عنوان :

نقش مشورت درموفقیت جوانان

گرد آورنده :

امیر محمد زردکوهی

نام دبیرستان:

5سما

96-97سال تحصیلی

فهرست مطالب عنوان

شماره صفحه

1..........................................................................................:چکیده2...........................................................................................مقدمه

3...................................................................تعریف و اهمیت مشورت

3....................................................................اهتمام قرآن به مشورت3..........................................مشورت در سیره معصومان )علیهم السالم(

4.....................................................................چرا مشورت می کنیم؟5.................................................................................فواید مشورت

8........................................................آیا در هر کاری باید مشورت کرد؟9..............................................................استخاره، مشورت با خداست9..............................................................تفکر، مشورت، تصمیم گیری10.............................................................با چه کسانی مشورت کنیم؟

10............................................................با چه کسانی مشورت نکنیم؟12...................................................................................نتیجه گیری

13..........................................................................................منابع:

:چکیده مشورت كردن و استفاده از نظرها و ديدگاههاي ديگران پيامدهاي مثبت و فوايد زيادي دارد. آثار و بركات فراواني كه از مشورت كردن نصيب انسان مي شTTود، هرگز از تفكر فردي و امكانات و منابع فراوان مادي بTTه دسTTت نمي آيTTد. مقالTTه حاضر با هدف بررسی نقش مشورت در موفقیت جوانان نگارش یافتTTه اسTTت و بر اساس آموزه های دینی در باب مشورت و نTTیز دیTTدگاه روان شناسTTان در این

باره، در پی پاسخگوئی به این دو سؤال است که:

. مشورت چه نقشی در موفقیت جوانان دارد؟1

. با چه کسانی، چگونه و در چه زمینه هایی مشورت کنیم؟2

زندگی– جوانان – :مشورت کردن- موفقیت کلید واژه

مقدمه می دانیم که همه جوانان برای رسیدن به مTTوفقیت، بTTه طTTور خسTTتگی ناپTTذیری تالش می کنند؛ اما اغلب به آنچه کTTه در آرزویش هسTTتند، دسTTت نمی یابنTTد. آیTTا

1

مسیر را اشتباه انتخاب کرده اند؟ هTTدف و مقصTTود مشTTخص و روشTTنی نداشTTته انTد؟ بTه تواناییهTا و امکانTات خTود بی توجTه بTوده انTد؟ آیTا معیارهTای نادرسTتی

برگزیده اند؟

شاید همه اینها در عدم موفقیت جوانان تأثیر داشته باشند؛ امTTا یکی از عTTواملی که بیشتر شکسTTت هTTا و ناکامیهTTا از آن ناشTTی می شTTود: »اسTTتبداد بTTه رأی« و »خودمحوری« و »مشورت نکTTردن بTTا دیگTTران« در مسTTائل مهم زنTTدگی اسTTت. انسان در همه دوره های زندگی اش وقتی با مشکل مواجه می شود یTTا بTTر سTTر دو راهی قرار می گیرد، سخت به یاری دیگران، و رأی و نظر آنها نیازمند است. بدون استفاده از تجارب دیگران، پیمودن مسیر زندگی و گTTذر از گردنTTه هTTای آن

سخت و دشوار است.

پیشرفت علم و تکنولوژی، اکتشافات و اختراعات و نظریه پردازی در زمینه های مختلف، محصول هم اندیشی و تعامTTل و بهTTره گTTیری از ایTTده هTTا و تجربTTه هTTای دیگران است. اگر بنTTا بTTود هTTر فTTردی فقTTط بTTه خTTود متکی باشTTد و هیچ گTTاه از نظرات، پیشنهادها و تجارب دیگران بهره نگیرد، مطمئنا بشر در مراحل اولیTTه و سطح بسیار سTTاده و ابتTTدایی بTTه سTTر می بTTرد. دسTTتیابی بTTه تجTTارب دیگTTران و اسTTتفاده از نظTTرات سTTازنده آنTTان از طریTTق مطالعTTه آثTTار، زنTTدگی و الگوهTTای

رفتاری، طرح سؤال و مشورت و نظرخواهی امکان پذیر است.

تعریف و اهمیت مشورت »مشورت« و »مشاوره« از یک ریشه و به معنای مراجعه به افراد آگاه و مطلTTع

برای راه یابی به حل مسئله و بهره گیری از تجارب و آگاهی دیگران است.2

نقش مشورت در زندگی، نقشی اساسی است. تحقیقات تجربی نشان می دهTTد کTTه مشTTورت اگTTر مهم تTTرین نقش را در پیشTTرفت و اسTTتفاده بهینTTه از زنTTدگی نداشه باشد، دست کم می تواند یکی از بهترین نقشها را ایفا کنTTد. مشTTورت بTTه معنای عام و گسترده جریانی است که در همه اعصار برای همTTه افTTراد، مطTTرح بوده، اما در عصر ما با دامنه وسTTیع تTTری مطTرح اسTTت؛ زیTTرا تکنولTTوژی جدیTTد، انسان را با دشواریها و بن بست های متعددی رو به رو نمTTوده اسTTت. در دنیTTای امروز، زندگی بدون مشورت و مشTTارکت و هم فکTTری بTTا دیگTTران، امکTTان پTTذیر نیست. یک مثل چینی می گویTTد: »اگTTر می خTTواهی کTTاری را بTTه درسTTتی انجTTام دهی، با سه تن از سالخوردگان مشورت کن.« در فرهنگ و ادبیات فارسTTی نTTیز آمده است: »آن که بیشتر مشورت می کند کمتر دچار اشتباه می شTTود.« و بTTه

قول امریکاییها: »دو فکر، از یک فکر بهتر است«.

اهتمام قرآن به مشورت مشورت، ریشه قرآنی دارد. خداوند خطاب به رسول گرامی )صلی اللTTه علیTTه و آله( می فرماید: »در انجام دادن امور با مؤمنان مشورت و تبادل نظر کن.« نیز در وصف بندگان شایسته خود می فرمایTTد: »بنTTدگان شایسTTته، کارشTTان شTTور و مشورت کردن است.« از مهم تTTرین کارهTای پیTTامبران، هTTدایت و ارشTاد مTردم بود. پیامبران در سایه مشورت بTTا دیگTTران، سTTعی می کردنTTد مشTTکالت آنTTان را

برطرف کنند، اصالً در معنا و مفهوم دین مشورت و ارشاد، نهفته است.

مشورت در سیره معصومان )علیهم السالم( پیامبر )صلی الله علیه و آله( و ائمه اطهار )علیهم السالم( عالوه بر این که خTTود مشاور مردم بودند و پیوسته بTTه راهنمTTایی مTTردم می پرداختنTTد، بTTا دیگTTران نTTیز مشورت می کردنTTد؛ ماننTTد آن کTTه در بTTدر، پیTTامبر )صTTلی اللTTه علیTTه و آلTTه( این مسئله را که مسلمانان بجنگند یا نه، به مشTTورت گذاشTTت و بعTTد از آن کTTه رأی

اکثریت مبنی بر جنگیدن اعالم شد، تصمیم بر جنگ گرفت.

همچنین در مورد محل استقرار لشکر، نظر صاحب ابن منظTTر پذیرفتTTه شTTد کTTه می گفت: »گرچه این محل به دشمن نزدیک است؛ ولی در کنار آب است« و یTTا

3

در جنگ خندق به منظور محافظت از شهر، نظر سلمان مبنی بر حفTر خنTدق در اطراف مدینه پذیرفته شد و پیامبر )صلی الله علیه و آلTTه( دسTTتور فرمTTود تTTا در

اطراف مدینه، خندقی حفر کنند.

نظایر اینها بسیار است که رسول خدا و ائمه اطهار )علیهم السالم( در کارهTTا بTTا اصحابشان مشورت می کردند و امام رضا )علیه السالم( دربTTاره سTTیره رسTTول خدا فرمود: رسول خدا پیوسته با اصحابش در کار مشTTورت می کTرد سTTپس بTTر انجام دادن آن تصمیم می گرفت.« نTیز آن حضTTرت از پTدر بزرگTوارش حضTTرت موسی بن جعفر )علیه السالم( یاد می کند که وی می فرماید: »با این که دانش و آگTاهی دیگTTران قابTTل مقایسTTه بTTا دانش پTTدرم نبTTود، بسTTیار رخ می داد کTTه بTTا خدمتکار خانه به مشورت می پTرداخت و در پاسTTخ این سTTؤال کTه: آیTا بTTا چTنینفردی، مشورت می کنید؟! می فرمود: چه بسا خدا بر زبان او دری را بگشاید.«

شایان توجه است که پیامبر )صلی الله علیه و آله( و ائمه اطهار )علیهم السالم( خود، نیاز به مشورت با دیگران نداشته اند و مشورت آنها با دیگTTران بTTه منظTTور احترام و شخصیت دادن به مردم و رشد فکری آنان بوده است تTTا بTTه مشTTورت، عادت کنند و بدانند که مشورت بTTا دیگTTران، عیب نیسTTت و بTTه شخصTTیت کسTTی

لطمه وارد نمی آورد.

چرا مشورت می کنیم؟ جوانان و نوجوانان دوست دارند احساس کنند که افراد مستقل و آزادی هسTTتند. آنهTTا کوشTTش می کننTTد کTTه خودشTTان بتواننTTد از عهTTده حTTل مسTTائل برآینTTد، لTTذا کوشش هایی را که از سوی والدین و معلمان برای کمک به آنهTTا در انتخTTاب راه آینTده ارائTه می شTTود، نمی پذیرنTد. حس غTرور و اسTTتقالل طلTبی در جوانTان و نوجوانان، آنها را وادار می کنTTد کTه خTود بTTه تنهTTایی تصTTمیم بگیرنTTد. شکسTTت و

ناکامی جوانان و نوجوانان نیز اغلب در همین مسئله نهفته است.

فواید مشورت انسان، هر اندازه با تجربه و اهTTل دانش باشTTد، از مشTTورت بTTا دیگTTران بی نیTTاز نیسTTت. علی )علیTTه السTTالم( فرمTTود: »خردمنTTد، از مشTTورت دیگTTران بی نیTTاز

4

نیست.« بدیهی است که همه انسانها از نظر بهره هوشی، در یک سطح نیستند. حتی آنهایی که از بهره هوشی باالیی نیز برخوردارند، نسبت به افراد دیگTTر و در

تشخیص راه درست زندگی، عاجز و ناتوانند.

نکته مهم و قابل توجه این که هر کسی موضوعات و مسTTائل را از زاویTTه خTTاص خودش مورد بررسی قرار می دهد و این دیگران هستند کTTه مسTTائل را از ابعTTاد مختلف و گوناگون تجزیه تحلیل نموده و با شTTور و مشTTورت، مسTTئله را از همTTه ابعاد، مورد بررسی قرار می دهند. از این رو، عاقل ترین افراد، کسTTانی هسTTتند که در مشورت، بیش از دیگران اهتمام می ورزند. در مشTTورت، منTTافع بسTTیاری نهفته است که اگر بTTه صTTورت درسTTت و منطقی از آن اسTTتفاده شTTود، از بTTروز

بسیاری مشکالت، پیشگیری خواهد شد.

. مشورت و بهره گیری از عقل و خرد دیگران1

شعاع فکر و اندیشه دیگران راه آدمی را روشن می سازد و این روشنایی زمینه ساز خیر و سعادت انسان در زنTTدگی فTTردی و اجتمTTاعی می گTTردد. علی )علیTTه السالم( می فرمایTTد: »چTTراغ راه زنTTدگی را از پرتTTو نTTور کلمTTات و راهنماییهTTای دیگران بیفروزید.« در فراز دیگری از کلمات ایشان آمده اسTTت: »کسTTی کTTه بTTا دیگران مشورت کند، از خرد و تجTTارب آنهTا بهTTره منTTد شTTده، می توانTTد تصTTمیم

درست تری اتخاذ کند.«

. مشورت و دور اندیشی2

در برخی روایات، مشTTورت و رایTTزنی بTTا دیگTTران، نTTوعی دوراندیشTTی محسTTوب شده است. از رسول خدا )صTTلی اللTTه علیTTه و آلTTه( سTTؤال شTTد: »دور اندیشTTی

چیست؟« فرمود: »مشورت با افراد صاحب نظر و اندیشمند و پیروی از آن«.

5

معموالً در مواقع حساس و تصمیم گیریهای مهم - مانند انتخاب رشTTته تحصTTیلی، انتخاب همسTTر، شTTغل و برنامTTه کTTاری - جوانTTان بTTه تنهTTایی نمی تواننTTد تصTTمیم بگیرند؛ زیTTرا اطالعTTات و تجربTTه ای کTTافی در این خصTTوص ندارنTTد و اغلب تحت تأثیر احساسات و عواطف ناپایدار خود قTTرار می گیرنTTد. چTTه بسTTا ممکن اسTTت مسئله ای نزد آنها درست و منطقی به نظر آید اما در واقع، با شرایط فTTرهنگی و هنجارهTTا و اصTTول اعتقTTادی وی سTTازگاری نداشTTه باشTTد. در این گونTTه مTTوارد، مشورت و نظرخواهی از دیگران، نشانه واقع بینی و دور اندیشی فرد به حساب می آید و می تواند از تصمیم گیریهای عجوالنه و نسنجیده - که ریشه بسیاری از

شکست ها و ازدواجهای ناموفق در آن است - پیشگیری کند.

. مشورت و تقویت روحی و اعتماد به نفس3

این واقعیتی است که اگر انسان در مسیر زندگی کسی را نداشته باشد که با او تبادل نظر کند، احساس تنهایی و غربت خواهد کرد و در نتیجه، نمی توانTTد نقش و وظایف خود را با اعتماد و اطمینان کامل انجام دهد. شاید به همین دلیل است کTTه مشTTورت را نTTوعی پشTTتیبانی ذکTTر کTTرده انTTد: »مشTTورت کTTردن، پشTTتیبانی طلبیدن است.« در روایت دیگری از رسول خTTدا )صTTلی اللTTه علیTTه و آلTTه( آمTTده

است: »هیچ پشتیبانی مورد اعتمادتر از مشاوره نیست«.

روان شناسان معتقدند که تأیید و حمایت دیگران باعث تقویت اعتمTTاد بTTه نفس، افزایش سطح احترام بTTه خTTود و احسTTاس کارآمTTدی در فTTرد می شTTود. تجTTارب شخصی نیز نشان داده است که وقتی کاری را با مشورت دیگTTران خواسTTته ایم انجام دهیم، با اعتماد به نفس بیشتری، مطمئن بوده ایم کTTه در آن کTTار، موفTTق

خواهیم شد.

. مشورت، پیش گیری از پشتیبانی4

از دیگTTر فوایTTد مشTTورت، پیش گTTیری از نTTدامت و پشTTتیبانی اسTTت. علی )علیTTه السالم( فرمود: »کسی که مشورت می کند، پشیمان نمی شTTود.« رسTTول خTTدا )صلی الله علیه و آله( نیز فرمود: »آن که مشورت نکند، پشیمان خواهTTد شTTد.« مشورت باعث می شود انسان شناخت بهتری نسبت بTTه موضTTوع و راه و رسTTم

6

زندگی کسب نموده، بهترین گزینه را انتخاب کند.بنابراین مشورت همیشه مفیTTد و ارزشمند است. در مواردی که مشTTورت بTTه انتخTTاب درسTTت و مTTوفقیت آمTTیز منتهی شود، ارزش و اهمیت آن بر کسی پوشیده نیست، حتی اگTTر بTTه خطTTا هم منجر شود، بTTاز هم ارزشTTمند اسTTت؛ زیTTرا فTTرد بTTه تکلیTTف و وظیفTTه خTTود - کTTه مشورت و رایزنی با دیگران است - عمل نموده، لذا در نزد خدا و خلTTق، معTTذور خواهد بود. چنان که امام کاظم )علیه السالم( می فرماید: »کسی کTTه مشTTورت کند و کاری را انجام دهد اگر اثر مفید همراه داشت، مورد ستایش دیگران واقTTع می شTTود و همTه از او تعریTف و تمجیTTد می کننTد و در صTورتی کTTه بTTا شکسTت مواجه شTTود، دیگTTران الاقTTل او را مTTورد سTTرزنش قTTرار نمی دهنTTد.«؛ زیTTرا اینتصمیم، فردی نبوده و دیگران نیز به نحوی در تصمیم گیری وی شریک بوده اند.

هر کاری که انسان انجام می دهد و هر تصمیمی که می گTTیرد، در واقTTع، نTTوعی ساختن و تأسیس کردن اسTTت. ازدواج، تأسTTیس بنTTای خTTانواده اسTTت و انتخTTاب شغل و رشته تحصیلی، ساختن آینده. آسیب ها و بحرانهایی کTTه در زنTTدگی و بTTه خصوص به جوانان امروزی رو می آورد، عوامل تهدیTTد کننTTده ای هسTTتند کTTه بTTه راحتی می توانند عشق را به کینTTه و نفTرت، و کTانون گTرم خTانواده را بTه جهنم

سوزان اختالفات و درگیری یا با تالق تنهایی و سکوت تبدیل کنند.

ریشه بسیاری از شکست ها، طالقها تأسفها و نارضایتی از زندگی بTTر می گTTردد به انتخابهای نسنجیده که بدون مشورت بزرگ ترها صورت گرفته و باید یک عمر نتیجه تلخ آن را چشید. اما بTا مشTورت خیTTال انسTTان راحت اسTTت. رسTTول خTدا )صلی الله علیه و آله( فرمود: »مشورت، عامل آرامش بخش در برابر سرزنش

ها و آسیب پذیریهاست.«

. مشورت و موفقیت در زندگی5

عوامل بسیاری چون تالش، پشتکار، توکل به خTTدا، نظم و برنامTTه ریTTزی و بهTTره مندی از هوش و سالمت جسمی و روانی در پیشTTرفت و مTTوفقیت انسTTان نقش دارند. اما یکی از عواملی کTه نمی تTوان نقش آن را نادیTده گTرفت، مشTورت و استفاده از تجارب و اندوخته های دیگران اسTTت. طی یTTک بررسTTی کTTه در سTTال

م صورت پذیرفت، آشTTکار شTTد آن دسTTته از افTTرادی کTTه در برنامTTه هTTا و19847

تصمیم گیریهای خTود، مشTورت می کردنTد، بسTیار سTریع تTر از افTرادی کTه بTه مشورت اهمیت نمی دادند، پیشرفت نموده اند. در روایات نTTیز آمTTده اسTTت کTTه مشورت با دیگران، بTTاعث می شTTود کTTه توفیTTق الهی نصTTیب انسTTان گTTردد و در کارها موفق تر و عاقالنه تر عمل کند. رسول خدا )صلی الله علیه و آله( فرمود: »کسی که می خواهد کاری انجام دهد و در مTTورد آن بTTا فTTرد دینTTداری مشTTورت

کند، خداوند او را به آنچه بهترین است، موفق می دارد.«

آیا در هر کاری باید مشورت کرد؟ اهمیت و نقش و کاربردی کTTه مشTTورت در مTTوفقیت جوانTTان دارد، بTTه این معنTTا نیست که در هر کاری و قبل از هر اقدام دیگری باید مشورت نمTTود و هTTر آنچTTه که دیگران گویند، به کار بسTTت. همTTان گونTTه کTTه تصTTمیم گTTیری بTTدون مشTTورت خطرناک است و ممکن است به شکست منجر شود، مشورت بیش از انTTدازه و انتظار این که در هر کاری دیگران ما راهنمTTایی کننTTد نTTیز بTTه وابسTTتگی و سTTلب اعتماد به نفس منجر خواهد شد. بنابراین، مشورت، همیشه و در هر کاری بدون آن که خود فرد درباره آن بیندیشد و تفکر کند، مطلوب و شایسTTته نیسTTت. بایTTد در تصمیم گیریهای مهم و برنامه های کالن، مشورت نمود؛ اما در مسائل جTTزیی لزوما وظیفه نTTداریم کTTه مشTTورت کTTنیم، بلکTTه می تTTوانیم بTTا اندیشTTه و تفکTTر و

اندوخته ها و تجربه های شخصی مان راه درست را برگزینیم.

استخاره، مشورت با خداست بسیار اتفاق افتاده است که پس از تفکر و مشورت، باز هم در تردیTTدیم و تTTوان تصمیم قاطع را در خود نمی بینیم. در این گونه موارد که حالت شک و دو دولی، انسان را عذاب می دهد توصیه شده است کTTه بTTه مشTTورتی دیگTTر دسTTت زنیم؛ ولی این بار با عقل بی نهایت یعنی خداوند، که بر نیک و بد بندگان آگTTاه اسTTت و خیر همگان را می خواهد. این نوع مشورت همTTان چTTیزی اسTTت کTTه در فرهنTTگ

دینی »استخاره« نامیده می شود.

8

بد نیست به این نکته اشاره کنیم که استخاره بی مورد و بیش از اندازه، قTTدرت تصمیم گیری و اعتماد به نفس را در انسان تضعیف می کند. افTرادی کTه عTادت کTرده انTTد در انجTTام هTTر کTTاری متوسTTل بTTه اسTTتخاره شTTوند، بTTدون آن کTTه خTود بیندیشند و با دیگران درباره آن کار به مشورت و تبادل نظر بپردازنTTد، بTTه مTTرور

زمان، به وسواس و ناتوانی در تصمیم گیریهای خود مبتال خواهند شد.

تفکر، مشورت، تصمیم گیری قبل از آن که با دیگران مشورت کنیم، ابتدا باید خودمTTان دربTTاره موضTTوع مTTورد نظر از زوایای مختلف به تفکر بپردازیم، و با توجه به تواناییها و امکانTTاتی کTTه در اختیار داریم، ابعاد مثبت و منفی هر یک از برنامه ها را فهرست کنیم. به عنTTوان مثال، از میان چندین رشته تحصیلی یا شغل، ابتTTدا بایTTد ابعTTاد مثبت و منفی هTTر یک را با توجه به تواناییها و امکانات و شرایطمان ارزیابی نموده، آنچTTه را کTTه بTTا شرایط ما بیشتر همخوانی دارد، به عنوان بهترین گزینه و اولTTویت اول، در نظTTر بگیریم. بنابراین گام آغازین در هر تصمیم گیری، تفکر و سعی و تالش خود فTTرد

است. پس از آن، نوبت مشورت با افراد خردمند و با تجربه فرا می رسد.

با چه کسانی مشورت کنیم؟ هر کسی شایسته مشورت و نظرخواهی نیست، اگر بخواهید تجارت کنید قطعTTا مشورت با »دایی جان« که اطالعاتی در این زمینه ندارد، بی نتیجه خواهTTد بTTود. از آن جا که او شما را دوست دارد و نگران بر باد رفتن سرمایه تان است، فقط جنبه های منفی کار را در نظر می گیرد و قادر بTه راهنمTایی شTما نیسTت. بیTان نقاط منفی و تأکیTTد روی زیانهTTای احتمTTالی، مTTا را نTTا امیTTد و در نهTTایت از اصTTل تصمیم منصرف می سازد؛ در حالی که یک کارشTTناس و یTTا آدم خTTبره می توانTTد

راهنمای خوبی برای ما باشد.

9

با چه کسانی مشورت نکنیم؟ الف - افراد غیر متخصص و بی تجربه؛ افرادی که تجربه و تخصص کافی ندارند،

به هیچ وجه نمی توانند مشاور خوبی برای ما باشند.

ب. افراد غیر متدین و کسانی که اسرار ما را فاش خواهند کنTTد؛ افTTرادی کTTه از تدین و تعهد کافی برخوردار نیستند، هیچ بعید نیست که روزی اسرار ما را فاش کنند و حرمت ما را بشکنند. از این رو باید سعی کTTنیم از مشTTورت بTTا این گونTTه

افراد، جدا پرهیز نماییم.

ج. افراد بدبین و منفی نگر؛ مشورت با آدم بدبین بسیار خطرناک است؛ زیTTرا او جز سیاهی، بدبختی و شکست، چیزی نمی بیند و صرفا افکار بدبینانه خود را بTTه شیوه نصیحت گونه به شما انتقال می دهد و باعث ناامیدی و سTTرخوردگی شTTما

پوشTه»خوشTبختی، شTادی و نشTاط، امTور مسTری1می شTود. بTه قTول ویکتTور هسTTتند، پس همTTواره سTTعی کن بTTا افTTراد گشTTاده رو، خوشTTبخت و خTTوش بین،

معاشرت و مشورت کنی.«

د. آدمهای الف زن؛ کسانی که در طول زندگی هیچ قدم مثبتی بTTرای خTTویش بTTر نداشته اند، چگونه می توانند در تصمیم گیریها راهنمای شما باشند و توصیه های مفید بکنند؟ از افرادی که پیوسته گذشته را نشخوار می کنند و دغدغTTه آینTTده را

ندارند، انتظار مشورت و راهنمایی نباید داشت.

اگر با آدمهای »الف زن« در مورد کاری مشورت کنی، بالفاصله می گوید: »آری مشکلی ندارد، من خودم چند بار این کار را کرده ام.« آن قTTدر مسTTئله را راحت و سTTهل الوصTTول جلTTوه می دهTTد کTTه شTTما را از چالشTTها و پیامTTدهای منفی آن موضوع، غافل می سازد، لذا بدون آمادگی اقدام به کاری می کنید که سTTرانجام

آن، شکست خواهد بود.

1 victior Poche

10

نتیجه گیری سهیم کردن همه مردم از هر گروه و جنس و هTTر پسTTت و مقTTام و تخصTTص، در امور کشور از اصول اولیه مشارکت مردمی است. سهیم شدن مردم در تصمیم گیری ها و مدیریت کال ن کشور و در مصTTداق کوچTTک تTTر در شTTهرها و روسTTتاها نمونه بارز یک جامعTTه مTTدنی اسTTت جامعTTه ای کTTه همTTه در آن خTTود را متعهTTد و مسوول می دانند ولی همان طور که همه واقفند، تمام آحاد مردم نمی توانند بTا اعمال نظر و بیان عقاید و افکار خود مورد مشورت قTرار گیرنTد، بنTابراین ال زم است مردم از بین خود افTTراد متعهTTد و پایبنTTد بTTه اصTTول و خTTبره ای را تعTTیین و

انتخاب کنند تا به نمایندگی از آنها در اداره کشور، شهر و روستا سهیم باشند.

مسلما اگر در اموری تصTTمیم گTیری هTTا از راه مشTTاوره و بررسTTی دیTTدگاه هTای افراد آگاه و صاحب نظر، انجTTام شTTود امکTTان دخTTالت و اعمTTال نظTTر و در نظTTر گرفتن منافع شخصی به کمترین حTTد خTTود می رسTTد چTTرا کTTه این فکTTر گTTروهی

است که بر تصمیم گیری ها اعمال می شود نه نظر شخصی.

11

برخورد اندیشه ها به صورت صTTحیح و تبTTادل افکTTار و عقایTTد متفTTاوت می توانTTد نارسایی ها و کاستی های تصمیم گیری فردی را از بین ببرد و اگر تصمیم گTTیری ها جمعی باشد، نظارت و بررسی در عملکرد تصTمیم گTیری هTا نTیز دقیTTق تTر و

موشکافانه تر خواهد بود و نتایج به دست آمده کامل تر و دقیق تر خواهد بود.

در کشور ما ایران که دارای نظامی اسال می و بر پایه اعتقTTادات دیTTنی و قTTرآنی است اهمیت ویژه نائل شدن برای مشورت و شورا کTTه اصTTل اسTTال می مTTا نTTیز هست، از ضروریات است و ال زم است دولتمردان برای حل بسیاری از مسTTایل اجتماعی، فرهنگی، سیاسTTی و اقتصTTادی و... بTTا افTTراد باصTTال حیت بTTه مشTTاوره

بنشینند و بهترین راهکارها را برگزینند.

منابع:.159( آیه 3. سوره آل عمران )1

.38( آیه 42. سوره شوری )2

.956، ص 3. تاریخ طبری، ج 3

.428، ص 8. وسائل الشیعه، ج 4

.442. تحف العقول، ص 5

.104. نهج البالغه، خطبه 6

.424، ص 8. وسائل الشیعه، ج 7

.104، ص 75. بحار االنوار، ج 8

. دونTTال ال و لین ام بTTروکس، هفت راز زنTTان موفTTق در مTTدیریت، ترجمTTه:9غالمرضا صالحی.

.35، ص 1381. مأوی، تهران: مؤسسه خدمات فرهنگی رسا، اول 1012