ZACZAROWANY OPERETKI ŚWIAT - e-teatr.pl · Prorektor ds. artystycznych - prof. Roman Lasocki...
Transcript of ZACZAROWANY OPERETKI ŚWIAT - e-teatr.pl · Prorektor ds. artystycznych - prof. Roman Lasocki...
UNIWERSYTET MUlYCZNY FRYDERYKA CHOPINA DIW Warszawa, ul. Okólnik 2, Sala Koncertowa Prorektor ds. artystycznych - prof. Roman Lasocki
POWRÓĆMY JAK ZA DAWNYCH LAT ...
ZACZAROWANY OPERETKI ŚWIAT
KONCERT KATEDRY WOKALISTYKI
ad. dr hab. Jolanta Janucik opieka artystyczna
Przemysław Klonowski reżyser
Poniedziałek, 20 lutego 2012, godz. 19°0
SALA KONCERTOWA
Charak1:eryza ja:
zkoła Wizażu i Charakteryzacji
MAKE UP STAR
make UP s t a r:;.
Realizatorzy spektaklu składają serdeczne podnękowania
za udostępnienie materiałów nutowych
prof Ryszardowi Karczykowskiemu
i prof Mikołajowi Morozowi.
POWRÓĆMY JAK ZA DAWNYCH LAT. „
Zaczarowany operetki świat
Szanowni Pańshvo,
przeżywamy ostatnie dni karnawału, okrc hucznych zabaw, C7.A eleganckich balów, na k1.órych spotykamy pary w wysmakowanych kreacjach, bądź w dowcipnych kostiumach, zależni od przyjęlej konwencji. Komponując program ,.v]cczoru, chcieliśmy raz jeszcze dzielić z Państwem karnawałow zaleń two ze w zyslkimi konsekwencjami wynikającymi z lej zabawy. Koncert, który do pewnego slopnia stał ię in cnizacją, tworzy dwadzie 'cia s71agierów operetkmvych. W jęte z cało' ci oryginalnych utworów Offenbacha, Lehara, Kalmana, Straussa oraz kilk-u innych kompozylorów prowokowały nas do stworzenia zupełnie nmvych sytuacji scenicznych. Za ich sprawą przcdsla,.viamy Pań twu perypetie uczestników pc,mego balu„. A że zazwyC?..aj treścią
operelkmvych przebojów są porywy serca, będziecie Pań two 'viadkami wyznaó miłosnych, flirtów i zdrad. W karna\\'ale " szy lko może ię zdarzyć!
Jolanta Janucik Przemysław Klonowski
Johann Strauss (syn) (1825-1899)
ZEMSTA NIETOPERZA op. 362 (1874)
libr Karl Haftner, Richard Genee wg sztuki R. Benedixa i wodewilu H. Meilhaca i L Halevy'ego
W roli skromnexo dziewczęcia (I) Kuplety Adeli fi. Julian Tuwim)
sopran OLGA SIE:MIE:ŃCZU K E:WA GUZ-SE:ROKA rortepian
Jacques Offenbach (1819-1880)
WIELKA KSIĘŻNA GEROLSTEIN (1867)
libr. Henri Meilhac, Ludovic Halevy
Vous aimez le danger... Ab! 0,te j 'aime !es militaires Recytatyw i rondo Wielkie] Księżnej
mezzosopran JADWIGA NIE:BE:l5KA E:WA GUZ-SE:ROKA rortepian
Imre Kalman (1882- 1953)
KSIĘŻNICZKA CZARDASZA (1915)
ltbr. Leo Stein, Bela Jenbach
Ach, kobietki, kobietki, kobietki z variiti Duet Boniego i F€rriego (tł. Jerzy Jurandot)
tenor PAWE:Ł CICHOŃSKI JAK.UB MILE:WSKJ baryton SZVMON KOW ALClYK fortepian
WARSZAWSKI CHÓR Mlf;DZVUCZE:LNIANY, CAME:RATA VARSOVIA pod kierunkiem €LŻBl€TY SICZE:K
Ferenc Lehar (187G-1948)
WESOŁA WDÓWKA (1905)
libr. Victor Leon i Leo Stein wg komedii Henri Meilhaca
Pieśń o Wilii Scena i aria Hanny (tł. Jerzy Jurandot, Józef Słotwiński)
sopran ADRIANA FE:RFE:CKA €WA GUZ-SE:ROKArortepian
WARSZAWSKI CHÓR Mlf;DlYUCZE:LNIANY. CAME:RATA VARSOVIA pod kierunkiem E:LŻBIE:TY SICZE:K
Ferenc Lehar (187G-1948)
KRAINA UŚMIECHU (1929)
libr. Ludwig Herzer, Fritz Lohner-Beda wg pomysłu Victora Leona
Twoim jest serce me Aria Su-Czonga (tł. Krystyna Chudowolska i Lech Terpfowskil
tenor MACI€..! UFNIAK SlYMON KOW ALClYK rortepian
Ty, tylko Ty Duet Lizy i Su-Czonga (tł. Krystyna Chudowolska i Lech Terpiłowski)
sopran DOROTA SZOSTAK JAK.UB GĄSKA tenor SlYMON KOWALClYKfortepian
Ferenc Lehar (1870--1948)
CYGAŃSKA MIŁOŚĆ (1909)
fibr. Alfred Willner, Robert Bodanzky
Kiedy skrzypki wa)q Czardasz liony (tł. Mana Laskowska. Józeftalarayk, Jerzy Tomski)
sopran MONIKA SIE:JKOWSKA SlYMON KOWALCZVK fortepian
Ferenc Lehar (1870--1948)
GIUDITTA (1933)
libr. Paul Knepler, Fritz Lóhner·Beda
. Kto me usta całuje, ten śni Ana G1ud1tty (tł. Mirosław Łebkowski, Stanisław Werner)
sopran MARIA STASIAK ev/A GUZ-S€ROKA for1cpian
Ferenc Lehar (1870--1948)
WESOŁA WDÓWKA (1905)
libr Vidor Leon i Leo Stein sztuki Henń Meilhaca
Ach, kobietki, co świat z wami ma Marsz, septet (Dan~o. Zeta, St. Brioche, Cascada, Kromow, Bogdanowicz, Pristicz)
oraz scena końcowa (tł Jerzy Jurandot, Józef Słotwiński)
tenor MACIE'.J UFNIAK ADAM URBANIAK tenor tenor JAKUB GĄSKA JAKUB MIL€WSKI baryton bas MICHAŁ OCMBIŃSKI TOMASZ KUMIĘGAbaryton
PAWE:Ł CICHOŃSKI tenor E:WA GUZ-SE:ROKA. SlYMON KOWALCZVKfortepian
- przerwa -
Jacques Offenbach (1819-1880)
WIELKA KSIĘŻNA GEROLSTEIN (1867)
libr. Henri Meijhac, ludovic Halevy
Oui, Genćral, t1uelqu un vous aime Duet Wielkiej Księżnej i Fritza
mczwsopran JADWIGA NIE:BE:LSKA ADAM URBANIAK tenor E:W A GUZ-SE:ROKA fortepian
Frederick Loewe (1901- 1988)
MY FAIR LADY (1956)
libr. Alan Jay Lerner wg sztuki George' a Bernarda Shawa
. Przetańczyć całq noc Ana Elizy (tł. Antoni Marianowicz i Janusz Minkiewicz)
mezzosopran NATALIA OŁÓW €W A GUZ-SE:ROKA fortepian
Ferenc Lehar (1870--1948)
WESOŁA WDÓWKA (1905)
fibr. Victor Leon i Leo Stein wg sztuki Henri Meilhaca
Usta milczq, dusza śpiewa Duet Hanny i Daniła (tł. Jerzy Jurandot, Józef Słotwiński)
sopran ADRIANA F€RF€CKA TOMASZ KUMlf,;GA 1enor SlYMON KOW ALClYK fortepian
Johann Strauss (syn) (1825-1899)
ZEMSTA NIETOPERZA (1874)
libr Karl Haffner, Richard Genee wg sztuki H. Meilhaca i L Halevy'ego
W roli skromnexo dziewczęcia (11 ) Kuplety Adeli (fi Julian Tuwim)
sopran OLGA SIE:MIE:ŃCZUK E:WA GUZ-SE:ROKA fortepian
Jerry Bock (1928- 2010)
SKRZYPEK NA DACHU (1964)
libr. Joseph Stein, teksty: Sheldon Harnick, wg opowiadań Sholema Aleichema
Gdybym był bogaczem Aria Tewjego (tł Antoni Marianowicz)
bas MICHAŁ DE:MBIŃSKI SlYMON KOW ALClYK fortepian
Carl Millocker (1842-1899)
PANI OUBARRY (1879)
libr. F. Zefl (wl~c. Camillo Walzel) i Richard Genee
Z miłościq nieraz się spotkałam Walc Pani Dubarry
sopran KATARZYNA MOLĄG ew A GUZ-SE:ROKA fortepian
Imre Kalman (1882-1953)
I IRABINA MARICA (1924)
libr. Juli us Brammer, Alfred Grunwald
Hej,. daleko stqd, gdzie bvł ognia ftont Kuplety Zupa na (tł . Agnieszka Feill, Wlady~(a~ Krzemiński, Artur Tur)
Lenor JIN TAE: YOON SlYMON KOWALClYK fortepian WARSZAWSKI CHÓR Mlf;DlYUCZE:LNIANY. CAME:RATA VARSOVIA
pod kierunkiem E:LŻBIE:TY SICZE:K
Imre Kalman (1882-1953)
KSIĘŻNICZKA CZARDASZA (1915)
libr. Leo Stein, Bela Jenbach
Czardasz, czardasz, siłq ognia wlewa się do żył Czardasz Sylwii (tł Jerzy Jurandot)
sopran MONIKA SASINOWSKA SlYMON KOWALClYK fortepian
Co się dzieje, oszaleje Duet Sylwii i Edwina (tł. Jerzy Jurancfot}
sopran BOŻE:NA BUJNICKA JAKUB GĄSKA tenor SlYMON KOWALClYKfortepian
Ferenc Lehar (1870--1948)
KRAINA UŚMIECHU (1929)
libr. Ludwig Herzer, Fritz Li:ihner-Beda wg sztuki Vidora Leona
Zawsze tylko śmiech Aria Su-Czonga (tł. Krystyna Chudowolska i Lech Terpiłowski)
tenor ADAM URBANIAK €.WA GUZ-SE:ROKAfortepian
Jacques Offenbach (1819-1880)
PERICJ JOLA (1868)
libr. Henri Meilhac, Ludovic Halevy wg sztuki Pro pera Merimee
Nic nie pamiftam, to zabawne Aria ze śmiechem (t( Krystyna Chudowolska, Andrzej Bentkowski)
sopran JOANNA WYDORSKA SlYMON KOW ALCZVK rortepian
Johann Strauss (syn) (1825-1899)
BARON CYGAŃSKI op. 417 (1885)
libr. lgnatz Schnitzer wg noweli Maurusa Jókaya
Wielka sława to żart Aria Barinkaya (tł. Krystyna Chudowolska)
E:Mll l:A WE:CKI tenor ew A GUZ-SE:ROKA SlYMON KOW ALClYK fo rlepian
WARSZAWSKI CHÓR Mlf;DlYUCZelNIANY. CAME:RATA VARSOVIA pod kierunkiem E:lŻBIE:TY SICZE:K
JOLANTA JANUCIK sopran
Ab olwentka PSM II st. w Białymstoku oraz warszawskiej uczelni muzycznej. Po sludiach została zal.rudniona w macierzy"Lej uczelni, gdzie początkowo sprawowała funkcję asystentki w klasie śpiewu prof. Haliny łonickiej, a obecnie jako adiunkt prowadzi samodzielną klasę wokalną.
Debiutowała w 1992 roku w Tealrze Wielkim w Łodzi, śpiewając partię Neali w Parii Moniuszki. W lalach 1992-1994 współpracowała z monachijskim Alber Concert Thcatcr oraz Państwową Operą i Filharmonią Bałtycką, wykonując pierwszoplanowe role w operach Pucciniego, Czajkowskiego i Verdiego. W roku 1996 rozpoczęła współpracę z Landeslheater w Koburgu, gdzie śpiewała partię Aidy
(1996). Jolanta Janucik przez wiele lat była także solistką Warszawskiego Chóru Międzyuczelnianego oraz Chóru Żeńskiego „Harfa''.
Prowadzi kursy wokalne i klasy misLrzowskie w Polsce (Nowy Sącz, Teresin, Janowiec nad Wisłą, Jaro ław) oraz we Francji (Bailleul Neuvillc, Sizeranne), na Ukrainie (Czerkasy), we Włoszech (Rzym, Rovigo, Wenecja, Akwila) oraz w Korei Południowej (Dacgu, Seul).
Jako konsultant wokalny współpracowała z Chórem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Warszawskim Chórem Międzyuczelnianym oraz ze s7.kołami muzycznymi II topnia w Nowym Sączu, uwałkach i Białymsto
ku. W roku akademickim 2000/2001 i 2009/2010 prowadziła (na stanowisku
profesora) klasę śpiewu solowego w Keyrnyung Chopin Academy of Music w Daegu (Korea Płd.).
Studenlki i absolwenlki prowadzonej przez nią klasy śpiewu solowego są. laureatkami wielu konkursów wokalnych w kraju i za granicą, zaś koncerty organizowane przez tę klasę cieszą się uznaniem środowiska muzycznego i szerszej publiczności.
Jolanta Janucik za całokształt pracy dydaktycznej zoslała uhonorowana Nagrodą Rektora II st. i Odznaką Honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej".
RZEMYSŁAW KLO OWS reżyser
Absolwent Międzyuczelnianych studiów podyplomowych w zakresie reżyserii
opery i innych form teatru muzycznego prowadzonych przez Państwową Wyższą Szkołę Teatralną i Akademię Muzyczną w Krakowie.
Debiutował inscenizacją The Fairy Queen Purcella, poprowadzoną przez Paula Esswooda. Następnie w ·półpracował z Ryszardem Cieślą przy wystawieniu Cosl fan tutte Mozarta (Gorzów, 2011). Asystował przy realizacjach Borysa Godunowa Musorgskiego w reżyserii Waldemara Zawadzińskiego (Opera Wrocławska, 2010)
oraz Spiskowców Schuberta w reżyserii Jitki Stokalskiej (UMFC, 2010). Wcześniej ukończył malarstwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu
im. Kopernika w Toruniu. Studiował również na Wydziale Wiedzy o Teatrze w Akademii Teatralnej w Warszawie.
Od 2000 roku zajmuje się projektowaniem wystaw. Współpracuje z Muzeum Teatralnym przy Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w Warszawie, dla którego przygotował wystawy: Według Wyspiańskiego. Profesor Andrzej Kreutz Majewski i studenci (2007), Kameleonowy Karol Frycz (2008), Pronaszkowie (2011} oraz z Teatrem Narodowym w Warszawie, w którym prezentował wystawy: Danuta Szaflar ka w Teatrze Narodowym (2007), Irena Eichlerówna - stulecie urodzin (2008), Wilam Horzyca. Ku teatrowi monumentalnemu (2009). Dla Instytutu ztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie przygotował wystawę Helena Modrzejewska (1840-1909). Ze zbiorów archiwalnych Instytutu Sztuki PAN. W 2011 roku dla Muzeum Narodowego w Gdańsku i Nadbałtyckiego Centrum Kultury zaprojektował wystawę Theatrum Vitae. Marian Kołodziej. Współpracuje również z Domem Spotkań z Historią w Warszawie i Fundacją Współpracy Polsko-Niemieckiej, dla których przygotował wystawę Polacy z wyboru. Rodziny pochodzenia niemieckiego w Warszawie w XIX i XX wieku. Ponadto jest autorem wystawy From The Ashes OfSobiborl Z Popiołów Sobiboru prezentowanej w Holandii, Italii, Norwegii i w Polsce.
;
ELŻBIETA S CZEK chórmistrz
Jest absolwentką Państwowej Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I i II st. im. K. Lipińskiego w Lublinie. Studia w warszawskiej Akademii Muzycznej ukończyła z wyróżnie
niem w klasie dyrygowania prof. K. Kusiela-Moroza.
W roku 1996 zdobyła II nagrodę na VI Ogólnopolskim Konkursie Dyrygentów Chóralnych w Poznaniu. Jest laureatką stypendiwn Ministra Kultury i Sztuki.
Była ucze tniczką Wakacyjnego Kursu Dyrygenckiego prowadzonego przez Jerzego Salwarowskiego w Toruniu w latach 1998 i 2001. Brała czynny udział w pracach Europejskiej Akademii dla Młodych Dyry
gentów Chóralnych w Marktoberdorf (1999), Nevers (2000) oraz Fana (2002 i 2003), a także uczestniczyła w letnim Seminarium Kodaly'owskim w Kecskemćt (W~gry, 2001). W roku 2004 ukończyła z wyróżnieniem Podyplomowe Studiwn Emisji Głosu w Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy.
W latach 1996-1998 współpracowała z Chórem Akademickim UW, z którym występowała jako dyrygent w kraju i za granicą. W latach 1998- 1999 prowadziła Akademicki Chór Kameralny ,,Ars Cantala" Klubu Inteligencji Katolickiej w Warszawie. Równocześnie od roku 1998 do 2001 prowadziła Chór Licewn i Orkiestrę Szkoły Podstawowej w ZPSM im. K. Szymanowskiego w Warszawie. Od 1995 roku prowadzi chór dzieci~cy w Państwowej Szkole Muzycznej I st. nr 2 im. F. Chopina w Warszawie. Ponadto jest założycielem i dyrygentem powstałego w styczniu 2000 roku Chóru Akademickiego nCamerata Varsovia'; a w marcu 2010 roku podjęła współpracę z Warszawskim Chórem Międzyuczelnianym.
Z zespołami, z którymi pracuje, koncertuje w kraju i za granicą, a także bierze udział w festiwalach i konkursach, zdobywając liczne nagrody i wy-
EWA GUZ.SEROKA pianistka
Naukę gry na fortepianie rozpoczęła
w wieku 5 lat w Lublinie, gdzie z wyróż
nieniem ukończyła Państwowe Liceum Muzyczne im. Karola Lipińskiego w klasie fortepianu Tamary Bogdanowskiej. W roku 1989 uzyskała tytuł magistra sztuki w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasach prof. Barbary Muszyńskiej (fortepian) oraz prof. Krystyny Borucińskiej (kameralistyka). W latach 1987 i 1988 uczestniczyła w kursach misLrzowskich prowadzonych przez Bernarda Ringeis ·ena w Weimarze.
Po studiach współpracowała z Warszawską Operą Kameralną, a w latach
1990- 1995 koncertowała jako solistka i kameralistka z EsLradą Kameralną Filharmonii Narodowej. Od 1992 roku pracuje w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (obecnie Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina). Na slałe współpracuje również z solistami Tealru Wielkiego - Opery Narodowej oraz Warszawskiej Opery Kameralnej.
WysL!;!powała w wielu miastach Polski, a także za granicą (m.in. w Finlandii, Niemczech, na Węgrzech). Dokonała nagrań muzyki kameralnej dla Polskiego Radia i Telewizji Polskiej.
Jako kameralistka uczestniczyła w ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach wokalnych (ro.in. w Konkursie im. Jana Kiepury w Krynicy, czy Konkursie im. SLanisława Moniuszki w Warszawie) oraz w konkursach skrzypcowych i wiolonczelowych, niejednokrotnie zdobywając nagrody za udział w wykonaniach konkursowych .
SZVMON KOWALCZV pianista
Urodził się w 1964 roku w Warszawie. W 1982 roku ukończył z podwójnym wyróżnieniem
Państwową Ogólnokształcącą Szkołę Muzyczną I i II stopnia im. Karola Szymanowskiego w Warszawie w klasie fortepianu mgr Marii Niemiry. Po uzyskaniu pierwszej lokaty na egzaminie wstępnym do warszawskiej Akademii Muzycznej, w latach 1982- 1987 kontynuował studia pianistyczne pod kierunkiem prof. Reginy Smendzianki. Dwukrotnie ucze tniczył w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Usti nad Łabą (Czechosłowacja), gdzie w roku 1977 zdobył Ill nagrodę, a w 1979 - IV.
Koncertował w Polsce, Francji, Wielkiej Brytanii, Niemczech i we Włoszech. W 1997 roku wystąpił w roli Chopina w premierowych przedstawieniach opery Chopin Giacomo Orefice w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w Warszawie.
Artysta wielokrotnie nagradzany był stypendiami artystycznymi, m.in. Wojewódzkiej Komisji Stypendialnej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (1978-1982), Towarzystwa im. F. Chopina w Warszawie (1983-1985), Ministra Kultury i ztuki {1985/1986 oraz 1990).
Od ukończenia studiów prowadzi działalność dydaktyczną w macierzystej uczelni (początkowo na Wydziale Edukacji Muzycznej , obecnie na Wydziale Wokalnym) oraz w warszawskich szkołach artystycznych: Państwowej Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina (1988- 1991) i Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Karola Szymanowskiego {od 1991).
Od roku 2001 corocznie uczestniczy w międzynarodowych wakat)'jnych kursach muzycznych „Wakacje z muzyką" w Nowym Sączu organizowanych przez prof. Barbarę Halską.
Wielokrotnie nagrywał dla Polskiego Radia i Telewizji. Przez rok pracował w Radiu Oassic w charakterze prezentera antenowe
go {1998) .
OMÓWIENIE PROGRAMU
Księżna mająca słabość do wojskowych, a szczególnie do przystojnego szeregowca Fritza, chiński książę Su-Czong tłumaczący swej ukochanej, że kocha ją całym sercem (chociaż ma cztery inne narze
czone) i marząca o karierze aktorskiej pokojówka Adela to tylko niektóre z przebogatej galerii postaci, które będą Państwo mieli okazję spotkać
podczas dzisiejszego wieczoru. Wszak bez wyrazistych bohaterów, a także intrygującej fabuły i komicznych sytuacji trudno wyobrazić sobie udaną operetkę. Warto jednak wiedzieć, że gatunek ten przechodził pewne przeobrażenia i poznać różne jego oblicza.
Za ojców operetki uważa się działających w Paryżu Florimonda Rangera, zwanego Herve (1825-1892)
i Jacques'a Offenbacha (1819-1880). Choć Herve jest twórcą najprawdopodobniej pierwszej w historii operetki, znacznie większą sławę i uznanie zyskały skrzące się dowcipem, ironią i niezwykłym wdziękiem utwory Offenbacha. Światowy sukces przyniósł mu w 1858 roku Orfeu z w piekle, w którym kompozytor parodiował starożytność klasyczną . W kolejnych swoich operetkach prześmiewał nie tylko obyczajowość i kulturę minionych epok, ale także świat mu współczesny. Przykła
dowo Wielka księżna Gerolstein jest satyrą na władzę absolutną i uwielbienie militaryzmu. Niesłychane, że na tę operetkę z zadowoleniem uczęszczali ówcześn i monarchowie i dyplomaci, tacy jak Napoleon III, książę Walii, Otto von Bismarck czy car Aleksander III. Jak pisze Alfred Einstein, ofiary satyry „nie wiedząc o tym, śmiały się
także z samych siebie''. Prócz sporej dawki ironii, do cech operetki offenbachowskiej należą takie środki jak przesada i kontrast, nagłe przejścia od pompatycznej przemowy do beztroskiej zabawy, wykorzystywanie rytmu kankana i oryginalność melodii.
Mniej więcej w tym czasie, kiedy Offenbach tworzył swoje najbardziej popularne utwory sceniczne, w innej europejskiej stolicy zachwycano się marszami, polkami, a przede wszystkim walcami słynnego Johanna Straussa syna (1825-- 1899). W 1863 roku został on mianowany dyrektorem balów dworskich w Wiedniu, dla których skomponował szereg utworów tanecznych (wśród nich Nad pięknym, modrym Dunajem i Opowieści Lasku Wiedeń kiego). Będąc pod wraże
niem operetek Offenbacha, postanowił
sam spróbować sił w tym nowo powstałym gatunku. Jego trzecia z kolei
operetka, wystawiona w 1874 roku TtteATllE DES VARIETES Zem'>la nietoperza, wkrótce odnio-sła olbrzymi sukces. Maskarada, podczas której dochodzi do zabawnych sytuacji, to motyw wielokrotnie wykorzystywany przez autorów komicznych przedstawień. W Zemście nietoperza pan Gabriel flirtuje z piękną hrabiną, nie wiedząc, że to jego własna żona, a także spotyka na balu swoją pokojówkę, podającą się za aktorkę.„ Serca publiczności podbiły także inne operetki Straussa: Noc w Wenecji i Baron cygański. Nowością w porównaniu z operetką paryską było wprowadzenie rytmów ukochanego przez wiedeńczyków
walca.
Po śmierci Straussa, tradycję operetki wiedeńskiej kontynuowali dwaj rywalizujący ze sobą kompozytorzy o wę
gierskich korzeniach: Franz Lehar (1870- 1948) i Imre Kalman (1882-1953). Ze względu na swoje pochodzenie, z upodobaniem wplatali w swe utwory węgierskie tań
ce, a szczególnie czardasza.
Do najbardziej znanych operetek Lehara należy Wesoła wdówka (1905) ukazująca perypetie owdowiałej Hanny Glavari, której majątek przyciąga niekoniecznie zakochanych w niej mężczyzn, a także Kraina u.~miechu (1929) o nietypowym dla gatunku nieszczęśliwym zakończeniu. Z kolei dwa sztandarowe dzieła Kalmana to Księżniczka czardasza (1915) i Hrabina Marica (1924). W operetkach tych dwóch kompozytorów można odnaleźć mnóstwo wpadających w ucho melodii, niejednokrotnie wręcz sentymentalnych .
Podczas dzisiejszego wieczoru zabrzmią także fragmenty musicali, czyli gatun ku, któ
ry określić można amerykańską odmianą operetki. Zakochana w swym nauczycielu dobrych manier kwiaciarka Eliza z My Fair Lady i bohater Skrzypka na dachu - poczciwy mleczarz Tewje marzący o bogactwie, wciąż urzekają publiczność na całym świecie.
Pozostaje mi teraz życzyć Państwu wspaniałej muzycznej zabawy podczas jednego z ostatnich dni tegorocznego karnawału!
Magdalena Kąkol Studenlka teori i muzyki
TŁUMACZENIE
Duet Wielkiej Księżnej i Fritza z opery komicznej „Wielka księżna Gerolstein" J. Offenbacha
Douchesse: Tak, generale, ktoś pana kocha. Jest to pewna dama z mojego dworu. Nie śmiała rozmawiać z panem osobiście. Poprosiła mnie, bym powiedziała o jej miłości.
Fritz: Jak to panią? Wielką hrabinę! Ta dama jest zapewne bardzo bliską pani osobą, inaczej nie można tego sobie tłumaczyć.
D: Interesuję się jej szczęściem. F: To wielki zaszczyt dla pani służącej. D: To moja najlepsza przyjaciółka F: A więc dobrze, pani przyjaciółka, cóż ona powiedziała pani o mnie,
doprawdy jestem niezmiernie zaciekawiony. D: Oto, co powiedziała moja przyjaciółka: „Kiedy go pani zobaczy, błagam
panią, niech mu pani powie„." F: Co takiego? D: „To, co pani wie. Niech mu pani powie, że przyciągnął moją uwagę.
Niech mu pani powie, że uważam go za miłego. Niech mu pani powie, że gdyby chciała, to się wie, co mogłoby się zdarzyć.„. Ach! Gdyby ten zwycięzca tylko zechciał dołożyć kwiat palmy do chwały, szybko mógłby odnieść kolejne zwycięstwo. Niech mu pani powie, że spodobał mi się od pierwszego wejrzenia, niech mu pani powie, że straciłam dla niego głowę, niech mu pani powie, że zależy mi na nim tak bardzo, że aż do szaleństwa. Doprawdy! Natychmiast, wydał mi się całym moim światem, jemu całe moje serce się oddało, poczułam, że spotkałam ideał. Ach! Niech mu pani powie, że jeśli mnie nie zechce, to czeka mnie śmierć, niech mu pani powie" - mówię oczywiście cały czas w jej imieniu - „że jeśli odpowie «Ta», to niech mu pani powie, że go kocham, i że jestem piękna!"
O: A więc, odpowiedz mi teraz. F: Moja fortuna od tego zależy, bądźmy inteligentni. O: Odpowiedz, odpowiedz„. wystarczą dwa słowa, powiedz, co mam
przekazać tej damie? F: Niech jej pani powie, że jestem wrażliwy. O: Powiem jej to! F: W tym, co powiedziała, nie ma nic przykrego. D: Powiem jej to.
F: I że z całego mego serca śpieszę oddać jej uprzejmość.
D: Powiem jej to! F: Powiedziałem to wszystko, ale daję słowo nic z tego nie rozumiem, ale
to nic a nic. l niech mnie piorun trzaśnie, jeśli znam tę osobę. D: Wszystko zrozumiał. F: Nic z tego nie zrozumiałem. D: W jednym momencie. F: Absolutnie. D: Jednak serce jest bardzo inteligentne. F: Ale mimo wszystko zachowałem się inteligentnie.
Recytatyw i rondo Wielkiej Hrabiny z opery komicznej „Wielka księżna Gerolstein" ). Offenbacha
Recytatyw:
Lubicie ryzyko, niebezpieczeństwo was pociąga, więc spełnicie swój obowiązek Wyjeżdżacie jutro, a ja przychodzę wam powiedzieć: nie żegnajcie, lecz do widzenia!
Aria:
Ach! Jak ja kocham żołnierzy! Ich kokietliwe mundury, wąsy, pióropusze„. Ach! Jak ja kocham żołnierzy! Otaczającą ich aurę zwycięstwa, ich maniery. po prostu wszystko mi się w nich podoba! Kiedy patrzę na wyruszających na wojnę moich żołnierzy, «W prawo zwrot, baczność», jestem z nich taka dumna! Czy wrócą zwycięzcami, czy też przegranymi? Nikt tego nie może wiedzieć. Ach! Jak ja kocham żołnierzy! Wiem, czego bym chciała! Chciałabym być markietantką, by zawsze być przy nich i dodawać im odwagi. Wraz z nimi, dzielna i wesoła, ruszyłabym w bój . Ale czy mnie podobałaby się wojna? Nikt tego nie może wiedzieć, a już na pewno nie ja. Ach! Jak ja kocham żołnierzy! Ich kokietliwe mundury, wąsy. pióropusze„. Ach! Jak ja kocham żołnierzy! Otaczającą ich aurę zwycięstwa, ich maniery, po prostu wszystko mi się w nich podoba!
WARSZAWSKI CHÓR MIĘDZYUCZELNIANY
Soprany Justyna Cholewiak, Olga Gęca- Grzegorczyk, Joanna Gierblińska-Pyskło,
Agnieszka Kalinowska, Maria Kielan-Sparavier~ Patrycja Kowalska, Kazimiera Małecka, Maja Mioduszewska, Alina Myk, Małgorzata Pęgier, Beata Przybysz, Aleksandra Sparavie1; Anna Sparavier, Urszula Szczukiewicz, Ewa Uljasz, Anna Woźniak, Katarzyna Zwierzchowska
Alty MagdaJena Brzeska, Maria Brzeszczak, Teresa Gręziak, Karolina Grodzicka, Anna Krakowska, Beata Lange, Izabela Luty, Joanna Nowicka, Kamila Sudoł,
Aldona Tołysz, Monika Wójcik, Elżbieta Zdrojewska
Tenory Wojciech Izdebski, Mateusz Nomańczuk, Piotr Piekarz, Michał Rybak
Basy Krzysztof Bednarek, Piotr Diuwe, Jan Opalski, Krzysztof Pęgier, Henryk Rolek
CAMERATA VARSOVIA
Soprany Natalia Chmielewska, Justy na Danik, Sylwia Filipowicz, Barbara Jagodzińska,
Anna Jesiotr, Justyna Karpowicz, Aleksandra Szczepaniak
Alty Anna Jurczak, Aneta Kałamajka, Monika Konieczna, Anna Kucharska, Dominika Parol:, Małgorzata Zborowska
Tenory Paweł Mężyński, Bogdan Sierpień, Karol Żeleźnik
Basy Aleksander Błaszak, Konrad Gniazdowski, Arkadiusz Kwasiżur, Seweryn Kierzkowski, Marcin Kucharski, Rafał Wojtysek
ZAPRASZAMY NA NASTĘPNE KONCERTY W UNIWERSYTECIE MUlYCZNYM FRYDERYKA CHOPINA
22 li, środa, godz. 12no, wstęp wolny
ŚWIĘTO UCZELNI
22 li, środa, godz. 19°0
NASI LAUREACI Ewelina Siedlecka sopran, Natalia Czekała fortepian
Małgorzata Wasiucionek skrzypce Piotr Kamiński fagot, Maciej Frąckiew icz akordeon
2311, czwartek, godz. 19°0
RECITAL WOKALNY Barbara Zamek-Gliszczyńska sopran
Lech Napierała fortepian
26 li, niedziela, godz. 15°0, Sala im. H. Męlcera, wstęp wolny
SKRlYPCOWA MINIATURA POLSKA
26 li, Niedziela, godz. I t 10 l.
PROFESOR LECH PUCHNOWSKI 80. rocznica urodzin
BIURO KONCERTOWE UMFC tel./fax: 827 72 49 [email protected]
Skład i łamanie - COPY RIGHT www.crdruk.pl