Enzimi su osnovni elementi elijskih transformacija i njihovo prisustvo je osnovni uslov za ivot i razvoj. Enzimi su biokatalizatori, katalizuju jednu ili vie srodnih hemijskih reakcija. Za enzime je karakteristino: proteini su, biokatalizatori, specifini, ne mijenjaju sastav, i katalizuju jednu reakciju. Formula djelovanja enzima je E+SESEPE+P. Izoenzimi su kompleksi koji imaju razliite sekvence aminokisenila *(se sastoje od veeh oblika istog enzima) od kojih svaki oblik katalizuje istu biohemijsku reakciju. Brzina enzimske reakcije zavisi od temperature, pH, koncentracije enzima, koncentracije supstrata. Prema tipu reakcije koju katalizuju, fermenti se dijele na: oksidoreduktaze, hidrolaze, ligaze, liaze, transferaze, izomeraze. Oksidoreduktaze (dehidrogenaze) katalizuju reakcija oduzimanja vodonika od supstrata. Hidrolaze kataliziraju reakcije raskidanja kovalentnih veza uz uee vode. Ligaze (sinteaze) kataliziraju sintezu organskih jedinjenja uz uee ATP-a. Liaze kataliziraju odvajanje od supstrata razliitih grupa bez uea vode. Transferaze kataliziraju prenoenje atomskih grupa sa jednog na drugi molekul. Izomeraze kataliziraju transformaciju jednog jedinjenja u drugo jedinjenje. Rastenje primarnog zida odvija se na dva naina i to apozicijom i intususcepcijom. Apozicija je slaganje novih slojeva na srednju lamelu. Intususcepcija je umetanje novih slojeva. Endocitoza je nezavisna od egzocitoze. Fagocitoza je ulazak vrstih materija u eliju. Pinocitoza je jedan od oblika endocitoze i oznaava ulazak materije kroz membranu. Pomou endocitoze u eliju vjerovatno ulaze tene materije (voda). Egzocitoza je izlazak materije iz elije. Aktivan transport je prolazak materije kroz plazmalemu uz ulazak energije. Smatra se da u aktivnom transportu uestvuju posebno posledini sistemi molekula, koji su sastavni dijelovi biolokih membrana, a meu koje spadaju jonske pumpe, jonski kanal i kontrasti. Nukleotid se sastoji od jednog molekula azotne baze, jednom molekula eera pentoze i jedne fosfatne grupe. Nukleinske kiseline koje sadre ribonu se nazivaju RNK, a one koje sadre dezoksiribozu se nazivaju DNK. Gradivni komponente nukleinskih kiselina su purinske i pirimidinske baze (nukleotid). Purinske baze DNK su adenin i guanin, a pirimidinske su citozin i timin. RNK sadri dvije baze i to purinske i pirimidinske, kao i DNK. Purinske baze RNK su adenin i guanin, a pirimidinske baze su citozin i uracil. Ako nukleinska kiselina sadri ribozu naziva se RNK, a ako nukleinska kiselina sadri dezoksiribozu naziva se dezoksiribonukleinska kiselina. Struktura DNK je sastavljena od dva lanca, nukleotid i komplementarne baze. DNK se pretezno nalazi u mitohondriji i jedru, sastavljen je od hromozoma i nosilac je naslednih osobina.Vrijednost pH je negativan logoritam koncentracije H+ jona. Vrijednost Eh je veliina oksido-redukcionog potencijala. Vrijednost rH2 je negativan logoritam pritiska molekula H+. Od veliine odnosa O2/H2 u rastvoru i ivoj eliji zavisi pravac oksido-redukcionih procesa. Ako je odnos O2/H2 visok onda dolazi do redukcije. Eh je pokazatelj intenzivnosti oksido-reduktivnih procesa u rastvoru i u eliji ili oksido-redukcioni potencijal. Oksidacioni proces karakterise se otputanjem vodonika. Redukcioni proces karakterie se primanjem vodonika. Akceptor je molekul koji prima elektrone.