Κυριακή 23-02-2014

3341

Εβδομαδιαία εφημερίδα της Ανανεωτικής Αριστεράς • Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014 • Αρ. φ. 1191 • 2 €

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ

Θ. Μιχόπουλος:Απόψε αυτοσχεδιάζουν...Γερμανοί, Τρόικα και Μαξίμουαδυνατούν να διαμορφώσουνπρόγραμμα διεξόδουγια τη χώρα σελ. 3

...Γ. Σταμάτης: Τι είναι ακριβώςτο πρωτογενές πλεόνασμα;Η υπόσχεση ότι θα το μοιράσεικανείς εν είδει κοινωνικού μερί-σματος συνιστά εξαπάτησητων μισθωτών καισυνταξιούχων σελ. 11-12

...Χ. Γεωργούλας -Π. Κλαυδιανός: Οι βλαβερέςσυνέπειες της έλλειψηςπολιτικής συμμαχιώνΑν έχει νόημα μια πολιτικήσυμμαχιών, δεν είναι τόσογια την ημέρα των εκλογώνόσο για την επόμενη. σελ. 5

...Μ. Κοβάνης: Ημέρες του 2002στη ΒενεζουέλαΕπιχείρηση αποσταθεροποίησηςτης κυβέρνησης Μαδούροαπό δυνάμεις της αντιπολίτευσηςκαι τις ΗΠΑ σελ 12

...Ν. Χατζητσάκος: Προςαφανισμό η μεταλλουργίαΤο επόμενο δίμηνο τουλάχιστον1.500 εργαζόμενοι θα περάσουνστην ανεργία ενώ δραματικές επι-πτώσεις θα υπάρξουν για την ελ-ληνική οικονομίας σελ. 19

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Θ. ∆ρίτσας: Ο Πειραιάςμπορεί να δώσει το μήνυμαγια τη μεγάλη αλλαγήΟ υποψήφιος δήμαρχος Πειραιάμιλά για το Λιμάνι της Αγωνίας,την αυτοδιοίκηση και το όραματης Αριστεράς σελ. 9

...Ν. Σερντεδάκις: Ο ΣΥΡΙΖΑ,ως κόμμα μελών, αποτελείμέσο και όχι αυτοσκοπόΕπιτακτική η ανάγκη ενδυνάμωσηςτων αριστερών αυτοδιοικητικώνσχημάτων και της αυτονομίαςτους σελ. 6-7

...Ηλ. Παντελεάκος: Να γίνουμεοργάνωση δημιουργίαςΟ γραμματέας της νεολαίαςΣΥΡΙΖΑ μιλά για τα προβλήματατων νέων και την ταυτότητα τηςοργάνωσης. σελ. 8

Κ. ∆ουζίνας:Η λύση συμπερι-λαμβάνει και

το δρόμο και την κάλπηΟ καθηγητής νομικής μιλάγια την κρίση και την αντί-σταση, στην Ελλάδα και τηνΕυρώπη σελ. 30-31

Η κυβέρνησησε ναρκοπέδιο

ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ Η ΤΡΟΪΚΑ – ΠΑΡΤΙ ∆ΙΑΦΘΟΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΤΑΡΡΕΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

ΟυκρανίαΕύθραυστη

εκεχειρίαΠεριορισμός των εξουσιώντου προέδρου, συγκρότηση

κυβέρνησης εθνικήςενότητας εντός δώδεκα

ημερών και εκλογές μέσαστο 2014, προβλέπει η

συμφωνία που υπεγράφηστην Ουκρανία.

Προβλέπονται επίσης όροιπου μεταξύ άλλων

ανοίγουν τον δρόμο για τηναποφυλάκιση της Γιούλα

Τιμοσένκο.. Το ζητούμενοείναι κατά πόσο θα τηρηθεί

η συμφωνία κι αν σπάσειποια πλευρά θα είναι αυτή

που θα το πράξει και μεποιόν τρόπο.

•

Σε ναρκοπέδιο βαδίζει η κυβέρ-νηση Σαμαρά – Βενιζέλου. Η τρόικαμετά από μακρά καθυστέρηση κα-ταφθάνει σήμερα και αύριο αρχίζειο αυστηρός έλεγχος. Η προτροπήτου πρωθυπουργού προς τους υ-πουργούς του να είναι όλα «εντά-ξει», αποκαλύπτει ότι για μια ακό-μα φορά η κυβέρνηση προσέρχεταιστη συνάντηση με τους δανειστέςμε τη «γραμμή» του καλού μαθητή,με την ελπίδα να αποσπάσει μια κα-λή πολιτική δήλωση και μια, έστωασαφή, υπόσχεση για το χρέος πριν

τις εκλογές. Μάταιος, όμως, ο κό-πος της, καθώς το βαρύ κλίμα απότα αποτελέσματα της πολιτικής τηςκαι της διαφθοράς του δικομματι-σμού που κατακλύζουν καθημερινάτην επικαιρότητα, δεν αναστρέφε-ται.

Μόνο αυτή την εβδομάδα προστέ-θηκαν δύο νέα σκάνδαλα: της εται-ρείας αποναρκοθέτησης και του λα-θραίου πετρελαίου. Τα ΙΚΑ κλεί-νουν. Η ανεργία για μια ακόμη φο-ρά ανεβαίνει. Όσες μεγάλες μονά-δες είχαν απομείνει στη χαλυβουρ-

γία και το αλουμίνιο κλείνουν. Τααποτελέσματα του ισοζυγίου φωτο-γραφίζουν τη βαθύτατη ύφεση. Τηνίδια ώρα σχεδιάζονται χιλιάδες α-πολύσεις, κλείσιμο δημόσιων επι-χειρήσεων και κατάργηση κάθεφραγμού στις ομαδικές απολύσεις.Στη συνάντηση με την τρόικα η κυ-βέρνηση δεν έρχεται τελικά, για ναδιαπραγματευτεί, έστω και αν η κ.Λαγκάρντ για ακόμη μια φορά υπο-στήριξε ότι έγιναν λάθη στο ελληνι-κό πρόγραμμα.

•

Μια ιστορίαδύναμης καιαξιοπρέπειαςΤης Ευαγγελίας Αλεξάκη*

Πέντε μήνες στο δρόμο μεκαθημερινούς αγώνες και δια-μαρτυρίες έξω από το ΥΠ.ΟΙΚ.και αυτό που εισπράττουμε απότην κυβέρνηση είναι ένα με-γάλο τίποτα.

Είδαμε τον υπουργό ∆ιοικητι-κής Μεταρρύθμισης κ. Μητσο-τάκη πριν δύο εβδομάδες καιμας είπε πως ο αγώνας μας έχεισυγκινήσει την κοινή γνώμη καιθα εξετάσει το θέμα μας απ’ τηναρχή και πως θα μας ξαναδεί.Αυτές τις μέρες προσπαθούμενα δούμε τον υπουργό Οικονο-μικών κ. Στουρνάρα. Μας υπό-σχονται πως θα μας δει από τημέρα που αρνούμασταν να φύ-

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙ∆Α 2

Η μάχηγια την επιβίωσητου ΑώουΣχεδιάζουν εκτροπή του ποταμού απότην Πίνδο προς το λεκανοπέδιοΙωαννίνων. Οι συνέπειες σταοικοσυστήματα, τη βιοποικιλότητακαι τους προστατευόμενουςοικότοπους της περιοχής θεωρούνταιμη αναστρέψιμες. Γράφειο Γ. Παπαδημητρίου σελ. 21

Μια εξαίρεσηστη μαυρίλατων ημερώνΑποκωδικοποίηση τουμεταναστευτικού κώδικα. Το σχέδιοέχει ένα καθοριστικό έλλειμμα, πουκαθιστά αλυσιτελείς τις όποιεςπροσπάθειες για κοινωνική ένταξητων μεταναστών. Αφήνει στο κενό τοθέμα της ιθαγένειας. Γράφειο ∆. Χριστόπουλος σελ. 20

22 Η ΕΠΟΧΗ 23 Φεβρουαρίου 2014ΘΕΜΑΤΑ

ΕΒ∆ΟΜΑ∆ΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣΙδιοκτήτης: Εκδοτικός - ∆ημοσιογραφικός Συνεταιρισμός Κοινωνικών,Πολιτικών και Πολιτιστικών Μελετών και ∆ραστηριοτήτων Η ΕΠΟΧΗ, ΣΥΝ Π.Ε.

Βλαχάβα 11 & Αθηνάς, 3ος όροφος,Αθήνα 105 51

ΤΗΛΕΦΩΝΑ 3616702, 3619513 -3619514 • FAX: 3619610

Εκδότρια:Ασημίνα ∆αβάκη - Κλαυδιανού

Συνδρομές (σε ευρώ)• Εσωτερικού: 150 • Kύπρος: 250

• Ευρώπη: 250 • Λοιπός κόσμος: 250Α.Φ.Μ. 096207018 - ∆ΟΥ: ΣΤ’ Αθηνών

Αρ. Λογαριασμού: 72038528658ΙΒΑΝ GR

3801107200000072038528658ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

Ηλεκτρονική ∆ιεύθυνση:[email protected]

www.epohi.grΚωδικός εντύπου: 3341

Ο Πάχτας δήμαρχος εκεί πουδρα η εταιρεία «Ελληνικός Χρυ-σός», προειδοποίησε τους συμ-πολίτες του για τις συνέπειεςπου θα υπάρξουν αν βγει δήμαρ-χος που είναι εναντίον της εξό-ρυξης.«Αν δεν με ψηφίσετε, θα υπάρ-ξουν ανθρώπινα θύματα, θα έλ-θουν όλοι οι αναρχικοί, η ΑΝ-ΤΑΡΣΥΑ, ο ΣΥΡΙΖΑ απ’ όλη τηνΕλλάδα, με τους βουλευτέςτου…» Αν έλθει ο ΣΥΡΙΖΑ -σύμφωναμε το γνωστό και από τη θητείατου ως βουλευτής που τον είχεβάλει στη γωνία ο ΓΑΠ για ύπο-πτες διασυνδέσεις- δεν θα τουςπάρει τα σπίτια, αυτά τα έχουνπάρει Ν∆ – ΠΑΣΟΚ, αλλά θα αρ-χίσει εμφύλιο πόλεμο. Από το Λιτόχωρο στις Σκου-ριές, υπαινίχθηκε χωρίς ακόμανα τον καλέσει εισαγγελέας. Αυτά θα συμβούν αν πάρειτον δήμο ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν πάρειτην κυβέρνηση τι θα γίνει;Ουκρανία ή Συρία; Μπα, γιατί η αστυνομία είναιβράχος προστασίας και επιβο-λής τάξης. Ο κ. ∆ένδιας δήλωσε περήφα-νος. Το επένδυσε και με στοι-χεία. Έχουμε, είπε, την καλύ-τερη αναλογία στην Ε.Ε. Έναςαστυνομικός για 190 πολίτες,ενώ ο μέσος όρος στην Ευρώπηείναι ένας αστυνομικός ανά 450πολίτες. «Ούτε το γερμανικό επιτε-λείο στις δόξες του δεν είχε τέ-τοια αναλογία», πρόσθεσε μευπερηφάνεια. Ως γνωστόν η γερμανική αστυ-νομία έχει περάσει διάφορεςιστορικές φάσεις. Εδώ που τα λέμε και σε άλλαπράγματα έχουμε καλύτερηαναλογία από τη Γερμανία. Στις ΜΚΟ για παράδειγμα, οιΓερμανοί έφτιαχναν για ναρκο-θετήσεις, οι Έλληνες για πολλα-πλές αποναρκοθετήσεις. Ενδιαφέρον για τους άθεουςσυριζαίους έχει η ΜΚΟ για τηνΑνεξιθρησκία και την Ανάπτυξητων Λαών.Στους πιο πολιτικοποιημένουςσυριζαίους ταιριάζουν ΜΚΟόπως η Αναπτυξιακή Συνεργα-σία Αλληλεγγύης/ ΑΣΑ, η οποίαυποδηλώνει και τους δεσμούςτης με την ΑΝΑΣΑ. Αν και δεν εντόπισα καμιά γιατην πολιτική αλιεία, πράγμα πουενόχλησε τους απανταχού Αλι-είς, συμβιβαζόμαστε και με τιςΜΚΟ όπως το ∆ίκτυο Εμπειρο-γνωμόνων Αθήνας ή οι Πορευ-θέντες, αν και δεν ξέρουμε ανείναι πορευθέντες εν ειρήνη ήεν συγκρούσει.Αν και μας κόστισε πάνω από100 εκατομμύρια ευρώ, παράταύτα πετύχαμε πρωτογενέςπλεόνασμα. Η Λαγκάρντ του ∆ΝΤ το χαι-

ρέτισε ενθουσιωδώς. «Όλοι πα-νηγυρίζουμε το πρωτογενέςπλεόνασμα της Ελλάδας, τοπρώτο από το 1943», φώναξε. Εντάξει, λίγο υποτιμητικό γιατους έλληνες πολιτικούς. ∆εν ξέρουμε αν η Λαγκάρντυπονοεί κάτι κακό για τη Γερμα-νία, αλλά το γεγονός που ανα-δεικνύει έχει το συμβολισμότου. Τότε ήλθαν λιγάκι πιο βίαιαομολογουμένως, αλλά μετά απότον Απρίλη του 1941 έως τοτέλος του 1943 μπήκε τάξη σταοικονομικά της χώρας με τηνκαθοδήγηση των Γερμανών. Την ίδια επιτυχία κατάφερανκαι πρόσφατα. Από το 2010 έωςτο 2013 πετύχαμε πάλι πρωτο-γενές πλεόνασμα. Αν μάλιστα επιστρέψει ο Άδω-νις Γεωργιάδης τα λεφτά πουπήρε από το κράτος για να πάεισε κάτι φίλους στο Χάρβαρντ,το πλεόνασμα θα εκτοξευθείκαι χωρίς τη βοήθεια του Φού-χτελ. Με τη βοήθεια του Μελισσα-νίδη μπορεί να βρούμε άκρηστην πάταξη του λαθρεμπορίουκαυσίμων. Οι άνθρωποι τηςαγοράς κάτι ξέρουν παραπάνωαπό τους γραφειοκράτες. Τελικά οι μόνες παράνομεςμπίζνες που δεν αγγίζουν είναιαυτές που εμπλέκονται πολλέςεθνότητες. Η Siemens με Ελλάδα, νησιάΚαϊμάν και νησιά του ∆ιαβόλου. Πρόσφατα η «Καθημερινή» απο-κάλυψε ότι Ισραηλινοί, σε συ-νεργασία με Έλληνες, μέσωΠειραιά έσπαγαν το εμπάργκοτου Ιράν. Πα-ρεμπι-πτόν-τως τοεμ-

πάργκοείχε αποφα-σιστεί γιατί τοΙράν, ως εν δυνάμειπυρηνική δύναμη,απειλούσε την υπό-σταση του Ισραήλ, τοοποίο έχει πυρηνικά αλλάδεν τα δηλώνει στην εφορίακαι έτσι δεν το γνωρίζουν οιιθύνοντες. Τα καλά νέα είναι ότι ευτυχώςδεν κάλεσαν τον ΥΠΕΞ τηςπροεδρεύουσας χώρας τηςΕΕ, τον Βενιζέλο, για τηνκρίση στην Ουκρανία. Αν πήγαινε καιαυτός θα είχεεπέλθει ήδη η δι-

χοτόμηση της. Κατέχει το νόουχάου στο ΠΑΣΟΚ. Ούτε εκπρόσωποι της ΑΝΤΑΡ-ΣΥΑ και του Σχεδίου Β’ θα επέ-φεραν κατάπαυση του πυρός. Θα τσακώνονταν ακόμα αν ηέξοδος της Ουκρανίας από τηνκρίση θα επέλθει νομοτελειακάή μετά από πολιτική απόφαση. Ο «∆ιόδωρος» στο «Βήμα» στέ-ρεψε. Μπέρδεψε ποιοί κάνουνπλιάτσικο, όπως οι ΜΚΟ, θέ-λοντας να μας επιστρέψει στηνεμφυλιοπολεμική φρασεολογία. Κατηγοριοποιεί τον Λαφα-ζάνη στους κατσαπλιάδες, προ-κειμένου να στηρίξει τον Καμίνηστην Αθήνα και τον αγαπημένοφίλο μου Τάκη Λαϊνά στα Λε-χαινά. Ευτυχώς που ο Τάκης έχει ανοι-χτό μυαλό και βρίσκεται μακριάαπό τέτοιες μανιχαϊστικές εμ-μονές. Το Reuters δεν χρησιμοποιείτον μοντέρνο όρο «κατσαπλια-δισμό» για τον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλλονχάθηκε στη μετάφραση. ∆είχνει πιο κουλ. Ξαναπαίζειτην έξοδο από το ευρώ, προει-δοποιώντας τους αναγνώστεςότι, αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα «ακυ-ρωθούν όλα τα στοιχήματα». Αυτοί άλλωστε ξέρουν το«Ωραίο πλιάτσικο».

Γεράσιμος ο Αλιεύς,[email protected]

γουμε μπροστά από το υπουργείο αν δεν μας έκλειναν ραντε-βού. Στο τέλος μας έφεραν τα ΜΑΤ. Μια συναδέλφισα την έρι-ξαν κάτω και τραυματίστηκε στο χέρι.

Θα ήταν αυταπάτη να πιστέψουμε ότι αυτές οι εξοντωτικέςπολιτικές που εφαρμόστηκαν χωρίς διάκριση, με τον πιο βάρ-βαρο, αυταρχικό και αντιδημοκρατικό τρόπο, θα μπορούσαν ναανατραπούν χωρίς την αντίσταση των εργαζόμενων και την αλ-ληλεγγύη της κοινωνίας. Εμείς συντονισμένα προχωράμε, κλι-μακώνουμε τους αγώνες μας κάθε μέρα και είμαστε σίγουρεςπως θα νικήσουμε. Με κοινούς αγώνες με άλλους κλάδους ερ-γαζομένων που δοκιμάζονται. Συμμετέχουμε στο Συντονιστικόκατά της ∆ιαθεσιμότητας και κάθε Τετάρτη βρισκόμαστε στοπερίπτερο της πλατείας Κλαυθμώνος. Κάνουμε το πρόβλημάμας γνωστό καθημερινά με φυλλάδια και παρουσία τόσο σταέντυπα όσο και στα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Το πρό-βλημά μας είναι γνωστό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Σε κινητο-ποίηση μας στο Υπ.Οικ., στις 13 Φεβρουαρίου, ήρθε και διαδή-λωσε μαζί μας αντιπροσωπεία των ευρωπαϊκών συνδικάτων καιτων εναλλακτικών κινημάτων Alter Summit. Ο ευρωβουλευτήςΝίκος Χουντής ζητάει από την Ε.Ε. ανάκληση της απόλυσής μαςστη βάση της παραβίασης του Κοινοτικού ∆ίκαιου για τις δια-κρίσεις λόγω φύλου.

Στις 19 Φλεβάρη, βάλαμε μαύρο πανί και με το πανό μας κλεί-σαμε την ΙΓ’ ∆.Ο.Υ. ∆εν αφήσαμε να μπουν μέσα οι συνάδελφοικαι οι φορολογούμενοι, αλλά τους καλέσαμε να μας συμπαρα-σταθούν και πράγματι, μαζί φωνάξαμε συνθήματα και σταθή-καμε αγωνιστικά μπροστά στην εφορία. Θα ακολουθήσουν κιάλλες τέτοιες δράσεις. Κάθε μέρα θα σκεφτόμαστε και κάτιακόμη μέχρι να αναγκαστούν να πάρουν πίσω την Κοινή Υπουρ-γική Απόφαση που μας στερεί την εργασία μας.

Η καθαριότητα δεν καταργείται, τα κτίρια υπάρχουν και ηδουλειά μας είναι εκεί και μας περιμένει. Από τον καιρό πουφύγαμε μέσα από τους χώρους εργασίας μας, όλες οι υπηρεσίεςέχουν σοβαρό υγειονομικό πρόβλημα. Οι περισσότερες εφο-ρείες δεν καθαρίζονται καθόλου με αποτέλεσμα οι συνάδελφοικαι οι φορολογούμενοι να βρίσκονται εκτεθειμένοι σε ανθυγι-εινές συνθήκες.

∆ιαλυμένα συνεργεία που υπολειτουργούν λόγω περικοπώνκαι άθλια μεροκάματα και ωράρια για τις καθαρίστριες. Τρο-μερή σπατάλη δημόσιου χρήματος μέσω προμηθειών που πη-γαίνουν στις τσέπες των εργολάβων. Τρομοκρατία από τηνπλευρά του ιδιώτη προς τις εργαζόμενες, όπως η τραγική περί-πτωση της Κωνσταντίνας Κούνεβα.

Κάθε γυναίκα από εμάς έχει και μια ιστορία δύναμης και αξιο-πρέπειας. Καθαρίστρια γίνεσαι από ανάγκη και όχι από επι-λογή. Γι’ αυτό είμαστε αποφασισμένες να τους διαψεύσουμε.Θα τους αποδείξουμε ότι δεν είμαστε πολίτες δεύτερης κατη-γορίας ούτε παιδιά ενός κατώτερου θεού, αλλά πολίτες ισόνο-μοι με ξεχωριστές αξίες και αξιοπρέπεια. Να καταλάβουν πωςδεν είμαστε διαχειρίσιμες, ότι το λέει η ψυχή μας και κάθε μέραθα σκέφτονται πως κακώς μας υποτίμησαν. ∆εν θα υποχωρή-σουμε μπροστά σε κανέναν και δεν θα χαριστούμε ούτε στηντρόικα ούτε στην κυβέρνηση. Εμείς δεν θα γίνουμε οι δούλεςστον εργασιακό τους μεσαίωνα.

Η επιστροφή στη δουλειά μας θα είναι για μας η νίκη και η δι-καίωση του αγώνα μας και καλούμε όλους τους εργαζόμενουςστο δρόμο, γιατί δε θα σταματήσουν αν εμείς δεν τους σταμα-τήσουμε.

* Η Ευαγγελία Αλεξάκη είναι μέλος του Συντονιστικού των κα-θαριστριών στο υπουργείο Οικονομικών

Μια ιστορία δύναμηςκαι αξιοπρέπειαςΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 1η ΣΕΛΙ∆Α

«Τι ωραίοπλιάτσικο»

Η ΕΠΟΧΗ 23 Φεβρουαρίου 2014 33ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Οι χρη μα το πι στω τι κές κρί- σεις δεν τε λειώ νουν με μα- γι κό ρα βδί. Κα τά κα νό να

τε λειώ νουν με «κού ρε μα» τωνχρεών, υ πο στη ρί ζει το Der Spie-gel. Και ση μειώ νει ό τι «ό ταν η πίε -ση για τη γερ μα νι κή συ γκυ βέρ νη -ση αυ ξά νε ται πο λύ, αρ χί ζουν οιαυ το σχε δια σμοί» προ βλέ πο νταςό τι «νέα ό ξυν ση θα μπο ρού σε ναξε σπά σει, αν γι νό ταν αιφ νι δια στι -κά γνω στή μια υ περ χρέω ση στηνΕλλά δα».

∆ιόρ θω σε ο Σόι μπλε

Οι ε ξε λί ξεις των τε λευ ταίων η -με ρών –«δια φω νία» Α. Μέρ κελ μεΒ. Σόι μπλε για το ελ λη νι κό χρέ ος,με λέ τες για τη δια χεί ρι σή του- έρ- χο νται να ε πι βε βαιώ σουν τους«αυ το σχε δια σμούς» των Γερ μα -νών και τους φό βους τους για υ -περ χρέω ση της Ελλά δας. Ο Β.Σόι μπλε, που ή θε λε να δώ σει έ να«μή νυ μα αλ λη λεγ γύης προς τηχώ ρα μας και να κα τα στή σει σα -φές ό τι μπο ρού σε να πε ρι μέ νειπε ραι τέ ρω υ πο στή ρι ξη με τά τις ε -κλο γές», ε πα νήλ θε [CNBC] διορ- θώ νο ντας ό τι «η Ελλά δα θα χρεια -στεί πε ραι τέ ρω, πε ριο ρι σμέ νη,χρη μα τοοι κο νο μι κή βοή θεια στοτέ λος του έ τους, ό ταν λή γει τοτρέ χον πα κέ το βοή θειας, τό τε εί- μα στε έ τοι μοι να το πρά ξου με, υ -πό την προϋπό θε ση ό τι η Ελλά δαέ χει τη ρή σει τις υ πο χρεώ σεις της»α πο κλείο ντας νέο «κού ρε μα» -«εί -πα με, τό τε, ό τι ή ταν μια έ κτα κτηπε ρί πτω ση και δεν θα ε πα να λη -φθεί», συ μπλή ρω σε ο γερ μα νός υ -πουρ γός Οι κο νο μι κών.

Ανα ζη τούν λύ ση

Εί χε προ η γη θεί η γερ μα νί δα κα -γκε λά ριος, που εί χε φρο ντί σει ναε νη με ρώ σει «την κυ βέρ νη ση στηνΑθή να ό τι δεν μπο ρεί να υ πο λο γί -

ζει σ’ έ να τέ τοιου εί δους μή νυ μα».Στα πε ρί νέ ου δα νείου ε νε πλά κηκαι ο πρό ε δρος του Eurogroup Γ.Ντάι σελ μπλουμ ση μειώ νο ντας ό τι«υ πάρ χουν αι σιό δο ξες α πό ψειςπως δεν θα χρεια στεί νέο πρό- γραμ μα. Μα κά ρι να εί ναι έ τσι. Θαδού με και α να λό γως θα πρά ξου -με. Θα το α ξιο λο γή σου με το δεύ- τε ρο ε ξά μη νο της χρο νιάς. Τό τεθα α πο φα σί σου με αν θα χρεια στείνέο πρό γραμ μα και τι μορ φή θαμπο ρού σε να έ χει».

Όλα αυ τά τα μπρος – πί σω τωνΕυ ρω παίων κα τα δει κνύουν την α -μη χα νία τους για το πώς προ χω -ρά ει η οι κο νο μία της Ελλά δας, αλ -λά και την πο ρεία της χώ ρας χω -ρίς σα φή προ σα να το λι σμό. Μό λις,άλ λω στε, την πε ρα σμέ νη Πέ μπτηη Κρι στίν Λα γκάρ ντ [δί κτυο ABC]ο μο λό γη σε ό τι στην πε ρί πτω σητης Ελλά δας «ό ντως ση μειώ θη κανα στο χίες και υ πήρ ξε και λά θοςπρο σέγ γι ση», για να προ σθέ σει,ως δι καιο λο γία, ό τι «τα σκλη ράμέ τρα ή ταν α πα ραί τη τα».

∆εν συμ φω νούν, πά ντως, ό λοιό τι πά ει κα λά το πρό γραμ μα. Τοβελ γι κό ί δρυ μα Bruegel ε κτι μά ό τιη Ελλά δα έ χει μό νο δύο λύ σεις: ήνέο δά νειο 40 δισ. ευ ρώ και πα ρα -μο νή ε κτός α γο ρών έως το 2030,ή πά γω μα πλη ρω μών προς την ευ- ρω ζώ νη μέ χρι το 2030. Και α πο -κλείει κά θε σκέ ψη για «κού ρε μα».

Με έγ γρα φό του, πά ντως, το υ -πουρ γείο Οι κο νο μι κών της Γερ μα -νίας ε ξέ τα ζε και το σε νά ριο του«κου ρέ μα τος». Εί δη ση ι διαί τε ρηςα ξίας, κα θώς εί ναι πρώ τη φο ράπου ε πί ση μα [έ στω και ως κεί με -νο ερ γα σίας] η Γερ μα νία α πο δέ χε -ται το «κού ρε μα». Οι Α. Σα μα ράς -Ευ. Βε νι ζέ λος, που συ να ντή θη κανχθες το με ση μέ ρι και ε νό ψει τηςά φι ξης της τρόι κας σή με ρα Κυ- ρια κή, ό χι μό νο δεν διεκ δι κούν«κού ρε μα», αλ λά δεν έ χουν καικα μιά συ γκε κρι μέ νη πρό τα ση για

το ελ λη νι κό πρό βλη μα. Η πρό τα -ση του Αλ. Τσί πρα, πά ντως, εί ναινα «κου ρευ τεί» το χρέ ος στο 60%του Α Ε Π, προ κει μέ νου να ε ναρ μο -νι στεί με τον κα νό να της ΕΕ πουμι λά για δη μό σιο χρέ ος μέ χρι το60% του Α ΕΠ της κά θε χώ ρας.

Ελπί ζουν στην τρόι κα

Οι Σα μα ράς – Βε νι ζέ λος ελ πί -ζουν σε βοή θεια α πό την ευ ρω ζώ -νη, προ κει μέ νου να μην κα ταρ -ρεύ σει η συ γκυ βέρ νη ση. Το Μα ξί -μου διαρ ρέει ό τι υ πάρ χει κα ταρ -χήν συμ φω νία για το δη μο σιο νο -μι κό κε νό, πά ντα υ πό την προϋπό -θε ση της α να θεώ ρη σής του ό πο τετο κρί νει η τρόι κα. Πα ράλ λη λα,με την υ πό σχε ση ό τι θα κλεί σουνό λες τις εκ κρε μό τη τες που α πορ -ρέ ουν α πό την έκ θε ση του ΟΟ ΣΑ[ο μα δι κές α πο λύ σεις, το θέ μα τουγά λα κτος, τα μη συ ντα γο γρα φού -με να φάρ μα κα, η πώ λη ση φαρ μά -κων στα σού περ μάρ κε τ, η πώ λη -ση του ψω μιού με το κι λό, η δια- θε σι μό τη τα των δη μο σίων υ παλ -λή λων, κ.ά.], προ σπα θεί να πεί σειγια την α να γκαιό τη τα πα νη γυ ρι -κής εκ δή λω σης στις αρ χές Μαΐου,με α φορ μή το τέ λος της ελ λη νι -κής προ ε δρίας, προ κει μέ νου ναπα ρα στούν η Α. Μέρ κελ και λοι- ποί ευ ρω παίοι η γέ τες. Η συ γκυ -βέρ νη ση σκο πεύει, σε συ νερ γα σίαμε την τρόι κα, να «που λή σει» καιτο τέ λος του ελ λη νι κού μνη μο νίουε κτι μώ ντας ό τι ό λη αυ τή η φιέ σταθα την ω φε λή σει προ ε κλο γι κά.

Πάρ τι δια φθο ράς

Οι διαρ ροές, βέ βαια, του Μα ξί -μου προ σκρούουν στην πραγ μα τι -κό τη τα. ∆η μο σκο πή σεις που έ χειστη διά θε σή της η τρόι κα δεί- χνουν ό τι ο ΣυΡι ζΑ προ η γεί ται με4 - 5 μο νά δες της Ν∆, ε νώ τοΠαΣοΚ βρί σκε ται με τα ξύ φθο ράςκαι α φθαρ σίας [4% έως 5%]. Ητρόι κα τη ρεί στά ση α να μο νής, κα -θώς ε κτι μά ό τι τα α πο τε λέ σμα τατων ευ ρωε κλο γών μπο ρεί να προ- κα λέ σουν ντό μι νο ε ξε λί ξεων υ πέρτου ΣυΡι ζΑ –α κό μα και πρόω ρεςε κλο γές. Γι’ αυ τό και μπο ρεί μεννα α νοί ξει το θέ μα του χρέ ουςπριν τις ευ ρωε κλο γές, με την α να -κοί νω ση του πρω το γε νούς πλε ο -

νά σμα τος [Απρί λιο], ό λες, ό μως,οι ρυθ μί σεις θα πα ρα πεμ φθούνστο δεύ τε ρο ε ξά μη νο του 2014.

Το τε λευ ταίο διά στη μα, πά ντως,βλέ που με να έρ χο νται στο φωςαρ κε τά σκάν δα λα του πα ρελ θό -ντος. Αυ τό το πάρ τι της δια φθο -ράς α πο δει κνύει ό τι και λε φτά υ -πήρ χα ν και ό τι δεν τα φά γα με μα -ζί. Όλες αυ τές οι α πο κα λύ ψειςγια λα θρε μπό ριο καυ σί μων, φο ρο- δια φυ γή δη μάρ χων [«λί στα Νι κο -λού δη»], μυ στι κά κον δύ λια πουκα τευ θύ νο νταν προς της ΜΚΟ,αλ λά και τα ε κα το ντά δες ε κα τομ -μύ ρια που χω ρίς έ λεγ χο δί νο ντανσε ΜΚΟ για να α να δα σώ σουν τονΑμα ζό νιο ή να καλ λιερ γή σουνντο μά τες στην Αφρι κή, μπο ρεί ναμη δη μιουρ γούν ά με σο πρό βλη μαστην κυ βέρ νη ση, αλ λά και δεν τηνβο η θούν. Τα θραύ σμα τα α πό τιςνάρ κες που σκά νε δια σκορ πί ζο -νται προς ό λες τις κα τευ θύν σεις -και προς το Μα ξί μου- α πο κα λύ -πτο ντας στην κοι νω νία α κό μα μιαπτυ χή του σα θρού πο λι τι κού συ- στή μα τος που εί χε στή σει έ νακομ μα τι κό πε λα τεια κό σύ στη μαπα ρο χών.

Το ε ρώ τη μα ποιος ε νερ γο ποιείτις νάρ κες, εί ναι δύ σκο λο σή με ρανα α πα ντη θεί. Ο Αντ. Σα μα ράςπου προ σπα θεί να καρ πω θεί τις α -πο κα λύ ψεις, δεν μπο ρεί να πεί σεικα θώς α νή κει και αυ τός στην καρ- διά του σά πιου πο λι τι κού συ στή -μα τος. Μια ε ξή γη ση εί ναι η [με ρι -κή] αυ το νό μη ση της δι κα στι κής ε -ξου σίας που μπρο στά στη νέα κα- τά στα ση που δια μορ φώ νε ται, α να -λαμ βά νει πρω το βου λίες. Υπάρ χει,βέ βαια, και η πίε ση του ΣυΡι ζΑ,που σε κά θε πε ρί πτω ση ε πα να -λαμ βά νει ό τι «προ ε κλο γι κά τε τε -λε σμέ να δεν θα τα δε χτού με». ∆ενμπο ρού με, ό μως, να πα ρα γνω ρί -σου με και τη δή λω ση του Β. Σόι μ-πλε, σε α νύ πο πτο χρό νο, ό τι στηνΕλλά δα «αυ τό που έ χει α πο τύ χειπλή ρως, εί ναι η ί δια η ελ λη νι κή ε -λίτ» [03.12.12]. Η α να φο ρά τουστην α στι κή τά ξη της χώ ρας κα- θό λου τυ χαία, μια που οι εκ πρό -σω ποί της στην ου σία δεν υ πέ στη -σαν κα μιά σο βα ρή α πώ λεια λό γωτης κρί σης.

Θό δω ρος Μι χό που λος

Απόψε αυτοσχεδιάζουν…Γερμανοί, τρόικα και Μαξίμου κινούνται στη λογική του “δος ημίν σήμερον”μη μπορώντας να διαμορφώσουν πρόγραμμα διεξόδου για τη χώρα.

Η συ γκυ βέρ νη ση σκο πεύει, σε συ νερ γα σία με την τρόι κα, να“που λή σει” και το τέ λος του ελ λη νι κού μνη μο νίου ε κτι μώ ν-τας ό τι ό λη αυ τή η φιέ στα θα την ω φε λή σει προ ε κλο γι κά.“

Οι κρίσιμεςημερομηνίες

44 ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Α ΝΑ ΣΑ

Συ μπε ρά σμα τα α πότην πα νελ λα δι κή σύ σκε ψη Το διή με ρο 15 και 16 Φε βρουα ρίου 2014, πραγ μα το ποιή θη κε η

πα νελ λα δι κή σύ σκε ψη της Α ΝΑ ΣΑ, του γνω στού και μη ε ξαι -ρε τέ ου ρεύ μα τος ε ντός ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Η συμ με το χή ή ταν πα ρα πά νω

α πό ι κα νο ποιη τι κή, κα θώς πα ρα βρέ θη καν μέ χρι τέ λους πε ρισ σό τε -ροι α πό 150 μέ λη του ΣΥ ΡΙ ΖΑ εκ των ο ποίων το έ να τρί το πε ρί πουπρο σήλ θε α πό πό λεις της πε ρι φέ ρειας (ό πως Βέ ροια, Βό λο, Γιάν νε -να, Θεσ σα λο νί κη, Κέρ κυ ρα, Μυ τι λή νη, Πά τρα, Τρί κα λα κ.λπ).

Η συ ζή τη ση

Με βά ση το κεί με νο–πλαί σιο για την ε κτί μη ση της κοι νω νι κής καιπο λι τι κής συ γκυ ρίας αλ λά και της κα τά στα σης του κόμ μα τος, έ γι νεμια πραγ μα τι κά εν δια φέ ρου σα συ ζή τη ση, αυ τή την φο ρά με ά νε σηχρό νου πα ρέμ βα σης και πλή ρη α νο χή των υ περ βά σεών του, του λά -χι στον για τα μέ λη α πό την πε ρι φέ ρεια και ό σους/ες δεν συμ με τέ -χουν εκ μέ ρους του ρεύ μα τος στην ΚΕ ή το συ ντο νι στι κό της Αθή -νας. Όπως α να με νό ταν, οι ε ξε λί ξεις που δρο μο λο γή θη καν με την α -πό φα ση της Κε ντρι κής Επι τρο πής του ΣΥ ΡΙ ΖΑ της 1ης Φε βρουα ρίουγια τις υ πο ψη φιό τη τες των Πε ρι φε ρειαρ χών και του δη μάρ χου Αθη -ναίων, α πο τέ λε σαν το ση μείο α φε τη ρίας για την προ σέγ γι ση των υ -πό λοι πων θε μά των.

Άλλω στε, ή ταν η στά ση των εκ προ σώ πων αυ τού του ρεύ μα τοςστην Πο λι τι κή Γραμ μα τεία του κόμ μα τος, σε συ νέ χεια της στά σηςστη συ νε δρία ση της Κ.Ε., που έ φε ρε στο κέ ντρο της συ ζή τη σης τις υ -πο ψη φιό τη τες Κα ρυ πί δη – Βου δού ρη, τα θέ μα τα δη μο κρα τι κής λει -τουρ γίας των ορ γά νων και του σύ νο λου κόμ μα τος αλ λά και τα θέ μα -τα που α φο ρούν στην πο λι τι κή συμ μα χιών του ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Τα αί τια γιατη ση με ρι νή φά ση του ΣΥ ΡΙ ΖΑ, α να ζη τή θη καν κα τ’ αρ χάς στη δυ σκο -λία να εκ φω νη θεί μια α πλή, συ νε κτι κή και, κυ ρίως, ε νιαία πο λι τι κήμπρο στά στο πο λύ πραγ μα τι κό εν δε χό με νο μιας κυ βέρ νη σης της Αρι -στε ράς.

Επι ση μάν θη καν, ό μως, η σκλη ρά α ντι πο λι τευ τι κή στά ση της συ νε -δρια κής μειο ψη φίας κα θώς οι ε κτός ορ γά νω ν/θε σμών πρα κτι κές τωνε πι μέ ρους τά σεων και υ πο τά σεων της συ νε δρια κής πλειο ψη φίας.Αυ το νό η τα, μι λώ ντας για τους αν θρώ πους που συ γκρο τούν την Α -ΝΑ ΣΑ, υ πήρ ξε κοι νή ε κτί μη ση ό τι ε πεί γει η πλή ρης υ λο ποίη ση τωνα πο φά σεων του ι δρυ τι κού συ νε δρίου για συ ντε ταγ μέ νη και ε νιαίαλει τουρ γία του κόμ μα τος, στη βά ση του ι σό τι μου, δη μο κρα τι κού και«ο ρι ζό ντιου» δια λό γου, με ι διαί τε ρο βά ρος στην ε πα νεκ κί νη ση τωνΟργα νώ σεων Με λών που μοιά ζουν να περ νούν δύ σκο λες μέ ρες.

Κα τευ θύν σεις και α πο φά σεις

∆ιά λο γος και μά λι στα ε ξαν τλη τι κός δί χως α πο φά σεις δεν γί νε ται.Ευ τυ χώς!

Η πρώ τη α φο ρού σε στην ο λο κλή ρω ση της πο λι τι κής συ ζή τη σης.Το αρ χι κό κεί με νο-πλαί σιο, α φού υ πο στεί πε ραι τέ ρω ε πε ξερ γα σίακαι ε μπλου τι στεί με ζη τή μα τα που τέ θη καν στη συ ζή τη ση, θα δο θείσύ ντο μα στη δη μο σιό τη τα ώ στε να υ πο στεί τη βά σα νο της κρι τι κήςα πό κά θε εν δια φε ρό με νο/η. Συ νή θως δε, τα κεί με να της Α ΝΑ ΣΑ προ -σκα λούν την κρι τι κή, κα θώς δια θέ τουν το πλε ο νέ κτη μα της σα φή -νειας και των συ νε κτι κών, σε σχέ ση με την α νά λυ ση, «δια ταύ τα». Κιαυ τό εύ κο λα α πο δει κνύε ται, αν α να τρέ ξει κα νείς στα μέ χρι τώ ρα βα -σι κά κεί με νά της για ό λη τη γκά μα των θε μά των που α πα σχο λούνσή με ρα το ΣΥ ΡΙ ΖΑ (προ γραμ μα τι κά στοι χεία α πό το 2012, ορ γά νω σηκόμ μα τος στο ι δρυ τι κό συ νέ δριο, κυ βέρ νη ση της Αρι στε ράς, συμ μα -χίες, ευ ρω παϊκή πο λι τι κή κ.λπ. στις μέ χρι σή με ρα συ νε δριά σεις τηςκε ντρι κής ε πι τρο πής)

Η δεύ τε ρη α πό φα ση α φο ρού σε στην πε ραι τέ ρω στά ση της Α ΝΑ -ΣΑ. Χω ρίς να αμ φι σβη τη θεί η συμ με το χή της στην πλειο ψη φία πουψή φι σε τα ντο κου μέ ντα του ι δρυ τι κού συ νε δρίου, υ πό το φως τωντε λευ ταίων ε ξε λί ξεων, κυ ριάρ χη σε η ά πο ψη για μια πιο δια κρι τή θέ -ση του ρεύ μα τος στη ση με ρι νή γεω γρα φία των τά σεων, ώ στε να λει -τουρ γή σει ε νω τι κά για ο λό κλη ρο του κόμ μα δί χως να πά ψει να συμ -βά λει με α πο φα σι στι κό τρό πο στην α ρι στε ρή-ρι ζο σπα στι κή πο λι τι κήτου ΣΥ ΡΙ ΖΑ.

Το τε λευ ταίο, συ νο δεύ τη κε και με συ γκε κρι μέ να μέ τρα «ορ γά νω -σης της πο λι τι κής Α ΝΑ ΣΑ»: συ χνές πα νελ λα δι κές συ σκέ ψεις, συ -γκρό τη ση πα νελ λα δι κού συ ντο νι στι κού ορ γά νου, προ τε ραιό τη ταστην δια φα νή και τα κτι κή ε νη μέ ρω ση ό σων α να φέ ρο νται σε αυ τό τορεύ μα, στε νό τε ρη σύν δε ση με την Ε ΠΟ ΧΗ, διορ γά νω ση συ ζη τή σεωνγια κε ντρι κά πο λι τι κά θέ μα τα (λ.χ. το Κυ πρια κό), α νά λη ψη πρω το -βου λιών για κι νη μα τι κές δρά σεις.

Ως υ στε ρό γρα φο, θα ή ταν πα ρά λει ψη να μην α να φερ θούν κά ποιαπράγ μα τα α κό μη:

Πρω ταρ χι κά, το πέ ρα για πέ ρα συ ντρο φι κό κλί μα που κυ ριάρ χη σεστις συ ζη τή σεις και η συμ μόρ φω ση ό λων στους (λί γους) κα νό νεςπου μπή καν για να διευ κο λυν θεί ο διά λο γος.

∆εύ τε ρο, η ε ξαι ρε τι κή δου λειά ό σων (αυ τή τη φο ρά ό χι μό νο γυ -ναι κών) α νέ λα βαν το ά χα ρο κα θή κον να ε τοι μά ζουν και να τρο φο -δο τούν τους συμ με τέ χο ντες με τα...α πα ραί τη τα (κα φέ, α να ψυ κτι κάκαι σνακ).

Τε λευ ταίο αλ λά ό χι έ σχα το, η ά νε ση και η αι σθη τι κή ε πάρ κεια τωννέων γρα φείων της Ε ΠΟ ΧΗΣ ό που πραγ μα το ποιή θη κε η σύ σκε ψη.

∆η μή τρης Κα ρέλ λας

Τους έ χου μεμε τρή σει;Ακα τάλ λη λα εί ναι λέει πλέ ον

τα ταν κς του κι νέ ζι κουστρα τού, κα θώς η νέα γε νιά κι- νέ ζων στρα τιω τών εί ναι κα τάδύο ε κα το στά ψη λό τε ρη και κα -τά πέ ντε φαρ δύ τε ρη α πό τηνπρο η γού με νη με α πο τέ λε σμα ναμη χω ρά ει στα άρ μα τα που δια- θέ τει ο στρα τός της χώ ρας. Ηκυ βέρ νη ση της χώ ρας σκέ φτε -ται την α να νέω ση του στρα τιω -τι κού ε ξο πλι σμού. Η δι κιά μαςα πο ρία εί ναι αν αυ τός που πρό- τει νε η κυ βέρ νη ση του ΣΥ ΡΙ ΖΑνα α γο ρά σει ό πλα α πό την Βρα- ζι λία, έ χει με τρή σει το ύ ψος καιτο φάρ δος των ε κεί στρα τιω -τών. Αλλιώς κιν δυ νεύουν ναμεί νουν α νεκ με τάλ λευ τα.

Τυ χαίο;Ει κο σι πέ ντε χρό νια συ μπλη -

ρώ θη καν την Τε τάρ τη α πότο 13ο Συ νέ δριο του ΚΚΕ.Εκτός α πό την προ φα νή ι στο ρι -κή ση μα σία του, βλέ πο ντας τοβί ντεο που εί ναι α ναρ τη μέ νοστο δια δί κτυο μάς γεν νή θη κεκαι μια α πο ρία. Εί ναι τυ χαίο ό τιο πρώ τος και τε λευ ταίος πρω- θυ πουρ γός που χαι ρέ τι σε σε συ- νέ δριο του ΚΚΕ, ή ταν ο Κ. Μη- τσο τά κης; Μάλ λον ό χι!

Εί δε φωςκαι μπή κε∆εν στη ρί ζει, λέει, η Ν∆ κα-

νέ ναν υ πο ψή φιο σε Θεσ σα -λο νί κη, Αθή να και Πει ραιά. Τυ- χαία, λοι πόν, βρέ θη καν στο ί διοε λι κό πτε ρο για το Άγιο Όρος οιο Αντ. Σα μα ράς και οι υ πο ψή -φιοι της Ν∆, Γ. Ιωαν νί δης [γιαπε ρι φε ρειάρ χης] και Στ. Κα λα -φά της [για δή μαρ χος]. Όσο γιατον Β. Μι χα λο λιά κο ο πρω θυ -πουρ γός πε τά χτη κε για έ να κα- ρα φά κι μέ χρι του «Μπε λα μί τοου ζε ρί», στον Πει ραιά και έ πε -σε πά νω στον υ πο ψή φιο τηςΝ∆, ε νώ ο Άρης Σπη λιω τό που -λος πέρ να γε τυ χαία έ ξω α πό τοΜα ξί μου, εί δε φως και μπή κεμέ σα! Ο Αντ. Σα μα ράς προ σπα -θεί να ι σορ ρο πή σει α νά με σαστις ε πί ση μες ε πι λο γές του καιτους α ντάρ τες σκε πτό με νος τονβ’ γύ ρο των αυ το διοι κη τι κών ε -κλο γών. Η δή λω ση, άλ λω στε,

του Αντ. Σα μα ρά «δεν α πα ξιώ -νου με κα νέ να υ πο ψή φιο» στοδεύ τε ρο γύ ρο α πο σκο πεί.

Ερω τή μα ταγια μιαα να κοί νω σηΑνα κοί νω ση για τις ε ξε λί ξεις

στο Κυ πρια κό ε ξέ δω σανβου λευ τές και μέ λη της Κ.Ε τουΣΥ ΡΙ ΖΑ. Πέ ραν α πό την προ φα -νή και δη μό σια δια φο ρο ποίη σήτους σε σχέ ση με την ε πί ση μηα να κοί νω ση του κόμ μα τος,προ κύ πτουν και άλ λα ε ρω τή μα -τα. Έχουν συ νο μι λή σει πο τέ μεκά ποιον α ρι στε ρό Τουρ κο κύ -Κ

οπτο

ραπτ

ική

Κωλο-τούμπες…Με το ευρωψηφοδέλτιο

της Ν∆ θα κατέλθει οΓ. Κύρτσος, που στις προ-ηγούμενες ευρωεκλογέςείχε εκτεθεί με το ΛαΟΣ,στο επικρατείας και απέ-τυχε παταγωδώς. Ηστροφή προς φιλοδεξιέςαπόψεις της Free Sundayεμφανής. Στο ίδιο ψηφο-δέλτιο θα βρίσκεται παρέαμε την Ν. Τζαβέλα, νυν ευ-ρωβουλευτή του ΛαΟΣ, πουανήκει στην ομάδα των ευ-ρωσκεπτικιστών. Ο σταυρός προτίμησης,όμως, αλλάζει τα δεδομέναγια όλα τα ευρωψηφοδέλ-τια. Στη Ν∆, για παράδειγμα,θα ξαναεκτεθούν οι Μ.Γιαννάκου, Ρόδη Κράτσα –είναι και φίλες-, Γ. Κουμου-τσάκος, Μ. Πυργιώτη, Μ.Κοττάκης και Α. Ασημακο-πούλου, εκπρόσωπος τύπουτης Ν∆. Για ανάχωμα, απέ-ναντι στους Β. Πολύδωρακαι Χρ. Ζώη, ο Αντ. Σαμαράςθεωρεί ότι καταλληλότε-ρος είναι ο Φαήλος Κρανι-διώτης [που παρεμπιπτόν-τως είναι και δικηγόροςτου Αλεξ Ρόντος], ενώ πι-θανόν μια θέση να διεκδι-κήσει και ένας παλιός [πολύπαλιός…] «φίλος» της αρι-στεράς: ο ∆ημοσθένης ∆α-βέττας, σύμβουλος τουπρωθυπουργού στα πολιτι-στικά.

∆ιαδήλωση τηνΠαρασκευή τωνΡομά απ’ όλη τη

χώρα. Ζητούν νααντιμετπίζονταιως ισότιμα μέλη

της κοινωνίας, ναέχουν πρόσβαση

στην υγεία καιπαιδεία καικαλύτερες

συνθήκεςδιαβίωσης.

Η φωτογραφίααπό τη διαδήλωση.


ΟΣΥΡΙΖΑ είναι ιδιόμορφο κόμμα. Ενώ έχει γίνει πια μεαπόφαση του συνεδρίου του ενιαίος πολιτικός οργα-νισμός, το βιωματικό φορτίο του είναι φορτίο συμμα-

χικού σχήματος, συνασπισμού κομμάτων. Αυτό είναι αναμε-νόμενο, καθώς τα ενιαία κόμματα διαμορφώνονται στηνπράξη και όχι απλά με μια απόφαση.

Συχνά, όμως, η πραγματικότητα αυτή έχει συνέπειες στοντρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τα προβλήματα των συμ-μαχιών του με άλλες πολιτικές δυνάμεις. Από κεκτημένη τα-χύτητα άλλοι τείνουν να θεωρούν τη σύναψη συμφωνίας σανπροθάλαμο για την ένταξη στον ΣΥΡΙΖΑ, και άλλοι απαιτούνσυχνά από τους υποψήφιους συμμάχους πολιτικά διαπιστευ-τήρια, που είναι απαραίτητα μόνο για την ένταξη σ’ ένα ενι-αίο κόμμα. Ενώ η πολιτική συμμαχία προϋποθέτει ακριβώςύπαρξη διαφοράς, η οποία δεν επιτρέπει μεν τη συνύπαρξηστο ίδιο κόμμα, γεφυρώνεται όμως με την επίτευξη πολιτι-κής συμφωνίας από την οποία επωφελούνται και οι δύο«συμβαλλόμενοι».

Οι συγχύσεις αυτού του είδους παρουσιάζονται ελλείψειμιας ουσιαστικής συζήτησης με σκοπό τη διαμόρφωση μιαςπάγιας και καλά σχεδιασμένης πολιτικής συμμαχιών. Ενδει-κτικό των συγχυτικών φαινομένων, για παράδειγμα, είναι ότιεκείνοι ακριβώς που δυσκολεύονται περισσότερο να ενταχ-θούν ουσιαστικά στον τρόπο λειτουργίας ενός δημοκρατικάσυγκροτημένου ενιαίου κόμματος (υπάρχουν ακόμα «συνι-στώσες» που δεν έχουν αυτοδιαλυθεί), είναι συνήθως εκείνοιπου διστάζουν περισσότερο μπροστά στα ζητήματα που θέτειμια πολιτική συμμαχιών. Ενώ, δηλαδή, οι ίδιοι νιώθουν πιοκαλά σ’ ένα κόμμα που δεν έχει αποβάλει ακόμα πλήρως ταχαρακτηριστικά του συμμαχικού σχήματος, διστάζουν να δε-χτούν ως συμμάχους άλλες πολιτικές δυνάμεις, που δεν είναικαθόλου υποχρεωμένες να πληρούν τους αυστηρούς όρους,που θα τους έκαναν αποδεκτούς στο ενιαίο κόμμα.

Το αποτέλεσμα είναι να συναντάει κάποιος στο εσωτερικότου ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στην πρακτική του συχνά, όλες τις εκ-δοχές της πολιτικής συμμαχιών, από τις πιο ευρύχωρες μέχριτις πιο στενόχωρες. Για ένα κόμμα που βρίσκεται προ τηςδιεκδίκησης της κυβέρνησης, το πρόβλημα αυτό είναι πολύσοβαρό, γιατί μπορεί, αφ’ ενός, να το απομακρύνει από αυτήνλόγω ευκαιριών και αφερέγγυων χειρισμών, αφ’ ετέρου μπο-ρεί να κάνει εξαιρετικά ασταθή την κυβέρνησή του αφήνον-τάς τη χωρίς τους απαραίτητους σταθερούς συμμάχους.

Συμμαχίες και «ανοίγματα»

Μπορεί αυτά τα προβλήματα να λυθούν και τα αγωνιώδηερωτήματα να απαντηθούν χωρίς την επεξεργασία σοβαρήςκαι συγκροτημένης πολιτικής συμμαχιών; Η απάντηση είναιφανερή, αλλά το ζήτημα είναι ότι η μέχρι τώρα πρακτική πε-ριορίζεται είτε στις (πρώιμες) προσπάθειες προσέλκυσηςπροσώπων και κινήσεων στον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ, είτε στην προ-ώθηση συνεργασιών με πρόσωπα που, όπως λέγεται συνή-θως, σηματοδοτούν διαφόρων ειδών «ανοίγματα».

Στόχος αυτών των «σηματοδοτήσεων» είναι περισσότερο ηενίσχυση της εκλογικής καταγραφής του ΣΥΡΙΖΑ και πολύλιγότερο η καλλιέργεια και η συγκρότηση ενός συνασπισμούπολιτικών δυνάμεων σε αντιστοιχία με το συνασπισμό κοι-νωνικών δυνάμεων που διεκδικούμε στο πεδίο των κοινωνι-κών αγώνων. Οι συμπράξεις αυτές γίνονται συνήθως σε μάλ-λον ασαφή πολιτική βάση. ∆εν διατυπώνεται με σαφήνεια τοπολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο επιχειρούνται, ούτε ο πολι-τικός ορίζοντας στον οποίο τοποθετούνται. Πολλές φορές,μάλιστα, ερωτήματα και ενστάσεις σ’ αυτό το πεδίο ερμη-νεύονται με ευκολία σαν πρόσχημα για την ακύρωση κάθε εί-δους συνεργασιών. Άλλοτε πάλι συκοφαντούνται σαν απαί-τηση πιστοποιητικού πολιτικών φρονημάτων ή δηλώσεωνμετανοίας από τους υποψήφιους συμμάχους.

Κι, όμως, τι πιο αυτονόητο –και απαραίτητο– από μια σαφήσυνεννόηση με όσους, πρόσωπα ή ομάδες και κινήσεις, ανα-ζητούν πεδίο συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ; Μια τέτοια, συγ-κροτημένη και σοβαρή, αντιμετώπιση των συμμαχιών και συ-νεργασιών δεν προκαλεί δυσπιστία στα ευρύτερα λαϊκάστρώματα, ούτε ανακόπτει το ρεύμα προσέγγισης του ΣΥ-ΡΙΖΑ. Αντίθετα, κάνει όλο και περισσότερους να τον εμπι-στεύονται ακόμα πιο πολύ, ως δύναμη που δεν ενδιαφέρεταιγια την ευκαιριακή ανάρρωση στην κυβέρνηση, αλλά οικο-δομεί με φερέγγυο τρόπο, από τώρα κιόλας, τις προϋποθέ-σεις για την ευρύτατη στήριξη του ριζοσπαστικού κυβερνητι-κού έργου της.

«Εκπαιδεύοντας» τους συμμάχους

Ένας τέτοιος σχεδιασμός της πολιτικής συμμαχιών διευ-κολύνει την προσέλκυση πολιτικών δυνάμεων και πολιτικώνπροσώπων που δεν ενδιαφέρονται για συμμαχίες ευκαιρίας.Ταυτόχρονα, βοηθάει κι όσους δεν βασανίζουν και τόσο πολύ

το ζήτημα, να αντιληφθούν ότι μόνο αν αλλάξουν στάση θαβρουν θύρες συνεργασίας ανοιχτές, και τους απομακρύνειαπό την επικρατούσα μέχρι σήμερα αντίληψη των συνεργα-σιών παντός καιρού και χωρίς αρχές.

Μ’ αυτό τον τρόπο, ούτε καν υποψήφιο σύμμαχο υποχρεώ-νεις να εμφανιστεί διαφορετικός από αυτό που είναι, ούτεαναγκάζεσαι να μεταλλαχθείς εσύ, προκειμένου να «ανοί-ξεις». ∆ιατυπώνεις δημόσια τους κοινούς στόχους και τουςόρους που συνιστούν τη συνοχή της συμμαχίας. Αν με το σύν-τροφό σου μέσα σ’ ένα κόμμα γνωρίζεις ότι, παρά τις διαφο-ρές, είσαι υποχρεωμένος να επιδιώξεις από κοινού την εκ-πλήρωση των κοινών άμεσων και απώτερων στόχων χωρίςεκπτώσεις, με τον σύμμαχό σου είναι απαραίτητο να έχειςαποσαφηνίσει –και ενώπιον των πολιτών– μέχρι πού είστεαποφασισμένοι να συμβαδίσετε. Καθώς επίσης και με ποια«σχήματα» θα προχωρήσετε και από ποιους δρόμους θα δια-βείτε. Αυτά είναι τα στοιχεία που σηματοδοτούν ανοίγματαενισχυτικά της επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ και της εμπιστοσύνηςτης πλειοψηφίας των λαϊκών τάξεων στις επιλογές του.

Καλοί λογαριασμοί για καλούς συμμάχους

Για να μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να ανακόψει τη μνημονιακή κα-ταστροφή και να αναστρέψει την κατηφορική πορεία κοινω-νίας και οικονομίας οφείλει να μεταβάλλει το συσχετισμό δύ-ναμης που επέτρεψε την επιβολή των μνημονίων. Αυτό στοπεδίο των κοινωνικών αγώνων και των εκλογικών αναμε-τρήσεων σημαίνει κατάκτηση της μεγάλης πλειοψηφίας. Στοπεδίο των πολιτικών δυνάμεων σημαίνει τη μεγαλύτερη δυ-νατή ενίσχυση, του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων δυνάμεων της αρι-στεράς, αλλά και τη μέγιστη μετατόπιση δυνάμεων στη διά-ταξη μνημονιακών / αντιμνημονιακών σχηματισμών.

Παρά την ανάδειξη νέων πολιτικών σχηματισμών πολιτικήδιάταξη εξαιτίας των ισχυρών κοινωνικών αναταράξεων, καιμε δεδομένο ότι στην αναδιάταξη αυτή μερίδιο θα έχουν δε-ξιές και ακροδεξιές εκδοχές της αντίθεσης με τη μνημονιακήπολιτική, είναι πολύ πιθανό η μεταστροφή αυτή να εκδηλω-θεί και ως προσωπική ή συλλογική μετατόπιση, προσώπωνκαι δυνάμεων που δεν αντιτάχθηκαν από την αρχή στη μνη-μονιακή πολιτική. Το να ζητήσεις από αυτούς να εξηγήσουντον αναστοχασμό τους, να στηρίξουν αυτοκριτικά τη μετα-στροφή τους, δεν μπορεί να εξισώνεται με απαίτηση δήλω-σης μετανοίας. Είναι μια απλή και καθαρή, εξήγηση με τουςαποδέκτες των πολιτικών επιλογών τους, με αυτούς πουτώρα ζητούν να τους εμπιστευτούν ξανά.

Κι ούτε είναι απαίτηση διέλευσης από κάποιο καθαρτήριοη υπόμνηση ότι χρειάζεται επίδειξη σεμνότητας από όσουςαπό θέσεις εξουσίας άσκησαν πολιτική που έβλαψε τουςπολλούς. ∆εν γίνεται κάποιοι πότε με τη μία τοποθέτησήςτους και πότε με την ακριβώς αντίθετη, πάντα να βρίσκονταισε θέσεις εξουσίας. Η ίδια τους η αξιοπιστία που επιχειρούννα αποκτήσουν, καταντάει μ’ αυτό τον τρόπο διάτρητη. Ηαποχή από τη διεκδίκηση αξιωμάτων είναι μια εντελώς απα-ραίτητη φάση αυτογνωσίας. Όποιος τη βιώνει σαν έκτισηποινής που δεν του αξίζει, σίγουρα έχει σοβαρό έλλειμμα αυ-τογνωσίας.

∆είτε πόσο σοβαρά αντιμετώπισαν το ζήτημα των συμμα-χιών οι μνημονιακές δυνάμεις. Πόσο προσπάθησαν να εμφα-νιστούν μπροστά στο λαό με γραπτή συμφωνία, με άμεσουςστόχους και στρατηγικές στοχεύσεις. Χωρίς την, τυπικήέστω, αποτύπωση των όρων της συμμαχίας τους, δεν θα μπο-ρούσαν να σταθούν ούτε στιγμή. Κι αν Ν∆ και ΠΑΣΟΚ χρει-άζονται μια φορά τη διατυπωμένη με σαφήνεια πολιτικήβάση της συμμαχίας τους, προκειμένου να διατηρήσουν τακεκτημένα τους, ο ΣΥΡΙΖΑ τη χρειάζεται δέκα, προκειμένουνα ανατρέψει τις συνέπειες της καταστροφικής πολιτικήςτους. Η έλλειψη αυτή δεν θεραπεύεται με μια ευκαιριακή δια-χείριση των τρεχουσών αναγκών. Θα είχε καταστροφικά απο-τελέσματα μια κατ’ όνομα πολιτική συμμαχιών, που θα στη-ριζόταν κυρίως στις δημοσκοπήσεις. Αν έχει νόημα μια πο-λιτική συμμαχιών, δεν είναι τόσο για την ημέρα των εκλογών,όσο για την επόμενη και τη μεθεπόμενη.

Χ. Γεωργούλας - Π. Κλαυδιανός

πριο να δουν τι λέει; Για τί ε πι -κα λού νται τό σο συ χνά στην α -να κοί νω ση του, Τουρ κο κύ -πριους; Η έκ δο ση τέ τοιων α να -κοι νώ σεων δεν ε μπί πτει στην«α να στο λή της δη μό σιας πα- ρου σίας»;

Θέ λειε πί τρο ποςΕχει «α πα σφα λί σει» η Ντ.

Μπα κο γιάν νη, υ πο στη ρί -ζουν ο ρι σμέ νοι, για τί παίρ νειεγ γυή σεις ό τι θα γί νει ε πί τρο -πος στην ΕΕ. Και α κό μα χει ρό -τε ρο, για τί ο ρι σμέ νοι α φή νουννα διαρ ρεύ σει ό τι θα με τέ χειστο ευ ρω ψη φο δέλ τιο. Το μό νοπου τη συ γκρα τεί, εί ναι το γε- γο νός ό τι α πό την οι κο γέ νεια ουιός Κώ στας Μπα κο γιάν νηςπρο βι βά στη κε και α πό δή μαρ -χος Καρ πε νη σίου ε κτί θε ται ωςπε ρι φε ρειάρ χης Κε ντρι κής Ελ-λά δας, και ο α δελ φός Κυ ριά -κος Μη τσο τά κης εί ναι υ πουρ -γός της Ν∆.

Συγ γέ νειεςΥπέρ του «α ντάρ τη» της Ν∆

Απ. Τζιτ ζι κώ στα εκ φρά -στη κε ο Γ. Μπου τά ρης. Εί χεπρο η γη θεί δή λω ση του υ πο ψη -φίου δη μάρ χου της Ν∆ στηΘεσ σα λο νί κη Στ. Κα λα φά τη υ -πέρ του υ πο ψη φίου πε ρι φε -ρειάρ χη της Ν∆ Γ. Ιωαν νί δη.

Ο νυν δή μαρ χος, μά λι στα, α -πο κά λυ ψε ό τι με τον Απ. Τζιτ -ζι κώ στα τον συν δέ ουν συγ γε νι -κοί δε σμοί –εί ναι α νι ψιός του!Όμως ο Μπου τά ρης συν δέε ταικαι με τον Στ. Κα λα φά τη, κα -θώς εί ναι φί λος του γιού τουκαι κου μπά ρος του! Μπλέ ξαντα τζά κια…

Μό νογια… πρό ε δρος!Πρό τα ση στον sir Βα σί λειος

Μαρ κε ζί νης να κα τέ βει ωςε πι κε φα λής του ευ ρω ψη φο δελ -τίου τού κόμ μα τός τους «Ένω -ση για την Πα τρί δα και τονΛαό» έ κα ναν οι Β. Πο λύ δω ραςκαι Χρ. Ζώης. Και… κύ κλοι τουsir α πά ντη σαν ό τι ο Β. Μαρ κε ζί -νης εν δια φέ ρε ται μό νο για πρό- ε δρος της ∆η μο κρα τίας! Αυ τόςκαι αν α πα σφά λι σε…

“Τρί τος πό λος”,δε ξιάΣή με ρα, αύ ριο [πι θα νόν

και… χθες] κλεί νει το κεί- με νο της κοι νής δια κή ρυ ξηςτων προ σώ πων που θα συ γκρο -τή σουν, μα ζί με τη ∆η μΑρ, τον«τρί το πό λο». Το κεί με νο συ- νερ γα σίας θα συ νυ πο γρά φουνοι Π. Μπε γλί της, Χ. Κα στα νί -δης, Γ. Σω τη ρέ λης, Στ. Μα νί -κας, Μ. Σταυ ρου λά κης, Γ. Τσα- μουρ γκέ λης και ο πρώην βου- λευ τής του ΠαΣοΚ στη Χαλ κι -δι κή Αργ. Λα φα ζά νης. Οι της∆η μΑρ ευελ πι στούν ό τι στηνπο ρεία θα στη ρί ξουν το εγ χεί -ρη μα και άλ λοι ε πώ νυ μοι α πότο χώ ρο του πο λι τι σμού και τηςκοι νω νίας. Και α πό τους α πο -χω ρή σα ντες α πό τους «58», λέ -νε οι κα κές γλώσ σες.

Μαρ σέλ & Μι σέ λ

Οι βλαβερές συνέπειεςτης έλλειψης πολιτικής συμμαχιώνΌταν οι δημοσκοπήσεις αντικαθιστούν τις πολιτικές συμφωνίες

66 Η ΕΠΟΧΗ 23 Φεβρουαρίου 2014ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Είναι επιτακτική η ανάγκη ενδυνάμωσης των αριστερώναυτοδιοικητικών σχημάτων και της αυτονομίας τους. Αφήσαμε λίγουςανθρώπους να κάνουν τεράστια δουλειά δίχως να τους ενισχύσουμε,ώστε να είναι σήμερα σε θέση αυτά τα αυτοδιοικητικά σχήματα,αυτόνομα να αποτυπώσουν ένα εναλλακτικό σχέδιο.

“

Τη συνέντευξη πήρε η Ζωή Γεωργούλα

Ως νο μαρ χια κή ε πι τρο πή Ρε θύ μνουστεί λα τε στα κε ντρι κά όρ γα να του ΣΥ ΡΙ -ΖΑ έ να κεί με νο με το ο ποίο βά ζε τε έ ναζή τη μα α πο τε λε σμα τι κής συλ λο γι κήςλει τουρ γίας των κε ντρι κών και των εν- διά με σων ορ γά νων του ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Κα τά τηγνώ μη σου, αυ τό το έλ λειμ μα προ κύ πτεια πό α γω νία ε νό ψει των ε κλο γών ή α πόε γκα τα στη μέ νη νοο τρο πία και ποιος εί -ναι ο κίν δυ νος που α πορ ρέει α πό έ ναντέ τοιο τρό πο λει τουρ γίας;

Υπάρ χουν μια σει ρά α πό θέ μα τα στηλει τουρ γία των κομ μά των της α ρι στε ράς,τα ο ποία δεν εί ναι ση με ρι νά, αλ λά έ χουννα κά νουν με τον τρό πο με τον ο ποίο ι -στο ρι κά η α ρι στε ρά συ γκρο τή θη κε ορ γα -νω τι κά, υιο θε τώ ντας την «μορ φή-κόμ -μα». Τα κόμ μα τα που α κο λού θη σαν τοπα ρά δειγ μα της Τρί της ∆ιε θνούς, κόμ μα -τα του «δη μο κρα τι κού συ γκε ντρω τι -σμού», στην ου σία πο τέ δεν υ πήρ ξανκόμ μα τα με λών, κόμ μα τα της βά σης τωνμε λών τους. Στη με τε ξέ λι ξη κά ποιων α -πό αυ τά τα κόμ μα τα, κα τά τη δε κα ε τίατου 1970, ε πί σης δεν μπο ρού με να υ πο -στη ρί ξου με ό τι πράγ μα τι η ου σια στι κήδη μο κρα τία κα τα κτή θη κε στο ε σω τε ρι κότους. Συ νέ χι σαν να α πο τε λούν κόμ μα ταιε ραρ χι κά, κόμ μα τα μη χα νι σμών πουβίω ναν διαρ κώς στο ε σω τε ρι κό τους κρί- σεις σχε τι κές με την κα τί σχυ ση της μιαςή της άλ λης ο μά δας στε λε χών. Υπό αυ -τήν την έν νοια, ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ, α πό την εκ κί -νη σή του α πο τε λεί έ να στοί χη μα υ πέρ -βα σης και των δύο πα ρα δειγ μά των. Εί ναιό μως α να με νό με νο μια σει ρά α πό νοο -τρο πίες και πρα κτι κές να με τα φέ ρο νταιστη λει τουρ γία του νέ ου κόμ μα τος, λει- τουρ γία για την ο ποία α κό μα εί μα στε σεφά ση α να ζή τη σης. Έχουν γί νει πο λύ ση- μα ντι κά βή μα τα στο 1ο Συ νέ δριο του ΣΥ- ΡΙ ΖΑ, με τη θε σμο θέ τη ση δια δι κα σιών ά -με σης δη μο κρα τίας -για τί αυ τό ση μαί νειη έμ φα ση του Κα τα στα τι κού στη λει- τουρ γία των συ νε λεύ σεων των ορ γα νώ -σεων με λών, ό τι δη λα δή αυ τό εί ναι τοβα σι κό κύτ τα ρο της κομ μα τι κής μαςζωής. Βέ βαια, έ να κόμ μα το ο ποίο εί ναισή με ρα προ των πυ λών της κυ βέρ νη σης,το κόμ μα της α ξιω μα τι κής α ντι πο λί τευ -σης, έ να μα ζι κό σε α ριθ μό με λών κόμ μα,για να λει τουρ γή σει έ χει την α νά γκη εν- διά με σων ορ γά νων, αλ λά και ε νός ευέ λι -

κτου κέ ντρου λή ψης α πο φά σεων στηνκο ρυ φή του. Αν έ τσι έ χουν τα πράγ μα τα,μπο ρού με να δε χθού με ό τι ε ντός του ΣΥ- ΡΙ ΖΑ βρί σκουν έ δα φος δύο δια φο ρε τι -κές λο γι κές ως προς τη λει τουρ γία του.Από τη μία, τα μέ λη διεκ δι κούν -κα μιάφο ρά και με δυ να μι κό τρό πο- το σε βα -σμό των δια δι κα σιών της ά με σης δη μο -κρα τίας, α πό την άλ λη, το στε λε χι κό δυ- να μι κό στο πιο υ ψη λό ε πί πε δο έ χει ί σωςτην α νά γκη να παίρ νει γρή γο ρα α πο φά -σεις ή να τεί νει να πα ρα με ρί ζει τις θε- σμο θε τη μέ νες δη μο κρα τι κές δια δι κα -σίες, δί δο ντας προ τε ραιό τη τα στην α νά -γκη της α πο τε λε σμα τι κό τη τας. Αυ τό δια- μορ φώ νει ό ρους σύ γκρου σης ή και α ντι -φά σεων.

Ας δού με, για πα ρά δειγ μα, τις πρό- σφα τες ε ξε λί ξεις για τις αυ το διοι κη τι κέςε κλο γές. Οι δύο πε ρι πτώ σεις των υ πο -ψη φίων που ε πε λέ γη σαν για τις δύο πε- ρι φέ ρειες και πυ ρο δό τη σαν α ντι δρά σειςα πό τα κά τω, δεν εί ναι ί διες ού τε πο λι τι -κά ού τε δια δι κα στι κά. Στη ∆υ τι κή Μα κε -δο νία η βά ση του κόμ μα τος ε πέ λε ξε τηστή ρι ξη του Κα ρυ πί δη και η η γε σία πουά στο χα εί χε σπεύ σει να την υιο θε τή σειπιέ στη κε σε πολ λά ε πί πε δα να α να τρέ -ψει μια α πό φα ση που εί χε λη φθεί α πότις το πι κές ορ γα νώ σεις, οι ο ποίες εμ φα -νώς πα ρα βία σαν το πλαί σιο των θε με -λιω δών πο λι τι κών αρ χών μας. Στην Πε- λο πόν νη σο εί ναι α ντί θε τη η φο ρά τωνπραγ μά των. Η η γε σία κα τέ λη ξε σε μια υ -πο ψη φιό τη τα, τη ρώ ντας το πνεύ μα τωνα πο φά σεων μας σχε τι κά με το πο λι τι κόμας ά νοιγ μα, για την ο ποία οι ορ γα νώ -σεις με λών εί χαν εκ δη λώ σει την α ντί θε -σή τους. Το πρό βλη μα εί ναι λοι πόν πο- λύ πλο κο, κα θώς εί ναι πλέ ον φα νε ρό ό τιη ά με ση δη μο κρα τία πλή ρως λει τουρ -γού σα δεν πα ρά γει πά ντο τε τις κα λύ τε -ρες α πο φά σεις, ό πως ε πί σης και ό τι οιη γε τι κές ο μά δες εί ναι ε πιρ ρε πείς σε λά -θη. Ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ ο φεί λει να θε μα το ποιή σεικαι να α ντι με τω πί σει αυ τήν την εγ γε νήστα κόμ μα τα α ντί φα ση: κόμ μα τα τα ο -ποία ε παγ γέλ λο νται τη δη μο κρα τία καιτην ι σό τι μη συμ με το χή, την ί δια στιγ μήεκ των πραγ μά των ως ιε ραρ χι κές ορ γα -νώ σεις τεί νουν να πα ρά γουν φαι νό με ναο λι γαρ χι κά. Εί ναι μια α ντί φα ση ό λωντων μα ζι κών κομ μά των με δη μο κρα τι κέςαρ χές λει τουρ γίας και ι στο ρι κά δεν υ -πάρ χει α πά ντη ση για το πώς θα μπο ρού -

σαν να εί ναι δια φο ρε τι κά τα πράγ μα -τα.

Το κόμ μα, ως μέ ρος ε νός ό λου, και οΣΥ ΡΙ ΖΑ ως κόμ μα που διεκ δι κεί την κυ- βέρ νη ση, δεν λο γο δο τεί μό νο στο ε σω τε -ρι κό του κόμ μα τος αλ λά και στην κοι νω -νία. Ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ φαί νε ται να το έ χει συ νει -δη το ποιή σει αυ τό;

Ένα κόμ μα που θέ λει να συ γκρο τη θείαυ θε ντι κά ως κόμ μα με λών ο φεί λει στα- δια κά να α να γνω ρί σει ό τι α πο τε λεί μέ σογια, ό τι δη λα δή δεν υ φί στα ται ως αυ το-σκο πός. Σκο πός δεν εί ναι ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ ναεν δυ να μω θεί με νέα μέ λη και ε κεί ο λο -κλη ρώ νου με την α πο στο λή μας. Σκο πόςδεν εί ναι α πλά και μό νο να κα τα κτή σου -με τους δή μους, τις πε ρι φέ ρειες και τηνκυ βέρ νη ση. Εφό σον, λοι πόν, δεν εί ναιαυ τός ο σκο πός και το κόμ μα εί ναι μέ σο,χρειά ζε ται να αρ χί σου με να σκε φτό μα -στε μέ σο για ποιο πράγ μα. Μέ σο για νααλ λά ξουν οι πο λι τι κές, μέ σο για να πά -

ψει η μνη μο νια κή πο λι τι κή και ό,τι αυ τήσυ νε πά γε ται, μέ σο για το ρι ζι κό κοι νω -νι κό με τα σχη μα τι σμό. Συγ χρό νως, ό μως,η α ρι στε ρά θα πρέ πει να αρ χί σει να βλέ- πει ξα νά τα κόμ μα τα ως μέ σο για την εν- δυ νά μω ση της ί διας της κοι νω νίας. Τηνί δια στιγ μή που διεκ δι κού με την κυ βέρ -νη ση για να αλ λά ξου με τις πο λι τι κές, α -να πτύσ σου με και έ να λό γο για την α νά -γκη ε νερ γη τι κής συμ με το χής των πο λι -τών, για την α νά γκη να ξε πε ρά σου με τηλο γι κή της α νά θε σης. Υπό αυ τήν την έν- νοια, ε φό σον δεν θέ λου με να α να θέ τουνσε ε μάς το κα θή κον να διεκ πε ραιώ νου -με πο λι τι κές ή να α κυ ρώ νου με πο λι τι -κές, αυ τό δί νει το στίγ μα του τι μπο ρείνα εί ναι έ να κόμ μα της α ρι στε ράς του21ου αιώ να: έ νας ση μα ντι κός ορ γα νω τι -κός πό ρος για κοι νω νι κές δυ νά μεις οι ο -ποίες θέ λουν να αυ το θε σμι στούν και ναλει τουρ γή σουν συλ λο γι κά ε πι διώ κο νταςτο ρι ζι κό με τα σχη μα τι σμό της κοι νω -

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα μελών,αποτελεί μέσο και όχι αυτοσκοπόΣυνέντευξη με τον πανεπιστημιακό καθηγητή Νίκο Σερντεδάκι

Το κείμενο που απέστειλε η νομαρχιακή επιτροπή Ρεθύμνου στα κεντρικάόργανα του ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε την αφορμή για μια πολύ ενδιαφέρουσακαι χρήσιμη κουβέντα με τον επίκουρο καθηγητή στην Κοινωνιολογία τηςΣυλλογικής ∆ράσης και των Κοινωνικών Κινημάτων, Νίκο Σερντεδάκι,συντονιστή της νομαρχιακής. «Η γοητεία της πράξης είναι αυτή πουπαρακινεί έναν καθηγητή πανεπιστημίου να φύγει λίγο από τα γραπτά καιτις αναγνώσεις του και να δοκιμάσει τις ιδέες του στην καθημερινότητα»λέει στην «Εποχή».

Στο ρε α λι σμόνα α ντι τά ξου με την υ πέρ βα ση

Στις πα ρού σες συν θή κες, ποια εί ναι η δυ να τό τη τα του ΣΥ ΡΙ ΖΑ να ε φαρ μό σει τοπρό γραμ μά του;

Αυ τό εί ναι το μεί ζον ε ρώ τη μα της πε ριό δου που δύ σκο λα α πα ντιέ ται, κα θώς ταδε δο μέ να αλ λά ζουν διαρ κώς και δεν μας ε πι τρέ πουν μια α σφα λή πρό γνω ση. Αυ τόπου μπο ρού με με βε βαιό τη τα να πού με εί ναι ό τι ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ στην κυ βέρ νη ση, με τοπρό γραμ μά του, ο δη γεί ται σε ρή ξη με τις οι κο νο μι κές και οι κο νο μι κο-πο λι τι κές ε -λίτ της Ευ ρώ πης. Εύ λο γα, λοι πόν, τί θε ται το ε ρώ τη μα αν εί ναι σε θέ ση ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ ναα ντέ ξει στις πιέ σεις που θα α σκη θούν. Θα ε ξαρ τη θεί α πό δύο πα ρά γο ντες: πρώ τον,α πό τη συ γκυ ρία και α πό τη δυ να μι κή που θα έ χει δια μορ φω θεί στην κοι νω νία, δη- λα δή α πό το πό σο θα μπο ρεί να στη ρι χθεί το πρό γραμ μα του ΣΥ ΡΙ ΖΑ ε νερ γη τι κά α -πό τους πο λί τες, και δεύ τε ρον, α πό την έ ντα ση της α ντί δρα σης των εγ χώ ριων δυ- νά μεων που θα έ χουν ητ τη θεί. Πρό κει ται για μια πο λύ σύν θε τη μά χη που θα πρέ- πει να την δώ σου με χω ρίς να σκε φτό μα στε δεύ τε ρες και τρί τες γραμ μές υ πο χώ -ρη σης α πό το αρ χι κό μας πρό γραμ μα στο πλαί σιο ε νός α ξιο πρε πούς και συ νά μα α -φε λούς ρε α λι σμού. ∆εν μπο ρεί ο ρε α λι σμός να α πο τε λεί τον ο δη γό για την πρά ξημας. Αντί του ρε α λι σμού ο φεί λου με να μπο λια στού με με την αί σθη ση της εν δε χο -με νι κό τη τας που α νοί γε ται σε τού τη την ε πο χή της κα πι τα λι στι κής κρί σης. Στονητ το πα θή ρε α λι σμό να α ντι τά ξου με το εν δε χό με νο της υ πέρ βα σης της βαρ βα ρό -τη τας. Αυ τό θα εί ναι το συμ βό λαιο τι μής που θα έ χει υ πο γρά ψει ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ την η μέ -ρα των ε κλο γών.

Από ό λο και πε ρισ σό τε ρο έ γκυ ρους και ση μα ντι κούς δια νοού με νους της Ευ ρώ -πης εκ φρά ζε ται έ να πά θος και μια λα τρεία προς τον ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Πώς το α ξιο λο -γείς;

Εί ναι κα τα πλη κτι κό αυ τό που συμ βαί νει, αλ λά ό χι δυ σε ξή γη το. Η α ρι στε ρά του20ού αιώ να ητ τή θη κε και κα τα κερ μα τί στη κε στην Ευ ρώ πη. Εί ναι, λοι πόν, α να με νό -με νο, αυ τή η α ρι στε ρά που προ σπα θεί να α να συ γκρο τη θεί, να στρέ φει το βλέμ ματης στην Ελλά δα, σε μια πε ρι φε ρεια κή χώ ρα της Ευ ρώ πης, ό που η α ρι στε ρά έ χειβρει το δρό μο της ε νό τη τας και έ χει πο λύ ση μα ντι κές ε πε ξερ γα σίες ό χι για το τισυμ βαί νει στο μι κρό κο σμό της, αλ λά για το τι δια δρα μα τί ζε ται ευ ρύ τε ρα στην πο- λι τι κή, την οι κο νο μία και τον πο λι τι σμό. Ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ συμ βο λί ζει μια ευ και ρία για τηνευ ρω παϊκή α ρι στε ρά να α να συ γκρο τη θεί τό σο πε ριε χο με νι κά ό σο και ορ γα νω τι -κά.

•


Χειραγώγησημε δημοσκοπήσειςΕνώ εί ναι λι γό τε ρες α πό ε κα τό οι μέ ρες που μας

χω ρί ζουν α πό τις ε κλο γι κές α να με τρή σεις τουΜαΐου το άγ χος των κυ βερ νώ ντων αλ λά και

των με γά λων οι κο νο μι κών συμ φε ρό ντων που τουςστη ρί ζουν φτά νει στο κα τα κό ρυ φο. Το εν δε χό με νοε νός ε κλο γι κού α πο τε λέ σμα τος που θα προ κα λού σεε θνι κές ε κλο γές α να στα τώ νει το σύ στη μα που κυ- ριάρ χη σε για δε κα ε τίες στη χώ ρα και την ο δή γη σεστη ση με ρι νή κα τά στα ση. Τα α πο μει νά ρια του δι κομ- μα τι σμού που βρί σκο νται α κό μα στην κυ βέρ νη σηνιώ θουν το έ δα φος να φεύ γει κά τω α πό τα πό διατους. Εί ναι λοι πόν έ τοι μοι να χρη σι -μο ποιή σουν κά θε μέ σον προ κει μέ -νου να ε πι τύ χουν τη διά σω σήτους. Κι έ να α πό αυ τά εί ναι οι δη- μο σκο πή σεις.

Κα νείς δεν αμ φι βά λει ό τι οι δη- μο σκο πή σεις σε με γά λο βαθ μό δενγί νο νται για να έ χουν συ νε χώς καια διά κο πα ε νη με ρω μέ νο τον πο λί -τη. Χω ρίς να ση μαί νει ό τι ό λες οιδη μο σκο πή σεις εί ναι υ πό αμ φι -σβή τη ση η προ σπά θειά των πε ρισ -σό τε ρων να χει ρα γω γή σουν και νακα τευ θύ νουν τους ψη φο φό ρουςεί ναι ε ξό φθαλ μη. Για πα ρά δειγ μαπριν τις ε κλο γές του Μαΐου 2012,στις τε λευ ταίες δη μο σιεύ σεις πριντην α πα γό ρευ ση, οι διά φο ρες ε -ται ρείες έ δι ναν στο ΣΥ ΡΙ ΖΑ πο σο -στά α πό 9% έως 13% και στο ΠΑ -ΣΟΚ α πό 14% έως 19,5%.

Βια στι κοί δη μο σκό ποι

Έτσι πριν κα λά-κα λά αρ χί σουνοι προ ε κλο γι κές εκ στρα τείες τωνυ πο ψη φίων δη μάρ χων και πε ρι -φε ρειαρ χών δε χτή κα με βρο χή δη- μο σκο πή σεων. Εναρ κτή ριο λά κτι -σμα η α να κοί νω ση της υ πο ψη φιό -τη τας της Ν∆ (Σπη λιω τό που λος)για το ∆ή μο Αθή νας. ∆ύο μέ ρες με -τά έ χου με την δη μο σκό πη ση της Metron Analysis.Προ φα νώς τη στιγ μή που ο Αθη ναίος πο λί της πλη- ρο φο ρεί ται α πό την τη λεό ρα ση για την υ πο ψη φιό -τη τα του κ. Σπη λιω τό που λο, χτυ πά ει το τη λέ φω νοτου και α κούει την ε ρώ τη ση «ποιον θα ψη φί σεις για∆ή μαρ χο;». Μια μέ ρα με τά, στις κυ ρια κά τι κες ε φη -με ρί δες που στο κέ ντρο κυ κλο φο ρούν το Σάβ βα το έ -χου με τις δη μο σκο πή σεις των ALCO και MRB. Συ νή- θως οι πά σης φύ σεως δη μο σκο πή σεις α να κοι νώ -νουν χρό νο διε ξα γω γής 4 ή 5 ή και πε ρισ σό τε ρων η -με ρών. Αυ τοί πό τε πρό λα βαν; Όμως η σκο πι μό τη ταεί ναι προ φα νής. ∆ύο υ πο ψή φιοι εί ναι πα σί γνω στοιΣπη λιω τό που λος, Κα κλα μά νης, ε νώ και ο Κα σι διά -ρης εί ναι προ βε βλη μέ νος. Το α ντί πα λο δέ ος, ο ΣΥ ΡΙ -ΖΑ έ χει υ πο ψή φιο τον Γα βριήλ Σα κελ λα ρί δη. Έναννέο άν θρω πο με χα μη λό πο σο στό α να γνω ρι σι μό τη -

τας. Το γε γο νός αυ τό θέ λουν να εκ με ταλ λευ τούν α -μέ σως, αυ τοί που πλη ρώ νουν για αυ τές τις βια στι -κές δη μο σκο πή σεις.

Όταν ό μως βιά ζε σαι κά νεις λά θη. Έτσι η μία ε ται- ρία δί νει 5% στον Αμυ ρά, η άλ λη 2,6 % και η τρί τητί πο τα. Ο Αμυ ράς ό μως δεν έ χει α να κοι νώ σει κά θο -δο. Η μία α πό τις τρεις ε ται ρίες δί νει 1,7 % στονΒαλ λια νά το ε νώ οι δύο άλ λες δεν έ χουν μά θει ό τικα τε βαί νει. Άρα γε τι ψη φί ζουν αυ τοί που δή λω σανΑμυ ρά ή αυ τοί που δεν ρω τή θη καν για Βαλ λια νά -το;

Ακό μα κα λύ τε ρα τα κα τα φέρ νει η ε -ται ρία Marc η ο ποία μη μπο ρώ -ντας να πε ρι μέ νει πό τε θα α να κοι -νώ σει η Ν∆ υ πο ψή φιο για την πε- ρι φέ ρεια Αττι κής, α πο φα σί ζει ό τιοι υ πο ψή φιοι θα εί ναι μό νο τρειςκαι πα ρου σιά ζει: Σγου ρός 19,5% ,Πα χα του ρί δης 17,6% και ∆ού ρου17%. Το ζή τη μα δεν εί ναι μό νο ό -τι οι δύο πρώ τοι δεν έ χουν α να -κοι νώ σει ό τι θα κα τέ βουν αλ λάκαι το ό τι η συ νερ γα σία Ν∆–Πα χα -του ρί δη σκο ντά φτει στην πρό θε σηΠα χα του ρί δη να δη λώ σει α ντι μνη -μο νια κός.

Η α πο χήκα θο ρί ζει α πο τέ λε σμα

Σε κά θε πε ρί πτω ση με τις δη μο -σκο πή σεις υ πάρ χει έ να πρό βλη μαπέ ρα α πό τις ό ποιες λα θρο χει ρίες.Όσο με γα λώ νει η α πο χή των ψη- φο φό ρων α πό τις ε κλο γές τό σομειώ νε ται η πι θα νό τη τα να α πο -δει χτεί σω στή η δη μο σκο πι κήπρό βλε ψη. Τα πο σο στά αλ λά ζουνό σο ο α ριθ μός των ψη φι σά ντων(και μά λι στα και των ε γκύ ρως ψη- φι σά ντων) αλ λά ζει. Για πα ρά δειγ -μα το 4,5% που πή ρε το ΚΚΕ τονΙού νιο του 2012 α φο ρά 277.000

ψή φους ε νώ το 4,5% που πή ρε το 1993 α φο ρά313.000 ψή φους.

Γι αυ τό σχε δόν πο τέ συ νο λι κά στην Ευ ρώ πη δενυ πήρ ξε ε πι τυ χής πρό βλε ψη α πο τε λέ σμα τος ευ ρωε -κλο γών. Οι ευ ρωε κλο γές εί ναι μία δια δι κα σία πουχα ρα κτη ρί ζε ται α πό ση μα ντι κή α πο χή των ε κλο -γέων. Αντί στοι χα πράγ μα τα συμ βαί νουν και στις αυ- το διοι κη τι κές ε κλο γές. Η πε ρί πτω ση του 2010 αλ λάκαι πα λιό τε ρων τέ τοιων ε κλο γι κών α να με τρή σεωνεί ναι χα ρα κτη ρι στι κές για τη με γά λη α πο χή που πα- ρα τη ρή θη κε.. Άρα λοι πόν μι κρή η α ξία των δη σμο -σκο πη κών προ βλέ ψεων

Κώ στας Βο γιατ ζής

Σε κάθε περίπτωσημε τιςδημοσκοπήσειςυπάρχει έναπρόβλημα πέρα απότις όποιεςλαθροχειρίες. Όσομεγαλώνει η αποχήτων ψηφοφόρωναπό τις εκλογέςτόσο μειώνεται ηπιθανότητα νααποδειχτεί σωστή ηδημοσκοπικήπρόβλεψη.

“

νίας. Αυ τή εί ναι η ζη τού με νη αλ λα γή νο-ο τρο πίας και για την κοι νω νία, αλ λά καιγια το κόμ μα.

Οι λαϊκές κι νη το ποιή σεις βρί σκο νταισε ύ φε ση και οι α ντι δρά σεις των πο λι -τών για ό σα τους ε πι βάλ λο νται εί ναι δυ- σα νά λο γης έ ντα σης. Για τί νο μί ζεις ό τισυμ βαί νει αυ τό, υ πάρ χει ί σως ε να πό θε -ση της α να τρε πτι κής ελ πί δας στις ε κλο -γές;

Εί ναι πλέ ον τέσ σε ρα χρό νια που εκ δη -λώ νο νται κι νη το ποιή σεις στην Ελλά δακαι μά λι στα σε πο λύ με γά λη έ ντα ση. Ηελ λη νι κή κοι νω νία δεν έ χει ξα να ζή σειγια τό σο μα κρύ χρο νι κό διά στη μα, σε πε- ρίο δο ει ρή νης, μια τέ τοια συλ λο γι κή α -να στά τω ση. Σή με ρα κα τα γρά φε ται μιακάμ ψη της δια μαρ τυ ρίας, διό τι οι α γώ -νες των προ η γού με νων χρό νων δεν ο δή -γη σαν στα α πο τε λέ σμα τα που προσ δο -κού σαν οι κι νη το ποιού με νοι. Γε γο νόςπου δεν δια μορ φώ νει τους ό ρους ώ στενα πα ρα χθούν εκ νέ ου ση μα ντι κές κι νη -το ποιή σεις. Εί ναι, λοι πόν, α να με νό με νοσή με ρα να ε πι λέ γε ται η ε κτό νω ση τηςδυ σα ρέ σκειας στις κάλ πες, ό που δεν κα- τα βάλ λε ται κό στος πο λι τι κό ή οι κο νο μι -κό, διό τι η συμ με το χή στη συλ λο γι κήδρά ση ση μαί νει ό τι πλη ρώ νω έ να κό- στος, συ μπε ρι λαμ βα νο μέ νης της έκ θε -σης στον κρα τι κό έ λεγ χο και την κα τα -στο λή. Έτσι συμ βαί νει στους με γά λουςκύ κλους δια μαρ τυ ρίας που έ χουν πα ρα -χθεί κα τά και ρούς στις δυ τι κές κοι νω -νίες. Το ζή τη μα εί ναι να δού με ως α ρι -στε ρά πώς μπο ρού με να ξα να ε μπνεύ -σου με ε μπι στο σύ νη στην κοι νω νία καιστις ε νερ γές συλ λο γι κό τη τες ό τι μπο- ρούν να έ χουν ξα νά α πο τε λέ σμα τα α πότη δρά ση τους, δι δα σκό με νοι α πό τα λά -θη ε νός εμ μο νι κού α κτι βι σμού που «κα -τα να λώ νε ται» πλη θω ρι στι κά στην αυ το-ε πι βε βαίω σή του.

Υπάρ χει μια ά πο ψη που λέει ό τι οι αυ- το διοι κη τι κές ε κλο γές ί σως υ περ πο λι τι -κο ποιή θη καν α πό τον ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Η κά θεπε ρι φέ ρεια έ χει ξε χω ρι στά χα ρα κτη ρι -στι κά που ί σως με την υ περ πο λι τι κο -ποίη ση να πα ρα με ρί ζο νται, με α πο τέ λε -σμα το μέ ρος να υ πο τάσ σε ται στο ό λον.Κα τά τη γνώ μη σου, πού βρί σκε ται ηχρυ σή το μή;

∆εν συμ φω νώ με αυ τήν την ά πο ψη.Πρό κει ται για μια πρό χει ρη ει κό να πουδεί χνει ό τι μια σει ρά α πο φά σεις για τιςαυ το διοι κη τι κές ε κλο γές παίρ νο νται α -πό τις κομ μα τι κές η γε σίες και μοιά ζεισαν να υ πο τάσ σο νται οι το πι κές κοι νω -νίες και οι πε ρι φέ ρειες στα προ τάγ μα ταπου θέ τουν τα πο λι τι κά κόμ μα τα. Υπάρ- χει και μια άλ λη πλευ ρά, που ί σως α πότην Αθή να δεν εί ναι τό σο ο ρα τή, που δεί- χνει ό τι στις το πι κές κοι νω νίες υ πάρ -χουν άν θρω ποι που εί ναι ε νερ γοί και δενπε ρι μέ νουν τις κομ μα τι κές η γε σίες ναθέ σουν τα ζη τή μα τα. Η το πι κή αυ το διοί -κη ση κα λεί ται, και θα κλη θεί πο λύ πε- ρισ σό τε ρο στο ε πό με νο διά στη μα, να ε -φαρ μό σει πο λι τι κές που εκ πο ρεύο νταια πό το ε θνι κό κρά τος. Υπό αυ τήν την έν- νοια, εί ναι δε δο μέ νο ό τι οι πο λί τες, μέ -σω των αυ το διοι κη τι κών ε κλο γών, θαστα θούν α πέ να ντι στις ε θνι κές πο λι τι -κές, για να τις κρί νουν. Τού το δεν ση μαί- νει ό τι έ χου με μια υ περ πο λι τι κο ποίη σητων αυ το διοι κη τι κών διερ γα σιών, τέ τοιαώ στε να χα θούν τα ι διαί τε ρα χα ρα κτη ρι -στι κά των πε ρι φε ρειών. Εί ναι δε δο μέ νοό τι θα α να δει χθούν με έ ντα ση μέ χρι τηνώ ρα των ε κλο γών. Ωστό σο, ε πι τα κτι κήεί ναι η α νά γκη εν δυ νά μω σης των α ρι -στε ρών αυ το διοι κη τι κών σχη μά των καιτης αυ το νο μίας τους. Το προ η γού με νοδιά στη μα, α φή σα με λί γους αν θρώ πουςνα κά νουν τε ρά στια δου λειά δί χως νατους ε νι σχύ σου με, ώ στε να εί ναι σή με ρασε θέ ση αυ τά τα αυ το διοι κη τι κά σχή μα -τα, αυ τό νο μα να α πο τυ πώ σουν έ να ε ναλ -λα κτι κό σχέ διο και να ορ γα νώ σουν εν δο- γε νώς μια ε κλο γι κή κα μπά νια σε μια πε- ρι φε ρεια κή ε νό τη τα ή έ να δή μο. Αυ τό τολά θος δεν πρέ πει να το ε πα να λά βου -με.

* Ολό κλη ρη η συ νέ ντευ ξη στην ι στο -σε λί δα της «Επο χής» (www.epohi.gr)


Μία οργάνωση νεολαίας οφείλει και μπορεί να διαμορφώνεισυνειδήσεις, καθώς και να υπηρετεί τις αξίες της αλληλεγγύης καιτης αυτοοργάνωσης. Οφείλει να δημιουργεί, αυτό που περιγράφει οΜαρξ, πλούσιους ανθρώπους.“

Τη συνέντευξη πήρε η Τζέλα Αλιπράντη

Ποια μέτωπα θέλετε να ανοίξετε ωςνεολαία ΣΥΡΙΖΑ;

Το σημαντικό, σε αυτήν τη συγκυρία,είναι το ζήτημα της ανεργίας. Πρέπει ναβρούμε διαφορετικά μοντέλα παραγωγι-κής οργάνωσης της νεολαίας. Αυτό μπο-ρεί να γίνει και μέσα από συνεταιριστικάεγχειρήματα, τα οποία υπάρχουν ήδη καιλειτουργούν, και νομίζω πως με το θε-σμικό της ρόλο μια κυβέρνηση της Αρι-στεράς θα πρέπει να δώσει ζωτικό χώρογια την ανάπτυξή τους και να τα βοηθή-σει, χωρίς να θίγει την αυτονομία τους.Άλλο ζήτημα για εμάς είναι ο πολιτι-σμός, ένας τομέας που σήμερα έχει πε-ράσει στο περιθώριο και που θεωρούμεπως μπορεί να είναι το όχημα για να επα-νέλθει η πολιτική συζήτηση στη νεολαία.

Στα ζητήματα που αφορούν το πανεπι-στήμιο ποια είναι η θέση σας;

Πρέπει να μιλήσουμε για το πανεπι-στήμιο των αναγκών μας και όχι για τοπανεπιστήμιο της επιχειρηματικότηταςκαι του κέρδους, στο οποίο αναφέρεταιτο υπουργείο σήμερα. Στο πανεπιστήμιοτων αναγκών μας, το πρόγραμμα σπου-δών αλλά και οι δραστηριότητες τηςσχολής θα προσαρμόζονται στο ποιεςανάγκες θέλουμε να καλύψουμε. Για πα-ράδειγμα, αυτή τη στιγμή στην Ελλάδααντιμετωπίζουμε διατροφική κρίση. Θαμπορούσε το Γεωπονικό πανεπιστήμιονα έχει έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμόπώς θα υπερβούμε αυτό το φαινόμενο.Πρέπει, λοιπόν, να μπούμε σε μια διαδι-κασία έρευνας στο πανεπιστήμιο που θασυζητάμε πραγματικά για τα προβλή-ματα της κοινωνίας και όχι για τα προ-βλήματα της κάθε βιομηχανίας και επι-χείρησης που δεν αντανακλούν τις κοι-

νωνικές ανάγκες, ή για το κέρδος του ερ-γοδότη. Για να γίνει αυτό, βασικό είναινα υπάρξουν δημοκρατικές δομές μέσαστο πανεπιστήμιο, οι οποίες σήμερα μετο νόμο ∆ιαμαντοπούλου και του Αρβα-νιτόπουλου έχουν αποσαθρωθεί.

Η προοπτική του ΣΥΡΙΖΑ να γίνει κυ-βέρνηση, πώς επηρεάζει το ρόλο και τηνταυτότητα της νεολαίας;

Η δράση και η ύπαρξη της νεολαίαςτου ΣΥΡΙΖΑ δεν εξαρτάται από το ανείναι η οργάνωση νεολαίας της αξιωμα-τικής αντιπολίτευσης ή μιας μελλοντι-κής κυβέρνησης. Θέλουμε να διαμορφώ-σουμε μία νεολαία με αυτόνομη ταυτό-τητα, ώστε να εμπλέκονται σε αυτή ευ-ρεία κομμάτια της νεολαίας, η οποίαόμως θα δίνει ένα σχεδιασμό και θα εν-τάσσει αυτόν τον κόσμο σε μία διαδικα-σία χειραφέτησης. Έχουμε συνηθίσειστην Ελλάδα οι αριστερές νεολαίες ναυιοθετούν έναν διεκδικητικό και πολι-τικά παραγωγικό λόγο, που ταυτόχροναόμως είναι καταγγελτικός. Παρόλα αυτάπιστεύω πως το ενδεχόμενο μιας κυβέρ-νησης της Αριστεράς ανοίγει μια σειράαπό πολύ ενδιαφέρουσες δυνατότητες,τις οποίες μία νεολαία της Αριστεράςπρέπει να επεξεργαστεί ώστε, εκτός απόοργάνωση αμφισβήτησης, να γίνει οργά-νωση δημιουργίας. Νομίζω ότι είναιπολύ σημαντικό αυτό επειδή η νεολαία,ως αυτόνομη κοινωνική κατηγορία, βρί-σκεται σήμερα σε πολύ δύσκολη κατά-σταση.

Μπορεί δηλαδή μια οργάνωση νεο-λαίας να διαδραματίσει κάποιο ουσια-στικό ρόλο στην κοινωνία, ή λειτουργείγια ανάδειξη μελλοντικών κομματικώνστελεχών;

Σε καμία περίπτωση δεν ισχύει το δεύ-τερο. Νομίζω πως μία οργάνωση νεο-

λαίας οφείλει και μπορεί να διαμορφώ-νει συνειδήσεις, καθώς και να υπηρετείτις αξίες της αλληλεγγύης και της αυτο-οργάνωσης. Οφείλει να δημιουργεί, αυτόπου περιγράφει ο Μαρξ, πλούσιους αν-θρώπους, εννοώντας ανθρώπους πουδεν είναι μονομερείς και που μπορούν νααμφισβητήσουν το κυρίαρχο πρότυπογια τη σύγχρονη νεολαία. Η νεολαίαπρέπει να έχει το ρόλο του στυλοβάτηγια την ανατροπή της σημερινής κατα-στροφής και τη δημιουργία διαφορετι-κού κοινωνικού μοντέλου, και δεν υπάρ-χει άλλος τρόπος να το πετύχει αυτό απότη συλλογική δράση και συζήτηση.

Πολλοί νέοι, δυστυχώς, στρέφονταιπρος τη Χρυσή Αυγή. Εντοπίζεις ευθύνεςστην Αριστερά;

Το φαινόμενο του εκφασισμού της νε-ολαίας είναι πολύ σημαντικό, αλλά δενθα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε μόνοως συνέπεια της οικονομικής κρίσης. Οφασισμός εντοπιζόταν στην ελληνικήκοινωνία με διάφορες εκφάνσεις: ρατσι-σμός, σεξισμός κ.τ.λ. Τα ΜΜΕ δεν είναιαμέτοχα, αντίθετα φέρουν σημαντικό με-ρίδιο ευθύνης αν αναλογιστούμε το πώςπαρουσιάζονταν τόσα χρόνια οι λεγόμε-νοι «αγανακτισμένοι κάτοικοι του Αγ.Παντελεήμονα». Το ίδιο και οι, κατά και-ρούς, ιθύνοντες, αν θυμηθούμε τη δια-πόμπευση οροθετικών γυναικών. Για ναηττηθεί ο φασισμός πρέπει να τον απο-βάλλουμε από την καθημερινότητά μας.Να πάψει να έχει επιρροή στους νέους,που το αντιμετωπίζουν ως μόδα, ως κάτιδυναμικό. Με αυτήν την έννοια, η Αρι-στερά πρέπει να δημιουργήσει ένα αντι-παραθετικό πρότυπο που θα βασίζεταιστις αξίες της αλληλεγγύης, της ισότη-τας και της συλλογικότητας.

Η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε για

καιρό σε εσωστρέφεια. Όμως, τον τε-λευταίο καιρό, επιστρέφει στην κινημα-τική δράση, με τελευταίο παράδειγματην παρέμβαση στο γραφείο του Βαρβι-τσιώτη. Πώς κρίνεις αυτές τις εξωστρε-φείς δράσεις;

Τέτοιου είδους δράσεις και ακτιβισμοίθεωρώ πως είναι σημαντικοί γιατί θέ-τουν τον αντίπαλο απέναντι. Όταν έναγεγονός, όπως οι πνιγμοί στο Φαρμακο-νήσι, διαδέχεται από σειρά φασιστικώνδηλώσεων από κυβερνητικά χείλη, πρέ-πει να αντιδράσουμε και να θέσουμε τοζήτημα στη σωστή του βάση. Είναι καί-ριας σημασίας, μέσα από τη δράση μας,να αποτρέπουμε την όποια προσπάθειαεγκαθίδρυσης ενός παρεμβατικού καισκληρού κράτους, που θέτει στο περι-θώριο συγκεκριμένες κοινωνικές ομά-δες. Πρέπει να σπάσουμε το φόβο πουπροσπαθούν να μας επιβάλλουν και ναδιεκδικήσουμε λόγο και ρόλο στο δημό-σιο διάλογο.

Η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να εμ-πνεύσει και να επηρεάσει την πολιτικήτου ΣΥΡΙΖΑ; Ποιος είναι ο ρόλος τηςστον ΣΥΡΙΖΑ;

Ο Αλέξης Τσίπρας στην πρώτη συν-διάσκεψη της νεολαίας, που έγινε τονπερασμένο ∆εκέμβρη, τόνισε χρειαζόμα-στε ένα νεολαιίστικο κόμμα και όχι μιανεολαία που θα λειτουργεί εντός τουκόμματος. Σε όλη τη διαδρομή του ΣΥ-ΡΙΖΑ μέχρι σήμερα, η νεολαία είχε δια-δραματίσει πολύ σημαντικό ρόλο στηδιαμόρφωσή του. Νομίζω πως αυτός θαείναι ο οδηγός της και το υπόλοιπο διά-στημα. Πώς, δηλαδή, θα παρεμβαίνουμε,με τα αυτόνομα χαρακτηριστικά που έχειη οργάνωση νεολαίας σε σχέση με τοκόμμα, και θα διαμορφώνουμε την πολι-τική ατζέντα με τον ριζοσπαστισμό τηςγια την ανάδειξη των ζητημάτων τωννέων.

Πώς κρίνετε το ζήτημα των αυτοδιοι-κητικών εκλογών και τις επιλογές τουΣΥΡΙΖΑ;

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές κέντριζανπάντα το ενδιαφέρον της Αριστεράς,γιατί θέτουν ζήτημα αποκέντρωσης τωνεξουσιών. Η νεολαία θα πάρει μέρος, μεόλες της τις δυνάμεις, σε αυτή τη μάχη,ώστε να αναδείξει, μέσα από τις παρεμ-βάσεις και τις δράσεις της, τα ζητήματαπου αφορούν τους νέους. Ο Γ. Σακελλα-ρίδης είναι μια εξαιρετική επιλογή. Εκ-προσωπεί τη νέα γενιά και θα σταθούμεδίπλα του, ώστε να κάνουμε τους νέουςδημότες να συνειδητοποιήσουν ότι οφεί-λουν να ασχοληθούν με τα κοινά και ναδιεκδικήσουν να εκπροσωπηθούν τα αι-τήματά τους.

•

Η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ να γίνειοργάνωση δημιουργίαςΟ πρώτος γραμματέας της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, Ηλίας Παντελεάκος, μιλά στην “Εποχή”για τα προβλήματα των νέων, αλλά και για τη διαμόρφωση της ταυτότητας της οργάνωσης,υπό το ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης της Αριστεράς.


Τη συνέντευξη πήρε η Ιωάννα ∆ρόσου

Το Λι μά νι της Αγω νίας εί ναι μια πα ρά -τα ξη 15 χρό νων. Τι δι δάγ μα τα δί νει στηνΑρι στε ρά για την το πι κή αυ το διοί κη ση;

Το Λι μά νι της Αγω νίας έ χει κα τα φέ ρεινα ι σορ ρο πεί α νά με σα στις πα ρεμ βά σειςκαι τα κι νή μα τα της πό λης και στην πα- ρου σία και πα ρέμ βα ση στο δη μο τι κόσυμ βού λιο. Ακό μα, η πα ρά τα ξη δεν εί -ναι συν δε δε μέ νη με έ να κόμ μα, αλ λά δί -νει τη δυ να τό τη τα σε ό ποιον θέ λει νασυμ με τέ χει, αρ κεί να συμ φω νεί με τοπλαί σιο που έ χει ο ρι στεί. Φυ σι κά, αν θέ -λει κά ποιο κόμ μα να στη ρί ξει την πα ρά -τα ξη μπο ρεί να το κά νει, ό μως το κε κτη -μέ νο εί ναι ό τι δεν α πο φα σί ζει το κόμ μαγια την πο ρεία της πα ρά τα ξης, αλ λά ταμέ λη της.

Το Λι μά νι εί χε κα τα φέ ρει να κερ δί σειτην ε μπι στο σύ νη των δη μο τών με την α -πο τε λε σμα τι κό τη τα των πα ρεμ βά σεώντου μέ σω των θε σμών ή μέ σω του κι νή -μα τος. Σε πε ρί πτω ση που κερ δί σει τοδή μο, πώς θα πε ρι φρου ρή σει αυ τό το κε- κτη μέ νο;

Εί μα στε α ρι στε ροί. Αυ τή εί ναι μια θε- με λια κή δια φο ρά, αρ κεί να την ε πι βε -βαιώ σου με στην πρά ξη. Το Λι μά νι ό ντωςσυ νερ γα ζό ταν και συ νερ γά ζε ται με πο λύκό σμο στον Πει ραιά σ’ ε πί πε δο α ντι στά -σεων, κι νη το ποιή σεων, σχε δια σμού προ- τά σεων και υ λο ποίη σής τους. Μια θε με -λια κή αρ χή του Λι μα νιού εί ναι ό τι η αυ- το διοί κη ση πρέ πει να βρί σκε ται κο ντάστον πο λί τη, να δια βου λεύε ται μα ζί τουκαι να συ νερ γά ζε ται. Αν βρε θού με σε θέ -ση ευ θύ νης, αυ τή η αρ χή θα έ χει πρω- τεύο ντα ρό λο στην υ λο ποίη ση του προ- γράμ μα τός μας.

Κε ντρι κή πο λι τι κή μά χη

Ως μέ λος της Κ.Ο. του ΣΥ ΡΙ ΖΑ έ χειςτην ευ θύ νη για τα θέ μα τα της Άμυ νας καιτης Ναυ τι λίας. Σε πε ρί πτω ση ε κλο γήςτου ΣΥ ΡΙ ΖΑ στην κυ βέρ νη ση, θα πα ραι -τη θείς α πό το δή μο για να συμ με τέ χειςστο σχη μα τι σμό της;

Το ό τι έ χει κά ποιος την ευ θύ νη στηνκοι νο βου λευ τι κή ο μά δα για κά ποια θέ- μα τα, δεν ση μαί νει ό τι α πο τε λεί το σκα- λο πά τι για να γί νει υ πουρ γός. Από αυ τήτην ά πο ψη, το πώς θα σχη μα τι στεί η κυ- βέρ νη ση της Αρι στε ράς δεν μπο ρεί ναμπει ως δί λημ μα για τις τω ρι νές ε πι λο -γές. Από ε κεί και πέ ρα, εί ναι α πο λύ τωςαυ το νό η το ό τι αν πε τύ χου με το στό χομας σε κα μία πε ρί πτω ση δεν θα πα ραι -τη θώ α πό δή μαρ χος και θα ο λο κλη ρώ σωτην πε ντα ε τία. Από την άλ λη, το ζή τη μαπα ραί τη σης α πό τη βου λευ τι κή τους έ -δρα ό σων εί ναι υ πο ψή φιοι στην το πι κήαυ το διοί κη ση θα το χα ρα κτή ρι ζα σπέ- κου λα σκο πι μό τη τας. Εμείς δεν έ χου μεα ξιώ μα τα, έ χου με θέ σεις ευ θύ νης. Η ι -διό τη τα του βου λευ τή δεν εί ναι προ σω -πι κό ε φαλ τή ριο.

Οι αυ το διοι κη τι κές ε κλο γές θα α πο τε -λέ σουν έ να τε στ κο πώ σεως για την κυ- βέρ νη ση. Μή πως έ τσι, ό μως, αλ λοιώ νε -ται ο χα ρα κτή ρας και το νό η μά τους?

Η προ σπά θειά μας δεν εί ναι να «πά -ρου με» το δή μο ή την πε ρι φέ ρεια και νατα χρη σι μο ποιή σου με ως ε πι κοι νω νια κόε πι χεί ρη μα ε νό ψει των βου λευ τι κών ε -κλο γών. Όποιος θεω ρεί ό τι οι ε κλο γές έ -χουν αυ τό το πε ριε χό με νο ως προς τονκε ντρι κό πο λι τι κό χα ρα κτή ρα, λά θος τοκα τά λα βε. Η με γά λη αλ λα γή που κυο φο -ρεί ται και εί ναι προσ δο κία του λα ού και

του ΣΥ ΡΙ ΖΑ δεν περ νά μό νο μέ σα α πότην κε ντρι κή ε ξου σία. Αντί θε τα, περ νάμέ σα α πό κά θε εί δους θε σμι κές εκ προ -σω πή σεις. Για να κα ταρ γή σου με το μνη- μό νιο και την πο λι τι κή της λι τό τη ταςπρέ πει να το κά νου με πα ντού: στα πα νε -πι στή μια, τους συν δι κα λι στι κούς χώ- ρους, την αυ το διοί κη ση. Πώς θα το κά- νου με αν η αυ το διοί κη ση δεν εί ναι κε ν-τρι κή πο λι τι κή μά χη και πε δίο με γά λωνα να τρο πών;

Μια πό λη για ό λους

Η διεκ δί κη ση του δή μου του Πει ραιάπα ρα δο σια κά εί ναι μια σκλη ρή μά χη. Τιθα ση μαί νει η νί κη στις δη μο τι κές ε κλο -γές;

Ο Πει ραιάς μπο ρεί να α να δει χθεί σεπό λη που θα δώ σει το μή νυ μα για τη με- γά λη αλ λα γή. Όχι για τί θα «πά ρου με» τοδή μο, που το ελ πί ζω και το εύ χο μαι, αλ -λά για τί στον Πει ραιά συ γκε ντρώ νο νται,α πό τη συ γκυ ρία, πο λύ κρί σι μα ζη τή μα -τα: η ι διω τι κο ποίη ση του λι μα νιού, η α ν-τι με τώ πι ση του να ζι σμού στις λαϊκές γει- το νιές, η α να διορ γά νω ση του πα ρα δο -σια κού ι στο ρι κού ε μπο ρίου και άλ λωνκλά δων στην πό λη. Ο Πει ραιάς εί ναι δύ- σκο λος δή μος για τί παί ζο νται πο λύσκλη ρά συμ φέ ρο ντα, τα ο ποία μπο ρεί ναμην εί ναι θε σμι κή αρ μο διό τη τα του δή -μου, αλ λά θα εί ναι πρώ τη πο λι τι κή προ- τε ραιό τη τα μιας δη μο τι κής αρ χής τηςΑρι στε ράς. Για ε μάς, ο Πει ραιάς συ γκρο- τεί έ ναν κοι νω νι κό, πα ρα γω γι κό, οι κο -νο μι κό και πο λι τι σμι κό χώ ρο. Όλα αυ τάτα στοι χεία κά νουν τον Πει ραιά μια πό λη

για ό λους και για νέ ους, νέες ι δέες καινέ ους αν θρώ πους.

Η φτώ χεια και η α νερ γία εί ναι φαι νό -με να που πα ρου σιά ζο νται σε κά θε δή μοτης χώ ρας. Ποιες εί ναι οι προ τε ραιό τη -τες του Λι μα νιού της Αγω νίας για την α -ντι με τώ πι σή τους;

Θεω ρού με πρω τεύου σα α νά γκη τη συ -γκρό τη ση α σπί δας κοι νω νι κής προ στα -σίας με την συ ντή ρη ση και διεύ ρυν σηπρο γραμ μά των ή δο μών εί τε εί ναι θε σμι -κή αρ μο διό τη τα του δή μου εί τε ό χι, ό -πως οι παι δι κοί σταθ μοί, τα ΚΑ ΠΗ, τοΒοή θεια στο σπί τι, η σί τι ση, τα κοι νω νι -κά ια τρεία, η ε νι σχυ τι κή δι δα σκα λία, οια γο ρές χω ρίς με σά ζο ντες και πολ λά άλ -λα. Μπο ρεί σε ο ρι σμέ να ζη τή μα τα, ό πωςη ρα γδαία υ πο βάθ μι ση των νο σο κο μείωντης πό λης, να μην εί ναι θε σμι κά αρ μό -διος ο δή μος για να τα α ντι με τω πί σει, εί -ναι ό μως πο λι τι κά αρ μό διος να ε νερ γο -ποιή σει ό λες ε κεί νες τις διερ γα σίες υ πο -στή ρι ξης αυ τών των δο μών.

Εντεί νε ται η προ σπά θεια ι διω τι κο -ποίη σης του λι μα νιού του Πει ραιά. Τι ε -πι πτώ σεις θα έ χει αυ τό στην πό λη;

Εί ναι κρί σι μο ζή τη μα να α να δεί ξου μεποια θα εί ναι η σχέ ση του λι μα νιού μετην πό λη, σε πε ρί πτω ση ι διω τι κο ποίη -σής του. Τις τε λευ ταίες δε κα ε τίες γί νε -ται μια προ σπά θεια α πο ξέ νω σης του λι- μα νιού α πό την πό λη και ε πι βά ρυν ση τηςπό λης α πό το λι μά νι που ε λέγ χε ται α πόκερ δο σκο πι κά συμ φέ ρο ντα. Με την πλή -ρη ι διω τι κο ποίη ση, το λι μά νι θα γί νει δυ- νά στης στην πό λη. Η ση με ρι νή δη μο τι κήαρ χή α που σιά ζει α πό αυ τή την ε ξέ λι ξη,ε νώ οι πα ρα γω γι κοί φο ρείς εί ναι α ντί θε -

τοι σε αυ τή την ι διω τι κο ποίη ση. Ού τε αυ- τούς, που εί ναι πα ρα δο σια κά συ ντη ρη τι -κοί, δεν ε πι χει ρεί να εκ φρά σει ο νυν δή- μαρ χος. Αντί θε τα, με την πα θη τι κό τη τάτου κα λύ πτει την κυ βερ νη τι κή πο λι τι κή.

Ολο κλη ρώ θη κε η α να πα λαίω ση του∆η μο τι κού Θεά τρου του Πει ραιά, ε νώ ξε- κί νη σαν οι μο νο δρο μή σεις κε ντρι κώνδρό μων της πό λης. Ποια η θέ ση του Λι- μα νιού για αυ τά τα έρ γα?

Το Λι μά νι της Αγω νίας έ χει παί ξειπρω τα γω νι στι κό ρό λο για να υ λο ποιη -θούν αυ τά τα έρ γα. Όσον α φο ρά τις μο- νο δρο μή σεις, α πό το 2006 έ χου με κα τα -θέ σει πλή ρη πρό τα ση. Εί ναι έ να έρ γο μετη βα σι κή κα τεύ θυν ση του ο ποίου συμ- φω νού σα με α πό λυ τα και που, δυ στυ χώς,έ πρε πε να πε ρά σουν ε φτά χρό νια για ναφτά σει να ξε κι νή σει η υ λο ποίη σή του. Ηα πο κα τά στα ση και ε πα να λει τουρ γία του∆η μο τι κού Θεά τρου πέ ρα σε α πό 40 κύ- μα τα για να ο λο κλη ρω θεί, με ε μάς ναπρο σπα θού με ε πί σει ρά ε τών να ξε πε ρα -στούν τα ό ποια κω λύ μα τα προέ κυ πταν.Για αυ τά και για τα υ πό λοι πα σχέ δια ο κ.Μι χα λο λιά κος έ χει κα τά τα 3/4 α ντι γρά -ψει το πρό γραμ μα του Λι μα νιού τηςΑγω νίας, το ο ποίο με χα ρο ποιεί αλ λάδεν μπο ρώ πα ρά να ε πι ση μά νω ό τι ο στό- χος του εί ναι η προ ε κλο γι κή α ξιο ποίη σητων προ τά σεων αυ τών και ό χι η υ λο -ποίη σή τους, που χρειά ζε ται έ ναν προ- γραμ μα τι σμό δε κα ε τίας.

Για την α να τρο πή του Καλ λι κρά τη

Πώς θα ε φαρ μο στεί το ό ρα μα της Αρι- στε ράς για την το πι κή αυ το διοί κη ση ό -ταν οι δή μοι λει τουρ γούν στο α πό λυ ταπε ριο ρι στι κό πλαί σιο που ο ρί ζει ο Καλ- λι κρά της;

Αυ τό που εί ναι βέ βαιο εί ναι ό τι μια ε νι- σχυ μέ νη πα ρου σία της Αρι στε ράς σε με- γά λους δή μους και τις πε ρι φέ ρειες α νοί -γει το δρό μο για την α να τρο πή του Καλ- λι κρά τη. Η λο γι κή του Καλ λι κρά τη εί ναιη ε νί σχυ ση της ο λι γο πω λια κής και συ γ-κε ντρω τι κής εκ με τάλ λευ σης πλου το πα -ρα γω γι κών πη γών και των α να γκαίωνδη μό σιων υ πο δο μών τις ο ποίες με τα τρέ -πει σε ε πι χει ρη μα τι κές δρα στη ριό τη τες.Η Αρι στε ρά έ χει έ να άλ λο σχέ διο για τηντο πι κή αυ το διοί κη ση, που δεν το χω ρά οΚαλ λι κρά της.

Ένα στα θε ρό ε ρώ τη μα, ει δι κά προςτην Αρι στε ρά, εί ναι που θα βρεί τε τα λε -φτά να ε φαρ μό σε τε το πρό γραμ μά σας.Τι α πα ντάς σε αυ τό;

Για τους δή μους το ε ρώ τη μα που θαβρεί τε τα λε φτά εί ναι δια χρο νι κό. Με τηνέν νοια ό τι ή ταν πά ντα χει ρα γω γού με νοικαι ε ξαρ τώ με νοι α πό την κε ντρι κή διοί -κη ση. Αυ τό που χρειά ζε ται εί ναι να αλ- λά ξει το σύ στη μα, ώ στε κά θε δή μος ναμπο ρεί να ξέ ρει στην αρ χή κά θε χρο νιάςποια εί ναι τα πραγ μα τι κά κον δύ λια. Αντο κα τα φέ ρου με, τό τε μπο ρού με να κά- νου με πιο δη μο κρα τι κούς σχε δια σμούς,να ε φαρ μό σου με την ι δέα του συμ με το -χι κού προϋπο λο γι σμού και συμ με το χι -κού τε χνι κού προ γράμ μα τος των δή μων.Μέ χρι σή με ρα, οι προϋπο λο γι σμοί πουκα τα τί θε νται εί ναι προϋπο λο γι σμοίπροσ δο κίας, που δεν στη ρί ζο νται σε κα- νέ να σχε δια σμό, κα τα λή γο ντας να εί ναικα τά 50% πε ρί που ει κο νι κοί και α νε κτέ -λε στοι.

•

Ο Πειραιάς μπορεί να δώσειτο μήνυμα για τη μεγάλη αλλαγήΣυζητάμε με τον Θοδωρή ∆ρίτσα, επικεφαλής της παράταξης Λιμάνι της Αγωνίας, για τον Πειραιά,την αυτοδιοίκηση και το όραμα της Αριστεράς.

Ο Πειραιάς είναι δύσκολος δήμος γιατί παί-ζονται πολύ σκληρά συμφέροντα, τα οποίαμπορεί να μην είναι θεσμική αρμοδιότητατου δήμου, αλλά θα είναι πρώτη πολιτικήπροτεραιότητα μιας δημοτικής αρχής τηςΑριστεράς.

“


∆εν υπάρχει τίποτα προς διανομή, όταν έχουμε πρωτογενέςπλεόνασμα. Αντιθέτως, δανειζόμαστε, για να μπορέσουμε ναχρηματοδοτήσουμε ένα μέρος των συνολικών δημοσίωνδαπανών, διότι το πρωτογενές πλεόνασμα προϋποθέτει πάντατην ύπαρξη δημοσιονοοικονομικού ελλείμματος. Και μόνονόταν υπάρχει δημοσιονομικό πλεόνασμα, υπάρχει κάτι πουμπορεί να διανεμηθεί.

“

Υπόψηφιοςγια το δήμο Χανίωνο εκπαιδευτικόςΓ. ΣαρρήςH ενδιαφέρουσα είδηση θα μπορούσε να είναιαπλώς ότι για τον δήμο Χανίων εκλέχτηκε, μετάαπό ψηφοφορία, υποψήφιος δήμαρχος, με τηστήριξη και της τοπικής οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ,ο εκπαιδευτικός Γιάννης Σαρρής. Όμως, πίσωαπό αυτή την είδηση βρίσκονται και μια σειράάλλες πολύ ενδιαφέρουσες ειδήσεις.Στο δήμο Χανίων, μετά από μια τραυματικήπροηγούμενη εκλογική αναμέτρηση, δεν είχεσυσταθεί μια ενεργή δημοτική κίνηση, στηνοποία να συλλειτουργούν τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ,αλλά και ο κόσμος των κοινωνικών κινημάτων,που είναι πολύς και ενεργός στην πόλη τωνΧανίων.Πριν από λίγους μήνες, με επίμονη προσπάθειαλίγων, που γρήγορα έγιναν περισσότεροι, καιενάντια σε δυσκολίες, που δεν αποτελούν,δυστυχώς, ιδιαιτερότητα των Χανίων,συσπειρώθηκαν πολίτες προερχόμενοι από τοχώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς, τωνκινημάτων, και πιο συγκεκριμένα τουΚοινωνικού Στεκιού, αλλά και ανένταχτοιαριστεροί, και αποτέλεσαν την ΠρωτοβουλίαΠολιτών. Ξεκίνησε η συλλογή υπογραφών μεβάση ένα κοινό κείμενο και παράλληλα άρχισαντακτικές συναντήσεις, που σύντομα εξελίχθηκανσε μαζικές συνελεύσεις. Εκλέχτηκεσυντονιστική επιτροπή και διαμορφώθηκανεπιτροπές Προγράμματος, ΣυγκρότησηςΨηφοδελτίου, ∆ιαχείρισης Οικονομικών καιΕπικοινωνίας.Αυτές οι διαδικασίες οδήγησαν στη συνέλευσητης περασμένης ∆ευτέρας, όπου μεγάληπλειοψηφία των περίπου 600 Χανιωτών πουσυνυπέγραψαν το κείμενο αρχών, συμμετείχανσε μια αμεσοδημοκρατική ψηφοφορία για τηνεκλογή επικεφαλής της δημοτικής κίνησης. Οιυποψηφιότητες ήταν αρχικά 6, ο εικαστικόςΓιάννης Μαρκαντωνάκης, το μέλος τουεπιστημονικού προσωπικού του ΠολυτεχνείουΚρήτης Νεκτάριος Μουμουτζής, οεκπαιδευτικός Αντώνης Παπαδεράκης, οκαθηγητής μέσης εκπαίδευσης Γιάννης Σαρρής,ο αρχιτέκτονας Γιάννης Τσουκάτος και οπολιτικός μηχανικός Γιάννης Τσουρής. Στησυνέχεια, αφού η συνέλευση αποφάνθηκε ότι θαεκλεγόταν ο υποψήφιος που θα συγκέντρωνε τιςπερισσότερες ψήφους και όχι αυτός που σεδεύτερη ψηφοφορία, αν χρειαζόταν, θασυγκέντρωνε τουλάχιστον το 50% των ψήφων,οι Γ. Μαρκαντωνάκης, Γ. Τσουκάτος και Γ.Τσουρής απέσυραν τις υποψηφιότητές τους,ώστε να προκύψει υποψήφιος με ισχυρήπλειοψηφία. Η ψηφοφορία που ακολούθησε,ανέδειξε ως επικεφαλής τον φυσικό καιδιευθυντή του Λυκείου Αποκόρωνα, ΓιάννηΣαρρή, με 239 ψήφους. Ο Α. Παπαδεράκηςσυγκέντρωσε 197, ο Ν. Μουμουτζής 6, ενώυπήρξαν και 6 λευκά ψηφοδέλτια. Ο Γ. Σαρρήςείναι ανένταχτος αριστερός, συνδικαλιστής στηνΕΛΜΕ, που έχει εργαστεί σε μια σειράκινηματικών δράσεων για την παιδεία και τηνκοινωνία και είναι ενεργό μέλος του ΚοινωνικούΣτεκιού – Στεκιού Μεταναστών.Ο τρόπος συγκρότησης της κίνησης και οιδιαδικασίες ανάδειξης επικεφαλής ήταν μιακαλή αρχή συλλογικής και δημοκρατικήςλειτουργίας, για έναν αγώνα δύσκολο, στονοποίο αντίπαλός θα είναι όχι μόνο οι κεντρικέςμνημονιακές πολιτικές, που ακρωτηριάζουν καιτο θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης και έχουνοδηγήσει μεγάλα τμήματα της κοινωνίας σεανθρωπιστική κρίση, αλλά και ενδημικέςνοοτροπίες και πολιτικές, που κατασπαταλούνχρήματα και τραυματίζουν, συχνά με δύσκολααναστρέψιμο τρόπο, μια από τις πιο όμορφεςπόλεις της Ελλάδας και τους πολίτες της.

Ζ.Γ.

Tου Γιώργου Σταμάτη

Οπρωθυπουργός δήλωσε επανειλημμέναότι θα μοιράσει εν είδει κοινωνικού μερί-σματος το 70% του πρωτογενούς πλεονά-

σματος του έτους 2013 σε θύματα της οικονομι-κής του πολιτικής. Η αξιωματική αντιπολίτευσηαμφισβητεί το ύψος του πρωτογενούς πλεονά-σματος που δίνει κατά καιρούς στην δημοσιότηταη κυβέρνηση και αντιτείνει στον ισχυρισμό τηςκυβέρνησης ότι το 2013 θα έχουμε πρωτογενέςπλεόνασμα το 2013, αλλά αυτό θα είναι αποτέλε-σμα περικοπών στους μισθούς, στις συντάξειςκαι στις κοινωνικές δαπάνες του ∆ημοσίου καιόχι αποτέλεσμα οικονομικής ανάπτυξης και,τέλος, δηλώνει ότι, όταν ανέλθει στην εξουσία,θα επιδιώξει να αυξήσει το πρωτογενές πλεόνα-σμα.

Το τρίτο Μνημόνιο επιβάλλει στην ελληνικήκυβέρνηση να επιτυγχάνει κάθε έτος μέχρι το2016 ένα ορισμένο πρωτογενές πλεόνασμα. Επί-σης προβλέπει ότι, αν σε ένα έτος η κυβέρνησηεπιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα μεγαλύτερο τουεπιβεβλημένου, μπορεί το επόμενο έτος να δα-πανήσει ποσό ίσο μέχρι το 70% της διαφοράς με-ταξύ του επιτευχθέντος και του επιβεβλημένουπρωτογενούς πλεονάσματος πέραν των άλλωςεπιτρεπομένων από το Μνημόνιο δαπανών. Για τοέτος 2013 το επιβεβλημένο πρωτογενές πλεόνα-σμα είναι, σύμφωνα με το Μνημόνιο, τουλάχιστονίσο με 0. Αυτό το «τουλάχιστον» είναι προδήλωςβλακώδες, διότι το ίσο ή μεγαλύτερο του μηδε-νός επιβεβλημένο πρωτογενές πλεόνασμα συνε-πάγεται ότι, στη δεύτερη περίπτωση αυτό το τε-λευταίο είναι προφανώς αόριστον με συνέπεια ναμη δύναται να διαπιστωθεί διαφορά μεταξύ επι-τευχθέντος και επιβεβλημένου πρωτογενούς πλε-ονάσματος. Συνεπώς, σύμφωνα με το μνημόνιο,και αν αγνοήσουμε αυτό το παραπάνω «τουλάχι-στον», η κυβέρνηση δύναται να δαπανήσει το2014 επιπροσθέτως και ποσό ίσο μέχρι το 70%της προαναφερθείσας διαφοράς μεταξύ του επι-τευχθέντος και του ίσου με 0 επιβεβλημένου πρω-τογενούς πλεονάσματος για το έτος 2013.

Τι είναι όμως αυτό το πρωτογενές πλεόνασμα;Πριν απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, θεω-ρούμε αναγκαίο να εκθέσουμε ορισμένα πράγ-ματα για τα έσοδα και τις δαπάνες του ∆ημοσίου.

Έσοδα και δαπάνες του ∆ημοσίου

Οι δαπάνες του ∆ημοσίου αποτελούνται από τιςδαπάνες του για μισθούς, αγαθά και υπηρεσίεςκαι για πληρωμή τόκων. Τα έσοδα του ∆ημοσίουαποτελούνται από τα έσοδά του από φόρους, δα-σμούς, τέλη και κέρδη από τις δημόσιες επιχει-ρήσεις, δηλαδή από τα λεγόμενα τακτικά έσοδάτου, και από τα έσοδα από καθαρό δανεισμό. Έναμέρος των δανείων που παίρνει το ∆ημόσιο σε μιαορισμένη περίοδο, το χρησιμοποιεί για να απο-πληρώσει λήγοντα παλαιότερα δάνεια. Το υπό-λοιπο, το οποίο δαπανά για άλλους σκοπούς

πέραν αυτού της αποπληρωμής ληγόντων δα-νείων (δηλ. για την πληρωμή μισθών, αγορά αγα-θών και υπηρεσιών και για πληρωμή τόκων),αποτελεί τον καθαρό δανεισμό. Με δάνεια εννο-ούμε εδώ τα ποσά που δανείζεται το ∆ημόσιο,ανεξάρτητα από τον τρόπο δανεισμού.

∆ημοσιονομικό έλλειμμα ονομάζουμε την αρ-νητική διαφορά μεταξύ των τακτικών εσόδων καιτων συνολικών δαπανών, δηλαδή των δαπανώνγια μισθούς, αγαθά και υπηρεσίες και πληρωμέςτόκων, του ∆ημοσίου και δημοσιονομικό πλεόνα-σμα τη θετική διαφορά μεταξύ των παραπάνωδύο μεγεθών. Προφανώς το δημοσιονομικό έλ-λειμμα είναι ίσο με τον καθαρό δανεισμό. Και τιονομάζεται πρωτογενές πλεόνασμα; Ονομάζεταιη θετική διαφορά μεταξύ των τακτικών εσόδωνκαι των δαπανών του ∆ημοσίου για μισθούς καιγια αγαθά και υπηρεσίες – όχι και για την πλη-ρωμή τόκων. Θα δώσουμε τρία αριθμητικά παρα-δείγματα για να γίνει παραστατικό το πράγμα.

Έστω ότι σε μια ορισμένη παρελθούσα περίοδοέχουμε τον εξής ισολογισμό:

Έσοδα ∆απάνες1. Τακτικά έσοδα 90 ΧΜ 1. Μισθοί, αγαθά, υπηρεσίες 88 ΧΜ2. Καθαρός δανεισμός 10 ΧΜ 2.Τόκοι 12 ΧΜΣύνολο 100 ΧΜ Σύνολο 100 ΧΜ(Χρηματικές Μονάδες)

Εδώ έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα ίσο με 90 ΧΜ-88ΧΜ= 2ΧΜ. Το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματοςπροκύπτει επίσης ως διαφορά μεταξύ πληρωμών για τό-κους και καθαρού δανεισμού, δηλ. εδώ ως 12 ΧΜ-10 ΧΜ=2 ΧΜ.

Ας δούμε και το ακόλουθο παράδειγμα:

Έσοδα ∆απάνες1. Τακτικά έσοδα 90 ΧΜ 1. Μισθοί, αγαθά, υπηρεσίες 90 ΧΜ2. Καθαρός δανεισμός 10 ΧΜ 2. Τόκοι 10 ΧΜΣύνολο 100 ΧΜ Σύνολο 100 ΧΜ

Εδώ προφανώς το πρωτογενές πλεόνασμαείναι μηδενικό, δηλ. δεν υπάρχει πρωτογενέςπλεόνασμα.

Ας δούμε, τέλος, κι άλλο ένα παράδειγμα:

Έσοδα ∆απάνες1. Τακτικά έσοδα 90 ΧΜ 1. Μισθοί, αγαθά, υπηρεσίες 92 ΧΜ2. Καθαρός δανεισμός 10 ΧΜ 2. Τόκοι 8 ΧΜΣύνολο 100 ΧΜ Σύνολο 100 ΧΜ

Εδώ το πρωτογενές πλεόνασμα είναι αρνητικόκαι ίσο με -2 ΧΜ, δηλ. έχουμε ένα πρωτογενές έλ-λειμμα ίσο με 2 ΧΜ.

Πλεόνασμα και δανεισμός

Ας δούμε τώρα τι είναι αυτό το πρωτογενές

Τι είναι ακριβώςτο πρωτογενές πλεόνασμα;


πλεόνασμα. Και στα τρία παραδείγματαέχουμε ένα δημοσιονομικό έλλειμμα ίσομε τον καθαρό δανεισμό, που είναι καιστα τρία παραδείγματα ίσος με 10 ΧΜ.Επίσης σε όλα τα παραδείγματα το ∆η-μόσιο πληρώνει τους τόκους με δανεικά.Στο πρώτο παράδειγμα εν μέρει, στοδεύτερο και στο τρίτο εν όλω. Ας δούμετο πράγμα εγγύτερα. Στο πρώτο παρά-δειγμα το ∆ημόσιο έχει να πληρώσει τό-κους ίσους με 12 ΧΜ. Απ’ αυτές τις 12ΧΜ οι 10 ΧΜ προέρχονται από τον κα-θαρό δανεισμό και οι 2 ΧΜ από τα τα-κτικά έσοδα του ∆ημοσίου. Έτσι λοιπόντο πρωτογενές πλεόνασμα είναι εκείνοτο μέρος των πληρωμών για τόκους πουπροέρχεται όχι από τον καθαρό δανει-σμό, αλλά από τα τακτικά έσοδα του ∆η-μοσίου. Στο δεύτερο παράδειγμα τοποσό για τις πληρωμές των τόκων προ-έρχεται αποκλειστικά και μόνον από τονκαθαρά δανεισμό. Στο τρίτο παράδειγματο ∆ημόσιο δανείζεται καθαρά όχι μόνονγια να πληρώσει τους τόκους που είναιίσοι με 8 ΧΜ, αλλά και για να χρηματο-δοτήσει με ποσό ίσο με 2 ΧΜ τις δαπά-νες του για μισθούς, αγαθά και υπηρε-σίες.

Μέχρις εδώ είδαμε το πράγμα από τημεριά του ∆ημοσίου.

Πρωτογενές και δευτερογενέςπλεόνασμα

Ας το δούμε τώρα και από τη μεριάτων πιστωτών του. Τι κάνουν αυτοί καιστα τρία παραδείγματα; ∆ίνουν δάνειοστο ∆ημόσιο, για να μπορεί αυτό να τουςπληρώνει τους τόκους. Ας δούμε πώςέχει το πράγμα, αρχίζοντας από το τρίτοπαράδειγμα. Εδώ οι πιστωτές δίνουν στο∆ημόσιο δάνειο τέτοιου ύψους, που αυτόμε αυτό το δάνειο μπορεί να πληρώσειόχι μόνον τους τόκους, αλλά χρηματο-δοτεί και ένα μέρος των δαπανών του γιαμισθούς, αγαθά και υπηρεσίες. Στο δεύ-τερο παράδειγμα το δάνειο φθάνει ακρι-βώς για την πληρωμή των τόκων. Καιστα δύο παραδείγματα το ∆ημόσιο έχει

ένα είδος πλεονάσματος. ∆ηλαδή, αφούπληρώσει ό,τι πληρώνει για μισθούς,αγαθά και υπηρεσίες, τού απομένει έναπλεόνασμα, ώστε να μπορεί να πληρώ-σει και τους τόκους. Μόνον που αυτό τοπλεόνασμα είναι ένα, ούτως ειπείν, δευ-τερογενές πλεόνασμα, διότι προέρχεταιαπό δάνεια που του χορηγούν οι πιστω-τές του, στους οποίους έχει να πληρώσειτους τόκους που πληρώνει. Οι πιστωτέςείναι λοιπόν σαν να λένε: Έχει, αφούπληρώσει πρώτα για μισθούς, αγαθά καιυπηρεσίες, πλεόνασμα, για να μας πλη-ρώσει τους τόκους που μας οφείλει,αλλά αυτό το πλεόνασμα του το δανεί-σαμε εμείς, είναι ένα δευτερογενές πλε-όνασμα. Στο πρώτο παράδειγμα οι πι-στωτές δεν χρειάζεται να δανείσουν στο∆ημόσιο όλο το ποσό που αυτό χρειάζε-ται για την πληρωμή των τόκων ύψους12 ΧΜ, αλλά ένα μόνον μέρος ίσο με 10ΧΜ, το υπόλοιπο μέρος ίσο με 2 ΧΜ, τοπληρώνει το ∆ημόσιο από τα δικά τουςτακτικά έσοδα. Εδώ το ∆ημόσιο έχει,μετά την εκτέλεση των δαπανών του γιαμισθούς, αγαθά και υπηρεσίες, πλεόνα-σμα για να πληρώσει τους τόκους, αλλάένα μέρος αυτού του πλεονάσματος ίσομε 10 ΧΜ προέρχεται από δανεισμό,είναι δηλαδή δευτερογενές πλεόνασμα,και μόνον το υπόλοιπο, ίσο με 2 ΧΜ,προέρχεται από δικά του τακτικά έσοδα,αποτελεί δηλ. πρωτογενές πλεόνασμα.

Τώρα πλέον γνωρίζουμε τι είναι πρω-τογενές πλεόνασμα. Είναι εκείνο τομέρος του ποσού που πληρώνει το ∆ημό-σιο για τόκους, το οποίο προέρχεται όχιαπό δανεισμό, αλλά από τα τακτικάέσοδα του ∆ημοσίου. Το ότι ένα μέροςτου ποσού για την πληρωμή των τόκωνπροέρχεται από δανεισμό, σημαίνει ότιέχουμε δημοσιονομικό έλλειμμα ίσο μεαυτόν το δανεισμό, εδώ συγκεκριμένακαι στα τρία παραδείγματα ίσον με 10ΧΜ. Η ύπαρξη πρωτογενούς πλεονάσμα-τος δεν σημαίνει ύπαρξη δημοσιονομι-κού πλεονάσματος, αλλά αντιθέτως δη-μοσιονομικού ελλείμματος. Όταν δενυπάρχει δημοσιονομικό έλλειμμα, αλλάο λογαριασμός τακτικών εσόδων και συ-

νολικών δαπανών του ∆ημοσίου είναιισοκελισμένος ή πλεονασματικός, δενυπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα ή, ακρι-βέστερα, δεν δύναται να γίνει λόγος γιαπρωτογενές πλεόνασμα –για τον απλού-στατο λόγο ότι το ∆ημόσιο δεν έχειπλέον καθαρό δανεισμό.

Ένα πλεόνασμα, πουπροϋποθέτει... έλλειμμα

Επαναλαμβάνουμε λοιπόν: Η ύπαρξηπρωτογενούς πλεονάσματος σημαίνειαυτονοήτως ύπαρξη δημοσιονομικού ελ-λείμματος. Τούτου δεδομένου η δήλωσητου πρωθυπουργού ότι θα διανείμει ενείδει κοινωνικού μερίσματος σε αναξιο-παθούντες το 70% του πρωτογενούςπλεονάσματος, συνιστά παπατζηδισμόκαι εξαπάτηση των θυμάτων της μνημο-νιακής οικονομικής πολιτικής. ∆ενυπάρχει τίποτα προς διανομήν, ότανέχουμε πρωτογενές πλεόνασμα. Αντιθέ-τως, δανειζόμαστε, για να μπορέσουμενα χρηματοδοτήσουμε ένα μέρος των συ-νολικών δημοσίων δαπανών, διότι τοπρωτογενές πλεόνασμα προϋποθέτειπάντα την ύπαρξη δημοσιονοοικονομι-κού ελλείμματος. Και μόνον όταν υπάρ-χει δημοσιονομικό πλεόνασμα κι όχιαπλώς πρωτογενές πλεόνασμα –μόνοντότε υπάρχει κάτι που μπορεί να διανε-μηθεί: αν αυτό το δημοσιονομικό πλεό-νασμα δεν χρησιμοποιηθεί σε επόμενεςπεριόδους για την αποπληρωμή ισόπο-σου μέρους του δημόσιου χρέους, αλλάχρησιμοποιηθεί για να χρηματοδοτηθούναυξήσεις μισθών και συντάξεων ή καικοινωνικών δαπανών του ∆ημοσίου,τότε μπορεί να πει κανείς ότι αυτό το δη-μοσιονομικό πλεόνασμα διανέμεται ενείδει κοινωνικού μερίσματος σε μισθω-τούς και συνταξιούχους του ∆ημοσίου ήκαι σε όσους ωφελούνται από τις κοινω-νικές δαπάνες του ∆ημοσίου.

Χωρίς γρίφους

Τελικά η έννοια του πρωτογενούς πλε-

ονάσματος ή ελλείμματος έχει νόημα καιχρησιμότητα μόνο για τους πιστωτές, δη-λαδή για τον τοκογλύφο του ∆ημοσίουκαι για κυβερνήσεις που ασκούν οικονο-μική πολιτική υπέρ των συμφερόντωντου τοκογλύφου του ∆ημοσίου, επειδήαυτή η έννοια τις βοηθά να παραπλανούνκαι να εξαπατούν τα θύματα της οικονο-μικής τους πολιτικής. Για τον τοκο-γλύφο είναι αδιάφορο ποιο μέρος τωντόκων που του πληρώνει το θύμα του,δηλαδή το ∆ημόσιο, προέρχεται εν όλωαπό δάνεια που του χορηγεί αυτός οίδιος ή εν μέρει και από άλλα έσοδα του∆ημοσίου.

Το πρωτογενές πλεόνασμα είναι πράγ-ματι πλεόνασμα. Είναι το πλεόνασματων τακτικών εσόδων του ∆ημοσίουπέραν των δαπανών του ∆ημοσίου για μι-σθούς, αγαθά και υπηρεσίες (όχι και γιαπληρωμές τόκων). Και είναι ελεύθεροπρος διάθεσιν. ∆εν δύναται όμως να δια-νεμηθεί σε μισθωτούς και συνταξιούχουςτου ∆ημοσίου ή/και σε κοινωνικές δρα-στηριότητες του ∆ημοσίου, αλλά διατί-θεται αναγκαστικά και αυτομάτως γιατην πληρωμή μέρους των τόκων του ∆η-μοσίου. Έτσι η υπόσχεση ότι θα το μοι-ράσει κανείς εν είδει κοινωνικού μερί-σματος στους μισθωτούς και συνταξιού-χους του ∆ημοσίου ή/και στις κοινωνικέςλειτουργίες του ∆ημοσίου συνιστά θρα-σεία και αναιδή εξαπάτηση των μισθω-τών και συνταξιούχων του ∆ημοσίουή/και των οφελουμένων από τις κοινωνι-κές λειτουργίες του ∆ημοσίου.

Είναι προφανές ότι η αξιωματική αντι-πολίτευση με τις τοποθετήσεις της για τοπρωτογενές πλεόνασμα συντηρεί δυστυ-χώς την προαναφερθείσα εξαπάτησητων θυμάτων της μνημονιακής οικονομι-κής πολιτικής από τον πρωθυπουργό καιτην κυβέρνησή του.

Αυτά, λοιπόν, περί πρωτογενούς πλεο-νάσματος.

Ο Γιώργος Σταμάτηςείναι Καθηγητής Οικονομίας.

Τι είναι ακριβώςτο πρωτογενές πλεόνασμα;

Ολομέλεια Ανοιχτής Πόλης

Στον κατάμεστο, από ανθρώπουςόλων των ηλικιών, πολυχώρο τηςΑνοικτής Πόλης

πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη η πρώτη,προεκλογική συνέλευση της δημοτικήςπαράταξης. Στηυν συνέλευση κλήθηκανκαι συμμετείχαν εκπρόσωποι απόκινήματα πόλης που δραστηριοποιούνταιστην Αθήνα. Η συνέλευση, που έγινε σε

πολύ καλό κλίμα, άνοιξε με σύντομη εισήγηση του υποψήφιου δημάρχουΑθηναίων, Γαβριήλ Σακελλαρίδη ο οποίος υπογράμμισε την σημασία των αγώνωνπου έδωσε η Ανοιχτή Πόλη όλα τα προηγούμενα χρόνια ενώ τόνισε ότι πιθανήνίκη της παράταξης θα είναι νίκη όλων των πολιτών της Αθήνας.

Στη συνέχεια ακολούθησαν τοποθετήσεις από πολλά παλιά και νέα μέλη τηςδημοτικής κίνησης οι οποίες εστίασαν το ενδιαφέρον τους στα ζητήματα τηςκοινωνικής παρέμβασης στον δήμο, των δομών αλληλεγγύης αλλά και στουςτρόπους που ο δήμος μπορεί να παρέμβει στη πολιτιστική ζωή της πόλης.

Τέλος, διαμορφώθηκαν ομάδες εργασίας προκειμένου να συμβάλουν στηνδιαμόρφωση του προγράμματος της Ανοιχτής Πόλης το οποίο θα ανακοινωθείστις 6 Μαρτίου σε εκδήλωση.

“Άνοιξε την πόρτα σου”To Εργαστήριο Υγιεινής, Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής της Ιατρικής Σχο-λής του Πανεπιστημίου Αθηνών σας προσκαλεί στη Συνέντευξη Τύπου με θέμα τηνέναρξη της έρευνας πεδίου των δύο εθνικών μελετών υγείας Ε.ΜΕ.ΝΟ και Hprolipsisπου θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014 και ώρα 13.00 στο Πολιτι-στικό Κέντρο- Εντευκτήριο, κτήριο «Κ. Παλαμάς» (Ακαδημίας 48 και Σίνα).«Άνοιξε την πόρτα σου-Πάρε μέρος στην έρευνα -Εξετάσου δωρεάν». Στο πλαίσιοτων μελετών προβλέπεται να εξεταστούν πανελλαδικά 7.100 άτομα. Συντονιστής: κ.Ηλίας Νικολακόπουλος, Καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και ∆ημόσιας ∆ιοίκησης,Σχολή Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών. Επιστημονική Υπεύθυνη: καΓιώτα Τουλούμη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Βιοστατιστικής & Επιδημιολογίας, Ια-τρική Σχολή ΕΚΠΑ.

Ομιλία Αλ. ΤσίπραΟ Αλέξης Τσίπρας θα μιλήσει την Πέμπτη 27/2 στις 7:00 μ.μ. στο Πολιτιστικό – Συνε-δριακό «Μίκης Θεοδωράκης» με θέμα την προστασία του πρώην χώρου του αερο-δρομίου στο Ελληνικό. Θα μιλήσει επίσης η υποψήφια περιφέρεια Ρένα ∆ούρου, ενώ θα χαιρετίσει η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νάντια Βαλαβάνη.

1122 Η ΕΠΟΧΗ 23 Φεβρουαρίου 2014∆ΙΕΘΝΗ

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΜΑ∆ΟΥΡΟ

«Ημέρες του 2002» Μετά το θάνατο του Ούγκο Τσά-

βες οι δυνάμεις της αντιπολί-τευσης και οι ΗΠΑ θεωρούν

ότι ήρθε η ώρα να τερματιστεί η δια-δικασία της Μπολιβαριανής Επανά-στασης. ∆εν σταμάτησαν τις ενέργειεςαποσταθεροποίησης της χώρας. Οιενέργειες αυτές πολλαπλασιάστηκανμετά την εκλογή στην προεδρία τουΝικολάς Μαδούρο και ιδιαίτερα μετάτην εκλογική νίκη στις δημοτικέςεκλογές του Ενιαίου ΣοσιαλιστικούΚόμματος της Βενεζουέλας (PSUV)και των συμμάχων του. Οι συγκρού-σεις στο Καράκας είναι αρκετά απο-καλυπτικές. Θύμισαν ημέρες τού2002, τότε που έγινε το αποτυχημένοπραξικόπημα κατά του Τσάβες.

Οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης ξε-κίνησαν με το ζήτημα της «ασφά-λειας» ξέθαψαν τη λογοκρισία τωνμίντια, τι στιγμή που συνεχίζουν ναελέγχουν το 80% των εντύπων και τωνραδιοτηλεοπτικών μέσων, και, τέλος,θυμήθηκαν την ακρίβεια –ένα όντωςυπαρκτό και σοβαρό πρόβλημα– πουδημιουργούν οι ίδιοι. Γιατί «η έλλειψηδεν είναι η συνέπεια της κρίσης, αλλάη αιτία της», όπως υποστήριξε κυβερ-νητικός παράγοντας.

Ο Νικολάς Μαδούρο αμέσως αντέ-δρασε καταγγέλλοντας τις συνωμο-σίες για «το φασιστικό πραξικόπημα»,χωρίς να ξεχάσει ότι η στρατηγική τουείναι η «ειρήνευση» και η νομιμότηταστη χώρα. Προς την κατεύθυνση αυτήπήρε αρκετές πρωτοβουλίες, καλών-τας την αντιπολίτευση να συμμετάσχεισε διάλογο για την καταπολέμηση τηςδιαφθοράς, που ενδημεί στη χώρα,και την αντιμετώπιση της βίας, πουέχει βαθιές ρίζες. Κάθε άνοιγμα προςτην αντιπολίτευση αντιμετωπίστηκεαρνητικά κυρίως από το κόμμα«Λαϊκή Θέληση». Ακόμα, όσα μέτραπήρε για να αντιμετωπίσει τον οικο-νομικό πόλεμο που μαίνεται, όπως π.χ. ο νόμος «για το κόστος και τα περι-θώρια κέρδους» που το όρισε στο30%, δέχθηκε μια ξέφρενη επίθεση

και μια ύπουλη τακτική με βασικό-τερη την εξαφάνιση των εμπορευμά-των. Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί ηκατάσταση αυτή; Μόνο με την κινητο-ποίηση των λαϊκών δυνάμεων, απο-φεύγοντας, όμως, τον κίνδυνο «η Βε-νεζουέλα να γίνει μια νέα Ουκρανία».

Τι πραγματικά συνέβη στηΒενεζουέλα;

Οι πληροφορίες, από τις αρχές πουξεκίνησαν τα γεγονότα, είναι αντιφα-τικές και αλληλοσυγκρουόμενες. Επι-κρατεί σύγχυση και κυρίως παραπλη-ροφόρηση σε βάρος της κυβέρνησηςτου Νικολάς Μαδούρο. Βέβαια, κανείςδεν μπορεί να ισχυριστεί ότι στη χώρααυτή δεν υπάρχουν προβλήματα.

Αλλά ας δούμε πως εξελίχθηκαν ταγεγονότα. Οι αντικυβερνητικές διαδη-λώσεις ξεκίνησαν στις 4 Φεβρουαρίουστο Σαν Κριστομπάλ, στο κρατίδιοΤαχίρα στα ανατολικά της χώρας, απότους φοιτητές που διαμαρτυρήθηκανγια την ανασφάλεια που επικρατείστις φοιτητικές εστίες, μετά τη βίαιαεπίθεση που δέχτηκε φοιτήτρια την

προηγούμενη ημέρα. Τα πρώτα σοβαρά επεισόδια σημει-

ώθηκαν στο ίδιο κρατίδιο στις 6 Φε-βρουαρίου, όταν ομάδες νέων με κα-λυμμένα πρόσωπα επιτέθηκαν με πέ-τρες και μολότοφ κατά κυβερνητικώνκτιρίων. Οι φοιτητές αρνήθηκαν ότιμετείχαν σε αυτή τη δράση. Τις επό-μενες ημέρες οι εκδηλώσεις διαμαρ-τυρίας επεκτάθηκαν και σε άλλες πό-λεις. Την Τετάρτη 12 Φεβρουαρίουστο Καράκας οι φοιτητές που διαδή-λωναν συγκρούστηκαν με νέους πουκρατούσαν κυβερνητικά πλακάτ. Μιασύγκρουση αιματηρή, στην οποία έχα-σαν τη ζωή τους τρεις νέοι, όπως με-ταδόθηκε χωρίς να αναφερθεί ότι οιδύο ανήκαν στη νεολαία του κυβερ-νώντος κόμματος.

Μετά τις 12 Φεβρουαρίου δεν έλει-ψαν οι καθημερινές συγκρούσεις. Γιατα επεισόδια αυτά ως κύριος υπεύθυ-νος θεωρήθηκε ο Λεοπόλδο Λόπες,αρχηγός του κόμματος «Λαϊκή Θέ-ληση», που συμμετέχει στη συμμαχία«Τραπέζι της ∆ημοκρατικής Ενότη-τας» (MUD). Μετά από δικαστικήέρευνα κατηγορείται για ανθρωποκτο-νία για τους τρεις νέους.

Ο Λεοπόλδο Λόπες με το σύνθημανα «φύγει» ο Νικολάς Μαδούρο έχειταχθεί υπέρ μιας ακραίας αντιπολι-τευτικής πολιτικής, δυναμικές μορ-φές πάλης με καταλήψεις δρόμων,κτιρίων κ.λπ. Με την τακτική αυτή δενσυμφωνεί ο ηγέτης του MUD, Μ. Κα-πρίλες, αντίπαλος στις προεδρικέςεκλογές του Τσάβες και τελευταία τουΝικολάς Μαδούρο. Στις 14 Φεβρουα-ρίου δήλωσε ότι η αντιπολίτευσηοφείλει να «αξιοποιήσει τη δυσαρέ-σκεια» προειδοποιώντας, όμως, ότι«δεν έχουν ακόμα ωριμάσει οι συνθή-κες, για να τεθεί το αίτημα αποχώρη-σης της κυβέρνησης», σύμφωνα με τη«Λε Μοντ».

Η αντεπίθεση Μαδούρο

Στις 14 Φεβρουαρίου ο πρόεδροςτης Βενεζουέλας κάλεσε το λαό ναδιαδηλώσει «κατά του φασισμού,υπέρ της ειρήνης (στη χώρα)». Στις 15του μήνα οι δρόμοι πλημμύρισαν στοΚαράκας από κόσμο, ο Νικολάς Μα-δούρο κατήγγειλε τη βία, ωστόσο, κά-λεσε την αντιπολίτευση για μία ακόμαφορά να συζητήσουν από κοινού γιατην αντιμετώπιση της ανεξέλεγκτηςβίας με την υιοθέτηση ενός σχεδίουγια τον αφοπλισμό (εκεί σχεδόν ο κα-θείς έχει και το όπλο του) και τηνασφάλεια των πολιτών.

Στις 17 Φεβρουαρίου ο υπουργόςΕξωτερικών της κυβέρνησης ανακοί-νωσε την απέλαση τριών διπλωματώντων ΗΠΑ, κατηγορώντας τους γιαυποκίνηση των διαδηλωτών. Ο υπουρ-γός Εξωτερικών των ΗΠΑ μίλησε για«παράλογη απόφαση» ζητώντας ταυ-τόχρονα την απελευθέρωση των συλ-ληφθέντων διαδηλωτών. Την επο-μένη, 18 του μήνα, η αντιπολίτευσηπραγματοποίησε την τελευταία τηςδιαδήλωση έξω από το δικαστικό μέ-γαρο, την ημέρα που ο Λ. Λόπες πα-ρουσιάστηκε αυτοβούλως στους δικα-στές, αφού πρώτα διαπραγματεύτηκετους όρους της παράδοσής του με τονπρόεδρο της Βουλής Ντιοσδάτο Καμ-πέγιο.

Μ.Κοβάνης

ΟΥΚΡΑΝΙΑ: Εκτός ελέγχουη κατάστασηΠροσπάθεια για αναστροφήτου κατήφορου προς το πλήρες χάος,με έναρξη της διαδικασίαςγια το σχηματισμό κυβέρνησης εθνικήςενότητας. σελ. 17

ΓΚΟΥΣΤΑΒΟ ΤΖΑΓΚΡΕΜΠΕΛΣΚΙ:Ένα τράνταγμα για τη δημοκρατίαΟ πρώην πρόεδρος του Συνταγματικού∆ικαστηρίου μιλά με αισιοδοξίαγια την πρωτοβουλία, της οποίαςηγείται ο Τσίπρας, ενόψειτων ευρωεκλογών. σελ 14-15ΚΟΣΜΟΥ

Ο γύρος τού

“Η κριτική μας δενεκφράζεισκεπτικισμό, ούτεαπαισιοδοξία.Υπάρχουν πολλοίλόγοι για ναείμαστε αισιόδοξοι.Η κοινωνική βάσηαναγνωρίζει τοκοινωνικό έργοτων τελευταίωνχρόνων”.

Στις 9 Φεβρουαρίου 2013 ο γ. γ. του ΚΚ Βενεζουέλας,Όσκαρ Φιγκουέρα, σε συνέντευξή του άσκησε έντονηκριτική στην κυβέρνηση, γιατί όπως είπε «η έλλειψη

κριτικής, η ανοχή απέναντι σε φαινόμενα διαφθοράςοδηγούν σε αποτυχία την επανάσταση. Η κριτική μας δενεκφράζει κάποιο σκεπτικισμό, ούτε απαισιοδοξία, γιατίυπάρχουν πολλοί λόγοι που συνηγορούν για να είμαστεαισιόδοξοι. Και πρώτα απ’ όλα υπάρχει η κοινωνική βάσηπου αναγνωρίζει το κοινωνικό έργο πουπραγματοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια». Στη συνέχεια οΦιγκουέρα αναφέρθηκε στη μείωση του ποσοστού τηςφτώχειας, την καταπολέμηση του αναφαλβητισμού, τηδυνατότητα πρόσβασης όλων στην ιατροφαρμακευτικήπερίθαλψη και την εκπαίδευση.Η πολιτική της αναδιανομής του εισοδήματος συνεχίστηκεκαι το 2013 παρά την κρίση, τις επιχειρήσειςαποσταθεροποίησης και τις επιθέσεις που δέχθηκε οΝικολάς Μαδούρο, τις οποίες αντιμετώπισε με επιδέξιοτρόπο για να διαφυλάξει τις λαϊκές κατακτήσεις. Παρ΄ όλααυτά, σήμερα αντιμετωπίζουμε τεράστιες δυσκολίες στον

οικονομικό τομέα, γιατί η παρασιτική αστική τάξη κατέχειηγεμονική θέση, κρατάει τα κλειδιά της οικονομίας σταχέρια της. Μπορεί να δημιουργήσει δυσκολίες με τηντεχνητή έλλειψη προϊόντων, κυρίως διατροφής, όπως ηζάχαρη, το γάλα, ο καφές, οι ελιές, ακόμα και το χαρτίτουαλέτας…Έτσι επιτυγχάνει δύο στόχους: την πολιτικήαποσταθεροποίηση και από την άλλη μπορεί μέσω τηςμαύρης αγοράς να κερδοσκοπεί. Η κατάσταση αυτήαντιμετωπίζεται με τη συνέχιση της επαναστατικήςδιαδικασίας: να εθνικοποιηθούν οι τομείς-κλειδιά τηςοικονομίας, να ενισχυθεί η βιομηχανική παραγωγή, ναψηφιστεί ένας οργανικός νόμος για τους εργαζόμενους,που θα περιλαμβάνει και τη δημιουργία τωνεργοστασιακών συμβουλίων στις δημόσιες και ιδιωτικέςεπιχειρήσεις. Το ΚΚ Βενεζουέλας πέρα από την κριτική του για την«ανολοκλήρωτη επανάσταση» κάλεσε τα μέλη του να είναιαλληλέγγυα με την Μπολιβαριανή Επανάσταση πουαπειλείται.

ΚΚ Βενεζουέλας: Αλληλεγγύημε την επανάσταση που απειλείται

“

Η ΕΠΟΧΗ 16 Φεβρουαρίου 2014 1133∆ΙΕΘΝΗ

Την συνέντευξη πήρεο ∆ημήτρης Γκιβίσης

Με αφορμή το χτεσινό συνέδριοτου Σοσιαλιστικού Κόμματος Ολ-λανδίας, μιλάμε με τον εκπρόσωποΤύπου του κόμματος Νιλς Τζονγκέ-ριους για τις ευρωεκλογές, τηνανάγκη εκδημοκρατισμού της Ευ-ρωπαϊκής Ένωσης, και τις ελπίδεςπου γεννιούνται από μια πιθανήνίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές.

Πώς προετοιμάζεστε για τις ευρωε-κλογές και ποιος είναι ο στόχος σας;

Όλα δείχνουν ότι θα αυξήσουμε ταποσοστά μας και θα ξεπεράσουμε τοστόχο μας, που είναι το 10%. Στις προ-ηγούμενες ευρωεκλογές, είχαμε πάρει7%, ενώ τώρα οι δημοσκοπήσεις προ-βλέπουν ότι μπορούμε να φτάσουμεστο 13% με 15%. Στο συνέδριό μας πουολοκληρώθηκε χτες, Σάββατο, αποφα-σίσαμε σχετικά με το πρόγραμμά μαςκαι τη λίστα των υποψηφίων, ενώ ηπροεκλογική μας εκστρατεία θα μπειστην τελική της ευθεία στα μέσα Απρι-λίου.

Είναι προφανές ότι ο νεοφιλελεύθε-ρος σχεδιασμός της ευρωζώνης οδηγείτους λαούς της Ευρώπης στην εξα-θλίωση. Τι προτείνετε για μια αριστερήεπανίδρυση της Ευρώπης;

Χρειάζεται διπλή στρατηγική. Απότη μία, θα πρέπει να διαγραφεί μεγάλομέρος από το χρέος των κρατών πουβρίσκονται υπό τον έλεγχο της τρόι-κας, για να δοθεί στις κυβερνήσειςτους η δυνατότητα να σταματήσουντην πολιτική της λιτότητας και να ακο-λουθήσουν μια πολιτική δημοσίωνεπενδύσεων. Από την άλλη, υποστηρί-ζουμε πλήρη αλλαγή στον τρόπο πουδίνονται οι επιδοτήσεις της Ευρωπαϊ-κής Ένωσης. Θέλουμε να σταματή-σουν πλήρως στα πιο αναπτυγμένα οι-κονομικά κράτη μέλη, με εξαίρεση τακονδύλια για την έρευνα, και προτεί-νουμε να πάνε αποκλειστικά στις φτω-χότερες χώρες. Επίσης, πρέπει οι γε-ωργικές επιδοτήσεις να κατευθύνονταιμόνο στις μικρές και μεσαίες επιχείρη-σες. Αυτή η στρατηγική θα ήταν ένασημαντικό βήμα προς τη σωστή κατεύ-θυνση.

Πολλοί θεωρούν ότι η έξοδος από τοευρώ θα βοηθούσε μια χώρα να αντιμε-τωπίσει την κρίση. Ποιες είναι οι σκέ-ψεις σου;

Η κρίση απέδειξε ότι τα θεμέλια τηςευρωπαϊκής νομισματικής ένωσηςείναι ασταθή. Θέλουμε να προετοιμα-στούμε για όλα τα ενδεχόμενα, ακόμακαι για αυτό η διάλυση της ευρωζώνηςνα είναι αναπόφευκτη. Οι προετοιμα-σίες αυτές έχουν ως κύριο μέλημα νακάνουμε την προσγείωσή μας όσο πιοομαλή γίνεται. Ωστόσο, κάθε πρόωρηέξοδος οποιασδήποτε χώρας από τηνευρωζώνη, πριν εξασφαλιστούν οιστρατηγικές και ασφαλιστικές δικλεί-δες, θα είναι καταστροφική. Φυσικά,θα αντιταχθούμε σε ένα τέτοιο σενά-ριο.

Στην Ολλανδία και στην Ελλάδα,αλλά δυστυχώς και σε πολλές άλλεςευρωπαϊκές χώρες, παρατηρούμε με-γάλη άνοδο της ακροδεξιάς. Πώς θεω-ρείς ότι θα πρέπει να απαντήσουμε σεαυτό το φαινόμενο;

Η ακροδεξιά στην Ευρώπη δεν είναισυνεκτικό φαινόμενο. Στην Ελλάδα

βλέπουμε την άνοδο του φασισμού μεένα κόμμα που έχει παρουσία στοδρόμο και επιτίθεται τους μετανάστεςκαι τους αριστερούς. Το φαινόμενοτου ακροδεξιού λαϊκιστικού κινήματοςστην Ολλανδία είναι, ακόμη, αμιγώςκοινοβουλευτικό. Αυτό δημιουργείκλίμα μίσους και φόβου, που μετατρέ-πει τους μετανάστες σε αποδιοπομπαί-ους τράγους για όλα τα κοινωνικά προ-βλήματα. Η στρατηγική μας είναι ναεστιάζουμε στις απαιτήσεις για ίσηαμοιβή, ίδια αντιμετώπιση στο δημό-σιο χώρο και στις δουλειές, και ίσα δι-καιώματα. Και είμαστε αντίθετοι μετην απεριόριστη πρόσβαση των μετα-ναστών για αυτόν ακριβώς το λόγο: θέ-λουμε να εργάζονται όλοι με άδειες ερ-γασίας, που επιτρέπουν τους ελέγχουςπροκειμένου να εξακριβωθεί εάν πλη-

ρώνονται αυτά που δικαιούνται και ανασφαλίζονται από τους εργοδότες, ήαν εκμεταλλεύονται, όπως συμβαίνεισήμερα με πολλούς μετανάστες εργα-ζόμενους.

Όλα δείχνουν ότι στην Ελλάδα ο ΣΥ-ΡΙΖΑ θα είναι στις εκλογές το πρώτοκόμμα. Ποιες ελπίδες θεωρείς ότι γεν-νιούνται για τους λαούς της Ευρώπηςαπό μια τέτοια εξέλιξη;

Μία νίκη του ΣΥΡΙΖΑ δίνει έναισχυρό μήνυμα ότι η εποχή της λιτότη-τας στην Ευρώπη έχει οριστικά περά-σει, και ότι η πολιτική αυτή έχει ηττη-θεί. Από αυτή τη νίκη θα πρέπει να εμ-πνευστούμε για να φέρουμε τις εναλ-λακτικές λύσεις της αριστεράς στοεπίκεντρο της συζήτησης.

Η επιβολή των πολιτικών της λιτό-τητας συμβαδίζει με τον περιορισμό

της δημοκρατίας. Μια αλλαγή στο συ-σχετισμό δυνάμεων στην Ευρώπη, θαμπορούσε να συμβάλλει στον εκδημο-κρατισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Πιστεύω πως ναι. Οι περιορισμοί τηςδημοκρατίας δεν μπορούν να γίνουνπια αποδεκτοί, χρειαζόμαστε περισσό-τερη δημοκρατία σε όλα τα επίπεδα. Οεκδημοκρατισμός του τρόπου λειτουρ-γίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ομόνος τρόπος για να μην καταστραφεί.Χρειαζόμαστε περισσότερες εξουσίεςτων εθνικών κοινοβουλίων, για αυτόπρέπει να σταματήσει το δικαίωμαπρωτοβουλίας που έχει η ΕυρωπαϊκήΕπιτροπή και να μετατραπεί σε έναναυστηρά ελεγκτικό μηχανισμό. Επίσης,υποστηρίζουμε τα δημοψηφίσματαγιατί θεωρούμε ότι οι επιθυμίες τωνανθρώπων πρέπει να βρίσκονται πάνωαπό την Ευρωπαϊκή Ένωση, και πι-στεύουμε ότι το ευρωπαϊκό κοινοβού-λιο θα μπορούσε να αναλάβει περισσό-τερες ευθύνες.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΝΙΛΣ ΤΖΟΝΓΚΕΡΙΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΟΛΛΑΝ∆ΙΑΣ

Κάθε πρόωρη έξοδος από τηνευρωζώνη θα είναι καταστροφική

Ο ι Ulla Jelpke, Jan Korte, Sevim Dagdelen και άλλοιβουλευτές καθώς και η κοινοβουλευτική ομάδας τουκόμματος DIE LINKE κατέθεσαν στις 6 Φεβρουαρίου

επερώτηση στην γερμανική ομοσπονδιακή βουλή σχετικά μεπιθανές διεκδικήσεις της Ελλάδας για επανορθώσεις καιεπιστροφή του αναγκαστικού κατοχικού δανείου από τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Στις εισαγωγικές παρατηρήσεις τωνερωτώντων βουλευτών αναφέρεται ότι στην ελληνική πο-λιτική σκηνή εγείρονται εκ νέου αξιώσεις έναντι της Ομο-σπονδιακής ∆ημοκρατίας της Γερμανίας για την πληρωμήεπανορθώσεων για πολεμικές και κατοχικές ζημίες κατάτον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Επίσης υπάρχει διεκδίκηση γιαεπιστροφή του αναγκαστικού δανείου.

∆ημοσιεύουμε σχόλιο της Ulla Jelpke σχετικά με τηναπάντηση της κυβέρνησης:

«Η γερμανική κυβέρνηση αγνοεί γνωμάτευση της Επιστη-μονικής Επιτροπής του γερμανικού Κοινοβουλίου, σύμφωναμε την οποία η Ελλάδα μπορεί να εγείρει απαιτήσειςγια την πληρωμή πολεμικών χρεών», δήλωσε ηβουλευτής του die Linke Ούλα Γιέλπκε, σχολιά-ζοντας την απάντηση της γερμανικής κυβέρ-νησης σε σχετική ερώτηση της ΚΟ του dieLinke. Η Γιέλπκε δηλώνει ακόμα:

«Η Γερμανία λήστεψε από την Ελλάδα στηδιάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου πολλά δι-σεκατομμύρια ευρώ και μέχρι σήμερα δεν επέ-στρεψε τίποτα. Μόνο το αναγκαστικό δάνειοπου επέβαλε στην Ελλάδα το 1942 ανέρχε-ται σήμερα σε ένα ποσό μεταξύ 3,5 και75 δισεκατομμυρίων ευρώ. Η γερμα-

νική κυβέρνηση παραπέμπει στην εφάπαξ καταβολή 115εκατομμυρίων μάρκων στη δεκαετία του 1960, και δηλώνειότι κάθε άλλη απαίτηση είναι αδικαιολόγητη. Ωστόσο, η θέσηότι η Ελλάδα από καιρό έχει συμβιβαστεί με την άρνηση τηςΓερμανίας να καταβάλει αποζημιώσεις είναι εξαιρετικά επι-σφαλής. Το μόνο επιχείρημα που προβάλλει είναι η συμφω-νία της Ελλάδας με τη «Χάρτα των Παρισίων» το 1990 και μετη συμφωνία «4+4» (που αναγνώρισε τη γερμανική επανέ-νωση), με την οποία ερμηνεύει ως «τελική ρύθμιση» των νο-μικών ζητημάτων που δημιούργησε ο πόλεμος. Η επιστημο-νική υπηρεσία του Γερμανικού Κοινοβουλίου επισημαίνει,ωστόσο, ότι ούτε το κείμενο ούτε η συνάρτηση της Χάρταςτων Παρισίων επιτρέπουν αναγκαστικά την ερμηνεία τηςσυμφωνίας της με τη Χάρτα ως τελική παραίτηση κάθε μέ-ρους από αποζημιώσεις. Επιπλέον, οι αποζημιώσεις δεν ανα-φέρονται στη Χάρτα, και αυτό δικαιολογεί την αμφισβήτησητης ευρείας ερμηνείας εκ μέρους της γερμανικής κυβέρνη-

σης. Η γνωμάτευση της επιστημονικής υπηρεσίας τουΚοινοβουλίου συντάχθηκε πέρσι το καλοκαίρι και χα-

ρακτηρίστηκε «εμπιστευτική».Η Επιστημονική Επιτροπή, βέβαια, δεν απαντά

στο ερώτημα, αν η Γερμανία έχει πολεμικά χρέη.Κατά την άποψη του die Linke, η Γερμανία δεν μπο-

ρεί να επιμένει κυνικά στην κατοχή χρημάτων πουέκλεψαν οι ναζί. Η γερμανική κυβέρνηση πρέπει επι-τέλους να αρχίσει σχετικές διαπραγματεύσεις με

την Ελλάδα.

Ολόκληρο το κείμενο της ερώτησης καιτης απάντησης στο epohi.gr

Μία νίκη του ΣΥΡΙΖΑδίνει ένα ισχυρό μήνυμαότι η εποχή τηςλιτότητας στην Ευρώπηέχει οριστικά περάσει,και ότι η πολιτική αυτήέχει ηττηθεί.

“

ΕΡΩΤΗΣΗ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΗΣ DIE LINKE

Η γερμανική κυβέρνηση πρέπει να πληρώσειτο πολεμικό δάνειο στην Ελλάδα


Είμαστε σε μιαστιγμή κατάτην οποία ή θατεθεί στασοβαρά τοθέμα τουεκδημοκρατισμού τωνευρωπαϊκώνθεσμών ή θααντιμετωπίσουμε μιαπροοδευτικήεξασθένισητης ιδέας τηςενωμένηςΕυρώπης.

“Κύ ριε Κα θη γη τή, υ πο στη ρί ζε τε ό τι αυ τό

το σκίρ τη μα μπο ρεί να έλ θει μό νο α πό μιαε πι βε βαίω ση του σχε δίου που εν σαρ κώ νει ο39χρο νος η γέ της της ελ λη νι κής α ρι στε ράς.Για τί;

Ας α φή σου με κα τά μέ ρος για μια στιγ μήτα ο νό μα τα, ας δού με πρώ τα το συ νο λι κόπλαί σιο. Στις ε κλο γές του Μαΐου θα βρε- θούν α ντι μέ τω ποι δύο μα στό δο ντες: α πό τημια πλευ ρά οι α ντι-ευ ρω παίοι, που δρουνστο ό νο μα της α ντί δρα σης στην Ευ ρώ πητων χρη μα τι στών που ε πη ρεά ζει σε με γά λοβαθ μό τις δη μο κρα τι κές ε λευ θε ρίες τωνχω ρών που βρί σκο νται σε δυ σχε ρή θέ ση.Από την άλ λη, η Ευ ρώ πη των χρη μα το πι -στω τι κών συμ φε ρό ντων που εν σαρ κώ νο -νται α πό τα ι σχυ ρά Κρά τη που ε πι βάλ λουντο νό μο τους στα α δύ να μα. Οι πρώ τοι θέ- λουν την ε πι στρο φή στις κλει στές κυ ριαρ -χίες, στον ε θνι κι σμό. Οι άλ λοι θέ λουν τηδια τή ρη ση του status quo. Απέ να ντι σ’ αυ- τούς τους δυο γί γα ντες, υ πάρ χει μια τρί τηδυ να τό τη τα, εκ προ σω πού με νη α πό τον Τσί- πρα: εί ναι η α νά κτη ση της ι δέ ας της Ευ ρώ -πης των ι δρυ τών της, που πί στευαν ό τι η οι- κο νο μι κή ο λο κλή ρω ση εί ναι μό νο το πρώ τοβή μα για μια πλή ρη πο λι τι κή ο λο κλή ρω ση.Εκτός των άλ λων, ε πει δή εί ναι έ νας έλ λη -νας η γέ της, η φυ σιο γνω μία του Αλέ ξη Τσί- πρα έ χει ε πί σης και μια συμ βο λι κή πλευ ρά,τό σο λό γω του ό τι ε κεί βρί σκο νται οι α παρ -χές του πο λι τι σμού μας, ό σο και λό γω τηςκα τά στα σης στην ο ποία βρί σκε ται αυ τή τηστιγ μή ε κεί νη η χώ ρα: δεν ξέ ρω αν α ντι -λαμ βα νό μα στε ό τι πριν λί γους μή νες έ κλει -σε το Πα νε πι στή μιο της Αθή νας.

Εσείς α πο κλείε τε, συ νε πώς, ό τι οι σο σια -λι στές υ πό την η γε σία του γερ μα νού Μάρ- τιν Σουλ τς θα μπο ρέ σουν να παί ξουν έ νανπα ρό μοιο ρό λο…

∆εν το α πο κλείω κα θό λου. Φο βά μαι, ό -μως, ό τι αν έρ θουν α ντι μέ τω πες οι δύο δυ- νά μεις που προ α νέ φε ρα — ε θνι κι στές και«ο πα δοί της α γο ράς» — στο τέ λος η σο- σιαλ δη μο κρα τία θα κά νει κοι νό μέ τω πο μετους συ ντη ρη τι κούς, στη λο γι κή των ευ- ρειών συ ναι νέ σεων, για να α ντι με τω πί σουντον κοι νό ε χθρό. Θα σή μαι νε πα ρά λυ ση. Ξέ -ρω κα λά ό τι αυ τή η πρω το βου λία του ψη- φο δελ τίου Τσί πρα κα τη γο ρεί ται πως εί ναιη πολ λο στή μειο ψη φι κή, σε χτα ρι στι κή προ- σπά θεια, που κο ροϊδεύει άλ λους αν θρώ -πους… Όμως δεν α ντέ χε ται άλ λο αυ τή ηλο γι κή. Πι στεύω ό τι το ζή τη μα Ευ ρώ πη δενε ξαν τλεί ται με τη χα λά ρω ση της δέ σμευ σηςτου 3% έλ λειμ μα/Α ΕΠ ή άλ λα πα ρό μοια: υ -πάρ χει έ να πο λύ δια φο ρε τι κό δια κύ βευ μα.Εξη γού μαι: το να τε θούν υ πό συ ζή τη ση οιαυ στη ρές δη μο σιο νο μι κές δε σμεύ σει, ό πωςλέ νε ό τι θέ λουν να κά νουν οι σο σια λι στές,εί ναι προ παι δευ τι κό για τις α να γκαίες α να -πτυ ξια κές πο λι τι κές, αλ λά εί ναι πά ντα μιαδιόρ θω ση εκ των έ σω της λο γι κής που σή-

με ρα ε πι κρα τεί στην ΕΕ. Εμείς θέ λου με ναα να κτή σου με την ι δέα των ι δρυ τών της, πουδεν πε ριο ρι ζό ταν στη διά στα ση της α γο ράς,αλ λά στό χευε σε μια ι δέα πο λι τι κή-πο λι τι -στι κή: η Ευ ρώ πη ως ση μείο α να φο ράς γιατον κό σμο, που βα σί ζε ται στις πο λι τι κέςκαι κοι νω νι κές κα τα κτή σεις της. Και αν αυ -τό μπο ρού σε να υ πάρ ξει, θα ή ταν και έ ναστοι χείο ι σορ ρο πίας στις διε θνείς σχέ σεις:μια διά στα ση ε ντε λώς ξέ νη με τη ση με ρι νήΕΕ, που δεν παί ζει κα νέ να ρό λο στην πα γ-κό σμια σκη νή και που δεν κά νει τί πο τα ού -τως ώ στε, για πα ρά δειγ μα, τα κοι νω νι κά δι- καιώ μα τα να α να γνω ρι στούν και στις χώ ρεςνέ ας εκ βιο μη χά νι σης. Για να γί νει ό μως αυ -τό, θα έ πρε πε πρώ τα να υ πάρ χει ως πο λι τι -κή ο ντό τη τα: για μέ να, το ψη φο δέλ τιο Τσί- πρα, σε σύ γκρου ση με τα συμ φέ ρο ντα τωνκλει στών ε θνι κο τή των και με τα συμ φέ ρο -ντα των πα γκο σμίων α πορ ρυθ μι σμέ νων α -γο ρών, εί ναι έ να σχέ διο που έ χει ως πρώ τοστό χο να οι κο δο μή σει την Ευ ρώ πη ως αυ- θε ντι κό πο λι τι κό δη μο κρα τι κό χώ ρο. Εί μα -στε μά λι στα α κό μη «πέ ρα» α πό έ ναν δια χω -ρι σμό δε ξιάς και α ρι στε ράς.

Η συ ντα κτι κή δια δι κα σία

Κι ε σείς συμ με ρί ζε στε, ό πως οι πρω τερ -γά τες του ψη φο δελ τίου Τσί πρα, την α νά -γκη να αλ λά ξουν οι συμ φω νίες, πι θα νά μέ -σα α πό μια συ ντα κτι κή δια δι κα σία. Κά νωλά θος;

Όχι, δεν κά νε τε λά θος. Εί ναι αυ τό πουλέει σω στά το ο μο σπον δια κό κί νη μα και,γε νι κά, ό λοι οι πιο ο ξυ δερ κείς ευ ρω -παϊστές. Εί μα στε σε μια στιγ μή κα τά την ο -ποία ή θα τε θεί στα σο βα ρά το θέ μα του εκ- δη μο κρα τι σμού των ευ ρω παϊκών θε σμών ήθα α ντι με τω πί σου με μια προο δευ τι κή ε ξα -σθέ νι ση της ι δέ ας της ε νω μέ νης Ευ ρώ -πης.

Σχε τι κά με αυ τή τη συ ντα κτι κή δια δι κα -σία, δεν θα ή ταν σαν να γί νε ται έ να σύ νταγ -μα χω ρίς λαό, χω ρίς έ ναν ευ ρω παϊκό δή -μο…

Κι ε γώ πι στεύω ό τι δεν μπο ρεί να υ πάρ -ξει σύ νταγ μα χω ρίς έ ναν ευ ρω παϊκό λαό,που αυ τή τη στιγ μή δεν υ πάρ χει α κό μη. Αυ -τό ό μως δεν ση μαί νει ό τι έ χουν δί κιο αυ τοίπου υ πο στη ρί ζουν τη «λει τουρ γι κή» υ πό θε -ση. Χω ρίς έ να λαό υ πάρ χει μό νο η ο λι γαρ -χία. Χω ρίς δη μο κρα τία, υ πάρ χει μό νο η θε- ο κρα τία. Η ΕΕ δεν μπο ρεί να α ντέ ξει χω ρίςέ να εί δος ευ ρω παϊκού «πα τριω τι σμού»,συν δε δε μέ νου με την πε ρή φα νη συ νει δη το -ποίη ση ε κεί νου του τμή μα τος της ι στο ρίαςτης Ευ ρώ πης που γέν νη σε την α νε κτι κό τη -τα, τα πο λι τι κά και κοι νω νι κά δι καιώ μα τα,την α γά πη για τις ε πι στή μες και την τέ χνη,την προ στα σία των α δύ να μων, την άρ νη σηε κεί νου του κοι νω νι κού δαρ βι νι σμού ο ο -ποίος, με τη μορ φή του υ περ φι λε λευ θε ρι -

σμού ει σβά λει στον κό σμο. Μια ι στο ρία πουέ χει δη μιουρ γη θεί και α πό τις πο λι τι κές τηςκουλ τού ρες: τον δια φω τι σμό, τον σο σια λι -σμό και τη χρι στια νι κή αλ λη λεγ γύη. Σή με -ρα, δυ στυ χώς, υ πάρ χει έ να α ντι κει με νι κό ε -μπό διο για τη δυ να τό τη τα ύ παρ ξης ε νός ευ- ρω παϊκού συ ντάγ μα τος: η άρ νη ση της αλ- λη λεγ γύης με τα ξύ Κρα τών. Και αν δεν υ -πάρ χει διά θε ση των ι σχυ ρών να μοι ρα στούντο εύ θραυ στο των α δύ να μων, δεν υ πάρ χεικα νέ να σύ νταγ μα που να ι σχύει.

Η Τρόι κα δεν έ χει νο μι κή θε με λίω ση

Πι στεύε τε ό τι ο Χάρ της θε με λιω δών δι- καιω μά των της Νί καιας εί ναι έ νας μο χλόςγια να α νοί ξουν οι α ντι θέ σεις στο ε σω τε ρι -κό του ι σχύο ντος κοι νο τι κού δι καίου;

Ο ΓΚΟΥΣΤΑΒΟ ΤΖΑΓΚΡΕΜΠΕΛΣΚΙ ΓΙΑ ΤΟ

«Ένα τράνταγμα για τηδημοκρατία»

«Βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σημείο. Ο καθένας ας συνεισφέρει ανάλογα με τις δυνατότητέςτου». Ο Γκουστάβο Τζαγκρεμπέλσκι, πρώην πρόεδρος του Συνταγματικού ∆ικαστηρίου,φημισμένος νομικός και διανοούμενος, βλέπει με πολύ ενδιαφέρον την πρωτοβουλία τηςοποίας ηγείται ο Αλέξης Τσίπρας, στην προοπτική των προσεχών ευρωεκλογών: «Χρειάζεταιένα σκίρτημα συνειδητοποίησης. Και υπάρχει λίγος χρόνος: ας τον αφιερώσουμε στο ναεξηγήσουμε γιατί η Ευρώπη χρειάζεται ένα σκίρτημα και στο να διασαφηνίσουμε ταπεριεχόμενά του που θα πρέπει να παρουσιάσουμε στους ψηφοφόρους».

Τα κόμ μα τα εί ναια να ντι κα τά στα ταΥπάρχουν κάποιοι που έκαναν κριτικήστην ιδέα αυτού του ψηφοδελτίουεπειδή υποτίθεται ότι είναι εχθρικό μετα κόμματα, σχεδόν ο καρπός ενόςείδους διανοουμενίστικου«γκριλισμού». Τι απαντάτε;

Εγώ πιστεύω στον αναντικατάστατορόλο των κομμάτων, και πιστεύωεπίσης ότι η πολιτική — όπως μαςδιδάσκει ο Μαξ Βέμπερ — πρέπει ναείναι και επάγγελμα. Αν κοιτάξουμεγύρω μας, όμως, πρέπει να πούμε ότιστην Ιταλία αυτό που ονομάζεται«πολιτικό κόμμα» δεν είναι πάντααληθινά «πολιτικό». Έχουμε ιδέα τιπρέπει να είναι η πολιτική; Πίσω από τοψηφοδέλτιο Τσίπρα, κατά την άποψήμου, υπάρχει αντίθετα μια ιδέα εξολοκλήρου πολιτική για την οργάνωσηαναγκών, συμφερόντων καιπροοπτικών: εύχομαι αυτή η εμπειρίανα μπορέσει να είναι χρήσιμη για ναπαρακινήσει ένα τμήμα τωνψηφοφόρων που δεν πάνε πια ναψηφίσουν, επιλέγουν το Κίνημα 5Αστέρων ή είναι απογοητευμένοι απότο κόμμα στο οποίο έδιναν μέχρι τώρατην ψήφο τους. Ένα όλο και μεγαλύτεροτμήμα του πληθυσμού, το οποίο — δεννομίζω ότι χρειάζεται καν να το πω —αποτελείται από πολλά άξια άτομα, απόένα καλό κομμάτι της κοινωνίας.


Το 2000 ο Βάλτερ Βελτρόνι, γραμματέαςτου πάλαι ποτέ Κόμματος των ∆ημοκρα-τών της Αριστεράς, σε ένα συνέδριο για

τα 50 χρόνια του Ινστιτούτου Γκράμσι δήλωνε:«Ο Γκράμσι δεν μας ανήκει πια. Τον έχουμε ξε-περάσει. ∆εν είμαστε πια στη μέση του ποτα-μού…»

Έπειτα από πολλές αγωνιώδεις προσπάθειεςπολλών σαν τον Βελτρόνι, πρώην στελεχών τουμεγαλύτερου κομμουνιστικού κόμματος της Ευ-ρώπης, ανθρώπων που τώρα δηλώνουν ότι «δενήμουν ποτέ κομμουνιστής», να που ο μικρόςΡέντσι κατορθώνει να φθάσει στην άλλη όχθη,αφήνοντας να τουρτουρίζουν μέσα στα παγω-μένα νερά πολλά απλά μέλη, κατάλοιπα του πα-ρελθόντος.

Ο μικρός μεταμοντέρνος Ρέντσι (∆ημοκρα-τικό Κόμμα) Φλωρεντίας ξεπέρασε τη διάκρισηδεξιά- αριστερά και από δήμαρχος έγινε πρω-θυπουργός με τις ευλογίες του Μπερλουσκόνι.

Σε τηλεοπτική εκπομπή της 15/2/2014 ο διευ-θυντής της εφημερίδας του Μπερλουσκόνι“Giornale”, Αλεσάντρο Σαλούστι, είπε τα εξής:

«Αντάλλαξαν τα μωρά στην κούνια. Συμβαίνειαυτό στα νοσοκομεία. Ο Αλφάνο (ηγέτης τηςΝέας Κεντροδεξιάς) είναι μια χαρά στην αρι-στερά και ο Ρέντσι είναι παιδί του μπερλουσκο-νισμού. Είναι δικό μας παιδί».

Πρώτη δουλειά του «δικού τους παιδιού»,όπως έχει δηλώσει, θα είναι η μεταρρύθμιση τουεκλογικού νόμου, ούτως ώστε τα μικρά κόμ-ματα να μην «μπορούν πλέον να εκβιάζουν»,προτείνοντας ποσοστό εισόδου στη Βουλή γιαένα κόμμα 8%.

Με το νέο πλειοψηφικό σύστημα, ο στόχοςτου νέου πρωθυπουργού της Ιταλίας είναι ναεπιτύχει επιτέλους αυτό που πολλοί από διά-φορα κόμματα προσπάθησαν, να θυσιάσει δη-λαδή τον πλουραλισμό για χάρη της «αποτελε-σματικότητας» και της «ταχύτητας», που μοι-άζουν να είναι τα συνθήματα της νέας Ευρώπης.

Ο νεαρός Ρέντσι στηρίζεται από τον στενόφίλο και σύμβουλό του χρηματιστή ΝτάβιντεΣέρα, που ο πρώην γραμματέας του ∆Κ ΛουίτζιΜπερσάνι αποκάλεσε «Ο ληστής των νησιώνΚαϊμάν», από τραπεζίτες όπως ο ΦαμπρίτσιοΠαλεντσόνα και Κλάουντιο Κοσταμάνια, απότον πρόεδρο της Πιρέλι Μάριο Τρονκέτι Προ-βέρα, τον μεγαλοεπιχειρηματία και πρόεδρο τηςΦιορεντίνα Ντιέγκο Ντελα Βάλε και πολλούςάλλους.

Ο Γκρίλο, την 19/2/2014, στο πλαίσιο των συ-ναντήσεων για το σχηματισμό κυβέρνησης, σεέναν μονόλογο απέναντι στον Ρέντσι είπε ταεξής: «∆ε μιλάω μαζί σου. Είσαι νέος, αλλά εκ-προσωπείς ό, τι πιο γέρικο και σάπιο υπάρχεισ’ αυτή τη χώρα. Εκπροσωπείς τις τράπεζες, τιςισχυρές εξουσίες, θέλεις να ξεπουλήσεις, ναιδιωτικοποιήσεις τα πάντα. ∆εν έχεις την εκτί-μησή μας και κανενός είδους εμπιστοσύνη. ∆ενείσαι αξιόπιστος».

Αυτά από την πλευρά του λαϊκιστή Γκρίλο.Θα ήταν πραγματικά ενδιαφέρον να ακουγόταν

η απάντηση της αριστεράς σε αυτό το θεσμικόπλαίσιο. ∆υστυχώς, η ιταλική αριστερά δενυπάρχει πια στο ιταλικό κοινοβούλιο, υπάρχειόμως στα κινήματα και στην κοινωνία των πο-λιτών και είναι η μόνη που μπορεί να αντιταχθείσ’ αυτή την επέλαση της ενιαίας σκέψης και τηνοπισθοδρόμηση της πολιτικής που εκφράζουνοι μικροί Ρέντσι.

Όσοι απέμειναν στην αντίπερα όχθη έχουνπολλή δουλειά μπροστά τους.

Τόνια Τσίτσοβιτς

Η Άλλη Ευρώπημε τον ΤσίπραΑυτό θα είναι το όνομα του ιταλικού

ψηφοδελτίου για τις Ευρωεκλογές ,που επικράτησε έπειτα από ηλεκτρονικήδιαβούλευση. Οι συγκεντρώσεις σε διάφορες πόλειςσυνεχίζονται, καθώς και οι ηλεκτρονικέςδιαβουλεύσεις, για να δοθεί έναπρόγραμμα και μια κατεύθυνση στοψηφοδέλτιο.∆ημιουργούνται επιτροπές παντού και ταμικρά αριστερά κόμματα, όπως ηΚομμουνιστική Επανίδρυση και οι ΙταλοίΚομμουνιστές θα έχουν σημαντικό καικύριο λόγο στη συγκέντρωση τωνυπογραφών για τη συμμετοχή τουψηφοδελτίου στις εκλογές, γιατί, όπωςόλοι γνωρίζουμε, όσο και να μη θέλουν οιδιοργανωτές να φαίνονται οιοργανωμένες δυνάμεις της αριστεράς, ταμέλη της θα τρέξουν περισσότερο για νατις μαζέψουν.Εντωμεταξύ, στο διαδίκτυο προωθείταιμια έκκληση συλλογής υπογραφών για ναπεριέχεται η λέξη «αριστερά» στοσύμβολο. Η έκκληση αυτή υπογράφεταιως «Σύνταγμα-κοινά αγαθά».Οι υπογράφοντες πιστεύουν ότι « τοόνομα ‘Αριστερά για την Ευρώπη’ θαεκπροσωπούσε καλύτερα την έμπνευσητου ψηφοδελτίου υπό δημιουργία. Είναιλάθος να μη λαμβάνεται υπόψη ότι απόπολλούς που συμμερίζονται την έκκλησηπροήλθε μια ισχυρή ώθηση για να υπάρχειμέσα στο σύμβολο η λέξη αριστερά. Αυτήη επιλογή θα ήταν πολύ πιο λειτουργικήαπό εκλογικής πλευράς.

Μ.ΡΕΝΤΣΙ

Με ελαφρά πηδηματάκιαστην πρωθυπουργία

Εκεί νος ο Χάρ της έ πρε πε να εί ναι η βά σητων πά ντων, ε πει δή θε με λίω νε την ευ ρω -παϊκή υ πη κοό τη τα. Υπήρ ξε η κρι τι κή ό τι έ -γερ νε προς το πε δίο των α το μι κών δι καιω -μά των σε σχέ ση με τα κοι νω νι κά, αλ λά τοπρό βλη μα εί ναι ό τι δεν ει σχώ ρη σε α λη θι νάστο «αί μα» που κυ κλο φο ρεί στην ΕΕ: ι -σχύει, αλ λά εί ναι και α πο τε λε σμα τι κός; Σα -φώς πιο «ζω ντα νή» εί ναι η ευ ρω παϊκή συν- θή κη των αν θρω πί νων δι καιω μά των, ε κεί -νη που πε ρι φρου ρεί ται α πό το ∆ι κα στή ριοτου Στρα σβούρ γου. Πρέ πει να πού με, πα ρό -λα αυ τά, ό τι το κα θα ρά νο μι κό έ δα φος εί -ναι ση μα ντι κό, αλ λά δεν εί ναι το κα θο ρι -στι κό: μπρο στά στη χρη μα το πι στω τι κή κα- ται γί δα, ο κό σμος δι καίου δεν μπο ρεί νακά νει πολ λά. Χρειά ζε ται να τρο φο δο τη θεία πό τα κά τω, α πό τη συμ με το χή, α πό το γε- γο νός ό τι «γί νε ται α ντι λη πτό» ό τι οι χάρ τεςκαι τα δι κα στή ρια έ χουν έ να ρό λο. Σε κά θεπε ρί πτω ση, πρέ πει α σφα λώς να ε πι μεί νου -με στο γε γο νός ό τι μια πραγ μα τι κό τη τα σαντην τρόι κα (Επι τρο πή, Ε ΚΤ και Νο μι σμα τι -κό Τα μείο) δεν έ χει κα μία νο μι κή θε με λίω -ση: Σε τι βα σί ζε ται για να πά ει να ε λέγ ξειτους λο γα ρια σμούς των χω ρών ό πως η Ελ-λά δα; ∆εν υ πάρ χει νο μι μο ποίη ση ού τε νο- μι μό τη τα. Και ό μως, οι έ λεγ χοί της και ταλο γι στι κά της πο ρί σμα τα με τρά νε πο λύ πε- ρισ σό τε ρο α πό την Ευ ρω βου λή, και εί ναιδυ να τό να α νοί ξουν το δρό μο στην πτώ χευ -ση των κρα τών. Και στο θέ μα της πτώ χευ -σης πρέ πει να δεί χνου με πο λύ με γα λύ τε ρηπρο σο χή.

Υπό ποια έν νοια;Μέ χρι πριν λί γο και ρό η προ σέγ γι ση κρά-

τους- πτώ χευ σης θα φαι νό ταν μια εκ τρο πή:το Κρά τος δεν μπο ρού σε να πτω χεύ σει. Ανσή με ρα δεν α πορ ρί πτου με αυ τή την προ- σέγ γι ση εί ναι ε πει δή α πο δε χό μα στε χω ρίςνα το α ντι λαμ βα νό μα στε την υ πο βάθ μι σητου Κρά τους σε ε μπο ρι κή ε ται ρεία. Μα δενμπο ρεί να εί ναι έ τσι, εί ναι μια α ντί φα ση ό -ρω ν: το Κρά τος εί ναι άλ λο πράγ μα. Εμείςδεν μπο ρού με να συμ με τέ χου με σε έ ναν θε -σμό σαν την ΕΕ αν αυ τή προ βλέ πει, α νά με -σα στα ερ γα λεία της, την πτώ χευ ση των με -λών της: έ να ερ γα λείο ι κα νό να α κυ ρώ σειτους δη μο κρα τι κούς θε σμούς. Ως συ νταγ -μα το λό γος πα ρα τη ρώ ό τι η έ ντα ξη της Ιτα- λίας στην ΕΕ βα σί ζε ται στο άρ θρο 11 τουΣυ ντάγ μα τός μας, που λέει ό τι εί ναι δυ να τόνα πε ριο ρι στεί η κυ ριαρ χία για χά ρη υ πε ρε -θνι κών θε σμών, αλ λά υ πό τον ό ρο ό τι θα υ -πη ρε τή σουν την ει ρή νη και τη δι καιο σύ νημε τα ξύ των λαών. Αν χρη σι μεύουν ό χι γι’αυ τούς, αλ λά για άλ λους σκο πούς, τι κά- νου με; Λέ με: με το ψη φο δέλ τιο Τσί πρα δε- σμευό μα στε να νι κή σου με τους δύο μα στό -δο ντες για τους ο ποίους σας έ λε γα πριν, ε -πει δή εί μα στε α νοι χτοί σε κά θε δυ να τή συ- νερ γα σία για μια Ευ ρώ πη ει ρή νης και δι- καιο σύ νης.

(17 Φε βρουα ρίου 2014)Με τά φρα ση Τό νια Τσί τσο βι τς

*Ο Γκου στά βο Τζα γκρε μπέλ σκι: ι τα λόςνο μι κός ρω σι κής κα τα γω γής, πρώην πρό- ε δρος του Συ νταγ μα τι κού ∆ι κα στη ρίου,κα θη γη τής συ νταγ μα τι κού δι καίου στοΠα νε πι στή μιο του Το ρί νο, αρ θρο γρά φοςστις ε φη με ρί δες La Repubblica και LaStampa.Συ νέ ντευ ξη δό θη κε στον Ιά κο πο Ρο ζα τέ -λι, α πό το manifesto.

ΨΗΦΟ∆ΕΛΤΙΟ ΤΣΙΠΡΑ

«Ένα τράνταγμα για τηδημοκρατία»


Του ∆ημήτρη Σμυρναίου, Βερολίνο

Θα μπο ρού σε να πει κα νείς ό τι ηΑνγκέ λα Μέρ κελ έ χει πολ λέςε σω τε ρι κές σκο τού ρες στο κε-

φά λι της για να α σχο λη θεί με τη μι κρήΕλλά δα: βου λευ τές που κα τη γο ρού -νται για παι δο φι λία, κομ μα τι κά στε λέ -χη με α φο ρο λό γη τους λο γα ρια σμούςστην Ελβε τία και έ να γε νι κό τε ρο χά ος,που έ κα νε α κό μα και το “Σπί γκε λ” νασχο λιά ζει πι κρό χο λα στα μέ σα της ε -βδο μά δας, ό τι μια κυ βέρ νη ση που δεμπο ρεί να δια χει ρι στεί α κό μα και κά- ποιες με σαίου με γέ θους ε σω πο λι τι κέςκρί σεις εί ναι σί γου ρο ό τι θα α πο τύ χεικαι στη δια χεί ρι ση της με γά λης κρί σηςτης ευ ρω ζώ νης.

Ομως αυ τή εί ναι η μιά μό νο ό ψη τουνο μί σμα τος. Αυ τοί που ε να γω νίως πε- ρι μέ νουν μια χει ρο νο μία κα λής θέ λη -σης α πό τη “μη τε ρού λα” πριν α πό τιςευ ρωε κλο γές θα πρέ πει να θυ μη θούντην α πο γοή τευ ση που βίω σαν, ό τανκαι στο πα ρελ θόν δια ψεύ στη καν α νά -λο γες φρού δες προσ δο κίες τους. Εί ναιμάλ λον ε πι κίν δυ να α φε λής, ό ποιος α -κό μα δεν έ χει κα τα λά βει ό τι η Γερ μα -

νί δα κα γκε λά ριος δεν έ χει για την Ευ- ρώ πη κα μιά άλ λη στρα τη γι κή πέ ραντης α να μο νής και των τα κτι κών κι νή -σεων μέ ρα με τη μέ ρα. (Η ί δια συ νη θί -ζει να το λέει βή μα το βή μα). Με άλ λαλό για: το μαρ τύ ριο της στα γό νας στοο ποίο υ πο βά λε ται ε δώ και με ρι κά χρό- νια η Ελλά δα, με τις συ νε χείς κα θυ -στε ρή σεις με τη “δο σο λο γία” της α πο -κα λού με νης βοή θειας που πη γαί νει α -πλά α πό τη μια τσέ πη στην άλ λη, οι α -πει λές και τα κα να κέ μα τα προς τις υ -πο τα κτι κές κυ βερ νή σεις της Αθή νας,οι διαρ ροές άλ λο τε των κα λύ τε ρων καιάλ λο τε των χει ρό τε ρων σε να ρίων γιατην Ελλά δα, έ χουν α πο δει χτεί ως μια“χρυ σή συ ντα γή”, που βο λεύει το Βε- ρο λί νο, α φού του δί νει το δι καίω μα ναέ χει πά ντα την πρω το βου λία των κι νή -σεων, να κρα τά αιχ μά λω τη την κυ βέρ -νη ση Σα μα ρά και να της δί νει ό σο ο ξυ -γό νο χρειά ζε ται για να μην α πο χαι ρε -τί σει ο ρι στι κά τα ε γκό σμια...

Το κα λο καί ρι και με νέ ους ό ρους

Μπο ρεί λοι πόν ο Βόλφ γκαν γκ Σόι μ-πλε να σκέ φτη κε κά ποια στιγ μή ό τι θα

ή ταν κα λό να στεί λει έ να ελ πι δο φό ρομή νυ μα προς το Νό το, αλ λά η κα γκε -λά ριος του θεω ρεί ό τι κά τι τέ τοιο δενέ χει κα νέ να ι διαί τε ρο νό η μα. Και φρό -ντι σε να το κά νει γνω στό. Ετσι ε ξη γεί -ται και η τα κτι κή των διαρ ροών καιστην συ νέ χεια δια ψεύ σεων, που συ νε -χί ζει να χρη σι μο ποιεί συ στη μα τι κά τοΒε ρο λί νο α ξιο ποιώ ντας συ χνά και κά- ποια διε θνή φι λο μνη μο νια κά μέ σα.

Πρα κτι κά αυ τό ση μαί νει ό τι η ό ποιαμι κρή “α να κού φι ση” προς την Ελλά δα,και υ πό την προϋπό θε ση ό τι η χώ ραμας θα συ νε χί σει να κι νεί ται με την ί -δια γνω στή δου λι κό τη τα, θα τε θείπρος συ ζή τη ση με τά τις ευ ρωε κλο γές,πι θα νό τα τα και με τά το κα λο καί ρι καιθα συν δε θεί φυ σι κά και πά λι με κά ποι-ους νέ ους ό ρους. Αυ τό βέ βαια ε νέ χειτο ρί σκο να μην πε ρά σει για μια α κό μαφο ρά ο εκ βια σμός και η τρο μο κρά τη -ση του ελ λη νι κού ε κλο γι κού σώ μα -τος.

Αλλά α κό μα και αν δι καιω θούν αυ -τοί, που προ ει δο ποιούν ό τι η κυ βέρ νη -ση Σα μα ρά θα κα ταρ ρεύ σει αν δεν στη- ρι χτεί με κά ποιο τρό πο, στο ε πι τε λείοτης γερ μα νι κής κυ βέρ νη σης μάλ λον

δεν συ γκι νού νται ι διαί τε ρα. Αφε νός υ -πάρ χουν ο ρι σμέ νοι, που θεω ρούν ό τιαυ τή η κυ βέρ νη ση έ χει ε ξαν τλή σει τιςδυ να τό τη τες που εί χε. Αφε τέ ρου κυ- ριαρ χεί η ά πο ψη ό τι δε μπο ρεί να θυ- σιά σει η γερ μα νι κή Χρι στια νο δη μο -κρα τία με ρι κές έ δρες της στην ευ ρω -βου λή, που μπο ρεί να α πο δει χτούνκρί σι μες για το συ νο λι κό τε ρο συ σχε τι -σμό δυ νά μεων και κυ ρίως να δώ σει μιατέ τοια “πά σα” προς την α ντιευ ρω -παϊκή “Εναλ λα κτι κή για τη Γερ μα νία”δη μιουρ γώ ντας έ να ε ντε λώς δια φο ρε -τι κό πο λι τι κό σκη νι κό ε ντός της χώ -ρας με τά τις 25 Μαΐου. Ετσι λοι πόνπρο τι μούν να α γνοούν α κό μα και προ- ει δο ποιή σεις σαν αυ τή του Ινστι τού τουBruegel, το ο ποίο και βλέ πει τον αρ γόθά να το για τον Ελλη να α σθε νή να αρ- χί ζει να πλη σιά ζει με τα χύ τε ρους ρυθ- μούς αν δεν αλ λά ξει κά τι ά με σα και ρι- ζι κά...

•

Πρώτα διαρρέουν,μετά διαψεύδουν

«Οι εργάτες της Τούζλα αφέθηκανστη μοίρα τους μετά την ιδιωτι-κοποίηση των εργοστασίων.

Είναι λοιπόν σημαντικό να βρουν έναν συγ-κεκριμένο κοινό στόχο για να δράσουν απόκοινού. Είναι σημαντικό να έχουμε κόσμοστο δρόμο, να μη μείνουμε στατικοί, γιατί θαχάσουμε τη δύναμή μας. Συγκεντρώσεις καιδιαδηλώσεις συνιστούν το συνδυασμό τηςεπιτυχίας. Πρέπει επίσης να σκεφτούμε τηδιεθνή διάσταση του θέματος. Η σφαγή της

Σρεμπρένιτσα και η δράση της ΧρυσήςΑυγής είναι δύο όψεις του φασισμού ενάν-τια στον οποίο πρέπει να αγωνιστούμε όλοικαι από κοινού. Εμπνεόμαστε πολύ από κι-νητοποιήσεις τύπου Συντάγματος ή Occupy,μιας και εκείνο που χρειαζόμαστε είναικόσμο στο δρόμο να αγωνίζεται και να δεί-χνει στους κρατούντες ότι έχουμε δύναμη».Αυτά μας λέει ο Dr Damir Arsenijevic απότην Τούζλα, που συμμετέχει μαζί με χιλιά-δες άλλους Βόσνιους συμπολίτες του στιςδιαδηλώσεις και στις ολομέλειες των δια-δηλωτών (plenum) με σκοπό να σταματήσειτο ενορχηστρωμένο αίσχος που δίνει τη δυ-νατότητα σε πολιτικούς και ολιγάρχες νααντιμετωπίζουν το βοσνιακό κράτος σανιδιοκτησία τους και να βυθίζουν το βοσ-νιακό λαό στην απόγνωση επισείοντας μεκάθε ευκαιρία τον κίνδυνο νέας εθνικήςσύρραξης. Για το λόγο αυτό η ολομέλεια τωνπολιτών (plenum) της Τούζλα ζήτησε απόόλους τους πολίτες να διατηρήσουν την δη-μόσια τάξη, προκειμένου να αποφευχθεί η“εγκληματικοποίηση” των διαμαρτυριών καιη με κάθε τρόπο εκμετάλλευσή τους από άλ-λους παράγοντες. Είναι αλήθεια ότι το κά-ψιμο των κυβερνητικών κτηρίων από μιαομάδα διαδηλωτών, που δεν υπερέβαινετους 300 και που αποτελούνταν ως επί τοπλείστον από οπαδούς ομάδων, ξύπνησεοδυνηρές μνήμες και έκανε ακόμα και τουςπιο θερμόαιμους κινηματίες να φροντίσουννα υπάρξει αυτοσυγκράτηση.

Έλεγχος «από τα κάτω»

Αμέσως μετά την παραίτηση της τοπικήςκυβέρνησης της Τούζλα, οι αρχές ξεκίνησαννα μιλούν για “κενό εξουσίας” και να κινδυ-νολογούν. Η ολομέλεια των διαδηλωτών,που προέκυψε από τις κινητοποιήσεις,απάντησε αμέσως με απόφασή σχετικά μετην κάλυψη αυτού του κενού: το κοινοβού-λιο της επαρχίας να φροντίσει να εκπληρώ-νει τις συνταγματικές του υποχρεώσεις προς

όφελος των πολιτών και σε συνεργασία μετην ολομέλεια των πολιτών να ορίσει νέακυβέρνηση από πρόσωπα που δεν είχαν συμ-μετάσχει σε προηγούμενες κυβερνήσεις σεκανένα επίπεδο. Η κυβέρνηση αυτή θα πρέ-πει να ικανοποιήσει τα αιτήματα των διαδη-λωτών. Πρόκειται σαφώς για “τεχνοκρα-τική” κυβέρνηση, ωστόσο οι διαδηλωτές δενεφησυχάζουν. Για να πετύχει το όλο εγχεί-ρημα, είναι απαραίτητη η συνεχής παρακο-λούθηση των εργασιών της κυβέρνησης απότους πολίτες.

Είναι ώριμοι οι πολίτες για να φέρουν ειςπέρας ένα τέτοιο εγχείρημα; Ο καιρός θαδείξει. Ωστόσο, σε αυτή τη διαδικασία πολι-τικοποίησης του λαού, έχουν εμφανιστεί χα-ρακτηριστικά που θα μπορούσαμε να ζηλέ-ψουμε: οι συζητήσεις σε αυτές τις ολομέ-λειες του λαού, που ονομάζονται plenum, γί-νονται στη βάση ατζέντας που είναι γνωστήσε όλους, οι ομιλητές γράφονται σε δημόσιοορατό από όλους/ες κατάλογο, όσοι/ες παίρ-νουν το λόγο μιλούν αυστηρά 3 λεπτά και δεφλυαρούν ακατάπαυστα χωρίς να λένε τί-ποτα (όπως συμβαίνει στην ελληνική αρι-στερά), η διαδικασία τελειώνει σε 2 ώρες,χωρίς να έχει εξουθενώσει τους πάντες, επι-τρέποντας τους να έρθουν και την επόμενηφορά. Πρόκειται δηλαδή για ένα μοντέλοδημοκρατίας που απευθύνεται σε ανθρώ-πους που δεν έχουν ούτε πολύ χρόνο να δια-θέσουν ούτε ιδιαίτερα προσόντα να επιδεί-ξουν (καμία σχέση δηλαδή με το μοντέλοδημοκρατίας που εφαρμόζει η ελληνική αρι-στερά και αναρχία, το οποίο απευθύνεται σεανθρώπους με πολύ ελεύθερο χρόνο καιανεπτυγμένα πολιτικά προσόντα).

∆ημήτρης ΠαπανικολόπουλοςΒασίλης Ρόγγας

ΒΟΣΝΙΑ

Όχι στο γιουρούσι,ναι στοναμετακίνητο αγώνα


Ανεξέλεγκταμαντρόσκυλα

Eτσι γίνεται ότανταΐζεις τομαντρόσκυλο και το

μαθαίνεις να είναιεπιθετικό. Όταν του κόβειςτα αυτιά και την ουρά για νατο αγριέψεις. Να φοβάταικάποιος με το που τοβλέπει. Το κάνεις για να σουφυλάει το σπίτι και για νακαμαρώνεις καμιά φοράκάνοντας μέσω αυτούεπίδειξη δύναμης που δενέχεις ή δεν θέλεις ναχρησιμοποιήσεις εσύ.Υπάρχει περίπτωση όμωςκάποια στιγμή, να χάσειςτον έλεγχο του και αυτό νααρχίσει να επιτίθεται σεόποιον βρει, ανεξέλεγκτα.Έτσι την έπαθαν και αυτοίπου συγκρότησαν,ενίσχυσαν και όπλισαν τηνομάδα των φασιστών στηνΟυκρανία. Το έδαφος τοβρήκαν γόνιμο, έντυσαν τοεγχείρημα τους με ένανισχυρό ιδεολογικό μανδύακαι το πέταξαν στουςδρόμους, να κυκλοφορεί γιανα φοβούνται οι αντίπαλοι.Μόνο που πριν από έναπερίπου μήνα, όταν γιαπρώτη φορά άρχισαν ναπυροβολούν οι ελεύθεροισκοπευτές, η κατάστασηέφυγε από τον έλεγχο τους.Και τα κακά σκυλιά τουςχάλασαν τα σχέδια,τουλάχιστον ως προς τοντρόπο και τον χρόνο που θαεπέβαλαν τις όποιεςαλλαγές στη χώρα. Ήθελανόλη την Ουκρανία, τώραζήτημα είναι αν θα πάρουντη μισή, και αυτό αντηρηθούν οι τρεις όροι τηςσυμφωνίας και φθάσουνμέχρι τις εκλογές του∆εκεμβρίου. Όλοι οι Ουκρανοί δεν είναι,βέβαια, φασίστες. ούτεείναι μόνοι τους σ’ αυτή τηγη. Κι αυτό το ξέρουν πολύκαλά, τουλάχιστον οιεκπαιδευτές σκύλων. ∆εναφήνουν το θρεφτάρι τουςνα τα βάλει με πιοπεινασμένο απ’ αυτό, όσο κιαν φαίνεται ανίσχυρο.

Νίκος Σερβετάς

Υ.Γ. ∆εν είναι απλήλεπτομέρεια ότι ίνδαλματων Ουκρανών φασιστώνείναι η φυλακισμένη γιακατάχρηση δημοσίουχρήματος και άλλαοικονομικά σκάνδαλα ΓιούλιΤιμοσένκο. Φαίνεται το’χουν αυτό οι ανεγκέφαλοιφασίστες σ’ όλα τον κόσμο.Χρησιμοποιούνται ωςστρατός περιφρούρησηςτων συμφερόντων τωναφεντικών τους.

•

Εκτός ελέγχου η κατάστασηστην ΟυκρανίαΤα γεγονότα ξεκίνησαν στην Ουκρα-

νία από μια αφορμή -τη μη υπο-γραφή από τον Γιανουκόβιτς της

Συμφωνία Σύνδεσης με την ΕΕ. Οι αιτίεςήταν άλλες, πολύ βαθύτερες, και αφο-ρούσαν κυρίως σε εσωτερικά προβλή-ματα. Η κυβέρνηση δεν κατάφερε να ανα-πτύξει το βιοτικό επίπεδο του κόσμου, ηδιαφθορά έχει παραλύσει όλες τις βαθμί-δες της διοίκησης και ο πόλεμος μεταξύτων παλιών ολιγαρχών και των νέων τζα-κιών, που προσπάθησε να δημιουργήσειτο περιβάλλον του προέδρου, πήρε ανε-ξέλεγκτες διαστάσεις. Ξαφνικά, από τοπουθενά ξεπηδούσαν νέοι ολιγάρχες, οιοποίοι απειλούσαν να πάρουν στα χέριατους ολόκληρους τομείς στην οικονομία,όπως η ενέργεια.

Οι εσωτερικές αντιθέσεις

Από την άλλη πλευρά, η ∆υτική Ου-κρανία, που είχε δοθεί στην Πολωνία το1921 και επανασυνδέθηκε με τη Σοβιε-τική Ουκρανία το 1939 (σύμφωνο Ρίμ-πεντροπ-Μολότοφ), ποτέ δεν ενσωματώ-θηκε πλήρως. Παραμένει κυρίως αγρο-τική περιοχή με πολύ μεγάλη ανεργία. Οικάτοικοί της μεταναστεύουν συχνά προςτην Πολωνία, τη Γερμανία και άλλεςχώρες και αποτελούν φτηνό εποχικό ερ-γατικό δυναμικό. Η μεγάλη ανεργία εμ-φανίζεται ιδιαίτερα κατά τη χειμερινή πε-ρίοδο, επειδή λόγω του ψύχους δενυπάρχει απασχόληση στην αγροτική οι-κονομία. Η Ανατολική και Νότια Ουκρα-νία αποτελούσαν πάντοτε την ατμομη-χανή της ανάπτυξης της χώρας. Όλη ηβαριά βιομηχανία ήταν και είναι συγκεν-τρωμένη σε αυτές τις περιοχές. Επίσης,έχουν έξοδο προς τη Μαύρη θάλασσααπό τα λιμάνια της Οδησσού, του Νικο-λάεφ, του Ιλιτσέβσκ και του Αζόφ.

Η αντίθεση μεταξύ των Νοτιοανατολι-κών και των ∆υτικών περιοχών ήτανπάντα μια από τις μεγαλύτερες αντιθέ-σεις στο εσωτερικό της χώρας. Οι πρώ-τοι πρόεδροι της Ουκρανίας, μετά τηνκατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, Λε-ονίντ Κούτσμα και Λεονίντ Κραβτσούκ,κράτησαν χαμηλούς τόνους και προσπά-θησαν να μην οξύνουν αυτή την αντιπα-ράθεση, η οποία έγινε βαθύ χάσμα μετάτην επικράτηση της λεγόμενης «Πορτο-καλί Επανάστασης». Ο πρόεδρος ΒίκτορΓιούστσενκο και η πρωθυπουργός Γιού-λια Τιμοσένκο εμφανίζονταν ανοιχτά ωςεκπρόσωποι της ∆υτικής Ουκρανίας.Έφεραν σε αντιπαράθεση αυτούς που μι-λούσαν ρώσικα και αυτούς που μιλούσανουκρανικά. Αποκατέστησαν ανθρώπους,οι οποίοι συνεργάστηκαν με τον Χίτλερκαι μετά από το 1945 είχαν οργανώσειΕμφύλιο Πόλεμο στη ∆υτική Ουκρανία,όπως ο Στεπάν Μπαντέρ. Άνοιξαν πολλάμέτωπα με τη Ρωσία και προσπάθησαν νασυνδέσουν την Ουκρανία με την Ε.Ε. καιτο ΝΑΤΟ.

Η ΕΕ. θεωρώντας ότι είχε την Ουκρα-νία με το μέρος της, άρχισε να συμπερι-φέρεται με την αλαζονεία του ηγεμόνα.∆εν ήθελε να εξάγει η Ουκρανία προς τιςχώρες-μέλη της, αλλά να εισάγει απόαυτές. Έβαλε τις ποσοστώσεις στις ει-σαγωγές μετάλλων, πρώτων υλών και σι-τηρών από την Ουκρανία, με τη δικαιο-

λογία ότι τα ουκρανικά προϊόντα δεν αν-τιστοιχούν στις ευρωπαϊκές προδιαγρα-φές. Ακόμα και ο Βίκτορ Γιούστσενκο, οοποίος ήταν ο πιο φιλοδυτικός, είπεστους εκπροσώπους της ΕΕ ότι αυτά πουπροτείνουν αποτελούν προσβολή για τηχώρα του.

Η δύναμη της αδράνειας

Όταν ξεκίνησαν τα επεισόδια, ο πρό-εδρος της Ουκρανίας Βίκτορ Γιανουκό-βιτς μπορούσε να τα σταματήσει, αλλά,απ’ ό,τι φάνηκε, δεν ήθελε θεωρώνταςότι με αυτό τον τρόπο θα οδηγούντανστην εκτόνωση. Αυτοί θα παρέμενανστην πλατεία και μετά θα αποχωρούσαναργά ή γρήγορα λόγω του ψύχους, επειδήστην πλειοψηφία τους δεν ήταν κάτοικοιτου Κιέβου αλλά των δυτικών περιοχών.Στηριζόμενος εν τω μεταξύ στη συμφω-νία με τη Ρωσία θα μπορούσε να αιτιολο-γήσει την άρνησή του να υπογράψει τηΣυμφωνία Σύνδεσης με την ΕΕ. Τα τρίακόμματα της αντιπολίτευσης, «Μπατκίβ-σινα», «Ουντάρ» και «Σβομπόντα», επί-σης βολεύονταν, γιατί με αυτό τον τρόποθα μπορούσαν να οδηγήσουν τη χώρα σε

πρόωρες εκλογές.Οι διαδηλωτές όμως εξασφάλισαν

στέγη, καταλαμβάνοντας τρία κυβερνη-τικά κτίρια. Από εκεί και πέρα κυριάρ-χησε η δύναμη της αδράνειας. Αν και γί-νονταν οι διαπραγματεύσεις, φαινότανσαν να έχουν όλοι βολευτεί με αυτή τηνκατάσταση. Η δύναμη της αδράνειαςόμως κάποια στιγμή οδηγεί σε εκρηκτι-κές καταστάσεις. Έτσι έγινε και εδώ. Τατρία κόμματα της αντιπολίτευσης έχασαντον έλεγχο της πλατείας και αυτή πέρασεστα χέρια φασιστικών ομάδων και «Αφ-γανών» (αυτοί που πολέμησαν στο Αφγα-νιστάν επί της Σοβιετικής Ένωσης καιείναι πολύ σκληροί και ετοιμοπόλεμοι).Στη συνέχεια προσπάθησαν να μετατρέ-ψουν σε Βεγγάζη όπως στη Λιβύη τη δυ-τική πόλη Λβοβ. Κατέλαβαν τα κτίρια τηςΠεριφέρειας, της Εισαγγελίας, του τοπι-κού παραρτήματος του υπουργείου Εσω-τερικών και έκαψαν το κτίριο της Ασφά-λειας. Όλα αυτά γίνονταν ενώ φαινότανότι η κατάσταση ηρεμεί. Η αντιπολίτευσησυζητούσε με τον πρόεδρο για τη συν-ταγματική μεταρρύθμιση. Η κυβέρνησηυποσχέθηκε αμνηστία σε όλους τους δια-δηλωτές και απελευθέρωσε όλους τουςκρατούμενους. Τότε ξέσπασαν μάχες. Οιδιαδηλωτές πλέον δεν κρατούσαν βόμβεςμολότοφ και λοστούς αλλά αυτόματαόπλα. ∆όθηκαν μάχες σώμα με σώμαστην πλατεία και τις γύρω περιοχές μεπολλούς νεκρούς. Η αστυνομία πυροβο-λεί με πλαστικές σφαίρες, δακρυγόνα καιχειροβομβίδες κρότου-λάμψης. Ο υπουρ-γός Εσωτερικών υπέγραψε στις 20 Φλε-βάρη διαταγή να δοθούν στην αστυνομίαπολεμικά όπλα, τα οποία θα μπορούν ναχρησιμοποιούν. Από την άλλη όμως, ηΒουλή εξέδωσε την ανακοίνωση πουαπαγορεύει τη χρήση βίας απέναντιστους διαδηλωτές.

Η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθεέλεγχο. Και αν στις αρχές των γεγονότωνο πρόεδρος μπορούσε να εξομαλύνει τηνκατάσταση αλλά δεν ήθελε, τώρα και ναθέλει δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι μπο-ρεί.

Μιχάλης Ρένεσης

Η κατάσταση έχειξεφύγει από κάθεέλεγχο. Και αν στις αρχέςτων γεγονότων οπρόεδρος μπορούσε ναεξομαλύνει τηνκατάσταση αλλά δενήθελε, τώρα και να θέλειδεν μπορεί.

“

Με πρόωρες εκλογές, έναρξη της διαδικασίας για τοσχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας και επα-ναφορά του συντάγματος του 2004, που προβλέπειπεριορισμένες εξουσίες για τον πρόεδρο, ο ΒίκτορΓιαννουκόβις επιχειρεί να αναστρέψει τον κατή-φορο προς το πλήρες χάος. Ο πρόεδρος της Ουκρα-

νίας έδωσε στη δημοσιότητα κείμενο συμφωνίας μετην αντιπολίτευση, που προβλέπει, εκτός από ταπιο πάνω σημεία, και την ψήφιση νέου συντάγματοςμέχρι τον Σεπτέμβριο του 2014, προεδρικές εκλο-γές με νέα εκλογική νομοθεσία, έρευνα για τις πρό-σφατες πράξεις βίας με συμμετοχή του Συμβουλίου

της Ευρώπης και δέσμευση ότι δεν θα κηρυχθεί κα-τάσταση έκτακτης ανάγκης. Ωστόσο, σύμφωνα με τοπρακτορείο Ρόιτερς, δεν είναι βέβαιο ότι η συμφω-νία θα προχωρήσει καθώς δεν την έχουν αποδεχθείακόα οι ηγέτες των κομμάτων της αντιπολίτευσης,εκτός από έναν, του Βιτάλι Κλίτσκο.

1188 Η ΕΠΟΧΗ 23 Φεβρουαρίου 2014ΥΓΕΙΑ

Με το νέο νόμο, ο χαρακτήρας τουΕΟΠΥΥ αλλάζει, από πάροχοκαι αγοραστή, σε αποκλειστικό

αγοραστή υπηρεσιών από το ΕΣΥ και τονιδιωτικό τομέα, κάτι που οδηγεί στην πα-ράδοση τους σε αποκλειστικά ιδιωτικάσυμφέροντα. Το υπουργείο Υγείας τονί-ζει ότι με αυτή την απόφαση ο νέος φο-ρέας θα στοιχίζει πιο φθηνά. Ο σύλλογοςγιατρών ΕΟΠΥΥ Β. Ελλάδας, με οικονο-μοτεχνική μελέτη που έχουν καταθέσει,η οποία είναι ενσωματωμένη στην ανα-φορά στον εισαγγελέα οικονομικού εγ-κλήματος για την κατασπατάλησηπόρων του ΕΟΠΥΥ κατά τη διετία 2012-2013, αποδεικνύουν ότι π.χ. οι μικροβιο-λογικές εξετάσεις στοιχίζουν 5 φορέςφθηνότερα στις δομές του ΕΟΠΥΥ απ’ό,τι στα ιδιωτικά εργαστήρια.

Τις 30 αυτές ημέρες, οι ασφαλισμένοιθα εξυπηρετούνται ουσιαστικά από συμ-βεβλημένους με τον ΕΟΠΥΥ γιατρούς,από τα εξωτερικά ιατρεία νοσοκομείωνκαι τα Κέντρα Υγείας, όπως συνέβαινεκατά τη διάρκεια της απεργίας τους πουξεκίνησε στις 25 Νοέμβρη. Τα νοσοκο-μεία, που αποτελούν δευτεροβάθμιαφροντίδα υγείας, είναι ήδη κορεσμένακαι ήδη την ∆ευτέρα σχηματίστηκαν ατέ-λειωτες ουρές από ασθενείς. Εν τω με-

ταξύ, το πλαφόν των 200 επισκέψεωνστους συμβεβλημένους γιατρούς έχει αυ-ξηθεί στις 400. Ωστόσο, δεν υπάρχει κεν-τρικός μηχανισμός για κλείσιμο ραντε-βού, οπότε η δωρεάν εξέταση και συντα-γογράφηση των 400 πρώτων περιστατι-κών κάθε μήνα εναπόκειται στην καλήθέληση (και τιμιότητα) του συμβεβλημέ-νου γιατρού.

Σε εκβιασμό οι γιατροί

Όπως αναφέρει ο σύλλογος γιατρώνΕΟΠΥΥ Β. Ελλάδας σε επιστολή του,«είναι γνωστό ότι όταν θέλεις να διαλύ-σεις έναν οργανισμό κατά πρώτον τονυπονομεύεις, σε δεύτερη φάση τον δυ-σφημείς και στο τέλος τον κλείνεις».Στον ΕΟΠΥΥ η πρώτη φάση ξεκίνησεσχεδόν από την έναρξη λειτουργίας τουτον Ιανουάριο του 2012. Στον τωρινόυπουργό Υγείας «χρεώνεται» η δεύτερηφάση της δυσφήμησης και η διαφαινό-μενη διάλυση του. Επίσης ξεκαθαρίζουνότι δεν ισχύει ότι οι γιατροί του πρώηνΙΚΑ, νυν ΕΟΠΥΥ, εργάζονται στις μονά-δες υγείας του ΕΟΠΥΥ το πρωί, και τοαπόγευμα έχουν σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥγια να εξετάζουν ασθενείς στα ιδιωτικάτους ιατρεία. Αποδείχθηκε ότι μόνο το

10% αυτών των γιατρών είχαν σύμβαση,η οποία είχε δοθεί ως απεργοσπαστικόςμηχανισμός στις αρχές εφαρμογής τουΕΟΠΥΥ (αρχές 2012) και εκβιαστικάαφαιρέθηκε κατά την τρέχουσα απεργία.

Ο νόμος θέτει ουσιαστικά ένα εκβια-στικό δίλημμα στους γιατρούς, οι οποίοιπρέπει να επιλέξουν σε σύντομο χρονικόδιάστημα αν θα διατηρήσουν τα ιδιωτικάτους ιατρεία ή αν θα υποβάλλουν αίτησηγια τον νέο φορέα. Μάλιστα το ζήτημαείναι ότι τους ζητά να υπογράψουν δή-λωση του Νόμου 1599 (σ.σ.: γνωστή ωςτου Νόμου 105) ώστε να μην μπορούν ναπροσφύγουν με άνεση σε δικαστικάμέσα, καθώς η συγκεκριμένη δήλωσηλειτουργεί δεσμευτικά.

Απ’ τη μεριά τους, τα Κοινωνικά Ια-τρεία και Φαρμακεία Αλληλεγγύης τονί-ζουν ότι «με την καθημερινή τους λει-τουργία προσπαθούν να κρατήσουν ζων-τανή την έννοια της δωρεάν περίθαλψης,να στηρίξουν τα θύματα αυτής της πολι-τικής και να καταγγείλουν τον αποκλει-σμό των ανασφάλιστων ασθενών και τηδιάλυση και εμπορευματοποίηση τουΕΣΥ. ∆εν μπορούν, λοιπόν, παρά να συμ-μετέχουν σε αυτόν τον αγώνα από κοινούμε τους εργαζόμενους στο χώρο τηςυγείας».

Κινητοποιήσεις πανελλαδικά

Συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έλαβανχώρα πανελλαδικά από την Κρήτη μέχριτην Αλεξανδρούπολη καθ’ όλη τη διάρ-κεια της εβδομάδας. Στις κινητοποιήσειςενάντια στο κλείσιμο των μονάδων τουΕΟΠΥΥ στο Ηράκλειο συμμετείχε ο βου-λευτής Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ και υπο-ψήφιος Περιφερειάρχης Μιχάλης Κρι-τσωτάκης. Μάλιστα, μαζί με τον πρό-εδρο και εκπρόσωπο του ∆Σ των γιατρώντου ΕΟΠΥΥ, τον υποψήφιο δήμαρχοΗρακλείου Ηλία Λυγερό και ομάδα δι-κηγόρων της ∆ικηγορικής ΣυσπείρωσηςΗρακλείου, την περασμένη ∆ευτέρα επι-σκέφθηκαν την Εισαγγελία ΠρωτοδικώνΗρακλείου και έθεσαν υπ’ όψη της τοπαράνομο κλείσιμο των μονάδων τουΕΟΠΥΥ, τους κινδύνους που απειλούν τηδημόσια υγεία αλλά και τις απειλές τουυπουργού Υγείας ενάντια στους εργαζο-μένους που αντιστέκονται στο κλείσιμο

των δομών. Ο Μιχ. Κριτσωτάκης τόνισε πως η μνη-

μονιακή κυβέρνηση με την ψήφιση τουνόμου υπονομεύει πια ξεκάθαρα το δη-μόσιο χαρακτήρα της Υγείας προχωρών-τας στην πλήρη συρρίκνωση και ιδιωτι-κοποίηση της. Με το μνημονιακό και νε-οφιλελεύθερο αυτό νομοσχέδιο αφήνειτους πολίτες χωρίς δημόσιες και δωρεάνυπηρεσίες υγείας υποβαθμίζοντας πλή-ρως κάθε παροχή, ενώ παράλληλα οδη-γεί τους εργαζόμενους στο χώρο τηςυγείας σε διαθεσιμότητες-απολύσειςαλλά και σε εργασιακές συνθήκες γαλέ-ρας εξαθλιώνοντάς τους.

Ο Μιχ. Κριτσωτάκης δήλωσε τηνενεργή στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ στον αγώναενάντια στο κλείσιμο των πολυιατρείωνκαι τόνισε πως υπερασπιζόμαστε τηνανάγκη ανασυγκρότησης και μεταρρύθ-μισης ενός συστήματος δημόσιας πρω-τοβάθμιας υγείας το οποίο θα είναι ενι-αίο και θα εξυπηρετεί όλους αδιακρίτωςτους πολίτες.

Τέλος, μιλώντας στην «Εποχή», η βου-λευτής Αχαΐας του ΣΥΡΙΖΑ Μαρία Κα-νελλοπούλου τόνισε «ότι, όπως είπε χα-ρακτηριστικά ο ίδιος ο υπουργός στηνΟλομέλεια της Βουλής, το κλείσιμο τουΕΟΠΥΥ δεν είναι καν πρωτοβουλία τηςτρόικας και δεν στοχεύει στην αποπλη-ρωμή μισθών και συντάξεων. Είναι μίααμιγώς κυβερνητική πρωτοβουλία. Η κυ-νική αυτή ομολογία του Άδωνη Γεωρ-γιάδη, που θέλει να παρουσιάσει τη διά-λυση της δημόσιας υγείας ως μία αυτο-νόητη μεταρρύθμιση, καταδεικνύει τιςτεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης καιπροσωπικά του υπουργού. Η κυβέρνησηδεν είναι απλώς ένας εντολοδόχος αντι-λαϊκών μέτρων που αποφασίζονται απόξένα πολιτικά κέντρα. Η λιτότητα, οι πε-ρικοπές και η κατάργηση βασικότατωνπυλώνων κοινωνικής πρόνοιας είναιστο DNA της. Εμείς από πλευράς μαςέχουμε δεσμευτεί ότι αν ο λαός μας εμ-πιστευτεί τη διακυβέρνηση αυτού τουτόπου, θα αποκαταστήσουμε τη λειτουρ-γία του ΕΟΠΥΥ. Η Αριστερά δεν θα δε-χτεί τη θυσία του κοινωνικού κράτουςχάριν των ιδιωτικών συμφερόντων. Ηδημόσια και δωρεάν υγεία δεν μπορεί νααποτελεί προνόμιο λίγων».

Xρυσούλα Πατσού

Μετά την απαξίωσηήρθε η διάλυσηΗ εξόντωση της δημόσιας υγείας από ΙΚΑ σε ΕΟΠΠΥ, νυν ΠΕ∆Υ

Το κλείσιμο του ΕΟΠΥΥδεν είναι καν πρωτοβου-λία της τρόικας και δενστοχεύει στην αποπλη-ρωμή μισθών και συντά-ξεων. Η κυβέρνηση δενείναι απλώς ένας εντολο-δόχος αντιλαϊκών μέ-τρων, η λιτότητα, οι περι-κοπές και η κατάργησηβασικότατων πυλώνωνκοινωνικής πρόνοιαςείναι στο DNA της.

“Παρόμοια χαρακτηριστικά με αυτάτου ξαφνικού θανάτου της ΕΡΤ καιτης μετατροπής της σε ΝΕΡΙΤ, φαί-νεται να έχει το κλείσιμο των πο-λυιατρείων του ΕΟΠΥΥ, που λει-τουργούσαν για δύο χρόνια, αφούσκοπός της κυβέρνησης είναι ο«εξορθολογισμός» στον τομέα τηςυγείας με τη δημιουργία του ΠΕ∆Υ(Πρωτοβάθμιο Εθνικό ∆ίκτυοΥγείας) που θα περιλαμβάνει τιςΜονάδες Υγείας του ΕΟΠΥΥ και ταΚέντρα Υγείας.Στις 11 Φεβρουαρίου, ψηφίστηκε μεοριακή πλειοψηφία 152 βουλευτών,ο νόμος για την πρωτοβάθμια φρον-τίδα υγείας, που αναφέρεται ουσια-στικά στο οριστικό λουκέτο τωνπολυιατρείων του ΕΟΠΥΥ και τημετατροπή τους σε κέντρα υγείαςαστικού τύπου που θα λειτουργή-σουν σε ένα μήνα. Σε καθεστώς δια-θεσιμότητας τίθενται από την επο-μένη της δημοσίευσης σε ΦΕΚ, δη-λαδή την Τρίτη 18 Φεβρουαρίου,8.500 εργαζόμενοι σε ιατρικό καιδιοικητικό προσωπικό.

Η ΕΠΟΧΗ 23 Φεβρουαρίου 2014 1199ΕΡΓΑΣΙΑΘΑΝΑΤΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣΤΟ ΛΙΓΝΙΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ∆ΕΗ

Εγκλήματα και όχιεργατικά ατυχήματα

Πριν από λίγες μέρες, εργαζόμενος στολιγνιτικό κέντρο ∆υτικής Μακεδονίαςάφησε την τελευταία του πνοή, θύμα και

αυτός –όπως και δεκάδες άλλοιπροηγούμενα- της αδιαφορίας τηςεπιχείρησης αλλά και του εργοδοτικούσυνδικαλισμού της. Όπως συνήθως γίνεται, οιανακοινώσεις των μεγαλύτερων συνδικάτωναπέφυγαν να βάλουν το δάχτυλο επί τον τύποντων ήλων και αναφερόμενοι στο τραγικόγεγονός έκαναν έκκληση για την τήρηση τωνμέτρων ασφάλειας και εξέφρασαν την θλίψητους. Τι θα μπορούσαν να κάνουν; 1 Να επιβάλλουν στη ∆ΕΗ την εφαρμογή τηςνομοθεσίας για την υγιεινή και την ασφάλειατης εργασίας (ΥΑΕ), που σημαίνει ουσιαστικήπαρουσία Τεχνικού Ασφάλειας και ΓιατρούΕργασίας και γραπτή εκτίμηση επαγγελματικούκινδύνου που αποτυπώνει την πραγματικήκατάσταση κάθε χώρου εργασίας, μετρήσειςβλαπτικών παραγόντων κλπ 2 Να εκπαιδεύσουν και να οργανώσουν τουςεργαζόμενους σε συμβούλια εργαζομένων καιεπιτροπές ΥΑΕ, όργανα που καθιστούν τουςεργαζόμενους συνδιαμορφωτές τωνσυνθηκών εργασίας τους. 3 Να προσανατολίσουν τις επιτροπέςδιερεύνησης ατυχημάτων στην ανάδειξη τωναιτιών και στον καταλογισμό ευθυνών και όχιστην συγκάλυψη των υπευθύνων με τον δήθενυπερβάλλοντα ζήλο του θανόντα ή την κακιάστιγμή. 4 Να παλέψουν για την ανάδειξη των ευθυνώντης δικαιοσύνης, που όλα τα χρόνια και γιαόλες τις υποθέσεις που έφτασαν στα χέριατης αδιαφόρησε απέναντι στη μη τήρηση τωννόμων ΥΑΕ. 5 Να παλέψει για την τροποποίηση καισυμπλήρωση του νομοθετικού πλαισίου ΥΑΕ,έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στις σημερινέςανάγκες.Η δημιουργία ενός «κελύφους» υγείας καιασφάλειας σε κάθε χώρο εργασίας που μπορείνα αποτρέψει τα θανατηφόρα ατυχήματα θαείναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων,σημαντικότερος των οποίων είναι τοσυνδικαλιστικό κίνημα. Οι σημερινέςπλειοψηφίες στη ΓΕΝΟΠ, την ΕΤΕ, και τονΣπάρτακο δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα γιατην υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένωνπου εκπροσωπούν γιατί απλά δεν μπορούν. Οσυνδικαλισμός τους είναι δομημένος στιςανάγκες της εργοδοσίας και του κυβερνητικούσυνδικαλισμού. Ο κόσμος στον οποίο κινείταιη σκέψη τους είναι αυτός της συναλλαγής καιτης καρεκλοθηρίας. Γι’ αυτό και η ανατροπήαυτών των πλειοψηφιών, ο ταξικός καιαγωνιστικός προσανατολισμός τωνσυνδικάτων, είναι και προϋπόθεση ταυτόχροναγια τη δημιουργία ασφαλέστερων χώρωνεργασίας. Όσο οι πλειοψηφίες αυτέςσυνεχίζουν το έργο τους δεν μπορεί παρά ναείναι και θέμα χρόνου το επόμενο θανατηφόροατύχημα, για το οποίο βέβαια θα βγουν αμέσωςνα εκφράσουν την θλίψη τους.

Ανδρέας Αβραμίδης, συνδικαλιστής τηςΑΣΣΕ/∆ΕΗ

ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ

Προς αφανισμόη μεταλλουργίαΤον κίν δυ νο του α φα νι σμού της

με ταλ λουρ γίας α ντι με τω πί ζειη χώ ρα ε ξαι τίας της κυ βερ νη -

τι κής εμ μο νής στην ε φαρ μο γή τωνμνη μο νια κών πο λι τι κών της τρόι κας,οι ο ποίες «ε ξαϋλώ νουν» την ή δη πε- ριο ρι σμέ νη πα ρα γω γι κή βά ση. Ο χρό- νος, εάν δεν δο θούν ά με σα λύ σεις α -πό τους αρ μο δίους, κυ λά α ντί στρο -φα. Μέ σα στο ε πό με νο δί μη νο, οκλά δος θα ο δη γη θεί στον Καιά δα,μα ζί με τους ε να πο μεί να ντες α πα -σχο λου μέ νους και τις οι κο γέ νειέςτους.

Στα ύ ψη το ε νερ γεια κό κό στοςκαι ο δα νει σμός

«Αν δεν δο θούν ου σια στι κές λύ σειςστο πρό βλη μα του ε νερ γεια κού κό- στους μέ χρι τον Απρί λιο ο κλά δος θαε ξα φα νι στεί» το νί ζει στην «Επο χή» οπρό ε δρος της Πα νελ λή νιας Ομο- σπον δίας Εργα τοϋπαλ λή λων Με τάλ -λου (ΠΟ ΕΜ), Γιάν νης Στε φα νό που -λος. Ο Γ. Στε φα νό που λος εί χε προ- βλέ ψει α πό πέ ρυ σι τις ά κρως αρ νη -τι κές ε ξε λί ξεις, ό ταν σε σχε τι κό ρε- πορ τάζ της ε φη με ρί δας εί χε δη λώ σειό τι «μέ σα στο 2014 δεν θα υ πάρ χειμε ταλ λουρ γία στην Ελλά δα».

Η κυ βέρ νη ση, ω στό σο, τό σο α πέ -να ντι στις εκ κλή σεις των ερ γα ζο μέ -νων ό σο και των ε πι χει ρη μα τιών τουχώ ρου κώ φευ σε, πα ρά το γε γο νός ό -τι το κα μπα νά κι εί χε χτυ πή σει η ΒΙΟ- ΧΑΛ ΚΟ στα μέ σα του πε ρα σμέ νουφθι νο πώ ρου, ό ταν α να κοί νω ση τηναλ λα γή έ δρας της α πό την Ελλά δαστις Βρυ ξέλ λες.

Για ποιο λό γο, ό μως, οι με ταλ -λουρ γι κές ε πι χει ρή σεις α ντί να ι σχυ -ρο ποιού νται -λαμ βά νο ντας ως δε δο -μέ νους τους ι σχυ ρι σμούς του υ πουρ -γού Οι κο νο μι κών πε ρί βελ τίω σηςτων δει κτών α ντα γω νι στι κό τη τας τηςελ λη νι κής οι κο νο μίας- ε τοι μά ζο νταινα βά λουν λου κέ τα;

Το πρό βλη μα δεν εί ναι οι μι σθοί, ό -πως α δαή μνη μο νια κά «πα πα γα λά -κια» θα έ σπευ δαν πι θα νώς να ι σχυ ρι -στούν, αλ λά το ε νερ γεια κό κό στοςκαι ο α κρι βός δα νει σμός α πό τις τρά- πε ζες. Το θέ μα εί χαν έ γκαι ρα ε πι ση -μά νει πέ ντε συν δι κά τα του χώ ρουπρο ει δο ποιώ ντας ό τι οι ε πι χει ρή σειςτου κλά δου σύ ντο μα θα α να γκά ζο -νταν να με τα να στεύ σουν στο ε ξω τε -ρι κό.

Συ γκε κρι μέ να, το ε νερ γεια κό κό- στος το ο ποίο κα λού νται να α ντι με -τω πί σουν οι με ταλ λουρ γίες της χώ -ρας εί ναι σχε δόν τε τρα πλά σιο α πότον α ντί στοι χο ευ ρω παϊκό μέ σο ό ρο.«Ακό μη και οι πιο “φθη νοί” α ντα γω -νι στές μας, ό πως η Τουρ κία αλ λά καιχώ ρες της ΕΕ, ό πως η Ιτα λία, η Πορ- το γα λία και η Ισπα νία έ χουν 50% μι- κρό τε ρο κό στος ε νέρ γειας», το νί ζει οπρό ε δρος της ΠΟ ΕΜ. Ενδει κτι κά α -να φέ ρε ται ό τι το κό στος για μια με- γα βα τώ ρα στην Ελλά δα κυ μαί νε ταια πό 60 έως 70 ευ ρώ, ε νώ στις συ γκε -κρι μέ νες χώ ρες κυ μαί νε ται στα 30ευ ρώ.

∆υ σθεώ ρη τα στην Ελλά δα -και- γιατις με ταλ λουρ γι κές ε πι χει ρή σεις εί -ναι και τα ε πι τό κια δα νει σμού. Χα ρα -κτη ρι στι κό πα ρά δειγ μα α πο τε λεί τογε γο νός ό τι η «ΒΙΟ ΧΑΛ ΚΟ» με τά τημε τα φο ρά της έ δρας της στις Βρυ- ξέλ λες ε ξοι κο νό μη σε για έ να χρό νο67 ε κατ. ευ ρώ! Και αυ τό ε πει δή ε ξα -σφά λι σε δα νει σμό κα τά δύο πο σο -

στιαίες μο νά δες φθη νό τε ρο α πό τηνΕλλά δα.

Κα ταγ γε λίες που «καί νε»

Η α να κοί νω ση της ε φαρ μο γής τουμέ τρου της δια θε σι μό τη τας σε 263 α -πα σχο λου μέ νους, δη λα δή στο σύ νο -λο (!) του προ σω πι κού του πα ρα γω -γι κού το μέα της Χα λυ βουρ γι κής Α Ε(συμ φε ρό ντων οι κο γέ νειας Αγγε λο -πού λου), πολ λα πλα σία σε την α νη συ -χία των αν θρώ πων του χώ ρου, ε νώ ε -νί σχυ σε τις ε κτι μή σεις των ερ γα ζο -μέ νων που θέ λουν τον κλά δο να ο δη -γεί ται σε α φα νι σμό. Το κλί μα ε πι βα -ρύν θη κε πε ραι τέ ρω με την ε πι στο λήτης Ελλη νι κής Χα λυ βουρ γίας (συμ -φε ρό ντων Μά νε ση) στον Ασπρό πυρ -γο προς την ΠΟ Ε Μ, μέ σω της ο ποίαςκά λε σε την η γε σία του συν δι κα λι στι -κού φο ρέα να συ ζη τή σουν το θέ ματης «πι θα νής εκ δο χής της ά με σηςμα ζι κής α πώ λειας των θέ σεων ερ γα -σίας που έ χουν α πο μεί νει στο ερ γο -στά σιο του Ασπρο πύρ γου». Και οιδύο ε ται ρίες ε πι κα λέ στη καν για τιςα πο φά σεις τους αυ τές το -υ ψη λό τα -το για τα… ε ντός και ε κτός Ευ ρώ πηςδε δο μέ να- ε νερ γεια κό κό στος.

Το ά κρως πα ρά δο ξο, σύμ φω να καιμε τις κα ταγ γε λίες της ΠΟ Ε Μ, εί ναιό τι η συ γκυ βέρ νη ση Ν∆ και ΠΑ ΣΟΚτο 2013 προ χώ ρη σε στη νο μο θέ τη σηε νός μέ τρου (ν. 4203), το ο ποίο θα α -πο τε λού σε «σα νί δα σω τη ρίας» για τιςμε ταλ λουρ γι κές, αλ λά δεν ε φαρ μό -στη κε πο τέ. «Ο πρό σφα τος νό μος4231/1.11.13 που προέ βλε πε στή ρι -ξη του κό στους ε νέρ γειας (ό πως ι -σχύει στις άλ λες ευ ρω παϊκές χώ ρες)μέ σω της “δια κο ψι μό τη τας” α κυ ρώ -θη κε α πό την τρόι κα λό γω κα κών

κυ βερ νη τι κών χει ρι σμών», α να φέ ρε -ται χα ρα κτη ρι στι κά σε πρό σφα τη α -να κοί νω ση της Ομο σπον δίας. Όμως,«η κυ βέρ νη ση, πα ρό τι προ βλέ πει μεί-ω ση του κό στους της ε νέρ γειας (δια -κο ψι μό τη τα), δεν την ε φαρ μό ζει γιανα μην στε νο χω ρή σει με ρι κούς με γα -λο πα ρα γω γούς Α ΠΕ, οι ο ποίοι κά- νουν πάρ τι με ε πι δο τή σεις πά νω α πόμι σό δισ. χω ρίς να α πα σχο λούν ερ γα -ζό με νους»! Το γε γο νός αυ τό κα ταγ -γέλ λει και μέ σω της «Επο χής» ο πρό- ε δρος της ΠΟ ΕΜ Γιάν νης Στε φα νό -που λος το νί ζο ντας ό τι «οι τροϊκα νοίφαί νε ται να θέ λουν την ε νί σχυ ση αυ -τού του το μέα της βιο μη χα νίας στηδυ τι κή, κε ντρι κή και βό ρεια Ευ ρώ πη.Και η κυ βέρ νη ση α ντί να α ντι δρά,μοιά ζει υ πά κουα να πράτ τει ό,τι λέ -νε οι πι στω τές».

Τι θα συμ βεί εάνδεν α πο τρα πούν τα λου κέ τα

Εάν, λοι πόν, η κυ βέρ νη ση δεν α ντι -δρά σει στο α μέ σως ε πό με νο δί μη νο,σε πρώ τη φά ση, του λά χι στον 1.500ερ γα ζό με νοι θα πε ρά σουν στην α νερ -γία. Ση μειώ νε ται ό τι ή δη ο α ριθ μόςτων α πα σχο λου μέ νων τους έ χει μέ σαστην προ η γού με νη διε τία μειω θεί κα -τά 50%. Στο ί διο πλαί σιο, ε πι πτώ σειςαρ νη τι κές θα υ πάρ ξουν και στην α -πα σχό λη ση κλά δων που λει τουρ γούνπα ρά πλευ ρα των με ταλ λουρ γιών.«Πρέ πει να γνω ρί ζε τε ό τι γύ ρω α πόκά θε έ ναν ερ γα ζό με νο σε μια με ταλ -λουρ γία στη ρί ζο νται ε πι πλέ ον 6 θέ- σεις ερ γα σίας σε χώ ρους οι ο ποίοιλει τουρ γούν πα ράλ λη λα με αυ τό τονκλά δο» το νί ζει χα ρα κτη ρι στι κά οπρό ε δρος της ΠΟ ΕΜ.

Όμως, το πρό βλη μα δεν θα στα μα -τή σει στις χι λιά δες –ά με σες και έμ- με σες- α πο λύ σεις ερ γα ζο μέ νων. ∆ρα- μα τι κές ε πι πτώ σεις θα υ πάρ ξουν γιατο σύ νο λο της ελ λη νι κής οι κο νο μίαςμε δε δο μέ νο ό τι α κό μη και σή με ρα, οκλά δος της με ταλ λουρ γίας α πο τε λείτον τρί το σε ε ξα γω γι κή δρα στη ριό τη -τα. Στην πραγ μα τι κό τη τα, εάν τε λι κάοι ε πι χει ρή σεις του χώ ρου αυ τού βά- λουν «λου κέ τα», σχε δόν θα ε πι βε -βαιω θούν οι φό βοι ό σων, α πό τοπρώ το κιό λας μνη μό νιο, υ πο στή ρι -ζαν ό τι οι τροϊκα νοί δεν εί χαν α πότην πρώ τη στιγ μή στό χο να ε νι σχυ θείη οι κο νο μία της χώ ρας, αλ λά το α ντί- θε το. «Ο α γώ νας μας δεν στα μα τά…Θα ε ντα θεί μέ χρι τέ λους», κα τα λή γειο πρό ε δρος της ΠΟ ΕΜ. Στα μέ σα τηςε βδο μά δας α να μέ νε ται να υ πάρ ξεινέα συ γκέ ντρω ση δια μαρ τυ ρίας στηνΑθή να.

Νά σος Χατ ζη τσά κος

Το αμέσως επόμενοδίμηνο, τουλάχιστον1.500 εργαζόμενοι θαπεράσουν στην ανερ-γία, ενώ επιπτώσειςαρνητικές θα υπάρ-ξουν και στην απασχό-ληση κλάδων που λει-τουργούν παράπλευρατων μεταλλουργιών.

“

2200 Η ΕΠΟΧΗ 23 Φεβρουαρίου 2014ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Του ∆ημήτρη Χριστόπουλου*

Ξεκινάει ο κοινοβουλευτικός διάλο-γος για το νομοσχέδιο «ΚώδικαςΜετανάστευσης και Κοινωνικής

Ένταξης». Επί της αρχής, τρία είναι τασημεία που είναι, νομίζω, κρίσιμα :

Προϊόν κυρίαρχης βούλησης

Πρώτον, άσχετο με το επίδικο της με-τανάστευσης: είναι πολιτειακά κρίσιμοστους καιρούς που ζούμε οι σημαντικοίνόμοι να είναι προϊόντα κυρίαρχης βού-λησης και όχι υπαγορεύσεις της τρόικαςή απολήξεις μικροκομματικών σκοπιμο-τήτων. Αυτό – ανεξάρτητα από το πόσοσυμφωνεί ή όχι κανείς με το εν λόγω νο-μοθέτημα – είναι καλό και εν προκει-μένω συμβαίνει. Αυτό δηλαδή που θαέπρεπε να είναι αυτονόητο το επιση-μαίνω ακριβώς επειδή δεν είναι διόλουδεδομένο στην εκφυλιζόμενη δημοκρα-τία μας.

Στο κενό το θέμα της ιθαγένειας

∆εύτερον, το νομοσχέδιο κρίνεται τόσογι’ αυτά που λέει όσο και για κείνα που

δε λέει. Υπό τη δεύτερη οπτική, αυτήπου αφορά τα θέματα τα οποία αφήνειεκτός εμβέλειας, το σχέδιο έχει ένα κα-θοριστικό έλλειμμα που καθιστά αλυσι-τελείς τις όποιες προσπάθειες και συζη-τήσεις για κοινωνική ένταξη των μετα-ναστών. Αφήνει στο κενό το θέμα τηςιθαγένειας των μεταναστών. Μιλάει δη-λαδή για «ένταξη» την ίδια στιγμή πουαφήνει αρρύθμιστο το μείζονα μηχανι-σμό κοινωνικής ενσωμάτωσης και ενί-σχυσης της συνοχής της εύθραυστης κοι-νότητας. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τηδυνατότητα κτήσης της ελληνικής ιθα-γένειας για τη δεύτερη και τη λεγόμενη«μιάμιση» γενιά μεταναστών, δηλαδή ταπαιδιά που γεννήθηκαν και ανατράφη-καν στην Ελλάδα.

Η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται εδώόμηρος της φυλετικής αντίληψης για τοέθνος, αντίληψη που επικύρωσε με τηγνωστή απόφαση 460/2013 το Συμβούλιοτης Επικρατείας. Το έθνος δηλαδή πουκοιτάει το παρελθόν και όχι το μέλλον.Σήμερα, η Ελλάδα, μετά την κατάργησητων σχετικών ρυθμίσεων του ν.3838/2010 συνεχίζει να είναι η μόνηχώρα μεταναστευτικού προορισμού μέσαστην ΕΕ που δεν προβλέπει μια ξεχωρι-

στή διαδικασία κτήσης της ιθαγένειαςαπό τα παιδιά των μεταναστών που γεν-νήθηκαν εδώ, παρά μόνο τη διαδικασίαπολιτογράφησης στην ενηλικίωση. Προ-βλέπει όμως συναντήσεις του Γιάννη Αν-τετοκούμπο που με συνοπτικές διαδικα-σίες απέκτησε την ελληνική ιθαγένεια μετον έλληνα πρωθυπουργό για καλό κα-τευόδιο στο θαυμαστό κόσμο του NBA:ο απόλυτος ευτελισμός θεσμών και νοη-μοσύνης.

Καλό, αλλά λίγο

Τρίτον, σε ό,τι αφορά τα ρυθμιζόμεναθέματα το νομοσχέδιο είναι καλό, αλλά

λίγο. Εξηγούμαι: στο προκείμενο, η αν-τιμεταναστευτική ιδεοληψία και ρητο-ρεία της κυβέρνησης έδωσε τη θέση τηςσε έναν καλώς νοούμενο διαχειριστικόρεαλισμό. Ο κάθε πολιτικός χώρος –∆εξιά κι Αριστερά – όταν προσγειώνεταιστη διοίκηση κάνει εκπτώσεις από τοόραμά του. Να το πω σχηματικά: η ∆εξιάθα ήθελε να κλείσει τα σύνορα, αλλάστην πράξη βλέπει ότι είναι αδύνατο, ηΑριστερά θα ήθελε να τα ανοίξει, αλλάούτε αυτό γίνεται. Υπό την έννοια αυτή,δια του σχεδίου «Κώδικα Μετανάστευ-σης και Κοινωνικής Ένταξης» καλωσο-ρίζουμε το ∆ίκτυο 21 στη δύσκολη πραγ-ματικότητα. Όπως πιθανώς χαιρέκακαθα καλωσορίζει αυτό μεθαύριο την Αρι-στερά στο λάκκο με τα φίδια.

Βάζει μια τάξη

Το νομοσχέδιο βάζει μια τάξη στη διά-σπαρτη μεταναστευτική νομοθεσία,εστία ανομίας και ανασφάλειας δικαίου(γι’ αυτό και ονομάζεται Κώδικας) τα-κτοποιεί χρόνιες εκκρεμότητες με άδειεςεπί μακρόν διαμενόντων και δίνει μιαανάσα πενταετούς άδειας με την ενηλι-κίωση σε παιδιά που πήγαν σε ελληνικόσχολείο, ρύθμιση εξόχως σημαντικήδιότι τα παιδιά αυτά τίθενται εκτός νομι-μότητας ως σήμερα και είναι πολλά. Ηεν λόγω άδεια θα έπρεπε να δίνεται ανε-ξαρτήτως νομιμότητας της παραμονήςτων παιδιών.

Ωστόσο, εκεί που πάει να κάνει τοκαλό, η ∆εξιά αγγίζει τα όριά της: το σχέ-διο νόμου δεν προβαίνει στις απαραίτη-τες ρυθμίσεις αποκεντρωμένης και βελ-τιωμένης λειτουργίας μιας πάγιας διαδι-κασίας τακτοποίησης χιλιάδων ανθρώ-πων δια του μηχανισμού των λεγομένωναδειών «εξαιρετικών λόγων». ∆εν αντι-μετωπίζει με τη δέουσα ευθύνη τηνανάγκη επαναφοράς στη νομιμότητα αν-θρώπων που έχασαν το καθεστώς διαμο-νής λόγω κρίσης. Αυτό είναι μείζον θέμακαθώς ένας πολύ μεγάλος αριθμός (δε-κάδες χιλιάδες άνθρωποι) που ως το2009 ήταν νόμιμοι, πλέον δεν είναι λόγωανεργίας. Επίσης, ακόμη πιο μεγάλοςαριθμός βρίσκεται σε κατάσταση απόλυ-της βιοτικής ανασφάλειας καθώς δενξέρει αν τελικώς οι αιτήσεις ανανέωσης

των αδειών του θα γίνουν δεκτές. Εδώήθελε μια σθεναρή ρύθμιση που αντι-λαμβάνομαι ότι μπορεί να είναι αντιδη-μοφιλής στα δεξιά καφενεία, αλλά πρέ-πει να γίνει. Σαν σύλληψη, δεν είναι δυ-νατό η διαμονή στην Ελλάδα του 2014 ναεξαρτάται τόσο ανελαστικά από την ερ-γασία και τα ένσημα. Να το πω απλά:είναι κακές υπηρεσίες στην κοινωνία, ομετανάστης που έχει χάσει τη δουλειάτου να τίθεται αυτομάτως εκτός νομιμό-τητας. Αυτή η λογική της απόρριψηςκάνει ακόμη πιο δύσκολη τη ζωή του,τον θυμώνει και τον περιθωριοποιεί,χωρίς να προσφέρει απολύτως τίποτε.Φυσικά, αυτό δεν πρέπει να εκπλήσσεικαθώς μια από τις λανθάνουσες επικοι-

νωνιακές λειτουργίες του εν λόγω νόμουείναι ότι δια του εξορθολογισμού τωνδιαδικασιών, των αδειών και λοιπά, ση-μαντικός αριθμός μεταναστών θα φύ-γουν από την Ελλάδα.

Θα πρότεινα πάρα ταύτα, στους εμ-πνευστές και θιασώτες αυτής της ιδέαςνα χαμηλώσουν τον πήχη των προσδο-κιών τους. Το αν ένας μετανάστης στηνΕλλάδα αποδημήσει τελικά για τη Γερ-μανία ή όπου αλλού δεν εξαρτάται τόσοαπό τον τύπο της άδειάς του στην Ελ-λάδα, αλλά από το αν στη Γερμανία θαβρει δουλειά. Και για την ώρα, στη Γερ-μανία δουλειά θα βρει πιο εύκολα ο έλ-ληνας επιστήμονας άνεργος, παρά ο αλ-βανός ανειδίκευτος.

Μια εξαίρεση

Εν κατακλείδι: σε μια χώρα όπου έχειυπουργό τον Άδωνι Γεωργιάδη που δη-μοσίως λέει ότι πρέπει να κάνουμε τηζωή των ανθρώπων πιο δύσκολη για ναξεκουμπιστούν, ή αντίστοιχα τον αρχηγότης ΕΛ.ΑΣ που λέει συναφή πράγματα,σε μια χώρα της οποίας η πολιτική ηγε-σία ασχημονεί με τέτοιο τρόπο στουςπνιγμένους στο Φαρμακονήσι, σε μιαχώρα της οποίας ο πρωθυπουργός δη-λώνει περήφανος που έβαλε στο ευρω-παϊκό λεξιλόγιο τη λέξη «λαθρομετανά-στης», ο προτεινόμενος Κώδικας Μετα-νάστευσης είναι μια εξαίρεση. Αν η Αρι-στερά δουλέψει συστηματικά, με προτει-νόμενες τροπολογίες στην κατεύθυνσηπου υπαινίχθηκα στο μικρό αυτό κεί-μενο, η σημαντική αυτή δουλειά κωδικο-ποίησης που, σημειωτέον, ουσιαστικάξεκίνησε το 2010, είναι πιθανό να απο-φέρει σε μεσο – και σε μακροπρόθεσμοεπίπεδο, σημαντικά αποτελέσματα. Τότεπράγματι θα μπορούμε να μιλάμε για ένακαλό νομοθετικό νέο: μια πραγματικάφαεινή εξαίρεση στη μαυρίλα των ημε-ρών.

* Ο ∆ημήτρης Χριστόπουλος είναι αν-τιπρόεδρος της ∆ιεθνούς Ομοσπον-δίας ∆ικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Μια εξαίρεσηστη μαυρίλα των ημερώνΑποκωδικοποιώντας το μεταναστευτικό κώδικα

Αν η Αριστερά δουλέψει συστηματικά, με προτεινόμε-νες τροπολογίες, ο νέος Κώδικας είναι πιθανό να απο-φέρει σημαντικά αποτελέσματα. Τότε πράγματι θαμπορούμε να μιλάμε για ένα καλό νομοθετικό νέο.

“Το σχέδιο έχει ένα

καθοριστικό έλλειμμα,που καθιστά αλυσιτελείς

τις όποιες προσπάθειεςκαι συζητήσεις για

κοινωνική ένταξη τωνμεταναστών. Αφήνει στο

κενό το θέμα τηςιθαγένειας των

μεταναστών.

Η ΕΠΟΧΗ 23 Φεβρουαρίου 2014 2211ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Του Γιάννη Παπαδημητρίου

Ηεκτροπή νερού από την Πίνδοπρος το λεκανοπέδιο Ιωαννίνωνείναι μια παλιά εμμονή μερίδας

του τοπικού κατασκευαστικού κεφα-λαίου με επικεφαλής τον τέως βουλευτήτης Ν∆ Ελευθέριο Καλογιάννη, που εδώκαι 25 χρόνια τη διακινεί με διαφορετι-κές εκδοχές τόσο προέλευσης του νερούόσο και χρησιμότητας. Κατά καιρούς, τοσχέδιο έχει εξασφαλίσει υποστηρικτέςσε κεντρικό επίπεδο (κυρίως κατά ταδιαστήματα των φιλικών προς τον εμ-πνευστή του κυβερνήσεων), ενώ άλλοτεέχει απορριφθεί και υποχωρήσει. Στησημερινή φάση, στο έδαφος ασφαλώςτης κυβερνητικής διαχείρισης της κρί-σης και της γενικευμένης επίθεσης σταπεριβαλλοντικά αγαθά, προωθείται μευδροηλεκτρικό «άλλοθι» από το κοινο-πρακτικό σχήμα ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή –∆ΕΗ Ανανεώσιμες, η δραστηριοποίησητου οποίου τροποποίησε το συσχετισμότων δυνάμεων και έδωσε νέα ώθηση στο«όραμα», το οποίο πλέον προβλέπει τημερική εκτροπή του ποταμού Αώου. Ηκοινοπραξία εξασφάλισε τόσο τις άδειεςπαραγωγής ενέργειας από τη ΡΑΕ όσο,κυρίως, τη νομιμοποίηση της εκτροπήςαπό το Σχέδιο ∆ιαχείρισης λεκανώναπορροής υδατικού διαμερίσματοςΗπείρου, που υπέγραψε το καλοκαίρι οαρμόδιος υπουργός.

Φαραωνικά έργα

Ωστόσο, ο κινητήριος «αναπτυξιακός»μύθος του έργου όλα αυτά τα χρόνια δενήταν υδροηλεκτρικός, αλλά ο περιβόη-τος «εμπλουτισμός» της πολύπαθης λί-μνης Παμβώτιδας, τα βάσανα της οποίαςαπαιτούν ένα ξεχωριστό άρθρο. Ο μύθος,λοιπόν, ίσως για να θυμίζει το αρχαιοελ-ληνικό πρότυπο του καθαρισμού της κό-πρου του Αυγεία, θέλει την Παμβώτιδανα χρειάζεται ροή «καθαρού νερού».Πρόκειται, βεβαίως, για επιστημονικήανοησία, όχι μόνο επειδή η ρύπανση καιη περιβαλλοντική υποβάθμιση της λί-μνης δεν εντοπίζεται στο νερό, αλλά στοίζημα του πυθμένα της αλλά και επειδή

έχει την τύχη να γειτνιάζει με πλούσιακοιτάσματα υπόγειων νερών στο βουνόΜιτσικέλι, τα οποία απέκοψε με τεχνητάαναχώματα η χούντα και με την επιβαλ-λόμενη αποκατάσταση της επικοινωνίαςεπαρκούν για οποιαδήποτε χρήση στολεκανοπέδιο. Αντί, όμως, το πολιτικόσύστημα να διαχειριστεί ορθολογικάτους πλούσιους υδάτινους πόρους τηςπιο βροχερής περιοχής της Ελλάδας,διερευνώντας φτηνές και οικολογικάσυμβατές λύσεις, και αντί βεβαίως νααντιμετωπίσει τις αιτίες της υποβάθμι-σης, επιλέγει τα φαραωνικά έργα μετα-φοράς νερού, τη θεοποίηση των μεγά-λων εργολαβιών και τον «υδρολογικό ιμ-περιαλισμό» σε βάρος της λεκάνης τουΑώου. Η επίκληση του «εμπλουτισμού»,όμως, παρουσιάζει νομικά προβλήματακαι δεν δικαιολογεί την παραβίαση τηςΕυρωπαϊκής Οδηγίας 2000/60 για τανερά, που απαγορεύει κατ’ αρχήν τη με-ταφορά νερού από άλλη λεκάνη απορ-ροής. Επειδή αντίθετα, σύμφωνα με τη

γνωμοδότηση του Ευ-ρωπαϊκού ∆ικαστηρίουγια τον Αχελώο, η πα-ραγωγή ενέργειας μπο-ρεί, υπό προϋποθέσειςβεβαίως ειδικής αιτιο-λόγησης και ανυπαρ-ξίας εναλλακτικών λύ-σεων, να στοιχειοθετή-σει εξαίρεση από τονκανόνα, η μερικήεκτροπή του Αώου βα-φτίστηκε στο τελικόσχέδιο διαχείρισηςμόνο «υδροηλεκτρικόέργο». Πρόκειται γιατη λειτουργία δύουδροηλεκτρικών σταθ-μών στη διαδρομή τηςεκτροπής προς τηνΠαμβώτιδα, ισχύος 7,8και 11,6 MW μετά απότις τελευταίες αυξητι-κές τροποποιήσεις τωναδειών τους, που σεκαμιά περίπτωση δενμπορούν να θεωρη-θούν «μοναδικές» λύ-σεις για την παραγωγήενέργειας. Εξάλλου, τοΣχέδιο ∆ιαχείρισης λε-κανών απορροής έχειπροσβληθεί δικαστικά

από μια σύμπραξη περιβαλλοντικών ορ-γανώσεων, φορέων της περιοχής και Το-πικής Αυτοδιοίκησης.

Μη αναστρέψιμες συνέπειες

Ο Αώος, παρά τη μοναδική ομορφιάτων ορεινών του τοπίων, είναι ένα πο-τάμι ήδη πληγωμένο, καθώς με την κα-τασκευή το 1988 του μεγάλου φράγμα-τος στις πηγές του έχει στερηθεί 100εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού τοχρόνο, που στη συνέχεια καταλήγουνστον Άραχθο και στα δικά του φράγ-ματα. Το σχέδιο της κοινοπραξίαςΤΕΡΝΑ-∆ΕΗ προβλέπει την απόληψη 70επιπλέον εκατομμυρίων από τη θέση«Βαθύλακκος» λίγο πριν από τον οικι-σμό της Βωβούσας, τα οποία με τη βοή-θεια αντλιοστασίου θα ανυψώνονταικατά 350 μέτρα μέχρι την τεχνητή λίμνητου φράγματος και στη συνέχεια θαεκτρέπονται κατά το μεγαλύτερο μέροςτους προς την Παμβώτιδα και κατά έναμικρό προς τον Άραχθο.

Στην πραγματικότητα το ποτάμι πρό-κειται να απωλέσει θανάσιμα μεγάλεςποσότητες νερού στο σημείο της εκτρο-πής και για πολλά χιλιόμετρα ακόμημέσα στην ονομαστή χαράδρα του,καθώς οι δύο σημαντικοί του παραπότα-μοι Βοϊδομάτης και Σαραντάπορος συ-ναντιούνται μαζί του αρκετά μετά απότην Κόνιτσα. Οι συνέπειες στα οικοσυ-στήματα, τη βιοποικιλότητα και τουςπροστατευόμενους οικοτόπους της πε-ριοχής, που ανήκει στο Εθνικό Πάρκοτης Βόρειας Πίνδου και στο δίκτυο Na-tura 2000, θεωρούνται από τον Φορέα∆ιαχείρισης μη αναστρέψιμες. Ένας δυ-ναμικός κλάδος ορεινού και εναλλακτι-κού τουρισμού, που προσπαθεί να αντι-σταθεί με νύχια και με δόντια στηνκρίση, θα πληγεί καίρια ενώ θα μειωθείακόμη και η αρδευτική ικανότητα στονκάμπο της Κόνιτσας.

Μέτωπο νερού

Η απειλή αυτή έχει συσπειρώσει έναπλατύ, αριθμητικά και πολιτικά, μέτωποαντίστασης με επίκεντρο τους οικισμούςτης περιοχής και τα Γιάννενα αλλά καιφίλους σε όλη την Ελλάδα. Η Κίνηση γιατην Προστασία του Αώου («ProtectAoos» - http://protectaoos.blogspot.gr/)μετράει ήδη αρκετούς μήνες ζωής καιέχει διοργανώσει σειρά από εκδηλώσεις.Οι πολιτικές ισορροπίες στην περιοχήέχουν κριθεί εναντίον του έργου καιέχουν αναγκάσει ακόμη και τη νεοδημο-κρατική πλειοψηφία της ΠεριφέρειαςΗπείρου, η οποία βεβαίως γνωμοδότησευπέρ του Σχεδίου ∆ιαχείρισης, σε αμή-χανη σιωπή, στη χώρα όμως του φαστ -τρακ και της κυβερνητικής αυθαιρεσίαςδεν επιτρέπεται ούτε εφησυχασμός ούτε

αδράνεια. Ιδιαίτερα σημαντική είναι ηπροσπάθεια συντονισμού και δημιουρ-γίας «μετώπου νερού» από τις περιβαλ-λοντικές οργανώσεις για τον Αώο, τονΆραχθο και τον Καλαμά, ενώ την προ-ηγούμενη εβδομάδα πραγματοποιήθηκεεκδήλωση αλληλεγγύης με θέμα «ΟΑώος υποδέχεται τη Χαλκιδική». Τέλος,αξιοπρόσεκτη είναι η διεύρυνση του με-τώπου πέρα από τα ελληνικά σύνορα,καθώς ο Αώος στο μεγαλύτερο κομμάτιτης διαδρομής του συνεχίζει στο αλβα-νικό έδαφος, και υπάρχουν συνεννοή-σεις με εκπροσώπους της Αυτοδιοίκη-σης της γειτονικής χώρας τόσο για τηλειτουργία διασυνοριακού οικομου-σείου, όσο και για το συντονισμό των αν-τιδράσεων ενάντια στην εκτροπή. Εξίσου«διεθνιστική» ήταν η παρουσία τούρκωναγωνιστών του κινήματος ενάντια σταφράγματα στο οικοκάμπιγκ, που διοργα-νώθηκε τον Αύγουστο στη Βωβούσα.

Σχεδιάζονται τρία φράγματαακόμα

Το σχέδιο της αποικιακής εκμετάλ-λευσης του υδάτινου δυναμικού του πο-τάμιου συστήματος του Αώου δεν περιο-ρίζεται στην εκτροπή, αλλά η υπό ιδιω-τικοποίηση, ή υπό ιδιωτική σύμπραξη,∆ΕΗ έχει σχεδιάσει και τρία μεγάλαφράγματα για το απώτερο μέλλον, έναμέσα στη χαράδρα του Αώου και δύοστον Σαραντάπορο. Σήμερα, ωστόσο, ησοβαρότερη περιβαλλοντική απειλήπροέρχεται από την καλπάζουσα ασθέ-νεια των πλατάνων, ενώ στο αλβανικόέδαφος παρατηρούνται και αημαντικάπροβλήματα ρύπανσης.

Αξίζει πάντως να προβληματιστεί κα-νείς για το βασικό αξίωμα της τεχνοκρα-τικής ιδεολογίας σε όλες τις εκδοχέςτης, και στην «άγρια» ιδιωτική και στην«ήπια» δημόσια, ότι οι άνθρωποι δενπρέπει να αφήνουν το νερό των ποταμώννα χύνεται «αναξιοποίητο» στη θάλασσα.Όμως η επιστήμη μάς διδάσκει ότι έναποτάμι δεν είναι μόνο νερό. Είναι η ζωήπου το νερό κουβαλάει, συντηρεί και δη-μιουργεί, είναι το απόθεμα της βιοποικι-λότητας, οικοσυστήματα και οργανισμοί,χλωρίδα και πανίδα, λιβάδια και τοπία,και η ζημιά, βιολογική, οικολογική αλλάσε τελική ανάλυση και οικονομική, απότην διατάραξη του φυσικού κύκλου τουνερού είναι πολύ μεγαλύτερη από ταοφέλη, και τα επιχειρηματικά κέρδη, της«αξιοποίησης». Κι’ ακόμα ποτάμι σημαί-νει εμπορικοί δρόμοι και ανταλλαγές,κοινά μουσικά ακούσματα, ανθρώπινεςμνήμες και συνήθειες αιώνων. «Τα ποτά-μια είναι οι ταχυδρόμοι των βουνών»,μας υπενθυμίζει ο ποιητής Γιάννης ∆άλ-λας. Και των αγώνων για την αξιοπρέ-πεια της ορεινής Ελλάδας θα μπορού-σαμε να προσθέσουμε.

Η μάχηγια την επιβίωση του ΑώουΣχεδιάζουν εκτροπή του ποταμού από την Πίνδο προς το λεκανοπέδιο Ιωαννίων

Το ποτάμι πρόκειται νααπωλέσει θανάσιμα μεγά-λες ποσότητες νερού στοσημείο της εκτροπής καιγια πολλά χιλιόμετραακόμη μέσα στην ονομα-στή χαράδρα του. Οι συνέ-πειες στα οικοσυστήματα,τη βιοποικιλότητα καιτους προστατευόμενουςοικοτόπους της περιοχήςθεωρούνται μη αναστρέ-ψιμες.

“

2222 Η ΕΠΟΧΗ 23 Φεβρουαρίου 2014ΑΥΤΟ∆ΙΟΙΚΗΣΗ

Τώρα,ο Τριαντάφυλλοςστη Θεσσαλονίκη

∆έκα αντιστασιακοί,συγκρατούμενοι στιςφυλακές της δικτατορίας του

Τ. Μηταφίδη, επικεφαλής τηςΑνοιχτής Πόλης στη Θεσσαλονίκηκαι δημοτικού συμβούλου,προτείνουν την υποψηφιότητά τουως δημάρχου της πόλης. Στο κείμενότους σημειώνουν ότι, ασφαλώς, η«Θεσσαλονίκη Ανοιχτή Πόλη», ηδημοτική παράταξη, της πόλης έχειτον πρώτο λόγο. Στη συνέχεια,διατυπώνουν την άποψή τους γιατί ηεπιλογή του Τριαντάφυλλου, λόγωτης θητείας του στην αυτοδιοίκησηείναι μια επιλογή η οποία με βάσητην «εκτίμηση που έχουν στοπρόσωπό του τα μέλη, οι οπαδοί, οιψηφοφόροι της παράταξης, ακόμηκαι οι έντιμοι αντίπαλοί του,πιστεύουμε ότι εγγυάται για τηνΑνοιχτή Πόλη της Θεσσαλονίκης την«πρωτιά» που χρειάζεται για νααναμετρηθούμε νικηφόρα με τηντριπλή κάλπη των εκλογών τουΜαΐου».«Η Αριστερά που αναγνωρίζουμεαναγνωρίζει και τιμά τουςαγωνιστές που ξεχωρίζουν για τηνπροσήλωσή τους στις αξίες τουανθρωπισμού, το αγωνιστικόφρόνημα, το πολιτικό ήθος, τηνεντιμότητα και την εργατικότητα, τηφιλόφρονα και καθαρή στάση τουςαπέναντι στους συναγωνιστές μεδιαφορετικό ιδεολογικό και πολιτικόστίγμα, όπως είχαμε επανειλημμένατην ευκαιρία να διαπιστώσουμε γιατον Τριαντάφυλλο οι υπογράφονταςσυγκρατούμενοί του στις φυλακέςτης δικτατορίας…Σήμερα, σαράντα χρόνια μετά τηδικτατορία, οι ναζιστές νοσταλγοίτης χούντας χλευάζουν τηνΑντίσταση και απειλούν τη∆ημοκρατία. Η δημοτική παράταξη, ηοργάνωση πόλης, όσοι, από τη βάσημέχρι την κορυφή, έχουν την ευθύνητης απόφασης, δεν θα παραβλέψουντην υψηλή συμβολική αξία και τοηθικό βάρος της επιλογής ενόςαντιφασίστα που κατέβαλε στοακέραιο το κόστος της επιλογής τουνα αγωνιστεί για την πραγματικήδημοκρατία.»

Μπάμπης ΓεωργούλαςΚωστής ΓιούργοςΘανάσης Γρέβιας

Θανάσης Καλαφάτης Παύλος ΚλαυδιανόςΜπάμπης Κοβάνης

Νίκος ΜανιόςΓιάννης Ξαρχουλάκος

Γιάννης Σταματάκης Γιάννης Στρατής

ΣΥ ΡΙ ΖΑό λων των Ελλή νω νΤου Νί κου Τσα γκρή

Οσο σια λι σμός α πέ χει α πό τον κα- πι τα λι σμό, αν ό χι ό σο ο ου ρα νόςα πό τη γη, ό σο η θεω ρία α πό την

πρά ξη: σο σια λι σμός εί ναι η πο λι τι κή θε-ω ρία σύμ φω να με την ο ποία η α το μι κήι διο κτη σία κα ταρ γεί ται, τα μέ σα πα ρα -γω γής (α γρο τι κές ι διο κτη σίες, ερ γο στά -σια, ε πι χει ρή σεις) κοι νω νι κο ποιού νταιε νώ δη μιουρ γού νται νέες συλ λο γι κέςσχέ σεις ερ γα σίας, πα ρα γω γής, δια νο μήςτων προϊό ντων και κα τα νο μής του κοι- νω νι κού πλού του, με γνώ μο να την κά λυ -ψη των α να γκών του κοι νω νι κού συ νό -λου.

Κα πι τα λι σμός εί ναι η… πρά ξη: η πό τεβάρ βα ρη – πό τε «πο λι τι σμέ νη», μα πά -ντα ά νι ση και ά δι κη πραγ μα τι κό τη ταπου – θέ λο ντας και μη – βιώ νει ο σύγ- χρο νος κό σμος.

Και ξαφ νι κά, στην κλο νι σμέ νη και ε -πα πει λού με νη με κα θί ζη ση πε ριο χή τουευ ρω παϊκού κα πι τα λι σμού, ε κεί στονΝό το, έ να κόμ μα της ρι ζο σπα στι κήςΑρι στε ράς (ο εμ φο ρού με νος α πό τις ι -δέες της σο σια λι στι κής θεω ρίας ΣΥ ΡΙ -ΖΑ), κα λεί ται να μειώ σει την α πό στα σηπου χω ρί ζει – αν ό χι τον ου ρα νό απ’ τηγη – τη θεω ρία απ’ την πρά ξη. Να υ περ -κε ρά σει μια amoral κυ βέρ νη ση που ε -φαρ μό ζει στην πρά ξη την συ στη μι κή κα- πι τα λι στι κή βαρ βα ρό τη τα. Και να κυ- βερ νή σει τη χώ ρα…

«Εμπρός λοι πόν, ας ξε κι νή σει η έ φο -δος του αν θρώ που προς τον ου ρα νό!»,προ τρέ πουν (ε σω κομ μα τι κά και… ό χιμό νο) κά ποιοι ρο μα ντι κοί σύ ντρο φοι,μέ λη και στε λέ χη του ΣΥ ΡΙ ΖΑ, ο ρα μα τι -ζό με νοι ρή ξεις, α να τρο πές, κα θα ρές καια νό θευ τες (α πό αλ λό φρο νες ξε νι στές)σο σια λι στι κές ε φαρ μο γές. Εδώ και τώ -ρα: «α πό τις πρώ τες ώ ρες της α ρι στε ρήςκυ βέρ νη σης»! Γί νε ται;

Φυ σι κά και γί νε ται. Στη σφαί ρα της …σο σια λι στι κής φα ντα σίας: έ γι νε το1871, να πού με, με την Πα ρι σι νή Κομ- μού να. Και κρά τη σε… δύο μή νες. Έγι νεκαι τον Οκτώ βρη. Όχι τον Οκτώ βρη πουό λοι θυ μό μα στε, και σε βό μα στε – αυ τόςεί ναι αλ λου νού… πα πά ευαγ γέ λιο. ΤονΟκτώ βρη του 1981 εν νοώ, με ε κεί νο τοα λή στου μνή μης σύν θη μα, που σαρ κά ζειτο ΠΑ ΣΟ Κ: «στις 18 σο σια λι σμό»…

Ας σο βα ρευ τού με: ο σο σια λι σμός (ό -πως και η ε πα νά στα ση) δεν εί ναι θέ ματου φα ντα σια κού αλ λά του πραγ μα τι -κού. Εί ναι θέ μα της ι στο ρίας, της α ντι -κει με νι κής πραγ μα τι κό τη τας. Σχε τί ζε ταιμε τις πο λι τι σμι κές, τις κοι νω νι κές, τιςπο λι τι κές, τις οι κο νο μι κές συν θή κες, τοσυ σχε τι σμό δυ νά μεων. Κυ ρίως με τολαό: αν θέ λει ο λαός, τό τε…

Εξαρ τη μέ νοια πό τον κα πι τα λι σμό

Επι στρέ φο ντας α πό το… σο σια λι στι -κό 1871 στο κα πι τα λι στι κό 2014 ως α -πο στα σιο ποιη μέ νος πο λι τι κός πα ρα τη -ρη τής βλέ πω (ο φεί λω να δώ) ό τι ο ελ- λη νι κός λαός δεν δεί χνει να έ χει πρό- βλη μα με τον κα πι τα λι σμό. Ο κα πι τα λι -σμός ναι, έ χει πρό βλη μα μα ζί του. Καιτον μα στι γώ νει, τον ξα φρί ζει, τον ρί χνειστη φτώ χεια και στην πεί να, τη δυ στυ -χία, την κα τά θλι ψη, α κό μα και στην αυ- το κτο νία.

Πα ρ’ ό λα αυ τά, οι Έλλη νες ε ξα κο λου -θού με α κό μα και σή με ρα, γογ γύ ζο ντας,να πλη ρώ νου με το λου φέ! Από το έ σχα -το υ στέ ρη μα μας! Μή πως σώ σου με τονκα πι τα λι σμό και δεν στε ρη θού με, ο ρι -στι κά, τα λα μπε ρά α γα θά του! Ας το πα-

ρα δε χτού με: εί μα στε ε ξαρ τη μέ νοι α πότον κα πι τα λι σμό!..

Φυ σι κά το θέ μα δεν α φο ρά μό νο τουςΈλλη νες, αλ λά, εν γέ νει, το αν θρώ πι νοεί δος. Το ο ποίο, και δια μέ σου των θρη- σκευ τι κών κα θε στώ των αλ λά και με το«πεί ρα μα» του υ παρ κτού σο σια λι σμού,α πέ δει ξε ι στο ρι κά πως δεν μπο ρεί να α -ντι στα θεί στη γο η τεία του κα πι τα λι στι -κού συ στή μα τος. Πως δεν α ντέ χει χω ρίςτα α γα θά του κα πι τα λι σμού ού τε προςχά ριν της… «αιω νιό τη τας», ού τε προςχά ριν της «ι σό τη τας και της κοι νω νι κήςδι καιο σύ νης».

∆εν κρύ βω ό τι προ σω πι κά τρέ φω τηβε βαιό τη τα (εν θυ μού με νος το πά θοςτων Μο σχο βι τών του ’80, στην πε ρίο δοτης ΕΣ Σ∆, για έ να μπλουτ ζίν, έ να ζευ γά -ρι νάι λον κάλ τσες, έ ναν α να πτή ρα Ron-son…) ό τι μια ι σχυ ρή πα ρά με τρος γιατην α ναί μα κτη α να τρο πή του «υ παρ κτούσο σια λι σμού» ή ταν η γο η τεία που α -σκού σαν τα λα μπε ρά α γα θά του κα πι τα -λι σμού στις κοι νω νίες του «α να το λι κούμπλοκ».

Για τί ψη φί ζου με ΣΥ ΡΙ ΖΑ

Πρέ πει να κα τα λά βου με (και να το κα- τα λά βουν και τα στε λέ χη του ΣΥ ΡΙ ΖΑ) ό -τι στη ση με ρι νή συ γκυ ρία, στον πα ρό νταευ ρω παϊκό τό πο και χρό νο, αυ τό πουπροέ χει δεν εί ναι να βγού με α πό τον κα- πι τα λι σμό, αλ λά να βγού με απ’ τον οι κο- νο μι σμό. Την τε ρα τώ δη αυ τή νε ο φι λε -λεύ θε ρη δια στρο φή που εκ τρέ φει την υ -φι στά με νη συ στη μι κή βαρ βα ρό τη τα.Και εκ τρέ φε ται απ’ αυ τήν.

Αυ τό θέ λει ο κό σμος. Αυ τό θέ λουν οιλα οί της ευ ρω ζώ νης, αυ τό θέ λει ο ευ ρω -παϊκός Νό τος, αυ τό θέ λουν οι Έλλη νες:η πλειο ψη φία του ε κλο γι κού σώ μα τοςτης χώ ρας μας ε πι λέ γει ΣΥ ΡΙ ΖΑ ό χι ε πει -δή εί ναι το κόμ μα που θα α να τρέ ψει τονκα πι τα λι σμό και θα ε γκα θι δρύ σει τονσο σια λι σμό – υ πάρ χει άλ λο κόμ μα…

ταγ μέ νο σ’ αυ τή τη δου λειά. Η πλειο ψη φία του ε κλο γι κού σώ μα -

τος ε πι λέ γει ΣΥ ΡΙ ΖΑ για να α κυ ρώ σει ταμνη μό νια, να ε πα να φέ ρει τα κα τώ τε ρακαι τα με σαία ει σο δή μα τα, κα θώς καιτην Υγεία και την Παι δεία στα προ μνη- μο νίων ε πί πε δα, να νο μο θε τή σει και ναε φαρ μό σει έ να στα θε ρό φο ρο λο γι κόσύ στη μα, που θα συμ βάλ λει στην α να -κα τα νο μή του πλού του υ πέρ των μι κρο -με σαίων ει σο δη μα τι κών τά ξεων και θαα παλ λάσ σει τα νοι κο κυ ριά και τις κα τοι- κίες τους α πό τα χα ρά τσια και τους δε- κά δες άλ λους ε πα χθείς φό ρους που ταφόρ τω σε η κυ βέρ νη ση Σα μα ρά – και ό χιη τρόι κα και ο… κα πι τα λι σμός. Και βέ- βαια να δια γρά ψει (στο υ ψη λό τε ρο δυ- να τό πο σο στό) το δη μό σιο χρέ ος, να α -πο κα τα στή σει τη δη μο κρα τία και την εύ- ρυθ μη και συ νταγ μα τι κή λει τουρ γία τωνθε σμών της, κα θώς και την ε θνι κή α νε -ξαρ τη σία της χώ ρας.

Η πλειο ψη φία του ε κλο γι κού σώ μα -τος ε πι λέ γει ΣΥ ΡΙ ΖΑ ε πει δή εί ναι κόμ μαα διά φθο ρο, κόμ μα α ντι προ σω πευ τι κότων α ξιών της πα ρα δο σια κής Ελλη νι κήςΑρι στε ράς, έ να κόμ μα με προέ χο ντα τασυ γκρι τι κά πλε ο νε κτή μα τα της α ξιο πι -στίας και του νέ ου και α να γνω ρι σμέ νουπα νευ ρω παϊκά ως χα ρι σμα τι κού η γέ τητου, του Αλέ ξη Τσί πρα.

Τέ λος, η πλειο ψη φία του ε κλο γι κούσώ μα τος ε πι λέ γει ΣΥ ΡΙ ΖΑ, ε πει δή εί ναιέ να κόμ μα α νοι χτό σε ό λους τους δη μο -κρα τι κούς συ μπο λί τες μας, που προ δό -θη καν και ε ξα πα τή θη καν α πό τα κόμ μα -τα του ΠΑ ΣΟ Κ, της Νέ ας ∆η μο κρα τίας,πο λι τι κά και πο λι τι σμι κά συμ βα τό μεκά θε δη μο κρα τι κό πο λί τη που θέ λει ναα παλ λα γεί α πό τη μνη μο νια κή λαί λα πακαι τους πο λι τι κούς χο ρη γούς της.

Ας α φή σου με, λοι πόν, τις φα ντα σια -κές «ε φό δους προς τον ου ρα νό», για τίθα… πέ σει ο ου ρα νός να μας πλα κώ -σει…

•

Η πλειονότητα του εκλογικού σώματος επιλέγειΣΥΡΙΖΑ επειδή είναι κόμμα αδιάφθορο, αξιόπιστο,αντιπροσωπευτικό των αξιών της ΕλληνικήςΑριστεράς, ανοιχτό σε όλους τους δημοκρατικούςσυμπολίτες μας που προδόθηκαν καιεξαπατήθηκαν από τα μνημονιακά κόμματα

“

Η ΕΠΟΧΗ 23 Φεβρουαρίου 2014 2233ΑΥΤΟ∆ΙΟΙΚΗΣΗ

Η εσωκομματικήδημοκρατίαH πολιτική των συμμαχιών και η επιλογή Ο.Βουδούρη

Περί εσωκομματικής δημοκρατίας: υπάρ-χει έστω ένα μέλος που να νοιώθει πε-ρήφανο για το επίπεδο της εσωκομμα-

τικής μας δημοκρατίας και πολιτικής λειτουρ-γίας, μετά την πρόσφατη απόφαση της ΚΕ;

Αντί να επιλεγεί ο δρόμος της ενεργούς συμ-μετοχής των μελών και των οργανώσεων, στηδιαδικασία προετοιμασίας της κρίσιμης τρι-πλής εκλογικής μάχης του Μαίου, χάθηκαν 4ολόκληροι μήνες, διάστημα κατά το οποίο θαέπρεπε:

α. να εξειδικευθεί η απόφαση της ΚΕ του Σε-πτέμβρη, δηλαδή να περιφερειοποιηθεί η στό-χευση για ανατροπή της μνημονιακής πολιτικήςκαι της κυβέρνησης και όχι να αρκεστούμε στονκεντρικό πολιτικό υπερπροσδιορισμό (η Ελ-λάδα της κρίσης, οι Περιφέρειες και οι ∆ήμοιδεν βιώνουν με την ίδια ένταση την κρίση, δενέχουν ανάγκη τις ίδιες προτεραιότητες),

β. να γίνει η οργανωτική, η πολιτική και προ-γραμματική προετοιμασία, με την ενεργοποί-ηση των μελών και των οργανώσεων, που μετάτο συνέδριο «έκαναν κοιλιά»,

γ. να εξειδικευθεί η πολιτική των συμμαχιώνως συνέχεια των προηγουμένων και ομαλά καιδημοκρατικά να οδηγηθούμε στις επιλογές τωνπροσώπων.

Αντί για αυτά (η ευθύνη έχει πρόσωπα καιταυτότητα) ζήσαμε στιγμές υποχώρησης ή υπο-τίμησης της εσωκομματικής δημοκρατίας, τά-σεις επιβολής των επιλογών της ηγετικής ομά-δας και ανήκουστες διαδικασίες και συμπερι-φορές ξένες προς την ιστορία μας. Οι επιλογέςλοιπόν του Καρυπίδη και του Βουδούρη φυσικόακόλουθο. Εκείνο δε που μοιάζει αφύσικο

είναι το απειλητικό δάκτυλο ηγετικών στελε-χών και μάλιστα από βήματος Μ.Μ.Ε. περί σύγ-κρουσης ως το τέλος. Ποιους άραγε απειλούν;

Μοιάζει δε με ανέκδοτο το επιχείρημα ότι οιδιαδικασίες που επιβλήθηκαν είναι συμβατέςμε το καταστατικό, γιατί εύλογα θα ρωτήσω το«κόψιμο Καρυπίδη» ή η επιλογή ∆ρίτσα (δενέχω τίποτα με το σύντροφο) από ποια απόφασηποιας ΚΕ αποφασίστηκαν;

∆υστυχώς σύντροφοι της ηγετικής ομάδαςμας οδηγήσατε σε απώλεια της ηθικής μας υπε-ροχής, μας οδηγήσατε σε κατάσταση απολογη-τική σε εχθρούς και φίλους. Όπως λέει έναςσύντροφος «μας κοντύνατε 10 πόντους»…

Για την πολιτική των συμμαχιών: το συνέδριοκαι η απόφαση του Σεπτέμβρη όρισαν, έστω σεγενικές γραμμές, το εύρος των πολιτικών δυ-νάμεων (αριστερή σοσιαλδημοκρατία ως εξω-κοινοβουλευτική αριστερά), που επιδιώκουμενα συμμαχήσουμε, ενώ η απόφαση του Σεπτέμ-βρη προσδιόρισε τα βασικά χαρακτηριστικάτων αυτοδιοικητικών σχημάτων, ορίζοντας ωςαιχμή την ανατροπή των μνημονίων και τουΚαλλικράτη και βεβαίως αποσαφηνίζεται ότι ηπολιτική των συμμαχιών δεν αφορά αναξιόπι-στα και φθαρμένα πρόσωπα. Θεωρώ δε ότιστοιχειώδες πολιτικό κριτήριο μιας συμμαχίαςείναι η επιδίωξη επιτυχίας, με προϋπόθεση ναενώνει δυνάμεις, όταν μάλιστα επικεφαλής επι-λέγεται πρόσωπο «σύμμαχης δύναμης».

Το ζήτημα των συμμαχιών θα απαιτούσε καιάλλου επιπέδου συζήτηση και άλλες διαδικα-σίες. Σε κάθε περίπτωση αδυνατώ να κατα-νοήσω την «μομφή» ηγετικών στελεχών περί«πολιτικής δυσανεξίας», στο ζήτημα των συμ-μαχιών, νοιώθω πολιτικά καθυστερημένος.

Περί Οδυσσέα Βουδούρη: Ως μέλος του ΣΥ-ΡΙΖΑ και ως Μεσσήνιος έχω το δικαίωμα νακρίνω το πολιτικό πρόσωπο του Ο.Βουδούρηκαι να καταθέσω και να υπενθυμίσω ζητήματαπου θεμελιώνουν τη διαφορά μας και την αντί-θεσή μας στην επιλογή του.

1. Ο Βουδούρης «επιβάλλεται» το 2009 στηΜεσσηνία, ως προσωπική επιλογή του ΓΑΠ.Όλοι θυμούνται τον ανεξάντλητο μηχανισμόυπό την αιγίδα του Νίκου Παπανδρέου καιάλλων (!). Ο Β. από τότε έως σήμερα είναιαπών από τη Μεσσηνία και την Πελοπόννησο(εκτός από τις εκδηλώσεις με το Στουρνάρα καιτη γνωστή σκηνή στην επέτειο). Έχει προκαλέ-

σει την μήνι για την αδιαφορία του, ακόμη καιόσων τον στήριξαν. Εσχάτως κατάλαβε ότιστην Περιφέρεια Πελοποννήσου υπάρχει ο Τα-τούλης του Φούχτελ, της ΕΟΖ και της ΤΕΡΝΑ(κάποιος θα του το υπέδειξε!).

2. Καταγγέλθηκε για το ρόλο του στον Καλλι-κράτη, από τους δημάρχους της Μεσσηνίας(ακόμη και από αυτούς που τον στήριξαν το2009) και για αλαζονεία, αδιαφορία και εμ-παιγμό (όλα επιχειρεί να τα ανασκευάσει, δενάκουσα καμία αντι-Καλλικρατική τοποθέτησηή αυτοκριτική),

3. Μετά την μνημονιακή του υπηρεσία (μι-λάμε για την είσοδο του ∆ΝΤ στην Ευρώπη καιστο πειραματόζωο) γίνεται ο «εκλεκτός» τουΚουβέλη, στην τρικομματική συγκυβέρνηση καιστις προγραμματικές της θέσεις (αποχωρεί με«σεμνότητα» δηλώνοντας «η ∆ΗΜΑΡ είμαιεγώ»!).

4. Την επαύριον της απόφασης της ΚΕ τουΣΥΡΙΖΑ «σε ένα άρθρο», δηλώνει με απίστευτηαλαζονεία ότι είναι «ανεξάρτητος», ότι δεν με-τανιώνει για το μνημονιακό του παρελθόν («δη-μοσιονομική προσαρμογή» το ονόμασε) και ότιείναι «προσωπική επιλογή του Αλέξη Τσίπρα».

5. Εξοργιστικό βεβαίως και το φαινόμενο,μετά το «κράξιμο» από τον Παπαδημούλη καιτο Μηλιό, η προσπάθεια των δικών μας ΜΜΕ,εξωραϊσμού της εικόνας του. Ξαφνικά ο Β.έγινε ο αντι – νεοφιλελεύθερος (παρακαλώ ανα-τρέξτε στις 83 θέσεις της «Κοινωνίας Πρώτα»και πείστε με πόσο αντι-νεοφιλελεύθερεςείναι), ο αντιμνημονιακός , ο αντι- Τατούλης, οαντι – Φούχτελ...

6. Αδιανόητο για αξιοπρεπή πολιτικό να τοναπορρίπτουν στην πατρίδα του (δεν πήρε μίαψήφο στη Μεσσηνία!!) και να μην νοιώθει τηνανάγκη να παραιτηθεί (ποιος από μας θα τολ-μούσε την επαύριο μιας καθολικής αποδοκιμα-σίας να το παίζει υποψήφιος;).

7. Τέλος, δεν είναι καιρός να μάθουμε τις πο-λιτικές δυνάμεις που θα αποτελέσουν τη «συμ-μαχία» υπό τον Οδ. Βουδούρη ή μας το κρατάνeμυστικό; (να θυμίσω το σκίτσο του Ιωάννου το1981 που ο λαός έστελνε με 5,31% τον αείμνη-στο Κύρκο στην ευρωβουλή, δεν θα ήταν καλήκαι καθαρτήρια λύση;)

Εξομολογητικός επίλογος: Με τον «άνθρωποτων προέδρων» (τρεις πρόεδροι δεν φτάνουν ναξεβάψουν «τα πρώτα» σ.Βούτση;), με τον όψιμοαντιμνημονιακό, τον αντι-νεοφιλελεύθερο τωνιδιωτικών Πανεπιστημίων, της διάλυσης καιτων απολύσεων στο δημόσιου τομέα, με τον«Καλλικρατικό», με τον πολιτικό που διασπάαντί να ενώνει, που οδηγεί στην ήττα (πολιτική,ηθική, προσωπική) δεν μπορώ να συνυπάρξω.

Αν η «ηγεσία» επιμείνει στην επιλογή της, ηοποία με μειώνει, με προσβάλει, με «κονταίνει»δηλαδή μου στερεί την περηφάνια μου και τηναξιοπρέπειά μου, δεν μου μένει άλλη επιλογήπαρά να δηλώσω την παραίτησή μου από μέλοςτης Ν.Ε. Μεσσηνίας.

Συντροφικά, Γιώργος Γκόνης Email: [email protected]

Το ζήτημα των συμμαχιών θα απαιτούσεκαι άλλου επιπέδου συζήτηση και άλλεςδιαδικασίες. Σε κάθε περίπτωση αδυνατώνα κατανοήσω την “μομφή” ηγετικώνστελεχών περί “πολιτικής δυσανεξίας”,στο ζήτημα των συμμαχιών, νοιώθωπολιτικά καθυστερημένος.

“

Στη μνήμη του ΘεαγένηΧθες, σε ένα μοναστήρι έξω από τα Μέγαρα,

συγγενείς, σύντροφοι και φίλοι ετέλεσαν40ήμερο μνημόσυνο για τον Θεαγένη Μα-νώλη. Στη μνήμη του ο Σάββας Παραστατίδηςκαι η Στέλα Σάμου προσφέρουν στην «Εποχή»100 και 30 €, αντίστοιχα.

2244 Η ΕΠΟΧΗ 23 Φεβρουαρίου 2014ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Την πε ρα σμέ νη Κυ ρια κή που εί χα και τα γε νέ -θλιά μου, ση μα δια κή Κυ ρια κή του Ασώ του, οι σύ -ντρο φοι της «Επο χής» μου χά ρι σαν μια ο λό κλη ρησε λί δα και τους ευ χα ρι στώ πο λύ. Σ’ αυ τή την σε- λί δα υ πήρ χε και το κεί με νο του συ ντρό φου Πά -νου Λά μπρου ό που μου έ συ ρε τα εξ α μά ξης μή -πως και βά λω μυα λό και πά ψω να ε πι τί θε μαι(;)στον ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Στα πλαί σια, λοι πόν, του δια λό γουπου ά νοι ξε, θα ή θε λα να ξε κα θα ρί σω με ρι κάπράγ μα τα για να μην δη μιουρ γού νται πα ρα νοή -σεις:

Πρώ τα απ’ ό λα για την θέ ση μου α πέ να ντι στηνΑ ΝΑ ΣΑ. Αν πά με λί γο πί σω, θα θυ μη θού με ό τι ηΑ ΝΑ ΣΑ δη μιουρ γή θη κε, στην ε πο χή του ΣΥ ΡΙ ΖΑτων συ νι στω σών, ως α ντί πα λο δέ ος της, δρα στή -ριας τό τε, ΠΑ ΣΑ που έ κα νε έ ντο νη κρι τι κή στονη γε μο νι σμό του Συ να σπι σμού και έ θε τε ε πι τα κτι -κά το αί τη μα της δη μο κρα τι κής συ γκρό τη σης τουΣΥ ΡΙ ΖΑ. Εί ναι εν δει κτι κό ό τι στην Α ΝΑ ΣΑ συμ- με τεί χε και το Κοκ κι νο πρά σι νο ∆ί κτυο του Συ να -σπι σμού κι α πό τό τε μέ χρι σή με ρα αυ τή η σύν θε -ση συ νι στω σών, τά σεων κι α νε ντά χτων στη ρί ζει,εμ μέ σως πλην σα φώς, την η γε τι κή ο μά δα Τσί- πρα. Το δέ σι μο αυ τής της στή ρι ξης πα γιώ θη κεκαι στο συ νέ δριο του ΣΥ ΡΙ ΖΑ με κα τευ θυ νό με νεςσταυ ρο δο σίες, που ε πέ τρε ψαν πολ λά στε λέ χη τηςΑ ΝΑ ΣΑ να κα τα λά βουν θέ σεις στα όρ γα να. Αυ τήη δια δρο μή πι στεύω ό τι κα τα δει κνύει τις δυ σκο -λίες της Α ΝΑ ΣΑ να δια φο ρο ποιη θεί ου σια στι κάκι έ τσι α να γκά ζε ται να ο δη γεί ται σε ε πι λο γές α νέ- ξο δης α πο χής στα α ντι δη μο κρα τι κά «πα κέ τα»ψη φο φο ρίας και σε, κα τό πιν ε ορ τής, δια δι κα σίεςε πα νε ξέ τα σης υ πο ψη φιο τή των, ό πως συ νέ βηστην πρό σφα τη Κε ντρι κή Επι τρο πή. Προ συ πο -γρά φω το πο λύ κα λό κεί με νο των συ ντρό φων Γε-ωρ γού λα και Κλαυ δια νού, στην πε ρα σμέ νη «Επο -χή», με τίτ λο «Πρω το γε νές έλ λειμ μα συλ λο γι κήςλει τουρ γίας» ο ο ποίος θα έ πρε πε να εί ναι ο πρω- το σέ λι δος τίτ λος και να α πη χεί την γραμ μή της ε -φη με ρί δας, ό που α να φέ ρε ται χα ρα κτη ρι στι κάστην Α ΝΑ ΣΑ:

«Θα μπο ρού σαν να εί χαν ε νερ γή σει προ λη πτι -κά, πράγ μα που θα μείω νε τις ζη μιές που ή δη κα- τα γρά φη καν και δη μο σκο πι κά. Το ζή τη μα της δυ- να τό τη τας πρό λη ψης, α πο τρο πής α φο ρά και το

ι δε ο λο γι κό ρεύ μα της Α ΝΑ ΣΑΣ (…) Στο μέλ λον,ι δίως, ό ταν το κόμ μα θα κλη θεί να α να λά βει πο -λύ σο βα ρό τε ρα κα θή κο ντα, η Α ΝΑ ΣΑ μπο ρεί, μεμε γα λύ τε ρη φρο ντί δα απ’ ό,τι τώ ρα για τον δια- κρι τό της ρό λο, να εί ναι δύ να μη συμ βο λής στιςθέ σεις σύν θε σης και ε νό τη τας».

Όσον α φο ρά την πλη ρο φό ρη σή μου, λό γωτης πο λύ χρο νης σχέ σης μου με τον χώ ρο κι ε πει -δή πο νάω την υ πό θε ση του ΣΥ ΡΙ ΖΑ μα θαί νω ταπά ντα εκ των έ σω, α κό μα και τα κου τσο μπο λιάτα ο ποία δεν τα δη μο σιο ποιώ για τί δεν υ πάρ χεικο σμι κή στή λη στην «Επο χή». Και για του λό γουτο α λη θές, θέ τω τα πα ρα κά τω ε ρω τή μα τα:

- Για τί η Α ΝΑ ΣΑ δεν ψή φι σε την πρό τα ση τουΣτέ λιου Παπ πά, που κα τα τέ θη κε στην Κ.Ε. για ξε- χω ρι στή κρί ση των υ πο ψη φίων, με φω τει νή ε ξαί -ρε ση μό νο ε νός συ ντρό φου;

- Για τί η Α ΝΑ ΣΑ α πο φά σι σε α πο χή στην α ντι -δη μο κρα τι κή ψη φο φο ρία «πα κέ το» των υ πο ψη -φίων, βο η θώ ντας ου σια στι κά την η γε σία και συ- ναι νώ ντας στον εκ βια σμό της; Για τί πιέ στη καν κιαυ τοί που ή θε λαν αρ νη τι κή ψή φο να με τα κι νη -θούν προς την α πο χή;

- Ποια στε λέ χη της Α ΝΑ ΣΑ πρω τα γω νι στούνστην στή ρι ξη της η γε τι κής ο μά δας του ΣΥ ΡΙ ΖΑκαι ποιοι α ντι δρούν προ σε κτι κά και μειο ψη φι κά;

- Το ε πί δι κο κεί με νό μου γρά φτη κε για την συ -ντρό φισ σα Πορ τά λιου. Για τί στο α πα ντη τι κό κεί- με νο του συ ντρό φου Λά μπρου α που σιά ζει ο ποια -δή πο τε σχε τι κή α να φο ρά; Για τί ό ταν η Α ΝΑ ΣΑζή τη σε ε πα νε ξέ τα ση υ πο ψη φιο τή των α πο σιω πή -θη κε το θέ μα Πορ τά λιου;

Όσον α φο ρά τις προ σω πι κές νύ ξεις, ξε κα θα -ρί ζω: α νή κω στην κοι νω νι κή α ρι στε ρά, πα ρα μέ -νω στους δρό μους και στα κι νή μα τα, στη ρί ζω τονΣΥ ΡΙ ΖΑ συν δι κα λι στι κά, κοι νω νι κά και πο λι τι κάκαι πα ράλ λη λα δια τη ρώ την αυ το νο μία μου νατου τα «ψάλ λω», χω ρίς δε σμεύ σεις κι αυ το λο γο -κρι σίες. Για τί, ό σο πιο κο ντά βρί σκε ται ο ΣΥ ΡΙ ΖΑστην αλ λο τρίω ση της ε ξου σίας τό σο πιο ε λεύ θε -ρα, δη μό σια κι αι ρε τι κά πρέ πει να μι λά με. Εί ναι ηκα λύ τε ρη υ πη ρε σία που μπο ρού με ναπρο σφέ ρου με…

Ο δι κη γό ρος του δια βό λου

∆ΑΙΜΟΝΙΚΑΈβαλε ο διαβολάκος / την ουρά του πάλιτραγούδι του Παναγιώτη Μιχαλόπουλου

ΜΑΤ, χημικάκαι τραυματισμοίστις Σκουριές

Συγκέντρωση πραγματοποίησαν οι κάτοικοι της Β.Α.Χαλκιδικής στο Χονδρό ∆ένδρο στις Σκουριές,αντιδρώντας στην παράνομη διάνοιξη δασικών

δρόμων. Οι δρόμοι έχουν ήδη ασφαλτοστρωθεί καιμπαζωθεί με στερεά απόβλητα της εταιρείας πουπροέκυψαν από την επεξεργασία των μετάλλων καισύμφωνα με αναλύσεις που έχουν στα χέρια τους οικάτοικοι, το υλικό που χρησιμοποιείται περιέχειαυξημένες ποσότητες αρσενικού και άλλων βαρέωνμετάλλων. Οι κάτοικοι έχουν ήδη καταθέσει στονεισαγγελέα καταγγελία διαμαρτυρίας. Να υπενθυμίσουμεότι την προηγούμενη εβδομάδα κάτοικοι είχανσυγκεντρωθεί ξανά στο βουνό για να διαμαρτυρηθούν γιατον ίδιο λόγο ζητώντας να παρθούν εκ νέου δείγματα απότην αστυνομία και τον εισαγγελέα. Η αστυνομία όμως γιαάγνωστους λόγους διέλυσε την συγκέντρωση καιπροχώρησε σε προσαγωγές τριών ατόμων οι οποίοικατηγορούνται για παράνομη βία και απείθεια ενώ ένας εξαυτών για αντίσταση κατά της αρχής. Οι κάτοικοιαφέθησαν στην συνέχεια ελεύθεροι ενώ σε εξέλιξηβρίσκεται προκαταρτική εξέταση για το συμβάν.Να αναφερθεί ότι ο αρμόδιος αστυνομικός διευθυντής, πουδέχθηκε τις καταγγελίες των κατοίκων σχετικά με τηνεπιχωμάτωση των δασικών δρόμων με στερεά απόβλητατης εταιρείας, ζήτησε από τις αρμόδιες υπηρεσίες νασυλλέξουν δείγματα προκειμένου να πιστοποιηθεί ηεγκυρότητα των αναλύσεων τις οποίες έχουν στα χέριατους οι κάτοικοι και δείχνουν την επικινδυνότητα τωνυλικών που χρησιμοποιεί η εταιρεία.Σε νέα συγκέντρωσή τους στην τοποθεσία Χονδρό ∆ένδρο,οι κάτοικοι έκλεισαν το δρόμο προκειμένου να εμποδίσουντην προσέλευση των φορτηγών που κουβαλούν τα στερεάαπόβλητα προς το βουνό. Οι γυναίκες που συμμετείχαν στησυγκέντρωση σχημάτισαν αλυσίδες για να σταματήσουν τηδιέλευση λεωφορείων με εργαζόμενους που έβγαιναν απότο εργοτάξιο. Τα ΜΑΤ επιτέθηκαν στους διαδηλωτές μεχημικά, χτυπώντας και σέρνοντας τους κατοίκους στοδρόμο με αποτέλεσμα τρεις κάτοικοι να τραυματιστούν(ένας άνδρας με καρδιακά προβλήματα, μία γυναίκαχτυπημένη στα νεφρά και στο χέρι και μία στο πόδι) και ναμεταφερθούν στο Κέντρο Υγείας. Ταυτόχρονα, έγινανπροσαγωγές των τριών κατοίκων από την αστυνομία. Οιπροσαχθείσες γυναίκες μεταφέρθηκαν στο Α.Τ. Πολυγύρουκαι λίγο αργότερα αφέθησαν ελεύθερες μετά από εντολήεισαγγελέα. Ο άνδρας μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο καιμετά αφέθηκε ελεύθερος. Οι κατηγορίες εναντίον τουςείναι απείθεια και παράνομη βία και θα οριστεί τακτικήδικάσιμος.

Με α φο ρ μή την α πά ντη σήσας, που προ τά σ σε τετου κει μέ νου «Η Ξού-

θου & Με νά ν δρου α πέ μει νε έ -ρη μη», του δι κη γό ρου του δια- βό λου στη σε λί δα 23 της Επο- χής 16 Φε βρουα ρίου 2014 θα ή -θε λα να ση μειώ σω τα πα ρα κά -τω:

∆υ στυ χώς σύ ντρο φοι ψεύ δε -στε.

Κα μιά τη λε φω νι κή ε πι κοι νω -νία (και με κα νέ ναν) δεν εί χαπριν και με τά «την α να μό ρ φω -ση» του κα σέ της 2ης σε λί δαςτης Επο χής που α φο ρού σε α πο -κλει στι κά (και μό νο) τη στή λη«Ξού θου & Με νά ν δρου». ∆εν ε -νη με ρώ θη κα α πό κα νέ ναν ού τεεκ των προ τέ ρων, ού τε εκ τωνυ στέ ρων για την πρό θε σή σαςνα α φαι ρέ σε τε α κό μα και τοδια κρι τι κό κλι σέ της στή λης(που οι ί διοι μου εί χα τε ζη τή σειτο 2010), ώ στε να πε ρ νά ό σο τοδυ να τόν πιο α πα ρα τή ρη τη. Σαςβε βαιώ ό τι έ ξι φο ρές ξε φύ λ λι σατην έ κ δο ση της 8ης ∆ε κε μ βρίου2013 για να δω αν μπή κε τε λι κάτο κου τσου ρε μέ νο μου κεί με νο.

Μέ χρι σή με ρα εί χα μο νά χαδύο ε πα φές, κι αυ τές μέ σω η λε -κ τρο νι κού τα χυ δρο μείου: τηνπρώ τη το βρά δυ της Πα ρα -σκευής 6ης ∆ε κε μ βρίου 2013

(πα ρό τι εί χα στεί λει απ’ την Τε- τά ρ τη 4.12.2013 το κεί με νόμου), με την κ. Ιωά ν να ∆ρό σουνα θέ τει τη λε γρα φι κώς το δί λη -μ μα «ή κό βω τις πέ ραν των 600λέ ξεις, ή θα τις κό ψει η ί δια».Το δεύ τε ρο mail στά λ θη κε τηνΠα ρα σκευή 13 ∆ε κε μ βρίου2013 ό που με τε λε σι γρα φι κότρό πο, πά λι η κ. ∆ρό σου, μεπρο ει δο ποιού σε «πως αν δενστεί λω το κεί με νό μου σε μία ώ -ρα η Επο χή θα κυ κλο φο ρή σειχω ρίς τη συ νε ρ γα σία μου». («Ήπου λά τε, ή α πο λύε στε» κα τά τογνω στό τη λε γρά φη μα στον Ντί -νο Ηλιό που λο στην ται νία«Τρεις κού κλες κι ε γώ»). Γιατην ι στο ρία θα ξέ ρε τε –το α νή γ -γει λε ά λ λω στε στις ει δή σεις τηςκαι η Επο χή– πως την ώ ρα τουδεύ τε ρου mail ή μουν στη ∆η μο -τι κή Βι βλιο θή κη Θε σ σα λο νί κηςσ’ ε κ δή λω ση «Με ποιή μα τα &μου σι κή α πα ντά με στο φό βο,

τον φα σι σμό και την ξε νο φο -βία», που ο ρ γά νω νε ο Μα ν δρα -γό ρας.

Όσο για την πρό θε σή σας ναε ντά ξε τε την Ξού θου & Με νά ν -δρου στα πο λι τι στι κά, λέω α -πλώς ό τι πά λι κα λά που η Επο -χή δεν έ χει στή λη με ∆ια νυ κτε -ρεύο ντα Φα ρ μα κεία.

Κά ποιοι την Αρι στε ρά την ο -ρα μα τί ζο νται σαν έ ρ γο τέ χνης,ά λ λοι σαν ευ και ρία «να τρου πώ- σουν». Ο κα θείς και τα ο ρά μα τάτου.

Συ ντρο φι κά Κώ στας Κρε μ μύ δας

ΥΓ. Η α πά ντη σή μου, που ε λ -πί ζω και εύ χο μαι να δη μο σιευ -θεί στην Επο χή, ας δια βα στεί μετην υ πό κρου ση του τρα γου διού«Βα ρέ θη κα» του Νι κό λα Άσι- μου.

http://www.youtube.com/watch?v=XfkdwEz384c

Μια α πά ντη σηστη «βά ρ δια της Πα ρα σκευής»

ΟΛΙ ΓΟ ΛΟ ΓΗ Α ΠΑ ΝΤΗ ΣΗΝα δεις που κά πο τε θα μας πού νε και μα λά κες

Ψευ δό μα στε, λοι πόν. Αλλά ποια εί ναι η α λή θεια; Ποιος θα την πει;Ο Ιη σούς, πά ντως, α πέ φυ γε να α πα ντή σει στο ε ρώ τη μα του Πι λά του:«Τι ε στίν α λή θεια;» Ευ τυ χώς, ε μείς έ χου με δώ σει τα δια πι στευ τή ριαμας πο λύ πριν μας ζη τη θούν. «Ε»

Η ΕΠΟΧΗ 23 Φεβρουαρίου 2014 2255MOYΣΙΚΗ

Η ΑΝ∆ΡΙΑΝΑ Μπάμπαλη και η ETTEN∆ύο ερμηνεύτριες αλλά καιτραγουδοποιοί της νεότερης γενιάς.Πολύ διαφορετικές, αλλά και«συγγενείς» στα ακούσματα και τιςεπιρροές τους, επιλέγουν καιδιασκευάζουν τραγούδια άλλωναγαπημένων γυναικών δημιουργών.Πού συναντιέται μουσικά η ΛέναΠλάτωνος με την Bjork; Η Αρλέτα μετη Suzan Vega; Η Ελένη Βιτάλη με τηνAmy Winehouse και η Αφροδίτη Μάνουμε την Patti Smith; Αυτά και πολλάάλλα θα απαντηθούν επί σκηνής, μαζίμε αγαπημένα τραγούδια από τηνπροσωπική δισκογραφία τηςΑνδριάνας (Μοίρα μου έγινες, ∆εςκαθαρά, Είσαι εσύ ο άνθρωπος μου,κ.ά.) και της Etten (I know you ’re

behind me but I ’m not scared,Lappuggla).Τα τραγούδια αλλάζουνμορφή και ήχο με τη συμβολή τριώνσπουδαίων μουσικών: κιθάρες -∆ημήτρης Μπαρμπαγάλας, τύμπανα -∆ημήτρης Κλωνής, πλήκτρα - ΆκηςΚατσουπάκηςΤις ∆ευτέρες 24 Φεβρουαρίου και 17Μαρτίου, στις 9.30μ.μ., στη μουσικήσκηνή Ρυθμός Stage. Είσοδος: 10 ευρώ(με μπύρα ή κρασί).

TRIO ξύλινων πνευστώνARUNDOSΤο Πρόγραμμα Μουσικής (ΒΜ) του Hel-lenic American College (HAEC) σε συ-νεργασία με το Hellenic American Uni-versity (Manchester, NH, USA) και ηΈνωση Ελλήνων Μουσουργών, παρου-σιάζουν συναυλία με το Trio ξύλινωνπνευστών Arundos. Το Trio Arundosαποτελείται από τους κορυφαίους Άτων αντίστοιχων οργάνων (όμποε,κλαρινέτο, φαγκότο) στη ΣυμφωνικήΟρχήστρα του ∆ήμου Αθηναίων. Η μα-κροχρόνια συνεργασία μέσα στο με-γάλο ορχηστρικό σύνολο καθώς και τοαπό κοινού ενδιαφέρον των τριώνμουσικών για εμβάθυνση στο ρεπερτό-ριο του παραπάνω, ευαίσθητου ηχη-τικά, συνδυασμού, τους ενέπνευσε ναδημιουργήσουν ένα σύνολο μοναδικόγια τα ελληνικά δεδομένα. Το ρεπερ-τόριο του συνόλου είναι διευρυμένοκαι περιλαμβάνει έργα σύγχρονωνσυνθετών, με πρόσφατες προσθήκεςέργα των Αντωνίου, Τραυλού, Σαμαρά,Ντάρλα, Λιακάκη κ.ά. Το Trio Arundosαποτελείται από τους: Κώστα Γιοβάνη(όμποε), Γραμμένο Χαλκιά (κλαρινέτο)και Γιάννη Ευαγγελάτο (φαγκότο). Tην Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου, στις8.30μ.μ., στο Θέατρο της Ελληνοαμερι-κανικής Ένωση. Είσοδος ελεύθερη.

Επιµέλεια: ΛΛιιάάνναα ΜΜααλλααννδδρρεεννιιώώττηη

[email protected]

ΜΟ

ΥΣΙΚ

ΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

«Η Νυχτερίδα»του Στράους

«ΗΝυχτερίδα», κωμική οπερέτασε τρεις πράξεις με μπαλέτοτου Γιόχαν Στράους του

νεότερου, παρουσιάζεται σε νέα παραγωγήστην Εθνική Λυρική Σκηνή, για 14παραστάσεις. Έργο ανάλαφρο, γεμάτοχιούμορ και ανατροπές, πλημμυρίζει απότη γοητευτική μουσική τηςαυτοκρατορικής Βιέννης σε μουσικήδιεύθυνση Μιχάλη Οικονόμου, ΖωήςΤσόκανου και Ανδρέα Πυλαρινού, ενώ τημετάφραση του ποιητικού κειμένουυπογράφει ο ∆ημήτρης ∆ημόπουλος. Οσκηνοθέτης Αλέξανδρος Ευκλείδης, μεμερικές από τις πιο επιτυχημένεςανανεωτικές παραστάσεις οπερέτας στοενεργητικό του, μεταφέρει τη δράση τουέργου στην αθηναϊκή μπουρζουαζία τηςδεκαετίας του ’60. Πριν θεωρηθεί ένα απότα αριστουργήματα της σοβαρής μουσικής,η Νυχτερίδα υπήρξε ένα λαϊκότατο έργο,που γνώρισε τοπικές διασκευές στιςδιαφορετικές χώρες που παίχθηκε. ΣτηνΝυχτερίδα, τα βαλς ορόσημα του Στράουςδεν χρησιμοποιούνται αδιάφορα, αλλάγίνονται φορείς συναισθημάτων, ανάλογαμε την περίσταση, ενώ η εντυπωσιακήεισαγωγή δεν αποδίδει απλώς τιςδιαθέσεις, αλλά προαναγγέλλει τηθεατρική δράση. Ο Γιόχαν Στράουςθεωρείται ανάμεσα στους κορυφαίους τηςμουσικής αφού ξεχώρισε για τηνκομψότητα, το καλό γούστο, το πνεύμακαι τη γνησιότητα του. Άλλωστε δεν είναιτυχαίο ότι υμνήθηκε από συναδέλφους τουόσο κανείς άλλος. Ήταν ο ΓκουστάβΜάλερ εκείνος που έκανε στον Στράους τομεγαλύτερο δώρο: στις 13 Μαρτίου 1894, οκορυφαίους συνθέτης και αρχιμουσικόςδιηύθυνε στην Όπερα του Αμβούργου τηΝυχτερίδα, επικυρώνοντας την ποιότητατης μουσικής, δίνοντας στο έργο ταδιαπιστευτήρια για μια διεθνήσταδιοδρομία στις μεγαλύτερες σκηνέςτου κόσμου και χαρίζοντας τηδημοτικότητα του που έως σήμεραπαραμένει αμείωτη. Πρωταγωνιστούν μερικοί από τους πιοδιακεκριμένους μονωδούς της νεότερηςγενιάς: ∆ιονύσης Σούρμπης, ∆ημήτρηςΠακσόγλου, Έλενα Κελεσίδη, ΒαγγέληςΧατζησίμος, Σταμάτης Μπερής, ΕλένηΒουδουράκη, Μαρισία Παπαλεξίου, ΈλεναΜαραγκού, Μαρίτα Παπαρίζου, ΑντώνηςΚορωναίος, Νίκος Στεφάνου, ΓιάννηςΧριστόπουλος, Άκης Λαλούσης, ΑρκάδιοςΡακόπουλος κ.ά. Συμμετέχει το μπαλέτοτης ΕΛΣ σε χορογραφία της Α’ ΧορεύτριαςΜαρίας Κουσουνή.Στις 22, 23, 26, 28 Φεβρουαρίου, 1, 5, 7, 8Μαρτίου, 23, 24, 25 Απριλίου και στις 4, 7και 14 Μαΐου, στις 8μ.μ., στο ΘέατροΟλύμπια. Τιμές εισιτηρίων: 15, 25, 30, 40ευρώ, παιδικό & φοιτητικό: 15 ευρώ,θέσεις περιορισμένης ορατότητας: 7, 12,20 ευρώ.

«Πικ Νικ»του Θεόφραστου Σακελλαρίδη

Το «Πικ Νικ» του Θεόφραστου Σακελλαρίδη συνεχίζεται μεμεγάλη επιτυχία για 7 ακόμα παραστάσεις. Το λιμπρέτοτου Νικόλαου Λάσκαρη αναφέρεται σε μία σειρά από ξε-

καρδιστικές περιπέτειες και παρεξηγήσεις που λαμβάνουν χώρακατά τη διάρκεια ενός γαμήλιου πικ-νικ, ή «δείπνο εκ συμβολής»κατά το ελληνικότερο, που διοργανώνει ο νικητής του λαχείου«υπέρ της αποξήρανσης της Μεσογείου», με αφορμή τους αρρα-βώνες της κόρης του. Τόσο η ευφάνταστη πλοκή της οπερέτας,σε συνδυασμό με τις υπέροχες μελωδίες του Σακελλαρίδη με-ταξύ αυτών και το αγαπημένο βαλς «Σφίξε με» σκιαγραφούνγοητευτικά την Αθήνα του ’20. H Καμεράτα - Ορχήστρα τωνΦίλων της Μουσικής και ο Γιώργος Πέτρου ψάχνουν για άλλημια φορά στα χειρόγραφα και φέρνουν στο φως ένα ξεχασμένοαριστούργημα που ζωντανεύει μέσα από την φαντασία του σκη-νοθέτη Στάθη Λιβαθινού και φιλοδοξεί να παρασύρει το αθη-ναϊκό κοινό στο πιο... τρελό αποκριάτικο πάρτι της πόλης!

Τα σκηνικά-κοστούμια επιμελείται η Ελένη Μανωλοπούλου,τις χορογραφίες και την κινησιολογία η Έρση Πήττα, τους Φω-τισμούς ο Αλέκος Αναστασίου, τη δραματουργική επεξεργασία ηΈλσα Αδριανού, ενώ πλήθος αξιόλογων λυρικών τραγουδιστώνζωντανεύουν αυτή τη νέα παραγωγή. Οι: Μυρσίνη Μαργαρίτη,Ειρήνη Καράγιαννη, Λυδία Αγγελοπούλου, ∆ημήτρης Ναλμπάν-της, Χάρης Ανδριανός, ∆ημήτρης Ήμελλος, Άννα Κουτσαφτίκη,Στέλιος Ιακωβίδης, ∆ανάη Σαριδάκη κ.ά. υπό την μουσική προ-ετοιμασία του ∆ημήτρη Γιάκα εγγυούνται μια διασκεδαστική πα-ράσταση. Συμμετέχει η Χορωδία του ∆ήμου Αθηναίων με μαέ-στρο τον Σταύρο Μπερή, ενώ στην απογευματινή παράσταση τηςΚυριακής θα διευθύνει ο Αναστάσιος Συμεωνίδης.

Στις 23, 24, 25, 26, 27 και 28 Φεβρουαρίου, στις 8μ.μ., στηναίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη.Την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου,απογευματινή παράσταση, στις 4μ.μ.

Ο ∆ώ ρος ∆η μο σθέ νουςσε «Swing carnival»

Ητε λευ ταία Πα ρα σκευή της Απο κριάς θέ λει ρυθ μό, κέ φι,τρα γού δι και κα λή διά θε ση. O ∆ώ ρος ∆η μο σθέ νους και ημπά ντα του μας υ πό σχο νται μια α ξέ χα στη βρα διά, με μου-

σι κές α πό τη χρυ σή ε πο χή του swing και του retro τρα γου διού,πα σπα λι σμέ νη με κον φε τί, μά σκες, ά ρω μα ε πο χής, vintage ρού -χα και πο λύ χο ρό.

Μου σι κές α πό την ε πο χή και την α τμό σφαι ρα των club της Νέ -ας Υόρ κης των δε κα ε τιών ’30, ’40, ’50 και ’60, στους ρυθ μούς τουswing, του charleston, του blues και του rock n’ roll, με τρα γού διατων Benny Goodman, Duke Ellington, Irving Berlin, Leonello Ca-sussi, Ray Stanley, που τρα γού δη σαν με γά λοι ερ μη νευ τές ό πωςοι Perry Como, Frank Sinatra, Elvis Presley, Tiny Tim, Dean Mar-tin, (Glendora, Putting on the Ritz, Gigolo, κ.ά.). Ανα φο ρά και στοελ λη νι κό swing με τρα γού δια των Σπάρ τα κου, Μου ζά κη, Σου γιού -λ, Η. Θε ο φα νί δη, Γιαν νί δη κ.ά., κι άλ λα, δια σκευα σμέ να σε swing(Θά ’θε λα νά ’σου να το ταί ρι μου, Ας ερ χό σουν για λί γο, Πού ναβρω γυ ναί κα).

Εμείς δεν χρειά ζε ται πα ρά να φο ρέ σου με την κα λύ τε ρη διά θε -ση και δώ σου με ρα ντε βού το βρά δυ της Πα ρα σκευής 28 Φε- βρουα ρίου, στις 10.30μ.μ., στο Half Note για έ να δυ να τό α πο -κριά τι κο πάρ τι. Τι μές ει σι τη ρίω ν: 10, 14, 19 ευ ρώ.

2266 Η ΕΠΟΧΗ 23 Φεβρουαρίου 2014ΘΕΑΤΡΟ

«Προς το η λιο βα σί λε μα,ό ταν ξε κί νη σε τοπλοίο για την Πό λη, ο

νε α ρός χό ρε ψε πά νω στο κα τά -στρω μα. Ήταν κο ντός και χο ντρο -κό κα λος, αλ λά μό λις άρ χι σε να κι- νεί ται πραγ μα τι κά με τε μορ φώ θη.∆εν ή ταν πια το ί διο πρό σω πο.Την αν δρεία του, για τί ή ταν αν- δρείος πο λύ, σχε δόν ά γριος, συ νε -πλή ρω νε πε ρίερ γα έ να εί δος τα-

πει νό τη τος και έ να εί δος ευ γνω -μο σύ νης, που δεν ή ταν γνω στό σεποιον α πευ θύ νε ται και ή ταν σαννα ευ γνω μο νεί, με πολ λή σε μνό -τη τα έ να θεό, για το θαύ μα που εί -ναι η ζωή. Τον συ νό δευε έ να του -μπε λέ κι, που χτυ πού σε έ νας άλ -λος ζεϊμπέ κης, στο μα γι κό ρυθ μό9/8. (…)» έ γρα φε για τον ζεϊμπέ -κι κο ο Γιάν νης Τσα ρού χης.

Τον λέ νε χο ρό α ντρι κό τον ζεϊμ-πέ κι κο και ί σως έ τσι νά ’ναι. Μα

έ να α πό τα ω ραιό τε ρα ζεϊμπέ κι καπου εί δα να χο ρεύουν, μην πω τοω ραιό τε ρο, το χό ρευε γυ ναί κα. Γυ- ρί ζα με α πό το Βε λι γρά δι, έ ναπούλ μαν εκ παι δευ τι κοί, την ε πο -χή του πο λέ μου, τό τε που δια με λί -σθη κε η πά λα῾῾ι πο τέ ε νιαία Γιου -γκοσ λα βία. Πλη σιά ζα με στα σύ νο -ρα με τη Βουλ γα ρία, βρά δυ αρ γά,κά ποιος έ πια σε να μουρ μου ρά εια ντάρ τι κα, τον συ νό δε ψαν κι άλ -λες φω νές. Έτσι φτά σα με στα σύ- νο ρα. Κα τε βή κα με να ξε πια στού -με και τό τε, τό τε ά πλω σε φτε ρού -γες τα χέ ρια της δε ξό ζερ βα καιτρέ κλι σε γύ ρω α πό τον ε αυ τό της,ί σιω σε με τά το κορ μί, τό ’ρι ξε πί -σω κι άρ χι σε ε κεί, πά νω στη συ νο -ρια κή γραμ μή έ να λε βέ ντι κο ζεϊμ-πέ κι κο. Μια συ να δέλ φισ σα εκ παι -δευ τι κός ή ταν. Θαρ ρώ γυ μνά -στρια, μα πά λι ί σως να με ξε γε λάπου την θυ μά μαι ό λο το τα ξί δι μετις φόρ μες. Την βλέ πω α κό μαμπρο στά μου, σώ μα λε πτό μα γε- ρο δε μέ νο και μια κο τσί δα βα ριά,γκρι ζό ξαν θη κρα τού σε σφιγ μέ νατα α τί θα σα κα τσα ρά μαλ λιά καιτης έ φτα νε λί γο πά νω α πό τη μέ -ση. Την βλέ πω να χο ρεύει μα ε -στρι κά και λε βέ ντι κα, ψυ χω μέ να.Φυ σού σε δυ να τά κι α πό μα κριά α -κου γό ταν βουή νε ρού. Τα τρα γού -δια εί χαν στα μα τή σει κι αυ τή χό- ρευε μες στη σιω πή, με τα μά τιακλει στά πά νω στη συ νο ρια κήγραμ μή. Σαν τη δύ να μη της ψυ χήςπου σαρ κώ θη κε σε μια κί νη ση χο- ρευ τι κή, α ντί πα λη με το θά να τοκαι την έ χθρα.

«Ζεϊμπέ κι κο» λέ νε το νέο έρ γοτης Λείας Βι τά λη κι εί ναι γραμ μέ -

νο με α πλό τη τα και αυ θε ντι κό τη -τα, ό πως τα τρα γού δια που έ χουντο ρυθ μό των 9/8 (αυ τός εί ναι ορυθ μός του ζεϊμπέ κι κου).

Έμμε σα στη ριγ μέ νοστην ι στο ρία του Άκη Πά νου

Έμμε σα στη ριγ μέ νο στην ι στο -ρία του Άκη Πά νου, α πό την ο -ποία ω στό σο α πο κλί νει φα νε ράγια τί το θέ μα της δεν εί ναι η βιο- γρα φία ε νός ρε μπέ τη, αλ λά οι χα- ρα κτή ρες που κα τοι κούν τον κό -σμο του λαϊκού τρα γου διού και ενπολ λοίς το δια μορ φώ νουν. Ο κό- σμος αυ τός, η μου σι κή και τα ή θητου α πα σχο λούν την συγ γρα φέα,που δου λεύει με στε ρε ο τυ πι κούςχα ρα κτή ρες, στους ο ποίους ό μωςδί νει πλα στι κό τη τα, δια φυ γές καιτις α να γκαίες α ντι φά σεις.

Ο κε ντρι κός ή ρωας, ο Λευ τέ ρης,συν θέ της λαϊκών τρα γου διών, έ -νας ά ντρας βα ρύς, μο νο κόμ μα τος,γε μά τος πά θη, ε γωι στής, εμ μο νι -κός, ε ρω τευ μέ νος θα να τε ρά μετην προ γο νή του, φτά νει στην α -πό πει ρα φό νου για να μη χά σει τοα ντι κεί με νο του πό θου του καιπλη γώ νει την Στέλ λα, την γυ ναί καμε την ο ποία συ ζεί, που εί ναι και ηερ μη νεύ τρια των τρα γου διών του.

Η Βι τά λη τον πα ρα κο λου θεί α -πό την στιγ μή που α πο φυ λα κί ζε -ται και ε πι στρέ φει στο σπί τι τηςΣτέλ λας. Με με λε τη μέ νη α πο σπα -σμα τι κό τη τα και χω ρίς χρο νι κήσει ρά, με συ νε χή φλας-μπακ κα- τα γρά φει χω ρίς υ περ βο λές, μεψυ χραι μία και ευ στο χία τα ψυ χι κάπά θη τριών αν θρώ πων που α φέ -θη καν στη φω τιά και κά η καν χω -ρίς να με τα νιώ νουν. Εστιά ζει στονπό νο τους και στην έκ φρα σή τουμέ σα α πό το τρα γού δι.

Τι εί ναι η ελ λη νι κό τη τα

Αν το τρα γού δι εί ναι η ψυ χή ε -νός λα ού, η Βι τά λη στο «Ζεϊμπέ κι -

κο» α γω νί ζε ται να κα τα λά βει τι εί -ναι η ελ λη νι κό τη τα. Να εν νοή σεικαι να ερ μη νεύ σει τη γλώσ σα ε νόςκό σμου που πα λεύει με το άρ ρη τοαλ λά δεν το ξέ ρει, την ί δια στιγ μήπου διεκ δι κεί το με ρο κά μα το καιτην α ξιο πρέ πεια, ό πως ό λοι οι ερ- γα ζό με νοι, χω ρίς ω ραιο ποιή σειςκαι χω ρίς η ρωο ποιή σεις. Ο Λευ τέ -ρης και η Στέλ λα εί ναι φι γού ρεςχα ρα κτη ρι στι κές αυ τού του κό- σμου, παι διά της γει το νιάς, ο ρια -κά πε ρι θω ρια κοί αλ λά και μέ σαστο σύ στη μα, με έ να ό ριο -πουφαί νε ται πο λύ κα θα ρά στην ε πι -μο νή του Λευ τέ ρη να α πο συρ θεί:την προ σω πι κή βού λη ση, την α -ξιο πρέ πεια, έ να η θι κό κα νό να δυ- σπε ρί γρα πτο μα πα ρό ντα και κα- θο ρι στι κό, που ί σως να μπο ρεί ναεκ φρα στεί μέ σα α πό τον ό ρο «α -ξιο πρέ πεια», αλ λά ό χι ε ντε λώς.Εί ναι μια ι διό τυ πη ελ λη νι κή εκ δο -χή των κα τα ρα μέ νων καλ λι τε -χνών.

Ο Φώ της Μα κρής ά φη σε το κεί- με νο να μι λή σει μό νο του, πλαι- σιώ νο ντας -λί γο πε ρισ σό τε ρο α πόό σο πρέ πει- το λό γο με βί ντεο καιφω το γρα φίες. Ο Γιώρ γος Νι νιόςστην κα λύ τε ρη ερ μη νεία του ε δώκαι πολ λά χρό νια, βρί σκει το δρό -μο για να πλη σιά σει τον πυ ρή νατου και να α να δεί ξει το γω νιώ δηκαι ε πι κίν δυ νο, συ νά μα γο η τευ τι -κό βε βαίως χα ρα κτή ρα του. Έτσιχρη σι μο ποιεί την προ σφι λή τουτε χνι κή της βα ρυ θυ μίας για να δη- μιουρ γή σει βά ρος και σιω πές -αλ -λά και τις α ντι στι κτι κές ε κρή -ξεις- που με ρι κές φο ρές ό χι μό νοα πο γυ μνώ νουν τον πό νο αλ λά αγ- γί ζουν κα τά κά ποιο τρό πο το τρα- γι κό. Η Στέλ λα Κρού σκα δη μιουρ -γεί μια Στέλ λα α παι τη τι κή και φο- βι σμέ νη, α να σφα λή και συ νά μαβίαιη, α μή χα νη και δια σταλ τι κή.Η Μα ρία Κα τσού λη, στο ρό λο τηςπρο γο νής, έ χει α μή χα νες στιγ μέςαλ λά τις κα λύ πτει α πό την κα λήερ μη νεία τρα γου διών α πό τηνΤζά νις Τζό πλιν μέ χρι τα δι κά μαςρε μπέ τι κα. Άρτιοι α πό πλευ ράςτρα γου διών εί ναι ε πί σης ο Νι νιόςκαι η Κρού σκα. Το α πο δει κνύουνπε ρί τρα να στο γλέ ντι που στή νε -ται με τά την πα ρά στα ση και πα ρα -σύ ρει τους θε α τές σε μου σι κές ρί -ζες βα θιές κι α γα πη μέ νες, δε μέ -νες με την ι στο ρία του τό που καιτου λα ού μας.

Μα ρώ Τρια ντα φύλ λου[email protected]

Στον κόσμοτου λαϊκού τραγουδιούΓια το “Ζεϊμπέκικο” της Λείας Βιτάλη, στο θέατρο Studio Μαυρομιχάλη

Η Βιτάλη στο “Ζεϊμπέκικο” αγωνίζε-ται να εννοήσει και να ερμηνεύσει τηγλώσσα ενός κόσμου που παλεύει μετο άρρητο αλλά δεν το ξέρει, την ίδιαστιγμή που διεκδικεί το μεροκάματοκαι την αξιοπρέπεια, όπως όλοι οιεργαζόμενοι, χωρίς ωραιοποιήσειςκαι χωρίς ηρωοποιήσεις.

“

ΘΕΑΤ

ΡΙΚ

Α Ν

ΕΑ

ΑΠΟ

ΤΗ

Ν Π

ΛΕΥΡ

Α ΤΟ

Υ Θ

ΕΑΤ

Η

«Ο Φώντας» του Μήτσου Ευθυμιάδη

Ίδρυμα Κακογιάννη (Πειραιώς 206, τηλ. 210 341 8550)

Εργο εμβληματικό του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου, σε σκηνοθεσία ΑγγελικήςΞένου και ερμηνεία της Ελένης Γερασιμίδου -που μας θυμίζει πόσο καλή δρα-ματική ηθοποιός είναι- και του Αντώνη Ξένου. «Με αφορμή τη σχέση ενός ζευ-

γαριού, του Βούλη και της Αριστέας, ο Ευθυμιάδης, με συγγραφική μαεστρία ανέδειξετη σχέση του εκμεταλλευτή και του εκμεταλλευόμενου. Ο Βούλης, ένας άχρηστος σύ-ζυγος, παρασιτεί εις βάρος της Αριστέας. Συντηρεί και παρατείνει την κατάστασηαυτή προς όφελός του, χρησιμοποιώντας διάφορα τεχνάσματα παραπλάνησης. Ένααπό αυτά είναι και ο Φώντας, πρόσωπο ανύπαρκτο, όμως κεντρική αναφορά τουέργου. Ο Φώντας συμβολίζει τις φρούδες ελπίδες, τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, τιςαυταπάτες, οτιδήποτε προβάλλει ως κοινωνικό εμπόδιο στην εξέλιξη του ανθρώπουκαι της κοινωνίας».

Μέχρι τις 26 Φεβρουαρίου, κάθε Τετάρτη στις 9μ.μ.

Λευτέρης Καλοσπύρος«Η μοναδική οικογένεια»Εκδόσεις ΠόλιςΣεπτέμβριος 2013

Αριστείδης Αντονάς«Ο άλλος αδερφός»Εκδόσεις CrapΙούνιος 2013

Συμπτωματικά, με καθυστέρηση με-ρικών μηνών αλλά μέσα σε μία ε-βδομάδα, διαβάσαμε το πρώτο βι-

βλίο του Λευτέρη Καλοσπύρου και το εν-δέκατο του Αριστείδη Αντονά. Στην πε-ρίπτωση του δεύτερου, μετά επιφυλά-ξεως, καθώς την τελευταία τριετία τα εκ-δοτικά ίχνη του Αντονά χάνονται εκτόςελλαδικών συνόρων. Εμείς εντοπίσαμεδυο, σε Ζυρίχη και Βερολίνο. Η ακριβήςμέτρηση, πάντως, φτάνει μέχρι το ένατο,που τυπώθηκε το 2010 από τις εκδόσειςΆγρα, τον δεύτερο εκδοτικό οίκο, πουτον στέγασε επί δεκαετία, διαδεχόμενοςεκείνον της Στιγμής, που ήταν ο εκδότηςτου ∆ασκάλου του, Ε. Χ. Γονατά, καιστον οποίο ο ίδιος είχε παραμείνει επί ο-κταετία. Αν και ως πρωτοεμφανιζόμενοςο Αντονάς βγήκε από το Μουσείο. Προ-φανώς και δεν το εννοούμε αλληγορι-κώς, αφού το πρώτο του βιβλιάριο, «ΟΕπίσκοπος», είναι το εκ διαμέτρου αντί-θετο του μουσειακού είδους. Αναφερό-μαστε στο Μαύρο Μουσείο, τις βραχύ-βιες εκδόσεις του ομώνυμου, ολιγόζωουόσο και ρηξικέλευθου, περιοδικού.Ήταν πρωτοεμφανιζόμενος του 1988,δηλαδή ένα τέταρτο του αιώνα πριν τονΚαλοσπύρο. Τότε που τους πρωτοεμφα-νιζόμενους τους αντιμετώπιζαν με πε-ρισσότερη περίσκεψη. Ίσως και γι’ αυτόνα πρόκοβαν. Όταν το παιδί το παρα-χαϊδεύεις, λένε ότι χαλάει. Έτσι πί-στευαν και αντιστοίχως έπρατταν οι πα-λαιότεροι. ∆ικαίως, αδίκως, μένει ζητού-μενο. Στην περίπτωση των νεογνών στοχώρο της λογοτεχνίας, θα το δείξει και ηπορεία των εφετινών πρωτοεμφανιζόμε-νων, στους οποίους επιφυλάχτηκε ιδιαί-τερη υποδοχή.

310 σελίδες το βιβλίο του Καλοσπύ-ρου, 55 του Αντονά. Σημειωτέον ότι τοδεύτερο είναι δίγλωσση έκδοση (γαλλι-κά/ελληνικά), όπου το ελληνικό κείμενοδεν φτάνει τις 30. Αλλά και τα προηγού-μενα του Αντονά είναι ολιγοσέλιδα. Τις300 σελίδες τις φθάνει μόνο το έβδομο,«Αριθμοί», όπου συγκέντρωσε τα τέσσε-ρα πρώτα, προσθέτοντας και επίμετρο.Γενικότερα, πάντως, με ολιγοσέλιδα βι-βλία έγιναν οι πρώτες εμφανίσεις της λε-γόμενης γενιάς του ’80. Στη συνέχεια,πλήθυναν οι σελίδες των βιβλίων τους,καθώς άρχισαν να εφορμούν οι δυνάμειςτης επόμενης δεκαετίας. Ο Αντονάς στά-θηκε εξαίρεση. Όσο αφορά το άνοιγμαανάμεσα στις γενιές του Αντονά και τουΚαλοσπύρου, δεν έχει αποκρυσταλλωθείτο πόσες γενιές χωράει. Οι ταξινόμοι, μενοοτροπία γραφειοκράτη, μετρούν δυο,του ’90 και του 2000. Εμείς δεν βλέπου-με στο μεταίχμιο του 2000 και του 2010τόσο μεγάλες ασυνέχειες, ώστε να δι-καιολογούν αλλαγή γενιάς. Θα μπορού-σε να κρατηθεί η βιολογική απόστασηπατέρα-γιου. Το 2013 ο Αντονάς έκλεισετα πενήντα, ο Καλοσπύρος τα 33.

Ένα πρώτο κοινό σημείο των δυο πρό-σφατων βιβλίων τους είναι η εναλλαγήθεατρόμορφων και αφηγηματικών τμη-μάτων. Ένα δεύτερο σημείο συγγένειαςθα μπορούσε να αποδοθεί σε σύμπτωσηή και να είναι αποτέλεσμα κρυπτομνη-σίας. Πρόκειται για το όνομα του κεντρι-κού ήρωα στο μυθιστόρημα του Καλο-σπύρου, Ανδρέας Αριθμέντης, που παρα-πέμπει στο Αριστείδης Αντονάς, αν λά-βουμε υπόψη πως ο Αντονάς έχει εμμο-νή με τους αριθμούς, όπως άλλωστε δεί-χνει και το ομώνυμο βιβλίο του. Αντιθέ-τως, τον μυθιστορηματικό ήρωα δεν τον

απασχολούν οι αριθμοί. Ανήκει, όμως,σε οικογένεια συγγραφέων και αρχιτε-κτόνων, όπως και ο Αντονάς. Ειδικότε-ρα, ο δεύτερος επανέρχεται συχνά στοδυαδικό σχήμα ως θεμέλιο του ψηφια-κού σύμπαντος, όπως προϊδεάζουν καιοι τίτλοι των βιβλίων του, από το «Οι δυομισοί» του 1995 μέχρι τα «∆ύο δωμάτια»του 2011. Αν και πάντοτε μέσα από αλ-ληγορικές αφηγήσεις. Στην ψηφιακή ε-ποχή, έχει διαμορφώσει τη συγγραφικήτου ταυτότητα και ο μυθιστορηματικόςήρωας του Καλοσπύρου, που βρίσκεταισε αντιπαλότητα με τον πατέρα του, ένανσυγγραφέα παλαιάς κοπής. Τέλος, σταπρόσφατα βιβλία και των δυο, εμπλέκε-ται “ο άλλος αδελφός”.

Είναι προφανές,πάντως, ότι στο μυ-θιστόρημα του Κα-λοσπύρου υπερι-σχύουν, σε συντρι-πτικό βαθμό, τα δά-νεια από επίλεκταπεζά της αγγλό-γλωσσης λογοτε-χνίας. Το εύρημαδυο αδελφών συγ-γραφέων, που τοδιήγημα του ενός έ-χει ως ήρωα τον άλ-λο, συνομιλώνταςμε αυτοβιογραφικόκείμενο εκείνου,δείχνει περισσότε-ρο προς τις δίδυμεςνουβέλες του Σάλι-ντζερ. Θυμίζουμεπως αποτελούν τοτελευταίο του βι-βλίο, που εξέδωσετο 1964 πριν σιω-πήσει συγγραφικά. Στα ελληνικά εκδό-θηκαν, με τον τίτλο, «Ψηλή σηκώστεστέγη, ξυλουργοί. Σίμορ, συστατικάστοιχεία», σε μετάφραση Α. Κορτώ, το2010, που απεβίωσε. Άλλωστε η οικογέ-νεια Αριθμέντη του Καλοσπύρου έχει κιάλλα κοινά σημεία με την οικογένειαΓκλας, που κυριαρχεί στο μυθοπλαστικόκόσμο του Σάλιντζερ. Ο ένας από τουςδυο αδελφούς, που είναι αμφότεροι συγ-γραφείς, αυτοκτονεί, ενώ η ερωτική ι-στορία του ενός εμπνέει τον άλλο. Ακό-μη, υπάρχει το μοτίβο του παιδιού θαύ-ματος, που συμμετέχει στα τηλεοπτικά -ραδιοφωνικά στην εποχή του Σάλιτντζερ- παιχνίδια γνώσης.

Αλλά, όπως σχολιάζαμε και στην περί-πτωση του επίσης πρωτοεμφανιζόμενουΙάκωβου Ανυφαντάκη, η ευρύτητα τηςδιακειμενικότητας, εστιασμένης στην ξέ-νη λογοτεχνία, αποτελεί βασικό χαρα-κτηριστικό στα βιβλία των νέων συγγρα-φέων, καθώς στηρίζονται στις αναγνω-στικές τους εμπειρίες. Στο μυθιστόρηματου Καλοσπύρου, πάντως, τα όποια δά-νεια είναι σε μεγαλύτερη έκταση ενσω-ματωμένα, με αποτέλεσμα ο αναγνώ-στης, που αγνοεί τα πρωτότυπα, να μηντα αντιλαμβάνεται ως ξένα στοιχεία. Απότην άλλη, αντλούνται από πολύ γνωστάβιβλία, σχετικά πρόσφατα μεταφρασμέ-να στα ελληνικά, ώστε να μην περνούν α-παρατήρητα από όποιον έχει αντίστοιχεςαναγνωστικές προτιμήσεις. Παράδειγμα,το πολυσέλιδο μυθιστόρημα, «Μάο ΙΙ»του ΝτεΛίλλο, με κεντρικό πρόσωπο έ-ναν συγγραφέα, που αφήνει ημιτελές τοβιβλίο του, όπως και ο ήρωας του Καλο-σπύρου. Με αυτήν την επιλογή, ο Ντε-Λίλλο δείχνει την απειλή που συνιστάγια έναν συγγραφέα το αναγνωστικό κοι-νό, με τον μαζικό χαρακτήρα, που αυτόάρχισε να παίρνει από τα τέλη του 20ουαιώνα. Από την πλευρά του ο Καλοσπύ-ρος, στις συνεντεύξεις του, αναφέρει μενως κύριο θέμα του την πολιτισμική αλ-λαγή και τον αντίκτυπο που αυτή έχειστην ταυτότητα του συγγραφέα, αλλά οιανησυχίες του δεν δηλώνονται ευκρινώςμε παρόμοια διακειμενικά στοιχεία.

Κατά τα άλλα, η μορφή του μυθιστο-

ρήματός του, όπως προσδιορίζεται απότην υπόθεση, είναι μία εγκεφαλική κα-τασκευή του κεντρικού ήρωα-συγγρα-φέα. Ο Ανδρέας Αριθμέντης, σχεδιάζο-ντας την αυτοκτονία του, καταρτίζει φά-κελο με φωτοτυπίες πεζογραφικών έρ-γων, δικών του και τριών άλλων. Τα δικάτου είναι ένα θεατρικό έργο, δύο διηγή-ματα και απόσπασμα από μυθιστόρημα,που θα αφήσει ημιτελές. Σε αυτά προστί-θενται, ένα διήγημα του αδελφού του καιαποσπάσματα από τα μυθιστορήματαδύο προσώπων του θεατρικού έργου. Αυ-τός ο φάκελος, με το περιεχόμενό του σεορισμένη παράταξη, αποτελεί το μυθι-στόρημα του Καλοσπύρου. Μορφή πουθυμίζει το μυθιστόρημα της Λίλας Κονό-

μαρα, «Η Αναπα-ράσταση». Μόνοπου σε εκείνο, τονφάκελο καταρτίζειο βιογράφος του ε-ξαφανισθέντος κε-ντρικού ήρωα καιπεριέχει πολυειδήκείμενα. Και οι δυοκατασκευές, πε-ρισσότερο αυτήτου Καλοσπύρου,παρουσιάζουν κα-τά την εκτέλεσήτους μία δυσκολία,στην οποία δενφαίνεται να δίνε-ται ιδιαίτερο βά-ρος. Παρότι οισυγγραφείς τωνκειμένων του φα-κέλου είναι διαφο-ρετικοί, δεν υπάρ-χει αντίστοιχη υ-φολογική διαφο-

ροποίηση. Γενικότερα, όμως, τις ομάδεςσυγγραφέων, που εμφανίζονται μετά τηγενιά του ’80, τους απασχολούν περισ-σότερο οι εξεζητημένοι μορφικοί πειρα-ματισμοί και ο επίκαιρα ανατρεπτικόςχαρακτήρας του περιεχομένου παρά ηαισθητική και η οικονομία του συνό-λου.

Αυτή η τάση βρίσκει ανταπόκρισηστην κριτική υποδοχή, που στέκεται ευ-νοϊκή, κάποτε μάλιστα καθ’ υπερβολή υ-ποστηρικτική. Αν και πάντοτε, με γενι-κόλογες αποφάνσεις. Θυμίζουμε τον εν-θουσιασμό, που είχε προκαλέσει το μυ-θιστόρημα του πρωτοεμφανιζόμενου το2005 Σταύρου Κρητιώτη, «Το μηνολόγιοενός απόντος». Και εκείνο το μυθιστό-ρημα ήταν μια απόπειρα σχολιασμού τηςδιαδικασίας της γραφής. Παρεμπιπτό-ντως, και εκείνο στεγαζόταν στον εκδο-τικό οίκο Πόλις. ∆εν πρόκειται για σύμ-πτωση, αλλά για συστηματική προώθη-ση συγκεκριμένου είδους λογοτεχνίας,που στα καθ’ ημάς εμφανίζει υστέρηση.Ακριβώς, το καινοφανές παρόμοιων με-ταμοντέρνων εγχειρημάτων απαιτεί εγ-γύτερη ανάλυση. Όπου, η διατύπωση ο-ρισμένων ερωτημάτων, ακόμη κι αν δεντύχουν ικανοποιητικής απάντησης, διευ-κολύνει την πρόσβαση.

Όσο αφορά μυθιστορήματα της μορ-φής του Καλοσπύρου, ένα πρώτο ζητού-μενο είναι η αναγνωστική αυτοτέλειατων επιμέρους τμημάτων, καθώς και ηνοηματοδότησή τους δια της συσσωμά-τωσης. Ένα συνακόλουθο ερώτημα αφο-ρά το κατά πόσο η συγκεκριμένη παρά-ταξη υπαγορεύεται από την πλοκή ή, λί-γο πολύ, είναι αυθαίρετη. Ο Καλοσπύ-ρος, ως κυρίως κορμό του βιβλίου, τοπο-θετεί το θεατρικό έργο του Ανδρέα Αριθ-μέντη. Αυτό είναι ομότιτλο του βιβλίου,ωστόσο το επίθετο “μοναδική” στο θεα-τρικό έργο σημαίνει “μία και μόνη”, ενώστο βιβλίο αποκτά την έννοια του “ξεχω-ριστή”. Αυτήν την δεύτερη, την ξεχωρι-στή οικογένεια των Αριθμέντη, παρου-σιάζουν τα τέσσερα πεζά των αδελφώνΑριθμέντη, των οποίων η θέση εντός τηςκατασκευής δείχνει περισσότερο αυθαί-ρετη. Πάντως, έτσι όπως παρεμβάλλο-

νται κατά μήκος του θεατρικού, αποκα-λύπτουν σταδιακά τις ενδοοικογενεια-κές συγκρούσεις, σε παραλληλία με ε-κείνες της θεατρικής οικογένειας.

Το θεατρικό είναι τρίπρακτο. Η πρώτηκαι η τρίτη πράξη, με μία μόνο σκηνή,διαδραματίζονται σε διαφορετικούς χώ-ρους. Η μεσαία χωρίζεται σε πέντε σκη-νές, όλες στο εσωτερικό της οικίας “τηςμοναδικής ελληνικής οικογένειας πουδεν έπαιξε στο χρηματιστήριο”, όπωςσχολιάζει ο πρωταγωνιστής. Με βάση τοσκηνογραφικό ντεκόρ, εξυπακούεταιπως εννοεί μεσοαστικής οικογένειας. Τασυνολικά έξι ένθετα πεζά τοποθετούνταιως εξής: Στο τέλος της πρώτης πράξης,τα δυο διηγήματα, του Αλέξη και του Αν-δρέα Αριθμέντη. Στο τέλος της πρώτηςσκηνής της δεύτερης πράξης το διήγηματου πρωταγωνιστή του θεατρικού έργου,συνοδευόμενο από ένα δεύτερο διήγηματου συγγραφέα του έργου. Στο τέλος τηςτέταρτης σκηνής της δεύτερης πράξης,απόσπασμα από το μυθιστόρημα της α-δελφής της πρωταγωνίστριας. Στο τέλοςτης δεύτερης πράξης, το απόσπασμα α-πό το μυθιστόρημα του συγγραφέα τουέργου. Πέραν όλων αυτών, στο ξεκίνημακαι το κλείσιμο των σκηνών, παρατίθε-νται γραπτά μηνύματα του συγγραφέατου έργου εις εαυτόν, σταλμένα με το κι-νητό του, κατά μίμηση των σημειώσεωνσε “τεφτεράκια”, που είθισται να κρα-τούν οι συγγραφείς.

Το θεατρικό έργο με τα αποσπάσματααπό τα μυθιστορήματα των δυο προσώ-πων, του πρωταγωνιστή και της κουνιά-δας του, με την οποία είχε δεσμό πρινγνωρίσει την αδελφή της, αποτελούν έ-να αυτοτελές, εγκιβωτισμένο μυθιστόρη-μα. Σε αυτό, η οικογένεια παρουσιάζεταιστο διπλό ρόλο ενός περιβάλλοντος ε-πώασης ατόμου με ψυχικές διαταραχές,αλλά και ενός περίκλειστου χώρου, ό-που οι κρίσεις μανίας του νευρασθενήκρατούνται υπό έλεγχο. Το θεατρικό μέ-ρος δείχνει την καταπιεστική εξουσίατης συζύγου πάνω σε έναν ταλαντούχοσυγγραφέα, που χωρίς αυτήν μπορεί νακατέληγε σχιζοφρενής αλλά μεγάλος λο-γοτέχνης. Όπως και πάνω σε ένα χαρι-σματικό, πιθανώς από γονιδιακή κληρο-νομιά, παιδί, που το φουσκώνει βεβια-σμένα σε παιδί θαύμα, οδηγώντας το σταπρόθυρα της παράνοιας. Ο τρόπος που οσυγγραφέας χειρίζεται τον θεατρικό λό-γο για να παρουσιάσει τα πρόσωπα, απο-καλύπτοντας το βεβαρημένο τραυματικόπαρελθόν τους, μέχρι την τελική κατάρ-ρευση, δείχνει τις συνθετικές του ικανό-τητες.

Αντιθέτως, τα πεζά του συγγραφέαΑριθμέντη, συν το διήγημα του αδελφούτου, συνυπολογίζοντας και τα γραπτάμηνύματα, μένουμε με την εντύπωση ότιδεν κατορθώνουν να δώσουν πνοή σε μίαξεχωριστή οικογένεια ιδιοφυών νευρω-τικών. Εδώ, οι αναγνωστικές εντυπώσειςμάλλον στάθηκαν πολύ έντονες, μη ευ-νοώντας τη δημιουργική αφομοίωση.Λ.χ., το δεύτερο διήγημα του ΑνδρέαΑριθμέντη, με τον τίτλο «Βελουδομάτα»,κοινώς μπεκάτσα, όπου γίνεται αναφο-ρά στον “Αλφ τον Εξωγήινο”, γεννιέταιη απορία, αν παρατίθεται ως επίδειξη α-φηγηματικής δεινότητας στο μακροπε-ρίοδο λόγο ή αν τυχόν “συνομιλεί” με ταυπόλοιπα. Όπως και να έχει, για εμάς,μένει ζητούμενο το πώς οι νεότεροι συγ-γραφείς επιλέγουν τις εκλεκτικές τουςσυγγένειες. Για παράδειγμα, ο Αντονάςέδειξε εμπράκτως, δηλαδή με τα βιβλίατου, την όποια συγγένεια έχει με τον Γο-νατά. Τι κοινό, όμως, έχουν οι ήρωες τουΚαλοσπύρου με εκείνους του ΝτεΛίλλοή του Πύντσον, που θα σήμαινε μοναχι-κούς συγγραφείς παγιδευμένους στηνπολιτική βία ή αποξενωμένους στο χαώ-δες ψηφιακό σύμπαν; Μήπως την έλξητην ασκούν μόνο και μόνο τα βαριά ονό-ματα της αμερικανικής λογοτεχνίας;

Μ. Θεοδοσοπούλου

Εκλεκτικές συγγένειες

1042 Η ΕΠΟΧΗ 23 Φεβρουαρίου 2014 2277ΒΙΒΛΙΟ

2288 Η ΕΠΟΧΗ 23 Φεβρουαρίου 2014ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Του Στράτου Κερσανίδη

Εν τέλει δεν είναι απλός προβοκά-τορας ο Λαρς φον Τρίερ. ∆εν είναιη πρόκληση το μοναδικό του κίνη-

τρο για να κάνει σινεμά. Είναι ένας με-γάλος σκηνοθέτης, ένας διανοούμενοςτου σινεμά που τολμά να αναμετρηθεί μετις πιο σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινηςύπαρξης. Βέβαια, δεν μας ήταν άγνωστοκάτι τέτοιο, αλλά μετά τις «περίεργες»δηλώσεις του στις Κάνες που θεωρήθη-καν φιλοναζιστικές και τη συζήτησημετά σκανδάλου που ξέσπασε μεαφορμή την τελευταία του ταινία, το

«Nymphomaniac», όλοι όσοι τον αγαπή-σαμε για τη διαδρομή του στον κινημα-τογράφο, βρισκόμασταν σε μία στάσηαναμονής. Προσωπικώς, εάν θυμάστε,στο σημείωμα της Εποχής για το 1ομέρος της ταινίας (1.2.2014), εξέφραζατην αμηχανία μου και δήλωνα εν ανα-μονή του δεύτερου μέρους για να επιχει-ρήσω μία ολοκληρωμένη κριτική προ-σέγγισή της.

Ο δανός σκηνοθέτης μέσα από τηναφήγηση της Τζο προς το μεσήλικα Σέ-λιγκμαν, εξερευνά τον σκοτεινό κόσμοτης γυναίκας και μέσα από αυτόν προ-σπαθεί να αφουγκραστεί την κοινωνική

σύγκρουση αλλά και τη σύμβαση. Με τηνπολύπλοκη -όχι μπερδεμένη, αλλά πλού-σια σε πρωτοτυπίες- σκηνοθεσία του, οΤρίερ κεντάει ένα έργο τέχνης σε ένανομόκεντρο κύκλο στο μέσον του οποίουβρίσκεται η σεξουαλική αφήγηση τηςΤζο. Μόνο που δεν μένει εκεί, αλλά μεαφορμή τα όσα λέει η γυναίκα αναπτύσ-σεται ένας διάλογος με τον Σέλιγκαν οοποίος μοιάζει με αναζήτηση απαντή-σεων σε μεγάλα ζητήματα που μπορεί ναμας απασχολούν.

Αλήθεια, αναρωτηθήκατε ποτέ πωςορίζεται η δημοκρατία; Στην ταινία οΤρίερ βάζει στο στόμα της Τζο τη λέξη«αράπης» (negro) και ο Σέλιγκαν τηδιορθώνει, πως δεν είναι σωστό να χρη-σιμοποιεί μια τέτοια λέξη. Και η Τζο τουαπαντά πως «κάθε φορά που αφαιρείςμία λέξη από το λεξικό, είναι σαν νααφαιρείς ένα λιθαράκι από τη δημοκρα-τία». Βέβαια εκείνος ανταπαντά πωςυπάρχουν λέξεις που υπονομεύουν τηδημοκρατία αλλά ποιος μπορεί να πάρειθέση υπέρ της μιας ή της άλλης άποψηςχωρίς να έχει αμφιβολίες;

Και τελικά τι συμβαίνει με την Τζο;Είναι νυμφομανής, όπως η ίδια υποστη-ρίζει; Και εδώ παρεμβαίνει η πολιτικήορθότητα, η λεξικολογική αστυνομία, ηοποία υπό τη μορφή ψυχολόγου, αντικα-

θιστά τη λέξη με το «εξαρτημένη από τοσεξ». Μάλιστα! Μόνο που το πρόβληματης Τζο δεν είναι θέμα λέξεων, αλλάμάλλον ενοχών που κουβαλά εξαιτίαςτων κοινωνικών παραδοχών και συμβά-σεων. Μόνο όταν ο Σέλιγκαν της λέειπως όλα όσα έκανε, εάν τα έκανε έναςάνδρας κανείς δεν θα τον κατηγορούσε,η Τζο φαίνεται να ηρεμεί. Αλλά κι εκεί-νος, όσο κι αν φαίνεται, και το λέει, πωςείναι ασεξουαλικός, όσο κι αν δικαιολο-γεί τη στάση της γυναίκας δεν είναι ανε-πηρέαστος από το κοινωνικό στάτους.Στο φινάλε, όταν δίνεται η λύση -η οποίαδεν έχω καταλήξει εάν είναι λυτρωτικήή όχι- φαίνεται κι αυτός σκλάβος μιαςκοινωνικής πραγματικότητας, η οποίαθεωρεί μια γυναίκα σαν την Τζο, ως πα-ρεκκλίνουσα, άρα ως «τσούλα», επι-τρέψτε μου τη λέξη.

Εν τέλει ο Λαρς φον Τρίερ δεν παίζειμε τα νεύρα μας και τις αισθήσεις μας.Παίζει με τις νοητικές μας χορδές, κινη-τοποιεί, και μέσω του σεξουαλικού ερε-θισμού, τον εγκέφαλό μας και δίνειέναυσμα στις σκέψεις μας να ανασυγ-κροτηθούν, να επανατοποθετηθούν, ναπαραμείνουν εν κινήσει.

[email protected],kersanidis.wordpress.com

«The deep» (Djupid) του Μπαλτάσαρ Κόρμακιουρ: Ο Γκούλι είναιψαράς και ζει σε μια μικρή πόλη στη νότια Ισλανδία. Η ζωή κυλάήρεμα και μόνον κάποια ξεσπάσματα της φύσης είναι εκείνα πουταράζουν την ησυχία των κατοίκων. Ένα τέτοιο γεγονός ήταν και ηέκρηξη του γειτονικού ηφαιστείου πριν από 11 χρόνια, πουκατέστρεψε μεγάλο μέρος της πόλης. Ένα βράδυ ο Γκούλι μαζί μετους συναδέλφους του θα ξεκινήσουν με το αλιευτικό για ψάρεμα.Όμως η κακοκαιρία θα βυθίσει το σκάφος, όλοι οι επιβαίνοντες θαχαθούν στα άγρια και παγωμένα κύματα του Ατλαντικού, εκτός απότον Γκούλι. Ο άνδρας θα καταφέρει να επιζήσει για έξι ολόκληρεςώρες μέσα στο νερό και να φτάσει σε μια ακτή στερεοποιημένηςλάβας. Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει πως επέζησε μέσα σε τόσοάσχημες συνθήκες. Τον θεωρούν ιατρικό φαινόμενο, αφού κανείςοργανισμός δεn θα μπορούσε να ζήσει τόσες ώρες στα παγωμένανερά. Και έτσι η ζωή του ήσυχου αυτού άνδρα θα γίνει το επίκεντροτου ενδιαφέροντος, θα θεωρηθεί εθνικός ήρωας, ενώ ο ίδιος απλάήθελε να γυρίσει στο σπίτι του. Μια πολύ δυνατή ταινία, στην οποία οΚόρμακιουρ θέτει το ζήτημα της ανθρώπινης δύναμης αλλά και τουπώς μπορεί να αλλάξει η ζωή ενός απλού ανθρώπου. Με επίκεντροτον άνθρωπο και τις καθημερινές του σχέσεις, ο ισλανδόςσκηνοθέτης χτίζει μια ταινία τρυφερή με φόντο τη σκληρή φύση τηςΙσλανδίας.

«Η Πεντάμορφη και το Τέρας» (La belle et la bête) του ΚριστόφΓκανς: Το 1720, μετά από ένα ναυάγιο ένας έμπορος και τα 6 παιδιάτου βρίσκονται σε τόπο μακρινό. Ανάμεσά τους και η μικρότερη ηΠεντάμορφη, η οποία για να σώσει τον πατέρα της από την οργή ενόςτέρατος, θυσιάζεται. Το Τέρας όμως γοητεύεται από την ομορφιάτης. Γνωστή ιστορία σε μια ακόμη κινηματογραφική μεταφορά.

«Nτομ Χέμινγουεϊ» (Dom Hemingway) του Ρίτσαρντ Σέπαρντ: Έμεινε12 χρόνια στη φυλακή για χάρη του αφεντικού του. Τώρα ο Ντομ,διάσημος κλέφτης χρηματοκιβωτίων προσπαθεί να πάρει ό,τι τουοφείλουν. Πηγαίνει στην Ιταλία για να πάρει τα χρωστούμενα από τοαφεντικό του και παράλληλα προσπαθεί να επανακτήσει τη χαμένησχέση με την κόρη του. Κωμωδία.

«Lustlands» των Λάκη και Άρη Ιωνά: Τέσσερις φίλες αφήνουν τηνπόλη και καταφεύγουν στο αγρόκτημα της μίας από αυτές. Παλιέςιστορίες έρχονται στην επιφάνεια, πάθη αναζωπυρώνονται, φιλίεςδοκιμάζονται. Από 22 Φεβρουαρίου.

«Barbie, Η πριγκίπισσα των μαργαριταριών» (Barbie, the pearlprincess) του Τέρι Κλάσεν.

Σινεφίλ

«NYMPHOMANIAC – MΕΡΟΣ 2ο»

Η γοητεία της εξερεύνησης

«ΓΡΗΡΟΡΗΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ, ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΜΙΑ ΗΜΙΤΕΛΟΥΣ ΑΝΟΙΞΗΣ»

Μνήμη για το γελαστόπαιδί της ΑριστεράςΣτις 22 Μαΐου 1963, το παρακράτος της ∆εξιάς δολοφόνησε στη Θεσσαλονίκη, τον

βουλευτή της Ε∆Α, Γρηγόρη Λαμπράκη. Ένα τσούρμο αλητήριων υπό την προστασίατης χωροφυλακής επιτέθηκε στον Λαμπράκη και ενώ εκείνος προσπαθούσε να τουςαποφύγει ήρθε με ταχύτητα το τρίκυκλο που οδηγούσε ο Γκοτζαμάνης, τον προσέγγισεκαι ο Εμμανουηλίδης, που βρισκόταν στην καρότσα, τον χτύπησε με ένα σιδερολοστόστο κεφάλι.

Ο βουλευτής πέθανε στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ μετά από μερικές μέρες.Ο Στέλιος Χαραλαμπόπουλος είναι ένας σκηνοθέτης με μια πολύ σημαντική και

αξιέπαινη θητεία στο χώρο του ντοκιμαντέρ. Αυτή τη φορά διερευνά άγνωστες πτυχέςτης ζωής του ανθρώπου Γρηγόρη Λαμπράκη και καταλήγει στη δημιουργία της ταινίας,«Γρηγόρης Λαμπράκης, Μαραθώνιος μιας ημιτελούς άνοιξης».

Το φιλμ είναι αποτέλεσμα επίπονης έρευνας που διενέργησαν ο Χαραλαμπόπουλος, οφίλος Γεράσιμος Βάκρος και ο Αλέξανδρος Αλεξανδρόπουλος. Έτσι, δεν μένει τόσο σταγνωστά, σχετικά, γεγονότα της δολοφονίας του και της πολιτικής του δράσης, αλλάπερισσότερο στον άνθρωπο, το γιατρό, το γιο και αδελφό, τον αθλητή. Έτσισκιαγραφείται μια ολοκληρωμένη, σύνθετη και πολύπλευρη προσωπικότητα, έναςάνθρωπος που αγαπούσε τη ζωή και όχι μόνο ανήκε στην αριστερά αλλά ζούσε και ωςαριστερός!

Ένα αρκετά σημαντικό και σπάνιο υλικό συνοδεύει τις αφηγήσεις των ανθρώπων πουγνώρισαν τον Λαμπράκη ή έζησαν από κοντά τα γεγονότα της εποχής. Η ισορροπίαανάμεσα στην αφήγηση και το κινηματογραφημένο υλικό, είναι υποδειγματική. ΟΣτέλιος Χαραλαμπόπουλος φωτίζει άγνωστες πτυχές της ιστορίας και της ζωής τουΓρηγόρη Λαμπράκη, αλλά δεν μένει σ’ αυτό. Ως σκηνοθέτης βάζει την κινηματογραφικήτου σφραγίδα η οποία στηρίζεται στο ρυθμό και τη διατήρηση του ενδιαφέροντος, ηοποία επιτυγχάνεται μέσα από την κλιμάκωση των πληροφοριών και τη διαδικασία τουμοντάζ.

Πώς, όμως, χαρακτηρίζει ο Στέλιος Χαραλαμπόπουλος τον Γρηγόρη Λαμπράκη; «Μετα σημερινά κριτήρια θα έλεγα ότι ήταν ένας κοινωνικός ακτιβιστής, ο οποίος σιγά-σιγά,όσο προχωρεί εμποτίζεται από τις ιδέες της Αριστεράς και προσαρμόζει την πολιτικήτου και την τακτική του, σε αυτό το πλαίσιο», λέει ο σκηνοθέτης.

Σ.Κ.

ΟΟΙΙ ΝΝΕΕΕΕΣΣ ΤΤΑΑΙΙΝΝΙΙΕΕΣΣ

Η ΕΠΟΧΗ 23 Φεβρουαρίου 2014 2299ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Κυριακή 23 Φεβρουαρίου

* Εκλογή υποψήφιου δημάρχου για την παράταξηΛυκόβρυσης Πεύκης «Ριζοσπαστική Ανατροπή», στις10.30π.μ., στην αίθουσα Μ. Αναγνωστάκης.** Κοπή πίτας του ΣΥΡΙΖΑ Κάτω Πετραλώνων(Κειριαδών 72), στις 12 το μεσημέρι. * Ανοιχτή εκδήλωση με θέμα «Υπερασπιζόμαστε τηδημόσια γη και περιουσία» διοργανώνει η «Ανατροπήστη Γλυφάδα», στις 6.30 μ.μ., στο θέατρο ΜελίναΜερκούρη (Γεννηματά και Α. Ρωμυλίας 123). Μιλούν: Τ.Ταστάνης, Ε. Πορτάλιου, Π. Τότσικας, Α.Μπουσουλέγκας,. Θ. Ηλιόπουλος. Χαιρετίζουν οι: Χρ.Κορτζίδης, Ν. Βαλαβάνη, Στ. Παναγούλης.

∆ευτέρα 24 Φεβρουαρίου

* Εκδήλωση μνήμης και τιμής για τον Κώστα Φιλίνη,

με αφορμή την επέτειο ίδρυσης της ΕΠΟΝ,πραγματοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ Αμπελοκήπων, στις 7 μ.μ., στονπολυχώρο της Ανοιχτής Πόλης (Πανεπιστημίου καιΜπενάκη). Μιλούν οι Στ. Στεφάνου, Π. Παπαστράτης,Στρ. Μπουρνάζος. * Συζήτηση, με αφορμή το βιβλίο του ∆. Βουτυρά«Παραρλάμα και άλλες ιστορίες», με θέμα «Κόμικ καιελληνική λογοτεχνία», στις 8 μ.μ., στο El Viaje(Κολοκοτρώνη 45, Βύρωνας). Μιλούν Θ. Πέτρου, ∆.Βανέλλης, Κ. ∆ασκαλά, Β. Τσοκόπουλος. * Στο πλαίσιο των «7 συζητήσεων πολιτικήςπροετοιμασίας» από το Nosotros (Θεμιστοκλέους 66)πραγματοποιείται εκδήλωση με θέμα«Πολυπολιτισμικότητα», στις 8 μ.μ. Μιλούν οι Γ.Τσιμουρής και Α. Νοταράς. Συντονίζει ο Κ. Σβώλης. * Εκδήλωση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερούδιοργανώνει ο ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Παρασκευής, στις 8 μ.μ.,στο αμφιθέατρο 2ου Γυμνασίου Αγ. Παρασκευής(Νεαπόλεως 5). Μιλά ο Α. Αλεξόπουλος.

Τρίτη 25 Φεβρουαρίου

* Παρουσίαση του βιβλίου του ∆. Βλαχοπάνου«Αγαπημένη μου αδελφή Άλεξ... Μια αληθινή ιστορία»,στις 7 μ.μ., στην αίθουσα «∆ημήτρης Χατζής», σταΓιάννενα. Μιλούν-χαιρετίζουν οι: Γ. Αναγνώστου, Γ.Παπαναστασίου, Φ. Φίλιος, Η. Λάμπρης. Κείμεναδιαβάζει η Ν. Ζούκη.

* Εκδήλωση με θέμα «Το δημοσιογραφικό παράδοξο:ΜΜΕ, social media και πολιτικές διαχείρισης τηςπληροφορίας στην ψηφιακή εποχή» διοργανώνει τοινστιτούτο Ν. Πουλαντζάς, στις 7 μ.μ., στον πολυχώροΑνοιχτής Πόλης (Πανεπιστημίου 56). Μιλούν: Κ. Πατέλη,Ν. Σμυρναίος και Μ. Τσιμιτάκης. Συντονίζει ο Γ.Κυρίτσης.

Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου

* Εκδήλωση αφιέρωμα στον Τ. Ουίλιαμς, στις 8 μ.μ.,στην ανώτερη δραματική σχολή Μαίρης Τράγκα(Μπουμπουλίνας και ∆εληγιάννη 19). Μιλούν οι Ε.Καρασαββίδου, Θ. Περιστέρης, Ν. Κωνσταντινίδης.Ερμηνεύουν αποσπάσματα οι Ε. Κωνσταντίνου, Στ.Κοντοκάν και Θ. Τζουανάτος. * Ημερίδα του τμήματος Μικρομεσαίων Επιχειρήσεωνμε θέμα «Μικρομεσαίες επιχειρήσεις καιεπιχειρηματικότητα», στις 6 μ.μ., στο ξενοδοχείοΣτάνλεϊ. Μιλούν οι: Α. Τσίπρας, Γ. ∆ραγασάκης και Γ.Σταθάκης. * Εκδήλωση με θέμα «Κοινωνίες σε κρίση. Από τουςπρονοιακούς μηχανισμούς του ΕΑΜ στις σημερινέςδομές αλληλεγγύης» διοργανώνει ο ραδιοσταθμός«105.5 στο Κόκκινο» στο ίδρυμα Μ. Κακογιάννης(Πειραιώς 206). Μιλούν οι: Μ. Χαραλαμπίδης, Π. Βόγλης,Τ. Βερβενιώτη, Γ. Βήχας.

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟεκδηλώσεων“

Τη συνέντευξη πήραν οιΈλσα Σπυριδοπούλουκαι Στράτος Κερσανίδης

Θα ήθελα να μου πείτε ποια είναι η αί-σθηση να μετέχει κάποιος στο διαγωνι-στικό τμήμα ενός από τα μεγαλύτερα κι-νηματογραφικά φεστιβάλ του κόσμου.

Ήταν μια πολύ σημαντική εμπειρία.Παρουσιάσαμε την ταινία στο φεστιβάλ,είδαμε κόσμο, επικοινωνήσαμε, κοινω-νήσαμε το μήνυμα και την αισθητική τηςταινίας και είδαμε πώς είναι να δου-λεύεις με ξένο κοινό.

Και το κοινό πως εξέλαβε την ταινία.Ρωτώ επειδή διαβάσαμε διάφορα στηνΕλλάδα. Για παράδειγμα η ταινία άρεσεσε έλληνες κριτικούς αλλά δεν άρεσετόσο στους ξένους, πιθανόν επειδή δενκαταλάβαιναν τη γλώσσα.

Όσο πιο καταρτισμένα κινηματογρα-φικά ήταν τα έντυπα που έγραφαν κά-ποιοι κριτικοί τόσο πιο καλές έως εν-θουσιώδεις ήταν οι κριτικές. Το αντίθετοσυνέβη με τα πιο μέινστριμ, τα συστη-

μικά έντυπα που οι κριτικές ήταν πιο μα-ζεμένες, αμήχανες έως εχθρικές. Αλλάστις τρεις προβολές που έκανε η ταινίαμπροστά σε κοινό, το κοινό την αποθέ-ωσε. ∆εν ξέρω τι να πω, άλλωστε όλες οιταινίες που κάνω, ανοίγουν μια συζή-τηση και αντιμετωπίζονται είτε με πολλήαγάπη είτε με πολλή εχθρότητα.

Μιλήστε μας για την ταινία.Είναι ένα γκανγκστερικό φιλμ, ένα

νουάρ. Είναι μια αστυνομική περιπέτειαμε ήρωα τον Στράτο που είναι επαγγελ-ματίας εκτελεστής. Ο Στράτος έχει μιαδιπλή ζωή. Τη μέρα δουλεύει σε μια βιο-τεχνία αρτοποιίας και είναι ένας άνθρω-πος που κρατάει χαμηλό προφίλ. Απότην άλλη, υπάρχει η κρυφή του ζωή,εκείνη του επαγγελματία δολοφόνου οοποίος δέχεται παραγγελίες για δολοφο-νίες. Κι όλη η ταινία είναι η ιστορία τουΣτράτου που του συμβαίνουν στην πο-ρεία διάφορα πράγματα. Προσπαθεί ναβγάλει από τη φυλακή τον ισοβίτη φίλοτου τον Λεωνίδα, που του χρωστάει έναχρέος τιμής γιατί κάποτε του έσωσε τη

ζωή. Εν πάση περιπτώσει, η ταινία στοτέλος μιλά για την Ελλάδα, τον Έλληνα,την παρακμή του δυτικού πολιτισμού, μι-λάει για όλα αυτά τα οποία μας πληγώ-νουν και μας τρώνε τα σωθικά.

Πριν από μερικές μέρες, σε μια εκδή-λωση που τιμήθηκε ο Νίκος Κούνδου-ρος, ο υπουργός Πολιτισμού, Νίκος Πα-ναγιωτόπουλος, είπε πως αν και οιπόροι για τον κινηματογράφο από τηνπλευρά της πολιτείας είναι μειωμένοι, οελληνικός κινηματογράφος τα πάει πολύκαλά. Επίσης υποσχέθηκε κίνητρα εκμέρους του υπουργείου σε δημιουργούςκαι νέους επιχειρηματίες. Τι έχετε ναπείτε για αυτή τη δήλωση;

∆εν έχω σχέση με τους κυρίους. ∆εντους καταλαβαίνω, μου φαίνονται λίγοκινέζικα αυτά που λένε. ∆εν θέλω νασχολιάσω, ο καθένας βγαίνει και λέειό,τι θέλει.

Πώς έγινε η παραγωγή της ταινίας;Είναι μία τριεθνής παραγωγή Ελλάδας,

Κύπρου, Γερμανίας. Συμμετείχαν το Ελ-ληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, το

υπουργείο Πολιτισμού της Κύπρου, ηΕΡΤ, το ταμείο της Κολωνίας και διάφο-ροι ιδιώτες παραγωγοί με βασικούς τονΧρήστο Βασιλακόπουλο και τον Πανα-γιώτη Παπαχατζή, η δική μου εταιρείαπαραγωγής στη Κύπρο κ.ά. Επίσης τοΕυρωπαϊκό Ταμείο Eurimage. Όλο αυτόκράτησε πολύ χρόνο και είχε πολλή κού-ραση και κόπο για να συγκεντρώσουμετα χρήματα.

Η ταινία, λοιπόν, έγινε, προβλήθηκεστο Φεστιβάλ του Βερολίνου και τώραήρθε η ώρα της προώθησης και της δια-νομής.

Την προώθηση της ταινίας στην Ελ-λάδα την έχει η Feelgood, η οποία είναικαι συμπαραγωγός. Στις αίθουσες θαβγει στις 27 Μαρτίου, πανελλαδικά, δη-λαδή σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Εμείςθα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τηνυποστηρίξουμε και είμαστε πολύ περή-φανοι που κάναμε αυτήν την ταινία.

•

Οι συντε-λεστέςτης ται-νίας «Τομικρόψάρι»στο Φε-στιβάλτου Βε-ρολίνου.

Ο Γιάννης Οικονομίδης είναι ένας σκηνοθέτης που καμίατου ταινία δεν πέρασε απαρατήρητη. Από το 2003, πουεμφανίστηκε με την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία«Σπιρτόκουτο», στο 2006 «Με την ψυχή στο στόμα» και το2010 με το «Μαχαιροβγάλτη», μέχρι τώρα πουεκπροσώπησε την Ελλάδα στο διαγωνιστικό τμήμα τουΦεστιβάλ του Βερολίνου με την ταινία «Το μικρό ψάρι», ογεννημένος το 1967 στη Λεμεσό σκηνοθέτης συνεχίζειτην ανοδική του πορεία. Έχοντας υιοθετήσει έναιδιαίτερο στιλ, ο Γιάννης Οικονομίδης κατάφερε νακαθιερωθεί ανάμεσα στους πλέον σημαντικούς αλλά καιαγαπητούς στο κοινό, σύγχρονους έλληνες σκηνοθέτες.Με αφορμή τη νέα του ταινία «Το μικρό ψάρι», πουπροβλήθηκε στη Μπερλινάλε, ο Γιάννης Οικονομίδηςμίλησε στην Έλσα Σπυριδοπούλου και τον ΣτράτοΚερσανίδη στην εκπομπή «Με μια ομπρέλα κόκκινη», τηνΤρίτη 18 Φεβρουαρίου. Η εκπομπή μεταδίδεταικαθημερινά από τις 7 έως τις 8μ.μ, από το ραδιοσταθμό«Στο κόκκινο» της Θεσσαλονίκης, στους 93.4 στα FM.

Είμαστε περήφανοιγια την ταινία μαςΣυνέντευξη με τον σκηνοθέτη της ταινίας «Το μικρό ψάρι», Γιάννη Οικονομίδη

3300 Η ΕΠΟΧΗ 23 Φεβρουαρίου 2014ΘΕΩΡΙΑ

Στη Μα δρί τη πραγ μα το ποιή θη κε έ -να συ νέ δριο νέων ή «πρω το πο ρια -κών» α ρι στε ρών κομ μά των της Ευ ρώ -πης. Θεω ρεί τε ό τι υ πάρ χει ρε α λι στι -κή πι θα νό τη τα, «να ε νω θεί πο λι τι κάη ευ ρω παϊκή πε ρι φέ ρεια ε νά ντιαστον ευ ρω παϊκό πυ ρή να»; Πώς εί ναιδυ να τόν -με τά α πό αυ τά τα χρό νια ε -πι βε βλη μέ νης λι τό τη τας- να πο λε μή -σου με τις Βρυ ξέλ λες, το Βε ρο λί νο καιτους διε θνείς οι κο νο μι κούς θε σμούς;

Ναι, ή ταν το συ νέ δριο του Ευ ρω -παϊκού Κόμ μα τος της Αρι στε ράς. Ηα πό φα σή του να ε κλέ ξει τον Αλέ ξηΤσί πρα ως υ πο ψή φιο για τη θέ ση τουΠροέ δρου της Ευ ρω παϊκής Επι τρο -πής για τις ευ ρωε κλο γές του Μαΐουεί ναι μια ση μα ντι κή α ντι στάθ μι ση γιατη χα μέ νη ευ και ρία της ελ λη νι κήςπρο ε δρίας της ΕΕ. Τα ψη φο δέλ τιατης Ευ ρω παϊκής Αρι στε ράς σε ο λό -κλη ρη την Ευ ρώ πη θα έ χουν ε πι κε -φα λής τον πρό ε δρο του ΣΥ ΡΙ ΖΑ. Αυ -τή η κα θα ρά συμ βο λι κή κί νη ση έ χειδύο πα ρα μέ τρους. Πρώ τον, θέ τει τονα γώ να κα τά της λι τό τη τας στην καρ- διά της ευ ρω παϊκής πο λι τι κής. ∆εύ- τε ρον, η ε πι λο γή ε νός έλ λη να πο λι τι -κού ως υ πο ψή φιου ε στιά ζει στην ε πι -λο γή της Ελλά δας α πό τις ευ ρω -παϊκές ε λίτ ως πει ρα μα τό ζωου στηδιε ξα γω γή του τε ρά στιου κοι νω νι κούπει ρά μα τος της λι τό τη τας που ε ξα -πλώ νε ται τώ ρα σε ό λη την Ευ ρώ πηαλ λά κυ ρίως στην πε ρι φέ ρειά της.Φυ σι κά, πε ρι φέ ρεια δεν εί ναι μό νο τακρά τη της Με σο γείου, αλ λά ε πί σης ηΣλο βε νία, η Κρο α τία, τα Βαλ κά νια, τακε ντρο ευ ρω παϊκά κρά τη και τα κρά -τη της Βαλ τι κής.

Η α νά γκη να ε νω θεί η πε ρι φέ ρειαεί ναι ση μα ντι κή, και ό χι μό νο για ταPIGS (Πορ το γα λία, Ιτα λία, Ελλά δακαι Ισπα νία). Φο βά μαι ό τι η Ευ ρώ πη,αν δεν ε πι στρέ ψει στις ι δρυ τι κές τηςι δέες, θα πα ρακ μά σει ή θα γί νει μιαμι κρή λέ σχη του πλού σιου Βορ ρά πουθα α ντι με τω πί ζε ται α πό ό λους τουςάλ λους ως μια νέα ιε ρή συμ μα χία κα -τά των συμ φε ρό ντων των ερ γα ζο μέ -νων στην υ πό λοι πη Ευ ρώ πη.

Πριν α πό δέ κα χρό νια η Ευ ρώ πη ή -ταν γνω στή ε πει δή προω θού σε τα αν- θρώ πι να δι καιώ μα τα και α πο τε λού σε«κα λό πα ρά δειγ μα για το μέλ λον».Τώ ρα συμ βαί νει το α ντί θε το, η Ευ ρώ -πη γί νε ται ο τό πος της ξε νο φο βίαςκαι του χρη μα τοοι κο νο μι κού σφε τε -ρι σμού. Το κρά τος πρό νοιας αρ γο πε -θαί νει. Πού ο δεύου με;

Η ΕΕ α πέ τυ χε να δη μιουρ γή σει έ ναν

ευ ρω παϊκό «∆ή μο», την ι δέα ε νός λα -ού με κοι νή ευ ρω παϊκή κα τα γω γή καιπο λι τι σμό. Αυ τό έ χει ά με σα α πο τε λέ -σμα τα στα ι σχνά δη μο κρα τι κά της έν- στι κτα, το ευ ρω παϊκό «δη μο κρα τι κόέλ λειμ μα» μοιά ζει πε ρισ σό τε ρο μεπλή ρη α που σία δη μο κρα τίας. Υπάρ- χει «κρά τος» - οι κο νο μι κή δύ να μη,αλ λά ό χι «δή μος» -έ νας κοι νός λαός.Η ΕΕ έ χει γί νει έ νας έ ντο να γρα φειο -κρα τι κός θε σμός, α να γνω ρί σι μος πε- ρισ σό τε ρο α πό τα γεω γρα φι κά του ό -ρια πα ρά μέ σω των ι δεών και των αρ -χών του. Υπάρ χει έ νας τό πος που γε-ω γρα φι κά ο νο μά ζε ται Ευ ρώ πη, αλ λάδεν εν σαρ κώ νει πια την Ιδέα της Ευ- ρώ πης, ό πως την ο ρα μα τί στη κε ο Χέ -γκε λ, ο Χού σερλ ή ο Ντε ρι ντά. Καιπά λι η Αρι στε ρά κα λεί ται να βο η θή -σει για να στα μα τή σει αυ τή η δια δι -κα σία. Αλλά αυ τό δεν μπο ρεί πια να

γί νει με την ε πι στρο φή στο πα λιό σο- σιαλ δη μο κρα τι κό μο ντέ λο. Τα πε ρισ -σό τε ρα σο σιαλ δη μο κρα τι κά κόμ μα ταέ χουν υιο θε τή σει τις νε ο φι λε λεύ θε -ρες συ ντα γές. Η σύγ χρο νη ορ θο δο ξίαεί ναι Θά τσερ συν Μπλερ. Υπάρ χει ηα νά γκη μιας νέ ας α ρι στε ράς για τηνοι κο νο μι κή α να διάρ θρω ση και την α -να δια νο μή του πλού του, και έμ φα σηςστην ε ξά πλω ση της δη μο κρα τίας. Αυ -τό που χρεια ζό μα στε εί ναι έ να νέο δη- μο κρα τι κό και σο σια λι στι κό μο ντέ -λο.

Οι δια μαρ τυ ρίες γί νο νται μι κρό τε -ρες και λι γό τε ρο η χη ρές. Ο κό σμος,προ φα νώς, έ χει κου ρα στεί. Το θέ μαδεν εί ναι πια η πο λι τι κή -έ χει γί νεικα θα ρά κοι νω νι κό;

∆εν συμ φω νώ. Οι με γά λες εκ στρα -τείες του 2011 άλ λα ξαν την πο λι τι κήσκη νή, ό ταν η πλειο ψη φία πή ρε τομέ ρος του ΣΥ ΡΙ ΖΑ και ει σή γα γε στηνπο λι τι κή ατ ζέ ντα την πι θα νό τη τα τηςπρώ της δη μο κρα τι κά ε κλεγ μέ νης κυ- βέρ νη σης της ρι ζο σπα στι κής α ρι στε -

ράς στην ι στο ρία της Ευ ρώ πης. Οικοι νω νι κές κι νη το ποιή σεις εί ναι πε- ριο δι κές και η έ ντα σή τους με τα βλη -τή. Ο κό σμος δεν μπο ρεί να εί ναι συ- νέ χεια στους δρό μους, Μι λά με για αν- θρώ πους που έ χουν χά σει σχε δόν50% του ει σο δή μα τός τους τα τε λευ -ταία 4 χρό νια και η πρώ τη και κα θη -με ρι νή τους προ τε ραιό τη τα εί ναι η ε -πι βίω ση. Ωστό σο, αυ τό που δια φο ρο -ποιεί το κί νη μα α ντί δρα σης στην Ελ-λά δα α πό τον συ νη θι σμέ νο α κτι βι σμότου συν δι κα λι σμού ή των κοι νω νι κώνκι νη μά των εί ναι α κρι βώς η ε πι μο νήτου και ο πο λι τι κός του χα ρα κτή ρας.Στις πρό σφα τες α περ γίες των για- τρών του Ε ΣΥ ή των διοι κη τι κών υ -παλ λή λων των πα νε πι στη μίων (και οιδύο κλά δοι α πο δε κα τί στη καν α πό τιςο ρι ζό ντιες α πο λύ σεις), οι α περ γοί ε -πα νει λημ μέ να δή λω σαν ό τι μό νη λύ -

ση εί ναι να αλ λά ξει η κυ βέρ νη ση. Τί- πο τα άλ λο δεν μπο ρεί να στα μα τή σειτην ο λι κή κα τα στρο φή του κοι νω νι -κού ι στού. Επί σης, ό ταν έ κλει σε ο δη- μό σιος ρα διο τη λε ο πτι κός φο ρέ ας τονΙού νιο, με 3 κα νά λια και 6 ρα διο -σταθ μούς να σι γούν και 2.500 ερ γα -ζό με νους να α πο λύο νται, η α πά ντη σητων δη μο σιο γρά φων και των τε χνι -κών ή ταν να κα τα λά βουν τις ε γκα τα -στά σεις και να αρ χί σουν να με τα δί -δουν έ να α νε ξάρ τη το τη λε ο πτι κό καιρα διο φω νι κό πρό γραμ μα, που α γκα -λιά στη κε α πό τον κό σμο ως το κα λύ -τε ρο πρό γραμ μα που υ πήρ ξε πο τέ.Ταυ το χρο να γί νο νται πολ λές το πι κέςεκ στρα τείες αλ λη λεγ γύης και υ πάρ -χουν πολ λές πρω το βου λίες ε ναλ λα -κτι κής κοι νω νι κής οι κο νο μίας.

Ο κοι νω νι κός χάρ της έ χει αλ λά ξει.Όμως, ό λοι συμ φω νούν ό τι χω ρίς αλ- λα γή στην κο ρυ φή, οι προ σπά θειεςκαι οι ε πι τυ χίες στις γει το νιές δεν θαεί ναι αρ κε τές. Η πο λι τι κή της ΕΕ καιτης κυ βέρ νη σης ευ θύ νε ται για την ε -

πι βο λή της λι τό τη τας και α πό αυ τήνπρέ πει να α παλ λα γού με.

Εί χα τε προ βλέ ψει την ά νο δο τουνε ο να ζι σμού; Τι την προ κά λε σε;

Μπο ρού σα με να την προ βλέ ψου με,αν και κά ποιοι έ κα ναν πως δεν την έ -βλε παν με την ελ πί δα ό τι δεν ή τανπα ρά έ νας ε φιάλ της. Μό νο η δο λο -φο νία του τρα γου δι στή της ραπ Παύ- λου Φύσ σα, το Σε πτέμ βριο του 2013α φύ πνι σε την ι στο ρι κή μνή μη των Ελ-λή νων. Τους θύ μι σε τις δι κτα το ρίες,τον εμ φύ λιο, την τα ραγ μέ νη δε κα ε τίατου ‘50, τη δο λο φο νία Λα μπρά κη.Όμως, για τί δεν υ πήρ ξε η ί δια α ντί -δρα ση ό ταν η α κρο δε ξιά έ κα νε ε πι θέ -σεις σε με τα νά στες και μι κρο πω λη τέςή ό ταν διέ πρατ τε κά θε εί δους έ γκλη -μα σε βά ρος με τα να στών, Ρο μά, ο μο -φυ λό φι λων και α ρι στε ρών; Πρώ τον,ε πει δή η ε νη μέ ρω ση α πό τα ΜΜΕ γιατέ τοια πε ρι στα τι κά ή ταν α νε παρ κήςκαι δεύ τε ρον, δεν υ πήρ ξε κά ποια δη- μό σια πρω το βου λία α πό πο λι τι κούςγια να εν θαρ ρυν θεί ο σχη μα τι σμός α -ντι φα σι στι κού με τώ που. Όλοι εί μα -στε συ νυ πεύ θυ νοι, α κό μα και η α ρι -στε ρά. Το να θεω ρεί ται η ζωή ε νόςΈλλη να πο λυ τι μό τε ρη α πό αυ τή ε νόςμε τα νά στη α πο τε λεί έμ με ση υιο θέ τη -ση της φα σι στι κής ι δε ο λο γίας. Οι ευ- θύ νες της κυ βέρ νη σης, ό μως, που α -νέ χτη κε ή εν θάρ ρυ νε αυ τές τις πρά- ξεις, εί ναι ε πί σης τε ρά στιες. Λί γοπριν τη δο λο φο νία του Φύσ σα, δε ξιοίπο λι τι κοί και σχο λια στές, τρο μο κρα -τη μέ νοι α πό την ά νο δο του ΣΥ ΡΙ ΖΑστις δη μο σκο πή σεις, δή λω ναν ό τι τοκυ βερ νών κόμ μα της Νέ ας ∆η μο κρα -τίας θα έ πρε πε να σκε φτεί μια συ νερ -γα σία με τη Χρυ σή Αυ γή, αν αυ τή άλ- λα ζε και γι νό ταν πιο με τριο πα θής καιπο λι τι σμέ νη. Και φυ σι κά τώ ρα γνω ρί -ζου με ό τι υ πάρ χει σύ μπρα ξη α νά με σαστους να ζί και κά ποια τμή μα τα τουκρά τους.

Πώς βλέ πε τε το μέλ λον της Με σο -γείου -Βό ρειας και Νό τιας; Συμ φω -νεί τε ό τι η βό ρεια Με σό γειος α γω νί -ζε ται για το πα ρελ θόν της και η Βό- ρεια Αφρι κή για το μέλ λον της; Εντο -πί ζε τε κοι νά ση μεία α νά με σα στις ε -ξε γέρ σεις της νό τιας Ευ ρώ πης καιτου Αρα βι κού κό σμου;

Ναι, και ό χι μό νο: στην Τουρ κία,στη Βρα ζι λία... σε ό λο τον κό σμο. Η«νέα πα γκό σμια τά ξη» που α να κοι νώ -θη κε το 1989 ή ταν η συ ντο μό τε ρηστην ι στο ρία, με το τέ λος της να έρ- χε ται αιφ νι δια στι κά το 2008. ∆ια μαρ -τυ ρίες, δια δη λώ σεις και ε ξε γέρ σεις έ -

Η λύ ση συ μπε ρι λ αμ βά νεικαι το δρό μο και την κάλ πη

∆εν μπο ρεί να υ πάρ ξει κυ βέρ νη ση της α ρι στε -ράς χω ρίς κοι νω νι κή κι νη το ποίη ση και οι ε κά -στο τε νί κες των εκ στρα τειών αλ λη λεγ γύης καιτων κοι νω νι κών κι νη μά των δεν θα έ χουν διάρ -κεια χω ρίς αλ λα γή στην κυ βέρ νη ση.

“

Συ νέ ντευ ξη με τον πα νε πι στη μια κό και συγ γρα φέα, Κώ στα ∆ου ζί να

Ο καθηγητής Νομικής στο κολέγιο Μπίρκμπεκ του Πανεπιστημίου του Λονδίνου,διευθυντής του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών Επιστημών του κολεγίου καισυγγραφέας Κώστας ∆ουζίνας έδωσε αποκλειστική συνέντευξη στο βραβευμένοδημοσιογράφο και εξωτερικό ανταποκριτή της σλοβένικης εφημερίδας «Delo»,Μπόστιαν Βιντέμτσεκ. Μίλησαν για την κρίση και την αντίσταση, στην Ελλάδα και τηνΕυρώπη.

Η ΕΠΟΧΗ 23 Φεβρουαρίου 2014 3311ΘΕΩΡΙΑ

χουν ξε σπά σει σε ό λο τον κό σμο. Ού τεη άρ χου σα τά ξη ού τε οι ρι ζο σπά στες εί -χαν προ βλέ ψει έ να τέ τοιο κύ μα, πράγ -μα που ο δή γη σε σε πα νι κό βλη τη α να ζή -τη ση κά ποιου ι στο ρι κού προ η γού με νου.Η α ντί στα ση και η ε πα νά στα ση πλα νώ -νται στην α τμό σφαι ρα. Νέες μορ φές α -ντί στα σης και ξε ση κω μού εμ φα νί ζο νταισυ νε χώς. Το πό τε θα κά νουν την εμ φά -νι σή τους εί ναι α πρό βλε πτο, σί γου ρα ό -μως θα την κά νουν.

Η λι τό τη τα, η α νι σό τη τα και η α κραίαφτώ χεια εί ναι ο κοι νός ε χθρός που ε νώ- νει πολ λούς λα ούς της Ευ ρώ πης αλ λάκαι ό λου του κό σμου. Ένα άλ λο κοι νόχα ρα κτη ρι στι κό εί ναι ο θρίαμ βος τουνε ο φι λε λευ θε ρι σμού και η ε πα κό λου θηπα ρακ μή της δη μο κρα τίας σε ο λό κλη -ρο τον κό σμο. Ο νε ο φι λε λευ θε ρι σμόςεί ναι πα γκό σμια ι δε ο λο γία και κο σμο -θεω ρία. ∆ια στρε βλώ νει τη λο γι κή καιτου κλα σι κού φι λε λευ θε ρι σμού και τηςσο σιαλ δη μο κρα τίας υ πο βι βά ζο ντας τηνπο λι τι κή στη δια χεί ρι ση του χρη μα τοοι -κο νο μι κού το μέα. Υπο βάλ λει ό λουςτους το μείς της ζωής στη λο γι κή της οι- κο νο μι κής βελ τι στο ποίη σης και σε μιακα τα νο μή των α γα θών, των α ξιών καιτων προο πτι κών ζωής με ε πί κε ντρο τηνα γο ρά. Όλα υ πό κει νται στη λο γι κή τηςα γο ράς. ∆εν εί ναι η οι κο νο μία της α γο -ράς που δια κυ βεύε ται αλ λά η κοι νω νία

της α γο ράς.Τι μέλ λον έ χει η α ντί στα ση; Ποια θα

μπο ρού σαν να εί ναι τα ε πό με να βή μα -τα, οι ε πό με νες κι νή σεις; Ει δι κά ό σο α -φο ρά την κα τά στα ση στους δρό μους;

Επι τρέψ τε μου να α πα ντή σω με τρειςθεω ρίες που έ χω α να πτύ ξει ως α πο τέ -λε σμα της συμ με το χής μου σε διά φο ρεςμορ φές α ντί στα σης και της θεω ρη τι κήςμου δου λειάς.

1. Η α ντί στα ση εί ναι μια δια δι κα σία ήμια ε μπει ρία υ πο κει με νο ποίη σης. Γι νό -μα στε και νούρ για υ πο κεί με να ό ταν α ν-τι λαμ βα νό μα στε μια διά σπα ση στηνταυ τό τη τά μας, ό ταν η δι κή μου, συ γκε -κρι μέ νη ύ παρ ξη έ χει α πο τύ χει και ηταυ τό τη τά μου εί ναι δια σπα σμέ νη καιδεν μπο ρεί να ο λο κλη ρω θεί. Η α πο τυ -χία της κα θη με ρι νής μας ρου τί νας, μετην ο ποία ταυ τι ζό μα στε, α νοί γει το δρό -μο για την κα θο λι κό τη τα της α ντί στα -σης. Η α ντί στα ση ε νέ χει ρί σκο και ε πι -μο νή. Αντί στα ση εί ναι να τολ μά με τηνε λευ θε ρία.

2. Η α ντί στα ση εί ναι πρω ταρ χι κά γε- γο νός, ό χι υ πο χρέω ση. ∆εν εί ναι η έν- νοια ή η θεω ρία της δι καιο σύ νης ή τουκομ μου νι σμού που ο δη γεί στην α ντί -στα ση, αλ λά η αί σθη ση της α δι κίας, ησω μα τι κή α ντί δρα ση στον πό νο, στηνπεί να, στην α πελ πι σία. Η ι δέα της δι- καιο σύ νης και της ι σό τη τας δια τη ρεί ταιή χά νε ται ως α πο τέ λε σμα της ύ παρ ξηςκαι του με γέ θους της α ντί στα σης.

3. Οι το πι κές και πε ρι φε ρεια κές μορ- φές α ντί στα σης μπο ρούν να λά βουν πο- λι τι κό χα ρα κτή ρα και να κα τα φέ ρουννα αλ λά ξουν δρα στι κά την ι σορ ρο πίαδυ νά μεων αν γί νουν μα ζι κές και πε ριε -κτι κές, αν για έ να μι κρό τε ρο ή με γα λύ -τε ρο χρο νι κό διά στη μα έ να σύ νο λο αι- τη μά των, η πο λυ μορ φία του α γώ να, ητο πι κή και πε ρι φε ρεια κή δυ σα ρέ σκειασυ γκε ντρώ σει ό λες αυ τές τις δυ νά μειςα ντί στα σης σε κοι νό τό πο και χρό νο.Στην πε ρί πτω ση αυ τή, η α ντί στα ση γί- νε ται η γε μο νι κή δύ να μη. Αλλά πρέ πεινα θυ μό μα στε ό τι οι α ντι θέ σεις στολαϊκο πό λο δεν μπο ρούν πο τέ να ξε πε -ρα στούν ή δια γρα φούν πλή ρως. Μια η -γε μο νι κή πο λι τι κή, ε πο μέ νως, πρέ πειπά ντα να βρί σκει μια κε ντρι κή γραμ μήα ντί θε σης με την ε ξου σία που να μπο- ρεί να ου δε τε ρο ποιεί, έ στω και προ σω -ρι νά, την ποι κι λο μορ φία των ε ντά σεωνκαι συ γκρού σεων.

Με τά φρα ση: Μα τί να Κα ρα γιαν νί δου

Ολό κλη ρη η συ νέ ντευ ξη στην ι στο σε -λί δα της «Επο χής» (www.epohi.gr).

Η λύ ση συ μπε ρι λ αμ βά νεικαι το δρό μο και την κάλ πη

Σε μια τέτοια συγκυρία, η ερώτηση «τι θα κάνει η αριστερά όταναναλάβει την εξουσία;» έχει μόνο μία απάντηση: η επόμενη μέρα θαείναι η συνέχεια της προηγούμενης. Η αριστερά θα πρέπει να αυ-τοσχεδιάσει και να προσαρμοστεί, να γίνει ανηλεώς πραγματιστικήκαι να μην κάνει κανέναν συμβιβασμό ως προς τις αρχές της.

“

Πι στεύε τε ό τι ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ μπο ρεί να αλ λά ξει τα πράγ μα τα;Υπάρ χει πι θα νό τη τα νί κης, αν γί νουν νέες ε κλο γές με τά τηνπι θα νή κα τάρ ρευ ση της κυ βέρ νη σης Σα μα ρά; Εί ναι πι θα νόνα ε πι τευ χθούν οι στό χοι με το υ πάρ χον πο λι τι κό σύ στη -μα;

Για να χρη σι μο ποιή σω μια έκ φρα ση που θα κά νει πολ λούςμαρ ξι στές να χα μο γε λά σουν κυ νι κά: το τέ λος ε νός συ στή -μα τος ε ξου σίας εί ναι ζή τη μα ι στο ρι κής α να γκαιό τη τας. Στηδιάρ κεια της ι στο ρίας, οι ε πα να στά σεις έ χουν ε πι τυ χία ό -ταν έ να σύ στη μα ε ξου σίας έ χει κά νει τον κύ κλο του και έ χειγί νει πλέ ον πα ρω χη μέ νο και βλα βε ρό. Τέ τοια εί ναι η πε ρί -πτω ση της Ελλά δας. Η ι στο ρι κή α να γκαιό τη τα μπο ρεί να α -να γνω ρι στεί, φυ σι κά, μό νο εκ των υ στέ ρων. ∆εν πι στεύου -με πια στην πο ρεία προς την πρόο δο ως μο νό δρο μο. Τρίαστοι χεία α παι τού νται για να γί νει έ να εν δε χό με νο α να -γκαιό τη τα: 1) ι σχυ ρή λαϊκή βού λη ση, 2) έ νας πο λι τι κός φο- ρέ ας έ τοι μος να α να λά βει την ε ξου σία, και 3) έ νας κα τα λύ -της που να συν δυά σει τα άλ λα στοι χεία σε έ να ε κρη κτι κόσύ νο λο. Έχουν προ κύ ψει και τα τρία: Η Ελλά δα ως λαϊκήβού λη ση α ντί στα σης, ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ ως πο λι τι κός φο ρέ ας και ηλι τό τη τα ως κα τα λύ της που θα ο δη γή σει στην πρώ τη κυ- βέρ νη ση της ρι ζο σπα στι κής α ρι στε ράς στην Ευ ρώ πη.

Εί ναι έ τοι μη η α ρι στε ρά; Μπο ρεί να τα κα τα φέ ρει; Υπάρ- χουν γε γο νό τα για τα ο ποία προ ε τοι μά ζε σαι και άλ λα πουσου έρ χο νται κα τα κέ φα λα, ό πως έ νας σει σμός ή έ να θαύ μα.Κα νείς δεν θα εί ναι πο τέ έ τοι μος να ε ρω τευ τεί ή να ξε κι νή -σει μια ε πα νά στα ση. Ο ΣΥ ΡΙ ΖΑ έ γι νε δε κτός α πό τον κό σμοως υ πο κεί με νο ρι ζο σπα στι κής αλ λα γής. Σε μια τέ τοια συ γ-κυ ρία, η ε ρώ τη ση «τι θα κά νει η α ρι στε ρά ό ταν α να λά βει τηνε ξου σία;» έ χει μό νο μία α πά ντη ση: η ε πό με νη μέ ρα θα εί ναιη συ νέ χεια της προ η γού με νης. ∆εν υ πάρ χει προ η γού με νο ήπα ρά δειγ μα προς μί μη ση: η α ρι στε ρά θα πρέ πει να αυ το σχε -διά σει και να προ σαρ μο στεί, να γί νει α νη λεώς πραγ μα τι στι -κή και να μην κά νει κα νέ ναν συμ βι βα σμό ως προς τις αρ χέςτης. Υπάρ χουν πε ρι θώ ρια για σχε δια σμό, για να α να πτυ -χθούν πο λι τι κές, για προ ε τοι μα σία, αλ λά υ πάρ χει και η πρό- κλη ση της α ντί δρα σης στα γε γο νό τα, η ε πι τα κτι κό τη τα των

ε ξε λί ξεων. Η ι στο ρία δεν γρά φε ται εκ των προ τέ ρων, μεκά ποιου εί δους γραμ μι κή πρόο δο, αλ λά α να δρο μι κά, με τά α -πό τα γε γο νό τα, ό ταν μια σει ρά α πό α σή μα ντα δευ τε ρεύο ντασυμ βά ντα α να γνω ρί ζο νται ως η αλ λη λου χία που ο δή γη σεστην αλ λα γή. Αυ τό που σή με ρα φαί νε ται για πολ λούς α πί -στευ το, τρε λό, δη λα δή μια κυ βέρ νη ση της α ρι στε ράς, ό τανέρ θει με το κα λό, θα ει δω θεί και α πό μας και α πό α ντί πα -λους ως α πα ραί τη τη και α να πό δρα στη ι στο ρι κή κί νη ση. Ηαι τια κή συ νέ χεια α ντι στρέ φει το βέ λος του χρό νου, πη γαί -νει α πό μπρος προς τα πί σω, αυ τή τη στιγ μή γρά φου με τηνι στο ρία που μας έ φε ρε ε δώ που εί μα στε. ∆εν φτιά χνου με,λοι πόν, α πλώς την ι στο ρία μας, ό πως έ λε γε ο Μαρ ξ, αλ λάγρά φου με, δί νου με α φη γη μα τι κή μορ φή σή με ρα σ’ αυ τά πουέ γι ναν πριν και ο δή γη σαν α να πό δρα στα στο σή με ρα.

Πολ λοί Έλλη νες φί λοι μού λέ νε ό τι η «πραγ μα τι κή α ρι -στε ρά» και ο «πραγ μα τι κός α γώ νας για την ε λευ θε ρία» εί -ναι υ παρ κτά μό νο στα νέα κι νή μα τα πο λι τών, ό χι στα κόμ- μα τα.

Το με γά λο ε πί τευγ μα των κα τει λημ μέ νων πλα τειών ή ταννα πα γώ σει προ σω ρι νά αυ τή την πα λιά δι χό νοια ή του λά χι -στον να φέ ρει ε κε χει ρία. ∆εν μπο ρεί να υ πάρ ξει κυ βέρ νη σητης α ρι στε ράς χω ρίς κοι νω νι κή κι νη το ποίη ση και οι ε κά -στο τε νί κες των εκ στρα τειών αλ λη λεγ γύης και των κοι νω -νι κών κι νη μά των δεν θα έ χουν διάρ κεια χω ρίς αλ λα γή στηνκυ βέρ νη ση. Στο κά τω-κά τω, το κρά τος έ χει κα τα στρέ ψειτη ζωή των αν θρώ πων και χω ρίς ρι ζι κή αλ λα γή στα κε ν-τρι κά, ό λοι οι άλ λοι α γώ νες και κα τα κτή σεις θα πα ρα μεί -νουν ε πι μέ ρους. Ίσως το μέλ λον της Ευ ρώ πης να δια κυ -βεύε ται στην Ελλά δα. Εί τε η κα τα στρο φή ε ξαι τίας της λι- τό τη τας θα ε ξα πλω θεί και θα ε ντα θεί κι άλ λο, εί τε η α ντί -στα ση θα πε τύ χει την πρώ τη με γά λη της νί κη και θα δεί ξεισε άλ λες χώ ρες της πε ρι φέ ρειας ό τι η α ντί στα ση και οι α -γώ νες δεν εί ναι χα μέ νη υ πό θε ση -α κό μη κι αν οι ε λίτ ε πα -να λαμ βά νουν ό τι «δεν υ πάρ χει άλ λη λύ ση». Υπάρ χει κι άλ ληλύ ση και συ μπε ρι λαμ βά νει την πο λι τι κή και του δρό μου καιτης κάλ πης. Τα ση μά δια εί ναι θε τι κά.

Η ι στο ρία δεν γρά φε ταιεκ των προ τέ ρω ν

Είπα μέσα μου: “καιγιατί όχι; Κι ανχάθηκε μια άνοιξη,στο χέρι τους είναινα την ξαναφέρουνακόμη πιο μεγάλη καιλαμπρή. Ο Σωτήρηςζει. Ο παλμός τηςζωής τουμεταπλάστηκε σ’ενέργεια, γίνηκεκινητήρια δύναμη,που εμψυχώνει κιενθουσιάζει κιεμπνέει και οδηγεί.Ευλογημένοι όσοιστα μαρμαρένιααλώνια νικούν τοΧάρο, όπως οΣωτήρηςΠέτρουλας’”.

Στρατής Τσίρκας, Η χαμένη Άνοιξη

“ Του Θωμά Τσαλαπάτη

Στο ξαφνικό παρόν που βιώνουμε, ηπρόσφατη ιστορία υπάρχει ωςεχθρός και ως φίλος, ως εργαλείο

κατανόησης και ως ευχή αποφυγής. Αν ηδεκαετία του ΄80 είναι η πιο πρόσφορηπερίοδος ώστε να ανιχνεύσει κάποιος τιςπηγές των ιδεολογημάτων και των τρό-πων που μας έφεραν ως εδώ, τηνκαταγωγή των υλικών που συγκροτούντο σήμερα, η δεκαετία του ’60 λειτουργείως κοντινός συγγενής των ρευστών μαςχρόνων. Η άνοδος της αριστεράς, ημετανάστευση, ο ρόλος τουπαρακράτους και η πολιτική αστάθεια,μαζί με μια σειρά από άλλα σημεία, τρα-βούν μια ευθεία παράλληλη στηναγκομαχούσα ευθεία του παρόντος μας.

Κρίσιμη Τέχνη – Τέχνη στην Κρίση

Στην έκθεση με τίτλο «Κρίσιμη Τέχνη –Τέχνη στην Κρίση», στην Πινακοθήκητου ∆ήμου Αθηναίων στο Μεταξουργείο,τέσσερις γενιές Ελλήνων εικαστικώνκαλούνται να συνυπάρξουν και να συνο-μιλήσουν. Η δεκαετία του 60, δένει ωςκοινό έδαφος τέσσερις διαφορετικούςτρόπους να αποτυπωθεί η σχέση τουκαλλιτεχνικού με το πολιτικό, το κοινω-νικό, το ιστορικό και το ιδεολογικό.Έτσι δίπλα στους πρόσφυγες, τις φιγού-ρες των μανάδων και τιςκαρβουνιασμένες αγκαλιές στο έργο τηςΆννας Κινδύνη, βρίσκουμε τους Έλλη-νες μετανάστες του Βλάση Κανιάρη, τουςακέφαλους ταξιδιώτες με την αναμονήτης βαλίτσας τους, σώματα λίγο πριν τηνκίνηση, ζωές λίγο πριν τη Ζωή. Πιοδίπλα την ιστορία ως πολύχρωμο τραύμαστα έργα του Γιάννη Ψυχοπαίδη, τις συλ-λήψεις και την καταστολή, το δημόσιοκαι την ιδιωτική του αποτύπωση. Καιλίγο παρακάτω το στίγμα του νεότερου∆ημήτρη Κατσούδα, τον άνθρωπο τηςπόλης, τοποθετημένο στον ελάχιστοχώρο του χαρτόκουτου, βαλμένο στηνστάση του κατοίκου του ύπνου, τουκατοίκου του φέρετρου, ή ενός μακρινούσυγγενή του ξαπλωμένου άγνωστουστρατιώτη. Η ιστορία μέσα στην χρονικήτης αναδίπλωση και την παροντικότητάτης, γίνεται κρίση.Στο πλαίσιο της έκθεσης, η Πρωτοβου-λία για την Υπεράσπιση της Κοινωνίαςκαι της ∆ημοκρατίας, διοργάνωσε τηνπροηγούμενη Τρίτη μια συζήτηση - ξενά-γηση στους χώρους της πινακοθήκης, μεομιλητές τον Βασίλη Αλεξάκη, τονΓιάννη Γιαννουλόπουλο, την Πέπη Ρηγο-πούλου και συντονιστή τον ΗλίαΝικολακόπουλο. Η συζήτηση κινήθηκεσε μεγάλο βαθμό γύρω από την δεκαετίατου 60 και το πραξικόπημα ως βίαιηπαύση της ημιτελούς Άνοιξης που προ-ηγήθηκε.Ο Γιάννης Γιανουλόπουλος, αποτύπωσετη δεκαετία με τρόπο λεξικογραφικό καιαλφαβητικό. Μίλησε για την Αστυνομίακαι τους Ασφαλίτες μέσα στις σχολές,για τους ΕΚΟΦίτες, την δράση και τηνιδεολογία τους, για τον Θεοδωράκη καιτην πρώτη παρουσίαση του Επιταφίουπου παρομοίασε με ηλεκτρική

εκκένωση, το επιθετικό χιούμορ τουΜποστ, τους Λαμπράκηδες και τοέντυπο της Πανσπουδαστικής. Η ΠέπηΡηγοπούλου, έκανε λόγο για τα διαδο-χικά ιστορικά τραύματα της Ελλάδαςπου ενεργοποιούνται στο σήμερα τηςκρίσης καθώς και τα διαδοχικά ερωτή-ματα γύρω από την τέχνη και τηνιστορία, οι οποίες στέκουν με τρόποερμηνευτικό ώστε να μας βοηθήσουν νακαταλάβουμε τι μας συμβαίνει σήμερα. ΟΒασίλης Αλεξάκης μίλησε με τρόπο προ-σωπικό για το δράμα της απουσίας (οίδιος έφυγε από την Ελλάδα για την Γαλ-λία στην ηλικία τον 17, βιώνοντας μεμικρές παύσεις τη δεκαετία του ελληνι-κού 60 από μακριά), την γλωσσικήσιωπή στα χρόνια της δικτατορίας και τηγλωσσική έκρηξη των νεολογισμών καιτων εκφράσεων μετά τη χούντα. «Είχαδύο γραφομηχανές τότε, μια στα ελλη-νικά και μία στα γαλλικά. Και ενώδούλευα συνεχώς την γαλλική πάνω στογραφείο μου, η ελληνική έμενε καταχω-νιασμένη μέσα στη σκόνη. Κάπως έτσιθα παρομοίαζα την Ελλάδα εκείνων τωνκαιρών για μένα . Με μια γραφομηχανήπαρατημένη στη σιωπή της σκόνης».Από της πρώτες φράσεις, η συζήτησηείχε τόνο προσωπικό, με συνεχείςπαραλληλισμούς της τότε περιόδου μετο παρόν της κρίσης . Ως κεντρικόσημείο δεν αναδείχθηκε η ιστορικήκαταγραφή αλλά η ζωή και το παρόν.Μια έκθεση και μια συζήτηση για τηνδεκαετία του 60 δεν μας μιλούν τόσο γιατο παρελθόν αλλά κυρίως για το παρόνκαι το μέλλον.

Χαμένη Άνοιξη

Η σύντομη δεκαετία του ’60 –κομμένηαπότομα με το πραξικόπημα του 67-μένει σήμερα απόμακρη και οικεία.Όψεις του παρόντος την επαναλαμβά-νουν διασκευάζοντας την. Οι Έλληνεςμετανάστες του σήμερα δεν είναι εργάτεςαλλά ειδικευμένοι επιστήμονες, το παρα-κράτος δεν κινείται πια στην σκιά αλλάεπιχειρηματολογεί τα εγκλήματά του μετην μορφή πολιτικού κόμματος, ο λόγοςτης δεξιάς δεν είναι αντικομουνιστικόςαλλά ευρύτερα αντιαριστερός, (οι κομ-μουνιστές δεν θα κλέψουν τα σπίτια σας,αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει τις καταθέσειςσας για να κάνει σπονδές στην δραχμή),ενώ οι ρυθμιστικές κινήσεις του ξένουπαράγοντα δεν γίνονται με απόρρητατηλεγραφήματα και μυστικές συναντή-σεις, αλλά με ψιθύρους στο περιθώριοκάποιας ευρωπαϊκής συνάντησης.Ταυτόχρονα η αριστερά βρίσκεται καιπάλι σε άνοδο, ενώ η καλλιτεχνική κινη-τικότητα περιγράφει τα πρώτα βήματαμιας ενδεχόμενης ανθοφορίας. Οι παρα-καταθήκες του παρελθόντος είναι μέροςτου σημερινού πλούτου. Και ό, τι χάσαμεστο παρελθόν μπορεί να τοσυναντήσουμε στο μέλλον, αρκεί αυτήτην φορά να κουρδίσουμε λίγο προσεχτι-κότερα το παρόν μας.

http://tsalapatis.blogspot.gr/

Σημειώσειςγια μια ημιτελή άνοιξη1960: μια έκθεση, μια συζήτηση και το παρόν μιας δεκαετίας

Γ.Ψ

υχοπ

αίδη

ς

Β.Κα

νιάρ

ης∆

.Κατ

σούδ

ας

Κυριακή 23-02-2014

Documents

Transcript of Κυριακή 23-02-2014