palet 376 I april/mei 201540 Zonder titel, 2008, brons en linnen, hoogte 39 cm
40-41-42-43-44-45_1 29-03-15 14:59 Pagina 1
palet 376 I april/mei 2015 41
Tekst Merel van den NieuwenhofBeeld Frode Bolhuis (Courtesy Galerie Wilms)
FrodeBolhuis
De wondere wereld van
Beeldhouwer Frode Bolhuis bouwt aan een
wondere wereld vol dieren, hutten en frag-
menten van verlaten ruimtes uit verleden of
toekomst, gemaakt van ogenschijnlijk tere
materialen. ‘Ik maak objecten die een ver-
haal kunnen dragen.’
40-41-42-43-44-45_1 29-03-15 15:03 Pagina 2
Bird, 2013, brons,
hoogte 14 cm
palet 376 I april/mei 201542
De grootvader
Dat hij beeldhouwer wilde worden, wist Frode
Bolhuis (1979) al voordat hij naar een kunstaca-
demie ging. In het atelier van zijn vader kwam
hij als kind al in aanraking met het beeldhou-
wen. Hij begon vervolgens zijn vakopleiding di-
40-41-42-43-44-45_1 29-03-15 14:59 Pagina 3
palet 376 I april/mei 2015 43
rect in de praktijk, bij beeldhouwer Edwin Rus-
sell in Londen. Daar raakte hij vertrouwd met
het materiaal én met het kunstenaarschap:
‘Ik leerde hoe ik beelden kon gieten, maar stak
ook veel op over bedrijfsvoeren.’ Vervolgens
studeerde hij tot 2002 aan de Minerva Acade-
mie in Groningen, waarna hij een periode zoe-
kende was. ‘Ik heb veel werk gemaakt, maar
vernietigde negentig procent vervolgens weer.
Het is frustrerend als je voelt wat je wilt maken,
maar het niet kan.’ Maar toen hij in 2008 een
beeld van een zittend ‘mannetje’ maakte, was
het ineens raak. ‘Hij is eigenlijk de grootvader
van alle werken die ik daarna heb gemaakt,’
vertelt de kunstenaar. De beelden die sindsdien
ontstonden, zijn onderdeel van kleine werelden.
Of samen misschien wel van één alsmaar
groeiende wereld, ontsproten uit de fantasie
van Bolhuis.
Mannetjes
Het zijn heerlijke werelden om met je blik in
rond te dwalen. Als een Alice in Wonderland
verwonder ik me over wat ik er tegenkom.
Een bundeltje gekleurde dekens, een met
parels omwikkeld vogeltje, een zwevende trap
waar belletjes onder hangen – ik stel me voor
dat ik ze zachtjes kan horen rinkelen als er
iemand op zijn tenen overheen probeert te
sluipen. En waar leidt dat op de wand gespelde
deurtje naartoe? De beelden maken allemaal
onderdeel uit van een herkenbare maar toch
zo andere wereld dan de onze. ‘Er is een rijk
verhaal ontstaan zonder dat je weet waar het
over gaat,’ vertelt Bolhuis. De houding van zijn
‘mannetjes’ raakt mij al vanaf de eerste keer
dat ik oog in oog met één van hen stond.
Een wat onbeholpen houding, kwetsbaar
haast, maar tegelijk nieuwsgierig de wereld
tegemoet tredend. Soms lijkt zo’n mannetje
bijna naakt in zijn broze, bronzen vorm, dan
weer zit hij verscholen in een cocon van aan
elkaar gestikte stroken kalkpapier, waar zijn lijfje
nog net doorheen schemert.
Huid
De bronzen beelden van Bolhuis kenmerken
zich door een matte, wittig uitgeslagen ‘huid’.
‘Dat witte ontstaat door delen van de mal te
laten zitten en de juiste temperatuur bij
het gieten van het brons,’ legt hij uit.
Ondanks hun eigenlijke gewicht ogen
de beelden daardoor niet zwaar, maar
eerder delicaat. Ieder beeld wordt met
zorg afgewerkt, waarbij Bolhuis kleine,
ruwe oneffenheden bewust in tact
laat. Ook in de toepassing van nieuwe
materialen zoekt hij naar de juiste
afwerking. Zo behandelde hij een 3D-
geprint bedje met een geometrische
constructie met kleiwater, waardoor
het in werkelijkheid stevige object
een fragiel voorkomen krijgt. In an-
dere gevallen laat hij juist duidelijk
zien van welk materiaal een beeld
is gemaakt, door bijvoorbeeld bij
het gebruik van textiel draden
onafgewerkt te laten hangen.
Iconische beelden
Hij werkt meestal aan een aantal
beelden tegelijk: ‘Dat werkt het
fijnst, omdat ik dan mijn aan-
dacht kan verdelen. Dan heeft
het niet zo’n lading en mag er
ook best iets mislukken.’ Over de
totstandkoming van zijn werken zegt
Bolhuis: ‘Het ontstáát, dat is karakte-
ristiek voor mijn werk en mijn werkwij-
ze. Het is niks tot het wel wat is.
Ik word ook regelmatig verrast door
mijn eigen werk. Komt dat uit mij,
denk ik dan, of komt het gewoon?’
Hij vindt inspiratie in de kunstge-
schiedenis. ‘Als ik ideeën voor een
nieuw werk krijg, komen er vaak iconi-
sche beelden in mij op. Zo dacht ik bij
het maken van ‘Hand’ aan de zege-
nende hand van Christus in middel-
eeuwse beelden of Russische iconen.’
Ook negentiende-eeuwse architectuur
vindt een plek in zijn werk, van de lambrise-
ring van een verlaten, uit brons gegoten
kamer tot de afwerking van de sokkels van zijn
nieuwste beelden. Een koepelvormige
constructie herinnert op zijn beurt aan
een kathedraal, maar is er door de
ogenschijnlijke teerheid van het mate-
Joris, 2014, brons, hoogte 62 cm
40-41-42-43-44-45_1 29-03-15 15:00 Pagina 4
Mattress, 2013,
gips en textiel,
hoogte 19 cm
palet 376 I april/mei 201544
riaal en het kleine formaat tegelijk haast tegen-
gesteld aan. Toch lijkt in het lichte bouwwerkje
het sacrale aspect overeind te zijn gebleven.
Groot formaat
Hoe klein zijn werk vaak ook is, Bolhuis schrikt
zeker niet terug voor grote formaten. Hij wisselt
40-41-42-43-44-45_1 29-03-15 15:00 Pagina 5
Hand, 2012, brons, hout en draad, hoogte 17 cm
palet 376 I april/mei 2015 45
de kleine beelden zelfs af met meer dan le-
vensgrote sculpturen, die vaak buiten worden
geplaatst. Dat vereist een andere blik op mate-
riaal, vorm en onderwerp, want een ander
formaat kan ook een totaal ander gevoel
oproepen. Bolhuis: ‘Het kleine werk doet een
beroep op je verbeelding, terwijl de grote
werken haast fysiek iets met je doen.’ Hij laat
een voorstudie in brons en 3D-geprint nylon
zien. ‘Dit beeld heb ik uiteindelijk volledig uit
aluminium gemaakt, een wat killer materiaal.’
Het is dat hij dat erbij vertelt, want als ik foto’s
van het resultaat bekijk komt het materiaal
allesbehalve kil op me over. Ik blijk niet de
enige: ‘Bezoekers denken vaak dat het beeld
van natuursteen is gemaakt.’ En zo blijf ik me
verwonderen.
Het werk van Frode Bolhuis is van 7
april t/m 27 juni te zien in Museum
Nairac, Barneveld. Voor meer
informatie zie www.frodebolhuis.nl. Ape, 2013, brons, hoogte 14 cm
40-41-42-43-44-45_1 29-03-15 15:00 Pagina 6