TytuS Barokowy

18

Rys. Natalia Rydel

Po raz pierwszy w historii europejskiej kultury przeprowadzony został wywiad z ko-niem. Nasi dziennikarze podjedli się tego nietypowego i zarazem niezwykle trudnego zadania. Przeprowadzili rozmowę z Rosynantem, wierzchowcem rycerza smętnego oblicza - Don Kichota. Rosynant oczywiście nie mówił do nich ludzkim głosem. Szka-pa prychała, machała ogonem, strzygła uszami i stukała w bruk kopytem - w ten spo-sób odpowiadając na pytania dziennikarzy. Tak im się przynajmniej wydaje…

Dziennikarze „TytuSa Barokowego”: Wygląda Pan nie najlepiej. Czy Don Kichot o Pana dba? Rosynant: Don Kichot jest dobrym Panem, chociaż nie spełnia wszystkich moich oczekiwań. No ale cóż, pana się nie wybiera. Na szczęcie czyści mnie co jakiś czas szczotką i sprząta mój wychodek. To jego obowiązek wobec mnie. A co z pożywieniem? Jest Pan dość szczupły. Z natury jestem wegetarianinem. Poza tym dbam o linię. Ograniczam kalorie. Następne py-tanie. Czy jest Pan typem wierzchowca, który preferuje szaleńczą, szybką jazdę, czy raczej typem dostojnego konia, który woli powolne i dostojne tempo? Jestem typem szybko posuwającego się wierzchowca. Mimo to nie bywam na wyścigach. Jestem na nie ze dobry, nie chcę wypędzać w kompleksy innych koni. Czy Pańskie siodło jest wygodne, czy czasami Pana nie uwiera? Moje siodło jest bardzo wygodne i ładne, jeszcze nigdy się nie zdarzyło, żeby mnie uwierało. Pragnę dodać, że moje siodło było rewelacją przed czteroma laty i nikt wtedy takiego nie miał.