1

e-bülten 2017 / 3Temmuz - Ağustos - Eylül 2017

İÇİNDEKİLER

E-Bülten Mülkiyeliler Birliği’nin Yayınıdır. Mehmet ÖZER tarafından hazırlanmaktadır.

MÜLKİYEDEN ........................................................3 - 12

EDEBİYAT BULUŞMALARI ..................................13- 16

ÇARŞAMBA SÖYLEŞİLERİ ...................................17 - 30

AFİŞLERİMİZ .........................................................31 - 36

ANIYORUZ ...............................................................37- 40

3

MÜLKİYEDEN...

Değerli Mülkiyeliler,Temmuz, Ağustos, Eylül 2017 dönemine ilşkin e-bültenimizi bilgi

ve beğenilerinize sunuyoruz.Yeni bir sayımızda buluşmak dileğiyle...

Mülkiyeliler Birliği Yönetim Kurulu

4

GENEL BAŞKANIMIZ ERDAL EREN UYUM PROGRAMINDA KONUŞTU...Siyasal Bilgiler Fakültesi-Mülkiye’ye yeni kayıt yaptıran öğrencilere yönelik Uyum Programı

etkinlikleri 12 Eylül’de başladı. 15 Eylül 2017 tarihine kadar devam eden uyum programının İlk gününde Genel Başkanımız Erdal Eren Mülkiye ruhu konulu bir konuşma yaptı. Erdal Eren’in konuşması sonrasında Mülkiyeliler Birliği tarafından hazırlanan Mülkiye Sözlü Tarih çalışmasından yararlanılarak düzenlenen bir Belgesel gösterimi yapıldı.

Siyasal Bilgiler Fakültesi - Mülkiye Uyum Programı

5

6

Sevgili Arkadaşlar Merhaba

Mülkiye Marşı 1919 yılının Mayıs ayında yazıldı. Başka bir aşk istemez / aşkınla çarpar kalbimiz/ ey vatan gözyaşların dinsin yetiştik çünkü biz”Muhtemelen Mülkiye Marşı yazılırken Yıldız sarayının biraz ötesinde Mustafa Kemal ve

arkadaşları vatanı kurtarmak için Samsuna doğru yola çıkmaktadır.Bu sesleniş bir geleceği de müjdelemektedir. İşte Mülkiye ruhu bu marşın içinde yatmaktadır.Bu bir iddiadır. Vatanın gözyaşlarını dindirme iddiası ve inancıdır. İsyanıdır.Bu isyan bu isyan cehalete karşı akılla bilimle savaşarak, toplum yararına olmayan her şeyle

savaşarak, daha güzel bir gelecek için verilen mücadeledir.Bu yüzden bir Mülkiyelinin önceliğidir vatan. Diğer bütün şeyler bunun için kendini ifade eder. Bu vatan milliyetçi anlamda bir vatan değildir. Vatan bu topraklara dair her sorunu, kendi derdi

yapabilme bilincidir. Mülkiyeli bir Kaymakam için vatan okuldur, yoldur, sudur, sağlık ocağıdır, yoldur. Vatan bizim ruhumuzda ve bilincimizde biçimlenen bugün ve yarındır. Bu ülke insanının mutluluğudur.

Vatan sevgisi bizim insanımızın mutluluğunda vücut bulur. İşte mülkiyeliler bu mutluluğu yaratmak için mücadele etmeyi göze alır.

Bizi başkalarından ayıran özelliklerinden bir tanesi kamu yararının ardından koşmaktır.Eğer herhangi bir işte kamu yararı yoksa Mülkiyeliler orada yoktur. Ya da kamu yararı varsa

Mülkiyeliler mutlaka orada vardır Barışı demokrasiyi özgürlüğü refahı inşa etme arzusu ve mücadelesidir Mülkiye ruhu.

Siyasal hayatımızda sağdan sola, devrimcisinden, muhafazakarına kadar çokça görüş olacaktır. Sorunlar karşısında hepsinin ortak bir tavrı vardır O da işte Mülkiyeli olabilme ruhudur.Bu camianın yetiştirdiği çok ünlü, alanlarında çok başarılı Mülkiyeliler var. Sanattan siyasete,

bilimden edebiyat ve şiire ilişkin çok önemli Mülkiyeliler var. Hepsi de bu sıralarda yetişmiştir. Siz de bu sıralarda yetişeceksiniz.

Mülkiye mezunlarının bir örgütü daha var. Mülkiyeliler Birliği. Sizlerde mezun olduğunuzda örgütünüze üye olacaksınız.

Mülkiyeliler Birliğine geldiğinizde bir masa seçin kendinize ve gidip Mülkiyeli bir abi ya da ablanızın yanına oturun. Sizinle mutlaka ilgilenecek varsa bir sorununuz onu kendi sorunu haline getirerek çözmeye çalışacaktır.

Herhangi bir kuruma gittiğinizde “burada Mülkiyeli kim var” diye sorun mutlaka çeşitli kademelerde çalışan Mülkiyeli Ağabey ve ablalarınız olacaktır. Ve bir kardeş dayanışmasına tanık olacaksınız. Sizinle bilgi, deneyim ve olanaklarını sizinle acaba ya da ama demeden paylaşacaktır.

Mülkiyeli olmak bir sorumluluğu gerektirir. Sizlerde bu sorumluluk bilinciyle bu sıralarda daha önceki yetişen Mülkiyeliler gibi yetişeceksiniz. Ve 158 yıllık bir geleneğin mirasını devralacaksınız. Bu camianın geleceği olacaksınız. Bu çaba hiç durmaksızın devam edecek ve sizde bir gün bu sorumluluk bilincini Mülkiye ruhunu sizden sonra gelecek olan genç Mülkiyelilere devredeceksiniz.

Hepiniz bu büyük ailenin içinde yeniden biçimlendireceksiniz, hayatı ve aşkı. Hoş geldiniz.

Mülkiyeliler Birliği Genel Başkanı Erdal Eren’in Uyum Programında “Mülkiyelilik Ruhu” Konulu Konuşması...

7

8

Genel Başkanımız Erdal Eren'den Mülkiyeliler Birliği İzmir Şubesi'ne Ziyaret EttiGenel Başkanımız Sayın Erdal Eren, 31 Temmuz 2017 Pazartesi günü Mülkiyeliler Birliği İzmir

Şubesi'ni ziyaret etmiş ve ardından Şube Yönetim Kurulu toplantısına katılmıştır.Erdal Eren; yaptıkları çalışmalar için İzmir Şube Başkanı Sayın Tuncay Yeşilbaş'a teşekkür etmiş

ve şube binasında yapılan tadilatla ilgili bilgi almıştır.Toplantıda, ülke gündemine dair bilgi alışverişinde bulunulmuş, Genel Merkez ile şubeler

arasındaki ilişkiler de ele alınmış ve dönem dönem ortak etkinlikler yapılmasının önemli olduğu değerlendirilmiştir.

İZMİR ŞUBESİ ZİYARETİ

9

10

Mülkiye Doğa Topluluğu Mars’ta yürüdü!İsmail Hakkı Karakelle 17 Eylül 2017 Pazar günü, Mars’ta, pardon

Davutoğlan/Nallıhan Kuş Cenneti bölgesinde, cehennem sıcağı altında yürüdük.

Yürüyüş öncesinde Çayırhan’da Juliopolis antik kentini gezdik. Daha doğrusu kent büyük ölçüde Sarıyar barajı suları altında kalmış, biz daha çok Juliopolislilerin mezarlarını gördük. Bir arkadaşımız fark etti; mezarlar, çoğunlukla zenginlere aitmiş. Anlayacağınız, o zamanda da fakir fukara, garip guraba yatacak yer bulamıyormuş. Bu arada, antik kenti Kleon isimli bir haydudun kurduğunu ve kellesini garantiye alabilmek için kentin adını Julio Sezar’ın şehri anlamına gelmek üzere Juliopolis olarak değiştirdiğini öğreniyoruz. Kıssadan hisse, yerel haydut en büyük hayduda boğun eğerek haydutluğuna devam edebiliyor!

Juliopolis’in ardından Kuş Cenneti Gözlem Evi’ne geldik. Bilgi verecek kuş uzmanı gelmemişti (bu görevliyi yürüyüşten döndüğümüzde gördük, ama artık bizde kuş dinleyecek hal kalmamıştı!) O nedenle kuşları seyretmekle ve fotoğraf çekmekle yetindik. Hemen ardından zaman kaybetmeden yürüyüş bölgesine yöneldik. Midye kabuğu biçiminde ilginç jeolojik yapılanmaların üzerinde yürüyüşümüze başladık. Saat ilerledikçe parkur dikleşiyor, güneş yükseliyordu. Ahali “Yandım Allah su” diye inliyordu. Yazdıklarımın tarihi Türk filmlerinin ya da ucuz Türk romanlarının girişlerine benzediğinin farkındayım. Ancak gerçek o kadar apaçıktı ki, anlatırken herhangi bir süsleme ögesi katamıyorum. Yanıyorduk, işin özeti buydu. Yürüyüş kolunun arka

sıralarından “Başlayacağız sizin ilginç jeolojik yapılanmalarınızdan”, “Bu nasıl parkur kardeşim, Allah için bir ahlat dalı da olmaz mı” sızlanmaları başlamıştı ki, rüzgarlı bir yer bulup öğlen molasını verdik. Azıklar yenilip sular içilince yüzler hafiften de olsa gülmeye başladı. Fırsat bu fırsattır deyip, oldukça dik bir yardan, epeyce bir zahmetle ve gerçekten örnek bir yardımlaşmayla düze indik. Bundan sonrası, Vecihi Kaptan serabına doğru, kalan son enerjilerimizi harekete geçirerek koşar adımlarla, bozguna uğramış ordu dağınıklığında gitmekten ibaretti. Gördüğümüz serap değilmiş, nispeten serinliğini koruyan sularla Vecihi Kaptan bizi bekliyordu.

Sarıyar barajı üzerindeki bir saatlik tekne turu yorgunluğumuzu aldı. Pek güzeldi. Benim için ayrıca güzeldi. Arkadaşlar, gerçek bir sürpriz yaparak doğum günümü kutlamak için tekneye pasta getirmişler. Bendenizi çocuklar gibi şımarttılar. 60’lı yaşlara başlamanın hüznünü, mutluluk seline dönüştürdüler, eksik olmasınlar…

Keyifli dakikalar bitmemişti. Dönüş yolunda, Beypazarı’nda, Bağevi isimli yerde, soğuk içeceklerimizi yudumlayıp lezzetli yöresel yemekleri yerken günün güzelliği zirveye çıktı.

Evet, yaklaşık 40 derece sıcağın altında, en küçük bir gölgeliğin olmadığı bir alanda yapılan yürüyüş yorucuydu. Ancak, özellikle bölgenin görünümü dikkate alındığında böylesi bir deneyimi başka nerede yaşayabilirdik, bilmiyorum. Ankara’ya yorgun ve mutlu döndük…

11

12

13

14

Mülkiye Sanat Merkezi çatısı altında düzenlediğimiz Edebiyat Buluşmaları’nda bu ay şair Ahmet Hamdi Tanpınar konuştu.Buluşmamız 30 Eylül 2017 Cumartesi günü saat 16.00’da Mülkiyeliler Birliği Teraslı Salonda gerçekleştirdik.

15

16

17

18

“Yükselen Ekonomilerde Kırılganlıklar”

13 Eylül 2017 Çarşamba günü saat 18.30’da, Prof. Dr. Yılmaz Akyüz’ün yeni çıkan kitabı “Yükselen Ekonomilerde Finansal Kırılganlıklar” üzerine konuşuldu. Prof. Dr. Yılmaz Akyüz, Prof. Dr. Tuncer Bulutay, Doç. Dr. Hasan Ersel, Prof. Dr. Ercan Uygur ve Prof. Dr. Nuri Yıldırım’ın katıldığı çarşamba söyleşisi dünyayı yeniden anlama konusunda yeni ufuklar açtı

19

20

21

22

Gül Bülbül ve Şiir Ülkesi İtran

FAZLI BULUT’LA ÇARŞAMBA SÖYLEŞİMİZİ GERÇEKLEŞTİRDİK

Geleneksel olarak düzenlediğimiz Çarşamba Söyleşimizde 20 Eylül 2017 Çarşamba günü 1985 mezunu üyemiz Fazlı Bulut, İran gezilerini anlattı. Söyleşinin sonunda “İran Gül, Bülbül ve Şiir Ülkesi” adlı yeni çıkan kitabını okurlarına imzaladı.

Kadim Medeniyetlerin Efsunlu Coğrafyası

Bir “harici” (yabancı) olmama rağmen İran’da kendimi hiç “o, öteki, onlardan” hissetmedim. Orada bulunduğum sürece hep; vaktiyle bir süre bulunduğum ancak uzun bir zamandır uzak kaldığım bir coğrafyaya tekrar dönmüşüm gibi bir hisse kapıldım. Her yer, her şey ve herkes pek bir aşina geldi.

Ülke ve insanlarıyla olan tarihsel, kültürel akrabalığı ve coğrafi yakınlığı her zaman ve her durumda hissettim. Bu nedenle her İran seyahatimden, ruhum ziyadesiyle dinlenmiş döndüm.

Fazlı Bulut

23

24

25

İran… Şiirin ve Güllerin BahçesiTebriz, Tahran, Kum, Meşhed, Nişabur, Kaşan, İsfahan, Şiraz, Persapolis, Yezd,

Bem…Fazlı Bulut

26

27

İran… Şiirin ve güllerin bahçesi.İnsanın ruhunu dinlendiren bahçelerden

sesleniyor Firdevsi, Hafız, Sadi, Şehriyar, Furuğ…

Fazlı Bulut

Firdevsi

Kedersiz acısız olan var mı? Gençlik şarabını tadan dünyada kendisinden

başka kimseyi görmez.Tatlı söz söyleyen hiç kimseden kötü söz

işitmez. Akıllı olan her adam özür dileyenin bir suçu

olduğuna inanır. Akıllı bir adam, senin can düşmanın olsa bile,

cahil dosttan iyidir.Ateşten insana serinlik gelir mi? Bir kere ağaran saç bir daha kararmaz. Ey dünya! Sen baştan başa ıstırapla dolusun,

mutluluktan yana bomboşsun; hiçbir akıllı kimse sende mesut olmamıştır.

Bilgili olan güçlü olur.Ham düşünceleri, ancak akıl pişirir.

KIZIL GÜL

kızıl gülkızıl gülkızıl gül

o beni kızıl gül bahçesine götürdüve ıstıraplı saçlarıma kızıl gül taktı karanlıktave sonundakızıl gül yaprağı üstünde benimle yattı

ey felçli güvercinlerey adetten kesilmiş deneyimsiz ağaçlar, ey

kör pencereleryüreğimin altında ve derinliğinde

uyluklarımın, şimdi

kızıl bir gül sürgün vermektekızıl gülkızılbir bayrak gibiayaklanmada

ah, ben gebeyim, gebeyim, gebe

Furuğ FERRUHZADÇeviri: Haşim HÜSREVŞAHİ

28

Sevgilinin konağının havası, bizim için ab-ı hayattır.Ey saba, Şirazımın toprağından bana bir hoş rüzgar getir.Dostum, feleğin on günlük sevgisi masaldan hikayeden ibarettir.Dostlara iyilik etmek için şu on günlük fırsatı ganimet bil! (s .4)Zaman, yaşamamız için bize sunulmuş armağandırBu armağanı doyasıya yaşa ve dostlarına da yaşat, elini çabuk tut!Sabah rüzgarı bizim daralmış gönlümüzü nasıl açabilirKoncanın kıvrım kıvrım yaprakları gibi birbiri üstüne sarılmış, kat kat. (s.18)Gönül o denli zarif, incinebilir bir yapıdadır ki tıpkı goncanın kıvrım kıvrım sarılmış yaprakları

gibidir. Zorlayarak açmaya kalkma, zamana bırak kendiliğinden yavaşça açılsın!Zaman ömrünün harmanına ateş salarsa de ki: Yak, zaten bence ömür harmanının bir saman

çöpü kadar bile değeri yok. (s. 26) Ömür de bir harman yerine benzerYandığı zaman bir saman çöpü kadar değeri kalmaz, bu yüzden yaşamdan tat almaya bak!Sofi, şarabın parıltısıyla gizli sırları bildi. Herkesin iç yüzünü bu lal ile bilebilirsin. (s. 27)Şarabın etkisiyle insan iç dünyasını olduğu gibi yansıtabilirYa da yürekten dinlenildiğine inanırsa!Pirimugan, sana seccadeyi şarapla boya derse boya;Çünkü yol ehli, konak yerlerinin yolundan yordamından gafil değildir

29

Bu darıhdıran duman ayrılıgBaşa sovrulan saman ayrılıgAman ayrılıg, aman ayrılıgAman ayrılıg, aman ayrılıg.

Bir gözün açar, bir gözün yumarAraz’ı serin gördükde umarHezer’i derin gördükde cumarCan deryasına cuman ayrılıgAman ayrılıg, aman ayrılıg.

Araz’ım vursun baş daşdan daşaGöz yaşı gerek başlardan aşaNece yad olsun gardaş gardaşaNe din ganır, ne iman ayrılıgAman ayrılıg, aman ayrılıg.

Göylerin günün, ayın gizledirUlduz ahdırır, sayın gizledirOhunu atır, yayın gizledirCeddimi edip kâman ayrılıgAman ayrılıg, aman ayrılıg.

Ayrılıg gele, bir kerem gılaBir neçe gün de bizden ayrılaGem de bir biz tek sova-savrulaHanı bir bele güman ayrılıgAman ayrılıg, aman ayrılıg.Dedim ayrılıg, gınama meniSeni görmüşem eller düşmeniYüz min kerre de sınasam seniHaman ayrılıg, haman ayrılıgAman ayrılıg, aman ayrılıg.Amansız gözün yuman ayrılıgCan cızlığından uman ayrılıgNe ğemli yazar roman ayrılıgDillere salan duman ayrılıgAman ayrılıg, aman ayrılıg.

Sen unudsan da Süleyman meniUnudmuyacag Şehriyar seniYaz geler bülbül gapsar çemeniİndilik sevsin zaman ayrılıgAman ayrılıg, aman ayrılıg.

Şair Şehriyar

30

Hiçbir Şeyin Eski Tadı Yok

sanki hiçbir şeyin eski tadı yok gibivazgeçemem dediğim senden bile vazgeçebiliyorsambu sevginin artık tadının olmadığındansana olan bağlılığımın kalmadığından

sanki hiçbir şeyin eski tadı yok gibigözlerindeki o parıltıyı artık göremiyorsambu istediğini sende artık bulmadığındangözlerimin artık neşeli mutlu olmadığından

sanki hiçbir şeyin eski tadı yok gibiyüzündeki o tebessümü hissedemiyorsambu senden içimde hiçbir zerre kalmadığındanartık kalbimde hiçbir yerin olmadığından

evet! .. hiçbir şeyin eski tadı yok...

Şair Sadi

31

32

2 Temmuz 1993 SİVAS

Temmuz İçin Yaralı Semah / Kemal Özer

OĞLUNDAN ÖKSÜZ KALANANANIN ŞİİRİAğaç desem ağaca assam sazınıhangi dalın kıvrımına güvensem

Yol desem yola sorsam nerdedirkimden gelir kime gider bilmeden

Rüzgârı eğlesem suyu yormasamyaramın azmasına küskün kalmasam

Bilen oydu hangi diken neremedokundukça kanatırdı acımı

Hangi özlem kimin için duyulurkimi yoksun kılar kendi canından

Hangi ana ölür ölür dirilirkendi oğlundan nasıl öksüz kalırsa

Bilen oydu ölse bile sözü yere indirmezhangi ozan kucağına sazı alınca

ARTIK NE SEMAHLARINE ÇOCUKLARI SEYREDEBİLİRİMDİYEN BABANIN ŞİİRİTanımak demekti semah dönmelertanımak demekti ayaklar altındadöne döne sınandığını dünyanınsavurmak demekti tohumda uyananırüzgârda bekleyeni başaklarda devşirmek

Ayaklar ayakları çoğaltırdı onlar döndükçeeller ellerde açılıp kapanırdısoluklar kanatlanıp uçardı göğüslerdendeyişler deyişlere değdikçe hızlanırdıbiçilenler doğrulurdu biçildikleri yerden

Daha neler öğrenecekti kim bilirsemah dönen çocuklardan bu yürekbirer kırlangıçtılar ilkyazın habercisiher biri bir yolculuk olacaktı gökyüzü denizinekurtulup çıksalardı yalazın öksesinden

NESİMÎYola çıkmak üzereydin Sivas’a doğrune söz kaldıysa son görüşmedenhepsi dostlarının aklında Nesimî

33

Peki nasıl haberleşiriz demiştincurayı bıraktıktan sonra elinden

Bir daha aradığımda sizlerinerede buluşacağız demiştin

Ya bir adres verin ya ben vereyimbelli olmaz bu dünyanın işleri!

Bir daha aradığında Nesimînerde nasıl buluşuruz belli değil mi?

Dedin ya can gözüyle bakmış olursadedin ya benliğini yıkmış olursa

Öze dönüp uzak kalır yalanamaske takmaz, leke sürmez yaşama

Dedin ya hor görme yola çıkmış insanıdünyayı onda bul, kendini onda tanı

Söyleyene kastedilse bile söz susmuş olmazderisinden ayrı düşer can küsmüş olmazyola çıkan yolda kalmaz Nesimî

SEHERGÜLSürekli kilit altında odasıyaşadığı ne varsa orada kalacakkim anarsa ona açılır o kapıiçindekiler ona görünür ancak

Parmak uçları sürekli oradahâlâ üzerinde el işleriyle örgüleringöz kapakları çeyiz sandığında hâlâsabahıyla kaç uykusuz gecenin

Sesi orada, çiçeklerin beklediği,günaydın demek için her sabah yenidenher birini ayrı ayrı okşayan sesiher biriyle ayrı ayrı dertleşen

Sevgisi orada, bebek fotoğraflarınınyan yana gülümsediği duvarda,yeğenlerini onlarla tek tek kucaklasınansın diye her birinin adını bir fotoğrafla

Kim geçerse o odadan bilsin kine varsa dokunacak onun da elineuçuşan o kelebek titreşimi sürekliyeni bir harf olacak yüreğinin alfabesine

SON SÖZ YERİNEHer biriniz birer andaçadınızla anılacak bundan sonrasöz vermek için yazılan bu şiirler

Mayısta açan gül adınızla anılacakalanlara çıkan ses, anımsatan özlemyarım bırakılmış bir yaşamı

Zaman adınızla anılacak Temmuza vardığında

yerinden oynayan ana yüreğikapının her çalınışında

Adınızla anılacak körün gözündenperdeyi kaldıran o alevutancın yüzü yanıp durdukça

Birer adım olacak her birinizbiri bitse bile bir başka yürüyüş içinyeniden başladıkça bu yaralı semah

Kemal ÖZER

34

30 Ağustos Zafer Bayramı

KADINLARIMIZ

Toprak öyle bitip tükenmez, dağlar öyle uzakta, sanki gidenler hiçbir zaman hiçbir menzile erişemeyecekti. Kağnılar yürüyordu yekpare meşaleden

tekerlekleriyle Ve onlar ayın altında dönen ilk tekerlekti. Ayın altında öküzler başka ve çok küçük bir dünyadan gelmişler gibi ufacık kısacıktılar ve pırıltılar vardı hasta kırık boynuzlarında ve ayakları altından akan toprak, toprak, ve topraktı. Gece aydınlık ve sıcak ve kağnılarda tahta yataklarında oyu mavi humbaralar çırılçıplaktı. Ve kadınlar birbirlerinden gizleyerek bakıyorlardı ayın altında geçmiş kafilelerden kalan öküz ve tekerlek

ölülerine.

Ve kadınlar bizim kadınlarımız: korkunç ve mübarek elleri

ince, küçük çeneleri, kocaman gözleriyle anamız, avradımız, yarimiz ve sanki hiç yaşanmamış gibi ölen ve soframızdaki yeri öküzümüzden sonra gelen ve dağlara kaçırıp uğrunda hapis yattığımız ve ekinde, tütünde, odunda ve pazardaki ve kara sabana koşulan ve ağıllarda ışıltısında yere saplı bıçakların oynak, ağır kalçaları ve zilleriyle bizim olan kadınlar, bizim kadınlarımız şimdi ayın altında kağnıların ve hartuçların peşinde harman yerine kehribar başlı sap çeker gibi aynı yürek ferahlığı, aynı yorgun alışkanlık içindeydiler. Ve onbeşlik şaraplenin çeliğinde ince boyunlu çocuklar uyuyordu. Ve ayın altında kağnılar yürüyordu Akşehir üzerinden Afyon`a doğru.

Nazım Hikmet

35

1 Eylül Dünya Barış Günü

BARIŞ

Çocuğun gördüğü düştür barış.Ananın gördüğü düştür barış.Ağaçlar altında söylenen sevda sözleridir barış.

Akşam alacasında, gözlerinde ferah bir gülümseyişle döner ya babaelinde yemiş dolu bir sepet;ve serinlesin diye su, pencere önüne konmuş toprak testi gibiter damlalarıyla alnında...barış budur işte.

Evrenin yüzündeki yara izleri kapandığı zamanağaçlar dikildiğinde top mermilerinin açtığı çukurlara,yangının eritip tükettiği yüreklerdeilk tomurcukları belirdiği zaman umudun,ölüler rahatça uyuyabildiklerinde, kaygı duymaksızın artık,boşa akmadığını bilerek, kanlarının,barış budur işte.

Barış sıcak yemeklerden tüten kokudur akşamdayüreği korkuyla ürpertmediğinde sokaktaki ani fren sesive çalınan kapı, arkadaşlar demek olduğunda sadece.Barış, açılan bir pencereden, ne zaman olursa olsungökyüzünün dolmasıdır içeriye;gökyüzünün, renklerinden uzaklaşmış çanlarıylabayram günlerini çalan gözlerimizde.Barış budur işte.

Bir tas sıcak süttür barış ve uyanan bir çocuğun gözlerinin önüne tutulan kitaptır.

36

Başaklar uzanıp, ışık! Işık! - diye fısıldarlarken birbirlerine!Işık taşarken ufkun yalağından.Barış budur işte.Kitaplık yapıldığı zaman hapishanelerGeceleyin kapı kapı dolaştığı zaman bir türküve dolunay, taptaze yüzünü gösterdiği zaman bir bulutun arkasındancumartesi akşamı berberden pırıl pırıl çıkan bir işçi;barış budur işte.

Geçen her gün yitirilmiş bir gün değil debir kök olduğu zamangecede sevincin yapraklarını canlandırmaya.Geçen her gün kazanılmış bir gün olduğu zamandürüst bir insanın deliksiz uykusunun ardı sıra.Ve sonunda, hissettiğimiz zaman yenidenzamanın tüm köşe bucağında acıları kovmak içinışıktan çizmelerini çektiğini güneşin.Barış budur işte.

Barış, ışın demetleridir yaz tarlalarında,iyilik alfabesidir o, dizlerinde şafağın.Herkesin kardeşim demesidir birbirine, yarın yeni bir dünya kuracağız demesidir;ve kurmamızdır bu dünyayı türkülerle.Barış budur işte.

Ölüm çok az yer tuttuğu için yüreklerdemutluluğu gösterdiğinde güven dolu parmağı yollarınşair ve proleter eşitlikle çekebildiği gün içlerinebüyük karanfilini alacakaranlığın...barış budur işte.

Barış sımsıkı kenetlenmiş elleridir insanlarınsıcacık bir ekmektir o, masası üstünde dünyanın.Barış, bir annenin gülümseyişinden başka bir şey değildir.

Ve toprakta derin izler açan sabanlarıntek bir sözcüktür yazdıkları:BarışVe bir tren ilerler geleceğe doğrukayarak benim dizelerimin rayları üzerindenbuğdayla ve güllerle yüklü bir tren.Bu tren, barıştır işte.

Kardeşler, barış içinde ancakderin derin soluk alır evren.tüm evren, taşıyarak tüm düşlerini.Kardeşler, uzatın ellerinizi.Barış budur işte. Yannis RITSOSÇeviren : Ataol BEHRAMOĞLU

37

38

Meçhul Öğrenci Anıtı

Buraya bakın, burada, bu kara mermerin altındaBir teneffüs daha yaşasaydı,Tabiattan tahtaya kalkacak bir çocuk gömülüdürDevlet dersinde öldürülmüştür.

Devletin ve tabiatın ortak ve yanlış sorusu şuydu:– Maveraünnehir nereye dökülür?En arka sırada bir parmağın tek ve doğru karşılığı:– Solgun bir halk çocukları ayaklanmasının kalbinedir.

Bu ölümü de bastırmak için boynuna mekik oyalı morBir yazma bağlayan eski eskici babası yazmıştır:Yani ki onu oyuncakları olduğuna inandırmıştım

O günden böyle asker kaputu giyip gizli bir geyikYavrusunu emziren gece çamaşırcısı anası yazmıştır:Ah ki oğlumun emeğini eline verdiler

Arkadaşları zakkumlarla örmüşlerdir şu şiiri:Aldırma 128! İntiharın parasız yatılı küçük zabit okullarındaHer çocuğun kalbinde kendinden büyük bir çocuk vardırBütün sınıf sana çocuk bayramlarında zarfsız kuşlar gönderecek

Ece AYHAN

39

40