Γουμένισσα - Σκρα 6/5/2010 Αυτό το άρθρο το γράψαμε νοερά, τη στιγμή που διασχίζαμε το υπέροχο μονοπάτι που σε φέρνει σχεδόν μέσα στους καταρράκτες του Σκρα. Ίσως η πιο θεαματική έκπληξη που μας επιφύλαξε ο Νομός Κιλκίς, αλλά όχι η μοναδική… Λέγοντας Κιλκίς, οι περισσότεροι σκεφτόμαστε τη Γουμένισσα στους πρόποδες του Πάικου: ένας καφές στην κεντρική πλατεία με τα πλατάνια, μια βόλτα στις γειτονιές με τα μακεδονίτικα σπίτια, μια στάση για μπουγιουρντί στο «Τζάκι» (2343041020). Πόλη των νερών η Γουμένισσα, δυστυχώς σώζει ελάχιστες από τις παλιές εγκαταστάσεις, με δύο όμως εξαιρέσεις, τη βρύση στην κεντρική πλατεία, έργο Γάλλων στρατιωτών από την εποχή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και τον ανακαινισμένο νερόμυλο Γιαπατζή, λίγο έξω από την πόλη, στο δρόμο για το δημοτικό διαμέρισμα Γρίβας. Το καλύτερο κατάλυμα είναι ο «Dimosthenis» (2343041302, www.dimoshotel.gr, € 70 με πρωινό). Μη φύγετε αν δεν ανηφορίσετε με το αυτοκίνητο το δρόμο που θα σας φέρει μέχρι τα λιβάδια του Πάικου, όπου σε υψόμετρο 1.200 μ. θα βρείτε και το προσεγμένο cafe βιοκλιματικής κατασκευής «Κάσα ντι Λέμνου». Η εκδρομή που μας έκλεψε την καρδιά, βέβαια, ήταν η περιήγησή μας στο Σκρα. Αφήνοντας πίσω την Αξιούπολη, ο δρόμος αρχίζει να ανηφορίζει μαλακά περνώντας μέσα από ένα δάσος με δρυς. Μικρές πινακίδες του Δασαρχείου δεξιά και αριστερά μάς ενημερώνουν για αξιοθέατα προσβάσιμα μόνο από χωματόδρομο. Το Σκρα είναι ένα από τα χωριά που βρίσκονται σχεδόν στα σύνορα. Στην πλατεία του βρίσκουμε ένα μικρό μουσείο αφιερωμένο στην ομώνυμη μάχη του 1918 και δύο καφενεία-εστιατόρια. Σημειώσαμε το περιποιημένο «Το κάτι άλλο» για τη σπιτική κουζίνα του, αλλά και για τα ενοικιαζόμενα δωμάτια που διαθέτει (2343025100, 6972357081, € 35 το δίκλινο συν € 4 το άτομο για το πρωινό). Πέντε χιλιόμετρα έξω από το χωριό βρίσκουμε το μονοπάτι που οδηγεί στους καταρράκτες. Η περιοχή είναι νεραϊδένια. Μονοπάτια και ξύλινες γέφυρες μας οδηγούν σ’ ένα σύμπλεγμα από καταρράκτες και λιμνούλες, μεταξύ τον οποίων η Γαλάζια λίμνη. Στην επιστροφή χαθήκαμε! Κι έτσι φτάσαμε στο μικροσκοπικό χωριό Κούπα, το οποίο αγναντεύει την πίσω πλευρά του Πάικου. Στο πιο ψηλό σημείο του χωριού βρήκαμε ένα καινούργιο ταβερνάκι-καφενείο, όπου τσιμπήσαμε ντόπιο λουκάνικο και πανσέτες, κρατήσαμε όμως και λίγο χώρο για την τελευταία μας στάση.

Επιστρέφοντας στην Αξιούπολη, το κτίριο της ταβέρνας του «Αρχοντάκη» (2343031197) μας ειδοποιεί από μακριά. Βρίσκεται στον ομώνυμο αμπελώνα και αν αρχιτεκτονικά η πρώτη εικόνα δεν μας συνεπαίρνει, η νόστιμή του φήμη καθώς και η υπέροχη θέα στην κοιλάδα και στο ποτάμι του Αξιού μάς κάνουν να σταματήσουμε. Αγναντεύοντας τους καταπράσινους λόφους και τα βουνά στο βάθος του ορίζοντα, σχεδιάζουμε τις επόμενες εκδρομές μας στον Νομό Κιλκίς. Είπαμε, αυτή η περιοχή κρύβει ακόμη πολλές εκπλήξεις. Ελένη Κούκη ekouki@athinorama.gr