Inzichten
in
mezelf
Inzichten
In mezelf
Sandra Witteveen
Harderwijk oktober 2014 auteur en omslag ontwerp: Sandra Witteveen
ISBN : 9789462544550 http://home.caiway.nl/~adjo77
waarom zouden we slapen als we ook kunnen ontwaken
INHOUD
1 : ANGST 2 : MIJN LEVEN BEHEERSEN 3 : DOEN WAT IK DOE 4 : ALS DE DOOD 5 : ACCEPTATIE 6 : NOOIT MEER EENZAAM 7 : LEVENSDOEL 8 : HET VERSTOPTE EN VERSTOTEN KLEINE MEISJE 9 : HET GEVECHT 10 : EEN GESLOTEN HART 11 : EMOTIES 12 : ER GAAT NIETS BOVEN DE WAARHEID 13 : LEVEN IN HET LICHT 14 : IK BEN EEN LICHTWEZEN 15 : SCHULDELOOSHEID 16 : ZIN GEVEN AAN HET BESTAAN 17 : NA HET DONKER IS ER MEER LICHT 18 : VERANDERINGEN 19 : DE PUZZEL VAN HET LEVEN 20 : IEDEREEN IS ANDERS 21 : ME VERLOSSEN VAN ILLUSIES 22 : SPIEGELEN 23 : WAT IS LEVEN 24 : ACHTER DE BARRIÈRE 25 : IK VECHT TEGEN MEZELF 26 : IK WIL GEEN SCHADUW MEER ZIJN 27 : ANDERS DAN GEWOON 28 : DENKEN, VOELEN EN WILLEN 29 : MIJN MASKER AFZETTEN 30 : ONTWAKEN UIT DE DROOM "HET LEVEN" 31 : HET LEVEN ACCEPTEREN 32 : AFSLAAN DAAR WAAR ALLE ANDEREN
RECHTDOOR GAAN 33 : IK BEN NIET DEGENE DIE DE BUITENWERELD ZIET 34 : HET AFVAL WEGGOOIEN 35 : EEN STUKJE MIJ SCHENKEN 36 : WELKOM THUIS 37 : MEZELF 38 : KRACHTEN 39 : ZENUW VOEDSEL 40 : EEN WONDER 41 : EEN KLEIN FOUTJE 42 : SAMEN IN ÉÉN LICHAAM
1 : ANGST
word ik gek of voelt het maar zo
is het dat mijn gevoelens
in de knoop zitten en zal ik me beter voelen als al die knopen eruit zijn
en wat dan
zal ik dan
mezelf kunnen zijn
maar wie is dat
en wat zullen anderen daarvan vinden
ben ik bang
dat anderen me haten als ik mezelf ben hoewel ik niet wil dat ze dat doen
maar waarom dan
die angst
wist ik het maar dan zorgde ik ervoor
dat het verdween
zodat het me niet zo wanhopig kan maken
zodat ik kan gaan
en staan waar ik maar wil
zonder me af te vragen of ik wel goed genoeg ben
dit is een gedachte
waarvan ik weet dat hij fout is
maar die gedachte is er voordat ik er erg in heb
en dan
dan ben ik bang
5 april 1996
2 : MIJN LEVEN BEHEERSEN
ik moet uitkijken
dat IK mijn leven blijf beheersen
ik ben baas van mezelf
en niemand anders
28 augustus 1996
3 : DOEN WAT IK DOE
waarom zal ik me zo gedragen
om te voldoen
aan de verwachting van anderen
als ik kan doen
wat ik zelf wil doen
14 september 1996
4 : ALS DE DOOD
als de dood, voor de dood als de dood, voor het leven
en alles daar tussen in
en toch volhouden te leven
althans als dit leven is
maar zolang ik weet denk
en voel
leef ik en ben ik als de dood voor ...
8 april 1997
5 : ACCEPTATIE
ineens begrijp ik mijn gevecht om een identiteit om net te zijn als alle anderen
om erbij te horen en om geaccepteerd te worden
ik moet inzien
dat ik helemaal niet kan zijn als alle anderen ik ben immers IK
en waar moet IK dan nog bij horen ik hoor bij mezelf en nergens anders bij
maar waarom voel ik dan
de noodzaak om door anderen geaccepteerd te worden als ik anderen en mezelf kan accepteren
dan is acceptatie door anderen toch overbodig
6 augustus 1998
6 : NOOIT MEER EENZAAM
ik voel me eenzaam als ik me realiseer dat ik alleen ben
ik voel me nog eenzamer
met vele mensen om me heen
als ik alleen ben realiseer ik dat ik nog iets bent
een levend mens
als ik met vele mensen ben realiseer ik me dat ik
als mens niet zoveel voorstel ik ga op in de menigte ik verliest mijn identiteit
ik weet niet meer wie ik ben
maar dit verlies is slechts een illusie ik ben altijd mezelf
ik ben alleen vergeten wie dat is
als ik dan op zoek ga naar mezelf en wanneer ik mezelf ontmoet zal ik nooit meer eenzaam zijn
1 september 1998
7 : LEVENSDOEL
zal mijn ware levensdoel eruit bestaan
om een lichtje te ontsteken in deze wereld
van zwart en grijs dit lijkt me prachtig
wereldje
wil je me daarbij helpen wil je me leren helpen
wil je me leren hoe ik andere mensen ontmoet en hoe ik ook hun kan helpen ook een lichtje te ontsteken (als ze dat willen tenminste)
mag ik meewerken in het plan de liefde hier te laten stromen
mag ik mensen voorstellen
aan hun eigen Zelf mag ik ze ervan overtuigen
dat de oplossing van al onze problemen
liefde is
liefde voor je Zelf liefde voor alle mensen en liefde voor al dat is
ik geloof dat ooit één zaadje
licht zal ontkiemen als dit al niet gebeurt is
of aan de gang is dit zaadje zal groeien en uitbundig bloeien
en de hele wereld overwoekeren zodat alle wezens uiteindelijk
zullen leven in licht
leven in hun eigen licht
het licht van liefde
6 september 1998
8 : HET VERSTOPTE EN VERSTOTEN KLEINE MEISJE
in mijn staat van emotioneel zijn zie ik mezelf ineens
zoals ik ooit was toen ik ongeveer negen jaar was
ineens begrijp ik hoe zij zich gevoeld heeft
zo verdrietig en eenzaam niemand die zich om haar bekommerd
niemand die haar begrijpt overgeleverd aan doodsangst
voor het eerst voel ik mededogen
voor dat kleine meisje wat een verdriet
kon ik haar maar in mijn armen sluiten troosten en vertellen dat het wel weer goed komt
tevens realiseer ik me hoe moedig ze was
ondanks alles zette ze door om te overleven wetende en gelovende
dat er ooit weer liefde in haar leven zal zijn
dat ze het heeft overleefd is al een hele prestatie maar er nu mee mogen leven en het verwerken
dat mag ik nog gaan doen tranen glijden over mijn wangen
eindelijk kan ik me bevrijden van mijn verleden
maar was dit maar alles een boek dat nu uit is
en gesloten kan worden nee, dat kleine meisje woont nog in me
ooit was ik haar maar de tijd heeft haar
verandert in mij
maar zal ik ooit kunnen accepteren dat ik haar was
of zal ik haar altijd blijven verstoppen diep in mijn geheugen
en diep in mijn hart omdat ik de pijn
van mijn kleine verstoten meisje niet wil kennen
angst dat die pijn te groot is
dat ik het niet aan kan om het te voelen
ik kies voor de gevoelloosheid wegrennend voor de waarheid
27 september 1998
9 : HET GEVECHT
ik voel me niet op mijn gemak ik moet telkens vechten
tegen een minderwaardigheidscomplex omdat ik geloof in de leugens
van deze illusoire wereld boven de waarheid van mijn hart
telkens borrelen de illusies op
ze laten me in hun geloven telkens moet ik doorzien dat het illusies zijn
ik ben niet minder dan anderen ik heb het recht te mogen bestaan
maar waarom voel ik me dan zo niet-bestaan
ik betrap de situaties er telkens op dat anderen me niet lijken te horen of te zien
omdat dit me zo'n pijn doet
wil ik me telkens weer geheel van de wereld afsluiten om nooit geen mensen
meer te zien of te spreken
dit mag nooit gebeuren ik moet ertegen vechten
waar is de sleutel van dit slot wat is de oplossing van dit probleem hoe kan ik weer in mezelf geloven
zodat ik weer vrij kan zijn zodat ik echt kan leven
18 november 1998
10 : EEN GESLOTEN HART
ik moet mijn hart durven openen ik moet de angst overwinnen
en gewoon van mensen durven houden en me geen zorgen maken
of ze me pijn zullen doen of niet
deze pijn was vroeger maar hoeft nu niet meer te bestaan
dit is iets dat ik slechts weet
maar niet echt voel
hieruit blijkt eens te meer dat ik vroeger nog niet geheel heb verwerkt
want dan had ik een diep geloof in mezelf gehad dan had ik me niets aangetrokken
van de mening van anderen
wereldje wil je me helpen om vroeger te overwinnen
zodat ik weer volledig mezelf kan zijn de IK, die zich niet bekommert
om de gedachten die anderen over me hebben de IK, die vol zelfvertrouwen alle mensen lief kan hebben
en die niet uit angst voor pijn haar hart sluit om vervolgens vol schuldgevoel
zichzelf te gaan haten
want hoe kan een mens nu leven met een hart dat gesloten is
25 december 1998
11 : EMOTIES
het beleven van vele verschillende emoties doet me inzien dat het beleven van emoties
eigenlijk heel vreemd is
onzekerheid, angst, jaloezie, vreugde, nervositeit, pijn, haast, irritatie, haat,
opwinding, spijt, stress, verdriet, boosheid, paniek, woede, geluk, teleurstelling, hysterie, agressie,
verliefdheid, vijandschap en vriendschap
ze geven me het gevoel van machteloosheid het leven gaat zoals ze gaat
en ik kan er niets aan veranderen ik kan slechts voelen wat ik voel
en het brengt me niets
alles op deze wereld lijkt me niets te brengen behalve dan dit inzicht dat niets me iets brengt
ik denk dat ik met niets
eigenlijk het gelukkigste ben het geeft me geen emoties
met niets ben ik gewoon IK
en niets dat me uit deze rol kan brengen
ik hoef niet te acteren en te doen alsof ik geen emoties voel
dan kan ik gewoon geheel mezelf zijn
maar zodra er weer mensen verschijnen zodra er emoties verschijnen
ben ik niet meer IK maar een actrice die acteert
die doet alsof er niets is alsof er geen emoties in mijn bloed stromen
al is dat altijd het geval ik kan niet zonder emoties bestaan
en zo realiseer ik me eens te meer
dat ik een slaaf ben van mijn emoties
16 maart 1999
12 : ER GAAT NIETS BOVEN DE WAARHEID
zomaar ben ik even mijn waarheid kwijt ik deed zoals ik vroeger deed
ik liet mijn zelfbeeld afhangen van anderen ik dacht dat anderen negatief over me dachten
en me haatten hierdoor begon ik mezelf te haten
alles in de wereld kleurde even weer zwart door deze illusie
ik moet mijn waarheid terugvinden
ik moet weer geloven dat ik de baas ben van mijn eigen leven
ik beslis wat er gebeurt
ik hoef niet te zijn zoals de anderen
door mezelf te zijn
sta ik in een diep contact met de waarheid zelfs als anderen me dan misschien raar vinden
of me niet geheel kunnen begrijpen
helaas zijn anderen in hun doen en laten vaak sterker dan mij
zodat ik me noodgedwongen aan hun wil onderwerp
dit onderga ik telkens weer dit lijkt een oneindige strijd
ik hoop dat ik het nu anders kan gaan doen
of althans ik ga dit proberen al zal ik hierdoor de rest van mijn leven alleen zijn
niets gaat er boven de waarheid
toch vergeet ik dit telkens weer en laat ik me door anderen leiden
en strijd ik een oneindige strijd om mijn identiteit
18 april 1999
13 : LEVEN IN HET LICHT
ik was ooit een gevangene van het duister en ik heb geluk gehad dat ik
met de hulp van het licht uit deze gevangenis ben ontsnapt
ik kan die hulp
of wat het ook moge zijn maar niet genoeg bedanken
wereldje alsjeblieft
laat alle zielen die gevangen zijn in het zwart
hetzelfde geluk hebben dat ze met behulp van de leiding van zo'n licht ook kunnen ontsnappen uit de gevangenis van
het duister
dat ze stap voor stap mogen leren om weer in het licht te geloven
en dat ze stap voor stap weer mogen inzien dat er ondanks alle negativiteit
er ook positiviteit en geluk bestaat zodat ze zichzelf ooit kunnen bevrijden
van hun verleden waarna ze kunnen leven
echt leven in het licht van de waarheid
wetende dat ondanks al dat slechte het goede keer op keer zal winnen
dat in elk mens
hoe zwart hun hart ook is er toch een stukje lichtje aanwezig is
dit lichtje moet herkent worden en groeien maar het is overal
stop met zoeken en je zult vinden
20 april 1999
14 : IK BEN EEN LICHTWEZEN
ik heb ineens inzicht in de oorzaak en de oplossing
van het probleem van het mezelf niet geheel kunnen accepteren
dit niet kunnen accepteren van mezelf
stamt voort uit het weten dat ik niet geheel de 'IK' ben
die ik werkelijk ben
hierdoor kan ik mijn leven niet geheel leven zoals IK dat in mijn hart wens
ik moet heel diep van binnen geloven
dat de ik die dit leven leid een projectie is
van de werkelijke IK die ik ben
deze werkelijke IK is een prachtig wezen van licht
(lichtwezen = energie, bewustzijn of hoger ik) deze energie
zal ik hoe dan ook liefhebben deze energie is eigenlijk pure liefde
in me zit ergens een verbinding tussen de ik die dit leven leid
en het lichtwezen IK
als ik merk dat ik mezelf de afspiegeling van het lichtwezen
niet kan accepteren
of dat mijn zelfvertrouwen wegzinkt dan moet ik op zoek gaan
naar de plek waar ik verbonden ben met dit lichtwezen IK
ik moet me voorstellen
hoe mooi het is en hoe goed ik me voel
als ik toch eens dat lichtwezen zal kunnen zijn
(hoewel ik in principe dat lichtwezen ben)
ik moet proberen me te voelen als dat lichtwezen
tevens moet ik even vergeten dat de ik
die dit leven leid slechts een schaduw daarvan is
ik moet de kracht voelen
van het zijn van zoiets moois
vervuld met vernieuwt zelfvertrouwen
en vernieuwde levensenergie kan ik het leven dan even weer aan
24 april 1999
15 : SCHULDELOOSHEID
ik mag mezelf niet beoordelen/veroordelen
ik moet in mijn eigen goedheid geloven
zelfs als het lijkt
dat niemand anders dit doet
27 april 1999
16 : ZIN GEVEN AAN HET BESTAAN
als ik andere mensen zie lijken zij allen een nuttig bestaan te hebben
en gelukkig te zijn
maar voor mij lijken de dagen grauw en grijs al schijnt buiten de zon fel
en is het warm de dagen gaan langzaam voorbij
en lijken eeuwig te duren
het lijkt of mijn zelfvertrouwen op de proef word gesteld
het is zo raar
zolang ik een volle agenda heb zolang ik maar bezig blijf
lijkt het leven heel vanzelfsprekend het gaat zijn gangetje
zonder dat ik er echt bij stil sta
maar als ik een langere tijd niets hoef te doen
gaat dat aan me knagen
dan lijk het alsof ik ineens nergens meer bij hoor
dan los ik als het ware op in het niets
dan word ik heel intens met mezelf geconfronteerd
en het gekke is
dat ik altijd meteen al mijn fouten op kan sommen
en daar word ik ook niet veel vrolijker van
het lijkt of ik dan weer zin moet geven aan het bestaan ik moet met vrolijke kleuren verf
mijn leven weer kleur gaan geven
11 juli 1999
17 : NA HET DONKER IS ER MEER LICHT
ik houd van het licht zolang als ik dat kan
en zodra ik het licht
niet meer lief kan hebben heeft dit zo zijn redenen
dan moet ik een les leren
en als ik daarvoor ben geslaagd zal ik weer van het licht kunnen houden
en na elke les
kan ik ietsje meer van het licht houden
ik ben niet langer bang
voor het donker want ik weet
dat na het donker er meer licht zal zijn
23 oktober 1999
18 : VERANDERINGEN
veranderingen andere plek en andere mensen
ik kan er niet zo goed tegen ik hecht teveel aan het oude
en ik zal ook willen hechten aan het nieuwe maar dat kost tijd
dat ik er niet voor heb
maar om IK te kunnen zijn heb ik een plekje nodig maar ik ben plekloos
en dit maakt me angstig
ik moet mezelf beheersen ik moet rustig blijven en observeren
op zoek naar een plekje een plekje voor mij alleen zodat ik me kan hechten
pas als ik mezelf heb gehecht
zal de angst verdwijnen en zal ik het nieuwe vertrouwen en als waardevol beschouwen
maar dan zal ik ook weer bang worden
om dit waardevolle nieuwe te verliezen
23 december 1999
19 : DE PUZZEL VAN HET LEVEN
leven je hebt me veel geleerd dingen waarvan ik dacht
dat ik ze nooit zou kunnen bevatten
je geeft me veel problemen en ik moet telkens vechten
om ze te overwinnen en om in leven te kunnen blijven
elk probleem is een puzzelstukje
in de puzzel van het leven hoe meer stukjes er op hun plaats liggen
hoe duidelijker het geheel wordt
25 december 1999
20 : IEDEREEN IS ANDERS
waarom zal ik mijn kostbare tijd verdoen met depressief zijn
omdat ik slechts mezelf wil kennen
en mezelf wil zijn en omdat ik dingen wil doen
die ik wil doen en dat dit andere dingen zijn
dan de anderen doen
ik moet louter accepteren dat ik anders ben (en iedereen is anders, niemand is gelijk)
maar dit lukt me nog niet zo goed
en zolang me dit niet geheel gelukt zal ik soms depressief raken
6 januari 2000
21 : ME VERLOSSEN VAN ILLUSIES
ik begrijp ineens de reden van een levensles
vaak werd ik door negativiteit getroffen en altijd liet ik deze negativiteit
mijn leven beheersen ik ging altijd mee in de negativiteit
als iemand negatief op me reageerde
reageerde ik ook negatief op die ander
als deze reeks van actie/reactie enige tijd heeft plaatsgevonden
dan heb ik het wel weer even helemaal gehad met mensen
dan vlucht ik in afstandelijkheid buitensluiting
en nog meer narigheid
ik heb nu enkele keren de moed gehad me niet te laten meevoeren de negativiteit in
ik probeerde mijn vrolijkheid te behouden ondanks gedrag van anderen dat in mijn ogen negatief was
en het werkte
ik ging me niet afsluiten en ik bleef mezelf en vol vertrouwen
ik werd niet bang en voelde me niet afgewezen
en al helemaal niet buitengesloten
als deze nieuwe tactiek even instort hoor ik mijn intuïtieve stemmetje
dat me influistert dat ik de negativiteit koos
waarna ik me nog slechter ga voelen en dat ik ook voor de positiviteit kan kiezen
en dat ik dan gewoon ik kan blijven of zelfs meer mezelf kan worden
ik weet deze nieuwe tactiek werkt
ik zie het al helemaal zitten om me eindelijk te verlossen
van al die illusies want dat waren ze allemaal
(alle gevoelens van verdriet en pijn alle gevoelens van minderwaardig zijn
en niet aardig gevonden en geaccepteerd worden door anderen)
nu ga ik nieuwe illusies kweken maar nu illusies die ik leuk vind
en die meer waar zijn
wereldje bedankt voor deze waardevolle informatie
15 januari 2000
22 : SPIEGELEN
ik ben mijn enige vijand ik kies hoe ik reageer op gebeurtenissen,
mensen en dingen om me heen en hoe ik reageer heeft weer invloed
op hoe anderen reageren op mij
maar wat was er het eerste mijn reactie op anderen
of hun reactie op mij
geen van tweeën en toch alle twee
iedereen spiegelt mij en ik spiegel iedereen
dus waar ik ook ga
en wat ik ook tegenkom en hoe anderen op mij reageren
overal kom ik mezelf tegen
want dat is wat ik overal zal vinden een spiegelbeeld
een reflectie van mezelf in een ander
dus problemen die ik in de wereld tegenkom
hebben allen hun oorsprong in mezelf
dus om problemen op te lossen hoef ik slechts op te merken welk iets
van mezelf gereflecteerd wordt en het probleem heeft gecreëerd
en na het veranderen
van mijn foute reactie op de wereld zal het probleem ook veranderen
en misschien wel verdwijnen
4 februari 2000
23 : WAT IS LEVEN
leven wat is leven
ik dacht altijd dat op deze wereld zijn
gelijk stond aan leven maar blijkbaar is er meer dan simpel aanwezig zijn dit wist ik eigenlijk ook wel
maar ik heb dit idee altijd zoveel mogelijk
genegeerd
ooit schrok de wereld me enorm af ik kon het bestaan maar niet begrijpen
dat sommige mensen zich
gedragen op manieren die ik niet kan begrijpen of ook maar accepteren
zoveel pijn en haat die zo onnodig zijn
want wat heb je aan pijn en haat niets toch
iedereen wil toch gelukkig zijn
ooit deed het leven me pijn
ik vluchtte weg van het leven in een wereld van gedachten mijn eigen kleine paradijsje
waar niets of niemand me pijn kon doen
ik vluchtte in een wereld van gegevens verzamelen
over het leven (astronomie, natuurkunde scheikunde en biologie)
en over de mens (filosofie, psychologie en parapsychologie) alles wat naar met het leven te maken had
wekte mijn interesse maar er ontbrak iets
namelijk het leven zelf
zelfs als ik alles over het leven heb gelezen
weet ik nog niet wat leven werkelijk is want de enige manier
om dat te weten is om het leven te ervaren
maar hoe moet ik leven ik zal het moeten leren
leren om te leven
13 februari 2000
24 : ACHTER DE BARRIÈRE
ik heb gevoelloosheid gekozen boven pijn en angst
tot ik ontdekte dat gevoelloosheid gelijk staat aan dood zijn
ik moet de pijn durven voelen
ik moet geloven dat ik de pijn kan overwinnen
maar eerst komt nog het gevoel angst
deze angst vertroebelt de helderheid van mijn geest
ik moet de angst doorzien en weten dat angst
slecht een barrière is die me weerhoud om echt te leven
ik hoef slechts
door die barrière heen te gaan en daarachter wacht het leven
28 februari 2000
25 : IK VECHT TEGEN MEZELF
met mijn gedachten probeer ik mijn gevoel dat me een doel geeft
te vernietigen
in plaats van dit gevoel (mijn doel)
te gebruiken en er een gevolg aan te geven
ik vecht tegen mijn gevoel
ik vecht tegen mezelf en verlies telkens
tot ik ontdek
dat ik helemaal niet hoef te vechten
1 april 2000
26 : IK WIL GEEN SCHADUW MEER ZIJN
ik ben verdrietig van kwaadheid ik ben al zolang de schaduw
van degene die ik werkelijk ben ik ben een gevangene van de schaduw
maar in me brand een vuur dat schreeuw om bevrijd te worden
ik wil niet langer een schaduw zijn
ik heb nooit een schaduw willen zijn maar ooit was het de enige manier
om te overleven
nu ben ik jarenlang een gevangene geweest
van hetgeen dat me in leven heeft kunnen houden
hetgeen dat me toen
in leven heeft kunnen houden hindert me nu om echt te kunnen leven
al dat ik wil zijn
is mezelf
ik moet uit de schaduw durven stappen en het vuur durven laten branden
in plaats van elke vorm van zelfexpressie (het tonen van mijn innerlijk vuur
in de buitenwereld) te bevriezen
dit bevriezen maakt me koud verdrietig en eenzaam en dat is niet wat ik wil
en al helemaal niet wat ik werkelijk ben
maar eigenlijk ben ik erg bang voor vuur ik ben bang dat het me zal verteren
dat het me mijn identiteit zal ontnemen dat ik zal opgaan in de eeuwige vuurzee
soms kan ik die gigantische krachten
in me voelen en dan ben ik bang
dat ik ze in negatieve zin zal gebruiken en ermee kan vernietigen
stom eigenlijk
dat ik dan zo blind ben en niet inzie
dat ik die kracht ook positief kan gebruiken om er iets moois en goeds
mee op te bouwen
30 april 2000
27 : ANDERS DAN GEWOON
de angst zegt me dat ik rustig moet doen ik mag niet opvallen
of argwaan opwekken want dan zullen de mensen me “slecht” vinden
of “anders dan normaal” (gek dus)
en dat zal me niets positiefs brengen alleen maar door hen afgewezen worden
en door hen gepijnigd worden
maar eigenlijk is de situatie nu gelijkwaardig maar nu ben ik het zelf
die mezelf pijnigt
30 april 2000
28 : DENKEN, VOELEN EN WILLEN
in me huizen 3 krachten willen, voelen en denken
het denken en het willen voeren hevig oorlog en het voelen komt hierdoor in de verdrukking
meestal voel ik
maar dan wil ik iets anders de wil zet het denken aan
en dan raak ik geïsoleerd van de waarheid
het denken limiteert mijn leven het is slechts een deel van het geheel
dus met denken alleen zal ik nooit het geheel bereiken
5 mei 2000
29 : MIJN MASKER AFZETTEN
ik kan echte vrienden hebben als ik ze mijn ware gezicht
durf te laten zien
dit kan door simpelweg het masker van de vriendelijke onderdrukking
af te zetten
het masker heb ik gemaakt toen ik onzeker was
het masker zorgde ervoor dat niemand mijn ware ik kon zien
en dus konden ze die ware ik ook geen pijn doen het enige wat ze konden raken
was het gemaakte masker
niemand kon me nog raken niet in negatieve zin
maar ook niet in positieve zin
ik was afgesloten van mezelf en raakte afgesloten van de wereld
maar nu wil ik dat veranderen
ik wil mezelf zijn en zal dus mijn masker af moeten zetten
om dit te durven doen
moet ik de oorzaak van het masker overwinnen
met zelfvertrouwen en geloof in mijn eigen kunnen
zal ik het masker afzetten
hierna zal ik mezelf kunnen zijn en echt kunnen leven
7 mei 2000
30 : ONTWAKEN UIT DE DROOM "HET LEVEN"
ik vind het zo raar om te leven
ik weet nu dat alles is opgebouwd uit dualiteit en dat het in het einde allemaal een illusie is
(zoals wakker worden uit een droom) maar wat moet ik dan met deze kennis
ik kan het niet accepteren dat ik in een illusie leef
dan leef ik als het ware voor niets of toch niet
is het dat alle mensen moeten ontwaken
uit die illusies van de dualiteit
is het zo simpel dat ik gewoon moet accepteren
dat de wereld een illusie is kan ik dan eindelijk het leven
mijn leven en mezelf accepteren
zal ik dan ook mezelf kunnen zijn want ik kan ook niet accepteren dat ik slechts een schaduw ben
van mijn werkelijke IK
ik weet zo goed hoe die werkelijke IK is
maar in deze wereld in dit lichaam
kan ik haar niet zijn
ik kan haar alleen maar herinneren ergens diep in mijn bewustzijn
vlak bij de grens waar het onbewustzijn begint
dit maakt me soms zo kwaad
moet ik ook gewoon accepteren dat dit de consequenties
van het leven zijn dat ik slechts de beschikking heb
over een klein stukje IK namelijk het ik
of is die afgescheidenheid
ook een illusie en kan ik wel geheel IK zijn
ben ik simpelweg bang om IK te zijn
ben ik bang dat die IK niet geaccepteerd wordt
bang voor de reacties van anderen
sluit ik hierom mijn IK nog op in mijn onbewustzijn zal de tijd nu langzaam aanbreken
om haar te laten gaan haar los te laten
waarna ze haar eigen leven
kan gaan leiden want dit is wat IK wil maar wil ik dit ook
6 juni 2000
31 : HET LEVEN ACCEPTEREN
langzaam probeer ik mezelf te accepteren mijn hart loost
de laatste restjes zwart en hel spoedig zal de schoonmaakbeurt geklaard zijn
dan zal het ochtend worden in mijn nu nog donkere bestaan
ik blijf nog wel een beetje bang voor het leven
ik vertrouw haar nog niet helemaal ik moet nog leren
om het leven te accepteren
ik hoopte altijd dat het leven mij zou accepteren maar het lijkt erop
dat het zo niet in elkaar zit de acceptatie moet van mij komen
ik probeer het licht
dat me nu leidt te vertrouwen met deze hulp zal ik
kunnen en durven leven
ik leef hoe bang ik er ook voor ben
hoe graag ik er voor weg wil rennen of het negeren
waarom zal ik kiezen om blind te zijn
voor het leven als ik het leven ook kan zien en ervaren
15 juni 2000
32 : AFSLAAN DAAR WAAR ALLE ANDEREN RECHTDOOR GAAN
ik ben gevangen tussen twee muren de ene muur is “het zijn zoals anderen”
de andere “het zijn van wie ik ben”
als ik ben zoals de anderen wens ik deel te zijn van een groep
om me niet afgescheiden van de groep te voelen maar als ik probeer deel te zijn van een groep
voel ik dat dit toneelspel niets uitmaakt hoe kan ik ooit zijn zoals de “groep”
als ik gewoon “ik” ben
dan kies ik ervoor om te probeer mezelf te zijn maar ik weet niet zo goed
hoe me te gedragen als mezelf
door mezelf te zijn scheid ik me af van de groep ook dit voelt vreemd ik voel alsof ik afsla
daar waar alle anderen rechtdoor gaan
24 oktober 2000
33 : IK BEN NIET DEGENE DIE DE BUITENWERELD ZIET
ik identificeerde me met mijn lichaam en dacht zodoende
dat ik mijn lichaam was een lichaam gemaakt
om met andere lichamen te communiceren en zo de eenheid te ervaren
die een afspiegeling is van de eenheid die we in God beleven
maar dan op een lager niveau als vergeestelijking van materie
in mijn jeugd heb ik het bestaan
niet goed begrepen en door uiterlijke gebeurtenissen die ik ook verkeert heb begrepen
ontstond er in me een grote chaos ik voelde me afgestoten van de rest
communicatie verliep moeilijk
ik begreep anderen niet en anderen begrepen mij niet
hiermee vergrootte het gevoel afgewezen te zijn door dit ook verkeert te interpreteren
dacht ik dat het een straf was
ik dacht dat ik het verdiende om in deze positie te verkeren
van pijn en lijden ik wenste vrede en geluk
maar dat leek onbereikbaar ver weg
nu heb ik geleerd dat ik de wereld zo zag omdat ik blind was voor de waarheid
wat ik zag gebeuren was wel echt maar uit de gebeurtenissen trok ik verkeerde conclusies
waarmee ik een illusie creëerde waarmee ik een hel creëerde
ik probeerde te leren wie ik was
door de reacties van anderen op mij maar in feite zeggen reactie van anderen
niet alleen iets over mij maar ze zeggen ook iets over degene zelf
ik heb geleerd dat ik mezelf alleen in mezelf kan vinden
dit is soms wel lastig
want gebeurtenissen laten me vaak geloven in waarheden van buitenaf
ik moet nu leren inzien
dat ik mezelf niet langer mag identificeren met de wereld buiten me
want hoe de buitenwereld me ziet is niet wie ik werkelijk ben
11 maart 2001
34 : HET AFVAL WEGGOOIEN
waarom zal ik dingen vasthouden die toch geen nut (meer) hebben
ik moet de angst dat loslaten verlies brengt
vervangen met het inzicht dat loslaten een opluchting kan zijn
het is als het legen
van een emmer gevuld met afval
18 maart 2001
35 : EEN STUKJE MIJ SCHENKEN
ik hoef geen heldin of godin te zijn
maar wereldje laat me alsjeblieft
iets voor je kunnen betekenen
laat me een deel zijn van het geheel
ik heb genoeg van het toekijken
en het niets doen wetende dat de wereld
daar weinig mee opschiet
laat me proberen je een stukje mij te schenken
5 juni 2001
36 : WELKOM THUIS
ik sta midden in een modderpoel van voelen en verlangen hij houdt me gevangen
in een materieel, aards bestaan toch zit er diep in me een lichtvonk
dat vrij zijn eigen weg wil gaan
dus begin ik aan een grote beklimming van de trap met 7 treden
1, 2, 3, 4, 5, 6
en op de zevende trede sta ik nog een stap verwijdert
van volledige vrijheid voordat ik de laatste stap zal zetten hoor ik de eeuwigheid tot me roepen
welkom thuis
9 juli 2001
37 : MEZELF
waarom zal ik wensen
om een machtige koningin te zijn
als ik kan schitteren
als mezelf
19 juli 2001
38 : KRACHTEN
boosheid, woede en agressie begint los te raken vanuit de donkere diepte borrelen
ze langzaam omhoog naar de oppervlakte eenmaal daar aangekomen bollen ze op
tot ze exploderen dan komen ze met veel energie
naar buiten schieten niets en niemand kan ze stoppen
zelfs ik niet
ze komen en gaan het is een fase van opruimen
van onderdrukte gevoelens nu ik ze niet meer zo onderdruk
nu ik meer mezelf kan zijn mezelf in vrijheid kan uiten
zien ook zij een kans om geuit te worden
elke explosie van boosheid, woede en agressie
laten me toch telkens even opschrikken ik ben zo gewend om mijn gedrag
en mijn emoties te beheersen dat zulke spontane opwellingen
me vreemd voorkomen
het is vreemd om deze boosheid woede en agressie in mijn bloed te voelen razen
een gigantische kracht die ik niet ken omdat ik hem tot nu toe altijd had onderdrukt
deze kracht heeft ook iets positiefs
ik voelde me klein, minderwaardig en machteloos tegenover andere mensen maar met deze krachten
voelende in mijn bloed en mijn lichaam voel ik me groter en machtiger
tevens schrikt het me weer af
want wat moet ik met deze krachten zal ik ze niet in een negatieve zin gebruiken
ik moet leren leven in harmonie met de krachten
ik kan veel van deze krachten leren en deze ten positieve aanwenden voor de goedheid in het bestaan
8 augustus 2001
39 : ZENUW VOEDSEL
boven mijn hoofd hangt een eeuwig bestaande wolk
en deze regent emoties in alle kleuren van de regenboog
maar wanneer houd dit ooit op
deze overvloed aan voedsel voor mijn zenuwen
vinden mijn zenuwen misschien wel aangenaam
maar ik niet
9 augustus 2001
40 : EEN WONDER
ik vind het een wonder
dat ik nog niet ben verdronken in mijn emoties
dat ik nog niet ben verteerd
door mijn verlangens
en dat ik nog niet ben geëxplodeerd van enthousiasme
ik heb ze tot nu toe
allen
heelhuids doorstaan
11 augustus 2001
41 : EEN KLEIN FOUTJE
ik heb een heel klein foutje gemaakt ik heb even iets over het hoofd gezien en wat maak ik me daar kwaad over raar dat ik het niet kan accepteren gewoon een klein menselijk foutje maar ik explodeer uiteen in woede
ik geef mezelf de schuld ik deed het fout
ik was dom en ik was stom ik ben gedegradeerd tot beneden mens zijn
maar wie zijn schuld was het werkelijk
ik mag de schuld niet aan een ander geven ik ben zelf schuldig
maar wat is mijn aandeel
ik heb gewoon een heel klein foutje gemaakt ik heb heel even iets over het hoofd gezien
maar is dat stom
ik ben ervan overtuigd dat dit zo is maar dit is een nog veel grotere fout
ik wilde weer even perfect zijn
in een wereld waarin dat nu eenmaal niet kan
ik deed teveel mijn best omdat ik koste wat koste
niet wilde falen met als resultaat dat ik juist faalde
11 september 2001
42 : SAMEN IN ÉÉN LICHAAM
wie heeft het ooit verzonnen om een ziel en een denkgeest
in een lichaam te stoppen de ziel wil zijn vrijheid kennen
en leven in vrede en geluk maar de denkgeest denkt en denkt
hij denkt zo de vrijheid de vrede en het geluk weg
in plaats van gewoon te zijn
en blij te zijn houd het denken
ons gevangen in beperking want het denken
bedenkt wel weer iets en weg is het moment van zijn
van vrijheid en van geluk
door gewoon de intuïtie te volgen en gewoon te doen wat we moeten doen
staat daar ineens weer dat denken en pats, boem, klap weten we niet meer of dat wat we willen
wel goed is en of het wel de goede manier is
of het anders kan of makkelijker misschien
minuten gaan voorbij met twijfelen
maar als we gewoon deden wat we moesten doen
dan waren we allang vrij geweest en misschien ook wel gelukkig en blij
maar nee
we denken we denken ons leven moeilijk
en als we niet uitkijken denken we het zelfs onmogelijk
wat zou het simpel zijn zonder al dat denken
12 december 2001
Top Related