Kids And Study Hoofdstuk 2
-
Upload
aphroditje -
Category
Travel
-
view
208 -
download
0
Transcript of Kids And Study Hoofdstuk 2
Alles gaat zijn gewone
gangetje bij David en
Catherine.
Ze lezen…
… gaan naar hun
colleges…
… werken aan hun
papers…
… vertroetelen de kleine
Milo…
… en maken intussen
nog genoeg tijd om te
ontspannen…!
En dan is opeens het
grote moment
aangebroken…
“Kan jij het
geloven, schat… Onze
kleine jongen wordt al
een peuter…!”
“Moet je kijken, Milo‟tje! Al die kaarsjes! Zal mama die even voor je uitblazen?”,
spreekt Catherine haar zoontje toe, terwijl ze zich naar de kaarsjes buigt.
Ze zegt het niet tegen David, maar ze hoopt maar dat er snel een broertje of zusje voor Milo zal volgen…
Benieuwd gooit
Catherine even later
haar zoontje in de
lucht…
“Moet je kijken, David!”,
Roept ze verrukt uit
wanneer ze Milo weer
opvangt,
“Hij is helemaal een
kopietje van jou!”
Het eerste wat Catherine
doet, is Milo‟s kapsel
veranderen.
Catherine wil alle tijd
die ze niet in hun lessen
moeten stoppen nuttig
gebruiken, en begint
meteen met Milo‟tje te
leren praten.
“Toe Milo, zeg dan eens
„fles‟!”
Maar Milo weigert koppig
zijn mama na te zeggen.
Het is wel duidelijk dat
Milo een echt
vaderskindje is, want
David krijgt zijn zoontje
wel aan de praat!
“PAPA!”
“Ja! Papa! Flinke
jongen!”
En David heeft het hele
klusje dan ook snel
geklaard!
Na een paar uurtjes kan
Milo zo alle woordjes
nazeggen!
Catherine is intussen al
in bed gekropen, en
slaapt met een grote
glimlach om haar mond.
Ze vindt het leuk, dat
vader en zoon het zo
goed met elkaar kunnen
vinden.
“En nu moet Milo‟tje nog
op het potje!”,
zegt David vrolijk tegen
zijn zoontje.
“Potje!”,
kraait Milo hem
enthousiast na.
“Slaapwel, grote vent
van mij!”
“Sapewel, papa!”
Dan kruipt David ook in
zijn bed. Apetrots op zijn
zoon.
Maar de nacht is kort…
Dankzij Milo natuurlijk!
“PAPAAAAAAA!”
“Nee, schatje. Het is
mama deze keer. Zeg
eens „mama‟!”
“MAMA!”,
brabbelt Milo, en hij
drukt zich tegen
Catherine aan.
Ze heeft nog net de tijd
om haar zoontje uit zijn
bedje te halen en op de
grond te zetten…
… want dan moet ze
opeens heel snel naar de
wc spurten.
Met een pijnlijk gezicht
wrijft ze over haar buik.
“Zou ik… misschien
weer zwanger zijn???”,
vraagt ze zich hardop af.
David heeft nog niets in
de gaten van de
gedachten van zijn
vriendin.
Hij doet intussen een
poging om Milo te leren
lopen.
Maar Milo vindt dat
kruipen toch
makkelijker gaat!
En… bovendien is spelen
toch veel leuker!
Catherine is druk bezig
aan haar conditie te
werken.
Ze heeft nog een
lichaamspunt nodig voor
haar examens… en
bovendien weet ze dat
een eventuele
zwangerschap niet echt
bevorderend is voor haar
lijn…
Niet veel later moet ze
naar de les vertrekken.
Maar ze is net op
weg, als ze alweer een
vlaag van misselijkheid
voelt opkomen…
… en met haar hand
voor haar mond naar het
toilet te spurten!
“Bweurk! Gelukkig maar
dat David nog niks in de
gaten heeft! Die zou zich
toch alleen maar
ongerust maken!”
Maar David heeft wel
iets in de gaten…
“Hoe komt dat toilet nu
weer zo vies? Zou Cath
misschien…”
Milo amuseert zich
intussen kostelijk.
Hij heeft een eigen
tafeltje gekregen, en zit
smakelijk zijn pap op te
eten.
Voordat Milo naar zijn
bedje gaat, zet David
hem eerst nog even op
het potje.
Euhmmm… het ziet
ernaar uit dat Milo door
iemand wordt
aangemoedigd voor zijn
plasje…
Dan is Catherine er om
Milo‟tje in zijn bedje te
leggen.
En het is ook voor David
weer tijd om naar zijn
college te vertrekken!
Catherine heeft een
razende honger, dus gaat
ze een bord spaghetti
met pestosaus
klaarmaken.
Maar dan…
“Auw! Mijn buik!”
“Geweldig! Milo‟tje wordt
binnenkort grote broer!”,
roept ze, terwijl ze
verbaasd naar haar buik
kijkt.
Dan voelt ze haar maag
weer rommelen en doet
verder aan de
spaghetti, die ze meteen
naar binnen schrokt.
“En terwijl Milo nog
slaapt, kan ik rustig nog
even mijn puntje voor
schoonmaken halen…”
Wanneer Milo weer
wakker wordt, is David
ook weer thuis.
En hij wil er meteen
werk van maken om Milo
echt te leren lopen.
Nadat ze haar puntje
voor schoonmaken heeft
gehaald, gaat Catherine
slapen.
Ze heeft immers
vannacht haar examen…
David is nog helemaal
niet moe, maar barst wel
van de honger.
Hij maakt dan maar een
kommetje yoghurt voor
zichzelf klaar.
Nadat hij de yoghurt
heeft opgegeten, kijkt
hij de half afgewerkte
opdracht van Catherine
na.
“Het is maar voor de
goede zaak…”,
denkt hij, en hij
verbetert nog even snel
enkele foute
antwoorden.
Daarna belt hij het
kindermeisje op.
Ze moeten bijna na het
examen vertrekken, en
ze kunnen Milo‟tje toch
niet alleen laten.
Catherine komt snel de
trap afgestommeld.
“Dat is nu al de tweede
keer dat ik bij het
examen door mijn
wekker slaap!”,
foetert ze.
Het kindermeisje komt
net op tijd aan, en ze
verzekert David en
Catherine dat ze heel
goed voor Milo zal
zorgen.
Milo‟tje kijkt toch maar
even raar, wanneer die
vreemde vrouw hem uit
bed komt halen.
“Isse ni mama…”,
brabbelt hij.
“Nee, jongen. Ik ben
Sanne. Ik zorg even voor
je, tot je ouders terug
zijn.”
“Sanne.”,
mompelt Milo de naam
na,
“Ikke Milo.”
Na een paar uur komen
David en Catherine thuis
van hun examen.
Allebei met een dikke
tien, natuurlijk!
“Gefeliciteerd, liefje!”,
fluistert David in
Catherines oor,
“We zijn over naar ons
tweede jaar! Heeft de
baby je niks voor
gefluisterd, misschien?”