NO3- SO4

2- Cl- CH3COO- PO43- CO3

2-

1.Do wymienionych kwasów dodajemy Ag+

Wytrącił się biały osad Wytrącił się ciemnożółty osad Nie wytrącił się osad

Cl- CO32- PO4

3- NO3- CH3COO- SO4

2-

Gdy wytrącił się biały osad ostatecznie możemy ostatecznie wykluczyć jon PO42-

Dodajemy kwasu azotoweo (V) i obserwujemy:

Gdy osad rozpuścił się i można zauważyć wytrącanie się bąbelków gazu (CO2){perlenie się roztworu} możemy ostatecznie wykreślić jon Cl-

Gdy natomiast osad nie rozpuszczał się, dla pewności dodajemy amoniaku, powinny zacząć wydzielać się pęcherzyki gazu (Cl) , po dodaniu kwasu azotowego (V) wydzielanie gazu powinno ustać, możemy wykreślić jon CO3

2-

Teraz należy sprawdzić czy przypadkiem nie mamy odczynienia z jonami, które nie wytrącają jonów po dodaniu Ag+

2.Do roztworu dodajemy jonów Ba2+

Wytrącił się biały osad Osad nie wytrąca się

SO42- PO4

3- Cl- CO32- NO3

- CH3COO-

Przed dodaniem jonów Ba2+ należy pobrać roztwór z nad osadu powstały w punkcie 1

Jeśli wytrącił się osad musimy ostatecznie wykluczyć jony PO43- Cl- CO3

2- w tym celu dodajemy do roztworu jonów Ag+ i kwasu azotowego (V) , jeśli cały osad rozpuścił się nie mamy odczynienia z jonami SO4

2- , jeśli nie w roztworze mamy jeszcze jon SO42- , ponieważ osad BaSO4 jest nie

rozpuszczalny w kwasie azotowym jako jedyny z tej grupy.

Teraz musimy stwierdzić czy mamy do czynienia jeszcze z tymi dwoma osadami NO3

- CH3COO-

By stwierdzić czy nasz osad zawiera jony NO3- musimy wykonać próbę pierścieniową w tym celu

wybieramy najwęższą probówkę i dodajemy do niej stężonego kwasu siarkowego (VI), następnie próbę naszego roztworu, musimy uważać, bo probówka w szybkim tempie zacznie się ogrzewać, pod bieżąca wodą ochładzamy próbówkę, gdy już będzie zimna dodajemy jonów Fe3+ , jeśli na probówce można zauważyć brunatny pierścień to mamy do czynienia również z jonami NO3

-, jeśli nie to nie mamy z nimi do czynienia.

Należy następnie sprawdzić czy mamy doczynienia z jonami CH3COO- można zrobić to na dwa sposoby:

Dodajemy do roztworu kwasu siarkowego i staramy się wyczuć charakterystyczny zapach octu, lub dla osób o słabym węchu lub tych, którzy nie ufają swojemu zmysłowi istnieje druga możliwość:

dodajemy do roztworu chlorek żelaza (III), jeśli widzimy charakterystyczne zabarwienie (czerwono brunatne) mamy doczynienia z tymi jonami, jeśli zabarwienia nie ma możemy je wykreślić.

Wracamy do punktu 1

Jeżeli po dodaniu Ag+ osad zabarwił się na żółto należy przypuszczać że prócz PO43- istnieją jeszcze

inne aniony które wytrącają osad po dodaniu kationu srebra. Można to łatwo sprawdzić dodając kwasu azotowego (V). Jeżeli roztwór perli się mamy do czynienia jeszcze z jonami CO3

2-, jeżeli pozostaje biały osad przypuszczamy że może to być jeszcze jon Cl-, upewniamy się stosując metodę powyżej {patrz punkt jeden}.

Natomiast jeśli po dodaniu Ag+, osad nie wytrąci się postępujemy według punktu 2, wykreślając od razu jony tworzące osad z Ag+..