mgr Małgorzata Trębicka-Żuk

„Wizerunek i problemy osób niepełnosprawnych w

społecznych reklamach telewizyjnych”

Powody podjęcia problematyki wizerunku i problemów osób niepełnosprawnych

Marginalizacja, stygmatyzacja i wykluczanie z życia społecznego osób niepełnosprawnych

Bark świadomości pełnosprawnych o problemach z jakimi borykają się niepełnosprawni,

Pokutujący skrzywiony obraz osób niepełnosprawnych utrwalony w społeczeństwie

Reklama telewizyjna jako skuteczne medium pomagające zmieniać i kształtować wizerunek

Ogromny zasięg reklamy telewizyjnejOddziaływanie na człowieka wielozmysłowoOgromna moc perswazji i wywierania wpływu

Społeczna reklama telewizyjna dotycząca problematyki niepełnosprawności – główne zadania

Zmiana myślenia i postaw wobec niepełnosprawności na te powszechnie pożądane i społecznie aprobowane

Wykorzenienie stereotypów i błędnego myślenia

Przybliżenie i prezentacja problemów osób niepełnosprawnych – czynnik świadomościotwórczy

Cel prezentowanej pracy badawczej (dyplomowej)

Określenie i przedstawienie wizerunku oraz kontekstu problemowego w jakim ukazywane są osoby

niepełnosprawne w społecznych reklamach telewizyjnych

Problemy badawczeJaka grupa osób niepełnosprawnych ze

względu na wiek, płeć, schorzenia najczęściej występuje w analizowanych społecznych reklamach telewizyjnych?

W jakich rolach i sytuacjach prezentowani są niepełnosprawni w społecznych reklamach telewizyjnych?

Jakie problemy osób niepełnosprawnych poruszane są w społecznych przekazach telewizyjnych?

Przyjęta procedura badawcza

Etap I – analiza jakościowa treści programowych emitowanych w czasie wysokiej oglądalności, na czterech najpopularniejszych kanałach telewizyjnych (TVP1, TVP2, TVN, Polsat)

Reklamy społeczne dot. niepełnosprawności nie pojawiają się w ogóle w stacjach niekomercyjnych, publicznych (TVP1, TVP2)

Stacje komercyjne (TVN, Polsat) – emisja reklam dot. niepełnosprawności ograniczona do spotów prezentujących podległe tym stacjom organizacje non-profit

Nastąpiła konieczność przeformułowania pierwotnych celów jakim była analiza reklam emitowanych, na analizę reklam stworzonych we wcześniejszym czasie i niekoniecznie emitowanych w telewizji

Etap II – analiza jakościowa materiału reklamowego z siedmiu największych kampanii społecznych dotyczących osóbniepełnosprawnych w latach 2003 – 2010r – wnioski

jako niepełnosprawni występują głównie sami mężczyźni osoby w wieku średnio między 26 a 40 rokiem życia dość szeroka paleta prezentowanych w społecznych reklamach telewizyjnych,

rodzajów niepełnosprawności osoba niepełnosprawna jest głównym, pierwszoplanowym bohaterem jest to osoba przeciętna, zwykła pełniąca pospolite obowiązki domowe i

zawodowe, nie wyróżniająca się (prócz dysfunkcji jeśli są widoczne) ze społeczeństwa

połowie badanych przypadków reklamowych niepełnosprawni byli pozbawieni głosu – występował wyłącznie

narrator osoba niepełnosprawna w społecznej reklamie telewizyjnej rzadko występuje

samotnie osoba niepełnosprawna raczej nie występuje w sytuacji trudnej i problemowej, a

jeśli występuje to z tym problemem radzi sobie zakres problemowy poruszany w społecznych reklamach telewizyjnych raczej

dotyczy wymiaru społecznego, rzadziej funkcjonalnego i egzystencjalnego - wykluczenie społeczne i zawodowe oraz traktowanie niepełnosprawnych przez pryzmat inności

Możliwość praktycznego wykorzystania wyników badań

Przeprowadzone badania mogą posłużyć jako przyczynek do tworzenia pewnych preferencyjnych udogodnień dla organizacji zajmujących się reklamowaniem niepełnosprawności jako stanu normalności

Badania te mogą stać się impulsem do prowadzenia dalszych analiz, także bardziej pogłębionych, dotyczących wizerunku i problemów osób niepełnosprawnych nie tylko w samej reklamie telewizyjnej, ale w całym medium jakim jest telewizja

Dziękuję za uwagę