Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego
-
Upload
marisol-castro -
Category
Documents
-
view
25 -
download
0
description
Transcript of Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego
![Page 1: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/1.jpg)
Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego
Zagadnienie 1. Proces remontu statku powietrznego.
![Page 2: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/2.jpg)
Naprawa (remont) SP jest to przywracanie wartości użytkowej przez całkowite lub częściowe usunięcie zużycia lub uszkodzenia. Remont jako proces jest elementem eksploatacji statków powietrznych. SP mogą być eksploatowane w następujących systemach organizacyjnych: a) z remontem głównym; b) według stanu technicznego;c) według poziomu niezawodności.
SP eksploatowane w systemie z naprawą główną mają określony resurs, czyli maksymalnie dopuszczalny czas pracy (określany liczbą godzin lotu), w którym zapewnia się ich niezawodną pracę – o ile przestrzegane są zasady eksploatacji.Wyróżnia się resursy:a) międzyremontowy;b) całkowity (zwany też technicznym).
Po wypracowaniu resursu międzyremontowego SP musi przejść remont główny (kapitalny), który przywraca mu początkowe wartości użytkowe - i tak kolejno do czasu wypracowania całego resursu technicznego. Wypracowanie resursu technicznego oznacza wycofanie SP z eksploatacji i poddanie go kasacji niezależnie od jego stanu technicznego.
![Page 3: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/3.jpg)
SP eksploatowane w systemie wg stanu technicznego są naprawiane gdy zachodzi faktyczna konieczność takiej naprawy. Taka forma eksploatacji wymaga możliwości kompleksowego określania stanu technicznego sprzętu – co zmusza konstruktorów projektujących SP do opracowania możliwości ciągłej kontroli jego stanu technicznego, jak i modułowej budowy SP - która umożliwia szybką wymianę zużytych lub uszkodzonych części, podzespołów i zespołów w warunkach takich jakie istnieją w miejscu eksploatacji sprzętu.
Remonty statków powietrznych dzielimy na:a) remonty główne – wykonywane po wypracowaniu przez SP pełnego okresu (resursu) godzinowego lub w latach eksploatacji przewidzianego dla danego typu samolotu lub śmigłowca;
b) remont średni – wykonuje się w nakazanych odstępach czasu (lat eksploatacji) lub po przepracowaniu określonej liczby godzin (nalotu), względnie z powodu uszkodzeń lub nadmiernego zużycia zasadniczych elementów konstrukcji i instalacji pokładowych SP. Liczba remontów głównych i średnich oraz częstotliwość ich wykonania określają biuletyny resursowe zatwierdzone przez głównego inżyniera lotnictwa.
c) remont komisyjny – wykonywany po uszkodzeniu SP w wyniku jego nieprawidłowej eksploatacji.
![Page 4: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/4.jpg)
Zagadnienie 2.
Schemat organizacji napraw
![Page 5: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/5.jpg)
Rys. Schemat organizacji napraw
![Page 6: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/6.jpg)
1. Przyjęcie SP do remontu – wykonywane jest przez Grupę Startową zakładu remontowego, która powinna:- zapoznać się z uwagami pilota na temat zachowania się samolotu w locie;- założyć naziemne zabezpieczenia eksploatacyjne na układ awaryjnego opuszczania samolotu;- sprawdzić kompletność dokumentacji eksploatacyjnej SP, tj.: 1/ książki płatowca, 2/ książki silnika, 3/ książki osprzętu, 4/ książki radio, 5/ książki uzbrojenia, oraz metryk zabudowanych agregatów;- sprawdzić w zakresie dostępu zgodność numerów agregatów zamontowanych na SP;- wykonać przegląd płatowca i silnika w zakresie obsługi A, B, C;- wykonać próbę silnika i dokonać rejestracji oraz analizę parametrów, zakonserwować wewnętrznie silnik;- sporządzić „Protokół przyjęcia SP” do remontu;- przekazać SP na wydział remontowy z dokumentacją obiegową Grupy Startowej wraz z dokumentacją eksploatacyjną płatowca i silnika.
![Page 7: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/7.jpg)
2. Demontaż statku powietrznego obejmuje:- wybudowę silnika;- demontaż na główne zespoły jak kadłub, skrzydła, usterzenie;- demontaż kadłuba polegający na wybudowaniu agregatów i instalacji zamontowanych w kadłubie;- demontaż skrzydeł i usterzenia – wybudowanie agregatów i pozostałych elementów instalacji płatowcowych, cięgieł i dźwigni układu sterowania.
Mycie konstrukcji płatowca i zdemontowanych elementów (podzespołów, węzłów i detali) obejmuje: - usunięcie pokrycia lakierowego z powierzchni zewnętrznych kadłuba, oraz zewnętrznych powierzchni tych zdemontowanych podzespołów i detali - które stanowią zewnętrzną powierzchnię SP;- usunięcie pokrycia lakierowego z powierzchni detali mających uszkodzenia tego pokrycia przekraczającego 10 % powierzchni.
![Page 8: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/8.jpg)
3. Weryfikacja – jest to przegląd konstrukcji w celu określenia, które z
elementów nadają się do dalszej eksploatacji bez napraw, które wymagają
naprawy, a które do naprawy się nie nadają i muszą być wymienione na
nowe bądź naprawione z części zapasowych. Weryfikację przeprowadza
się poprzez:
- przegląd wzrokowy stanu zewnętrznego powierzchni;
- pomiar zużycia i odkształceń;
- pomiar głębokości korozji i erozji;
- określenie twardości materiałów;
- badanie szczelności /zbiorniki paliwowe, przewody instalacji, itp./;
- kontrole defektoskopowe węzłów, części i fragmentów konstrukcji
narażonych na działanie dużych obciążeń /np. elementy podwozia, węzły
połączeniowe kadłuba ze skrzydłami i usterzeniem/.
Kontrole defektoskopowe przeprowadza się w celu wykrycia takich
uszkodzeń, jak pęknięcia głębokie i powierzchniowe których nie można
wykryć gołym okiem. W tym celu wykorzystuje się:
![Page 9: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/9.jpg)
- defektoskopię kolorową – polega na pomalowaniu płynem czerwonym
„przenikliwym” elementu lub miejsca podejrzanego o pęknięcie,
a następnie po kilku sekundach płyn zmywa się zmywką i nakłada płyn
biały „wywołujący”. Pozostałe w pęknięciach resztki płynu czerwonego
zostają wywołane na białym tle, dając w ten sposób obraz i długość
pęknięcia widziany nie uzbrojonym okiem.
![Page 10: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/10.jpg)
- defektoskopia promieniami Roentgena – polega na przepuszczeniu
wiązki promieni przez badany przedmiot. Pod przedmiot podkłada się
kliszę fotograficzną w miejsce które chcemy zbadać.
Pod wpływem promieni X klisza zostaje naświetlona z wyraźnie
uwidocznionym pęknięciem.
- defektoskopia luminescencyjna – polega na wykorzystania właściwości
świecenia niektórych przedmiotów podczas padania na nie światła.
Badaną część zanurza się w tzw. „luminoformie” (mieszanina nafty i
oleju), który jest przenikliwy i przedostaje się w najmniejsze szczeliny.
Po opłukaniu w wodzie i wysuszeniu przedmiotu luminoform pozostaje
w szczelinach, a po obsypaniu części tlenkiem magnezu wydobywa się na
powierzchnię i pod wpływem promieni świetlnych wyraźnie świeci,
obrazując długość i kształt pęknięcia.
![Page 11: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/11.jpg)
- defektoskopia magnetyczna – stosowana do materiałów ferromagnetycznych.
Wykorzystuje się tu zjawisko przewodności strumienia magnetycznego przez
sprawdzany przedmiot i zaburzenia pola magnetycznego w przypadku istnienia
wady zewnętrznej lub wewnętrznej.
Na skutek istnienia przerw w materiale wytwarzają się lokalne bieguny
magnetyczne, które powodują zaburzenia strumienia magnetycznego w postaci
rozproszenia i zmiany kierunku linii sił pola magnetycznego.
Jeżeli na badany przedmiot będący pod wpływem pola magnetycznego nałożymy
zawiesinę z proszkiem magnetycznym, to zobaczymy wyraźnie układ linii
magnetycznych.
Rys. Kontrola na defektoskopie magnetycznym 1, 3/ bieguny przyrządu: 2/ badany przedmiot
![Page 12: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/12.jpg)
- defektoskopia ultradźwiękowa – polega na wykorzystaniu do badań
drgań sprężystych o częstości powyżej 16Hz. Zjawisko to polega na
wytworzeniu, wysłaniu i odebraniu odbitych impulsów oraz porównaniu ich
ze wzorcem. W momencie pojawienia się wady obraz zostaje
zniekształcony impulsem odbitym od wady materiałowej /uszkodzenia/.
Rys. Defektoskop ultradźwiękowy 1, 2/ generator i nadajnik impulsów; 3/ głowice; 4/ wskaźnik oscyloskopowy; 5/ ekran wskaźnika; 6/ wykryta wada materiałowa.
![Page 13: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/13.jpg)
Rys. Schemat organizacji napraw
![Page 14: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/14.jpg)
4. Naprawa części, podzespołów i zespołów – wykonuje się zgodnie z
opracowanymi i wydanymi przez producenta statku powietrznego
technologiami remontu.
Naprawa obejmuje:
1/ regenerację części – mającą na celu usunięcie uszkodzeń, wypracowań elementów oraz uzyskanie pierwotnych kształtów i wymiarów części poprzez nakładanie metalu metodą napawania, galwaniczno-techniczną /chromowanie/, lub metalizacji natryskowej;
2/ usuwanie drobnych uszkodzeń, powierzchniowych pęknięć do 0,1mm, okaleczeń, wżerów korozji za pomocą pilników, frezów, skrobaków, tarcz szlifierskich i polerskich;
3/ sprawdzenie /i ewentualne odtworzenie/ szczelności remontowanych
podzespołów i detali, w tym zbiorników integralnych konstrukcji.
![Page 15: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/15.jpg)
5. Kompletacja – jest to magazyn części podzespołów naprawionych i
części zamiennych. Wszystkie części po naprawie i regeneracji wraz z
detalami które zostały wprowadzone na miejsce elementów zużytych i
zbrakowanych, kompletuje się w oddzielnym pomieszczeniu.
Kompletację przeprowadza się według numeru samolotu /najczęściej/,
albo elementami, podzespołami i zespołami według czasu pracy.
Wszystkie części po ukompletowaniu trafiają na stanowiska montażu
/gniazda montażu zespołów/.
6. Montaż – wykonuje się zgodnie z technologią montażu danego typu SP,
w której wyszczególnione są kolejno wszystkie operacje montażowe.
Montaż SP dzieli się na:
- montaż podzespołów i zespołów – gdzie następuje montaż zespołów SP
takich jak skrzydeł, przedniej i tylnej części kadłuba, podwozia, usterzenia;
- montaż ostateczny – gdzie następuje połączenie w jedną całość zmontowanych zespołów i sprawdzenie poprawności działania wszystkich instalacji płatowcowych przy zasilaniu z naziemnych źródeł zasilania.
![Page 16: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/16.jpg)
Montaż statku powietrznego w trakcie remontu odbywa się z wykorzystaniem
metody montażu gniazdowo-potokowego.
Montaż podzespołów odbywa się na wydziałach specjalistycznych: osprzęt
na wydziale osprzętu, wyposażenie radiowe na wydz. radia, agregaty płatowcowe i
silnikowe na wydziale agregatów itp., a podzespoły i zespoły SP montowane są na
wydziale montażu płatowca w poszczególnych gniazdach montażu.
Końcowy proces montażu czyli montaż ostateczny również może odbywać się
w gniazdach – przy małej ilości SP, bądź na linii montażowej w formie potoku –
przy większej ilości montowanych SP.
![Page 17: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/17.jpg)
Końcowy proces montażu samolotów MiG-29 w WZL-2
![Page 18: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/18.jpg)
Montaż ostateczny samolotów MiG-29 w WZL-2
![Page 19: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/19.jpg)
Montaż końcowy Boeinga
![Page 20: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/20.jpg)
7. Niwelacja – wykonuje się w celu sprawdzenia prawidłowości położenia głównych elementów SP względem siebie oraz kątów wychylenia jego powierzchni sterowych po ich remoncie lub wymianie, a także w przypadku informacji od pilota o nienormalnym zachowaniu się SP podczas lotu.
Niwelację wykonuje się zgodnie ze schematem niwelacyjnym dołączonym do książki płatowca i polega ona na sprawdzeniu geometrii i symetrii samolotu lub śmigłowca w płaszczyźnie poziomej i pionowej oraz kątów ustawienia skrzydła, statecznika poziomego, kątów wychylenia sterów, lotek, klap, kątów wzniosu skrzydła i usterzenia, jak na rys.
W tym celu SP ustawia się na podnośnikach w linii lotu, sprawdza wypoziomowanie osi poprzecznej i podłużnej, a następnie wykonuje się pomiary poszczególnych punktów niwelacyjnych rozmieszczonych na kadłubie, skrzydłach i usterzeniu za pomocą niwelatora. Uzyskane wartości wpisuje się do schematu niwelacyjnego z podaniem daty i wykonawców pomiarów.
![Page 21: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/21.jpg)
Rys. Schemat niwelacji samolotu
![Page 22: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/22.jpg)
8. Próby SP na ziemi – polegają na sprawdzeniu poprawności działania
wszystkich instalacji płatowcowych podczas pracy silnika, włącznie z
zakresem „dopalanie” na samolotach wyposażonych w dopalacz.
Wykonuje się je na specjalnie przygotowanym stanowisku do prób
naziemnych.
Próby te obejmują:
- sprawdzenie parametrów pracy silnika i jego regulację;
- sprawdzenie pracy instalacji paliwowej;
- sprawdzenie pracy instalacji hydraulicznej;
- sprawdzenie pracy instalacji powietrznej;
- sprawdzenie pracy instalacji tlenowej;
- sprawdzenie pracy wyposażenia osprzętowego;
- sprawdzenie pracy wyposażenia radiowego;
- sprawdzenie pracy wyposażenia uzbrojenia;
- sprawdzenie pracy układów sterowania.
![Page 23: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/23.jpg)
9. Malowanie płatowca SP – wykonywane jest zgodnie z technologią malowania danego typu SP po prawidłowych próbach na ziemi.
Po wykonaniu malowania SP przekazywany jest do Grupy Startowej.
![Page 24: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/24.jpg)
Kontrola pracy silnika samolotu Su-22 przed lotem próbnym
![Page 25: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/25.jpg)
Odnowiony Su-22 kołuje na start do lotu próbnego
![Page 26: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/26.jpg)
10. Próby SP w locie /oblot/ - wykonywane są przez pilota oblatywacza zgodnie z „Programem oblotów …” danego typu SP. W czasie prób sprawdza się charakterystyki lotne SP i prawidłowość pracy wszystkich instalacji i układów sterowania.
W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości następuje usuwanie usterki lub regulacja i ponowny lot sprawdzający. Oblot SP potwierdza pilot-oblatywacz odpowiednim wpisem do książki płatowca i silnika wraz z niezbędnymi parametrami z lotu, odnotowanymi w „Karcie prób w locie …”.
Po prawidłowych próbach w locie kierownik Kontroli Jakości - sprawujący obowiązki kierownika prób w czasie oblotu - zezwala na dalszą eksploatację SP wpisując do książki płatowca: - datę rozpoczęcia i zakończenia remontu; - wykaz zabudowanych agregatów i zespołów płatowca; - okres gwarancyjny eksploatacji SP po remoncie.
![Page 27: Temat 12. Montaż ogólny i próby statku powietrznego](https://reader035.fdocument.pub/reader035/viewer/2022062517/56812daa550346895d92ce3c/html5/thumbnails/27.jpg)
11. Ekspedycja (przekazanie SP do jednostki wojskowej) – polega na przekazaniu statku powietrznego przedstawicielowi JW. */ przez Grupę Startową zgodnie z „Protokołem przekazania …”.
W czasie przekazania przedstawiciel JW. obowiązkowo: - zapoznaje się z uwagami pilota na temat zachowania się SP w czasie oblotu; - sprawdza kompletność dokumentacji eksploatacyjnej płatowca i silnika; - sprawdza w zakresie dostępu zgodność numerów agregatów
zamontowanych na SP; - wykonuje przegląd płatowca i silnika w zakresie obsług A, B, C. - wykonuje próbę silnika z rejestracją parametrów i ich analizą; - podpisuje protokół przyjęcia SP; Przekazanie kończy się w momencie gdy pilot JW. wykonuje próbę naziemną, a następnie przebazowuje SP drogą powietrzną do JW.
*/ przedstawicielem użytkownika SP jest wyznaczona rozkazem dowódcy JW. grupa specjalistów wszystkich specjalności.