Strona | 1

Gazeta Szkoły Podstawowej w Opinogórze Górnej

11 listopada Święto Niepodległości

-

Kto ty jesteś? Polak mały!

Strona | 2

Jaki znak twój?Orzeł Biały

Gdzie ty mieszkasz? Między swemi.

W jakim kraju? W polskiej ziemi.

Strona | 3

Witamy!

Nadszedł listopad, a wraz z nim listopadowe wydanie gazety. Ależ ten czas szybko pędzi! Za

nami już trzy miesiące nauki. Zachęcamy do czytania naszych artykułów. W tym numerze

znajdziecie informacje o bardzo ważnych świętach. Czy pamiętacie jakie?

Miłej lektury.

Zespół redakcyjny

W TYM NUMERZE

Spis treści 3

Porozmawiajmy o patriotyzmie 4

Z historią w tle 5

Niepodległa w pieśni 6-7

Patron szkoły 8

Jestem dzieckiem, mam swoje prawa 9-12

Nasze pasje 13

Uczniowie piszą i polecają 13-14

Wieczór wróżb 14-16

Kącik anglomaniaka 17-18

Galeria prac plastycznych 19

Krzyżówki 20

Zespół redakcyjny:

Alicja Chojnacka, Oliwia Jaroszewska, Weronika

Maluchnik, Szymon Muziński, Maciej Pikus, Julia

Purzycka – klasa VIII

Opiekunowie: Mariola Chojnowska,

Beata Chwaszczewska

Zapraszamy do współpracy. Każdy może

napisać swój artykuł, wiersz, zaproponować temat,

wymyślić zagadkę i opublikować w Mikserze.

Piszcie do nas na adres: zdalnaszkola10@gmail.com

Czekamy!

Strona | 4

Porozmawiajmy o patriotyzmie

w 102 rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę

Czy czujesz się patriotą?

Dziś bycie patriotką, to szacunek dla polskiej

tradycji, kultywowanie obyczajów, pielęgnowanie

pamięci o przodkach.

_________________________________________

Tak, myślę, że jestem patriotką. Odnoszę się z

szacunkiem do drugiego człowieka, do

najważniejszych wartości naszych przodków.

_______________________________________

Bycie patriotą to należyte wywiązywanie się ze

swoich codziennych obowiązków.

_________________________________________

Wzruszam się, kiedy słucham hymnu, jestem dumna,

że jestem Polką.

________________________________________

Tak, jestem patriotką. Kocham swoją ojczyznę.

Polska jest pięknym, wyjątkowym krajem.

Wypowiedzi naszych redaktorów

Wywiad z Szymonem Jaroszewskim, uczniem

klasy 4 b

Czym jest dla Ciebie patriotyzm?

Dla mnie patriotyzm jest miłością do kraju, w

którym się urodziłem.

Jak spędziłeś Dzień Niepodległości?

Z samego rana wywiesiłem na balkon flagę

Polski. Założyłem kotylion i wybrałem się z mamą

na spacer po mojej wiosce. Po drodze oglądaliśmy

flagi wywieszone przez naszych sąsiadów.

Wieczorem wysłuchałem pieśni narodowych oraz

wywiadów na temat Dnia Niepodległości.

Obejrzałem też mecz Polska - Ukraina, który

wygraliśmy. To był bardzo ciekawy i wspaniale

spędzony dzień.

Jaka pieśń patriotyczna jest Twoją ulubioną?

Moją ulubioną pieśnią patriotyczną jest pieśń

,,My, Pierwsza Brygada".

Strona | 5

Z HISTORIĄ W TLE

11 listopada 1918r. Najważniejsza data dla Polaków.

Co się wydarzyło 102 lat temu?

Zaczęło się od Wielkiej Wojny. Największe

mocarstwa w Europie stanęły z sobą do walki –

Niemcy, Włochy i Austro-Węgry przeciwko Rosji,

Francji i Anglii. Do nich dołączyły inne narody,

które miały nadzieję na zmiany. Byli wśród nich

Polacy. Polski w tym czasie nie było na mapie.

Co to znaczy?

Nie była wolna. Rosja, Prusy i Austria

dokonały rozbiorów. Polacy nie mieli swoich władz,

nie zawsze mogli mówić w swoim języku albo uczyć

się o swojej historii. Wielokrotnie od III rozbioru w

1795 roku próbowali odzyskać niepodległość,

zwyciężyć zaborców z Napoleonem Bonaparte,

organizowali powstania, np. listopadowe czy

styczniowe, ale dopiero pod wodzą Józefa

Piłsudskiego odzyskali długo oczekiwaną

niepodległość.

Wojna zakończyła się 11 listopada 1918 roku

przegraną Niemiec. Przywódcy państw europejskich

spotkali się na konferencji w Wersalu pod Paryżem.

Podpisali Traktat Wersalski, który ustalał nowe

zasady panujące w Europie. Na jego mocy

utworzono nowe państwa, w tym również – Polskę.

Polska po 123 lat niewoli odzyskała niepodległość i

wolność.

_______________________________________________________________________________________

GALERIA NIEPODLEGŁEJ

niepodległa.gov.pl

Strona | 6

NIEPODLEGŁA W PIEŚNI

Mazurek Dąbrowskiego

muzyka: autor nieznany

słowa: Józef Wybicki

Pieśń Legionów Polskich

we Włoszech – tak brzmi

pierwotny tytuł – powstała we

włoskim mieście Reggio

nell’Emiliaw 1797 r. Autor

słów, Józef Wybicki, przyjął za

podstawę melodii ludowy mazur

z Podlasia. Pieśń szybko zyskała

popularność, doczekała się też

wielu tłumaczeń. W 1834 r.

zainspirowała autorów utworu

Hej, Słowianie, przyjętego

później jako hymn państwowy

Słowacji, Serbii Czarnogóry i

Jugosławii. Od 26 lutego 1927 r.

Mazurek Dąbrowskiego jest

oficjalnym hymnem Polski.

Mazurek Dąbrowskiego

1. Jeszcze Polska nie zginęła,

kiedy my żyjemy.

Co nam obca przemoc wzięła,

szablą odbierzemy.

Ref. Marsz, marsz, Dąbrowski,

z ziemi włoskiej do Polski!

Za twoim przewodem

Złączym się z narodem.

2. Przejdziem Wisłę, przejdziem

Wartę,

Będziem Polakami.

Dał nam przykład Bonaparte,

jak zwyciężać mamy.

Ref. Marsz, marsz, Dąbrowski...

3. Jak Czarniecki do Poznania

po szwedzkim zaborze,

dla ojczyzny ratowania

wrócim się przez morze.

Ref. Marsz, marsz, Dąbrowski...

4. Już tam ojciec do swej Basi

mówi zapłakany:

„Słuchaj jeno, pono nasi

biją w tarabany”.

Ref. Marsz, marsz, Dąbrowski...

_________________________________________________________________________________________

Rota

muzyka: Feliks Nowowiejski

słowa: Maria Konopnicka

Tekst pieśni powstał w

1908 r., a muzyka – w roku

1910. Po raz pierwszy wykonał

ją chór złożony z przedstawicieli

wszystkich zaborów podczas

uroczystości odsłonięcia

Pomnika Grunwaldzkiego w

Krakowie, ufundowanego przez

polskiego kompozytora,

Ignacego Jana Paderewskiego z

okazji 500. rocznicy bitwy (15

lipca 1910). Utwór cieszył się

największą popularnością do

1918 r. oraz w czasie

plebiscytów i powstań śląskich.

Rota

1. Nie rzucim ziemi, skąd nasz

ród!

Nie damy pogrześć mowy.

Polski my naród, polski lud,

Królewski szczep Piastowy.

Nie damy, by nas gnębił wróg!

Tak nam dopomóż Bóg!

Tak nam dopomóż Bóg!

2. Do krwi ostatniej kropli z żył

Bronić będziemy ducha,

Aż się rozpadnie w proch i w pył

Krzyżacka zawierucha.

Twierdzą nam będzie każdy

próg!

Tak nam dopomóż Bóg!

Tak nam dopomóż Bóg!

3. Nie będzie Niemiec pluł nam

w twarz

Ni dzieci nam germanił,

Strona | 7

Orężny wstanie hufiec nasz,

Duch będzie nam hetmanił.

Pójdziem, gdy zabrzmi złoty

róg!

Tak nam dopomóż Bóg!

Tak nam dopomóż

_________________________________________________________________________________________

Pierwsza Brygada

muzyka: opracowanie Marsza

Kieleckiego nr 10

Andrzeja Brzuchala-

Sikorskiego

słowa: Andrzej Hałaciński (zwr.

1–3)

Ulubiona pieśń

marszałka Józefa Piłsudskiego.

Powstała w 1917 r. Ma kilka

różnych tytułów i wersji tekstu.

Józef Piłsudski w przemówieniu

wygłoszonym z okazji III

Zjazdu Legionistów 10 sierpnia

1924 r. powiedział: „Dziękuję za

tę najdumniejszą pieśń jaką

kiedykolwiek Polska

stworzyła”.

Pierwsza Brygada

1. Legiony to żołnierska nuta,

legiony to straceńców los,

legiony to żołnierska buta,

legiony to ofiarny stos.

Ref. My, Pierwsza Brygada,

strzelecka gromada.

Na stos rzuciliśmy swój życia

los,

Na stos, na stos.

2. O, ileż mąk, ileż cierpienia,

o, ileż krwi, wylanych łez.

Pomimo to nie ma zwątpienia,

dodawał sił wędrówki kres.

Ref. My, Pierwsza Brygada…

3. Krzyczeli, żeśmy stumanieni,

nie wierząc nam, że chcieć – to

móc.

Laliśmy krew osamotnieni,

a z nami był nasz drogi Wódz!

Ref. My, Pierwsza Brygada…

________________________________________________________________________________________

Piechota

muzyka: Leon Łuskino

słowa: Bolesław Lubicz-

Zahorski, Leon Łuskino

Jak podają źródła, pieśń

powstała w środowisku

Legionów Polskich w latach

1915–1916 lub w 1918 r. Mimo

dużej popularności pojawiła się

w śpiewnikach dopiero w latach

trzydziestych w. W okresie II

wojny światowej melodię

Piechoty wykorzystano w wielu

nowych piosenkach

partyzanckich.

Piechota

1. Nie noszą lampasów, lecz

szary ich strój,

nie noszą ni srebra, ni złota,

lecz w pierwszym szeregu

podąża na bój

piechota, ta szara piechota.

Ref. Maszerują strzelcy,

maszerują,

karabiny błyszczą, szary strój,

a przed nimi drzewa salutują,

bo za naszą Polskę idą w bój!

2. I idą, a w słońcu kołysze się

stal,

dziewczęta zerkają zza płota,

a oczy ich dumnie utkwione są

w dal,

piechota, ta szara piechota!

Ref. Maszerują strzelcy,

maszerują…

3. Nie grają im surmy, nie

huczy im róg,

a śmierć im pod stopy się miota,

Lecz w pierwszym szeregu

podąża na bój

Piechota, ta szara piechota.

Ref. Maszerują strzelcy,

maszerują…

Strona | 8

PATRON SZKOŁY

Herb Krasińskich Ślepowron

Ślepowron - herb Krasińskich

Ród Krasińskich, pieczętujący się herbem

Ślepowron, związał swoją historię z Opinogórą w

wieku XVII. Pierwszym Krasińskim, który otrzymał

w 1659 r. Opinogórę jako dożywotnią darowiznę

królewską i mógł tytułować się starostą

opinogórskim był Jan Kazimierz Krasiński (1607-

1669).

Krasińscy, jak każdy ród szlachecki w Europie,

używali herbów. Pierwszym w pełni

udokumentowanym przedstawicielem rodu

Krasińskich był Sławomir de Krasne herbu

Ślepowron, wspominany w XIV w.

Może dziwić, że w herbie Ślepowron widzimy

kruka, tymczasem ślepowron to gatunek ptaka z

rodziny czaplowatych. Nazwa tego herbu pochodzi

bowiem nie od gatunku ptaka, ale od miejscowości

Ślepowrony (koło Płońska), gdzie siedzibę miał ród

Korwin-Piotrowskich, którzy jako pierwsi mieli

użyć tego herbu.

Na początku XIX w. Wincenty Krasiński otrzymał

tytuł hrabiego od Napoleona Bonaparte. Wraz z

tytułem otrzymał herb hrabiowski zgodny zasadami

heraldyki napoleońskiej. Był to herb czteropolowy,

gdzie w górnym błękitnym polu umieszczono miecz

w słup. Oznaczało to po prostu, że właściciel herbu

posiada tytuł hrabiego. Zaś w dolnych polach

umieszczono w jednym herb rodowy Krasińskich, a

więc Ślepowron, a w drugim hełm z klejnotem z

herbu rodowego. Po upadku Napoleona tytuł

hrabiowski Krasińskich został zatwierdzony, wraz z

herbem, przez cara Mikołaja I. Wówczas to nad

herbem pojawiła się korona rangowa, w tym

przypadku dziewięciopałkowa, czyli hrabiowska.

Herb hrabiowski Wincentego Krasińskiego

Maja Łyszkowska, klasa 7 b

Strona | 9

JESTEM DZIECKIEM, MAM SWOJE PRAWA…

CO TO JEST PRAWO?

Prawo to pewne normy, reguły postępowania obowiązujące w państwie. Dotyczą ludzi dorosłych oraz

dzieci. Każdemu dziecku, niezależnie od koloru skóry, wyznania czy pochodzenia, przysługują takie same prawa

- prawa dziecka.

Najważniejszym dokumentem dotyczącym praw dziecka jest Konwencja o prawach dziecka uchwalona

w 1989 roku przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych i ratyfikowana przez Polskę w

1991 roku.

Od początku listopada poruszaliśmy tematy dotyczące praw dzieci.

Powinniśmy znać swoje prawa, rozumieć je i świadomie z nich korzystać.

Prawa dziecka stały się również inspiracją naszej twórczości poetyckiej.

Bartosz Zaremba, klasa 4b

Prawo Dzieci

Choć jestem jeszcze mały,

mam dopiero 10 lat,

to już mogę poznawać cały świat…

Mogę mieszkać z mamą i tatą.

I nikt nie zabroni mi na to.

Mogę wypowiadać się na różne tematy,

Bo jestem fajny i „kumaty.’’

A gdy coś zrobię źle, to mama mnie nie karci,

Tylko mówi: „Synku, popraw się”

Łukasz Lubiński, klasa 4 a

Julia Purzycka, klasa 8

Strona | 10

Mam prawo

Dziecko też człowiek i swoje prawa ma.

Ma prawo do płaczu i do śmiechu.

Ma prawo do złości i do radości.

Chce być kochane.

Przez najbliższych wspierane.

Chce czuć się bezpieczne.

Nawet gdy nie jest do końca grzeczne.

Bić go nie można.

Nie tędy droga.

Czułość i bliskość-to jest metoda!

Mateusz Lewicki, klasa 4 b

Maciej Twardzikowski, klasa 4 b

Nikola Kowalska, klasa 4 b

Ważna sprawa

20 listopada - to dla dzieci ważna sprawa,

Dziś układam krótki wierszyk,

żeby uczcić Nasze prawa.

Chcę, by wszyscy usłyszeli

i już zawsze pamiętali,

Że do prywatności prawo,

mają duzi oraz mali.

Kacper Franckiewicz, klasa 4 b

Prawa Dziecka

Proszę Państwa, wielka sprawa!

Święto mają dzieci prawa.

Praw jest chyba ze dwadzieścia.

Trudno wszystkie je spamiętać.

Lecz są ważne dla każdego i małego, i dużego.

Każde dziecko prawa ma, każde dziecko

prawa zna. Mamy prawo: być,

mamy prawo żyć. Kochać lubić i szanować,

czuć się wolnym i niczego nie żałować.

Wszystkie prawa ważne są,

więc Dzieciaki uśmiechnięte,

pamiętajcie o tym święcie.

Bo dwudziesty listopada,

To naprawdę ważna sprawa.

Obowiązki także mamy,

więc rodzicom pomagamy:

wynieść śmieci, poodkurzać,

Strona | 11

posłać łóżko - sprawa duża!

Każdy teraz zapamięta:

PRAWA DZIECKA- ważne święta!!!

Bartosz Chilarzewski, klasa 4 a

Filip Cholewiński, klasa 4 b

O prawach dziecka

Wszystkie dzieci mają prawa

i to jest poważna sprawa.

Niech dorosły stoi na ich straży,

a nikomu nic złego się nie przydarzy.

Mamy listę praw do życia

bez przemocy i bez bicia.

Proszę, szanuj mnie małego, a urosnę na wielkiego.

Franciszek Kołakowski, klasa 4 a

Prawa dziecka

Dziecko ma nie tylko obowiązki i listę spraw!

Dziecko ma także dekalog swoich praw.

Każdy dorosły powinien wiedzieć,

że dziecko ma prawo do prywatności

Nie powinieneś oglądać lub czytać jego własności

Ma też do nauki prawo

Mimo że czasami do książek nie zagląda żwawo

Najważniejsze to prawo do wychowania w rodzinie

By mogło czuć się bezpiecznie o każdej godzinie!

Prawo do rozrywki i kultury dla dziecka jest

znaczące

By dzieciństwo miał wspaniałe i doświadczające

A gdy zachoruje ma prawo do opieki

By dbano o jego zdrowie, nie licząc na czeki!

Swoboda wyznania także do praw się zalicza

Może też mieć inny światopogląd inaczej widzieć

świata oblicza.

Trzeba je także chronić przed złym traktowaniem.

Nie jest powiedziane, że dziecko ma być

nagradzane laniem!

Do praw się zalicza też prawo równości.

Nie ważne ile ma pieniędzy tak samo jest

człowiekiem z krwi i kości.

Ostatnie prawo, prawo do adopcji

By do dalszego startu dziecko miało wiele opcji !

Mateusz Popielarski, klasa7 b

Strona | 12

ODEZWA DO DZIECI

Do dzieci na całym świecie!

Zapewne już dobrze wiecie,

Ze mamy już swoje prawa!

Ustawa to nie zabawa.

Nieważne jest pochodzenie,

Wiek, kolor skóry i wierzenie,

Mamy prawo do życia w rodzinie,

Tej prawdziwej, nie takiej jak w kinie.

Możemy w szkole się uczyć,

Nie damy się wykluczyć,

Mamy prawo do czasu wolnego,

Stop przemocy! Nie wolno tego!

Nie wolno nas przezywać,

Obrażać i brzydko nazywać,

Nawet dzisiaj dzieci pracują,

A dorośli to wykorzystują.

Mamy prawo mówić, co czujemy,

Chyba, że sami tego nie chcemy.

Dziś trzeba nas szanować.

I również poważnie traktować

Łukasz Wiśniewski, klasa 7 b

Prace wykonały uczennice klasy 4 b: Magdalena Ćwiklińska, Wiktoria Kołakowska, Nadia Gregorczyk

Strona | 13

NASZE PASJE

Słowo od redakcji.

W nowej rubryce prezentujemy sylwetki naszych rówieśników, którzy mają swoje pasje i je realizują.

W tym numerze Julia Purzycka, uczennica klasy 8, również jedna z naszych redaktorek, opowiedziała o

sobie i swoich zainteresowaniach.

Moją pasją jest rysowanie. Zazwyczaj rysuję

fikcyjne postacie z anime i mang, ale zdarza mi się

też, rysować postacie z kreskówek.

Zawsze, gdy rysuję, zaczynam od szkicu.

Najpierw rysuję kółko, następnie kreski, aby ustalić,

gdzie powinny być nos, oczy, uszy i usta. Następnie

szkicuję zarys całego ciała, na którym później rysuję

ubrania. Aby oczy i ramiona były ułożone równo,

zawsze używam linijki. Gdy szkic jest gotowy,

sprawdzam czy nie popełniłam żadnego błędu, a

następnie poprawiam kontury czarnym cienkopisem.

Potem ścieram ślady ołówka i rozpoczynam

kolorowanie i cieniowanie. Na jeden rysunek,

zwykle poświęcam od sześciu do dziesięciu godzin.

Do kolorowania używam promarkerów marki

Winsor Newton, oraz kredek Faber Castell

Polychromos. Do szkicowania używam ołówków

marki Flamingo: najczęściej używam ołówków

grubości 2H, H i F. Do poprawiania konturów,

używam czarnych cienkopisów marki Creadu, kartki

na których rysuję, są z marki Canson.

Lubię rysować, ponieważ sprawia mi to

satysfakcję, nawet jeśli czasami jest to czasochłonne

i trudne.

Julia Purzycka, klasa 8

UCZNIOWIE PISZĄ I POLECAJĄ

KAMIENIE NA SZANIEC-RECENZJA

Kamienie na Szaniec, to powieść autorstwa

Aleksandra Kamińskiego. Opowiada historię trzech

przyjaciół Alka (Aleksy Dawidowski), Rudego (Jan

Bytnar) oraz Zośki (Tadeusz Zawadzki). Trójka

przyjaciół żyje w czasach II wojny światowej, gdzie

każdego dnia, próbują bohatersko przeciwstawić się

okupantowi, uczestnicząc w akcjach Małego

Sabotażu i Szarych Szeregów.

Cała powieść, oparta jest na prawdziwych

wydarzeniach z końca lat 30. okresu okupacji

Strona | 14

niemieckiej. Autor idealnie przedstawił realia

tamtych czasów. Możemy przenieść się do

rzeczywistości, w której żyli nasi przodkowie,

walczący o Ojczyznę, oraz postawić się w ich

sytuacji. Jednakże najmocniejszą stroną powieści

jest ukazanie życia trójki głównych bohaterów: ich

relacji ze sobą, odwagi i determinacji, co sprawia, że

Alek, Rudy i Zośka są dla młodych Polaków

autorytetem i wzorem do naśladowania.

Kamienie na Szaniec, to jedna z tych książek,

które powinien przeczytać każdy Polak. Jestem

pewna, że wzruszy Was i rozbudzi patriotyczne

uczucia.

Julia Purzycka, klasa 8

WIECZÓR WRÓŻB

Już przed wielu laty

wigilia św. Andrzeja

obchodzona była w szczególny

sposób, zwłaszcza na wsiach.

W tę niezwykłą noc z 29

na 30 listopada panny zbierały

się w domu jednej z nich, by

wspólnie oddać się zabawie do

białego rana A miała. ona na

celu wywróżenie przyszłości,

zwłaszcza tej związanej z

zamążpójściem.

Wróżby andrzejkowe były

przeznaczone tylko dla nieza-

mężnych kobiet (mężczyźni

obchodzili wtedy katarzynki,

czyli odpowiedniki andrzejek).

Lanie wosku przez

dziurkę od klucza, ustawianie

butów (której pantofelek

pierwszy przekroczy próg, ta

pierwsza stanie na ślubnym

kobiercu), karteczki chowane

pod poduszki – pomysłom nie

było końca.

tipy.interia

Dziś pewnie już niewiele

osób wierzy w moc wróżb,

jednak ich tradycja jest

kontynuowana w wielu polskich

domach.

W innych europejskich

krajach również obchodzi się

andrzejki. Jednak sprawdza się

tu powiedzenie co kraj to

obyczaj.

Ukraina: smażenie

naleśników

Na Ukrainie wigilia św.

Andrzeja wypada 13 grudnia –

wszystko dlatego, że w tym

kraju adwent rozpoczyna się

dwa tygodnie później niż w

Polsce.

Strona | 15

W wieczór andrzejkowy

dziewczęta zbierają się, żeby

smażyć naleśniki i zajadać się

słodyczami. Ten zwyczaj ma im

zapewnić szybsze odnalezienie

męża. Andrzejkowe obchody nie

ograniczają się jednak tylko do

zabawy w domu. Jest to również

czas na różnego rodzaje psoty,

np. zdejmowanie bram przy

okolicznych domach. W tym

przypadku sprawdza się zasada

"im więcej psot, tym lepiej".

Rodzina, która stanie się

obiektem największej ilości

figli, ma duże szanse na szybkie

wydanie za mąż swojej córki.

Niemcy:

nasłuchiwanie

szczekania psów

U naszych zachodnich

sąsiadów dziewczęta nie smażą

naleśników, nie pieką ciastek i

nie jedzą słodyczy. Ich

zadaniem w andrzejkową noc

jest… pójście wcześnie spać. W

dodatku nago, bo tylko tak mają

szansę zobaczyć we śnie

swojego przyszłego męża.

Senne marzenie może zostać

przerwane przez szczekanie

psów. Warto nasłuchiwać, z

której strony dochodzi hałas –

stamtąd bowiem któregoś dnia

wyłoni się ukochany.

Rumunia: czosnek na

kolację

W Rumunii wieczór

andrzejkowy to czas, kiedy

magiczne rytuały pomagają

pozbyć się złych duchów. W

tym kraju wierzy się, że w nocy

z 29 na 30 listopada „złe moce”

są szczególnie niebezpieczne dla

ludzi. Sekretną bronią jest

czosnek, który należy zjeść w

noc poprzedzającą dzień

świętego Andrzeja. Czosnek

układa się również na

parapetach i przed drzwiami,

ponieważ podobno ma on moc

odstraszania złych duchów.

Bułgaria: andrzejki,

czyli Dzień

Niedźwiedzia

Andrzejki w Bułgarii

znane są pod nazwą Edrei, czyli

„Dzień Niedźwiedzia”. Wiążę

się to ze starą legendą, według

której nieznajomy z siwą brodą

postanowił ukarać okrutną

kobietę dręczącą swoją

pasierbicę i faworyzującą swą

córkę. Za złe traktowanie

dziewczyny ów człowiek

zamienił córkę macochy

niedźwiedzia. Na pamiątkę tej

historii matki gotują kolby

kukurydzy, które mają odgonić

złe moce od ich córek.

Czechy i Słowacja:

ciastka z karteczkami

W Czechach i Słowacji

andrzejki obchodzi się na

słodko. Tego dnia panny

przygotowują ciastka, które

przypominają nieco w smaku i

wyglądzie nasze pączki.

Znacząca różnica jest jednak

taka, że zamiast marmoladą,

ciasto wypełnia się...

karteczkami z imionami

potencjalnych małżonków. W

trakcie smażenia ciastek kawałki

papieru wypływają na

powierzchnię tłuszczu – to imię,

które pojawi się jako pierwsze,

będzie imieniem przyszłego

współmałżonka.

Alicja Chojnacka, klasa 8

Strona | 16

Szymon Jaroszewski, klasa 4 b

Są Andrzejki, są i Katarzynki.

Tylko dla chłopców!

Katarzynki to polski zwyczaj świąteczny, męski odpowiednik andrzejek. W nocy z 24/25 listopada w wigilię św.

Katarzyny Aleksandryjskiej, odbywają się wróżby młodych mężczyzn dotyczące ożenku i poszukiwania

partnerki.

Kiedyś kawalerowie recytowali wierszyk ku pomyślności wróżb:

Hej! Kasiu, Katarzynko

Gdzie szukać cię dziewczynko

Wróżby o ciebie zapytam

Czekaj – wkrótce zawitam

Bawmy się więc w Katarzyny

Szukajcie chłopaki dziewczyny

Zapytać więc trzeba wróżby

A nuż potrzebne już drużby

www.misto.dzieci.pl

Strona | 17

,,W noc świętej Katarzyny pod poduszką są dziewczyny". W Katarzynki chłopcy mogą schować pod poduszkę

karteczki z imionami żeńskimi, które losują tuż po przebudzeniu. Można też wróżyć z kubków. Ukryć pod nimi

przedmioty symbolizujące ożenek (np. obrączka), przypływ majątku (np. pieniądze), chwilowy zastój (np. pusty

kubek). Losowaniu towarzyszyć może wierszyk:

Kasiu daj znać, co się będzie ze mną dziać.

KĄCIK ANGLOMANIAKA

Andrzejki po szkocku

Ostatni dzień listopada w Szkocji to święto

narodowe, podczas którego Szkoci obchodzą święto

św. Andrzeja - patrona kraju. Zgodnie z tradycją

“bank holidays” dzień ten jest wolny od pracy, dzięki

czemu wszyscy mieszkańcy Szkocji mogą oddać się

wspólnemu świętowaniu.

Obchody dnia św. Andrzeja w Szkocji

znacznie różnią się od naszych polskich Andrzejek.

Dla nas to impreza z wróżbami, a dla Szkotów

narodowe święto. Św. Andrzej apostoł jest ich

oficjalnym patronem już od początków XIV wieku.

Potwierdza to również symboliczny znak X, który

znajduje się na fladze Szkocji i nawiązuje do śmierci

świętego, który zginął podobnie jak Jezus, lecz na

krzyżu ułożonym na kształt litery X. Uznaje się, że

św. Andrzej został zabity na krzyżu 30 listopada 60

roku n.e. dlatego właśnie ten dzień przypada na

celebrację patrona. Tego dnia Szkoci organizują

różnego rodzaju tradycyjne uroczystości religijne i

państwowe. W większości miast odbywają się

koncerty i imprezy taneczne, podczas których na

ulice wychodzą zespoły grające na dudach, a ich

członkowie ubrani są w tradycyjny szkocki kilt w

kratę tartan. Co ciekawe, tego dnia zwiedzanie

zamku w Edynburgu jest całkowicie darmowe.

Św. Andrzej był rybakiem, dlatego

tradycyjnymi potrawami serwowanymi tego dnia na

szkockich stołach i w restauracjach są dania rybne.

Najbardziej popularną potrawą jest zupa Cullen

Skink, która gotowana jest na wędzonej rybie. Na

drugie danie Szkoci podają pieczeń Rosemary z

baraniny, a na deser Spiced Winter Fruit z ryżowym

puddingiem.

Strona | 18

św. Andrzej Apostoł

Szkocki strój narodowy

www. edumotiv emito.net

10 PRZYDATNYCH ANGIELSKICH ZWROTÓW

sure- oczywiście

i have no idea- nie mam pojęcia

follow me- chodź za mną

never mind- nic nie szkodzi

just a minute- chwileczkę

i don't speak English very well- nie mówię zbyt dobrze po angielsku

i don't understand- nie rozumiem

could you repeat please?- czy mógłbyś/mogłabyś powtórzyć

i will come back later- wrócę później

what time is it now?- która jest teraz godzina

Szymon Muziński, klasa 8

Strona | 19

GALERIA PRAC PLASTYCZNYCH

Wielką pasją Julii jest rysowanie. Jej wrażliwość i bogata wyobraźnia powodują, że tworzy w każdej

wolnej chwili. Efektem jej zafascynowania japońską kulturą są prace inspirowane mangą.

Julia Purzycka, klasa 8

Strona | 20

KRZYŻÓWKA

Alicja Chojnacka, klasa 8

Strona | 21