xxxxxxxxxxx

2 ELLE BELGIË XXXXXXXXX.14

elle reportage

Tekst xxxxxxx xxxxxxxxx

XXXXXXXXX.14 ELLE BELGIË 3

elle reportage

Corazon & Ineke

Veldmeisjes met biolabel

Tekst Tine zwaenepoel Foto’s Marleen Daniels

xxxxxxxxxxx

4 ELLE BELGIË XXXXXXXXX.14

Xxxxxx

2

6

10

1

5

9

4

8

12

3

7

11

12

XXXXXXXXX.14 ELLE BELGIË 5

elle reportage

Het is een romantisch plaatje: twee idealistische meisjes met tonnen engagement die samen een plukboerderij beginnen. Klopt dit beeld ook met de werkelijkheid?Corazon: “In de praktijk is de romantiek soms ver te zoeken. We krijgen regelmatig af te rekenen met hardnekkige vooroordelen en negatieve commentaren, vooral van grote landbouwbedrijven die op ons neerkijken. In hun ogen zijn we een stelletje marginale ama-teurs of moderne hippies die kostbare en schaarse landbouwgrond inpikken om ‘boerinnetje te spelen’. Ook al hebben de grote land-bouwbedrijven het tegenwoordig moeilijk om rendabel te blijven, toch willen ze geen vierkante meter grond lossen of verpachten ze hun leegstaande weides liever aan welgestelde gezinnen om er op te paarden zetten. Er is een groot onevenwicht ontstaan: de schaalvergroting is moordend voor veel bedrijven die hun inves-teringen amper kunnen terugverdienen, terwijl de vraag naar bioproducten uit duurzame landbouw blijft stijgen. Hoewel er een groot maatschappelijk draagvlak is voor biolandbouw, blijft het voor veel jonge starters moeilijk om een eigen bedrijf te beginnen. Er liggen wel plannen klaar voor een Vlaams biogrondfonds, naar een voorbeeld dat al langer bestaat in het buitenland, maar zonder eigen financiële middelen, ondersteuning van het CSA-netwerk of crowdfunding is een stukje grond vinden bijna een mission impos-sible. In ons geval heeft de zoektocht zo’n twee jaar geduurd. Maar de kick die erop volgde was onbeschrijflijk.”

Hoe lang speelde je al met het idee om een boerderij te begin-nen? Corazon: “Ineke en ik komen uit een familie van landbouwers, als kind voelde ik me het gelukkigst als ik bij mijn grootouders mee op het veld kon werken. Een boerderij opstarten was altijd mijn grote droom, maar zonder mijn modellencarrière was het misschien niet gelukt. Op mijn zestiende werd ik in Antwerpen ontdekt als model. Een droom voor veel meisjes, maar voor mij was het eerder een gelukkig toeval: door mijn job hoefde ik bij-voorbeeld niet in een café te werken om te kunnen sparen voor mijn eigen boerderij. Ik heb ruim tien jaar meegedraaid in de modellenwereld. Tegenwoordig combineer ik een leven op het veld met enkele shoots per maand. Die opdrachten geven me wat financiële zekerheid terwijl ik me toch volledig kan toeleg-gen op de uitbouw van de boerderij. Een radicale carrièreswitch kun je het dus niet noemen, eerder het beste van twee werelden. Door het modellenleven ben ik heel vroeg volwassen geworden

ben. Ik heb vrij snel geleerd om mijn eigen keuzes te maken. Het modellenwerk maakte me lui en lusteloos, besefte ik, terwijl buiten werken me net energie en zuurstof geeft. Planten, har-ken en wieden zijn voor mij een vorm van yoga. Soms denk ik wel eens: stel dat ik een wereldberoemd topmodel was geweest, dan had ik nu misschien een grote bio boerderij gehad in plaats van dit veld. Misschien moet ik eens een contact opnemen met Helena Christensen of Gisele Bündchen om ons project te on-dersteunen of internationale aandacht voor CSA te genereren. (lacht).”

Een plukboerderij is bij ons nog redelijk nieuw concept, terwijl jullie toch al twee jaar bezig zijn. Hoe heb je het leren kennen?Corazon: “Ik heb als model een tijdje in New York gewoond. Daar passeerde ik regelmatig langs de Farmer’s Market, de wekelijkse boerenmarkt voor biologische producten recht van het veld. Ineens vielen de stukjes op hun plaats. Ik wist meteen: dit wil ik ook doen. Ik ben toen een ‘Community Supported Agriculture’-boerderij gaan bezoeken, waar de leden een aandeel in de oogst vooruitbetaalde en wekelijks hun mand kwamen halen. Toen ik terug in Belgie op zoek ging naar gelijksoortige projecten kwam ik bij het Open veld terecht waar er ook gewerkt werd met dit princiepe enkel konden de deelnemers hier zelf hun groenten vers oogsten van het veld. Dit aspect leek me mooi om toe te voegen aan het geen ik reeds had leren kennen in de States. Ik kreeg veel ondersteuning van de boeren die reeds in Belgie gestart waren en kon zo de sprong maken met ondersteuning van de lokale gemeenschap is Grondsmaak dan ontstaan.”

Is duurzaam leven voor jou een way of life?“Ik probeer zo bewust mogelijk te leven, ik heb geen luxe nodig. Ik houd wel van mooie dingen, maar die vind dje Ik ben sowieso geen supermarkttype, grote winkels vind ik claustrofobisch, te veel keuze werkt averechts voor mij. Ik heb het liefst eerlijke producten waarvan ik de afkomst ken. Zonder rijbewijs is het makkelijk hierin je ecologische voetafdruk te verkleinen, maar voor een boerderij heb je er wel vaak een nodig, ik probeer hierin zuinig te zijn en bromton vouwfiets heeft me daarin erg geholpen ;-) Ik geniet ook erg van de tijd die ik krijg op de trein, en heb vaak meelei met de mensen die uren alleen in de auto zitten, tegelijk denk ik zie mij hier op de fiets in de stank met al die auto s om me heen(een gasmarker is niet ver meer weg, en vast mijn volgende aankoop om het met

Twee jaar geleden stortten Corazon De Raeymaecker en Ineke Dockx zich in een gigantisch avontuur om hun meisjesdroom te realiseren: samen een eigen plukboerderij uit de grond stampen. Na een succesvolle start-up is het voorlopige maximum van 95 gezinnen met een groentenabon-nement bereikt en loopt de wachtlijst voor nieuwkomers inmiddels op tot een jaar. Hoewel het heel wat voeten in de aarde had om een lapje grond te vinden en ze moeten afrekenen met hard-nekkige vooroordelen, laten de kersverse biomadammen zich niet uit het veld slaan. De toekomst ziet er groen uit, zoveel is zeker.

xxxxxxxxxxx

6 ELLE BELGIË XXXXXXXXX.14

elle reportageminder te doen). Kunnen die niet gewoon allemaal bijeen kruipen ?

Een Carrièreswitch?Corazon “Ik werd op mijn zestiende in Antwerpen ontdekt als model en heb er een carrière van ruim tien jaar op zitten. Tegenwoordig combineer ik mijn leven op het veld met een paar shoots per maand. Een carrièreswitch kun je het dus niet noemen, de plukboerderij was mijn grote droom, maar zonder mijn model-lencarrière was het misschien niet gelukt. Dankzij mijn modellen-opdrachten hoefde ik bijvoorbeeld niet in een café te werken om te kunnen sparen voor mijn kinderdroom: een eigen boerderij. Door mijn modellenwerk en de buitenlandse opdrachten ben ik heel snel volwassen en zelfstandig geworden, ik heb heel vroeg mijn eigen keuzes leren maken. Ik wist dat ik ooit iets in de landbouw wilde doen, dankzij het modellenwerk heb ik mijn hart kunnen volgen Ik kom net als Ineke uit een familie van landbouwers, als kind voelde ik me het gelukkigst als ik bij mijn grootouders mee op het veld kon werken. Het modellenwerk maakte me lui en lusteloos, besefte ik, terwijl buiten werken me net energie en zuurstof geeft. Planten, harken en wieden is voor mij een vorm van yoga. Soms denk ik wel eens: stel dat ik een echt wereldberoemd topmodel was geweest, dan had ik nu misschien een grote bio boerderij gehad in plaats van een veldje van 1 hectare. Misschien moet ik eens een contact opnemen met Helena Christensen of Gisele Bündchen om ons project te ondersteunen of internationale aandacht voor CSA te genereren. (lacht).”

Dagelijks leven op een plukboerderij.

Het systeem van een plukboerderij en samenwerken met vrijwil-ligers is Hoe begin je eraan?“Opleiding

Kleurt de toekomst groen?