`vici, versiT aRudgeba ,,da saqarTvelo didWirnaxuli Cven ... · 4 მ ა ტ ი ა ნ ე #1-2...

მ ა ტ ი ა ნ ე #1-2 (7-8) 26 მაისი, 2014 წელი

gamodis 1989 wlidan, 26 maisi, 2014 w. #1-2 (7-8)

`vici, versiT aRudgeba

vera zRude-kedeli,

odes borots ganudgeba

xund-borkilTa mkvneteli."

merab kostava

,,da saqarTvelo didWirnaxuli

gamofxizldeba yvela iogiT,

Cven RvTismSobeli gvwyalobs xaxulis

da gvicavs marad TeTri giorgi."

zviad gamsaxurdia

moqalaqeTa politikuri gaerTianeba

`saqarTvelos helsinkis kavSiri-_ erovnuli aRorZinebis"

Tavisufali sazogadoebriv-politikurigazeTi-Jurnali

2


zviad konstantines Ze gamsaxurdia iyo erovnul-ganmaTavisuflebeli daadamianis uflebaTa dacvis moZraobebis lideri saqarTveloSi (1956-1993), demokratiuladarCeuli saqarTvelos respublikis prezidenti, moqalaqeTa politikur gaerTianebaTa:`saqarTvelos helsinkis kavSiri _ erovnuli aRorZinebisa" da `sruliad saqarTveloswminda ilia marTlis sazogadoebis" Tavmjdomare, politikur partiaTa da organizaciaTagaerTianeba `mrgvali magida - Tavisufali saqarTvelos" spikeri, mecnieri (filologi,istorikosi, filosofosi, Teologi), mwerali da mTargmneli. misi samecniero moRvaweobissferoSi Sedioda: qarTuli mwerlobis istoria, iberiul-kavkasiuri civilizaciis istoria,qarTuli kulturis istoria, amerikuli poeziis istoria, rusTvelologia, anTroposofia,qarTuli marTmadidebluri eklesiis istoria da a.S. is iyo 40-ze meti mniSvnelovani

samecniero Sromisa (4 monოgrafiis) da 200-ze meti publicisturi narkvevis avtori.

zviad gamsaxurdia daibada 1939 wlis31 marts TbilisSi.

mama - konstantine gamsaxurdia (1893-1975), XX saukunis qarTuli literaturisklasikosi.

deda - miranda falavandiSvili.1956 wels zviad gamsaxurdiam da misma

megobarma merab kostavam daaarsesaralegaluri axalgazrduli patriotuliorganizacia "gorgasliani".

1958-1962 swavlobda Tbilisissaxelmwifo universitetis dasavleT evropisenebisa da literaturis fakultetze.

1963-1977 wlebSi iyo saqarTvelosmecnierebaTa akademiis SoTa rusTavelissaxelobis qarTuli literaturis institutismecnier-TanamSromeli da Tbilisissaxelmwifo universitetis leqtori. 1973wlidan filologiur mecnierebaTa kandidati,xolo 1991 wlidan - doqtori (sruliprofesori).

1981-1990 - qarTuli literaturisinstitutis ufrosi mecnier-TanamSromeli daTbilisis saxelmwifo universitetisasocirebuli profesori.

1966-1977, 1981-1992 - saqarTvelosmweralTa kavSiris wevri.

1973 wels zviad gamsaxurdiasa da merabkostavas TaosnobiT daarsda pirvelilegaluri adamianis uflebebis damcveliorganizacia kavkasiaSi - ,,adamianis uflebebis

sainiciativo jgufi". jgufis bazaze, 1976wels gamsaxurdias xelmZRvanelobiT daarsdasaqarTvelos helsinkis jgufi, romelicwarmoadgenda pirvel jgufs yofili sabWoTakavSiris teritoriaze. daarsebis dRidan,helsinkis jgufi aqtiurad ibrZoda adamianisuflebebis dasacavad, gansakuTrebiT sabWoTaimperiis polit-patimrebis. isini aqtiuradicavdnen agreTve qarTul enas da sruliaddaucvel qarTuli kulturis Zeglebs.

jgufi gamoscemda da avrcelebdaaralegalur Jurnalebs "oqros sawmisi" da"saqarTvelos moambe". 1977 wels zviadida merabi daapatimres. gasamarTlebamde isinijer moskovis lefortovos cixeSi hyavdaTdakavebuli, xolo Semdeg gadaiyvanessabWoeTis yvelaze represiul dawesebulebaSi- moskovis serbski institutis sasamarTlofsiqiatriis specialur ganyofilebaSi(eqvemdebareboda sabWoTa kgb-s). 1978 wlismaisSi gaasamarTles. 1979 wlis ivnisSigamsaxurdia gadaasaxles daRestanSi,yizlaris raionis sofel koCubeiSi.

3


1978 wels amerikis SeerTebyliStatebis kongresma zviad gamsaxurdiawaradgina nobelis mSvidobis prizisoficialur kandidatad. 1982-1983 wlebSiimyofeboda Sina patimrobaSi. miuxedavadwinaaRmdegobisa, 1983 wels gamosca Jurnali"saqarTvelo".1986-1990 wlebSi helsinkisjgufi (1989 wlis seqtembridan - kavSiri) iyoxelmZRvaneli yvela mniSvnelovani adamianisuflebaTa saprotesto aqciisa da anti-imperialisturi moZraobisa. 1989 wlis 9aprils, TbilisSi mSvidobiani mitingisdarbevis Semdeg, zviad gamsaxurdia da merabkostava, sxva organizatorebTan erTad,daapatimres. isini 40 dRe hyavdaT kgb-sizolatorSi.

1989 wlis bolos gamsaxurdiam didiwvlili Seitana ssrk-Si pirvelimravalpartiuli arCevnebis kanonisSemuSavebaSi, miRebasa da ganxorcielebaSi.

1990 wlis 28 oqtombris arCevnebSi,saqarTvelos mosaxleobis absoluturmaumravlesobam mxari dauWira saarCevno bloks,,mrgvali magida - Tavisufali saqarTvelo".1990 wlis noemberSi uzenaesi sabWos pirvelsesiaze gamsaxurdia airCies saqarTve;osuzenaesi sabWos Tavmjdomared. uzenaesmasabWom aRadgina saqarTvelosdamoukidebloba da gamoacxada saqarTvelodamoukidebel qveynad. kanonis avtori iyozviad gamsaxurdia.

1991 wlis 31 martis referendumisSedegebze dayrdnobiT, 1991 wlis 9 aprils

1991 wlis 14 aprils uzenaesma sabWomz. gamsaxurdia airCia saqarTvelosrespublikis prezidentad, rac ganmtkicda 1991wlis 26 maisis saxalxo arCevnebiT.

1991 wlis 22 dekembers daiwyosamxedro gadatrialeba. mTeli msofliosboroti da ugunuri Zalebi gaerTiandenpatara saqarTvelos winaaRmdeg. didisisxlisRvris Tavidan acilebis mizniT 1992wlis 6 ianvars prezidentma, uzenaesma sabWomda mTavrobis wevrebma datoves parlamentisSenoba. prezidentma moaxerxa Tavis daRwevaojaxTan da kanonieri mTavrobis wevrebTanerTad somxeTSi, mogvianebiT CeCneTSi.prezidenti devnilobaSi ganagrZobdadamoukideblobisaTvis brZolas.

diqtatori SevardnaZis danaSaulebrivireJimis mimarT Zlieri saxalxowinaaRmdegobis gamo, 1993 wlis 24 seqtembersprezidenti gamsaxurdia dabrundasaqarTveloSi. kanonierma mTavrobam da

umaResma sabWom didi saxalxo mxardaWeriთganaaxles saqmianoba q. zugdidSi.dasamarcxeblad ganwiruli SevardnaZisreJims daxmarebis xeli gauwoda ruseTma dagaerTianebuli erebis organizaciam. 1993 wlisnoemberSi ruseTis jarebma daikaves dasavleTsaqarTvelo. prezidenti gamsaxurdiaiZulebuli gaxda daetovebina zugdidi.

1993 wlis 31 dekembers zviadgamsaxurdia tragikul viTarebaSi aResrulaZvel xibulaSi. 1994 wlis TebervalSi

gamsaxurdias neSტi gadaasvenes CeCneTisdedaqalaq groznoSi (joxar yala). xolo. . .

2007 wlis 1 aprils, bzobas, zviad gamsaxurdias neSti daikrZala mTawmindismweralTa da sazogado moRvaweTa panTeonSi. aTiaTasobiT saqarTvelos moqalaqemkidev erTxel gamoxata saqarTvelos respublikis prezidentisadmi didi siyvarulida pativiscema.

mTawminda gulSi ixutebssaSviliSvilo samares,mamadaviTsa avedrebs,abarebs qveynis moyvares...

daivane da ganisvene samSoblosa da CvenTvis vnebulo, Tavganwirulo daaRsrulebulo dido qarTvelo!

muxls viyriT Sens winaSe da mogviteve, Tu rom ver gatanT alal cremls!gvwams, rom samarTalmemkvidreobisa da kanonierebis aRdgeniT daiwyeba

gabrwyineba iberiisa!

amin!

4


D26 maisi

merab kostavas dabadebis dRea

მერაბ კოსტავა (26 მაისი, 1939, თბილისი - 13

ოქტომბერი, 1989), საქართველოს ეროვნული გმირი.ქართველი დისიდენტი, მუსიკათმცოდნე, პოეტი,საზოგადო მოღვაწე. საქართველოს ეროვნულ-

განმათავისუფლებელი მოძრაობის ლიდერი.

მერაბ კოსტავა დაიბადა ოლღა დემურიასა დაივანე კოსტავას ოჯახში. ბაბუა - ვლადიმერ დემურიაცნობილი საზოგადო მოღვაწე და მასწავლებელი იყო.მერაბზე დიდი გავლენა მოახდინა ბიძამ - ცნობილმამსახიობმა და პოლიტპატიმარმა გრიგოლ კოსტავამ.

1946 წელს მერაბ კოსტავა შეიყვანეს თბილისისვაჟთა პირველ სკოლაში (დღევანდელი თბილისისკლასიკური გიმნაზია). იგი მეტად ნიჭიერი და ბეჯითიმოწაფე იყო. ამ სკოლაში გაიცნეს ერთმანეთი ზვიადგამსახურდიამ და მერაბ კოსტავამ. აქვე გადაწყვიტეს,ებრძოლათ სამშობლოს თავისუფლებისათვის.მეგობრების და მათი თანამოაზრეების ზნეობრივად

ჩამოყალიბებაზე დიდი გავლენა იქონია ქართველმაკლასიკოსმა კონსტანტინე გამსახურდიამ.

მერაბ კოსტავა - მუსიკალური ნიჭით დაჯილდოებული ახალგაზრდა - სწავლას იწყებს ზაქარიაფალიაშვილის სახელობის მუსიკალურ ათწლედში, რომელსაც ამთავრებს 1958 წელს და სწავლასაგრძელებს თბილისის ვანო სარაჯიშვილის სახელობის კონსერვატორიაში. კონსერვატორიისდამთავრების შემდეგ მუშაობს მუსიკის მასწავლებლად. იყო ჟურნალის „ქართული ენა ლიტერატურასკოლაში“ რედაქტორი.

საქართველოს დამოუკიდებლობისათვის მებრძოლი მერაბ კოსტავა არაერთგზის იყორეპრესირებული, დაპატიმრებული, გადასახლებული. ბოლოს 1987 წელს დაბრუნდა გადასახლებიდანდა ზვიად გამსახურდიასთან ერთად ისევ განაგრძო ბრძოლა სამშობლოსდამოუკიდებლობისათვის. 1989 წლის 13 ოქტომბერს იგი საეჭვო ვითარებაში დაიღუპა.

მერაბ კოსტავა წერდა ლექსებს, ფილოსოფიურ, თეატრალურ თხზულებებს დალიტერატურულ ესეებს. თარგმნიდა ცნობილი მწერლების ფილოსოფიურ ნაწარმოებებს.ლიტერატურული მოღვაწეობისათვის მინიჭებული აქვს დავით აღმაშენებლის და მწერალთა კავშირისპრემიები.

დაკრძალულია მთაწმინდის მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა პანთეონში.

5


ზვიად გამსახურდიას სიტყვა, წარმოთქმული 1990 წლის 26 მაისს

დღეს შევიკრიბეთ ამ მიწაზე, სადაც დამოუკიდებელი

დემოკრატიული რესპუბლიკის ხანაში იმართებოდა

მიტინგები და შეკრებები. დღეს ჩვენთან არიან ის სულები,

საქართველოს თავისუფლებისათვის მრავალი მათგანი

შემდგომში წამებულნი, საქართველოს დამოუკიდებლობის

სულის ჩამდგმელი და ამ დღეს გვმართებს დიდი

დაფიქრება და დიდი ანალიზი ჩვენი ბრძოლის, ჩვენი

ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის სწორი

კურსის განსაზღვრისათვის.

მეგობრებო! გილოცავთ ყველა ქართველისათვის ამ

ღირსსახსოვარ დღეს. და დღეს, მეგობრებო, უნდა ითქვას

სიმართლე, რამეთუ სიმართლისათვის მოგვავლინა უფალმა

ჩვენ, სიმართლისათვის მოავლინა ქართველი ერი, რათა მან

სწამოს ჭეშმარიტი, რათა მან სწამოს ქრისტესთვის, რათა იგი

გაბრწყინდეს მსოფლიო ხალხთა წინაშე, ვითარცა ქომაგი

ჭეშმარიტებისა. მეგობრებო, ნუ იყოფინ ორპირობა და

გულაღრძილობა ამ დღეს, ამ წმინდა მიწაზე, სადაც

წინაპართა აჩრდილები თავს დაგვტრიალებენ, სადაც

სულმნათი მერაბ კოსტავა გადმოგვცქერის ზეციური

საქართველოდან, სადაც წმინდა ილია მართალი

დაგვცქერის ჩვენ, ჩვენს მირვე წამებული ილია მართალი.

ძმანო და დანო! ქართველი ერი ქრისტეს მცნებით

ვიდოდა ისტორიის ეკლიან გზაზე და მე მინდა შეგახსენოთ

იგავი იოანეს სახარებისა, რამეთუ ეს იგავი მიესადაგება

ჩვენს დღევანდელ მდგომარეობას, ჩვენს გუშინდელ დღეს,

ჩვენს თავისუფლებას, ჩვენს დამოუკიდებლობას – იმჟამად

წართმეულს, იმჟამად დამარცხებულს და ჩვენ დღეს უნდა

გავაცნობიეროთ, თუ რა არჩევანის წინაშე ვდგავართ. ეს

იგავი სახარებისა არის შემდეგი: როდესაც მაცხოვარი ჩვენი

იესო ქრისტე გამოიყვანეს ებრაელი ხალხის წინაშე

რომაელებმა და მისმა მტანჯველებმა, ისრაელს ჰქონდა წეს-

ჩვეულება: სიკვდილით დასჯილი ერთ-ერთი ადამიანი ამ

დღეს, უნდა მიეტევებინათ ხალხისათვის. მაშინ რომაელთა

ხელისუფლებამ მიმართა ისრაელის ერს: ვინ მოგიტევოთ?

და წარუდგინა ქრისტე – ღმერთკაცი და ბარაბა – ავაზაკი.

მაშინ იხუვლა ისრაელის ერმა: ,,ჯვარს აცუ ეგე და

მოგვიტევე ჩვენ ბარაბა, მოგვიტევე ავაზაკი" და ის ავაზაკი

გულში ჩაიხუტა და ჯვარცმად გაუშვა ქვეყნად მოვლენილი

მესია-ღმერთკაცი!

ძმანო! უსაშინელესი ტრაგედია დაატყდა ისრაელს

ამის შემდეგ, რომელიც გრძელდებოდა ოცი საუკუნის

მანძილზე, მათ დაკარგეს სახელმწიფოებრივობა, დაკარგეს

ენა, დაკარგეს ტერიტორია, გაიფანტნენ მთელს მსოფლიოში,

არნახული ტანჯვით ვიდოდნენ და მხოლოდ ორი ათასი

წლის შემდეგ შეუნდო უფალმა ის, რომ მათ აირჩიეს

ავაზაკი, ავაზაკის გზა და უარყვეს ქრისტე. და, აი,

ქართველი ერი, ღვთის ერი, ასევე ღვთის რჩეული, ვით

ისრაელი, ვიდოდა ქრისტეს ეკლიანი გზით. მოვიდა მეოცე

საუკენემდე და მის წინაშე წარდგა არჩევანი. აი ეროვნული

მოძრაობა დიდი ილიასი, დიდი ჰუმანისტებისა, დიდი

დემოკრატებისა და, აჰა მოძრაობა ყაჩაღებისა, ავაზაკებისა

და უღმერთო ერისა, ბარაბასი. და როდესაც ისტორიამ

სამსჯავროზე ჩვენს წინაშე გამოიყვანა დიდი ილია და

გამოიყვანა ავაზაკი, ჩვენ ავირჩიეთ ავაზაკი, ჩვენ უარვყავით

დიდი ილია და ჩვენ ტყვია ვესროლეთ მას.

და, აი, დადგა ჟამი ჩვენი განთავისუფლებისა, ჩვენ

მივიღეთ თავისუფლება, მაგრამ ბარაბას გზით. ბარაბას გზა

ავირჩიეთ და ეს თავისუფლებაც უფალმა ისე წაგვართვა,

ვით მოგვივლინა, და დაგვატეხა თავს არნახული სასჯელი,

რომელიც სამოცდაათი წელი გვანადგურებს.

აი, ამის გამო მივიღეთ, ძმანო, ეს სასჯელი, რამეთუ

უარვყავით ქრისტე, ქრისტეს მოვლენილი კაცი, მესიად

მოვლენილი კაცი და ავირჩიეთ ბარაბა ავაზაკის, სოციალ-

დემოკრატიის და მსგავსთა მისთა გზა.

აი მიზეზი ჩვენი კატასტროფისა, აი მიზეზი 26 მაისის

დამარცხებისა, აი მიზეზი იმისა, რომ ვიქმენით ჩვენ,

ვითარცა ცხოვარნი კლვადნი, მტერთაგან ძლეულნი.

მამული ჩვენი მტერთა ჩვენთა ფეხქვეშ გაითელა და ჩვენ

დღეს უფსკრულის პირას ვართ. და, აი მოდის ახალი

არჩევანი, ძმანო და დანო, წარმოგიდგათ უფალი და

გეუბნებათ: ქართველო ერო, შენ წინაშე არის ორი გზა. შენი

ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობა მივიდა

გზაგასაყართან. აი გზა ილია მართლისა, აი გზა სიწმინდისა,

ზნეობისა, აი გზა დემოკრატიისა, აი გზა ჭეშმარიტებისა და

უმანკოებისა და აი გზა ყაჩაღობისა და მზაკვრობისა, აი გზა

ტერორიზმისა! აირჩიე, ქართველო ერო, აირჩიეთ,

ქართველებო, აირჩიეთ ქრისტეს გზა და კეთილის გზა,

აირჩიეთ ილია მართლის გზა, რამეთუ ეს გზა

განსაწმენდელთან მიგვიყვანს! და ვინც წავა წარწყმედის

გზით, ბარაბას გზით, შეჩვენებული იყოს უკუნისამდე.

ჩვენ, ძმანო, ვდგავართ პირისპირ სატანასთან,

გველეშეპთან. ან ჩვენ დავამარცხებთ მას წმინდა გიორგის

ძალისხმევით, ან ის შთანთქავს ჩვენს ისტორიულ ბედ-

იღბალს და გაგვთელავს ჩვენ ეს კოსმიური გველეშაპი, ეს

პლანეტარული მხეცი – ანტიქრისტე, რომელიც

წარმოგვიდგება და გვეუბნება: აი ეროვნული მოძრაობა და

ეროვნული მოძრაობის ნიღბით და საფარით მოდის

ანტიქრისტე, მოდის ბარაბა და მოდის შეჩვენება.

გაუმარჯოს ილია მართლის გზას, მერაბ კოსტავას გზას!

კურთხეულ იყოს ილია მართალის გზა!

გაიღვიძე, ქართველო ერო! გაიღვიძე და გაჰყევი გზას

ჭეშმარიტებისას, სიკეთისას, ღვთისას, ამინ!

6


პრეზიდენტ ზვიად გამსახურდიას საინაგურაციო სიტყვა1991 wlis 7 ivniss

28 ოქტომბრის შემდეგ განვლილი პერიოდიგახლდათ ურთულესი გამოცდა როგორც ხალხისისევე მის მიერ არჩეული ხელისუფლების დამთავრობისათვის. ვინაიდან მძიმე და ეკლიანიათვისუფლებისაკენ მიმავალი გზა. მითუმეტესძნელია ამ გზაზე ყოველდღიური სიარული —როდესაც გაივლის პირველადი ენთუზიაზმი,გამოჩნდებიან პირველი, და სამწუხაროდ არაუკანასკნელი შეცთომილნი და გზააბნეულნი,როდესაც — ფიზიკური შეზღუდულობა ადამიანისა,ამქვეყნიური ხორცისმიერი პრობლემები თითქოს-და შურს იძიებენ შინაგანად უკვე თავისუფალ ერზე.

უნდა ვაღიაროთ, რომ ოცნებათავისუფლებაზე, სტიქიური მოქმედება მისისახელით შეუდარებლად უფრო იოლი იყო, ვიდრესახელმწიფო პოლიტიკის რანგში აყვანილი,რეალურ სამუშაოდ ქცეული ეროვნულიაღორძინება.

დღეს უკვე გადაჭრით შეიძლება ითქვას,რომ ურყევია ქართველი ერის ნება დააღწიოს თავიიმპერიულ ბორკილებს. იგი თანმიმდევრულად დამტკიცედ ადგას ამ გზას. ეს არ გახლავთმოულოდნელი: ჩვენ ვდგავართ საქართველოსისტორიის დიდ გზის გასაყარზე, სადაც ქართველიკაცი კიდევ ერთხელ ამბობს უარს ამქვეყნიურ,ფიზიკურ კეთილდღეობაზე, სულისმიერიეროვნული აღორძინების სახელით. აღორძინება კიგანახლებისა და საკუთარი ჭეშმარიტი მეობისაკენდაბრუნებას ნიშნავს. მხოლოდ ღვთის შეწევნითა დათითეული ჩვენგანის თავდაუზოგავი საქმიანობითშეიძლება მივაღწიოთ მას.

ქართველი ერის ისტორია, საქართველოსსახელმწიფოებრიობის ისტორია, ქართულიკულტურა და ტრადიციული ღირებულებანი ესარის ჩვენი წარსული, ეს არის ჩვენი სიამაყე.თავისუფლებისა და დემოკრატიისათვის მებრძოლიხალხი, რელიგიური მსოფლმხედველობისა დაეროვნული ცნობიერების აღორძინებისსაზოგადოება — ეს არის ჩვენი აწმყო, ჩვენიბრძოლის შედეგი.

- საქართველოში, როგორცმართლმადიდებელ ქრისტიანულ ქვეყანაში,ტრადიციული იყო კავშირი ეკლესიასა და

სახელმწიფოს შორის;- ქართველთა ცხოველი მორწმუნეობა

განსაზღვრავდა მტრულ გარემოცვაში საქართველოსსახელმწიფოს მრავალსაუკუნოვან არსებობას.სახელმწიფო კი თავის მხრივ ხელს უწყობდაეკლესიის სამოციქულო მოღვაწეობას;

- საქართველოს სახელმწიფოებრივიაღორძინება, მისი დამოუკიდებლობის აღდგენა ვერმოხერხდება ქართველთათვის ნიშნეული ცხოველიმორწმუნეობის აღორძინების გარეშე, ზნეობრივიაღორძინების გარეშე – ამას ადასტურებსსაქართველოს წარსულიცა და აწმყოც;- სწორედამიტომ ჭეშმარიტად ქართული ეროვნულიმოძრაობა მჭიდროდ იყო და არის დაკავშირებულირელიგიურ ცნობიერებასთან, ეკლესიის წიაღთან;

- დღევანდელი (საქართველოს ეროვნულ-განმათავისუფლებელი) მოძრაობაც თავისი შინაგანიარსით ეროვნულ-რელიგიური მოძრაობაა,რამდენადაც იგი არ გულისხმობს მხოლოდეროვნულ-პოლიტიკური მიზნების განხორციელე-ბას, არამედ უპორველეს ყოვლისა ითვალისწინებსზნეობრივ აღორძინებას ქრისტიანულ რწმენასა დაცნობიერებაზე დამყარებით;

- ეროვნული ხელისუფლება იღვაწებსეკლესიასა და სახელმწიფოს შორის ტრადიციულიერთობის აღსადგენად. ამ ერთობის არსი შემდგომშიმდგომარეობს – ეროვნული სახელმწიფოსავტორიტეტი უნდა დაემყაროს არა მარტოხელისუფლების სოციალურ-პოლიტიკურგანსაზღვრულობას, არამედ უმეტესწილადქრისტიანულ ზნეობრივ საწყისებს;

- სახელმწიფოს დამოკიდებულებაეკლესიისადმი უნდა დაეფუძნოს ეკლესიისრელიგიურ-ზნეობრივი ავტორიტეტისუზენაესობისა და ეკლესიის განსაკუთრებულისოციალური ფუნქციის აღიარებას;

- ეკლესიის სამოციქულო მოღვაწეობისსულიერი ბუნება თავისთავად გამორიცხავს მისუშუალო მონაწილეობას ქვეყნის პოლიტიკურსისტემაში, მაგრამ პოლიტიკური სისტემიდანეკლესიის გამოყოფა არ უნდა ნიშნავდესსახელმწიფოსა და ეკლესიის ურთიერთგათიშვას;

7


- სახელმწიფო და ეკლესია არ უნდაერეოდნენ ურთიერთის საქმიანობაში, მათერთობლივად უნდა უზრუნველყონ საერო დასაეკლესიო ცხოვრების მთლიანობა. ჩვენმომხრენი ვართ არა სახელმწიფოსა დაეკლესიის, ეკლესიისა და სკოლისურთიერთგამიჯვნისა, არამედ მათი ბუნებრივიკავშირისა, რომელიც იმავდროულადპოლიტიკური სისტემისა და ეკლესიისურთიერთდამოკიდებულებასაც დაემყარება;

- სახელმწიფოს დამოუკიდებლობისაღდგენასთან ერთად მართლმადიდებლობასახელმწიფო რელიგიად უნდა იქცეს;

- ამ პრინციპებიდან გამომდინარე,ქართულმა სახელმწიფომ უნდა უზრუნველყოსეკლესიის უფლება იყოს საერო ცხოვრებისაქტიური მონაწილე. სახელმწიფომ უნდადაიცვას საეკლესიო ქონება, ხელი შეუწყოსეკლესიას ტრადიციულ სამონასტრომოღვაწეობაში. სახელმწიფომ უნდა იზრუნოს,რათა ეკლესიამ მიიღოს საჭირო მატერიალურიდახმარება – საგანმანათლებლო საქმიანობის,ტაძრების მშენებლობისა და შეკეთებისათვის.უნდა აღდგეს საეკლესიო საკუთრება მიწაზე;

- მართლმადიდებლობის სახელმწიფორელიგიად აღიარება არ ხელყოფს სხვარელიგიების აღმსარებელთა, აგრეთვეათეისტთა მოქალაქეობრივ უფლებებს.სახელმწიფოს მიერ გარანტირებული იქნებასინდისის თავისუფლება და თითოეულპიროვნებას მიეცემა შესაძლებლობა იყოსაღმსარებელი იმ სარწმუნოებისა, რომელსაც

თავად აღიარებს. მოქალაქეთა უფლებები არშეიზღუდება რელიგიური ნიშნით.საქართველოს სახელმწიფო კვლავაც ერთგულიდარჩება ტრადიციული რელიგიურიშემწყნარებლობისა.

ქალბატონებო და ბატონებო.- ქართველი ერი გამოირჩევა თანასწორთა

შორის თავისი ყოფით, ადგილით და ენით.საქართველო ღვთისმშობლის წილხვედრიქვეყანაა.

- ჩვენი ისტორია, ცხოვრების წესი,ბრძოლა სარწმუნოებისათვის, ეროვნულიდამოუკიდებლობისათვის – ეს არისმოწამოებრივი გზა, ქრისტემიერი გზასიკეთისა, სიქველისა და სიყვარულისა.

- ისტორია გვაძლევს შესაძლებლობას,რათა დავუბრუნდეთ მამაპაპეულ გზას,ავაღორძინოთ თავისუფალი საქართველო.დგება ჟამი როდესაც უკლებლივ ყველასსიცოცხლე მამულს ეკუთვნის.

- ერი უეჭველად მზად არის გადამწყვეტიბრძოლისათვის – ეს ეროვნულიხელისუფლების ვალია იყოს ღირსი უდიდესიმისსიის – შეასრულოს დაკისრებულიმოვალეობა – საქართველოს დაუბრუნოსღირსეული ადგილი მსოფლიოს ერთათანამეგობრობაში. დიდი მიზნები მხოლოდღვთაებრივი სიყვარულით აღსრულდებიან.

დაე აღსრულდეს ნება ღვთისა, ნება ერისა.

გაუმარჯოს თავისუფალ საქართველოს!

8


როგორ ამხელდნენ ეკლესიის მტრებს ზ. გამსახურდია და მ. კოსტავა!

I. ქართული ცნობიერების საფუძველია ქრისტიანულფასეულობათა პრიორიტეტი, სულიერის მატერიალურზე მაღლადაყენება, ღვთისა და ერისათვის თავგანწირვა და მარტვილობა,ქრისტიანული რაინდობა. ამ მახასიათებლების მიხედვით უწოდესუცხოელებმა ძველ ქართველებს გეორგიანნი, რამეთუსაქართველოს აღიქვამდნენ როგორც წმინდა გიორგის ერთიანორდენს. ეს არის ჭყონდიდელურ-აღმაშენებლურიმსოფლმხედველობა, რუსთველური მსოფლმხედველობა.ქართული ცნობიერების ხატია წმინდა გიორგი, ბოროტებისძალთა წინააღმდეგ ამხედრებული, ამიტომ არის იგი გერბისაქართველოსი. ეს არის მოწამეობრივი იდეალის მსახურება,მებრძოლი სიკეთე, მებრძოლი ქრისტიანობა. უფრო დეტალურადყოველივე ამას შეგიძლიათ გაეცნოთ ჩემს წიგნებში "საქართველოსსულიერი მისსია" და "ვეფხისტყაოსნის სახისმეტყველება".სწორედ ამიტომ შეერთდნენ და შეკავშირდნენ დღეს საქართველოსწინააღმდეგ ბოროტების მსოფლიო ძალები, ამიტომ ცდილობენისინი დღეს საქართველოს სულიერად დაპყრობას, მისგადაგვარებას და განადგურებას. მაგრამ გახსოვდეთ იოანემახარობლის სიტყვები:"და ვიხილე მხეცი იგი და მეფენიქვეყანისანი და მხედრობანი მათნი შეკრებულნი ბრძოლის ყოფადმჯდომარისა მის ცხენსა ზედა და მხედრობისა მისისა მიმართ. დაშეპყრობილ იქნა მხეცი იგი და მის თანა ცრუ წინასწარმეტყველიიგი, რომელმან ქმნნა წინაშე მისსა სასწაულნი, რომლითა აცთუნნაიგინი, რომელთა მიიღეს ბეჭედი იგი მხეცისაი და თაყუანის-სცესხატსა მისსა და ცოცხლივ შთავარდეს ორნივე იგი ტბასა მასცეცხლისასა, რომელი იგი იწუების წუმწუბითა. და სხუანი იგიმოისრნეს მახვილითა ცხენსა ზედა მჯდომარისათა, რომელიგამოვიდა პირით მისით, და ყოველნი მფრინველნი გაძღესხორცითა მათითა" (იოანეს გამოცხადება, თ.19, 19-21).

II. მართლმადიდებლობა ქართული ცნობიერებისსაფუძველთა საფუძველია. შემთხვევითი როდია, რომსაქართველოში წმინდა გიორგის გვერდით დგას წმინდანიკოლოზი, კონფესიური მართლმადიდებლობის ბურჯი,ორივენი მფარველნი არიან ქართველი ერისა და საქართველოსმართლმადიდებლური ეკლესიისა, ამ ორი წმინდანის სახელობისეკლესიები ყველას სჭარბობენ საქართველოში. ქართულირელიგიური ელიტის აზრთამპყრობელნი მუდამმართლმადიდებელი მამები იყვნენ, შემთხვევითი როდია რომ ორიუდიდესი მათგანი იოანე ოქროპირი და მაქსიმე აღმსარებელისაქართველოს მიწაში არიან დაკრძალულნი. მართლმადიდებელწმინდანთა და მოწამეთა სიმრავლითაც საქართველო პირველადგილზე დგას მსოფლიოში. ეს მიუთითებსმართლმადიდებლობის პრიორიტეტზე.

დღესაც მტერმა პირველ რიგში ჩვენს ეკლესიასდაუმიზნა, შემოგზავნა სამღვდელოების რიგებშიმართლმადიდებლობის მტრები, ცხვრის ქურქში გახვეულიმგლები, რომელთაც დააკნინეს და თითქმის გაანადგურესმართლმადიდებლური რწმენა. მტრის სადაზვერვო სამსახურებისაგენტების ადგილი ეკლესიაში არ არის. ჩვენი ეკლესია უნდაგანიწმინდოს მათგან, რათა ერი არ დაიღუპოს. აუცილებელიაახალი რუის-ურბნისი.

III. სექტანტობა შეუთავსებელია ქართულცნობიერებასთან, უწინარეს ყოვლისა თავისი დაკნინებული,მწვალებლური აზროვნებით, ზნეობრივი დეგრადაციით.სექტანტობა ჩვენი მტრის მთავარი იარაღია, შემთხვევითი როდია,რომ მის გავრცელებას დიდად უწყობდა ხელს კომუნისტურიხელისუფლება, დღესაც იგი მთავარი იარაღია ჭეშმარიტსარწმუნოებასთან ბრძოლაში. სექტანტობის გაძლიერებას ხელსუწყობენ ჩვენი ეკლესიის ცრუ საჭეთმპყრობელნი, თავისიშეგნებული პასიურობით, ნიღილიზმით ინდიფერენტულობით დაუზნეობით.

IV. ანთროპოსოფია არ არის რელიგიური აღმსარებლობა,იგი არ არის სექტა ან ორდენი. ეს არის შემეცნებითი მოძღვრებამატერიალიზმის წინააღმდეგ

მიმართული. მე მესმის ამ კითხვის მიზანი. ამ კითხვასაც გავეცისათანადო პასუხი ჩემს წიგნში "საქართველოს სულიერი მისსია".აქაც გეტყვით: მეც და მერაბ კოსტავასაც ყველა ფილოსოფიური დასულიერი მოძღვრება შეგვისწავლია ყველა ერისა, ეს ჩვენიშემეცნებითი ძიებები იყო, რაც არასოდეს უშლიდა ხელს ჩვენსმართლმადიდებლურ აღმსარებლობას. ასეთ ჭორებს ავრცელებენუწიგნურნი, უმეცარნი, რომელთაც ვერ გაურჩევიათურთიერთისაგან რელიგიისა და შემეცნების მიზნები. დღესუწიგნური და უმეცარი ადამიანი ვერ იქნება ჭეშმარიტი მორწმუნე.ბასილი დიდი არ უკრძალავდა თავის მოწაფეებს პლატონისა დაარისტოტელეს კითხვას, დავით აღმაშენებელიც თავისი დროისყველა მოძღვრებას სწავლობდა, მაგრამმართლმადიდებლობისთვის არასოდეს უღალატია, ასევე იყორუსთაველიც, რაც ჩანს მისი პოემიდან. ასე რომ ნუ აჰყვებითუმეცარ ავკაცთა მონაჭორებს. რელიგიურ და შემეცნებითსაკითხებზე მსჯელობა მათი საქმე არ არის.

V. დასავლურ უზნეობას და კულტურის სუროგატებსთავად დასავლეთშიც ჰყავთ მოწინააღმდეგეები. რატომ მათ არბაძავენ ჩვენში ესოდენ გამრავლებული მოტრფიალენი"დასავლური ცხოვრების წესისა"? საქმე ის გახლავთ, რომამით შეგნებულად სურთ ქართული ქრისტიანული ცხოვრებისწესისა და ზნეობის განადგურება, რათა უკეთ გადააგვარონ დამოსპონ ქართველი ერი. სხვათაშორის 1921 წელს საქართველოსდაპყრობისთანავე ბოლშევიკებმა თბილისში დააარსეს "ცეკვისადა პლასტიკის კურსები", სადაც ზნეობრივად რყვნიდნენახალგაზრდობას. დღეს მათი სულიერი მემკვიდრეები იმავეიარაღს იყენებენ. ამიტომ გთხოვთ, ძალიან ნუ გაგიტაცებთ"სილამაზის კონკურსების" მოწყობა და სხვა მსგავსიღონისძიებები თმამოშვებული და საყურეებიანი "მამაკაცების"მონაწილეობით.

VI. სხვათაშორის დღევანდელ დასავლეთში მამაკაცთაემანსიპაციის მოძრაობაც დაიწყო, რაც იმის ნიშანია, რომ ხედავენქალთა ემანსიპაციის გადაჭარბებული, ცალმხრივი განვითარებისსაფრთხეს.

VII. ქართველი ქალისა და მამაკაცის სახე ყველაზე უკეთჩვენს ეროვნულ ტანსაცმელში და ეროვნულ ცეკვებშიაგამოხატული. ქართული რაინდობა, იბერიულ-კავკასიურირაინდობაა ამ ჩაცმულობაში და ქალური კდემამოსილება. მე არგეუბნებით დღეს ჩოხებითა და ქართული კაბებით იარეთ მეთქი,მაგრამ ის სული, რომელიც ამ ჩაცმულობით არის გამოხატული,უნდა აღდგეს ქართველ ქალში და ქართველ მამაკაცში.

VIII. ქართული ეროვნული ცნობიერება უნდა აღდგესქრისტიანული რწმენისა და ქართული ეროვნული იდეოლოგიისაღორძინებითა და პროპაგანდით, ეროვნულ-გამანთავისუფლებელი მოძრაობის აქტივიზაციით, ქართულისახელმწიფოებრიობისა და ეროვნული ხელისუფლებისაღდგენით. ეს კი ჩვენი ბრძოლის უმთავრესი მიზანია. წინააღმდეგშემთხვევაში მოგველის ეროვნული გადაგვარება და კატასტროფა.ღვთისა და მამულისათვის თავგანწირვა დღეს ერთადერთი გზააგადარჩენისა!

საქართველოსრესპუბლიკის პრეზიდენტი დევნილობაში

ზვიად გამსახურდია

1993. 27. თებერვალი

9


`saqarTvelos helsinkis kavSiri _ erovnuli aRorZineba”

moqalaqeTa politikuri gaerTianeba `saqarTvelos helsinkis kavSiri _ erovnuliaRorZineba” (SemoklebiT `saqarTvelos helsinkis kavSiri"), aris TanamoazreTapolitikuri gaerTianeba, saqarTvelos respublikis prezidentis - baton zviadgamsaxurdias mier saqarTveloSi 1976 wels Seqmnili helsinkis xelSekrulebisaTvisxelSemwyobi jgufis, Semdgom `saqarTvelos helsinkis kavSirisa” da mogvianebiT misisazogadoebriv-politikur organizaciad gardaqmnis Sedegad Camoyalibebuliorganizaciis samarTalmemkvidre, saqmianobisa da tradiciebis gamgrZelebeli.

10


`saqarTvelos helsinkis kavSiri _ erovnuli aRorZineba”

mokle istoriuli mimoxilva

`საქართველოს ჰელსინკის კავშირი - ეროვნულიაღორძინება” არის თანამოაზრეთა საზოგადოებრივ-პოლიტიკური ორგანიზაცია, რომელიც თავდაპირველადდაარსდა როგორც ჯგუფი. იგი არის უხუცესი პოლიტიკურიორგანიზაცია ჩვენს ქვეყანაში, დაარსებული ზვიადგამსახურდიასა და მერაბ კოსტავას მიერ 1976 წელს. მანამდისყველა პოლიტიკური ორგანიზაციები არსებობდნენ მხოლოდიატაკქვეშეთში, ვინაიდან იმჟამად ღია ოპოზიციურორგანიზაციაში მონაწილეობა თითქმის თვითმკვლელობისტოლფასი იყო. ხელისუფლება არც ერთ ოპოზიციურორგანიზაციას არ სდევნიდა ისეთი სისასტიკით, როგორცჰელსინკის ჯგუფის წევრებს. ხშირი იყო რეპრესიები,პირდაპირი ტერორის შემთხვევები. ჰელსინკის ჯგუფებისმრავალი წევრი ფიზიკურად გაანადგურეს სხვადასხვარესპუბლიკაში. ჰელსინკის ჯგუფის დაარსების მოკლე ისტორიაასეთია:

1975 წლის 31 ივლისს ჰელსინკში დაიდო ხელშეკრულებამსოფლიოს წამყვან სახელმწიფოთა შორის, რომელმაცმსოფლიო პოლიტიკაში ხალხებს საერთაშორისო სამართლისპრინციპებზე დაფუძნებული ახალი ჰუმანური ერის დაწყებისიმედი მისცა. დემოკრატიულ სახელმწიფოებთან ერთადხელშეკრულებას ხელს აწერდა საბჭოთა კავშირი, მსოფლიოსუკანასკნელი ტოტალიტარული იმპერია, რამაც დაპყრობილერებს საერთაშორისო პრაქტიკაში თავისუფლებისა დადემოკრატიის პრინციპების გამარჯვების და ადამიანისუფლებათა და ძირითად თავისუფლებათა პრინციპებისსამართლებრივი გარანტიების დაკანონების იმედი ჩაუსახა.

მონაწილე ქვეყნებმა პატივი უნდა სცენ ადამიანისუფლებებსა და ძირითად თავისუფლებებს: აზრის, სინდისის,რელიგიისა და შეხედულებათა თავისუფლებების ჩათვლითყველასთვის, განურჩევლად რასისა, სქესისა, ენისა თურელიგიისა.

სახელმწიფოები ხელს შეუწყობენ და განავითარებენსამოქალაქო, პოლიტიკურ, სოციალურ, კულტურულ, და სხვაუფლებებსა და თავისუფლებების ეფექტურ განხორციელებას,რომელნიც გამომდინარეობენ ადამიანის პიროვნებისღირსებებიდან და არსებით პირობას წარმოადგენენ მისი სრულიდა თავისუფალი განვითარებისათვის.

ადამიანის უფლებათა და ძირითად თავისუფლებათასფეროში მონაწილე ქვეყნები იმოქმედებენ გაერთიანებულიერების ორგანიზაციის წესდების, მიზნებისა და პრინციპების,ასევე ადამიანის უფლებათა საყოველთაო დეკლარაციისშესაბამისად. ამასთან შეასრულებენ თავიანთ ვალდებულებებსიმისდამიხედვით, თუ როგორ არიან ისინი დადგენილნისაერთაშორისო დეკლარაციებში და შეთანხმებებში, ადამიანისუფლებათა საერთაშორისო პაქტების ჩათვლით.

მონაწილე ქვეყნებმა პატივი უნდა სცენ ერთაშორისთანასწორობას და მათ უფლებას. აგრეთვე უნდა იმოქმედონსაერთაშორისო სამართლის ნორმების შესაბამისად, იმნორმების ჩათვლით, რომელნიც ეხება სახელმწიფოთატერიტორიულ მთლიანობას. გარედან ჩარევის გარეშე ერებითავადვე განსაზღვრავენ თავის პოლიტიკურ, ეკონომიკურ,სოციალურ და კულტურულ განვითარებას.

მონაწილე ქვეყნები ადასტურებენ ერთათანასწორუფლებიანობის საყოველთაო მნიშვნელობას,საკუთარი ბედის განმგებლობის უფლების პატივისცემას დაეფექტურ განხორციელებას, რასაც დიდი მნიშვნელობა აქვსყველა სახელმწიფოთა შორის მეგობრულიურთიერთდამოკიდებულების განვითარებისათვის; ისინიშეახსენებენ ურთიერთს აგრეთვე იმის მნიშვნელობას, რომუნდა გამოირიცხოს ამ პრინციპის დარღვევა ნებისმიერიფორმით.

ჰელსინკის ჯგუფის დეკლარაციაში ნათქვამი იყო, რომ ამხელშეკრულების დადების შემდეგ საბჭოთა კავშირსდაუყოვნებლივ უნდა შეეწყვიტა საქართველოს ანექსია,გაეყვანა მისი ტერიტორიიდან თავისი ჯარები და მიეცამისთვის სრული დამოუკიდებლობა, ხოლო, საბჭოთა კავშირისმიერ, საქართველოს ანექსიის გაგრძელება, შეფასებული იყოროგორც დარღვევა საერთაშორისო სამართლის ყველააღიარებული ნორმისა, დარღვევა ჰელსინკის ხელშეკრულებისადა საერთაშორისო დანაშაული.

უნდა აღინიშნოს, რომ 1975 წელს საქართველოსოფიციალურ პრესაში ეს ხელშეკრულება გამოქვეყნდაკუპიურებით, სრული სახით იგი არ გამოქვეყნებულა(კუპიურები გამოაქვეყნა ჰელსინკის ჯგუფისთვითგამოცემულმა ჟურნალმა `მატიანემ” 1989 წლის მესამენომერში).

აღნიშნული ხელშეკრულების დადების პერიოდშისაქართველოში უკვე დაწყებული იყო ეროვნული მოძრაობა,თუმცა მას ტოტალიტარული, რეპრესიული რეჟიმის ბატონობისგამო ნახევრად იატაკქვეშა ხასიათი ჰქონდა.

როგორც ცნობილია, საქართველოში ჯერ კიდევ 50-იანიწლებიდან არსებობდა არალეგალური იატაკქვეშა ეროვნულ-

განმათავისუფლებელი ორგანიზაცია `გორგასლიანი”, რომლისწევრები ზვიად გამსახურდია, მერაბ კოსტავა, ა. მიქაძე. ვ.სიხარულიძე, ო. გუნჯუა და სხვები გაასამართლეს 1956 წლის4 აპრილს ეგრეთ წოდებული `ანტისაბჭოთა მოღვაწეობისთვის”(იხ. საქმე #457, განაჩენი საქართველოს სსრ სახელითსაქართველოს სსრ უმაღლესი სასამართლოს კოლეგიისა 1957წლის 3, 4, 5 აპრილის სხდომისა), ხოლო 1974 წლიდანსაქართველოში ღიად არსებობდა ზვიად გამსახურდიას მიერდაარსებული ადამიანის უფლებათა დაცვის საინიციატივოჯგუფი, რომელიც თანამშრომლობდა საბჭოთა კავშირისსხვადასხვა ქალაქებში არსებულ ანალოგიურ ჯგუფებთან,აქვეყნებდა მასალებს მოსკოვის თვითგამოცემისეულ ჟურნალ`მიმდინარე ამბების ქრონიკაში”, ჰქონდა არალეგალურიოფსეტური საამქროები, სადაც ამრავლებდა და სტამბურიწესით გამოსცემდა თვითგამოცემულ ლიტერატურას, მათშორის ა. სოლჟენიცინის `გულაგის არქიპელაგს”, სახაროვისწიგნებს და ასე შემდეგ.

ჰელსინკის ხელშეკრულების დადების შემდეგ, მთელსსაბჭოთა კავშირში შეიქმნა ამ ხელშეკრულებისშესრულებისათვის ხელისშემწყობი საზოგადოებრივი ჯგუფები.საქართველოში ასეთი ჯგუფი შეიქმნა ზვიად გამსახურდიასადა მერაბ კოსტავას ინიციატივით. ისინი არიან ამ ჯგუფისდამაარსებელნი.

11


ჯგუფის საქმიანობა საქართველოში წარმოადგენდა ადამიანისუფლებათა დაცვის საინიციატივო ჯგუფის საქმიანობისგაგრძელებას და უფრო ფართო მასშტაბის გაშლას. კერძოდ,

ჯგუფის მიზანი იყო ჰელსინკის შეთანხმების აქტისპოპულარიზაცია, თვალყურის დევნება, თუ როგორსრულდებოდა ეს ხელშეკრულება საქართველოში, როგორხორციელდებოდა მისი ჰუმანიტარული პუნქტები.

მართალია ჯგუფი ლეგალურად, ღიად არსებობდა, მაგრამმისი პრაქტიკული მოქმედება: ჟურნალის გამოცემა, მასალათაგამრავლება და ინფორმაციის გაგზავნა საზღვარგარეთ,

უშიშროების ორგანოების მხრივ მეთვალყურეობისა და დევნისმიზეზით ნახევრად არალეგალური მეთოდებით ხდებოდა.

ჯგუფი აგროვებდა დიდძალ ინფორმაციას საჭირბოროტოეროვნული და სოციალური პრობლემების შესახებადმინისტრაციული, სოციალურ-ეკონომიკური დაკულტურული ცხოვრების ყველა სფეროში, იბრძოდა ქართულიენის უფლებების, საქართველოს ეკლესიის და კულტურისძეგლთა დასაცავად, ადამიანის უფლებათა და ძირითადთავისუფლებათა გარანტიებისათვის. ეს ინფორმაციაგადაეცემოდა უცხოეთის პრესის და სხვა საინფორმაციოსაშუალებებს, აგრეთვე მოსკოვის თავისუფალ პრესას.

კომუნისტური ხელისუფლების მამხილებელითვითგამოცემისეული ჟურნალ `საქართველოს მოამბე”-სპირველი ნომერი ჯგუფმა გამოსცა ზვიად გამსახურდიასრედაქტორობით 1976 წლის დეკემბერში (მანამდის უკვეგამოდიოდა მისივე რედაქტორობით 1975 წლიდანარალეგალური ლიტერატურულ-პოლიტიკური ჟურნალი`ოქროს საწმისი”). ჟურნალის გამოსვლას მიესალმნენ ცნობილირუსი დისიდენტები ა. სახაროვი და ა. ამალრიკი). ამის შემდეგოფიციალურ პრესაში გაჩაღდა უპრეცედენტო კამპანიაჰელსინკის ჯგუფის წევრთა წინააღმდეგ. ზვიად გამსახურდიაოფიციალურად გარიცხეს მწერალთა კავშირიდან, რასაც მოჰყვა1977 წლის 7 აპრილს მისი და მერაბ კოსტავას დაპატიმრება.ისინი გაასამართლეს 1978 წლის 18 მაისს და მიუსაჯეს სამიწლით თავისუფლების აღკვეთა და ორი წლით გადასახლება.

ზვიად გამსახურდიას სასამართლოზე არ მოუნანიებიაჰელსინკის ჯგუფის შექმნა და არ გამოუცხადებია მისითვითდაშლა (იხ. მ. კოსტავა, `ჰელსინკის ჯგუფის ისტორიასაქართველოში”, გაზ. `საქართველო~ 1990 წლის 11თებერვალი).

ჰელსინკის ჯგუფმა განაგრძო არსებობა და დოკუმენტებისგამოშვება, რომელსაც ზოგჯერ ხელს აწერდა მხოლოდ ერთიკაცი, კერძოდ, ზ. გამსახურდია გადასახლებიდან დაბრუნებისშემდეგ და მ. კოსტავა ბანაკში ყოფნისას.

ჰეკსინკის ჯგუფი აგროვებდა და უცხოეთის მასობრივიინფორმაციის საშუალებებს გადასცემდა ყველა მამხილებელინფორმაციას საქართველოში ადამიანური და ეროვნულიუფლებების დარღვევის, პოლიტპატიმრების, აფხაზეთისა დასაინგილოს ქართველთა დევნის შესახებ და ეკლესიისმდგომარეობის შესახებ 80-იან წლებში.

1987 წელს, შედარებითი ლიბერალიზაციისა დაპოლიტპატიმრების გათავისუფლების შემდეგ, ჰელსინკისჯგუფი და მისი ორი ლიდერი გამსახურდია და კოსტავააქტიურად მონაწილეობდნენ საქართველოში გამართულთითქმის ყველა დიდ და მცირე საპროტესტო აქციაში.

კავშირი 1989 წლიდან უშვებს ჟურნალ `მატიანე”-სქართულ ენაზე და საინფორმაციო ჟურნალს `ვესტნიკ გრუზიი”რუსულ და ინგლისურ ენებზე უცხოეთის საინფორმაციოსაზოგადოებრიობისათვის.

ჰელსინკის ჯგუფი იყო ერთ-ერთი მთავარი ორგანიზატორიწვევამდელთა აქციებისა 1989 წლის მაისიდან ოქტომბრამდე. ამპერიოდშივე ჰელსინკის ჯგუფი გარდაიქმნა ჰელსინკისკავშირად, ხოლო ოქტომბერში `საქართველოს ჰელსინკისკავშირი – ეროვნულ აღორძინებად”.

ამ დროს კავშირი არა მარტო გაიზარდა რიცხობრივად,

არამედ გააფართოვა თავისი მოქმედების არეალი. იგი უკვეიყო არა მარტო უძველესი სამართალდამცავი ორგანიზაცია,არამედ შეიძინა სრული პოლიტიკური ორგანიზაციის

დატვირთვა. 1989 წლის ოქტომბერში იმართება `საქართველოსჰელსინკის კავშირი – ეროვნული აღორძინების” (ერთადერთიდა ნამდვილი სამართალმემკვიდრე ორგანიზაცია 1976 წლისჰელსინკის ჯგუფისა) I ყრილობა, რომელზეც მიიღეს კავშირისწესდება და პროგრამა. კავშირის თავმჯდომარედ არჩეულ იქნაბატონი ზვიად გამსახურდია, ხოლო ორგანიზაციის მმართველდა ხელმძღვანელ ორგანოში – მის ცენტრალურ გამგეობაშიშედიოდნენ ბატონები: თეიმურაზ ქორიძე, გიორგი ხოშტარიადა ავთანდილ რცხილაძე.

კავშირის სახელწოდებას დაემატა მისი მიზანი, რასაცისახავდა ორგანიზაცია - `ეროვნული აღორძინება”. შემდგომპერიოდებში, ისტორიის დამახინჯებულად წარმოდგენისმიზნით, ზოგიერთ პირთა მიერ რამდენჯერმე გაიჟღერაკავშირის სრულ სახელწოდებასთან დაკავშირებულმა თითქოსგაორებულმა აზრებმა, მაგრამ დღემდე არ არსებობს არცერთიიურიდიულად დასაბუთებული მასალა სახელწოდებისშეცვლის, გარდაქმნის, ან უკუშეცვლის შესახებ.

ამრიგად, 1989 წლიდან ორგანიზაცია არსებობდა დადღესაც არსებობს `საქართველოს ჰელსინკის კავშირი –

ეროვნული აღორძინებ”-ის სახელწოდებით.

`საქართველოს ჰელსინკის კავშირი – ეროვნულიაღორძინების” (შემოკლებულად `საქართველოს ჰელსინკისკავშირი”) უშუალო მონაწილეობით მთელს საქართველოშიტარდებოდა სხვადასხვა მნიშვნელოვანი პოლიტიკური აქციები.კავშირი სხვა პოლიტიკურ ორგანიზაციებთან ერთადორგანიზატორი იყო ყველა საპროტესტო აქციისადემოკრატიული საარჩევნო კანონის გასატანად დადასამტკიცებლად.

1990 წლის 11 მაისს იქმნება საქართველოს ეროვნულ-

განმათავისუფლებელი მოძრაობის პოლიტიკურ პარტიათა დაორგანიზაციათა მრგვალი მაგიდა, რომლის ერთ-ერთიდამფუძნებელია სწორედ `საქართველოს ჰელსინკის კავშირი –

ეროვნული აღორძინება”.1990 წლის სექტემბერში კავშირი გადის რეგისტრაციას

ცენტრალურ საარჩევნო კომისიაში და `მრგვალი მაგიდის” სხვაპარტიებთან ერთად ჰქმნიან საარჩევნო ბლოკ `მრგვალი მაგიდა– თავისუფალი საქართველოს”.

1990 წლის 28 ოქტომბრის მრავალპარტიულ არჩევნებშიბლოკი `მრგვალი მაგიდა – თავისუფალი საქართველო”ღებულობს ხმათა 54 პროცენტს, იმარჯვებს და ჰქმნისუზენაესი საბჭოს უმრავლესობას. კავშირს უზენაეს საბჭოშიჰყავდა მნიშვნელოვანი წარმომადგენლობა, როგორც პარტიული,ისე მაჟორიტარული სიით, ხოლო 1991 წლის 31 მარტს,საქართველოს ადგილობრივი მმართველობითი ორგანოების –

საკრებულოების არჩევნებში, იგი კვლავ იმარჯვებს დიდიუპირატესობით და ძირითადად აკომპლექტებს ადგილობრივ-მმართველობით ორგანოებს. 1991 წლის 31 ოქტომბერსსაქართველოს რესპუბლიკის კანონის - `მოქალაქეთაპოლიტიკური გაერთიანებების შესახებ” შესაბამისადსამთავრობო გაზეთში `საქართველოს რესპუბლიკა” ქვეყნდება`საქართველოს ჰელსინკის კავშირი – ეროვნული აღორძინების”წესდება და კავშირი კანონის `მოქალაქეთა პოლიტიკურიგაერთიანების შესახებ” მეოთხე მუხლის თანახმად ჩაითვალალეგალიზებულად `საქართველოს ჰელსინკის კავშირი –

ეროვნული აღორძინების” სახელწოდებით. რადგან იმავე წლის1 ნოემბერს საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესი საბჭოსდადგენილებით შეჩერდა `მოქალაქეთა პოლიტიკურიგაერთიანებების შესახებ” 1991 წლის 10 აგვისტოს კანონისმოქმედება, შეჩერდა მისი რეგისტრაციის საკითხიც იუსტიციისსამინისტროში.

1991 წლის 9 ნოემბერს გაიმართა `საქართველოსჰელსინკის კავშირი – ეროვნული აღორძინებაის” II ყრილობა,რომელმაც მოუწოდა ქართველ ერს გადაარჩინონ დემოკრატია,სააშკარაოზე გამოიყვანონ ცრუ პარტიები და ცრუორგანიზაციები. ყრილობამ კავშირის თავმჯდომარედ ერთხმადაირჩია ბატონი ზვიად გამსახურდია, თავმჯდომარისმოადგილედ არჩეულია ვახტანგ ჭითავა, გამგეობის წევრებადთეიმურაზ ქორიძე, ავთანდილ რცხილაძეE და ნუგზარმოლოდინაშვილი (გაზეთ `საქართველოს რესპუბლიკა” 1991წლის 12 ნოემბერი).

12


1991-1992 წლის დეკემბერ-იანვრის ცნობილი მოვლენების(სახელმწიფო, სამხედრო-კრიმინალური გადატრიალების)შემდგომ კავშირის წევრები, ხუნტის მიერ სატიკად დევნილიდა კანონგარეშე გამოცხადებულნი, ქართველი ერისშეუდრეკელ შვილებთან ერთად აქტიურად მონაწილეობდნენყველა იმდროინდელ საპროტესტო მიტინგებსა თუ აქციებში.

კავშირი კვლავ განაგრძობდა აქტიურ მოქმედებასპოლიტიკურ ასპარეზზე გამოსულ ახალ ძალებთან(`საქართველოს ეროვნული ხსნის მოძრაობა – წინააღმდეგობისფრონტი”, ქართველთა ეროვნული დარაზმულობა - `ქედი”,`ჟურნალისისტთა დამოუკიდებელი ლიგა”, `ალექსანდრებატონიშვილის საზოგადოება”, `საუნივერსიტეტოსაზოგადოება”, `სრულიად საქართველოს ინტელიგენციისდარბაზი”, `ქართველ სტუდენტთა ეროვნული კავშირი”,`დაუმორჩილებლობის კომიტეტი”) და `მრგვალი მაგიდა –

თავისუფალი საქართველო”-ს დარჩენილ პოლიტიკურძალებთან (`სრულიად საქართველოს წმიდა ილია მართლისსაზოგადოება”, `ეროვნული ფრონტი – რადიკალური კავშირი”,`ეროვნულ-ლიბერალური კავშირი”) ერთად.

1992 წლის ბოლოსათვის უკვე გამოიკვეთა საქართველოსმთელს ტერიტორიაზე არსებული პოლიტიკურ ძალთახელახალი კოორდინირების აუცილებლობა. ამ თვალსაზრისით`მრგვალი მაგიდა”, რომლის სტრუქტურა ითვალისწინებდაშემავალ ორგანიზაციათა პარიტეტსა და საკითხებისგადაწყვეტის კონსესუსის მიღწევით პრინციპს, ყველა მოქმედიპოლიტიკური ორგანიზაციის დარაზმვისა და კოორდინირებისსაუკეთესო შესაძლებლობას ჰქმნიდა.

1992 წლის საპარლამენტო არჩევნებში `საქართველოსჰელსინკის კავშირი – ეროვნული აღორძინება” არმონაწილეობდა, გამოცხადებული ჰქონდა ბოიკოტი დაეროვნული დაუმორჩილებლობა.

1993 წლის აპრილში განახლდა საქართველოსპოლიტიკურ პარტიათა და ორგანიზაციათა გაერთიანების`მრგვალი მაგიდა – თავისუფალი საქართველოს” მუშაობა,რომელშიც კვლავ აქტიურად მონაწილეობდა მისი ერთ-ერთიდამფუძნებელი ორგანიზაცია `საქართველოს ჰელსინკისკავშირი – ეროვნული აღორძინება”.

1993-1994 წლებში კავშირის სხვადასხვა სტრუქტურულ-

იერარქიულ საფეხურებზე მდგომი წევრების მცირე ჯგუფი(1993 წელს - მალულად, ხოლო 1994 წელს კავშირისთავმჯდომარის არყოფნის შემდგომ - ღიად) აქტიურადდაუპირისპირდა კავშირის პოლიტიკურ კურსსა და 1994წლიდან კავშირის თავმჯდომარის მოადგილეს ბატონ ვახტანგჭითავას.

1994 წლის 18 დეკემბერს თბილისში ზემოთხსენებულმამცირე ჯგუფმა კავშირის წესდების ყოველგვარი დარღვევითჩაატარეს ე. წ. კავშირის III რესპუბლიკური კონფერენცია,რომელზეც შეცვალეს წესდება (რისი უფლება-მოსილიცკავშირის წესდების მიხედვით არის მხოლოდ ყრილობა),გააუქმეს თავმჯდომარისა და მისი მოადგილის პოსტები,გააუქმეს კანონიერი ცენტრალური გამგეობა და აირჩიესმათთვის სასურველი ხელმძღვანელთა რგოლი (იხ. გაზ.

`თავისუფალი საქართველო” 1995 წლის 14-20 იანვარი).მანამდე, 1994 წლის სექტემბერ-ნოემბრის გაზეთ `არჩევანში”მათ მიერ გამოქვეყნებულ, ვითომდა კავშირის II ყრილობაზემიღებული ახალი წესდების მიხედვით, კავშირის დასახელებაარის მხოლოდ `საქართველოს ჰელსინკის კავშირი” (ანუ მისიშემოკლებითი დასახელება), რაც ნიშნავს, რომ თურმე კავშირი1991 წლის ნოემბრიდან გარდაქმნილა არასამთავრობოორგანიზაციად. აბსურდულია, ვითომდა ერთი სიტყვისჩამატებით მიღებული წესდებით, ასევე სიტყვათა წყობა`ეროვნული აღორძინების” ამოღებით, მათ სურდათჩამოეცილებინათ კავშირისათვის მისი 1991-94 წლების ისტორიადა რაც მთავარია პოლიტიკური მნიშვნელობა, გადაეყვანათკავშირი არასამთავრობო ორგანიზაციის დონეზე, მათ სურდათძველი დიდების ბაზისზე ახალი (თავისი) კავშირის შექმნა დაპოლიტიკური კურსის შეცვლა.

მათ განზრახვებს წინ აღუდგა ჭეშმარიტად სამართლებრივიგზებით მებრძოლი კავშირის წევრები, რომლებიც დაირაზმნენკავშირის თავმჯდომარის მოადგილის ბატონ ვახტანგ ჭითავასგარშემო. თავმჯდომარის მოადგილემ, რომელიც უკვეაუცილებლობითაც ასრულებდა თავმჯდომარის უფლება-მოვალეობებს, გამოიყენა თავისი უფლება და გამოაცხადაკავშირის წევრთა რეგისტრაცია ყრილობის ჩასატარებლად,

(გაზეთი `ძველი სახლი” 1995 წლის 1 მარტი).ფსევდო-კავშირელთა ზემოთხსენებული ჯგუფი 1995

წლიდან კვლავ ახალი ბრალდებებით ცდილობდა თავისიმზაკვრული მიზნების მიღწევას და უკვე თავმჯდომარისმოადგილეზე შეთხზეს ახალი პასკვილი, თითქოს 1993 წლის 4ივლისს კავშირის თავმჯდომარეს გაეუქმებინოს თავმჯდომარისთანამდებობა (გაზეთი `აღდგომა” #3 (70) 1995 წ. მარტი).კავშირის წევრთა უდიდესი უმრავლესობის სახელით, ასევე`მრგვალი მაგიდა – თავისუფალი საქართველოს” სხვაპარტიებისა, თუ წევრთა მიერაც, რომელზედაც ფსევდო-

კავშირელები ილაშქრებდნენ, გაცემული პასუხებიდანმაგალითისათვის აღსანიშნავია 1995 წლის 9 აპრილის გაზეთ`კოლხური კოშკი”, #3-ში მოთავსებული ერთ-ერთი სტატია`სიცრუესაც აქვს საზღვარი”. 1995 წლის 17-18 მაისსპოლიტიკური კურსიდან გადახვეულმა მცირე ჯგუფმა ჩაატარაკავშირის ცრუ III ყრილობა და მასზე მიღებულიდადგენილებით აშკარად დაუპირისპირდნენ არამარტო`საქართველოს ჰელსინკის კავშირი–ეროვნულ აღორძინებას”,არამედ თვით გაერთიანება `მრგვალი მაგიდა – თავისუფალისაქართველოს”. მათი მიზანი უკვე ნათლად გამოიკვეთა –

კავშირისა და `მრგვალი მაგიდა – თავისუფალი საქართველოს”უზურპაცია და მათთვის სასურველი პოლიტიკური კურსითსვლა, რაც ეროვნული მოძრაობის დაქუცმაცებასა და დაშლასითვალისწინებდა.

1995 წლის 1 ოქტომბერს ჩატარდა `საქართველოსჰელსინკის კავშირი – ეროვნული აღორძინებ”-ის III ყრილობა.

ყრილობამ მიიღო ახალი (განახლებული) წესდება დაპროგრამა. კავშირის თავმჯდომარის მოადგილედ არჩეულ იქნაბატონი თენგიზ კიკაჩეიშვილი, რომელიც 1993 წლიდან ასევეარჩეული იყო `მრგვალი მაგიდა – თავისუფალი საქართველოს”ვიცე-სპიკერი. ყრილობამ მის გარდა ცენტრალურ გამგეობაშიაირჩია ბატონები: თამაზ კალაძე, ნუკრი ბაღდავაძე, გიორგიხუციშვილი, ვახტანგ ჭითავა, ბიძინა ჩოლოყაშვილი დავალტერ შურღაია. შემდგომ კი ცენტრალურმა გამგეობამდროებით ბატონი ვახტანგ ჭითავას (რომელიც იმ პერიოდშიავადმყოფობდა) შემცვლელად აირჩია ბატონი ზურაბმანჩხაშვილი, ხოლო იმხანად დევნილობაში და პატიმრობაშიმყოფი ბიძინა ჩოლოყაშვილისა და ვალტერ შურღაიას ნაცვლადცენტრალურ გამგეობაში შეიყვანა ბატონები თორნიკეამაშუკელი და ილარიონ მიროტაძე.

კავშირი ყრილობის შემდგომ კვლავ აქტიურადმონაწილეობდა, გამოაცხადა ეროვნული დაუმორჩილებლობადა არც 1995 წლის საპრეზიდენტო არჩევნებზე უჭერდა მხარსარავის.

1996 წლის ბოლოსათვის კვლავ ჩნდება საშიშროებაკავშირის შიგნითა კონფლიქტისა, რომელსაც კავშირშიშემოსული, თუ შემოგზავნილი და გარკვეულ იერარქიაზემომჯდარი პიროვნებები ახორციელებენ.

თორმეტკაციანი ჯგუფი კვლავ ცდილობს შიგასტრუქტურული დაუმორჩილებლობის გატარებას და კავშირისპოლიტიკური კურსიდან გადახვევას, რაც საბოლოოდ ისევლოგიკურ შედეგამდე მიდის. ეს ჯგუფიც გაირიცხაკავშირიდან, მაგრამ კვლავ და კვლავ არ ჩერდებაჯერჯერობით ის უხილავი ძალები, რომლებიც ჰქმნიანკავშირის დაქუცმაცებასა და დაპარალებების საშიშროებას.

1996 წლიდან კავშირში მწიფდება აზრი კავშირისპოლიტიკური ბრძოლის ტაქტიკის შეცვლისა, რაცმდგომარეობდა თანდათანობით, პოლიტიკური სვლებით,

კავშირს თავისი მიზნების მისაღწევად გამოეყენებინა ასევეარჩევნებში მონაწილეობის ხერხიც, რაც პოლიტიკური

13


მოქმედების არეალის გაფართოებისა და ამავდროულადთავდაცვით საშუალებასაც მისცემდა.. 1997 წლის 26 სექტემბერს`საქართველოს ჰელსინკის კავშირი - ეროვნული აღორძინება”გადის რეგისტრაციას იუსტიციის სამინისტროში(რეგისტრაციის მოწმობა # 0152) და ემზადება არჩევნებშიმონაწილეობის მისაღებად. 1997 წლის დეკემბერში იმართებარიგგარეშე მე-4 ყრილობა, სადაც განიხილება ახალი სამოქმედოგეგმები და არჩევნებში მონაწილეობის საკითხი. ყრილობამკავშირის თავმჯდომარედ აირჩია ბატონი თ. კიკაჩეიშვილი,ცენტრალური გამგეობის წევრებად კი დაამტკიცა ბატონები:ნუკრი ბაღდავაძე (კავშირის თავმჯდომარის მოადგილე), თამაზკალაძე, გიორგი ხუციშვილი, თორნიკე ამაშუკელი, ილარიონმიროტაძე და ზურაბ მანჩხაშვილი.

კვლავ ამოქმედდა კავშირის საწინააღმდეგო შიგა თუ გარეძალები, ასევე კავშირის ზოგიერთი ამბიციური წევრები,რომელნიც ცდილობენ ეს ყოველივე გამოეყენებინათ თავიანთსასარგებლოდ. კავშირიდან მათი გამოვლენისა და გარიცხვისშემდგომ, ამ პიროვნებებმა მისნაირ აზრობრივად მონათესავე`მრგვალი მაგიდა - თავისუფალი საქართველოს” სხვაპარტიებიდან გარიცხულ წევრებთან ერთად თუ ხელშეწყობით,

შეჰქმნეს პარალელური სტრუქტურა პარტია `მრგვალი მაგიდა– თავისუფალი საქართველოს” სახით და ფსევდოსახელითმოინდომეს მომავალ არჩევნებში მონაწილეობა.

1997 წლიდან ფსევდო და პარალელურ სტრუქტურებთანბრძოლა იურიდიულ ხასიათს ღებულობს და ხდება ყველარანგის სასამართლოების განხილვის საგანი.

1998 წლის 23 იანვარს `საქართველოს ჰელსინკის კავშირი– ეროვნული აღორძინება”, ახალი კანონის (`პოლიტიკურგაერთიანებათა შესახებ”, 1997 წლის 31 ოქტომბერი)საფუძველზე ხელახალ რეგისტრაციას გადის საქართველოსიუსტიციის სამინისტროში (რეგისტრაციის მოწმობა # 0007).ასევე რეგისტრაციას გადიან `მრგვალი მაგიდა – თავისუფალისაქართველოში” შემავალი სხვა პარტიებიც. თუმცა 1998 წლისადგილობრივი თვითმართველობის ორგანოების არჩევნებშიკავშირი არ მონაწილეობდა არადემოკრატიული საარჩევნოკანონისა და მმართველობის უზურპაციული ფორმების გამო.

1999 წლის 26 თებერვალს საქართველოს ცენტრალურსაარჩევნო კომისიაში, `საქართველოს პარლამენტის არჩევნებისშესახებ” საქართველოს ორგანული კანონის მე-14 მუხლისსაფუძველზე, რეგისტრაციაში გატარდა ბლოკი `მრგვალიმაგიდა-თავისუფალი საქართველო” თავისი შემადგენელიორგანიზაციებით: `საქართველოს ჰელსინკის კავშირი -

ეროვნული აღორძინება”, ,,სრულიად საქართველოს წმინდა ილიამართლის საზოგადოება", `საქართველოს ქრისტიან-კონსერვატიული პარტია”, `საქართველოს ქრისტიან-სოციალური კავშირი”, `საქართველოს სამეფო ლიგა”.(დადგენილება #7 (316).

1999 წლის 1 სექტემბერს საქართველოს ცენტრალურსაარჩევნო კომისიაში ხელახალ რეგისტრაციას გადის `მრგვალიმაგიდა-თავისუფალი საქართველო” მასში შემავალი პარტიებით:

`საქართველოს ჰელსინკის კავშირი-ეროვნული აღორძინება”,`საქართველოს ქრისტიან-კონსერვატიული პარტია”,`საქართველოს ქრისტიან - სოციალური კავშირი”,`საქართველოს სამეფო ლიგა”, `სახალხო-დემოკრატიულიკავშირი _ ქრისტიან დემოკრატები”, `სრულიად საქართველოსწმიდა ილია მართლის საზოგადოება” (დადგენილება #55/1999).

1999 წლის 4 აგვისტოს #24/1999 ცსკ-ს დადგენილებითრეგისტრაციაზე უარი ეთქვა ფსევდოპარტია `მრგვალი მაგიდა-თავისუფალი საქართველოს”, რომელმაც საკითხი გაასაჩივრასასამართლოში და ბოლოს 1999 წლის 9 აგვისტოს უზენაესმასასამართლომ თავისი გადაწყვეტილებით ძალაში დატოვა ცსკ-ს#24/ 1999 დადგენილება.

1999 წლის 4 ოქტომბერს ქ. თბილისის ვაკე-საბურთალოსრაიონული სასამართლოს გადაწყვეტილებით (საქმე #2/1207)ყოველგვარი მოტივაციის გარეშე კმაყოფილდებაარარეგისტრირებული ე. წ. ორგანიზაცია - `საქართველოსპოლიტიკურ პარტიათა და ორგანიზაციათა მრგვალი მაგიდის”(ხელმძღვანელი მ. არჩვაძე) სარჩელი და საარჩევნო ბლოკის`მრგვალი მაგიდა – თავისუფალი საქართველოს”სახელწოდებისა და სიმბოლიკის გამოყენება ეკრძალებათ ყველა

მოპასუხე საარჩევნო ბლოკ `მრგვალი მაგიდა - თავისუფალისაქართველოს” (სპიკერი თ. კიკაჩეიშვილი) და ე. წ. პარტია`მრგვალი მაგიდა-თავისუფალი საქართველოს” (ხელმძღვანელიგ. ხუციშვილი).

ყოველივე ამის შემდგომ კიდევ უფრო აქტიურდებიან`მრგვალი მაგიდა - თავისუფალი საქართველოს” და მისიდამფუძნებელი ორგანიზაციის `საქართველოს ჰელსინკისკავშირი - ეროვნული აღორძინების” წინააღმდეგ მიმართულიძალები.

1999 წლის 28 ოქტომბერს ქ. თბილისის ვაკის რაიონულსასამართლოში არარეგისტრირებულ ორგანიზაციას -`საქართველოს პოლიტიკურ პარტიათა და ორგანიზაციათამრგვალ მაგიდას~ (ხელმძღვანელი მ. არჩვაძე) შეაქვსდამატებითი სარჩელი, სადაც მოითხოვს დამატებითიგადაწყვეტილების გამოტანას იმ საკითხზე , რომ მოპასუხეს,ამჯერად `საქართველოს ჰელსინკის კავშირი - ეროვნულაღორძინებას” აეკრძალოს სახელწოდების გამოყენება და ასევეითხოვს საქართველოს იუსტიციის სამინისტროში კავშირისრეგისტრაციის გაუქმებას. ამ სარჩელზე, 1999 წლის 11ნოემბერს, მოსარჩელეს ეთქვა უარი განცხადების შეტანისხანდაზმულობის გამო (საქმე #2/1207).

1999 წლის 29 ოქტომბერს საარჩევნო ბლოკ `მრგვალიმაგიდა-თავისუფალი საქართველოს” (სპიკერი თ.

კიკაჩეიშვილი), შეაქვს სააპელაციო საჩივარი საოლქოსასამართლოში.

1999 წლის 31 ოქტომბრის საპარლამენტო არჩევნებშისაარჩევნო ბლოკ `მრგვალი მაგიდა - თავისუფალისაქართველოში” შემავალი `საქართველოს ჰელსინკის კავშირი -

ეროვნული აღორძინება” ღებულობს მონაწილეობას, მაგრამყოველივე ზემოთთქმული ფაქტორებიდან გამომდინარე,ეროვნული მოძრაობის პარტიების წინააღმდეგ მიმართულიაშკარა დაქუცმაცებისა და დაპარალელების მცდელობების,შუღლის გაღვივების, ამომრჩეველთა დაბნევისა და ხმებისდაკარგვის გზებით, გარკვეულ მიზანს აღწევენ – კავშირი ვერაგროვებს არჩევნებზე ხმების საჭირო კვოტას და მარცხდება.

2000 წლის 25 აპრილს იმართება თბილისის საოლქოსასამართლო პროცესი თბილისის ვაკე-საბურთალოს რაიონულისასამართლოს 1999 წლის 4 ოქტომბრის გადაწყვეტილებაზე(საქმე #02ბ- 92) და ღებულობს კვლავ ყოვლად დაუსაბუთებელგადაწყვეტილებას: არ დაკმაყოფილდეს სააპელაციო საჩივარიდა უცვლელი დარჩეს თბილისის ვაკე-საბურთალოს რაიონულისასამართლოს 1999 წლის 4 ოქტომბრის გადაწყვეტილება.

შემდგომ საკასაციო საჩივარი შეტანილ იქნა საქართველოსუზენაეს სასამართლოში, რომელმაც ერთხელ უკვე გამოიტანათავისი გადაწყვეტილება ამ საკითხთან მიმართებაში და, მაშინ,პარტია `მრგვალი მაგიდა-თავისუფალი საქართველოსთან"ანალოგიურ ჭიდილში უპირატესობა სამართლებრივადმიაკუთვნა ბლოკ `მრგვალი მაგიდა-თავისუფალისაქართველოს” (სპიკერი თ. კიკაჩეიშვილი).

2000 წლის 18 ივნისს ჩატარდა `საქართველოს ჰელსინკისკავშირი-ეროვნული აღორძინების” მე-5 ყრილობა (იუსტიციისსამინისტროში რეგისტრაციის მოწმობის # 0007, 2000 წლის 21ივლისი). ყრილობამ მიიღო ახალი განახლებული წესდება დაპროგრამა. კავშირის თავმჯდომარედ კვლავ არჩეულ იქნაბატონი თენგიზ კიკაჩეიშვილი, კავშირის თავმჯდომარისმოადგილედ - ბატონი ნუკრი ბაღდავაძე, პრეზიდიუმისდანარჩენ წევრებად კი ბატონები: მერაბ ჩიხრაძე, თორნიკეამაშუკელი, ილარიონ მიროტაძე, ჯუმბერ ბლიაძე და აბესალომმგალობლიშვილი. ყრილობაზე არჩეულ იქნა ასევესაკონტროლო-სარევიზიო კომისია .

2000 წლის 12 სექტემბერს იმართება საქართველოსუზენაესი სასამართლო პროცესი (საქმე #3გ /ად-94-კ).

საარჩევნო ბლოკ `მრგვალი მაგიდა - თავისუფალისაქართველოს” საკასაციო საჩივარი კვლავ უსამართლომოტივაციით არ დაკმაყოფილდა და ძალაში დარჩა თბილისისსაოლქო სასამართლოს 2000 წლის 25 აპრილის განჩინება.როგორც საოლქო, ასევე უზენაესი სასამართლო კვლავყურადღებას ამახვილებს იმაზე, რომ დავის საგანს არწარმოადგენს მოქალაქეთა პოლიტიკური გაერთიანება`საქართველოს ჰელსინკის კავშირი - ეროვნული აღორძინების”

14


სახელწოდება, რომლის სახელის გამოყენებისმართლზომიერების საკითხი მიუხედავად კასატორისმოთხოვნისა სასამართლოზე არ დამდგარა, მოსარჩელემ,როგორც სააპელაციო, ასევე უზენაეს სასამართლოზე უარიგანაცხადა დავის საგნის გაზრდაზე.

2000 წლის 25 ნოემბრის კავშირის გაფართოებულსხდომაზე კავშირის თავმჯდომარე ბატონი თ. კიკაჩეიშვილისაკუთარი განცხადებით სტოვებს თავმჯდომარის პოსტს დაანებებს თავს პოლიტიკურ მოღვაწეობას, რომელსაც კავშირისპრეზიდიუმი აკმაყოფილებს და ამტკიცებს თავისი 30ნოემბრის სხდომაზე.

2002 წლის 9 თებერვალს იქმნება `საქართველოსპოლიტიკურ პარტიათა და საზოგადოებრივ გაერთიანებათასაკონსულტაციო საბჭო”, რომელშიც 7 პოლიტიკური და 22არასამთავრობო ორგანიზაცია გაერთიანდა და რომლის ერთ-

ერთი დამფუძვნებელი იყო `საქართველოს ჰელსინკის კავშირი_ ეროვნული აღორძინება”.

საკონსულტაციო საბჭოს სპიკერად არჩეულ იქნა ზაზასიხარულიძე, ხოლო თანათავმჯდომარეებად - ხათუნაჟორდანია, ნუკრი ბაღდავაძე და ავთანდილ მემარნიშვილი(გაზეთი `რეზონანსი”, 19 თებერვალი, 2002 წელიდა გაზეთი `6საათზე”, 18 თებერვალი 2002 წელი).

შემდგომში (მარტი-აპრილი) საკონსულტაციო საბჭომიგივე შემადგენლობითა და ხელმძღვანელობით დააფუძნა`საქართველოს ეროვნული ფორუმი” (გაზეთი `საქართველოსრესპუბლიკა”, 7 მარტი, 2002

წელი; გაზეთი `Свободная Грузия”, 19 აპრილი, 2002წელი; გაზეთი `ახალი თაობა”, 22 აპრილი, 2002 წელი; გაზეთი`საქართველოს რესპუბლიკა”, 26 აპრილი, 2002 წელი; გაზეთი`ახალი ეპოქა”, 19-22 აპრილი, 2002 წელი).

`საქართველოს ჰელსინკის კავშირი - ეროვნულიაღორძინებამ” მონაწილეობა მიიღო 2002 წლის 2 ივნისისადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებში, კერძოდ ქალაქთბილისის საკრებულოს არჩევნებში, მაგრამ არადემოკრატიულისაარჩევნო კანონის, მმართველობის უზურპაციული ფორმებისადა არჩევნების გაყალბების გზებით ჩატარების გამო კავშირივერ აგროვებს არჩევნებზე ხმების საჭირო კვოტას.

2002 წლის 25 ნოემბერს ჩატარდა `საქართველოსჰელსინკის კავშირი - ეროვნული აღორძინების” მორიგი მე-6ყრილობა (იუსტიციის სამინისტროში რეგისტრაციის მოწმობის# 007), ყრილობამ მიიღო ახალი განახლებული წესდება დაპროგრამა. კავშირის თავმჯდომარედ არჩეულ იქნა ბატონითორნიკე ამაშუკელი, კავშირის თავმჯდომარის მოადგილედ -ბატონი ნუკრი ბაღდავაძე, პრეზიდიუმის დანარჩენ წევრებადკი ბატონები: მერაბ ჩიხრაძე, ილარიონ მიროტაძე და ჯუმბერბლიაძე. ყრილობაზე არჩეულ იქნა ასევე საკონტროლო-

სარევიზიო კომისია.2003 წლის 2 ნოემბრის საპარლამენტო არჩევნებში

კავშირი არ მონაწილეობდა არადემოკრატიული საარჩევნოკანონისა და მმართველობის უზურპაციული ფორმების გამო.

2004 წლის 28 მარტის საპარლამენტო არჩევნებში კიკავშირმა მიიღო მონაწილეობა საარჩევნო ბლოკ `საქართველოსეროვნული ფორუმი - ეროვნული აღორძინების"შემადგენლობით, `საქართველოს ღვთისშვილთა კავშირთან"ერთად იმ იმედით, რომ კვლავ დაფიქსირებულიყოსაქართველოში აქტიურად მომქმედ პოლიტიკურ არენაზე დაამით კვლავ გაეძლიერებინა თავდაცვითი მექანიზმები, თორემ,საქართველოში მომხდარი ე. წ. ` ვარდების რევოლუცია"ჭეშმარიტად რომ ვერ დაასამარებდა შევარდნაძის რეჟიმს დავერ მისცემდა დასაბამს ახალ დემოკრატიულ გარდაქმნებსსაქართველოში, ამის ილუზია სრულებითაც არ ჰქონია. რა თქმაუნდა, საქართველოსათვის სამწუხაროდ, როგორცმოსალოდნელი იყო, ეს ასე არ მოხდა და კავშირი ბლოკთანერთად კვლავ პარლამენტს მიღმა აღმოჩნდა.

2005 წლის 20 მაისს იმართება `საქართველოსჰელსინკის კავშირი-ეროვნული აღორძინების” მორიგი მე-7ყრილობა (იუსტიციის სამინისტროში რეგისტრაციის მოწმობის# 007). ყრილობამ მიიღო ახალი განახლებული წესდება და

პროგრამა. კავშირის თავმჯდომარედ კვლავ არჩეულ იქნაბატონი თორნიკე ამაშუკელი, კავშირის თავმჯდომარისმოადგილედ - ბატონი ფირუზ დიაკონიძე, პრეზიდიუმისდანარჩენ წევრებად კი ბატონები: მერაბ ჩიხრაძე, ილარიონმიროტაძე, ჯუმბერ ბლიაძე, ნოდარ კიკნაძე და გოჩა კოშაძე.ყრილობაზე არჩეულ იქნა საკონტროლო-სარევიზიო კომისიისახალი შემადგენლობა. ყრილობაზე არჩეულ იქნა ასევე`საქართველოს ჰელსინკის კავშირი-ეროვნული აღორძინების”საპატიო წევრები: ბატონი ზვიად გამსახურდია (საპატიოთავმჯდომარე გარდაცვალების შემდეგ}, ბატონი მერაბ კოსტავა(გარდაცვალების შემდეგ}, ქალბატონი ლალი მაისურაძე(გარდაცვალების შემდეგ}, ბატონი ქიშვარდ ასათიანი(გარდაცვალების შემდეგ}, ბატონი ხანგიზ არეშიძე(გარდაცვალების შემდეგ}, ბატონი რევაზ ბროძელი(გარდაცვალების შემდეგ}, ბატონი ნოდარ ხოსიტაშვილი(გარდაცვალების შემდეგ}, ასევე კავშირის წინაშეგანსაკუთრებული დამსახურებისათვის ბატონები: ვახტანგჭითავა, თენგიზ კიკაჩეიშვილი და ნუკრი ბაღდავაძე.

`საქართველოს ჰელსინკის კავშირი-ეროვნულიაღორძინება” არ მონაწილეობდა 2008 წლის 28 მარტისსაპარლამენტო არჩევნებსა და შემდგომ (2008-2013 წლების)არცერთ სხვა სახის არჩევნებში არადემოკრატიული საარჩევნოკანონისა და მმართველობის უზურპაციული ფორმების გამო.

2009 წლის 12 ივლისს გაიმართა `საქართველოსჰელსინკის კავშირი-ეროვნული აღორძინების” მორიგი მე-8ყრილობა (იუსტიციის სამინისტროში რეგისტრაციის მოწმობის# 007). ყრილობამ მიიღო ახალი განახლებული წესდება დაპროგრამა. კავშირის თავმჯდომარედ არჩეულ იქნა ბატონიფირუზ დიაკონიძე, კავშირის თავმჯდომარის მოადგილედ -ბატონი ნუკრი ბაღდავაძე, პრეზიდიუმის დანარჩენ წევრებადკი ბატონები: თორნიკე ამაშუკელი, ზურაბ მანჩხაშვილი, თამაზდარახველიძე, გელა ქადარია, და მერაბ ღვინეფაძე.ყრილობაზე არჩეულ იქნა საკონტროლო-სარევიზიო კომისიისახალი შემადგენლობა - 1. გოჩა კოშაძე (თავმჯდომარე), 2.გენადი ღუღუნიშვილი (თავმჯდ. მოადგილე), 3. ნანა დვალი, 4.კლარა ტონია, 5. ლალი ბარძიმაშვილი.

2009 წლის ნოემბერში `საქართველოს ჰელსინკისკავშირი - ეროვნული აღორძინების” ინიციატივითა დაორგანიზებით, ემიგრანტულ ორგანიზაციებთან ერთადცხადდება საქართველოს ეროვნულ - განმათავისუფლებელიმოძრაობის აღდგენა და სპეციალურ საქართველოს ეროვნულ-

განმათავისუფლებელი მოძრაობის კონფერენციაზე ხდებასაქართველოს ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობისსაკოორდინაციო საბჭოს არჩევა. განისაზღვრა საკოორდინაციოსაბჭოს სტრუქტურა, დებულება და სამოქმედო გეგმა.

საქართველოს ეროვნულ-განმათავისუფლებელიმოძრაობის საკოორდინაციო საბჭომ დაიწყო თავისი მიზნებისადა ამოცანების განხორციელება.

2013 წლის 7 აგვისტოს გაიმართა `საქართველოსჰელსინკის კავშირი - ეროვნული აღორძინების” მორიგი მე-9ყრილობა (იუსტიციის სამინისტროში რეგისტრაციის მოწმობის# 007). ყრილობამ მიიღო ახალი განახლებული წესდება დაპროგრამა. კავშირის თავმჯდომარედ არჩეულ იქნა ბატონინოდარ კიკნაძე, კავშირის თავმჯდომარის მოადგილედ -ბატონი ნუკრი ბაღდავაძე, პრეზიდიუმის დანარჩენ წევრებადკი: ქალბატონები - ზინაიდა შათირიშვილი და ლელაარდაზიშვილი, ბატონები - დავით ევგენიძე, გივი კვანტალიანიდა მირიან მაღრაძე. ყრილობაზე არჩეულ იქნა საკონტროლო-

სარევიზიო კომისიის ახალი შემადგენლობა _ 1. თორნიკეამაშუკელი (თავმჯდომარე), 2. გოჩა კოშაძე (თავმჯდ.

მოადგილე), 3. კლარა ტონია, 4. თამაზ დარახველიძე და 5.გელა ქადარია.

ყრილობაზე, საპატიო წევრად: არჩეულ იქნა ასევე,საქართველოს რესპუბლიკის პრემიერ მინისტრი და საქართველოსრესპუბლიკის დევნილი, ემიგრაციული მთავრობის პირველიპირი - საქართველოს რესპუბლიკის დევნილი, ემიგრაციულიმთავრობის თავმჯდომარე - ბესარიონ გუგუშვილი.

15


ასე და ამრიგად, ამ ძნელბედობის ჟამს,`საქართველოს ჰელსინკის კავშირი-ეროვნული აღორძინება”კვლავაც მედგრად დგას და იბრძვის სანუკვარი, დასახულიმიზნების მისაღწევად.

`საქართველოს ჰელსინკის კავშირი _ ეროვნულიაღორძინებას” კვლავ მიაჩნია, რომ არა რომელიმე სხვამოწოდება, არამედ - ეროვნულ-სარწმუნოებრივი მოძრაობისგზით, სწორედ სახელმწიფოებრიობის აღმშენებლობის,დემოკრატიული და სუვერენული საქართველოს რესპუბლიკისგადარჩენის იდეა უნდა გახდეს ის შემაკავშირებულისტრატეგია, რომელმაც შესაძლებელი უნდა გახადოსრეალურად ეროვნულ ძალთა გაერთიანება და ეროვნულ-

სახელმწიფოებრივ თანხმობის მიღწევა.კავშირის დევიზია: `დამოუკიდებელი ეროვნული

სახელმწიფო და პიროვნების თავისუფლება”.კავშირი 1976 წლიდან არის `საერთაშორისო ამნისტიციის”

(ცენტრი-ლონდონში) წევრი, 1990 წლის 22 სექტემბრიდან არის`ადამიანის უფლებათა დაცვის საერთაშირისო ასოციაციის”(IGFM-ISHR, მაინის ფრანსკფურტი) ასოცირებული წევრი.

`საქართველოს ჰელსინკის კავშირი - ეროვნულიაღორძინება” მჭიდროდ თანამშრომლობდა და კვლავაც სურსგააფართოოს ურთიერთობები აშშ-ს სამართალდამცავორგანიზაცია `ჰიუმან რაითს ვოთჩ ჰელსინკთან”, დიდიბრიტანეთისა და ფინეთის ჰელსინკის ჯგუფებთან, ფინეთისპარლამენტის ე. წ. `საქართველოს ჯგუფთან”, პატიმართაუფლებების დამცავ ორგანიზაცია `საერთაშირისო ამნისტია”-სთან (ინგლისი) და ა.შ.

ზემოთქმულიდან გამომდინარე `საქართველოსჰელსინკის კავშირი-ეროვნული აღორძინება” ეყრდნობა რა,უპირველეს ყოვლისა, ეროვნულ-სახელმწიფოებრივი

აღმშენებლობის აუცილებლობის ძირითად პრინციპებს, კვლავხაზს უსვამს, რომ არსებული კრიზისული მდგომარეობიდანსაქართველოს გამოსახსნელი ერთადერთი გზაა ყველაეროვნული ღირსების მქონე ჯანსაღ ძალთა ეროვნულ-სარწმუნოებრივ მოძრაობაში გაერთიანება და საქართველოსეროვნულ-სახელმწიფოებრივი აღმშენებლობისათვის ბრძოლა.სახელმწიფო ხომ ერის პოლიტიკური და სულიერიდამკვიდრებაა. საზოგადოების განვითარების აუცილებელიპირობა ერთიანი სახელმწიფოებრივი პოლიტიკური კურსისშემუშავებაა, რომელიც შეცვლის ქვეყნის ბედს და მივაღწევთიმ ბედნიერებას, რომელსაც დიდი ხანია ვიმსახურებთ.

კავშირის ელ-ფოსტა: e-mail: [email protected]

საკონტაქტო პირები:

კავშირის თავმჯდომარე - ნოდარ კიკნაძე

თავმჯდომარის მოადგილე - ნუკრი ბაღდავაძე

16


„საქართველოს ჰელსინკის კავშირი - ეროვნული აღორძინების“ თავმჯდომარეები 1989წლიდან დღემდე

1989 წლის 10 ოქტომბრიდან 1993 წლის 31 დეკემბრის ჩათვლით - ბატონი ზვიად გამსახურდია;1997 წლის 25 დეკემბრიდან 2000 წლის 25 ნოემბრამდე - ბატონი თენგიზ კიკაჩეიშვილი;2002 წლის 25 ნოემბრიდან 2009 წლის 12 ივლისამდე - ბატონი თორნიკე ამაშუკელი;2009 წლის 12 ივლისიდან 2013 წლის 7 აგვისტომდე - ბატონი ფირუზ დიაკონიძე;2013 წლის 7 აგვისტოდან (2017 წლის სექტემბრამდე ვადით) - ბატონი ნოდარ კიკნაძე.

შუალედურ პერიოდებში, კავშირის თავმჯდომარის მოვალეობებს, წესდების შესაბამისად ასრულებდნენკავშირის თავმჯდომარის მოადგილეები:1994 წლის 1 იანვრიდან 1995 წლის 1 ოქტომბრამდე - ბატონი ვახტანგ ჭითავა;1995 წლის 1 ოქტომბრიდან 1997 წლის 25 დეკემბრამდე - ბატონი თენგიზ კიკაჩეიშვილი;2000 წლის 25 ნოემბრიდან 2002 წლის 25 ნოემბრამდე - ბატონი ნუკრი ბაღდავაძე.

17


საქართველოს რესპუბლიკის დევნილი, ემიგრაციული მთავრობისადა

„საქართველოს ჰელსინკის კავშირი - ეროვნული აღორძინების“2014 წლის 31 მარტის

ერთობლივი განცხადება-მიმართვა ქართველი ერისადმი

31 მარტი საქართველოს ისტორიაში ერთ-ერთიუმნიშვნელოვანესი თარიღია!

ეს არის დღე საყოველთაო რეფერენდუმისა,რომელიც ჩატარდა საქართველოს მთლიან ტერიტორიაზედა რაც გახდა საფუძველი სახელმწიფოებრივიდამოუკიდებლობის აქტის მიღებისა;

ეს არის დღე, როდესაც საქართველოს ისტორიაში,ასევე, პირველად ჩატარდა ადგილობრივითვითმმართველობითი ორგანოების არჩევნები;

და, ეს არის თარიღი, რომელიც დაემთხვაზემოთჩამოთვლილი ამ უმნიშვნელოვანესი აქტებისმთავარი იდეის მატარებლისა და განმახორციელებლის -საქართველოს ეროვნულ-განმათავისუფლებელიმოძრაობის სულისჩამდგმელისა და ლიდერის,საქართველოს რესპუბლიკის პრეზიდენტის ბატონ ზვიადგამსახურდიას დაბადებისდღეს!

დიახ, დღეს, ამავდროულად, ბატონი ზვიადგამსახურდიას დაბადებიდან 75 წლისთავია!

ყველამ კარგად უწყის, რომ ბატონი ზვიადგამსახურდია თავიდანვე დაადგა ქრისტეს ეკლიან გზას დაუარყო ყველა ის საცდური რომელიც ცხოვრებამ უხვადშესთავაზა! მან კიდევ ერთხელ, წმინდა ილია მართლისშემდეგ, გამოაღვიძა ქართველი ერი და შეახსენა მათ, თუვისი გორისანი ვართ ქართველები! სწორედ მისპიროვნებაში განხორციელდა საქართველოს ეროვნულ-განმათავისუფლებელი იდეა!

ბატონი ზვიადის მოღვაწეობა დღესაც გრძელდება!იგი გრძელდება მის მიერ ჩამოყალიბებულიორგანიზაციების: „სრულიად საქართველოს წმინდა ილიამართლის საზოგადოების“, „საქართველოს ჰელსინკისკავშირი - ეროვნული აღორძინების“და ამ ორგანიზაციათამიერ დაფუძვნებული საქართველოს პოლიტიკურპარტიათა და ორგანიზაციათა გაერთიანება ,,მრგვალიმაგიდა - თავისუფალი საქართველოსა" და რაც მთავარია,ეროვნულ-სარწმუნოებრივი მოძრაობის იდეოლოგიითგაჟღენთილი მის ურიცხვ თანამებრძოლთა მიერ. ამორგანიზაციებსა და მამულიშვილთა ლაშქარს კი, ბატონიზვიადის გარდაცვალების შემდგომ, ხელმძღვანელობს დაკოორდინაციას უწევს საქართველოს რესპუბლიკისდევნილი, ემიგრაციული მთავრობა!

საბედნიეროდ, მიუხედავად მძიმე განსაცდელებისა,დევნილმა, ემიგრაციულმა მთავრობამ და კანონიერიხელისუფლების ინსტიტუციებმა და თავად, ამხელისუფლების კანონიერმა წარმომადგენლობამ, მაინცშეინარჩუნა რა თავისი სტატუსი, დევნილობის პირობებშიგააგრძელა მოღვაწეობა როგორც საზღვარგარეთ, ასევესაქართველოშიც.

რამდენადაც საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესსაბჭოს, მინისტრთა კაბინეტს, ადგილობრივითვითმართველობისა და მმართველობის ორგანოებს, მათხელმძღვანელ პირებსა და წარმომადგენლობას, ანუ,

მთლიანობაში დევნილ კანონიერ ხელისუფლებას დღემდეარ გამოუცხადებია თვითლიკვიდაცია, არ დაუნიშნავსახალი ლეგიტიმური არჩევნები და თავისისამართალმემკვიდრეობა არ გადაუცია არცერთი მომდევნოხელისუფლებისათვის;

რამდენადაც დღესაც არსებობსსამართალმემკვიდრე, კანონიერი ხელისუფლების,დევნილი ხელისუფლების ეროვნული ინსტიტუციები დაკანონიერი სახელისუფლებო წარმომადგენლობა, დღესაცდა იმედია უახლოეს მომავალშიც, რეალურადშესაძლებელია მისი, კანონიერი საკანონმდებლო დააღმასრულებელი ბაზის კანონიერი, ფაქტობრივიამოქმედება.

კანონიერი ხელისუფლების სამართალ-მემკვიდრეობის ლეგალიზაცია და აღდგენა გარდამტეხროლს შეასრულებს ქვეყანაში სამართლიანობისა დაამომრჩეველთა ღირსების აღდგენის, ზოგადად,საქართველოს სახელმწიფოებრივი აღორძინებისთვალსაზრისითაც.

ლეგიტიმური ხელისუფლების მიერ შექმნილიკოსტიტუციური და სამართლებრივ-პოლიტიკური ბაზისამოქმედება, არის ნამდვილი საშუალება და გასაღებისაქართველოს ტერიტორიული მთლიანობისაღსადგენადაც, აფხაზეთისა და შიდა ქართლისდასაბრუნებლადაც. ის საქართველოშია, მისუდიდებულესობა ხალხშია და მის ნება-გადაწყვეტილებაშია.

ამდენად, ლეგიტიმური წყვეტის აღდგენისაუცილებელი ნიშანია, არა მხოლოდ კანონიერი არჩევნებისდანიშვნა, არამედ – ლეგიტიმური სამართლებრივი ბაზისამოქმედება საქართველოს გადასარჩენად.

აუცილებელია, მოხდეს სამართლებრივი, კანონიერიდა კონსტიტუციური წესრიგის აღდგენა და შემდგომქვეყანამ უნდა აირჩიოს ახალი ლეგიტიმურიხელისუფლება. კანონიერმა ხელისუფლებამ, მთავრობამუნდა დანიშნოს და ჩაატაროს არჩევნები. მხოლოდ ამარჩვენების შედეგად მოსული ხელისუფლება იქნებასამართლებრივი, კანონიერი, ლეგიტიმური, ასევეუფლებამოსილი და ვალდებულიც, რომ იხელმძღვანელებსლეგიტიმური, სამართლებრივი ბაზით.

უდაოა, რომ საქართველოში მხოლოდ ეროვნულიხელისუფლება შეიძლება იყოს კანონიერი დავერავითარი ტრანსნაციონალურ-ინტერნაციონალურიხელისუფლება ლეგიტიმური ვერ იქნება და ქართველიერის ინტერესებს ვერ მოემსახურება. ქვეყნის არსებულიკრიზისული მდგომარეობიდან გამოსახსნელად კიერთადერთი გზაა – მშვიდობიანი და სამართლებრივიგზით, ეროვნულ-სარწმუნოებრივი იდეოლოგიითსაქართველოს დამოუკიდებელი ეროვნულ-სახელმწი-ფოებრივი აღდგენა-აღორძინება და განვითარება.

18


ისტორიის ამ ეტაპზეც კი, როცა კვლავ არსებობს დასაგრძნობლად გაღრმავდა მმართველი, ფაქტობრივირეჟიმის დელეგიტიმაციის პროცესი, საქართველოში,უახლოეს მომავალში, შესაძლოა დღის წესრიგში დადგესსამართალმემკვიდრეობისა და კანონიერების აღდგენისრეალური აუცილებლობა და რასაც ხელს შეუწყობსიმპერიულ ცენტრებში მიმდინარე შიდა რღვევისპროცესებიც.

საქართველოს ეროვნულ-სარწმუნოებრივმოძრაობაში ინტეგრირებულმა ძალებმა იმპერიულცენტრთან და მის ადგილობრივ ადმინისტრაციასთანბრძოლის თავისებური, ფრთხილი სინთეზური ტაქტიკაუნდა აირჩიოს ბრძოლის ორიენტირად. ამ ტაქტიკაში კი,ერთმანეთს უნდა შეერწყას, როგორც სამოქალაქო დაეროვნული დაუმორჩილებლობის კურსი, ისე წმინდაპოლიტიკურ-პრაგმატული თვალსაზრისით აუცილებელიმოლაპარაკებებისა და იძულებითი კონტაქტების (მაგრამარა კაპიტულაციებისა და კომპრომისების) კურსი, რისსაფუძველზეც რეჟიმის მიერ თავისივე განვლილიპერიოდის უკანონობა უნდა დაფიქსირდეს თავიანთივეგადაწყვეტილებით. შემდგომ კი ერთობლივიშეთანხმებით, უშუალოდ კანონიერი ხელისუფლებისაღდგენითა და მის მიერ უნდა დაინიშნოს საყოველთაო,ლეგიტიმური, მრავალპარტიული, დემოკრატიული დათავისუფალი არჩევნები.

ცხადი და სასურველია, რომ ამას ხელი უნდაშეუწყოს საერთაშორისო დონეზე გლობალურმაპროცესებმაც, რისი იურიდიულ ბაზა საჭიროებისამებრუნდა შეიქმნას საერთაშორისო ნორმებისგათვალისწინებით სპეციალური დეკლარაციით, რითაცბოლო მოეღება ე. წ. თალასოკრატიული იმპერიებისარსებობას. ამ იმპერიების ტერიტორიულ-სახელმწიფოებრივ სტრუქტურას მეტროპოლია-კოლონიისსუბორდინაციის სისტემაზე აგებული იურიდიულიხასიათი უნდა ჰქონდეს.

საქართველოს ეროვნულ–სარწმუნოებრივმამოძრაობამ უნდა განმარტოს დღემდე არსებული მცდარი,უიმედო ტაქტიკური ჩავარდნები და რეალურადეროვნული, ლეგიტიმური სტრუქტურების კოორდინაციისგზით უნდა უნდა აიღოს პოლიტიკური ინიციატივაეროვნული იდეისა და ლეგიტიმიზაციის ფაზისგანხორციელებისათვის,

კიდევ ერთი ფუძემდებლური მომენტი: ქართულიმართლმადიდებელი ეკლესია აუცილებლად უნდა დადგესერის, სამართალმემკვიდრეობისა და კანონიერიხელისუფლების გვერდით. მან მთელი თავისი სულიერ-ზნეობრივი ძლიერებით უშუალო მონაწილეობა უნდამიიღოს საერთო-ეროვნული აღორძინების პროცესში,რითაც უნდა გამოიკვეთოს ჩვენს ეპოქაში შექმნილისულიერი ვაკუუმის ქრისტიანული რწმენით შევსებისტენდენცია.

ცხადია, თუ ჩვენ ერთ მთლიანობაში გავიაზრებთისტორიულ, ეროვნულ და მართლმადიდებლურ–ქრისტიანულ ტრადიციებს, მხოლოდ მაშინ აღმოვაჩენთეროვნული ღირებულებების ჭეშმარიტ ფასეულობათასამართლებრივ სისტემას.

საქართველოს ეროვნულ–სარწმუნოებრივიმოძრაობის შინაგანი დინამიკა უნდა იყოს ე. წ. ,,ახალიმსოფლიო წესრიგის” არქიტექტონიკაში კავკასიისგეოპოლიტიკური სივრცისა და მისი ღერძული

სახელმწიფოს – საქართველოს სუვერენობის საკითხისუცილობელი ჩასმა და აღდგენა და იმ ბარბაროსულიკოსმოპოლიტური ოკეანედან გამოსვლა, სადაცპოსტინდუსტრიული ცივილიზაციის გენეზისის ეპოქაშიქართული ეროვნულობა შთაინთქა იმპერიალისტურიძალების დროებითი გარიგებებით.

უნდა გვახსოვდეს ასევე, რომ მთავარი არგუმენტიდა უმოკლესი გზა მთელი კავკასიისრეკოლონიზაციისაკენ, დამოუკიდებელი და თავისუფალიკავკასიის, როგორც მსოფლიო ახალი რეგიონისჩამოყალიბებისაკენ, საქართველოს სამართლებრივ დაკანონიერ დამოუკიდებლობასა და თავისუფლებაზე გადის.

ჩვენ ჩვენი ვიმეცადინოთ, ჩვენი ქვეყნისათვისვიზრუნოთ, მისი მდგომარეობა ვაუმჯობესოთ, დამაშინ, თუ კი ვინმე მოინდომებს ჩვენს დახმარებას დახელის მომართვას, ხომ უკეთესი და თუ არადა, ისჩვენი ნაშრომი და შენაძენი ხომ ხელიდან მაინც არწაგვივა და ისევ ჩვენ დაგვრჩება.

ამასთანავე, კიდევ ერთხელ ვაცხადებთ: მათ, ვინცგაითავისებს კანონიერი ხელისუფლების აღდგენისმოთხოვნას, აუცილებლად მიეცემა ტრიბუნა, 31 მარტის– თავისუფლების ტრიბუნა და შანსი, იმმამულიშვილებთან ერთად, ვისთვისაც თავისუფალისაქართველოს იდეა პირველადია და შეუცვლელი,გვერდი-გვერდ დგომითა და ბრძოლით მიაღწიონსანუკვარი თავისუფლების იდეის რეალიზაციას!

საქართველოს ლეგიტიმური, დევნილიემიგრაციული მთავრობა და მისი კანონიერი ეროვნულიინსტიტუციები ქართველ ერს ჰპირდება თავისუფლებას!

ღმერთმა დალოცოს ქართველობა!გაუმარჯოს თავისუფალ საქართველოს!

19



„საქართველოს ჰელსინკის კავშირი - ეროვნული აღორძინების“2014 წლის 9 აპრილის

ერთობლივი განცხადება-მიმართვა ქართველი ერისადმი

საქართველოში, ეროვნულ-განმათავისუფლებელიმოძრაობის ბრძოლამ დამოუკიდებლობისა დათავისუფლებისათვის 1989 წლის 9 აპრილის ღამეს ზენიტსმიაღწია და ამ ბრძოლის პირველი ეტაპი დაგვირგვინდა1991 წლის 9 აპრილს, საქართველოს მოსახლეობისუდიდესი უმრავლესობის გადაწყვეტილებით,რეფერენდუმის შედეგების შესაბამისად, საქართველოსრესპუბლიკის უზენაესი საბჭოს მიერ, 1918 წლისდამოუკიდებლობის აქტის სამართალმემკვიდრეობით,საქართველოს დამოუკიდებლობის აღდგენისგამოცხადებით. მანამდე კი, 1990 წლის 28 ოქტომბერს,მრავალპარტიულ, არასაბჭოთა, საყოველთაო,დემოკრატიულ არჩევნებში გაიმარჯვა ეროვნულმახელისუფლებამ, რომელმაც 1991 წლის 31 მარტს ჩაატარაკიდეც საყოველთაო რეფერენდუმისამართალმემკვიდრეობით განსაზღვრული საქართველოსსახელმწიფოებრივი სტატუსის შესახებ – საქართველოსდამოუკიდებლობის აღდგენა 1918 წლისდამოუკიდებლობის აქტის საფუძველზე.

1991 წლის 9 აპრილს საქართველოში აღსდგა არამხოლოდ ჩვენი სახელმწიფოს დამოუკიდებლობა, არამედ –1918-21 წლების კანონიერი ხელისუფლებისსამართალმემკვიდრეობაც.

შესაბამისად, 9 აპრილი არის გმირული ბრძოლისადა ამ ბრძოლაში გამარჯვების დღე.

სამწუხაროდ, დღეს არსებული ძალაუფლების მქონეფაქტობრივი სისტემები სულ უფრო მეტადგაუკუღმართებული ,,წვრთნის" ფუნქციითშემოიზღუდებიან, აკნინებენ ეროვნული გამარჯვებისდღეთა მნიშვნელობებს და იმთავითვე უნერგავენახალგაზრდობას ნიჰილიზმს, ავტორიტეტისა დათაყვანისმცემლობის უარყოფას, რომ არ არსებობს რაიმეუნივერსალური, საყოველთაო და, მით უმეტეს, ღვთიურიდოგმები, წესები და წესრიგი, ანუ, სრულებით ისპობაღვთიურ სინათლესთან სულიერი ზიარების სისტემა.უფლისადმი სულიერ დამონებას, მორჩილებასა დათაყვანისცემას მასობრივად ცვლისკერპთაყვანისმცემლური მისწრაფება მატერიალურიღირებულებების, ფულის, დოვლათისა დასიმდიდრისადმი.

აქედან გამომდინარე, დღესაც, ,,დგას დილემასაზოგადოებრივ ცხოვრებაში. ერთის მხრივმოქალაქეობრივი თავგანწირვა, ნიადაგ სინდისისკარნახით მოქმედება, სულიერი იდეალების პირველპლანზე დაყენება, ხოლო მეორეს მხრივ, ფილისტერული,თვითკმაყოფილი ფსევდოპრაგმატიზმი, სინდისის ხმისჩახშობა საკუთარ სულში, თვალის დახუჭვა ყოველგვარუმსგავსოებაზე, რომელსაც სჩადის ესა თუ ისსაზოგადოებრივი წყობა, თუ ცალკეული ადამიანი. . .

. . . დღევანდელი ადამიანისთვის მთავარია, რომ მანშეიგნოს დილემის არსი, დილემისა, რომელიც თავადგანგებამ წამოუყენა. . .

. . . სიმართლისათვის თავდადებამ კი არ შეიძლებაარ მიგვიყვანოს სიმართლისა და სიკეთის წყარომდე –ღმერთამდე. . ." (ზვიად გამსახურდია, ,,დილემაკაცობრიობის წინაშე)".

ასეთ ვითარებაში, აუცილებელია, კიდევ ერთხელგამახვილდეს მამულიშვილთა ყურადღება, ქართულიეროვნული იდეოლოგიისა და მოძრაობის, ეროვნულიცნობიერების დაცვის, აპოლოგიის აუცილებლობაზე.

დროა კვლავ დავეპატრონოთ, მაღლა ავსწიოთ,ავიტაცოთ ეროვნულ-სარწმუნოებრივი ცნობიერებისმამულიშვილთა სისხლით შეღებილი კეთილშობილიდროშა და ეროვნულ-სარწმუნოებრივი ცნობიერებითგავაგრძელოთ ,,მამულისა ჩვეულებისამებრ სლვაჲ” ერისხსნის გზაზე.

ახლებური კონცეპტუალური მიდგომის ერთ-ერთიაუცილებელი გამოვლენაა, საჭიროებისამებრ, ეროვნულიმოძრაობის მეტ-ნაკლებად ოპტიმალური სქემებისფორმირება, განსაზღვრა იმისა, თუ რა შეიძლება ავირჩიოთბრძოლის ძირითად კრიტერიუმებად, სადაც ძირითადორიენტირს, უცილობლად, უნდა წარმოადგენდესქართული ეროვნულ-სარწმუნოებრივი იდეა. სწორედ, ამიდეის მატარებელი ადამიანები, თუ სოციალურიჯგუფები, უნდა წარმოადგენდნენ საქართველოსეროვნულ–სარწმუნოებრივი მოძრაობის სუბიექტს. ესსუბიექტი, კი, ცხადია, ყოველთვის იყო გარკვეულიერთობა, გარკვეული ეროვნული მოთხოვნილებებისა დაინტერესების მქონე ადამიანთა აპოლიტიკური დასი.ამასთან, ეს კოლექტიური და იერარქიზებული სუბიექტი,არსებული კრიზისული სიტუაციების პერიოდულიცვალებადობის კვალად, თვითონაც იცვლებოდარაოდენობრივადაც და ხარისხითაც, განიცდიდაევოლუციას.

სწორედ ამ ევოლუციის ცალკეული ფაზებისკონტექსტშია მიზანშეწონილი ეროვნულ–განმათავისუფლებელი მოძრაობიდან ეროვნულ-სარწმუნოებრივი მოძრაობის უფრო მაღალ საფეხურებზეეტაპობრივი დიფერენციაცია და გადასვლა, მითუმეტეს,თუ საქართველოს ეროვნულ-განმათავისუფლებელიმოძრაობა, თავისი შინაგანი არსით ეროვნულ-რელიგიურიმოძრაობა იყო ოდითგან და იგი არასოდეს არგულისხმობდა მხოლოდ ეროვნულ-პოლიტიკურიმიზნების განხორციელებას, არამედ უპირველეს ყოვლისაყოველთვის ითვალისწინებდა ზნეობრივ აღორძინებასქრისტიანულ რწმენასა და ცნობიერებაზე დამყარებით.

ეროვნულ-სარწმუნოებრივი მოძრაობის სუბიექტისშინაგანი დინამიკაა სწორედ ამ უაღრესად ღირებული და

20


პროგრესული პოლიტიკური პროცესისპერიოდიზაციის განმსაზღვრელი ფაქტორი და მისიიმანენტური თვისობრიობისა და ორგანიზაციის ფორმებისპოლიტოლოგიური ანალიზისათვის მეცნიერულიბერკეტი.

უნდა გვახსოვდეს, რომ საქართველოსსახელმწიფოებრივი აღორძინება, მისი დამოუკიდებლობისაღდგენა ვერ მოხერხდება ქართველთათვის ნიშნეულიცხოველი მორწმუნეობის აღორძინების გარეშე, ზნეობრივიაღორძინების გარეშე – ამას ადასტურებს საქართველოსწარსულიცა და აწმყოც.

სწორედ ამიტომ, ჭეშმარიტად ქართული ეროვნულიმოძრაობა მჭიდროდ იყო და არის დაკავშირებულირელიგიურ ცნობიერებასთან, ეკლესიის წიაღთან.

შესაძლოა, ისტორიის ამ მონაკვეთზეც, როცა კვლავარსებობს და საგრძნობლად გაღრმავდა მმართველირეჟიმის დელეგიტიმაციის პროცესი, სახელისუფლო თუოპოზიციური სტრუქტურებისა და ფრთებისპოლიტიკური პოტენციიის გამოფიტვისა და მათი მზარდიდეზორიენტაციის პარალელურად, სულ უფრო გაიზრდებაეროვნული–სარწმუნოებრივი მოძრაობის ავტორიტეტი დაპოლიტიკური რესურსები.

ამ ახალ ეტაპზე საქართველოს ეროვნულ-სარწმუნოებრივი მოძრაობის თავისებურებები ისაა, რომიგი ამიერიდან სათავეში უნდა ჩაუდგეს ბრძოლასდამოუკიდებლობიდან თავისუფლებისაკენ

ბრძოლაში, რამდენადაც მას ენიჭება დუალისტურიფუნქცია – ის, თავის კანონიერ, დევნილ, ემიგრაციულმთავრობასთან ერთად და მის სამართლებრივსტრუქტურებთან (ინსტიტუციებთან) ერთად,წარმოადგენს, როგორც ლეგიტიმურ ხელისუფლებას, ასევეეროვნული მოძრაობის წარმმართველ ცენტრსაც,ეროვნული დაუმორჩილებლობის მთავარ იურიდიულინსტიტუტს.

ასევე, აღსანიშნავია, რომ, თუ ჩვენ ერთმთლიანობაში გავიაზრებთ ისტორიულ, ეროვნულ დამართლმადიდებელ–ქრისტიანულ ტრადიციებს, მხოლოდმაშინ აღმოვაჩენთ ეროვნული ფასეულობების, ანუჭეშმარიტ ფასეულობათა სამართლებრივ სისტემას.

ღვთის იმედად ყოფნა აუცილებელია, მაგრამ არცჩვენ არ უნდა ჩამოვუშვათ ხელები.

საქართველომაც პირუთვნელად უნდა აღასრულოსთავისი სულიერი მისია კაცობრიობის წინაშე.

დღესაც, ბრძოლით ხელახლა უნდა მოვიპოვოთთავისუფლებაცა და კეთილდღეობაც.

ბრძოლის გარეშე კი, ვერავინ ვერაფერს მოიპოვებს.საქართველოს იხსნიან მისი საუკეთესო შვილები,

თავდადებული და თავგანწირული შვილები.საქართველოს იხსნის მისი ეროვნულ-

სარწმუნოებრივი მოძრაობა.ღმერთმა დალოცოს ქართველობა!

გაუმარჯოს თავისუფალ საქართველოს!ღმერთი იყოს ჩვენი მფარველი!

21



„საქართველოს ჰელსინკის კავშირი - ეროვნული აღორძინების“2014 წლის 26 მაისის

ერთობლივი დადგენილება

1991-1993 წლების სახელმწიფო გადატრიალებისა და დღემდე შემდგომი პერიოდის სამართლებრივი,იურიდიულ-პოლიტიკური შეფასების შესახებ

2014 წლის 26 მაისის საქართველოს დევნილი,

ემიგრაციული მთავრობისა და „საქართველოს ჰელსინკის კავშირი

- ეროვნული აღორძინების“ ერთობლივ სხდომაზე მიღებულ იქნა

დადგენილება 1991-1993 წლების სახელმწიფო გადატრიალებისა

და დღემდე შემდგომი პერიოდის სამართლებრივი, იურიდიულ-

პოლიტიკური შეფასების შესახებ:

1. ერთობლივი დადგენილების საფუძვლად ცნობილ იქნას

1992 წლის 13 მარტის საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესი

საბჭოს დადგენილება, რომლის თანახმადაც:

ა) 1991 წლის დეკემბრისა და 1992 წლის იანვრის

მოვლენები, რომლებიც მოხდა საქართველოში,

კვალიფიცირებულ იქნეს, როგორც სახელმწიფო

გადატრიალება;

ბ) არაკანონიერი ხელისუფლების სტრუქტურების -

,,სამხედრო საბჭოს" და ა. შ. შექმნა

კვალიფიცირებულ იქნეს, როგორც ხელისუფლების

უზურპაცია;

გ) ყველა აქტი, რომელიც მიღებულია საქართველოს

არაკანონიერი ხელისუფლების მიერ, მათ შორის,

პარლამენტის არჩევნების დანიშვნის აქტი, გამოცხადდეს

იურიდიული ძალის არმქონედ;

დ) სახელმწიფო გადატრიალების ორგანიზატორების

მოქმედება კვალიფიცირებულ იქნეს,

როგორც სამშობლოს ღალატი;

ე) საქართველოს მოსახლეობას მოვუწოდებთ უკანონო

ხელისუფლების დაუმორჩილებლობას.2. გაფართოვდეს სახელმწიფო გადატრიალების დროითი

არეალის განსაზღვრა და სამართლებრივად, პოლიტიკურადდა იურიდიულად კვალიფიცირებულ იქნას იგი,როგორც 1991-1993 წლების სახელმწიფო გადატრიალება.ასევე, სახელმწიფო გადატრიალებიდან გამომდინარედღემდე განვითარებული შემდგომი პროცესები,როგორიცაა სახელმწიფო გადატრიალების შედეგადსახელმწიფო მმართველობაში ძალადობის გზით მოსულიარაკანონიერი ხელისუფლების სტრუქტურების -,,სამხედრო საბჭოს", ,,სახელმწიფო საბჭოსა და შემდგომარალიგიტიმური არჩევნებით მოსული საკანონმდებლო,ასევე აღმასრულებელი, სასამართლო სახელისუფლო შტოთადა არაკანონიერად არჩეული და დანიშნულითვითმმართველობით ორგანოების შექმნაკვალიფიცირებულ იქნეს, როგორც ხელისუფლებისუზურპაცია და სახელმწიფოებრივად დანაშაულებრივი

აქტები, რათა მომავალში გამორიცხული იქნას ამ გზითხელისუფლების შეცვლა.

ასევე, საყოველთაოდ აღიარებულ უნდა იქნას, რომსაქართველოში, შინაგანმა და გარეგანმა ანტიეროვნულმადა ანტისახელმწიფოებრივმა ძალებმა, რუსეთისსახელისუფლებო წრეების წარმომადგენლების უშუალოხელმძღვანელობითა და დასავლეთის ქვეყანათა ჩუმითანხმობითა და მხარდაჭერით მოაწყვეს შეთქმულება,აგრესია და განახორციელეს პუტჩი. 1991 წლის შუაწელიდან მოყოლებული, 1991-1992 წლების დეკემბერ-იანვრის, ცნობილი, სისხლიანი პუტჩით გაგრძელებულიმოვლენებით, რომლის შედეგადაც 1992 წლის დამდეგსგანდევნილი ეროვნული მთავრობა იძულებული გახდადაეტოვებინა დედაქალაქი თბილისი (სადაცგრძელდებოდა მისი მხარდამჭერების მასსობრივიუმძაფრესი საპროტესტო მოძრაობა) და ბრძოლაგანეგრძო უმთავრესად ჯერ დასავლეთ საქართველოში,შემდგომ მთელს ქვეყანაში, რაც, 1993 წლის შუახანებში,გადაიზარდა ეროვნული, ლეგიტიმური ხელისუფლებისკონსტიტუციური წესრიგის აღდგენის მასობრივ,ძირითადად მშვიდობიან, შეუიარაღებელ მოძრაობაში.მაგრამ, სსრკ–ის სამართალმემკვიდრე რუსეთისა და ე. წ.,,დასავლეთის" საქართველოს შინაურ საქმეებში უხეშიჩარევით, ამ მოვლენათა კულმინაცია გახდა მასშტაბურიერთობლივი შეიარაღებული ინტერვენცია დასავლეთსაქართველოში. საბოლოოდ კი, ეს პროცესი შეწყდა მასშემდეგ, რაც საინტერვენციო ძალების შეტევის შედეგადსაქართველოს რესპუბლიკის პრეზიდენტი - ზვიადგამსახურდია თავის პოსტზე თავგანწირულად დაიღუპა,ხოლო ეროვნული, ლეგიტიმური მთავრობა იძულებულიგახდა დევნილობაში წასულიყო;

3. 1991-1993 წლების შეიარაღებულმა სამხედრო-კრიმინა-ლურმა, სახელმწიფო გადატრიალებამ საფუძველიდაუდო ტოტალურ უკანონობას, ქვეყნისდამოუკიდებლობისა და ტერიტორიული მთლიანობისხელყოფას, ადამიანის უფლებათა და ძირითადთავისუფლებათა მასობრივ დარღვევებს, დაამკვიდრა რაძალმომრეობის კულტი, მოსახლეობის ნაწილშიდაამდაბლა სამართალშეგნება, ან სულაც უარი ათქმევინამას კანონის უზენაესობის პრინციპზე. ამან კითავისთავად დააბრკოლა საქართველოშისამართლიანობის, დემოკრატიისა და თავისუფლებისგანმტკიცება, ქართული დამოუკიდებელი სახელმწიფოსგაძლიერება და, ამასთან, ქვეყნის საკაცობრიოგანვითარებაც. ცხადია, შექმნილმა ვითარებამ განსაზღვრათავისუფლებისა და დემოკრატიის საფუძვლადძალადობის მიჩნევა, რამაც მრავალ უკიდურესობას მისცაგასაქანი.

უდაოა, სწორედ, რომ 1991-93 წლების შეიარაღებული,სისხლიანი, სახელმწიფო, სამხედრო გადატრიალების

22


გზით დაამხეს საქართველოს რესპუბლიკის კანონიერიეროვნული, სახალხო ხელისუფლების ყველა შტო დაშესაძლებლობა მოუსპეს კანონიერ ხელისუფლებასეწარმოებინა აქტიური პოლიტიკა სახელმწიფოებრიობისაღორძინებისა და განვითარების მიმართულებით,

დაამკვიდრეს ანტიქართული და ანტისახალხოკრიმინალური, ნომენკლატურული რეჟიმი.

ძალადობის გზით მოსულმა ხუნტის ხელისუფლებამ,ასევე უკანონოდ, რუსეთის საოკუპაციო ჯარს მიანიჭამეგობარი ქვეყნის ჯარის სტატუსი და გამოაცხადასაქართველოს შეყვანა რუსეთის ნეოიმპერიაში – დსთ-ში.

ასევე, აღსანიშნავია, რომ 1992-2014 წლებში უკანონორეჟიმების მიერ დაიდო საქართველოსათვის წამგებიანიბევრი ხელშეკრულება. საქართველოს სახელმწიფოსსახელით მილიარდობით სესხი აიღეს ხელისუფლებაშიუკანონო გზით მოსულმა კრიმინალურმა კლანებმა.არაკანონიერი ხელისუფლების მიერ უცხოური ბანკებიდანნასესხები თანხა გამოყენებულ იქნა კრიმინალთა კერძოინტერესების შესაბამისად, არადა, მათი გადახდისვალდებულება დაკისრებულია საქართველოსსახელმწიფოსათვის.

ამრიგად, ყველა აქტი, რომელიც მიღებულია 1992-2014 წლებში საქართველოს არაკანონიერი ხელისუფლებათამიერ, მათ შორის, არალეგიტიმური საკანონმდებლო(პარლამენტების), აღმასრულებელი, თუ ადგილობრივითვითმმართველობითი ორგანოების არჩევითი, თუდანიშვნითი და სხვადასხვა, სახელმწიფოსათვის მავნეაქტები, გამოცხადდეს იურიდიული ძალის არმქონედ.

ამიტომაც, საქართველომ, სხვა მნიშვნელოვანპრობლემათა შორის, უნდა გადაჭრას უპირველესიპრობლემა: უნდა აღსდგეს და მოწესრიგდეს საქარ-თველოს სახელმწიფოებრივი კანონიერების, სამარ-თალმემკვიდრეობისა და ტერიტორიული მთლიანობისსამართლებრივი საფუძველი, რაც ქვეყნის ადმინისტრა-ციულ-ტერიტორიულ მოწყობასა და, მასთან ერთად,ქვეყნის ხელისუფლების შიდა ადმინისტრაციულ ერთე-ულებთან ურთიერთობებს დაარეგულირებს.

ამრიგად, დემოკრატიის პრინციპების შესაბამისად,გადასინჯულ იქნას ყველა ის კანონი, რომელმაცგანსაზღვრული დაბრკოლებები შექმნა დამოუკიდებელისაქართველოს განვითარების სფეროებში. უნდაშემუშავდეს, მომზადდეს და სამომავლოდ, რეფერენდუმისგზით, მიღებულ იქნას ახალი ეროვნული კონსტიტუციადა სამართლებრივი აქტები, სადაც ასევე აღნიშნულიიქნება სახელისუფლო კანონიერებისა და მისისამართლებრივი უწყვეტობის საკითხი, რითაც ერთხელდა სამუდამოდ უნდა გადაიჭრას ქვეყნისსამართლებრივი, პოლიტიკური და იურიდიულიმოწყობის სამართლიანობისა და კანონის უზენაესობისსაკითხი;

4. 1991-93 წლების სახელმწიფო გადატრიალებისორგანიზატორებმა და მხარდამჭერებმა, და შემდგომმაუკანონო მთავრობებმა, 1993 წლის მიწურულიდანძალაუფლება მთელ საქართველოში ჩაიგდეს ხელთ.ანტიქართულმა, ანტიეროვნულმა ძალებმა, რომლებიცარსებითად დამპყრობლებად მოგვევლინენ, უმკაცრესიზომებით, მასობრივი რეპრესიებით დათრგუნეს საერთო-სახალხო ეროვნული მოძრაობა, ეროვნული მოძრაობისორგანიზაციები. 1992 წლიდან მოყოლებული,საქართველოს დამპყრობლურმა, ანტიეროვნულმარეჟიმებმა არაერთი არალეგიტიმური საერთაშორისო

აქტებით არსებითად დაამკვიდრეს საქართველოს გაყოფარუსეთისა და დასავლეთის გავლენის სფეროებად.

საქართველოში მძაფრდება და ღრმავდებაინსპირირებული დემოგრაფიული კატასტროფა,ეკონომიკური დამონება, მთელი ქართველი ერისპროლეტარიზება, კულტურული დეგრადაცია.

აღსანიშნავია, რომ სახელმწიფო გადატრიალებამ,პუტჩისტთა და მათ მემკვიდრეთა უკანონოგადაწყვეტილებებმა, საქართველოს რესპუბლიკისსამართლებრივი კონსტიტუციის შეჩერებამ, საქართველოსტერიტორიულ დანაწევრების მიმართულებით, ასევე, გზამისცა, საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობისათვისძირითადი სამართლებრივი ბაზის გამოსაცლელად. 1991-93 წლების სახელმწიფო გადატრიალებამ თავიდანვედაარღვია სახელმწიფოებრივად მოწესრიგებულიმდგომარეობა, გააუქმა და არარსებული გახადა კანონი,რომელიც არეგულირებდა დამოკიდებულობასსაქართველოს ცენტრალურ ხელისუფლებასა დააფხაზეთისა და პუტჩისტთა მიერ შემოღებულიტერმინოლოგიით დამკვიდრებული, უკანონო, ე. წ.,,სამხრეთ ოსეთის'' ე. წ. ხელისუფლებას შორის, რისიერთ-ერთი ძირითადი შედეგიც არის ის, რომ სეპა-რატისტული ხელისუფლებების ჩამოყალიბებით,საფუძველი დაედო საქართველოს ტერიტორიისსამართლებრივ დანაწევრებას, რასაც მოჰყვა 1992-1993წლების, აფხაზეთისა და შიდა ქართლისა და ასევე, 2008წლის აგვისტოს, ,,დასავლეთის" წაყრუებით, ჩუმიმხარდაჭერითა და ინერტულობით, რუსეთ-საქართველოსომით გამოწვეული ტერიტორიების შემდგომიფაქტობრივი დაკარგვა და მსოფლიო ცივილიზებულიქვეყნების აზრის საწინააღმდეგოდ რუსეთის მიერცალმხრივად აფხაზეთისა და ე. წ. ,,სამხრეთ ოსეთის",,რესპუბლიკების'' დამოუკიდებლობის ცნობა.

საგანგებოდ აღსანიშნავია, რომ არალეგიტიმურიხელისუფლების რეორგანიზების დაწყებიდან დღემდე:

ა) ფაქტობრივმა ძალაუფლების მქონე მმართველობამდა მათ უკან მდგარმა ძალებმა ცალსახად არგანაცხადეს მათი დამოკიდებულება 1991-92 წლებისპუტჩისა და შემდგომ – 1993 წელს რუსეთის არმიისინტერვენციის გზით კანონიერი ხელისუფლებისხელახალი განდევნის გამო;

ბ) მათ არ მიიღეს არავითარი ზომებიპოლიტპატიმრების, პოლიტრეპრესირებულთა და პოლიტი-კური დევნილების დაუყოვნებლივი სრულირეაბილიტაციისათვის;

გ) არ დაწყებულა რეჟიმის მიერ ჩადენილდანაშაულებათა რაიმე გამოძიება ან შესწავლა;

დ) 1992 წლიდან დღემდე, ფაქტობრივმა რეჟიმმაგააყალბა, მათ მიერ ისედაც უკანონოდ დანიშნული, სა-პრეზიდენტო, საპარლამენტო და ადგილობრივითვითმმართველობითი არჩევნები;

ე) მიიტაცა აღმასრულებელი, საკანონმდებლო დასასამართლო ხელისუფლება;

ვ) ქვეყანაში მოჰკლა პოლიტიკური პროცესი დაოპონენტებს დაუტოვა მხოლოდ ქუჩის პოლიტიკისარეალი, ციხეები გაავსო პოლიტპატიმრებით, დაიმორ-ჩილა მედიის დიდი ნაწილი და აწარმოებსსაზოგადოების ცნობიერებაზე მავნე ზემოქმედებას;

23


ზ) ეკონომიკის ,,პრიორიტეტად” აქცია წართმევა,სოციალური დაცვის პოლიტიკა შემოფარგლა უკანონოდდევნილთა ბანაკების მშენებლობით, გააღატაკამოსახლეობა, მიზანმიმართულად გაანადგურაპროფესიონალი კადრები, სამარცხვინოდ დაკარგასამაჩაბლო და აფხაზეთი.

თ) დღემდე არსებული, არალეგიტიმურისაქართველოს ფაქტობრივი ხელისუფლებები პირადიანგარების მიზნით ნერგავენ ქართველთა შორის ცრუიმედებს, დეზინფორმაციას და ამით უსინდისოდმანიპულირებენ ხალხის აზრით. პარალელურადმიმდინარეობს ყველაფერ ეროვნულზე სასტიკი შეტევადა ყოველგვარი ეროვნული ფასეულობის განადგურება,ხდებოდა და ხდება ეროვნული დოვლათისა დასიმდიდრის არნახული დატაცება-პრივატიზებამმართველი კასტის მიერ. ქართველობა „ერი-პროლეტარი”გახდა, ხოლო მთელ მწარმოებლურ კაპიტალსუცხოელები დააპატრონეს, საშუალო ფენა კიპრაქტიკულად აკვანშივე ჩაკლეს;

ი) საქართველოში მოშლილია პოლიტიკურიპერსპექტივებისა და პროცესების დემოკრატიული,საზოგადოებრივი ანალიზისა და თავისუფალ პაექრობაშისაუკეთესო გზების მოძიების მექანიზმი იმ პირობებში,როდესაც მასმედიის მთელი სიმძლავრეები მმართველიკასტის პროპაგანდისტული მანქანის როლს ასრულებს,პრაქტიკულად დამყარებულია ტოტალიტარულიდიქტატურის სისტემა;

კ) დასავლეთი, რომელსაც საკუთარი ანგარებითიინტერესები გააჩნია რუსეთის მიმართ, ბოროტად იყენებსრა ქართველობის ბუნებრივ მისწრაფებას, დაიბრუნოსგაყიდული აფხაზეთი და სამაჩაბლო, აიძულებსსაქართველოს უკიდურესობამდე და სერიოზულიდადებითი პერსპექტივის გარეშე გაამწვავოს ურთი-ერთობა რუსეთთან. ამავე დროს, თვალნათლივ გამოჩნდა,რომ დასავლეთს არ აქვს რაიმე დასტური ან შეთანხმებარუსეთის მხრივ აფხაზეთისა და სამაჩაბლოსსაქართველოს პოლიტიკურ სივრცეში კვლავ რეალურიგაერთიანების შესახებ (გარდა ლიტონი დეკლარაციებისა,რომ ცნობენ საქართველოს ტერიტორიულ მთლიანობას)და საქართველოს ყოველგვარი რეალური გარანტიებისგარეშე უბიძგებს რუსეთს ხისტად, მწვავედ, სარისკოდდაუპირისპირდეს;

ლ) ევროკავშირსა და ,,ნატოში'' გაურკეველ მომავალშიდა სათუო, ცრუ გაწევრიანების პერსპექტივებით,ისტერიული პოლიტიკური სპეკულაციების შედეგად,რეალურად და ამჟამადაც საქართველოს აქვს ამსპეკულაციებით პროვოცირებული რუსეთულისადამსჯელო-დრაკონული მეთოდების გამოყენებასაქართველოს მიმართ, არსებითად სრული ბლოკადა,ქართველობის რუსეთიდან დეპორტაცია, შესაბამისად,საქართველოს მოსახლეობისათვის და ეკონომიკისათვისხელოვნურად პროვოცირებული სირთულეები;

,,ნატოში'' ვითომდა გაწევრიანების პერსპექტივებზესაუბრობდა, ჯერ კიდევ 1991 წელს, საქართველოსრესპუბლიკის პრეზიდენტი ზვიად გამსახურდია, რომლისპასუხი კორესპონდენტის კითხვაზე - ,,ამბობენ, რომსაქართველო ნატოში შესვლას აპირებსო. მართალია ეს?",პასუხობს - ,,ეს სასაცილოა". პუტჩისტთასამართალმემკვიდრენი არიან დღემდე არსებული

ფაქტობრივი ხელისუფალნიც, რომელნიც იძულებულნიიყვნენ, სრულად თუ არა, ნაწილობრივ მაინც,ეღიარებინათ 1991-1993 წლებში მომხდარიშეიარაღებული სახელმწიფო გადატრიალება:,,საქართველოს პარლამენტის" 2000 წლის 20 აპრილისდადგენილებით, შეფასებულია, როგორც კანონიერიხელისუფლების დამხობა და სამოქალაქო კონფრონტაცია,ეს იყო კომუნისტურ-ნომენკლატურული რევანში, ხოლო2004 წლის 11 მარტის ,,საქართველოს პარლამენტის"დადგენილებით არაკონსტიტუციურად იქნა ცნობილი:`საქართველოს პარლამენტი კვლავ ადასტურებს 1990წლის 28 ოქტომბერს არჩეული საქართველოს უზენაესისაბჭოსა და 1991 წლის 26 მაისს არჩეული საქართველოსპრეზიდენტის, აგრეთვე მათდამი დაქვემდებარებულისრუქტურების (შეიარაღებული ძალების ჩათვლით) დაადგილობრივი თვითმმართველობისა და მმართველობისორგანოების ლეგიტიმურობას სათანადოკანონმდებლობით დადგენილ ვადებში. დაიგმოს 1991-1992 წლების დეკემბერ-იანვრის ანტიკონსტიტუციურიშეიარაღებული სახელმწიფო გადატრიალება”.

უშედეგოდ დამთავრდა და მთავრდება ყოველი მათიარათანმიმდევრული ცდა ეროვნული შერიგებისა დათანხმობის ნიშნით შენიღბვისა – ეროვნული თანხმობისდეკლარაციებისა და სხვადასხვა პოლიტიკურიმაქინაციების სახით. ყველა უბედურება, რაცსაქართველოს დაატყდა თავს 1992 წლიდან, ლეგიტიმუ-რობის დარღვევითაა გამოწვეული და დღესაც, მავანთ, არსურთ და არ ძალუძთ ლეგიტიმურობაზე დაბრუნება.

ყველაფერ ამაზე პასუხისმგებლობა კი, ეკისრებათ იმა-თაც, ვისაც, ეხლაც, კვლავ ,,საერთო-სახალხო ჯანყითა'',თუ ე. წ. ,,კოჰაბიტაციური" მოჩვენებითი პოლიტიკურიგზებით სურთ ისარგებლონ და სახელმწიფოხელისუფლებაზე აცხადებს პრეტენზიებს, ვინც რეჟიმთანკოლაბორაციონისტობდა და ლეგიტიმიზების მორიგმცდელობაშია არალეგიტიმური საპრეზიდენტო დასაპარლამენტო არჩევნების გზით;

შედეგად, სახელმწიფო გადატრიალებისორგანიზატორების, მხარდამჭერებისა და შემდგომ, უკანონომთავრობების, ანტიქართული, ანტიეროვნულიანტისახელმწიფოებრივი ძალების მოქმედებაკვალიფიცირებულ იქნეს, როგორც სამშობლოს ღალატი;

5. საყოველთაოდ ცნობილია, რომ ტრადიციული ანურელიგიაზე, სარწმუნოებაზე, შესაბამისად, ზნეობასა დასულიერებაზე დაფუძნებული სახელმწიფოები ოდითგანვეიმართებოდა სიტყვის ავტორიტეტზე, თაყვანისცემაზედაყდნობით. ანუ ხალხს აერთიანებდა სიტყვა და არამატერიალური რამ.

არსებითწილად სახელმწიფოების წარმოქმნა დაგანსახელმწიფოებრივებული ხალხების არსებობისა დაორგანიზაციის საყოველთაო წესად, ხერხად და მეთოდადგადაქცევა უმჭიდროესადაა დაკავშირებული „სახელმწიფორელიგიაზე“, „სახელმწიფო სარწმუნოებაზე“, „სახელმწიფოსიტყვაზე“, ანუ ისევ და ისევ სიტყვის (არამატერიალურის)ავტორიტეტსა და თაყვანისცემაზე დაფუძნებულ სისტემაზე.

უფალთან დაახლოებამ ყოველ ცალკეულ ადამიანს,ცოდვათა მიტევების, სამუდამო სასუფევლის, უფლისმადლის მოპოვების საშუალება მისცა, რათაგათითოკაცებული ადამიანები კვლავ და უფრო ძლიერადგაერთიანებულიყვნენ ღვთის სიყვარულში დაურთიერთისადმი ღვთიურ სიყვარულში. ამდენადგათითოკაცებული ადამიანების გაერთიანების საფუძველიგახდა უფლის ავტორიტეტი და თაყვანისცემა. მართალი და

24


შეურყვნელი ღვთიური სიტყვა კი, პირველ რიგში,მოციქულთა და წმინდა ღვთისმეტყველთა საშუალებითმიჰქონდათ მიწიერ და ცოდვილ ადამიანებთან.მართალია, დროდადრო ქრისტიანული ქვეყნებიყოველმხრივ დაწინაურდნენ და თანამედროვეცივილიზაციის მამოძრავებლები გახდნენ, მაგრამეკონომიკურმა განვითარებამ, მატერიალური სიმდიდრისუზარმაზარმა დაგროვებამ, სიყვარულის სიტყვისმადლის მეოხებით განვითარებულ და დაწინაურებულხალხებშიც გააჩინა მატერიალურის, სიმდიდრისგაკერპების ტენდენციები. სიმდიდრის, მატერიალურისკერპი თანდათანობით სულ უფრო და უფრო ძლიერიგახდა და დაუპირისპირდა ღვთიური სიყვარულისსიტყვას. სამწუხაროდ, მანამდე ასკეტიზმით გამორჩეულეკლესიაშიც დაიწყო სიმდიდრის კერპმა გავლენისმოპოვება.

საქართველოში, სამწუხაროდ, ეკლესიის პოზიციამიუხედავად რთული პოლიტიკური დაპირისპირებებისფონისა, ყოველთვის როდია მოზომილი და კონკრეტულშედეგებზე გათვლილი, იგი ხშირად მმართველიპოლიტიკური რეჟიმის მიმართ დამთმობი და უუნაროა,არადა, ამ დროს, ეკლესია აუცილებელია იყოს ეროვნულ–სარწმუნოებრივი იდეოლოგიის ყველაზე მნიშვნელოვანიქვაკუთხედი.

სამწუხაროდ, იმ ავბედით წლებში, როცა მოხდა1991-1993 წლების სახელმწიფო გადატრიალება და მისგანგამომდინარე, დღემდე განვითარებულ შემდგომპროცესებშიც ვერ აღმოჩნდა სათანადო ეროვნულ-სარწმუნოებრივ დონეზე ვერც საქართველოსსამოციქულო ეკლესია და მისი მესვეურნიც. პირიქით,სამწუხაროდ, ბევრი მათგანი უშუალო მონაწილეც კიშეიქმნა იმ მოღალატური პროცესებისა, რის გამოცკვალიფიცირდებიან, როგორც სახელმწიფოგადატრიალების თანამონაწილენი და სამშობლოსმოღალატენი.

ფუძემდებლური მომენტია: ქართულიმართლმადიდებელი ეკლესია აუცილებლად უნდადადგეს ერის გვერდით. მან მთელი თავისი სულიერ-ზნეობრივი ძლიერებით უშუალო მონაწილეობა უნდამიიღოს საერთო-ეროვნული აღორძინების პროცესში,რითაც უნდა გამოიკვეთოს ჩვენს ეპოქაში შექმნილისულიერი ვაკუუმის ქრისტიანული რწმენით შევსებისტენდენცია.

,,იბერია – საქართველო გაბრწყინდება!" –ქართული სახელმწიფოებრიობის ფაქტობრივადერთადერთი ,,პოლიტიკური დოქტრინაა'', რომელიცპოლიტიკური მართლმადიდებლობისა და ქართულიეროვნულობის ჰიბრიდმა წარმოშვა და უკანასკნელი ოციწლის განმავლობაში ქართულ პოლიტიკურცნობიერებაში დომინირებს. რადგანაც ამ ხნის მანძილზესაქართველოში მოქმედ არცერთ ფაქტობრივსახელისუფლებო, თუ ოპოზიციურ პოლიტიკურ ძალასრეალობასთან მიახლოებული ქართულისახელმწიფოებრიობის არანაირი კონცეფცია არ შეუქმნია,ეს ფორმულა ერთადერთი პოლიტიკური რეალობისგანსახიერებად იქცა.

აუცილებელია განმტკიცდეს ქრისტიანულიმართლმადიდებლური ქართული ტრადიციულირელიგია. ერისა და ქვეყნის სულიერი, ზნეობრივიამაღლებისათვის აღიარებული უნდა იქნეს რწმენისადა სინდისის თავისუფლება. ერთა თანაარსებობისზემოთ მითითებულ ტრადიციებზე დაყრდნობითსახელმწიფოს მიერ ხელი შეეწყოს რელიგიური თვით-მყოფადობის დაცვას. თავსებადობის ამ პრინციპთაცხოვრებაში გატარება ქართული სახელმწიფოებრიობისერთ-ერთი მნიშვნელოვანი მახასიათებელი უნდაგახდეს (მით უფრო, რომ ეროვნულ უმცირესობათა

ეთნიკურ, კულტურულ, ენობრივ და რელიგიურთვითმყოფადობის დაცვის პრინციპებს კონსტიტუციურიკანონის ძალა აქვს), რაც მისი საერთაშორისო ავტორიტეტისგარანტადაც იქცევა. საქართველოს სახელმწიფოებრივიაღორძინება, მისი დამოუკიდებლობის აღდგენა ვერმოხერხდება ეროვნულ–სარწმუნოებრივი, ზნეობრივიაღორძინების გარეშე და ყოველივე ამას ადასტურებსსაქართველოს წარსულიცა და აწმყოც.

აქვე, ნიშანდობლივია იმის აღნიშვნა, რომ დღევანდელისაქართველოს ეროვნულ-განმათავისუფლებელი – ეროვნულ–სარწმუნოებრივი მოძრაობა, ეს არა სხვადასხვა, განსხვავებული,არამედ ერთიანი, თავისი შინაგანი არსით ეროვნულ-რელიგიური მოძრაობაა, რამდენადაც იგი არ გულისხმობსმხოლოდ ეროვნულ-პოლიტიკური მიზნების განხორციელებას,არამედ უპირველესყოვლისა ითვალისწინებს ზნეობრივაღორძინებას ქრისტიანულ რწმენასა და ცნობიერებაზედაყრდნობით. ქართული მართლმადიდებელი ეკლესია დამისი მრევლი დღეს შეურაცხყოფილია.

აქედან გამომდინარე, ლეგიტიმურმა, საქართველოსრესპუბლიკის ეროვნულმა მთავრობამ (ხელისუფლებამ) უნდაიღვაწოს კიდეც ეკლესიასა და სახელმწიფოს შორისტრადიციული ერთობის აღსადგენად, რათა ეროვნულისახელმწიფოს ავტორიტეტი დაემყაროს, არა მარტოხელისუფლების სოციალურ-პოლიტიკურ განსაზღვრულობას,არამედ უმეტესწილად ქრისტიანულ ზნეობრივ საწყისებს.

სამართლებრივი ეროვნული სახელმწიფოსდამოკიდებულება ეკლესიისადმი უნდა დაეფუძნოსეროვნული ეკლესიის რელიგიურ-ზნეობრივი ავტორიტეტისუზენაესობისა და განსაკუთრებული სოციალური ფუნქციისაღიარებას.

ეკლესიის სამოციქულო მოღვაწეობის სულიერი ბუნებათავისთავად გამორიცხავს მის უშუალო მონაწილეობას ქვეყნისპოლიტიკურ სისტემაში, მაგრამ პოლიტიკური სისტემიდანეკლესიის გამოყოფა არ უნდა ნიშნავდეს სახელმწიფოსა დაეკლესიის ურთიერთგათიშვას. სახელმწიფო და ეკლესია არუნდა ერეოდნენ ურთიერთის საქმიანობაში, მათ ერთობლივადუნდა უზრუნველყონ საერო და საეკლესიო ცხოვრებისმთლიანობა, რომელიც იმავდროულად პოლიტიკურისისტემისა და ეკლესიის ურთიერთდამოკიდებულებასდაემყარება.

აუცილებელია, ხალხისა და მრევლის საწინააღმდეგოარასახელმწიფოებრივი ნაბიჯების გადადგმისას, დროზემოეგონ გონს ერისა და ბერის მამამთავარნი, რათა თავიდანიქნეს აცილებული შესაბამისი პრობლემები.

ერშიც და ბერშიც საღმა აზრმა უნდა გაიმარჯვოს, რათაგანიწმინდონ უკეთურნი. შესაბამისად ამ საკითხთანმიმართებაში კი, უპირველეს ყოვლისა, ეკლესიამ, მრევლისმოთხოვნით, უნდა თქვას თავისი ეროვნულ–სარწმუნოებრივისიტყვა.

უმნიშვნელოვანესია, რომ დღესაც, არსებული მძიმესიტუაციიდან ერთადერთი სწორი გამოსავალი იქნებოდა,ჩვენი დიდი წინაპრების მაგალითზე, მოწვეულ იქნასმნიშვნელობით ,,რუის-ურბნისის" სადარი საეკლესიო კრება.აღსანიშნავია, რომ ,,ახალი რუის-ურბნისის" საეკლესიო კრებაუნდა დაეყრდნოს მართლმადიდებელი ეკლესიისსამართლებრივ კანონმდებლობას, დიდი რჯულის კანონს.,,ახალი რუის-ურბნისის" საეკლესიო კრება არ შეიძლებამივაკუთვნოთ რიგით ადგლობრივ კრებათა რიცხვს, იგი უნდაიყოს საგანგებოდ მოწვეული განსაკუთრებული კრება,რომელიც გადაწყვეტს საქართველოს ეკლესიის წინაშე მდგარყველა საჭირბოროტო საკითხს.

და საბოლოოდ, დღესაც უნდა ,,...დღეთა მრავალთაფრიადთა გამოწულილვითა კეთილად გამოიძიონ და ყოველიცთომა განმარტონ, კეთილი და სათნო ღმთისა წესი ყოველი

25


დაამტკიცონ".იმედია, დღესაც ინებებს უფალი და ,,რუის-

ურბნისის" საეკლესიო კრება საფუძვლად დაედება ჩვენი

ქვეყნის ეროვნულ-სარწმუნოებრივ გაერთიანება–გაძლიერებას.

ერისა და ბერის ურთიერთთანადგომა ხომყოველთვის საქართველოს ძლიერების ქვაკუთხედია.

ჩვენც, ამდაგვარად, წმიდა კანონთა დაცვით ჩვენს

დიდ წინაპართა იმ გზას უნდა გავყვეთ, რომელმაცსაქართველო სულიერ და მატერიალურ აღორძინებამდემიიყვანა.

დროა კვლავ დავეპატრონოთ, მაღლა ავსწიოთ,ავიტაცოთ ეროვნულ-სარწმუნოებრივი ცნობიერებისმამულიშვილთა სისხლით შეღებილი კეთილშობილიდროშა და ეროვნულ-სარწმუნოებრივი ცნობიერებითგავაგრძელოთ ,,მამულისა ჩვეულებისამებრ სლვაჲ” ერისხსნის გზაზე.

ჭეშმარიტად მორწმუნე სულისა და სიკეთისმსახურთ კი, მუდამ გვფარავდეს სიკეთითა დასათნოებით სავსე უფალი ჩვენი;

6. დღესაც, მნიშვნელოვანი და აქტუალურია საქართველოსრესპუბლიკის პრეზიდენტის - ზვიად გამსახურდიასგამაფრთხილებელი გამოსვლა უზენაესი საბჭოსსაგანგებო სესიის სხდომაზე 1991 წლის 8 ოქტომბერს: ,, . .. აი მაგალითად, იყო წამოყენებული მოთხოვნა ჩემიგადადგომის შესახებ, ყველამ კარგად იცით, რომ მე არვეჭიდები ამ თანამდებობას და უკიდურესად მძიმეა დართულია ჩემთვის ამ მოვალეობის შესრულება, ძალზემძიმეა და ვინც არ უნდა იყოს ჩემს ადგილას, ყველასთვისეს იქნება უკიდურესად მძიმე ჯვარი. ამას მე სრულისპასუხისმგებლობით ვაცხადებ. ამავე დროს პირდაპირგეუბნებით, მიუხედავად იმისა, რომ (პიროვნულად) არავარ მე მოსურნე ამ პოსტზე დარჩენისა, ამას მეგულწრფელად ვაღიარებ, ჩემი ამ პოსტიდან წასვლაგამოიწვევს საქართველოში სულ მცირე რამდენიმეათეული პარალელური მთავრობის შექმნას დარამდენიმე ათეული პრეზიდენტის აღმოცენებას. უფრომეტიც, გამოიწვევს საქართველოს ადგილზე რამდენიმესახელმწიფოს ჩამოყალიბებას, აბსოლუტურიგადაჭარბების გარეშე გეუბნებით, ფრჩხილებს არ ვხსნი,ყველანი მიხვდით. . . . საქართველოში დაიწყება იგიველიბანიზაცია, რასაც ჩვენ დავინახავთ თბილისისტერიტორიაზე. ამას შედეგად ის არ მოყვება, რაც ეგონათ,რაც გონია ზოგიერთს, რომ შემოვა რუსეთი, მოსკოვი დაიქ დაამყარებს სამხედრო დიქტატურას. ვერ დაამყარებს,ფიზიკურად ვერ დაამყარებს საქართველოში ამას.საქართველო გახდება მსხვერპლი ტოტალური ანარქიისადა საერთოდ საქართველოს არსებობა დადგება კითხვისნიშნის ქვეშ. . . . რა უნდა მოხდეს იმისათვის, რომ ესყოველივე ავირიდოთ თავიდან? . . . აი, ამაში ჩვენ უნდავიყოთ ერთნი, საქართველოს ხსნაში, წესრიგისაღდგენაში და სამოქალაქო მშვიდობის დამყარებაში, თუჩვენ ამაში არ შევერთდით, ამ პარლამენტის არსებობასარავითარი აზრი არა აქვს. მაშინ მე პირადად დაპირუთვნელად მოგახსენებთ, იძულებული გავხდებიდავითხოვო ეს პარლამენტი და თვითონაც გადავდგე, თუთქვენ მე არ ამომიდგებით მხარში, რომ საქართველოშიდავამყარო წესრიგი, რომ ვიხსნათ საქართველო ამ

საშინელი ანარქიისაგან. . . . ჩვენთან პარლამენტურირესპუბლიკა ეს არის დაღუპვა ერისა და დაღუპვა იმპარლამენტისაც, აი ეს დაიმახსოვრეთ. ხოლო საპრეზიდენტოხელისუფლება არის ერთადერთი ხსნა ჩვენი ერისა. უნდა იყოსძლიერი პრეზიდენტი და ძლიერი საპრეზიდენტოხელისუფლება. გახსოვდეთ, ამის გარეშე საქართველოს ხსნა არარსებობს. ამის გარეშე იქნება ყველაფერი ის, რაც მე თქვენწეღან მოგახსენეთ.. . . მოდით, დღეს მივცეთ სათანადოშეფასება ყველაფერს, გამოვიტანოთ სათანადო დადგენილებებიდა აღვადგინოთ საქართველოში სამოქალაქო მშვიდობა დაწესრიგი".

ეროვნული ანუ კანონიერი ხელისუფლებისსამართალმემკვიდრეობის აღდგენა, პირველ რიგში დასაფუძველში, გულისხმობს მის აღდგენას, როგორცეროვნულ-სარწმუნოებრივი მოძრაობის ინსტიტუციისას,ინსტრუმენტისას და არა რაღაც განყენებულიაბსტრაქციისას, ანუ ლეგიტიმურობის აღდგენა პირველრიგში გულისხმობს საქართველოს ეროვნულ-განმათავისუფ-ლებელი მოძრაობიდან გარდასახული ეროვნულ-სარწმუნოებრივი მოძრაობის, ზოგადად, ქართველი ერისეროვნულ-სახელმწიფოებრივი მიზნების განმახორციელებელიხელისუფლების აღდგენას. ლეგიტიმურობა და კანონიერებაეროვნულ-სარწმუნოებრივ მსოფლმხედველობასა დაიდეოლოგიაზეა აგებული და არა შემონერგილ, რაღაცტრანსნაციონალურ-ინტერნაციონალურ აბსტრაქტულობებზე.

ამავე დროს, აუცილებელია და უნდა მოხდეს სრული,ჭეშმარიტი ეროვნული თანხმობა და შერიგება საქართველოსსახელმწიფოებრივი აღდგენა-აღორძინებისა და განვითარებისძირითად პრინციპებზე დაყრდნობით, რათა მშვიდობიანიპოლიტიკური ბრძოლის, დაშვებულ შეცდომათა აღიარება-მონანიებისა და მიტევების გზით შეიქმნას პირობები,საფუძველი და გარანტი სამართალმემკვიდრეობისა დაკანონიერების აღდგენის, ოკუპაცია-ანექსიის შედეგებისლიკვიდაციისა და საქართველოს ჭეშმარიტი ეროვნულ-სა-ხელმწიფოებრივი აღორძინებისათვის.

დამოუკიდებლობის შენარჩუნებას საქართველოშესძლებს მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ თავისუფლებასმოიპოვებს და შეინარჩუნებს. დღეს ბრძოლით ხელახლა უნდამოვიპოვოთ თავისუფლებაცა და კეთილდღეობაც.

ბრძოლის გარეშე კი, ვერავინ ვერაფერს მოიპოვებს.შესაძლოა, ისტორიის ამ ფაზაზეც, როცა კვლავ

არსებობს და საგრძნობლად გაღრმავდა მმართველი რეჟიმისდელეგიტიმაციის პროცესი, საქართველოში კვლავ დღისწესრიგში დადგეს სამართალმემკვიდრეობისა და კანონიერებისაღდგენისათვის შესაბამისი თავისებური სიტუაციისწარმოშობა.

საქართველოს ეროვნულ–სარწმუნოებრივ მოძრაობაშიინტეგრირებულმა ძალებმა იმპერიულ ცენტრებთან და მისადგილობრივ ადმინისტრაციებთან ბრძოლის თავისებური,ფრთხილი სინთეზური ტაქტიკა უნდა აირჩიოს ასევეტაქტიკური ბრძოლის ორიენტირად. ამ ტაქტიკაში ერთმანეთსუნდა შეერწყას, როგორც სამოქალაქო და ეროვნულიდაუმორჩილებლობის კურსი, ისე წმინდა პოლიტიკურ-პრაგმატული თვალსაზრისით აუცილებელი მოლაპარაკებებისადა იძულებითი კონტაქტების (მაგრამ არა კაპიტულაციებისა დაკომპრომისების) კურსი, რის საფუძველზეც რეჟიმის მიერთავისივე განვლილი პერიოდის უკანონობა უნდადაფიქსირდეს თავიანთივე გადაწყვეტილებით. შემდგომ კიერთობლივი შეთანხმებით, უნდა აღსდგეს კანონიერისაკონსტიტუციო წესრიგი, შესაბამისი სამართლებრივისაკანონმდებლო ბაზის ამოქმედებით და უშუალოდ კანონიერიხელისუფლების მიერ უნდა დაინიშნოს და ჩატარდესსაყოველთაო, ლეგიტიმური, მრავალპარტიული,დემოკრატიული და თავისუფალი არჩევნები.

26


ცხადია, რომ ამას ხელი უნდა შეუწყოსსაერთაშორისო დონეზე გლობალურმა პროცესებმაც,რისი იურიდიულ ბაზა საჭიროებისამებრ უნდაშექმნას თუნდაც გაეროს გენერალურმა ასამბლეამსპეციალური დეკლარაციით, რითაც ბოლო მოეღება ე.წ. თალასოკრატიული იმპერიების არსებობას. ამიმპერიების ტერიტორიულ-სახელმწიფოებრივსტრუქტურას მეტროპოლია-კოლონიისსუბორდინაციის სისტემაზე აგებული იურიდიულიხასიათი უნდა ჰქონდეს.

საქართველოს რესპუბლიკის დევნილმა,ემიგრაციულმა მთავრობამ, რეალურად ეროვნულიოპოზიციური სტრუქტურების კოორდინაციის გზით,უნდა აიღოს პოლიტიკური ინიციატივა ეროვნულ-სარწმუნოებრივი იდეისა და ლეგიტიმიზაციის ფაზისწარმატებით განხორციელებისათვის,

ამ ახალ ეტაპზე, საქართველოს ეროვნულ-სარწმუნოებრივი მოძრაობის თავისებურებები, კი,ისაა, რომ იგი ამიერიდან სათავეში უნდა ჩაუდგესბრძოლას დამოუკიდებლობიდან თავისუფლებისაკენბრძოლაში, რამდენადაც მას ენიჭება დუალისტურიფუნქცია – ის, თავის კანონიერ და სამართლებრივსტრუქტურებთან (ინსტიტუციებთან) ერთად,წარმოადგენს, როგორც ლეგიტიმურ ხელისუფლებას,ასევე ეროვნული მოძრაობის წარმმართველ ცენტრსაც,ეროვნული დაუმორჩილებლობის მთავარ იურიდიულინსტიტუტს.

სამართლებრივი და კანონიერი არჩევნებისგზით მოსული ლეგიტიმური ხელისუფლება უნდაგახდეს სამართლებრივად წარმომადგენლობითიდემოკრატიის პირმშო, საერთო-ეროვნულისუვერენიტეტის განსახიერება და არა – სახელმწიფოგადატრიალების პროდუქტი.

საქართველოს მოსახლეობის ფართო ფენებისმიზიდულობის ცენტრი უდავოდ სამართლებრივი,კანონიერი და ეროვნული სუვერენიტეტის აღდგენისიდეა უნდა იყოს და ეროვნულ-სახელმწიფოებრივიაღორძინების კონტექსტში უნდა გავიაზროთ.ეროვნულ-პოლიტიკური თვითიდენტიფიკაციაშიუნდა დავინახოთ ამ მოვლენის არსი დაიმპერიალისტურმა ნომენკლატურულმა ფაქტობრივმარეჟიმმა სწორედ რომ ვერ უნდა გაუწიოს რეალურიწინააღმდეგობა სამართლებრივი, კანონიერი,ეროვნული ძალების ხელისუფლების სათავეშიდაბრუნების პროცესს, რამეთუ პოლიტიკურიტრანსფორმაციის შეფასება კომპლექსურ-ინდუქციური პოლიტიკური ანალიზის საფუძველზეგაცილებით მართებული, ობიექტური იქნება და უნდაშეფასდეს შემდგომ მნიშვნელოვან მოვლენებთანერთიან სისტემაში და არა – მათგან იზოლირებულადდა განყენებულად.

საქართველოს ეროვნულ–სარწმუნოებრივიმოძრაობის შინაგანი დინამიკა უნდა იყოს ე. წ. ,,ახალიმსოფლიო წესრიგის” არქიტექტონიკაში კავკასიისგეოპოლიტიკური სივრცისა და მისი ღერძულისახელმწიფოს – საქართველოს სუვერენობის საკითხისუცილობელი ჩასმა და აღდგენა და იმ ბარბაროსულიკოსმოპოლიტური ოკეანედან გამოსვლა, სადაცპოსტინდუსტრიული ცივილიზაციის გენეზისისეპოქაში ქართული ეროვნულობა შთაინთქაიმპერიალისტური ძალების დროებითი გარიგებებით.

თუ ჩვენ ერთ მთლიანობაში გავიაზრებთისტორიულ, ეროვნულ და მართლმადიდებელ–ქრისტიანულ ტრადიციებს, მხოლოდ მაშინაღმოვაჩენთ ეროვნული ღირებულებების ჭეშმარიტფასეულობათა სამართლებრივ სისტემას.

ამასთანავე, დავძენთ, რომ ჩვენ არგვამოძრავებს შურისძიების გრძნობა, თუ არაქვეყნის გადარჩენის წმიდათაწმიდა იდეა, რაც

გვავალებს, მოვთხოვოთ გზააბნეულთ – ზურგი შეაქციონმორიგ პოლიტიკურ ავანტიურას, საქართველოსგანადგურებით რომ ემუქრება და აღიარონ საჯაროდ,

ქართველი ერის წინაშე ჩადენილი შეცდომები. მათ, ვინცგაითავისებს კანონიერი ხელისუფლების აღდგენისმოთხოვნის აუცილებლობას, მიეცემა შანსი საქმითგამოისყიდონ შეცდომები იმ ადამიანების გვერდით,

ვისთვისაც თავისუფალი საქართველოს იდეაპირველადია და შეუცვლელი!

ღვთისმშობლის წილხვედრ საქართველოს,ქართველი ერის მოკავშირე, მფარველი და მხსნელიუფალია და არა – რომელიმე ზესახელმწიფო.

საქართველოში არსებულ ყველა ეროვნულ ძალასმოვუწოდებთ გაერთიანებას გულწრფელი, გაუსვრელიეროვნული მოღვაწეების გარშემო, ვუსურვებთ ეროვნულიმოძრაობის თანდათანობით აღორძინებას ტყვეობისურთულეს გარემოში - რამდენადაც მხოლოდ ეროვნულმოძრაობას შეუძლია, იხსნას ქართველი ერი, მთელიქართველი ხალხი ტყვეობისაგან და კვლავ შექმნასეროვნული, ლეგიტიმური ხელისუფლება – ქართველების,მთელი ქართველი ხალხის უფლებებისა დათავისუფლებების დამცველი ხელისუფლება.

ღმერთმა დალოცოს ქართველობა!გაუმარჯოს თავისუფალ საქართველოს!

7. ქართველი ერის ნების წინააღმდეგ დაამხესსაქართველოს მეორე, სამართლებრივად, კანონიერად,საყოველთაოდ, დემოკრატიულად არჩეული ლეგიტიმურიხელისუფლება და საქართველოს წინააღმდეგ ,,შეთქმულმაძალებმა" სისხლიანი რეჟიმის მეშვეობით ფეხქვეშ გათელესადამიანთა უფლებებისა და თავისუფლებებისსაერთაშორისო დეკლარაცია, როდესაც ქართველ ხალხსგანუცხადეს, რომ სისხლიანი აჯანყების უფლებას ამდეკლარაციის პრეამბულა უტოვებს ყველა ხალხსო. იცრუესდა ცრუობენ კაცობრიობისა და თითოეული კეთილი ნებისადამიანის მტრები, რადგან ეს დეკლარაცია სწორედ მსგავსივანდალიზმების პრევენციისათვის იქნა შექმნილი და იგიგვაუწყებს, რომ უკანასკნელი მეთოდი – სამოქალაქო დაეროვნული დაუმორჩილებლობა მხოლოდ ტირანიისწინააღმდეგ საბრძოლველად არის და არა –დემოკრატიულად, საყოველთაოდ არჩეულიხელისუფლების დასამხობად, რომელიცდამოუკიდებლობის გამოცხადებიდანვე დემოკრატიულად,ქართველი ერის ნებითა და საერთაშორისო სამართლის,ისტორიული სამართლიანობის პრინციპებიდანგამომდინარე იბრძოდა ქვეყნის სრულითავისუფლებისათვის.

რამდენადაც საქართველოს რესპუბლიკის უზენაესსაბჭოს, მინისტრთა კაბინეტს, ადგილობრივითვითმართველობისა და მმართველობის ორგანოებს, მათხელმძღვანელ პირებსა და წარმომადგენლობას, ანუმთლიანობაში დევნილ კანონიერ ხელისუფლებას დღემდეარ გამოუცხადებია თვითლიკვიდაცია, არ დაუნიშნავსახალი არჩევნები და თავისი სამართალმემკვიდრეობა არგადაუცია არცერთი მომდევნო ხელისუფლებისათვის;

რამდენადაც დღესაც არსებობს სამართალმემკვიდრე,კანონიერი ხელისუფლების, საქართველოს რესპუბლიკისდევნილი ხელისუფლების ეროვნული ინსტიტუციები დაკანონიერი სახელისუფლებო წარმომადგენლობა, დღესაც დაიმედია უახლოეს მომავალშიც, რეალურად შესაძლებელიამისი, კანონიერი საკანონმდებლო და აღმასრულებელიბაზის კანონიერი, ფაქტობრივი მოქმედება.

კანონიერი ხელისუფლების სამართალ-მემკვიდრეობის ლეგალიზაცია და აღდგენა გარდამტეხროლს შეასრულებს ქვეყანაში სამართლიანობისა დაამომრჩეველთა ღირსების აღდგენის, ზოგადად,საქართველოს სახელმწიფოს მოწყობის თვალსაზრისითაც.

27


ზოგადად, ლეგიტიმურობა კანონიერებას,სამართლებრივი საფუძვლების არსებობას ნიშნავს, ესცნობილია.

ცნობილია ასევე, დევნილი ხელისუფლების –მთავრობის საკუთრივ სამშობლოში, თუ სხვაქვეყანაში დევნილობაში მოქმედება, სამართლებრივი,თუ პოლიტიკური თვალსაზრისით მისიპრეცედენტულობა.

ლეგიტიმურობა არ არის ზოგადი ცნება.ლეგიტიმური ხელისუფლება, მთავრობაკონკრეტულად არის ნამდვილი (ერის ნებისგამომხატველი) რეალური ხელისუფლება დამთავრობა. ნებისმიერი ერი მხოლოდ მაშინაათავისუფალი ერი საკუთარ მიწაზე, როცა მას ჰყავსსაკუთარი ინტერესების გამომხატველი და მსახურიხელისუფლება, წინააღმდეგ შემთხვევაში ერი თავადხდება მსახური, ნიჰილისტური ფსიქო-ინტოქსიკაციითა და ტერორით იქცევა ვიტალისტურმასად, რომელსაც არ გააჩნია ეროვნება და, აქედანგამომდინარე, არც – სამშობლო.

ლეგიტიმური ხელისუფლების მიერ შექმნილისამართლებრივ-პოლიტიკური ბაზა არის ნამდვილისაშუალება და გასაღები საქართველოსტერიტორიული მთლიანობის აღსადგენადაც. ესმომენტი უაღრესად მნიშვნელოვანია სოციალურიფსიქოლოგიის თვალსაზრისითაც, რადგან ამ,,გასაღების", პირობითად, მოსკოვში, ვაშინგტონსა თუპეკინში ძებნა მიუთითებს ნიჰილისტურ მარაზმსსრული ამნეზიით, რეალობის აღქმის სრულიდაკარგვითა და თვინიერობით რომ აღიწერება.

ლეგიტიმურობის ,,გასაღები" – დამხობილილეგიტიმური ხელისუფლების მიერ შექმნილიკოსტიტუციური და სამართლებრივ-პოლიტიკურიბაზის ამოქმედება, ერთადერთია ასევე აფხაზეთისა დაშიდა ქართლის დასაბრუნებლადაც. ისსაქართველოშია, მის უდიდებულესობა ხალხშია დამის ნება-გადაწყვეტილებაშია.

ლეგიტიმური წყვეტის აღდგენის აუცილებელინიშანია არა მხოლოდ კანონიერი არჩევნების დანიშვნა,არამედ ლეგიტიმური სამართლებრივი ბაზის ამოქმედებასაქართველოს გადასარჩენად.

აუცილებელია, მოხდეს სამართლებრივი, კანონიერიდა კონსტიტუციური წესრიგის აღდგენა და შემდგომქვეყანამ უნდა აირჩიოს ახალი ლეგიტიმური ხელისუფლება.კანონიერმა ხელისუფლებამ, მთავრობამ უნდა დანიშნოს დაჩაატაროს არჩევნები. მხოლოდ ამ არჩვენების შედეგადმოსული ხელისუფლება იქნება სამართლებრივი, კანონიერი,ლეგიტიმური, ასევე უფლებამოსილი და ვალდებულიც, რომიხელმძღვანელებს ლეგიტიმური, სამართლებრივი ბაზით.

ამ მხრივ კი, აუცილებელია საქართველოს ეროვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის აქტივიზაცია, რათააღსდგეს ეროვნული ცნობიერება, ქრისტიანული რწმენისადა ქართული ეროვნულ-სარწმუნოებრივი იდეოლოგიისაღორძინება, ქართული სახელმწიფოებრიობისა დაეროვნული ხელისუფლების აღდგენა.

ეს კი ჩვენი ბრძოლის უმთავრესი მიზანი უნდა იყოს.ღვთისა და მამულისათვის თავგანწირვა დღეს ერთადერთიგზაა გადარჩენისა, თორემ, წინააღმდეგ შემთხვევაში,მოგველის ეროვნული გადაგვარება და კატასტროფა.

ამრიგად, ლეგიტიმურობა აუცილებელია იყოსსამართლებრივ–კანონიერი ანუ რაციონალური. მთავარიამოცანაა სამართლებრივი, კანონიერი და დემოკრატიულისახელმწიფოს მშენებლობა, რომელიც, თავის მხრივ,უპირისპირდება ტოტალიტარულ, ავტორიტარულსახელმწიფოებს.

უკანონობას შეიძლება მოვერით მხოლოდ კანონით!

უსამართლობას შეიძლება მოვერიოთ მხოლოდ სამართლით!

სიცრუეს კი შეიძლება მოვერიოთ მხოლოდ სიმართლით!

28


ძმას ქრისტესმიერს

როს მიაკითხავ წმიდა ალაგებს,თითქოს იერი ეცვლებათ ტაძრებს,წმიდა მამათა ძვალშესალაგებს,მღვდელმთავართა და მეფეთა საძვლეს.გეკითხებიან მოსულხარ სადით,ხატება შენი ვეღარ გვიცვნია,წარსულის სუნთქვა ესდენ სიცხადითსაუკუნეა არ განგვიცდია.ხარ მწირი თამარ დედოფალისა,საღვთო სინედლის გულში აღმზვრელი,თუ ნახევარძმა პარსიფალისა,დიდგორს მოსული ვინმე ტაძრელი,სამსხვერპლო სისხლით აღვსილი წმინდაგრაალის მცველი ღვთისგან ცხებული,თუ საიდუმლოდ ათონის მთიდანთორნიკესავით დაბრუნებული.ვინც განგვიახლე ნათლობის მადლი,კურთხევის ძალა შორს გამიზნული,როს მოგვეძალა დიდვაჭრის ადლითდუშმანი ჩვენში შემოხიზნული.ოდეს ტაძართა შედრკა მწირველიდა მიეფარა ღრუბელს უფალი,შენ აღიმართე ვითა პირველიდაშრეტილ რწმენის ჭირისუფალი.თვით ზეციერმა შეგარტყა ძალი,გიპყრა მახვილი რვალთა მლეწავიდა აგიტაცა როგორც ბოძალიდუშმანის ძვლებში დასახვეწარი.გჩვეოდა მტერთან არ დარიდება,შეწყვილებულო სიმტკიცით კლდესთანდა ეძიებდი ჭეშმარიტებას,ვითა ტარიელ დაკარგულ ნესტანს.და წინაპართა ტანჯვით ვნებულმანერშიც ზრახვანი აღძარ ვნებისა,როს განაახლე მინავლებულიხმა ეროვნული თვითშეგნებისა.ოსტატის სიბრძნით გამოარჩიე,აზრთა განწყობას უცვალე ფერი,ხელწერა შენი გულს დაამჩნიე,ახალ ხარისხზე ასწიე ერი.შენგან ნატყორცნი გავარდა სიტყვა,ვითარცა მეხი ცათა მკვეთელი,ჯიუტი თმენის ზღუდე მისეტყვაზღვა საგუბარის დასცა კედელი.შემოიმტკიცე ფიცვერცხლით ძმანი,ცეცხლს რომ უნთებდნენ გულში ასულებს,შლეგებს მოვგავდით მოყმენი ცხრანი,ვეფხვთან სარკენლად ველად გასულებს.არ დაგვითრგუნავს სხვათა უფლება,ყველამ გაიგოს, ყველამ უწყოდეს,რადგან ჩვენც შევტრფით თავისუფლებას,ჩვენადვე თავი ხამს გვეყუდნოდეს.მაგრამ ნესტანი, იგი ნესტანიისევ ქაჯთა ჰყავთ გამომწყვდეული,კვლავაც ზვაობენ მტერთა დასტანი,უტიფრობს შხამი მათგან ნთხეული.ცნობამიხდილი წყევლი ცრუ სოფელს,როს გულისსწორის სახელს აბოდებ,

ვიცი, რა, ვიცი იმის ხელმყოფელსუშრეტი ცეცხლით დაანაფოტებ.როს ამოშრება წყევლის სათავე,ქაჯეთს მიხტომა ნახონ ჯიქური,მაშინ იხილონ დუშმანის თავიუწმინდურ სისხლით გადათხიფული.მისთვისაც გაგთქვამს ზეცა და მყარიდა ქარიშხალი ზღვებზე მქუხარი,კვლავ გაიელვებ სიმართლის ფარით,რწმენის სამკლავით და საფუხარით,გადაიჭრები გზნებით მყოფადში,დაემკვიდრები ხალხში მითივით,ზეაღმართულო ჩვენს ეპოქაში,მიქელანჯელოს კუშტ დავითივით.დაუცხრომელო სულიერ ცდაში,დაუსაბამო სიტყვის მხმობელო,უკიდეგანო ასტრალურ ზღვაში,დემონთა ხროვის დამამხობელო,ხომ ხედავ როგორ გართულდა ომი,ვაჰ, თუ ძალები შემომელია,თუმცა მარადში ვარ თანამდგომი,ავთანდილობა ერთობ ძნელია.ბოროტისათვის მუქაფის მგებელს,საქმენი ქველნი არ დამიგმია,მაგრამ სვებედის საწყისთა მძებნელს,ერთი ამბავი ვერ გამიგია:სხვებზე უმეტეს თუ გაისარჯეროს ჩამოგეჭრა ხმა ედემისა,მოყვასისაგან რად განისაჯე,ღირსო უკვდავთა დიადემისა.ალბათ გამოცდა ენება უფალს,როს გიმზადებდა ხვედრს არ ასაცდენს,რადგან განგებას რომელი უყვარსმასვე მოუვლენს სასტიკ განსაცდელს.რას დაგაკლებდა ბედი ტიალიეკალ-ბარდებში სიკეთის მთესველს,ჭორის ღვართქაფმა გადაგიარადა როს აგივსეს ძმარით ფიალაარ აიცდინე სასმელი ესე;რადგან იცოდი როგორ მავნებლობს,როცა მაცდური გვიდგას საჭესთან,რომ სიამაყე, აქ რომ მბრძანებლობს,მათხოვარია იმ სოფლის ბჭესთან,რომ წაუხდება მცდელობა უმალ,გატიალდება როგორც საპყარი,როს აღმოჩნდება, რომ ამგვარ სტუმარსზეცაში არ აქვს თავშესაფარი,რომ ვერ იხილავს სანუკვარ შედეგსჭეშმარიტებას ვინც არ იმშვილდებს,შეუპოვარი ბრძოლების შემდეგვინაც ვერ ჰპოვა სულის სიმშვიდე,ძმის აღსარება რომელმაც გასთქვა,ვინც ვერ დაიცხრო ღელვა გულისა,ზიარებამდე ვინაც ვერ წარსთქვასაგალობელი სინანულისა.

მერაბ კოსტავა 12 აგვისტო, 1978 წელი

სარედაქციო კოლეგია: ნოდარ კიკნაძე (595353505), ნუკრი ბაღდავაძე, მირიან მაღრაძე.

`vici, versiT aRudgeba ,,da saqarTvelo didWirnaxuli Cven ... · 4 მ ა ტ ი ა ნ ე #1-2...

Documents

Transcript of `vici, versiT aRudgeba ,,da saqarTvelo didWirnaxuli Cven ... · 4 მ ა ტ ი ა ნ ე #1-2...