HSE Life April 2011 NL
-
Upload
the-wat-group-bv -
Category
Documents
-
view
221 -
download
4
description
Transcript of HSE Life April 2011 NL
HEALTH, SAFETY & ENVIRONMENT MAGAZINE for Gas & Oil industry
It’s a
for the...small step
pagina 4
en meer...
In dit nummer:
THE MORNING CALL
14EEN VOORSCHOTOP DE EVOLUTIE
22
20
EVOLUTIEEen voorschot op de
Waar ligt nu feitelijk
de ‘competitive edge’ voor de
bedrijven die zich in Nederland met
de exploratie en productie van olie
en gas bezighouden? Het antwoord
ligt in het simpel stellen van de
zaken: zoals ze zijn en hoe ze
zouden kunnen zijn.
Jan-Willem van Hoogstraten
WISSELGESPREK18
ONT-BIJTNIET
26TRANSPARANTIE IS EEN GROOT GOED
28SAMMENWERKENIS EEN MUST
32
april 2011
HET GOEDE VAN EEN(NOODZAKELIJK) KWAAD
Voorwoord
De stap van nomadische jager-verzamelaar naar een agrarische samenleving is geen gemakkelijke geweest.
Het was dan ook geen vrije keuze, maar een noodsprong om de soort in stand te houden. Het vroeg wat aanpassings-
en inlevingsvermogen plus flexibiliteit. Structuur was nodig, een systeem met regels om die structuur in stand te
houden. Het werkte -met vallen en opstaan- en de mens wist het etiket ‘uitgestorven’ te ontstijgen.
Bij veel regels die wij nu als gemeengoed beschouwen, staan we zelfs niet meer stil. Toch volgen we ze, routinematig,
als een tweede natuur. Dat is maar goed ook, want nadenken kost immens veel tijd en energie. En die moeten we
niet besteden aan onbenulligheden, maar liever reserveren voor zaken die er werkelijk toe doen. Het heet: routine.
Doen wat je al duizenden keren eerder deed zonder daar nog bij na te denken. Ademen. Omdat het geen zin heeft.
Tanden poetsen. Niets toevoegt. Een trap oplopen. Niet gevraagd werd. Een werkvergunning lezen. Nooit echt
hoefde. Op het laatste moment nog een risico-analyse uitvoeren. Of misschien toch wel?
Regels. Ze komen van alle kanten en iedereen vindt en denkt er het zijne van. De eerste sociaal levende mens had
er al moeite mee. Wat dat betreft is er in tienduizend jaar weinig veranderd. Het zit in onze genen. Maar wat ook
in diezelfde genen verankerd ligt, is de drang om te overleven, de wens om aan het eind van een werkdag weer
gezond thuis te komen. Niet voor niets.
Namens de THE WAT GROUP
Pier van Spronsen
4
HARMONISERING
MACCHIAVELLI SCHREEF HET BEKENDE ‘VERDEEL EN HEERS’. MURPHY HAALDE DIKWIJLS ZIJN GELIJK IN RISICOVOLLE SITUATIES, VOORAL IN DE PETROCHEMISCHE INDUSTRIE. HET SLECHTSTE VAN DE BEIDE HEREN KOMT BIJEEN IN EEN VRAAG DIE IK IN MIJN JEUGD AL EENS HOORDE STELLEN: ‘ALS JE NU MOCHT KIEZEN, WAS JE DAN LIEVER DOOF OF BLIND?”
HET KAN ALLEMAAL ZOVEEL VRESELIJK VEEL EENVOUDIGER…
5
… want feitelijk is het vrij simpel. Alle maatschappijen willen exact hetzelfde: gas en/of
olie produceren. Ze doen dat allemaal met precies dezelfde middelen, volgens precies dezelfde
systemen, met precies dezelfde methodieken, onder precies dezelfde omstandigheden…
Jazeker, maar wel doen ze het allemaal nét even een pietsie anders en wel op die eigen,
oude/vertrouwde manier, die overigens ‘by far’ de enige juiste is. Waarom het dan anders zou
moeten? Zegt u het maar? U niet? The WAT Group wel!
HARMONISERINGHET KAN ALLEMAAL ZOVEEL VRESELIJK VEEL EENVOUDIGER…
6HSE HARMONISERING
Binnen de industrie valt de wens naar harmonisering van procedures en instructies met de regelmaat
van de klok, en dat al decennia lang. Tal van specialisten en hobbyisten hebben er -al dan niet
in werkgroepjesverband- hun hersens over gekraakt. Waarom is het dan toch nooit gelukt? Waar
ging het mis? Moeilijk. Of niet? Wie immers niet vanuit de keuken maar wat meer vanaf de zijlijn
meekijkt, weliswaar met de nodige kennis van zaken, prijst de ambitie, maar ziet tegelijkertijd de
hindernissen. Wat is er gaande?
7HSE HARMONISERING
Piet van Dam
HSE Improvement Manager Europa
NAM B.V.
Met open vizier de arena inEr zijn twee manieren om van A naar B te komen. De ene is om A pas te verlaten als met aan
twee honderd procent zekerheid grenzende waarschijnlijkheid duidelijk is waar B zich bevindt. Dat
kan even duren… De andere manier is een meer pragmatische. Wegwezen van A betekent op weg
naar ‘een B’. Waar ‘de beoogde B’ precies ligt, wordt gaande het traject naar die B duidelijk. Heel
belangrijker daarin: het afscheid van A dwingt om, actiever dan ooit, op zoek te gaan naar die B,
waar die ook moge zijn. Om, tijdens de rit, ‘toevallig’ op een hoger C-, D- of E-niveau terecht te
komen, is dan natuurlijk niet alleen mooi meegenomen, maar een pure verdienste bovendien.
EEN WIN-WIN-WIN VOOR INDIVIDUELE MAATSCHAPPIJEN,
DE OLIE-EN GAS INDUSTRIE EN DE AANNEMERS DIE ER VOOR WERKEN
“ “
Waar willen we nu echt naar toe?
Al die nieuwe wielen maken geen vehikel
HSE HARMONISERING
Ronald Pijtak
HSEQ Manager, Centrica Energy Upstream
ALS JE TOCH OP DIT FRONT IETS BEREIKEN WILT, DAN LIGT HET VOOR DE HAND DAT JE IETS OPZET
WAAR DE HELE INDUSTRIE IETS AAN KAN HEBBEN!“ “
8
In het genoemde geval: je kunt natuurlijk wachten tot alle spelers binnen de industrie het allemaal en helemaal met
elkaar eens zijn. Dat kan, zo blijkt telkens weer, wel even duren. Ook kun je gewoon beginnen. Actie! Lijn één of meer
gelijk redelijk gestemde zielen op en probeer vooral de overeenkomsten te vinden. Je stuit, bij die queeste, immers
vanzelf op verschillen. Maar dan blijkt dikwijls dat die niet eens zo heel groot zijn… Dat, met een paar druppels water
bij de wijn, een uitstekend compromis gevonden kan worden. En dat geeft een verrassend, bevreemdend gevoel.
Een openbaring? Bevrijding? Verlossing? In elk geval een goed verhaal, immers een evolutieve stap dichter bij een
onontkoombaar gegeven: consensus. Theoretische benaderd: ergens in alle chaos blijkt de perfecte structuur te zitten,
vaak zelfs een heel voor de hand liggende, even logisch als aannemelijk en toepasbaar.
Wat er van zij, ziedaar het vertrekpunt dat de The WAT Group voorstelde aan enkele van haar opdrachtgevers uit
de industrie. Een tien, twaalf jaar ervaring met bedrijfsspecifieke management systemen en dito procedures en
instructies lag daaraan ten grondslag. Plus de vraag van onze kant: kan dat nu niet eens wat reëler, wat menselijker?
Waarom toch zoveel moeite doen om aannemers iets wat linksom perfect kan, per se aanleren om rechtsom uit te
voeren? Waarom je inspannen om nieuw personeel, via weer een inductie, laten zien dat hetzelfde ook best iets
geïnterpreteerd kan, neen, bij ons moet worden? Waarom al die verschillend ingestoken op dezelfde bewustmaking
gerichte campagnes, nog afgezien van al hun benamingen? Kortom: waarom elke keer weer een wiel dan wel het wiel
uitvinden, met alle kosten, manco’s en hakken in het zand van dien?
HSE HARMONISERING9
Henk Weits
Health & Safety Supervisor
GDF SUEZ E&P Nederland B.V.
HARMONISATIE IS DE WEG VOOR VOORUITGANG.DIT KUNNEN WIJ ALLEEN TESAMEN REALISEREN.
HET IS AAN ONS OM DIE WEG IN TE SLAAN. “DARE TO CARE’’“ “
Concreter kan het (voorlopig) niet
Voorschot op een volgend niveau
HSE HARMONISERING10
In eerdere edities van HSE Life lichtten we al een tipje van de sluier op. Intussen zijn we, kernachtig zoals alleen
het Vlaams dat uitdrukken kan, ‘vollen bak vertrokken’. Centrica Energy Upstream en GDF SUEZ participeren in
deze opzet als voorlopers. NAM en TAQA hebben intentieverklaringen afgegeven om te volgen. Het eerste concrete
product: een dvd ‘Going offshore’, van huis naar de helihaven en naar het platform en terug. Inclusief de het heikele
onderwerp ‘Alcohol, Drugs & Medicijnen’. Met daarbij een opsomming van ‘hazards & risks’. En een kenschets van
de industrie en de manier waarop die HSEQ-events wil tackelen. Als uitsmijter: een hoofdstuk over attitude en
opstelling, over vertrouwen en respect, bewustzijn en verantwoordelijkheden. Als extra: inzet van HSE Life als overall,
overkoepelend communicatie medium, dat wil zeggen als informatieve ‘drager’ voor bedrijfsspecifieke ‘katernen’. De
NAM zal hiermee als eerste aan de slag gaan. Inderdaad, soms mag het best een onsje meer worden…
Even terug. De dvd ligt aan de basis van kant-en-klare introductiepakketten naar de verschillende niveau’s binnen de
organisatie, van VGWM-documentatie voor leidinggevenden én op werkvloer-niveau, platform-ontsluitende informatie
en intranettoepassingen. Hiertoe zijn speciale formats ontwikkeld, die eenvoudig volgens de huisstijlspecificaties van
elk participerend bedrijf ingevuld kunnen worden. Tenzij, zoals in de lijn der ontwikkelingen ligt, sprake wordt van een
universeel inzetbaar, afzenderonafhankelijk stramien. De voordelen van een door alle bedrijven universeel gehanteerde
stijl zijn evident…In dat verband spreekt de The WAT Group inmiddels al van realisatie van een ‘next level centralized
communication community’, alvast ‘UNIO’ genaamd. Maar daarover een volgende keer meer.
HSE HARMONISERING11
12
Vergeet de hink-stap, maak de sprongHet concept om tot harmonisering te komen, weerspiegelt de gemeenschappelijke praktijk van de participanten voor
wat betreft de grote lijnen zoals vervat in hun mission statements en beleidsvisies. De uitwerking is ter invulling,
immers -nog steeds- bedrijfsspecifiek en platformspecifiek. Over risico- en/of activiteitspecifiek willen we het hier
zelfs niet hebben. Deze onderwerpen lijken, gezien de milestones op dat vlak, al bijna gepasseerde stations. Met dank
aan NAM, overigens, voor het ter beschikking stellen van hun expertise aan collega-bedrijven om ook zo de door de
markt (lees: aannemers) gevraagde harmonisering op dat niveau gestalte te geven, horizontaal en verticaal!
HSE HARMONISERING
13
Teveel ineens?Er beweegt wat, in de industrie. Of misschien ook niet, want ontkennen is ook een kunst. Wie toch
iets verder vooruit kan kijken dan de dag van gisteren, weet dat hij er niet aan zal ontkomen om
mee te gaan in de ontwikkelingen. Eergisteren was ook ooit overmorgen. Dat was vandaag, nota
bene. Vrij naar Einstein: ‘alles is relatief, ontdek de relativiteit voordat die jou ontdekt’.
Bij deze: een open uitnodiging om eens aan tafel te komen zitten?
Er zijn nog plekken vrij voor bedrijven die de pioniersgeest nog
hoog in hun vaandel hebben staan en daar op een verantwoorde
manier gestalte aan willen en durven geven…
Ben je geïnteresseerd? Klik hier!
HSE HARMONISERING
Jan Willem van Hoogstraten
Managing Director
TAQA Energy B.V.
SUCCESVOLLE VERKENNING IS WAT ONS ONDERSCHEIDT VAN ONZE CONCURRENTEN. HET OP EEN VEILIGE EN EFFICIËNTE MANIER PRODUCEREN
VAN OLIE EN GAS IS WAT ONS VERBINDT. WE VOLGEN IN VEEL GEVALLEN DEZELFDE PROCEDURES, WERKEN SAMEN IN JOINT VENTURES, DELEN
LOGISTIEKE DIENSTEN EN MAKEN GEBRUIK VAN DEZELFDE LEVERANCIERS EN (ONDER)AANNEMERS. DIT BIEDT KANSEN OM ONZE EFFICIËNTIE TE
VERGROTEN EN ONZE VGWM-PRESTATIES TE VERBETEREN. DOOR DEZELFDE AANPAK, PROCEDURES, TRAINIGEN EN SYSTEMEN TE GEBRUIKEN,
ZULLEN WE UITEINDELIJK ALLEMAAL KUNNEN PROFITEREN.LATEN WE HET ‘POOL’-CONCEPT NAAR EEN HOGER NIVEAU TILLEN!
“
“
14
de noordzeecowboy
Sjaak
THE MORNING
CALLTHE
MORNINGCALL
EPISODE 3
15
THE MORNING
CALLTHE
MORNINGCALL
EPISODE 3
De deur van ‘de Zwarte Zwaan valt zwaar achter me dicht. De barman kijkt even op. Ik zie Sjaak zitten in zijn typisch
gebogen houding. “Wie komt daar binnen jongen?” hoor ik Sjaak vragen. Hij probeert zijn nek te draaien, tevergeefs.
Ik kom naast hem staan “Ha, tut! Ben jij het. Kom lekker zitten, je wilt weer een verhaaltje horen hè”. Hij wendt zich
tot de barman die met zijn rug naar hem toestaat “ Hè, ik ben het nog niet kwijt hoor pik. Ik ben als stroop voor die
wijven”. Hij lacht met zijn kenmerkende, rochelende lach en neemt een slok bier.
“Sjaak,” begin ik “jij was toch eens lid van een werkgroep die...” “Ja, ja, jij wil weten hoe ik daar kwam hè!” “ nou, ik...”
“Ik zal je dat es effe vertellen wijffie. Het was tijdens zo een shut down. Ik zat lekker op het kleinste kamertje. Blaadje
met mooie grietjes erin, je kent het wel, peukie erbij en lekker zitten. Wordt er op de deur geklopt ‘Sjaak, waar blijf je
nou. We willen starten.’ Dus ik roep nog ‘die morning call ken de klere krijgen. Ken een mens niet lekker effe lekker
rustig bolten’. Afijn, toch maar horen wat Hammie te zeggen heb.”. Sjaak herhaalt het woord Hammie en slaat zijn
hand op de bar. “die HMI was een forse knul, echt zo een klomp vlees! Dus Hammie noemde ik hem ...”. De barman
zet een nieuw biertje neer voor Sjaak.
“Nah, zaten we daar weer allemaal tam in zo een zaal. Ik gaf Henk die naast me zat effe het blaadje met de dames. Hij
blij. En Hammie maar ouwehoeren over de shutdown. Alsof het een heel ding was. Als ik daar zou staan zou ik zeggen
‘niet lullen, maar pompen’. Bij die kwezel is het meer ‘niet pompen maar lullen’. Maar ja zo een pikkie heb mijnbouw
gestudeerd en denkt dat ie heel wat is. Nah, ik heb ook mijn bouw bestudeerd. Ik kijk elke dag tegen de schuur die door
mijn gebouwd is. Begrijppie moppie míjn bouw!” Sjaak lacht onbedaarlijk. Ik zie de barman bijna onmerkbaar zuchten.
“Nah, we zaten dus in een shutdown. Reparaties regelen voordat het pompen of verzuipen wordt. Dat soort dingen
meer.“. Sjaak staart plots voor zich uit en zwijgt een tijdje. Ik leg mijn hand op zijn arm, bedenkend dat dit een moeilijk
verhaal kan zijn. Hij laat een snoeiharde boer. “Ja sorry wijffie, mijn darmen zijn nooit meer hetzelfde geworden na dat
vreten op die eilanden.” Hij vervolgt zijn verhaal.
16THE MORNING CALL
“Ik stond wat te rommelen aan zo een Christmastree. Ik zag dat Koos een peukie in zijn klauwen
hield. Ik zeg: “Koos, ouwe reus, paas mij even een teerstok.” Hammie had gezegd dat we extra
goed moesten samenwerken, dus die Koos, lul dattie is, zet die peuk tussen duim en middelvinger
en schiet die half opgerookte peuk naar me toe. Vol in m’n oog zeg. En ik dat deksel niet loslaten
dat ik in m’n klauwen had. En het ergste was dat die lul van een Hammie er gelijk bijkwam en
begon te ouwehoeren over die veiligheidsbril. Joh, die bril die gaat ik toch niet op m’n kop zetten in
de zomer. Dan krijg ik van die witte vlekken rond m’n ogen, lijk wel een jachthond. Me wijf ziet me
aankomen...” Sjaak neemt een grote slok bier en een vinger verdwijnt achter zijn donkere bril. “Ja,
ik heb er wel dat ongemak met die ogen aan overgehouden natuurlijk, maar ja... gelachen hebben
we daarna wel toen ik en Koos verplicht naar die BHV-cursus moesten...”
17
?Zolang als de mens met regels leeft, staan ze ter discussie. Als regels worden
opgelegd, denkt ieder daar het zijne over. Maar… hoe zou jij willen
dat jouw professionele wereld geregeld was?
REAGEER!
dialogue
18
19
Is de scope van het werk altijd voldoende duidelijk?
Hoe zou, na oplevering van het werk, dit werk geëvalueerd moeten worden?
VRAAG 1
VRAAG 2
RIEMERSMA: Momenteel zit Asset Land in een transitie fase. Waarbij onderhoud niet langer onder uitvoering van de aannemer plaats-
vindt, maar uitvoerders van NAM. STOPS worden wel door OMC uitgevoerd. In deze overgangsperiode kan het zijn dat de scoop niet altijd
duidelijk is. Een ander aspect is dat zodra werk moet worden uitgevoerd tijdens een shutdown, dikwijls ook ander werk wordt toegevoegd
aan de scope. Natuurlijk moeten deze mogelijkheden worden onderzocht, echter dan niet op het laatste moment. Essentieel is dat iedereen
zich houdt aan de afspraken die gemaakt zijn over het bevriezen van de scope. Een voorwaarde voordat het PRA (Project Risico Analyse)
proces van start kan gaan. Degene die het PRA proces opstart (bijvoorbeeld de operations supervisor) moet zeker stellen dat de scope is
bevroren en dat de juiste partijen (inclusief vertegenwoordigers van de aannemers) worden uitgenodigd. De eerste PRA sessie is er dan
ook juist voor bedoeld die duidelijkheid wordt verschaft.
SONJA RIEMERSMAHSE Manager Asset Land & Asset Groningen
Upstream International Europe
Nederlandse Aardolie Maatschappij B.V.
ASTRID TRINKERCOFELY NAM ONSHORE CONTRACTS BV
Kwaliteit Arbo Milieu
GDF SUEZ ENERGY SERVICES
RIEMERSMA: Voor wat betreft HSE performance wordt elke aannemer nauwlettend gevolgd. Gezamenlijk heeft NAM met de aanne-
mers een aantal verbeterinitiatieven bepaald, bijvoorbeeld LMRA en SMAT. LMRA heeft betrekking op het inschatten van risico’s en is een
methode die het risico bewustzijn vergroot. SMAT is een aanpak waarbij tijdens een ronde op locatie een gesprek wordt gevoerd met een
werknemer. Waarbij over het werk wordt gepraat en samen wordt bekeken of het werk veilig wordt uitgevoerd, wat een goed voorbeeld
voor anderen kan zijn en hoe eventueel de veiligheid nog verder kan worden verbeterd.
TRINKER: Als het werk start dan is het altijd duidelijk wat er gedaan moet worden. In het voorbereidingstraject is er regelmatig contact
tussen Cofely en NAM E&M of NAM Operaties. Het gaat dan meestal om de scope te verduidelijken, aan te vullen of om onderliggende
documenten/tekeningen op te vragen.
TRINKER: Een evaluatie zou de verschillende fasen van het werk omvatten vanaf scope vorming tot de uiteindelijke oplevering van het
werk. De onderwerpen die elke keer dan terug kunnen komen zijn, kwaliteit van het werk, tijdigheid, wat ging goed, wat kunnen we leren
voor de volgende keer en hoe zijn de risico’s ondervangen. De evaluatie zou uitgevoerd moeten worden door de medewerkers die betrokken
zijn geweest bij het werk en iemand die het proces bewaakt.
20
Wat is primair voor een goede verstandhouding op het werk?
Welke factoren spelen een rol bij een correcte opvolging van gemaakte afspraken?
VRAAG 4
VRAAG 3
RIEMERSMA: Wij zijn allemaal mensen, op zoek naar een stuk erkenning en waardering. Een goede verstandhouding krijg je door werk-
nemers als volgt te benaderen:
• Uitdagen om te komen met de beste (en veiligste) oplossing voor het werk, in plaats van alleen maar te denken in beperkingen
• Eigen verantwoordelijkheid stimuleren in plaats van de nadruk leggen op het volgen van de regels
• Ondersteuning bieden in plaats van de nadruk leggen op controle uitoefenen
• Vertrouwen geven in plaats de nadruk leggen op het vastleggen van afspraken
Hiermee geef ik niet aan dat bijvoorbeeld een werkvergunning niet nodig zou zijn of de LSR niet hoeven te worden gevolgd. Maar het gaat
juist om de persoonlijke benadering hierin.
Wanneer bijvoorbeeld iemand aangeeft dat er een veiligere aanpak mogelijk is, toont hij eigen verantwoordelijkheid. Wanneer jij de persoon
vervolgens een compliment geeft dan geef jij hem het vertrouwen dat zijn inzicht en openheid wordt gewaardeerd. Wanneer jij hem ver-
volgens uitdaagt om het voorstel uitvoerbaar te maken en ondersteuning geeft waar nodig, dan wordt een basis voor goede samenwerking
gelegd. Nog steeds moeten werkafspraken worden vastgelegd, een vergunning worden aangevraagd en wordt van ons verwacht dat wij ons
aan de instructies en afspraken houden en dat wij regelmatig gaan kijken of iedereen zich aan de afspraken houdt. Maar dat moet ons niet
weerhouden te denken in mogelijkheden. Dat er heel vaak een goede verstandhouding op het werk is wordt bevestigd doordat veel mensen
graag voor en met NAM samenwerken.
RIEMERSMA: Openheid, transparantie en leiderschap. SMAT helpt om een cultuur verandering te krijgen door gewend te raken aan een
open gesprek over het werk. Belangrijk is dan wel dat SMAT niet het karakter krijgt van een interventie of audit. Hierbij heeft iedereen een
voorbeeldfunctie. Bedenk hoe jij zou willen worden aangesproken en pas dat toe in het SMAT gesprek. Uitleggen hoe je je werk gaat aan-
pakken en laten zien waar je mee bezig bent schept duidelijkheid. Leidinggevenden zijn hierbij cruciaal. Zij scheppen de condities, maken
tijd voor hun medewerkers en geven het goede voorbeeld.
TRINKER: Wat erg van belang is voor een goede verstandhouding is dat er wederzijds respect en vertrouwen is. Als dat aanwezig is dan
is er ook ruimte om “domme” vragen te stellen en elkaar aan te spreken.
TRINKER: Van eerste belang is dat de afspraken voor iedereen duidelijk en herkenbaar zijn. Verder moet er een goede deadline zijn (vooral
realistisch), de actiehouder moet zich verantwoordelijk voelen voor de actie en er moet iemand aangewezen worden die de actie najaagt.
?21
Als je bij elke stap een procedure moet volgen
hoe je je ene voet voor de andere moet zetten om
vooruit te komen, ben je dan goed bezig?
Of struikel je dan juist vaker dan nodig?
REAGEER!
dialogue
22
EVOLUTIEEen voorschot op de
Waar ligt nu feitelijk
de ‘competitive edge’ voor de
bedrijven die zich in Nederland met
de exploratie en productie van olie
en gas bezighouden? Het antwoord
ligt in het simpel stellen van de
zaken: zoals ze zijn en hoe ze
zouden kunnen zijn.
Jan-Willem van Hoogstraten
23
“Ik zal graag op de barricaden staan als uniformering van de regels
de inzet is.”
Onze industrie maakt de laatste jaren een interessante ontwikkeling door. Waar de ondergrondse
voorraden gestaag afnemen, wordt de uitdaging om nog rendabel te opereren steeds groter, de
speelruimte en marge steeds kleiner. De roep om optimalisering en vergrote efficiëntie klinkt alsmaar
luider. Het vertaalde zich onder andere al in downsizing van de bemanning offshore en een concentreren
op de uiteindelijke verantwoordelijkheden als vergunninghouder.
Verschuivingen
Verschillende contractors speelden daar handig op in. Het begon, in de jaren zestig van de vorige
eeuw, met af en toe eens een klusje op de Noordzee. Sommige groeiden uit tot fully integrated
service providers met een breed pakket diensten voor de industrie. Contractors namen daarbij
bepaalde verantwoordelijkheden, die tot dan toe bij de operators hadden gelegen, over. Specialisatie
heeft tenslotte het voordeel specialist te worden. De kennis verschoof van de opdrachtgever naar de
opdrachtnemer. Daarmee manoeuvreerde de eerstgenoemde zich in een toch wat kwetsbare positie;
kennis is immers macht. De instroom van nieuw personeel maakte die positie er niet sterker op. Die
nieuwe mensen kwamen vaak niet meer uit de operaties zelf. Ook uit andere maritieme sectoren stokte
–na verschillende saneringsgolven- de aanvoer. Dikwijls werden ze van buitenaf aangetrokken; enige
affiniteit met de sector bleek in de selectieperiode nauwelijks nog een issue.
24
Strohalmenvisie
Al hoppend, van platform naar platform, van maatschappij naar maatschappij, evolueerde de contractor tot die onmisbare
kennis- en ervaringsdeskundige bij uitstek. En de maatschappijen, vergunninghouders en eindverantwoordelijken voor
de operatie? Zij bleven –en blijven nog steeds- zich vastklampen aan hun eigen stramienen, hun eigen protocollen.
De contractor, intussen, zou ‘de waarheid in het midden’ al lang niet meer hebben kunnen vinden als hij niet zelf een
weldenkend mens was geweest.
Bestaansrecht
Het kan zoveel eenvoudiger. Denk eens aan de tijd dat elke maatschappij nog zijn eigen schepen had, zijn eigen
helikopters charterde. Die ligt inmiddels ver achter ons. Met dergelijke pools hebben we een enorme efficiency-slag
gemaakt. Iedere keer dat we offshore gaan, kijken we naar dezelfde helikopter-instructie-video. Waarom hebben we
dan nog steeds geen uniforme regels en procedures voor de Noordzee, een zelfde vergunningensysteem, een zelfde
alarmnummer, een zelfde emergency response procedure? Omdat we het allemaal, ieder op zich, beter denken te
weten? En waarom zouden wij, de maatschappijen, de regels moeten stellen? Ligt dat niet veel meer op de weg van
de specialist? Zou het offshore dan niet een stuk duidelijker, veiliger worden? Zelfs vraag ik me wel eens af welke
toegevoegde waarde olie- of gasmaatschappij X, Y of Z nog heeft in het per se zelf opereren van zijn platforms?
Moeten we niet naar een nieuwe configuratie van onze business en ook daar een pool voor gaan inrichten? Met een
systeem zoals in de UK, waar contractors als ‘duty holder’ kunnen optreden? Stel dat het zo ver zou komen, zouden
wij, maatschappijen, ons dan niet veel gerichter kunnen concentreren op datgene waar we ons bestaansrecht aan
ontlenen: het vinden en ontwikkelen van olie en gas voorkomens?
Jan Willem van Hoogstraten is Managing Director van TAQA Energy B.V.
“Wanneer iemand zich binnen een uniform kader professioneel kan ontwikkelen, is die
veel breder inzetbaar. Daarmee bied je mensen een aantrekkelijk perspectief om in te
stromen bij andere bedrijven, operators of contractors. Het klinkt controversieel,
maar het zal ertoe leiden dat hij –wetend dat hij gemakkelijker elders aan de slag kan-
minder haast zal hebben om bij zijn huidige werkgever te vertrekken…”
EEN VOORSCHOT OP DE EVOLUTIE
25
In onze industrie hebben we afspraken gemaakt
om veilig te werken en gezond en wel weer naar
huis te kunnen. Natuurlijk kan het ook anders.
Weet jij hoe het beter kan?
REAGEER!
dialogue
???
26
tijdens
het ontbijtnietOnt-bijt
27
Van horen en zeggen weet ik dat het recept voor een gezond, lang leven is:
‘ontbijt als een keizer, lunch als een koning, dineer als een bedelaar’.
Nou, mijn oom Gianni at al zijn maaltijden rijk als een keizer. En genoten dat hij heeft. Tot hij wegens
gezondheidsklachten elke maaltijd karig als die van een bedelaar moest nuttigen.
Door goed te ontbijten doe je jezelf echt een plezier. De reis door de dag vraagt om brandstof. Op een maag
met alleen koffie functioneer je minder goed. Zowel geestelijk als lichamelijk heb je grotere kracht als je goed
ontbijt. Op een compleet volgestouwde maag functioneer je nog minder goed dan op een lege maag.
Dus hier de vier gouden ontbijtregels.
Kom je bed uit en begin met fruit.
Vruchtensap, vers fruit. Dit geeft direct energie en zorgt voor een vitamineshot.
Alléén maar zoet is niet zo goed.
Van suiker krijg je heel snel energie. Je raakt het nog sneller kwijt. Voor elk zoet beleg ook een hartig
beleg. Dan houd je de energie beter vast.
In plaats van wit kies je brood met pit.
Wit brood bevat h-e-l-e-m-a-a-l niks! Het is gewoon tastbare lucht dat zich in je darmen vormt tot een
soort kleverige bal. Dus kies volkoren brood, dat geeft energie.
Drink flink.
Een pint vruchtensap, paar kopjes koffie of thee, glaasje (karne) melk of yoghurtdrank.
Dus ontbijt als een keizer en geniet.
Enneh... Een keizer eet rijk en gevarieerd maar propt zich niet vol:)
tijdens
het ontbijt
28
TRANSPARANTIE IS EEN
GOEDGROOT
Waar veel bedrijven zich momenteel buigen over
een gezamenlijke afstemming van de procedures en
instructies, verkeert Shell (en dus ook NAM)
in de ‘luxe positie’ om zich vooral op de eenduidigheid
en begrijpbaarheid van de eigen regels te kunnen
concentreren, en dat door de hele keten heen.
Bart van de Leemput
29
WE ZULLENDE DISCUSSIE ALTIJD BLIJVEN STIMULEREN.
“”Het kan altijd beter. Gedreven door een constante zorg, werken we elk
jaar veiliger dan het jaar ervoor. Verschillende dingen hebben we geleerd om het werk beter, veiliger
te doen. Uitleggen werkt. Procedures hebben alleen effect wanneer ze begrepen worden. Begrijpen is
meer dan ervan kennis hebben kunnen nemen. Het vraagt ook om een zekere ervaring, want alleen dan
kunnen de risico’s die de procedures proberen te vermijden, in de praktijk herkend worden. Uitleggen is dus
noodzakelijk, niet alleen naar nieuw instromende mensen, ook naar routiniers bij wie in de loop der tijd de
scherpte van het detail verloren raakt en ook wanneer de focus van het bedrijf verandert. Herhalen, blijvend
aandacht vragen voor de gevaren en risico’s van het werk en de werkplek, werkt eveneens. Alleen dan kun
je het gezonde gevoel van onrust, waardoor mensen alert blijven, levend houden.
“Door het naleven van beproefde regels kun je je eigen
leven een stuk makkelijker maken. Procedures zijn
gebaseerd op dingen die al eens fout gegaan zijn.
Wanneer procedures routine worden, kunnen we dus
problemen voorkomen. Het leven is namelijk te kort
om alle fouten zelf te maken. En daarbij, elke fout kan
het leven korter maken. Sterker nog: met één grote fout
kan het afgelopen zijn. Moraal van dit verhaal: leer van
fouten, ze zijn al eens gemaakt.”
“Wie eens ‘op een andere manier’ wil leren van de fouten
van anderen, surft naar www.darwinawards.com.
Op deze site worden –postuum- awards toegekend aan
mensen die onze ‘genen-pool’ hebben verbeterd door
zichzelf daar (per ongeluk) uit te verwijderen.”
TRANSPARANTIE IS EEN GROOT GOED30
De vraag die ons constant bezig houdt,is of we het wel simpel en efficiënt genoeg doen. Ons CMS staat boordevol met procedures. Allemaal hebben
ze met elkaar te maken, nooit staan ze op zich. Dat er op de werkvloer geen behoefte is aan ingewikkelde
zoekspelletjes om tenslotte uit te komen bij lijvige documenten, is een gegeven. Daarom proberen we
het CMS enerzijds zo helder mogelijk in te richten, anderzijds de inhoud ervan zo begrijpbaar mogelijk te
vertalen. Regelmatig worden hele sets instructies opnieuw tegen het licht gehouden. De geactualiseerde
versies komen in het CMS. Implementatie en uitrol, door de hele keten inclusief contractors, vinden plaats
via onze mensen in het veld. Daarbij worden zij ondersteund door de tools
die we ontwikkeld hebben, zoals ‘A way of living’. Het kost tijd, terwijl in
die tijd tal van prioriteiten staan te dringen, elkaar misschien wel staan te
verdringen. Dat hebben we intussen ook geleerd: investeren in veiligheid
kost tijd. Maar wanneer je dat op de juiste manier doet, zal het uitblijven
van incidenten uiteindelijk juist een enorme tijdwinst opleveren.
Geheimzinnig doen we niet over onze regels en de manier waarop wij die, samen met onze aannemers,
constant evalueren. Onze informatie is voor iedereen toegankelijk. We willen immers de discussie blijven
stimuleren. Dat doen we niet vanuit de regelgeving zelf, maar vanuit de gedachte ‘we care’.
Bart van de Leemput is Directeur van NAM
www.a-way-of-living.info
TRANSPARANTIE IS EEN GROOT GOED31
SAMENWERKENIS EEN
Waarom duurt het zo lang om met de industrie te komen tot
een stukje uniformering? Soms moet je gewoon ergens beginnen
om vervolgens te ontdekken dat er veel meer mogelijk is dan je
in eerste instantie had verwacht. En als je dan toch begint,
begin dan direct goed: zo concreet mogelijk.
Frits van der Wilt
MUST
32
IS EEN
“Het gaat net iets te ver om elkaars putgegevens te gaan zitten vergelijken.”
Wij zijn een groot voorstander van het delen van kennis en ervaring. Waarom zou je, als we toch allemaal
ongeveer hetzelfde doen en beogen, voor alles zelf het wiel willen uitvinden? Hoe ver je daarin moet gaan,
hangt natuurlijk af van de omstandigheden waaronder je opereert. Zo hebben we in Noorwegen een pakket
eigen procedures terzijde gezet en die van een aantal grote maatschappijen gevolgd. In Nederland heb ik
er (samen met anderen) al vaak voor gepleit om, met andere maatschappijen, tot een gezamenlijk ‘iets’ te
komen. Tot nu toe vond dit streven nog onvoldoende navolging, althans niet in concrete projecten. Wanneer
zulke onderwerpen aan de orde komen, proef ik altijd een zekere angst en dus lopen de gesprekken standaard
vast. Dan vraag ik me af waar nu toch die angst zit? Is men bang dat iemand met de informatie van een
ander aan de haal gaat? Laten we eerlijk zijn: we gebruiken toch al jaren informatie van elkaar? Het is haast
routine geworden!
Ik denk dat het geen zin heeft om te gaan zitten wachten totdat iedereen van A tot Z opgelijnd is. Het
moet mogelijk zijn om gewoon te beginnen en wel met datgene waar geen discussie over is. Een generiek
deel is voor alle maatschappijen gelijk. Daarnaast zijn er zo veel onderwerpen waar de visies en meningen
parallel lopen. Op de keper beschouwd verschillen we namelijk niet woest veel van elkaar. Verzamel je dus
bij de start en leg vast wat je wilt. En waar er verschillen bestaan, lijkt het voor de hand te liggen dat die
kleiner kunnen en zullen worden naarmate we ontdekken dat we inderdaad meer gemeenschappelijk hebben
dan op het eerste gezicht al leek. Lastiger wordt het wanneer je in bedrijfsspecifieke aspecten de grootste
gemene delers wil vinden. Op locatie- of platformniveau zal dat misschien zelfs onmogelijk blijken. Maar
pas op: wanneer we als techneuten gaan redeneren, blijven we al snel steken bij het aantal gangen op een
schroefdraad.
Denken dat het niet later wordt als je de klok stilzet, is geen optie. Inmiddels zitten wij dan ook aan tafel
met een aantal partijen om juist datgene wat we gemeenschappelijk hebben, te proberen te vervatten in een
gezamenlijk document. Met andere worden: we zijn gewoon begonnen. Wanneer we wat verder gevorderd
zijn, staan we graag open voor andere partijen die mee willen in dit traject.
Frits van der Wilt is HSE Manager bij GDF SUEZ E&P Nederland B.V.
“Vergelijk het met de scheepvaart. Bij de ene kapitein mag je je schoenen
aanhouden, bij de ander moeten ze uit. Maar er zijn wel internationale
afspraken op het gebied van competenties,diploma’s etc.”
SAMENWERKEN IS EEN MUST33
?Wat vind jij ervan? Zie jij het anders?
Laat van je horen!
REAGEER!
dialogue
34
35
voor en door de industrie
HSE LIFE wil een platform bieden voor iedereen die in de olie- en gasindustriewerkzaam is. Met name richt HSE LIFE zich op diegenen die werken daar waarHSE echt leeft of zou moeten leven: op de werkvloer.
HSE LIFE magazine is een uitgave van:The WAT Group B.V.Postbus 200337302 HA Apeldoorn (Nederland)+31 6 46.29.52.56
Kijk eens op onze vernieuwde website: www.thewatgroup.com Aan dit nummer werkten meeRené Beaumont, Natascha Bruti, Marjou Janse, Veselin Raznatovic,Ramon Roelofs, Marcel van Spronsen, Pier van Spronsen, Stéphanie van Stockum,Janine IJssel de Schepper, Jonathan van Woudenberg
Reacties betreffende onderwerpen besproken in dit magazine kunnen worden gemaild naar [email protected] t.a.v. Janine IJssel de Schepper.
Het overnemen van artikelen als bedoeld in artikel 15 van de auteurswet is niet toegestaan;
© The WAT Group B.V. 2010