
kozł
o-w
ać p
iłkę
w m
iejs
cu
i mar
szu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję
Ucze
ń w
ie, c
o to
jest
m
inip
iłka
ręcz
na
XI1
26.
Zaba
wy
ruch
owe
z el
e-m
ente
m c
hwyt
u i p
oda-
nia
w m
inip
iłce
ręcz
nej
PN–S
CŻiW
Ucz
eń w
spół
prac
u-je
w g
rupi
e ró
wie
śni-
czej
.Uc
zeń
potr
afi c
hwyc
ić
obur
ącz
i pod
ać p
iłkę
jedn
ą rę
ką
Ucze
ń po
traf
i chw
ycić
ob
urąc
z i p
odać
piłk
ę je
dną
ręką
Ucz
eń k
szta
łtuj
e ko
-or
dyna
cję
ruch
ową,
or
ient
ację
, siłę
Ucze
ń zn
a po
dsta
wow
e po
dani
a pi
łki
XI1
24 25
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
27.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: G
imna
styk
Nau
ka p
ozyc
ji w
yjśc
io-
wyc
h do
ćwic
zeń
PN–T
Z
Ucze
ń ch
ętni
e w
yko-
nuje
ćwic
zeni
a gi
m-
nast
yczn
e
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć poz
ycje
wyj
ścio
-w
e do
ćwic
zeń
w st
a-ni
u i p
odpo
rach
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę
Ucze
ń w
ie, c
zym
cha-
rakt
eryz
ują
się
ćwi-
czen
ia g
imna
styc
zne.
W
ie, j
ak w
yglą
da p
ra-
wid
łow
a po
staw
a ci
ała
PN–B
iEZ
XI1
28.
Zaba
wy
z el
emen
tem
rz
utu
na b
ram
kę
w m
ini-p
iłce
ręcz
nej
PN–S
CŻiW
Ucze
ń be
zpie
czni
e w
ykon
uje
ćwic
zeni
aUc
zeń
potr
afi w
yko-
nać r
zut n
a br
amkę
je
dnor
ącz
z m
iejs
ca
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, z
jaki
e-go
mie
jsca
na
bois
ku
moż
na w
ykon
ać rz
ut
na b
ram
kę
XI1
29.
Zaba
wow
e to
ry p
rze-
szkó
d z
elem
enta
mi m
i-ni
piłk
i ręc
znej
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń dą
ży d
o po
-pr
awne
go w
ykon
y-w
ania
ćwic
zeń
Ucze
ń po
traf
i koz
ło-
wać
, toc
zyć,
chw
ycić
i p
odać
piłk
ę or
az rz
u-ci
ć na
bram
kę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, k
tóre
to są
lin
ie k
ońco
we
i boc
zne
bois
kaXI
1
30.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: G
imna
styk
Nau
ka p
ozyc
ji w
yjśc
io-
wyc
h do
ćwic
zeń
PN–T
Z
Ucze
ń pr
zest
rzeg
a za
-sa
d be
zpie
czeń
stw
a w
trak
cie
ćwic
zeń
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć poz
ycje
wyj
ścio
-w
e do
ćwic
zeń
w si
a-dz
ie i
leże
niu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę
Ucze
ń w
ie, k
tóre
prz
y-rz
ądy
wyk
orzy
stuj
e si
ę do
ćwic
zeń
gim
na-
styc
znyc
h. Z
na sp
osob
y oc
hron
y po
dcza
s ćw
i-cz
eń g
imna
styc
znyc
h PN
–BiE
Z
XI1
31.
Zaba
wy
ruch
owe
z el
e-m
ente
m k
ozło
wan
ia
w m
inik
oszy
ków
ce
PN–S
CŻiW
Ucze
ń ch
ętni
e w
yko-
nuje
ćwic
zeni
a z
mi-
niko
szyk
ówki
Ucze
ń po
traf
i chw
y-ta
ć, po
drzu
cać,
kozł
o-w
ać p
iłkę
w m
iejs
cu
i mar
szu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję
Ucze
ń w
ie, c
o to
jest
m
inik
oszy
ków
kaXI
1
26 27
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
32.
Zaba
wy
ruch
owe
z el
e-m
ente
m ch
wyt
u i p
oda-
nia
w m
inik
oszy
ków
ce
PN–S
CŻiW
Ucze
ń w
czas
ie w
ol-
nym
wyk
onuj
e ćw
i-cz
enia
z p
iłką
Ucze
ń po
traf
i chw
ycić
i p
odać
piłk
ę ob
urąc
zUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
or
ient
ację
, siłę
Ucze
ń w
ie, z
ilu
zaw
od-
nikó
w sk
łada
się
dru-
żyna
w k
oszy
ków
ceXI
1
33.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: G
imna
styk
Nau
ka ćw
icze
ń ks
ztał
tu-
jący
ch P
N–T
Z
Ucze
ń ch
ętni
e ćw
iczy
w
dom
uUc
zeń
potr
afi w
yko-
nać ć
wic
zeni
a ks
ztał
-tu
jące
ram
ion
i szy
i
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę
Ucze
ń w
ie, d
o cz
ego
służ
y ła
wec
zka
gim
na-
styc
zna.
Zna
spos
oby
sam
ooch
rony
pod
czas
ćw
icze
ń gi
mna
styc
z-ny
ch P
N–B
iEZ
XI1
34.
Zaba
wy
z el
emen
tem
rz
utu
do k
osza
w m
ini-
kosz
yków
ce P
N–S
CŻiW
Ucze
ń ch
ce z
obac
zyć
praw
dziw
e za
wod
y w
kos
zykó
wce
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć rzu
t obu
rącz
do
kosz
a na
nis
kiej
wy-
soko
ści
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, k
to to
jest
tr
ener
XI1
35.
Zaba
wow
e to
ry p
rze-
szkó
d z
elem
enta
mi m
i-ni
kosz
yków
ki
PN–S
CŻiW
Ucze
ń w
ykon
uje
ćwi-
czen
ia p
omim
o w
ielu
tr
udno
ści
Ucze
ń po
traf
i koz
ło-
wać
, toc
zyć,
chw
ycić
i p
odać
piłk
ę or
az rz
u-ci
ć do
kosz
a
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, k
to to
jest
sę
dzia
na
bois
kuXI
1
36.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: G
imna
styk
Nau
ka ćw
icze
ń ks
ztał
tu-
jący
ch P
N–T
Z
Ucze
ń ch
ętni
e pr
zy-
goto
wuj
e m
iejs
ce d
o ćw
icze
ń
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć ćw
icze
nia
kszt
ał-
tują
ce n
óg i
tuło
wia
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę
Ucze
ń w
ie, d
lacz
ego
ćwic
zeni
a ak
roba
tycz
-ne
nal
eży
wyk
onyw
ać
na m
ater
acac
h gi
mna
-st
yczn
ych
PN–B
iEZ
XI1
37.
Nau
ka g
ry „D
o pi
ęciu
po
dań”
w m
inik
oszy
-kó
wce
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń w
spół
prac
uje
w z
espo
leUc
zeń
potr
afi c
hwyc
ić
i pod
ać p
iłkę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń zn
a za
sady
gry
XII
1
26 27
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
38.
Nau
ka g
ry „D
o pi
ę-ci
u po
dań”
w m
inip
iłce
ręcz
nej P
N–S
CŻiW
Ucze
ń w
spół
prac
uje
w z
espo
leUc
zeń
potr
afi c
hwyc
ić
i pod
ać p
iłkę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń zn
a za
sady
gry
XII
1
39.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: G
imna
styk
Ćw
icze
nia
akro
baty
czne
na
mat
erac
ach
PN–T
Z
Ucze
ń ni
e bo
i się
wy-
kony
wać
ćwic
zeń
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć leż
enie
prz
ewro
t-ne
, prz
etoc
zeni
a na
pl
ecy
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę
Ucze
ń w
ie, k
iedy
moż
e ro
zpoc
ząć ć
wic
zeni
e na
mat
erac
u P
N–B
iEZ
XII
1
40.
Gra
w m
inip
iłkę
ręcz
ną
na u
pros
zczo
nych
zas
a-da
ch P
N–S
CŻiW
Ucze
ń ch
ętni
e uc
zest
nicz
y w
grz
eUc
zeń
potr
afi k
ozło
-w
ać, c
hwyc
ić i
poda
ć pi
łkę
oraz
rzuc
ić n
a br
amkę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, k
iedy
na-
leży
prz
erw
ać g
rę, n
a ja
ki sy
gnał
nau
czyc
iela
XII
1
41.
Gra
w m
inik
oszy
ków
kę
na u
pros
zczo
nych
zas
a-da
ch P
N–S
CŻiW
Ucze
ń st
osuj
e si
ę do
pr
zepi
sów
gry
Ucze
ń po
traf
i koz
ło-
wać
, chw
ycić
i po
dać
piłk
ę or
az rz
ucić
do
kosz
a
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, d
o kt
óryc
h lin
ii m
ożna
bie
gać p
o bo
isku
XII
1
42.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: G
imna
styk
Ćwic
zeni
e po
dpo-
ru i
zwis
u na
drą
żku
PN–T
Z
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
ćwic
zeni
a Uc
zeń
wyk
onuj
e pr
zejś
cia
rów
now
aż-
ne p
o od
wró
cone
j ła-
wec
zce
z w
orec
zkie
m,
podp
ór p
rzod
em n
a dr
ążku
, zw
is le
żąc
o w
ygię
tym
tuło
wiu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę
Ucze
ń w
ie, d
o cz
ego
służ
ą dr
abin
ki g
imna
-st
yczn
e. U
czeń
wie
, ja-
kie
ćwic
zeni
a na
dra
-bi
nkac
h ko
rygu
ją p
o-st
awę
ciał
a PN
–BiE
Z
XII
1
28 29
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
43.
Kom
plek
sow
e za
baw
y ru
chow
e z
elem
enta
mi
min
ikos
zykó
wki
(łąc
ze-
nie
kozł
owan
ia, c
hwyt
u i p
odan
ia o
raz
rzut
u do
ko
sza)
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń ak
tyw
nie
ćwi-
czy
w z
abaw
ach
Ucze
ń ko
złuj
e, p
odaj
e ob
urąc
z i r
zuca
piłk
ę do
kos
za
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, s
zyb-
kość
, wyt
rzym
ałoś
ć
Ucze
ń w
ie, n
a cz
ym
pole
ga u
czci
wa
ryw
a-liz
acja
XI
I1
44.
Kom
plek
sow
e za
ba-
wy
ruch
owe
z el
emen
-ta
mi
min
ipiłk
i ręc
znej
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń po
mag
a w
spół
ćwic
zący
m
Ucze
ń ko
złuj
e, p
odaj
e je
dnor
ącz
i rzu
ca p
ił-kę
do
bram
ki
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, s
zyb-
kość
, wyt
rzym
ałoś
ć
Ucze
ń zn
a re
guły
za
baw
XII
1
45.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: G
imna
styk
Spra
wdz
ian
na z
doby
-ci
e od
znak
i Gim
nast
yk
PN–T
Z
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
spra
w-
dzia
nu
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć pod
skok
z p
ółob
-ro
tem
i kr
ążen
iem
rr.
do w
ewną
trz,
przy
-si
ad sk
ulon
y po
łącz
o-ny
z „k
ołys
ką”,
prze
j-śc
ie p
o od
wró
cone
j ła-
wec
zce
z w
orec
zkie
m
na g
łow
ie, p
rzes
ko-
ki z
awro
tne
prze
z ła
-w
eczk
ę, p
odpó
r prz
o-de
m n
a dr
ążku
, zw
is,
leżą
c o w
ygię
tym
tu-
łow
iu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę
Ucze
ń w
ie, j
ak n
ależ
y w
ykon
ać k
olej
ne p
róby
sp
raw
dzia
nu.
XII
1
28 29
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
46.
Zaba
wy
ruch
owe
na
śnie
gu P
N–T
ZUc
zeń
chęt
nie
ćwi-
czy
na św
ieży
m p
o-w
ietr
zu
Ucze
ń po
traf
i bez
-pi
eczn
ie b
awić
się
na śn
iegu
, um
ie le
pić
„kul
e śn
iego
we”
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę,
rów
now
agę,
hart
uje
orga
nizm
Ucze
ń w
ie, c
o to
jest
ha
rtow
anie
org
aniz
mu
PN–B
iEZ
I1
47.
Zaba
wa
w p
odch
ody
na
śnie
gu P
N–T
ZUc
zeń
w cz
asie
wol
-ny
m cz
ęsto
prz
eby-
wa
na św
ieży
m p
o-w
ietr
zu
Ucze
ń po
traf
i roz
róż-
niać
wła
ściw
e śl
ady
na śn
iegu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń zn
a re
guły
za
baw
yI
1
48.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Sane
czka
rz
Nau
ka ja
zdy
na sa
nkac
h PN
–TZ
Ucze
ń ch
ętni
e je
ździ
na
sank
ach
Ucze
ń po
traf
i sam
o-dz
ieln
ie w
ciąg
ać sa
n-ki
pod
gór
ę, z
jeżd
żać
w p
ozyc
ji si
edzą
cej
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń w
ie, g
dzie
moż
-na
jeźd
zić b
ezpi
eczn
ie
na sa
nkac
h PN
–BiE
ZI
1
49.
Budu
jem
y ig
loo
– za
ba-
wa
ruch
owa
na śn
iegu
PN
–TZ
Ucze
ń w
spół
prac
uje
w g
rupi
eUc
zeń
potr
afi p
rzyg
o-to
wać
odp
owie
dnie
el
emen
ty z
e śn
iegu
na
budo
wę
iglo
o
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń w
ie, k
to m
iesz
ka
w ig
loo
I1
50.
Zaba
wy
ruch
owe
na
śnie
gu z
wyk
orzy
sta-
niem
sane
k PN
–TZ
Ucze
ń be
zpie
czni
e ko
rzys
ta z
sane
kUc
zeń
potr
afi c
iągn
ąć
i pch
ać sa
nki
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń w
ie, n
a ja
kim
to-
rze
upra
wia
się
spor
t sa
necz
kars
ki
I1
30 31
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
51.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Sane
czka
rz
Jazd
a na
sank
ach
z om
i-ja
niem
prz
eszk
ód P
N–TZ
Ucze
ń do
strz
ega
uste
rki t
echn
iczn
e sa
nek
Ucze
ń po
traf
i om
ijać
prze
szko
dyUc
zeń
kszt
ałtu
je
koor
dyna
cję
ruch
ową,
ori
enta
cję,
si
łę, r
ówno
wag
ę,
hart
uje
orga
nizm
Ucze
ń w
ie, j
ak b
ez-
piec
znie
się
zach
ować
pr
zy o
mija
niu
prze
-sz
kód
PN–B
iEZ
I1
52.
Zaba
wy
i gry
ruch
owe
z cz
wor
akow
anie
m, n
p.
„Kot
ki n
a po
low
aniu
”, „P
iesk
i na
spac
er”,
„Żab
-ki
na
łące
” [Tr
ześn
iow
-sk
i 198
9, s.
117
–118
] PN
–TZ
Ucze
ń lu
bi n
aśla
do-
wać
ruch
em ró
żne
sytu
acje
i zw
ierz
ęta
Ucze
ń po
traf
i czw
ora-
kow
aćUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
or
ient
ację
, siłę
, rów
-no
wag
ę, sk
oczn
ość
Ucze
ń w
ie, j
ak b
ez-
piec
znie
czw
orak
ować
I1
53.
Zaba
wy
i gry
ruch
owe
z cz
wor
akow
anie
m, n
p.
„Bry
tany
i po
dróż
ny”,
„Koc
ięta
z p
iłecz
kam
i”,
„Pol
owan
ie n
a za
jącz
ki”
[Trz
eśni
owsk
i 198
9,
s. 11
9–12
0] P
N–T
Z
Ucze
ń w
łaśc
iwie
od-
gryw
a ro
le w
dan
ej
zaba
wie
Ucze
ń po
traf
i wy-
kona
ć sko
ki z
ajęc
ze
i sko
ki „ż
abki
”
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę,
skoc
znoś
ć
Ucze
ń zn
a sp
osob
y po
-ru
szan
ia si
ę w
nis
kich
po
zycj
ach
I1
54.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Sane
czka
rz
Nau
ka za
trzy
man
ia sa
-ne
k na
poc
hyło
ści P
N–TZ
Ucze
ń ni
e bo
i się
pr
ędko
ści n
a sa
nkac
hUc
zeń
potr
afi z
atrz
y-m
ać sa
nki n
a po
chy-
łośc
i
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń w
ie, j
ak p
rzyg
o-to
wać
stok
do
jazd
y na
sa
nkac
h, a
by b
ył b
ez-
piec
zny
PN–B
iEZ
I1
30 31
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
55.
Skok
i prz
ez sk
akan
kę
PN–T
ZUc
zeń
chce
mie
ć wła
-sn
ą sk
akan
kę
Ucze
ń po
traf
i prz
e-sk
akiw
ać sk
akan
kę
obun
óż
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę,
skoc
znoś
ć
Ucze
ń w
ie, g
dzie
bez
-pi
eczn
ie m
ożna
ćwi-
czyć
skok
i prz
ez sk
a-ka
nkę
PN–B
iEZ
I1
56.
Zaba
wy
ruch
owe
skoc
z-ne
z w
ykor
zyst
anie
m
skak
anki
PN
–TZ
Ucze
ń be
zpie
czni
e sk
acze
prz
ez sk
a-ka
nkę
Ucze
ń po
traf
i ska
kać
prze
z sk
akan
kę w
for-
mie
zab
awow
ej
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę,
skoc
znoś
ć
Ucze
ń w
ie, d
lacz
ego
war
to ćw
iczy
ć ze
ska-
kank
ąI
1
57.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Sane
czka
rz
Klas
owe
zaw
ody
w z
jeź-
dzie
na
sank
ach
PN–T
Z
Ucze
ń ch
ętni
e ry
wa-
lizuj
e z
rów
ieśn
ikam
i Uc
zeń
potr
afi z
jeżd
żać
na sa
nkac
h w
par
ach
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń zn
a za
sady
zje
ż-dż
ania
na
sank
ach
na
czas
I1
58.
Prób
a si
ły m
ięśn
i brz
u-ch
a PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
prób
y sp
raw
nośc
iow
ej
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć „no
życe
pop
rzec
z-ne
na
czas
”
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
,
Ucze
ń w
ie, d
lacz
e-go
trze
ba k
ontr
olow
ać
spra
wno
ść fi
zycz
nąII
1
59.
Prób
a gi
bkoś
ci P
N–S
FUc
zeń
chęt
nie
pod-
chod
zi d
o pr
óby
spra
wno
ścio
wej
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć skł
on tu
łow
iaUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
gi
bkoś
ć
Ucze
ń w
ie, k
tóre
ćwi-
czen
ia p
opra
wia
ją g
ib-
kość
II1
60.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Sane
czka
rz
Wyś
cigi
„tró
jek
sane
cz-
kow
ych”
PN
–TZ
Ucze
ń w
spół
prac
uje
w m
ałej
gru
pie
Ucze
ń po
traf
i utr
zy-
mać
rów
now
agę
na
sank
ach
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń w
ie, g
dzie
upr
a-w
ia si
ę sp
orty
zim
owe
II1
32 33
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
61.
Ćwic
zeni
a og
ólno
ro-
zwoj
owe
na ła
wec
zkac
h gi
mna
styc
znyc
h PN
–TZ
Ucze
ń ch
ętni
e ćw
iczy
na
prz
yrzą
dach
gim
-na
styc
znyc
h
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć prz
esko
k za
wro
t-ny
prz
ez ła
wec
zkę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
Ucze
ń w
ie, d
o cz
ego
służ
y ła
wec
zka
gim
na-
styc
zna,
pot
rafi
ją e
r-go
nom
iczn
ie p
rzen
osić
PN
–BiE
Z
II1
62.
Leże
nie
prze
wro
tne
i prz
erzu
tne
w g
im-
nast
yce
pods
taw
owej
PN
–TZ
Ucze
ń st
ara
się
po-
praw
nie
wyk
onać
ćw
icze
nie
Ucze
ń w
ykon
uje
na
mat
erac
u le
żeni
e pr
zerz
utne
i pr
ze-
wro
tne
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, gib
kość
Ucze
ń w
ie, d
o cz
ego
służ
ą m
ater
ace
gim
na-
styc
zne
II1
63.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Sane
czka
rz
Spra
wdz
ian
na z
doby
cie
odzn
aki „
Sane
czka
rz”
PN–T
Z
Ucze
ń je
st z
adow
o-lo
ny z
e zd
obyc
ia
spra
wno
ści
Ucze
ń po
traf
i wci
ągać
sa
nki p
od g
órę,
zje
ż-dż
ać n
a sa
nkac
h, o
mi-
jać p
rzes
zkod
y, za
-tr
zym
ywać
się
na sa
n-ka
ch, n
a po
chył
ości
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń w
ie, n
a ja
kich
sa
nkac
h m
ożna
bez
-pi
eczn
ie z
jeżd
żać
PN–B
iEZ
II1
64.
Zaba
wy
ruch
owe
z el
e-m
enta
mi m
inik
oszy
-kó
wki
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń ch
ętni
e po
dej-
muj
e ak
tyw
ność
fi-
zycz
ną w
gru
pie
ró-
wie
śnic
zej
Ucze
ń po
traf
i koz
ło-
wać
, chw
ytać
i po
da-
wać
piłk
ę, rz
ucać
do
kosz
a
Ucze
ń ks
ztał
tuje
szyb
-ko
ść, k
oord
ynac
ję ru
-ch
ową,
siłę
, wyt
rzy-
mał
ość
Ucze
ń zn
a re
guły
za-
baw
III1
65.
Gra
„Do
pięc
iu p
odań
” z
piłk
ą do
min
ikos
zy-
ków
ki P
N–S
CŻiW
Ucze
ń po
mag
a m
niej
sp
raw
nym
kol
egom
i k
oleż
anko
m
Ucze
ń po
traf
i koz
ło-
wać
, chw
ytać
i po
da-
wać
piłk
ę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
szyb
-ko
ść, k
oord
ynac
ję ru
-ch
ową,
siłę
, wyt
rzy-
mał
ość,
orie
ntac
ję
Ucze
ń zn
a re
guły
gry
III1
32 33
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
66.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: P
iłkar
z (m
inik
oszy
ków
ka)
Kozł
owan
ie p
iłki,
chw
y-ty
i po
dani
a pi
łki
PN–S
CŻiW
Ucze
ń dą
ży d
o op
a-no
wan
ia p
rost
ych
umie
jętn
ości
tech
-ni
czny
ch
Ucze
ń ko
złuj
e pi
łkę
jedn
orąc
z w
mie
jscu
, w
bie
gu, c
hwyt
a i p
o-da
je p
iłkę
obur
ącz
Ucze
ń ks
ztał
tuje
sz
ybko
ść, k
oord
yna-
cję
ruch
ową,
siłę
, wy-
trzy
mał
ość,
orie
n-ta
cję
Ucze
ń w
ie, j
ak n
ale-
ży k
ozło
wać
, chw
ytać
i p
odaw
ać p
iłkę
III1
67.
Klas
owe
zaw
ody
w g
rze
„Do
pięc
iu p
odań
” PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń w
łaśc
iwie
re-
aguj
e na
zw
ycię
stw
o i p
oraż
kę sw
ojej
dru
-ży
ny
Ucze
ń po
traf
i koz
ło-
wać
, chw
ytać
i po
da-
wać
piłk
ę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
sz
ybko
ść, k
oord
yna-
cję
ruch
ową,
siłę
, wy-
trzy
mał
ość,
orie
n-ta
cję
Ucze
ń w
ie, c
o to
są z
a-w
ody
spor
tow
e III
1
68.
Gry
pros
te –
wyś
cigi
rzę-
dów
z p
iłką
do m
inik
o-sz
yków
ki P
N–S
CŻiW
Ucze
ń sp
orto
wo
dopi
nguj
e in
nych
uc
zest
nikó
w z
abaw
Ucze
ń po
traf
i koz
ło-
wać
, chw
ytać
i po
da-
wać
piłk
ę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
sz
ybko
ść, k
oord
yna-
cję
ruch
ową,
siłę
, wy-
trzy
mał
ość,
orie
n-ta
cję
Ucze
ń zn
a za
sady
gie
rIII
1
69.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: P
iłkar
z (m
inik
oszy
ków
ka)
Rzut
y do
nis
kieg
o ko
sza
PN–S
CŻiW
Ucze
ń sł
ucha
pol
eceń
i u
wag
nau
czyc
iela
Ucze
ń po
traf
i zad
e-m
onst
row
ać rz
ut je
d-no
rącz
ora
z rz
ucić
ob
urąc
z pi
łką
do n
i-sk
iego
kos
za
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję
Ucze
ń w
ie, j
ak w
yglą
da
pozy
cja
podc
zas r
zutu
do
kos
zaIII
1
70.
Klas
owe
zaw
ody
w „D
wa
ogni
e” P
P–SC
ŻiW
Ucze
ń ch
ętni
e uc
zest
nicz
y w
ryw
a-liz
acji
spor
tow
ej
Ucze
ń po
traf
i chw
ycić
i r
zuci
ć piłk
ę w
e w
ła-
ściw
ym k
ieru
nku
Ucze
ń ks
ztał
tuje
koo
r-dy
nacj
ę ru
chow
ą, si
łę,
orie
ntac
ję, w
ytrz
y-m
ałoś
ć
Ucze
ń zn
a za
sady
gry
III1
34 35
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
71.
Gim
nast
yczn
y to
r prz
e-sz
kód
PN–T
ZUc
zeń
pom
aga
przy
uł
ożen
iu to
ruUc
zeń
potr
afi w
yko-
nać p
rzet
ocze
nia
na
mat
erac
ach,
prz
esko
ki
zaw
rotn
e, p
okon
ywać
ni
skie
prz
eszk
ody
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję,
Ucze
ń w
ie, k
iedy
moż
e ro
zpoc
ząć ć
wic
zeni
e na
torz
e pr
zesz
kód
III1
72.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: P
iłkar
z (m
inik
oszy
ków
ka)
Kozł
owan
ie p
iłki,
chw
y-ty
i po
dani
a, rz
uty
do
kosz
a PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń pr
zygo
tow
u-je
się
do z
doby
cia
spra
wno
ści P
iłkar
z
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć koz
łow
anie
piłk
i, ch
wyt
ać i
poda
wać
pił-
kę, r
zuca
ć do
nisk
ie-
go k
osza
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję
Ucze
ń w
ie, c
o na
leży
op
anow
ać, a
by z
doby
ć od
znak
ę Pi
łkar
zaIII
1
73.
Podp
ór p
rzod
em n
a dr
ążku
, prz
etoc
zeni
a do
le
żeni
a pr
zew
rotn
ego
i prz
erzu
tneg
o PN
–TZ
Ucze
ń pa
mię
ta o
es-
tety
ce st
roju
gim
na-
styc
zneg
o
Ucze
ń w
ykon
uje
wej
-śc
ie p
o dr
abin
kach
do
pod
poru
prz
odem
na
drą
żku,
z p
rzys
ia-
du p
odpa
rteg
o pr
ze-
tocz
enie
do
leże
nia
prze
rzut
nego
i pr
ze-
wro
tneg
o
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję,
gib
-ko
ść
Ucze
ń w
ie, c
o to
są p
o-zy
cje
wyj
ścio
we
do
ćwic
zeń
gim
nast
ycz-
nych
III1
74.
Zaba
wy
ruch
owe
z wy-
korz
ysta
niem
skak
anki
PN
–TZ
Ucze
ń ch
ętni
e ćw
iczy
ze
skak
anką
Ucze
ń po
traf
i ska
kać
prze
z sk
akan
kę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, sko
czno
ść
Ucze
ń zn
a re
guły
za
baw
III1
34 35
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
75.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: P
iłkar
z (m
inik
oszy
ków
ka)
Spra
wdz
ian
na zd
obyc
ie
odzn
aki „
Piłk
arz”
–
min
ikos
zykó
wka
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
spra
w-
dzia
nu
Ucze
ń ko
złuj
e pi
ł-kę
jedn
orąc
z w
mie
j-sc
u, w
bie
gu, z
e zm
ia-
ną rę
ki k
ozłu
jące
j, ch
wyt
a i p
odaj
e pi
łkę
obur
ącz,
poda
je je
d-no
rącz
, dem
onst
ruje
rz
ut je
dnor
ącz,
rzuc
a ob
urąc
z, uc
zest
nicz
y w
grz
e up
rosz
czon
ej
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję
Ucze
ń w
ie, j
ak n
ależ
y w
ykon
ać k
olej
ne p
róby
III1
76.
Zaba
wy
ruch
owe
w te
-re
nie
PN–S
FUc
zeń
jest
prz
ygot
o-w
any
do z
ajęć
ruch
o-w
ych
w te
reni
e
Ucze
ń po
traf
i pok
ony-
wać
prz
eszk
ody
tere
-no
we,
bez
piec
znie
po-
rusz
a si
ę w
tere
nie
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
Ucze
ń w
ie, w
któ
rych
m
iejs
cach
w śr
odow
i-sk
u na
tura
lnym
moż
na
ćwic
zyć
IV1
77.
Zaba
wy
w „P
odch
ody”
, „C
how
aneg
o” P
N–S
FUc
zeń
chęt
nie
baw
i si
ę w
środ
owis
ku n
a-tu
raln
ym
Ucze
ń po
traf
i wy-
korz
ysta
ć nat
ural
ne
prze
szko
dy d
o ak
tyw
-no
ści f
izyc
znej
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
Ucze
ń zn
a re
guły
za
baw
IV1
78.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: T
urys
taW
ycie
czka
po
najb
liż-
szej
oko
licy
PN–S
F
Ucze
ń ch
ętni
e uc
zest
nicz
y w
pie
szej
w
ycie
czce
Ucze
ń po
traf
i obs
er-
wow
ać n
ajbl
iższ
e ot
o-cz
enie
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
Ucze
ń w
ie, j
ak p
rzyg
o-to
wać
się
do w
ycie
czki
IV1
79.
Jazd
a na
rolk
ach
PN
–SCŻ
iWUc
zeń
ma
swoj
e ro
lki
Ucze
ń po
traf
i jec
hać
po p
rost
ej i
po łu
ku
i zat
rzym
ać si
ę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
rów
-no
wag
ę, si
łęUc
zeń
wie
, gdz
ie b
ez-
piec
znie
moż
na je
ździ
ć na
rolk
ach
PN–B
iEZ
IV1
36 37
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
80.
Zaba
wy
ruch
owe
na ro
l-ka
ch P
N–S
CŻiW
Ucze
ń db
a o
wła
sne
bezp
iecz
eńst
wo
Ucze
ń po
traf
i jec
hać
po p
rost
ej i
po łu
ku
i zat
rzym
ać si
ę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
rów
-no
wag
ę, si
łęUc
zeń
wie
, dla
czeg
o na
ro
lkac
h na
leży
jeźd
zić
w k
asku
PN
–BiE
ZIV
1
81.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: T
urys
taW
ycie
czka
pie
sza
z el
e-m
enta
mi t
opog
rafii
tere
-nu
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń ak
tyw
nie
ucze
stni
czy
w w
ycie
czce
Ucze
ń po
traf
i okr
eślić
, po
jaki
m te
reni
e si
ę po
rusz
a
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
, ori
enta
cję
Ucze
ń w
ie, j
ak m
oże
być u
kszt
ałto
wan
y te
ren
IV1
82.
Gra
w „D
wa
ogni
e” w
te-
reni
e PN
–SCŻ
iWUc
zeń
akty
wni
e pr
zygo
tow
uje
mie
j-sc
e ćw
icze
ń
Ucze
ń ch
wyt
a i r
zuca
pi
łkę
w o
kreś
lony
m
kier
unku
Ucze
ń ks
ztał
tuje
koo
r-dy
nacj
ę ru
chow
ą, si
łę,
orie
ntac
ję, w
ytrz
y-m
ałoś
ć
Ucze
ń st
osuj
e za
sady
gr
yIV
1
83–
84.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: T
urys
taSp
raw
dzia
n na
odz
nakę
„T
urys
ta” P
N–S
CŻiW
Ucze
ń je
st p
rzyg
oto-
wan
y do
rajd
u pi
e-sz
ego
Ucze
ń po
traf
i wła
ściw
e „r
ozło
żyć s
iły” w
trak
-ci
e pie
szej
wyc
iecz
ki
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
doln
ość,
orie
ntac
ję,
wyt
rzym
ałoś
ć
Ucze
ń w
ie, c
o to
jest
ra
jd p
iesz
yIV
2
85.
Zaba
wy
ruch
owe
bież
-ne
– w
yści
gi rz
ędów
PN
–SF
Ucze
ń w
spół
prac
uje
w g
rupi
eUc
zeń
potr
afi b
iega
ć w
zm
ienn
ym te
mpi
eUc
zeń
kszt
ałtu
je
szyb
kość
, koo
rdyn
a-cj
ę ru
chow
ą
Ucze
ń w
ie, k
tóre
ćwi-
czen
ia ro
zwija
ją sz
yb-
kość
V
1
86.
Zaba
wy
ruch
owe
skoc
z-ne
PN
–TZ
Ucze
ń be
zpie
czni
e ćw
iczy
w z
ajęc
iach
Uc
zeń
potr
afi w
yko-
nać s
koki
z o
dbic
ia
obun
óż i
jedn
onóż
Ucze
ń ks
ztał
tuje
siłę
, sk
oczn
ość
Ucze
ń w
ie, j
ak b
ez-
piec
znie
wyk
onyw
ać
ćwic
zeni
a sk
oczn
ości
o-w
e PN
–BiE
Z
V1
36 37
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
87.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Lekk
oatl
eta
Bieg
kró
tki n
a dy
stan
sie
30–4
0 m
ze
star
tu w
yso-
kieg
o, b
iegi
wah
adło
we
(pow
tarz
ane)
PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e po
ko-
nuje
odc
inki
bie
gow
eUc
zeń
potr
afi w
yko-
nać s
tart
wys
oki
Ucze
ń ks
ztał
tuje
siłę
, sz
ybko
śćUc
zeń
zna
kom
endy
do
bieg
uV
1
88.
Zaba
wy
rzut
ne
PN–S
CŻiW
Ucze
ń be
zpie
czni
e rz
uca
okre
ślon
ym
przy
bore
m
Ucze
ń po
traf
i prz
yjąć
pr
awid
łow
ą po
zycj
ę w
yjśc
iow
ą do
rzut
u
Ucze
ń ks
ztał
tuje
siłę
, sz
ybko
ść, k
oord
yna-
cję
ruch
ową
Ucze
ń zn
a pr
zybo
ry
spor
tow
e do
rzut
ówV
1
89.
Zaba
wy
ruch
owe
kszt
ał-
tują
ce w
ytrz
ymał
ość
– bi
egi w
ahad
łow
e, b
iegi
za
lide
rem
400
–600
m
PN–S
F
Ucze
ń ch
ętni
e ćw
iczy
po
mim
o zm
ęcze
nia
Ucze
ń st
osuj
e w
łaśc
i-w
ą te
chni
kę b
iegu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
Ucze
ń w
ie, g
dzie
upr
a-w
ia si
ę bi
egi d
ługi
eV
1
90.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Lekk
oatl
eta
Skok
w d
al z
rozb
iegu
PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e sk
acze
w
dal
Ucze
ń po
traf
i odb
ić
się
z je
dnej
nog
iUc
zeń
kszt
ałtu
je si
łę,
skoc
znoś
ć, sz
ybko
śćUc
zeń
zna
skok
i lek
ko-
atle
tycz
neV
1
91.
Gra
upro
szcz
ona
w m
ini-
kosz
yków
kę P
N–S
CŻiW
Ucze
ń w
spół
prac
uje
w z
espo
leUc
zeń
potr
afi w
yko-
nać k
ozło
wan
ie p
ił-ki
, chw
ytać
i po
daw
ać
piłk
ę, rz
ucać
do
ni-
skie
go k
osza
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję,
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
Ucze
ń zn
a za
sady
gry
V1
38 39
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
92.
Gra
upro
szcz
ona
w m
ini-
piłk
ę rę
czną
PN
–SCŻ
iWUc
zeń
prze
strz
ega
prze
pisó
w g
ryUc
zeń
potr
afi w
yko-
nać k
ozło
wan
ie p
ił-ki
, chw
ytać
i po
da-
wać
piłk
ę, rz
ucać
do
bram
ki
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję,
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
Ucze
ń zn
a za
sady
gry
V1
93.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Lekk
oatl
eta
Skok
wzw
yż p
onad
ska-
kank
ą PN
–SF
Ucze
ń be
zpie
cz-
nie
wyk
onuj
e sk
ok
wzw
yż
Ucze
ń um
ie sk
oczy
ć w
zwyż
pon
ad sk
a-ka
nką
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
Ucze
ń w
ie, j
akie
prz
y-rz
ądy
wyk
orzy
stuj
e si
ę do
skok
u w
zwyż
, po-
sług
uje
się
nim
i zgo
d-ni
e z
prze
znac
zeni
em
PN–B
iEZ
V1
94.
Jazd
a na
row
erze
z z
a-sa
dam
i bez
piec
zeń-
stw
a ru
chu
drog
oweg
o PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń re
spek
tuje
pr
zepi
sy ru
chu
dro-
gow
ego
Ucze
ń po
traf
i jec
hać
na ro
wer
ze z
sygn
a-liz
owan
iem
wła
ści-
wyc
h m
anew
rów
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, wyd
olno
ść
Ucze
ń w
ie, k
tórą
stro
-ną
jezd
ni m
ożna
jech
ać
row
erem
PN
–BiE
ZV
1
95.
Jazd
a na
row
erze
po
to-
rze
z pr
zesz
koda
mi
PN–S
CŻiW
Ucze
ń ch
ętni
e je
ździ
na
row
erze
Ucze
ń po
traf
i om
ijać
prze
szko
dyUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
si
łę, w
ydol
ność
Ucze
ń w
ie, z
kim
moż
e je
ździ
ć po
drog
ach
pu-
blic
znyc
h na
row
erze
PN
–BiE
Z
V1
38 39
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
96–
97.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Lekk
oatl
eta
Spra
wdz
ian
na z
doby
cie
odzn
aki „
Lekk
oatl
eta”
PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
kole
jnyc
h pr
ób
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć sta
rt n
iski
, sko
k w
dal
z m
iejs
ca i
roz-
bieg
u, sk
ok w
zwyż
, rz
ut d
o ce
lu i
na o
d-le
głoś
ć wor
eczk
iem
, rz
ut i
pchn
ięci
e pi
łką
leka
rską
, prz
ebie
c od-
cine
k sz
ybko
odc
inek
30
m, p
okon
ać d
ysta
ns
300
m
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, wyd
olno
ść, w
y-tr
zym
ałoś
ć, sz
ybko
ść,
skoc
znoś
ć
Ucze
ń w
ie, j
ak n
ależ
y w
ykon
ać k
olej
ne p
róby
sp
raw
dzia
nuV
2
98.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
test
spr
awno
ścio
wy
Mar
szob
ieg
na 6
00 m
PN
–SF
Ucze
ń dą
ży d
o uk
oń-
czen
ia p
róby
Ucze
ń po
traf
i roz
ło-
żyć s
iły n
a dy
stan
sie
bieg
u
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
org
aniz
mu
Ucze
ń w
ie, j
ak m
ierz
y si
ę cz
as m
arsz
obie
guVI
1
99.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
test
spr
awno
ścio
wy
Prób
a zw
isu
na d
rążk
u PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
test
uUc
zeń
potr
afi w
yko-
nać p
róbę
test
ową
Ucze
ń ks
ztał
tuje
siłę
Ucze
ń w
ie, c
o ta
pró
ba
mie
rzy
VI1
100.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
test
spr
awno
ścio
wy
Prób
a bi
egu
10 x
5 m
PN
–SF
Ucze
ń rz
etel
nie
wy-
konu
je p
róbę
Ucze
ń po
traf
i bie
gać
tam
i z
pow
rote
mUc
zeń
kszt
ałtu
je
zwin
ność
, szy
bkoś
ćUc
zeń
wie
, jak
nal
eży
wyk
onać
pró
bęVI
1
40 41
8.
Tem
atyc
zny
ro
zkła
d z
ajęć
wyc
ho
wan
ia f
izyc
zneg
o d
la k
lasy
II
szk
oły
po
dst
awo
wej
z u
wzg
lęd
nie
nie
m P
ro
gr
am
u M
ały
Mis
trz
(zak
łada
na li
czba
god
zin
wyc
how
ania
fizy
czne
go w
roku
szk
olny
m –
100
)
Obj
aśni
enia
skr
ótów
:
PN–S
F: P
rogr
am n
aucz
ania
– sp
raw
ność
fizy
czna
PN–S
CŻiW
: Pro
gram
nau
czan
ia –
spo
rty
całe
go ż
ycia
i w
ypoc
zyne
k
PN–T
Z: P
rogr
am n
aucz
ania
– tr
enin
g zd
row
otny
PN–B
iEZ:
Pro
gram
nau
czan
ia –
bez
piec
zeńs
two
i edu
kacj
a zd
row
otna
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
1.Za
baw
y or
ient
acyj
no-
porz
ądko
we:
„Dzi
eci d
o do
mu-
dzie
ci n
a sp
acer
”, „P
owód
ź”, „
Rób
tak
– ni
e ró
b ta
k”[T
rześ
niow
ski
1989
, s. 9
7–10
0] P
N–S
F
Ucze
ń bi
erze
akt
yw-
ny u
dzia
ł w z
aba-
wac
h
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć pos
zcze
góln
e ćw
i-cz
enia
w z
abaw
ie
Ucze
ń ks
ztał
tuje
sz
ybko
ść, z
win
ność
, ko
ordy
nacj
ę, g
ibko
ść
Ucze
ń zn
a re
guły
za-
baw
. Zna
zas
ady
za-
chow
ania
się
w sa
li gi
mna
styc
znej
PN
–BiE
Z
IX1
2.Za
baw
y bi
eżne
: „Po
-dr
óż”,
„Nat
arci
e”, „
Tam
i z
pow
rote
m”[
Trze
-śn
iow
ski 1
989,
s. 1
57–
159]
PN
–SF
Ucze
ń ak
tyw
nie
ucze
stni
czy
w z
aba-
wac
h
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć bie
g po
pro
stej
, zm
ieni
ać k
ieru
nek
bieg
u
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość i
szyb
kość
Ucze
ń zn
a pr
zepi
sy
zaba
wIX
1
40 41
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
3.Pr
ogra
m M
ały
Mis
trz
– sp
raw
ność
: Ro
wer
zyst
a Ja
zda
na ro
wer
ze z
prz
e-ja
zdem
prz
ez b
ram
kę
o sz
erok
ości
1 m
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń ak
tyw
nie
ucze
stni
czy
w z
aję-
ciac
h
Ucze
ń po
traf
i jec
hać
na ro
wer
ze, u
mie
ru-
szyć
i za
trzy
mać
się
Ucze
ń ks
ztał
tuje
rów
-no
wag
ę i k
oord
ynac
ję
ruch
ową
Ucze
ń w
ie, ż
e na
ro-
wer
ze n
ależ
y je
ździ
ć w
kas
ku P
N–B
iEZ
IX1
4.Za
baw
y ru
chow
e w
te-
reni
e: „P
odch
ody”
, „Za
-ba
wy
w ch
owan
ego”
PN
–SF
Ucze
ń lu
bi a
ktyw
ność
ru
chow
ą w
tere
nie
Ucze
ń po
traf
i cho
-dz
ić, b
iega
ć po
tere
-ni
e o
różn
ym st
opni
u uk
szta
łtow
ania
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość i
szyb
kość
Ucze
ń w
ie, ż
e ni
e w
ol-
no n
iszc
zyć ś
rodo
wi-
ska
natu
raln
ego
IX1
5.M
arsz
obie
g te
reno
wy
trw
ając
y co
naj
mni
ej 1
5 m
inut
PN
–SF
Ucze
ń ak
tyw
nie
ćwi-
czy
pom
imo
zmę-
czen
ia
Ucze
ń po
traf
i odp
o-w
iedn
io „r
ozło
żyć
siły
”
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
org
aniz
mu
Ucze
ń w
ie, w
jaki
m
środ
owis
ku n
atur
al-
nym
moż
na u
praw
iać
akty
wno
ść fi
zycz
ną
IX1
6.Pr
ogra
m M
ały
Mis
trz
– sp
raw
ność
: Ro
wer
zyst
aZa
wra
cani
e ro
wer
em
na o
bsza
rze
o pr
omie
-ni
u 3
m, w
ykon
anie
pół
-to
ra k
oła
wok
ół st
ojak
a PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń db
a o
swój
ro
wer
Ucze
ń po
traf
i jec
hać
row
erem
po
łuku
Ucze
ń ks
ztał
tuje
rów
-no
wag
ę, k
oord
ynac
ję
ruch
ową,
ori
enta
cję
w p
rzes
trze
ni
Ucze
ń w
ie, ż
e po
dro
-ga
ch p
ublic
znyc
h m
oże
jeźd
zić t
ylko
z
osob
ą do
rosł
ą
PN–B
iEZ
IX1
7.Te
reno
wy
tor p
rzes
zkód
z
akce
ntem
na
kszt
ałto
-w
anie
siły
PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e pr
zy-
goto
wuj
e te
ren
do
akty
wno
ści f
izyc
znej
Ucze
ń po
traf
i bez
-pi
eczn
ie p
okon
ywać
pr
zesz
kody
nat
ural
ne
w te
reni
e
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
org
aniz
mu,
siłę
Ucze
ń w
ie, w
jaki
m
środ
owis
ku n
atur
al-
nym
nie
moż
na ćw
i-cz
yć
IX1
42 43
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
8.Ks
ztał
tow
anie
szyb
ko-
ści,
bieg
i kró
tkie
, szt
afe-
ty w
ahad
łow
e (3
0–40
m)
PN–S
F
Ucze
ń lu
bi ry
wal
i-za
cję
Ucze
ń po
traf
i bie
gać
w z
mie
nnym
tem
pie
Ucze
ń ks
ztał
tuje
sz
ybko
śćUc
zeń
zna
regu
ły
zaba
wIX
1
9.Pr
ogra
m M
ały
Mis
trz
– sp
raw
ność
: Ro
wer
zyst
a Ja
zda
na ro
wer
ze sl
a-lo
mem
mię
dzy
5 st
oja-
kam
i na
odci
nku
10 m
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń ch
ętni
e je
ździ
na
row
erze
w cz
asie
w
olny
m
Ucze
ń po
traf
i łąc
zyć
tech
nikę
jazd
y po
pro
-st
ej i
po łu
ku
Ucze
ń ks
ztał
tuje
rów
-no
wag
ę, k
oord
ynac
ję
ruch
ową,
ori
enta
cję
w p
rzes
trze
ni
Ucze
ń w
ie, c
o de
cy-
duje
o b
ezpi
ecze
ń-st
wie
jazd
y na
row
e-rz
e PN
–BiE
Z
IX1
10.
Bieg
i śre
dnie
i dł
ugie
(3
00–6
00 m
) PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e ćw
iczy
w
gru
pie
Ucze
ń po
traf
i dos
to-
sow
ać w
łaśc
iwe
tem
-po
bie
gu d
o dł
ugoś
ci
dyst
ansu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
org
aniz
mu
Ucze
ń zn
a ró
żnic
e po
-m
iędz
y bi
egie
m k
rót-
kim
a d
ługi
m, z
na z
a-sa
dy z
drow
ego
odży
-w
iani
a PN
–BiE
Z
IX1
11.
Bieg
śred
nie
i dłu
gie
300–
600
m P
N –
SFUc
zeń
lubi
bie
gać
dłuż
sze
dyst
anse
Uc
zeń
potr
afi b
iega
ć za
lide
rem
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
org
aniz
mu
Ucze
ń w
ie, j
akie
są k
o-rz
yści
z b
iega
nia
IX1
12.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: R
ower
zyst
a Ja
zda
na ro
wer
ze z
pró
-bą
wzi
ęcia
kół
ka ri
ngo
w je
dną
rękę
PN
–SC
ŻiW
Ucze
ń tr
oszc
zy si
ę o
wyg
ląd
zew
nętr
zny
row
eru
Ucze
ń um
ie je
chać
sl
alom
em m
iędz
y st
o-ja
kam
i
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ró
wno
wag
ę,
koor
dyna
cję
ruch
ową,
ori
enta
cję
w p
rzes
trze
ni,
odw
agę
Ucze
ń w
ie, j
ak n
ale-
ży u
staw
ić to
r do
jaz-
dy n
a ro
wer
ze, w
ie, c
o to
jest
hig
iena
oso
bi-
sta
PN–B
iEZ
IX1
42 43
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
13.
Rzut
piłk
ą le
kars
ką ty
-łe
m d
o ki
erun
ku rz
u-tu
– 1
kg
PN–S
F
Ucze
ń po
traf
i bez
-pi
eczn
ie ćw
iczy
ćUc
zeń
umie
wyk
onać
rz
ut p
iłką
leka
rską
pr
zode
m d
o ki
erun
-ku
rzut
u
Ucze
ń ks
ztał
tuje
siłę
i s
zybk
ość
Ucze
ń w
ie, j
ak b
ez-
piec
znie
rzuc
ać p
rzy-
bora
mi n
a od
legł
ość
PN–B
iEZ
X1
14.
Rzut
piłe
czką
pal
anto
wą
na o
dleg
łość
PN
–SF
Ucze
ń db
a o
bezp
ie-
czeń
stw
o w
spół
ćwi-
cząc
ych
Ucze
ń um
ie w
ykon
ać
rzut
kół
kiem
ring
oUc
zeń
kszt
ałtu
je si
łę
i szy
bkoś
ćUc
zeń
wie
, w ja
ki sp
o-só
b m
ożna
mie
rzyć
od
legł
ość r
zutu
X1
15.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
test
spr
awno
ścio
wy
Mar
szob
ieg
na 6
00 m
PN
–SF
Ucze
ń dą
ży d
o uk
oń-
czen
ia p
róby
Uc
zeń
potr
afi r
ozło
-ży
ć siły
na
dyst
ansi
e bi
egu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
org
aniz
mu
Ucze
ń w
ie, j
ak m
ierz
y si
ę cz
as m
arsz
obie
guX
1
16.
Tere
now
e za
baw
y m
o-to
rycz
no-d
ydak
tycz
ne:
„Szy
bcie
j i le
piej
”, „R
zu-
ty d
odaw
ane”
, „Rz
uć ce
l-ni
e” P
N–S
F [P
ańcz
yk,
War
choł
200
8]
Ucze
ń ch
ętni
e uc
zest
nicz
y w
zab
a-w
ach
Ucze
ń po
traf
i chw
ytać
i r
zuca
ć róż
nym
i prz
y-bo
ram
i do
celu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
Ucze
ń w
ie, j
ak p
rze-
bieg
a ry
wal
izac
ja
w tr
akci
e za
baw
ru-
chow
ych,
wie
, jak
po-
win
ien
wyg
ląda
ć str
ój
spor
tow
y do
lekc
ji PN
–BiE
Z
X1
17.
Dosk
onal
enie
gry
w „D
wa
ogni
e” P
N–SC
ŻiW
Ucze
ń w
spół
prac
u-je
z g
rupą
wsp
ółćw
i-cz
ącyc
h
Ucze
ń po
traf
i chw
ycić
i r
zuci
ć piłk
ęUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
si
łę
Ucze
ń zn
a pr
zepi
sy g
ryX
1
18.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
test
spr
awno
ścio
wy
Prób
a zw
isu
na d
rążk
u PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
test
uUc
zeń
potr
afi w
yko-
nać p
róbę
test
ową
Ucze
ń ks
ztał
tuje
siłę
Ucze
ń w
ie, c
o ta
pró
ba
mie
rzy
X1
44 45
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
19.
Klas
owy
turn
iej g
ry
w „D
wa
ogni
e”
PN–S
CŻiW
Ucze
ń ku
ltura
lnie
ki-
bicu
je w
spół
ćwic
zą-
cym
Ucze
ń po
traf
i chw
ycić
i r
zuci
ć piłk
ęUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
si
łę
Ucze
ń zn
a pr
zepi
sy
gry
X1
20.
Zaba
wa
rzut
na -„
Pił-
ka w
pół
kolu
” [Tr
ze-
śnio
wsk
i 198
9, s.
245
] PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń pr
zest
rzeg
a re
guł z
abaw
yUc
zeń
potr
afi c
hwyc
ić,
poda
ć i rz
ucić
piłk
ęUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
si
łę
Ucze
ń zn
a re
guły
za
baw
yX
1
21.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
test
spr
awno
ścio
wy
Prób
a bi
egu
10 x
5 m
PN
–SF
Ucze
ń rz
etel
nie
wy-
konu
je p
róbę
Ucze
ń po
traf
i bie
gać
tam
i z
pow
rote
mUc
zeń
kszt
ałtu
je
zwin
ność
, szy
bkoś
ćUc
zeń
wie
, jak
nal
eży
wyk
onać
pró
bęX
1
22.
Zaba
wy
i gry
kop
ne
PN–S
CŻiW
Ucze
ń ćw
iczy
zaw
sze
w st
roju
spor
tow
ymUc
zeń
potr
afi k
opną
ć ni
eruc
hom
ą pi
łkę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
Ucze
ń w
ie, j
ak n
azyw
a si
ę na
jpop
ular
niej
sza
gra
kopn
a X
1
23.
Zaba
wy
i gry
kop
ne
z el
emen
tem
min
ipiłk
i no
żnej
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń ch
ętni
e ćw
iczy
w
dom
uUc
zeń
potr
afi k
opną
ć pi
łkę
do b
ram
kiUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
si
łę
Ucze
ń w
ie, g
dzie
moż
-na
gra
ć w p
iłkę
nożn
ąX
1
44 45
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
24.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
test
spr
awno
ścio
wy
Tem
at: S
praw
dzia
n na
zd
obyc
ie o
dzna
kiRo
wer
zyst
a PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń je
st p
rzyg
oto-
wan
y do
pró
byUc
zeń
potr
afi r
uszy
ć z
mie
jsca
, jec
hać p
o pr
oste
j z p
rzej
azde
m
prze
z br
amkę
o sz
ero-
kośc
i 1 m
, zaw
róci
ć na
obsz
arze
o p
rom
ieni
u 3
m, w
ykon
ać p
ółto
-ra
koł
a w
okół
stoj
aka,
pr
zeje
chać
slal
omem
m
iędz
y 5
stoj
akam
i na
odci
nku
10 m
, zat
rzy-
mać
się
w o
kreś
lony
m
mie
jscu
, wzi
ąć k
ół-
ko ri
ngo
w je
dną
rękę
i z
awie
źć g
o do
mie
j-sc
a ro
zpoc
zęci
a pr
óby
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ró
wno
wag
ę,
koor
dyna
cję
ruch
ową,
ori
enta
cję
w p
rzes
trze
ni,
odw
agę
Ucze
ń zn
a za
sady
zdo
-by
cia
odzn
aki,
ćwic
zy
zaw
sze
w st
roju
spor
-to
wym
PN
–BiE
Z
X1
25.
Zaba
wy
ruch
owe
z el
e-m
ente
m k
ozło
wan
ia
w m
inip
iłce
ręcz
nej
PN–S
CŻiW
Ucze
ń lu
bi g
ry z
espo
-ło
we
Ucze
ń po
traf
i chw
y-ta
ć, po
drzu
cać,
kozł
o-w
ać p
iłkę
w m
iejs
cu
i mar
szu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję
Ucze
ń w
ie, c
o to
jest
m
inip
iłka
ręcz
na
XI1
26.
Zaba
wy
ruch
owe
z el
e-m
ente
m c
hwyt
u i p
oda-
nia
w m
inip
iłce
ręcz
nej
PN–S
CŻiW
Ucz
eń w
spół
prac
u-je
w g
rupi
e ró
wie
śni-
czej
.Uc
zeń
potr
afi c
hwyc
ić
obur
ącz
i pod
ać p
iłkę
jedn
ą rę
ką
Ucze
ń po
traf
i chw
ycić
ob
urąc
z i p
odać
piłk
ę je
dną
ręką
Ucz
eń k
szta
łtuj
e ko
-or
dyna
cję
ruch
ową,
or
ient
ację
, siłę
Ucze
ń zn
a pod
staw
owe
poda
nia
piłk
iXI
1
46 47
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
27.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: G
imna
styk
Prze
wró
t w p
rzód
z
przy
siad
u po
dpar
tego
do
prz
ysia
du p
odpa
rte-
go P
N–T
Z
Ucze
ń ch
ętni
e w
yko-
nuje
ćwic
zeni
a gi
m-
nast
yczn
e
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć prz
ewró
t w p
rzód
z
pom
ocą
i bez
pom
o-cy
nau
czyc
iela
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę
Ucze
ń w
ie, c
zym
cha-
rakt
eryz
ują
się
ćwi-
czen
ia g
imna
styc
zne.
W
ie, j
ak w
yglą
da p
ra-
wid
łow
a po
staw
a ci
a-ła
, zna
spos
oby
sam
o-oc
hron
y po
dcza
s ćw
i-cz
eń g
imna
styc
znyc
h PN
–BiE
Z
XI1
28.
Kozł
owan
ie p
iłki j
ed-
norą
cz lu
b ob
urąc
z w
mar
szu
na o
dcin
ku
3 m
min
ipiłk
a rę
czna
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń be
zpie
czni
e w
ykon
uje
ćwic
zeni
aUc
zeń
potr
afi k
ozło
-w
ać p
iłkę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, k
iedy
po-
pełn
ia b
łąd
przy
ko-
złow
aniu
XI1
29.
Chw
yt p
iłki o
burą
cz p
o-da
nej o
d pa
rtne
ra, p
o-da
nie
piłk
i jed
norą
cz
w m
arsz
u PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń dą
ży d
o po
-pr
awne
go w
ykon
y-w
ania
ćwic
zeń
Ucze
ń po
traf
i chw
ytać
i p
odaw
ać p
iłkę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, k
tóre
to są
lin
ie b
ram
kow
e i l
inia
śr
odko
wa
XI1
30.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: G
imna
styk
Prze
jści
e po
odw
róco
nej
ław
eczc
e „k
roki
em b
o-ci
ana”
z k
laśn
ięci
em p
od
kola
nem
, prz
esko
ki z
a-w
rotn
e pr
zez
ław
eczk
ę PN
–TZ
Ucze
ń pr
zest
rzeg
a za
sad
bezp
iecz
eń-
stw
a w
trak
cie
ćwi-
czeń
PN
–BiE
Z
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć ćw
icze
nie
rów
no-
waż
ne n
a ła
wec
zce
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę
Ucze
ń w
ie, c
o to
jest
ko
zioł
gim
nast
yczn
y. Zn
a sp
osob
y oc
hron
y po
dcza
s ćw
icze
ń gi
m-
nast
yczn
ych
PN–B
iEZ
XI1
46 47
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
31.
Zaba
wy
ruch
owe
z el
e-m
ente
m p
rzyj
mow
a-ni
a po
staw
y si
atka
r-sk
iej –
min
isia
tków
ka
PN–S
CŻiW
Ucze
ń ch
ętni
e w
yko-
nuje
ćwic
zeni
a z
mi-
nisi
atkó
wki
Ucze
ń po
traf
i por
u-sz
ać si
ę kr
okie
m b
ie-
gow
ym d
o pr
zodu
, do
tyłu
, kro
kiem
ods
taw
-no
-dos
taw
nym
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, c
o to
jest
m
inis
iatk
ówka
XI1
32.
Zaba
wy
ruch
owe
z el
e-m
ente
m m
inis
iatk
ówki
: „B
alon
ówka
”, „P
ierś
cie-
niów
ka” P
N–S
CŻiW
Ucze
ń w
czas
ie w
ol-
nym
wyk
onuj
e ćw
i-cz
enia
z p
iłką
Ucze
ń po
traf
i chw
ycić
pi
łkę
w „k
oszy
czek
”Uc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
or
ient
ację
, siłę
Ucze
ń w
ie, z
ilu
za-
wod
nikó
w sk
łada
się
druż
yna
w m
inis
iat-
ków
ce
XI1
33.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: G
imna
styk
Podp
ór p
rzod
em n
a dr
ążku
i od
myk
w p
rzód
do
prz
ysia
du z
wie
szo-
nego
PN
–TZ
Ucze
ń ch
ętni
e ćw
iczy
w
dom
uUc
zeń
potr
afi w
yko-
nać p
odpó
r prz
odem
i o
dmyk
na
drąż
ku
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę
Ucze
ń w
ie, d
o cz
ego
służ
y sk
rzyn
ia g
imna
-st
yczn
a. Z
na sp
osob
y sa
moo
chro
ny p
odcz
as
ćwic
zeń
gim
nast
ycz-
nych
PN
–BiE
Z
XI1
34.
Zaba
wy
z ele
men
tem
rz
utu
na b
ram
kę w
min
i-pi
łce
ręcz
nej P
N–SC
ŻiW
Ucze
ń ch
ce z
obac
zyć
praw
dziw
e za
wod
y w
piłc
e rę
czne
j
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć rzu
t jed
norą
cz d
o br
amki
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, k
to to
jest
br
amka
rzXI
1
35.
Zaba
wow
e to
ry p
rze-
szkó
d z e
lem
enta
mi m
ini-
piłk
i ręc
znej
PN–
SCŻi
W
Ucze
ń w
ykon
uje
ćwi-
czen
ia p
omim
o zm
ę-cz
enia
Ucze
ń po
traf
i koz
ło-
wać
, toc
zyć,
chw
ycić
i p
odać
piłk
ę or
az rz
u-ci
ć do
bram
ki
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, k
to to
jest
za
wod
nik
reze
rwow
y XI
1
36.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: G
imna
styk
Prze
wró
t w p
rzód
z
przy
siad
u po
dpar
tego
do
prz
ysia
du p
odpa
rte-
go P
N–T
Z
Ucze
ń ch
ętni
e pr
zy-
goto
wuj
e be
zpie
czne
m
iejs
ce d
o ćw
icze
ń PN
–BiE
Z
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć prz
ewró
t w p
rzód
be
z po
moc
y na
uczy
-ci
ela
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę
Ucze
ń w
ie, d
lacz
ego
ćwic
zeni
a ak
roba
tycz
-ne
nal
eży
wyk
onyw
ać
na m
ater
acac
h gi
mna
-st
yczn
ych
PN–B
iEZ
XI1
48 49
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
37.
Nau
ka z
abaw
y „R
zuca
n-ka
siat
kars
ka z
1 p
iłką”
w
min
isia
tków
ce
PN–S
CŻiW
Ucze
ń w
spół
prac
uje
w z
espo
leUc
zeń
potr
afi c
hwyc
ić
i pod
rzuc
ić p
iłkę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń zn
a za
sady
gry
w
min
isia
tków
kęXI
I1
38.
Dosk
onal
enie
gry
„Do
pięc
iu p
odań
” w m
inip
ił-ce
ręcz
nej P
N–S
CŻiW
Ucze
ń w
spół
prac
uje
w z
espo
leUc
zeń
potr
afi c
hwyc
ić
i pod
ać p
iłkę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń zn
a za
sady
gry
XII
1
39.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: G
imna
styk
Od
myk
do
przy
siad
u zw
iesz
oneg
o PN
–TZ
Ucze
ń ni
e bo
i się
wy-
kony
wać
ćwic
zeń
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć odm
ykUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
or
ient
ację
, siłę
, rów
-no
wag
ę
Ucze
ń w
ie, j
ak z
acho
-w
ać si
ę w
sytu
acji
za-
groż
enia
zdr
owia
PN
–BiE
Z
XII
1
40.
Gra
w m
inip
iłkę
ręcz
ną
na u
pros
zczo
nych
zas
a-da
ch P
N–S
CŻiW
Ucze
ń ch
ętni
e uc
zest
nicz
y w
grz
eUc
zeń
potr
afi k
ozło
-w
ać, c
hwyc
ić i
poda
ć pi
łkę
oraz
rzuc
ić n
a br
amkę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, k
iedy
na-
leży
prz
erw
ać g
rę, n
a ja
ki sy
gnał
nau
czy-
ciel
a
XII
1
41.
Gra
w m
inik
oszy
ków
kę
na u
pros
zczo
nych
zas
a-da
ch P
N–S
CŻiW
Ucze
ń st
osuj
e si
ę do
pr
zepi
sów
gry
Ucze
ń po
traf
i koz
ło-
wać
, chw
ycić
i po
dać
piłk
ę or
az rz
ucić
do
kosz
a
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, d
o kt
óryc
h lin
ii m
ożna
bie
gać p
o bo
isku
XII
1
42.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: G
imna
styk
Ćwic
zeni
a ró
wno
waż
ne
na b
elce
odw
róco
nej ł
a-w
eczk
i PN
–TZ
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
ćwic
zeni
a Uc
zeń
wyk
onuj
e pr
zejś
cia
rów
now
aż-
ne p
o od
wró
cone
j ła-
wec
zce
z w
orec
zkie
m
na g
łow
ie
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę
Ucze
ń w
ie, ja
k za
cho-
wać
się
w sy
tuac
ji za
-gr
ożen
ia ży
cia
PN
–BiE
Z
XII
1
48 49
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
43.
Zaba
wa
„Rzu
cank
a si
at-
kars
ka z
1 p
iłką”
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń ak
tyw
nie
ucze
stni
czy
w g
rze
Ucze
ń ch
wyt
a pi
ł-kę
w k
oszy
czek
, prz
e-rz
uca
piłk
ę na
stro
nę
druż
yny
prze
ciw
nej
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, s
zyb-
kość
, wyt
rzym
ałoś
ć
Ucze
ń w
ie, n
a cz
ym
pole
ga u
czci
wa
ryw
a-liz
acja
XI
I1
44.
Upro
szcz
ona
gra
w m
inip
iłkę
ręcz
ną
PN–S
CŻiW
Ucze
ń po
mag
a w
spół
ćwic
zący
m
Ucze
ń ko
złuj
e, p
odaj
e je
dnor
ącz
i rzu
ca p
ił-kę
do
bram
ki
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, s
zyb-
kość
, wyt
rzym
ałoś
ć
Ucze
ń zn
a za
sady
gry
XII
1
45.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: G
imna
styk
Spra
wdz
ian
na z
doby
-ci
e od
znak
i Gim
nast
yk
PN–T
Z
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
spra
w-
dzia
nu
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć prz
ewró
t w p
rzód
z
przy
siad
u po
dpar
te-
go d
o pr
zysi
adu
pod-
part
ego,
prz
ejść
po
belc
e od
wró
cone
j ła-
wec
zki „
krok
iem
bo-
cian
a” z
kla
skan
iem
po
d ko
lane
m, w
yko-
nać 4
prz
esko
ki z
a-w
rotn
e, w
ykon
ać o
d-m
yk d
o pr
zysi
adu
zwie
szon
ego
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę
Ucze
ń w
ie, j
ak n
ależ
y w
ykon
ać k
olej
ne p
ró-
by sp
raw
dzia
nuXI
I1
46.
Zaba
wy
ruch
owe
na
śnie
gu P
N–T
ZUc
zeń
chęt
nie
ćwic
zy n
a św
ieży
m
pow
ietr
zu
Ucze
ń po
traf
i bez
-pi
eczn
ie b
awić
się
na śn
iegu
, um
ie le
pić
„kul
e śn
iego
we”
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę,
har
tuje
or-
gani
zm
Ucze
ń w
ie, c
o to
jest
ha
rtow
anie
org
aniz
mu
PN–B
iEZ
I1
50 51
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
47.
Zaba
wa
w „T
ropi
ciel
a”
na śn
iegu
PN
–TZ
Ucze
ń w
czas
ie w
ol-
nym
częs
to p
rzeb
y-w
a na
świe
żym
po-
wie
trzu
Ucze
ń po
traf
i roz
róż-
niać
wła
ściw
e śl
ady
na śn
iegu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń zn
a re
guły
za-
baw
yI
1
48.
Proj
ekt M
ały
Mis
trz
– sp
raw
ność
: Sa
necz
karz
N
auka
jazd
y na
sank
ach
PN–T
Z
Ucze
ń ch
ętni
e je
ździ
na
sank
ach
Ucze
ń po
traf
i sam
o-dz
ieln
ie w
ciąg
ać sa
n-ki
pod
gór
ę, z
jeżd
żać
w p
ozyc
ji le
żące
j na
plec
ach
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń w
ie, g
dzie
moż
-na
jeźd
zić b
ezpi
eczn
ie
na sa
nkac
h PN
–BiE
ZI
1
49.
Budu
jem
y „z
agro
dę
iglo
o” –
zab
awa
ruch
o-w
a na
śnie
gu P
N–T
Z
Ucze
ń w
spół
prac
uje
w g
rupi
eUc
zeń
potr
afi p
rzyg
o-to
wać
odp
owie
dnie
el
emen
ty z
e śn
iegu
na
budo
wę
iglo
o
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń w
ie, k
to m
iesz
-ka
w ig
loo
I1
50.
Zaba
wy
ruch
owe
na
śnie
gu z
wyk
orzy
sta-
niem
sane
k PN
–TZ
Ucze
ń be
zpie
czni
e ko
rzys
ta z
sane
kUc
zeń
potr
afi c
iągn
ąć
i pch
ać sa
nki
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń w
ie, n
a ja
-ki
m to
rze
upra
wia
się
spor
t san
eczk
arsk
i I
1
51.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Sane
czka
rz
Zjaz
d na
sank
ach
po to
-rz
e pr
osty
m z
traf
ie-
niem
w u
staw
ioną
dw
u-m
etro
wą
bram
kę P
N–TZ
Ucze
ń na
praw
ia
drob
ne u
ster
ki te
ch-
nicz
ne sa
nek
Ucze
ń po
traf
i om
ijać
prze
szko
dyUc
zeń
kszt
ałtu
je
koor
dyna
cję
ruch
ową,
ori
enta
cję,
si
łę, r
ówno
wag
ę,
hart
uje
orga
nizm
Ucze
ń w
ie, j
ak b
ez-
piec
znie
się
zach
ować
pr
zy o
mija
niu
prze
-sz
kód
PN–B
iEZ
I1
50 51
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
52.
Zaba
wy
i gry
ruch
o-w
e z
czw
orak
owan
iem
, np
. „Br
ytan
y i p
odró
ż-ny
”, „P
olow
anie
na
za-
jącz
ki”,
„Sw
obod
ne b
iegi
na
czw
orak
ach”
[Trz
e-śn
iow
ski 1
989,
s.
119–
121]
PN
–TZ
Ucze
ń lu
bi n
aśla
do-
wać
ruch
em ró
żne
sytu
acje
i zw
ierz
ęta
Ucze
ń po
traf
i czw
ora-
kow
aćUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
or
ient
ację
, siłę
, rów
-no
wag
ę, sk
oczn
ość
Ucze
ń w
ie, j
ak b
ez-
piec
znie
czw
orak
ować
I1
53.
Zaba
wy
i gry
ruch
owe
bież
ne: „
Dzie
ń i n
oc”,
„Mur
obr
onny
”, „B
e-re
k ra
nny”
[Trz
eśni
ow-
ski 1
989,
s. 1
60–1
63]
PN–T
Z
Ucze
ń w
łaśc
iwie
od-
gryw
a ro
le w
dan
ej
zaba
wie
Ucze
ń po
traf
i zm
ie-
niać
kie
rune
k bi
egu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
zybk
ość
Ucze
ń w
ie, ż
e ni
e m
oże
zaży
wać
sam
ża
dnyc
h le
ków
PN
–BiE
Z
I1
54.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Sane
czka
rz
Tem
at: N
auka
zat
rzym
a-ni
a sa
nek
popr
zez
szyb
-ki
skrę
t tzw
. „sk
ręt-
stop
” PN
–TZ
Ucze
ń ni
e bo
i się
pr
ędko
ści n
a sa
nkac
hUc
zeń
potr
afi z
atrz
y-m
ać sa
nki n
a po
chy-
łośc
i
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń w
ie, j
ak p
rzyg
o-to
wać
stok
do
jazd
y na
sa
nkac
h, a
by b
ył b
ez-
piec
zny
PN–B
iEZ
I1
55.
Skok
i prz
ez sk
akan
kę n
a je
dnej
nod
ze i
obun
óż
PN–T
Z
Ucze
ń m
a w
łasn
ą sk
akan
kę
Ucze
ń po
traf
i prz
e-sk
akiw
ać sk
akan
kę
obun
óż i
jedn
onóż
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę,
skoc
znoś
ć
Ucze
ń w
ie, g
dzie
bez
-pi
eczn
ie m
ożna
ćwi-
czyć
skok
i prz
ez sk
a-ka
nkę
PN–B
iEZ
I1
52 53
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
56.
Zaba
wy
ruch
owe
skoc
z-ne
z w
ykor
zyst
anie
m
skak
anki
PN
–TZ
Ucze
ń be
zpie
czni
e sk
acze
prz
ez sk
a-ka
nkę
Ucze
ń po
traf
i ska
kać
prze
z sk
akan
kę w
for-
mie
zab
awow
ej
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę,
skoc
znoś
ć
Ucze
ń w
ie, d
lacz
ego
war
to ćw
iczy
ć ze
ska-
kank
ąI
1
57.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Sane
czka
rz
Klas
owe
zaw
ody
w z
jeź-
dzie
na
sank
ach
PN–T
Z
Ucze
ń ch
ętni
e ry
wa-
lizuj
e z
rów
ieśn
ikam
i Uc
zeń
potr
afi z
jeżd
żać
na sa
nkac
h w
par
ach
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń zn
a za
sady
zje
ż-dż
ania
na
sank
ach
na
czas
I1
58.
Prób
a si
ły m
ięśn
i brz
u-ch
a PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
prób
y sp
raw
nośc
iow
ej
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć „no
życe
pop
rzec
z-ne
na
czas
”
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
Ucze
ń w
ie, d
lacz
ego
trze
ba k
ontr
olow
ać
spra
wno
ść fi
zycz
nąII
1
59.
Prób
a gi
bkoś
ci P
N–S
FUc
zeń
chęt
nie
pod-
chod
zi d
o pr
óby
spra
wno
ścio
wej
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć skł
on tu
łow
iaUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
gi
bkoś
ć
Ucze
ń w
ie, k
tóre
ćwi-
czen
ia p
opra
wia
ją g
ib-
kość
II1
60.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Sane
czka
rz
Tem
at: W
yści
gi „c
zwór
ek
sane
czko
wyc
h” P
N–TZ
Ucze
ń w
spół
prac
uje
w m
ałej
gru
pie
Ucze
ń po
traf
i utr
zy-
mać
rów
now
agę
na
sank
ach
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń w
ie, g
dzie
upr
a-w
ia si
ę sp
orty
zim
owe
II1
61.
Ćwic
zeni
a og
ólno
roz-
woj
owe
na ła
wec
zkac
h gi
mna
styc
znyc
h za
cze-
pion
ych
na d
rugi
m lu
b tr
zeci
m sz
czeb
lu d
rabi
-ne
k PN
–TZ
Ucze
ń ch
ętni
e ćw
iczy
na
prz
yrzą
dach
gim
-na
styc
znyc
h
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć prz
esko
k za
wro
t-ny
prz
ez ła
wec
zkę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
Ucze
ń w
ie, d
o cz
ego
służ
y ła
wec
zka
gim
na-
styc
zna,
pot
rafi
ją e
r-go
nom
iczn
ie p
rzen
o-si
ć, us
taw
iać P
N–B
iEZ
II1
52 53
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
62.
Łącz
one
form
y le
żeni
a pr
zew
rotn
ego
i prz
e-rz
utne
go w
gim
nast
yce
pods
taw
owej
PN
–TZ
Ucze
ń st
ara
się
po-
praw
nie
wyk
onać
ćw
icze
nie
Ucze
ń w
ykon
uje
na
mat
erac
u le
żeni
e pr
ze-
rzut
ne i
prze
wro
tne
w fo
rmie
łącz
onej
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, gib
kość
Ucze
ń w
ie, k
im b
ył L
e-sz
ek B
lani
k II
1
63.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Sane
czka
rz
Spra
wdz
ian
na z
doby
cie
odzn
aki „
Sane
czka
rz”
PN–T
Z
Ucze
ń je
st z
adow
o-lo
ny z
e zd
obyc
ia
spra
wno
ści
Ucze
ń po
traf
i wci
ągać
sa
nki p
od g
órę
20 m
, zj
eżdż
ać n
a sa
nkac
h w
poz
ycji
leżą
cej (
no-
gam
i w k
ieru
nku
jaz-
dy),
prze
jech
ać p
rzez
dw
umet
row
ą br
amkę
, za
trzy
mać
sank
i prz
ez
„skr
ęt –
stop
”, zj
echa
ć w
poz
ycji
sied
zące
j z
poko
nani
em p
rze-
szko
dy h
opki
(wys
o-ko
ść 1
0–15
cm)
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń w
ie, n
a ja
kich
sa
nkac
h m
ożna
bez
-pi
eczn
ie z
jeżd
żać
PN–B
iEZ
II1
64.
Gra
„Do
pięc
iu p
odań
” z
piłk
ą do
min
ipiłk
i rę
czne
j PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń po
mag
a m
niej
sp
raw
nym
kol
egom
i k
oleż
anko
m
Ucze
ń po
traf
i koz
ło-
wać
, chw
ytać
i po
da-
wać
piłk
ę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
sz
ybko
ść, k
oord
yna-
cję
ruch
ową,
siłę
, wy-
trzy
mał
ość,
orie
ntac
ję
Ucze
ń zn
a re
guły
gry
III1
65.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: P
iłkar
z (m
inip
iłka
ręcz
na)
Kozł
owan
ie p
iłki,
chw
y-ty
i po
dani
a pi
łki
PN–S
CŻiW
Ucze
ń dą
ży d
o op
a-no
wan
ia p
rost
ych
umie
jętn
ości
tech
-ni
czny
ch
Ucze
ń ko
złuj
e pi
łkę
jedn
orąc
z w
mie
jscu
, w
bie
gu, c
hwyt
a i p
o-da
je p
iłkę
jedn
orąc
z
Ucze
ń ks
ztał
tuje
sz
ybko
ść, k
oord
yna-
cję
ruch
ową,
siłę
, wy-
trzy
mał
ość,
orie
n-ta
cję
Ucze
ń w
ie, w
jaki
ch
zaw
odac
h sp
orto
wyc
h m
ogą
star
tow
ać d
ziec
i III
1
54 55
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
66.
Gry
pros
te –
wyś
cigi
rz
ędów
z p
iłką
do m
ini-
kosz
yków
ki P
N–S
CŻiW
Ucze
ń sp
orto
wo
dopi
nguj
e in
nych
uc
zest
nikó
w z
abaw
Ucze
ń po
traf
i koz
ło-
wać
, chw
ytać
i po
da-
wać
piłk
ę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
sz
ybko
ść, k
oord
yna-
cję
ruch
ową,
siłę
, wy-
trzy
mał
ość,
orie
n-ta
cję
Ucze
ń zn
a za
sady
gie
rIII
1
67.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: P
iłkar
z (m
inik
oszy
ków
ka)
Rzut
y do
nis
kieg
o ko
sza
PN–S
CŻiW
Ucze
ń sł
ucha
pol
eceń
i u
wag
nau
czyc
iela
Ucze
ń po
traf
i zad
e-m
onst
row
ać rz
ut je
d-no
rącz
ora
z rz
ucić
ob
urąc
z pi
łką
do n
i-sk
iego
kos
za
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję
Ucze
ń w
ie, j
ak w
yglą
-da
poz
ycja
pod
czas
rz
utu
do k
osza
III1
68.
Gim
nast
yczn
y to
r prz
e-sz
kód
PN–T
ZUc
zeń
pom
aga
przy
uł
ożen
iu to
ruUc
zeń
potr
afi w
yko-
nać p
rzet
ocze
nia
na
mat
erac
ach,
prz
esko
-ki
zaw
rotn
e, p
oko-
nyw
ać n
iski
e pr
ze-
szko
dy
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję
Ucze
ń w
ie, k
iedy
moż
e ro
zpoc
ząć ć
wic
zeni
e na
torz
e pr
zesz
kód
III1
69.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: P
iłkar
z (m
inip
iłka
ręcz
na)
Kozł
owan
ie p
iłki,
chw
y-ty
i po
dani
a, rz
uty
na
bram
kę P
N–S
CŻiW
Ucze
ń pr
zygo
tow
u-je
się
do z
doby
cia
spra
wno
ści P
iłkar
z
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć koz
łow
anie
pił-
ki, c
hwyt
ać i
poda
wać
pi
łkę,
rzuc
ać n
a br
am-
kę je
dnor
ącz
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję
Ucze
ń w
ie, c
o na
leży
op
anow
ać, a
by z
doby
ć od
znak
ę Pi
łkar
zaIII
1
70.
Zaba
wy
ruch
owe
z w
y-ko
rzys
tani
em sk
akan
-ki
PN
–TZ
Ucze
ń ch
ętni
e ćw
iczy
ze
skak
anką
Ucze
ń po
traf
i ska
kać
prze
z sk
akan
kę n
a je
dnej
nod
ze i
obun
óż
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, sko
czno
ść
Ucze
ń zn
a re
guły
za
baw
III1
54 55
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
71.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: P
iłkar
z (m
inip
iłka
ręcz
na)
Spra
wdz
ian
na zd
obyc
ie
odzn
aki „
Piłk
arz”
– m
i-ni
piłk
a rę
czna
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
spra
w-
dzia
nu
Ucze
ń ko
złuj
e pi
łkę
jedn
orąc
z lu
b ob
urąc
z w
mar
szu,
ze
zmia
-ną
ręki
koz
łują
cej,
chw
yta
piłk
ę ob
urąc
z i p
odaj
e pi
łkę
jedn
o-rą
cz, r
zuca
jedn
orąc
z lu
b ob
urąc
z do
bra
m-
ki, u
czes
tnic
zy w
grz
e „D
wa
ogni
e”
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję
Ucze
ń w
ie, j
ak n
ale-
ży w
ykon
ać k
olej
ne
prób
yIII
1
72.
Zaba
wy
ruch
owe
w te
-re
nie
PN–S
FUc
zeń
jest
prz
ygot
o-w
any
do z
ajęć
ruch
o-w
ych
w te
reni
e
Ucze
ń po
traf
i pok
ony-
wać
prz
eszk
ody
tere
-no
we,
bez
piec
znie
po-
rusz
a si
ę w
tere
nie
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
Ucze
ń w
ie, w
któ
rych
m
iejs
cach
w śr
odow
i-sk
u na
tura
lnym
moż
-na
ćwic
zyć
IV1
73.
Zaba
wy
w „P
odch
ody”
, „C
how
aneg
o” P
N–S
FUc
zeń
chęt
nie
baw
i si
ę w
środ
owis
ku n
a-tu
raln
ym
Ucze
ń po
traf
i wy-
korz
ysta
ć nat
ural
ne
prze
szko
dy d
o ak
tyw
-no
ści f
izyc
znej
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
Ucze
ń zn
a re
guły
za
baw
IV1
74–7
5.Pr
ogra
m M
ały
Mis
trz
– sp
raw
ność
: Pły
wak
Ćwic
zeni
a os
waj
ają-
ce z
wod
ą, p
ośliz
gi z
de-
secz
ką n
a pi
ersi
ach
PN–S
CŻiW
Ucze
ń ch
ętni
e uc
zy
się
pływ
ać
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć „st
rzał
kę” n
a w
o-dz
ie
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
doln
ość,
siłę
, koo
rdy-
nacj
ę ru
chow
ą
Ucze
ń w
ie, j
aki s
trój
ob
owią
zuje
na
pły-
wal
niIV
2
76.
Jazd
a na
rolk
ach
PN
–SCŻ
iWUc
zeń
ma
swoj
e ro
lki
Ucze
ń po
traf
i jec
hać
po p
rost
ej i
po łu
ku
i zat
rzym
ać si
ę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
rów
-no
wag
ę, si
łęUc
zeń
wie
, gdz
ie b
ez-
piec
znie
moż
na je
ź-dz
ić n
a ro
lkac
h
PN–B
iEZ
IV1
56 57
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
77–7
8.Pr
ogra
m M
ały
Mis
trz
– sp
raw
ność
: Pły
wak
Pływ
anie
z d
eską
na
pier
siac
h i p
leca
ch, s
ko-
ki n
a no
gi d
o w
ody
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń po
traf
i zac
ho-
wać
się
w p
rzeb
ie-
raln
i
Ucze
ń po
traf
i pły
wać
z
desk
ą na
pie
rsia
ch
i ple
cach
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
doln
ość,
siłę
, koo
rdy-
nacj
ę ru
chow
ą
Ucze
ń w
ie, k
iedy
moż
e w
ejść
do
wod
y
PN–B
iEZ
IV2
79.
Tere
now
e „D
wa
ogni
e”
PN–S
CŻiW
Ucze
ń ak
tyw
nie
przy
goto
wuj
e m
iej-
sce
ćwic
zeń
Ucze
ń ch
wyt
a i r
zuca
pi
łkę
w o
kreś
lony
m
kier
unku
Ucze
ń ks
ztał
tuje
koo
r-dy
nacj
ę ru
chow
ą, si
łę,
orie
ntac
ję, w
ytrz
y-m
ałoś
ć
Ucze
ń st
osuj
e za
sa-
dy g
ryIV
1
80–8
1.Pr
ojek
t Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: P
ływ
akZa
baw
y ru
chow
e w
śro-
dow
isku
wod
nym
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń po
mag
a w
spół
ćwic
zący
mUc
zeń
potr
afi z
anu-
rzyć
gło
wę,
szuk
ać
drob
nych
prz
ybor
ów
pod
wod
ą
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
doln
ość,
siłę
, koo
rdy-
nacj
ę ru
chow
ą
Ucze
ń w
ie, n
a ja
kich
ką
piel
iska
ch m
ożna
be
zpie
czni
e si
ę ką
pać
PN–B
iEZ
IV2
82.
Zaba
wy
ruch
owe
bież
-ne
– sz
tafe
ty w
ahad
ło-
we
PN–S
F
Ucze
ń lu
bi sz
tafe
ty
wah
adło
we
Uc
zeń
potr
afi w
yko-
nać k
olej
ne cz
ynno
ści
ruch
owe
w z
abaw
ach
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
doln
ość,
orie
ntac
ję,
wyt
rzym
ałoś
ć
Ucze
ń w
ie, n
a cz
ym
pole
ga z
abaw
a ru
-ch
owa
IV1
83–8
4.Pr
ogra
m M
ały
Mis
trz
– sp
raw
ność
: Pły
wak
Pływ
anie
dow
olny
m
spos
obem
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń po
praw
nie
wyk
onuj
e ko
lejn
e ćw
icze
nia
Ucze
ń pł
ywa d
owol
nym
sp
osob
em 1
0–15
mUc
zeń
kszt
ałtu
je w
y-do
lnoś
ć, si
łę, k
oord
y-na
cję
ruch
ową
Ucze
ń w
ie, k
iedy
moż
e w
czas
ie w
olny
m k
o-rz
ysta
ć z k
ryte
j pły
-w
alni
V2
85–8
6.Pr
ogra
m M
ały
Mis
trz
– sp
raw
ność
: Pły
wak
Pływ
anie
dow
olny
m
spos
obem
, sko
ki d
o w
ody
PN–S
CŻiW
Ucze
ń za
chow
uje
szcz
egól
ną o
stro
ż-no
ść w
czas
ie sk
o-kó
w d
o w
ody
PN
–BiE
Z
Ucze
ń po
traf
i sko
czyć
do
wod
y na
gło
wę
z ni
skie
j poz
ycji,
prz
e-pł
ywa
dow
olny
m sp
o-so
bem
20–
25 m
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
doln
ość,
siłę
, koo
rdy-
nacj
ę ru
chow
ą
Ucze
ń w
ie, j
ak p
o-m
óc o
sobi
e to
nące
j PN
–BiE
Z V
2
56 57
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
87.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Lekk
oatl
eta
Bieg
kró
tki n
a dy
stan
sie
30–5
0 m
ze
star
tu w
yso-
kieg
o, b
iegi
wah
adło
we
(pow
tarz
ane)
PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e po
ko-
nuje
odc
inki
bie
gow
eUc
zeń
potr
afi w
yko-
nać s
tart
wys
oki
Ucze
ń ks
ztał
tuje
siłę
, sz
ybko
śćUc
zeń
zna
kom
endy
do
bie
guV
1
88–8
9.Pr
ogra
m M
ały
Mis
trz
– sp
raw
ność
: Pły
wak
Ćwic
zeni
a w
nur
kow
a-ni
u PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń lu
bi p
ływ
ać
w cz
asie
wol
nym
Uc
zeń
potr
afi n
urko
-w
ać i
wyc
iąga
ć dro
b-ne
prz
edm
ioty
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
doln
ość,
siłę
, koo
rdy-
nacj
ę ru
chow
ą
Ucze
ń w
ie, j
ak u
dzie
-la
się
pom
ocy
osob
ie,
któr
a to
nęła
V2
90.
Zaba
wy
ruch
owe
kszt
ał-
tują
ce w
ytrz
ymał
ość
– bi
egi w
ahad
łow
e, b
iegi
za
lide
rem
400
–600
m
PN–S
F
Ucze
ń ch
ętni
e ćw
iczy
po
mim
o zm
ęcze
nia
Ucze
ń st
osuj
e w
łaśc
i-w
ą te
chni
kę b
iegu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
Ucze
ń w
ie, g
dzie
upr
a-w
ia si
ę bi
egi d
ługi
eV
1
91–9
2.Pr
ogra
m M
ały
Mis
trz
– sp
raw
ność
: Pł
ywak
Pływ
anie
na
pier
siac
h i p
leca
ch P
N–S
CŻiW
Ucze
ń je
st z
awsz
e pr
zygo
tow
any
do
zaję
ć
Ucze
ń po
traf
i pły
wać
na
pie
rsia
ch z
zac
ho-
wan
iem
rytm
u od
de-
chu,
na
plec
ach
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
doln
ość,
siłę
, koo
rdy-
nacj
ę ru
chow
ą
Ucze
ń w
ie, c
o to
jest
sz
tucz
ne o
ddyc
hani
e PN
–BiE
ZV
2
93.
Gra
upro
szcz
ona
w m
i-ni
kosz
yków
kę
PN–S
CŻiW
Ucze
ń w
spół
prac
uje
w z
espo
leUc
zeń
potr
afi w
yko-
nać k
ozło
wan
ie p
ił-ki
, chw
ytać
i po
daw
ać
piłk
ę, rz
ucać
do
ni-
skie
go k
osza
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję,
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
Ucze
ń zn
a za
sady
gry
V1
58 59
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
94.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: P
ływ
akSp
raw
dzia
n na
zdo
by-
cie
odzn
aki P
ływ
aka
PN–S
CŻiW
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
spra
w-
dzia
nu
Ucze
ń po
traf
i pły
-w
ać n
a pi
ersi
ach
15 m
z z
acho
wan
iem
ryt-
mu
odde
chu,
na
ple-
cach
25
m, z
anur
ko-
wać
i pr
zepł
ynąć
3 m
po
d w
odą
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
doln
ość,
siłę
, koo
rdy-
nacj
ę ru
chow
ą
Ucze
ń w
ie, j
aki k
olor
fla
gi n
a ką
piel
isku
st
rzeż
onym
zezw
ala
na p
ływ
anie
, a ja
ki
zabr
ania
V1
95.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Lekk
oatl
eta
Skok
wzw
yż p
onad
ska-
kank
ą PN
–SF
Ucze
ń be
zpie
cz-
nie
wyk
onuj
e sk
ok
wzw
yż
Ucze
ń um
ie sk
oczy
ć w
zwyż
pon
ad sk
a-ka
nką
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
Ucze
ń w
ie, j
akie
prz
y-rz
ądy
wyk
orzy
stuj
e si
ę do
skok
u w
zwyż
, po
sług
uje
się
nim
i zg
odni
e z
prze
znac
ze-
niem
PN
–BiE
Z
V1
96–9
7.Pr
ogra
m M
ały
Mis
trz
– sp
raw
ność
: Le
kkoa
tlet
aSp
raw
dzia
n na
zdo
by-
cie
odzn
aki „
Lekk
oatl
eta
” PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
kole
jnyc
h pr
ób
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć sta
rt n
iski
, sko
k w
dal
z m
iejs
ca i
roz-
bieg
u, sk
ok w
zwyż
, rz
ut d
o ce
lu i
na o
d-le
głoś
ć wor
eczk
iem
, rz
ut i
pchn
ięci
e pi
łką
leka
rską
, prz
ebie
c od-
cine
k sz
ybko
odc
inek
40
m, p
okon
ać d
y-st
ans 5
00 m
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, wyd
olno
ść, w
y-tr
zym
ałoś
ć, sz
ybko
ść,
skoc
znoś
ć
Ucze
ń w
ie, j
ak n
ależ
y w
ykon
ać k
olej
ne p
ró-
by sp
raw
dzia
nuV
2
98.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
test
spr
awno
ścio
wy
Mar
szob
ieg
na 6
00 m
PN
–SF
Ucze
ń dą
ży d
o uk
oń-
czen
ia p
róby
Ucze
ń po
traf
i roz
ło-
żyć s
iły n
a dy
stan
sie
bieg
u
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
org
aniz
mu
Ucze
ń w
ie, j
ak m
ierz
y si
ę cz
as m
arsz
obie
guVI
1
58 59
Nr
lekc
jiTe
mat
zaj
ęćPo
staw
aU
mie
jętn
ości
Spra
wno
ść fi
zycz
naW
iado
moś
ciTe
rmin
re
ali
zacj
i
Licz
ba
godz
in
99.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
test
spr
awno
ścio
wy
Prób
a zw
isu
na d
rążk
u PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
test
uUc
zeń
potr
afi w
yko-
nać p
róbę
test
ową
Ucze
ń ks
ztał
tuje
siłę
Ucze
ń w
ie, c
o ta
pró
ba
mie
rzy
VI1
100.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
test
spr
awno
ścio
wy
Prób
a bi
egu
10 x
5 m
PN
–SF
Ucze
ń rz
etel
nie
wy-
konu
je p
róbę
Ucze
ń po
traf
i bie
gać
tam
i z
pow
rote
mUc
zeń
kszt
ałtu
je
zwin
ność
, szy
bkoś
ćUc
zeń
wie
, jak
nal
eży
wyk
onać
pró
bęVI
1
60 61
9.
Tem
atyc
zny
ro
zkła
d z
ajęć
wyc
ho
wan
ia f
izyc
zneg
o d
la k
lasy
III
sz
ko
ły p
od
staw
ow
ej z
uw
zglę
dn
ien
iem
Pr
og
ram
u M
ały
Mis
trz
(zak
łada
na li
czba
god
zin
wyc
how
ania
fizy
czne
go w
rok
u sz
koln
ym –
100
)
Obj
aśni
enia
skró
tów
:
PN–S
F: P
rogr
am n
aucz
ania
– sp
raw
ność
fizy
czna
PN–S
CŻ
iW: P
rogr
am n
aucz
ania
– sp
orty
cał
ego
życi
a i w
ypoc
zyne
k
PN–T
Z:
Prog
ram
nau
czan
ia –
tren
ing
zdro
wot
ny
PN–B
iEZ
: Pro
gram
nau
czan
ia –
bez
piec
zeńs
two
i edu
kacj
a zd
row
otna
Nr
le
kcji
Tem
at z
ajęć
Post
awa
Um
ieję
tnoś
ciSp
raw
ność
fizy
czna
Wia
dom
ości
Term
in
real
iza
cji
Licz
ba
godz
in
1.Za
baw
y or
ient
acyj
no-
-por
ządk
owe:
„Piłk
a pa
-rz
y”, „
Znaj
dź sw
ój k
olor
”, „S
kąd
słyc
hać g
wiz
dek”
[T
rześ
niow
ski 1
989,
s.
101–
103]
PN
–SF
Ucze
ń bi
erze
akt
yw-
ny u
dzia
ł w z
aba-
wac
h
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć pos
zcze
góln
e ćw
i-cz
enia
w z
abaw
ie
Ucze
ń ks
ztał
tuje
sz
ybko
ść, z
win
ność
, ko
ordy
nacj
ę, g
ibko
ść
Ucze
ń zn
a re
guły
za-
baw
. Zna
zasa
dy za
cho-
wan
ia si
ę w
sali
gim
na-
styc
znej
PN
–BiE
Z
IX1
2.Za
baw
y bi
eżne
: „Kt
o pr
ędze
j doo
koła
”, „Z
najd
ź m
iejs
ce”,
„Be-
rek
-żur
aw”[
Trze
śnio
w-
ski 1
989,
s. 1
67–1
70]
PN–S
F
Ucze
ń ak
tyw
nie
ucze
stni
czy
w z
aba-
wac
h
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć bie
g po
pro
stej
, zm
ieni
ać k
ieru
nek
bieg
u
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość i
szyb
kość
Ucze
ń zn
a pr
zepi
sy
zaba
wIX
1
60 61
Nr
le
kcji
Tem
at z
ajęć
Post
awa
Um
ieję
tnoś
ciSp
raw
ność
fizy
czna
Wia
dom
ości
Term
in
real
iza
cji
Licz
ba
godz
in
3.Pr
ogra
m M
ały
Mis
trz
– sp
raw
ność
: Ro
wer
zyst
a Ja
zda
na ro
wer
ze p
o ok
reśl
onym
torz
e ja
k na
jwol
niej
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń ak
tyw
nie
ucze
stni
czy
w z
aję-
ciac
h
Ucze
ń po
traf
i jec
hać
na ro
wer
ze, u
mie
ru-
szyć
i za
trzy
mać
się,
je
chać
bar
dzo
wol
no
Ucze
ń ks
ztał
tuje
rów
-no
wag
ę i k
oord
ynac
ję
ruch
ową
Ucze
ń w
ie, ż
e na
ro-
wer
ze n
ależ
y je
ździ
ć w
kas
ku P
N–B
iEZ
IX1
4.Za
baw
y ru
chow
e w
te-
reni
e: „B
ieg
na o
rien
ta-
cję
wed
ług
upro
szcz
o-ny
ch z
asad
” PN
–SF
Ucze
ń lu
bi a
ktyw
ność
ru
chow
ą w
tere
nie
Ucze
ń po
traf
i cho
-dz
ić, b
iega
ć po
tere
-ni
e o
różn
ym st
op-
niu
uksz
tałto
wan
ia,
odna
jduj
e ok
reśl
one
mie
jsca
w te
reni
e
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
szyb
kość
, w
ydol
ność
, ori
enta
cję
Ucze
ń w
ie, ż
e ni
e w
ol-
no n
iszc
zyć ś
rodo
wi-
ska
natu
raln
ego
IX1
5.M
arsz
obie
g te
reno
wy
trw
ając
y co
naj
mni
ej
15 m
inut
PN
–SF
Ucze
ń ak
tyw
nie
ćwi-
czy
pom
imo
zmę-
czen
ia
Ucze
ń po
traf
i odp
o-w
iedn
io „r
ozło
żyć
siły
”
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
org
aniz
mu
Ucze
ń w
ie, w
jaki
m
środ
owis
ku n
atur
al-
nym
moż
na u
praw
iać
akty
wno
ść fi
zycz
ną
IX1
6.Pr
ogra
m M
ały
Mis
trz
– sp
raw
ność
: Ro
wer
zyst
aW
ykon
anie
„óse
mki
” na
torz
e, p
rzej
azd
prze
z br
amkę
o sz
erok
ości
1
m P
N–S
CŻiW
Ucze
ń db
a o
swój
ro
wer
Ucze
ń po
traf
i jec
hać
row
erem
po
łuku
Ucze
ń ks
ztał
tuje
rów
-no
wag
ę, k
oord
ynac
ję
ruch
ową,
ori
enta
cję
w p
rzes
trze
ni
Ucze
ń w
ie, ż
e po
dro
-ga
ch p
ublic
znyc
h m
oże
jeźd
zić t
ylko
z
osob
ą do
rosł
ą
PN–B
iEZ
IX1
7.Za
baw
y ru
chow
e w
te-
reni
e: „B
ieg
na o
rien
ta-
cję”
PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e pr
zy-
goto
wuj
e te
ren
do
akty
wno
ści f
izyc
znej
Ucze
ń po
traf
i bie
gać
w te
reni
e z
upro
sz-
czon
ą m
apą
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
org
aniz
mu,
siłę
, or
ient
ację
Ucze
ń w
ie, w
jaki
m
środ
owis
ku n
atur
al-
nym
nie
moż
na ćw
i-cz
yć
IX1
62 63
Nr
le
kcji
Tem
at z
ajęć
Post
awa
Um
ieję
tnoś
ciSp
raw
ność
fizy
czna
Wia
dom
ości
Term
in
real
iza
cji
Licz
ba
godz
in
8.Ks
ztał
tow
anie
szyb
ko-
ści,
bieg
i kró
tkie
, szt
afet
y w
ahad
łow
e (5
0–60
m)
PN–S
F
Ucze
ń lu
bi ry
wal
iza-
cję
w p
arac
h Uc
zeń
potr
afi b
iega
ć z
przy
śpie
szen
iem
Ucze
ń ks
ztał
tuje
sz
ybko
śćUc
zeń
zna
regu
ły
zaba
wIX
1
9.Pr
ogra
m M
ały
Mis
trz
– sp
raw
ność
: Ro
wer
zyst
a Ja
zda
na ro
wer
ze sl
alo-
mem
mię
dzy
5 st
ojak
a-m
i na
odci
nku
10 m
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń ch
ętni
e je
ździ
na
row
erze
w cz
asie
w
olny
m
Ucze
ń po
traf
i łąc
zyć
tech
nikę
jazd
y po
pro
-st
ej i
po łu
ku
Ucze
ń ks
ztał
tuje
rów
-no
wag
ę, k
oord
ynac
ję
ruch
ową,
ori
enta
cję
w p
rzes
trze
ni
Ucze
ń w
ie, c
o de
cy-
duje
o b
ezpi
ecze
ń-st
wie
jazd
y na
row
e-rz
e PN
–BiE
Z
IX1
10.
Bieg
i śre
dnie
i dł
ugie
(4
00–6
00 m
) PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e ćw
iczy
w
gru
pie
Ucze
ń po
traf
i dos
to-
sow
ać w
łaśc
iwe
tem
-po
bie
gu d
o dł
ugoś
ci
dyst
ansu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
org
aniz
mu
Ucze
ń zn
a ró
żnic
e po
-m
iędz
y bi
egie
m k
rót-
kim
a d
ługi
m, z
na z
a-sa
dy z
drow
ego
odży
-w
iani
a PN
–BiE
Z
IX1
11.
Mar
szob
ieg
na 6
00 m
PN
–SF
Ucze
ń lu
bi b
iega
ć dł
uższ
e dy
stan
se
Ucze
ń po
traf
i utr
zy-
mać
wła
ściw
e te
mpo
bi
egu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
org
aniz
mu
Ucze
ń w
ie, j
akie
są k
o-rz
yści
z re
krea
cyjn
ego
bieg
ania
IX1
12.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Row
erzy
sta
Jazd
a na
row
erze
z p
ró-
bą p
rzek
łada
nia
kółk
a ri
ngo
z je
dneg
o st
ojak
a na
dru
gi P
N–S
CŻiW
Ucze
ń je
ździ
tylk
o na
sp
raw
nym
tech
nicz
-ni
e ro
wer
ze
Ucze
ń um
ie je
chać
sl
alom
em m
iędz
y st
o-ja
kam
i
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ró
wno
wag
ę,
koor
dyna
cję
ruch
ową,
ori
enta
cję
w p
rzes
trze
ni,
odw
agę
Ucze
ń w
ie, j
ak n
ale-
ży u
staw
ić to
r do
jaz-
dy n
a ro
wer
ze, w
ie, c
o to
jest
hig
iena
oso
bi-
sta
PN–B
iEZ
IX1
62 63
Nr
le
kcji
Tem
at z
ajęć
Post
awa
Um
ieję
tnoś
ciSp
raw
ność
fizy
czna
Wia
dom
ości
Term
in
real
iza
cji
Licz
ba
godz
in
13.
Rzut
piłk
ą le
kars
ką
tyłe
m d
o ki
erun
ku rz
utu
– 1–2
kg
PN–S
F
Ucze
ń po
traf
i bez
-pi
eczn
ie ćw
iczy
ćUc
zeń
umie
wyk
onać
rz
ut p
iłką
leka
rską
pr
zode
m d
o ki
erun
-ku
rzut
u
Ucze
ń ks
ztał
tuje
siłę
i s
zybk
ość
Ucze
ń w
ie, j
ak b
ez-
piec
znie
rzuc
ać p
rzy-
bora
mi n
a od
legł
ość
PN–B
iEZ
X1
14.
Rzut
piłe
czką
pal
anto
wą
na o
dleg
łość
PN
–SF
Ucze
ń db
a o
bezp
ie-
czeń
stw
o w
spół
ćwi-
cząc
ych
PN–B
iEZ
Ucze
ń um
ie w
ykon
ać
rzut
kół
kiem
ring
oUc
zeń
kszt
ałtu
je si
łę
i szy
bkoś
ćUc
zeń
wie
, w ja
ki sp
o-só
b m
ożna
mie
rzyć
od
legł
ość r
zutu
X1
15.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
test
spr
awno
ścio
wy
Mar
szob
ieg
na 6
00 m
PN
–SF
Ucze
ń dą
ży d
o uk
oń-
czen
ia p
róby
Uc
zeń
potr
afi „
rozł
o-ży
ć siły
” na
dyst
ansi
e bi
egu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
org
aniz
mu
Ucze
ń w
ie, j
ak m
ierz
y si
ę cz
as m
arsz
obie
guX
1
16.
Tere
now
e za
baw
y m
o-to
rycz
no-d
ydak
tycz
ne:
„Kał
uża”
, „Ka
szta
now
y m
ini m
arat
on”,
„Ber
ek
pyta
j” [P
ańcz
yk, W
ar-
choł
200
8, s.
267
–269
] PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e uc
zest
nicz
y w
zab
a-w
ach
Ucze
ń po
traf
i chw
ytać
i r
zuca
ć róż
nym
i prz
y-bo
ram
i do
celu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
Ucze
ń w
ie, j
ak p
rze-
bieg
a ry
wal
izac
ja
w tr
akci
e za
baw
ru-
chow
ych,
wie
, jak
po-
win
ien
wyg
ląda
ć str
ój
spor
tow
y do
lekc
ji PN
–BiE
Z
X1
17.
Nau
ka g
ry w
„Czt
ery
ogni
e” P
N–S
CŻiW
Ucze
ń w
spół
prac
u-je
z g
rupą
wsp
ółćw
i-cz
ącyc
h
Ucze
ń po
traf
i chw
ycić
i r
zuci
ć piłk
ęUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
si
łę
Ucze
ń zn
a pr
zepi
sy
gry
X1
18.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
test
spr
awno
ścio
wy
Prób
a zw
isu
na d
rążk
u PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
test
uUc
zeń
potr
afi w
yko-
nać p
róbę
test
ową
Ucze
ń ks
ztał
tuje
siłę
Ucze
ń w
ie, c
o ta
pró
ba
mie
rzy
X1
64 65
Nr
le
kcji
Tem
at z
ajęć
Post
awa
Um
ieję
tnoś
ciSp
raw
ność
fizy
czna
Wia
dom
ości
Term
in
real
iza
cji
Licz
ba
godz
in
19.
Klas
owy
turn
iej g
ry
w „C
zter
y og
nie”
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń ku
ltura
lnie
ki-
bicu
je w
spół
ćwic
zą-
cym
Ucze
ń po
traf
i chw
ycić
i r
zuci
ć piłk
ęUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
si
łę
Ucze
ń zn
a pr
zepi
sy
gry
X1
20.
Zaba
wa
rzut
na „P
oczt
a”
[Trz
eśni
owsk
i 198
9,
s. 24
4] P
N–S
CŻiW
Ucze
ń pr
zest
rzeg
a re
guł z
abaw
yUc
zeń
potr
afi c
hwyc
ić,
poda
ć i rz
ucić
piłk
ęUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
si
łę
Ucze
ń zn
a re
guły
za
baw
yX
1
21.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
test
spr
awno
ścio
wy
Prób
a bi
egu
10 x
5 m
PN
–SF
Ucze
ń rz
etel
nie
wy-
konu
je p
róbę
Ucze
ń po
traf
i bie
gać
tam
i z
pow
rote
mUc
zeń
kszt
ałtu
je
zwin
ność
, szy
bkoś
ćUc
zeń
wie
, jak
nal
eży
wyk
onać
pró
bęX
1
22.
Zaba
wy
i gry
kop
ne –
„W
ybija
nie
piłk
ą tw
ier-
dzy”
, „Sz
tafe
ta k
opan
a”,
„Piłk
arsk
a sz
tafe
ta w
a-ha
dłow
a” [T
rześ
niow
-sk
i 198
9, s.
333
–336
] PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń ćw
iczy
zaw
sze
w st
roju
spor
tow
ymUc
zeń
potr
afi k
opną
ć ni
eruc
hom
ą pi
łkę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
Ucze
ń w
ie, j
ak n
azyw
a si
ę dr
użyn
a pi
łkar
ska
w je
go m
iejs
cow
ości
X
1
23.
Gra
w m
inip
iłkę
nożn
ą PN
–SCŻ
iWUc
zeń
chęt
nie
gra
w p
iłkę
nożn
ą w
cza-
sie
wol
nym
Ucze
ń po
traf
i kop
nąć
piłk
ę do
bra
mki
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
Ucze
ń w
ie, g
dzie
moż
-na
gra
ć w p
iłkę
nożn
ąX
1
64 65
Nr
le
kcji
Tem
at z
ajęć
Post
awa
Um
ieję
tnoś
ciSp
raw
ność
fizy
czna
Wia
dom
ości
Term
in
real
iza
cji
Licz
ba
godz
in
24.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
test
spr
awno
ścio
wy
Spra
wdz
ian
na z
doby
cie
odzn
aki
Row
erzy
sta
PN–S
CŻiW
Ucze
ń je
st p
rzyg
oto-
wan
y do
pró
byUc
zeń
potr
afi r
uszy
ć z
mie
jsca
, jec
hać p
o pr
oste
j z p
rzej
azde
m
prze
z br
amkę
o sz
e-ro
kośc
i 1 m
, jec
hać
jak
najw
olni
ej, w
yko-
nać „
ósem
kę”,
jech
ać
slal
omem
, prz
ekła
dać
kółk
o ri
ngo
w cz
asie
ja
zdy
z je
dneg
o st
oja-
ka n
a dr
ugi
Ucze
ń ks
ztał
tuje
rów
-no
wag
ę, k
oord
yna-
cję
ruch
ową,
ori
enta
-cj
ę w
prz
estr
zeni
, od-
wag
ę
Ucze
ń zn
a za
sady
zdo
-by
cia
odzn
aki,
ćwic
zy
zaw
sze
w st
roju
spor
-to
wym
, zna
pod
sta-
wow
e pr
zepi
sy ru
chu
drog
oweg
o PN
–BiE
Z
X1
25.
Zaba
wy
ruch
owe
z el
e-m
ente
m k
ozło
wan
ia
w m
inip
iłce
ręcz
nej
PN–S
CŻiW
Ucze
ń lu
bi g
ry z
espo
-ło
we
Ucze
ń po
traf
i chw
y-ta
ć, po
drzu
cać,
kozł
o-w
ać p
iłkę
w m
iejs
cu
i mar
szu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję
Ucze
ń w
ie, c
o to
jest
m
inip
iłka
ręcz
na
XI1
26.
Zaba
wy
ruch
owe
z el
e-m
ente
m c
hwyt
u i p
oda-
nia
w m
ini p
iłce
ręcz
nej
PN–S
CŻiW
Ucz
eń w
spół
prac
u-je
w g
rupi
e ró
wie
śni-
czej
.Uc
zeń
potr
afi c
hwyc
ić
obur
ącz
i pod
ać p
iłkę
jedn
ą rę
ką
Ucze
ń po
traf
i chw
ycić
ob
urąc
z i p
odać
piłk
ę je
dną
ręką
Ucz
eń k
szta
łtuj
e ko
-or
dyna
cję
ruch
ową,
or
ient
ację
, siłę
Ucze
ń zn
a pod
staw
owe
poda
nia
piłk
iXI
1
66 67
Nr
le
kcji
Tem
at z
ajęć
Post
awa
Um
ieję
tnoś
ciSp
raw
ność
fizy
czna
Wia
dom
ości
Term
in
real
iza
cji
Licz
ba
godz
in
27.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: G
imna
styk
Prze
wró
t w p
rzód
z
przy
siad
u po
dpar
tego
do
pos
taw
y PN
–TZ
Ucze
ń ch
ętni
e w
yko-
nuje
ćwic
zeni
a gi
m-
nast
yczn
e
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć prz
ewró
t w p
rzód
z
pom
ocą
i bez
pom
o-cy
nau
czyc
iela
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę
Ucze
ń w
ie, c
zym
cha-
rakt
eryz
ują
się
ćwi-
czen
ia g
imna
styc
zne.
W
ie, j
ak w
yglą
da p
ra-
wid
łow
a po
staw
a ci
a-ła
, zna
spos
oby
sam
o-oc
hron
y po
dcza
s ćw
i-cz
eń g
imna
styc
znyc
h PN
–BiE
Z
XI1
28.
Kozł
owan
ie p
iłki j
edno
-rą
cz lu
b ob
urąc
z w
bie
-gu
na
odci
nku
6–10
m
min
ipiłk
a rę
czna
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń be
zpie
czni
e w
ykon
uje
ćwic
zeni
aUc
zeń
potr
afi k
ozło
-w
ać p
iłkę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, k
iedy
po
pełn
ia b
łąd
przy
ko
złow
aniu
XI1
29.
Chw
yt p
iłki o
burą
cz p
o-da
nej o
d pa
rtne
ra, p
o-da
nie
piłk
i jed
norą
cz
w b
iegu
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń dą
ży d
o po
-pr
awne
go w
ykon
y-w
ania
ćwic
zeń
Ucze
ń po
traf
i chw
ytać
i p
odaw
ać p
iłkę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, k
tóre
to są
lin
ie b
ram
kow
e i l
inia
śr
odko
wa
XI1
30.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: G
imna
styk
Prze
jści
e na
czw
orak
ach
po o
dwró
cone
j ław
ecz-
ce, p
rzes
koki
zaw
rotn
e pr
zez
ław
eczk
ę PN
–TZ
Ucze
ń pr
zest
rzeg
a za
sad
bezp
iecz
eń-
stw
a w
trak
cie
ćwi-
czeń
PN
–BiE
Z
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć ćw
icze
nie
rów
no-
waż
ne n
a ła
wec
zce
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę
Ucze
ń w
ie, c
o to
jest
ko
zioł
gim
nast
yczn
y. Zn
a sp
osob
y oc
hron
y po
dcza
s ćw
icze
ń gi
m-
nast
yczn
ych
PN–B
iEZ
XI1
31.
Zaba
wy
ruch
owe
z el
e-m
ente
m p
rzyj
mow
a-ni
a po
staw
y si
atka
r-sk
iej –
min
isia
tków
ka
PN–S
CŻiW
Ucze
ń ch
ętni
e w
yko-
nuje
ćwic
zeni
a z
mi-
nisi
atkó
wki
Ucze
ń po
traf
i por
u-sz
ać si
ę ko
rkie
m b
ie-
gow
ym d
o pr
zodu
, do
tyłu
, kro
kiem
ods
taw
-no
-dos
taw
nym
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, c
o to
jest
m
inis
iatk
ówka
XI1
66 67
Nr
le
kcji
Tem
at z
ajęć
Post
awa
Um
ieję
tnoś
ciSp
raw
ność
fizy
czna
Wia
dom
ości
Term
in
real
iza
cji
Licz
ba
godz
in
32.
Zaba
wy
ruch
owe
z el
e-m
ente
m m
inis
iatk
ówki
: „B
alon
ówka
”, „P
ierś
cie-
niów
ka” P
N–S
CŻiW
Ucze
ń w
czas
ie w
ol-
nym
wyk
onuj
e ćw
i-cz
enia
z p
iłką
Ucze
ń po
traf
i chw
ycić
pi
łkę
w „k
oszy
czek
”Uc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
or
ient
ację
, siłę
Ucze
ń w
ie, z
ilu
za-
wod
nikó
w sk
łada
się
druż
yna
w m
inis
iat-
ków
ce
XI1
33.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: G
imna
styk
Wym
yk d
o po
dpo-
ru p
rzod
em z
odb
icia
od
szcz
ebli
drab
inek
PN
–TZ
Ucze
ń ch
ętni
e ćw
iczy
w
dom
uUc
zeń
potr
afi w
yko-
nać w
ymyk
na
drąż
ku
i pod
pór p
rzod
em
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę
Ucze
ń w
ie, d
o cz
ego
służ
y sk
rzyn
ia g
imna
-st
yczn
a. Z
na sp
osob
y sa
moo
chro
ny p
odcz
as
ćwic
zeń
gim
nast
ycz-
nych
PN
–BiE
Z
XI1
34.
Zaba
wy
z el
emen
tem
rz
utu
na b
ram
kę w
mi-
nipi
łce
ręcz
nej
PN–S
CŻiW
Ucze
ń ch
ętni
e og
lą-
da z
awod
y w
piłc
e rę
czne
j
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć rzu
t jed
norą
cz d
o br
amki
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, k
to to
jest
br
amka
rzXI
1
35.
Zaba
wow
e to
ry p
rze-
szkó
d z
elem
enta
mi m
i-ni
piłk
i ręc
znej
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń w
ykon
uje
ćwi-
czen
ia p
omim
o zm
ę-cz
enia
Ucze
ń po
traf
i koz
ło-
wać
, toc
zyć,
chw
ycić
i p
odać
piłk
ę or
az rz
u-ci
ć do
bram
ki
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, z
ilu
za-
wod
nikó
w sk
łada
się
druż
yna
piłk
i ręc
znej
XI
1
36.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: G
imna
styk
Prze
wró
t w p
rzód
z
przy
siad
u po
dpar
tego
do
pos
taw
y PN
–TZ
Ucze
ń ch
ętni
e pr
zy-
goto
wuj
e be
zpie
czne
m
iejs
ce d
o ćw
icze
ń PN
–BiE
Z
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć prz
ewró
t w p
rzód
be
z po
moc
y na
uczy
-ci
ela
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę
Ucze
ń w
ie, k
tóre
ma-
tera
ce są
naj
leps
ze d
o ćw
icze
ń zw
inno
ścio
-w
o-ak
roba
tycz
nych
PN
–BiE
Z
XI1
37.
Dosk
onal
enie
zab
awy
„Rzu
cank
a si
atka
rska
z
1 pi
łką”
w m
inis
iat-
ków
ce P
N–S
CŻiW
Ucze
ń w
spół
prac
uje
w z
espo
leUc
zeń
potr
afi c
hwyc
ić
i pod
rzuc
ić p
iłkę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń zn
a za
sady
gry
w
min
isia
tków
kęXI
I1
68 69
Nr
le
kcji
Tem
at z
ajęć
Post
awa
Um
ieję
tnoś
ciSp
raw
ność
fizy
czna
Wia
dom
ości
Term
in
real
iza
cji
Licz
ba
godz
in
38.
Dosk
onal
enie
gry
„Do
pięc
iu p
odań
” w m
inik
o-sz
yków
ce P
N–S
CŻiW
Ucze
ń w
spół
prac
uje
w z
espo
leUc
zeń
potr
afi c
hwyc
ić
i pod
ać p
iłkę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń zn
a za
sady
gry
XII
1
39.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: G
imna
styk
W
ymyk
do
podp
oru
przo
dem
PN
–TZ
Ucze
ń ni
e bo
i się
wy-
kony
wać
ćwic
zeń
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć odm
ykUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
or
ient
ację
, siłę
, rów
-no
wag
ę
Ucze
ń w
ie, j
ak z
a-ch
ować
się
w sy
tu-
acji
zagr
ożen
ia z
dro-
wia
wsp
ółćw
iczą
cego
PN
–BiE
Z
XII
1
40.
Gra
w m
inik
oszy
ków
kę
na u
pros
zczo
nych
zas
a-da
ch P
N–S
CŻiW
Ucze
ń ch
ętni
e uc
zest
nicz
y w
grz
eUc
zeń
potr
afi k
ozło
-w
ać, c
hwyc
ić i
poda
ć pi
łkę
oraz
rzuc
ić d
o ko
sza
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, i
le
punk
tów
moż
e zd
obyć
po
celn
ym rz
ucie
do
kosz
a
XII
1
41.
Gra
w m
inip
iłkę
ręcz
ną
na u
pros
zczo
nych
zas
a-da
ch P
N–S
CŻiW
Ucze
ń st
osuj
e si
ę do
pr
zepi
sów
gry
Ucze
ń po
traf
i koz
ło-
wać
, chw
ycić
i po
dać
piłk
ę or
az rz
ucić
do
bram
ki
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, z
któ
rego
m
iejs
ca n
a bo
isku
wy-
konu
je si
ę rz
ut k
arny
XI
I1
42.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: G
imna
styk
Ćwic
zeni
a ró
wno
waż
ne
na b
elce
odw
róco
nej ł
a-w
eczk
i PN
–TZ
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
ćwic
zeni
a Uc
zeń
wyk
onuj
e pr
zejś
cia
na cz
wor
a-ka
ch p
o od
wró
cone
j ła
wec
zce
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę
Ucze
ń w
ie, j
ak z
acho
-w
ać si
ę w
sytu
acji
za-
groż
enia
zdr
owia
i ż
ycia
inny
ch o
sób
PN
–BiE
Z
XII
1
43.
Zaba
wa
„Rzu
cank
a si
at-
kars
ka z
1 p
iłką”
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń ak
tyw
nie
ucze
stni
czy
w g
rze
Ucze
ń ch
wyt
a pi
ł-kę
w k
oszy
czek
, prz
e-rz
uca
piłk
ę na
stro
nę
druż
yny
prze
ciw
nej
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, s
zyb-
kość
, wyt
rzym
ałoś
ć
Ucze
ń w
ie, n
a cz
ym
pole
ga u
czci
wa
ryw
a-liz
acja
XI
I1
68 69
Nr
le
kcji
Tem
at z
ajęć
Post
awa
Um
ieję
tnoś
ciSp
raw
ność
fizy
czna
Wia
dom
ości
Term
in
real
iza
cji
Licz
ba
godz
in
44.
Upro
szcz
ona
gra
w m
i-ni
piłk
ę rę
czną
– tu
rnie
j kl
asow
y PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń po
mag
a w
spół
ćwic
zący
m
Ucze
ń ko
złuj
e, p
odaj
e je
dnor
ącz
i rzu
ca p
ił-kę
do
bram
ki
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, s
zyb-
kość
, wyt
rzym
ałoś
ć
Ucze
ń zn
a za
sady
gry
XII
1
45.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: G
imna
styk
Spra
wdz
ian
na z
doby
-ci
e od
znak
i Gim
nast
yk
PN–T
Z
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
spra
w-
dzia
nu
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć prz
ewró
t w p
rzód
z
przy
siad
u po
d-pa
rteg
o do
pos
ta-
wy,
prze
jść n
a cz
wo-
raka
ch p
o be
lce
od-
wró
cone
j ław
eczk
i, w
ykon
ać 4
prz
esko
-ki
zaw
rotn
e, w
ykon
ać
wym
yk d
o po
dpor
u pr
zode
m
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę
Ucze
ń w
ie, j
ak n
ależ
y w
ykon
ać k
olej
ne p
ró-
by sp
raw
dzia
nuXI
I1
46.
Zaba
wy
ruch
owe
na
śnie
gu P
N–T
ZUc
zeń
chęt
nie
ćwi-
czy
na św
ieży
m p
o-w
ietr
zu
Ucze
ń po
traf
i bez
-pi
eczn
ie b
awić
się
na śn
iegu
, um
ie le
pić
„kul
e śn
iego
we”
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń w
ie, c
o to
jest
ha
rtow
anie
org
aniz
mu
PN–B
iEZ
I1
47.
Zaba
wa
w „P
odch
ody”
na
śnie
gu P
N–T
ZUc
zeń
w cz
asie
wol
-ny
m cz
ęsto
prz
eby-
wa
na św
ieży
m p
o-w
ietr
zu
Ucze
ń po
traf
i roz
róż-
niać
wła
ściw
e śl
ady
na śn
iegu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń zn
a re
guły
za-
baw
yI
1
70 71
Nr
le
kcji
Tem
at z
ajęć
Post
awa
Um
ieję
tnoś
ciSp
raw
ność
fizy
czna
Wia
dom
ości
Term
in
real
iza
cji
Licz
ba
godz
in
48.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Sane
czka
rz
Nau
ka ja
zdy
na b
rzuc
hu,
na sa
nkac
h PN
–TZ
Ucze
ń ch
ętni
e je
ździ
na
sank
ach
Ucze
ń po
traf
i sam
o-dz
ieln
ie w
ciąg
ać sa
n-ki
pod
gór
ę, z
jeżd
żać
w p
ozyc
ji le
żące
j na
brzu
chu
w k
ieru
nku
jazd
y
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń w
ie, g
dzie
moż
-na
jeźd
zić b
ezpi
eczn
ie
na sa
nkac
h PN
–BiE
ZI
1
49.
Budu
jem
y „s
zkoł
ę ig
loo”
–
tem
atyc
zna
zaba
-w
a ru
chow
a na
śnie
gu
PN–T
Z
Ucze
ń w
spół
prac
uje
w g
rupi
eUc
zeń
potr
afi p
rzyg
o-to
wać
odp
owie
dnie
el
emen
ty z
e śn
iegu
na
budo
wę
iglo
o
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę,
har
tuje
or-
gani
zm
Ucze
ń w
ie, k
im są
Es
kim
osi
I1
50.
Zaba
wy
ruch
owe
na
śnie
gu z
wyk
orzy
sta-
niem
sane
k PN
–TZ
Ucze
ń be
zpie
czni
e ko
rzys
ta z
sane
kUc
zeń
potr
afi c
iągn
ąć
i pch
ać sa
nki
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę,
har
tuje
or-
gani
zm
Ucze
ń w
ie, n
a ja
-ki
m to
rze
upra
wia
się
spor
t san
eczk
arsk
i I
1
51.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Sane
czka
rz
Zjaz
d na
sank
ach
po
slal
omie
z tr
afie
niem
w
ust
awio
ną d
wum
etro
-w
ą br
amkę
PN
–TZ
Ucze
ń m
a od
pow
ied-
ni st
rój n
a sa
nki
Ucze
ń po
traf
i om
ijać
prze
szko
dyUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
or
ient
ację
, siłę
, rów
-no
wag
ę, h
artu
je o
r-ga
nizm
Ucze
ń w
ie, j
ak b
ez-
piec
znie
się
zach
ować
pr
zy o
mija
niu
prze
-sz
kód
PN–B
iEZ
I1
70 71
Nr
le
kcji
Tem
at z
ajęć
Post
awa
Um
ieję
tnoś
ciSp
raw
ność
fizy
czna
Wia
dom
ości
Term
in
real
iza
cji
Licz
ba
godz
in
52.
Zaba
wy
i gry
ruch
owe
z cz
wor
akow
anie
m, n
p.
„Toc
zeni
e pi
łki g
łow
ą”,
„Bry
tany
i je
leń”
, „Cz
aty
na cz
wor
akac
h”
[Trz
eśni
owsk
i 198
9,
s. 12
3–12
9] P
N–T
Z
Ucze
ń lu
bi n
aśla
do-
wać
ruch
em ró
żne
sytu
acje
i zw
ierz
ęta
Ucze
ń po
traf
i czw
ora-
kow
aćUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
or
ient
ację
, siłę
, rów
-no
wag
ę, sk
oczn
ość
Ucze
ń w
ie, j
ak b
ez-
piec
znie
czw
orak
ować
I1
53.
Zaba
wy
i gry
ruch
o-w
e bi
eżne
: „W
ójt”,
„Wy-
ścig
do
piłk
i”, „R
yby
w st
awie
” [Tr
ześn
iow
-sk
i 198
9, s.
164
–166
] PN
–TZ
Ucze
ń w
łaśc
iwie
od-
gryw
a ro
le w
dan
ej
zaba
wie
Ucze
ń po
traf
i zm
ie-
niać
kie
rune
k bi
egu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
zybk
ość
Ucze
ń w
ie, ż
e ni
e m
oże
zaży
wać
sam
ża
dnyc
h le
ków
PN
–BiE
Z
I1
54.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Sane
czka
rz
Dosk
onal
enie
zat
rzym
a-ni
a sa
nek
popr
zez
szyb
-ki
skrę
t tzw
. „sk
ręt-
stop
” PN
–TZ
Ucze
ń ni
e bo
i się
pr
ędko
ści n
a sa
nkac
hUc
zeń
potr
afi z
atrz
y-m
ać sa
nki n
a po
chy-
łośc
i
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń w
ie, j
ak p
rzyg
o-to
wać
stok
do
jazd
y na
sa
nkac
h, a
by b
ył b
ez-
piec
zny
PN–B
iEZ
I1
55.
Skok
i prz
ez sk
akan
kę n
a je
dnej
nod
ze i
obun
óż –
fo
rmy
łącz
one
PN–T
Z
Ucze
ń m
a w
łasn
ą sk
akan
kę
Ucze
ń po
traf
i prz
e-sk
akiw
ać sk
akan
kę
obun
óż i
jedn
onóż
, um
ie łą
czyć
form
y pr
zesk
oków
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę,
skoc
znoś
ć
Ucze
ń w
ie, g
dzie
bez
-pi
eczn
ie m
ożna
ćwi-
czyć
skok
i prz
ez sk
a-ka
nkę
PN–B
iEZ
I1
72 73
Nr
le
kcji
Tem
at z
ajęć
Post
awa
Um
ieję
tnoś
ciSp
raw
ność
fizy
czna
Wia
dom
ości
Term
in
real
iza
cji
Licz
ba
godz
in
56.
Zaba
wy
ruch
owe
skoc
z-ne
z w
ykor
zyst
anie
m
skak
anki
PN
–TZ
Ucze
ń be
zpie
czni
e sk
acze
prz
ez sk
a-ka
nkę
Ucze
ń po
traf
i ska
kać
prze
z sk
akan
kę w
for-
mie
zab
awow
ej
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę, r
ów-
now
agę,
skoc
znoś
ć
Ucze
ń w
ie, d
lacz
ego
war
to ćw
iczy
ć ze
ska-
kank
ąI
1
57.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Sane
czka
rz
Klas
owe
zaw
ody
w z
jeź-
dzie
na
sank
ach
para
mi
PN–T
Z
Ucze
ń ch
ętni
e ry
wa-
lizuj
e z
rów
ieśn
ikam
i Uc
zeń
potr
afi z
jeżd
żać
na sa
nkac
h w
par
ach
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń zn
a za
sady
zje
ż-dż
ania
na
sank
ach
na
czas
I1
58.
Prób
a si
ły m
ięśn
i brz
u-ch
a PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
prób
y sp
raw
nośc
iow
ej
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć „no
życe
pop
rzec
z-ne
na
czas
”
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
Ucze
ń w
ie, d
lacz
ego
trze
ba k
ontr
olow
ać
spra
wno
ść fi
zycz
nąII
1
59.
Prób
a gi
bkoś
ci P
N–S
FUc
zeń
chęt
nie
pod-
chod
zi d
o pr
óby
spra
wno
ścio
wej
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć skł
on tu
łow
iaUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
gi
bkoś
ć
Ucze
ń w
ie, k
tóre
ćwi-
czen
ia p
opra
wia
ją g
ib-
kość
II1
60.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Sane
czka
rz
Wyś
cigi
„tró
jek
mie
sza-
nych
na
sank
ach”
PN
–TZ
Ucze
ń w
spół
prac
uje
w m
ałej
gru
pie
Ucze
ń po
traf
i utr
zy-
mać
rów
now
agę
na
sank
ach
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń w
ie, g
dzie
upr
a-w
ia si
ę sp
orty
zim
owe
II1
61.
Ćwic
zeni
a og
ólno
roz-
woj
owe
na d
rabi
nkac
h gi
mna
styc
znyc
h PN
–TZ
Ucze
ń ch
ętni
e ćw
iczy
na
prz
yrzą
dach
gim
-na
styc
znyc
h
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć róż
ne fo
rmy
zwi-
su n
a dr
abin
kach
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
Ucze
ń w
ie, d
o cz
ego
służ
ą dr
abin
ki g
imna
-st
yczn
e PN
–BiE
ZII
1
72 73
Nr
le
kcji
Tem
at z
ajęć
Post
awa
Um
ieję
tnoś
ciSp
raw
ność
fizy
czna
Wia
dom
ości
Term
in
real
iza
cji
Licz
ba
godz
in
62.
Prze
wró
t w p
rzód
z
przy
siad
u po
dpar
tego
do
pos
taw
y PN
–TZ
Ucze
ń st
ara
się
po-
praw
nie
wyk
onać
ćw
icze
nie
Ucze
ń w
ykon
uje
prze
-w
rót w
prz
ódUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
si
łę, g
ibko
ść
Ucze
ń w
ie, c
o to
są
kółk
a gi
mna
styc
zne
II1
63.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Sane
czka
rz
Spra
wdz
ian
na z
doby
cie
odzn
aki „
Sane
czka
rz”
PN–T
Z
Ucze
ń je
st z
adow
o-lo
ny z
e zd
obyc
ia
spra
wno
ści
Ucze
ń po
traf
i wpy
-ch
ać sa
nki p
od g
órę,
zj
eżdż
ać n
a sa
n-ka
ch w
poz
ycji
leżą
-ce
j na
brzu
chu
(gło
-w
a w
kie
runk
u ja
z-dy
), pr
zeje
chać
prz
ez
dwum
etro
wą
bram
kę,
zatr
zym
ać sa
nki p
rzez
„s
kręt
– st
op”,
zjec
hać
w p
ozyc
ji si
edzą
cej
z po
kona
niem
prz
e-sz
kody
hop
ki (w
yso-
kość
20–
25 cm
)
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko
ordy
nacj
ę ru
chow
ą, o
rien
tacj
ę,
siłę
, rów
now
agę,
ha
rtuj
e or
gani
zm
Ucze
ń w
ie, n
a ja
kich
in
nych
prz
ybor
ach
i prz
yrzą
dach
moż
-na
zje
żdża
ć na
śnie
gu
PN–B
iEZ
II1
64.
Zaba
wy
ruch
owe
z el
e-m
enta
mi m
inis
iatk
ówki
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń ch
ętni
e po
dej-
muj
e ak
tyw
ność
fi-
zycz
ną w
gru
pie
ró-
wie
śnic
zej
Ucze
ń po
traf
i chw
ytać
i p
odrz
ucać
piłk
ęUc
zeń
kszt
ałtu
je sz
yb-
kość
, koo
rdyn
ację
ru-
chow
ą, si
łę, o
rien
tacj
ę w
ytrz
ymał
ość
Ucze
ń zn
a re
guły
za
baw
III1
65.
Gra
„Do
pięc
iu p
odań
” z
piłk
ą do
min
ipiłk
i rę
czne
j PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń po
mag
a m
niej
sp
raw
nym
kol
egom
i k
oleż
anko
m
Ucze
ń po
traf
i koz
ło-
wać
, chw
ytać
i po
da-
wać
piłk
ę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
sz
ybko
ść, k
oord
yna-
cję
ruch
ową,
siłę
, wy-
trzy
mał
ość,
orie
n-ta
cję
Ucze
ń zn
a re
guły
gry
III1
74 75
Nr
le
kcji
Tem
at z
ajęć
Post
awa
Um
ieję
tnoś
ciSp
raw
ność
fizy
czna
Wia
dom
ości
Term
in
real
iza
cji
Licz
ba
godz
in
66.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: P
iłkar
z (m
inis
iatk
ówka
)Po
staw
a si
atka
rska
, róż
-ne
spos
oby
prze
mie
sz-
czen
ia si
ę po
boi
sku
PN–S
CŻiW
Ucze
ń dą
ży d
o op
a-no
wan
ia p
rost
ych
umie
jętn
ości
tech
-ni
czny
ch
Ucze
ń po
traf
i prz
yj-
mow
ać p
osta
wy
siat
-ka
rski
e po
chod
zie,
bi
egu,
kro
ku d
osta
w-
nym
, kro
ku sk
rzyż
-ny
m
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję,
gib
-ko
ść
Ucze
ń w
ie, c
o to
jest
m
inis
iatk
ówka
III1
67.
Klas
owe
zaw
ody
w g
rze
„Do
trze
ch o
dbić
lub
podr
zutó
w –
min
isia
t-kó
wka
” PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń w
łaśc
iwie
re-
aguj
e na
zw
ycię
stw
o i p
oraż
kę sw
ojej
dru
-ży
ny
Ucze
ń po
traf
i chw
y-ta
ć, po
dbija
ć i rz
ucać
pi
łkę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję,
gib
-ko
ść
Ucze
ń w
ie, c
o to
są
druż
ynow
e za
wod
y sp
orto
we
III1
68.
Gry
pros
te –
wyś
cigi
rz
ędów
z p
iłką
do m
ini-
kosz
yków
ki P
N–S
CŻiW
Ucze
ń sp
orto
wo
dopi
nguj
e in
nych
uc
zest
nikó
w z
abaw
Ucze
ń po
traf
i koz
ło-
wać
, chw
ytać
i po
da-
wać
piłk
ę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
sz
ybko
ść, k
oord
yna-
cję
ruch
ową,
siłę
, wy-
trzy
mał
ość,
orie
n-ta
cję
Ucze
ń zn
a za
sady
gie
rIII
1
69.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: P
iłkar
z (m
inis
iatk
ówka
)Od
bici
a pi
łki o
burą
cz
górą
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń sł
ucha
pol
eceń
i u
wag
nau
czyc
iela
Ucze
ń po
traf
i chw
ycić
pi
łkę
w „k
oszy
czek
”, od
bić p
iłkę
obur
ącz
górą
do
wsp
ółćw
iczą
-ce
go
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję,
gib
-ko
ść
Ucze
ń w
ie, j
ak w
yglą
-da
pos
taw
a si
atka
rska
pr
zy o
dbic
iach
obu
-rą
cz g
órą
III1
70.
Klas
owe
zaw
ody
w „C
zter
y og
nie”
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń ch
ętni
e uc
zest
nicz
y w
ryw
a-liz
acji
spor
tow
ej
Ucze
ń po
traf
i chw
ycić
i r
zuci
ć piłk
ę w
e w
ła-
ściw
ym k
ieru
nku
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję,
wy-
trzy
mał
ość
Ucze
ń zn
a za
sady
gry
III1
74 75
Nr
le
kcji
Tem
at z
ajęć
Post
awa
Um
ieję
tnoś
ciSp
raw
ność
fizy
czna
Wia
dom
ości
Term
in
real
iza
cji
Licz
ba
godz
in
71.
Gim
nast
yczn
y to
r prz
e-sz
kód
PN–T
ZUc
zeń
pom
aga
przy
uł
ożen
iu to
ruUc
zeń
potr
afi w
yko-
nać p
rzew
rót w
prz
ód
do p
rzys
iadu
pod
par-
tego
i po
staw
y, ch
o-dz
ić n
a cz
wor
akac
h po
be
lce
ław
eczk
i, w
yko-
nyw
ać sk
oki z
awro
tne
prze
z ła
wec
zkę,
zw
isy
na d
rabi
nkac
h
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję,
gib
-ko
ść
Ucze
ń w
ie, j
ak u
ło-
żyć p
rzyr
ządy
gim
na-
styc
zne
III1
72.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: P
iłkar
z (m
inis
iatk
ówka
)Od
bici
a pi
łki o
burą
cz
nad
głow
ą PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń pr
zygo
tow
u-je
się
do z
doby
cia
spra
wno
ści P
iłkar
z
Ucze
ń po
traf
i odb
i-ja
ć piłk
ę ob
urąc
z gó
rą
nad
sobą
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję,
gib
-ko
ść
Ucze
ń w
ie, c
o na
le-
ży o
pano
wać
, aby
zdo
-by
ć odz
nakę
Piłk
arza
–
siat
karz
a
III1
73.
Prze
wró
t w p
rzód
z
przy
siad
u po
dpar
te-
go d
o pr
zysi
adu
podp
ar-
tego
, wym
yk d
o po
dpo-
ru p
rzod
em n
a dr
ążku
PN
–TZ
Ucze
ń pa
mię
ta o
hi-
gien
ie st
roju
gim
na-
styc
zneg
o PN
–BiE
Z
Ucze
ń po
traf
i wy-
kona
ć prz
ewró
t w
prz
ód, w
ymyk
do
podp
oru
przo
dem
na
drąż
ku
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję,
gib
-ko
ść
Ucze
ń w
ie, c
o to
jest
w
ielo
bój g
imna
styc
zny
III1
74.
Zaba
wy
ruch
owe
z w
y-ko
rzys
tani
em sk
akan
-ki
PN
–TZ
Ucze
ń ch
ętni
e ćw
iczy
ze
skak
anką
Ucze
ń po
traf
i ska
kać
prze
z sk
akan
kę n
a je
dnej
nod
ze i
obun
óż
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, sko
czno
ść
Ucze
ń zn
a re
guły
za
baw
III1
76 77
Nr
le
kcji
Tem
at z
ajęć
Post
awa
Um
ieję
tnoś
ciSp
raw
ność
fizy
czna
Wia
dom
ości
Term
in
real
iza
cji
Licz
ba
godz
in
75.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść: P
iłkar
z (m
inip
iłka
ręcz
na)
Spra
wdz
ian
na z
doby
cie
odzn
aki P
iłkar
z –
min
i-si
atkó
wka
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
spra
wdz
ia-
nu, a
ktyw
nie
ucze
st-
nicz
y w
gra
ch i
zaba
-w
ach
siat
kars
kich
Ucze
ń pr
zyjm
uje
pra-
wid
łow
ą po
staw
ę si
atka
rską
, odb
ija p
ił-kę
obu
rącz
gór
ą
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję,
gib
-ko
ść
Ucze
ń w
ie, j
ak n
ależ
y w
ykon
ać k
olej
ne p
ró-
by, w
ie, i
lu z
awod
ni-
ków
gra
w p
iłkę
siat
-ko
wą
na b
oisk
u
III1
76.
Zaba
wy
ruch
owe
w te
-re
nie
PN–S
FUc
zeń
jest
prz
ygot
o-w
any
do z
ajęć
ruch
o-w
ych
w te
reni
e
Ucze
ń po
traf
i pok
ony-
wać
prz
eszk
ody
tere
-no
we,
bez
piec
znie
po-
rusz
a si
ę w
tere
nie
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
Ucze
ń w
ie, w
któ
rych
m
iejs
cach
w śr
odow
i-sk
u na
tura
lnym
moż
-na
ćwic
zyć
IV1
77.
Zaba
wy
w „P
odch
ody”
, „C
how
aneg
o” P
N–S
FUc
zeń
chęt
nie
baw
i si
ę w
środ
owis
ku n
a-tu
raln
ym
Ucze
ń po
traf
i wy-
korz
ysta
ć nat
ural
ne
prze
szko
dy d
o ak
tyw
-no
ści f
izyc
znej
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
Ucze
ń zn
a re
guły
za
baw
IV1
78.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Teni
sist
a st
ołow
yZa
baw
y ru
chow
e z
wy-
korz
ysta
niem
piłe
czki
i r
akie
tki
Ucze
ń m
a sw
oją
ra-
kiet
kę i
piłe
czkę
Ucze
ń po
traf
i trz
ymać
ra
kiet
kę, p
odbi
jać p
i-łe
czkę
dow
olny
m sp
o-so
bem
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, g
dzie
upr
a-w
ia si
ę te
nis s
toło
wy
IV1
79.
Jazd
a na
rolk
ach
PN
–SCŻ
iWUc
zeń
ma
swoj
e ro
lki
Ucze
ń po
traf
i jec
hać
po p
rost
ej i
po łu
ku
i zat
rzym
ać si
ę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
rów
-no
wag
ę, si
łęUc
zeń
wie
, gdz
ie b
ez-
piec
znie
moż
na je
ź-dz
ić n
a ro
lkac
h
PN–B
iEZ
IV1
80.
Zaba
wy
ruch
owe
na ro
l-ka
ch P
N–S
CŻiW
Ucze
ń db
a o
wła
-sn
e be
zpie
czeń
stw
o PN
–BiE
Z
Ucze
ń po
traf
i jec
hać
po p
rost
ej i
po łu
ku,
zatr
zym
ać si
ę
Ucze
ń ks
ztał
tuje
rów
-no
wag
ę, si
łęUc
zeń
wie
, dla
czeg
o na
rolk
ach
nale
ży je
ź-dz
ić w
kas
ku P
N–B
iEZ
IV1
76 77
Nr
le
kcji
Tem
at z
ajęć
Post
awa
Um
ieję
tnoś
ciSp
raw
ność
fizy
czna
Wia
dom
ości
Term
in
real
iza
cji
Licz
ba
godz
in
81.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Teni
sist
a st
ołow
yOd
bici
a fo
rhen
dem
i b
ekhe
ndem
w fo
rmie
za
baw
owej
Ucze
ń ch
ętni
e w
yko-
nuje
ćwic
zeni
a z
te-
nisa
stoł
oweg
o
Ucze
ń po
traf
i pod
bi-
jać p
iłecz
kę n
a ra
kiet
-ce
, odb
ijać w
par
ach
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, k
im b
ył
Andr
zej G
rubb
aIV
1
82.
Tere
now
e „C
zter
y og
nie”
PN
–SCŻ
iWUc
zeń
akty
wni
e pr
zygo
tow
uje
mie
j-sc
e ćw
icze
ń
Ucze
ń ch
wyt
a i r
zuca
pi
łkę
w o
kreś
lony
m
kier
unku
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję,
wy-
trzy
mał
ość
Ucze
ń st
osuj
e za
sady
gr
yIV
1
83–8
4.Pr
ogra
m M
ały
Mis
trz
– sp
raw
ność
: Te
nisi
sta
stoł
owy
Spra
wdz
ian
na z
doby
cie
odzn
aki T
enis
ista
st
ołow
y
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
prób
sp
raw
dzia
nu
Ucze
ń po
traf
i wie
lo-
krot
nie
podb
ijać p
i-łe
czkę
na
raki
etce
, od-
bija
piłe
czkę
w p
arac
h
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
orie
ntac
ję, s
iłę
Ucze
ń w
ie, c
o to
są g
ry
poje
dync
ze i
debl
owe
w te
nisi
e st
ołow
ymIV
2
85.
Zaba
wy
ruch
owe
bież
-ne
– sz
tafe
ty w
ahad
ło-
we
PN–S
F
Ucze
ń w
spół
prac
uje
w g
rupi
eUc
zeń
potr
afi p
rze-
kaza
ć pał
eczk
ę sz
ta-
feto
wą
Ucze
ń ks
ztał
tuje
sz
ybko
ść, k
oord
yna-
cję
ruch
ową
Ucze
ń w
ie, k
tóre
ćwi-
czen
ia ro
zwija
ją sz
yb-
kość
V
1
86.
Zaba
wy
ruch
owe
skoc
z-ne
PN
–TZ
Ucze
ń be
zpie
czni
e ćw
iczy
w z
ajęc
iach
Uc
zeń
potr
afi w
yko-
nać s
koki
z o
dbic
ia
obun
óż i
jedn
onóż
Ucze
ń ks
ztał
tuje
siłę
, sk
oczn
ość
Ucze
ń w
ie, j
ak b
ez-
piec
znie
wyk
onyw
ać
ćwic
zeni
a sk
oczn
o-śc
iow
e PN
–BiE
Z
V1
78 79
Nr
le
kcji
Tem
at z
ajęć
Post
awa
Um
ieję
tnoś
ciSp
raw
ność
fizy
czna
Wia
dom
ości
Term
in
real
iza
cji
Licz
ba
godz
in
87.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Lekk
oatl
eta
Bieg
kró
tki n
a dy
stan
sie
50–6
0 m
ze
star
tu w
yso-
kieg
o, b
iegi
wah
adło
we
(pow
tarz
ane)
PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e po
ko-
nuje
odc
inki
bie
gow
eUc
zeń
potr
afi w
yko-
nać s
tart
wys
oki
Ucze
ń ks
ztał
tuje
siłę
, sz
ybko
śćUc
zeń
zna
kom
endy
do
bie
guV
1
88.
Zaba
wy
rzut
ne
PN–S
CŻiW
Ucze
ń be
zpie
czni
e rz
uca
okre
ślon
ym
przy
bore
m
Ucze
ń po
traf
i prz
yjąć
pr
awid
łow
ą po
zycj
ę w
yjśc
iow
ą do
rzut
u
Ucze
ń ks
ztał
tuje
siłę
, sz
ybko
ść, k
oord
yna-
cję
ruch
ową
Ucze
ń zn
a pr
zybo
ry
spor
tow
e do
rzut
ówV
1
89.
Zaba
wy
ruch
owe
kszt
ał-
tują
ce w
ytrz
yma-
łość
– b
iegi
szta
feto
we
60–1
00 m
PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e ćw
iczy
po
mim
o zm
ęcze
nia
Ucze
ń st
osuj
e w
łaśc
i-w
ą te
chni
kę b
iegu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
Ucze
ń w
ie, g
dzie
upr
a-w
ia si
ę bi
egi d
ługi
eV
1
90.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Lekk
oatl
eta
Skok
w d
al z
rozb
iegu
PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e sk
acze
w
dal
Ucze
ń po
traf
i odb
ić
się
z je
dnej
nog
iUc
zeń
kszt
ałtu
je si
łę,
skoc
znoś
ć, sz
ybko
śćUc
zeń
zna
skok
i lek
ko-
atle
tycz
neV
1
91.
Mar
szob
ieg
tere
now
y na
odc
inku
800
–100
0 m
PN
–SF
Ucze
ń po
konu
je z
mę-
czen
ieUc
zeń
potr
afi d
obra
ć w
łaśc
iwą
tech
nikę
bi
egu
i mar
szu
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
, siłę
Ucze
ń zn
a lo
kaln
e tr
a-sy
i śc
ieżk
i rek
reac
yj-
no-s
port
owe
lub
ro-
wer
owe
V1
92.
Gra
upro
szcz
ona
w m
i-ni
piłk
ę rę
czną
PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń pr
zest
rzeg
a pr
zepi
sów
gry
Ucze
ń po
traf
i wyk
o-na
ć koz
łow
anie
pił-
ki, c
hwyt
ać i
poda
-w
ać p
iłkę,
rzuc
ać d
o br
amki
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, ori
enta
cję,
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
Ucze
ń zn
a za
sady
gry
V1
78 79
Nr
le
kcji
Tem
at z
ajęć
Post
awa
Um
ieję
tnoś
ciSp
raw
ność
fizy
czna
Wia
dom
ości
Term
in
real
iza
cji
Licz
ba
godz
in
93.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
spra
wno
ść:
Lekk
oatl
eta
Skok
wzw
yż p
onad
ska-
kank
ą PN
–SF
Ucze
ń be
zpie
cz-
nie
wyk
onuj
e sk
ok
wzw
yż
Ucze
ń um
ie sk
oczy
ć w
zwyż
pon
ad sk
a-ka
nką
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
Ucze
ń w
ie, j
akie
prz
y-rz
ądy
wyk
orzy
stuj
e si
ę do
skok
u w
zwyż
, po
sług
uje
się
nim
i zg
odni
e z
prze
znac
ze-
niem
PN
–BiE
Z
V1
94.
Jazd
a na
row
erze
z z
a-sa
dam
i bez
piec
zeń-
stw
a ru
chu
drog
oweg
o PN
–SCŻ
iW
Ucze
ń re
spek
tuje
pr
zepi
sy ru
chu
dro-
gow
ego
Ucze
ń po
traf
i jec
hać
na ro
wer
ze z
sygn
a-liz
owan
iem
wła
ści-
wyc
h m
anew
rów
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, wyd
olno
ść
Ucze
ń w
ie, k
tórą
st
roną
jezd
ni m
oż-
na je
chać
row
erem
PN
–BiE
Z
V1
95.
Jazd
a na
row
erze
po
to-
rze
z pr
zesz
koda
mi
PN–S
CŻiW
Ucze
ń ch
ętni
e je
ździ
na
row
erze
Ucze
ń po
traf
i om
ijać
prze
szko
dyUc
zeń
kszt
ałtu
je k
o-or
dyna
cję
ruch
ową,
si
łę, w
ydol
ność
Ucze
ń w
ie, z
kim
moż
e je
ździ
ć po
drog
ach
pu-
blic
znyc
h na
row
erze
PN
–BiE
Z
V1
96–9
7.Pr
ogra
m M
ały
Mis
trz
– sp
raw
ność
: Le
kkoa
tlet
aSp
raw
dzia
n na
zdo
by-
cie
odzn
aki L
ekko
atle
ta
PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
kole
jnyc
h pr
ób
Ucze
ń po
traf
i wyk
onać
st
art n
iski
, sko
k w
dal
z m
iejsc
a i r
ozbi
egu,
sk
ok w
zwyż
, rzu
t do
celu
i na
odl
egło
ść p
i-łe
czką
pal
anto
wą,
rzut
pi
łką
leka
rską
1–2
kg,
pr
zebi
ec sz
ybko
odc
i-ne
k 50
m, p
okon
ać d
y-st
ans 6
00 m
Ucze
ń ks
ztał
tuje
ko-
ordy
nacj
ę ru
chow
ą,
siłę
, wyd
olno
ść, w
y-tr
zym
ałoś
ć, sz
ybko
ść,
skoc
znoś
ć
Ucze
ń w
ie, j
ak n
ależ
y w
ykon
ać k
olej
ne p
ró-
by sp
raw
dzia
nuV
2
98.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
test
spr
awno
ścio
wy
Mar
szob
ieg
na 6
00 m
PN
–SF
Ucze
ń dą
ży d
o uk
oń-
czen
ia p
róby
Ucze
ń po
traf
i roz
ło-
żyć s
iły n
a dy
stan
sie
bieg
u
Ucze
ń ks
ztał
tuje
wy-
trzy
mał
ość,
wyd
ol-
ność
org
aniz
mu
Ucze
ń w
ie, j
ak m
ierz
y si
ę cz
as m
arsz
obie
guVI
1
80
Nr
le
kcji
Tem
at z
ajęć
Post
awa
Um
ieję
tnoś
ciSp
raw
ność
fizy
czna
Wia
dom
ości
Term
in
real
iza
cji
Licz
ba
godz
in
99.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
test
spr
awno
ścio
wy
Prób
a zw
isu
na d
rążk
u PN
–SF
Ucze
ń ch
ętni
e po
d-ch
odzi
do
test
uUc
zeń
potr
afi w
yko-
nać p
róbę
test
ową
Ucze
ń ks
ztał
tuje
siłę
Ucze
ń w
ie, c
o ta
pró
ba
mie
rzy
VI1
100.
Prog
ram
Mał
y M
istr
z –
test
spr
awno
ścio
wy
Prób
a bi
egu
10 x
5 m
PN
–SF
Ucze
ń rz
etel
nie
wy-
konu
je p
róbę
Ucze
ń po
traf
i bie
gać
tam
i z
pow
rote
mUc
zeń
kszt
ałtu
je
zwin
ność
, szy
bkoś
ćUc
zeń
wie
, jak
nal
eży
wyk
onać
pró
bęVI
1
Uw
agi o
rea
lizac
ji w
yżej
prz
edst
awio
nych
rozk
ładó
w m
ater
iału
z w
ycho
wan
ia fi
zycz
nego
:1.
Tr
eści
nau
czan
ia i
wyc
how
ania
zaw
arte
w o
prac
owan
ych
rozk
łada
ch z
ajęć
są
zgod
ne z
now
ą po
dsta
wą
prog
ram
ową
wyc
how
ania
fizy
czne
go d
la e
duka
cji w
czes
nosz
koln
ej.
2.
Zapr
opon
owan
y uk
ład
tem
atów
lekc
ji i z
ajęć
jest
pro
pozy
cją
auto
ra, k
tóra
w z
ależ
nośc
i od
spec
yfic
znyc
h w
arun
ków
pr
acy
nauc
zyci
ela
eduk
acji
wcz
esno
szko
lnej
dan
ej sz
koły
moż
e ul
egać
zm
iano
m i
mod
yfik
acjo
m.
3.
Zmia
ny w
real
izac
ji ro
zkła
dów
mat
eria
łu m
ogą
być p
odyk
tow
ane
zmie
nną
aurą
i w
arun
kam
i atm
osfe
rycz
nym
i.4.
N
aucz
ycie
l – re
aliz
ując
y pow
yżej
prz
edst
awio
ne ro
czne
pla
ny p
racy
– m
oże w
prow
adza
ć inn
e for
my a
ktyw
nośc
i fiz
yczn
ej
czy
stos
ować
zm
ieni
ony
zasó
b ćw
icze
ń, m
ając
na
wzg
lędz
ie, n
p. in
dyw
idua
lne
potr
zeby
rozw
ojow
o-zd
row
otne
dzi
eci.
5.
Zale
ca s
ię, a
by k
lasa
, któ
ra r
ealiz
uje
prog
ram
Mał
y M
istr
z w
szk
ole
– pr
owad
zące
j reg
ular
ne z
ajęc
ia n
auki
pły
wan
ia –
zd
obyw
ała
tę sp
raw
ność
w k
ażdy
m ro
ku sz
koln
ym.
6.
Umie
jętn
ości
ruc
how
e na
zdo
byci
e sp
raw
nośc
i Pi
łkar
za –
w r
óżny
ch g
rach
zes
poło
wyc
h –
nale
ży w
prow
adza
ć w
zal
eżno
ści o
d w
arun
ków
baz
owyc
h i l
okal
owyc
h sz
koły
.7.
D
ziec
i ed
ukac
ji w
czes
nosz
koln
ej k
orzy
staj
ą w
tak
im s
amym
zak
resi
e z
obie
któw
spo
rtow
ych
szko
ły,
jak
uczn
iow
ie k
las
star
szyc
h!!!
81
10. Wybrane zagadnienia z metodyki wychowania fizycznego
10.1. Lekcja wychowania fizycznegoPodstawową jednostką organizacyjną i metodyczną szkolnej kultury fizycznej
jest lekcja. Lekcja ma zawsze określoną strukturę i budowę. Układ lekcji wychowa-nia fizycznego, przygotowanie merytoryczne i metodyczne oraz właściwy dobór ćwi-czeń, wywierają istotny wpływ w aspekcie realizacji celów operacyjnych wychowa-nia i kształcenia fizycznego. W ten sposób zachodzi manewr opercjonalizacji, czyli za-miany celów ogólnych edukacji fizycznej na cele kierunkowe i instrumentalne. Można również postawić tezę, że to właśnie poprzez lekcje wychowania fizycznego odbywa się rzeczywisty proces przygotowania młodego pokolenia do świadomego i aktywne-go udziału we wszelkich formach aktywności fizycznej i ruchowej w życiu dorosłym. Zatem lekcja odgrywa także istotną rolę w przygotowaniu dzieci oraz młodzieży pod kątem całożyciowej dbałości i troski o ciało [Grabowski 1997, s. 63]. Poczucie dużej odpowiedzialności oraz pełne przekonanie nauczyciela o znaczeniu i randze każdej jednostki lekcyjnej, może mieć fundamentalne znaczenie w kontekście oczekiwanych efektów procesu wychowania fizycznego.
W lekcji wychowania fizycznego występuje ewidentny przykład legitymizacji szkolnego procesu wychowania fizycznego. W podstawowej jednostce metodycznej urzeczywistnia się autentyczna realizacja potrzeb rozwojowo-zdrowotnych dzieci i młodzieży. Jakość i skuteczność procesu wychowania fizycznego w bardzo dużym stopniu zdeterminowana jest poziomem merytorycznym, metodycznym i organiza-cyjnym lekcji wychowania fizycznego. Uważamy to za ważną wskazówkę dla wszyst-kich pedagogów wychowania fizycznego.
Lekcje wychowania fizycznego w szkole cechuje największa odrębność organi-zacyjna, dlatego możemy je uznać za znacznie trudniejsze od innych lekcji. Organiza-cja każdej lekcji wymaga wielu szczegółowych, przemyślanych czynności i zabiegów nauczyciela oraz uczniów. Do podstawowych elementów organizacyjnych lekcji wy-chowania fizycznego możemy zaliczyć:
• kierowanie zespołem uczniów przez nauczyciela• miejsce ćwiczeń• posługiwanie się sprzętem i przyborami• dobór ćwiczeń• rozkazownictwo i instruowanie• postawa nauczyciela
[Tatarczuk 2004, s. 110–112].
Kierowanie zespołem uczniów wymaga od nauczyciela znajomości wie-lu rozwiązań metodycznych i merytorycznych oraz umiejętności dokonywania naj-właściwszego wyboru. Ważne jest również podejmowanie szybkich decyzji. Mówiąc
82
o kierowaniu grupą ćwiczebną, mamy na myśli: stosowanie różnych form ustawienia, podział uczniów, prowadzenie zajęć, właściwe ustawienie się nauczyciela do ćwiczą-cych czy posługiwaniu się odpowiednim słowem mówionym [Lachowicz 1995, s. 71].
Miejsce ćwiczeń to kolejny ważny problem związany bezpośrednio z procesem dydaktycznym. Kryteria doboru miejsca ćwiczeń mogą być różne. Możemy do nich zaliczyć:
• poziom dostosowania technicznego danego miejsca do wymogów naszych ćwiczeń
• spełnienie podstawowych warunków bezpieczeństwa i higieny• możliwość realizacji ćwiczeń zgodnie z przepisami sportowymi itp.
[Pańczyk 2000, s. 166].
Powyższe kryteria wyboru miejsca ćwiczeń polegają na tym, aby nie obniżać wielorakiej efektywności ćwiczeń przy założeniu, że ich istotą jest ruch.
W nowej podstawie programowej wychowania fizycznego – w punkcie odnoszą-cym się do zalecanych warunków i sposobu realizacji możemy m.in. przeczytać: „…za-jęcia wychowania fizycznego powinny być prowadzone w sali sportowej, w specjal-nie przygotowanym pomieszczeniu zastępczym bądź na boisku szkolnym. Szczegól-nie zalecane są zajęcia ruchowe na zewnątrz budynku szkolnego, w środowisku na-turalnym. Szkoła powinna także zapewnić urządzenia i sprzęt sportowy niezbędny do zdobycia przez uczniów umiejętności i wiadomości oraz rozwinięcia sprawności określonych w podstawie programowej…” [MEN 2009, s. 35]. Niestety, w większości szkół w Polsce nie ma sal gimnastycznych, a istniejące pomieszczenia, w których od-bywają się zajęcia wychowania fizycznego, nie spełniają żadnych standardów – bar-dzo często także wymogów związanych z bezpieczeństwem ćwiczących.
Inna kwestia dotyczy sposobu wykorzystywania funkcjonujących sal gimna-stycznych. Znajduje się w nich często za duża ilość ćwiczących, są słabo wentylowa-ne, brakuje kotar oddzielających grupy ćwiczebne, co w konsekwencji prowadzi do niewłaściwej organizacji procesu lekcyjnego. Zajęcia ruchowe w takich warunkach są mało efektowne i efektywne. Dlatego w większym stopniu wykorzystywać należy teren jako miejsce do prowadzenia zajęć wychowania fizycznego. Wybór terenu na-turalnego jako miejsca ćwiczeń z uwzględnieniem czynników atmosferycznych, róż-nych pór roku i różnych stanów pogodowych, w znacznym stopniu pomnaża efekty ruchowe ćwiczeń. Pozbawione takich efektów są ćwiczenia realizowane w pomiesz-czeniach zamkniętych [Pańczyk 2000, s. 167].
Posługiwanie się sprzętem i przyborami należy także do ważnych elementów organizacji lekcji wychowania fizycznego. Na pierwszym miejscu zwracamy uwagę na bezpieczne wykorzystanie sprzętu podczas zajęć. Zależy to m.in. od sposobu przeno-szenia i rozstawienia urządzeń sportowych, rozdawania, posługiwania się i zbiera-nia sprzętu, sprawności technicznej urządzeń, wiedzy nauczyciela i uczniów na te-mat możliwych zagrożeń, systematycznej kontroli stanu technicznego sprzętu spor-towego, wykonywania ćwiczeń tylko na atestowanych urządzeniach, które posiada-ją właściwe certyfikaty bezpieczeństwa czy stosowania dodatkowych zabezpieczeń, np. w ćwiczeniach gimnastycznych lub lekkoatletycznych. Na szczególną uwagę pro-wadzącego zajęcia zasługuje stosowanie przyborów lekkoatletycznych, takich jak:
83
oszczep, kula, młot, dysk. Przybory te – przy niewłaściwym zastosowaniu – stanowią realne zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia ćwiczących.
Dobór ćwiczeń stanowi główny aspekt metodyczny lekcji. Przy doborze i kolej-ności ćwiczeń musimy pamiętać o podstawowych zasadach dydaktycznych: zmien-ności pracy, stopniowego natężenia wysiłku i przystępności. Stosowanie wyżej wy-mienionych zasad decyduje o właściwej kolejności występowania ćwiczeń, trudności wykonania oraz w pewnym stopniu warunkuje również liczbę powtórzeń ćwiczenia.
Rozkazownictwo i instruowanie wchodzą w zakres podstawowego słownic-twa i znaków wykorzystywanych przez nauczyciela w lekcjach wychowania fizyczne-go przy formowaniu zespołu oraz polecenia wykonywania ruchów. Polecenia mogą mieć charakter komend i rozkazów. Komendy stosujemy w sytuacji, w której wyko-nanie ruchu lub przyjęcie pewnego szyku w zespole ma nastąpić natychmiast, jedno-licie i w tym samym czasie. Mówimy wtedy, np. w prawo zwrot. Natomiast rozkaz ma raczej formę opisową, np. ramiona w dół, krążenia ramion przodem, w górę, na ze-wnątrz. Zarówno w komendzie, jak i rozkazie możemy wyróżnić zapowiedź i hasło. Zapowiedź dotyczy rodzaju ćwiczenia, które będzie kolejno wykonywane, z kolei ha-sło jest sygnałem do rozpoczęcia ruchu, np. „w biegu kozłowanie piłki prawą ręką” [Tatarczuk 2004, s. 112].
Postawa nauczyciela jest najważniejszym kryterium dobrej organizacji lekcji wychowania fizycznego. Od właściwej postawy nauczyciela zależą efekty dydaktycz-ne, wychowawcze, metodyczne i merytoryczne procesu lekcyjnego. Z kolei postawa nauczyciela wychowania fizycznego będzie uwarunkowana następującymi czynnika-mi: osobowością nauczyciela, wiedzą merytoryczną i metodyczną, kompetencjami pe-dagogicznymi, stopniem awansu zawodowego, ilością i jakością przydziału pensum dydaktycznego, etapem edukacji, warunkami materialnymi szkolnej kultury fizycz-nej, własną sprawnością fizyczną i umiejętnościami ruchowymi, wysokością zarob-ków, partycypowaniu w prowadzeniu różnych dodatkowych zajęć w szkole, pełnie-niu ważnych ról i funkcji w miejscu pracy, statusem rodzinnym, posiadaniu dodatko-wych kwalifikacji i uprawnień, stosunku dyrekcji i grona pedagogicznego do proble-mów edukacji fizycznej w szkole itd.
Zatem postawa nauczyciela wychowania fizycznego jest zagadnieniem bardzo złożonym. Ważne jest, aby nauczyciel był mądrym doradcą i przyjacielem młodzieży. Uczył swoich wychowanków norm higieny fizycznej i psychicznej, sposobów kształ-towania ciała, podnoszenia sprawności i odporności, doskonalenia zdrowia, pielęgno-wania urody, prowadzenia samokontroli i mierzenia własnych postępów.
Na koniec można powiedzieć, że postawa nauczyciela, jego rzetelna praca i do-świadczenie decydują o poziomie wychowania fizycznego i sportu w szkole.
10.2. Zasady budowy lekcji wychowania fizycznegoZasady budowy lekcji wychowania fizycznego związane są z przestrzeganiem
określonych norm i kryteriów odnoszących się do wszechstronnego doboru zadań ruchowych, stosowania właściwej kolejności ćwiczeń oraz umiejętności prowadzenia zajęć z odpowiednią intensywnością. Przestrzeganie tych zasad minimalizuje wszel-kie nieprawidłowości, mogące wystąpić w organizacji procesu lekcyjnego, jak rów-nież wpływa na efektywność lekcji wychowania fizycznego. W metodyce wychowania
84
fizycznego wyróżnia się trzy podstawowe zasady budowy lekcji: zasadę wszechstron-ności, zmienności pracy oraz zasadę stopniowego natężenia wysiłku.
Zasada wszechstronności związana jest z realizacją jednego z podstawowych celów kształcenia i wychowania fizycznego, a mianowicie zapewnienia dzieciom i młodzieży warunków do wszechstronnego rozwoju psychofizycznego. W tym celu stosujemy następujące szczegółowe zabiegi dydaktyczne związane z zasadą wszech-stronności:
• zapewnienie wszechstronnego rozwoju motorycznego• nauczanie różnorodnych umiejętności ruchowych• dbałość o prawidłową postawę ciała• przekazywanie wszechstronnej wiedzy z zakresu kultury fizycznej• stosowanie wszystkich metod realizacji zadań ruchowych• posługiwanie się różnorodnymi formami organizacyjnymi prowadzenia
lekcji• w ćwiczeniach uwzględniać, np. rzuty prawą i lewą ręką, dwutakt z pra-
wej i lewej strony• stosowanie różnych przyborów, przyrządów konwencjonalnych i nie-
konwencjonalnych• ćwiczenia kształtujące lub rozgrzewkę prowadzić we wszystkich płasz-
czyznach ruchu oraz w różnych pozycjach wyjściowych• włączać uczniów do samodzielnej pracy i współodpowiedzialności za
przebieg lekcji• prowadzić lekcje wychowania fizycznego w oparciu o toki lekcyjne.
Zasada zmienności pracy sugeruje nauczycielowi, jak ma dobierać i realizować poszczególne ćwiczenia i zadania ruchowe, aby było to zgodne z charakterem fizjolo-gicznej pracy i odpoczynku mięśni, poziomem koncentracji uwagi, jak również elimi-nowania nadmiernego zmęczenia i znużenia powstającego przy długotrwałych i jed-norodnych wysiłkach fizycznych.
Podstawowe reguły zasady zmienności pracy dotyczą:
• stosowania naprzemiennie ćwiczeń statycznych i dynamicznych• stosowania naprzemiennie ćwiczeń intensywnych i o małym natężeniu• stosowania naprzemiennie ćwiczeń symetrycznych i asymetrycznych• przeplatania ćwiczeń w miejscu z ćwiczeniami w ruchu• przeplatania ćwiczeń o dużym stopniu trudności z ćwiczeniami łatwymi• przeplatania ćwiczeń atrakcyjnych z ćwiczeniami nieatrakcyjnymi• stosowania częstych zmian pozycji wyjściowych do ćwiczeń• nieujmowania, bezpośrednio po sobie, ćwiczeń rozwijających tę samą
grupę mięśni lub zdolność motoryczną.
85
Zasada stopniowego natężenia wysiłku zwraca uwagę, aby intensywność lek-cji wychowania fizycznego mierzona, np. częstością skurczów serca była dozowana w sposób racjonalny i odpowiedni, w zależności od wieku i poziomu sprawności fi-zycznej. Wysiłek fizyczny za duży będzie narażał dzieci na przykre kontuzje i niechęć do zajęć wychowania fizycznego, natomiast zbyt niska intensywność nie pozostawi większych efektów zdrowotnych i sprawnościowych w rozwoju dzieci i młodzieży.
Główne wskazania dotyczące przestrzegania zasady stopniowego natężenia wy-siłku można scharakteryzować w następujący sposób:
• stopniowy wzrost natężenia wysiłku na lekcji, od części wstępnej, po-przez główną (maksymalny wzrost pod koniec jej trwania), do części końcowej
• przechodzić od ruchów angażujących wybrane partie mięśniowe do ru-chów globalnych
• rozpoczynać lekcję od ćwiczeń o małej intensywności i stopniowo prze-chodzić do realizacji zadań o dużej intensywności
• zadania ruchowe o znacznym ładunku emocjonalnym umieszczać pod koniec części głównej lekcji
• do lekcji wybierać jedno główne zadanie ruchowe, które wymaga dużej koncentracji uwagi i odpowiedniego nastawienia [Pańczyk, Warchoł 2008, s. 107–109].
10.3. Metody realizacji zadań ruchowych Metoda naśladowczo-ścisła polega na odtwarzaniu zadań ruchowych w spo-
sób ścisły i dokładny, adekwatny do pokazu i demonstracji ćwiczenia. W tej metodzie czynności motywujące nauczyciela są realizowane poprzez stosowanie odpowied-niego systemu kar i nagród, czyli przede wszystkim werbalnego wyrażania aprobaty lub dezaprobaty, w zależności od zachowania się ucznia. Metoda naśladowczo-ścisła znajduje zastosowanie w realizacji następujących zadań ruchowych:
• w psychomotorycznym przygotowaniu uczniów do realizacji zadań głównych lekcji (rozgrzewka, ćwiczenia kształtujące)
• w nauczaniu techniki konkurencji indywidualnych lub zespołowych• w kształtowaniu zdolności kondycyjnych, koordynacyjnych i gibkości• w korygowaniu i zapobieganiu wadom postawy ciała.
Występuje tu behawiorystyczny schemat zachowania się S – R (bodziec – reak-cja), co oznacza, że w czynnościach pedagogicznych nauczyciela uczeń staje się przed-miotem określonych zabiegów dydaktyczno-wychowawczych. W metodzie naśladow-czo-ścisłej nie ma miejsca na proaktywne i kreatywne zachowania się dzieci i mło-dzieży. Nie należy tego faktu jednak traktować jako wadę i minus prezentowanej me-tody. Biorąc pod uwagę cele, które są realizowane tą metodą, a przede wszystkim
86
kształtowanie nawyków ruchowych i doskonalenie sprawności fizycznej, to zastoso-wanie tej właśnie metody staje się warunkiem niezbędnym i koniecznym.
Działanie nauczyciela w metodzie naśladowczo-ścisłej polega na określeniu po-zycji wyjściowej ćwiczenia, przebiegu (kierunku ruchu) oraz w uzasadnionych przy-padkach pozycji końcowej ćwiczenia. Nauczyciel powinien demonstrować i objaśniać poszczególne ćwiczenia, ustalać sposoby działania i zachowania uczniów, przyjmo-wać informacje od ćwiczących, ustalać istotę trudności wykonania ćwiczenia, spraw-dzać rozbieżności pomiędzy założonym programem ćwiczeń a rzeczywistymi efekta-mi. Inne czynności pedagogiczne polegają na: korygowaniu błędów, zabezpieczaniu miejsca ćwiczeń oraz nauczaniu samoochrony. Uczeń w tej metodzie wykonuje pole-cenia nauczyciela, przyjmuje do wiadomości wszelkie informacje, stara się zgodnie z pokazem i objaśnieniem wykonać ćwiczenie lub zadanie ruchowe, a także jest świa-domy popełnianych błędów.
Zestaw ćwiczeń kształtujących metodą naśladowczo-ścisłą◊ Pw. stojąc w rozkroku, na „raz” rr. w przód, na „dwa” rr. w górę, na „trzy” rr.
w bok, na „cztery” rr. w dół.◊ Pw. postawa swobodna – rr. „biodra chwyć”, na „raz” skłon głowy w przód, na
„dwa” powrót do pw., na „trzy” skłon głowy w tył, na „cztery” powrót do pw.◊ Pw. stojąc jednonóż z ugięciem lewej (prawej nogi) w przód, na „raz” wy-
prost nogi w stawie kolanowym, na „dwa” powrót do pw. ◊ Pw. stojąc w rozkroku, rr. w górę: na „raz” skłon tułowia w przód, na „dwa”
powrót do pozycji wyjściowej.◊ Pw. stojąc w rozkroku – rr. w bok, na „raz” skłon tułowia w bok, w prawą
stronę, na „dwa” powrót do pw., na „trzy” skłon tułowia w lewą stronę, na „cztery” powrót do pw.
◊ Pw. siad ugięty – rr. w bok, na „raz” wyprost nn. (siad równoważny), na „dwa” powrót do pw.
◊ Pw. leżenie tyłem – rr. wzdłuż tułowia, na „raz” leżenie przerzutne, na „dwa” leżenie przewrotne, na „trzy” leżenie przerzutne, na „cztery” powrót do pw.
◊ Pw. leżenie tyłem, nn. ugięte, rr. wzdłuż tułowia, na „raz” wznos tułowia do siadu o nogach ugiętych, na „dwa” powrót do pw.
◊ Pw. klęk podparty, na „raz” wyprost prawego ramienia w przód i lewej nogi w tył, na „dwa” powrót do pw., na „trzy” wyprost lewego ramienia w przód i prawej nogi w tył, na „cztery” powrót do pw.
◊ Pw. postawa równoważna – prawa stopa z przodu, na „raz” podskok ze zmianą ustawienia stóp, na „dwa” powrót do pw.
Innym przykładem zastosowania metody naśladowczo-ścisłej są zajęcia z ae-robicu, callaneticsu, stretchingu itp. Metoda ta pozwala również na odpowiednią
87
intensyfikację wysiłku fizycznego i tym samym podnosi m.in. wydolność fizyczną ćwi-czących. Oczywiście mamy tu na myśli racjonalne postępowanie nauczyciela, a nie przejawy treningu sportowego.
Metoda zadaniowo-ścisła polega także na odtwarzaniu ściśle określonych za-dań ruchowych, które odnoszą się, w głównej mierze, do opanowania umiejętności ru-chowych, w określonej dyscyplinie i konkurencji sportowej. Zadania ruchowe muszą stanowić dla ucznia określoną wartość, ich wykonywanie powinno być poprzedzone wcześniejszą motywacją. Uczeń powinien utożsamiać się z wykonywanym zadaniem ruchowym, przez co staje się podmiotem zabiegów dydaktyczno-wychowawczych.
W metodzie tej nauczyciel – w czasie realizacji zadania ruchowego – zachęca, ocenia uczniów, udziela im dodatkowych informacji, diagnozuje miejsca powstawania trudności, dąży do określonego wzorca technicznego, kieruje się zasadą stopniowa-nia trudności i intensywności wysiłku, stosuje ćwiczenia bazowe, pomocnicze i przy-gotowawcze, wprowadza kolejne elementy struktury ruchu na bazie odpowiednio ukształtowanych nawyków ruchowych. Natomiast uczniowie dążą do optymalizacji procesu uczenia się określonych czynności motorycznych przy utrzymaniu wysokie-go poziomu wewnętrznej motywacji. Czynności ucznia dotyczą także stosowania na-rzędzi samokontroli i samooceny.
Zastosowanie metody zadaniowo-ścisłej jest następujące:• nauczanie techniki w konkurencjach indywidualnych i zespołowych• nauczanie taktyki w grach drużynowych i zespołowych• ćwiczenia stosowane w gimnastyce• ćwiczenia korektywne.
Nauczanie wymyku przodem (na drążku niskim) metodą zadaniowo-ścisłą
◊ Wyskok do podporu przodem na drążku.◊ Z podporu przodem na drążku, odmyk do postawy zwieszonej.◊ Ze skrzyni ustawionej pod drążkiem, linia bioder poniżej osi drążka, za-
machem jednej nogi i odbiciem drugiej nogi wymyk do podporu przodem.◊ Jw. z odbicia obunóż.◊ Wymyk z odbicia jednej nogi od odskoczni opartej o skrzynię do podporu
przodem.◊ Jw. z odbicia obunóż.◊ Wymyk przodem z dobicia jednonóż, od odskoczni ustawionej pod drążkiem.◊ Jw. wymyk do podporu przodem z odbicia obunóż.◊ Wymyk przodem z zamachem jednej nogi i odbiciem drugiej, do podporu
przodem.◊ Wymyk „siłą” o nogach złączonych i wyprostowanych z postawy zwieszo-
nej do podporu przodem.
88
Opisana powyżej metoda jest nieodzownym elementem realizacji jednej z pod-stawowych grup celów kształcenia i wychowania fizycznego, a mianowicie naucza-nia i doskonalenia umiejętności ruchowych.
Metoda programowanego uczenia się polega na wykorzystaniu, w procesie wychowania fizycznego, programu opanowania konkretnej umiejętności ruchowej, opracowanego w formie broszur lub tablic informacyjnych. Program taki powinien zawierać opis ćwiczenia, z jego objętością i intensywnością, wykonanie ćwiczeń po-mocniczych lub przygotowawczych – w przypadku pojawienia się trudności z wyko-naniem zadania podstawowego – ćwiczenia korygujące oraz sprawdzające i kontro-lujące poziom opanowania zadania ruchowego. Nauczyciel przygotowuje program ćwiczeń (w formie pisemnej), który jest dla ucznia instrukcją „postępowania moto-rycznego”. Natomiast uczeń odczytuje informacje, przetwarza je, jak również tworzy nową „sieć poznawczą”. Podstawowe zalety metody programowanego uczenia się to: eliminowanie błędów, które powstają podczas uczenia się, kształtowanie pozytyw-nej i aktywnej postawy, indywidualizacja w doborze treści i tempa uczenia się, czy-li kierowanie się zasadą przystępności. Niewątpliwą zaletą metody jest także dostar-czanie dodatnich motywów uczenia się przez częstą kontrolę i ocenę.
Samokontrola i samoocena sprawności fizycznej metodą programowanego uczenia się
(Indeks Sprawności Fizycznej K. Zuchory)◊ Sprawdzian szybkości: stań w pozycji swobodnej, na sygnał współćwiczą-
cego wykonaj szybki bieg w miejscu z uderzaniem w dłonie pod prawym i lewym kolanem, ćwicz jak najszybciej przez 10 s, wynik odczytaj z tabeli i wpisz go do swojej karty samooceny.
◊ Sprawdzian skoczności: stań przed określoną linią na płaskim podłożu, wy-konaj skok w dal z miejsca, odmierz stopami odległość, wynik odczytaj z ta-beli i wpisz go do swojej karty samooceny.
◊ Sprawdzian siły mm ramion: zapoznaj się z opisem każdej próby na drąż-ku, następnie wybierz próbę, którą możesz wykonać, wynik odczytaj z ta-beli i wpisz go do swojej karty samooceny.
◊ Sprawdzian siły mm brzucha: połóż się tyłem, rr. wzdłuż tułowia, wykonaj „nożyce poziome”, spróbuj wykonać to ćwiczenie jak najdłużej, wynik od-czytaj z tabeli i wpisz go do swojej karty samooceny.
◊ Sprawdzian gibkości: przeczytaj uważnie sposób wykonania każdej z prób gibkości, następnie wykonaj je kolejno, wynik odczytaj z tabeli i wpisz go do swojej karty samooceny.
◊ Sprawdzian wytrzymałości: wykonaj bieg ciągły w odpowiednim dla sie-bie czasie, wynik odczytaj z tabeli i wpisz go do swojej karty samooceny.
89
Metoda programowanego usprawniania się to podejmowanie samodzielnych sposobów doskonalenia sprawności fizycznej i umiejętności ruchowych. W metodzie tej nie ma fizycznej obecności nauczyciela. Ćwiczący – podmiot procesu wychowania fizycznego – odczuwa potrzebę usprawniania się w konsekwencji czego, podejmuje określony program pracy nad sobą. Indywidualne działania i czynności ćwiczącego są wspierane przez podstawową, fachową i specjalistyczną literaturę przedmiotu (wy-dawnictwa podręcznikowe, czasopisma, dzienniki, biuletyny, informatory itd.), media elektroniczne (telewizja, radio, Internet). Zachętą do podjęcia indywidualnych form usprawniania mogą być też akcje promocyjne towarzystw i stowarzyszeń kultury fi-zycznej, klubów sportowych czy organizacji pozarządowych.
Strzyżewski podkreśla, że rolę regulatora aktywności fizycznej pełni środowisko naturalne: ukształtowanie terenu, zbiorniki i akweny wodne, przyrządy, urządzenia, obiekty sportowe itp. Nauczyciel wychowania fizycznego w tej metodzie powinien zachęcać do podejmowania określonych zabiegów kształtowania sprawności fizycz-nej, sugerować, podpowiadać, wskazywać sposoby, środki i formy, przygotowywać – ewentualnie modyfikować najbliższe otoczenie. Mamy tu na uwadze współuczestni-czenie (fachowa pomoc i doradztwo) w opracowaniu konkretnych projektów: ścieżki zdrowia: biegowe, rowerowe, sprawnościowe; zielone sale gimnastyczne itp.
Praktyczne przykłady metody programowanego usprawniania – ścieżka sprawnościowa (rozwijanie wytrzymałości, wydolności)
◊ Bieg (trucht) przez około 5–8 minut.◊ Ćwiczenia RR w miejscu: krążenia, wymachy, wznosy i opusty.◊ Ćwiczenia tułowia w miejscu w płaszczyźnie strzałkowej, czołowej, po-
przecznej i złożonej.◊ Ćwiczenia NN na odcinku 30 m: skiping A, B, C (po jednej serii).◊ Ćwiczenia NN w marszu – wymachy i wypady naprzemianstronne.◊ Bieg w szybszym tempie na odcinku 1 km (4 serie), łącznie pokonujemy
4 km, w przerwach (do pełnego wypoczynku) marsz połączony z ćwicze-niami kształtującymi gibkość i oddechowymi.
◊ Bieg w wolnym tempie 2 km.◊ Trucht na odcinku 1 km.◊ Ćwiczenia rozluźniające.◊ Ćwiczenia uspokajające (relaksujące lub relaksacyjne).
Metoda zabawowo-naśladowcza – aktywność ruchowa polegająca na naślado-waniu różnych przedmiotów, zjawisk, ludzi, zwierząt, jest bardzo charakterystyczna dla dzieci w młodszym wieku szkolnym. Taki sposób realizacji celów kształcenia i wy-chowania fizycznego, na poziomie edukacji wczesnoszkolnej i kształcenia blokowe-go, może być doskonałym środkiem fizycznym.
Metoda zabawowo-naśladowcza ma zastosowanie przede wszystkim w sytuacji poprawiania ogólnej sprawności fizycznej wyrażanej poziomem rozwoju zdolności kondycyjnych i koordynacyjnych. W procesie nauczania i doskonalenia określonej
90
techniki ruchu metoda ta może mieć charakter wspierający lub wspomagający. Ćwi-czenia realizowane tą metodą mogą stanowić również element psychomotorycznego przygotowania do zadań głównych lekcji.
Warto zauważyć, że metoda zabawowo-naśladowcza wymaga od nauczyciela du-żej wiedzy merytorycznej, umiejętności i sprawności organizacyjnej. Rzeczy oraz zja-wiska, stanowiące przedmiot naśladowania przez dzieci, muszą wypływać z okre-ślonej strategii pracy nauczyciela. Od pomysłowości, sposobu dobierania i barwne-go opisywania przedmiotów, które dzieci naśladują ruchem, zależy w dużym stopniu skuteczność pracy tą metodą.
Zabawy ruchowe połączone z naśladowaniem◊ „Koci grzbiet”.◊ „Chodzenie po wysokich stopniach schodów”.◊ „Naśladowanie lotu dużego samolotu”.◊ „Przejście po wystających kamieniach płytkiego strumyka”.◊ „Zegar tyka”.◊ „Gra w piłkę siatkową, koszykową, badmintona, tenisa stołowego itd.”.◊ „Piłowanie drzewa”.◊ „Taczki”.◊ „Walka zapaśnika lub zawodnika sumo”.◊ „Pływanie kajakiem” itp.
Metoda zabawowo-klasyczna jest jedną z najczęściej stosowanych metod re-alizacji zadań ruchowych w procesie wychowania fizycznego. Mówiąc o tej meto-dzie pracy z dziećmi i młodzieżą, mamy tu na myśli wykorzystywanie całego bogac-twa gier i zabaw ruchowych, które zostało zebrane, opisane i opracowane, w wielu tomach książek tzw. literatury przedmiotowo-metodycznej (Trześniowski, Bondaro-wicz, Pańczyk).
Gry i zabawy ruchowe jako metoda pracy nauczyciela wychowania fizycznego znajdują zastosowanie w różnych momentach realizacji celów i zadań wychowania fizycznego:
• stanowią podstawowy środek wychowania fizycznego w pracy z dziećmi w młodszym wieku szkolnym,
• występują jako etap początkowy nauczania techniki w sportach indywidual-nych i zespołowych,
• mogą stanowić element doskonalenia indywidualnych umiejętności rucho-wych w grach zespołowych i konkurencjach indywidualnych,
• kształtują zdolności kondycyjne i koordynacyjne,• wykorzystywane są w doskonaleniu podstawowych umiejętności gimna-
stycznych,• mają swoje należne miejsce w każdym przykładowym toku zająć ruchowych itd.
91
Metoda zabawowo-klasyczna powinna być wykorzystywana w procesie wycho-wania fizycznego niezależnie od tego, czy zajęcia realizowane są w klasie I szkoły podstawowej czy III liceum. W każdym momencie wychowania fizycznego metoda ta ma do spełnienia ważne cele związane z rozwojem motorycznym i fizycznym, ale również nie bez znaczenia są aspekty wychowawcze, polegające m.in. na właściwym ukierunkowywaniu rozwoju emocjonalnego, uczuciowego i społecznego.
Zabawy i gry ruchowe◊ Bieżne – „Berek ranny”.◊ Orientacyjno-porządkowe – „Powódź”.◊ Skoczne – „Skoki dodawane”.◊ Rzutne – „Dwa ognie”.◊ Ze śpiewem – „Trzy kółeczka”.◊ Z mocowaniem – „Ryby w sieci”.◊ Kopne – „Podrywka kopana”.◊ Na czworakach – „Pieski na spacer”.◊ Gry drużynowe: „Piłka graniczna”, „Dętka”, „Cztery ognie”, „Kwadrant”,
„Palant”.[Trześniowski 1989, s. 27–396].
Metoda bezpośredniej celowości ruchu Romualda Czyżewskiego – twórca metody w sposób następujący określił jej podstawowe cele i zadania: „Metoda gim-nastyczna bezpośredniej celowości ruchu – jako forma przejściowa od ćwiczeń sto-sowanych w formie ruchów naśladowczo-zabawowych do ćwiczeń wykonywanych ściśle wg pewnych prawideł i z należytą precyzją ruchów gimnastycznych” [Strzy-żewski 2002, s. 118]. Charakterystyczne dla tej metody są pozycje wyjściowe do ćwi-czeń – najczęściej są to pozycje pośrednie i niskie. Dodatkową wartość metody sta-nowią wykorzystywane w niej przybory typowe, a przede wszystkim nietypowe, ta-kie jak: piłeczki, guziki, linki, wstążki, pudełeczka, ołówki, długopisy, bibuła, kartki papieru itp.
W ćwiczeniach metodą bezpośredniej celowości ruchu występuje też wyraźna różnica pomiędzy tym, co jest faktycznym, rzeczywistym celem aktywności ruchowej ucznia, a co w danym ćwiczeniu chce osiągnąć nauczyciel, np. pokazanie w siadzie skrzyżnym ściany za sobą stanowi bezpośredni cel dla ucznia, natomiast prowadzą-cy w tym ćwiczeniu poprawia ruchomość kręgosłupa w odcinku lędźwiowym. Inny przykład – w leżeniu przodem policzenie lamp na suficie stanowi bezpośredni cel dla ucznia, z kolei nauczyciel w tym ćwiczeniu rozciąga mięśnie przednie klatki piersio-wej, jak również wzmacnia mięśnie grzbietu. Kolejne ćwiczenie to, np. zwijanie szarfy podeszwą stopy (bezpośredni cel dla ucznia), zadaniem dla nauczyciela w tym przy-padku jest zapobieganie lub korygowanie płaskostopia.
Łatwość i prostota ćwiczeń z jednej strony, wyrozumowany, przemyślany i celo-wy charakter zadań ruchowych z drugiej, to niewątpliwie ważne zalety fizjologicz-no-wychowawcze metody bezpośredniej celowości ruchu. Zastosowanie metody
92
R. Czyżewskiego dotyczy gimnastyki ogólnorozwojowej oraz ćwiczeń korekcyjno--kompensacyjnych.
Zadania ruchowe do metody bezpośredniej celowości ruchu◊ W leżeniu przodem – pokaż i policz lampy oświetleniowe na suficie sali
gimnastycznej.◊ W siadzie na ławeczce – włóż drobne przedmioty palcami prawej lub lewej
stopy (ćw. korekcyjne).◊ W siadzie skrzyżnym – odwróć się w prawą lub lewą stronę i powiedz, co
tam widzisz?◊ Stojąc – napisz palcami stóp swoje imię i nazwisko.◊ Stań na jednej nodze i wytrzymaj tę pozycję jak najdłużej.◊ Przejdź ze splecionymi rękami w przód i wyprostuj się.◊ „Stopa pozdrawia kolano”.◊ Wykonaj zwis tyłem na drabinkach, a następnie naśladuj ruch wahadła ze-
gara.◊ Ćwiczący „budują tunel”.◊ W siadzie skrzyżnym uderz dłońmi o podłogę, kolana, barki.
Metoda Rudolfa Labana należy do tzw. kreatywnych sposobów realizacji za-dań ruchowych. Inne określenia nazwy metody Labana to „metoda ruchowej ekspre-sji twórczej’’ lub „metoda improwizacji ruchowej”.
Jest to ciekawy sposób łączenia aktywności ruchowej, polegającej na improwi-zacji pewnych zachowań i działań, w powiązaniu z odpowiednią muzyką. W pracy tą metodą pozostawia się pełną swobodę wyboru sposobu wykonania pozostawionego zadania ruchowego. Prowadzący powinien przedstawić uczestnikom zajęć, co mają wykonywać, ewentualnie przy użyciu jakich przyborów, natomiast sposób wykona-nia należy do indywidualnej interpretacji oraz improwizacji ruchowej. Każde wyko-nanie zadania ruchowego należy uznać za poprawne i odpowiednie.
Improwizacja ruchowa znajduje zastosowanie przede wszystkim w kształtowa-niu ogólnej sprawności fizycznej oraz rozwijaniu poczucia rytmu, wiązaniu aktywno-ści ruchowej z właściwą muzyką. Można ją również stosować jako elementarny spo-sób kształtowania pewnych umiejętności ruchowych, np. ćwiczenia oswajające z pił-ką w grach zespołowych, fragment lekcji tańców czy jako element przygotowania określonego układu ćwiczeń do lekcji gimnastyki artystycznej.
Ćwiczenia improwizacji ruchowej◊ Poruszanie się w takt słyszanej muzyki.◊ „Ściąganie ze ściany wyimaginowanego punktu, przedmiotu, który stawia
opór”.◊ Naśladowanie ruchów współćwiczącego.
93
◊ Naśladowanie ruchem odbijającej się piłki.◊ Wykonywanie dowolnych ćwiczeń z przyborem typowym lub nietypowym.◊ Naśladowanie czynności „wypychania samochodu z zaspy śnieżnej”.◊ Naśladowanie rozgrzewki baletnicy, która przygotowuje się do swojego wy-
stępu.◊ Poruszanie się w takt rytmu podawanego z określonego instrumentu per-
kusyjnego.◊ Naśladowanie ruchu „przypominającego ścinanie drzewa”.◊ Naśladowanie sposobu opadania kartki papieru na podłogę itp.
Metoda problemowa to stawianie uczniów w sytuacji zadaniowej polegającej na rozwiązaniu określonego problemu ruchowego. Uczeń lub grupa ćwiczących, chcąc wykonać zadanie ruchowe musi poszukiwać pewnych rozwiązań, z którymi wcześniej się nie zetknęli. Droga postępowania przy rozwiązywaniu problemów praktycznych – ruchowych lub teoretycznych, powinna przebiegać z uwzględnieniem następują-cych faz: dostrzeganie problemu, analiza problemu, wytwarzanie pomysłów rozwią-zania oraz weryfikacja i rozwiązanie problemu. Metoda ta ma podobne zastosowa-nie jak metoda Labana. Należy podkreślić, że prowadzenie zajęć właśnie w taki spo-sób może stanowić źródło ciekawych przeżyć i emocji, połączone z rozwojem spraw-ności fizycznej.
Zadania ruchowe – problemowe◊ Wrzuć piłkę do kosza, nie używając rąk.◊ W biegu, zatrzymaj się na sygnał, mając trzy punkty podparcia.◊ Przejdź wyznaczony odcinek w sali gimnastycznej, ale stopy nie mogą mieć
kontaktu z podłożem.◊ Wyciągnij 4 piłki siatkowe, umieszczone za drabinkami, ale nie wchodź do
góry po szczeblach drabinek.◊ Pokonać określony tor przeszkód w ten sposób, aby nie powtórzyło się po-
kazane już wcześniej ćwiczenie.◊ W parach, przejść określony odcinek tak, aby tylko jedna osoba miała kon-
takt z podłożem.◊ W trójkach, ustawić się tak na materacu, aby tylko jedna osoba miała kon-
takt z materacem.◊ W trójkach przetransportować materac do wyznaczonej linii, nie dotyka-
jąc go rękami.◊ W grupach 6 osób, wykonać zbiórkę na górnej części skrzyni.◊ W grupach 10–12 osób ułożyć w sali jak najdłuższy łańcuch.
94
10.4. Metody nauczania ruchuW odróżnieniu od scharakteryzowanych powyżej metod realizacji zadań rucho-
wych, czyli sposobów prowadzenia całych lekcji wychowania fizycznego lub ich okre-ślonych fragmentów, metody nauczania ruchu dotyczą koncepcji nauczania konkret-nych zadań i umiejętności ruchowych. Powszechnie wyróżnia się następujące me-tody nauczania ruchu:
• metodę syntetyczną• metodę analityczną• metodę mieszaną.Metoda syntetyczna polega na nauczaniu zadania ruchowego w całości przy za-
chowaniu pełnej struktury ruchu. Postępowanie takie ma uzasadnione zastosowanie w sytuacji nauczania mniej złożonych lub prostych zadań ruchowych w gimnastyce, lekkoatletyce, grach zespołowych itd. Inny przykład zastosowania metody syntetycz-nej występuje wówczas, gdy struktura ruchu, ze względu na specyficzną istotę, była-by trudna do podzielenia na sensowne części. Postępowanie pedagogiczne nauczy-ciela w metodzie syntetycznej obejmuje: pokaz i objaśnienie słowne ćwiczenia, wy-konywanie zadania ruchowego w całości przez uczniów, ocena poziomu opanowa-nia umiejętności ruchowej.
Nauczanie ruchu metodą analityczną polega na podziale konkretnej umiejęt-ności ruchowej na mniejsze części. Wykorzystując tę metodę w zajęciach ruchowych i lekcjach, opieramy się na tzw. systematyce nauczania poszczególnych zadań rucho-wych (umiejętności) w konkurencjach indywidualnych i zespołowych. Metoda anali-tyczna znajduje powszechne zastosowanie w procesie wychowania fizycznego. Szcze-gólnie w nauczaniu złożonych i skomplikowanych umiejętności ruchowych. Pracując tą metodą, nauczyciel osiąga założony cel poprzez szereg kroków pośrednich (ćwi-czeń pomocniczych i przygotowawczych).
Postępowanie nauczyciela w metodzie analitycznej obejmuje:- pokaz i objaśnienie słowne ćwiczenia,- ćwiczenia przygotowawcze i pomocnicze (ciąg metodyczny),- wykonanie ćwiczenia w całości,- ocena stopnia opanowania ćwiczenia.
Metoda mieszana stanowi połączenie metody syntetycznej i analitycznej przy nauczaniu zadań ruchowych. Bierze się tu pod uwagę stopień trudności ćwiczenia, poziom sprawności fizycznej i umiejętności ruchowych uczniów. W gimnastyce, np. przy nauczaniu skoków przez przyrządy, w całości nauczamy lotu i odbicia od przy-rządu, natomiast rozbieg, odbicie od odskoczni, faza odmachu i lądowania, mogą być nauczane w sposób analityczny. Metoda mieszana daje także duże efekty, w naucza-niu taktyki ataku i obrony w grach zespołowych, w nauczaniu konkurencji technicz-nych w lekkoatletyce itd. W metodzie mieszanej czynności pedagogiczne nauczycie-la mogą mieć następujący przebieg:
I wersja:- pokaz i objaśnienie ćwiczenia,- nauczanie zadania ruchowego w całości,
95
- nauczanie ćwiczenia w sposób analityczny,- wykonanie ćwiczenia w całości,- ocena stopnia opanowania nauczanej umiejętności ruchowej.
II wersja:- pokaz i objaśnienie ćwiczenia,- nauczanie zadania ruchowego w sposób analityczny,- nauczanie ćwiczenia w sposób syntetyczny,- wykonanie ćwiczenia w całości,- ocena stopnia opanowania nauczanej umiejętności ruchowej.
10.5. Formy prowadzenia zajęćFormy prowadzenia zajęć to określone sposoby organizacji ćwiczeń, realizacji
konkretnych zadań ruchowych, odnoszące się do właściwego wykorzystania czasu oraz przestrzeni. Jak pisze S. Strzyżewski, formy prowadzenia lekcji muszą być ści-śle powiązane z metodami realizacji zadań ruchowych. Skuteczność i efektywność procesu wychowania fizycznego mierzona m.in. poziomem rozwoju kompetencji in-strumentalnych, zależy w dużym stopniu od korelacji pomiędzy metodami i forma-mi prowadzenia zajęć.
Do podstawowych form prowadzenia zajęć zaliczamy:• formę frontalną• formę zajęć w zespołach• formę zajęć w zespołach z dodatkowymi zadaniami• formę stacyjną• formę obwodu ćwiczebnego• formę małych obwodów ćwiczebnych• formę indywidualną.
Forma frontalnaJest to sposób prowadzenia lekcji polegający na tym, że wszyscy uczniowie
w tym samym czasie i miejscu wykonują identyczne ćwiczenia. Nauczyciel określa pozycję wyjściową i końcową ćwiczenia, czas, ilość powtórzeń, przerwę pomiędzy ćwiczeniami, jak również steruje intensywnością ćwiczenia – regulując tempo ćwi-czeń. Frontalny sposób prowadzenia zajęć znajduje zastosowanie przede wszystkim w czasie rozgrzewki lub ćwiczeń kształtujących, w nauczaniu lub doskonaleniu pro-stych umiejętności ruchowych, realizacji ćwiczeń pomocniczych lub przygotowaw-czych – niewymagających asekuracji nauczyciela.
Forma frontalna powinna mieć również zastosowanie w każdym przypadku, gdy chcemy poprawić i kształtować poszczególne zdolności motoryczne. Tylko ćwiczenia wykonywane z odpowiednią intensywnością, a w przypadku kształtowania gibkości również w określonej pozycji wyjściowej, dają szansę poprawy siły, szybkości, wy-trzymałości oraz gibkości.
96
Prowadzenie zajęć w sposób frontalny umożliwia nauczycielowi doskonałą reali-zację czynności kontrolnych, korygujących i naprowadzających. Mankamentem tego sposobu prowadzenia lekcji jest ograniczenie do minimum aktywności, pomysłowo-ści, inwencji i samodzielności uczniów.
Formę frontalną należy łączyć z metodami reproduktywnymi realizacji zadań ruchowych, czyli metodą naśladowczo-ścisłą, zadaniowo-ścisłą i programowanego uczenia się.
Forma zajęć w zespołachJedna z najczęściej występujących form prowadzenia zajęć. Realizacja zadań ru-
chowych za pomocą formy zajęć w zespołach polega na podziale klasy na dwa lub więcej zespołów (grup ćwiczących) oraz przydzieleniu konkretnych zadań rucho-wych do wykonania. Ćwiczenia wykonywane przez poszczególne zespoły mogą być takie same lub inne. Zależy to w dużej mierze od stopnia trudności i złożoności ćwi-czenia. Planowanie różnorodnych ćwiczeń dla poszczególnych zespołów zapewnia w dużym stopniu przestrzeganie zasady wszechstronności, przemienności pracy oraz stopniowego – racjonalnego dozowania wysiłku. Główny cel lekcji powinien być re-alizowany na stanowisku (stacji), na której znajduje się nauczyciel. Pozostałe sta-cje mogą mieć charakter ćwiczeń przygotowujących lub pomocniczych. Czas ćwiczeń oraz sposób przechodzenia pomiędzy stacjami określa nauczyciel.
Zadania ruchowe przygotowywane do formy zajęć w zespołach muszą się cha-rakteryzować większym stopniem złożoności, np. powinny stanowić elementy ciągów metodycznych. Ćwiczenia proste, łatwe mogą ograniczać efekty dydaktyczne oraz wy-chowawcze lekcji. Należy o tym pamiętać przy opracowywaniu koncepcji lekcji. For-ma zajęć w zespołach daje bardzo dobre rezultaty w powiązaniu z metodą zadanio-wo-ścisłą, programowanego uczenia się oraz metodą problemową.
Zastosowanie w szkolnej praktyce:a) lekcja gimnastykiPrzykład 1 I zespół: nauka stania na rękach (nauczyciel)II zespół: przewrót w przód z przysiadu podpartego do przysiadu podpartegoIII zespół: przejście równoważne po odwróconej ławeczceIV zespół: przewrót w tył z przysiadu podpartego do rozkrokuPrzykład 2I zespół: nauka skoku rozkrocznego przez skrzynię ustawioną wszerz (nauczy-
ciel)II zespół: przewrót w przód z postawy do siadu prostegoIII zespół: przejście równoważne po ławeczce z pogłębianiem, stanie równoważ-
ne, zeskok z półobrotem (forma układu)IV zespół: zwis przerzutny z postawy zwieszonej na drabinkachPrzykład 3I zespół: nauka wymyku na drążku (nauczyciel)II zespół: przewrót w tył z postawy poprzez siad prosty do rozkrokuIII zespół: układ ćwiczeń równoważnych na ławeczce: waga przodem, stanie
równoważne, przejście we wspięciu, przejścia równoważne z pogłębianiem, przysiad równoważny, zeskok z półobrotem
97
IV zespół: podpór łukiem, leżąc tyłemb) lekcja koszykówkiI zespół: nauka rzutu z bieguII zespół: doskonalenie kozłowania piłki ze zmianą ręki kozłującejIII zespół: doskonalenie podań i chwytów zakończonych rzutem do kosza IV zespół: przeskoki przez piłki lekarskie ustawione w rzędziec) lekcja piłki ręcznejI zespół: doskonalenie rzutu z bieguII zespół: doskonalenie kozłowania piłki ze zmianą ręki kozłującej i kierunku
poruszania sięIII zespół: doskonalenie podań i chwytów w dwójkach zakończonych rzutem
na bramkęIV zespół: kształtowanie zwinności (bieg po kopercie)d) lekcja lekkiej atletykiI zespół: nauka skoku w dal sposobem naturalnymII zespół: doskonalenie rzutu piłeczką palantowąIII zespół: bieg ciągły 400–600 m
Forma zajęć w zespołach z dodatkowymi zadaniamiKolejny sposób prowadzenia zajęć, za pomocą którego dąży się do ograniczania
i eliminowania przerw i przestojów występujących często w sytuacji, gdy uczeń cze-ka na swoją próbę. Jest to szczególnie ważne w przypadku lekcji wychowania fizycz-nego prowadzonych z dużymi grupami ćwiczących. W celu zwiększenia intensywno-ści lekcji oraz efektywnego wykorzystania czasu zajęć stosuje się dodatkowe zada-nia. Uzyskanie pozytywnych efektów takiego sposobu prowadzenia ćwiczeń wyma-ga od nauczyciela znajomości pewnych zasad, których należy przestrzegać przy do-borze ćwiczeń dodatkowych:
• zadania dodatkowe muszą angażować inne partie mięśni w porównaniu z re-alizacją zadania głównego
• uczeń wykonuje zadanie dodatkowe dopiero po zadaniu głównym na stacji i wstępuje do zespołu
• zadania dodatkowe mogą mieć charakter ćwiczeń wyrównawczych lub usprawniających
• wykonywanie zadań dodatkowych nie powinno wymagać ochrony współćwi-czących lub nauczyciela
• ćwiczenia dodatkowe muszą być proste, łatwe i znane ćwiczącym• zadania dodatkowe powinny wdrażać ćwiczących do samokontroli i samo-
oceny.Stosowanie formy zajęć w zespołach z dodatkowymi zadaniami wymaga także
odpowiedniego miejsca i przestrzeni.
98
Zastosowania praktycznea) lekcja gimnastykiPrzykład 1
I zespół:- doskonalenie stania na rękach (zadanie główne)- wykonanie skoków przez skakankę dowolnym sposobem (według inwencji
ucznia)II zespół:
- przewrót w przód z przysiadu podpartego do rozkroku (zadanie główne)- rzut piłką lekarską do celu
III zespół:- przejście równoważne po ławeczce połączone z przekładaniem piłki gumo-
wej wokół tułowia (zadanie główne) - skłony tułowia z leżenia tyłem przy drabinkach
IV zespół:- przewrót w tył z postawy do półszpagatu (zadanie główne)- kształtowanie gibkości w pozycjach niskich – według inwencji ucznia
Przykład 2I zespół:
- nauka kołowrotu w tył z podporu przodem na drążku (zadanie główne)- kształtowanie gibkości w siadzie prostym
II zespół: - doskonalenie przerzutu bokiem (zadanie główne)- waga przodem, tyłem, bokiem
III zespół- układ ćwiczeń zwinnościowo-akrobatycznych: z postawy przewrót w przód do przysiadu podpartego, przejście do postawy, ramiona w górę zewnątrz, prze-wrót w tył do rozkroku podpartego, podskokiem przysiad podparty, powrót do postawy (zadanie główne)- skok dosiężny
IV zespół:- przeskok zawrotny przez 3 części skrzyni (zadanie główne)- układ ćwiczeń z obręczą gimnastyczną – według inwencji ucznia
Przykład 3I zespół: - nauka skoku kucznego przez skrzynię ustawioną wszerz (zadanie główne)- przejście równoważne po ławeczce z woreczkiem na głowie
II zespół:- doskonalenie przewrotu w tył do „półwagi” (zadanie główne)- skłony tułowia z piłką lekarską
III zespół:- doskonalenie stania na rękach przy drabinkach (zadanie główne)- przełożenie szarfy od stóp do głowy
99
IV zespół:- doskonalenie przewrotu w przód z postawy o nogach prostych (zadanie głów-
ne)- próba gibkości (ISF K. Zuchory) – samokontrola i samoocena
b) lekcja lekkiej atletykiI zespół:
- nauka rzutu oszczepem (zadanie główne)- skiping A
II zespół:- doskonalenie skoku w dal techniką piersiową (zadanie główne)- ćwiczenia kształtujące gibkość z wykorzystaniem płotków lekkoatletycznych
III zespół:- doskonalenie techniki startu niskiego (zadanie główne) - skiping C
c) lekcja piłki siatkowejI zespół
- odbicia piłki oburącz sposobem górnym (zadanie główne)- przeskok i przejście pod płotkiem lekkoatletycznym
II zespół:- odbicia piłki oburącz sposobem dolnym (zadanie główne)- bieg połączony z przewrotem w przód na materacu
III zespół: - zagrywka sposobem dolnym o ścianę (zadanie główne)- odbicia piłki oburącz sposobem górnym lub dolnym w określonym kierunku
(zadanie główne)IV zespół:
- przekładanie piłki przez toczącą się obręcz, poruszanie się krokiem odstaw-no-dostawnym
d) lekcja piłki nożnejI zespół:
- nauka uderzenia piłki prostym podbiciem (zadanie główne)- bieg slalomem między stojakami
II zespół:- prowadzenie piłki prostym podbiciem zakończone strzałem w bramkę (zada-nie główne)- żonglerka piłki nogami
III zespół:- podania piłki w biegu zakończone strzałem w bramkę (zadanie główne)- żonglerka piłki głową
IV zespół:- gra 1 x 1 (zadanie główne)- rzuty piłką lekarską na odległość
100
Forma stacyjna (strumieniowa)Polega na ustawieniu na określonej przestrzeni szeregu stacji, na których będą
wykonywane ustalone ćwiczenia. Uczniowie strumieniem (jeden za drugim) realizu-ją zadania ruchowe. Przerwa następuje dopiero po pokonaniu całego toru – wszyst-kich stacji. Tory ćwiczebne mogą być sztuczne, naturalne lub mieszane. Przygotowa-nie torów sztucznych polega na wykorzystaniu dostępnego sprzętu i urządzeń spor-towych, które nauczyciel ustawia w określony sposób (najczęściej w obiektach za-mkniętych), tory naturalne to wykorzystanie ukształtowania terenu – jego osobliwo-ści i specyfiki. Tory mieszane to połączenie wyżej opisanych koncepcji, czyli ustawie-nie w terenie dodatkowych urządzeń i przyborów sportowych. Przyjmuje się, że tor przeszkód powinien składać się z 6–14 stanowisk. Tory przeszkód mogą mieć cha-rakter zamknięty lub otwarty. Forma stacyjna znajduje zastosowanie przede wszyst-kim w usprawnianiu organizmu. Tempo oraz czas ćwiczeń na poszczególnych stacjach należy tak dobierać, aby pokonywanie toru było płynne i odpowiednio szybkie. For-ma ta znajduje zastosowanie głównie w atletyce terenowej oraz w rozgrzewce – jako część specjalistyczna, ukierunkowana na rozwijanie określonej zdolności kondycyj-nej lub koordynacyjnej.
Indywidualne usprawnianie na ścieżkach zdrowia, sprawnościowych, obciąże-niowych, testowych i innych, to także przykład metody programowanego uspraw-niania.
Zastosowanie praktyczneSztuczny tor przeszkód (forma stacyjna) – kształtowanie zwinności koor-dynacji ruchowej
I stacja: bieg slalomem między stojakami (4–6 stojaków)II stacja: przejście przez ławeczkęIII stacja: przewrót w przód na materacuIV stacja: przejście pod płotkami lekkoatletycznymi (3–4 płotki)V stacja: przejście przez skrzynię ustawioną wszerz (4–5 części skrzyni)VI stacja: bieg „zygzakiem” (odcinek 10 m)VII stacja: przełożenie szarfy od głowy do stópVIII stacja: przełożenie szarfy od stóp do głowyIX stacja: w biegu przekładanie piłki lekarskiej wokół tułowiaX stacja: przewrót w tył na materacuXI stacja: przeskoki zawrotne przez ławeczkęXII stacja: skłony tułowia z leżenia tyłem (przy drabinkach)XIII stacja: wejście i dotknięcie ostatniego szczebla drabinekXIV stacja: bieg połączony z obrotem o 360 stopniUwaga – pomiędzy stacjami uczniowie poruszają się biegiem
Forma obwodu ćwiczebnegoNależy do bardzo intensywnych sposobów prowadzenia zajęć ruchowych. Po-
dobnie jak w formie stacyjnej tu również należy przygotować szereg stanowisk w układzie zamkniętym – najlepiej po obwodzie sali – w kształcie koła lub elipsy.
101
Liczba stacji zależy od ilości ćwiczących, od zadań ruchowych do realizacji, rozwoju psychofizycznego i motorycznego uczniów. Najczęściej obwody ćwiczebne zawierają od 6 do 12 lub od 7 do 14 stacji. Po przygotowaniu obwodu ćwiczebnego nauczyciel rozstawia ćwiczących na poszczególnych stanowiskach tak, że jedni uczniowie będą na pierwszej stacji, a inni na ostatniej. Uczeń lub grupa ćwiczących przebywa na danej stacji przez określony czas (zazwyczaj od 30 s do 1 minuty), potem następuje prze-rwa i uczniowie przechodzą do następnej stacji. Planowanie obwodów ćwiczebnych musi być prowadzone w oparciu o dwie podstawowe zasady budowy lekcji, tj. zasa-dę wszechstronności oraz zmienności (przemienności) pracy.
W zależności od celu obwody ćwiczebne należy ukierunkowywać na rozwijanie szybkości, siły, koordynacji ruchowej, wytrzymałości, mocy, gibkości itd. Natomiast nauczanie umiejętności ruchowych na obwodzie ćwiczebnym daje mniejsze rezulta-ty z powodu utrudnionych możliwości w realizacji czynności kontrolnych i korygu-jących przez nauczyciela.
Forma obwodu ćwiczebnego znajduje powszechne zastosowanie przede wszyst-kim w treningu sportowym. Z kolei wykorzystanie tej formy prowadzenia zajęć w lek-cjach wychowania fizycznego nie jest powszechnym zjawiskiem, a jest to przecież je-den z bardziej skutecznych środków kształtowania sprawności fizycznej.
Zastosowania praktyczneObwód ćwiczebny – kształtowanie skoczności, zwinności i siłyCzas ćwiczeń – 30 s, przerwa – 1 min
I stacja: bieg po kopercieII stacja: wyskoki i zeskoki rozkroczne wzdłuż ławeczkiIII stacja: skłony tułowia z leżenia tyłem przy drabinkachIV stacja: skoki przez skakankę obunóż, jednonóżV stacja: w leżeniu przodem – podciąganie się ramionami wzdłuż ławeczki (ła-
weczka zawieszona na drabinkach 4–5 szczebel)VI stacja: przeskoki boczne wzdłuż ławeczkiVII stacja: w leżeniu przodem – unoszenie wyprostowanych ramion z piłką lekar-
ską (1 kg)VIII stacja: przeskoki obunóż przez piłki lekarskie (8–10 piłek rozstawionych
w odległości do 1 m)IX stacja: kozłowanie piłki między stojakami (3 stojaki, piłki do koszykówki)X stacja: wyskok i zeskok (2–3 części skrzyni)XI stacja: odbicia piłki siatkowej o ścianę XII stacja: skok w dal z miejsca
Forma małych obwodów ćwiczebnychTo przykład prowadzenia zajęć ruchowych polegający na przygotowaniu od 3 do
4 mniejszych obwodów stacyjnych, z których każdy ma jedno główne zadanie rucho-we oraz 3 lub 4 zadania dodatkowe w rozumieniu pomocnicze (przygotowawcze) do zadania głównego. Prowadząc zajęcia tą formą, należy podzielić klasę na stacje wcho-dzące w skład małych obwodów ćwiczebnych, następnie uczniowie przechodzą kolej-ne stanowiska I, II, III lub IV małego obwodu stacyjnego, po czym następuje zmiana
102
całego – małego obwodu ćwiczebnego. Ilość stacji na poszczególnych obwodach ćwi-czebnych oraz liczba małych obwodów ćwiczebnych jest uzależniona od podobnych czynników jak w przypadku formy klasycznego obwodu ćwiczebnego. Należy pamię-tać również o tym, aby wszyscy uczniowie przeszli kolejne stacje ustawione na ma-łych obwodach ćwiczebnych.
Forma ta wymaga od nauczyciela dużych umiejętności organizacyjnych oraz sku-tecznego i sprawnego działania. Zastosowanie formy małych obwodów ćwiczebnych dotyczy zarówno kształtowania sprawności fizycznej, jak i też nauczania oraz dosko-nalenia umiejętności ruchowych.
Zastosowania praktycznea) lekcja gimnastyki
I obwód: nauka stania na rękachStacja 1: skoki zawrotne przez ławeczkęStacja 2: w podporze przodem – tyłem do drabinek, wejście nogami do stania na rękachStacja 3: stanie na rękach z uniku podpartego przy drabinkach
II obwód: doskonalenie przewrotu w przódStacja 1: przetoczenia z przysiadu podpartego na plecy i powrót do pozycji wyj-ściowejStacja 2: przewrót w przód z siadu klęcznego na jednej części skrzyniStacja 3: przewrót w przód z przysiadu podpartego do przysiadu podpartego
III obwód: nauka układu ćwiczeń równoważnych według inwencji uczniaStacja 1: układ wykonany na płaskim podłożuStacja 2: dobór i nauka pojedynczych elementów układuStacja 3: układ ćwiczeń równoważnych na ławeczce
b) lekcja lekkiej atletykiI obwód: nauka skoku w dal sposobem naturalnym
Stacja 1: skok w dal z miejscaStacja 2: nauka odbicia, prawidłowej fazy lotu i lądowaniaStacja 3: skok w dal z krótkiego rozbiegu
II obwód: doskonalenie rzutu piłeczką palantowąStacja 1: rzuty z miejscaStacja 2: rzut z kilku kroków marszuStacja 3: rzut z pełnego rozbiegu
III obwód: doskonalenie techniki biegu krótkiegoStacja 1: skiping AStacja 2: skiping CStacja 3: bieg powtarzany na odcinku 30–40 m
c) lekcja koszykówkiI obwód: nauka kozłowania piłki
Stacja 1: kozłowanie piłki po prostejStacja 2: kozłowanie piłki po prostej ze zmianą ręki kozłującejStacja 3: kozłowanie piłki ze zmianą ręki kozłującej i kierunku poruszania się
103
II obwód: doskonalenie rzutu do kosza z bieguStacja 1: rzut do kosza z miejsca z bliskiej odległościStacja 2: rzut do kosza po jednym koźleStacja 3: rzut do kosza po kozłowaniu
III obwód: doskonalenie chwytów i podań oburącz sprzed klatki piersiowejStacja 1: chwyt i podanie piłki w miejscuStacja 2: chwyt i podanie piłki w marszuStacja 3: chwyt i podanie piłki w biegu zakończone rzutem do kosza
IV obwód: kształtowanie zwinności i skocznościStacja 1: przeskoki obunóż i jednonóżStacja 2: bieg slalomem przodem i tyłem między stojakamiStacja 3: przewroty w przód i tył łączone
Forma indywidualnaPolega na prowadzeniu zajęć poprzez odwołanie się do pomysłowości, wyobraź-
ni, kreatywności i inwencji twórczej uczniów. Nauczyciel określa rodzaj zadania ru-chowego do wykonania, a uczeń dobiera samodzielnie sposób jego realizacji. Na przy-kład, nauczyciel poleca uczniom przeprowadzenie grupy ćwiczeń, które poprawiają i rozwijają gibkość. Ćwiczący natomiast indywidualnie dobierają rodzaj ćwiczenia, pozycję wyjściową oraz liczbę powtórzeń. Prowadzący zajęcia, stosując formę indy-widualną, powinien zwracać szczególną uwagę na poprawność i jakość wykonywa-nych ćwiczeń oraz na stopień realizacji celu ćwiczenia.
Forma indywidualna może mieć zastosowanie w kształtowaniu zdolności kondy-cyjnych oraz koordynacyjnych, jak również w doskonaleniu umiejętności ruchowych. Realizacja zadań ruchowych za pomocą metod proaktywnych i kreatywnych jest tak-że ściśle powiązana z formą indywidualną. Częste stosowanie tego sposobu prowa-dzenia zajęć doskonale wpisuje się w zasadę kształcenia ustawicznego oraz eduka-cję fizyczną w ujęciu prospektywnym i permanentnym.
Uważamy, że forma indywidualna daje nauczycielowi także pewien rodzaj infor-macji zwrotnej o skuteczności przyjętych przez niego metod, form i środków pracy.
10.6. Charakterystyka wybranych toków lekcji wychowania fizycznego
Przedstawiony powyżej uniwersalny tok lekcji wychowania fizycznego zawie-ra ogólny schemat realizacji przez nauczycieli indywidualnych strategii dydaktycz-no-wychowawczych. Jednak specyfika programu wychowania fizycznego polega m.in. na tym, że pedagodzy wychowania fizycznego są zobligowani do prowadzenia zajęć w oparciu o różnorodne formy aktywności fizycznej. Stąd też w metodyce wychowa-nia fizycznego występuje konieczność stosowania wielu toków lekcji. Toki te różnią się od siebie przede wszystkim doborem środków, ćwiczeń, umiejętności i zadań ru-chowych – charakterystycznych dla określonej dyscypliny sportowej lub rekreacyjnej. Ze wskazanymi różnicami spotykamy się w części głównej lekcji oraz niekiedy w czę-ści wstępnej, w sytuacji gdy ćwiczenie lub zabawa ożywiająca swoją treścią nawią-zuje do głównych zadań lekcji. Pozostały układ zadań pedagogicznych – najczęściej
104
pozostaje bez zmian. Dlatego warto zapoznać się z przykładowymi tokami lekcji wy-chowania fizycznego według różnych autorów.
Tok lekcji gier i zabaw ruchowych według R. Trześniowskiego dla dzieci w wieku 7–10 lat
Zabawa ze śpiewemZabawa lub gra orientacyjno-porządkowaZabawa lub gra na czworakachZabawa lub gra rzutnaZabawa lub gra bieżnaZabawa lub gra orientacyjno-porządkowaZabawa lub gra skocznaZabawa lub gra ze śpiewem
Tok lekcji gier i zabaw ruchowych według R. Trześniowskiego dla dzieci w wieku 11–12 lat
Zabawa ze śpiewemZabawa lub gra orientacyjno-porządkowaZabawa lub gra z mocowaniemZabawa lub gra bieżnaZabawa lub gra rzutnaZabawa lub gra skoczna
Zabawa lub gra ze śpiewem
Tok lekcji gier i zabaw ruchowych według R. Trześniowskiego dla dzieci powyżej 12 lat
Zabawa lub gra orientacyjno-porządkowaZabawa lub gra z mocowaniemZabawa lub gra bieżnaZabawa lub gra rzutnaZabawa lub gra skocznaZabawa lub gra kopnaZabawa o charakterze uspokajającym
Tok lekcji z grą drużynową lub minigra według M. Bondarowicza
Część wstępna (9 min):Ćwiczenia porządkowo-wychowawczeZabawa lub gra o charakterze ożywiającym (masowa, znana, lubiana)
105
Ćwiczenia kształtujące wolne – RR, NN, T – we wszystkich płaszczyznachCzęść główna (30 min):Zabawy lub gry albo ćwiczenia doskonalące elementy tej gry drużynowej,
która jest głównym zadaniem lekcjiGra drużynowa (uproszczona, szkolna, właściwa)Część końcowa (6 min):Ćwiczenia korektywno-wyprostne i przeciw płaskostopiuĆwiczenia o charakterze uspokajającymĆwiczenia porządkowo-wychowawcze
Tok lekcji gier i zabaw ruchowych z ćwiczeniami kształtującymi według A. Kalinowskiego (1970)
Część I:Czynności organizacyjno-porządkoweZabawa ze śpiewemZabawa lub gra orientacyjno-porządkowaĆwiczenia kształtująceZabawa lub gra na czworakach lub z mocowaniemZabawa lub gra bieżnaZabawa lub gra rzutnaZabawa lub gra skocznaZabawa ze śpiewemĆwiczenia organizacyjno-porządkowe
Tok lekcji gier i zabaw ruchowych z przewagą ćwiczeń gimnastycznych według L. Denisiuka (1964)
Część I:Czynności organizacyjno-porządkoweZabawa ze śpiewemZabawa lub gra orientacyjno-porządkowaĆwiczenia kształtująceZabawa lub gra ożywiającaCzęść II – ćwiczenia stosowane i użytkowe:Ćwiczenia zwinnościĆwiczenia siły (zwisy i podpory)Ćwiczenia równowagi na przyrządachĆwiczenia skoczności (skoki gimnastyczne)Biegi i rzuty
106
Część III:Zabawa ze śpiewem lub zabawa – ćwiczenie korektywne lub uspokajająceCzynności organizacyjno-porządkowe
Tok lekcji zabaw i gier ruchowych z elementami lekkiej atletykiCzęść I:Czynności organizacyjno-porządkoweZabawa lub gra ożywiająca lub dyscyplinującaĆwiczenia kształtująceCzęść II:Zabawy lub gry bieżneZabawy lub gry rzutneZabawy lub gry skoczneCzęść III:Zabawa lub gra uspokajającaCzynności organizacyjno-porządkowe
Tok lekcji gier i zabaw ruchowych z elementami zespołowych gier sportowych
Część I:Czynności organizacyjno-porządkoweZabawa lub gra ożywiająca lub dyscyplinującaĆwiczenia kształtująceCzęść II:Zabawy lub gry z elementami techniki danej gry zespołowejZabawy lub gry z elementami taktyki danej gry zespołowejGra drużynowa o charakterze danej gry zespołowej (modyfikacje gry)Część III:Zabawa lub gra uspokajającaCzynności organizacyjno-porządkowe
Tok lekcji gimnastyki według L. Denisiuka (1964)Część I:Czynności organizacyjno-porządkoweZabawa lub gra ożywiająca lub dyscyplinującaĆwiczenia kształtująceCzęść II:Zabawa lub gra ruchowa
107
Ćwiczenia stosowane i użytkowe:- Ćwiczenia równoważne na przyrządach- Ćwiczenia zwinności, ćwiczenia siły (zwisy i podpory)- Ćwiczenia skoczności (skoki wolne, mieszane, strumieniem)- Biegi i rzuty
Część III:Ćwiczenia uspokajające, zabawa lub pląsĆwiczenia korektywneCzynności organizacyjne i porządkowe
Tok lekcji gimnastyki według J. Tatarczuka (1991)Część I:Czynności podstawoweZabawa ożywiająca Część II:Ćwiczenia kształtująceZabawa ożywiającaZwisyPodporyWspinaniaĆwiczenia równoważne na przyrządachSkoki wolne i mieszaneCzęść III:Ćwiczenia muzyczno-ruchowe lub pląsyĆwiczenia korekcyjne i uspokajająceCzynności końcowe
Tok lekcji gimnastyki według M. Janikowskiej-Siatki (1996)Część I – organizacja lekcji:Zabawa lub ćwiczenie o charakterze ożywiającymPełny zestaw ćwiczeń kształtującychCzęść II – bieg, wyścig, zabawa szybkościowa Ćwiczenia zwinnościowo-akrobatyczne (zwinność)Ćwiczenia równowagi (koordynacja)Zwisy lub podpory (siła)Skok (skoczność)Czas na samodzielną aktywność ucznia (około 5 min)
108
Część III:Zabawa lub ćwiczenie o charakterze korekcyjno-uspokajającym
Zakończenie lekcji
Tok lekcji gimnastyki (W. Pańczyk, K. Warchoł 2006, 2008)
Część lekcji Szczegółowe zadania toku lekcji Czas
Część wstępna
1. Czynności organizacyjno-porządkowe.2. Przedstawienie celów operacyjnych lekcji.3. Motywacja oraz świadome nastawienie uczestni-
ków zajęć do aktywnego i podmiotowego udzia-łu w lekcji.
3–5 min
Część główna
1. Zabawa ożywiająca lub orientacyjno-porządko-wa.
2. Ćwiczenia kształtujące:- ćw. ramion,- ćw. szyi,- ćw. nóg,- ćw. równoważne bez przyrządów,- ćw. tułowia w płaszczyźnie: strzałkowej, czoło-
wej, poprzecznej i złożonej.3. Ćwiczenia stosowane:
a) ćwiczenia zwinnościowo-akrobatyczne,b) zwisy i podpory,c) ćwiczenia równoważne na przyrządach,d) skoki przez przyrządy.
4. Ćwiczenia korekcyjne lub uspokajające.
30–35 min
Część końcowa
1. Czynności organizacyjno-porządkowe.2. Podsumowanie dydaktyczne i wychowawcze lekcji.3. Nastawienie ćwiczących do aktywności pozalek-
cyjnej i pozaszkolnej.4. Pożegnanie klasy.
3–5 min
Tok lekcji sportowych gier zespołowych według J. Kutzner (1970)
Część I:Czynności organizacyjno-porządkoweĆwiczenie lub zabawa ożywiającaCzęść II:Ćwiczenia kondycyjno-sprawnościowe (ćwiczenia kształtujące)Zabawy lub gry przygotowujące nauczanie techniki i taktyki gryĆwiczenia techniki gry
109
Ćwiczenia taktyki gryGra (uproszczona, szkolna, właściwa)Część III:Ćwiczenia wyrównawczeCzynności organizacyjno-porządkowe
Tok lekcji zespołowych gier sportowych według M. Janikowskiej-Siatki (1996)
Część I – organizacja lekcji:Zabawa lub ćwiczenie o charakterze ożywiającymPełny zestaw ćwiczeń kształtujących (z elementami techniki określonej gry
zespołowej)Część II – elementy techniki powtarzane w formie gier i zabaw ze współzawod-nictwem:Nauka nowych elementów technicznychPo opanowaniu podstawowych elementów technicznych wprowadzamy roz-
wiązania taktyczneGra (uproszczona, szkolna, właściwa)Część III:Ćwiczenia o charakterze uspokajającym Korekta postawyZakończenie lekcji
Tok lekcji zespołowych gier sportowych według J. Tatarczuka (1991)
Część I:Czynności organizacyjno-porządkoweZabawa ożywiająca lub orientacyjno-porządkowaCzęść II:Ćwiczenia kształtujące (w tym ćwiczenia poruszania się po boisku bez piłki)Ćwiczenia techniczne z piłką (6–8 ćwiczeń)Ćwiczenia taktyczne (1–2 ćwiczenia)Gra (fragment gry, gra uproszczona, szkolna)Część III:Ćwiczenia rozluźniająceĆwiczenia korektywneCzynności końcowe
110
Tok lekcji zespołowych gier sportowych (W. Pańczyk, K. Warchoł 2006, 2008)
Część lekcji Szczegółowe zadania toku lekcji Czas Część
wstępna 1. Czynności organizacyjno-porządkowe.2. Przedstawienie celów operacyjnych lekcji.3. Motywacja oraz świadome nastawienie uczestni-
ków zajęć do aktywnego i podmiotowego udziału w lekcji.
3–5 min
Część główna
1. Zabawa lub gra ożywiająca.2. Rozgrzewka.3. Ćwiczenia techniczne.4. Ćwiczenia taktyczne.5. Gra właściwa, szkolna lub uproszczona.6. Ćwiczenia uspokajające lub korekcyjne.
30–35 min
Część końcowa
1. Czynności organizacyjno-porządkowe.2. Podsumowanie dydaktyczne i wychowawcze lekcji.3. Nastawienie ćwiczących do aktywności pozalekcyj-
nej i pozaszkolnej.4. Pożegnanie klasy.
3–5 min
Tok lekcji lekkiej atletyki według M. Janikowskiej-Siatki (1996)
Część I:Organizacja lekcjiZabawa lub ćwiczenie o charakterze ożywiającymPełny zestaw ćwiczeń kształtującychCzęść II:Bieg (szybkość, wytrzymałość)Rzut (siła)Skok (skoczność)Czas na samodzielną aktywność ucznia (około 5 min)Część III:Ćwiczenia korygujące postawę, uspokajająceZakończenie lekcji
Tok lekcji lekkiej atletyki według J. Tatarczuka (1991)Część I:Czynności porządkoweZabawa ożywiająca
111
Część II:Ćwiczenia kształtujące (przygotowawcze, pomocnicze do danej konkuren-
cji)PrzebieżkiNauka konkurencji: całość konkurencji (pokaz), wybrane elementy konku-
rencji (kilka ćwiczeń); druga konkurencja – doskonalenieCzęść III:Ćwiczenia rozluźniająceĆwiczenia korektywneĆwiczenia końcowe
Tok lekcji lekkoatletyki (W. Pańczyk, K. Warchoł 2006, 2008)
Część lekcji Szczegółowe zadania toku lekcji Czas
Część wstępna
1. Czynności organizacyjno-porządkowe.2. Przedstawienie celów operacyjnych lekcji.3. Motywacja oraz świadome nastawienie uczestni-
ków zajęć do aktywnego i podmiotowego udziału w lekcji.
3–5 min
Część główna
1. Zabawa ożywiająca, orientacyjno-porządkowa lub bieg w wolnym tempie (trucht).
2. Rozgrzewka.- ćw. ramion,- ćw. nóg (skiping: A, B, C),- ćw. ramion i nóg łącznie, np. wieloskoki,- ćwiczenia tułowia.
3. Przebieżka – według indywidualnych możliwości uczniów.
4. Nauczanie lub doskonalenie skoku.5. Nauczanie lub doskonalenie rzutu.6. Ćwiczenia uspokajające lub korekcyjne.
30–35 min
Część końcowa
1. Czynności organizacyjno-porządkowe.2. Podsumowanie dydaktyczne i wychowawcze lekcji.3. Nastawienie ćwiczących do aktywności pozalek-
cyjnej i pozaszkolnej.4. Pożegnanie klasy.
3–5 min
Tok lekcji gier i ćwiczeń terenowych według J. Tatarczuka (1991)
Część I – czynności porządkoweCzęść II – przemarsz na miejsce ćwiczeń:
112
Ćwiczenia obserwacji i tropienia śladów zwierząt, odczytywanie znaków dro-gowych, doraźna pomoc, ćwiczenia w odczytywaniu odległości „na oko” itp.
Ćwiczenia kształtująceZabawy lub gryPrzeprowadzenie jednej lub dwóch zabaw terenowychWybrane elementy atletyki terenowejSprawdzenie obecności przed wymarszem do szkołyCzęść III – powrót do szkoły:Czynności organizacyjno-porządkowe
Tok lekcji gier i ćwiczeń terenowych według K. Górnej i W. Garbaciaka (1994)
Część I:Czynności organizacyjno-porządkowePrzemarsz na miejsce ćwiczeńĆwiczenia kształtująceCzęść II:Ćwiczenia obserwacji, podsłuchu, tropieniaPokonywanie przeszkód terenowychPomoc doraźnaPrzeprowadzenie jednej lub dwóch gier terenowychCzęść III – powrót do szkoły:
Czynności organizacyjno-porządkowe
Tok lekcji zajęć terenowych (W. Pańczyk, K. Warchoł 2006, 2008)
Część lekcji Szczegółowe zadania toku lekcji Czas
Część wstępna
1. Czynności organizacyjno-porządkowe.2. Przedstawienie celów operacyjnych lekcji.3. Motywacja oraz świadome nastawienie uczest-
ników zajęć do aktywnego i podmiotowego udziału w lekcji (w drodze na miejsce lekcji).
3–5 min
Część główna
1. Przejście na miejsce lekcji (można połączyć z rozgrzewką).
2. Zabawa ożywiająca lub orientacyjno-porządkowa.3. Ćwiczenia kształtujące lub rozgrzewka.4. Realizacja wybranej formy zajęć terenowych.5. Ćwiczenia uspokajające.
30–35 min
113
Część końcowa
1. Czynności organizacyjno-porządkowe.2. Podsumowanie dydaktyczne i wychowawcze lekcji
(drodze powrotnej do szkoły).3. Nastawienie ćwiczących do aktywności pozalek-
cyjnej i pozaszkolnej, pożegnanie klasy.
3–5 min
Tok lekcji w trudnych warunkach szkolnych (izba lekcyjna, korytarz) według J. Tatarczuka (1991)
Część I:Czynności porządkoweZabawa orientacyjnaCzęść II:Ćwiczenia kształtująceZabawa bieżnaZabawa (orientacyjna lub bieżna, skoczna, rzutna, uspokajająca)Część III:Ćwiczenia rozluźniające, oddechowe, korektywneCzynności końcowe
Tok lekcji pływaniaCzęść I:Czynności organizacyjno-porządkoweĆwiczenie lub zabawa ożywiająca, lub orientacyjno-porządkowa na lądzieĆwiczenia „suchego” pływania na lądzieCzęść II:Ćwiczenia oswajające z wodąĆwiczenia wypornościoweĆwiczenia pracy nógĆwiczenia pracy ramionĆwiczenia koordynacji ruchów ramion i nógĆwiczenia w nurkowaniuSkoki do wodyCzęść III – wyjście na brzeg (obecność)Czynności organizacyjno-porządkowe
114
Tok lekcji pływania (W. Pańczyk, K. Warchoł 2006, 2008)
Część lekcji Szczegółowe zadania toku lekcji Czas
Część wstępna
1. Czynności organizacyjno-porządkowe (sprawdze-nie liczby uczestników).
2. Przedstawienie celów operacyjnych lekcji.3. Motywacja oraz świadome nastawienie uczestni-
ków zajęć do aktywnego i podmiotowego udzia-łu w lekcji.
3–5 min
Część główna
1. Ćwiczenia kształtujące przed wejściem do wody.2. Rozgrzewka w wodzie:
- ćwiczenia oswajające ze środowiskiem wodnym,- ćwiczenia oddechowe (np. zabawa),- ćwiczenia wypornościowe (np. zabawa).
3. Ćwiczenia poślizgu przodem, tyłem bez pracy i z naprzemienną pracą nóg.
4. Ćwiczenia ramion.5. Łączenie pracy ramion i nóg (pływanie pełnym
stylem).6. Skoki do wody, zabawa lub gra.7. Ćwiczenia uspokajające lub korekcyjne.
30–35 min
Część końcowa
1. Czynności organizacyjno-porządkowe (spraw-dzenie obecności).
2. Podsumowanie dydaktyczne i wychowawcze lekcji.3. Nastawienie ćwiczących do aktywności pozalek-
cyjnej i pozaszkolnej.4. Pożegnanie klasy.
3–5 min
Tok lekcji ćwiczeń muzyczno-ruchowych i tańców według R. Muszkiety
Część I:Czynności organizacyjno-porządkoweZabawa ze śpiewem lub ćwiczenie formą zabawową z wykorzystaniem mu-
zykiCzęść II A:Ćwiczenia kształtujące przy muzyce (aerobik, ekspresja ruchowa)Część II B:Ćwiczenia techniki oparte o chód, bieg, cwał w połączeniu z ruchami ramion,
nóg i tułowia przy muzyceĆwiczenia rytmiczne z wykorzystaniem instrumentów perkusyjnych i innychDoskonalenie znanych tańców w szybkim tempie
115
Nauka nowych zadań (problemów) muzyczno-ruchowychZestawienie układów tanecznych ze znanych tańców i ćwiczeń muzyczno-
-ruchowych z nowo poznanymi zadaniami (tańcami)Improwizacja ruchowa – taneczna (ekspresja twórcza uczniów)Część III:Zabawa ruchowa z wykorzystaniem muzykiCzynności organizacyjno-porządkowe
Tok lekcji tańca (W. Pańczyk, K. Warchoł 2006, 2008)
Część lekcji Szczegółowe zadania toku lekcji Czas
Część wstępna
1. Czynności organizacyjno-porządkowe.2. Przedstawienie celów operacyjnych lekcji.3. Motywacja oraz świadome nastawienie uczestni-
ków zajęć do aktywnego i podmiotowego udzia-łu w lekcji.
3–5 min
Część główna
1. Zabawa ożywiająca do muzyki.2. Rozgrzewka przy muzyce.3. Nauka podstawowych kroków.4. Nauka podstawowych figur.5. Nauka układu tanecznego.6. Indywidualna improwizacja ruchowa do muzyki.7. Ćwiczenia uspokajające lub korekcyjne.
30–35 min
Część końcowa
1. Czynności organizacyjno-porządkowe.2. Podsumowanie dydaktyczne i wychowawcze lekcji.3. Nastawienie ćwiczących do aktywności pozalekcyj-
nej i pozaszkolnej.4. Pożegnanie klasy.
3–5 min
Tok lekcji o charakterze rekreacyjnym według R. Muszkiety
Część I:Czynności organizacyjno-porządkoweZabawa lub gra ruchowa ożywiającaCzęść II A:Ćwiczenia kształtujące z wykorzystaniem przyborów (sprzętu) danej kon-
kurencji rekreacyjnejCzęść II B:Zabawy i gry ruchowe przygotowujące elementy techniki i taktyki danej
116
konkurencji rekreacyjnej (orientacyjno-porządkowe, bieżne, rzutne, skocz-ne, z mocowaniem itd.)
Ćwiczenia techniki wybranej konkurencji rekreacyjnej, jeżeli jest ona nie-zbędna
Improwizacja ruchowa (ekspresja ruchowa, inwencja twórcza uczniów)Część III:Zabawa lub ćwiczenie uspokajające i korektywneCzynności organizacyjno-porządkowe
Tok lekcji łyżwiarstwa (W. Pańczyk, K. Warchoł 2006, 2008)
Część lekcji Szczegółowe zadania toku lekcji Czas
Część wstępna
1. Czynności organizacyjno-porządkowe.2. Przejście na miejsce lekcji.3. Przedstawienie celów operacyjnych lekcji.4. Motywacja oraz świadome nastawienie uczestni-
ków zajęć do aktywnego i podmiotowego udzia-łu w lekcji.
3–5 min
Część główna
1. Rozgrzewka na łyżwach.2. Nauczanie techniki jazdy:
- jazda przodem,- jazda tyłem,- różne sposoby zatrzymania,- przekładanka w prawą i lewą stronę.
3. Zabawa lub gra na łyżwach.
30–35 min
Część końcowa
1. Czynności organizacyjno-porządkowe.2. Powrót do szkoły.3. Podsumowanie dydaktyczne i wychowawcze lekcji.4. Nastawienie ćwiczących do aktywności pozalek-
cyjnej i pozaszkolnej.5. Pożegnanie klasy.
3–5 min
Tok lekcji saneczkarstwa (W. Pańczyk, K. Warchoł 2006, 2008)
Część lekcji Szczegółowe zadania toku lekcji Czas Część
wstępna 1. Czynności organizacyjno-porządkowe.2. Przejście na miejsce lekcji.3. Przedstawienie celów operacyjnych lekcji.4. Motywacja oraz świadome nastawienie uczestni-
ków zajęć do aktywnego i podmiotowego udzia-łu w lekcji.
3–5 min
117
Część główna
1. Zabawa ożywiająca.2. Rozgrzewka, np. z wykorzystaniem sanek.3. Nauczanie techniki jazdy.4. Zabawy z elementami współzawodnictwa.5. Ćwiczenia uspokajające.
30–35 min
Część końcowa
1. Czynności organizacyjno-porządkowe.2. Powrót do szkoły.3. Podsumowanie dydaktyczne i wychowawcze lek-
cji.4. Nastawienie ćwiczących do aktywności pozalek-
cyjnej i pozaszkolnej.5. Pożegnanie klasy.
3–5 min
Tok lekcji narciarstwa zjazdowego (W. Pańczyk, K. Warchoł 2006, 2008)
Część lekcji Szczegółowe zadania toku lekcji Czas
Część wstępna
1. Czynności organizacyjno-porządkowe.2. Przejście na miejsce lekcji.3. Przedstawienie celów operacyjnych lekcji.4. Motywacja oraz świadome nastawienie uczestni-
ków zajęć do aktywnego i podmiotowego udziału w lekcji.
3–5 min
Część główna
1. Rozgrzewka z nartami.2. Nauczanie różnych sposobów podchodzenia.3. Nauczanie zwrotów, pługu ślizgowego i hamują-
cego.4. Doskonalenie techniki jazdy.
30–35 min
Część końcowa
1. Czynności organizacyjno-porządkowe.2. Powrót do szkoły.3. Podsumowanie dydaktyczne i wychowawcze lek-
cji.4. Nastawienie ćwiczących do aktywności pozalek-
cyjnej i pozaszkolnej.5. Pożegnanie klasy.
3–5 min
Przedstawione powyżej toki lekcji wychowania fizycznego według różnych auto-rów powinny ułatwić nauczycielowi przygotowanie i przeprowadzenie lekcji lub za-jęć pozalekcyjnych. Na ich podstawie można tworzyć własne – nowatorskie pomysły w rozwiązywaniu konkretnych zadań dydaktycznych, wychowawczych i organizacyj-nych związanych z lekcją lub inną formą zajęć ruchowych. Jednak mając na względzie cele zdrowotno-rozwojowe, kształcące i wychowawcze procesu wychowania fizycz-nego, należy wystrzegać się zbyt daleko posuniętego liberalizmu toku lekcyjnego, co może prowadzić do całkowitej dowolności, a w konsekwencji do braku jakiegokolwiek schematu lekcji [Muszkieta 1998, s. 24–26].
118
10.7. Przykładowe narzędzia kontroli sprawności fizycznej i umiejętności ruchowych – wspierające proces oceny opisowej ucznia
Tab. 1. Punktacja w próbie siły mm. brzucha (ISF) dla klasy I – modyfikacja autora
Dziewczęta Chłopcy Poziom sprawności, punkty
5 s 10 s minimalny 1 pkt10 s 20 s dostateczny 2 pkt30 s 40 s dobry 3 pkt50 s 1 min bardzo dobry 4 pkt
1 min 10 s 1 min 20 s wysoki 5 pkt1 min 30 s 1 min 40 s wybitny 6 pkt
Tab. 2. Punktacja w próbie siły mm. brzucha (ISF) dla klasy II – modyfikacja autora
Dziewczęta Chłopcy Poziom sprawności, punkty
10 s 15 s minimalny 1 pkt15 s 25 s dostateczny 2 pkt35 s 45 s dobry 3 pkt55 s 1 min 5 s bardzo dobry 4 pkt
1 min 15 s 1 min 25 s wysoki 5 pkt1 min 35 s 1 min 45 s wybitny 6 pkt
Tab. 3. Punktacja w próbie siły mm. brzucha (ISF) dla klasy III – modyfikacja autora
Dziewczęta Chłopcy Poziom sprawności, punkty
15 s 20 s minimalny 1 pkt20 s 30 s dostateczny 2 pkt40 s 50 s dobry 3 pkt
1 min 1 min 10 s bardzo dobry 4 pkt1 min 20 s 1 min 30 s wysoki 5 pkt1 min 40 s 1 min 50 s wybitny 6 pkt
Tab. 4. Punktacja w próbie gibkości (ISF): klasy I–III
Dziewczęta Chłopcy Poziom sprawności, punkty
chwyt oburącz za kostki chwyt oburącz za kostki minimalny 1 pktdotknięcie palcami obu rąk palców stóp
dotknięcie palcami obu rąk palców stóp
dostateczny 2 pkt
dotknięcie palcami obu rąk podłoża
dotknięcie palcami obu rąk podłoża
dobry 3 pkt
119
dotknięcie wszystkimi palcami (obu rąk) podłoża
dotknięcie wszystkimi palcami (obu rąk) podłoża
bardzo dobry 4 pkt
dotknięcie dłońmi podłoża dotknięcie dłońmi podłoża wysoki 5 pktdotknięcie głową kolan dotknięcie głową kolan wybitny 6 pkt
Tab. 5. Punktacja w próbie wytrzymałości (ISF), w modyfikacji autora – klasa I
Dziewczęta Chłopcy Poziom sprawności, punkty
30 s 1 min minimalny 1 pkt1 min 2 min dostateczny 2 pkt2 min 4 min dobry 3 pkt3 min 6 min bardzo dobry 4 pkt6 min 8 min wysoki 5 pkt
10 min 10 min wybitny 6 pkt
Tab. 6. Punktacja w próbie wytrzymałości (ISF), w modyfikacji autora – klasa II
Dziewczęta Chłopcy Poziom sprawności, punkty
1 min 1,5 min minimalny 1 pkt1,5 min 2,5 min dostateczny 2 pkt2,5 min 4,5 min dobry 3 pkt3,5 min 6,5 min bardzo dobry 4 pkt6,5 min 9 min wysoki 5 pkt12 min 14 min wybitny 6 pkt
Tab. 7. Punktacja w próbie wytrzymałości (ISF), w modyfikacji autora – klasa III
Dziewczęta Chłopcy Poziom sprawności, punkty
1,5 min 2 min minimalny 1 pkt2 min 3 min dostateczny 2 pkt3 min 5 min dobry 3 pkt4 min 7 min bardzo dobry 4 pkt7 min 12 min wysoki 5 pkt
15 min 18 min wybitny 6 pkt
Tab. 8. Kryteria oceny poprawności próby przewrotu w przód
Opis próby (błędy wykonania) Ocena opisowa
- akcent rozpoczęcia i zakończenia ćwiczenia,- przewrót wykonany we właściwym tempie,- zaznaczenie wyprostu NN w trakcie przetoczenia przez plecy,- głowa przyciągnięta do klatki piersiowej,
bdb
120
- chwyt za kolana po wykonaniu przewrotu,- zaznaczenie cechy gimnastycznej – obciągnięcie palców
- akcent rozpoczęcia i zakończenia ćwiczenia,- przewrót wykonany we właściwym tempie,- brak zaznaczenia wyprostu NN w trakcie przetoczenia przez
plecy,- głowa przyciągnięta do klatki piersiowej,- chwyt za kolana po wykonaniu przewrotu,- zaznaczenie cechy gimnastycznej – obciągnięcie palców
+ db
- akcent rozpoczęcia i zakończenia ćwiczenia,- brak wykonania przewrotu we właściwym tempie,- brak zaznaczenia wyprostu NN w trakcie przetoczenia przez
plecy,- głowa przyciągnięta do klatki piersiowej,- chwyt za kolana po wykonaniu przewrotu,- brak zaznaczenia cechy gimnastycznej – obciągnięcia palców
db
- brak akcentu rozpoczęcia i zakończenia ćwiczenia,- brak wykonania przewrotu we właściwym tempie,- brak zaznaczenia wyprostu NN w trakcie przetoczenia przez
plecy,- głowa przyciągnięta do klatki piersiowej,- brak chwytu za kolana po wykonaniu przewrotu,- brak zaznaczenia cechy gimnastycznej – obciągnięcia palców
+ dst
- brak akcentu rozpoczęcia i zakończenia ćwiczenia,- brak wykonania przewrotu we właściwym tempie,- brak zaznaczenia wyprostu NN w trakcie przetoczenia przez
plecy,- brak przyciągnięcia głowy do klatki piersiowej,- brak chwytu za kolana po wykonaniu przewrotu,- brak zaznaczenia cechy gimnastycznej – obciągnięcia palców
dst
- brak akcentu rozpoczęcia i zakończenia ćwiczenia,- brak wykonania przewrotu we właściwym tempie,- brak zaznaczenia wyprostu NN w trakcie przetoczenia przez
plecy,- brak przyciągnięcia głowy do klatki piersiowej,- brak chwytu za kolana po wykonaniu przewrotu,- brak zaznaczenia cechy gimnastycznej – obciągnięcia palców,- wykonanie ćwiczenia z pomocą nauczyciela
dop
121
Tab. 9. Kryteria oceny próby skoków przez skakankę – klasa I
Liczba przeskoków Ocena 26 i więcej bdb
21–25 + db16–20 db11–15 + dst6–10 dst
5 i mniej dop
Tab. 10. Kryteria oceny próby skoków przez skakankę – klasa II
Liczba przeskoków Ocena 31 i więcej bdb
26–30 + db21–25 db16–20 + dst11–15 dst
10 i mniej dop
Tab. 11. Kryteria oceny próby skoków przez skakankę – klasa III
Liczba przeskoków Ocena 36 i więcej bdb
31–35 + db26–30 db21–25 + dst16–20 dst
15 i mniej dop
Tab. 12. Kryteria oceny próby kozłowania piłki dla klas I–III
Sposób kozłowania Ocena
Kozłowanie piłki ze zmianą ręki kozłującej i kierunku poruszania się z omijaniem pachołków
bdb
Kozłowanie piłki bez zmiany ręki kozłującej, ze zmianą kierunku poruszania się
+ db
Kozłowanie piłki po prostej, ze zmianą ręki kozłującej db
Kozłowanie piłki po prostej, bez zmiany ręki kozłującej + dst
Kozłowanie piłki po prostej, bez zmiany ręki kozłującej i bez zachowania właściwej techniki kozłowania („klepanie piłki”, wzrok skierowany na piłkę)
dst
Kozłowanie piłki po prostej, bez zmiany ręki kozłującej i bez zachowania właściwej techniki kozłowania („klepanie piłki”, wzrok skierowany na piłkę, podskoki, gubienie piłki)
dop
123
LiteraturaBarankiewicz J. (1998), Leksykon wychowania fizycznego i sportu szkolnego.
Warszawa.Bielski J. (1982), Klasyfikacja metod wychowania fizycznego. „Wychowanie
Fizyczne.Bielski J. (2012), Podstawowe problemy teorii wychowania fizycznego. Oficyna
Wydawnicza „Impuls”, Kraków.Grabowski H. (1997a), Teoria fizycznej edukacji. AWF, Kraków.Jezierski R., Lewandowski M., Rokita A., Szymczyk A. (red.) (2014), Przewodnik
dla nauczycieli edukacji wczesnoszkolnej i współpracujących nauczycieli wychowania fizycznego realizujących program Mały Mistrz, Ministerstwo Sportu i Turystyki, Szkolny Związek Sportowy, Warszawa.
Lachowicz L. (1995), Metodyka wychowania fizycznego część I. AWF, Gdańsk.Madejski E., Węglarz J. (2007), Wybrane zagadnienia współczesnej metodyki
wychowania fizycznego. Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.Maszczak T. (red.) (2007), Edukacja fizyczna w nowej szkole. AWF, Warszawa.Muszkieta R. (1998), Systematyka toków lekcji wychowania fizycznego, „Lider”,
nr 7–8.Pańczyk W. (2003), Efekty lekcji wychowania fizycznego. Maszynopis. WODN.Pańczyk W. (2000), Wybieram miejsce do ćwiczeń [w:] Ja, zdrowie, ruch. Poradnik
dla młodzieży, rodziców i nauczycieli, Z. Żukowska i wsp. (red.). PTNKF, Warszawa.
Pańczyk W., Warchoł K. (red.) (2011), Nowe – bliższe zdrowiu wychowanie fizyczne (poszukiwania). Uniwersytet Rzeszowski, Rzeszów.
Pańczyk W., Warchoł K. (2006, 2008), W kręgu teorii, metodyki i praktyki współczesnego wychowania fizycznego. Uniwersytet Rzeszowski, Wydanie I i II uzupełnione, Rzeszów.
Strzyżewski S. (2002), Rozwój myśli o wychowaniu fizycznym i jego metodach. AWF, Katowice.
Talaga L. (2004), Sprawność fizyczna ogólna testy. Zysk i S-ka, Kraków.Tatarczuk J. (2004), Metodyka wychowania fizycznego zagadnienia wybrane.
Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra.Trześniowski R. (1989), Gry i zabawy ruchowe wydanie IX. Wydawnictwo „Sport
i Turystyka”, Warszawa.Umiastowska D. (1998), Lekcja wychowania fizycznego. Uniwersytet Szczeciński,
Szczecin.Warchoł K. (2013), Autorski program nauczania wychowania fizycznego. Postawa.
Aktywność. Wiedza. Umiejętności. Sprawność. Dla I, II, III, IV etapu edukacji wraz z rocznymi planami pracy, konspektami zajęć i przedmiotowymi systemami oceniania. Wydawnictwo „Fosze”, Rzeszów.
Warchoł K., Cynarski J. W. (2011), Wybrane problemy współczesnej teorii i metodyki wychowania fizycznego. PWSZ, Krosno.
978-83-7586-104-4
Krzysztof WarchołDoktor nauk o kulturze fizycznej. Honorowy profesor
oświaty. Nauczyciel wychowania fizycznego w Zespole Szkół im. Jana Pawła II w Zarzeczu. Wykładowca na Wydziale Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Rzeszowskiego. AutorAutor podręczników, monografii i kilkudziesięciu artyku-
łów z dziedziny metodyki wychowania fizycznego w szkole.