3. GERİATRİK ONKOLOJİ KONGRESİ 09 11 Kasım 2018 - Ela ... · Geriatrik kanser olgularında;...

3. GERİATRİK ONKOLOJİ KONGRESİ 09 – 11 Kasım 2018 - Ela Quality Resort Belek, Antalya

www.geriatrikonkoloji2018.com

1



2

İÇİNDEKİLER DAVET YAZISI .................................................................................................................... 4

KURULLAR ........................................................................................................................ 5

BİLİMSEL PROGRAM ......................................................................................................... 6

BİLDİRİ ÖZETLERİ / SÖZLÜ BİLDİRİLER ................................................................................ 9

SB-01 BAŞ BOYUN KANSERLİ GERİATRİK HASTALARDA PROGNOSTİK FAKTÖRLERİN VE SAĞKALIM

SONUÇLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ ...................................................................................... 10

SB-02 65 YAŞ VE ÜZERİ, İLERİ EVRE KÜÇÜK HÜCRELİ DIŞI AKCİĞER KANSERİ HASTALARINDA

HAFTALIK PAKLİTAKSEL VE 2 FARKLI KARBOPLATİN UYGULAMASININ RETROSPEKTİF

DEĞERLENDİRİLMESİ ............................................................................................................... 12

SB – 03 GERİATRİK HASTA GRUBUNDAKİ LOKALİZE PROSTAT KANSERİ TEDAVİSİNDE ROBOTİK

CERRAHİ DENGELERİ DEĞİŞTİREBİLİR Mİ? ................................................................................ 14

SB-04 65 YAŞ VE ÜZERİ TEK ODAK GBM HASTALARINDA GROSS TOTAL REZEKSİYONUN SAĞ

KALIM VE YANIT ORANLARINA ETKİSİ ...................................................................................... 15

SB-05 KOLOREKTAL KANSERLERDE GERİATRİK HASTALARIN KLİNİK BAŞVURU BULGULARI FARKLI

MIDIR? ................................................................................................................................... 18

SB-06 PROSTAT KANSERİNDE TANI YAŞI FARKI SAĞKALIM SÜRESİNİ ETKİLER Mİ? ..................... 19

SB-07 GERİATRİK HASTALARDA ÜROLOJİK MALİGNİTELERDE KEMİK METASTAZLARININ CERRAHİ

TEDAVİSİNE YAKLAŞIM: 43 VAKA ANALİZİ ............................................................................... 20

SB-08 ALTMIŞBEŞ YAŞ VE ÜZERİ METASTATİK KOLOREKTAL KANSERLİ HASTALARIN

RETROSPEKTİF DEĞERLENDİRİLMESİ ........................................................................................ 22

SB-09 METASTATİK RENAL HÜCRELİ KARSİNOM TANILI YAŞLI HASTALARDA TİROZİN KİNAZ

İNHİBİTÖRÜ ÖNCESİ SİSTEMİK İNFLAMATUAR VE NÜTRİSYONEL PARAMETRELERİN PROGNOSTİK

ETKİSİ ..................................................................................................................................... 26

SB-10 CHARLSON KOMORBİDİTE İNDEKSİ LOKAL İLERİ REKTUM KANSERİ TANILI HASTALARDA

TOKSİSİTE VE MORTALİTE İÇİN PROGNOSTİK BİR GÖSTERGE OLABİLİR Mİ? ............................... 27

SB -11 ALTMIŞ BEŞ YAŞ ÜSTÜ GLİOBLASTOME MULTİFORMELİ HASTALARDA TANI ANINDA

NÖTROFİL/LENFOSİT ORANININ, TROMBOSİT/LENFOSİT ORANININ VE ORTALAMA TROMBOSİT

HACMİNİN (MPV) PROGNOSTİK ÖNEMİ ................................................................................. 28

SB-12 KÜÇÜK HÜCRELİ AKCİĞER KANSERİNDE TANI ANINDAKİ SERUM 25 (OH) D VİTAMİNİ

SEVİYELERİNİN KLİNİK ÖNEMİ ................................................................................................. 30

SB-13 METASTATİK KOLON KANSERLİ GERİATRİK HASTA GRUBUNDA SİSTEMİK TEDAVİ

SONUÇLARIMIZ....................................................................................................................... 32

SB-14 YAŞLI HASTALARDA KOLOREKTAL KANSERİN CERRAHİ TEDAVİSİ ..................................... 33

SB – 15 YAŞLI HASTALAR İÇİN HANGİSİ DAHA YIKICI: DEMANS YA DA MALİGNİTE? ÖN ÇALIŞMA

SONUÇLARI ............................................................................................................................ 34



3

SB-16 KANSER AYRINTILI GERİATRİK DEĞERLENDİRME PARAMETRELERİNİ ETKİLER Mİ?: ÖN

ÇALIŞMA SONUÇLARI .............................................................................................................. 36

SB-17 ADJUVAN TEDAVİ ALAN İLERİ YAŞ KOLOREKTAL KANSER TANILI HASTALARDA ADJUVAN

TEDAVİNİN SAĞKALIM ÜZERİNE ETKİLERİNİN RETROSPEKTİF DEĞERLENDİRİLMESİ ................... 38

SB-18 İLERİ YAŞ MİDE KANSERLİ OLGULARDA TANI ANINDA TÜMÖR BELİRTEÇLERİ, LDH, CRP,

ALBUMİN SEVİYELERİ İLE EVRE ARASINDA İLİŞKİ ...................................................................... 39

SB-19 İLERİ YAŞ MİDE KANSERLİ OLGULARDA SİGARA ÖYKÜSÜNÜN LDH, CRP, ALBUMİN

SEVİYELERİ VE SAĞKALIM ÜZERİNE ETKİSİ ............................................................................... 40

SB-20 65 YAŞ ÜSTÜ KÜÇÜK HÜCRE DIŞI AKCİĞER KANSERİ HASTALARINDA TEDAVİ

SEÇENEKLERİNİN PROGRESYONSUZ SAĞKALIMA ETKİSİNİN İNCELENMESİ ................................ 41

BİLDİRİ ÖZETLERİ / POSTER BİLDİRİLER ............................................................................ 44

PB-01 ALTMIŞ BEŞ YAŞ ÜSTÜ GLİOBLASTOME MULTİFORMELİ HASTALARDA OPTİMAL TEDAVİNİN

SAĞKALIM ÜZERİNE ETKİSİ ...................................................................................................... 45

PB-02 REMİSYONDA İZLENEN EVRE 4 AKCİĞER KANSERİ OLGUSU ............................................. 46

PB-03 MEDÜLLER MEME KANSERİ OLGUSU ............................................................................. 47

PB-04 İLERİ YAŞTA METASTATİK MEME KANSERİ OLGUSUNDA EVEROLİMUS VE EKZEMESTAN

TEDAVİSİ: OLGU SUNUMU ...................................................................................................... 48

PB-05 METASTATIK RCC'DE NIVOLUMAB TEDAVISI ALTINDA GEÇ DÖNEMDE GÖRÜLEN

PSÖDOPROGRESYON .............................................................................................................. 49



4

DAVET YAZISI

Sevgili Meslektaşlarımız,

Geriatrik onkoloji oldukça yeni bir disiplin olmasına karşın, hem toplumsal hem de bilimsel

platformlarda giderek artan bir ilgi alanını oluşturmaktadır. Türkiye’deki yaşlı popülasyonun batı

ülkelerindeki benzer şekilde artış eğilimine girmesiyle birlikte, yaşlı kanser hastalarının ülkemizde de

giderek artacak olması bu alana ciddiyetle eğilmemizi zorunlu hale getirmektedir.

Geriatrik kanser olgularında; yaşlanmaya bağlı fizyolojik değişiklikler, eşlik eden hastalıkların

varlığı, kanser tedavilerine ait doğrudan kanıta dayalı bilgilerin kısıtlı olması bu yaş grubundaki

olguların yönetiminde özel, kişiselleştirilmiş bir tıp yaklaşımı gerektirmektedir. Bu durum günümüz

onkoloji uzmanlarının onkolojik ilkeler kadar geriatri ve gerontoloji bilim dallarının temel ilkelerinin de

dikkate alınacağı multidisipliner bir takım anlayışı ve bilgi donanımına sahip olmalarını zorunlu

kılmaktadır. Ülkemiz ve dünyadaki geriatrik onkoloji alanında bilimsel gelişme ve sorunları tartışmak ve

değerlendirmek amacıyla; Geriatrik Onkoloji Derneği olarak 3 yıl önce yakmış olduğumuz ateşi

büyütmek ve bilgi paylaşımını artırmak için 3. Geriatrik Onkoloji Kongresini Antalya’da 09-11 Kasım

2018 tarihinde düzenlemenin sevinci ve heyecanı içindeyiz. Geriatrik kanserli hasta popülasyonundaki

fizyolojik ve farmakolojik farklılıkların değerlendirilmesi başta olmak üzere, tanı ve tedavilerdeki

yeniliklerin tartışılacağı toplantıya; ülkemizde bu konuda çalışan değerli bilim insanlarının yanında yurt

dışından da alanında öncü konuşmacılar davet edilecektir. Bu kongremizde geriatrik onkolojide

tartışmalı konular/karşıt görüşlerin yer alacağı kapsamlı bilimsel paylaşım düzlemi oluşturulması

planlanmıştır. Toplantıya geriatrik onkoloji alanındaki bildiriler de kabul edilecektir.

Bu bilimsel şölenin en verimli şekilde gerçekleştirilmesi için siz değerli meslektaşlarımızı ve sağlık

çalışanlarımızı “3. Geriatrik Onkoloji Kongresi”ne davet etmekten onur duyuyoruz. 09-11 Kasım

2018 tarihleri arasında kongremizde görüşmek dileğiyle.

Saygılarımızla

Prof. Dr. Aziz Karaoğlu

Geriatrik Onkoloji Derneği Başkanı



5

KURULLAR

Kongre Başkanı Aziz Karaoğlu

Kongre Sekreteri

Tarkan Yetişyiğit

Bilimsel Kurul (Soyadı Alfabetik Sıraya Göre)

Mehmet Niyazi Alakavuklar

Rüksan Çehreli

Rıza Çetingöz

Mustafa Erman

Arzu Yaren

Tuğba Yavuzşen



6

BİLİMSEL PROGRAM

09.00-09.10 Saygı Duruşu ve Açıl ış Konuşması - Aziz Karaoğlu

AÇILIS OTURUMU

Başkan: Serdar Turhal

Geriatric Oncology : Today and Future - Stuart Lichtman (SIOG President)

KONFERANS 1

Başkan: İdris Yücel

Apopitozis , Senescent ve Kanser Üçgeninde Hücre Yaşlanmas ı Ne Anlama Gel i r ? - Alp Can

KONFERANS : 2

Başkan: Cavit Cehreli

Yaşl ılarda Kars inogenez ve İmmun Sis tem - Emin Kansu

10.40-10.55 KAHVE ARASI10.55-11.05 “YAŞAM BOYU BİLİM VE ONUR ODULLERİ TÖRENİ”

GERİATRİK ONKOLOJİDE SICAK KONULAR

Başkanlar: Erdem Göker, Mustafa Altınbaş

11.05-11.25 Yaşl ılarda İmmunoterapi Etkin deği ldi r – Hakan Akbulut

11.25-11.45 Yaşl ılarda İmmunoterapi Etkindir – Mustafa Erman

11:45-11:50 Tartışma:

Tartışmacılar: Asude Aksoy

GERİATRİK ONKOLOJİDE ÇALIŞMA TASARIMI

Başkanlar: Rıza Çetingöz, Aziz Karaoğlu

11.50-12.10 Cons iderations for cl inica l tria l des ign in older adults with cancer- Stuart Lichtman

12.10-12.30 Turkiye’de Kl inik Ça l ışmalarda Durum ve Geriatrik Onkolojide Çal ışmalar - İrfan Çiçin

12:30-12:35 Tartışma:

Tartışmacılar: Hilmi Ege

12.35-13.30 ÖĞLE ARASIGERİATRİK OLGU DEGERLENDİRME OTURUMU

Başkanlar: Hasan Şenol Coşkun, İlhan Öztop

13.30-13.45 Geriatrik Ölçeklerin Geriatrik Onkolojiye Katkıs ı - (CGA,G8 VES-13) - Ahmet Turan Işık

13.45-14.00 Yaşl ı Hastada Geriatrik Değerlendirmeler Işığında Kemoterapi Planlama (CARG-CRASH vd) - Selçuk Erdoğan Şeber

14:00-14:05 Tartışma:

Tartışmacılar:Canan Karan

Kolorektal Kanser Olguda Tedavi Planlama

Tartışmacı Başkanlar: Şuayib Yalçın, Faruk Aykan

14:05-14:20 SUNUM 1 Erken Evre Kolon ve/veya Rektum hastas ı - Tarkan Yetişyiğit

14:20-14:35 SUNUM 2 Metastatik KRK HASTASI - Ömer Fatih Ölmez

Metastatik Meme Kanserli Olguda Tedavi Planlama

Tartışmacı Başkanlar : Handan Onur, Türkkan Evrensel

14.35-14.50 SUNUM 1 HER pozitif Meme kanseri olgusu - Devrim Çabuk

14.50-15.05 SUNUM 2 ÜNMK Meme Kanseri olgusu - Erdem Çubukçu

Prostat kanserli Olgularda Tedavi planlama

Tartışmacı Başkanlar: Sevil Bavbek

15.05 -15.20 SUNUM 1 Lokal ize prostat kanserinde tedavi - Yüksel Ürün

15.20-15.35 SUNUM 2 Metastatik prostat kanserinde tedavi - Çagatay Arslan

15:35-15:40 Tartışma:

Tartışmacılar:Elif Atağ

15.35-15.50 KAHVE ARASIYAŞLI OLGULARDA TEDAVİ VE HAYAT KALİTESİ

Başkanlar: Mehmet Alakavuklar,Tuğba Yavuzşen

15.50- 16.10 Kemoterapi ve Kogniti f Durum - Ahmet Turan Işık

16.10-16.30 Radyoterapi ve Kogniti f Durum - Esra Sağlam

16:30-16:35 Tartışma

Tartışmacılar:Hüseyin Salih Semiz

YAŞLI OLGULARDA LOKALİZE HASTALIKLARA YAKLAŞIM

Başkanlar: Ulus Ali Şanlı, Uğur Yılmaz

16.35-16.50 Erken evre meme kanserinde tedavis inde tartışmal ı konular - M. Ali Kaplan

16.50-17.05 Akciğer kanserinde Evre II I hasta l ığa yaklaşım (neoadjuvan kemoterapi , kemoradyoterapi - Fulden Yumuk

17.05-17.20 Mide kanserl i olgularda neoadjuvan kemoterapi veya cerrahi - Özgür Tanrıverdi

17.20-17.35 Hepatobi l ier kanserlerde neoadjuvan tedavinin yeri - Nebi Serkan Demirci

17:35-17:40 Tartışma:

Tartışmacılar: Murat Ayhan

18.00 - 19.00 GENEL KURUL

19.00 - 20:00 AKŞAM YEMEĞİ“AQUAGRAPHIS”

SUYA IŞIKLA YAZILANLAR - Alp Can

14.35-15.05

09.11.2018 CUMA

09.10-09.40

09.40-10.10

10.10- 10.40

11.05-11.45

11.50 - 12.30

13.30-14.00

OLGULARLA GERİATRİK ONKOLOJİDE TEDAVİ KARAR SÜREÇLERİ

( İNTERAKTİF OTURUM)

14.05-14.35

15.05-15.35

15.50-16.30

16.35-17.35

20.00



7

Ataturk Anma Programı

Saygı duruşu

Konferans

Başkan: Nijad Bilge

Atatürk, Tıp ve Bilim - Fuat Demirelli

09:20:09:30 Tartışma

Tartışmacılar: Murat Karateke

II-GERİATRİK ONKOLOJİ GÜNCELLEME PANELİ

BAŞKANLAR: Feyyaz Özdemir, Mehmet Bilici

09.30-09.45 Geriatri Güncelleme - Ahmet Yalçın

09.45-10.00 Tıbbi Onkoloji Güncelleme - Ali Murat Tatli

10.00-10.15 Radyasyon Onkoloji Güncel leme - Vildan Kaya

10.15 - 10.20 TARTIŞMA

Tartışmacılar: Özlem Oltulu

10.20-10.25 PROF. DR. DİNÇER FIRAT EN İYİ ARAŞTIRMACI ÖDÜL TÖRENİ

10.25-10.40 KAHVE ARASIGERİATRİK ONKOLOJİDE YENİ UFUKLAR

Başkanlar: Fazıl Aydın, Nezih Meydan

10.40- 11.00 Geriatrik onkolojide metronomik tedavinin yeri var mı? - Ahmet Sezer

11.00- 11.20 Geriatrik Onkolojide Stereotaktik Radyoterapi lerin yeri (SBRT ve SRS) - Rıza Çetingöz

11.20-11.25 Tartışma

Tartışmacılar: Seher Nazlı Kazas

GERİATRİK ONKOLOJİDE MEDİKAL NUTRİSYON TEDAVİSİNİN GELECEĞİ

Başkanlar: Şeref Kömürcü - Rüksan Çehreli

11.25-11.45 Kaşeks i ve malnütrisyon i le kemoterapi sonuçları aras ındaki i l i şki - Tugba Yavuzşen

11.45- 12.05 Hücreden kl iniğe medika l nütrisyon tedavis inde ne yapabi l i ri z ? Ne yapmal ıyız ? - Rüksan Çehreli


Tartışmacılar: Sinan Ünal

12.10-13.30 ÖĞLE YEMEĞİYAŞLI OLGULARDA HEMATOLOJİK TÜMÖRLERE YAKLAŞIM

Başkanlar: Kazım Uygun, Fikret Arpacı

13.30-13.50 Lenfomalara Yaklaşım - Semra Paydaş

13.50-14.10 Multipl Myelomaya yaklaşım - Berksoy Şahin

14.10-14.30 Geriatrik Onkolojide Kök Hücre Destekli Yüksek Doz Tedavi - Birol Yıldız

14.30-14-35 Tartışma

Tartışmacılar:Aysel Kaya

YAŞLI HASTALARDA KEMİK SAĞLIĞINA YAKLAŞIM

Başkanlar:Necati Alkiş, Işıl Somalı

14.35-14.50 Osteoporoz ve Vitamin D Önemi - Tarık Salman

14.50-15.05 Kemik metastazlı hastalarda zoledronik asit ve denosumab arasında nasıl tercih yapılmalı ? - Nilüfer Avci


Tartışmacılar:Yasemin Oylum

15.10-15.25 KAHVE ARASIYaşlı OLGULARDA ÜROJİNEKOLOJİK KANSERLER

Başkanlar: Bülent Orhan, Ahmet Ozet

15.25-15.45 Metastatik Mesane Kanserlerinde tedavi - Ahmet Dirican

15.45-16.05 Metastatik Böbrek hücreli kanserlerde tedavi - Gamze Gököz Doğu

16.05-16.25 Over kanserlerinde kemoterapi - Mehmet Artaç


Tartışmacılar:Hilmi Ege

YAŞLI OLGULARDA DESTEK TEDAVİLER OTURUMU

Başkanlar: Mahmut Gümüş, Timuçin Çil

16.30-16.45 Yaşlı hastalarda ağrı yönetimi nasıl yapılmalı ? - Mükremin Uysal

16.45-17:00 Yaşlı olgularda miyelotoksisite yönetiminin önemi - Ozan Yazıcı

17.00-17:05 Tartışma

Tartışmacılar: Canan Karan

INTERAKTİF TARTIŞMA

Yaşlı Olgularda Cinsellik – Moderator: İdris Yücel

14.35-15.05

10.11.2018 CUMARTESİ

09.05-09.30

09.10-09.30

09.30- 10.15

10.40-11.20

11.25-12.10

13.30-14.30

15.25-16.20

16.30.-17.00

17.05-17.30



8

SEÇİLMİŞ SÖZLÜ BİLDİRİLER OTURUMU 1

Başkanlar:Ahmet Bilici, Sernaz Uzunoğlu

Baş Boyun Kanserli Geriatrik Hastalarda Prognostik Faktörlerin Ve Sağkalım Sonuçlarının Değerlendirilmesi

Gonca Hanedan Uslu

65 Yaş Ve Üzeri, İleri Evre Küçük Hücreli Dışı Akciğer Kanseri Hastalarında Haftalık Paklitaksel Ve 2 Farklı Karboplatin Uygulamasının Retrospektif Değerlendirilmesi

Derya Kıvrak Salim

Küçük Hücreli Akciğer Kanserinde Tanı Anındaki Serum 25 (Oh) D Vitamini Seviyelerinin

Klinik Önemi

Serkan Değirmencioğlu

65 Yaş Üstü Küçük Hücre Dışı Akciğer Kanseri Hastalarında Tedavi Seçeneklerinin Progresyonsuz Sağkalıma Etkisinin İncelenmes

Bilgin Demir

65 Yaş Ve Üzeri Tek Odak Gbm Hastalarında Gross Total Rezeksiyonun Sağ Kalım Ve Yanıt Oranlarına Etkisi İ

Derya Kıvrak Salim

Altmış Beş Yaş Üstü Glioblastome Multiformeli Hastalarda Tanı Anında Nötrofil/Lenfosit Oranının,

Trombosit/Lenfosit Oranının Ve Ortalama Trombosit Hacminin (Mpv) Prognostik Önemi

Atike Gökçen Demiray

Geriatrik Hasta Grubundaki Lokalize Prostat Kanseri Tedavisinde Robotik Cerrahi Dengeleri Değiştirebilir Mi?

Mahmut Ekrem İslamoğlu

Prostat Kanserinde Tanı Yaşı Farkı Sağkalım Süresini Etkiler Mi?

Serkan Değirmencioğlu

Geriatrik Hastalarda Ürolojik Malignitelerde Kemik Metastazlarının Cerrahi Tedavisine Yaklaşım: 43 Vaka Analizi

Güray Toğral

Metastatik Renal Hücreli Karsinom Tanılı Yaşlı Hastalarda

Tirozin Kinaz İnhibitörü Öncesi Sistemik İnflamatuar Ve Nütrisyonel Parametrelerin Prognostik Etkisi

Havva Yeşil Çınkır

65 Yaş Üstü Böbrek Hücreli Kanser Hastalarında Tirozin Kinaz İnhibitörleri Güvenilir Olduğu Kadar Etkil i Mi?

Durdu Mehmet Köş

09.55-10.05 TARTIŞMA

10.05-10.20 KAHVE ARASISEÇİLMİŞ SÖZLÜ BİLDİRİLER OTURUMU 2

Başkanlar:Ahmet Bilici, Sernaz Uzunoğlu

Kolorektal Kanserlerde Geriatrik Hastaların Klinik Başvuru Bulguları Farklı Mıdır?

Sabri Özden

Altmışbeş Yaş Ve Üzeri Metastatik Kolorektal Kanserli Hastaların Retrospektif Değerlendirilmesi

Havva Yeşil Çınkır

Charlson Komorbidite İndeksi Lokal İleri Rektum Kanseri Tanılı Hastalarda Toksisite Ve Mortalite İçin Prognostik Bir Gösterge Olabilir Mi?

Nazım Can Demircan

Metastatik Kolon Kanserli Geriatrik Hasta Grubunda Sistemik Tedavi Sonuçlarımız

Burcu Çakar

Yaşlı Hastalarda Kolorektal Kanserin Cerrahi Tedavisi

İbrahim Atak

Adjuvan Tedavi Alan İleri Yaş Kolorektal Kanser Tanılı Hastalarda Adjuvan Tedavinin Sağkalım Üzerine Etkilerinin Retrospektif Değerlendirilmesi

Başak Kaya

İleri Yaş Mide Kanserli Olgularda Tanı Anında Tümör Belirteçleri, Ldh, Crp, Albumin Seviyeleri İle Evre Arasında İl işki

Burcu Yapar Taşköylü

İleri Yaş Mide Kanserli Olgularda Sigara Öyküsünün Ldh, Crp, Albumin Seviyeleri Ve Sağkalım Üzerine Etkisi

Burcu Yapar Taşköylü

Yaşlı Hastalar İçin Hangisi Daha Yıkıcı: Demans Ya Da Malignite? Ön Çalışma Sonuçları

Ali Ekrem Aydın

Kanser Ayrıntıl ı Geriatrik Değerlendirme Parametrelerini Etkiler Mi?: Ön Çalışma Sonuçları

Süleyman Emre KOÇYİĞİT

11-10-11.20 TARTIŞMA

Akılcı İlaç Oturumu

Başkan: Aziz Karaoğlu

Konusmacı: Arzu Yaren

Kapanış Oturumları

Aziz Karaoğlu, Tarkan Yetişyiğit

09.30-09.35

11.11.2018 PAZAR

09.00-10.10

09.00-09.05

09.05-09.10

09.10-09.15

09.15-09.20

09.20-09.25

09.25-09.30

10.50-10.55

09.35- 09.40

09.40-09.45

09.45-09.50

09.50-09.55

10.20-11.20

10.20-10.25

10.25-10.30

10.30-10.35

10.35-10.40

10.40-10.45

10.45-10.50

10.55-11.00

11.00-11.05

11.05-11.10

11.20-12.40

11:40



9

BİLDİRİ ÖZETLERİ / SÖZLÜ BİLDİRİLER



10

SB-01 BAŞ BOYUN KANSERLİ GERİATRİK HASTALARDA PROGNOSTİK FAKTÖRLERİN VE

SAĞKALIM SONUÇLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Gonca Hanedan Uslu1

1Sağlık Bilimleri Üniversitesi Kanuni Eğitim ve Araştırma Hastanesi Radyasyon Onkolojisi Kliniği

Trabzon

AMAÇ 65 yaş ve üstü baş-boyun kanserli hastalarda radiotherapy (RT) ve kemoradyoterapi (KRT) sonuçlarını, klinikopatolojik özelliklerini, sağkalıma etkili faktörlerin incelenmesi amaçlanmıştır. MATERYAL VE METOD Bölgemizde iki radyoterapi kliniğinde tedavi edilen baş-boyun kanserli 65 yaş ve üstü hastalar değerlendirilmeye alındı. Etik kurul onayı alındıktan sonra hastalara ait demografik, klinik ve histopatolojik veriler hasta dosya ve kayıtları incelenerek elde edildi (tablo 1). BULGULAR Tedavi edilen 179 baş-boyun kanserli hastaların 59 (33%) u geriatrik hasta idi. Bu hastaların tümü Tomotherapy ile tedavi edildi. Total RT dozu 66 Gy ile 70 Gy arasında değişiyordu. 24 hastaya eşzamanlı haftalık Cisplatin 40 mg/m2 uygulanabildi Ortalama izlem süresi 29,3 (2,9-90,6) ay idi. Bu hastaların 30 u (%50.8) larenx ca , 13 ü (%22) oral kavite kanseri idi. Hastaların 18 i (%30.5) cerrahi sonrası kemoradyoterapi (CT +KRT), 17 i (%28.8) sadece RT, 16 sı (%27.1) cerrahi sonrası radyoterapi (CT+RT), 6 sı (%10.2) sadece kemoradyoterapi (KRT), 2 si (%3.4) sadece cerrahi (CT) ile tedavi edildi. Medyan genel sağkalım (GS) 27,5 ay (%95 GI:16,7-38,3) olup 2 ve 5 yılık GS’lar sırasıyla % 56,6 (±0,07), % 32,2 (±0,08) olarak bulunmuştur. Medyan progresyonsuz sağkalım (PFS) 25,4 ay ( % 95 GI:19,2-31,6) olup 2 ve 5 yılık PFS’lar sırasıyla % 50,8 (±0,07), % 30,5 (±0,08) olarak bulunmuştur. İzlem süresince hastaların 6’sında (%10,2) metastaz izlendi. Sadece cerrahi (CT) ile tedavi edilen 2 (%3,4) hastada lokal nüks gözlendi. Lokal nüks gözlenen bu hastalar kemoradyoterapi ile tedavi edildi. Tek değişkenli analizde genel sağkalıma etkili olabilecek prognostik faktörler değerlendirildiğinde cinsiyet durumu (p=0,019) istatistiki olarak anlamlı bulunmuştur. En sık tespit edilen yan etki grade 3 mukozit olarak belirlenmiştir (%29). SONUÇ Baş boyun kanserli yaşlı hastalarda seçilecek tedavi modalitesi hastanın yaşına değil performans durumuna göre değerlendirilmelidir. Komorbit bir ek sorunu olmayan yaşlı hastalar da genç hastalar gibi RT ve /veya KRT ile tedavi edilebilmektedir. Anahtar Kelimeler: Baş-boyun kanseri, geriatrik hasta, kemoterapi, radyoterapi,



11

Table 1 Patient characteristic

Characteristics Male Female Total p değeri

The number of patients 47 (%79,7) 12 (%20,3) 59 (%100)

Age (year)

Median (range)

65-74

75-84

85≤

71 (65-86)

32 (%68,1)

14 (%29,8)

1 (%2,1)

78 (67-86)

5 (%41,7)

5 (%41,7)

2 (%16,7)

72 (65-86)

37 (%62,7)

19 (%32,2)

3 (%5,1)

0,021

Location of primary tumor

Nazofarenx

Larenx

Hipofarenx

Oral kavite

Orofarenx

Paranasal sinüs

Tükrük bezi

2 (%4,3)

29 (%61,7)

2 (%4,3)

7 (%14,9)

3 (%6,4)

1 (%2,1)

3 (%6,4)

3 (%25)

1 (%8,3)

1 (%8,3)

6 (%50)

-

1 (%8,3)

-

5 (%8,5)

30 (%50,8)

3 (%5,1)

13 (%22)

3 (%5,1)

2 (%3,4)

3 (%5,1)

0,515

Histology

Skuamöz hücreli karsinom

Adenokarsinom

İndiferansiye karsinom

Mukoepidermoid karsinom

40 (%85,1)

3 (%6,4)

2 (%4,3)

2 (%4,3)

8 (%66,7)

1 (%8,3)

3 (%25)

-

48 (%81,4)

4 (%6,8)

5 (%8,5)

2 (%3,4)

0,325

T stage

T1

T2

T3

T4

14 (%29,8)

18 (%38,3)

5 (%10,6)

10 (%21,3)

4 (%33,3)

3 (%25)

3 (%25)

2 (%16,7)

18 (%30,5)

21 (%35,6)

8 (%13,6)

12 (%20,3)

0,961

Node Status

N0

N1

N2

N3

23 (%48,9)

10 (%21,3)

12 (%25,5)

2 (%4,3)

7 (%58,3)

2 (%16,7)

3 (%25)

-

30 (%50,8)

12 (%20,3)

15 (%25,4)

2 (%3,4)

0,559

Stage

I

II

III

IV

12 (%25,5)

6 (%12,8)

9 (%19,1)

20 (%42,6)

3 (%25)

2 (%16,7)

3 (%25)

4 (%33,3)

15 (%25,4)

8 (%13,6)

12 (%20,3)

24 (%40,7)

0,714

Operasyon durumu

Opere

Opere değil

29 (%61,7)

18 (%38,3)

7 (%58,3)

5 (%41,7)

36 (%61)

23 (%39)

0,832

Radyoterapi şekli

Küratif RT

KRT

27 (%58,7)

19 (%41,3)

6 (%54,5)

5 (%45,5)

33 (%57,9)

24 (%42,1)

0,804

RT cihaz

Linac

Tomotherapy

27 (%58,7)

19 (%41,3)

9 (%81,8)

2 (%18,2)

36 (%63,2)

21 (%36,8)

0,185

RT doz

≤66

66<

23 (%50)

23 (%50)

7 (%63,6)

4 (%36,4)

30 (%52,6)

27 (%47,4)

0,633

Treatment

CT

RT

KRT

CT+RT

CT+KRT

1 (%2,1)

15 (%31,9)

3 (%6,4)

12 (%25,5)

16 (%34)

1 (%8,3)

2 (%16,7)

3 (%25)

4 (%33,3)

2 (%16,7)

2 (%3,4)

17 (%28,8)

6 (%10,2)

16 (%27,1)

18 (%30,5)

0,506



12

SB-02 65 YAŞ VE ÜZERİ, İLERİ EVRE KÜÇÜK HÜCRELİ DIŞI AKCİĞER KANSERİ HASTALARINDA

HAFTALIK PAKLİTAKSEL VE 2 FARKLI KARBOPLATİN UYGULAMASININ RETROSPEKTİF

DEĞERLENDİRİLMESİ

Derya Kıvrak Salim1, Tuğba AkIn Telli1, Ali Murat Tatli3, Sadettin Kılıçkap4, Perran Fulden Yumuk2

1SBÜ ANTALYA EAH TIBBİ ONKOLOJ, ANTALYA

2MARMARA ÜNİVERSİTESİ PENDİK EAH TIBBİ ONKOLOJ, İSTANBUL

3AKDENİZ ÜNİVERSİTESİ TIBBİ ONKOLOJ, ANTALYA

4HACETTEPE ÜNİVERSİTESİ TIBBİ ONKOLOJ, ANKARA

Giriş

Küçük hücreli dışı akciğer kanseri (KHDAK) ortanca tanı yaşı 70’dir. Yaşlı hastalarda kemoterapinin

destek koluna göre sağkalımı arttırdığı ve ikili tedavilerin monoterapilerden daha üstün olduğu

gösterilmesi ile metastatik KHDAK’de platin bazlı tedaviler standart kabul edilmiştir. Renal klirensde

azalma nedeni ile paklitaksel-karboplatin protokolü sıklıkla uygulanmaktadır. Karboplatin-paklitaksel

üç haftalık standart protokol ile karboplatin üç haftalık-paklitaksel haftalık protokollerin karşılaştırıldığı

çalışmalarda etkinliklerin benzer olduğu ve tolerasyonun haftalık paklitaksel kolunda daha iyi olduğu

gösterilmiştir. Günlük hayatta çoğu merkezde karboplatinin de paklitaksel gibi haftalık olarak

uygulandığı görülmektedir.

Amaç

Bu çalışmada 65 yaş ve üzeri, ileri evre KHDAK hastalarında haftalık paklitakselle karboplatinin 3

haftalık veya haftalık uygulandığı protokollerinin etkinlik ve toksite profillerinin retrospektif olarak

karşılaştırması amaçlanmıştır.

Metod

Çalışma multisentrik (3 merkezde) retrospektif olarak yürütülmüştür. Dahil edilme kriterleri; 65 yaş ve

üstü, evre IV KHDAK hastalar; daha önce sistemik kemoterapi ve radyoterapi almayan hastalar; haftalık

paklitaksel ve haftalık/3 haftada bir karboplatin rejimi uygulanan hastalar. Uygun hastalar, 3 haftalık

karboplatin ile haftalık paklitaksel (grup 1); haftalık karboplatin ve haftalık paklitaksel (grup 2) olarak

karşılaştırılmıştır (Çalışmanın dizaynı figür 1’de gösterilmiştir). Toksite değerlendirmesi “Common

Terminology Criteria for Adverse Events” (CTCAE) version 5’e göre yapılmış ve kürlerdeki en ciddi

toksite derecesi analizde kullanılmıştır.

Bulgular

Çalışmaya 59 hasta dahil edilmiş ve demografik özellikleri tablo 1’de gösterilmiştir. Genel yanıt oranı

grup 2’de daha yüksek izlendi ( %29,4 vs %20,9, p=0,465). Grup1 medyan genel sağkalım (OS) 14 ay

iken grup 2’de 9 aydı (p=0,084). Medyan progresyonsuz sağkalım (PFS) ise grup 1 ve 2’de sırasıyla 7 ay

ve 4 aydı (p=0,109) (figür 2). 1. grupta grad 3-4 anemi (p= 0,003) ve nötropeni (p= 0,003) daha sık

izlenirken grup 2’de grade3-4 nörotoksite artış eğilimli izlendi (%33,3 vs %42,9 ; p=0,461). İki grup

arasında febril nötropeni ve infeksiyon açısından fark izlenmedi (sırası ile p=0,289 ve p=0,770).

Sonuç

İki protokol arasında etkinlik farkı izlenmemiştir. Üç haftada bir uygulanan karboplatin protokolünde

daha uzun bir genel sağkalım eğilimi olmakla birlikte, hematolojik toksite de bu rejimde daha sık

görülmüştür.



13

Figür 1. Çalışmanın Dizaynı

Tablo1. Demografik ve klinik özellikler

3 haftalık Karboplatin/

haftalık Paklitaksel (n=24)

Haftalık Karboplatine/

haftalık Paklitaksel (n=35) p

Yaş, median (range) 71(65-78) 73(65-86) 0.172

Cinsiyet, kadın/erkek n(%) 1(4.2)/23(95.8) 5(14.3)/30(85.7) 0.385

Histoloji n(%) NOS Adenokarsinom Skuamöz hücreli

6(25)

7(29.2) 11(45.8)

5(14.3)

12(34.3) 18(51.4)

0.582

ECOG PS, <2 ≥2 , n(%)

21(87.5) 3(12.5)

23(65.7) 12(34.3)

0.059

Haftalık paklitaksel dozu, median (range) 80(60-80) 80(60-80) 0.694

Kemik metastazı , n(%) 10(41.7) 16(45.7) 0.758

KC metastazı, n(%) 9(37.5) 7(20) 0.137

Beyin metastazı, n(%) 0 3(8.6) 0.264

Karşı akciğer metastazı, n(%) 14(58.3) 11(31.4) 0.040

Sürrenal metastazı, n(%) 5(20.8) 10(28.6) 0.503

Malign plevral effüzyon , n(%) 6(25) 7(20) 0.649

Figür 2. OS ve PFS

65 yaş, metastatik KHDAK

yeterli organ fonksiyonu

daha önce RT öyküsü olmamak

1.sıra tedavide

Grup 1

Paklitaksel 75-100mg/m2 (1., 8.,15. gün)

Karboplatin 6 AUC (1. gün)

3 haftada bir 4-6 kür veya progresyona kadar

Grup 2

Paklitaksel 75-100mg/m2 (1., 8., 15. gün)

Karboplatin 2AUC (1., 8., 15.gün)

3 haftada bir 4-6 kür veya progresyona kadar



14

SB – 03 GERİATRİK HASTA GRUBUNDAKİ LOKALİZE PROSTAT KANSERİ TEDAVİSİNDE

ROBOTİK CERRAHİ DENGELERİ DEĞİŞTİREBİLİR Mİ?

Mahmut Ekrem İslamoğlu1

1Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Üroloji Kliniği, Antalya

Amaç

Robot yardımlı radikal prostatektomi (RYRP) yaptığımız 293 olguyu sunmak, perioperatif ve

postoperatif sonuçlarımızı değerlendirmektir.

Metod

Kliniğimizde Mart 2015 ile Temmuz 2018 arasında RYRP yapılan 293 hastanın prospektif olarak

kaydedilen verilerini inceledik. Preoperatif klinik veriler yaş, serum prostat spesifik antijen (PSA),

biyopsi Gleason skoru ve pozitif kor sayısı dahil olmak üzere not edildi. Operasyon süresi, intraoperatif

komplikasyonlar gibi perioperatif parametreler kaydedildi. Hematokrit değişimi, hastanede yatış süresi

ve kateter çıkarma tarihini içeren postoperatif parametreler not alındı. Patolojik sonuçlarda; Gleason

skoru, pozitif cerrahi sınır (PCS) durumu, seminal vezikül invazyonu ve lenf nodu pozitifliği kaydedildi.

Cerrahinin komplikasyonlarını sınıflandırmak için Clavien sistemi kullanıldı. Postoperatif 6.ayda ve

12.ayda kontinans ve ereksiyon durumları değerlendirildi.

Bulgular

Hastaların yaş ortalaması 68.1±5.4 yıldı ve ortanca PSA 8.14 ng\dl idi. Ortalama ameliyat süresi

183.4±41.4 dakika, ortanca hematokrit düşüşü %3.1'di. Genel PCS oranı %20.14 olup, bu oran son

patolojik evre ile pT2 hastalar için%11.86 ve pT3 hastalar için %32.18 olarak anlamlı derecede artmıştır

(p<0.05). Ortalama 22 aylık takip süresinde 31 hastada (%10.5) biyokimyasal nüks gelişti ve toplam 35

hastaya (%11.9) ek tedavi gerekti. Otuz hastada (%10.2) intraoperatif ve postoperatif komplikasyonlar

gelişti. Bunların 13 tanesi minör (Clavien derecesi 1-2), 17 tanesi majör komplikasyonlardı (Clavien

derecesi 3-4). Ortanca postoperatif hastaneye yatış süresi 3 gündü ve ortanca üretral kateter çıkarma

süresi 10 gün olarak hesaplandı. Hastaların ameliyat sonrası 1.yılda kontinan olma oranı %77.8 ve

ilişkiye girebilecek kadar ereksiyon sağlama oranları %68.4 idi.

Sonuç

Robotik cerrahi; radikal prostatektomi ameliyatının komplikasyonlarında, özellikle inkontinans ve

impotans açısından, açık cerrahiye kıyasla ciddi bir azalma sağlamıştır. Aynı zamanda hastanede yatış

ve sondalı kalma süresini de azaltan bu minimal invazif yöntem, lokalize prostat kanserli hastalarda

cerrahi seçeneğin daha ön plana çıkmasını sağlayabilir.



15

SB-04 65 YAŞ VE ÜZERİ TEK ODAK GBM HASTALARINDA GROSS TOTAL REZEKSİYONUN SAĞ

KALIM VE YANIT ORANLARINA ETKİSİ

Derya Kıvrak Salim1

1SBÜ ANTALYA EAH TIBBİ ONKOLOJ, ANTALYA

Giriş

Glioblastoma multiforme (GBM) beyinde en sık görülen malign tümördür. Median tanı yaşı 65’dir. Yeni

cerrahi tekniklerin, radyoterapi ve medikal tedavilerin gelişmesine rağmen tedavi yanıtları ve sağ kalım

sonuçları kötüdür. GBM’de standart tedavi maksimal güvenlikli cerrahi eksizyon sonrası radyoterapi eş

zamanlı temazolamid tedavisidir. Geriatrik grupta daha çok konservatif cerrahiler uygulanarak gross

total rezeksiyondan (GTR) kaçınılmaktadır. Son çalışmalarda genç hastalarla benzer olarak yaşlı grupta

da GTR’nin fayda sağladığı gösterilmiştir. Tüm gelişmelere rağmen hala istenilen sonuçlar elde

edilemediği görülmektedir.

Amaç

Çalışmada 65 yaş ve üzeri, tek odak GBM tanılı kemoradyoterapi almış hastalarda primer tümörün

GTR’sinin, kemoradyoterapiye yanıt oranları ve sağ kalım üzerine etkisini karşılaştırmak amaçlanmıştır

Metod

65 yaş ve üstü, histolojik olarak kanıtlanmış GBM tanısı olan hastalar retrospektif olarak

değerlendirilmiştir. GTR uygulanmış ve uygulanmamış hastaların radyoterapi eş zamanlı temazolamid

tedavilerini tamamlamış olanlar, yanıt oranları ve sağ kalım açısından analiz edilmiştir.

Bulgular

Çalışmaya 55 hasta dahil edilmiş ve demografik özellikleri tablo 1’de gösterilmiştir. Genel yanıt oranı

her iki gurupta benzer izlendi ( %23,5 vs %23,8, p=0,984). Her iki grupta medyan genel sağkalım (OS)

13 ay iken (p=0,645); medyan progresyonsuz sağkalım (PFS) GTR uygulanan ve uygulanmayan grupta

sırasıyla 8 ay ve 6 aydı (p=0,375) (tablo 2, figür 1). Median tümör çapı her iki grupta da 4 cm

idi(p=0.875). Progresyon sonrası kurtarma tedavisi alabilen hasta oranı benzerdi. Cinsiyet (HR 1.061

[95%CI 0.589-1.912]; p = 0.844), yaş (HR 0.992 [95%CI 0.538-1.831]; p = 0.980), tümör çapı (HR

0.740 [95%CI 0.411-1.333]; p = 0.316), primerin GTR’si (HR 0.869 [95%CI 0.470-1.607]; p = 0.653)

OS üzerine etkili izlenmezken, sol beyin tümörlerinde (HR 2.183 [95%CI 1.204-3.957]; p = 0.010) OS

daha uzun izlendi

Sonuç

Altmış beş yaş ve üstü tek odak GBM hastalarında GTR uygulanan ve uygulanmayan gruplar arasında

etkinlik farkı izlenmemiştir. GTR yapılan hastalarda daha uzun bir progresyonsuz sağ kalım eğilimi

izlenmiştir.



16

Tablo 1. Demografik ve klinik özellikler

Primary resected

(n=34) Primary un-resected

(n=21) p

Yaş , median (range) 69.5(65-86) 68(65-75) 0.104

Cinsiyet, kadın/erkek, n(%) 16(47.1)/18(52.9) 12(57.1)/9(42.9) 0.467

Primer tümör lobu, n(%)

Sağ 20(58.8) 6(28.6) 0.029

Sol 14(41.2) 15(71.4)

Primer tümör çapı (cm) Median (range)

4(1.5-7.6) 4(1-6.5) 0.875

Kurtarma kemoterapsi, n(%) 4(11.8) 4(19) 0.464

Tablo 2. Etkinlik

Variables Primary resected

(n=34) Primary un-resected

(n=21) p

Genel yanıt oranı, n (%) 8(23.5) 5(23.8) 0.984

Stabil hastalık, n (%) 7(20.6) 3(14.3) 0.555

Progrese hastalık, n (%) 19(55.9) 13(61.9) 0.660

Tam yanıt , n (%) 6(17.6) 3(14.3) 0.741

Parsiyel yanıt, n (%) 2(5.9) 2(9.5) 0.610

Genel sağkalım (OS), median (ay)

13(8.6-17.4) 13(10.1-15.9) 0.645

Progresyonsuz sağkalım, median (ay)

8(3.2-12.8) 6(2.8-9.2) 0.375

1-yıllık OS, % 53.9 51.9 -

1-yıllık PFS, % 39.4 17.8 - Genel yanıt oranı = Parsiyel yanıt+ tam yanıt

Figure1. Genel sağkalım ve Progresyonsuz sağkalım



17

Tablo3. Risk faktörlerin univariate analizi

PFS OS

HR(95%CI) p HR(95%CI) p

Yaş (>70/≤70) 1.180(0.631-2.207) 0.604 0.992(0.538-1.831) 0.980

Cinsiyet (erkek/kadın) 1.043(0.567-1.917) 0.893 1.061(0.589-1.912) 0.844

Tümör çapı (≤4/>4) 0.564(0.299-1.062) 0.076 0.740(0.411-1.333) 0.316

Tümör tarafı (sağ/sol) 1.801(0.951-3.408) 0.071 2.183(1.204-3.957) 0.010

Primer GTR (evet/hayır) 0.766(0.408-1.440) 0.408 0.869(0.470-1.607) 0.653

Kaynakça

1. Babu R:Glioblastoma in elderly:the effect of aggressive and modern therapies on

survival. J Neurosurg.2016; 124:998-1007

2. Dolecek TA:CBTRUS statistical report:primary brain and central nervous system

tumors diagnosed in the United States in 2005-2009.Neuro Oncol.2012;14:v1-v49

3. Noorbakhsh A: Gross-total resection outcomes in an elderly population with glioblastoma: a SEER-based analysis. J Neurosurg . 2014; 120:31–39.

4. Oszvald A: Glioblastoma therapy in elderly and the importance of the extent of

resection regardless of age. J Neurosurg.2012; 116(2):357-64.

5. Young JS: Management of glioblastoma in elderly patients. J Neurol Scis. 2017;

15;380:250-255



18

SB-05 KOLOREKTAL KANSERLERDE GERİATRİK HASTALARIN KLİNİK BAŞVURU BULGULARI

FARKLI MIDIR?

Sadettin Er1, Sabri Özden1, Birkan Birben1, Umut Fırat Turan1, Mesut Tez1, Bülent Cavit Yüksel1

1Sağlık Bilimleri Üniversitesi Ankara Numune Eğitim Ve Araştırma Hastanesi

Amaç Kolorektal kanserlerin olguların %90’ı 50 yaşından sonra görülmektedir. Çalışmanın amacı; kolorektal kanser tanısı ile opere edilen, ileri yaş (≥80) hastalar ile 80 yaş altı hastaların klinik özellikler açısından karşılaştırılmasıdır. Materyal ve metod Ocak 2010-Aralık 2017 tarihleri arasında, Sağlık Bilimleri Üniversitesi Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniğine başvuran ve kolorektal kanser tanısı ile opere edilen hastalar çalışmaya dahil edildi. Hastaların demografik özellikleri, acil/elektif operasyon durumu, metastaz varlığı ve geliş anındaki obstruksiyon, perforasyon ve kanama gibi klinik başvuru bulguları retrospektif olarak elektronik medikal kayıtlar taranarak elde edildi. Bulgular Çalışmaya dahil edilen kolorektal kanser tanılı 338 hasta; 80 yaş ve üstü Grup-1, 80 yaş altı Grup-2 olarak ikiye ayrıldı. Grup-1 ve 2 için sırasıyla medyan yaşlar 83(80-102) ve 62(29-79) idi. Grup-1’de; 61 kadın 55 erkek ve Grup-2’de ise; 132 erkek 90 kadın mevcuttu. Cinsiyet açısından her iki grup arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı (p=0,22). Grup-1’deki hastaların 161 (%72)’i elektif ve 61 (%28)’i acil opere edilirken, Grup-2’deki hastaların ise, 66 (%57)’sı elektif ve 50 (%43)’si acil olarak opere edildi. Özellikle Grup-1’deki hastalarda acil başvuru(obstruksiyon, perforasyon ve kanama v.b) insidansı Grup-2’ye göre istatiksel olarak anlamlı bir şekilde daha yüksek bulundu (p=0,0036). Her iki grup arasında metastaz açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamadı. Sonuç İleri yaş grubu hastalarda ise yalnız yaşama, düşük ağrı eşiği ve depresif durumun tanıda gecikmeye neden olduğunu bildirilmiştir. Çalışmamızda 80 yaş üzerinde kolorektal kanser tanılı hastalarda daha yüksek oranda acil operasyon ihtiyacı olduğu görülmüştür. Klinik semptomların ilk ortaya çıkışı ile tanı konması arasında geçen sürenin uzun olması da ciddi bir problem oluşturmaktadır. Bu durum hastaların ileri evrelerde başvurmasına neden olmaktadır. Özellikle 80 yaş üzerindeki hastalarda bu sürenin uzun olması acil ameliyat gerektirmekte ve buna bağlı olarak da morbidite ve mortalitenin artmasına neden olmaktadır. Anahtar kelimeler: Kolorektal kanser, geriatrik hastalar, başvuru belirtileri



19

SB-06 PROSTAT KANSERİNDE TANI YAŞI FARKI SAĞKALIM SÜRESİNİ ETKİLER Mİ?

Serkan Değirmencioğlu1

1Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı

Amaç

Prostat kanseri tüm dünyada erkeklerde ikinci sıklıkta görülmektedir. Her yıl yaklaşık bir buçuk milyon

yeni vaka ve 360.000 hasta kaybına neden olmaktadır. Gelişmiş ülkelerde serum PSA düzeyi takipleri

nedeniyle erken evre olgular artmaktadır. Çalışmamızın amacı prostat kanseri tanı alma yaşına göre

riski önemli ölçüde belirleyen gleason skoru, serum PSA seviyesi, performans statüsü (PS), hemogram

parametreleri, hormona refrakterliğe kadar geçen süre (HRGS) ve tüm sağkalım süresi (TS) arasındaki

farkları değerlendirmektir.

Metod

Pamukkale Üniversitesi Medikal Onkoloji kliniğinde 2012-2018 yılları arasında takip ve tedavi edilen 91

prostat kanseri hastasının verileri retrospektif olarak incelendi. Hastalar yaşlarına göre 75 yaş ve altı

(n=45) ile 76 yaş ve üzeri (n=46) iki gruba ayrıldılar. Hastaların gleason skorları, TNM evresi, PS, tanı

anındaki serum PSA, lökosit, nötrofil, lenfosit, hemoglobin ve trombosit seviyeleri kaydedildi. HRGS ve

TS süreleri hesaplandı. İstatistiksel analiz SPSS-21.0, for windows software ile yapıldı. Sonuçlar %95

güvenilirlik intervalinde değerlendirilerek p<0.05 değeri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.

Bulgular

Değişkenlerin yaşa göre Mann-Wilcoxon testi analizi tablo-1’de özetlenmiştir.

Sonuç: Prostat kanseri insidansı, yaş ile artışı en iyi tanımlanmış kanserdir. SEER verilerine göre yaş

bağımsız ortalama her 6 erkekten birinde prostat kanseri izlenirken otopsi serilerinde 70 yaş üzeri tanı

oranı %30-70 arası değişmektedir. Beklenildiği üzere yaş ile PS arası anlamlı fark saptanan çalışmamızda

tanı yaşı ile TS arasında farklılık saptanmaması evre açısından heterojen gruplar olmasına bağlanabilir.

İleri yaş hastalarda HGRS’nin anlamlı uzun olması ise yaşlanma proçesi ile prostat kanseri progresyon

hızında azalma lehinedir. Yaş ile TS farkını ortaya koyabilmek için çalışmamızın çok merkezli, yüksek

olgu sayıları ile desteklenmesi gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler: prostat kanseri, hormona refrakter, sağkalım, geriyatrik hasta



20

SB-07 GERİATRİK HASTALARDA ÜROLOJİK MALİGNİTELERDE KEMİK METASTAZLARININ

CERRAHİ TEDAVİSİNE YAKLAŞIM: 43 VAKA ANALİZİ

GÜRAY TOĞRAL1

1Dr Abdurrahman Yurtaslan Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi AMAÇ Böbrek, prostat, mesane gibi ürolojik kanserler, yüksek oranda kemik metastazı yaparlar ve prostat kanserli hastalarda % 70’ lere kadar çıkmaktadır(1-3). Bu çalışmada amaç geriatrik hasta gurubunda ürolojik maliğniteye bağlı kemik metastazlarının teşhis ve cerrahi tedavisinin etkinliğini ve lokal kontrol elde edilebilirliğini değerlendirmektir. METHOD Bu çalışmada 2005 ve 2015 yılları arasında kemik ve yumuşak doku metastazlı olup cerrahi tedavi uygulanan geriatrik yaş grubundaki 43 tanesi araştırmaya dahil edildi. Yaş 65-83 yıl (median 68 yıl) dı. Ürolojik malignitelere bağlı ölen kemik metastazlı 43 hastanın (34 erkek, 9 bayan) kemik metastazlarının yeri ve sayısı, patolojisi, ilk ver ardışık metastazlarının zamanı, metastaz sonrası yaşam süreleri, metastaz (blastik,mix,litik) ve cerrahi rekonstrüksiyon tipi istatistiksel olarak analiz edildi. BULGULAR Primer tanılar 21 hastada (48.83%) böbrek hücreli, 14 hastada (32.55%) prostat, 8 hastada (18.60%) mesane karsinomu idi. En sık osteolitik lezyon (n=36 83%) mevcuttu. 38 (88%) hastada uzun kemik metastazı, 35 (81.39%) hasta da birden fazla kemik metastazı vardı. Spinal kolumna en yaygın kemik metastaz bölgesiydi. Tanı anında kemik metastazı olmayan böbrek hücreli kanser hastalarının (N:14) kemik metastazlarının çıkma zamanı 26 ay(4-186 ay), prostat kanserli hastalarda (N:6) 14 ay(4-34 ay) ve mesane kanserli hastalarda(N:8) 18 ay(5-216 ay) dı. Hastalarda cerrahi tedaviye karar verme de Mirels skorloma sistemi kullanılmıştır. En yaygın uygulanan cerrahi tedavi sırasıyla ekstremiteler de geniş rezeksiyon ile prostetik replasman (N:25); ve/veya internal fiksasyon (N:16) olmuştur. Ortalama yaşam beklentisi böbrek hücreli hastalarda 13 ay, prostat hastalarda 16 ay, mesane hastaların da 11 ay olarak saptanmıştır. SONUÇ İskeletal metastazlı ürolojik maliğniteli hastaların hayat kalitelerinin arttırılması ve iyileştirilmesi için tedavi ve takiplerinin klinik olarak uzun yıllar yapılması gerekmektedir. Yaşam beklentisi 6 ayın üzerinde olan hastalarda rezeksiyon ve rekonstrüksiyon cerrahi tedavi olarak tercih edilebilir. Soliter kemik metastazlı böbrek hücreli kanser hastalarının cerrahi tedavisinde en blok rezeksiyon yüksek oranda tavsiye edilmektedir. Anahtar Kelimeler: kemik metastazı, ürolojik maliğnite, geriatrik hasta, cerrahi tedavi 1. ROODMAN GD. MECHANİSMS OF BONE METASTASİS. N ENGL JMED 2004;350:1655–64. 2. MOTZER RJ, BANDER NH, NANUS DM. RENAL-CELL CARCİNOMA. N ENGL J MED 1996;335:865–75. 3. RUSSO P. RENAL CELL CARCİNOMA: PRESENTATİON, STAGİNG, AND SURGİCAL TREATMENT. SEMİN ONCOL 2000;27:160–76.



21

Table 1. Mirels’ skorlama sistemi

Skor Lezyon bölgesi Lezyon Boyutu Lezyon Natürü Ağrı

1 Üst ekstremite <1/3 korteks Blastik Hafif

2 Alt ekstremite 1/3–2/3 korteks Mix Orta

3 Trokanterik bölge >2/3 korteks Litik Şiddetli

According to: Mirels H. Metastatic disease in long bones. A proposed scoring system for diagnosing impending pathologic fractures. Clin Orthop Relat Res 1989;249:256-264. Table 2. Mirels’ klinik olarak yorumu

Mirels’ skor Klinik Olarak Yorumu

<7 Radyoterapi ve Gözlem

8 Kliniğine Göre Karar Ver

>9 Profilaktik Tespit

According to: Mirels H. Metastatic disease in long bones. A proposed scoring system for diagnosing impending pathologic fractures. Clin Orthop Relat Res 1989;249:256-264.



22

SB-08 ALTMIŞBEŞ YAŞ VE ÜZERİ METASTATİK KOLOREKTAL KANSERLİ HASTALARIN

RETROSPEKTİF DEĞERLENDİRİLMESİ

Havva Yeşil Çınkır1 - Berna Öksüzoğlu2

1Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi

2Dr. A.Y Ankara Onkoloji Eğitim Ve Araştırma Hastanesi

Amaç İlerleyen yaş kanser gelişiminin en önemli risk faktörlerinden biridir.Tüm kanser vakalarının % 50’si 65 yaş üzerinde görülmekte ve 65 yaş üzeri ölüm nedenleri arasında kansere bağlı ölümler kardiyak nedenlerden sonra ikinci sırada yer almaktadır (1).Bu çalışma, 65 yaş ve üzerinde metastatik kolorektal kanser (KRK) tanısı alan hastaların genel özelliklerini, performans durumunu, uygulanan tedavileri ve sağ kalım oranlarının değerlendirilmesi amacı ile planlandı. Metod Bu çalışma Ekim 2010 ile Ekim 2014 tarihleri arasında Dr. A.Y. Ankara Onkoloji Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıbbi Onkoloji Kliniği’nde metastatik evrede 65 yaş ve üzerinde olan KRK tanılı 139 hastanın dosya arşivi taranarak retrospektif olarak yapıldı. Bulgular Tablo 1 ve 2’de hastaların klinik-demografik özellikleri,tümör özellikleri özetlendi.Hastaların ortanca yaşı 73 (minimum 65-maksimum 87) idi. Yaş aralığına göre değerlendirildiğinde hastaların 81’ i (%58,3) 65-74 yaş arasında,53’ ü (%38,1) 75-84 yaş arasında,5’i (%3,6) 85 yaş ve üzerinde idi.Çoğunluğunu erkek (%57) cinsiyet oluşturmaktaydı. Tüm hasta grubu için genel sağkalım (GSK) 12.09 ay (% 95 GA; 9.5-14.64) idi.Yaş aralığına göre ortanca GSK 65-74 yaş arası 16.39 ay (%95 GA;10.3-22.4),75 yaş ve üzeri 12.87 ay (%95 GA;9.2-16.5 ) (p:0.906) (şekil1) idi. Sonuç Kronolojik yaş tedavi planlamasında negatif bir faktör olarak düşünülmemelidir.Tanı ve evreleme sonrasında hastanın kişisel istekleri de gözönüne alınarak multidisipliner yaklaşım ile tedavi seçenekleri uygulanmalıdır.Karşılaşılabilecek toksisiteler için yakın ve dikkatli takip yapılmalı, gerekli durumlarda destek tedaviler uygulanmalıdır.

Anahtar Kelimeler: Kolorektal kanser, metastaz, yaşlı

Şekil 1. 65 yaş ve üzeri metastatik KRK’li hastalarda yaş aralığına göre sağkalım eğrisi



23

Tablo 1:Metastatik evrede 65 yaş ve üzerinde olan hastaların klinik ve demografik özellikleri

Hasta Özellikleri Sayı (%)

Ortanca Yaş 73 (65-87)

Yaş Aralığı

65-74 yaş arası 81 (%58,3)

75-84 yaş arası 53 (%38,1)

85 yaş ve üzeri 5 (% 3,6)

Cinsiyet

Kadın 59 (%42,4)

Erkek 80 (%57,6)

Performans Statusu (ECOG)

PS 0-1 82 (%59)

PS 2 46 (%33,1)

PS 3 11 (% 7,9)

Yandaş Hastalık

Tek 49 (%35,2)

İki 25 (%17,9)

Üç veya daha fazla 5 (% 3,5)

Yok 50 (%35,9)



24

Tablo 2: Metastatik Evrede 65 yaş ve üzerinde olan KRK’li hastaların tümör özellikleri

Tümör Özellikleri Sayı (%)

Tümör Yerleşim Yeri

Rektum 64 (%46)

Sigmoid kolon 37 (%26)

Çıkan Kolon 15 (%10)

İnen Kolon 11 (% 7,9)

Transvers Kolon 5 (% 3,6)

Çekum 7 (% 5)

Histolojik Alt Tip

Adenokarsinom 130 (% 93,5)

Müsinöz 8 (% 5,8)

Taşlı Yüzük Hücreli 1 (% 0,7)

Histolojik Farklılaşma

İyi Derece Diferansiye 13 (% 9,4)

Orta Derece Diferansiye 39 (%28,1)

Az-Kötü Derece Diferansiye 5 (% 3,6)

Belirtilmemiş 82 (%59)

Metastaz Yeri

Karaciğer 114 (%82)

Akciğer 40 (%28)

Periton 24 (%17)

Kemik 13 (% 9)

Beyin 1

Metastaz Bölge Sayısı

Tek Bölge 79 (%56)

İki Bölge 46 (%33)



25

Üç Bölge 14 (%10)

Metastezektomi Durumu

Yapılan 19 (%13,6)

Yapılmayan 120 (%86,4)

RAS durumu

KRAS

Wild 40 (%28)

Mutant 42 (%30)

Belirtilmemiş 57 (%41)

NRAS

Wild 9 (%6,5)

Mutant 1 (%0,7)

Belirtilmemiş 129 (%92,8)



26

SB-09 METASTATİK RENAL HÜCRELİ KARSİNOM TANILI YAŞLI HASTALARDA TİROZİN KİNAZ

İNHİBİTÖRÜ ÖNCESİ SİSTEMİK İNFLAMATUAR VE NÜTRİSYONEL PARAMETRELERİN

PROGNOSTİK ETKİSİ

Havva Yeşil Çınkır1, Tülay Kuş2

1Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Onkoloji 2Adıyaman Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Tıbbi Onkoloji

Amaç Kanser progresyonunda inflamasyon önemli rol oynar. Çok çeşitli malign tümörlü hastalarda beslenme durumunun morbidite ve mortalite prevalansı ile ilişkili önemli bir risk faktörü olduğu gösterilmiştir. Yapılan çalışmalarda nötrofil-lenfosit oranı (NLO) ve platelet-lenfosit oranı (PLO) yüksek olması (1) ve prognostik nütrisyonel indeks (PNI) düşük olması (2) kötü prognostik belirteç olarak saptanmıştır. Biz bu çalışmada renal hücreli karsinom (RCC) tanılı yaşlı hastalarda pazopanib ve sunitinib tedavileri öncesi PNI,NLO,PLO gibi inflamatuar ve beslenme skorlarının genel sağkalım (OS) ve progresyonsuz sağkalım (PFS) üzerindeki etkisini inceledik. Metod Bu çalışmada Şubat 2010- Ağustos 2018 tarihleri arasında bölümümüzde metastatik RCC tanısı ile tirozin kinaz inhibitörü (pazopanib, sunitinib) tedavisi alan,hastane kayıt sisteminden bilgilerine ulaşılabilen hastaların verileri retrospektif olarak incelendi. Hastaların NLO, PLO, PNI, Memorial Sloan Kettering Cancer Center (MSKCC) skorlaması, klinik ve patolojik parametreleri kaydedildi. PNI, serum albümin düzeyi (g/L) + 0,005 × lenfosit sayısı (mm3/L) olarak hesaplandı. Bulgular Çalışmaya toplamda 65 hasta (Pazopanib:31,Sunitinib:34) dahil edildi. Hastaların %44’ü 65 yaş ve üzeri idi. Yaşlı hastaların %58’i erkek cinsiyette, ortalama yaşı 69(65-81) idi.Patolojik alt tip olarak % 72’si berrak hücreli idi. Hastaların % 62 ‘sine nefrektomi operasyonu yapılmıştı.Median değerlerine göre cut off değeri belirlendi.Median OS <65 yaş için 38 ay iken > 65 yaş ve üzeri için 29 ay(p:0,401) idi.MSCKK risk grubu için düşük risk:56 ay, orta risk:21 ay,yüksek risk:2 ay idi.NLO,PLO,PNI için sayısal farklılık olmasına rağmen istatistiksel olarak anlamlılık gözlenmedi.Median PFS değeri <65 yaş için 36 hafta, > 65 yaş için 16 hafta (%95 CI; p:0,015) idi. NLO ve PLO için istatistiksel anlamlılık gözlenmezken, PNI için eşik değer <46.4 için 12 hafta, >46.4 için 19 hafta (%95 CI; p:0,050) idi. Sonuç Çalışmamızda hasta sayısının az olması kısıtlayıcı faktör idi. Parametrelerin analizi sırasında rakamsal farklılık olmasına rağmen PNI haricinde istatistiksel anlamlılık saptanmadı. Daha geniş hasta sayıları ile ileriye dönük olarak yapılacak çalışmalarda etkinliğin daha belirgin olarak gösterilmesi beklenmektedir. Anahtar Kelimeler: renal karsinom, tirozin kinaz inhibitörü Kaynak 1.Anuk T,Yıldırım AC.Clinical Value of Platelet-to-Lymphocyte Ratio in Predicting Liver Metastasis and Lymph Node Positivity of Colorectal Cancer Patients.Turk J Colorectal Dis.2017;27(2):50-55 2.Lee JY,Kim HI, KimYN et al.Clinical Significance of the Prognostic Nutritional Index for Predicting Short- and Long-Term Surgical Outcomes After Gastrectomy. Medicine (Baltimore). 2016 May; 95(18)

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4863777/



27

SB-10 CHARLSON KOMORBİDİTE İNDEKSİ LOKAL İLERİ REKTUM KANSERİ TANILI

HASTALARDA TOKSİSİTE VE MORTALİTE İÇİN PROGNOSTİK BİR GÖSTERGE OLABİLİR Mİ?

Osman Köstek1, Nazım Can Demircan1, Yakup Bozkaya2

1Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı, Edirne 2Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı, Ankara

AMAÇ Yaşlanma belirgin derecede çoklu komorbidite ile ilişkilidir ve iyi performans durumuna rağmen bazı yaşlı hastalarda sağkalım sonuçları kötü olabilmektedir. Çalışmamızda lokal ileri rektum kanseri tanılı geriatrik hastalarda Charlson Komorbidite İndeksi'nin toksisite ve mortalite açısından prognostik değerinin araştırılması amaçlanmıştır. METHOD Neoadjuvan kemoradyoterapi (NAKRT) ile tedavi edilmiş lokal ileri rektum kanseri tanılı 72 geriatrik hasta çalışmamıza dahil edildi. Komorbiditeler değerlendirilirken hastalar CCI skoru <7 ve ≥7 olmak üzere iki gruba kategorize edildi. BULGULAR 5 yıllık genel sağkalım (GSK) NAKRT ile tedavi edilen hastalarda %54.4 idi. Tüm hastalarda ve CCI skoru <7 olan hastalarda median GSK'a ulaşılamadı, ancak CCI skoru ≥7 olan hastalarda median GSK 25 ay (%95 güven aralığı, 1.0-62.1) olarak saptandı (p=0.002). 2 yıllık GSK CCI skoru <7 ve ≥7 olan hastalarda sırasıyla %79.1 ve %50 idi (p=0.002). Ayrıca yüksek CCI skoru olan hastalarda düşük CCI skoru olanlara göre tedavi ile ilişkili daha sık grad 3 ve 4 toksisite yaşamaya yönelik bir trend mevcuttu (sırasıyla %33.3 ve %13.3, p=0.09). Çok değişkenli analizde neoadjuvan tedaviye yanıt ve klinik evre III'ün yanı sıra CCI skorunun ≥7 olmasının lokal ileri rektum kanseri hastalarında prognozu bağımsız olarak predikte ettiği görüldü (Tehlike oranı 6.41; %95 güven aralığı, 2.45-15.35; p<0.001). SONUÇ Her ne kadar toksisite ve hastalıksız sağkalım ile ilişkisi gösterilememiş olsa da tedavi öncesi CCI skoru optimal tedavi için değerlendirilen lokal ileri rektum kanseri tanılı geriatrik hastalarda değerli bir prognostik gösterge olabilir. ANAHTAR KELİMELER: Charlson Komorbidite İndeksi, geriatrik hasta, lokal ileri rektum kanseri, mortalite, toksisite



28

SB -11 ALTMIŞ BEŞ YAŞ ÜSTÜ GLİOBLASTOME MULTİFORMELİ HASTALARDA TANI ANINDA

NÖTROFİL/LENFOSİT ORANININ, TROMBOSİT/LENFOSİT ORANININ VE ORTALAMA

TROMBOSİT HACMİNİN (MPV) PROGNOSTİK ÖNEMİ

Atike Gökçen Demiray1

1Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı Amaç Glioblastom primer beyin tümörlerinin en sık rastlanan ve en malign tümörüdür. Yaklaşık yarısı tanı anında 65 yaş ve üstündedir . 65 yaş ve üstü hastalarda ortalama sağkalım yaklaşık 6 aydır. Ayrıca bu grup daha az agresif tedaviler alma eğilimindedir. Yaşlı glioblastom hastaları genç glioblastom hastalarına göre daha kötü prognoza sahiptir. Yaşlı hastaların kötü prognozu ve klinik çalışma verilerindeki yetersizlik , bu yaş grubundaki hastalarda optimal bir tedavi yönetiminin belirlenememesine neden olmuştur Optimal tedaviye rağmen (maksimal cerrahi rezeksiyon, adjuvan eşzamanlı kemoradyoterapi ve adjuvan kemoterapi) prognoz oldukça kötüdür. Bilinen prognostik faktörlerin yanı sıra, tanı anında nüksü öngörmek için herhangi bir yöntem yoktur. Bu çalışmada 65 yaş üstündeki GBM li hastalarda Nötrofil/Lenfosit Oranının, Trombosit/Lenfosit Oranının ve Ortalama trombosit hacminin (MPV) prognoz ile ilişkisini değerlendirmeyi amaçladık. Method 2010-2018 yılları arasında cerrahi sonrası GBM histopatolojik tanısı alan ve adjuvan tedavi için başvuran 71 hastanın dosyaları retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların klinik bilgileri ve tanı anındaki Nötrofil/Lenfosit Oranı(NLR), Trombosit/Lenfosit Oranı (PLR) ve Ortalama Trombosit Hacmi (MPV) dosyalarından kaydedildi. Bulgular Değerlendirilen 71 hastanın 25 ‘i (%35,2) 65 yaş ve üstü, 46’sı (%64.8) 65 yaş altındaydı.Altmış beş hastanın 11 i erkek, 14 ü kadındı. Bu hastaların 13 üne gros total rezeksiyon, 12 sine inkomplet rezeksiyon yapılmıştı.Altmış beş yaş ve üstü hastaların 20 si eşzamanlı kemoradyoterapi, 5 hasta optimal tedavi, 14 hasta adjuvan temozolamid tedavisi almıştı. Yetmiş bir hastanın ortalama tüm sağkalım 16 ay iken 65 yaş ve üstü hastaların ortalama tüm sağkalımı 9,2 aydı. Progresyona kadar geçen süre tüm grupta ortalama 11,2 ay iken 65 yaş üstünde ortalama 8,4 aydı.Nötrofil/Lenfosit Oranı, Trombosit/Lenfosit Oranı ve Ortalama Trombosit Hacmi (MPV) için optimal cut-off değerleri ROC-curve analizi ile bulundu. Nötrofil/Lenfosit Oranı, PLR ve MPV nin 65 yaş üstü hastalarda progresyona kadar geçen süre ve sağkalım ile arasında istatistiksel olarak anlamlılık saptanmadı.Ancak NLR ≥ 4 , PLR≥ 150 ve MPV <8 olan hastaların progresyona kadar geçen süresi ve sağkalımı daha uzundu. Sonuç GBM inflamasyon ve immün yanıt ile yakından ilişkilidir. Nötrofil /lenfosit oranı (NLR) ve PLR immün cevabın önemli bir göstergesidir ve kolon, prostat, akciğer ve mesane kanserinde kötü bir prognostik faktör olduğu gösterilmiştir. Yüksek MPV değerlerinin kolon,meme,pankreas ve GBM de kısa sağkalım ile ilişkili olduğu gösterilmiştir.Bizim çalışmamızda da istatistiksel olarak anlamlı olmasada yüksek NLR, PLR değerlerinde daha uzun sağkalım süresi , yüksek MPV değerlerinde daha kısa sağkalım süresi bulunmuştu. Toplam hasta sayımız ve bu gruptaki 65 yaş ve üstü yaşlı hasta sayımızın az olması nedeniyle anlamlılığa ulaşmadığını düşünmekteyiz. Anahtar Kelimeler: Glioblastome Multiforme, yaşlı hasta, NLR,PLR,MPV



29

Kaynakça 1-WALSH SR. COOK EJ, GOULDER F, ET AL: NEUTROPHİL – LYMPHOCYTE RATİO AS A PROGNOSTİC FACTOR İN COLRECTAL CANCER. J SURG ONCOL, 2005; 91: 181-4 2- WANG X, CUİ MM, XU Y, LİU L, NİU Y, LİU T, LİU ZP, WANG RT, YU KJ. DECREASED MEAN PLATELET VOLUME PREDİCTS POOR PROGNOSİS İN İNVASİVE BLADDER CANCER. ONCOTARGET. 2017, 8:68115-22 3-GAO L, ZHANG H, ZHANG B, ZHANG L, WANG C. PROGNOSTİC VALUE OF COMBİNATİON OF PREOPERATİVE PLATELET COUNT AND MEAN PLATELET VOLUME İN PATİENTS WİTH RESECTABLE NON-SMALL CELL LUNG CANCER. ONCOTARGET. 2017, 8:15632-41 4-KİLİNCALP S, ÇOBAN Ş, AKİNCİ H, ET AL: NEUTROPHİL/LYMPHOCYTE RATİO,

PLATELET/LYMPHOCYTE RATİO, AND MEAN PLATELET VOLUME AS POTENTİAL BİOMARKERS FOR

EARLY DETECTİON AND MONİTORİNG OF COLORECTAL ADENOCARCİNOMA. EUR J CANCER PREV.

2015 JUL;24(4):



30

SB-12 KÜÇÜK HÜCRELİ AKCİĞER KANSERİNDE TANI ANINDAKİ SERUM 25 (OH) D VİTAMİNİ

SEVİYELERİNİN KLİNİK ÖNEMİ

Serkan Değirmencioğlu1, Atike Gökçen Demiray1, Burcu Yapar Taşköylü1, Arzu Yaren1, Gamze Gököz

Doğu1

1Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı

Amaç D vitamini, obezite, diyabet, hipertansiyon gibi sık görülen hastalıklarla ilişkilendirilmesinin yanı sıra son zamanlarda yapılan çalışmalar D vitamini eksikliği ile yüksek prevelanslı meme, küçük hücre dışı akciğer, prostat ve kolon kanserleri arasındaki ilişkiyi ortaya koymuştur. Serum D vitamini seviyesinin 20 ng/ml’den az olması yetersizlik olarak tanımlanmaktadır. Çalışmamızda küçük hücreli akciğer kanserli olgularla sağlıklı kontrol grubu arası D vitamini seviyelerini karşılaştırdık. Gereç ve yöntem: Pamukkale Üniversitesi Medikal Onkoloji kliniğinde 2017-2018 yılları arasında takip ve tedavi edilen 36 küçük hücreli akciğer kanseri hastası ile cins - yaş ve serum D vitamini seviyesi incelenme tarihi uyumlu sağlıklı 36 olgu kontrol grubu olarak karşılaştırıldı. Bulgular Küçük hücreli akciğer kanserli olguların 8’i sınırlı hastalık iken (%22.2) 28 tanesi ileri evre hastalıktan (%77.2) oluşmaktaydı. Küçük hücreli akciğer kanseri olguları ile kontrol grubunun yaş ve laboratuar parametreleri tablo-1’de karşılaştırılmıştır. Sınırlı hastalık ve ileri evre küçük hücreli akciğer kanseri karşılaştırıldığında hiçbir parametrede anlamlı fark gösterilmemiştir. (Tablo-2) Sonuç Kalsiyum dengesi ve immün sistem regülasyonunda rol alan serum D vitamini, aynı zamanda anti-proliferatif, apopitotik, anti-anjiyogenetik ve anti-inflamatuvar etkileri, DNA tamiri gibi özellikler de göstermektedir. Literatürde D vitamini eksikliği ile küçük hücre dışı akciğer kanseri riski arasındaki ilişkisi tanımlanmış olmakla birlikte bizim çalışmamız serum D vitamini eksikliğinin aynı zamanda küçük hücreli akciğer kanseri patogenezinde de rol oynayabileceğini gösteren ilk çalışmadır. Ancak çok merkezli, yüksek olgu sayıları ile desteklenmesi gerekmektedir. Anahtar Kelimeler: D vitamini, küçük hücreli akciğer kanseri



31

Tablo-1

Yaş 25 (OH) D vit Ca Fosfor

Akc ca 60.44 ± 7.91 13.24 ± 7.17 9.53 ± 0.64 3.46 ± 0.81

Kontrol 62.73 ± 8.02 23.77 ± 10.36 8.81 ± 0.91 3.9 ± 1.06

p 0.6 0.0001* 0.001* 0,066

Tablo-1: Küçük hücreli akciğer kanseri ve kontrol grubunun karşılaştırılması

Tablo-2

Yaş 25(OH) D vit Ca Fosfor LDH Mg Cre

Sınırlı 63,75 ± 7,76 12,2 ± 7,21 9,46 ± 0,49 3,21 ± 0,69 321,25 ± 227,06 1,9 ± 0,17 0,8 ± 0,11

İleri 62,07 ± 8,19 13,54 ± 7,26 9,55 ± 0,69 3,54 ± 0,84 528,57 ± 827,52 1,93 ± 0,32 0,83 ± 0,23

p 0.609 0.641 0.721 0.325 0.339 0.695 0.896

Tablo-2: Sınırlı ve ileri evre küçük hücreli akciğer kanserli hastaların karşılaştırılması



32

SB-13 METASTATİK KOLON KANSERLİ GERİATRİK HASTA GRUBUNDA SİSTEMİK TEDAVİ

SONUÇLARIMIZ

Burcu ÇAKAR1

1Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Tülay Aktaş Onkoloji Hastanesi

Amaç Geriatrik hasta grubu, farklı kanserlerde ileri yaşa eşlik eden komorbid durumlar nedeni ile suboptimal tedavi alabilmektedir. Biz çalışmamızda metastatik kolon kanserli geriatrik hastalarda sistemik tedavi sonuçlarımızı değerlendirdik. Metod Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Tülay Aktaş Onkoloji Hastanesinde 2010-2017 yılında metastatik kolon kanseri nedeni ile tedavi alan hastaların dosyaları retrospektif incelendi. 65 yaş ve üzerindeki hastaların demografik özellikleri, tanı yöntemleri, sistemik tedavi seçenekleri ve tedavi süreleri kaydedildi. Bulgular Geriatrik yaş grubunda metastatik kolon kanseri nedeni ile tetkik ve tedavi gören toplam 80 hasta saptandı. Hastaların medyan yaş 71 , %72.5 i erkek,%27.5 kadın idi. Hastaların 49 u (%61.2) tanı esnasında metastatik idi, 31 hasta (%38.7) ise erken evre kolon kanser tanısı alıp takipte metastaz geliştirmişti. Primer tümör lokalizasyonu 60 hastada (%75) sol kolon, 16 hastada (%20)sağ kolon ve 4 hastada (%5) transvers kolon yerleşimliydi. 57 hastada k-ras mutasyon durumu değerlendirilmişti, hastaların %36.2 si kras mutant, %35 i kras wild olarak saptanmıştı. Hastaların %98.7 si 1.hat metastatik durumda kemoterapi almıştı. %62 si oxaliplatin , %29.1 irinotekan içeren kemoterapi alan hastaların %62 sinde mevcut kemoterapilerine anti VEGF veya anti EGFR ajanlar eklenmişti. İlk hat tedavide hastaların %10 da tedavi intoleransı nedeni ile tedavi rejimi değişikliğine gidildiği görüldü. Hastaların %58.7 si 2. hat kemoterapi almıştı. Hastaların %57.4 ü irinotekan , %27.6 sı oxaliplatin içeren kemoterapi rejimleri almıştı. Mevcut sitotoksik kemoterapisine hastaların %53.1 inde anti VEGF veya anti EGFR hedefleyen tedaviler eklenmişti. Hastaların %8.5 da tedavi intoleransı gelişti. 1.hat tedavi ile medyan progresyonsuz sağkalım (PFS) 5.8 ay, 2.hat tedavi ile medyan PFS 3.4 ay olarak saptandı. Hastalarda medyan toplam sağkalım(OS) 17.3 ay olarak izlendi. Hastaların %62.5 ‘u izlem döneminde kaybedildi. Sonuç Geriatrik metastatik kolon kanserli hastalarda sistemik kombinasyon kemoterapisinin hastaların büyük kısmında iyi tolere edildiği, daha genç yaş grubu hastalara yakın OS değerlerine ulaşılabildiği görülmüştür. Anahtar Kelimeler: geriatri, metastatik kolon ca, kemoterapi



33

SB-14 YAŞLI HASTALARDA KOLOREKTAL KANSERİN CERRAHİ TEDAVİSİ

İbrahim ATAK1

1Ali Osman Sönmez Onkoloji Hastanesi

Giriş-Amaç Yaşlı hasta sayısındaki ve kolorektal kanser insidansındaki artış nedeni ile geriatrik hastalarda kolorektal kansere yönelik cerrahi girişimler giderek ön plana çıkmaktadır. Bu çalışmada kolorektal kanser nedeni ile ameliyat edilen yaşlı hastaların erken dönem cerrahi sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlandı. Method 2014- 2018 yılları arasında hastanemiz genel cerrahi kliniğinde kolorektal kanser tanısı ile opere edilen hastaların verileri retrospektif olarak incelendi. Hastalar 70 yaşından küçük (genç grup) ve 70 yaşından büyük (yaşlı grup) olmak üzere iki gruba ayrıldı. İki grup klinik ve histopatolojik (tümör boyutu, tümör tipi, lenfovasküler-perinöral invazyon, patolojik evre, lenf nodu sayısı ve cerrahi sınırlar) özellikleri, 30 günlük mortalite ve morbiditeler açısından karşılaştırıldı. Mann Whitney U, Pearson Ki-Kare ve Fisher’s Exact test kullanılarak istatistiksel analizler yapıldı. P değeri <0,05 anlamlı olarak kabul edildi. Bulgular Ameliyat edilen 149 hastanın 49’u (%39,6) kadın, 90’ı (%60,4) erkek olup ortalama yaş 64,48 idi. Yirmi (%13,4) hastaya neoadjuvan kemoradyoterapi uygulandı. Ameliyatların %46,3’ü laparoskopik yöntemle gerçekleştirildi, koruyucu ileostomi 21 (%14,4) hastaya açıldı. Ortalama tümör büyüklüğü 5,36 cm, çıkarılan ortanca lenf nodu sayısı 12 idi. Hastaların %35,6’sı (n=53) yaşlı grupta, %64,4’ü (n=96) genç grupta idi. İki grup arasında cinsiyet, tümör büyüklüğü, hastalığın evresi, çıkarılan lenf nodu sayısı, neoadjuvan tedavi, ileostomi durumu, lenfovasküler ve perinöral invazyon açısından anlamlı fark yoktu (p>0,05). Çekum kanseri yaşlı grupta daha fazla tespit edildi (p=0,006; p<0,05). Ortalama yatış süresi yaşlı ve genç grupta sırası ile 11,08 ve 8,70 gün olarak bulundu ki aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı idi (p=0,039; p<0,05). 30 günlük mortalite ve morbidite yaşlı grupta daha fazla görüldü. Aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı idi (p=0,024; p<0,05). Sonuç Kolorektal kliniklerinde tedavi edilen hastaların üçte birini yaşlı hastalar oluşturmaktadır. Çalışmamızda geriatrik hastalarda kanser nedeni ile gerçekleştirilen kolorektal cerrahinin, uzun süreli hastanede kalış süresi, mortalite ve morbidite ile ilişkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Anahtar Kelimeler: yaşlı, kolorektal kanser, cerrahi Kaynakça 1- ARNOLD M, SİERRA MS, LAVERSANNE M, SOERJOMATARAM I, JEMAL A, BRAY F. GLOBAL PATTERNS AND TRENDS İN COLORECTAL CANCER İNCİDENCE AND MORTALİTY. GUT. 2017 APR;66(4):683-691. 2- TURRENTİNE FE, WANG H, SİMPSON VB, JONES RS. SURGİCAL RİSK FACTORS, MORBİDİTY, AND MORTALİTY İN ELDERLY PATİENTS. J AM COLL SURG. 2006 DEC;203(6):865-77.



34

SB – 15 YAŞLI HASTALAR İÇİN HANGİSİ DAHA YIKICI: DEMANS YA DA MALİGNİTE? ÖN

ÇALIŞMA SONUÇLARI

Özge DOKUZLAR1; Ali Ekrem AYDIN1

1Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Geriatri Bilim Dalı Amaç İleri yaş, demans ve kanser için tek başına bir risk faktörüdür. Aynı zamanda, kanser ve demans, hastalarda temel ve enstrümantal yaşam aktivitelerini olumsuz etkileyen hastalıklardır. Her ikisinin de malnütrisyon, kırılganlık, morbidite ve mortalitede artışa yol açtığı gösterilmiştir. Ek olarak, bu süreçler bakım verenler ve sağlık sistemleri üzerinde de yük oluşturmaktadır. Çalışmamızın amacı, yaşlılarda malignitenin mi yoksa demansın mı günlük yaşam aktivitelerini daha çok etkilediğini değerlendirmektir. Method Çalışma, 2016-2018 yılları arasında 65 yaş ve üstü gönüllülerle yürütüldü. Geriatri polikliniğine başvuran, herhangi bir malignite tanısını yeni almış 67 hasta ve demans tanısı almış 72 hasta dahil edildi. Katılımcılar kanser ve demans tanılarına göre iki gruba ayrıldı. Bütün hastaların yaşı, cinsiyeti, komorbiditeleri ve ayrıntılı geriatrik değerlendirme parametreleri kaydedildi. Aynı anda kanser ve demans tanısı olanlar, immobil hastalar ve hastanın genel durumunu bozacak akut hastalık ile başvuranlar (pnömoni, deliryum gibi) çalışmadan dışlandı. Bulgular Çalışmaya dahil olan bireylerin yaş ortalaması 76,33±7,40 ve %44,6’sı kadın idi. Malignite tanısı olan hastaların 39’unda (%58) metastaz saptanmıştı. Demans hastalarının ise Klinik Demans Evrelendirme Ölçeği (CDR)’ne göre 37’si CDR-1, 33’ü CDR-2 ve 2’si CDR-3 idi. Mini Mental Durum Muayenesi, Tinetti Performans ve Mobilite Değerlendirme Ölçeği, Temel ve Enstrümental Günlük Yaşam Aktiviteleri, Charlson Komorbidite İndeksi skorları demans grubunda daha düşük (p<0,001); Kalk ve Yürü testi süresi ise demans grubunda daha yüksekti (p>0,001). Geriatrik Depresyon Ölçeği (p:0,939) ve Mini Nutrisyonel Değerlendirme (p:0,067) skorlarında ise anlamlı fark yoktu. Sonuç Demans ve kanser ileri yaşta yaşam kalitesini düşüren ve mortaliteyi artıran iki önemli sorundur. Ancak çalışmamıza göre demans, yaşlı hastaların günlük yaşam aktiviteleri üzerinde daha olumsuz bir etkiye sahip gibi görünmektedir. Bu sonuç kanser grubundaki katılımcıların ayaktan başvuran ve performansı iyi hastalar olmasıyla ilişkilendirilebilir. Bu konuda, daha yüksek hasta sayısına sahip ileri çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: demans, kanser, ayrıntılı geriatrik değerlendirme, yaşlı



35

Tablo 1. Malignite ve Demans tanısı olan hastaların ayrıntılı geriatrik değerlendirme testlerinin

karşılaştırması

Malignite

(n=67)

Demans

(n=72) p değeri

Yaş 75,7±6,04 76,92±8,47 0,182

Cinsiyet (kadın/erkek) %44,8/55,2 %44,4/51,9 0,969

MMSE 26,91±2,09 17,5±4,75 <0,001

YGDS 3,55±2,77 3,87±3,48 0,939

Temel GYA 92,38±11,75 82,40±12,36 <0,001

Enstrümental GYA 19,17±4,23 9,51±5,55 <0,001

MNA 9,43±2,18 10,11±2,91 0,067

Malnutrisyon (yok/riski/var) %35,8/56,7/7,5 %43,1/47,2/9,7 0,530

Tinetti-Denge 14,58±2,91 12,41±3,84 <0,001

Tinetti-Yürüme 11,14±2,31 9,73±2,58 <0,001

Tinetti-Total 25,44±5,30 22,15±6,00 <0,001

Kalk ve Yürü Testi 12,63±10,13 18,28±11,20 <0,001

Charlson Komorbidite İndeksi 5,08±2,10 1,72±0,87 <0,001

Günlük Yaşam Aktivite Skalası (GYA), Mini Mental Durum Muayenesi (MMSE), Mini Nütrisyonel

Değerlendirme (MNA), Yesavage Geriatrik Depresyon Ölçeği (YGDS)

Referanslar Berger NA, Savvides P, Koroukian SM, et al. Cancer in the elderly. Trans Am Clin Climatol Assoc. 2006;117:147-55; discussion 155-6. Morley JE. An Overview of Cognitive Impairment. Clin Geriatr Med. 2018; 34(4):505-513. doi: 10.1016/j.cger.2018.06.003. Neo J, Fettes L, Gao W, Higginson IJ, Maddocks M. Disability in activities of daily living among adults with cancer: A systematic review and meta-analysis. Cancer Treat Rev. 2017; 61:94-106. doi: 10.1016/j.ctrv.2017.10.006. Soysal P, Usarel C, Ispirli G, Isik AT. Attended With and Head-Turning Sign can be clinical markers of cognitive impairment in older adults. Int Psychogeriatr. 2017; 29(11):1763- 1769. doi: 10.1017/S1041610217001181. Zullig LL, Kimmick G, Smith V, Little K, Bosworth HB, et al. Using a geriatric oncology assessment to link with services (GOAL). J Geriatr Oncol. 2018; pii: S1879- 4068(18)30096-1. doi: 10.1016/j.jgo.2018.06.004.



36

SB-16 KANSER AYRINTILI GERİATRİK DEĞERLENDİRME PARAMETRELERİNİ ETKİLER Mİ?: ÖN

ÇALIŞMA SONUÇLARI

Süleyman Emre KOÇYİĞİT1, Esra ATEŞ BULUT1

1Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi, Geriatri Bilim Dalı, İZMİR

Giriş ve Amaç Modern geriatrik bakımın temel öğesini oluşturan ‘Ayrıntılı Geriatrik Değerlendirme(AGD)’, tedavi ve uzun süreli takip için koordineli ve entegre bir plan geliştirilmesi amacıyla, yaşlı bireylerin tıbbi, psikolojik ve işlevsel kabiliyetini belirlemeye odaklanmış çok boyutlu disiplinler arası tanısal bir süreçtir. Kanser de yaşla birlikte artan bir hastalık olup, geriatrik sendromların kanser tanılı yaşlılarda daha fazla olabildiği bilinmektedir. Bu nedenle, çalışmamızda kanser ve metastaz varlığının AGD ile ilişkisini ortaya koymak amaçlanmıştır. Materyal ve Metod Katılımcılar geriatri polikliniğine başvuran 65 yaş üstü gönüllüler arasından seçildi. Kanser grubuna, yeni tanı koyulmuş herhangi bir malignitesi olan 63 hasta; kontrol grubuna ise kanser tanısı ve dışlama kriterleri olmayan 130 kişi dahil edildi. Prospektif ve kesitsel bir çalışma olarak tasarlandı. Bütün hastaların yaşı, cinsiyeti ve AGD parametreleri (Mini-Mental Durum Testi (MMSE), Yesevage Geriatrik Depresyon Skalası (YGDS), Günlük Yaşam Aktivite Testleri (GYA), denge ve yürüme testleri ile Mini-Nutrisyonel Değerlendirme testi (MNA)) kaydedildi. Charlson Komorbidite İndeksleri (CCI) hesaplandı. Sonuçlar 193 katılımcının yaş ortalaması 76.28±6.32 ve %48’i kadın idi. Kanser tanısı olanlar ve olmayanlar kıyaslandığında yaş ve cinsiyet açısından anlamlı fark izlenmedi. Her iki grup arasında GYA, denge-yürüme testleri ve YGDS skorları arasında anlamlı fark bulunmadı (p>0.05). Ancak MMSE ve MNA skorları kanser grubunda daha düşük saptandı (p<0.01). ‘Kalk ve yürü testi’ süresi ve CCI skoru kanser grubunda daha yüksekti (p<0.05). Kanser grubu metastaz varlığına göre kıyaslandığında yaş, cinsiyet ve AGD skorları açısından anlamlı fark izlenmezken (p>0.05) CCI skoru metastazı olanlarda daha yüksek saptandı (p<0.01). Tartışma: Kanser, yaşlılarda kognitif fonksiyonları, nutrisyonel durumu ve yürüme hızını etkileyebilir. Buna karşın çalışmamızda metastazı olan ve olmayan hastalar arasında AGD parametrelerinde anlamlı fark saptanmamıştır. Bu, kanser grubundaki katılımcıların ayaktan başvuran, performansı iyi hastalar olması nedeniyle GYA, denge-yürüme, kognitif fonksiyonlar ve nutrisyonel durumun henüz ciddi olarak etkilenmemesine bağlanabilir. Bu konuda, daha yüksek hasta sayısına sahip ileri çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: kanser, ayrıntılı geriatrik değerlendirme, yaşlı KAYNAKLAR

1. Mistry M, Parkin DM, Ahmada S et al. Cancer incidence in the United Kingdom: projections to the year 2030. Br J Cancer 2011; 105: 1795–1803. 2. Mohile SG, Fan L, Reeve E, Jean-Pierre P, Mustian K, Peppone L, Janelsins M, Morrow G, Hall W, Dale W. Association of cancer with geriatric syndromes in older Medicare beneficiaries. J Clin Oncol. 2011 Apr 10;29(11):1458-64. 3. Rubenstein LZ, Stuck AE, Siu AL, Wieland D. Impact of geriatric evaluation and management programs on defined outcomes: overview of the evidence. J Am Geriatr Soc 1991;39:8-16S. 4. Soysal P, Işık AT (2018). Geriatri Pratiğinde Geriatrik Sendromlar. US Akademi, İzmir Tablo 1. Malignite tanısı olan ve olmayan hastaların AGD karşılaştırması



37

Onkolojik Tanı Yok

(n=130)

Onkolojik Tanı Var

(n=63) p değeri

Yaş 75,60±7,38 75,88±6,13 0,79

Cinsiyet (kadın/erkek)% 50,8/49,2% 38,3/61,7 0,11

MMSE 26,09±4,19 25,18±3,99 0,03

YGDS 3,64±3,77 3,53±2,77 0,41

Temel GYA 90,19±10,86 91,50±12,83 0,06

Enstrümental GYA 18,10±5,21 18,18±5,02 0,74

MNA Skor 12,06±2,50 9,56±2,15 <0,01

Malnutrisyon (yok/riski/var) % 79,2/16,2/4,6% 35/58,3/6,7 <0,01

Tinetti-Denge 13,94±3,03 14,11±3,01 0,39

Tinetti-Yürüme 10,50±2,25 10,98±2,18 0,16

Tinetti-Total 24,45±5,09 24,78±5,24 0,17

Kalk ve Yürü Testi 14,66±7,92 14,72±12,60 0,03


Tablo 2. Metastazı olan ve olmayan hastaların AGD karşılaştırması

Metastaz Yok

(n=25)

Metastaz Var

(n=38) p değeri

Yaş 77,08±6,11 75,16±6,18 0,17

Cinsiyet (kadın/erkek)% 48,0/52,0% 31,6/68,4% 0,18

MMSE 25,56±3,52 25,05±4,24 0,75

YGDS 3,84±2,86 3,52±2,79 0,69

Temel GYA 91,40±13,26 90,26±14,79 0,81

Enstrümental GYA 18,08±5,51 17,78±5,05 0,53

MNA Skor 9,88±2,47 9,05±2,16 0,11

Tinetti-Denge 13,48±4,09 14,18±3,00 0,81

Tinetti-Yürüme 10,68±2,98 10,86±2,26 0,75

Tinetti-Total 23,36±7,15 25,07±5,10 0,57

Kalk ve Yürü Testi 17,28±17,67 12,90±7,22 0,63


*** Hastaların 15’si akciğer Ca, 17’i kolon ve rektum Ca, 9’u mide Ca, 3’ü renal cell CA, 3’ü pankreas

Ca ve 16’sı diğer malignitelere sahipti.



38

SB-17 ADJUVAN TEDAVİ ALAN İLERİ YAŞ KOLOREKTAL KANSER TANILI HASTALARDA

ADJUVAN TEDAVİNİN SAĞKALIM ÜZERİNE ETKİLERİNİN RETROSPEKTİF

DEĞERLENDİRİLMESİ

Başak KAYA1, Zeynep Gülsüm GÜÇ2, Tuğba YAVUZŞEN2, Hülya ELLİDOKUZ3

1Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı 2Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı

3Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi Onkoloji Enstitüsü Prevantif Onkoloji Anabilim Dalı

AMAÇ Kolorektal kanser (KRK), dünyada en sık karşılaşılan kanserlerden dördüncüsü olup, insidansı 40-80 yaşları arasında her 10 yılda bir iki katına çıkar. Hastaların üçte ikisi tanı konduklarında 65 yaşın üstündedir. Geriatrik KRK hastalarında tedavi seçimi, yanıtları ve toksisiteleri konusunda çok fazla veri bulunmamaktadır. Bu çalışmada amacımız adjuvan tedavi alan geriatrik KRK hastalarında tedavinin sağkalım üzerine etkilerinin retrospektif değerlendirilmesidir. METOT Ocak/2010-Aralık/2016 tarihleri arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Hastanesi Tıbbi Onkoloji polikliniğine başvuran ve metastatik olmayan 65 yaş üstü 236 hasta çalışmaya alınmıştır. BULGULAR Hastaların %59,3’ü (140) erkek, %40,7’si (96) kadındı. 132 hasta kolon, 104 hasta rektum kanseri tanılarına sahipti. 166 hastada (%70,3) lenf nodu metastazı mevcuttu. Hastaların %74,6 (176)’sına adjuvan tedavi verilirken; %25,4 (60)’üne verilmedi. Adjuvan tedavi alanlarda nod pozitifliği ve lenfo-vasküler-invazyon varlığı istatistiksel anlamlı bulundu (p<0.001). Ortalama yaş 73,56 (66-91) olup, tek ajan tedavi alan grupta 73,4 (66-87), kombine tedavi alanlarda 72,2 (66-85) ve tedavi almayan grupta 75,8 (66-91) bulundu. Adjuvan tedavi alanların %33,9 (80)’una tek ajan, %40,7 (96)’sine kombine tedavi verildi. En sık verilen adjuvan tedavi protokolleri sırasıyla; %27,5 (65) Folfox, %16,9 (40) Kapesitabin, %16,1 (38) 5-FU, %11 (26) Kapesitabin+Oksaliplatin’di. Hastalarda gözlenen ve doz redüksiyonlarında belirleyici olan komorbid hastalıklar; %22 KKY, %19,9 KAH, %16,9 komplikasyonsuz DM, %18,2 böbrek yetmezliğiydi. İzlemde 236 hastanın 12’sinde (%5,1) lokal nüks; 35’inde (%14,8) metastaz geliştiği gözlendi. Ortalama izlem süresi 46 ay (1-99,4) bulunurken, 181 hastanın (%76,7) yaşadığı gözlendi. Adjuvan tedavi durumuna göre genel-sağkalım (OS) ve progresyonsuz-sağkalım (PFS) analizleri yapıldığında tek ajan tedavi alan, kombine tedavi alan ve tedavi almayan gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark gözlenmedi (p=0.014, p= 0.412). SONUÇ Geriatrik KRK hastaları oldukça heterojen bir grup olup adjuvan tedavi planını belirlerken risk faktörleri, eşlik eden komorbid hastalıklar, yaş ve olası toksisiteler gözetilerek karar verilmesi gerekmektedir. Çalışmamızda gruplar arasında istatistiksel anlamlı OS-PFS farkı bulunmaması hastaların risk faktörleri ve tedavi endikasyonu açısından doğru yönetilmesine bağlanmıştır. Geriatrik hastaların tedavi planlanmasında bireye özgü, multidisipliner ve bütüncül yaklaşımlar önem kazanmaktadır. Yaşlarına uygun tedavisinin bakım hedefleriyle örtüşmesini sağlamak, eşlik eden komorbiditelere ve hastalığa ait risk faktörlerine göre değişiklikler yapabilmek önemlidir. Anahtar Kelimeler: Kolorektal, adjuvan, sağkalım



39

SB-18 İLERİ YAŞ MİDE KANSERLİ OLGULARDA TANI ANINDA TÜMÖR BELİRTEÇLERİ, LDH,

CRP, ALBUMİN SEVİYELERİ İLE EVRE ARASINDA İLİŞKİ

Burcu Yapar Taşköylü1

1Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı Amaç Toplumların ortalama yaşam süresi uzaması ile birlikte mide kanseri içinde ileri yaştaki olguların oranı artmıştır. Bu çalışma ileri yaş hastalarda tanı anında yapılan tümör belirteçlerinin hastalığın evresini belirlemede yardımcı olup olamayacağını araştırdık. Method Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbı Onkoloji Bilim Dalına 2005-2018 yılları arasında başvuran yetmiş yaşından büyük olan mide kanseri tanısı almış 63 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların tanı anında cerrahi olup olmadıkları, evreleri, tedavi öncesi albumin, CRP, LDH, CEA, CA19-9 serum seviyeleri retrospektif olarak kaydedildi. İstatistiksel analizler için SPSS 18,0 istatistik yazılım programı (SPSS Inc, Chicago, IL, USA) kullanıldı. Bulgular Tüm hastalara bakıldığında hastaların 44 'ü (% 69) erkek, 19'u (%30) kadındı. Hastaların median yaşı 77(70-91) saptandı. 37(%58) hasta cerrahi ile 26(%41) hasta biyopsi ile tanı almıştı.Hastaların evrelerine baktığımızda 10 (%15) hasta evre 1, 6(%9) hasta evre 2 , 23 (%36)hasta evre3 ve 24(%38) hasta evre 4 idi. Evre 4 hastalardan 10(%15) hastada karaciğer metastazı, 5(%9) hastada akciğer metastazı, 5(%7)hastada periton ,3(%3) hastada lenf nodu, 1(%1) hastada kemik metastazı vardı.Hastaların 5'inde (%7) her 2 üç pozitif saptandı.Takipte 53(%82) hasta vefat etmiştir. Hastalığın evresi ile CEA, CA19,9, LDH, CRP seviyesi arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı (p>0.05). Sonuç İleri yaş mide kanserli hastaların tanı anında bakılan parametrelerden LDH, CRP, albümin ile evre arasında ilişki saptamadık. Evrelemede etkili olabilecek yeni parametreler tespit edilinceye kadar hastaların değerlendirilmesinde klinikopatolojik parametrelerin ve radyolojik bulguların birlikte değerlendirilmesi gerektiğini düşünmekteyiz Anahtar Kelimeler: MİDE KANSERİ, EVRE, TÜMÖR BELİRTEÇLERİ



40

SB-19 İLERİ YAŞ MİDE KANSERLİ OLGULARDA SİGARA ÖYKÜSÜNÜN LDH, CRP, ALBUMİN

SEVİYELERİ VE SAĞKALIM ÜZERİNE ETKİSİ

Serkan Değirmencioğlu1, Atike Gökçen Demiray1, Burcu Yapar Taşköylü1, Arzu Yaren1, Gamze Gököz

Doğu1, Nail Özhan1, Umut Çakıroğlu1, Canan Karan1


Amaç Yaşam tarzı, sigara içimi, genetik ve çevresel diğer özellikler mide kanseri gelişiminde rol almaktadır. Biz bu çalışmada İleri yaş mide kanserli olgularda sigara öyküsünün tanı anında LDH, CRP, albumin seviyeleri ve genel sağkalım ve progresyonsuz sağkalım üzerine olan etkisini inceledik. Gereç ve Yöntem Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbı Onkoloji Bilim Dalına 2005-2018 yılları arasında başvuran yetmiş yaşından büyük olan mide kanseri tanısı almış 63 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların sigara kullanıp kullanmadıkları, evreleri, tedavi öncesi albumin, CRP, LDH, CEA, CA19-9 serum seviyeleri retrospektif olarak kaydedildi. İstatistiksel analizler için SPSS 18,0 istatistik yazılım programı (SPSS Inc, Chicago, IL, USA) kullanıldı. Bulgular Tüm hastalara bakıldığında hastaların 44 'ü (%69) erkek, 19'u (%30) kadındı. Hastaların median yaşı 77 (70-91) saptandı. Hastaların 21(%33)'inde sigara öyküsü vardı.Hastaların evrelerine baktığımızda 10 (%15) hasta evre 1, 6(%9) hasta evre 2 , 23(%36)hasta evre3 ve 24(%38) hasta evre 4 idi.Takipte 53(%82) hasta vefat etmişti.Sigara kullanım öyküsü olan hastalarda tanı anında yapılan LDH ,albumin, CRP değerleri ile progresyonsuz sağkalım ve genel sağkalım arasında anlamlı ilişki saptanmadı(p>0.05). Sonuç Biz yaptığımız bu çalışmada tanı anında değerlendirilen sigara kullanımı ile CRP, LDH,albümin değerleri ile progresyonsuz sağkalım ve genel sağkalım arasında anlamlı ilişki saptanmadı. Sigara kullanımının prognoz üzerine etkisini araştırılan hasta sayısının daha yüksek olduğu çalışmalara ihtiyaç bulunmaktadır. Anahtar Kelimeler: Sigara, mide kanseri, sağkalım



41

SB-20 65 YAŞ ÜSTÜ KÜÇÜK HÜCRE DIŞI AKCİĞER KANSERİ HASTALARINDA TEDAVİ

SEÇENEKLERİNİN PROGRESYONSUZ SAĞKALIMA ETKİSİNİN İNCELENMESİ

Bilgin DEMİR1 Esin OKTAY 1

1 Adnan Menderes Üniversitesi İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı Tıbbi Onkoloji Bölümü

Amaç Akciğer kanseri dünyada ve ülkemizde en sık görülen kanser türlerindendir1. Tüm kanserlerin %50’sinden fazlası 65 yaş üstü hastalarda görülür. 2030 yılında tüm kanser vakalarının %70’inin 65 yaş üstü hastalardan oluşacağı tahmin edilmektedir2. İleri yaştaki hastalarda ek hastalıkları ve performans durumları sebebiyle tedavi seçiminde farklı görüşler vardır3. Bu çalışmada ileri yaştaki akciğer kanseri hastaların özellikleri, tedavi şeklinin progresyon zamanına etkisi incelendi.

Gereç ve Yöntemler 2013 ile 2015 yılları arasında Aydın Adnan Menderes Üniversitesi onkoloji polikliniğinde tedavi gören akciğer kanseri tanısı almış hastaların verileri retrospektif olarak derlendi. Hastaların özellikleri IBM SPSS istatistik programına kaydedildi.

Bulgular Adnan Menderes Üniversitesi onkoloji polikliniğine 65 yaş üstü akciğer kanseri tanısı ile başvuran 158 hastanın verilerine ulaşıldı. Hastaların verileri incelendiğinde median yaş 71’di. 47(%30) hasta Küçük Hücreli Akciğer Kanseri(KHAK), 111(%70) hasta Küçük Hücre Dışı Akciğer Kanseri(KHDAK) idi. %85.4’ü erkekti. Sigara kullanımı %75.4’ünde vardı. KHAK hastalarının 39’u (%83) yaygın evreydi. KHDAK hastalarındaki evrelere göre dağılımı tablo 1’de gösterilmiştir. Erken ve lokal ileri evredeki KHDAK tanılı hasta grubunda opere olan, küratif radyoterapi(RT) almış veya sadece kemoterapi(KT) almış hastaların progresyonsuz yaşam sürelerine(PFS) bakıldı. Ortalama PFS 31 aydı. Opere olmuş hastaların PFS’nin küratif RT almış hastalara ve sadece KT almış hastalara göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde uzun olduğu görüldü (42 ay, p=0.003)(Şekil1). Alt grup analizinde evre 3 hastalıkta PFS analizi yapıldı. Yine opere olan hastalarda PFS’nin daha uzun olduğu görüldü(51ay, p=0.002)(Şekil3). Evre 3B KHDAK’de küratif RT alan ile opere olan hastalar karşılaştırıldığında sıarsıyla PFS 13 aya 26 ay hesaplandı ancak sonuç istatistiksel olarak anlamsız bulundu(p=0.16)(Şekil4). Evre 4 hastalıkta ise ilk sıra kemoterapi sonrası ortalama PFS 9.4aydı. İlk sıra kemoterapi ajanlarının PFS’ye etkisine bakıldığında platin ve dosetaksel kombinasyonunda diğer ajanlara göre istatistiksel olarak anlamlı PFS değeri görüldü (13.1 ay, p=0.01)(Tablo1).

Sonuç Geriatrik hasta grubunda hala tedavi seçimi tartışmalıdır. Çalışmamızın sonuçlarında erken evre ve lokal ileri evrede opere olan hasta grubunda, evre 4 hastalıkta ise ilk sıra KT seçiminde platin ve dosetaksel kombinasyon grubunda PFS’nin daha uzun olduğu görüldü. Verilerin yetersiz olması sebebiyle 2. Ve 3. sıra tedavilerin etkinliğini ve yaşam sürelerini hesaplayamadık. Ancak performans durumu iyi, evresi uygun hastalarda çalışmamızdaki sonuçlara bakarak 65 yaş altı hastalarla aynı tedavileri almaları gerektiğini düşünüyoruz.



42

Referanslar 1- Torre LA, Siegel RL, Ward EM, Jemal A. Global Cancer Incidence and Mortality

Rates and Trends--An Update. Cancer Epidemiol Biomarkers Prev. 2016

Jan;25(1):16-27.

2- Smith BD, Smith GL, Hurria A, Hortobagyi GN, Buchholz TA. Future of cancer

incidence in the United States: burdens upon an aging, changing nation. J Clin Oncol.

2009 Jun 10;27(17):2758-65.

3- Balducci L. Management of cancer in the elderly. Oncology (Williston Park). 2006

Feb;20(2):135-43. Tablo1: 65 Yaş Üstü KHDAK Hastalarının Evreye Göre Hasta Dağılımı

Hasta Sayısı %

Evre 1 2 1,8

2 10 9,0

3A 15 13,5

3B 22 19,8

4 62 55,9

Total 111 100,0

Şekil 1: 65 Yaş Üstü Erken ve Lokal İleri Evre KHDAK Hastalarında Tedavi Yöntemlerinin

Karşılaştırılması p=0.003.

Tablo2:65 Yaş Üstü Evre 3 KHDAK Hastalarında Tedavi Yöntemlerinin Karşılaştırılması (p=0.002).



43

TEDAVİ

PFS Std. Sapma

95% Confidence Interval

Lower Bound Upper Bound

OPERASYON 51,889 11,732 28,894 74,884

KÜRATİFRT 21,092 4,700 11,880 30,304

KEMOTERAPİ 6,302 ,735 4,861 7,743

TÜMHASTALAR 29,686 5,794 18,330 41,042

Şekil 2: 65 Yaş Üstü Evre 3B KHDAK Hastalarında Opere Olan veya Küratif RT Alan Hastaların Karşılaştırılması (Kırmızı çizgi opere olmuş,mavi çizgi küratif RT almış gruptur).

Tablo3: 65 Yaş Üstü Evre 4 KHDAK Hastalarında İlk Sırada Kullanılan KT ajanlarının Karşılaştırılması

(p=0.001).



44

BİLDİRİ ÖZETLERİ / POSTER BİLDİRİLER



45

PB-01 ALTMIŞ BEŞ YAŞ ÜSTÜ GLİOBLASTOME MULTİFORMELİ HASTALARDA OPTİMAL

TEDAVİNİN SAĞKALIM ÜZERİNE ETKİSİ

Atike Gökçen Demiray1, Burcu Yapar Taşköylü1, Arzu Yaren1, Serkan Değirmencioğlu1 Gamze Gököz

Doğu1, Umut Çakıroğlu1, Nail Özhan1


Amaç Glioblastoma multiforme (GBM) erişkinlerde en sık görülen beyin tümörüdür. Sık görülmesine rağmen hastalarda yaşam kalitesini ve yaşam süresini olumsuz etkileyen GBM’de tedavi seçenekleri uzun yıllar çok fazla değişmemiştir. Optimal tedavi modalitesi, mümkün olan en geniş cerrahi rezeksiyon sonrasında adjuvan eşzamanlı kemoradyoterapi ve ardından kemoterapi şeklindedir.Bu çalışmamızda 65 yaş ve üstü Glioblastome Multiformeli Hastalarda Optimal Tedavinin Sağkalım Üzerine Etkisini araştırmayı amaçladık. Method 2010-2018 yılları arasında takip ettiğimiz 71 hastanın dosyaları retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların klinik bilgileri ve hastalık ile ilgili bilgileri dosyadan kaydedildi. Bulgular: Değerlendirilen 71 hastanın 25 ‘i (%35,2) 65 yaş ve üstü, 46’sı (%64.8) 65 yaş altındaydı. Altmış beş hastanın 11 i erkek, 14 ü kadındı. Bu hastaların 13 üne gros total rezeksiyon, 12 sine inkomplet rezeksiyon yapılmıştı.Altmış beş yaş ve üstü hastaların 20 si eşzamanlı kemoradyoterapi, 5 hasta optimal tedavi, 14 hasta adjuvan temozolamid tedavisi almıştı. Yetmiş bir hastanın ortalama tüm sağkalım 16 ay iken 65 yaş ve üstü hastaların ortalama tüm sağkalımı 9,2 aydı. Progresyona kadar geçen süre tüm grupta ortalama 11,2 ay iken 65 yaş üstünde ortalama 8,4 aydı.Altmış beş yaş ve üstü gros total rezeksiyon yapılan hastaların ortalama tüm sağkalımı 10 ay, inkomplet rezeksiyon yapılan hastaların ortalama tüm sağkalımı ise 8 aydı.Cerrahi sonrası eşzamanlı kemoradyoterapi alan 65 yaş ve üstü hastalarda ortalama tüm sağkalım 8,8 ay iken, cerrahi sonrası eşzamanlı kemoradyoterapi almayan 65 yaş ve üstü hastalarda ortalama tüm sağkalım 10 aydı. Adjuvan temozolamıd alan 65 yaş ve üstü hastalarda ortalama tüm sağkalım 10 ay, almayan grupta ortalama tüm sağkalım 7 aydı.Optimal tedavi alan 65 yaş ve üstü hastaların ortalama tüm sağkalımı 10 ay iken , almayan hastalarda ortalama tüm sağkalım 9 aydı. Sonuç Sağkalım sonuçlarımız istatistiksel olarak anlamlı değildir. Ancak 65 yaş ve üstü hastaların sağkalımı süresi ve progresyona kadar geçen süresi daha kısaydı.Yaşlı hastaların performansı iyi olduğu sürece optimal tedaviyi alabildiklerinde sağkalım sonuçlarının iyileştiğini gördük. Anahtar Kelimeler: Glioblastome Multiforme, 65 yaş,optimal tedavi, sağkalım 1)BUCKNER JC. FACTORS İNFLUENCİNG SURVİVAL İN HİGH-GRADE GLİOMAS. SEMİN ONCOL 2003;30(6 SUPPL 19):10-4. 2) FİLİPPİNİ G, FALCONE C, BOİARDİ A, BROGGİ G, BRUZZONE MG, CALDİROLİ D, ET AL. PROGNOSTİC FACTORS FOR SURVİVAL İN 676 CONSECUTİVE PATİENTS WİTH NEWLY DİAGNOSED PRİMARY GLİOBLASTOMA. NEURO ONCOL 2008;10(1):79-87. 3) STEWART LA. CHEMOTHERAPY İN ADULT HİGH-GRADE GLİOMA: A SYSTEMATİC REVİEW AND META-ANALYSİS OF İNDİVİDUAL PATİENT DATA FROM 12 RANDOMİSED TRİALS. LANCET 2002;359(9311):1011-8.



46

PB-02 REMİSYONDA İZLENEN EVRE 4 AKCİĞER KANSERİ OLGUSU

Selver IŞIK1, Fatma YALÇIN MÜSRİ1

1Erzurum Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Medikal Onkoloji Bilim Dalı

Akciğer kanseri tüm dünyada kanser türleri arasında, erkeklerde en sık ölüme neden olan birinci, kadınlarda ise ikinci kanser türüdür. Tüm dünyada her yıl yaklaşık 1.3 milyon ölüme neden olmaktadır. Bununla beraber ABD'de hem kadın hem de erkeklerde ölüme sebep olan kanser türleri arasında 1. sıradadır. En sık plevra, kemik, beyin, perikardium ve karaciğere metastaz yapmaktadır. Ekstratorasik metastazlar en sık küçük hücreli akciğer kanseri ve kötü diferansiye kanserlerde karşımıza çıkmaktadır. Olgumuz 65 yaşında erkek hasta, nefes darlığı şikayeti ile Aralık 2015 de dış merkeze başvurmuştur. Çekilen toraks bilgisayarlı tomografisinde sağ akciğer üst lob anteriorda 52*44 mm düzensiz sınırlı kitlesel lezyon saptanmıştır. Transtorasik tru-cut biyopsi sonucu adenokarsinom ile uyumlu saptanmıştır. Bilinen bir hastalık öyküsü olmayan hastanın 30 paket/yıl sigara öyküsü mevcuttur. Soy geçmişinde babada hipertansiyon öyküsü mevcuttur ve ailede malignite öyküsü yoktur. Pet/ ct de sağ plevral kalınlaşma ve plevral mayii olan hasta evre 4 hastalık saptanmıştır. EGFR, ALK ve ROS1 ‘in negatif olması sebebiyle hastaya 7 Nisan 2016 ile 12 Mayıs 2016 tarihleri arasında 6 hafta, haftalık karboplatin 120 mg ve paklitaksel 80 mg verildi. Parsiyel yanıt alınan hastaya 27 mayıs 2016 ile 28 haziran 2016 tarihleri arasında aynı kemoterapi ile eş zamanlı torakal RT verildi. Temmuz 2016 da çekilen Toraks BT ‘de sağ akciğerde 4,5*4 cm ebatlı lezyon saptanmış olup hastada parsiyel yanıt gözlenmiştir. Tedaviz olarak 3 aylık periyotlarla izlenen hastanın haziran 2018 tarihli kontrolünde sağ akciğer üst lobda aerasyon kaybı, konsolide görünüm saptanıp belirgin bir kitlesel lezyon görülmemiştir. Hasta halen remisyonda olup 3-6 aylık aralıklarla takip edilmektedir.

Anahtar Kelimeler: evre 4 akciğer adenokanseri

https://tr.wikipedia.org/wiki/Amerika_Birle%C5%9Fik_Devletleri



47

PB-03 MEDÜLLER MEME KANSERİ OLGUSU

Fatma YALÇIN MÜSRİ1, Selver IŞIK1

1Erzurum Bölge Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Medikal Onkoloji

Meme kanseri kadınlarda en sık görülen kanserdir. Medüller karsinom, tüm invaziv meme kanserleri içinde %4 oranında görülmektedir. BRCA-1 geni pozitif olan herediter meme kanserleri sıklıkla medüller karsinomdur. Medüller karsinom yumuşak ve hemorajiktir. Medüller karsinom %20 oranında bilateraldir. Medüller karsinomların yarısında, kitle yakınında DCIS’da bulunur. Tümör patolojisinde yoğun lenfosit ve plazmosit infiltrasyonu görülür. Prognozu NST invaziv duktal karsinom ve invaziv lobüler karsinomdan iyidir. Vakamız, 70 yaşında kadın hasta sağ memede 3-4 ayda büyüyen kitle nedeniyle eylül 2016 tarihinde merkezimize başvurmuştur. Tru- cut biyopsi sonucu invaziv meme karsinomu ile uyumludur. Evreleme amacıyla çekilen PET/ CT ‘de sağ meme üst –orta lob retroareolar seviyede düzensiz fibroglandüler yapılar içerisinde en büyüğü 10,5 mm çapında, birbiri ile yakın komsulukta multiple sayı ve ebatlarda izlenen hipermetabolik nuduler lezyonlar, her iki aksiler lojda büyüğü 13 mm multiple reaktif hiperplazik olarak değerlendirilen ametabolik lenf nodları tespit edilmiştir. Hastaya ekim 2016 da sağ mastektomi ve aksiler lenf nodu disseksiyonu yapılmıştır. Patolojik incelemesi medüller meme karsinomu ile uyumlu olup tümor çapı 1,2 cm, 14 lenf nodu rektif olarak tespit edilmiştir. Esrojen reseptörü negatif, Progesteron reasptörü negatif, Cerb b2 negatif bulunmuştur. Evre 1, T1c N0 olan hastaya adjuvant 3 kür FEC ve 3 kür Docetaksel verilmiştir. 2 yıldır hasta tedavisiz takip edilmektedir.

Anahtar Kelimeler: meme kanseri, medüller tip meme kanseri



48

PB-04 İLERİ YAŞTA METASTATİK MEME KANSERİ OLGUSUNDA EVEROLİMUS VE

EKZEMESTAN TEDAVİSİ: OLGU SUNUMU

Esin Oktay1

1Adnan Menderes Üniversitesi İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı Tıbbi Onkoloji Bilim Dalı

Amaç İleri yaş metastatik meme kanseri hastasında everolimus ve ekzemestan ile 35 ay progresyonsuz sağkalım görülen vakayı bildiriyoruz. Olgu 67 yaşında bayan hasta, 2012 yılında sol göğüs kafesi üstünde ve kemiklerde invaziv duktal meme kanseri nüksü tanısı konarak Adnan Menderes Üniversitesine yönlendirilmiş. Öyküsünde 12 yıl önce sol meme kanseri sebebiyle parsiyel mastektomi olduğu ve adjuvan kemoterapi ve radyoterapi sonrası 5 yıl tamoksifen kullandığı öğrenildi. Yapılan tetkiklerinde sol memede, kemiklerde ve akciğerde metastatik lezyonları olduğu tesbit edildi. Hastadan biyopsi alındı ve invaziv meme karsinom metastazı, östrojen reseptörü (%80+), progesteron reseptörü (%80+), HER2-neu (-) ve ki-67 %5 şeklinde raporlandı. Hastaya dosetaksel ve kapesitabin başlandı. 4 kür sonra regresyon gözlendi ve yan etkiler sebebiyle kesildi. Aromataz inhibitörü ve ibandronik asit tedavisi başlandı. Ancak 10.8.2015 tarihinde hastanın CA-15-3’ünde artış ve akciğer ve kemik metastazlarında progresyon gözlendi. Hastaya everolimus ve ekzemestan tedavisi için endikasyon dışı başvurusu yapıldı. Onaylandıktan sonra tedavisine başlandı. Hastanın akciğer metastazları kayboldu. CA-15-3 geriledi. Kemik ağrıları geçti. Hasta 30.5.2018 tarihinde tekrar kemik ağrılarının artması ve kemik metastazlarında progresyon gelişmesi üzerine fulvestrant tedavisi başlandı.Hastanın tedavisi halen devam etmektedir. Hormon-reseptör (HR) -pozitif ileri ileri yaştaki metastatik evre meme kanseri olan hastalarda endokrin tedavi, tedavinin temel taşıdır. Postmenopozal hastalarda, aromataz inhibitörleri (örn., letrozol ve anastrozol) birinci basamak tedavide ve ikinci basamak tedavide diğer sınıflardaki aromataz inhibitörleri (steroidal veya nonsteroidal) veya östrojen reseptörü (ER) antagonistleri fulvestrant ve tamoksifen kullanılabilir. BOLERO-2 çalışmasında HR pozitif metastatik meme kanseri hastalarında 1. sıra hormon tedavisi sonrası, everolimusun ekzemestana tedavisi ile 10,6 ay progresyonsuz sağkalım elde edilmiştir. Çalışmada alt grup analizinde 65 yaş üstü hastalarda progresyonsuz sağkalım daha düşük bulunmasına rağmen bizim hastamızda bu süre 35 ay olarak tesbit edilmiştir. Sonuç İleri yaştaki metastatik meme kanseri hastalarında everolimus ve ekzemestan tedavisinin etkinliği yeni çalışmalarla araştırılmalıdır. Anahtar Kelimeler: ileri yaş meme ca, everolimus-ekzemestan JULİA A BEAVER1 AND BEN H PARK. THE BOLERO-2 TRİAL: THE ADDİTİON OF EVEROLİMUS TO EXEMESTANE İN THE TREATMENT OF POSTMENOPAUSAL HORMONE RECEPTOR-POSİTİVE ADVANCED BREAST CANCER.FUTURE ONCOL. 2012 JUNE ; 8(6): 651–657. DOİ:10.2217/FON.12.49.



49

PB-05 METASTATIK RCC'DE NIVOLUMAB TEDAVISI ALTINDA GEÇ DÖNEMDE GÖRÜLEN

PSÖDOPROGRESYON

Ahmet Dirican1, Ayca Tan1, Alkım Yolcu1, Cihan Goktan1, Feray Aras1, Gamze Göksel Öztürk1

1Manisa Celal Bayar Üniversitesi

AMAÇ Metastatik RCC'de nivolumab tedavisi altında geç dönemde görülen psödoprogresyon iyi tanımlanmamıştır. Biz metastatik RCC hastasında gördüğümüz geç psödoprogresyon vakasını bildirmeyi amaçladık. METHOD Manisa Celal Bayar Üniversitesinde beyin metastazı nedeniyle opere edilen ve eş zamanlı akciğer metastazı saptanan hastada pazoponib sonrası 2. basamak tedavisi olarak nivolumab kullanılmıştır. Akciğer metastazı yanıtı alınan hastada tedavini 2. yılında PET/BT 'de sağ akciğerde metastaz ile uyumlu yeni bir lezyon saptandı (şekil 1). 2.primer veya metastaz ayrımı içimi yeni lezyondan tru-cut biyopsi yapıldı. Hastanın genel durumunun iyi olması nedeniyle nivolumab tedavisine devam edildi. Patoloji değerlendirmesinde CD8+ hakim inflamatuar değişiklikler saptandı (şekil 2). Üç ay sonraki PET/BT değerlendirmesinde yeni gelişen lezyonun tama yakın kaybolduğu görüldü (şekil 3). SONUÇ İmmün kontrol noktası inhibitör tedavisi altında geç dönemde yeni lezyon gelişebilir. Klinik semptomları kontrol altında ise geç dönemde gelişen yeni lezyonun psödoprogresyon olabileciği düşünülmelidir. Bu nedenle tedaviye devam edilmeli ve en az bir ay sonra progrese olan lezyon görüntüleme yöntemi ile doğrulanmalıdır.

Şekil 1. Sağ aciğerde yeni gelişen lezyon

Şekil 2. Sağ akciğerde yeni gelişen lezyondan alınan tru-cut

biyopsi. CD8+ boyanması ve inflamasyon



50

Şekil 3. Üç ay sonraki PET/BT görüntüsü. Yeni lezyonda tama yakın alınan yanıt.

KAYNAKÇA 1-WOLCHOK JD, HOOS A, O'DAY S, ET AL. GUIDELINES FOR THE EVALUATION OF IMMUNE THERAPY ACTIVITY IN SOLID TUMORS: IMMUNE-RELATED RESPONSE CRITERIA. CLIN CANCER RES 2009; 15:7412. 2-D.F. MCDERMOTT, C.G. DRAKE, M. SZNOL, T.K. CHOUEIRI, J.D. POWDERLY, D.C. SMITH, ET AL., SURVIVAL, DURABLE RESPONSE, AND LONG-TERM SAFETY IN PATIENTS WITH PREVIOUSLY TREATED ADVANCED RENAL CELL CARCINOMA RECEIVING NIVOLUMAB, J. CLIN. ONCOL. 33 (18) (2015) 2013–2020.

3. GERİATRİK ONKOLOJİ KONGRESİ 09 11 Kasım 2018 - Ela ... · Geriatrik kanser olgularında;...

Documents

Transcript of 3. GERİATRİK ONKOLOJİ KONGRESİ 09 11 Kasım 2018 - Ela ... · Geriatrik kanser olgularında;...