VERGETEN VOETBALLERS

Hans de Wilde

iNTERViEW mET HANS DE WiLDE

In de driemaandelijkse serie ‘Vergeten spelers’ dit-maal aandacht voor Hans de Wilde (54) die in het geheugen gegrift staat van menigeen als een zeer talentvolle speler die al voor zijn twintigste jaar bij nagenoeg iedereen uit beeld was.Dat deze speler er wat van kon, blijkt wel uit het feit dat hij in mei 2000 gekozen werd in MVV ’27’s Elftal van de eeuw. Best opmerkelijk, daar hij maar iets meer dan één jaar in het keurkorps speelde. Eerst maar eens informeren waar hij tegenwoordig woont.

ZeistReeds enkele tientallen jaren wonen we in Zeist. Ik ben getrouwd met Carolien en we hebben drie zoons, te weten: Coen, Job en Hein. De oudste twee zonen studeren en wonen inmiddels in Am-

sterdam en alleen Hein woont nog bij ons. Mijn oudere zus Els woont momenteel in Australië. Daar mijn ouders, die toentertijd aan de Koningin Julianaweg in Maasland woonde, in de buurt van hun kleinkinderen wilde komen wonen, was voor hun de keuze gemakkelijk. Zij wonen nu dus ook in Zeist.

EngelandIk ben geboren in Engeland en enkele jaren later verhuisden ons gezin naar Rotterdam, hoewel mijn ouders van oorsprong uit Den Haag kwamen. Vervolgens gingen we weer voor enkele jaren terug naar Engeland, omdat mijn vader daar werkte. Op mijn zevende kwamen we definitief terug naar Nederland en kwamen terecht in Maasland. Ik wilde direct op de voetbal, maar dat mocht toen pas als je acht jaar oud was. In november werd ik

MVV 27 E1 in het seizoen 1969-1970.

Staande van links naar rechts: Berthel van der Weerd, Gert Jan Broekman, Kees Droog, Koos Ruinard, Pieter Jan Korpers-

hoek, John van der Hoeven en trainer/leider Henk Denkers. Zittend: Peter Sluyter, Wim van der Burgh, Arie de Jong, Bart de

Reuver, Wim van Aalst en Hans de Wilde. Liggend: Rob van der Hout.

iNTERViEW mET HANS DE WiLDE

acht en heb me bij MVV ’27 aangemeld. Ik kan mij nog herinneren dat de eerste training plaats vond in de gymzaal van de katholieke school, waar ik ook op school zat.

ChocoladebeenDe eerste wedstrijd werd ik om onbekende rede-nen linksback gezet. In de junioren werd dat de linkshalfpositie en daar heb ik dan ook de meeste jaren gespeeld. Mijn rechterbeen was nog erger dan een chocoladebeen en kon daar dus ook nagenoeg niets mee. Toentertijd was alles niet zo professioneel als tegenwoordig en werd er door trainers op niet op gehamerd met rechts te schieten. De training draaide voornamelijk om het afronden op doel en het partijtje naderhand.

ProefwedstrijdenOp een bepaald moment was er een Maaslands-Maassluis pupillenelftal wat op zich niet eens zo veel voorstelde. Daar speelde je hooguit twee wedstrijdjes per jaar mee. Cor van Rooy heeft, toen hij zelf trainer van het eerste elftal was, wel ooit geregeld dat ik een proeftraining of wed-strijd kon spelen bij Sparta. Of ik toen nog in de A speelde of al in het eerste weet ik niet meer. MVV ’27 was natuurlijk maar ’n klein clubje en er stonden nauwelijks scouts van de grotere clubs langs het veld. Daar kon je dus niet op wachten!Later ben ik ook nog eens uitgenodigd om een proefwedstrijd te spelen bij Feyenoord terwijl ik in de eindexamens van het atheneum zat. De dag na die wedstrijd zou ik een examen wiskunde hebben, maar stond daar niet al te best voor. Mijn ouders

MVV 27 A1 in het seizoen 1976-1977.

Staande van links naar rechts: trainer/leider Henk Luyendijk, leider George van Trigt, Ferdy Klap, Piet Roels, John Emmerig,

Wim van Aalst, Piet van Dijk, Jaap van Trigt, Kees Lagerwerf en Wim van Vliet. Zittend: Tjeerd Vrij, Koos Ruinard, Johan Kor-

pershoek, Arie van Aalst, Pieter Jan Korpershoek, Gerard Jansen en leider Bertus van Berkel. Liggend op de voorgrond: Hans

de Wilde en Bert Gritter.

iNTERViEW mET HANS DE WiLDE

vonden dat voetballen op dat moment vanzelf-sprekend niet zo’n goed plan, dus die uitnodiging heb ik maar laten schieten.

DebuutIk had nooit meegetraind met het eerste elftal, maar mocht wel ineens invallen tegen Stellendam (BMI, 18 maart 1978). A1 was die dag afgelast en besloten we maar te gaan klaverjassen in de kantine. Plotseling kwam Cor van Rooy naar me toe en vertelde me dat ik reserve moest staan die middag. Gauw thuis de tas met voetbalspullen halen en weer terug. Een minuut voor de rust mocht ik er in voor ge-blesseerd geraakte Dick Lagerweij. Zonder nog een bal geraakt te hebben ging je aan de thee, maar die tweede helft ging echt heel goed. Het staat gegrift in mijn geheugen en kan zelfs mijn ac-

ties nog herinneren. Die wedstrijd werd ik ook nog eens als linkshalf neergezet, dus op mijn favoriete plek.

motIk had er dan ook op gerekend dat ik er de week er op weer in zou staan, maar ik hoorde maar niets. Het bleek dat het jeugdbestuur mot had met het bestuur over het feit of ik als jeugdspeler al dan niet vervroegd doorgeschoven moest worden naar de selectie. Het kwam alsnog goed, want ik werd toen weer opgeroepen en heb de rest van dat seizoen in het eerste elftal uitgespeeld.Ik was wel vrij klein en technisch, maar schuwde het fysieke niet. Aan stevige duels onttrok ik me zeker niet en kleunde er dan ook best wel in. Een zogenaamde ‘mooi weer voetballer’ was ik niet.

Zaterdag 09 sep 1878, MVV ’27 - Naaldwijk 0-0.

Hans de Wilde helpt mee in de defensie van MVV ’27 en dat onder goedkeurend oog van Koos Rodenrijs, Joop van Berkel,

aanvoerder Leo Jansen en doelman Rinus van de Wetering.

iNTERViEW mET HANS DE WiLDE

BarendrechtHet seizoen erop, 1978-1979 heb ik zo’n beetje alles gespeeld. We speelden toen in de vierde klasse en Cor van Rooy vond dat ik hogerop moest. Hij kende Sandor Popovics die trainer was bij Barendrecht en zo is het balletje gaan rollen. In een oefenduel tegen Heerjansdam, qua rivali-teit te vergelijken met Feijenoord tegen Ajax, voor spelers onder 21 hield ik me goed staande en op basis daarvan ben ik er gaan spelen.Na driekwart van het seizoen vertrok de vaak emotionele Sandor Popovics na ontslag door een conflict met Simon Kelder, de latere voorzitter van Excelsior. Met de nieuwe trainer Jan Rab kon ik niet zo goed door één deur, zodat ik het maar bij dat ene jaar hield.

SVVVervolgens hing SVV aan de bel. Popovics was daar inmiddels beland en haalde mij naar Schie-dam. Daar heb ik ruim ’n jaar betaald voetbal

gespeeld. Vroeg in het seizoen 1981-1982 vertrok Popovics naar Waregem in België en werd opge-volgd door Rob Jacobs. Daar kon ik het helemaal niet mee vinden en we zaten zeker niet op één lijn. Op mijn 21e jaar zat de voetbalcarrière er plotse-ling op.

AmbitieIn die jaren woonde ik in al Rotterdam en stu-deerde daar economie aan de Erasmus Universi-teit. Doordat je vijfmaal per week moest trainen bij SVV, miste ik een groot deel van het studentenle-ven. Voetbal was voor mij eigenlijk een uit de hand gelopen hobby. Tegenwoordig hebben die apies van acht al de droom om betaald voetballer te worden. Ik ben ooit lekker gaan voetballen bij MVV ’27, kwam steeds hoger, maar had absoluut geen carrièreplanning. Achteraf denk je wel eens: wat als ik het wél serieus had opgepakt. Hoever had je dan kunnen komen?

Seizoen 1979-1980; Hans wordt getraind door assistent-trainer Hans Putters van Barendrecht.

iNTERViEW mET WiL BOER

StudententeamTijdens mijn studie heb ik nog een aantal wedstrij-den in het Nederlands studententeam gespeeld. In een blaadje van de universiteit las ik dat er spe-lers werden gezocht voor dat team. Hoewel ik al gestopt was, heb ik me aangemeld. Na enkele se-lectiewedstrijden werd ik opgenomen in dat team. Je speelde jaarlijks drie à vier wedstrijdjes, bijvoor-beeld tegen Feijenoord C of hoofdklasseteams. Naar de Universiade ben ik helaas nooit geweest.

SaestrumOp een gegeven moment ga je in Zeist wonen en had wel weer zin tegen een balletje te trappen. Heb me toen aangemeld bij Saestrum en begon daar in een vriendenteam. Ik werd gevraagd om in hun eerste elftal te komen spelen wat ik dan ik ’n seizoen heb gedaan. Je ging weer fanatiek trainen, kreeg blessures en met mijn werk en gezin werd het ook steeds drukker. Er kwam nog eens een spierscheuring over heen en dat was een moment om af te bouwen in een tweede of derde elftal.

FeyenoordIk ben nog al eens van werkgever veranderd, want na een aantal jaren was ik het dan weer zat en zocht een nieuwe uitdaging. Gedurende drie jaar (1997-2000) ben ik marketing manager bij Feyen-oord geweest.Het commerciële beleid van de club, onder leiding van Sjaak Troost, was zeer gericht op de zakelijke markt. Dit hield onder meer in het verkopen van reclameborden, business seats, VIP-boxen, binnen halen van sponsoring en televisiegelden. Weinig aandacht was er voor de consumentenmarkt, dus merchandising, seizoenkaartenverkoop, losse kaartverkoop, klantenservice richting supporters (o.a. kindervakken, ouderenvakken en familievak-ken) etc. Ik werd verantwoordelijk voor dat deel van de markt, ofwel het beter uitdragen van de naam Feyenoord. Merchandising werd door Feyenoord weer terug-gehaald, want dat werd de jaren daarvoor sim-pelweg uitbesteed. Er werd vervolgens een Fey-enoord fan shop geopend in het Topsporthal en eentje op de Lijnbaan.

marketing managerVoor de functie van marketing manager werd ik gebeld om op gesprek komen, maar had het gevoel in de maling te worden genomen. Kom je daar bij de Kuip aan in je mooie sollicitatiepak en verwacht dat je daar opgewacht wordt door wat lachende vrienden, maar de afspraak was wel degelijk serieus.Gesproken werd er met Jorien van de Herik, Sjaak Troost en Nicole Edelenbos. Ik dacht maar één ding: als ik dit niet doe, heb ik de rest van mijn le-ven spijt. Zit je Studio Sport te kijken, zie je Feyen-oord spelen en denk er aan dat je daar ook bij had kunnen zijn. Gelukkig kon ik daar aan de slag.In die jaren werd er nog Champions League ge-speeld en zo kwam je door de uitwedstrijden ook bij Manchester United, Chelsea en Juventus. Sowieso was ik vanuit mijn jeugd altijd al groot fan van Feyenoord, dus dat combineerde prima. Heb trouwens nog altijd een seizoenkaart.

Disneyland ParijsBij Feijenoord bleef ik dus drie jaar en werd toen gevraagd om general manager te worden van Dis-neyland Parijs vanuit Nederland. Mijn job was om zo veel mogelijk Nederlanders naar het pretpark te krijgen. Dat was mijn eerste stap in het toerisme en sinds ben ik daar ook in gebleven.

KuoniDoor de Zwitserse reisorganisatie Kuoni werd ik in 2011 aangetrokken als managing director voor Nederland en België. Men had een strategie uit-gewerkt en daar paste kleine landjes eigenlijk niet meer in. Men heeft naar de wereldkaart gekeken en bedacht waar er de komende 25 jaar nog enige groei te verwachten was. Dat was zeker niet in de kleine Europese landen en zodoende deed men de kantoren met een kleine markt, zoals Nederland, Spanje, Italië etc in de verkoop. Men wilde zich nu richten op bijvoorbeeld Azië en Zuid Amerika. Ik had veel vertrouwen in de bedrijfstak in Nederland en wilde dit dan ook wel overnemen. De Belgische tak wilde ik in eerste instantie ook overnemen, maar heb dat uiteindelijk niet gedaan. Het was een te kleine markt.

Tenzing TravelEind 2012 heb ik Kuoni Nederland gekocht met daarbij het recht om de naam Kuoni nog enige tijd te hanteren plus het gebruik van ondersteunende faciliteiten van die holding.Genoemde verworvenheden worden nu langzaam afgebouwd en vanaf eind 2015 gaan we verder on-der de naam Tenzing Travel. Dan is ook de laatste band met Kuoni doorgesneden.

Veilige landenDe reisbranche is een moeilijke markt met kleine marges. Er zijn veel concurrerende bedrijven en consumenten worden ook steeds wijzer en boeken via de computer.Er zijn altijd landen waar de politieke situatie instabiel is. Een aantal jaren geleden hebben we besloten bepaalde regio’s te mijden, bijvoorbeeld het Midden Oosten. Het ene jaar kunt je daar te-recht en het volgende jaar niet. Daar kunt je geen strategie op loslaten! Er blijven nog heel wat veilige landen in de wereld over en hebben zodoende onze risico’s goed kunnen spreiden.

Reizen op maatAan groepsreizen doen we weinig, meer met reizen op maat. De klant geeft zijn of haar wensen

aan en wij stellen het een en ander samen. Veel mensen maken bijvoorbeeld een standaardrondje door California en de omliggende staten, maar willen soms ergens langer blijven hangen of juist korter. En als je er familie hebt wonen, heb je even geen hotel nodig. Zo stellen we gezamenlijk een reisplan samen. Mensen betalen graag voor die goede adviezen!Ieder klant die bij ons een reis heeft geboekt wordt naderhand gebeld met de vraag hoe de reis ver-lopen is. Daar zijn we heel fanatiek in, want daar kunt je veel van leren.

maaslandEen paar maanden geleden ben ik nog in Maas-land geweest. Daar kwam ik Jacques Senf weer tegen en zijn wat gaan eten om herinneringen op te halen. Toen ik nog bij Disneyland Parijs werkte kwam ik hem vaak op allerlei feestjes tegen. In ons A1-elftal was Jacques Senf toentertijd onze verzor-ger. Liep hij met zijn waterzak langs het veld. Dat jaar werden we trouwens kampioen.Toen mijn ouders uit Maasland vertrokken had ik er eigenlijk weinig meer te zoeken. Enigszins jam-mer, want ik heb er een fantastische tijd beleefd in mijn jeugd.

iNTERViEW mET HANS DE WiLDE

Hans laat even zien waar hij zelf de laatste keer op vakantie is geweest.