INWENTARYZACJA I EKSPERTYZA TECHNICZNA · I EKSPERTYZA TECHNICZNA ZABYTKOWEGO KOŚCIOŁA FILIALNEGO...

P R A C O W N I A A R C H I T E K T O N I C Z N A A P S Y D A J A K U B K I J E W S K I

ul. Koszalińska 37/3, 78-400 Szczecinek, NIP: 673-187-85-94

kontakt: tel. 512 187 238, e-mail: [email protected], www.apsyda.com.pl

INWENTARYZACJA

I EKSPERTYZA TECHNICZNA ZABYTKOWEGO KOŚCIOŁA FILIALNEGO P. W. ŚW. MAKSYMILIANA KOLBE

W RADACZU, WOJEWÓDZTWO ZACHODNIOPOMORSKIE, GMINA SILNOWO

WPISANEGO DO REJESTRU ZABYTKOW POD NUMEREM 338

LOKALIZACJA: RADACZ, dz. nr 68, obr. 0100 Radacz, gm. Borne Sulinowo

INWESTOR: Parafia Rzymskokatolicka p.w. M B Różańcowej w Parsęcku,

78-400 Szczecinek

OPRACOWALI:

mgr inż. arch. Jakub Kijewski mgr inż. Dariusz Kijewski

Szczecinek, październik 2014 r.

2

OPRACOWANIE ZAWIERA :

1. Podstawa opracowania

2. Przedmiot, cel i zakres opracowania

3. Opis przedmiotu opracowania

4. Określenie stanu technicznego przedmiotu opracowania

5. Analiza występujących zjawisk oraz określenie przyczyn ich powstania

6. Wnioski i zalecenia

7. Część graficzna - rysunki

8. Załączniki – dokumentacja fotograficzna

3

1. Podstawa opracowania.

1.1. Umowa z Inwestorem zawarta w dniu 05.07.2014 r.

1.2. Rozmowy przeprowadzone z przedstawicielami Inwestora

1.3. Kserokopie dokumentów dotyczących kościoła filialnego p. w. św. Maksymiliana

Kolbe w Radaczu otrzymane od Inwestora:

- Opinia konserwatorska, WOPSOZ w Koszalinie – mgr inż. arch. Andrzej Fijałkowski,

Diecezjalny Konserwator Zabytków ks. Henryk Koszper, 1998 r.

- Wykaz prac remontowych do przeprowadzenia przy kościele, WOPSOZ w Koszalinie

– mgr inż. arch. Andrzej Fijałkowski, Diecezjalny Konserwator Zabytków ks.

Henryk Koszper, 1998 r.,

- Protokół z wizji lokalnej przeprowadzonej w dniu 12.09.2001 r.,

- Prookół z okresowej kontroli konserwatorskiej stanu technicznego i wartości

użytkowej obiektu budowlanego, 30.09.2008 r.,

- Dane wyjściowe dla zakresu prac badawczych projektowych remontu

konserwatorskiego, inż. Eugeniusz Łangowski, 2009 r.

- Karta ewidencyjna zabytków architektury i budownictwa.

1.4. Odkrywki poszczególnych elementów budynku.

1.5. Oględziny poszczególnych elementów obiektu.

1.6. Mapa sytuacyjno-wysokościowa.

1.7. Obowiązujące przepisy oraz literatura fachowa.

2. Przedmiot, cel i zakres opracowania.

Przedmiotem opracowania jest określenie stanu technicznego kościoła filialnego p. w. św.

Maksymiliana Kolbe w Radaczu, w celu ustalenia stopnia degradacji poszczególnych jego

elementów, określenia stopnia zagrożenia obiektu oraz potrzeby i możliwości jego remontu

i częściowego odtworzenia. Zakresem ekspertyzy objęte są wszystkie elementy budynku

kościoła.

3. Opis przedmiotu opracowania.

Kościół filialny p. w. św. Maksymiliana Kolbe położony jest we wschodniej części wsi

Radacz w województwie zachodniopomorskim, wybudowany w 1774 roku.

Posadowienie na fundamentach z kamienia naturalnego. Grunty występujące w poziomie

posadowienia – piaski średnie i piaski grube.

Obwodowe ściany zewnętrzne nawy wzniesione w drewnianej konstrukcji szkieletowej z

wypełnieniem cegłą ceramiczną pełną, fachy otynkowane i malowane. Ściana północna

nawy częściowo murowana, otynkowana i pomalowana jak fachy konstrukcji szkieletowej.

Miejsce w którym ściana północna nie posiada szkieletu drewnianego stanowiło dawniej

połączenie nawy z przybudówką, w której znajdowała się loża kolatorska oraz krypta

kościoła. Ściana zachodnia wieży oraz dolne partie ściany północnej i południowej wieży

murowane z cegły ceramicznej nieotynkowane. Pozostałe ściany wieży o konstrukcji

szkieletowej z wypełnieniem cegłą ceramiczną pełną, fachy otynkowane i malowane.

4

Wewnętrzne ściany gr. ½ cegły – osłaniające obwodowe ściany zewnętrzne od wewnątrz –

wykonane współcześnie z cegły klinkierowej licówki, mają charakter dekoracyjny.

Wewnętrzna ściana dzieląca wieżę od nawy wykonana w drewnianej konstrukcji

szkieletowej, częściowo wypełniona cegłą ceramiczną pełną, z fachami otynkowanymi i

pomalowanymi, a częściowo ze szkieletem ażurowym.

Stropy między poszczególnymi kondygnacjami wieży drewniane, belkowe.

Strop nad nawą drewniany, belkowy stanowiący wraz z więźbą dachową jedną całość

konstrukcyjną.

Więźba dachowa nad korpusem nawowym wieszarowa, jednowieszakowa.

Dach części nawowej kryty cementową dachówką zakładkową, wieża pokryta blachą

ocynkowaną układaną „w karo”.

Stolarka okienna i drzwiowa drewniana.

Budynek kościoła wyposażony jest w instalację elektryczną.

4. Określenie stanu technicznego przedmiotu opracowania.

4.1. Przyjęte kryteria ogólne oceny i klasyfikacji technicznej stanu elementów

budynku

Lp

Klasyfikacja techn.

stanu zachowania

elementu

%

zużycia

elementu

Kryterium oceny

elementu

1

DOBRY

0 - 15

Element budynku ( lub rodzaj konstrukcji, wykończenia,

wyposażenia ) jest dobrze utrzymany, konserwowany,

nie wykazuje zużycia i uszkodzeń. Cechy i właściwości

wbudowanych materiałów odpowiadają wymaganiom

normowym. Wymagana jest konserwacja lub naprawa powłok

malarskich podkładowych i nawierzchniowych.

2

ZADOWALAJĄCY

16 - 30

Element utrzymany jest należycie. Celowy jest remont bieżący

polegający na drobnych naprawach, uzupełnieniach,

konserwacji, impregnacji.

3

ŚREDNI

31 - 50

W elementach występują uszkodzenia i ubytki nie

zagrażające bezpieczeństwu publicznemu. Celowy jest

częściowy remont kapitalny.

4

LICHY

51 - 70

W elementach występują ubytki z rozluźnieniem

poszczególnych elementów. Cechy i właściwości

wbudowanych materiałów mają ponadto obniżoną klasę.

Wymagany jest kompleksowy remont kapitalny lub wymiana

elementu.

5

ZŁY

71 - 100

W elementach występują duże uszkodzenia i ubytki, które

mogą zagrozić lub zagrażają dalszemu użytkowaniu.

Zahamowanie zagrożenia wymaga rozbiórki i wykonania

nowego elementu lub całego obiektu. W uzasadnionych

przypadkach zahamowanie zagrożenia może nastąpić drogą

kapitalnego remontu o bardzo dużym zakresie.

5

4.2. Fundamenty z kamienia na zaprawie wapiennej, częściowo glinianej, spoinowane

zaprawą cementową. Brak spękań i ubytków kamienia. Miejscowe ubytki zaprawy

między kamieniem - stan zadowalający.

4.3. Ściany zewnętrzne nawy, o konstrukcji drewnianej szkieletowej z wypełnieniem

murem z cegły ceramicznej, od zewnątrz szkielet widoczny, a murowane pola

otynkowane i pobiałkowane; od wewnątrz mury uzupełnione do grubości

elementów drewnianych wyprawą sporządzoną z mieszaniny gliny i słomy gr. 7

cm., następnie całość (pola murowane łącznie ze szkieletem drewnianym)

wykończona tynkiem glinianym gr. 3 cm. i pomalowana. Ściany obwodowe nawy o

wysokości 518 cm. wykazują w węgłach odchylenia od pionu sięgające 19 cm. Stan

techniczny zróżnicowany:

a) ściana zachodnia nawy, przylegająca do wieży – stan zły. Wszystkie elementy

drewniane (podwaliny, oczepy, słupy, rygle i zastrzały) uległy całkowitej

degradacji. Po stronie północnej ściany, w konstrukcji szkieletu brakuje

odcinka słupa nr S1 oraz rygli nr R1 i R2 (patrz inwentaryzacja). Miejsca po

tych elementach uzupełniono murem z cegły i otynkowano. Część elementów

szkieletu zakryto deskami, co poprawiło nieznacznie tylko wygląd elewacji, a

nie stan techniczny konstrukcji ściany. Murowane wypełnienia szkieletu

miejscami posiadają ubytki tynków, spoin i cegieł, w niektórych polach mury

są luźne i wychylają się z konstrukcji fach na zewnątrz budynku.

b) ściana północna, szachulcowa, w części zachodniej uległa zniszczeniom

podobnym jak opisywane wyżej (stan zły), w dolnych partiach części

zachodniej, pod fachami ściana posiada konstrukcję murowaną znajdującą się w

złym stanie technicznym – odpadające tynki, rozluźnione i popękane cegły;

środkowa i wschodnia część ściany północnej o konstrukcji murowanej w

miejscu dawnego połączenia nawy z lożą kolatorską - stan średni;

c) ściany trójbocznego prezbiterium od strony wschodniej kościoła wykonano

w konstrukcji szkieletowej. Drewniane elementy fach znajdują się w różnym

stopniu degradacji – od średniego poprzez lichy do złego włącznie. Najgorszy

stan techniczny posiadają podwaliny, oczepy i elementy graniczące ze stolarką

okienną. Część podwalin została wymieniona na nowe. Wypełnienia (mury)

fach miejscowo nie posiadają tynków zewnętrznych, występują także ubytki

spoin między cegłami, a także luźne cegły – stan murów lichy;

d) ściana południowa, szkieletowa, posiada stan zachowania poszczególnych

elementów podobny do stanu zachowania ścian prezbiterium. Najgorszy stan

techniczny posiadają podwaliny, oczepy i elementy graniczące ze stolarką

okienną i drzwiową, a także na połączeniu ściany południowej z zachodnią.

Mury fach posiadają ubytki tynków, ubytki spoin między cegłami oraz luźne

cegły;

4.4. Wewnętrzne ściany nawy o grubości 12 cm. wykonane współcześnie (ok. 1980

roku) z cegły klinkierowej na betonowym fundamencie, do dnia dzisiejszego nie

wykończone – brak spoinowania zewnętrznego.

6

4.5. Ściany wieży:

a) murowane z cegły ceramicznej (ściana zachodnia – frontowa, północna i

południowa) o różnych grubościach od 25 cm do 53 cm, tynkowane od

wewnątrz, na zewnątrz cegła licówka, liczne ubytki w zewnętrznych warstwach

cegieł oraz w spoinowaniu. Stan średni. W poziomie 2 i poziomie 3

(kondygnacje) wieży znajdują się otwory okienne z zewnętrznymi

podokiennikami wykonanymi z cegieł. Stan techniczny podokienników jest zły.

Występują w nich duże uszkodzenia i ubytki cegieł, cegły pozostałe w

podokiennikach są słabo zamocowane ze względu na niepełne, zwietrzałe i

rozluźnione spoiny;

b) ściany ryglowe stanowiące część ściany północnej, część ściany południowej

oraz ścianę wschodnią wieży. W górnych partiach wieży ściany ryglowe

stanowiące ściany zewnętrzne, w dolnych partiach wieży, na połączeniu z nawą

kościoła przechodzą w ściany wewnętrzne. Podobnie do ścian ryglowych nawy,

poszczególne elementy drewniane konstrukcji szkieletowej uległy korozji w

różnym stopniu – znajdują się tu elementy w stanie technicznym średnim,

lichym, a także złym. Brakuje także ważnego elementu konstrukcyjnego w

poziomie 2 wieży – rygla w ścianie północnej (oznaczonego nr. R3 – patrz

inwentaryzacja). Brak opisanego rygla spowodował obsunięcie się położonego

wyżej zastrzału i w konsekwencji wychylenie od pionu w kierunku północnym

wyższych poziomów wieży. Murowane wypełnienia drewnianej konstrukcji

szkieletowej posiadają ubytki tynków, ubytki spoin między cegłami oraz luźne

cegły, niektóre pola posiadają luźne mury, które wychylają się z konstrukcji

fach na zewnątrz szkieletu;

4.6. Słupy i podciągi stalowe. Dwa wewnętrzne słupy w nawie, usytuowane pod

wschodnią ścianą wieży, wykonano jako drewniane, o przekroju ośmiokątnym,

oparte 15 cm. pod powierzchnią cementowej posadzki na fundamencie z

pojedynczego kamienia. Słupy wykonane z jednego kawałka drewna równe

wysokości nawy, przechodzące przez podłogę empory w specjalnie do tego celu

wyciętych otworach. W poziomie stropu nad nawą (stropu między poziomami 1 i 2

wieży) na słupach oparte są stalowe podciągi wykonane z belek 2 x dwuteownik

180. Podciągi, jednym końcem opierają się na słupach, drugim zakotwione są w

ścianach murowanych wieży (północnej i południowej). Na podciągach opierają się

belki stropu nad nawą oraz znajdujące się powyżej szachulcowe ściany wieży. Stan

techniczny drewnianych słupów lichy, stalowych podciągów średni.

4.7. Strop nad nawą drewniany złożony z belek stropowych o przekroju 20 x 24 cm. i

rozstawie od 80 do 110 cm. oraz nadciągu o przekroju 20 x 26 cm. Elementy nośne

stropu wraz z elementami więźby dachowej tworzą wieszarową całość

konstrukcyjną. Poniżej stropu, między belkami stropowymi, a ścianami

zamontowane są łukowe miecze jako konstrukcja pod nieistniejące już, kiedyś

bogato zdobione fasety. Na belkach stropowych ułożono podłogę z desek

niestruganych na styk gr. 30 mm., od spodu belek brak deskowania. Stan techniczny

elementów konstrukcyjnych stropu średni, miejscami lichy, kilka belek stropowych

7

- stan zły. Podłoga deskowa stan zły. 57 cm. pod wyżej opisanym stropem

podwieszono współcześnie kasetonowy sufit wykonany z listew drewnianych i

sklejki, a nad prezbiterium sufit z desek. Sufit podwieszany poprawia estetykę

kościoła, zakrywając zniszczony sufit pierwotny.

4.8. Stropy wieży między wszystkimi poziomami drewniane, belkowe z podłogami

drewnianymi z desek gr. 30 mm. które stanowią jednocześnie sufity. Wszystkie

belki stropowe zakotwione w murach ceglanych bez izolacji. Stan techniczny belek

stropowych zróżnicowany: nad poziomem 1 i 2 stan średni, nad poziomem 3 lichy i

zły. Strop nad poziomem 3 nie posiada podłogi, a jego elementy konstrukcyjne

stanowią jednocześnie podstawę konstrukcji dachu (hełmu) wieży kościoła.

Końcówki belek posiadają ubytki drewna, noszą ślady zawilgoceń i wykazują

pionowe przemieszczenia. Jedna z belek stropowych nad poziomem 3 wieży

oznaczona w inwentaryzacji jako BS1 uległa całkowitemu zniszczeniu, przez co

opierające się na niej słupy niosące znajdujące się nad nimi elementy dachu doznały

pionowego przemieszczenia, a co za tym idzie hełm wieży odchylił się od pionu w

kierunku zachodnim. Stan techniczny wszystkich podłóg (sufitów) zły.

4.9. Konstrukcja dachu nawy drewniana, wieszarowa, jednowieszakowa o czterech

pełnych dźwigarach składających się z krokwi, jętek, belek, mieczy, wieszaków i

zastrzałów. Niektóre końcówki krokwi na połączeniu z belkami stropowymi

uszkodzone. Stan techniczny więźby dachowej średni. Kilka krokwi stan zły.

Odnotowano ubytek w pełnym dźwigarze W5 – dźwigar ten nie posiada zastrzału nr

Z1 od strony północnej (patrz inwentaryzacja).

4.10. Konstrukcja dachu (hełmu) wieży drewniana. Podstawę (podwalinę)

konstrukcji wieży stanowi belkowy strop nad 3 poziomem kondygnacyjnym wieży

(patrz pkt 4.8. niniejszego opracowania). Pozostałe elementy konstrukcyjne hełmu

wieży, szczególnie ich końcówki, posiadają ubytki substancji, noszą ślady

zawilgoceń, działania grzybów i owadów. W dolnej części konstrukcji hełmy

brakuje elementu stężającego ST1 (patrz inwentaryzacja). Deskowanie pod

pokryciem dachowym miejscami spróchniałe i zawilgocone. Wieża odchyla się od

pionu w kierunku północno-zachodnim. Stan techniczny hełmu (dachu) wieży – zły.

4.11. Pokrycie dachowe:

a) nad częścią nawową - dachówka zakładkowa na łatach drewnianych, liczne

ubytki, nieszczelności, przemieszczenia w różnych kierunkach – stan zły.

b) hełmu wieży – blacha ocynkowana układana w karo na deskowaniu, pokrycie

skorodowane z licznymi nieszczelnościami – stan zły.

Kościół nie posiada obróbek blacharskich rynien i rur spustowych.

4.12. Schody prowadzące z poziomu 0 wieży na emporę oraz łączące poziomy 1 –

2 i 2 – 3 drewniane, jednobiegowe drabiniaste – ze względu na małe przekroje

zastosowanych elementów konstrukcyjnych i zużycie drewna – stan zły. Drabina

umożliwiająca dostęp z poziomu 3 na podstawę hełmu drewniana – stan zły.

Stopnie schodowe przed wejściem głównym od strony zachodniej oraz przed

wejściem bocznym od strony południowej kamienne – stan techniczny średni.

8

4.13. Elementy wykończeniowe i wyposażenie:

a) posadzki i podłogi – w nawie posadzka cementowa na podbudowie z gruzu

ceglanego i betonowego oraz podsypce z pospółki, wykonana współcześnie.

Widoczne nierówności i pęknięcia – stan średni. Na emporze podłoga biała,

drobne ubytki, ślady działalności szkodników drewna – stan lichy. Stan

techniczny podłóg na wyższych kondygnacjach (poziomach) kościoła opisano

w punktach 4.6. oraz 4.7. niniejszego opracowania;

b) tynki i okładziny wewnętrzne – stan techniczny tynków wewnętrznych nawy i

wieży opisano w punktach 4.3. oraz 4.5. a i b; ściany empory pokryte

współcześnie boazerią drewnianą;

c) tynki i okładziny zewnętrzne – rodzaje i stan techniczny wykończeń

zewnętrznych kościoła opisano w punktach 4.3. oraz 4.5. a i b;

d) stolarka drzwiowa – główne drzwi wejściowe do kościoła, u podstaw wieży

po stronie zachodniej drewniane, dwuskrzydłowe, płycinowe z naświetlem

dopasowanym do łuku gotyckiego – stan zadowalający; drzwi wejścia

bocznego w ścianie południowej oryginalne zabytkowe, jednoskrzydłowe,

płycinowe z poszyciem zewnętrznym z desek zamontowanych w „karo” – stan

zły – w chwili obecnej zwichrowane, zamknięte są na stałe, poszczególne

elementy skrzydeł i ościeżnicy popękane z licznymi ubytkami, rozluźnione

między sobą; drzwi wewnętrzne oddzielające nawę od wieży – drewniane,

płycinowe, dwuskrzydłowe, wykonane współcześnie – stan zadowalający;

e) stolarka okienna – drewniana, wtórna wykonana i obsadzona współcześnie; w

nawie okna stałe – stan zły; na wszystkich kondygnacjach wieży w otworach

brakuje okien, niektóre z nich są zamknięte drewnianymi okiennicami (stan

średni), a część jest zabezpieczona blatami z desek.

f) dzwon – do dnia dzisiejszego zachował się jeden dzwon umieszczony na

specjalnej konstrukcji drewnianej wykonanej i przygotowanej pod trzy dzwony

i opartej na stropie w poziomie 3 wieży kościelnej. Nie uzyskano informacji na

temat zaginionych dwóch dzwonów;

g) zegar - do dnia dzisiejszego zachowała się tylko stalowa tarcza zegara,

skorodowana i podziurawiona przez kule z broni palnej, brak mechanizmu

zegarowego;

h) balustrada empory – drewniana , płycinowa, od strony nawy obłożona sklejką

zdobioną kwadratami z listew drewnianych – stan średni.

4.14. Instalacje:

a) instalacje elektryczne – stan zły;

b) instalacje odgromowe – stan zły.

5. Analiza występujących zjawisk oraz określenie przyczyn ich powstania.

9

Zjawiska powodujące degradację poszczególnych elementów obiektu (zarówno

konstrukcyjnych jak i wykończeniowych), a co za tym idzie całego budynku, to głównie

uszkodzenia biologiczne i mechaniczne. Biologiczne dotyczą przede wszystkim elementów

drewnianych natomiast mechaniczne elementów budowli wykonanych na bazie minerałów –

kamień, cegła, beton, zaprawa.

Szkody biologiczne występujące w budynku kościoła:

a) wywołane przez szkodniki:

- spuszczel pospolity;

- kołatek;

b) wywołane przez grzyby:

- grzyb domowy;

- zgnilizna modra.

Szkody mechaniczne występujące w budynku kościoła to głównie rozsadzanie struktury

elementów nasączonych wodą przez mróz, ale też dewastacja mienia przez człowieka.

Korozja biologiczna i mechaniczna spowodowała nieodwracalne zmiany w strukturze oraz

we właściwościach fizycznych i chemicznych drewna oraz murów.

Praktycznie wszystkie elementy drewniane kościoła są w większym lub mniejszym stopniu

porażone korozją biologiczną, a mury uległy i nadal ulegają korozji mechanicznej,

niszczącej ich strukturę poprzez zamarzanie zawilgoconych fragmentów.

Drewno przeznaczone na budowę kościoła mogło być przywiezione w stanie porażenia

owadami lub zostać porażone w czasie budowy albo po jej zakończeniu. Bez względu na

czas i miejsce porażenia owadami, nigdy z tym zjawiskiem nie walczono i dlatego

przyniosło ono znaczne straty w jakości i wytrzymałości drewna.

Jednym z najważniejszych czynników sprzyjających rozwojowi grzybów jest wilgoć, a tej w

historii kościoła nie brakowało. Już sama konstrukcja „muru pruskiego” powoduje

zaciąganie wilgoci przez drewno na styku z murem – dawniej nie było zwyczaju

odizolowywania konstrukcyjnych elementów drewnianych od kontaktu z elementami

murowanymi, co jest niezgodne ze współczesną sztuką budowlaną. Podobna sytuacja panuje

w stropach wieży. Wszystkie belki stropowe zakotwione są w ścianach ceglanych wieży bez

izolacji, drewno bezpośrednio przylega do murów Przyniosło to znaczne straty w jakości

drewna. Jeszcze poważniejsze straty powstały na skutek nieszczelności pokryć dachowych

oraz błędów w odprowadzaniu poza budynek wód opadowych. Długotrwałe narażanie

elementów drewnianych na zamakanie poprzez miejscowe nieszczelności pokrycia

dachowego doprowadziło do rozwoju grzybów w elementach konstrukcyjnych więźby

dachowej, hełmu wieży, stropów i ścian, przyczyniając się tym samym do korozji drewna.

Brak rynien i rur spustowych powodowało rozpryskiwanie się strumieni wody spadającej z

okapów na grunt i ciągłe nawadnianie nisko położonych drewnianych elementów ścian

zewnętrznych – stąd zły stan techniczny podwalin i dolnych odcinków słupów.

Na zły stan techniczny kościoła jaki ma miejsce w chwili obecnej, ogromny wpływ miały

sposoby eksploatacji obiektu przez poszczególnych użytkowników.

10

Z dokumentów przedstawionych przez Inwestora (patrz punkt 1. Podstawa opracowania)

wynika, że w powojennej historii kościoła był on eksploatowany na różne sposoby w

zależności od potrzeb użytkowników, natomiast nie był poddawany naprawom,

konserwacjom i remontom. Z biegiem czasu pojawiały się tylko dokumenty opisujące co raz

gorszy stan techniczny obiektu i wykazy określające co raz większy zakres prac

remontowych do wykonania.

Działania, które podejmowano z myślą o poprawie stanu technicznego obiektu, ewentualnie

z myślą o zahamowaniu jego postępującej degradacji były nieprzemyślane, przeprowadzane

chaotycznie i bez znajomości tematu – nieprofesjonalne.

Istniejący strop belkowy nawy zakryto od spodu podwieszanym stropem wykonanym ze

sklejki i listew drewnianych. Poza wątpliwą poprawą estetyki nie zmieniło to stanu

technicznego elementów konstrukcyjnych, a zwiększyło ryzyko porażenia drewna korozją

biologiczną przez stworzenie doskonałych warunków do rozwoju grzybów i owadów. Brak

lub nieprawidłowa wentylacja poddaszy i przestrzeni wewnątrz dachowych wytwarza

gorącą i wilgotną atmosferę sprzyjającą rozwojowi grzybów i larw szkodników, a taką

niewentylowaną przestrzeń wykonano podwieszając drugi sufit.

Podobna sytuacja ma miejsce między zewnętrznymi ścianami szachulcowymi, a

dostawionymi od wewnątrz w odległości kilkunastu cm. wewnętrznymi ścianami z cegły

klinkierowej. Utrudnia to wentylację ściany zabytkowej, podczas gdy ruch świeżego

powietrza wentylującego elementy budowli, to najprostsza naturalna metoda walki z

grzybami. Poza tym wspomniana ściana wewnętrzna posiada dużą smukłość – grubość tylko

12 cm. przy wysokości sięgającej 4,70 m. i nie może być w żaden sposób traktowana jako

konstrukcyjna, a więc nie wnosząca nic do poprawy bezpieczeństwa konstrukcji pierwotnej

kościoła. Pod dużym znakiem zapytania jest również strona estetyki dostawionych ścian

klinkierowych. Sama cegła, która nie należy do wielce dekoracyjnych, a do tego brak

spoinowania dyskwalifikują ściany jako wystrój wnętrza budynku sakralnego.

Nietrafioną inwestycją było również wykonanie izolacji pionowej ścian fundamentowych

oraz drenaż opaskowy. Element konstrukcyjny kościoła, który najbardziej oparł się czasowi

i jest w najlepszym stanie technicznym z całej budowli, to właśnie fundament z kamienia, a

najbardziej potrzebna izolacja, to izolacja między fundamentem, a drewnianą podwaliną.

Fundamenty posadowione są 1,30 m. pod powierzchnią terenu na gruntach niespoistych, a

więc przepuszczających wodę, a poziom zwierciadła wody gruntowej znajduje się pod

poziomem posadowienia. Opisana sytuacja sprawia, że drenaż wokół kościoła jest

niepotrzebny, tym bardziej, że nie został wyprowadzony poza teren przyległy do kościoła.

6. Wnioski i zalecenia.

Ocena stanu technicznego obiektu

6.1. Na podstawie wykonanych odkrywek, oględzin, inwentaryzacji kościoła, opisu

stanu technicznego poszczególnych jego elementów (pkt. 4. niniejszego

opracowania), analizy występujących zjawisk oraz przyczyn ich powstania (pkt. 5.

11

niniejszego opracowania) należy stwierdzić, że stan techniczny obiektu jako

całości jest zły.

Obiekt został wybudowany w starych technologiach, następnie eksploatowany bez

wymaganych konserwacji i remontów przez kolejnych właścicieli, co doprowadziło

do obecnej sytuacji. Nastąpiła chwila, w której należy podjąć natychmiastową

decyzję co do dalszych losów obiektu i ewentualnie przystąpić do wykonania robót

budowlanych mających na celu ratowanie zabytku, w przeciwnym razie, po kilku

latach kościół bezpowrotnie ulegnie całkowitemu zniszczeniu, stwarzając przy tym

zagrożenie dla otoczenia.

Roboty zabezpieczające

6.2. Wyłączyć obiekt z użytkowania łącznie z przyległym terenem.

6.3. Wzdłuż istniejącego ogrodzenia (cokół i słupki z kamienia, przęsła drewniane) o

wysokości około 90 cm. postawić tymczasowe ogrodzenie zabezpieczające teren o

wysokości min. 150 cm., np. z siatki stalowej na słupkach drewnianych.

6.4. Na ogrodzeniu opisanym wyżej umieścić tablice ostrzegawcze informujące o

występującym zagrożeniu.

6.5. Zlecić uprawnionej firmie odłączenie obiektu od sieci elektroenergetycznej.

6.6. Zamontować w ścianie północnej wieży brakujący rygiel (oznaczonego nr. R3 –

patrz inwentaryzacja) w celu zahamowania procesu przechylania się wieży w

kierunku północnym.

6.7. Zamontować w podstawie hełmu wieży (strop nad poziomem 3) wzmocnienie

zniszczonej belki (oznaczonej nr. BS1 – patrz inwentaryzacja), na której opiera się

drewniany słup w celu zahamowania procesu przechylania się wieży w kierunku

zachodnim.

6.8. Zlikwidować wszystkie nieszczelności w pokryciach dachowych nawy i hełmu

wieży.

Postępowanie mające na celu przywrócenie świetności obiektu

6.9. W uzgodnieniu z wojewódzkim Urzędem Ochrony Zabytków w Szczecinie należy

wykonać dokumentację projektową remontu kościoła z ewentualnym odtworzeniem

północnej przybudówki z lożą kolatorską i kryptą.

Dokumentacja projektowa powinna zawierać:

- Projekt zagospodarowania terenu,

- Projekt architektoniczno-budowlany,

- Projekt wykonawczy,

- Projekt wnętrz,

- Specyfikacje techniczne wykonania i odbioru robót budowlanych,

- Szczegółowy kosztorys inwestorski.

6.10. Na podstawie sporządzonej dokumentacji należy uzyskać decyzję o

pozwoleniu na budowę.

6.11. Zgromadzić (zapewnić) środki na sfinansowanie inwestycji.

6.12. Przeprowadzić postępowanie przetargowe i wyłonić wykonawcę robót.

6.13. Zrealizować zadanie zgodnie z warunkami określonymi w decyzji

budowlanej, pod nadzorem osoby (osób) z odpowiednimi uprawnieniami.

12

Wytyczne projektowe – konstrukcyjne

6.14. Fundament kamienny wymaga drobnych napraw, uzupełnienia spoin i

konserwacji.

6.15. Ściany murowane nawy do rozebrania i ponownego wymurowania.

6.16. Ściany murowane wieży wymagają uzupełnienia ubytków w cegle oraz

ubytków spoin i konserwacji środkami hydrofobowymi.

6.17. Ściany szachulcowe nawy i wieży – po skuciu tynków zewnętrznych i

wewnętrznych oraz rozebraniu murów fach należy wymienić zniszczone elementy

drewniane lub ich fragmenty, uzupełnić brakujące i całe drewno zaimpregnować

preparatami chroniącymi przed grzybami, owadami i ogniem. Po tych zabiegach

uzupełnić mury fach oraz odtworzyć wyprawy wewnętrzne i zewnętrzne.

6.18. Wieszarowa więźba dachowa nawy, drewniana konstrukcja hełmu wieży oraz

stropy belkowe nawy i wieży wymagają wymiany zniszczonych elementów lub ich

fragmentów, uzupełnienia brakujących i zaimpregnowania preparatami chroniącymi

przed grzybami, owadami i ogniem.

6.19. Wszystkie schody drewniane występujące w obiekcie wymienić na nowe

zachowując ich charakter. Użyte drewno musi być nasączone preparatami jak do

impregnacji konstrukcji (patrz pkt 6.16. i 6.17. niniejszego opracowania).

6.20. Wszystkie deskowe podłogi na stropach drewnianych nawy i wieży trzeba

wymienić na nowe, spełniające aktualne standardy wytrzymałościowe, zachowując

ich charakter. Impregnacja drewna jw.

6.21. Wszystkie tynki do wymiany.

6.22. Rozbiórka istniejącej oraz projekt nowoczesnej instalacji elektrycznej z

osprzętem harmonizującym z wystrojem wnętrz i podziemnym zasilaniem.

6.23. Rozbiórka istniejącej oraz projekt nowoczesnej instalacji odgromowej.

6.24. Zły stan techniczny całego obiektu, brak możliwości dokładnego określenia

stanu technicznego jego poszczególnych elementów, a także dążność Inwestora do

przywrócenia dawnej świetności kościoła i zachowanie jej na długie lata, celowym

jest:

a) rozebranie wszystkich elementów budynku do fundamentu kamiennego;

b) remont i konserwacja fundamentu;

c) wnikliwa ocena stanu technicznego poszczególnych elementów uzyskanych z

rozbiórki;

d) usunięcie zniszczonych fragmentów lub całych elementów, mając za priorytet

odzyskanie jak największej ilości substancji zabytkowej;

e) uzupełnienie ubytków w poszczególnych elementach, w miejsce brakujących

wykonanie nowych elementów;

f) wybór technologii oraz konserwacja poszczególnych elementów;

g) budowa kościoła przy użyciu przygotowanych elementów jw. na

wyremontowanym fundamencie.

6.25. Alternatywnym rozwiązaniem jest wykonanie remontu kościoła bez

rozbierania całego obiektu, przy zachowaniu odpowiedniej kolejności wykonywania

robót. W tym wariancie więźba dachowa, konstrukcja hełmu wieży i konstrukcja

drewniana ścian szachulcowych pozostałyby na miejscu bez rozebrania i poddane

13

zabiegom renowacyjnym po uprzednim usunięciu pokrycia dachowego, tynków,

wypełnień fach.

6.26. Problemy związane z renowacją kościoła w Radaczu mają charakter

wielopoziomowy, w szczególności te które wiążą się z ochroną drewna

budowlanego. W takich przypadkach z pomocą przychodzi chemia budowlana. Aby

osiągnąć zamierzony cel, którym jest wzorowo i na trwałę wykonany remont

przedmiotowego obiektu, nieodzownym jest wybór i zastosowanie

najnowocześniejszych technologii do renowacji murów, elewacji, zwalczania

szkodników i renowacji drewna. Na międzynarodowym rynku chemii budowlanej

działa szereg firm oferujących sprawdzone systemy materiałów do naprawy,

ochrony i utrzymania wartości budowli. Wiodące z nich to Remmers, Schomburg,

czy firma Henkel z marką Ceresit.

Wytyczne projektowe - konserwatorskie

6.27. Usunięcie kasetonowego sufitu podwieszanego i zaprojektowanie

wykończenia stropu zabytkowego nawy.

6.28. Usunięcie wewnętrznych ścian nawy wykonanych z cegły klinkierowej oraz

usunięcie boazerii ze ścian empory i zaprojektowanie wewnętrznego wykończenia, i

wystroju ścian obwodowych.

6.29. Usunięcie istniejącego pokrycia z cementowej dachówki zakładkowej i

zaproponowanie pokrycia z dachówki karpiówki układanej w łuskę wg

najnowszych technologii.

6.30. Wymiana pokrycia dachowego hełmu wieży z blachy stalowej ocynkowanej

na analogiczne z blachy cynkowej układanej „w karo” lub z łupka kamiennego.

6.31. Rekonstrukcja oryginalnego opierzenia drzwi frontowych – zachodnich wraz

z odtworzeniem podziałów naświetla, uzupełnienie ubytków i konserwacja drzwi w

elewacji południowej, odtworzenie drzwi w elewacji wschodniej – w formie atrapy.

6.32. Rekonstrukcja tarczy zegarowej w wieży.

6.33. Demontaż, konserwacja, ponowny montaż oraz ewentualne uruchomienie

dzwonu – jednego jaki ocalał z trzech.

6.34. Usunięcie osłony balustrady empory wykonanej ze sklejki zdobionej

kwadratami z listew drewnianych oraz naprawa, uzupełnienie i rekonstrukcja

oryginalnej balustrady empory.

6.35. Odtworzenie stolarki okiennej z pierwotnymi podziałami i ruchomymi

skrzydłami – rozwieranymi i uchylnymi.

6.36. Odtworzenie północnej przybudówki (dawniej loża kolatorska i krypta) lub

zaprojektowanie konstrukcji szachulcowej w miejsce murowanej części ściany

północnej (połączenie przybudówki z nawą).

6.37. Zaprojektowanie nowych posadzek w nawie.

6.38. Zaprojektowanie w uzgodnieniu z Konserwatorem zabytków rynien i rur

spustowych oraz obróbek blacharskich.

OPRACOWAŁ:

mgr inż. arch. Jakub Kijewski mgr inż. Dariusz Kijewski

14

SPIS RYSUNKÓW :

RYS. NR:

Z1. PLAN SYTUACYJNY - MAPA ZASADNICZA

1. RZUT POZIOMU 0 - PRZYZIEMIE

2. RZUT POZIOMU 1 - EMPORA

3. RZUT POZIOMU 2 - PODDASZE

4. RZUT POZIOMU 3 - DZWONNICA

5. HEŁM WIEŻY

6. ELEWACJE PN. i ZACH.

7. ELEWACJE WSCH. i PD.

8. ELEWACJE - ROZWINIĘCIE ŚCIAN CHÓRU

9. PRZEKRÓJ A-A

10. PRZEKRÓJ B-B

11. PRZEKRÓJ C-C

12. PRZEKRÓJ D-D

13. PRZEKRÓJ E-E

SPIS FOTOGRAFII :

FOT. NR:

1 Widok elewacji zachodniej i południowej

2 Widok elewacji południowej

3 Widok elewacji południowej i wschodniej

4-6 Widok elewacji północnej - fragment

7 Widok od strony północno-zachodniej

8 Widok od strony południowo-zachodniej

9-10 Odkrywki fundamentu przy ścianie północnej

11 Nawa główna - widok na prezbiterium (chór)

12 Nawa główna - strona północno-wschodnia

13 Widok na emporę

14 Konstrukcja empory

15 Strop nad poziomem 1 wieży

16-17 Więźba dachowa - strona północno-wschodnia

18 Więźba dachowa - strona wschodnia

19 Więźba dachowa - strona północno-wschodnia

20 Więźba dachowa - strona południowo-zachodnia

21 Oparcie krokwii od strony północnej

22 Wieszak i dźwigar pełny

23 Więźba ponad jętkami - widok w kierunku wschodnim

24 Połączenie wieży z korpusem kościoła - poziom 2

25 Ściana południowa wieży - widok z poziomu 2 na poziom 3

26 Poziom 3 - dzwon

27-28 Podstawa hełmu

29 Konstrukcja podstawy hełmu - belka BS1

30-31 Połączenie belki z krokwiami hełmu

32 Konstrukcja hełmu

33 Północna ściana elewacji zachodniej widoczna od wenątrz

34 Oparcie podciągu stalowego na słupie i belek stropowych na podciągu

35-40 Przykłady korozji elementów drewnianych

1418

779

287

1523

2211

320

76

231

1081

391

17x21

17x21±0,00 +0,23±0,00

H=2,25

443

1750

2252

24

112

2252

2255

15

17

5324

4424

4424

4426

4824

5615

443

H=3,96

120

205

H=4,66

284.36

NAWAPOSADZKA BET.

320.47

CHÓRPOSADZKA BET.

prawdopodobniesłup drewniany


17x21

16.32

WESTWERKPOSADZKA BET.

H=2,44

490 120 471

388

391

1095

17x21 17x21

17x21

17x21

17x21

17x21

BB AC

C

DD

157059244426

1147 376

26 116 28 48 26 52 24 52 26 40 26 43 28 125 28 41 26 41 26 51 24 51 24 41 26 79 15

1131 376

1507

1806

1749

2441

2611

524

4324

4617

426

382

231

5334

053

216

231

446

216

A

793147

198

12 stopni

534 125 472

±0,00

189

-0,50

143205

2610

420

66

893

52 228

EE 397

203111 109

255

1725

217

251

274

269

265

DATA

INWENTARYZACJABUDOWLANA

10.2014

BRANŻA

Ul. Koszalińska 37/3, 78-400 Szczecinek, NIP: 673-187-85-94kontakt: tel. 512 187 238, e-mail: [email protected]

www.apsyda.com.pl


ADRES

TEMAT RYSUNKU

INWESTYCJA

mgr inż. Dariusz Kijewskimgr inż. arch. Jakub Kijewski

SKALA RYS. NR.

SPOR

ZĄDZ

IŁ:

1:50INW

ESTO

R: PARAFIA RZYMSKOKATOLICKApw. M B Różańcowej w PARSĘCKU,

78-400 SZCZECINEK

RADACZ, dz. nr 68 obr. 0100 Radaczgm. Borne Sulinowo

RZUT POZIOMU 0 - PRZYZIEMIE

INWENTARYZACJA I EKSPERTYZA TECHNICZNA ZABYTKOWEGOKOŚCIOŁA FILIALNEGO P. W. ŚW. MAKSYMILIANA KOLBE W RADACZU

1

1418

779

287

54 234

2211

320

76

231

216 136 138 120 165 127 1791081

223 102 464 130 1761095

143

111

134

137

109

145

391

±0,00

1147 376

8559292128250

1523

157059224442412824512612326

244 127 163 125 162 125 185

26 116 28 48 26 127 26 40 26 43 28 125 28 41 26 41 26 125 24 41 26 79 15

1131 376

1507

1806

1749

2441

2643

2745

2443

2446

17

443

1750

2252

24

112

2252

2255

15



388

231

446

216

443

426

382

231

5334

053

216

17

5324

4824

108

2648

2456

15

20X23 20X23 H=2,48

1.217.10

EMPORADESKI

B A

B ACC

D

1.16.49

WESTWERKDESKI

H=3,08

D

6726

6920

6726

65

75

196 38

+2,28+2,5263195

12 stopni

15 st

opni

E E

DATA


10.2014

BRANŻA


www.apsyda.com.pl


ADRES

TEMAT RYSUNKU

INWESTYCJA

mgr inż. Dariusz Kijewskimgr inż. arch. Jakub Kijewski

SKALA RYS. NR.

SPOR

ZĄDZ

IŁ:

1:50INW

ESTO

R: PARAFIA RZYMSKOKATOLICKApw. M B Różańcowej w PARSĘCKU,

78-400 SZCZECINEK


RZUT POZIOMU 1 - EMPORA


2

BB

AAC

C

20x2220x2121x22

20x21

1616

2039

920

wiąz

ar pe

łny16x16 16x25

16x16

20x20

23822029246

20x20

18x20

18x22

23x20

71 80 95382

119 66 102

D

80107

75 102

91 95 89 90 99 80 110 92 94 103 384

253 22 357 22 267 22 373

287

446

4136

441

1166

466

451

466

1149

438

2043

8

wiąz

ar pe

łny

wiąz

ar pe

łny

wiąz

ar pe

łny

wiązar pełny

wiązar pełny

21x21

16x16

+5,50H=250cm

W3 W6W2W1 W5W4 W7 W8 W9 W10 W11 W12

W13

W14

W15

W16

W17

W18

W19

W20W21W22W23W24W25W26W27W28W29W30W31

wiąz

ar pe

łny

W3179

hp=114

hp=108

15 st

opni

10 st

opni

122 61 32 20 52

287

D

R3

E E

DATA

SKALA RYS. NR.

1:50


10.2014

BRANŻA

RZUT POZIOMU 2 - PODDASZE


INWESTORPARAFIA RZYMSKOKATOLICKA pw. M B Różańcowej w PARSĘCKU, 78-400 SZCZECINEK

SPORZĄDZIŁ: mgr inż. Dariusz Kijewskimgr inż. arch. Jakub KijewskiSPORZĄDZIŁ:


www.apsyda.com.pl


ADRES

TEMAT RYSUNKU

INWESTYCJAINWENTARYZACJA I EKSPERTYZA TECHNICZNA ZABYTKOWEGO

KOŚCIOŁA FILIALNEGO P. W. ŚW. MAKSYMILIANA KOLBE W RADACZU

3

AA

DD

23x20

C BB

55157

55157

krokie

w 16

x20

słup 2

6x22

jętka

16x2

0

płatew

górn

a 18x

24pła

tew do

lna 16

x16

hp=83

4555

4110

044

5542

100100

dzwon

316

382

20x20

18x20

2084

2087

2080

2286

20

+8,06

hp=63

64130

82 130

92 64 122 20 81

215 225440

440

440

20x20

18x18

22x20

słup wbudowanywtórnie

słup wbudowanywtórnie

20x18

24x20

254

konstrukcjawsporcza dzwonu

2429

2272

2359

25

zastr

zał

cementowa dachówka zakładkowana łatach

18x2215x15

10x

400

3238

232

hp=80

38 78 63 36 20 82 20 82 21

63 124

C

hp=8

3hp

=83

hp=1

40

446

8141

5110

048

4184

25

25

Z1

EE

DATA

SKALA RYS. NR.

1:50


10.2014

BRANŻA

RZUT POZIOMU 3 - DZWONNICA





www.apsyda.com.pl


ADRES

TEMAT RYSUNKU



4

1

2

403

±0.00

+2.52

+5.54

+8.06

+12.30

+13.95

+16.60

+21.25

2-2

krokiew15x18÷40

słup 21x14x15x15x14

1-1

105

235

106

102235103

stężenie 16x16

belka 18x20

słup ośmioboczny

97

97

97

21662023206621

2166

2023

2066

21

487

126

235

125

446

125235126

487

440

1814320782014318

belka 22x22

murłata 18x20

krokiew15x18÷40

1886

2238

2274

2239

2087

18

BS1ST1

DATA

SKALA RYS. NR.

1:50


10.2014

BRANŻA

PRZEKRÓJ D-D





www.apsyda.com.pl


ADRES

TEMAT RYSUNKU



5

HEŁM WIEŻY

el.

ELEWACJA PÓŁNOCNA ELEWACJA ZACHODNIA

S1

R1

R2


www.apsyda.com.pl


SKALA RYS. NR.INWESTORPARAFIA RZYMSKOKATOLICKA pw. M B Różańcowej w PARSĘCKU, 78-400 SZCZECINEK



BRANŻA

TEMAT RYSUNKUADRES

DATA

10.2014

ELEWACJE PN. i ZACH.

1:100




6

ELEWACJA WSCHODNIA ELEWACJA POŁUDNIOWA


www.apsyda.com.pl





BRANŻA

TEMAT RYSUNKUADRES

DATA

10.2014

ELEWACJE WSCH. i PD.

1:100


INWESTYCJARADACZ, dz. nr 68 obr. 0100 Radacz

gm. Borne Sulinowo

7

ELEWACJA WSCHODNIA

DATA

SKALA RYS. NR.


10.2014

BRANŻA

1:100





www.apsyda.com.pl


ADRES

TEMAT RYSUNKU



8

ELEWACJE - ROZWINIĘCIE ŚCIAN CHÓRU

891

jętka 16x20

krokiew 16x20

płatew dolna 16x16

płatew górna 18x24

belki stropowe 18x24oczep 22x26 stężenia

sufit podwieszany ze sklejkina ruszcie drewnianym

klamry stalowena wiązarach W6 do W9

nadciąg 20x26438 20 432

1046

684

528

5524

325

320

255

-1.45

-0.15±0.00

+4.66

+5.23

+5.42 +5.50

+8.23

+10.78+10.90

DATA

SKALA RYS. NR.


10.2014

BRANŻA


www.apsyda.com.pl


ADRES

TEMAT RYSUNKU

INWESTYCJA

INWESTOR

SPOR

ZĄDZ

IŁ: mgr inż. Dariusz Kijewskimgr inż. arch. Jakub Kijewski

PRZEKRÓJ A-A

PARAFIA RZYMSKOKATOLICKApw. M B Różańcowej w PARSĘCKU,

78-400 SZCZECINEK 1:50



9

891

belki stropowe 18x24stężenia

sufit podwieszany ze sklejkina ruszcie drewnianym

płatew dolna 16x16

krokiew 16x20

zastrzał 26-36x20

płatew górna 18x24jętka 16x20

belka 16x20

zastrzał

oczep 22x26

nadciąg 20x26

miecz 16x18

słup - wieszak 26x22

Z1

438 20 432

5524

321

020

2320

255

1046

684

528

-1.45

-0.15±0.00

+4.66

+5.23

+5.42 +5.50

+7.60

+8.23

+10.78+10.90

DATA

SKALA RYS. NR.


10.2014

BRANŻA


www.apsyda.com.pl


ADRES

TEMAT RYSUNKU

INWESTYCJA

INWESTOR

SPOR

ZĄDZ




PRZEKRÓJ B-B



10

1

2

238

225

30

posadzka betonowa gr. 10cmna gruzie i pospólce

2 x dwuteownik 180

18x18 18x18

255

belka stropowa 20x24

brakujące kapitele

fundament kamienny- nieregularny blok o wymiarach ok. 40x60x15cm

R3

nadciąg 20x26

-1.45

-0.15±0.00

+4.66

+5.23

+5.42 +5.50

+8.06

+12.30

+13.95

+16.60

+21.25

DATA

SKALA RYS. NR.


10.2014

BRANŻA


www.apsyda.com.pl


ADRES

TEMAT RYSUNKU

INWESTYCJA

INWESTOR

SPOR

ZĄDZ




PRZEKRÓJ C-C



11

1

2

21x22

17x2117x21

403

249

329

93

249

3

20x23

21x21

16X25

±0.00

+2.52

+5.54

+8.06

+12.30

+13.95

+16.60

+21.25

2-2

krokiew15x18÷40

słup 21x14x15x15x14

1-1

105

235

106

102235103

stężenie 16x16

belka 18x20

słup ośmioboczny

97

97

97

21662023206621

2166

2023

2066

21

487

126

235

125

446

125235126

487

440

1814320782014318

belka 22x22

murłata 18x20

krokiew15x18÷40

1886

2238

2274

2239

2087

18

BS1ST1

DATA

SKALA RYS. NR.


10.2014

BRANŻA


www.apsyda.com.pl


ADRES

TEMAT RYSUNKU

INWESTYCJA

INWESTOR

SPOR

ZĄDZ






12

PRZEKRÓJ D-D

17x21 17x21

2 x dwuteownik 18020x23 20x23

18x18

20x21 20x22

16x25

16x16

belki stropowe 18x24

17x21

brakujący kapitel

21x22 21x21

17x21 17x2117x21

R316x16

BS1

ST1

Z1

±0.00

+1.87

+2.25

+2.52

+4.19

+4.66

+5.08

+5.50+5.54

+8.06


www.apsyda.com.pl





BRANŻA

TEMAT RYSUNKUADRES

DATA

10.2014

1:50




13

PRZEKRÓJ E-E

INWENTARYZACJA I EKSPERTYZA TECHNICZNA · I EKSPERTYZA TECHNICZNA ZABYTKOWEGO KOŚCIOŁA FILIALNEGO...

Documents

Transcript of INWENTARYZACJA I EKSPERTYZA TECHNICZNA · I EKSPERTYZA TECHNICZNA ZABYTKOWEGO KOŚCIOŁA FILIALNEGO...