Tehran Uni Med J (TUMJ), Vol. 69, No. 3, June 2011

دانشگاه علوم پزشكي تهران

مجله دانشكده پزشكي 1390 خرداد 3شماره 69دوره

دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران :صاحب امتياز رضوي امامينسيد حسدكتر :مدير مسؤول

نادره بهتاشدكتر :سردبير

محمد علي نويان اشرفدكتر :مدير اجرايي انشوراي دبير

خردمند، دكتر علي عرب دكتر نگار سجاديان،دكتر نيما رضايي، حاجتي، دكتر شاهين آخوندزاده، دكتر صديقه برنا، دكتر جمشيد جواد قاضي مير سعيد، دكتر مهري كدخدايي، دكتر سيداضي خوانساري،دكتر محمود ق پور، دكتر رامش عمرانياهللا عطايي، دكتر نعمت

دكتر سينا مرادمند، دكتر زينت نادياحتمي، دكتر محمد علي نويان اشرف هيأت تحريريه

پريچهر پاسبخش، دكتر ك بهار، دكتر پروين پاساالر، بابدكتر فرناز آموزگار هاشمي، دكتر دكتر محمود اكبريان، ناصر ابراهيمي درياني،دكتر عليرضا شعباني،دكتر دكتر مسعود ستوده،نژاد، مهرناز رسولي دكتر فاطمه داوري تنها، دكتر زهرا حالجي،دكترن، دكتر زاهد حسين خا

السادات موسوي، اعظمدكتر سيد محمدجواد مرتضوي، دكتر زاده، دكتر محمد كجباف محمدرضا ظفرقندي،دكترپور، احمدرضا طالئيدكتر محمدرضا هادياندكتر دكتر مرضيه وحيد دستجردي، بهروز نبئي،اد ميكائيلي، دكترجو دكتر محمد

هيأت تحريريه بين المللي ،)استراسبورگ( افشين گنجي دكتر، )لندن( محمدرضا كشتگر دكتر ،)فيالدلفيا( جواد پرويزي دكتر ،)شيكاگو( فرهناك اسديدكتر

)پنسيلوانيا( پرويز هنجني دكتر،)فلوريدا( شهال مسعوددكتر انويراستار

بهنام هاشميسيد ، دكتر محمد علي نويان اشرفدكتر، نادره بهتاشدكتر

همكاران دفتر مجله سحر صديق، معصومه عسگري، آرزو كميزانيراحله رمضاني، حسين چايچي،

، دفتر مجله202، ساختمان آموزش، طبقه اول، شماره تهران، خيابان قدس، خيابان پورسينا، دانشكده پزشكي :نشاني ir.ac.tums@medjournal: پست الكترونيك ir.ac.tums.tumj://http :آدرس الكترونيك

login/ir.ac.tums.journals://http: Online submission ، 88962510: تلفكس، 6447/14155 صندوق پستي

.گيرد كي كشور، به نويسندگان مقاالت اين مجله امتياز ارتقاي علمي پژوهشي تعلق ميبراساس مصوبه كميسيون نشريات علوم پزش )رايگان( بهرنگ :ليتوگرافي، چاپ و صحافي نسخه1000 :تيراژ

:نمايه شده در

SCOPUS, EMBASE, Cambridge Scientific Abstracts (CSA), CAB Abstracts (CABI), Chemical Abstract Service (CAS),

DOAJ, Psych Info, ULRICH΄S, Index Copernicus, IMEMR, EMR Beta, SID, Magiran, Iran Medex

http://tumj.tums.ac.ir

مجله دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي تهران

1390 خرداد 3شماره 69دوره

1390 خرداد، 3 ، شماره 69ي تهران، دوره كي، دانشگاه علوم پزشكده پزشكمجله دانش

فهرست

MVD-CD34.......................................................141 روش بهي رانيا مارانيب در فورم يمالت وبالستومايگلي بوم زنوگرافتي ها مدل وژنزيآنژ زانيم مطالعه

سانيخوشنو رضايعل ،انيابعقي محمدعل ،يقيحق كاظم ميمر ،يمظاهر زهره ،نژاد محمد احد ،نژاد محمد صمد ،امانپور ديسع

146........................................................انساني THP-1 ماكروفاژهاي در ABCA1دهنده غشايي كدكننده پروتيين انتقالژن بيان برسير الكلي عصارهتاثير حشمت رامين ،نژاد گرايش سياوش ، ياسا نرگس ، نوربخش ميترا ،نژاد پاك مليحه ،دوستي محمود ،جوادي ابراهيم ،دهكردي پور ملك زهرا

153...................................................................نندهك هيتغذ هيال عنوان به الياندوتلي ها سلول ازي ا هيالي رو بر تيمونوس از مشتق كيتيدندري ها سلول زيتما معصومه اسدي ، بخش ميثم گنجي ،نوروز دليرژ ،وحيد نجاتي ،كيكاوس غالمي

161.........................................................................هاي پاتولوژي يووينگ ساركوما در بلوكFli-1 و p53 ،Ki67 ،CD99هاي سنجش فراواني بيان پروتيين بتول معتمدي ، مسعود صالح مقدم فاطمه پويا، ،النتري خاندانيبهجت ك ،سعيد رجبعليان ،زهرا باقري حسين آبادي

فاز-روش كروماتوگرافي مايع با كارايي باال و تعيين تيميدين پالسما بهMNGIEهاي سفيد بيماران در گلبول تعيين فعاليت آنزيم تيميدين فسفريالز 168....................................................................................................................................................................................(RP-HPLC) معكوس

تقي گلمحمدي ، محمود دوستي ،شهريار نفيسي ، جويباريصفورا ورداسبي ،ابوالفضل گلستاني ،پور مسعود صالحي ، شهال رضايي

179..................................................................................مقايسه اثرات تسكيني، پيش بيهوشي و ضد اضطرابي عصاره گل سرخ با ديازپام در موش صحرايي بهبود جعفري چنگيز احمدي زاده، ، غفور موسوي علي رضايي،

185.........................................................هاي باليني و راديوگرافي ساده در بيماران مبتال به استئوآرتريت زانو با يافتهMRIي كمي شده ها ارتباط ميان يافته جواد مقيمي ،آرش متقي ،علي يگانه

191.................................................................ييدر موش صحرالي كيستيك پبر انگيختن سندرم تخمدان در پي اثر متفورمين بر النه گزيني و وقوع حاملگي ژاد محمد ابراهيم پارسان ،حسين ميرخاني ،طاهره طالئي خوزاني ، الهه قاسمي عايشه بحري، ،سيد فخرالدين مصباح

198...............................................................................................تق اينگوينالدرد بعد از جراحي فرفع لوفناك و پتيدين عضالني در كاثر شياف ديمقايسه پگاه اخباري ،ابراهيم حسني ، عليرضا ماهوري ،نيا حيدر نوروزي

204...................................................................سال غيرفعال ميانتاثير حاد تمرين قدرتي بر برخي ماركرهاي التهابي پيشگوي خطر آترواسكلروز در مردان محسن جعفري عليرضا ذبيحي، ،امير رشيدلمير ،ناهيد بيژه

1390خرداد،3 ، شماره69مجله دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي تهران، دوره

راهنماي نويسندگانطور كامل رعايت شـده و از آيين نگارش زبان فارسي به -1-1: اصول كلي -1هاي دقيق و رسايي در زبان فارسي دارند، كار بردن كلمات خارجي كه معادل هب

يـك نـسخه اصـل و سـه ( مقاالت ارسالي در چهار نـسخه -1-2 .خودداري شود مطالـب مقالـه فقـط بـر روي -1-3 .دنـد تهيه و تحويل دفتر مجله گر ) نسخه كپي

صورت يك ستوني و يك خط درميـان بـا رعايـت حاشـيه ه و ب A4طرف كاغذ يك -1-4 .گذاري شوند تايپ گردند و همه صفحات شماره) متر حداقل دو سانتي(الزم

و در ساير مجالت مان براي ساير مجالت ارسال نگردد طور همز مقاله ارسالي به مقالـه لـوح فـشرده -1-5 .به چاپ نرسيده باشد ) ليسي و غيره حتي به زبان انگ (با اعمال آخرين اصالحات مورد نظر، پس ) باالترياWord 2003 با برنامهترجيحاً(

نوع مقاالت پذيرفتـه -1-6 .از دريافت نامه پذيرش مقاله، به دفتر مجله ارايه گردد ن بـا تجربـه كـافي و از نويـسندگا ( مقـاالت مـروري ،تحقيقـي شده شامل مقاالت

در انجـام -1-7 .باشـد و گـزارش مـوردي مـي ) صاحب تأليفات در موضوع مقاله نحوه -2 .پژوهش، اصول اعالميه هلسينكي و ضوابط اخالق پزشكي رعايت گردد

عنـوان : بايـستي شـامل ) صفحه عنـوان ( صفحه اول -2-1: تحقيقيتنظيم مقاالت درجه علمي و آدرس دقيق كليـه نويـسندگان خانوادگي نويسندگان، مقاله، نام و نام

محل انجام پژوهش، مسئول مقاله و ) E-mailاز جمله كد پستي، تلفن، دورنگار و ( صفحه دوم و سوم شامل خالصة فارسي و انگليسي -2-2. تاريخ ارسال مقاله باشد

كلمه بيـشتر 250بايست از چكيده مقاله نمي . باشـد و كلمات كليدي انگليسي مي ،هـا ، يافتـه بررسـي ، روش زمينـه و هـدف و در چهار پاراگراف با عناوين باشد. سـازماندهي شـود ) واژه 7 و حـداكثر 3حـداقل (كليدي كلمات گيري و نتيجه

د لحـاظ در تهيه چكيده با چهار عنوان فـوق مـور 1-2-2-1شود نسبت توصيه مي باشـد و در بايد كـامال منطبـق بـا چكيـده فارسـي چكيده انگليسي. قرار گيرد

Keywordsو Background ،Methods ،Results، Conclusion هاي بخش بايـستي شـامل اصـل مقالـه -2-3 . كلمه باشد 230-250و در حدود تهيه گردد

اي انجام شده اطالعات قبلي و زمينه -1 :يك صفحه شامل : مقدمه :موارد زير باشد سؤاالت بدون پاسخي كه اين -3 ضرورت انجام تحقيق -2 با ذكر رفرانس و سابقه

بيان اين موضـوع كـه چگونـه نتـايج ايـن تحقيـق و گويد ميها پاسخ تحقيق به آن اختصارات تعريف اصطالحات تخصصي يا -4. تواند به رفع ابهامات كمك كند مي

به نحوي بايد نوشته شود كه : بررسي روش. به نحو روشن هدف تحقيق -6علمي طراحـي : شـامل ، را تكـرار كنـد نويـسنده مقالـه آن، تجربه اي بتواند با هر خواننده

مـدت زمـان -)مـثال كوهـورت ( آن و علت انتخاب روش مطالعه جزئيات : تحقيقهـاي ها و نمونه سوژه -2 ي پژوهش مكان اجرا وزمان -1 .گيري اجراي طرح و پي

ايـن قـسمت (گيري و منطق تعداد نمونه روش نمونه . مالك انتخاب ومورد آزمون هاي ورود و الك م -)گيرد بسيار مهم است و در ابتداي امر مورد كارشناسي قرار مي

اخـالق در رعايت مـوازين -4 .نحوه جمع آوري اطالعات -3 .خروج به مطالعه نام كـشور و شـركت -7هاي آماري آزمون -6گيري ابزارهاي اندازه -5 پژوهش

رعايـت اصـول علمـي -1: دقيـق ارايـه نتـايج :ها يافته. ها دستگاه سازنده مواد و -Range (2 ميانـه بـا -حدود اطمينـان گزارش ميانگين با -گزارش عدد با درصد (

كننـده هاي مهم و تعيـين جز يافته به دست آمده ههاي ب پرهيز از نشان دادن همه يافته بـه ازاي كه طوري به حداقل تعداد ممكن با از جدول و نمودار مناسباستفاده -3

نمودار بايـد كه ، ضمن اين يا نمودار استفاده شود جدول يكحه تايپي صف سههر

قـرار عنوان جدول باالي آن و در نمـودار زيـر آن و باشد سياه و سفيد و دوبعدي با توجه به محدوديت صفحات مجله، بديهي اسـت از تكـرار .)با ذكر شماره (گيرد

، اند در جـداول و بـالعكس بايـد اجتنـاب نمـود رايه مطالبي كه در متن آورده شده ادست آمده ههاي ب آثار و اهميت يافته -1 :بحث .دنجداول و نمودارها فارسي باش

ذكر نتايج تحقيق مـشابه ديگـران و ذكـر مغـايرات و مـوارد -2ها و محدوديت آن توضـيح مـوارد -4توضيح علت تفاوت بين نتايج اين تحقيق با بقيه -3كننده نقض

ي بـراي ادامـه يراهنمـا -5 دست آمـده هپذيري نتايج ب اربرد عملي و قابليت تعميم كدر مجموع ارايه آنچه كه از اين تحقيق به علم اضـافه شـده ، تحقيق خود يا ديگران

طور قطعـي به و شودكار گرفته شده در متن بايستي قيد هشماره منابع ب : منابع .استضـمن انطبـاق كامـل تعـداد . ضـافه گـردد ترتيـب ا از عدد يك شروع و به بايـد

ترتيب ظهور، بهها متن دقيق رفرانسمحتواي مقاله و ليست انتهايي آن، هاي رفرانسمنـابع .باشـد نحوه تنظيم منـابع بـه شـرح ذيـل مـي . در فهرست منابع آورده شوند

نـام / عنوان كتاب / فصل/ عنوان/ فصل/ نام نويسنده / خانوادگي نام: (صورت كتاب هب :صفحات/ سال/ محل انتشار/ نام ناشر/ ويسندگان كتابن

Nochols DH, Randall CL. Massive eversion of the vagina. In: Nichols DH, Randall CL, editors. Vaginal Surgery. 3rd ed. Baltimore: Williams Wilkins; 1989. p. 328-57.

سـال / عنوان كامـل ژورنـال / نوان مقاله ع/ نام)/ خانوادگي نام: (صورت مقاله همنابع ب ــز .1 :مثال. صفحات/ شماره مجله/ انتشار ــح مهرانگي ــسين، پورناص ــاني ح . كاوي

در جمعيـت TCIاعتباريابي و هنجارسازي پرسشنامه سرشـت و مـنش كلـونينجر .98 تا 89صفحات : 2، شماره 63 سال ؛1384، مجله دانشكده پزشكي. ايراني

:الكترونيكمقاله نشريه در نسخه CDI, Clinical Dermatology Illustrated [monograph on CD-ROM]. Reeves JRT, Maibach H. CMEA Multimedia Group, Producers. 2nd ed. Version 2.0 Scan Diego: CMEA; 1995.

هـا بايـستي همـراه توضـيحات آن ها، نمودارها و جداول مربوط به مقاله به عكس - .گـذاري گـردد آورده شـود و شـماره (text)ر دنباله متن اصلي مقالـه جداگانه و د

هاي اسكن شده استفاده از در ارايه عكس . كيفيت تصاوير ارسالي بايد مطلوب باشد صـورت هاي ارسـالي بايـستي بـه عكس . ضروري است 600dpiرزولوشن حداقل

نـام نـسخه كپـي رنگـي و در پـشت عكـس شـماره آن، سهاصل باشد، به انضمام .تصوير ثبت گردد نويسنده و جهت نصب

صفحه اول توضيحات ارايه شـده در -3- نحوة تنظيم مقاالت گزارش موارد -3 صفحه دوم و سوم شامل خالصه فارسي و انگليسي و كلمـات -3-1، 2-1قسمت

كلمـه بيـشتر 100خالصه گزارش موردي نبايـستي از . باشد كليدي انگليسي مي شرح حـال بيمـار يـا قدمه، م :اله بايستي شامل موارد زير باشد اصل مق -3-3 .باشد و حداكثر كلمه بيشتر نبوده 1500 از گزارش مورد و بحث مجموعاً : بحث ،مورد . مشابه مقاالت تحقيقي است منابع-3-4 . جدول يا تصوير ارايه شوددو ايـن گونـه مقـاالت بـراي ارايـه آخـرين -4-1: نحوه تنظيم مقاالت مـروري -4

نويسنده در زمينـه موضـوع -4-2. باشدهاي علمي درباره يك موضوع خاص يافتههيـأت تحريريـه مجلـه در -5 .بايست صاحب نظر و داراي مقاله باشـند مقاله مي

و از پـس دادن آزاد اسـت ) با تأييد مؤلف (قبول يا عدم قبول و يا اصالح مقاله هـا و مقـاالت مـسئول نوشـته نويـسندگان -6 .باشد مقاله و ملحقات آن معذور مي

اسـتفاده از -7 .مدافع مطالب چـاپ شـده از مقالـه خـود در مجلـه خواهنـد بـود .مندرجات مجله با ذكر كامل مأخذ آزاد است

MVD-CD34 روش به فورم يمالت وبالستومايگلي بوم زنوگرافتي ها مدل وژنزيآنژ زانيم

1390 ، خرداد3 ، شماره69ي تهران، دوره كي، دانشگاه علوم پزشكده پزشكمجله دانش

يرانيا مارانيب در فورم يمالت وبالستومايگلي بوم زنوگرافتي ها مدل وژنزيآنژ زانيم مطالعه MVD-CD34 روش به

1نژاد محمد صمد، 1امانپور ديسع 2يمظاهر زهره، 1نژاد محمد احد 3انيعقابي محمدعل، 1يقيحق كاظم ميمر *4سانيخوشنو رضايعل

ي كپزش لومع دانشگاه سرطان، قاتيتحق زكمر -1 تهراني درماني بهداشت خدمات و عصريولي بارور بهداشت قاتيتحق زكمر -2 )عج(

يكپزش دري نولوژكت و علوم قاتيتحق زكمر -3

اعصاب و مغزي جراح گروه -4

.، تهران، ايراندانشگاه علوم پزشكي تهران تهران، بلوار كشاورز، خيابان قدس، :نويسنده مسئول*

گروه، تهراني كپزش علوم دانشگاهنا، خيابان پورسي 021-88602218: تلفن اعصاب و مغزي جراح

email: [email protected]

28/02/1390: تاريخ پذيرش15/01/1390: تاريخ دريافت مقاله

مبتاليان به يها، هنوز ميزان بقا هاي تشخيص و درمان سرطان با وجود پيشرفت در زمينه :و هدفزمينه هاي رايج پيشنهاد نار درمانكهاي ديگري در بهبود قابل توجهي نيافته است و درمان(GBM)فورم مالتي گليوبالستوماريق داروها بوده تا از اين طريق بتوان سرعت نترل و توقف آنژيوژنز تومور از طكها، ي از اين درمانكي. شده استه در آن عروق خونيِ كي است كنيك ت(MVD)ك وچكم عروق كسنجش ترا. هاي بدخيم را مهار نمود رشد سلول

طور هموي فاقد ايمني سلولي ب هاي بي امروزه از موش. گردند پذير شده توسط ايمونوهيستوشيمي، شمارش مي رنگهدف از اين مطالعه، . شود طان جهت ايجاد مدل تومورهاي زنوگرافت استفاده مياي در تحقيقات سر گسترده

بيماران در فورم مالتي گليوبالستومااشت ك در تومورهاي زنوگرافت بومي حاصله از كوچكم عروق كتراسنجش هاي نمونه: ررسيروش ب .ننده آنژيوژنز استفاده نمودكها بتوان در تحقيقات داروهاي مهار مدل موش بوده تا از اين

هاي ل هتروتاپيك در پهلوي موشكش سازي اوليه، به خذ و بعد از آمادها GBMتوموري تازه از سه بيمار مبتال به ها قرباني و تومورها به آزمايشگاه پاتولوژي منتقل شده و پس از اطمينان از نوع ماه بعد موش دو.اشته شدكمو بي

م عروق كتراميزان :ها يافته . نمونه تعيين گرديد22در Hot spotواحي با شمارش نMVD-CD34تومور، ميزان گليوبالستومااز مدل زنوگرافت بومي : گيري نتيجه. شمارش شد30±1/2 طور ميانگين در اين تومورها بهكوچك

يماران ايراني ننده آنژيوژنز بر اساس فارماكوژنوميكس بكباليني داروهاي مهار توان در مطالعات پيش ميفورم مالتيبيني ميزان حساسيت يا ها بتوان در پيش ه از اين مدلكان وجود دارد كچنين در آينده اين ام هم. استفاده نمود

.منظور درمان انفرادي سرطان استفاده نمود مقاومت نسبت به داروهاي مهاركننده آنژيوژنز به

.CD34، كوچكم عروق كيوژنز، ترافورم، مدل زنوگرافت، آنژ گليوبالستوما مالتي: ليديكلمات ك

از تومورهاي اوليه دستگاه عصبي % 3/20بر طبق آمارهاي جهاني،

Glioblastoma Multiform (GBM) فورم گليوبالستوما مالتيزي را كمراين تومور منشاء نورواپيتليالي داشته و جزء . دهد يل ميكتش

با وجود توسعه ابزارهاي 1.گردد بندي مي طبقهتومورهاي آستروسيتي جزء GBMهاي استاندارد، چنين ارايه درمان تشخيصي و هم

سو مرز كگردد، زيرا از ي آگهي بد محسوب مي هايي با پيش سرطانبين بافت سالم و سرطاني مغز نامشخص بوده و از طرفي ديگر آستانه

پنج در 2.باشد يين ميهاي مغزي نسبت به راديوتراپي پا تحمل سلول ماه 14 ماه به 10اند ميزان بقاي بيماران را از سال اخير تنها توانسته

دوار ـتوان امي نده ميـبينانه نسبت به آي ش بدهند و با نگاه خوشـافزاي

چنين هاي نوين جراحي و هم ه روشيه در ده سال آينده با اراكبود دار به هاي هدف و افزودن درمانبا استفاده از راديوتراپيِ تغييريافته

دهه از نظريه چهار3.هاي درماني رايج، ميزان بقا بهبود بيابد لكپروت مطرح Folkmanه توسط كوابسته بودن رشد تومورها به آنژيوژنز

ه بتوان رشد تومورها كگذرد و امروزه تالش بر اين است گرديد، ميننده كده از داروهاي مهاراستفا. ي، متوقف نموديزا را از طريق مهار رگركتال رايج گرديده هاي پيشرفته پستان و كولو آنژيوژنز در سرطان

نيز GBMاست و سعي محققان براين بوده تا از اين داروها در درمان ترين چالش در ارزيابي ميزان آنژيوژنز تومورها در مهم. استفاده گردده كاي گونه د، بهباش ي ميكنيكهاي حيواني، نقيصه ت انسان و مدل

گر ميزان امل نمايانكطور هنون هيچ روشي نتوانسته است بكتا

مقدمه

141-145، 1390 ، خرداد3 ، شماره 69 تهران، دوره يكپزش ي، دانشگاه علومكده پزشكمجله دانش

چكيده

كاران و همامانپور ديسع

1390، خرداد3 ، شماره69ران، دورهي تهكي، دانشگاه علوم پزشكده پزشكمجله دانش

م عروق كسنجش ترا كنيكحال ت با اين4.آنژيوژنز در تومور باشدترين روش ارزيابي اربرديك Micro Vessel Density (MVD) كوچك

در اين روش با استفاده از . شود توموري محسوب مي عروقهاي بادي ي از آنتيك، عروق اندوتليال توسط يايمونوهيستوشيمي

vWF ،CD31 و يا CD34وپ كروسكآميزي گرديد و در زير مي رنگدهد نشان ميGBMمطالعات متعدد در . تعداد عروق ريز شمرده شد

در 5.گردد عنوان معيار تهاجم محسوب مي هه آنژيوژنز اين تومور بك اغلب دچار جهش PTEN و TP53هاي اين دسته از تومورها ژن

نترل كها در مهار و ي اين ژنكبا توجه به نقش بيولوژي. گردند ميه افزايش آنژيوژنز توموري سبب كبيني است آنژيوژنز، قابل پيش

هاي توموري گردد و در نتيجه ميزان بقا افزايش پروليفراسيون سلول اي و ها براي مطالعات پايه هاي زنوگرافت سرطان مدل 6.اهش يابدك

باشند و امروزه مجامع معتبر باليني تومورها بسيار مناسب مي پيشهاي سرطاني در پيشبرد اهداف درماني استفاده جهاني از اين مدل

هاي سلولي سرطاني معين به ها از تلقيح رده در اين مدل. نمايند ميهاي ه نمونهك گردد و يا اين موي فاقد تيموس استفاده مي هاي بي موش

از آنجايي . شود اشته ميكور كهاي مذ يماران در بدن موشتوموري بموي فاقد تيموس داراي نقص در ايمني سلولي هاي بي ه موشك

هاي سلولي سرطاني و نيز قطعات توموري باشند، برخي از رده ميدر اين . نندك اخذ شده از بيماران در بدن اين حيوانات رشد مي

ها، مدل زنوگرافت اين موشان استفاده ازكپژوهش، با توجه به امهاي توموري بيماران ايراني ايجاد گيري از نمونه با بهرهGBMبومي

تني باليني درون گرديد و گام نخست جهت انجام مطالعات پيش(In Vivo)دار بر روي آنژيوژنز تومور هاي هدف درمانGBM برداشته

در (MVD)ك وچكم عروق كهدف از اين مطالعه ارزيابي ترا. شدهاي توموري اخذ شده از بيماران ايراني مدل زنوگرافت بومي نمونه

ننده آنژيوژنز را كبود تا از اين طريق بتوان تأثير داروهاي مختلف مهاردر دنيا با . بر اساس فارماكوژنوميكس اقوام ايراني بررسي نمود

هاي نندهك، تأثير مهارGBMاستفاده از رده سلولي استاندارد تومور اند، اما مدل زنوگرافت مستقيم اين ي مورد مطالعه قرار گرفتهيزا رگ

.ار سازدكتواند اختالفات فارماكوژينوميكس را بهتر آش تومور مي

ان ـقات سرطـز تحقيـربي حاضر در مركـي مطالعه تجـمراحل اجراي

شتي درماني تهران پزشكي و خدمات بهدا كانسر دانشگاه علوم انستيتو . انجام شد1389در پاييز و زمستان سال

موي فاقد سر موش بي30جهت انجام اين مطالعه از : حيواناتاين . هفته استفاده شدهشت تا ششتيموس با جنسيت نر و بازه سني

اشت كدر آزمايشگاه Micro isolator هاي فيلتر دار ها در قفس موشي تهران كمام خميني دانشگاه علوم پزشتومورهاي تجربي بيمارستان ا

Ad libitumل كش آب و غذاي اتوكالو شده نيز به. شدند داري مي نگهتمام مراحل تحقيق منطبق با . شد در اختيار حيوانات قرار داده مي

.ار با حيوانات آزمايشگاهي طراحي شدكالمللي اصول اخالقي بيننمونه تومور اوليه : انيايجاد تومور زنوگرافت از تومور اوليه انس

فورم از سه بيمار بستري شده در بيمارستان گليوبالستوما مالتينامه سب رضايتكي تهران بعد از كشريعتي دانشگاه علوم پزش

ه نتايج پاتولوژي بعد از جراحي كر است كشايان ذ. اخالقي اخذ شد هاي توموري بر روي يخ و در نمونه. كرد ماهيت تومور را تأييد مي

اشت ك به آزمايشگاه RPMI 1640شت استريل كداخل محيط متر ميلي1×1×5/0ي به ابعاد تتومورهاي تجربي انتقال داده و به قطعا

موي فاقد سر موش بي10ازاي تومور هر بيمار، به. عب خرد شدندكم القا شده با داروهاي متعادلل بيهوشي كاز پروتتيموس با استفاده

Ketamine 10 درصد )Alfasanز وبا د) ؛ هلندmg/kg100 و Xylazxine 2درصد )Alfasanمقدار به) ؛ هلندmg/kg10 از راه تزريق

متر در ميليپنجطول سپس برشي به. بيهوش شدندداخل صفاقي قطعه خرد شده از نمونه كها ايجاد و ي آنكپوست ناحيه فالن

تمه، در خا. اشته شدكل زيرجلدي در محل مزبور كش توموري به . بخيه شد4-0 هاي حاصله با نخ نايلون افكش

روش انساني قرباني ها به دو ماه بعد، موش :شناسي مطالعات آسيبتومورهاي حاصله از پوست حيوان جدا و در داخل فرمالين . گرديدند

در . فيكس گشته و به آزمايشگاه پاتولوژي منتقل گرديد% 10بافر دست آمده، مراحل همونه تومورهاي بآزمايشگاه پاتولوژي، برروي ن

چنين با و همH&Eآميزي سازي انجام گرفت و با رنگ آماده Dakoت كساخت شر (Ki-67 وGFAP آميزي ايمونوهيستوشيمي رنگها تهيه گرديد و توسط پاتولوژيست، ، اساليدهايي از آن)كدانمار

نيز در همين حين 7. مورد تأييد قرار گرفتGBMمطالعه و تومور Dakoت كساخت شر( CD34بادي ها توسط آنتي مقطعي از نمونه

امالً خصوصيات كه ك نمونه توموري دو. آميزي گرديد ، رنگ)كدانمار بررسيروش

142

MVD-CD34 روش به فورم يمالت وبالستومايگلي بوم زنوگرافتي ها مدل وژنزيآنژ زانيم


GBMدادند، انتخاب گرديد و ميزان را نشان ميMVDل كش به تعيين و (HPF) وپكروسك در زير ميHot spot ميدان چهارشمارش

دليل وجود نكروز هب. ن نمونه محاسبه شد آMVDعنوان هميانگين آن بهاي بدون جدار ، سعي گرديد تمام لومنGBMنسبتاً زياد در تومور

ي از نواحي نكروزه تفكيك شود كهاي ت چنين اندوتليال عروقي و هماهش خطاي شمارش، هر اساليد دوبار و با فاصله زماني سه كو براي

.گزارش گرديد ميانگين±يارمع انحراف لكش نتايج به. شدروزه مطالعه

عدد شمارش GBM، 1/2±30هاي زنوگرافت در مدلMVDميزان نسبت خوب بوده و فقط بهپذيري عروق اندوتليالي ميزان رنگ. گرديد

هاي نكروزه ه تفريق سلولكگرديد نكروز باال در اساليد سبب مي ).1 شكل(و تأمل همراه باشد ها با دقت شده با اندوتليال

گر افزايش قدرت باال بودن ميزان آنژيوژنز در هر توموري نشان

باشد، اما در تومورهاي اوليه سيستم عصبي تهاجم و متاستاز ميزي معموالً متاستازي وجود ندارد و تنها تهاجم توموري مطرح كمردليل سادگي و ارزان هه دارد، بكايصي رغم نق عليMVD 8.باشد مي

هاي ديگر ارزيابي آنژيوژنز، از ارجحيت روش بودن نسبت به نسبت به ساير ماركرها CD34در اين ميان، ماركر . برخوردار است

ه ك حساسيت و ويژگي باالتري دارد، زيرا اين ماركر عالوه براين، تا حدي سازد پذير مي هاي اندوتليال عروق خوني را رنگ سلول

دهد و لذا نسبت به ماركر عروق لنفاتيك را هم تحت تأثير قرار ميCD31كوچكخوبي عروق ه اين مطالعه توانست ب9-11.باشد ارجح مي

با اين وجود . يافته تومور زنوگرافت را نمايان بسازد يلكتازه تشMVD-CD34ها رنگ ترين آن ه مهمكباشد هايي مي داراي محدوديت. باشند چنين عروق داراي جدار مي هاي نكروتيك و هم ولگرفتن سل

هاي آن محسوب چنين خطاي شمارنده نيز از ديگر محدوديت هم تواند معيار مناسبي ور ميك با اين وجود شاخص مذ12و13.گردد مي

منظور بهZhou .موري محسوب گرددجهت ارزيابي آنژيوژنز تو از GBMسازي عروقي در مدل اورتوتاپيك مطالعه شاخص نرمال

يبك ترك براي ارزيابي اثرات يKang 14. استفاده نمودCD31ماركر فادهـ استCD31 از ماركر GBM در مدل هتروتاپيك VEGFصناعي ضد

ي نيزبيري نما: پايين شكل. GBM كيهتروتاپ زنوگرافت مدل: باال شكل: 1-شكل الياندوتل عروق گر نشان ها انكيپ .×400يي نما درشت در GBM زنوگرافت تومور .باشند يم CD34ي باد يآنت با شده رنگي تومور ننده كهاي مهار مقاله مروري، به نقش درمانك در يBeal 15.ردك

را در ارزيابي آنژيوژنز MVD پرداخت و نقش GBMآنژيوژنز در منظور العات به در اغلب مطد،ير گردكه ذكطور همان 16.يادآور شد

سو از ماركر كي، از GBM مدل زنوگرافت وژنزي آنژزاني ميابيارزCD31استاندارد ي عمدتاً رده سلولگري ديي و از سو U-87MG استفاده ور اوالً مدل از تومي مطالعه، برخالف مطالعات قبلنيدر ا. شود مي

GBMاز ماركر اًي است و ثاندهي حاصل گرديراني اماراني ب CD34 قاتي تحقي مدل برانيا. استفاده شده استوژنزي آنژيابيجهت ارز راتي مدل، تأثني با استفاده از اتوان ي مناسب بوده و ميكيفارماكولوژ

را مورد آزمون و مطالعه قرار وژنزيننده آنژك مختلف مهاريداروها ي سرطاني سلوليها اغلب ردهي منبع جداسازهك ني به اتينابا ع. دادور از نظر ك مذيها لذا احتماالً ردهباشد، ي مي اقوام غربرانماياز ب

از شده ي جداسازي بومي سلوليها با ردهي اختالفاتكسيفارماكوژنوم از مي مستقي گرفتن تومورهانيراببنا. خواهند داشتيراني امارانيب ينيبال شي پقاتي در تحقتواند ي مي بومي سلوليها ردهجادي و امارانيب

نييتع. واقع شوددي مفيراني اقوام اكسي اساس فارماكوژنومسرطان بر شي از راه سنجش پماري هر بي براي انفراديدرمان يمي شيها ميرژ

بحث

هايافته

143

كاران و همامانپور ديسع

1390، خرداد3 ، شماره69ران، دورهي تهكي، دانشگاه علوم پزشكده پزشكمجله دانش

از اهداف يكيسرطان ضدي تومورها به داروهاتي حساسينيبال در مطالعه شده جادي مدل ا17.باشد ي ميشناس سرطان قاتي تحقيآرمان

ماراني بGBM و مقاومت تومور تيساس حنيي در تعتواند يحاضر م .ار گرفته شودك سرطان بهيمنظور درمان انفراد به

1. DeVita VT, Lawrence TS, Rosenberg SA. Neoplasms of the central nervous system. In: DeVita VT Jr, Hellman S, Rosenberg SA, editors. Devita, Hellman and Rosenberg's Cancer. Principles and Practice of Oncology. 8th ed. Lippincott: Williams and Wilkins 2008. p. 1967-2032.

2. Stevenson CB, Thompson RC. Neurosurgical oncology: neoplasms of the brain and meninges. In: Poston GJ, Beauchamp RD, Ruers T, editors. Textbook of Surgical Oncology. Distributed in North and South America by Taylor and Francis; 2007. p. 393-410.

3. Van Meir EG, Hadjipanayis CG, Norden AD, Shu HK, Wen PY, Olson JJ. Exciting new advances in neuro-oncology: the avenue to a cure for malignant glioma. CA Cancer J Clin 2010;60(3):166-93.

4. Schneider M, Tjwa M, Carmeliet P. A surrogate marker to monitor angiogenesis at last. Cancer Cell 2005;7(1):3-4.

5. Nolan C. Primary neoplasms of the central nervous system in Adults. In: Kufe DW, Bast RC, Hait WN, Hong WK, Pollock RE, Weichselbaurm RR, et al, editors. Cancer Medicine. 8th ed. PMPA-USA; 2010. p. 882-3.

6. Kerbel R. Molecular origins of cancer: tumor angiogenesis. N Engl J Med 2008;358(19):2039-49.

7. Khoshnevisan A, Muhammadnejad A, Muhammadnejad S, Mazaheri Z, Kazem Haghighi M, Tirgari F, et al. Establishment of autochthonous and standard cell line derived xenograft models of glioblastoma multiform in Iran. Basic and Clin Cancer Res 2011;3(1):52-9.

8. Striker TP, Kumanr V. Neoplasia. In: Kumar V, Abbas AK, Fausto N, Mitchell RN, editors. Robbins basic pathology. 8th ed. Philadelphia: Elsevier Saunders; 2010. p. 309-10.

9. Mazur G, Wróbel T, Dziegiel P, Jeleń M, Kuliczkowski K, Zabel M. Angiogenesis measured by expression of CD34 antigen in

lymph nodes of patients with non-Hodgkin's lymphoma. Folia Histochem Cytobiol 2004;42(4):241-3.

10. Christensen K, Schrøder HD, Kristensen BW. CD133(+) niches and single cells in glioblastoma have different phenotypes. J Neurooncol 2010 Dec 24. [Epub ahead of print]

11. Battle MR, Goggi JL, Allen L, Barnett J, Morrison MS. Monitoring tumor response to antiangiogenic sunitinib therapy with 18F-fluciclatide, an 18F-labeled αVbeta3-integrin and αV beta5-integrin imaging agent. J Nucl Med 2011;52(3):424-30. Epub 2011 Feb 14.

12. Eshghyar N, Motahhary P, Rahrotaban S. Evaluation of microvascular density by CD34 in squamous cell carcinoma of the tongue and its relationship with cervical lymph node metastasis. J Dental Med 2009;21(4):233-41.

13. Javadi P, Haeri H. Tumor angiogenesis in colorectal cancer, correlation with tumor extension and invasion. Tehran Uni Med J (TUMJ) 2001;59(4):50-6.

14. Zhou Q, Gallo JM. Differential effect of sunitinib on the distribution of temozolomide in an orthotopic glioma model. Neuro Oncol 2009;11(3):301-10. Epub 2008 Oct 29.

15. Kang YA, Shin HC, Yoo JY, Kim JH, Kim JS, Yun CO. Novel cancer antiangiotherapy using the VEGF promoter-targeted artificial zinc-finger protein and oncolytic adenovirus. Mol Ther 2008;16(6):1033-40. Epub 2008 Apr 8.

16. Beal K, Abrey LE, Gutin PH. Antiangiogenic agents in the treatment of recurrent or newly diagnosed glioblastoma: analysis of single-agent and combined modality approaches. Radiat Oncol 2011;6:2.

17. Fiebig HH, Maier A, Burger AM. Clonogenic assay with established human tumour xenografts: correlation of in vitro to in vivo activity as a basis for anticancer drug discovery. Eur J Cancer 2004;40(6):802-20.

Amanpour S. et al.

References

144

Tehran University Medical Journal; Vol. 69, No. 3, June 2011: 141-145


Studying angiogenesis in autochthonous xenograft models of glioblastoma multiforme by MVD-CD34 technique in Iranian patients

Saeid Amanpour DVSC.1

Samad Muhammadnejad DVM.1 Ahad Muhammadnejad DVM.1 Zohreh Mazaheri MSc.2 Maryam Kazem-Haghighi BSc.1 Mohammadali Oghabian PhD.3 Alireza Khoshnevisan MD.4*

1- Cancer Research Center, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran. 2- Vali-e-Asr Reproductive Health Research Center, Tehran University of Medical Science, Tehran, Iran. 3- Research Center for Science and Technology in Medicine, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran. 4- Department of Neurosurgery, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

* Corresponding author: Dept. of

Neurosurgery, Tehran University of Medical Sciences, Poursina St., Qods St., Keshavarz Blvd., Tehran, Iran. Tel: +98-21-88602218 email: [email protected]

Received: April 04, 2011 Accepted: May 18, 2011 Background: Despite advances in cancer diagnosis and treatment, survival rate of patients suffering from glioblastoma multiform (GBM) has not been significantly improved. Therefore, novel therapeutic adjuncts to routine therapies have been suggested over time. Inhibition of angiogenesis by antiangiogenic drugs is one of the new approaches to inhibit the growth of malignant cells. Microvessel density (MVD) assay is a technique performed by counting immunohistochemically-stained blood vessels. Nowadays, athymic nude mice are widely used for the establishment of xenograft tumor models in cancer research. The aim of this study was to evaluate the MVD of autochthonous xenograft models of GBM isolated from Iranian patients for use in pharmaceutical research on antiangiogenic drugs. Methods: Fresh tumor samples of GBM were obtained from three patients in Cancer Institute of Tehran University of Medical Sciences in Fall of 2010 and Winter of 2011. After preliminary processing, minced tumor samples were implanted heterotopically on flanks of athymic nude mice. Two months later, the animals were sacrificed and the xenograft tumor samples were sent to the pathology laboratory. After establishing the proof of the xenograft tumor type, MVD-CD34, an endothelial cell marker, was assessed by counting hot spot areas in 22 samples. Results: The mean number of microvessels in these xenograft tumor models was 30±2.1. Conclusion: These autochthonous xenograft models of GBM can be used in preclinical settings for research on antiangiogenic drugs regarding a pharmacogenomics-based treatment regimen for the Iranian population. Moreover, such models can be used in future studies for determining the sensitivity or resistance to antiangiogenic drugs in individualized cancer therapy.

Keywords: Angiogenesis, CD34, glioblastoma multiform, microvessel density, xenograft model.

Abstract

انساني THP-1 ماكروفاژهاي در ABCA1 ژن بيان برسير الكلي عصارهتاثير

1390، خرداد3 ، شماره69ي تهران، دورهكي، دانشگاه علوم پزشكده پزشكمجله دانش

ABCA1 ييدهنده غشا ين انتقالي كدكننده پروتژن بيان برسير الكلي عصارهتاثير انساني THP-1 ماكروفاژهاي در

1دهكردي پور ملك زهرا

1دوستي محمود، *1جوادي ابراهيم 1نوربخش ميترا، 1نژاد پاك مليحه 1نژاد گرايش سياوش، 2ياسا نرگس 3حشمت رامين

، پزشكي دانشكده ،باليني بيوشيمي گروه -1 .تهران، ايران تهران، پزشكي علوم دانشگاه

داروسازي، دانشكده،فارماكوگنوزي گروه-2 .، تهران، ايرانتهران پزشكي علوم دانشگاه

، متابوليسم و غدد تحقيقات دهكپژوهش -3، تهران پزشكي علوم دانشگاه، شريعتي بيمارستان .يرانتهران، ا

تهران، بلوار كشاورز، خيابان قدس، :نويسنده مسئول*

دانشكدهخيابان پورسينا، دانشگاه علوم پزشكي تهران، 021-88953004: تلفن باليني بيوشيمي گروه پزشكي،



عنوان يك واسط بهATP Binding Cassette transporter A1 (ABC A1)ي يدهنده غشا انتقالين يپروت :زمينه و هدف كه اولين مرحله در انتقال معكوس A1 ينيد به آپو ليپوپروتكليدي در تحويل كلسترول از ماكروفاژهاي غني از ليپي

ATP binding cassetteافزايش بيان . باشد كلسترول در بدن و مرحله قطعي در جلوگيري از آترواسكلروز است، مي

transporter A1ز دنبال آن خطر بروز آترواسكلرو ممكن است مانع از تشكيل ماكروفاژهاي غني از ليپيد شود و به د آتروژنيكي سير در ديواره عروق، هدف از اين مطالعهبا توجه به خاصيت ضد آترواسكلروزي و ض. يابد كاهش

انساني THP-1 در ماكروفاژهاي ATP binding cassette transporter A1عصاره الكلي سير بر بيان ژن بررسي اثريك، دوز توكسيك عصاره الكلي سير بر ماكروفاژهاي با استفاده از آزمايش تعيين دوز توكس: روش بررسي .باشد مي

THP-1ساعت تيمار شدند48مدت هاي مختلف عصاره الكلي سير به هاي ماكروفاژ با غلظت سلول. تعيين شد . RNA هاي ماكروفاژ تيمار ين از سلولي پروت.شد بررسي Real-time PCRوسيله هاز ماكروفاژهاي تيمارشده استخراج و ب

هاي مختلف عصاره الكلي سير، غلظت :ها يافته .اج و با آزمايش وسترن بالت مورد بررسي قرار گرفتشده استخر در %18-37ميزان را به ين آني و بيان پروت%20-23 ميزان را بهATP binding cassette transporter A1 mRNAبيان

عصاره الكلي : گيري نتيجه.افزايش داد) >05/0P(داري طور معني به) هاي تيمار نشده سلول(مقايسه با گروه كنترل با احتماالً و هاي ماكروفاژ است در سلولATP binding cassette transporter A1سير داراي اثرات مثبتي بر بيان ژن

.كند مياز ايجاد آترواسكلروز جلوگيري افزايش انتقال معكوس كلسترول در ماكروفاژ

. آترواسكلروز، عصاره الكلي سير،ATP binding cassette transporter A1: ليديكلمات ك

يك بيماري مزمن التهابي و از علل (Atherosclerosis) آترواسكلروز

تجمع چربي در ديواره . رود شمار مي اصلي مرگ و مير در جهان به 1.استداليل مختلف، از اتفاقات اوليه آترواسكلروز عروق به

ها از فاكتورهاي غذايي نقش كليدي در توسعه بسياري از بيمارياند كه عصاره مطالعات نشان داده 2و3.كنند جمله آترواسكلروز بازي مي

عروقي، از -هاي قلبي كننده فاكتورهاي خطر بيماري الكلي سير تعديل جلوگيري از 5، كاهش فشار خون4،جمله كاهش كلسترول خون

بهبود عملكرد 6وLDL(،7(ين با چگالي پايين يوپروتاكسيد شدن ليپعالوه بر اثر . است9هاي اندوتليال و ممانعت از آسيب سلول 8عروق

سير بر فاكتورهاي خطر آترواسكلروز، سير داراي خواص ضد و 10و11باشد ز ميـآتروژنيك و ضد آترواسكلروتيك بر ديواره عروق ني

و 12 اكسيد شدهLDLافزايش . كند از ايجاد آترواسكلروز جلوگيري مي دو فاكتور مهم و 13و14هاي كفي شكل غني از چربي تشكيل سلول

در واقع . باشند قطعي در تشكيل و توسعه ضايعات آترواسكلروزي ميي ديواره آيند كه ماكروفاژها وجود مي هشكل هنگامي ب هاي كفي سلول

ظر ن ازرا كه ) ox-LDL( اكسيد شده LDL عروق مقدار زياديمقدار ژنيك فعال است، برداشت نموده و استرهاي كلسترول به آنتي

هاي تجمع سلول تشكيل و15.ها تجمع يابد زياد در سيتوپالسم آنهاي چربي و ايجاد ضايعات شكل، عامل اصلي پيشرفت رگه كفي

ين با ي از طرفي ليپوپروت15.هاي آترواسكلروزي است پيچيده و پالك نقش مهمي در انتقال معكوس A-I ينيو آپوپروت) HDL( باالچگالي

كلسترول از ماكروفاژهاي غني از ليپيد به كبد دارند و از تجمع آلود جلوگيري هاي كف كلسترول استر در ماكروفاژها و تشكيل سلول

مقدمه


چكيده

و همكاراندهكردي پور ملك زهرا

1390 ، خرداد3 ه ، شمار69ي تهران، دوره كي، دانشگاه علوم پزشكده پزشكمجله دانش

ناقل پروتيينه يك ك ABCA1 پروتيينواسطه ه كه اين عمل ب16كنند ميعنوان يك بهABCA1 17.گيرد غشايي در ماكروفاژ است صورت مي

ها و پروتيينواسطه آپو هكننده كليدي برداشت كلسترول ب تنظيم 18.شكل شناخته شده است هاي كفي جلوگيري از تشكيل سلول

در ماكروفاژها ABCA1كه پيشنهاد شده است كه افزايش بيان طوري به تحريك ترشح كلسترول از HDL،19طور مستقيم با افزايش سطح به و متعاقباً ممانعت از پيشرفت آترواسكلروز ارتباط HDLريق ط

هاي گيري از بيماري لذا، با توجه به اثر مثبت سير در پيش20و21.داردهاي هاي اثر مستقيم سير و عصاره عروقي، الزم است مكانيسم -قلبيهمين منظور با توجه به اهميت به. آترواسكلروز بررسي شودآن برچنين نقش آن در نتقال معكوس كلسترول و هم در اABCA1نقش كارها در درمان آترواسكلروز ، افزايش بيان آن يكي از راهHDLتوليد

است و هدف از اين مطالعه بررسي اثر عصاره الكلي سير بر بيان ژن ABCA1در ماكروفاژهاي انساني است .

هاي كشت سلولي ه و در آزمايشگاهمطالعه حاضر از نوع تجربي بود

هاي و تحقيقاتي دانشگاه علوم پزشكي تهران، گروه بيوشيمي طي سالمواد مورد استفاده در اين تحقيق شامل . انجام گرفت90-1388

پاستور خريداري انساني كه از انستيتوTHP-1هاي مونوسيت سلول و سرم سيلين ، گلوتامين، پنيRPMI 1640محيط كشت سلولي . شد

يت استخراج ك. از شركت گيبكو آمريكا تهيه شد) FBS(جنين گاوي RNA (RNeasy protect cell mini kit) كيت سنتز ،cDNA

(Quantitect Rev. transcription kit) پرايمر ژن ،ABCA1 و پرايمر SYBRكيت . شور آلمان خريداري شدكياژن كت كشراز β-Actinژن

green Real time PCRشور ژاپن براي كت تاكارا كخت شر سا از شركت ABCA1بادي ضد آنتي. كار گرفته شد هاي بيان ژن به بررسي

Horseradish peroxidase (HRP)-conjugatedثانويه بادي نووس، آنتي

goat anti-rabbit IgGبادي ضد از شركت بتيل و آنتيβ-Actin از . ، تهيه گرديدشركت سيگما كه همگي ساخت كشور آمريكا بودند

Phorbol 12-myristate13-acetate (PMA) ،dimethyl sulfoxide

(DMSO)و بقيه مواد مصرفي از شركت سيگما آلمان خريداري شد . پس از كهسير تازه از منطقه همدان تهيه شد: تهيه عصاره الكلي سير

به سيرهاي رنده شده، . ردن، با رنده مخصوص سير، رنده شدندكتميز

داري ساعت در اتاق نگه24مدت اضافه شد و به% 80ل اتانول كالدوباره . آوري شد شد، بعد از اين مدت، محلول رويي دكانت و جمع

دست هعصاره ب. رار شدكل اضافه شد و اين پروسه چهار بار تكالآمده توسط دستگاه روتاري تغليظ شد و با استفاده از دستگاه فريز

.صورت پودر در آورده شد و بهكدراير عصاره خش حاويRPMI 1640در محيط كشت ها سلول: كشت و تمايز سلولي

10 %FBSسيلين هاي پني كبيوتي ، گلوتامين، آنتي ) U/ml 100 ( و CO2% 5شت داده و در انكوباتور داراي ك) μg/m100(استرپتومايسين

يتهاي مونوس منظور تبديل سلول به. داري شدند نگهC 37در دماي THP-1 ساعت در محيط 72مدت هاي مونوسيت به به ماكروفاژ، سلول

Phorbol 12-myristate 13- acetate تركيبng/ml50كشت حاوي

(PMA) به ها جهت اثبات تمايز مونوسيتوشدند كشت داده .ها زير ميكروسكوپ استفاده شد مشاهده مرفولوژي آنازماكروفاژ جهت تعيين دوز سمي عصاره : و تعيين دوز سميMTT آزمايش

% 50مقداري از دارو كه براي (LC50الكلي سير و مشخص كردن دوز كه بر MTTاز آزمايش ) جمعيت مورد مطالعه سمي و كشنده است

2,5-diphenyl-[dimethylthiazol-2-yl-5 ,4]-3)اساس احياء نمك

tetrazolium bromide) توسط آنزيم سوكسينات دهيدروژناز رنگ و نامحلول فورمازان هاي زنده به بلورهاي آبي ندري سلولميتوك

ها به اين منظور، پس از كاشته شدن و تيمار سلول. شداست، استفاده ساعت، محيط 48مدت هاي مختلف عصاره الكلي سير به با غلظت

mg/ml5/0محيط كشت حاوي µl200ها برداشته و كشت روي سلول ساعت در سهمدت افه شد و بهها اض ، به سلولMTTاز ماده

ها برداشته شد و سپس محيط رويي سلول. انكوباتور، انكوبه شدµl100 DMSO صورت محلول اضافه شد تا بلورهاي فورمازان به

با nm540جذب اين محلول در . نواخت درآيندكرنگ ي ارغواني .رار گرديدك بار تسههر آزمايش . قرائت شد ELISA readerاستفاده از

منظور تعيين تأثير عصاره الكلي سير به: ABCA1 mRNAبررسي بيان ها تحت تأثير ، اين سلولTHP-1 در ماكروفاژهايABCA1بر بيان ژن

48مدت به) mg/ml3 ،5/1، 75/0( هاي مختلف اين عصاره غلظتها با استفاده از كيت آنRNAها ليز شده و سلول. ساعت تيمار شدند

RNeasy cell mini kitاز روي . ، استخراج شدRNA با استفاده از ، و مطابق با دستورالعمل quantiTect reverse transcriptionكيت SYBR ساخته شده با استفاده از كيت cDNA. ساخته شدcDNAكيت،

بررسيروش

147



Green و روش Real-time PCRشده چنين پرايمرهاي طراحي و همثير شده و كيت، ت مطابق دستورالعمل كβ-Actin و ABCA1براي

) تيمار نشده( نترلكمقدار محصول در هر نمونه تيمار شده با مقدار . استفاده شدβ-Actinعنوان نرمااليزر از ژن مرجع به. مقايسه گرديد

.كار گرفته شد ها به ي نمونهمك براي مقايسه نيمهCtΔΔروش .يدندرار گردكبار ت و حداقل سهشد صورت دوتايي انجام آزمايشات به

Real-timeدست آمده از جهت تأييد نتايج به: ينيبررسي بيان پروت

PCR پروتيين، اثر عصاره الكلي سير بر بيان ABCA1 نيز مورد بررسي هاي در اين روش پس از تيمار ماكروفاژها با غلظت. گرفت قرار

ساعت، 48مدت به) mg/ml3 ،5/1 ،75/0( مختلف عصاره الكلي سير پروتيينار با بافر فسفات سالين شستشو داده شدند و ها دو ب سلول ,mM Hepes, 150mM NaCl 20)ها با استفاده از بافر ليز سلولي سلول

4mM EDTA, 10mM sodium pyrophosphate, 100mM sodium fluride, 10µg/ml aprotinin, 10µg/ml leupeptin, 2%

phenylmethylsulfonyl fluoride, and 1% Triton X-100) استخراج موجود در ليزات پروتييندفورد مقدار ابا استفاده از روش بر. شد

ها هر يك از نمونهپروتيين ميكروگرم از 30سلولي مشخص شد و شد و آكريل آميد انتقال داده پلي-سديم دو دسيل سولفات% 8به ژل

شده، با كيكهاي تف پروتيينپس از اين مرحله . شدند الكتروفورز بالكينگ با . منتقل شدندPVDFغشاي ستفاده از دستگاه بالتينگ بها

شير خشك انجام گرفت و % 5استفاده از بافر فسفات سالين حاوي

1000/1با رقت مورد نظرپروتيينبادي اختصاصي سپس با آنتي(ABCA1) 1000/1نترل با رقت ك و يا (β-Actin)بادي و متعاقباً آنتي

انكوبه شده و در نهايت باند 5000/1 با رقت HRPدار با آنزيم نشان ظاهر HRPي لومينسانس سوبستراي كمكمك به پروتيينمربوط به . دانسيتومتري و آناليز شدندImagejافزار با استفاده از نرم گرديده و

ANOVA ي و با آزمون آمار15 ويراست SPSSافزار نرم باها داده. بود>05/0P شد كه ي تلقدار يمعن يها زمان اختالف. ندشدتحليل

.ميانگين ارايه شدند ±SEصورت ها به داده

دست آوردن غلظت سمي عصاره الكلي سير بر ماكروفاژهاي هبراي بTHP-1آزمايش MTTگرم در ميلي8 و6، 4، 2، 0 هاي در غلظت عصاره الكلي سير براي LC50ليتر عصاره الكلي سير انجام شد و ميلي

طور كه در همان). 1 شكل( تعيين شدTHP-1 ،mg/ml4ماكروفاژهاي را در ABCA1گردد، عصاره الكلي سير بيان ژن مشاهده مي2ل كش

كه در طوري به. است داري افزايش داده طور معني بهRNAسطح يان ليتر عصاره الكلي سير، ب گرم در ميلي ميلي5/1 و 75/0هاي غلظت

ABCA1 RNA 20) هاي تيمار نشده سلول( نسبت به گروه كنترل %ليتر بيان گرم در ميلي ميليسهغلظت و در) >05/0P(افزايش دارد ABCA1 RNA 23 %دهـمار نشـهاي تي ولسل(روه كنترل ـه گـنسبت ب (

ماكروفاژهـاي مانـدن زنده بر سير الكلي عصاره مختلف هاي غلظت اثر: 1-شكلTHP-1. ماكروفاژ هاي سلول THP-1 هاي غلظت با mg/ml0، 2، 4 ،6 سـير الكلـي عـصاره 8 و .شـد ارزيابيتوكسيك عيين دوز تآزمايش با ماندن زنده درصد و هشد تيمار ساعت 48 به مدت

معيـار انحـراف ±ميـانگين صـورت بـه باشد و مي) نشده تيمار( كنترل گروه به نسبت درصد صورت به مقادير( .)است بيان شده

. THP-1 ماكروفاژهاي در ABCA1 mRNA بيان Real-time PCR نتايج: 2-شكلg1 از RNA ماكروفاژهاي از شده تهيه THP-1 الكلـي عـصاره مختلف هاي غلظت با شده تيمار نمونـه هـر در mRNA مقـدار و تكـرار بـار سـه آزمايش هر .شد real-time PCR آزمايش سير، سـطح . شـد ارزيـابي ) صـفر سـتون نـشده، تيمـار (كنترل گروه با مقايسه در و نسبي صورت به

ABCA1 mRNA ماكروفاژ هاي سلول در داري معني طور به THP-1 صورت به مقادير. دارد يشافزا .باشد مي) >05/0P( داري معني تفاوت * و است شده معيار بيان انحراف±ميانگين

هايافته

)ليترگرم بر ميليميلي(عصاره الكلي سير 8 6 4 2 0

رل كنت

ت بهنسب

دن مان

ندهد ز

رصد

100

75

50

25 0

148

ان ح بي

سطA

BC

A1

mR

NA

كنت

ت بهنسب

رل

25/1

00/1

75/0

5/0

25/0

00/0 3 5/1 75/0 0

)ليتر گرم بر ميليميلي(عصاره الكلي سير

و همكاراندهكردي پور ملك زهرا

1390 ، خرداد3 ه ، شمار69ي تهران، دوره كي، دانشگاه علوم پزشكده پزشكمجله دانش

ماكروفاژهـاي در ABCA1 ينيپـروت بيان بر سير الكلي عصاره راث نتايج: 3-شكلTHP-1. كتروفـورز ال بـا هـا ينيپـروت و ليـز ،شدن تيمار ساعت 48 از پس ماكروفاژ هاي سلول

SDS-PGE داخلي كنترل با مقادير. ندشد ارزيابي ايمنوبالتينگ اب و جداسازي -Actin نرمااليز تيمـار (كنتـرل گـروه بـا مقايـسه در و نـسبي صورت به نمونه هر در ينيپروت سطح نهايت در و

روفاژماك هاي سلول در داري معني طور به ABCA1 ينيپروت سطح. شد ارزيابي) صفر ستون نشده،THP-1 تفـاوت * و اسـت شـده معيـار بيـان انحـراف ±ميـانگين صورت به مقادير .دارد افزايش .باشد مي) >05/0P( داري معني

ين مربـوط بـه يعصاره الكلي سير مقدار پـروت ). >05/0P(افزايش دارد

ABCA1 داري افزايش طور معني ساعت، به 48مدت به را پس از تيمار هـاي است، غلظت نشان داده شده 3ل كطور كه در ش همان. است داده

بـه ) ليتـر گرم در ميلي ميلي3 و 5/1، 75/0(مختلف عصاره الكلي سير نـسبت بـه گـروه % 37و % 23، %18 را ABCA1ترتيب بيـان پـروتيين

).>05/0P(است افزايش داده) هاي تيمار نشده سلول(كنترل

مورد ABCA1در مطالعه ما اثر عصاره الكلي سير بر بيان ژن

بررسي قرار گرفت و نشان داده شد كه عصاره الكلي سير بيان ژن ABCA1 را هم در سطحmRNA افزايش پروتيين و هم در سطح

دهد، عصاره الكلي سير پس از گونه كه نتايج نشان مي همان. دهد ميميزان را بهmRNA ABCA1 ، بيانTHP-1 هاي ساعت تيمار سلول48هاي نسبت به سلول%18-37ميزان را بهپروتيين و بيان 23-20%

در ABCA1چندين مطالعه اهميت عملكرد .كنترل افزايش داد

نشان را A-I برداشت كلسترول از ماكروفاژها و تحويل آن به آپو انتقال كلسترول ABCA1 پروتيين نشان داد كه Oram 17و22و23.ندا هداد

فقير از چربي را وساطت پروتيين سلولي به آپوليپويسلولي از غشاكه بين افزايش ضخامت ديواره نشان دادVan Dam و 17و24ندك مي

ل در خروج كلسترول سلولي ناشي از نقص عملكرد عروق و اختالABCA1كه اگر طوري به25 ارتباط وجود داردABCA1 در

هاي هيپرليپيدميك غيرفعال شود، آترواسكلروز ماكروفاژهاي موش 26و27.يابد افزايش مي پروتيين نشان دادند كه كاهش سطح Albrechtو Aielloدر مقابل

ABCA1هاي آترواسكلروزي افزايش زخم، يك فاكتور كليدي در نشان داد كه با غير فعال كردن Wangكه طوري ه ب26و28باشد مي

ABCA1 در ماكروفاژها، برگشت كلسترول از ماكروفاژها به كبد و ABCA1يابد و عملكرد كاهش مي%50ميزان طريق صفرا به دفع آن به

دهنده در انتقال معكوس كلسترول، خاصيت ضد آتروژنيك اين انتقالآيد با توجه به مطالعات انجام گرفته، چنين بر مي29.دهد را نشان مي

در انتقال معكوس كلسترول و جلوگيري از ايجاد ABCA1كه آترواسكلروز نقش دارد و از طرفي افزايش بيان آن منجر به افزايش

HDL شود مي نيز فاكتور ضد آتروژنيك هست پالسما كه يك. مطالعات در انسان و حيوانات آزمايشگاهي نشان داد كه يكي از

.هاي عصاره الكلي سير كاهش سطح كلسترول پالسما است خاصيت با اين فرض كه عصاره الكلي سير داراي Effendy ،دنبال اين مطالعه به

سير را در توسعه آترواسكلروز است، اثر عصاره الكلي خاصيت آنتيصورت آترواسكلروز در خرگوش بررسي كرد، در اين تحقيق، به

خرگوش ضخامت 24هاي كاروتيد مصنوعي در اليه ميواينتيماي رگ گروه چهارها به طور تصادفي خرگوش ه هفته، بدوايجاد شد و بعد از

كردند، گروه يك رژيم غذايي استاندارد دريافت مي. تقسيم شدند وزن بدن عصاره µg/kg800همراه رژيم غذايي استاندارد به دوگروه

همراه رژيم غذايي استاندارد بهسهكردند، گروه الكلي سير دريافت ميكلسترول % 1 رژيم غذايي استاندارد همراه چهاركلسترول و گروه % 1 هفته ششبعد از . كردند همراه عصاره الكلي سير دريافت مي به

هايي با رژيم غذايي ترول سرم در خرگوشبررسي ديده شد كه كلسهاي با رژيم غذايي عادي است برابر خرگوشششحاوي كلسترول

ثير چنداني روي كاهش سطح تاو درمان با عصاره الكلي سير % 70هاي چربي، هاي حاوي رگه زخمسهدر گروه . كلسترول ندارد

بحث

3 5/1 75/0 0

3 5/1 75/0 0 زمان 48

عصاره

ABCA1

-Actin

149

ان ح بي

سطن وتيي

پرA

BC

A1

ت نسب

ب

رل كنت

ه

50/1

25/1

00/1

75/0

5/0

25/0

00/0

)ليترگرم بر ميليميلي(عصاره الكلي سير



عصاره كه درمان با پوشاند، در حالي ناحيه آئورت توراسيك را ميداري باعث كاهش طور معني ه نشان داد كه بچهارالكلي سير در گروه

. شود و در گروه يك و دو هيچ زخمي ديده نشد ها مي سطح اين زخمنتيجه اين مطالعه اين بود كه رژيم غذايي پرچرب، عامل ايجاد

هاي چربي در قوس آئورت است كه با عصاره الكلي سير كاهش رگه مكانيسم مولكولي اثر ضد آتروژنيك عصاره ،Campbell 11.يابد مي

كلسترول %1هايي كه با رژيم غذايي حاوي الكلي سير را در خرگوشها با عصاره با درمان اين خرگوشوي. شدند بررسي كرد تغذيه مي

ها كاهش الكلي سير نشان داد كه كلسترول پالسما در اين خرگوش آئورت توراسيك كاهش هاي چربي در نيافت اما سطح مقطع رگه

.يافت و مانع از افزايش ضخامت و تجمع چربي در اين ناحيه شدكامالً مطالعه آزمايشگاهي اين محققان نشان داد كه عصاره الكلي سير

ها هاي ماهيچه صاف و تكثير اين سلول از تغيير فنوتايپي سلول

ان با در يك كارآزمايي باليني، گروهي تحت درم 10.نمايد جلوگيري مي، اسيد B12، ويتامين B6هاي ويتامين عصاره الكلي سير همراه با مكمل

توجهي بر طور قابل هفوليك و آرژنين قرار گرفتند و اين درمان بفاكتورهاي التهابي، اكسيداني، عملكرد عروق و پيشرفت آترواسكلروز

با توجه به مطالعات انجام 30.در مقايسه با گروه كنترل اثر گذاشتگردد كه عصاره الكلي سير داراي خاصيت فته چنين استنباط ميگر

الزم است مكانيسم مولكولي آن نيز لذا ضد آترواسكلروزي است، هاي احتمالي مطالعه ما يكي از مكانيسمدر .مورد بررسي قرار گيرد

در اين مطالعه نشان . شدعصاره الكلي سير در آترواسكلروز بررسي و هم بيان ABCA1 mRNAي سير هم بيان شد كه عصاره الكل داده

در ABCA1 را افزايش داد كه با توجه به اهميت بيان ABCA1پروتيين وجود مواد موثر در عصاره توان به جلوگيري از آترواسكلروز، مي

.گيري از آترواسكلروز نقش دارند الكلي سير پي برد كه در پيش

1. Ross R. Atherosclerosis: an inflammatory disease. N Engl J Med 1999;340(2):115-26.

2. Rahman K. Historical perspective on garlic and cardiovascular disease. J Nutr 2001;131(3s):977S-9S.

3. Genkinger JM, Platz EA, Hoffman SC, Comstock GW, Helzlsouer KJ. Fruit, vegetable, and antioxidant intake and all-cause, cancer, and cardiovascular disease mortality in a community-dwelling population in Washington County, Maryland. Am J Epidemiol 2004;160(12):1223-33.

4. Steiner M, Khan AH, Holbert D, Lin RI. A double-blind crossover study in moderately hypercholesterolemic men that compared the effect of aged garlic extract and placebo administration on blood lipids. Am J Clin Nutr 1996;64(6):866-70.

5. Reinhart KM, Coleman CI, Teevan C, Vachhani P, White CM. Effects of garlic on blood pressure in patients with and without systolic hypertension: a meta-analysis. Ann Pharmacother 2008;42(12):1766-71. Epub 2008 Nov 18.

6. Dillon SA, Burmi RS, Lowe GM, Billington D, Rahman K. Antioxidant properties of aged garlic extract: an in vitro study incorporating human low density lipoprotein. Life Sci 2003;72(14):1583-94.

7. Lau BH. Suppression of LDL oxidation by garlic. J Nutr 2001;131(3s):985S-8S. Review.

8. Okuhara T. Clinical study of aged garlic extract on peripheral circulation. Jpn Pharmacol Ther 1994;22:3695-701.

9. Ho SE, Ide N, Lau BH. S-allyl cysteine reduces oxidant load in cells involved in the atherogenic process. Phytomedicine 2001;8(1):39-46.

10. Campbell JH, Efendy JL, Smith NJ, Campbell GR. Molecular basis by which garlic suppresses atherosclerosis. J Nutr 2001;131(3s):1006S-9S.

11. Efendy JL, Simmons DL, Campbell GR, Campbell JH. The effect of the aged garlic extract, 'Kyolic', on the development of experimental atherosclerosis. Atherosclerosis 1997;132(1):37-42.

12. Heinecke JW. Oxidants and antioxidants in the pathogenesis of atherosclerosis: implications for the oxidized low density lipoprotein hypothesis. Atherosclerosis 1998;141(1):1-15.

13. Babaev VR, Patel MB, Semenkovich CF, Fazio S, Linton MF. Macrophage lipoprotein lipase promotes foam cell formation and atherosclerosis in low density lipoprotein receptor-deficient mice. J Biol Chem 2000;275(34):26293-9.

14. Hegyi L, Skepper JN, Cary NR, Mitchinson MJ. Foam cell apoptosis and the development of the lipid core of human atherosclerosis. J Pathol 1996;180(4):423-9.

15. Lusis AJ. Atherosclerosis. Nature 2000;407(6801):233-41. 16. Panagotopulos SE, Witting SR, Horace EM, Hui DY, Maiorano JN,

Davidson WS. The role of apolipoprotein A-I helix 10 in apolipoprotein-mediated cholesterol efflux via the ATP-binding cassette transporter ABCA1. J Biol Chem 2002;277(42):39477-84. Epub 2002 Aug 13.

17. Oram JF, Vaughan AM. ABCA1-mediated transport of cellular cholesterol and phospholipids to HDL apolipoproteins. Curr Opin Lipidol 2000;11(3):253-60.

18. Feingold KR, Hardardottir I, Memon R, Krul EJ, Moser AH, Taylor JM, Grunfeld C. Effect of endotoxin on cholesterol biosynthesis and distribution in serum lipoproteins in Syrian hamsters. J Lipid Res 1993;34(12):2147-58.

19. Attie AD, Kastelein JP, Hayden MR. Pivotal role of ABCA1 in reverse cholesterol transport influencing HDL levels and susceptibility to atherosclerosis. J Lipid Res 2001;42(11):1717-26.

20. Costet P, Luo Y, Wang N, Tall AR. Sterol-dependent transactivation of the ABC1 promoter by the liver X receptor/retinoid X receptor. J Biol Chem 2000;275(36):28240-5.

21. Scott J. Heart disease. Good cholesterol news. J Nutr 1999;400(6747):816-7, 819.

22. Chen W, Silver DL, Smith JD, Tall AR. Scavenger receptor-BI inhibits ATP-binding cassette transporter 1- mediated cholesterol efflux in macrophages. J Biol Chem 2000;275(40):30794-800.

23. Sakr SW, Williams DL, Stoudt GW, Phillips MC, Rothblat GH. Induction of cellular cholesterol efflux to lipid-free apolipoprotein A-I by cAMP. Biochim Biophys Acta 1999;1438(1):85-98.

24. Oram JF. HDL apolipoproteins and ABCA1: partners in the removal of excess cellular cholesterol. Arterioscler Thromb Vasc Biol 2003;23(5):720-7. Epub 2003 Jan 9.

Malekpour-Dehkordi Z. et al.

References

150

و همكاران 100


The effect of Alcoholic garlic extract on ABCA1 expression in human THP-1 macrophages

25. van Dam MJ, de Groot E, Clee SM, Hovingh GK, Roelants R, Brooks-Wilson A, et al. Association between increased arterial-wall thickness and impairment in ABCA1-driven cholesterol efflux: an observational study. Lancet 2002;359(9300):37-42.

26. Aiello RJ, Brees D, Bourassa PA, Royer L, Lindsey S, Coskran T, et al. Increased atherosclerosis in hyperlipidemic mice with inactivation of ABCA1 in macrophages. Arterioscler Thromb Vasc Biol 2002;22(4):630-7.

27. Vaisman BL, Lambert G, Amar M, Joyce C, Ito T, Shamburek RD, et al. ABCA1 overexpression leads to hyperalphalipoproteinemia and increased biliary cholesterol excretion in transgenic mice. J Clin Invest 2001;108(2):303-9.

28. Albrecht C, Soumian S, Amey JS, Sardini A, Higgins CF, Davies AH, Gibbs RG. ABCA1 expression in carotid atherosclerotic plaques. Stroke 2004;35(12):2801-6. Epub 2004 Nov 4.

29. Wang MD, Franklin V, Marcel YL. In vivo reverse cholesterol transport from macrophages lacking ABCA1 expression is impaired. Arterioscler Thromb Vasc Biol 2007;27(8):1837-42. Epub 2007 May 31.

30. Budoff MJ, Ahmadi N, Gul KM, Liu ST, Flores FR, Tiano J, et al. Aged garlic extract supplemented with B vitamins, folic acid and L-arginine retards the progression of subclinical atherosclerosis: a randomized clinical trial. Prev Med 2009;49(2-3):101-7. Epub 2009 Jun 30.

151



The effect of Alcoholic garlic (Allium sativum) extract on ABCA1 expression in human THP-1 macrophages

Zahra Malekpour-Dehkordi MSc.1

Ebrahim Javadi PhD.1* Mahmood Doosti PhD.1 Maliheh Paknejad PhD.1 Mitra Nourbakhsh PhD.1

Narguess Yassa PhD.2

Siavash Gerayesh-Nejad PhD.1

Ramin Heshmat MD.3

1- Department of Biochemistry, School of Medicine, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran. 2- Department of Pharmacognosy, Faculty of Pharmacy, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran. 3- Endocrine and Metabolism Research Center, Shariati Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

* Corresponding author: Dept. of Clinical

Biochemistry, Keshavarz Blvd., Ghods St., Poorsina St., Tehran University of Medical Sciences, School of Medicine, Tehran, Iran. Tel: +98-21-88953004 email: [email protected]

Received: April 10, 2011 Accepted: May 07, 2011 Background: ATP-binding cassette transporter A1 (ABCA1) is a key mediator of cholesterol efflux to apoA-I in lipid-laden macrophages, the first step of reverse cholesterol transport (RCT) in vivo and a critical step in preventing atherosclerosis. Enhanced ABCA1 expression may inhibit foam cell formation and consequently reduce atherogenic risk. On the other hand, garlic, Allium sativum, and garlic extracts have been demonstrated to have potential cardiovascular benefits. Moreover, garlic has direct antiatherogenic and antiathersclerotic effects on artery walls. The aim of this study was to evaluate the effects of alcoholic garlic extract on the expression of ABCA1 in macrophages. Methods: Cell viability assay was used in order to detect the cytotoxic dose of alcoholic garlic extract on macrophages. Real-time PCR and Western blotting were performed to study the effects of alcoholic garlic extract on the expression of ABCA1. Macrophage cells were treated by different concentrations of alcoholic garlic extract for 48 h. The total RNA of the treated macrophages were extracted and analyzed by real-time PCR. ABCA1 protein expression was also analyzed using the Western blotting technique. Results: Alcoholic garlic extract increased the ABCA1 mRNA (20-23%) and protein expression (18-37%) in THP-1 macrophage cells compared with the controls (untreated cells). Conclusion: The results of this study are suggestive of the potential effects of alcoholic garlic extract in increasing ABCA1 expression in macrophages, the possibility of promoting reverse cholesterol efflux in macrophages and preventing atherosclerosis.

Keywords: Alcoholic garlic extract, atherosclerosis, ATP-binding cassette transporter A1.

Abstract

الياندوتلي ها سلولي رو تيمونوس از مشتق كيتيدندري ها سلول زيتما


الياندوتلي ها سلول ازي ا هيالي رو بر تيمونوس از مشتق كيتيدندري ها سلول زيتما نندهك هيتغذ هيال عنوان به

*1كيكاوس غالمي

2نوروز دليرژ، 1وحيد نجاتي 1معصومه اسدي، 1بخش ميثم گنجي

دانشگاه علوم، دهكدانش ،يشناس ستيز گروه -1 .رانيا ،هياروم ه،ياروم

،يدامپزشك دانشكده ،ينولوژوميا گروه-2 .رانيا ه،ياروم ه،ياروم دانشگاه

ده كاروميه، دانشگاه اروميه، دانش :نويسنده مسئول* 5715915199: دپستيك، شناسي علوم، گروه زيست

0914-8224963: تلفنemail: [email protected]


(EC) اندوتليال هاي ها از عرض سلول تسابي وابسته به مهاجرت لكوسيتكا هاي ايمني ذاتي و پاسخ :زمينه و هدف در مسير مهاجرت از وهاي ايمني سلولي دارند شروع پاسخه نقش مهمي درك (DCs)هاي دندريتيك سلول. باشد مي

در اين تحقيق اثرات . نندك هاي اندوتليال عروق لنفاوي تماس پيدا مي هاي لنفاوي با سلول هاي محيطي به عقده بافتهاي دندريتيك ردي سلولكعمل ي وپروي خصوصيات فنوتي هاي اندوتليال چسبيده به سطح و غيرفعال بر سلولها نآشت كاي از خون محيطي و هستهكهاي ت بعد از جدا نمودن سلول: روش بررسي .د بررسي قرار گرفتمور

پنجمدت به) مونوسيت سيت ولو گرانو-كتور محركفا (GM-CSF و FCS )4-اينترلوكين( IL-4 حاويRPMIدر محيط ، (MCM) ي مونوسيتيمايع رو(هاي بلوغ توركها همراه با فا اين سلول .هاي دندريتيك نابالغ ايجاد شد روز سلول

TNF-αو Poly I-C (شت ك ساعت، در محيط 48مدت و به هاي اندوتليال اضافه شد بر روي سلولRPMIشت داده كشت داده شده توسط دستگاه فلوسايتومتري، بتا كانتر و كيت االيزا كهاي شت بلوغ سلولك روز پس از هفت. شد

هاي اندوتليال از طريق تماس سلول به سلول ه سلولكه نشان داد عهاي حاصل از اين مطال يافته :ها يافته .بررسي شدعلت اين اثر به. گردد هاي دندريتيك مي باعث مهار بلوغ در سلولنموده و برقرار رتباطا هاي دندريتيك با سلول

هاي كچنين با مهار نمودن محر همها آن. باشد ميCD14افزايش بيان وHLA-DRو CD83, CD86, CD80اهش بيان كتوان هاي حاصل از اين تحقيق مي يافته براساس: گيري نتيجه.شوند ها مي نآثير كاهش تك موجب Tهاي لنفوسيت

عنوان توانند به رند، مييگ ميهاي دندريتيك قرار مهاجرت سلول مسير ه دركهاي اندوتليال نتيجه گرفت، سلول .هاي دندريتيك باشند تمايز سلول رد وكهاي بالقوه عمل نندهك تنظيم

.نندهك هاي دندريتيك، سلول اندوتليال، مونوسيت، اليه تغذيه سلول: ليديكلمات ك

هاي ترين سلول مهمDendritic cells (DC) هاي دندريتيك سلولاي ه ه نقش مهمي در شروع پاسخكباشند ژن مي ننده آنتيك پردازش

ها از آن. دست نخورده دارند T هاي سلولكتحري درايمني خصوصاً از %2- 5 و حدود 1گيرند هاي بنيادي مغز استخوان منشاء مي سلول

روبي ك عواملي نظير عوامل مي2.دهند يل ميكخون را تش هاي لكوسيت منجر به شده و DC هاي هاي التهابي باعث القا بلوغ سلول و واسطه

و سايتوكيني، توليد ك تحريكمك، HLA-DRهاي لكولوافزايش بيان مژن را نتيآ DCهاي لنفاوي، در بافت3.شوند ها مي ظرفيت مهاجرتي آن

نمايند و ژن عرضه مي اختصاصي آنتي+T CD4هاي به لنفوسيت هـايمني اوليهاي اي پاسخـور و القـكهاي مذ موجب فعال شدن سلول

هاي ه نوبه خود پاسخ ساير سلول نيز بTCD4هاي سلول. شوند ميهاي ، سلولTCD8هاي ، لنفوسيتB هاي سيستم ايمني، نظير لنفوسيت

Natural Killer (NK)مهاجرت 4.نندك ماكروفاژها را تنظيم مي وهاي ولكها توسط بيان مول اي خون به داخل بافت هسته كهاي ت گلبول

β2-integrine (CD18, CD11)و β1-integrineبر سطح اين واقع اندوتليال هاي ها به سلول و باعث اتصال آنفتهها انجام گر سلول Tumorشده با كهاي اندوتليال تحري ه اين اتصال در سلولكشود، مي

Necrosis Factor (TNF-α)هاي دندريتيك سلول5.ندك افزايش پيدا ميهاي محيطي به طرف طور مداوم از طريق عروق لنفاوي از بافت هب

6.نندك ت ميكهاي لنفاوي ثانويه حر در عقدهTهاي لنفوسيتس خارج سلولي، ك هنگام مهاجرت با ماتريدندريتيكهاي سلول

مقدمه


چكيده

و همكارانكيكاوس غالمي


- ماكروفاژها، فيبروبالست(ها محلول و انواع مختلف سلول تورهايكفا تحقيقات نشان 7.نندك تماس پيدا مي) تليال و غيره ها، اندوتليال، اپي

ننده رشد كتور مهاركي اندوتليال با توليد فاها ه سلولكدهد ميهاي ي باعث بلوغ سلوليزا اندوتليال عروق و مهاركننده رگ

هاي اندوتليال در شت سلولكه از ك در مطالعاتي 8.شوند دندريتيك ميبعدي يا دوبعدي استفاده شده بود، مشاهده گرديد ماتريكس سهكيهاي كه سلول حالي در9،شود هاي دندريتيك مهار مي ه بلوغ سلولك

هاي دندريتيك باعث بلوغ سلولTNF-αشده با شتكاندوتليال هاي ه استروماي محيطك شواهد روز افزوني وجود دارد 10.شوند ميبا توجه . نندك بازي مي DC هاي نقش مهمي را در تنظيم سلولكوچك

هاي به اين مفروضات، هدف اين تحقيق بررسي تماس مستقيم سلول در حضور سايتوكين نشده با كوتليال چسبيده به سطح و تحرياند .باشد ي مDCهاي رد سلولكتورهاي بلوغ بر روي بلوغ و عملكفا

تا 20/01/89اين مطالعه از نوع مطالعات تحقيقي اصيل از تاريخ

جام در پژوهشكده زيست فناوري دانشگاه اروميه ان30/08/89تاريخ ، CD14 FITC ،CD80 FITC ،CD83 FITCهاي بادي نتيآ. گرفته استCD86 FITC ،HLA-DR PE كنژوگه با ( و بيد التكس فلورسانتFITC (

-IFN هاي سايتوكينگيري يت اندازهك. خريداري شدSigmaت كاز شر

،IL-4 ،IL-10 و IL-12ت ك از شرPeprotech خريداري شد. Human اندوتليال وريد انسانهاي رده سلول :شت سلولك

Umbilical Vein Endothelial Cells (HUVEC)يتو پاستور ت از انس Fetal %)10 ( حاويHams-Dmemشت كخريداري و در محيط

Bovine serum (FCS) كف فالسك %80 پر شدن بعد از وشت ك ، Ethylene Diamine Tetraacetic %)2 ( حاوي%5 توسط تريپسين

Acid (EDTA)برداشته شد و در كرايوهاي حاوي كف فالسكز ا 10% DMSO 45 و %45شت ك، محيط% FCSليكميزان حجم به ml1

.داري شد تا موقع استفاده نگه-196در تانك ازت در دماي

هاي وردن سلولآدست براي به :هاي دندريتيك شت سلولك Peripheral Blood Mononuclear Cells اي خون محيطي هسته كت

(PBMC) از سه نفر داوطلب با سرنگ آغشته به هپارين خون تهيه ، رقيق گرديد، و RPMIشت كشد، سپس با همان حجم از محيط

دقيقه 15مدت بهg800با سرعت آرامي روي فايكول برده شد، و به

ها، در مراحل بعدي براي حذف فايكول و پالكت. سانتريفوژ گرديد g200 دقيقه و10مدت بهg450 ترتيب با سرعت محلول فوق به

دست بهPBMCهاي از سلول. دقيقه مجددا سانتريفوژ شد10مدت به ليتر و به سلول در هر ميلي5/1-3×106 ، تعدادآمده در مراحل قبل

-RPMI در محيط كشتT25ليتر در هر فالسك كشت ميليپنجمقدار

، )g/ml100(استرپتومايسين ) U/ml100(سيلين حاوي پني16402ME) M 5- 10×5/2 (FBS )10 (%ساعت دردومدت به C 37 ،5 %CO2 بعد از اتمام زمان انكوباسيون . رطوبت انكوبه گرديد% 90 و

هايي كه به فالسك نچسبيده بودند با دو بار شستشوي آرام جدا سلولها تشكيل ها را منوسيت هاي چسبنده كه اكثريت آن شدند، و به سلول

) U/ml1000(تورهاي تمايز كط كشت جديد همراه با فادادند محي ميGM-CSF و )U/ml500( IL-4در روز سوم . اضافه و كشت داده شد

هاي حاوي به فالسكIL-4 و GM-CSFهي از بمجدداً مقادير مشاكه قبالً K562هاي توموري خون سلولهعصار. سلول اضافه گرديد

در روز . اضافه گرديدهارچژن تهيه شده بود، در روز عنوان آنتي به-Poly ازng/ml20و ) TNF-α) ml/ng10 تورهاي بلوغكپنجم فا

riboinosinic: Polyribocytidylic acid (PLY-IC) مايع رويي % 25وهاي دندريتيك جهت كمك به فرآيند بلوغ سلول (MCM)مونوسيت

گروه ( ساعت ديگر در انكوباتور انكوبه شد 48، و تا اضافه گرديدهاي دندريتيك توليد شده با استفاده از در روز هفتم سلول). نترلك

) EDTA) mM5/0 حاوي Phosphate Buffered Saline (PBS)بافر خواري و برداشت و از نظر مورفولوژي، فنوتيپ و قدرت بيگانه

.شدها مطالعه و توليد سايتوكينTهاي تحريك تكثير لنفوسيت :K562از سوسپانسيون سلولي هاي توموري تهيه عصاره سلول سلول تهيه و 10-116به تعداد K562هاي توموري سوسپانسيون سلول

بعد از آخرين شستشو . شسته شدRPMI 1640دو بار با محيط كشت سوسپانسيون سلولي . رسانده شدml5/1 حجم سوسپانسيون سلولي به

مدت م به هر كداC 37 چهار بار با قرار دادن در نيتروژن مايع و آب پنجمدت دست آمده به همحصوالت ب. گرديدFreeze/thaw دقيقه پنج

آوري شده و مايع رويي جمع. سانتريفوژ شدg1500 دقيقه با سرعتو با سانتريفوژ گرديد g13000مدت يك ساعت، با سرعت مجدداً به

. استريل گرديدmµ22/0 استفاده از فيلتر

هاي اندوتليال ا سلولهاي دندريتيك ب زمان سلول شت همك(Co culture): نترل كهاي دندريتيك نابالغ توليد شده در گروه سلول

بررسيروش

154



و ) TNF-α) ml/ng10 تورهاي بلوغكدر روز پنجم همراه با فاng/ml20 از PLY-IC 25 %از MCMاليه ك مستقيما بر روي ت اضافه ننده ك عنوان اليه تغذيه شت داده شده بهكهاي اندوتليال سلول

در روز هفتم ). گروه تيمار( ساعت انكوبه شد 48مدت شد و به) EDTA) mM5/0 حاوي PBSهاي دندريتيك توليد شده با بافر سلول

خواري و برداشت و از نظر مورفولوژي، فنوتيپ و قدرت بيگانه .شدها مطالعه و توليد سايتوكينTهاي تحريك تكثير لنفوسيت

هاي كشت داده شده از ولوژي سلولمورف: وپيكروسكمطالعه مياي خون محيطي تا مرحله هسته هاي تك اولين مرحله كشت سلول

وسيله ميكروسكوپ ههاي دندريتيك بالغ ب نهايي برداشت سلولهاي مختلف مورد بررسي قرار گرفت كه يينما معكوس با بزرگ

هاي دندريتيك هاي سلول يات تغييرات مورفولوژيك و ويژگييجز .ه گرديده استيت آمده در بخش نتايج ارادس هب

در روز هفتم : وسيله فلوسايتومتري هبررسي فنوتيپ سطحي سلول بهاي اندوتليال چسبيده هاي دندريتيك به سلول كشت، اكثريت سلولبا اضافه كردن بافر . حالت شناور در آمده بودند بودند و تعداد كمي به

PBS حاوي EDTA )mM5/0 (درانكوبه كردن و C 3715مدت به بار دست آمده بعد از يك ههاي ب دقيقه برداشت گرديدند و سلول

سرم موش بود % 2 بافر كه حاوي همين درFACSشستشو با بافر اسيون بدر پايان زمان انكو. انكوبه شدC 4 دقيقه در45مدت به

ها شستشو شده بعد از رساندن حجم آنFACSها مجدداً با بافر سلولربوطه يا كنترل ايزوتيپ اضافه بادي م آنتي Lμ10 مقدار Lμ100ه ببعد از اتمام زمان . انكوبه گرديدندC 4 دقيقه در45مدت به

Fluorescent Activation Cellبار با بافر كها ي انكوباسيون سلول

Sortiny (FACS) شسته شده و بالفاصله با دستگاه فلوسيتومتري FACSCalibor) Becton- Dickinsonمورد آزمايش قرار ) آمريكا

. مورد آناليز قرار گرفتCellQuestافزار گرفته نتايج حاصل با نرممنظور سنجش قدرت به: واكنش مختلط لكوسيتي آلوژن و اتولوگ

گروه تيمار از نظر نترل وكدر گروه شده هاي دندريتيك توليد سلولواكنش ) دهنده خهاي پاس سلول (T هاي تحريك تكثير لنفوسيت

. شرح زير انجام گرفت آلوژن و اتولوگ به(MLR)مختلط لكوسيتي فراد داوطلب و با خلوص بيش از اPBMC آلوژن از Tهاي لنفوسيت

هاي دندريتيك در با سلولT لنفوسيت 105تعداد . تهيه گرديد% 80 روز در پنجمدت مخلوط و به) 1:20 و 1:10، 1:5(هاي مختلف نسبت

% 10اضافه بهRPMI-1640گرد در محيط كشت اي ته خانه96پليت كشت CO2% 5 و C 37 در دماي l200 انساني در حجم ABسرم

هاي هاي دندريتيك، و خانه هاي حاوي سلول خانه. داده شددر روز پنجم به هر . عنوان شاهد در نظر گرفته شد بهTهاي لنفوسيت

دار شده با متيل تيميدين نشانCiµ1خانه مقدار H3) Amersham (ها توسط سلول . ساعت ديگر انكوبه گرديد18مدت اضافه و به

بر روي فيلتر ) انگلستان- ICNشركت (Cell Harvesterدستگاه هاي هاي از فيلتر كه حاوي سلول بخش .نيتروسلولزي منتقل گرديد

ml2فته مقدار برداشت شده بود جدا و در ويال مخصوص قرار گرميزان تابش پرتو بتا از . محلول سنتيالسيون به هر ويال اضافه گرديد

شركت (گر بتا مدت يك دقيقه توسط دستگاه شمارش هر نمونه بهWallac, Finland(تمامي آزمايشات . شمارش و ثبت گرديد

Count Per صورت دست آمده به هتايي انجام و نتايج ب صورت سه به

Minute (CPM)محاسبه و گزارش گرديد . از بيد μl20 :هاي دندريتيك خواري سلول گيري قدرت بيگانه اندازه

در 5/2×108با غلظت FITC ((Sigma)كنژوگه با (التكس فلورسانت دقيقه اپسونيزه5/7مدت به+AB سرم μl5ليتر در هر ميلي

(Opsonization) بيد اپسونيزه شده با سپس. شد μl20ي ها سلول ازليتر در هر ميلي25/1×107با غلظت )روز هفت(يتيك بالغ ردند

خواري بافر مخصوص بيگانهμl60ردن كمخلوط شده و با اضافه )PBS ،mM 5 ،گلوكز mM9/0 CaCl2،mM 5/0 MgSO4 5/0 و %FBS (

).گرد اي ته خانه96 در ميكروپليت( رسيد μl100حجم كلي به راه گروه شاهد حاوي تمام مواد هم ميكروپليت حاوي گروه تيمار به

% 90و C 37 ،5 %CO2 ساعت در دماي48مدت جز بيد التكس به هبها برداشت و ساعت انكوباسيون، سلول48بعد از .انكوبه شدرطوبت

نندهك خاموشمنظور خاموش شدن فلورسانت سطح سلول با بافر بهQuenching Buffer )NaCl 9/0%بافر سيترات ، μM13يپان بلو و تر

mg/ml25/0 ( شسته شدند)،سانتريفيوژ g×300 ،10دقيقه .(

ها آزمايش مربوط به بررسي سايتوكين: ينكگيري سايتو اندازه، IFN- هاي سايتوكينگيري يت اندازهكوسيله هب صورت جداگانه به

IL-4 ،IL-10 و IL-12 )Peprotech (ارخانه سازنده انجام كل كطبق پروت در مايع رويي IL-4و (IFN-) گاما -وليد اينترفرونميزان ت. گرفت در مايع رويي روز هفتم IL-12و IL-10 و ميزان توليد MLRتست

تغيير رنگ . هاي دندريتيك مورد سنجش قرار گرفت شت سلولك

155



و با طول موج (Awerness)يزا گر اال پليت با استفاده از دستگاه قرائتnm405متوسط . قرائت شدODست آمده محاسبه با استفاده از د ه ب

IL-12 و IFN- ،IL-4، IL-10 مقدارcurve expert (version 0/7)برنامه . گزارش شدng/mlصورت موجود در نمونه تعيين و به

صورت مده بهآدست ههاي ب رار شد و دادهكبار ت ها سه تمامي آزمايشMean± SDيز واريانس نالآها از روش جهت تحليل داده بيان شدند و

زمونآو ) 17 ويراست SPSSافزار نرمOne way anyway( طرفه كيt-test05/0ها زمونآدار سطح معني. استفاده گرديدP< در نظر گرفته . انجام گرفت) 2007 ويراست( Excelرسم نمودارها در فضاي . شد مورد CUREXPERT 0.7افزار توسط نرميزااالچنين نتايج تست هم

.دار در نظر گرفته شد معني>05/0Pمقدار . قرار گرفتآناليز

اي خون محيطي هسته كهاي ت شت سلول ك:بررسي مورفولوژيكي

ه كها ثريت سلولك ساعت باعث شد تا ادومدت بهC 37 در دماي سهها مونوسيت بودند به ته فالسك بچسبند و بعد از نآدرصد بيشتر

چسبندگي IL-4, GM-CSFهاي چسبنده در حضور شت سلولكز روتر از ها بزرگ اين سلول. خود را از دست داده و شناور شدند

اين روند . رده بودندكد سيتوپالسمي پيدا يها شده و زوا مونوسيت ,TNF-α تورهاي بلوغك با افزودن فاپنجه در روز ك ادامه يافت تا اين

PLY-IC, MCMد يالحظه اندازه سلول و تعداد زوا افزايش قابل مدر ). نترلكگروه ( ها ديده شد نآسيتوپالسمي و روند شناور شدن

-Co culture) برداشت شده در روز هفتم در گروه تيمار DCكه حالي

EC)1ل كش( ل بودندكش روي كم وكد سيتوپالسمي ي چسبنده، زوا.( ، CD14هاي ولكبيان مول :هاي دندريتيك هاي فنوتيپي سلول ويژگي

CD80، CD83، CD86و HLA-DRنترل و كهاي هماري در گروآنظر ، ازه با ك، )>05/0P( دار نشان دادند تيمار با همديگر اختالف معني

ه ميزان بيانكمشخص شد ). 1 نمودار( نشان داده شده است *عالمت CD80 ،CD86 ،CD83و HLA-DR نترل ك در گروه تيمار نسبت به گروه

ماري آ تفاوت HLA-DR وCD86 فقط در مورد. يافته بوداهش ك در CD14از طرف ديگر بيان . وجود داشت>05/0Pدار بر اساس معني

.داد داري را نشان مي نترل افزايش معنيكگروه تيمار نسبت به با روش فلوسايتومتري : هاي دندريتيك خواري سلول قدرت بيگانه ه گروه ـمار نسبت بـاري گروه تيخو گانهـه درصد بيكد ـمشاهده گردي

).2نمودار ) (>05/0P( داري داشت كنترل افزايش معنيرد كمنظور سنجش عمل به: T(MLR) لنفوسيت كسنجش تحري

ها نترل، توانايي آنكهاي دندريتيك توليد شده در تيمار و گروه سلولنش لوكوسيتي آلوژنيك مورد مطالعه قرار گرفت و نتايج ك وايدر القا

هاي دندريتيك توليد شده در تيمار داراي ه سلولكاصل نشان داد حهاي هاي آلوژن نسبت به سلول ثير سلولك تيمتري در القاكتوانايي

در cpm صورت ميانگين هنتايج ب(باشند نترل ميكدندريتيك گروه .باشد دار نمي ها از نظر آماري معني ه تفاوت آنك، )3نمودار

ميزان ترشح : ها ها توسط سلول ينك سايتوبررسي توانايي توليده در مجاورت ك، Tهاي از لنفوسيتIL-4 و INF-γ سايتوكين

مدت پنج روز قرار گرفته بودند نترل و بهكهاي دندريتيك گروه سلولميزان . مورد سنجش قرار گرفتيزاااليت كوسيله ه، ب)MLRتست (

اهش يافته بود در كنسبت به گروه كنترل در گروه تيمارIL-12ترشح ش ـنسبت به گروه كنترل افزاي مارـ در تيIL-10زان ترشح ـه ميك حالي

(B) ماريت و (A) نترلك گروه در كيتيدندري ها لسلو سهيمقا :1-شكل

وجـود *(تيمـار نتـرل و كولي در گروه كلوگرهاي م ميانگين بيان نشان :1-نمودار )>05/0Pنترل ك به دار نسبت اختالف معني

هايافته

A B

سلول اندوتليال

156

60 50

40

30 20 10 0

ياند ب

رصد

*

*

*



وجـود اخـتالف *(نتـرل و تيمـار كگين درصد فاگوسيتوز در گروه ميان: 2-نمودار )>05/0Pنترل كدار نسبت به معني

نتـرل و ك در گـروه DCهاي مختلف نش مختلط لنفوسيتي در رقت كوا: 3-نمودار تيمار

يمار نـسبت بـه گـروه در ت IL-10 به IL-12طور نسبت يافته بود، همين

INF-γنتايج نشان داد ميزان ترشح ). 4نمودار ( اهش يافته بود ككنترل اهش كـ نتـرل ك، در گروه تيمار نسبت به گروه Tهاي توسط لنفوسيت

داد، نترل افزايش نشان مي ك در گروه تيمار نسبت به IL-4 يافته و ميزان .)5نمودار (بودند دار ن ها از نظر آماري معني سايتوكينهاي اما داده

هـاي مختلـف هاي دندريتيك در بافت سلول هاي مختلفي از جمعيت

ها از حالـت پـردازش خاطر تغيير ماهيت آن ه احتماال به كوجود دارد، ـ حالت ارا ژن به ننده آنتي ك ه بيـشترين كـ باشـد، ژن مـي دهنـده آنتـي هي

ي لنفوسـيت كـ تحري كمكهاي ولك و مول MHC-IIهاي ولكتعداد مول (HLA-DR, CD80, CD83) T ه كـ نند ك در سطح خارجي خود بيان مي را

ايـن تغييـر فـاز 11و12.هاي دنـدريتيك گوينـد به اين فرايند بلوغ سلول آيد زيرا سلول حساب مي مني بهـ نقطه عطف در پاسخ ايكـعنوان ي به

نترل و تيمارك در گروه DCهاي ها در سلول ينكيد سايتوميانگين تول: 4-نمودار

هاي هاي مجاورت شده با سلول ها در لنفوسيت ينكميانگين توليد سايتو : 5-نمودارDC تيمار نترل وك گروه

اوليه را Tت ـطور موثر لنفوسي تواند به تنها نمي نابالغ نه دندريتيك

15.يمني خواهد شدشرفت تحمل اـه باعث پيك بل13و14.نندكك تحريهاي محيطي به مناطق طور مداوم از بافت هدندريتيك بهاي سلول

هنگام 6.نندك ت ميكهاي لنفاوي ثانويه حر در عقدهTهاي لنفوسيتهاي محيط با هاي لنفاوي، هاي محيطي به بافت از بافتDCsت كحرتورهاي محلول و كفا س خارج سلولي،كه از ماتريك استروماي كوچكها، اندوتليال، ماكروفاژها، فيبروبالستقبيل از( ها اع مختلف سلولانو در اين ميان 7.نندك يل شده تماس پيدا ميكتش) تليال و غيره اپي

تمايز هاي اندوتليال نقش مهمي را در چسبيدن، مهاجرت و سلولي ك اندوتليوم از نظر متابولي16.ساز مغز استخوان دارند هاي پيش لسلوبافت زيرين سد بين خون وكي باشد، و فعال مي صي وامال تخصك

جذب هاي التهابي و چنين نقش مهمي در انتقال پيام هم باشد، و ميه كه ع در اين مطال9.هاي التهاب دارند انكهاي سيستم ايمني به م لسلو كتحري هاي اندوتليال چسبيده به سطح و لزمان سلو شت همكاز

هاي دندريتيك نابالغ مشتق از بي با سلولهاي التها سايتوكيننشده با نتايج در پايان روز هفتم . ساعت استفاده شد48مدت مونوسيت به

هاي اندوتليال اليه سلول كهاي دندريتيك به ت ه سلولكنشان داد

بحث

MLR

157

50000

40000

30000

20000

10000

0

يقه دق در

شمار

ش

(cpm

)

1:20 DC 1:10 DC 1:5DC

*



ل كش روي كوتاه وكد سيتوپالسمي يچسبيده بودند، و داراي زواهاي عنوان سلول ا بههاي دندريتيك بالغ ر ه سلولكنجا آاز . بودند

غير چسبان تعريف د سيتوپالسمي بلند و حالت شناور ويداراي زوادهنده ق براساس بررسي مورفولوژيكي نشان نتايج اين تحقي16.نندك مي

منطبق Jancicارهاي كه اين نتايج با كباشد سلول دندريتيك نابالغ ميهاي سلول درصد از80 به كه نزديك نشان داد وي. باشد مي

هاي اندوتليال م به سلولكطور مح دندريتيك مشتق از مونوسيت بههاي دندريتيك گرهاي سلول در بررسي نشان17.چسبند غيرفعال مي

هاي اندوتليال با دستگاه فلوسايتومتري اليه سلول كه شده به تفاضاهاي ولكلويني از ميهاي دندريتيك سطح پا ه سلولكمشخص شد

CD80 ،CD83 ،HLA-DR و سطح باالي ازCD14 را نسبت به گروه Heikoارهاي كه اين نتايج با ك) 1نمودار (دهند نترل نشان ميك

Methe ه در كهاي اندوتليال نشان داد سلولوي . باشد منطبق ميشت داده شوند باعث كبعدي ماتريكس دو بعدي يا سهكداخل ي

، CD80 ،CD83 هاي دندريتيك از طريق مهار بيان مهار بلوغ سلولHLA-DRهاي اندوتليال غير ه سلولكچنين نشان داد هم. شوند ميباعث ) كشت داده شده در محلول نمكهاي اندوتليال سلول( چسبنده

از طرف ديگر نتايج 9.شوند ميCD80 ،CD83 ،HLA-DR افزايش بيان 18.باشد در تضاد ميMoldenhauer A ارهايكحاصل از اين تحقيق با

هاي ها از سلول نآه ك اول اين. الف احتماال دو علت باشدختاين ا استفاده (CD34) ساز مغز استخوان هاي پيش دندريتيك مشتق از سلول

ه از ك دوم اين). هاي دندريتيك مشتق از مونوسيت نه سلول( اند هردك TNF-αه قبال توسط كرده بودند كهاي اندوتليالي استفاده سلولهاي اندوتليال ه از سلولعه در اين مطالك ليدر حا. شده بودكتحريننده استفاده ك عنوان اليه تغذيه بهحچسبيده به سط نشده وكتحريننده ك تور مهارك باعث افزايش ترشح فاTNF-αه كگزارش شده . شد

Vascular Endothelial Growth Inhibitor رشد اندوتليال عروق

(VEGI) با شده هاي اندوتليال تيمار از سلول TNF-αدر 8.شود مي باعث بلوغ VEGIه ك، مشاهده گرديد Fang Tianتحقيق ديگر توسط

يك تحريكمكهاي ولكلوهاي دندريتيك و افزايش بيان م سلولCD83 ،CD80و HLA-DRتوسط سايتوكين در ارزيابي توليد 8.شود مي ج هاي اندوتليال نتاي اليه سلول كيتيك تيمار شده با تهاي دندر سلول

نترل افزايش يافته بود، در ك نسبت به گروه IL-10ه ميزان كنشان داد اهش كنترل ك در گروه تيمار در مقايسه با گروه IL-12ه ميزان ك حالي

طور عمده توسط ماكروفاژهاي بهIL-10). 4نمودار (يافته بود چنين اين شود، هم تنظيمي توليد مي T هاي لنفوسيت شده و فعال

ه كشود، هاي دندريتيك تنظيمي ترشح مي ط سلول توسسايتوكين Tهاي سمت لنفوسيت نشده به كتحري Tهاي باعث القا لنفوسيت

و Tهاي لنفوسيتك را عامل محرIL-12 19.شود مي(TH2)تنظيمي موجب IL-12 .دانند ميINF-y براي ترشح NKهاي لنفوسيت

نشده به ك تحريCD4گر ياور با نشانTهاي برد تمايز لنفوسيت پيش در IL-10 منبع توليد 20.شود ميINF-y (TH1) هنندكزير گروه توليد هاي دندريتيك تولورژني خاطر توليد سلول ه بهكن كاين تحقيق مم

هاي دندريتيك نابالغ با با سلول زمان شت همكه در اثر كباشد نشان Yuk Yuen Lanه كمده باشند، آهاي اندوتليال به وجود سلول

سازهاي مغز استخوان ه از پيشكيدي يهاي دندريتيك ميلو داد سلول Transforming Growth Factor-β (TGF-β) و IL-10موش در حضور

سطح (LPS) ساكاريد بعدي با ليپوپليكمده باشند، در تحريآدست هبچنين سطح نند، همك توليد ميIL-12 در مقايسه با IL-10 باالي از

21.دهند را نشان ميHLA-DR وCD83 ،CD80هاي لوكلويني از ميپا IL-12 در مقايسه با IL-10 دليل ديگر براي اين افزايش در توليد

ه در تحقيق كهاي اندوتليال باشد، ن از سلولآتواند ناشي از توليد ميهاي اندوتليال ه سلولك دريافت Tang H هكديگري مشخص شد

Nitric Oxide و IL-10 ،TGF-βبافت استروماي طحال از طريق ترشح

(NO)سمت ساز مغز استخوان به پيشهاي باعث تمايز سلول MLR در بررسي 22.شوند هاي دندريتيك تولوروژن مي سلولگروه تيمار مشخص نترل وكهاي دندريتيك حاصل از گروه سلول كمتري در تحريكهاي دندريتيك گروه تيمار توانايي ه سلولكشد

MLRي تست يبررسي مايع رو. ها دارند نآثير كت وTهاي لنفوسيت-INF نسبت بهIL-4ه ميزان ك نشان داد INF-γو IL-4 گيري هبراي انداز

γ منبع سلولي ).5نمودار (افزايش يافته بود IL-4 زير گروه TH2 از 23.باشد ميCD4گر فعال شده با نشانTهاي تنظيمي از لنفوسيت

شاخص زير گروه سايتوكينما گا -طرف ديگر اينترفرون اصلي سايتوكينگاما - اينترفرون. باشد ي ميكمك TH1هاي لنفوسيت

ردهاي مهمي در ايمني ذاتي وكعمل ننده ماكروفاژها است وك فعال با 24.هاي داخل سلولي دارد روبكتسابي در مقابل ميكايمني سلولي ا

ه كص شد ها مشخ سايتوكينگيري هنتايج حاصل از اندازبه توجه نيدر ا. باشند تنظيمي ميTH2 شده از نوعك تحريTهاي لنفوسيت

158



تي نابالغ مشتق از مونوسكيتي دندريها ه سلولكمطالعه مشخص شد مدت فعال بهريغ چسبنده والي اندوتليها ه با سلولك) در روز پنجم(

يها سلولديباعث تول) Co culture( شت داده شوندك ساعت 48 زي باعث تماIL-10 ترشح قيه از طركشود يلوروژن م توكيتيدندر. شوند ي ميمي تنظTH2 نشده به نوع كي تحرT يها تيلنفوس ستمي سميتنظ وب وك در سري نقش مهمIL-4 با ترشح TH2 يها سلول

ني مطالعه و مطالعه محققني حاصل از اجيبراساس نتا. دارنديمنيا هستند يها سلولني اولالي اندوتليها سلولهك ني با توجه به اگريد

. رنديگ ي قرار ميمني استمي مورد تهاجم سفتلوگراآ يوندهايه در پك ي از غشاوندي پني در حي جراحاي يسكميخاطر ا ها به سلولنياگر ا

يمني استميردن سك در فعال ي خود جدا شوند، نقش مهمنيري زهيپاه ك ياليوتل انديها چون سلول. واهند داشتخعهده بهونديدفع پ و

توسط اي باشند داده از دست هي پاي خود را با غشايچسبندگ ستمي سيها شده باشند باعث القاء پاسخكي تحري التهابيها سايتوكين

فعال ري و غدهي چسبالي اندوتليها سلولن،يس اكبرع. شوند ي ميمنيا .نندك ي را محدود ميمني استمي سيها پاسخ

1. Katz SI, Tamaki K, Sachs DH. Epidermal Langerhans cells are derived from cells originating in bone marrow. Nature 1979;282(5736):324-6.

2. Thomas DB, editor. Viruses and the Cellular Immune Response. New York, NY: Marcel Dekker Inc; 1993.

3. Tan JK, O'Neill HC. Maturation requirements for dendritic cells in T cell stimulation leading to tolerance versus immunity. J Leukoc Biol 2005;78(2):319-24. Epub 2005 Apr 4.

4. Macatonia SE, Taylor PM, Knight SC, Askonas BA. Primary stimulation by dendritic cells induces antiviral proliferative and cytotoxic T cell responses in vitro. J Exp Med 1989;169(4):1255-64.

5. D'Amico G, Bianchi G, Bernasconi S, Bersani L, Piemonti L, Sozzani S, et al. Adhesion, transendothelial migration, and reverse transmigration of in vitro cultured dendritic cells. Blood 1998;92(1):207-14.

6. Sallusto F, Palermo B, Lenig D, Miettinen M, Matikainen S, Julkunen I, et al. Distinct patterns and kinetics of chemokine production regulate dendritic cell function. Eur J Immunol 1999;29(5):1617-25.

7. Dudda JC, Simon JC, Martin S. Dendritic cell immunization route determines CD8+ T cell trafficking to inflamed skin: role for tissue microenvironment and dendritic cells in establishment of T cell-homing subsets. J Immunol 2004;172(2):857-63.

8. Tian F, Grimaldo S, Fujita M, Cutts J, Vujanovic NL, Li LY. The endothelial cell-produced antiangiogenic cytokine vascular endothelial growth inhibitor induces dendritic cell maturation. J Immunol 2007;179(6):3742-51.

9. Methe H, Hess S, Edelman ER. Endothelial cell-matrix interactions determine maturation of dendritic cells. Eur J Immunol 2007;37(7):1773-84.

10. Moldenhauer A, Nociari M, Lam G, Salama A, Rafii S, Moore MA. Tumor necrosis factor alpha-stimulated endothelium: an inducer of dendritic cell development from hematopoietic progenitors and myeloid leukemic cells. Stem Cells 2004;22(2):144-57.

11. Mellman I, Steinman RM. Dendritic cells: specialized and regulated antigen processing machines. Cell 2001;106(3):255-8.

12. Banchereau J, Steinman RM. Dendritic cells and the control of immunity. Nature 1998;392(6673):245-52.

13. Lu L, Woo J, Rao AS, Li Y, Watkins SC, Qian S, et al. Propagation of dendritic cell progenitors from normal mouse liver using granulocyte/macrophage colony-stimulating factor and their

maturational development in the presence of type-1 collagen. J Exp Med 1994;179(6):1823-34.

14. Lu L, McCaslin D, Starzl TE, Thomson AW. Bone marrow-derived dendritic cell progenitors (NLDC 145+, MHC class II+, B7-1dim, B7-2-) induce alloantigen-specific hyporesponsiveness in murine T lymphocytes. Transplantation 1995;60(12):1539-45.

15. Fu F, Li Y, Qian S, Lu L, Chambers F, Starzl TE, et al. Costimulatory molecule-deficient dendritic cell progenitors (MHC class II+, CD80dim, CD86-) prolong cardiac allograft survival in nonimmunosuppressed recipients. Transplantation 1996;62(5):659-65.

16. Calvi LM, Adams GB, Weibrecht KW, Weber JM, Olson DP, Knight MC, et al. Osteoblastic cells regulate the haematopoietic stem cell niche. Nature 2003;425(6960):841-6.

17. Jancic C, Chuluyan HE, Morelli A, Larregina A, Kolkowski E, Saracco M, et al. Interactions of dendritic cells with fibronectin and endothelial cells. Immunology 1998;95(2):283-90.

18. Moldenhauer A, Nociari M, Lam G, Salama A, Rafii S, Moore MA. Tumor necrosis factor alpha-stimulated endothelium: an inducer of dendritic cell development from hematopoietic progenitors and myeloid leukemic cells. Stem Cells 2004;22(2):144-57.

19. Pestka S, Krause CD, Sarkar D, Walter MR, Shi Y, Fisher PB. Interleukin-10 and related cytokines and receptors. Annu Rev Immunol 2004;22:929-79.

20. Brombacher F, Kastelein RA, Alber G. Novel IL-12 family members shed light on the orchestration of Th1 responses. Trends Immunol 2003;24(4):207-12.

21. Lan YY, Wang Z, Raimondi G, Wu W, Colvin BL, de Creus A, et al. "Alternatively activated" dendritic cells preferentially secrete IL-10, expand Foxp3+CD4+ T cells, and induce long-term organ allograft survival in combination with CTLA4-Ig. J Immunol 2006;177(9):5868-77.

22. Tang H, Guo Z, Zhang M, Wang J, Chen G, Cao X. Endothelial stroma programs hematopoietic stem cells to differentiate into regulatory dendritic cells through IL-10. Blood 2006;108(4):1189-97. Epub 2006 Apr 20.

23. Alexander WS, Hilton DJ. The role of suppressors of cytokine signaling (SOCS) proteins in regulation of the immune response. Annu Rev Immunol 2004;22:503-29.

24. Stark GR, Kerr IM, Williams BR, Silverman RH, Schreiber RD. How cells respond to interferons. Annu Rev Biochem 1998;67:227-64.

Gholami K. et al.

References

159




Differentiation of monocyte-derived dendritic cells on endothelial cells as feeding layer

Keykavos Gholami MD.1* Vahid Nejati PhD.2 Nowruz Delirezh PhD.3 Meysam Ganji Bakhsh MD.1 Masoumeh Asadi MD.1

1- Department of Biology, Faculty of Science, Urmia University, Urmia, Iran. 2- Department of Immunology, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, Urmia, Iran.

* Corresponding author: Dept. of Biology,

Faculty of Science, Urmia University, Postal Code: 5715915199 Urmia, Iran. Tel: +98-914-8224963 email: [email protected]

Received: January 12, 2011 Accepted: February 06, 2011 Background: The innate and adaptive immune responses are dependent on the migration of leukocytes across endothelial cells. Dendritic cells (DCs) play an important role in the initiation of cellular immune responses during their migration from tissues into the lymph nodes where they interact with endothelial cells of lymphatic vessels. We investigated the effects of surface-adherent and non-activated endothelial cells on phenotypic and functional characteristics of dendritic cells. Methods: Immature dendritic cells were generated from the isolation of peripheral blood mononuclear cells and their subsequent culture in DC-RPMI 1640 medium containing 10% FCS, interleukin-4 and granulocyte-macrophage colony-stimulating factor (GM-CSF) for five days. On day five, a maturation factor (composed of monocyte-conditioned medium, tumor necrosis factor-α (TNF-α) and poly I:C) was added to the RPMI medium where immature DCs were co-cultured with endothelial cell monolayer for 24 h. The maturation of harvested DCs on day seven was evaluated via flow cytometry, a beta-counter and an ELISA kit. Results: This study showed that the endothelial cells interact with dendritic cells generated from peripheral blood monocytes via cell-to-cell interaction. This interaction inhibits the maturation of DCs via decrease in the expression of CD83, CD86, CD80, HLA-DR and up-regulation of CD14. The interaction also inhibits the stimulation of T-lymphocytes resulting in a decrease in their proliferation. Conclusion: According to the findings of this study, it could be concluded that the endothelial cells can act as a potent regulator for DCs differentiation and function at the encounter made between them during the migration of DCs from tissues to lymph nodes.

Keywords: Dendritic cells, endothelial cells, feeder layer, monocyte.

Abstract

در يووينگ ساركوماFli-1 و p53 ،Ki67 ،CD99هاي فراواني بيان پروتيين


در Fli-1 و p53 ،Ki67 ،CD99هاي ينيسنجش فراواني بيان پروت يووينگ ساركوما هاي پاتولوژي بلوك

1زهرا باقري حسين آبادي

*2سعيد رجبعليان 3 خاندانيالنتريكبهجت

1مسعود صالح مقدم، 4فاطمه پويا 4بتول معتمدي

، دانشگاه پيام نور مشهد، يميبيوش گروه -1 .مشهد، ايران

دانشگاه علوم ، ز تحقيقات علوم اعصابكمر -2 .، كرمان، ايرانرمانكي كپزش

نكولوژي، دانشگاه علوم پزشكي گروه ا -3 .رمان، ايرانك، كرمان

، كرمانناتومي، دانشگاه علوم پزشكي آ گروه -4 .كرمان، ايران

ابنخيابان ،اه سميهچهار ركرمان، :نويسنده مسئول*

ز تحقيقات علوم اعصابكمر ،سينا 0341-2264196: تلفن



خانواده اين نوع تومور از .ان و نوجوانان استكودكترين تومورهاي ي از بدخيمكركوما ييووينگ سا :زمينه و هدفسه گروه يووينگ ساركوماي استخواني، يووينگ ساركوماي خارج استخواني و تومورهاي نورواكتودرمال اوليه

. اند را بررسي نموده گروه از تومورها ولي اينكي، بيولوژي مولكاندمطالعات . يل شده استكتش (PPNET) محيطي بيمار ايراني 15هاي پارافيني ك در بلوFli-1 وp53، Ki67 ،CD99 هاي ينيبيان پروتبنابراين جهت بسط مطالعات قبل

با سن، جنس و چنين همديگر و ك با يp53 و Fli-1، Ki67ها ينيهمبستگي بين بيان پروت. يووينگ ساركوما بررسي شد نمونه توموري از تومورهاي خانواده 15هاي مورد نظر در ينيبيان پروت: روش بررسي .طول عمر بيماران بررسي شد

. گيري شده در پارافين با روش ايمونوهيستوشيمي بررسي شد س شده در فرمالين و قالبكيووينگ ساركوما فينتايج بيان :ها يافته .بندي شدند شده طبقه هاي توموري رنگ آميزي شده با توجه به درصد سلول هاي رنگ برش

هاي توموري در هسته سلولFli-1ين يبيان پروت. هاي توموري نشان داد درصد بافت100 را در CD99ين يغشايي پروت درصد 3/53هاي توموري در در هسته سلولp53ين يبيان افزايش يافته پروت. ها مشاهده شد درصد از نمونه7/86در

همبستگي . هاي توموري ديده شد درصد از بافت60 در Ki67ين ييافته پروتبيان افزايش .ها مشاهده شد از نمونههمبستگي . با سن، جنس و طول عمر بيماران اثبات نشدFli-1 و p53 ،Ki67 هاي ينيدار بين بيان پروت آماري معني003/0P= ،2( مشاهده شد Ki67 و p53هاي ينيدار بين بيان پروت آماري معني

(.ج اين مطالعه بر نقش نتاي: گيري نتيجهزمان آميزي هم نتايج رنگچنين هم. ندك يد ميك در ايجاد و پيشرفت اين گروه از تومورها تاKi67 وp53هاي ينيپروت

.ندك را جهت تشخيص يووينگ ساركوما پيشنهاد ميCD99 و Fli-1هاي ينيايمونوهيستوشيمي پروت

.نوهيستوشيميو ايم،p53 ،Ki67، CD99 ،Fli-1 ،يووينگ ساركوما: ليديكلمات ك

هستندهاي بسيار بدخيم توده(Ewing sarcoma) يووينگ ساركوما

درصد شيوع اين . شوند ان و جوانان مشاهده ميكودك در اغلبه ك ميليون نفر گزارش شده ك مورد در يسه تا دوتومورها، ساالنه

يووينگسه گروه، نگ ساركوما بهخانواده تومورهاي يووي. استساركوماي استخواني، خارج استخواني و تومورهاي نورواكتودرمال

Peripheral Primitive Neuroectodermal Tumorاوليه محيطي

(pPNET)تومورهاي اين خانواده تنها از نظر درجه . شوند تقسيم ميي و كينيلكهاي شوند و ويژگي ديگر متمايز ميكتمايز نوروني از ي

ي يووينگ كبررسي پاتولوژي. باشد سان ميكها ي ي آنكپاتولوژي افته ـين زـ و تمايكـوچكرد، ـهاي گ ولـي با سلـساركوما را تومورهاي

تومورهاي يوونيگ ساركوما، بقاياي سلولي ستيغ منشا .ندك معرفي ميديگر به متاستاز رشد سريع و توانايي . عصبي جنيني عنوان شده است

از مشخصات بارز اين مغز استخوان و استخوان ي از جمله ريه،نواح درصد از تومورهاي خانواده يووينگ 85حدود .تومورهاست

1-4.گيرند درصد از بافت نرم منشا مي15ساركوما از استخوان و درماني و راديوتراپي براي درمان يبي از جراحي، شيميكامروزه تر

هاي ارگيري روشك رغم به ليع. شود يووينگ ساركوما تجويز ميسه سال گزارش شده متر ازك شانس زنده ماندن افراد مبتال ،فوقولي درگير در ايجاد، كعوامل سلولي و مول از ك اطالعات اند5و6.است

ي از داليل اساسي عدم درمان كيهاي رايج پيشرفت، پاسخ به درمانآپوپتوز و مهار ننده ك القاء p53 اي ين هستهيپروت. مناسب بيماري است

مقدمه


چكيده

كاران و همزهرا باقري حسين آبادي

1390، خرداد3 ، شماره69ي تهران، دورهكلوم پزشي، دانشگاه عكده پزشكمجله دانش

در p53موتاسيون ژن . ثير سلول در حالت طبيعي استكننده تك از p53ين يتغييرات پروت. بسياري از تومورها گزارش شده است

درماني محسوب داليل پيشرفت و مقاومت تومور به شيمي كيلو 395 تا 345ولي كبا وزن مول Ki67اي ين هستهي پروت7-10.شود مي

. است شناخته شده ثير سلولكنمادي از توانايي تعنوان بهدالتون ين فيوژنيپروت 11. در انواع تومورها گزارش شده استKi67افزايش

EWS/FLI-1 از الحاق ژنEWS، و ژن 22روموزوم كمستقر بر روي FLI-1 شود و نقش مهمي در ايجاد مي11روموزوم ك، مستقر بر روي

جايي در هجاب. ندك ا ميتومورزايي و تشخيص يووينگ ساركوما ايف در بيش t(11,22) (q24, q12)صورت به22 و 11هاي شماره موكروموز

1و2.موارد تومورهاي يووينگ ساركوما مشاهده شده است% 85از تومورهاي يووينگ %85-90 درCD99ين غشايي يحضور گليكوپروت

ساركوما گزارش شده است كه در حال حاضر شاخص اصلي مطالعات 12و13.شود ميتومورها محسوبيك اين تشخيص پاتولوژ

ي پيرامون بررسي بيولوژي تومورهاي يووينگ ساركوما انجام كاندنون ك بيولوژي يووينگ ساركوما در ايران تاچنين هم. شده است

مطالعه حاضر به بررسي الگوي بيان . مطالعه و مقايسه نشده استعدد بلوك پارافيني 15 در CD99 و p53، Ki67، Fli-1هاي ينيپروت

چنين هم. پردازد نوهيستوشيمي ميويووينگ ساركوما با روش ايمديگر ك با يFli-1 ،p53، Ki67هاي ينيآناليز آماري همبستگي بيان پروت

.سن و جنس بيمار انجام خواهد شد چنين با طول عمر، و هم

نگ ساركوما مربوط به يوويك بلو15در اين مطالعه مقطعي،

هاي سطح شناسي بيمارستان هاي آسيب از بخش1380-88هاي سال) %73( بيمار مرد 11 بيمار، 15از مجموع . آوري شد كرمان جمع شهر

سال و 13-58محدوده سني بيماران . بودند) %27( بيمار زن چهارو بيمار با رژيم سهدرماني شيمي. سال بود25ها ميانگين سني آن

كريستين، آدريامايسين، سيكلوفسفاميد، وين (VAC-IMEاستاندارد اتوپوزايد، EVAIA( بيمار با رژيم 10و ) فسفاميد، مسنا و اتوپوزايد ايانجام شده )فسفاميد و اكتينومايسين كريستين، دوكسوروبيسين، اي وين. درماني ناقص است در مورد دو بيمار نيز اطالعات شيمي. است

. درج شده است1ليني بيماران در جدول اطالعات با ،Ki67 ،p53 هاي ينـيحضور پروت :(IHC) ميـستوشيـنوهيوآزمون ايم

Fli-1 و CD99 هاي پارافيني با روش كدر بلوIHCبررسي شد .IHC با Free- floating section)شده در محيط هاي شناور روش برش

method) اين روش در 14.ه اخيراً توضيح شده است انجام شدك) هاي بافتي بر روي الم چسباندن برش( IHCمقايسه با روش متداول

بادي به درون بافت و نفوذ بهتر آنتي تر مواد مكداراي مزاياي مصرف هاي پارافيني ك ابتدا از بلو.است) ها دليل شناور بودن برش به(

) برش15-20از هر نمونه (ميكرون تهيه 10 هايي به ضخامت برش مرتبه و هر سهها سپس برش .منتقل گرديداي هاي شيشه به لوله شد ودر مرحله بعد . زدايي شدند توسط زايلين پارافين دقيقه 15مدت هبار بوسيله اتانول مطلق ه دقيقه بپنجمدت ه مرتبه و هر بار بدوها برشيك (EDTAها بافر پس از تخليه اتانول، به لوله. گيري شدند آب اضافه C 85 ، با دماي=8PH با )موالر ميلي10 (TRIS) /موالر ميلي مدت نيم ساعت در حمام آب گرم با درجه حرارت هها ب لوله. شدC 85منظور از بين بردن فعاليت پس از تخليه بافر به. قرار داده شدند

سرد ) %50/%50 (استون/ ها با محلول متانول پراكسيداز آندوژن برش . دقيقه مجاور شدند30مدت هيد هيدروژن ب درصد پراكسسهحاوي

مقطر بآ درصد، و 96اتانول ، اتانول مطلقها با در مرحله بعد برشبافت ( گيري شده سپس با توجه به اندازه بافت قالب. دهي شدند آب

برش به هر حفره از 15 تا پنج تعداد )حاصل از بيوپسي يا جراحيبادي يك حفره در ي هر آنتيبرا. (اي انتقال داده شد حفره24پليت

,DAKO)هاي مونوكلونال بادي ها با آنتي در ادامه برش).نظر گرفته شد

1-50) p53 Ki67 )DAKO, 1-75( ،CD99) DAKO, 1-100 (بادي و آنتي شب در دمايكمدت ي به )Fli-1) Santa Cruse, 1-50كلونال پليC 4 بادي آنتي. انكوبه شدندIgG1كسيداز آسپرژيلوس آنزيم گلوكز ا

با IHCآزمون . نترل منفي استفاده شدكعنوان هب )DAKO, 1-50(نيجر Envision+ Dual link System Peroxidase Kit يتكاستفاده از

)DAKO( بدين.ارخانه سازنده انجام شدكبا توجه به دستورالعمل بادي آنتي ميكروليتر از محلول 150ها با ه در ادامه برشكترتيب

مدت نيم ساعت در دماي اتاق پوشانده ثانويه متصل به پراكسيداز به DAB كروموژن ها با برشPBS بار شستشو با سهپس از . شدند

شستشوها با آب مقطر در ادامه برش. مدت ده دقيقه انكوبه شدند بهسپس . آميزي زمينه با هماتوكسيلين انجام شد داده شدند و سپس رنگ

. با چسب و المل پوشانده شدندو م انتقال يافتندها بر روي ال بافت .داري شدند آوري نتايج نگه برداري و جمعجهت تصويرها الم

بررسيروش

162



اران ك توسط دو نفر از هم(Blind)صورت مخفي نتايج آزمون به سلول توموري با 300حداقل . آوري شد صورت مجزا جمع به

وسيله هتلف بهاي مخ روسكوپ در ميدانك برابر مي1000نمايي درشت ,NIS Elements imaging software (Nikon Instrumentsافزار نرم

Inc, Melville, NY)از %10ه بيش از كهايي الم. بررسي شدند هاي توموري رنگ اختصاصي ايمونوهيستوشيمي را نشان دادند، سلول

هاي توموري رنگ از سلول%10متر از كه كهايي المومثبت 15.وهيستوشيمي را نشان دادند، منفي گزارش شدنداختصاصي ايمون

.ر شده استك در هر نمونه ذKi67 درصد مثبت بودن 1در جدول

درج 1نتايج ايمونوهيستوشيمي در جدول :نوهيستوشيميونتايج ايم

ها هيچ رنگ اختصاصي آميزي در تمامي رنگ. شده استل كش( مشاهده نشد IgG1نترل منفي ايزوتايپ كايمونوهيستوشيمي در

هاي توموري صد درصد بيماران در غشاء سلولCD99ين يپروت). 1هاي توموري، سلول در هستهFli-1 ينيپروت). 2ل كش(مشاهده شد

آميزي مثبت رنگ). 3 لكش(ها مشاهده شد درصد از نمونه7/86

درصد از 3/53ي هاي تومور سلول در هستهp53ايمونوهيستوشيمي - نوهيستووآميزي مثبت ايم رنگ). 4 لكش(بيماران مشاهده گرديد

). 5ل كش( درصد از بيماران مشاهده شد 60 در Ki67شيمي دار آماري بين بيان همبستگي معني:هاي آماري نتايج آزمون

با سن و طول عمر بيماران اثبات نشد Fli-1 و Ki67، p53هاي ينيپروت)t-test ،05/0P> .(هاي ينيدار آماري بين بيان پروت همبستگي معني

Ki67, p53 و Fli-105/0 ( با جنس بيماران اثبات نشدP> ،2(.

اثبات شد Ki67 و p53هاي ينيدار آماري بين بيان پروت همبستگي معني)003/0P=، 2

.( ما بيماران را از نظر سني به دو گروه سني زير بيست .رديمكقسيم سال و باالي بيست سال ت

دار بين طول عمر بيماران در گروه سني زير و اختالف آماري معنيبا توجه ). =Student’s t- test ،07/0P( باالي بيست سال مشاهده نشد

است، و كدار شدن نزدي ه اختالف آماري فوق به مرز معنيك به اينت بيمار زنده در گروه سني باالي بيسپنجچنين با توجه به تعداد هم

سال نسبت به دو بيمار زنده در گروه سني زير بيست سال، احتمال دار شدن آماري اختالف طول عمر بين دو گروه پس از فوت معني

.تمام بيماران وجود دارد

نوهيستوشيميواطالعات باليني و نتايج آزمون ايم :1-جدول

طول عمر ***)روز(

زنده

مرده/

دفعاتتعداد درماني شيمي

رژيم درماني يشيم

پرتو درماني

درصد بيانKi67

بيمار سن جنس محل تومور CD99بيان Fli-1بيان p53بيان

P1 28 مرد قفسه سينه + ** + ** - 9 ردكدريافت EVAIA 8 زنده 485

P2 42 مرد وتئالگل + + + 58 ردكدريافت VAC-IME 8 زنده 376

P3 13 مرد لگن + + - 2 ردكدريافت EVAIA 8 مرده 420

P4 47 مرد استخوان + + + 43 ردكدريافت EVAIA 11 زنده 1095

P5 27 مرد ستون فقرات + + + 18 ردكدريافت EVAIA 8 زنده 812

P6 58 مرد ستون فقرات + - + 12 ردكدريافت EVAIA 5 زنده 892

P7 27 مرد استخوان + + - 6 ردكدريافت EVAIA 6 مرده 1170

P8 16 زن قفسه سينه + + + 41 ردكت درياف - 8 مرده 120

P9 19 زن شانه + + - 9 ردكدريافت EVAIA 4 مرده 370

P10 13 زن تيبيا + + - 35 ردكدريافت EVAIA 4 زنده 1028

P11 25 مرد تيبيا + - + 29 ردكدريافت EVAIA 10 مرده 510

P12 15 مرد اسپينال + + + 53 ردكدريافت - 3 مرده 180

P13 14 مرد ستون فقرات + + + 60 ردكدريافت VAC-IME 8 دهمر 480

P14 16 زن لگن + + - 9 ردكدريافت VAC-IME 8 مرده 610

P15 16 مرد شانه + + - 5 ردكدريافت EVAIA 8 زنده 481

.)روز( گيري از زمان تشخيص تا اتمام زمان پي ***، را نشان دادندIHCگ اختصاصي هاي توموري رن سلول%10متر از ك **، را نشان دادند IHCهاي توموري رنگ اختصاصي سلول%10بيش از *

هايافته

163

كاران و همزهرا باقري حسين آبادي

1390، خرداد3 ، شماره69ي تهران، دورهكلوم پزشي، دانشگاه عكده پزشكمجله دانش

آنزيم گلوكز اكسيداز IgG1آميزي بافت توموري با ايزوتايپ رنگ :1-لشك

را در بافت IgG1آميزي منفي ايزوتايپ تصوير رنگ .)نترل منفيك(آسپرژيلوس نيجر شده هيچ رنگ اختصاصي ايمونوهيستوشيمي هاي رنگ نمونهدر تمام. دهد توموري نشان مي

×400 هماتوكسيلين، :آميزي زمينه رنگ. ديده نشد

ين ي پروتوجود . در بافت توموري يووينگ ساركوماCD99ين يبيان پروت: 2-شكلCD99400آميزي زمينه با هماتوكسيلين، رنگ.شود مي ديده هاي توموري در غشاء سلول×

يني پروتوجود. در بافت توموري يووينگ ساركوماFli-1ين يبيان پروت: 3-شكلFli-11000آميزي زمينه با هماتوكسيلين، رنگ. دهد هاي توموري نشان مي را در هسته سلول×

تصوير حضور برجسته . كومار در بافت تومور يووينگ ساp53ين يبيان پروت: 4-شكلآميزي زمينه با رنگ. دهد هاي توموري نشان مي سلول ثركرا در هسته ا p53 ينيپروت

×400هماتوكسيلين،

تصوير حضور . كومار در بافت تومور يووينگ ساKi67ين يبيان پروت: 5-شكلآميزي زمينه با رنگ. دهد هاي توموري نشان مي سلول ثركرا در هسته ا Ki67ين يبرجسته پروت

×400لين، هماتوكسي

Fli-1 و CD99, Ki67, p53هاي ينيدر مطالعه حاضر، الگوي بيان پروت

نوهيستوشيمي و پارافيني يووينگ ساركوما با روش ايم بلوك15در ولي جهت تشخيص ك شاخص مولCD99ين غشايي يپروت. بررسي شد را در CD99 نيز حضور نتايج ما12و13و16. ساركوما استگروتين يووين

در درصد CD99ين يپروت. هاي توموري نشان داد صد درصد بافت، lymphoblastic lymphomaاي از تومورهاي ديگر نظير قابل توجه

rhabdomyosarcoma ،poorly differentiated synovial sarcoma ،mesenchymal chondrosarcomaه مورفولوژي شبيه به يووينگ ك

در غالب فيوژن Fli-1ين ي پروت17-19.شود نيز بيان ميدارندساركوما EWS/Fli-1 درصد تومورهاي يووينگ ساركوما حضور 80 در بيش از

بحث

164



عنوان يك ماركر جهت تشخيص افتراقي ه بFli-1 بنابراين 1و2.داردEWS/PNETبنابراين در 16. ارزشمند است ها از ساير انواع بدخيمي

نيز جهت تاييد تشخيص يووينگ Fli-1ين يمطالعه حاضر حضور پروتبادي نتايج ما با استفاده از آنتي. شد ساركوما بيماران بررسي

را شناسايي Fli-1ين ي ترمينال پروتcكلونال كه مستقيماً ناحيه پليهاي هاي سلول ين را در هستهيكند، حضور برجسته اين پروت مي

هماهنگ . داد توموري نشانتوموري در سيزده نمونه از پانزده نمونه درصد از 84 تا 71 را درFli-1با نتايج ما محققين ديگر بيان

عدم 16و20-22.اند ردهك يووينگ ساركوما گزارش پارافينيهاي كبلودليل توان به ها را ميEWS/PNET در درصدي از Fli-1ين يحضور پروت

EWS/ERG و EWS/ETV1حضور انواع نادر فيوژن از جمله DO7بادي هماهنگ با نتايج ما محققين با استفاده از آنتي 23و24.نستدا

) 25 ( درصد6/66و )11 ( درصد43 را در p53يافته بيان افزايشبيان محققين ديگر چنين هم. تومور يووينگ ساركوما نشان دادند

درصد 13 و )10 ( درصد11و ) 9( درصد 14 را در p53افزايش يافته در برخي مطالعات بيان . گ ساركوما نشان دادندتومور يووني )15(

اهش ك با عدم پاسخ مناسب به درمان و p53ين يافزايش يافته پروت نتايج ما هماهنگ با مطالعاتي 9-11و15.طول عمر بيمار همراه بوده است

p53ين ييافته پروت بيان افزايشدار آماري بين است كه همبستگي معنيسب نتايج متفاوت در ك 25.نكردندمشاهده و طول عمر بيماران دليل وضعيت متفاوت بيماران از نظر تواند به مطالعات مختلف مي

در مطالعه .ميزان پيشرفت تومور، زمان مراجعه و نحوه درمان باشدحاضر هشت بيمار در گروه سني زير بيست سال و هفت بيمار در

ني باالي بيماران گروه س. گروه سني باالي بيست سال قرار داشتند كبيست سال، نسبت به گروه سني زير بيست سال طول عمري نزدي

ه اختالف آماري طول عمر بين ك با توجه به اين. اند به دو برابر داشته است، و كدار شدن نزدي دو گروه سني قابل توجه بوده و به مرز معني

بيمار زنده در گروه سني باالي بيست پنجچنين با توجه به تعداد همه سني زير بيست سال، احتمال ال نسبت به دو بيمار در گروس

دار شدن آماري اختالف طول عمر بين دو گروه پس از فوت معنيه سن بيمار ميزان ك بنابراين احتمال اين. تمام بيماران وجود دارد

دهد مطرح تغييربدخيمي تومور و طول عمر را در يووينگ ساركوما p53آميزي سال رنگ20 بيمار زير تهشاز ما در مطالعه . شود مي

ه در گروه سني كدر حالي . شش بيمار منفي و دو بيمار مثبت بود پنج بيمار مثبت و دو بيمار منفي p53آميزي باالي بيست سال رنگ

در گروه سني زير p53ترين موارد افزايش بيان مكرغم علي. بود. داشتترين طول عمر در اين گروه سني وجود مكبيست سال،

در گروه سني باالي بيست p53ترين موارد افزايش بيان رغم بيش عليبنابراين فرضيه . ترين طول عمر در اين گروه سني ديده شد سال، بيش

اهش ك عدم پاسخ به درمان و و p53بيان باالي بين ه همبستگي ك اين جهت اثبات .شود ند، مطرح ميك طول عمر تحت تاثير سن تغيير مي

ين يپروت. ضيه انجام مطالعات با حجم نمونه باال الزم استاين فرغيرهيستوني است و بيان آن با چرخه سلولي Ki67 اي هستهناپايدار

هايي كه وارد مرحله تكثير در سلولKi67ين يپروت. در ارتباط استشود و در فازهاي سيكل سلولي ظاهر ميG1شوند در اواسط فاز مي

G2, S يافته و در فاز بيان آن افزايشM26.رسد به حداكثر مي شاخصي مهم براي ارزيابي قابليت را بهKi67ين يهاي فوق پروت ويژگي

در مطالعه ما بيان افزايش يافته . رشد و تكثير سلولي تبديل كرده استهاي توموري نه تومور از پانزده تومور در هسته سلولKi67ين يپروت

را در تومورهاي Ki67ين ي پروتهاي ديگر بيان گروه. مشاهده شدچنين هماهنگ با هم10و11و27و28.اند ردهكيووينگ ساركوما گزارش

Ki67 و p53داري آماري بين بيان ما نيز همبستگي معني،Amirمطالعه ، p53 ،Ki67 هاي ينيدر اين مطالعه الگوي بيان پروت 11.رديمكمشاهده

Fli-1 و CD99بار در ايران براي اولين در تومورهاي يووينگ ساركوما را در Ki67 و p53هاي ينينتايج نقش برجسته تغييرات پروت. انجام شد

مطالعه اين نتايج. ردكايجاد و پيشرفت اين گروه از تومورها مطرح را CD99 و Fli-1 هاي ينيزمان پروت نوهيستوشيمي هموبررسي ايم

.ندك مي تشخيص بهتر تومورهاي يووينگ ساركوما پيشنهاد جهت

1. Riggi N, Stamenkovic I. The Biology of Ewing sarcoma. Cancer Lett 2007;254(1):1-10. Epub 2007 Jan 23.

2. de Alava E, Gerald WL. Molecular biology of the Ewing's sarcoma/primitive neuroectodermal tumor family. J Clin Oncol 2000;18(1):204-13.

3. Carvajal R, Meyers P. Ewing's sarcoma and primitive neuroectodermal family of tumors. Hematol Oncol Clin North Am 2005;19(3):501-25, vi-vii.

4. Carpentieri DF, Qualman SJ, Bowen J, Krausz T, Marchevsky A, Dickman PS; Cancer Committee, College of American

Bagheri Hossein-Abadi Z. et al.

References

165



Frequent expression of p53, Ki67, CD99 and Fli-1 proteins in paraffin-embedded tissues of Ewing sarcoma

Pathologists. Protocol for the examination of specimens from pediatric and adult patients with osseous and extraosseous ewing sarcoma family of tumors, including peripheral primitive neuroectodermal tumor and ewing sarcoma. Arch Pathol Lab Med 2005;129(7):866-73.

5. Bacci G, Longhi A, Briccoli A, Bertoni F, Versari M, Picci P. The role of surgical margins in treatment of Ewing's sarcoma family tumors: experience of a single institution with 512 patients treated with adjuvant and neoadjuvant chemotherapy. Int J Radiat Oncol Biol Phys 2006;65(3):766-72. Epub 2006 Apr 19.

6. Christie L, Lang S. Pathology of common childhood tumours. Surgery (Oxford) 2005;23:310-31.

7. Kusafuka T, Fukuzawa M, Oue T, Komoto Y, Yoneda A, Okada A. Mutation analysis of p53 gene in childhood malignant solid tumors. J Pediatr Surg 1997;32(8):1175-80.

8. Oren M. Decision making by p53: life, death and cancer. Cell Death Differ 2003;10(4):431-42.

9. Abudu A, Mangham DC, Reynolds GM, Pynsent PB, Tillman RM, Carter SR, et al. Overexpression of p53 protein in primary Ewing's sarcoma of bone: relationship to tumour stage, response and prognosis. Br J Cancer 1999;79(7-8):1185-9.

10. de Alava E, Antonescu CR, Panizo A, Leung D, Meyers PA, Huvos AG, et al. Prognostic impact of P53 status in Ewing sarcoma. Cancer 2000;89(4):783-92.

11. Amir G, Issakov J, Meller I, Sucher E, Peyser A, Cohen IJ, et al. Expression of p53 gene product and cell proliferation marker Ki-67 in Ewing's sarcoma: correlation with clinical outcome. Hum Pathol 2002;33(2):170-4.

12. Ambros IM, Ambros PF, Strehl S, Kovar H, Gadner H, Salzer-Kuntschik M. MIC2 is a specific marker for Ewing's sarcoma and peripheral primitive neuroectodermal tumors. Evidence for a common histogenesis of Ewing's sarcoma and peripheral primitive neuroectodermal tumors from MIC2 expression and specific chromosome aberration. Cancer 1991;67(7):1886-93.

13. Perlman EJ, Dickman PS, Askin FB, Grier HE, Miser JS, Link MP. Ewing's sarcoma: routine diagnostic utilization of MIC2 analysis: a Pediatric Oncology Group/Children's Cancer Group Intergroup Study. Hum Pathol. 1994 Mar;25(3):304-7.

14. Rajabalian S, Hajializadeh Z, Pooraboli I, Jangi-Aghdam H, Badinloo M. Establishment, characterization, and drug sensitivity of a new Ewing sarcoma cell line (SS-ES-1). J Pediatr Hematol Oncol. 2010 Nov;32(8):e331-7.

15. Huang HY, Illei PB, Zhao Z, Mazumdar M, Huvos AG, Healey JH, et al. Ewing sarcomas with p53 mutation or p16/p14ARF homozygous deletion: a highly lethal subset associated with poor chemoresponse. J Clin Oncol 2005;23(3):548-58.

16. Llombart-Bosch A, Navarro S. Immunohistochemical detection of EWS and FLI-1 proteinss in Ewing sarcoma and primitive neuroectodermal tumors: comparative analysis with CD99 (MIC-2)

expression. Appl Immunohistochem Mol Morphol 2001;9(3):255-60.

17. Riopel M, Dickman PS, Link MP, Perlman EJ. MIC2 analysis in pediatric lymphomas and leukemias. Hum Pathol 1994;25(4):396-9.

18. Granter SR, Renshaw AA, Fletcher CD, Bhan AK, Rosenberg AE. CD99 reactivity in mesenchymal chondrosarcoma. Hum Pathol 1996;27(12):1273-6.

19. Devoe K, Weidner N. Immunohistochemistry of small round-cell tumors. Semin Diagn Pathol 2000;17(3):216-24. Review.

20. Folpe AL, Hill CE, Parham DM, O'Shea PA, Weiss SW. Immunohistochemical detection of FLI-1 protein expression: a study of 132 round cell tumors with emphasis on CD99-positive mimics of Ewing's sarcoma/primitive neuroectodermal tumor. Am J Surg Pathol 2000;24(12):1657-62.

21. Mhawech-Fauceglia P, Herrmann FR, Bshara W, Odunsi K, Terracciano L, Sauter G, et al. Friend leukaemia integration-1 expression in malignant and benign tumours: a multiple tumour tissue microarray analysis using polyclonal antibody. J Clin Pathol 2007;60(6):694-700. Epub 2006 Aug 17.

22. Nilsson G, Wang M, Wejde J, Kreicbergs A, Larsson O. Detection of EWS/FLI-1 by Immunostaining. An Adjunctive Tool in Diagnosis of Ewing's Sarcoma and Primitive Neuroectodermal Tumour on Cytological Samples and Paraffin-Embedded Archival Material. Sarcoma 1999;3(1):25-32.

23. Sorensen PH, Lessnick SL, Lopez-Terrada D, Liu XF, Triche TJ, Denny CT. A second Ewing's sarcoma translocation, t(21;22), fuses the EWS gene to another ETS-family transcription factor, ERG. Nat Genet 1994;6(2):146-51.

24. Jeon IS, Davis JN, Braun BS, Sublett JE, Roussel MF, Denny CT, et al. A variant Ewing's sarcoma translocation (7;22) fuses the EWS gene to the ETS gene ETV1. Oncogene 1995;10(6):1229-34.

25. Kavalar R, Pohar Marinsek Z, Jereb B, Cagran B, Golouh R. Prognostic value of immunohistochemistry in the Ewing's sarcoma family of tumors. Med Sci Monit 2009;15(8):CR442-52.

26. Gerdes J, Lemke H, Baisch H, Wacker HH, Schwab U, Stein H. Cell cycle analysis of a cell proliferation-associated human nuclear antigen defined by the monoclonal antibody Ki-67. J Immunol 1984;133(4):1710-5.

27. López-Guerrero JA, Machado I, Scotlandi K, Noguera R, Pellín A, Navarro S, et al. Clinicopathological significance of cell cycle regulation markers in a large series of genetically confirmed Ewing's sarcoma family of tumors. Int J Cancer 2011;128(5):1139-50. doi: 10.1002/ijc.25424.

28. Pitak-Arnnop P, Bellefqih S, Bertolus C, Chaine A, Dhanuthai K, Gruffaz F, et al. Ewing's sarcoma of jaw bones in adult patients: 10-year experiences in a Paris university hospital. J Craniomaxillofac Surg 2008;36(8):450-5. Epub 2008 Jul 31.

166



The frequency of p53, Ki67, CD99 and Fli-1 protein expression in paraffin-embedded tissue blocks in Ewing’s sarcoma

Zahra Bagheri Hossein-Abadi MSc.1 Saeed Rajabalian MSc.2* Behjat Kalantari-Khandani MD.3 Fateme Poya MSc.4 Masoud Saleh Moghaddam PhD.1 Batool Motamedi MSc.4

1- Department of Biochemistry, Payame Noor University, Mashhad, Iran. 2- Medical Science University of Kerman, Kerman Neuroscience Research Center, Kerman, Iran. 3- Department of Oncology, Medical Science University of Kerman, Kerman, Iran. 4- Department of Anatomy, Medical Science University of Kerman, Kerman, Iran.

* Corresponding author: Kerman

Neuroscience Research Center, Jahad Blvd., Ebn Sina Ave., Kerman, Iran. Tel: +98-341-2264196 email: [email protected]

Received: February 21, 2011 Accepted: March 16, 2011 Background: Ewing sarcoma family tumors (ESFTs) are among the most malignant tumors in children and young adults. ESFTs include Ewing sarcoma (ES) and peripheral primitive neuroectodermal tumors (pPNETs). As there seemed to be few studies on the molecular biology of ESFTs, we investigated the frequency of CD99, Ki67, p53 and Fli-1 protein expression in 15 Iranian patients with ESFTs. In addition, the correlation between expression rate of these proteins and various clinical factors, including age, sex and survival was computed. Methods: The expression of the aforesaid proteins was studied by immunohisto-chemistry in formalin-fixed and paraffin-embedded blocks of 15 ESFTs specimens. Stained sections were classified according to the percentage of stained tumor cells. Results: The results showed the membrane expression of CD99 protein in all of the specimens. The nuclear expression of Fli-1 protein was observed in 86.7% and the over-expression of p53 nuclear protein was seen in 53.3% of the specimens. The expression rate of Ki67 protein was 60%. Although a significant correlation was not shown between the expression levels of Ki67, p53 or Fli-1 proteins with age, sex or survival of the patients, there was a significant correlation between expression levels of p53 and Ki67 proteins (P=0.003). Conclusion: The results underline the role of p53 and Ki67 proteins in the development and progression of ESFTs and suggest the simultaneous immunohistochemical staining of Fli-1 and CD99 proteins for the diagnosis of ESFTs.

Keywords: CD99, Ewing sarcoma, Fli-1, immunohistochemistry, Ki67, p53.

Abstract

(RP-HPLC)روش كروماتوگرافي مايع بهMNGIEبيماران در و تيميدين پالسما هاي سفيد گلبول TPتعيين فعاليت آنزيم

1390خرداد،3 ، شماره69ي تهران، دورهكي، دانشگاه علوم پزشكده پزشكمجله دانش

MNGIE بيماران درهاي سفيد و تيميدين پالسما گلبول تعيين فعاليت آنزيم تيميدين فسفريالز (RP-HPLC)فاز معكوس -روش كروماتوگرافي مايع با كارايي باال به

2پور مسعود صالحي، 1رضاييشهال

1ابوالفضل گلستاني 1 جويباريصفورا ورداسبي 1محمود دوستي، 3شهريار نفيسي

*1قي گلمحمديت

دانشكده پزشكي، ،گروه بيوشيمي باليني -1 .، تهران، ايراندانشگاه علوم پزشكي تهران

ده علوم، دانشگاه كدانش ،زيست شناسي گروه -2 .ايرانتهران، ، پرند، آزاد اسالمي واحد پرند

ده ك دانش،گروه مغز و اعصاب داخلي -3، تهران، ي تهرانكي، دانشگاه علوم پزشكپزش .اناير قدس، يابانشاورز، خكتهران، بلوار :نويسنده مسئول* پورسينا، دانشگاه علوم پزشكي تهران، دانشكده يابانخ

0912-2974890: تلفن پزشكي، گروه بيوشيمي بالينيemail: [email protected]


Mitochondrial. كند تبديل تيميدين به تيمين را كاتاليز مي(TP)تيميدين فسفريالز : زمينه و هدف

NeuroGastroIntestinal Encephalomyopathy (MNGIE)مغلوب است كه در نتيجه جهش در ي يك بيماري اتوزوم تظاهرات باليني اين . گردد ، از دست رفتن شديد فعاليت آنزيم و تجمع تيميدين در پالسما ايجاد ميTPاي ستهژن ه

در تيميدين فسفريالز تعيين فعاليت MNGIEدر افراد مشكوك به . باشند بيماري در مراحل ابتدايي قابل تشخيص نميحال هايي كه تا به روش: روش بررسي .ش تشخيصي دارندگيري مقدار تيميدين پالسما ارز هاي سفيد و اندازه گلبول

اند از سرعت، دقت و و ميزان تيميدين پالسما مورد استفاده قرار گرفتهتيميدين فسفريالزيري فعاليت گ براي اندازهباليني م يهاي سفيد بيماران داراي عال در گلبولتيميدين فسفريالزما فعاليت آنزيم . اند صحت كافي برخوردار نبوده

MNGIE و افراد كنترل را به روش RP-HPLCگيري شد همين روش اندازه تيميدين پالسما نيز به. سنجش كرديم. ليتر و در افراد سالم غير قابل رومول برك ميسهدر تحقيق ما غلظت تيميدين پالسماي افراد بيمار بيش از :ها يافتهافراد كنترل بود % 5فعاليت آنزيمي در افراد بيمار كمتر از . اه ما بودگيري دستگ تر از حد اندازه ينيگيري و پا اندازه

)nmol/h/mg4±14 در مقابل nmol/h/mg165±525 05/0 باP< .( اين نتايج يك الگوريتم تشخيص قطعي را بر اساسما : گيري نتيجه .نده كرديهاي سفيد و يا هر دو ارا گلبول درتيميدين فسفريالزگيري تيميدين پالسما يا فعاليت اندازه

اندازي كرديم و توانستيم در ايران راهRP-HPLCروش يك روش سريع و دقيق را براي سنجش فعاليت آنزيم به .دست آوريم هبراي بيماران ايراني ب TPمقادير مرجعي را براي ميزان تيميدين پالسما و ميزان فعاليت آنزيم

.MNGIE ،RP-HPLCتيميدين فسفريالز، تيميدين، : ليديكلمات ك

Mitochondrial NeuroGastroIntestinal Encephalomyopathy

(MNGIE)ختالل در توزومي مغلوب همراه با اا اختالل ك يDNA ي MNGIE اولين بيمار 1976 در سال 1-4.است) mtDNA(ميتوكندري هاي غير توكندري چشمي همراه با مي-لتيك ميوپاتي استحت عنوان

Congenital oculoskeletal myopathy with) طبيعي ماهيچه و كبد

abnormal muscle and liver mitochondria) توسط Okamura يعني Nishino دي بر روي عنوان پيشنها1994در سال .گزارش شد

MNGIEاين بيماري در مبتاليان به آمار دقيقي از 5. توافق حاصل شدهاي ت، اما در نژادهاي متنوعي همچون مردم كرانهدسترس نيس

يكا، اسپانيا، ژاپن و نيز يهوديان ايراني و يمديترانه، اروپاي غربي، جاما جايگاه Hirano، 1998در سال 6.نازي ديده شده استكشآ 22q13.32-qter را در منطقه كروموزومي MNGIEماري ـروموزومي بيك

ه در اين منطقه ك متوجه شد Nishino، 1999 در سال 7و8.ردكتعيين

7.ننده آنزيم تيميدين فسفريالز قرار داردكد ككروموزومي ژن توانند هموزيگوت يا ميتيميدين فسفريالز هاي ژن جهش

TdRPaseيا ) EC2.4.2.4(آنزيم تيميدين فسفريالز .هتروزيگوت باشند Platelet-Derivedچون هايي هم به نامTPبا عالمت اختصاري

Endothelial Cell Growth Factor (PD-ECGF) و Gliostatin نيز تيميدين فسفريالز يك آنزيم كنترل متابوليكي و 9.شود خوانده مي

) يوريدين و داكسي(فرد است كه تيميدين اساساً كاتابوليك منحصربهو (فسفات و باز تيمين --1ريبوز- Dداكسي-2را در بافر فسفات به

پذير نش از نظر ترموديناميكي برگشتكوا. ندك ميتبديل ) يوراسيل 482 حاوي TPآنزيم 3.است، اما مسير كاتابوليك غالب است

دايمر تيميدين فسفريالز از . صورت دايمر وجود دارد اسيدآمينه و به

مقدمه

168-178، 1390 خرداد، 3 ، شماره 69 تهران، دوره يكپزش ي، دانشگاه علومكده پزشكمجله دانش

چكيده

و همكارانشهال رضايي


ژن 7.يل شده استك تشkDa45ولي كسان با وزن مولكواحد ي زيردوTP انساني (hTP)هاي هاي خون، گلبول تك در سيستم گوارش، پال

هاي لنفاوي، جفت، مغز، اعصاب محيطي، طحال، مثانه، ريه سفيد، گرهيسه صفرا، كليه، كشود اما در ماهيچه، هاي محيطي بيان مي و لنفوسيت

TPدر اثر جهش در ژن 10.شود آئورت و بافت چربي بيان نميهاي ناقلدليل يوريدين تغيير يافته و به متابوليسم تيميدين و داكسيها در كل بدن افزايش ها دارند ميزان آن فراواني كه در انواع سلول

نوكلئوزيد داكسي (dNTPيافته و منجر به تغيير در ذخاير دنبال تغيير در اين به 11و12.شوند ميتوكندريايي مي) هاي فسفات تري

اي در هاي نقطه هاي چندگانه و جهش ، حذفDepletionذخاير انواع mtDNA هاي باليني اصلي بيماري مشخصه 13-16.دهد رخ ميMNGIE

ها كافتادگي پل، كاشكسي، اي روده- معديكعدم تحر :عبارتند از(Ptosis)و فلج پيش رونده عضالت خارجي چشم (Progressive

external ophthalmoplegia) ،لوكوانسفالوپاتي ، نوروپاتي محيطيرد كر اختالل در عملشواهد آزمايشگاهي مبني ب و ندهكپرا

سان بودن تظاهرات باليني، سن حمله و كرغم ي علي 17-19.ميتوكندريميانگين سن . هاي باليني اين بيماري متفاوت است شروع مشخصه

اين . سالگي است19 حدودحمله در دهه دوم يا سوم زندگي و . شود سالي باعث مرگ مي رونده در اوايل بزرگ بيماري مزمن و پيش

در همه بيماران 5.شوند سالگي فوت مي37 سن تا از بيماران بسياري فعاليت آن را به حد TPهاي ژن جهشMNGIEهموزيگوت مبتال به

ترين راه تشخيص بيماري سنجش مطمئن. دهد اهش ميكچشمگيري در افراد . هاي سفيد افراد بيمار است در گلبولTPفعاليت آنزيم

عالوه هب 7.رسد افراد سالم مي% 30 هتروزيگوت نيز فعاليت آنزيم به پالسما و (dUrd)يوريدين و داكسي(dThd)تيميدين ميزان داكسي

طور غير مستقيم شاخصي براي ميزان هتواند ب ادرار بيماران نيز ميسطح تيميدين و يوريدين پالسما و ادرار در . باشدTPفعاليت آنزيم

چون تجمع 20-23.ت چشمگيري باالسميزان بهبيماران هموزيگوت اهش نوكلئوزيدهاي خون ك سمي است، dUrd و dThdسيستميك

در ابتدا . پيشنهاد شده استMNGIEعنوان درمان احتمالي بههايي براي حذف نوكلئوتيدهاي مازاد خون از طريق همودياليز تالش

در طي دياليز dThdاهش قابل توجه غلظت كاگرچه . صورت گرفتشود، اما چند ساعت بعد سطح ن حاصل ميو بالفاصله پس از آ

مقدار قبل از دياليز بر ها به دليل بازجذب آن نوكلئوزيدها به

ليوي كاهنده سرعت بازجذب ك بنابراين داروهاي 22و24و25.گردد ميdThd و dUrdاهش غلظت كتوانند باعث ميdThd و dUrd در خون

TPبع سلولي غني از عنوان منا هها ب تكپال 7. شوندMNGIEمبتاليان به تا حدي TPشوند فعاليت تزريق ميMNGIEه به بيماران كهنگامي

. ندك اهش پيدا ميكطور موقتي خون بهdUrd و dThdبرگشته و سطح ننده از ك هاي اگزوژن در خون دريافت تكوتاه پالكنيمه عمر

26و27.ندك سازي مؤثرتر و پايدارتر اين نوكلئوزيدها جلوگيري مي كپاتواند شامل جايگزيني آنزيم، پيوند هاي بعدي درماني مي تالشها براي درمان از اولين تالش 7و28.هاي بنيادي و ژن درماني باشد سلول

اندازهاي ، چشم2006هاي بنيادي آلوژنيك در سال طريق پيوند سلولم ي عالMNGIEدر 7و29و30.ردك ايجاد MNGIEجديدي را براي درمان

نند، زيرا اختالل در ك زندگي بيماران پيشرفت ميباليني در طولرد ميتوكندري چند سال پس از تجمع اثرات عدم تعادل ذخاير كعمل

تواند از طريق اين پروسه مي. شود ايجاد ميmtDNAنوكلئوزيدي بر اما . نرمال متوقف شودك به حد نرمال يا نزديdUrd و dThdاهش ك

ي سوماتيك تجمع mtDNAهاي ه آيا جهشكهنوز مشخص نيست بيماران برگشت پذيرند يا نه؟ post- mitoticهاي يافته در سلول

بنابراين درمان بايد در مراحل اوليه بيماري آغاز شود تا از آسيب شدت ر جلوگيري شود و عوارض باليني بهميتوكندريايي بيشت

7.ننده بيماري به حداقل برسندك ناتوان

اربردي بوده و در بيمارستان كاين مطالعه از نوع علوم پايه و

. صورت گرفته است88 و 87هاي شريعتي تهران و در سالكليه مواد ما از شركت سيگماي آمريكا تهيه شدند و : يمياييمواد ش

: Ethylene Diamine Tetra-Acetate (EDTA) :شامل موارد زير بودندليتر خون تام عنوان ضد انعقاد براي هر ميلي هاز آن بگرم ميلي يكهر

.موالر براي تهيه محلول كلريد آمونيوم سرد ميلي1/0و با غلظت KHCO3 : موالر براي تهيه محلول كلريد آمونيوم ميلي10با غلظت

موالر براي تهيه محلول كلريد ميلي155با غلظت : NH4Cl .سردموالر براي تهيه ميلييك با غلظت: Dithiothreitol .آمونيوم سردموالر براي تهيه ميليدوبا غلظت : Thymidine .نشيكمحلول وا

و 500، 100، 50، 20، 10، 5، 1هاي محلول واكنشي و با غلظت .HPLCعنوان استاندارد خارجي در روموالر بهك مي1000

بررسيروش

169



HClO4 : با غلظت ينه كردن پالسما و ي موالر براي دپروت5/0با غلظت .والر براي توقف واكنشمهشت

Acetic acid : عنوان فاز متحرك در آن به% 2/0محلولHPLC. Acetonitrile : عنوان فاز متحرك در آن به% 7محلولHPLC.

Na2HPO4 : موالر براي تهيه بافر ميلي2/9با غلظتPBS. NaH2PO4 : موالر براي تهيه بافر ميلي3/1با غلظتPBS.

NaCl : موالر براي تهيه بافر ي ميل140با غلظتPBS. K3PO4 : افر ليز موالر براي تهيه محلول واكنشي و ب ميلي 35با غلظت

، 10هاي با غلظت: Standard Protein .روش سونيكاسيون سلولي به ميكروموالر براي تهيه 100 و 90، 80، 70، 60، 50، 40، 30، 20

CBB G250 :100 .ين برادفورديمنحني استاندارد در روش سنجش پروت: Ficoll-Hypaque . ليتر محلول برادفورديكگرم آن براي تهيه ميلي

ليتر از محلول ميليEthanol :50 .هاي سفيد براي جداسازي گلبولليتر از ميليH3PO4 :100 . ليتر محلول برادفورديكآن براي تهيه % 90

. ليتر محلول برادفورديكآن براي تهيه % 85 محلول2-thio-6-azauridine : عنوان استاندارد ميكروموالر به50با غلظت

.HPLCداخلي در

مشكوك ) زنيك مرد و سه( بيمار چهارگيري از خون: گيري نمونه سال 35 تا 25 در بيمارستان دكتر شريعتي با محدوده سني MNGIEبه تا 25ه همگي بدون توجه به جنسيت در گروه سني ك فرد سالم 9و يك بر ميزان فعاليت البته سن و جنسيت هيچ(داشتند سال قرار 35

و مبتال به بيماري مرتبط با اختالالت مادرزادي ) تأثير ندارندTPآنزيم يا بيشتر ml5ميزان متابوليسم نوكلئوزيدها و نوكلئوتيدها نبودند به

هاي لوله. نوان ضد انعقاد استفاده شدع بهEDTAاز . انجام گرفت 30ثر ك يخ منتقل و جداسازي پالسما تا حداكسمحتوي خون به فال

30و31.دقيقه بعد انجام گرفت

دقيقه در 15مدت و بهrpm3500ها در نمونه: جداسازي پالسماوسيله به) پالسما(ردن مايع رويي كجدا . سانتريفيوژ شدندC 4دماي

سمپلر انجام گرفته و رسوب جهت استفاده در مراحل بعدي نگهداري ينه ي دپروتدو به يك موالر به نسبت 5/0سما با اسيد پركلريك پال. شدمدت و بهrpm12500 بار در دوينه شدن يپالسما پس از دپروت. شدجدا شده و ) ينهيپالسماي دپروت(مايع رويي . دقيقه سانتريفيوژ شد15 30و31.داري شد نگهRP-HPLC جهت تزريق به ستون -C 70در

خون (ل ـله قبـل از مرحـرسوب حاص: دـهاي سفي جداسازي گلبول

به يك بود به نسبت 4/7 آن برابر با pH كه PBS با بافر) بدون پالسما سهم از سوسپانسيون فوق به لوله حاوي دو. سوسپانسيون شديك

قطره اضافه شد صورت قطره بهFicoll-Hypaque سهم از محلولكي C 4 و در دقيقه15مدت ه بrpm1000و گراديان حاصل در

بين ) هاي سفيد بافي كوت حاوي گلبول(بخش سفيد . سانتريفيوژ شدكلريد آمونيوم سرد به . وسيله سمپلر جدا شد هاليه شفاف ب دو

هاي قرمز جهت ليز گلبوليك به يكهاي سفيد به نسبت گلبول و rpm1500محلول فوق در . احتمالي موجود در آن افزوده شد

شده، مايع رويي دور ريخته سانتريفيوژC 4 دقيقه در 10مدت بهرسوب حاصل در . رار شدك تPBSليتر ميليسهشده و مرحله قبلي با

هاي موجود در رسوب سلول. سوسپانسيون شدPBSليتر ميلييك سرمايي و ك روش شودوحاصل از مراحل قبلي به سلولي منجمد

در ازت مايع ها در روش شوك سرمايي نمونه. سونيكاسيون ليز شدند بار سهاين عمل . دقيقه قرار گرفتندپنج ثانيه با فواصل 30مدت به ميكروليتر محلول سرد پتاسيم 500در روش سونيكاسيون . رار شدكت

30مدت ه به نمونه افزوده شده و سونيكاسيون ب=4/7pHفسفات با پس از . دقيقه در شرايط سرماي ثابت و در آب يخ انجام گرفت

20مدت و بهC 4، در rpm6000هاي ليز شده در يوژ سلولسانتريفين ي براي سنجش پروتAliquotصورت چند دقيقه مايع رويي به

30و31. فريز شدند-C 70روش برادفورد و سنجش فعاليت آنزيم در به حاصل Aliquotاز يك : Bradford (BF)روش ين تام بهيسنجش پروت

. استفاده شد BFروش ين بهيپروتاز مرحله قبل براي تعيين غلظت و 90، 80، 70، 60، 50، 40، 30، 20، 10هاي و غلظتBFمعرف

ميكروليتر از هر 10. ين استاندارد تهيه شدندي ميكروموالر از پروت100 BFليتر از معرف ميلييكهاي سلولي به از استانداردها و نمونهكي

دقيقه قرائت دوز نانومتر پس ا595افزوده شده و جذب نوري در - در مرحله بعد منحني استاندارد رسم و با استفاده از آن غلظت. شد

.هاي سلولي تعيين شدند ين تام نمونهيهاي مجهول مربوط به پروت

نشي شامل پتاسيم فسفات، دي كمحلول وا: TPسنجش فعاليت آنزيم مدت ديگر از نمونه سلولي بهAliquotتيوتريتول و تيميدين و يك

نش با افزودن كوا. طور جداگانه انكوبه شدند ه بC 37 دقيقه در نجپ ميكروليتر محلول 200به ) ميكروليتر 100(يك بخش از نمونه سلولي

بعد . آغاز شد) ميكروليتر300 :نشيكحجم كلي مخلوط وا(نشي كوا ميكروليتر از 40 دقيقه، 105 و 90، 75، 60، 45، 30، 15هاي از زمان

170



هشت HClO4 ميكروليتر 10برداشته شده و با افزودن به محيط واكنش دقيقه واكنش كاتاليز شده 10مدت موالر سرد و نگهداري در يخ به

ها در از اين نمونهكهر ي. وسيله تيميدين فسفريالز متوقف شد هبrpm6000 در دماي ،C 4مايع . دقيقه سانتريفيوژ شدندپنجمدت و به

HPLCشده و تيميدين باقي مانده براي آناليز رويي حاوي تيمين توليد 30و31.آوري شد فاز معكوس جمع

ما شامل يك ستون فاز معكوس HPLCسيستم 30وHPLC :31آناليز )Alltima C18 rocket, 250mm×4.6 mm, 3µm particle size ( و يك

UV جستجوگرو ) Alltima C18, 5µm particle size(ستون كمكي جداسازي تيميدين از بقيه . بودnm265رد استفاده طول موج مو. بود

سرعت جريان فاز متحرك . روش ايزوكراتيك انجام گرفت مواد بهml/min17و استونيتريل % 2/0فاز متحرك شامل اسيد استيك . بود %

هاي ه در غلظتكاستاندارد خارجي مورد استفاده تيميدين بود . بود ميكروموالر تهيه 1000و 500، 100، 50، 20، 10، 5، 1مختلف آزايوريدين بود كه در - 6تيو -2استاندارد داخلي مورد استفاده . گرديد

ميكروليتر از استاندارد داخلي 10. ميكروموالر تهيه گرديد50غلظت هاي مربوط به از جمله استانداردهاي خارجي، نمونه(ها به همه نمونه

وليتر اسيد پركلريك ميكر10و نيز ) پالسما و سنجش فعاليت آنزيمها به سازي شرايط در همه نمونه موالر نيز جهت يكسانهشتدر . هاي مربوط به پالسما و استانداردهاي خارجي افزوده شد نمونه

هاي فوق به سيستم ميكروليتر از هر يك از نمونه20مرحله بعد HPLCها با مقايسه متابوليت. تزريق شد Retention Time) tR (ا ها ب آن

اين زمان براي استاندارد . استانداردهاي خالص تعيين ماهيت شدند . دقيقه تعيين گرديد5/6 دقيقه و براي تيميدين چهارداخلي حدوداً

در ) y(نمودار مقدار تيميدين مصرف شده : TPمحاسبه فعاليت ميكرومول محصول (رسم شد و سپس شيب نمودار ) x(مقابل زمان

در . آناليز رگراسيون خطي محاسبه شدبا ) تشكيل شده در ساعتبا تقسيم ) m/mg/hµ(مرحله بعدي فعاليت ويژه تيميدين فسفريالز

سنجش شده در مراحل ) گرم ميلي(ين يل پروتكمقدار شيب نمودار به 30و31.قبلي محاسبه شد

هاي تستوسيله ه بفعاليت تيميدين فسفريالزتعيين الگوي توزيع Kolmogorov-Smirnov و Shapiro-Wilkآناليز . صورت گرفت

گروه بيمار و سالم با دواختالف در فعاليت تيميدين فسفريالز بين Sample t-test 05/0انجام و سطح اهميت يك قياس درP< بود.

در مطالعه ما با استفاده از منحني استاندارد ميانگين : تيميدين پالسماگيري شد اندازهµmol/L99/7ما در افراد بيمار تيميدين پالس

)32/5SD= ( و حداقل ميزان تيميدين پالسما در افراد بيمار نيزµmol/L17/3در افراد سالم ميزان تيميدين پالسما . گيري شد اندازه

يعني كمتر از ( ما بود HPLCگيري با سيستم كمتر از حد قابل اندازهµmol/L5/0 (اي هم بين دو گروه بيمار و سالم و در نتيجه مقايسه

ها و نمودار استاندارد و در كروماتوگرام1در شكل . انجام نگرفتهاي متعلق به يك فرد بيمار و يك فرد سالم كروماتوگرام2شكل

.آمده است در TPبراي تعيين فعاليت آنزيم : TPفعاليت و فعاليت ويژه آنزيم

در اثر فعاليت آنزيم در مقابل افراد بيمار و سالم تغييرات تيميدين ها و نمودار مربوط به فعاليت كروماتوگرام3شكل . زمان رسم شد

ها و نمودار كروماتوگرام4آنزيمي براي يك فرد بيمار و در شكل براي محاسبه . مربوط به فعاليت آنزيمي براي يك فرد سالم آمده است

ني استاندارد موجود ميزان تيميدين باقي مانده بعد از هر زمان از منح بعد از رسم نمودار تغييرات تيميدين در . استفاده گرديد1در شكل

مقابل زمان براي هر يك از افراد بيمار و سالم، براي محاسبه فعاليت ين ي در اين افراد شيب نمودارهاي فوق بر ميزان پروتTPويژه آنزيم

ي و مقايسه آناليز آمار1در جدول . تام در هر نمونه تقسيم گرديد در مطالعه .فعاليت ويژه آنزيمي در دو گروه سالم و بيمار آمده است

nmol/h/mg165±525نترل ك در جمعيت TPما ميانگين فعاليت ويژه ميزان فعاليت ويژه . دست آمد بهnmol/h/mg4±14و در افراد بيمار

.افراد سالم بود% 5آنزيم در افراد بيمار كمتر از

MNGIEهاي ميتوكندريايي، هاي مختلف انسفالوپاتي گروهدر ميان

ي است زيرا داراي تظاهرات كلينيك بيماري قابل تشخيص از نظر كيبا اين حال تظاهرات باليني . ساني در افراد مختلف استكباليني يMNGIEرود ميسالي بروز يافته و پيش در طي دوران جواني و بزرگ

تواند در مراحل اوليه آن غير قابل تشخيص نابراين بيماري ميو بنترل و ك روش مستقل و قابل اعتماد براي كهمين دليل ي به. باشد درTPژني آناليز توالي. العاده مفيد است ص قطعي بيماري فوقـتشخي

بحث

هايافته

171



و 100، 10، 1هـاي كرومـاتوگرام غلظـت . ميكرومـوالر 1000 و 500، 100، 50، 20، 10، 5، 1هاي غلظت درهاي استاندارد هاي تيميدين نمونه كروماتوگرام :A-1-شكلهـاي مجهـول بـه زير منحني در نمونـه مربوط به سطح براي تبديل اعداد مورد استفاده تيميدين منحني استاندارد ) B. ) پيك استاندارد خارجي :2 پيك استاندارد داخلي :1( 1000 هاي ميكروموالر تيميدين غلظت

كروماتوگرام ) B. شود پيك تيميدين ديده نمي:كروماتوگرام فرد سالم: A-2-شكل

داراي پيك تيميدين در پالسما:فرد بيمار

در دو گروه بيمار و سالميت ويژه آنزيميمقايسه فعال: 1-جدولميانگين فعاليت تعداد گروه

ويژه آنزيمي

SD

P

>0001/0 165 525 9 سالم

4 14 4 بيمار

انجـام Sample t-testا بالم گروه بيمار و سدوآناليز اختالف در فعاليت تيميدين فسفريالز بين .فته شددر نظر گر >05/0Pو سطح اهميت يك قياس در شد

تيميدين(µmol/L)

سطح زير منحني (IS) استاندارد داخلي

منحني سطح زير تيميدين

منحني سطح زيرThymidine/IS

1 327067 1531 004680998/0

5 313702 12759 040672358/0

10 322448 32724 101486131/0

20 327500 65210 199114504/0

50 298826 170023 568969902/0

100 320753 364136 135253606/1

500 328475 1850645 634051298/5

1000 315145 3825737 13960875/12

172

A

B

Time (min) Time (min) Time (min) Time (min)

IS

A

IS

B

dThd

Time (min) Time (min)



پيـك اسـتاندارد : 1( 75 و 45، 15كروماتوگرام دقـايق . دقيقه از فعاليت آنزيم در يك بيمار 90، 75، 60، 45، 30، 15مانده بعد از هاي تيميدين باقي كروماتوگرام :A-3-شكل فعاليـت ويـژه آنزيمـي )mg/Lين نمونـه بيمـار يميـزان پـروت ( 8/282 بيمـار بـا تقـسيم شـيب نمـودار بـه عـدد رنمودار فعاليت آنزيمي د ) B. )مانده پيك تيميدين باقي :2 داخلي

(µmol//mg/min)آيد دست مي به.

اسـتاندارد پيـك :1( 75 و 45، 15 كروماتوگرام دقايق . دقيقه از فعاليت آنزيمي در فرد سالم 90، 75، 60، 45، 30، 15مانده بعد از هاي تيميدين باقي كروماتوگرام :A-4-شكل TP فعاليـت ويـژه آنـزيم )mg/L فـرد سـالم ين نمونـه يميزان پروت ( 4/218نمودار فعاليت آنزيمي در فرد سالم با تقسيم شيب نمودار به عدد ) B. )مانده پيك تيميدين باقي : 2 داخلي

(µmol//mg/min)آيد دست مي به.

زمان

(min) منحني سطح زير

(IS) استاندارد داخلي

منحنيسطح زير تيميدين

منحنيسطح زير

Thymidine/IS تيميدينغلظت

(µmol/L) 15 109153 359250 291251729/3 2709774/274

30 279397 686083 455584706/2 6320588/204

45 284167 626866 205977471/2 8314559/183

60 370207 762821 060525598/2 7104665/171

75 457690 816106 78309773/1 5914775/148

90 398086 696467 749539044/1 7949204/145

زمان(min)

منحني ح زيرسط (IS) استاندارد داخلي

منحنيسطح زير تيميدين

منحنيسطح زيرThymidine/IS

تيميدينغلظت(µmol/L)

15 358959 760220 117846328/2 487194/176

30 369139 720613 952145398/1 6787832/162

45 394239 754014 912580947/1 3817456/159

60 275767 525017 903842737/1 6535614/158

75 336096 637209 895913668/1 9928056/157

90 380569 689372 811424472/1 9520394/150

173

A

B Time (min) Time (min) Time (min)

A

B Time (min) Time (min) Time (min)



و يا رد يد ي ابزار با ارزش براي تأك يMNGIE به كوكبيماران مشي از اين كي. هايي دارد بيماري است، اما اين روش محدوديت

ردن تغييرات مسلم در كه براي پيدا كاين است ها محدوديت مشخص شده MNGIE بيماران TPنوكلئوتيدهاي مختلف كه در ژن

ين با مناطق اينتروني طرفين يننده پروتكدك اگزون 9است، حداقل د، هرچند از بررسي جهش در پروموتر ها بايستي تعيين توالي شون آن

تواند مي اند ها واقع نشده ه در طرفين اگزونكهاي اينتروني يا توالي كه يكه هنگامي كمحدوديت ديگر اين است . نظر شود صرفهاي اضافي براي تأييد آزمايششود، مورفيسم جديد مشخص مي پلي

كدر نتيجه ي. رندب بر و هزينه ه زمانكآن عامل بيماري مورد نياز است سودمندتر از TPاربردي قابل اعتماد براي كروش سنجش شيميايي

و dThdگيري عدم وجود مقادير قابل اندازه 32.ي استكنترل ژنتيكdUrdداخل و مقادير ه كگر اين مسأله است در افراد نرمال قوياً بيان

تنظيم TPوسيله تا ميزان زيادي بهdUrd و dThdخارج سلولي و dThdهاي خوني ها و سلول در پالكتTPفعاليت باالي . شوند يم

dUrdند و سطح بسيار پاييني از اين ك در گردش را تجزيه ميهايي مثل ويژه در بافت هب. دارد نوكلئوزيدها را در داخل سلول نگه مي

33.شود مقدار بسيار ناچيزي بيان مي ها به در آنTPه كلتي كماهيچه اسول فنوتيپ و مسTPامل فعاليت آنزيم كامل يا تقريباً كن از دست رفت

ها و همه در فيبروبالستTPفعاليت . باليني اين بيماري استگيري است و از هاي قرمز قابل اندازه جز گلبول ههاي خوني ب سلول

از . استفاده كردMNGIEتوان براي تشخيص بيماري ها مي اين سلولهاي را در گلبولTPكامل يا تقريباً كامل آنجا كه اين بيماران فعاليت

يابي به يك روش دقيق سنجش دهند، بنابراين دست سفيد از دست ميترين روشي تا به امروز متداول. داراي اهميت كليدي استTPفعاليت

گيري بر مبناي اندازه، استفاده شدهTPگيري فعاليت كه براي اندازه. قليايي بوده استpHري در روش اسپكتروفتومت مقدار تيمين به

دقت كار تعيين هاي خام بافتي به گر در عصاره حضور مواد مداخلهدر اين مطالعه ما يك روش سنجش دقيق . كند فعاليت خدشه وارد مي

هاي را كه جداسازي تيميدين از تيمين و ديگر متابوليتTPبراي د، با استفاده ده طور كامل انجام مي دقيقه به17گر را در طول مداخله

عالوه روش سنجش بسيار حساس و به. كار برديم بهRP-HPLCاز مقاديري تا حد ( ميكرومول در ليتر 5/0گيري مقادير تا قادر به اندازه

ميكروگرم 50از طريق اين حساسيت باال مقدار . باشد مي) پيكومول

در چهار زمان مختلف كافي TPگيري فعاليت ين براي اندازهيپروت كه در روش اسپكتروفتومتري با يك زمان ثابت است، در حالي

. الزم استTPگيري فعاليت ين براي اندازهي ميكروگرم پروت500-200ين در روش اسپكتروفتومتري كه براي سنجش يغلظت باالي پروت

ميزان مصرف سوبسترا الزم است ممكن است باعث مشاهده سينتيك ما نسبت به زمان و برعكس روش سنجش30.غيرخطي شود

قابل ذكر .ين در همه شرايط تحت مطالعه خطي بوديهاي پروت غلظت براي ايجاد بيماري TPامل فعاليت آنزيم كه از دست رفتن كاست

MNGIEفعاليت . ضروري استTP در بيماران MNGIE تشد به افراد نرمال% 35ه در افراد ناقل حدود ك يابد؛ در حالي اهش ميكناقلين . باشند است و اين افراد فاقد عاليم بيماري مي%) 60-15(

اند، بنابراين تنها از دست م بالينييهاي هتروزيگوت بدون عال جهش اثرات قابل سنجشي را بر TPامل فعاليت كنسبت بهامل يا كرفتن

TPه فعاليت نسبي كروي متابوليسم نوكلئوزيدها خواهد داشت، چراافي ك سطوح نرمال نوكلئوزيدها در خون در افراد ناقل براي حفظ

است يا TPكه آيا يك عضو خانواده ناقل جهش براي تعيين اين. استي قرار ك مورد بررسي ژنتيجهشه مستقيماً براي كخير، ضروري است پالسما حاوي اطالعات مفيدي نيست و dThdبگيرد، زيرا سنجش

شاني زيادي وجود پو نترل نيز همك در افراد ناقل و TPبين فعاليت نترل و ك را در افراد TPما فعاليت آنزيم 32.دارد و نتايج مبهم هستند

32و34يد گزارشات قبلييدر تأ. رديمك تعيين RP-HPLCروش بيمار به داشتند TPهايي در جهشMNGIEهمه بيماران مبتال به در بررسي ما

شده TPنزيم امل فعاليت آكامل يا تقريباً ككه منجر به از دست رفتن حال هيچ مقدار مرجعي براي ميزان فعاليت اين آنزيم در تا به. بود

ه آيا فعاليت كجمعيت نرمال گزارش نشده است و مشخص نيست TPميانگين فعاليت به سن و جنس ارتباط دارد يا نه؟TP در جمعيت تر از ميانگين ينينزديك اما پا) nmol/h/mg165±525(نترل ما ك

تحقيقات نترل دركدست آمده از افراد هاي به در لوكوسيت TP فعاليتHirano 2002هاي در سال )nmol/h/mg205±667(34 2004 و

)nmol/h/mg217±634(32 و باالتر از ميانگين فعاليت TP در تحقيقات van Kuielenburg2005هاي در سال) nmol/h/mg85±316(30 و

2006) nmol/h/mg185±342(31گيري فعاليت ما در اندازهنتايج. بودنيز باالتر از اعداد حاصل از ) nmol/h/mg4±14(آنزيم در افراد بيمار

در ايجاد اين 34.بود) nmol/h/mg5±2 (2002 در سال Hiranoتحقيق

174



چون ميزان تأخير در سنجش فعاليت آنزيم از تفاوت فاكتورهايي همدن و تجزيه بخشي ه اين تأخير باعث غير فعال شكگيري زمان نمونه

عنوان ضد انعقاد ي استفاده شده بهEDTA شود، ميزان از آنزيم مي)EDTA و دما و )دهد اهش ميك زمان پايداري آنزيم راpH كه فعاليت

شود، روش سنجش و بسياري ديگر از فاكتورهاي در آن سنجش ميترين دليل هر چند كه مهم. فيزيكي و شيميايي ديگر دخالت دارند

در سنجش فعاليت آنزيم Hiranoف هرچند كم بين نتايج ما و اختال Hirano .با شرايط هر يك از بيماران باشدتواند مرتبط در بيماران مي

و دماي=5/6pHروش اسپكتروفتومتري و در فعاليت آنزيم را بهC 37در . اندازه گرفتpH مذكور فعاليت آنزيم باالتر از pH

=4/7pH و در HPLCسنجش ما كه با استفاده از . باشد فيزيولوژيك مي van انجام گرفت داراي شرايطي مشابه به كار C 37و دماي

Kuielenburgرسد با توجه به فاصله زماني كمتر از نظر مي اما به. بودگيري تا سنجش فعاليت آنزيم در مطالعه ما و نيز انجام زمان نمونه

يزان فعاليت آنزيمي در روش ما به مC 4 كليه مراحل كار در شرايطها اگرچه اين تفاوت در مراحل سنجش نمونه. تر باشد واقعيت نزديك

ها در اين بررسيTPاي را براي اختالف در فعاليت نندهك توضيح قانعدست آمده روش سنجش را زير ند، اما ميزان فعاليت بهك فراهم ميطور واضح افراد قات بهكه در همه اين تحقي برد و مهم آن سؤال نمي

در مطالعه ما اختالف فعاليت آنزيم .بيمار داراي فعاليت ناچيزي بودندمعني و ميزان فعاليت آنزيمي در در دو گروه بيمار و سالم كامالً با

افراد سالم بود كه اين درصد نيز مشابه نتايج %5 افراد بيمار كمتر از درصد پنجكمتر از (2002هاي در سالHiranoحاصل از تحقيقات

آناليز 32.بود) درصد افراد سالمهشتكمتر از (2004 و 34)افراد سالماز دست رفتن . ردكه ي نيز نتايج قابل قبولي را اراTPما از سوبستراي

لي متابوليسم ك باعث تغيير MNGIEفعاليت آنزيم در بيماري يدين در غلظت پالسمايي تيم. شود نوكلئوزيدها از جمله تيميدين مي

از . برابر افراد نرمال است100هاي قبلي طبق گزارشMNGIEبيماران تر از حد قابل در پالسما پايينdThdآنجا كه سطح فيزيولوژيكي

توانيم دقيقاً ما نمي) ميكرومول 5/0~ (گيري روش ما بود اندازهما . مشخص كنيم كه اين نوكلئوزيد چه مقدار از حد پايه باالتر است

نيم و اين كگيري انستيم تيميدين را در پالسماي افراد نرمال اندازهنتو. استMµ5/0متر از كه غلظت آن كدهنده اين مطلب است نشان

ميزان تيميدين پالسما در افراد بيمار در سنجش ما نتايج مربوط به

)µmol/L32/5±99/7 ( با نتايج قبلي گزارش شده توسطHirano در µmol/L4/3±6/8(32 (2004و 34)µmol/L2/5±6/8 (2002سال

ميزان اين نوكلئوزيد در پالسماي همه بيماران مبتال . خواني دارد هم نيز Hiranoروش سنجش . ميكرومول در ليتر سنجش شدسهبيش از

HPLC بوده است) در مقابل روش ايزوكراتيك در مطالعه ما( گراديان . به شرايط Hirano ما و ترين دليل اختالفات هرچند كم بين نتايج مهم

ننده در ايجاد ك تكتور شرك فاكي .شود هر يك از بيماران مربوط ميها از ادرار افي و نامناسب آنكسطوح باالي اين نوكلئوزيدها حذف نا

ليوي اولترا فيلتره ك با همودياليز و احتماالً گلومرول dThd. استيوي بازجذب لكهاي وسيله توبول هشود، اما به احتمال زياد ب ميدر . ه به كليرانس ادراري پايين نوكلئوزيدها اشاره داردكشود مي

35.گردند مي دوباره به خون برdUrd و dThdنهايت هاي سفيد و در گلبولTPه تعيين فعاليت كنتايج ما نشان دادند

اي براي گيري تيميدين پالسما ابزارهاي تشخيصي بسيار قوي اندازه در اين دست آمده بهبر اساس نتايج . هستندMNGIEشناسايي بيماران

در TP در پالسما و فعاليت dThdبررسي بر اساس سنجش پيشنهاد MNGIE براي تشخيص بيماري ييهاي سفيد، الگو گلبول

.)5شكل ( شود يم ك يMNGIE به كوكنترل بيوشيميايي براي بيماران مشكاين الگوي

عي تشخيص در اختيار قرار يد قطيروش ساده و علمي را براي تأهاي آزمايشگاهي و تعيين اين دستاورد ما را از ساير روش. دهد مي ظرـن اما به .ندك از ميـني نه است بيـه پرهزيـك TPراي ـ بDNAي ـتوال در پالسما dThdگيري اندازه) MNGIE .Aنمودار تشخيص بيوشيميايي : 5-لكش

افي بـراي تـشخيص كهاي سفيد، شواهد در گلبول TPگيري فعاليت اندازه) Bيا .كنند فراهم ميMNGIEقطعي

175

A B



) فعالت آنزيم و تيميدين پالسما(رسد سنجش هر دو فاكتور مي درصد نسبت به افراد 60 تا پنجمفيدتر باشد، زيرا در فعاليت بين

در افراد . توانند قرار بگيرند كنترل افراد سالم، ناقل و حتي بيمار نيز مياما از . كننده خواهد بود بيمار سنجش ميزان تيميدين خون كامال تعيين

آنجا كه در افراد هتروزيگوت نيز مثل افراد سالم تيميدين پالسما قابل ابراين براي تشخيص اين دو گروه از هم بايد به نسنجش نيست ب

در افراد با ميزان تيميدين بين . هاي تعيين توالي ژن روي برد روشد افراتواند ميكرومول در ليتر نيز تعيين فعاليت آنزيم ميسه تا 5/0

dThdگيري در واقع اندازه .بيمار را از افراد ناقل و سالم تميز دهدهاي سفيد براي تشخيص قطعي در گلبولTPپالسما و فعاليت

امل بين از دست رفتن فعاليت ك تطابق كافي است، زيرا يكبيماري TPهمه . ي نوكلئوزيدهاي پالسما وجود دارد و افزايش غلظت داكس

فعاليت آنزيمي داراي فعاليت آزمايش در MNGIEبيماران مبتال به بنابراين . بودند% 5 بودند و بقيه داراي فعاليت بيش از% 5متر از ك

نيز dThdسنجش . بسيار باال استآزمايشحساسيت و ويژگي اين ماران و فقط بيماران حساسيت و ويژگي بااليي داشت، زيرا همه بي

dThdقابل تشخيص در پالسما داشتند .MNGIE اولين اختالل ميتوكندريايي ارثي شناخته شده مرتبط با نقص در متابوليسم

هاي اخير پيشرفت چشمگيري در سال. بودDNAسوبستراهاي سنتز . دست آمده است ولي اين بيماري بهكدر شناسايي بيوشيميايي و مول

نده نك تورهاي تنظيمكننده فاكدك در چند ژن ديگر عالوه جهش هبهاي ميتوكندريايي عنوان عوامل بيماري نوكلئوتيدها به/ نوكلئوزيدهاهموستاز نوكلئوزيدها و نوكلئوتيدها هم در خارج و . اند گزارش شده

العاده مهم است و رد ميتوكندري فوقكهم در داخل سلول براي عمل اگر .ربار در تحقيقات خواهد بوددر آينده يك عرصه فعال و پ

اهش و در ك باشند، mtDNAهاي باالي تيميدين علت نقص در غلظت درمان احتمالي كان حذف واقعي تيميدين از خون يكصورت ام

رسد روش مؤثري نظر نمي همودياليز به. استMNGIEبراي بيماران

ي دياليز از توانايMNGIEباشد، زيرا سرعت توليد تيميدين در بيماران هاي قبل از ول از خون بيشتر است و غلظتكراي حذف اين مولب

. ساعت بعد از پايان درمان باز خواهند گشتسهمتر از كدياليز در ه ذخاير باالي تيميدين بدن خيلي سريع كان نيز وجود دارد كاين ام

بعد از همودياليز به داخل جريان خون رها شوند و بنابراين ن است نهايتاً مؤثر باشد و منجر به كز چندگانه ممهاي ديالي درمان

روش درماني كي 5.حذف تيميدين تجمع يافته از خون بيماران شودليه و در نتيجه افزايش حذف ك بازجذب نوكلئوزيد توسط مهارديگر

توانند فعاليت ه ميكچندين دارو وجود دارند . ادراري تيميدين استاهش سرعت بازجذب كبا . نندكار ترانسپورترهاي نوكلئوزيدي را مه

هاي شيميايي ناقلين نوكلئوزيد نندهكوسيله مهار هليوي تيميدين بكاهش چشمگير در غلظت تيميدين خون بيماران ك كتوان به ي مي

اگر اين روش مؤثر باشد احتماالً درمان بيماران از طريق . دست يافتزودي ها به لناپذير سميت تيميدين بر روي سلو مهار اثرات برگشت

هاي درماني محققان در جستجوي روش 5.پذير خواهد شد انكامباشند كه از جمله جديد ديگري براي درمان اين بيماري مي

اي اميدواركننده براي درمان اين بيماري و هايي كه نويد آينده روشجايگزيني آنزيم، جايگزيني : دهند عبارتند از هاي مشابه را مي بيماري .غيره، ژن درماني و Hematopoieticهماتوپويتيك بنيادي هاي سلول

شد، م تخمين زده ميك در گذشته كشيوع اين بيماري نادر اما خطرناهاي بيوشيميايي ولي آن و فهم بهتر از مشخصهكاما شناسايي علت مول

ما . موقع تعداد زيادي از بيماران شده است آن منجر به تشخيص به و نوكلئوزيدهاي TPهاي بيوشيميايي براي نترلكمعتقديم انجام

تواند منجر به هاي تشخيص طبي مي پيريميديني در آزمايشگاه MNGIEموقع بيماران ديگر و جلوگيري از تشخيص غلط هشناسايي ب

اين طرح :سپاسگزاري 32.ي مشابه شودكلينيكدر بيماران با اختالالت تهران به انجام با حمايت معاونت پژوهشي دانشگاه علوم پزشكي

.رسيده است، از آن معاونت محترم كمال تشكر و قدرداني را داريم

1. Kumagai Y, Sugiura Y, Sugeno H, Takebayashi Y, Takenoshita S, Yamamoto T. Thymidine phosphorylase gene mutation is not a primary cause of mitochondrial neurogastrointestinal encephalomyopathy (MNGIE). Intern Med 2006;45(7):443-6.

2. Hirano, M., Nishino, I., Nishigaki, Y., Marti, R., et al., Thymidine phosphorylase gene mutations cause mitochondrial neurogastrointestinal encephalomyopathy (MNGIE). Intern Med, 2006. 45(19): p. 1103.

3. Slama A, Lacroix C, Plante-Bordeneuve V, Lombès A, Conti M, Reimund JM, et al. Thymidine phosphorylase gene mutations in patients with mitochondrial neurogastrointestinal encephalomyopathy syndrome. Mol Genet Metab 2005;84(4):326-31. Epub 2005 Jan 24.

4. Hirano M, Lagier-Tourenne C, Valentino ML, Martí R, Nishigaki Y. Thymidine phosphorylase mutations cause instability of mitochondrial DNA. Gene 2005;354:152-6.

Rezaei Sh. et al.

References

176



Determining the Specific activity of TP in leukocytes of MNGIE patients and their plasma thymidine level by RP-HPLC

5. Hirano M, Nishigaki Y, Martí R. Mitochondrial neurogastrointestinal encephalomyopathy (MNGIE): a disease of two genomes. Neurologist 2004;10(1):8-17.

6. Nishino I, Spinazzola A, Hirano M. MNGIE: from nuclear DNA to mitochondrial DNA. Neuromuscul Disord 2001;11(1):7-10.

7. Lara MC, Valentino ML, Torres-Torronteras J, Hirano M, Martí R. Mitochondrial neurogastrointestinal encephalomyopathy (MNGIE): biochemical features and therapeutic approaches. Biosci Rep 2007;27(1-3):151-63.

8. Hirano M, Garcia-de-Yebenes J, Jones AC, Nishino I, DiMauro S, Carlo JR, et al. Mitochondrial neurogastrointestinal encephalomyopathy syndrome maps to chromosome 22q13.32-qter. Am J Hum Genet 1998;63(2):526-33.

9. Taanman JW, Daras M, Albrecht J, Davie CA, Mallam EA, Muddle JR, et al. Characterization of a novel TYMP splice site mutation associated with mitochondrial neurogastrointestinal encephalomyopathy (MNGIE). Neuromuscul Disord 2009;19(2):151-4. Epub 2008 Dec 3.

10. Nishino I, Spinazzola A, Hirano M. Thymidine phosphorylase gene mutations in MNGIE, a human mitochondrial disorder. Science 1999;283(5402):689-92.

11. Pontarin G, Ferraro P, Valentino ML, Hirano M, Reichard P, Bianchi V. Mitochondrial DNA depletion and thymidine phosphate pool dynamics in a cellular model of mitochondrial neurogastrointestinal encephalomyopathy. J Biol Chem 2006;281(32):22720-8. Epub 2006 Jun 13.

12. Marti R, Spinazzola A, Nishino I, Andreu AL, Naini A, Tadesse S, et al. Mitochondrial neurogastrointestinal encephalomyopathy and thymidine metabolism: results and hypotheses. Mitochondrion 2002;2(1-2):143-7.

13. Bardosi A, Creutzfeldt W, DiMauro S, Felgenhauer K, Friede RL, Goebel HH, et al. Myo-, neuro-, gastrointestinal encephalopathy (MNGIE syndrome) due to partial deficiency of cytochrome-c-oxidase. A new mitochondrial multisystem disorder. Acta Neuropathol 1987;74(3):248-58.

14. Kocaefe YC, Erdem S, Ozgüç M, Tan E. Four novel thymidine phosphorylase gene mutations in mitochondrial neurogastrointestinal encephalomyopathy syndrome (MNGIE) patients. Eur J Hum Genet 2003;11(1):102-4.

15. Vissing J, Ravn K, Danielsen ER, Dunø M, Wibrand F, Wevers RA, et al. Multiple mtDNA deletions with features of MNGIE. Neurology 2002;59(6):926-9.

16. Papadimitriou A, Comi GP, Hadjigeorgiou GM, Bordoni A, Sciacco M, Napoli L, et al. Partial depletion and multiple deletions of muscle mtDNA in familial MNGIE syndrome. Neurology 1998;51(4):1086-92.

17. Hirano M, Silvestri G, Blake DM, Lombes A, Minetti C, Bonilla E, et al. Mitochondrial neurogastrointestinal encephalomyopathy (MNGIE): clinical, biochemical, and genetic features of an autosomal recessive mitochondrial disorder. Neurology 1994;44(4):721-7.

18. Honzík T, Tesarová M, Hansíková H, Krijt J, Benes P, Zámecník J, et al. Mitochondrial neurogastrointestinal encephalomyopathy (MNGIE). Cas Lek Cesk 2006;145(8):665-70.

19. Nishino I. MNGIE (mitochondrial neurogastrointestinal encephalomyopathy). Ryoikibetsu Shokogun Shirizu 2001;(36):160-3.

20. Fairbanks LD, Marinaki AM, Carrey EA, Hammans SR, Duley JA. Deoxyuridine accumulation in urine in thymidine phosphorylase deficiency (MNGIE). J Inherit Metab Dis 2002;25(7):603-4.

21. Martí R, Nishigaki Y, Hirano M. Elevated plasma deoxyuridine in patients with thymidine phosphorylase deficiency. Biochem Biophys Res Commun 2003;303(1):14-8.

22. la Marca G, Malvagia S, Casetta B, Pasquini E, Pela I, Hirano M, et al. Pre- and post-dialysis quantitative dosage of thymidine in urine and plasma of a MNGIE patient by using HPLC-ESI-MS/MS. J Mass Spectrom 2006;41(5):586-92.

23. López LC, Akman HO, García-Cazorla A, Dorado B, Martí R, Nishino I, et al. Unbalanced deoxynucleotide pools cause mitochondrial DNA instability in thymidine phosphorylase-deficient mice. Hum Mol Genet 2009;18(4):714-22. Epub 2008 Nov 21.

24. Chinnery PF, Vissing J. Treating MNGIE: is reducing blood nucleosides the first cure for a mitochondrial disorder? Neurology 2006;67(8):1330-2.

25. Yavuz H, Ozel A, Christensen M, Christensen E, Schwartz M, Elmaci M, et al. Treatment of mitochondrial neurogastrointestinal encephalomyopathy with dialysis. Arch Neurol 2007;64(3):435-8.

26. Hirano M, Martí R, Casali C, Tadesse S, Uldrick T, Fine B, et al. Allogeneic stem cell transplantation corrects biochemical derangements in MNGIE. Neurology 2006;67(8):1458-60. Epub 2006 Sep 13.

27. Lara MC, Weiss B, Illa I, Madoz P, Massuet L, Andreu AL, et al. Infusion of platelets transiently reduces nucleoside overload in MNGIE. Neurology 2006;67(8):1461-3. Epub 2006 Sep 13.

28. De Vocht C, Ranquin A, Willaert R, Van Ginderachter JA, Vanhaecke T, Rogiers V, et al. Assessment of stability, toxicity and immunogenicity of new polymeric nanoreactors for use in enzyme replacement therapy of MNGIE. J Control Release 2009;137(3):246-54. Epub 2009 Apr 14.

29. Rahman S, Hargreaves IP. Allogeneic stem cell transplantation corrects biochemical derangements in MNGIE. Neurology 2007;68(21):1872; author reply 1872; discussion 1872-3.

30. van Kuilenburg AB, Zoetekouw L. Determination of thymidine phosphorylase activity by a non-radiochemical assay using reversed-phase high-performance liquid chromatography. J Chromatogr B Analyt Technol Biomed Life Sci 2005;820(2):271-275.

31. van Kuilenburg AB, Zoetekouw L. Determination of thymidine phosphorylase activity in human blood cells and fibroblasts by a nonradiochemical assay using reversed-phase high-performance liquid chromatography. Nucleosides Nucleotides Nucleic Acids 2006;25(9-11):1261-4.

32. Martí R, Spinazzola A, Tadesse S, Nishino I, Nishigaki Y, Hirano M. Definitive diagnosis of mitochondrial neurogastrointestinal encephalomyopathy by biochemical assays. Clin Chem 2004;50(1):120-4. Epub 2003 Nov 18.

33. Nishino, I., Spinazzola A., Papadimitriou A., Hammans S., Steiner I., et al., Mitochondrial neurogastrointestinal encephalomyopathy: an autosomal recessive disorder due to thymidine phosphorylase mutations. Ann Neurol, 2000. 47(6): p. 792- 800.

34. Spinazzola A, Marti R, Nishino I, Andreu AL, Naini A, Tadesse S, et al. Altered thymidine metabolism due to defects of thymidine phosphorylase. J Biol Chem 2002;277(6):4128-33. Epub 2001 Dec 3.

35. Hirano M, Martí R, Spinazzola A, Nishino I, Nishigaki Y. Thymidine phosphorylase deficiency causes MNGIE: an autosomal recessive mitochondrial disorder. Nucleosides Nucleotides Nucleic Acids 2004;23(8-9):1217-25.

177


1390، خرداد3 ، شماره69ي تهران، دورهكي، دانشگاه علوم پزشكده پزشكه دانشمجل

Determining the specific activity of thymidine phosphorylase in leukocytes of patients with MNGIE and the plasma thymidine level

by RP-HPLC

Shahla Rezaei MSc.1 Masoud Salehipour PhD.2 Abolfazl Golestani PhD.1 Safura Vardasbi Joybary MSc.1 Shahryar Nafisi PhD.3 Mahmoud Doosti PhD.1 Taghi Golmohammadi PhD.1*

1- Department of Clinical Biochemistry, School of Medicine, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran. 2- Department of Biology, School of Science, Islamic Azad University of Parand, Parand, Tehran, Iran. 3- Department of Neurology, School of Medicine, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

* Corresponding author: Dept. of Clinical

Biochemistry, School of Medicine, Tehran University of Medical Sciences, Poursina St., Ghods St., Keshavarz Blvd., Tehran, Iran. Tel: +98-912-2974890 email: [email protected]

Received: October 06, 2010 Accepted: February 24, 2011 Background: Thymidine phosphorylase (TP) catalyses the conversion of thymidine into thymine. Mitochondrial neurogastrointestinal encephalomyopathy (MNGIE) is an autosomal recessive disease which is caused by mutations in the nuclear gene encoding TP, bringing about severe impairment of TP-enzyme specific activity and accumulation of thymidine in plasma. The clinical manifestations of MNGIE are recognizable and homogenous, but not in the early stages of the disease. In patients who are suspected of having MNGIE, determination of TP-specific activity in leukocytes and thymidine levels in plasma are diagnostic. The methods that are usually used for the measurement of TP activity and plasma thymidine are not rapid or accurate enough and lack sensitivity. Methods: The specific activity of TP was measured by RP-HPLC in leukocytes of both the controls and the patients exhibiting clinical features suggestive of MNGIE. Moreover, plasma thymidine was assessed by the same method. Results: The patients had detectable plasma thymidine (>3 µmol/L) but it was undetectable in the healthy controls. The patients’ TP-specific activity decreased to less than 5% relative to the controls (14±4 nmol/h/mg vs. 525±165 nmol/h/mg, P<0.05). A diagnostic algorithm for the definitive diagnosis of MNGIE is suggestible based on the results of this study which relies on the measurement of plasma thymidine, TP-specific activity in leukocytes, or both. Conclusion: In this study, we set up a sensitive and rapid assay for the evaluation of TP-specific activity by using RP-HPLC in Iran. In addition, we established reference values for TP-specific activity and plasma thymidine in the Iranian patients.

Keywords: Mitochondrial neurogastrointestinal encephalopathy syndrome, RP-HPLC, thymidine phosphorylase.

Abstract

ياثرات تسكيني، پيش بيهوشي و ضد اضطرابي عصاره گل سرخ در مقايسه با ديازپام در موش صحراي

1390 ، خرداد3 ، شماره69 دوره ي تهران،كي، دانشگاه علوم پزشكده پزشكمجله دانش

اثرات تسكيني، پيش بيهوشي و ضد اضطرابي عصاره گل سرخ با ديازپام در موش صحراييمقايسه

1غفور موسوي، *1علي رضايي

3بهبود جعفري، 2چنگيز احمدي زاده

ي،كدانشكده دامپزش علوم درمانگاهي، گروه -1 .ايران تبريز، تبريز، دانشگاه آزاد اسالمي واحد

روبيولوژي،كخصصي ميدانشجوي دكتري ت -2دانشگاه آزاد اسالمي واحد علوم و تحقيقات

.تهران، ايران تهران،دانشگاه آزاد اسالمي روبيولوژي،كگروه مي -3

.ايران اهر، واحد اهر، ي دانشگاه كده دامپزشكدانشتبريز، :نويسنده مسئول*

0914-1260350: تلفن واحد تبريز،آزاد اسالميemail: [email protected]


نجي و ضد دردي از ديرباز در طب سنتي ايران و واسطه اثرات آرام بخشي، ضد تش گياه گل سرخ به: زمينه و هدفيدها و تركيبات آلي همواره ياين گياه با توجه به داشتن آلكالوييدها، فالونو. شورها جايگاه خاصي داشته استكثر كا

كنندگي پوست بخش و ترميم خوابي مزمن، ايجاد اثرات آرام اهش فشارهاي عصبي، درمان افسردگي، بيكدر جهت بخش و ضد اضطراب شيميايي ه از داروهاي آرامك در حال حاضر با وجود اين. اده قرار گرفته استمورد استف

ل يعلت عوارض جانبي اين داروهاي سنتتيك و مسا هشود ولي ب بيهوشي استفاده مي ين دهندگي و پيشكمنظور تس بهصورت با داروي سنتتيك بهبيهوشي عصاره اين گياه را بر آن شديم تا اثرات ضداضطرابي و پيشاقتصادي

هاي نر نژاد ويستار عصاره گل سرخ با هاي مختلف موش به گروه: روش بررسي .اي مورد مطالعه قرار دهيم مقايسه دقيقه قبل از 30متيل سولفوكسايد با همان حجم و ديmg/kg2/1 و ديازپام با دوز 450 و mg/kg150، 300دوزهاي

تزريق شد و براي mg/kg40با دوز ) مدت خواب القاء شده با كتامين(هوشي ارزيابي اثرات تسكيني و پيش بيگر دست آمده بيان هنتايج ب :ها يافته . استفاده شدRota rod وElevated plus maze ارزيابي اثرات ضد اضطرابي از

ي شده در بازوهاي باز دار مدت زمان سپر چنين افزايش معني دار مدت خواب القاء شده با كتامين و هم افزايش معنينتايج حاصله نشان داد كه عصاره گل : گيري نتيجه).≥01/0P(هاي تيمار با دوزهاي باال و پايين عصاره بود در گروه

. داراي اثرات تسكيني، پيش بيهوشي و ضد اضطرابي استmg/kg450سرخ در دوز

.يبي شكلديازپام، ماز صل گل سرخ، تسكين دهنده، ضد اضطراب،: ليديكلمات ك

Traditional) امروزه گياهان دارويي بخش مهمي از طب سنتي

medicine)دهند و در رويكردهاي بسياري از كشورها را تشكيل مي در اين .باشد اي مي جديد درماني نيز داراي ارزش و جايگاه ويژه

ان يك داروي پيش عنو مطالعه سعي بر اين بوده كه اين عصاره بهبيهوشي و ضد اضطرابي داراي اثر بخشي بهتر و عوارض جانبي كمتر

زا گل سرخ با نام علمي ر .نسبت به يك داروي صناعي معرفي گردد شناخته شده و عصاره آن از كاسبرگ و (Rosa damascene)داماسن

نوع تركيب متفاوت بوده و 300گلبرگ گياه استخراج شده كه حاوي اين گياه عمدتاً در بلغارستان، 1.كيب از آن شناخته شده است تر50

شود ولي در اكثر مناطق صورت صنعتي كشت مي تركيه و فرانسه بهگل سرخ در 2.شود خاورميانه، اروپا و روسيه نيز به وفور يافت مي

عصاره آن به رنگ زرد ،رويد خوبي مي ز بهـاري از مناطق ايران نيـبسي

Otto ofنام باشد كه به مي شيرين و عطر نافذ ميروشن با طعم ك

Rose درصد 40 تا 30 شهرت دارد و مواد عمده و موثر آن شامل Geraniol، 40 درصد 60 تا Citronellol، 20 درصد 30 تا Linalolو

اين عصاره از پوست و مخاط .باشد ميStearoptene درصد 25 تا 20مل از دستگاه گوارش جذب شده طور كا قابل جذب بوده و تقريباً به

شود و مقداري هم از و مقداري نيز تجزيه شده و در كبد متابوليزه مي عصاره گل سرخ كاهنده فعاليت سيستم 3و4.شود طريق ادرار دفع مياز خواص .باشد كننده سيستم پاراسمپاتيك مي سمپاتيك و تقويت

كننده نظيم ت،ديگري كه براي آن ذكر گرديده است اثر ضد افسردگيكننده پوست، ضد خشكي و خارش پوست، ترميم بخش، اشتها، آرام

كننده سنگ صفرا، التهاب كبد، آسم، سرفه، ناتواني ضد استفراغ، درمانروش باشد و به خوابي مي جنسي و سرد مزاجي، سردرد و بي

تواند مورد خوراكي، استنشاقي و موضعي از راه پوست اين دارو مي

مقدمه


چكيده

و همكارانعلي رضايي


از سويي ديازپام بنزوديازپيني است كه به اجزاي 2و5.ر گيرداستفاده قرا موجود در غشاي نوروني سيستم عصبي GABA-Aمولكولي گيرنده گردد و به اين شود و منجر به باز شدن كانال كلر مي مركزي متصل مي 6.كند كنندگي عضالني خود را ايجاد مي بخشي و شل ترتيب اثر آرام

هر چه بيشتر اثرات تسكيني و ضد هدف از اين تحقيق شناختعنوان اضطرابي ناشي از عصاره گل سرخ و مقايسه آن با ديازپام به

.باشد بخش استاندارد مي يك داروي آرام

سر موش نر نژاد ويستار در محدوده36از تجربي مطالعهدر اين

نجام كارهاي هفته جهت ا12 گرم با سن حدود 200±20وزن ها در اتاق حيوانات و در شرايط موش. آزمايشگاهي استفاده شد

70، رطوبت نسبي C 23 -21استاندارد با درجه حرارت محيطي ساعت روشنايي 12 ساعت تاريكي و 12درصد و چرخه نوري

روش ها به جهت تغذيه موشهاي استاندارد از پلتداري شدند و نگهAd libitum) ساعته غذا در اختيار حيوان 24طور بهدر اين روش

ها مقدار كافي در اختيار موش استفاده گرديد و آب به) گيرد قرار مي .قرار داشتهاي رت با محيط منظور سازگاري موش ذكر است به الزم به

هاي رت از روز قبل از انجام آزمايشات موش10نگهداري جديد، ي دانشكده پزشكي دانشگاه مركز تكثير و پرورش حيوانات آزمايشگاه

محل نگهداري حيوانات آزمايشگاهي به1389ماه سال تبريز در آباندانشكده دامپزشكي دانشگاه آزاد اسالمي واحد تبريز انتقال داده

هاي گياه گل سرخ براي تهيه عصاره از كاسبرگ و گلبرگ .شدند پودر صورت از گياه خشك را به گرم 1000استفاده شد به اين منظور

24مدت حداقل به) 30 : 70(متانول : در آورده، در مخلوط كلروفرمدست آمده را تحت فشار خال ساعت خيس نموده، سپس مخلوط به

ي يزدا حالل)، آلمانHeidolph Wb2001(در دستگاه روتاري اوپراتور ترين عصاره خام حاصله را در كم. دست آيد هكرده تا عصاره خام ب

رسانده -C 15 داغ كرده و سپس درون فريزر به دمايمقدار متانول منظور آيد بهدست سرعت صاف نموده تا عصاره فاقد چربي به و بهكلرومتان حل كرده و با شده را در دي زدايي زدايي، عصاره چربي آب

دستگاه روتاري اوپراتور تحت منيزيوم سولفات خشك نموده و درمنظور به .دست آيد عصاره خالص بهكه زدايي كرده تا اين حاللخال

مطالعه اثرات تسكيني و پيش بيهوشي عصاره گياه گل سرخ در به گروه اول، ) ساخت شركت داروسازي لقمان(مقايسه با ديازپام

، به mg/kg300، به گروه دوم عصاره با دوز mg/kg150عصاره با دوز ام با دوز ، به گروه چهارم ديازپmg/kg450گروه سوم عصاره با دوز

mg/kg2/1 متيل سولفوكسايد در همان حجم دي و به گروه پنجمصورت داخل صفاقي تزريق شده و به گروه ششم هيچ دارويي هب

.تزريق نشدشركت داروسازي ( دقيقه بعد از تجويز داروهاي فوق، كتامين30

صورت داخل صفاقي به هر شش بهوزن mg/kg40با دوز ) كيميا داروبالفاصله بعد از تجويز كتامين مدت زماني كه . شدگروه تجويز

مدت زمان القاي (دهد كننده را از دست مي حيوان رفلكس تصحيحو مدت زماني كه حيوان بعد از القاي بيهوشي دوباره )بيهوشي

بر حسب )مدت زمان بيهوشي(يابد كننده را باز مي رفلكس تصحيحهدف ارزيابي ضد در بخش دوم مطالعه كه .ثانيه محاسبه شد .هاي زير استفاده شد زمونباشد از آ اضطرابي دارو مي

اين دستگاه ) ، آمريكاStoelting co: (آزمون مازصليبي شكل: الفو دو ) cm10×50(هاي روي هم در اندازه شامل دو بازوي باز رو به

باشد كه مي) cm40×10×50(هاي روي هم در اندازه ي بسته روبهوبازبا هم در ارتباط هستند و در ) cm10×10( صفحه مركزي وسيله يك هب

از زمين قرار داده cm50فاصله يك اتاق نيمه تاريك و ساكت و به .شود مي

در هنگام آزمايش موش به آرامي و با احتياط بر روي بخش مركزي طرف بازوي باز باشد قرار داده شد و طوري كه سر موش به دستگاه به

ها به داخل بازوها و زمان داد رفت و برگشت دقيقه تعپنجمدت بهماندن در روي بازوهاي باز ثبت و پس از هر بار استفاده دستگاه با

لذا داروها را با دوزهاي ذكر شده 7.پارچه آغشته به الكل تميز شدصورت انفرادي در مركز ماز ها به دقيقه بعد، موش30تجويز كرده و

ها در هر يك از بازوهاي كه موشقرار داده شدند و مدت زماني رامدت زمان .ماز سپري كردند بر حسب ثانيه با كورنومتر ثبت شد

عنوان يك ماركر عدم هها در مركز ماز و بازوهاي باز ب موش حضورعنوان بر روي بازوهاي بسته بهها اضطراب و مدت زمان حضور موش

وط به يك ماركر اضطراب است كه هر چه قدر اين مدت زمان مربتر دهنده اثرات ضد اضطرابي قوي بازوهاي باز بيشتر باشد نشان

.باشد داروي مورد نظر مي

بررسيروش

180



اين آزمون براي بررسي و شلي : دار آزمون ميله چرخان شتاب) بكنندگي داشته باشد يا چنانچه دارويي اثرات شل. عضالني استفاده شد

زمون اضطراب باعث كاهش تعادل حركتي شود، اين اثرات در نتايج آ دارد كه باcm7قطر اين دستگاه يك ميله افقي به. كند اختالل ايجاد مي

ثانيه سرعت 20چرخد و پس از دور بر دقيقه مي10سرعت اوليه ساعت قبل از 24 .يابد دور در دقيقه افزايش مي20چرخش ميله به

هايي كه توانايي قرار ها آموزش ديدند و موش شروع آزمون موش ثانيه نداشتند، از 30 مدت حداقل تن بر روي ميله چرخان را بهگرف

هاي مورد آزمايش داروها روز بعد به گروه. آزمون حذف شدند دقيقه بعد از تجويز داروهاي فوق هر يك از 30گشت و تجويزتنهايي و سه بار متوالي روي ميله قرار داده شد و در پايان ها به موش

فعات سقوط و زمان باقي ماندن كل دهر سه بار آزمايش تعداد .افزار ثبت شد ها روي ميله محاسبه و نتايج آن از طريق نرم موش

ثانيه در 300حداكثر زمان مورد بررسي براي هر حيوان در اين آزمون پس از . خطاي معيار گزارش شد±صورت ميانگين ها به داده 8.نظر شد

دن آن با استفاده از دار بو ت معني و در صورANOVAانجام آزمون

مورد تجزيه و تحليل Tukey, Colmogrof-Smirnofآزمون تعقيب .دار در نظر گرفته شد عنوان معني به≥01/0P نتايج با .قرار گرفت

مدت عصاره گياه گل سرخ mg/kg450، دوز 1با توجه به نمودار ديازپام برخوردار است و كمتري نسبت به زمان القاي بيهوشي

دوز ،2با توجه به نمودار .باشد دار مي معني≥01/0Pاختالف در سطح mg/kg450 بيشتري مدت زمان بيهوشي عصاره گياه گل سرخ از

نسبت به ديازپام برخوردار است و اختالف همه از نظر آماري دوز ،3با توجه به نمودار . باشد مي) ≥01/0P(دار بوده و معني

mg/kg450عنوان يك عامل ضد اضطرابي دارد و بيشترين اثر را بهبا .باشد دار مي معني≥01/0Pاختالفات همه از نظر آماري در سطح

سبب mg/kg450، عصاره گياه گل سرخ در دوز 4توجه به نمودار دار كاهش مدت زمان باقي ماندن حيوان بر روي ميله چرخان شتاب

و در دوز فوق از نظر آماري اختالف صورت وابسته به دوز شد به ).≥01/0P(داري را نسبت به ديازپام نشان داد معني

هاي مورد مطالعه در گروهمدت زمان القاي بيهوشيهاي ميانگين داده: 1-نمودار* 01/0P

01/0P * هاي مورد مطالعه در گروهزمان بيهوشيهاي ميانگين داده: 2-نمودار

01/0P * هاي مورد مطالعه در گروهMazeهاي ميانگين داده: 3-نمودار

01/0P * هاي مورد مطالعه در گروهRota rodهاي ميانگين داده: 4-نمودار

هايافته

181

*

*

*

*

و همكارانعلي رضايي


پيش بيهوشي و ضد هدف اين تحقيق مطالعه اثرات تسكيني،ه گل سرخ در مقايسه با ديازپام در موش اضطرابي عصاره گيا

تركيبات مختلفي در گياه گل سرخ شناسايي شده . صحرايي استـ فنيل اتيل 2 يل اتيل الكل،نف سيترونلول، ژرانيول، :است كه عبارتند از

CNSاين عوامل احتمال تأثير اين گياه را بر مناطق مختلف . استات 9.كنند تقويت ميهاي بنزوديازپيني يدها برگيرندهيأثير فالونوهايي مبني بر ت گزارش

كه يدها در اين گياه احتمال اينيبا توجه به وجود فالونو .وجود داردهاي بنز و ديازپين متصل به عصاره گل سرخ از طريق تأثير بر گيرنده

اضطرابي شود بخشي و ضد باعث بروز اثر آرامGABA-Aهاي گيرنده 10.گردد تقويت مي

Zarghami در يك تحقيق در مورد گياه گل سرخ به اين نتيجه رسيدصورت حاد و افسردگي گل سرخ مانند آمفتامين به كه اثر ضد

مدت ظاهر شده است كه احتماالً اين تأثير ناشي از تغيير كوتاهچنين از عصاره گل سرخ در و هم11باشد ها مي آزادسازي نورآمين

شده ن افسردگي استفاده ميقرون وسطي و دوران رنسانس براي درماعنوان يك داروي بنزوديازپيني داراي اثرات تسكيني ديازپام به .است

اي روي سيستم عصبي مركزي است و از سوي ديگر اثبات شدهديازپام از طريق . باشد عنوان يك داروي ضد اضطرابي مطرح مي به

ويژه در تشكيالت موجود در مغز بهGABAهاي تعامل با گيرندهاضطرابي مشبك مغز مياني موجب بروز اثرات تسكيني و ضد

6.شود ميدر بخشي از مطالعه اثرات تسكيني و پيش بيهوشي عصاره گل سرخ

رود، در كار مي هبخش و ضد اضطراب ب عنوان آرام كه در طب سنتي به نتايج نشان داد كه طي .مقايسه با ديازپام مورد بررسي قرار گرفت

وزن بدن mg/kg450كار رفته، دوز ين دوزهاي بهبررسي تسكين در بدارتري نسبت به ساير دوزهاي عصاره در مقايسه با هاي معني پاسخ

دست آوردن هدر اين تحقيق براي ب. )≥01/0P( همراه داشت ديازپام به وmg/kg450 ،300(صورت آزمايشي از دوزهاي هدوز مناسب ب

دست آمده عصاره گل سرخ هاستفاده گرديد كه براساس نتايج ب) 150مدت زمان كمتري و مدت زمان القاي بيهوشي ،mg/kg450در دوز هاي دارد و پاسخmg/kg2/1بيشتري نسبت به ديازپام با دوز بيهوشي

دارتري نسبت به ساير دوزهاي عصاره در مقايسه با ديازپام معنيي و عبارت ديگر داراي اثرات تسكين به). ≥01/0P( همراه داشت به

پيش بيهوشي بهتري نسبت به ديازپام است و عصاره گل سرخ در گرم بر كيلوگرم وزن بدن اثرات تسكيني و ميلي300 و 150دوزهاي

در بخش ديگري از .تري نسبت به ديازپام دارد پيش بيهوشي ضعيفمطالعه اثرات ضد اضطرابي عصاره گل سرخ در مقايسه با ديازپام

دست آمده عصاره گل هكه بر طبق نتايج بمورد بررسي قرار گرفت تري نسبت به اثرات ضد اضطرابي قويmg/kg450سرخ در دوز چنين در اين دوز سبب كند و هم ايجاد ميmg/kg2/1 ديازپام با دوز

كاهش تعادل حركتي و كاهش مدت زمان باقي ماندن حيوان بر ميله .شود دار مي چرخان شتاب

نتيجه گرفت كه تزريق عصاره گل سرخ با توان از مطالعه حاضر ميعنوان يك داروي پيش صورت داخل صفاقي به بهmg/kg450دوز

مدت تر و كممدت زمان القاي بيهوشيبيهوشي قبل از تجويز كتامين ايجاد mg/kg2/1تري نسبت به ديازپام با دوز بيشزمان بيهوشي

چنين هم). ≥01/0P(دهد داري را نشان مي كند و اختالف معني ميشكل داخل صفاقي بهmg/kg450تزريق عصاره گل سرخ با دوز

منظور ارزيابي اثرات ضد اضطرابي باعث افزايش زمان ماندن حيوان بهبر روي بازوهاي باز دستگاه ماز و كاهش تعادل حركتي و كاهش

دار شده و مدت زمان باقي ماندن حيوان بر روي ميله چرخان شتابداري را كند و اختالف معني ا نسبت به ديازپام ايجاد مياثرات بهتري ر

.)≥01/0P(دهد نشان مييدها در عصاره گياه گل سرخ يبنابراين با توجه به وجود فالونو

هاي بنزوديازپيني رود كه اين گياه از طريق تأثير بر گيرنده احتمال مي بخشي و ضد رام باعث بروز اثرات آGABA-Aهاي متصل به گيرنده

البته اثبات اين امر نيازمند جدا نمودن هر يك از . گردد اضطرابي ميمواد موثر گياه و تحقيق اختصاصي بر روي هر يك از اين مواد و نيز

باشد تا بتوان مكانيسم اثر هاي حيواني ديگر مي با استفاده از مدلبخشي و ضد اضطرابي آن را مشخص نمود كه در اين زمينه نياز آرام

لعه بيشتر و نيز استخراج و شناسايي ساختمان شيميايي مواد به مطا .باشد موثر گياه مياين مطالعه بر اساس طرح پژوهشي تاييد شده توسط :سپاسگزاري

معاونت پژوهشي دانشگاه آزاد اسالمي واحد تبريز صورت گرفته .شود بدين وسيله از اين معاونت قدرداني مي. است

بحث

182



1. Azadbakht M. Medicinal Plants Persian. Tehran: Taymorzadeh Publication; 1999. p. 130. [Persain]

2. Lawless J. The Illustrated Encyclopedia Of Essential Oils. Rockport, MA: Element Books, Ltd; 1995. p. 56-7.

3. Price S. Shirley Price's Aromatherapy Workbook. London, UK: Thorsons; 1993. p. 54-5.

4. Kevala R. Essential Oil Advice and Information. The Kevala Centre 2000; 206-17.

5. Tisserand R, Balacs T. Essential Oil Safety: A Guide for Health Care Professionals. Edinburgh: Churchill Livingstone; 1995. p. 210.

6. Gudmundson C, Lidgren L. Does diphenylhydantoin accelerate healing of fractures in mice? Acta Orthop Scand 1973;44(6):640-9.

7. Holmes A, Parmigiani S, Ferrari PF, Palanza P, Rodgers RJ. Behavioral profile of wild mice in the elevated plus-maze test for anxiety. Physiol Behav 2000;71(5):509-16.

8. Hosseinzadeh H, Nassiri Asl M. Anticonvulsant, sedative and muscle relaxant effects of carbenoxolone in mice. BMC Pharmacol 2003;3:3. Epub 2003 Apr 29.

9. Ayci F, Aydinli M. Bozdemir OA, Tutas M. Gas chromatogachic investigation of rose concrete, absolute and solid residue. Flav Fragr J 2005;20(5):481-6.

10. Salah SM, Jäger AK. Screening of traditionally used Lebanese herbs for neurological activities. J Ethnopharmacol 2005;97(1):145-9. Epub 2004 Dec 13.

11. Zarghami M, Farzin D, Bagheri K. Anti depressant effects of Rosa Damascena on laboratory rats (A controlled experimental blind study). Mazandaran J Res Med Sci (MGRS) 2002;11(33):27-33.

Rezaie A. et al.

References

183


1390، خرداد3 ، شماره69ي تهران، دورهكدانشگاه علوم پزشي، كده پزشكمجله دانش


Study of sedative, preanaesthetic and anti-anxiety effects of Rosa damascene herbal extract in comparison with diazepam in rat

Ali Rezaie PhD.1* Ghafour Mosavi PhD.1 Changiz Ahmadizadeh MD.2 Behboud Jafari MD.3

1- Department of Clinical Sciences, Faculty of Veterinary Medicine, Islamic Azad University, Tabriz Branch, Tabriz, Iran. 2- PhD. Student of Microbiology, Islamic Azad University, Research and Sciences, Tehran Branch, Tehran, Iran. 3- Department of Microbiology, Islamic Azad University, Ahar Branch, Ahar, Iran.

* Corresponding author: Faculty

Associated professor of Veterinary Medicine, Islamic Azad University, Tabriz Branch, Tabriz, Iran. Tel: +98-914-1260350 email: [email protected]

Received: February 13, 2011 Accepted: April 04, 2011 Background: Rosa damascene has a special role in the Iranian traditional medicine due to its sedative, anticonvulsant and analgesic effects. Regarding its alkaloid, flavonoid and other organic compounds, this plant has always been used to reduce nervousness and treat depression and chronic insomnia. In the present time, synthetic drugs with sedative and anxiolytic properties are used for such problems but due to their side-effects and economic issues, the significance of natural medicines with fewer side-effects is of interest. Considering the importance of sedative and anxiolytic effects of Rosa damascene, we decided to compare this plant with synthetic drugs of the same properties. Methods: Two different groups of male Wistar rats received either Rosa damascene extract in doses of 150, 300, 450 mg/kg or Diazepam and dimethyl sulphoxide in doses of 1.2 mg/kg intraperitoneally 30 minutes before assessing the sleep duration, sedation and preanesthetic effects induced by intraperitoneal ketamine, 40 mg/kg. The anti-anxiety effect was evaluated by using an elevated plus maze and a rota rod. Results: The results showed a meaningful increase in the period of sleep induced by Ketamine (P≤0.01) and also a meaningful increase in time spent at the open arms of the device in the group receiving Rosa damascene extract (P≤0.01). Conclusion: The results showed that the Rosa damascene extract dose 450mg/kg has sedative, preanesthetic and anxiolytic effects (P≤0.01).

Keywords: Anxiolytic, diazepam, elevated plus maze, rosa damascene, sedative.

Abstract

هاي باليني و راديوگرافي ساده در استئوآرتريت زانو با يافتهMRIي شده هاي كم ارتباط يافته


هاي باليني و راديوگرافي ساده با يافته MRIي شده هاي كم ارتباط ميان يافته در بيماران مبتال به استئوآرتريت زانو

1علي يگانه *2آرش متقي 1جواد مقيمي

بيمارستان حضرت رسول ، ارتوپدي گروه -1 .، تهران، ايران دانشگاه علوم پزشكي تهران،)ص( دانشگاه ، بيمارستان بعثت، ارتوپدي گروه-2

.، همدان، ايرانعلوم پزشكي همدان

همدان، بلوار رسالت، بيمارستان : نويسنده مسئول*

0918-6737351: تلفن 3دي پبعثت، گروه ارتوemail: [email protected]


بيماران مبتال به ي دركلينيكم راديوگرافي و عاليم يخواني بين عال هاي متعدد هم نون در پژوهشكتا: زمينه و هدفمطالعه حاضر . شده ديده شده استكمي MRI ي وكلينيكخواني بين عاليم زانو پيدا نشده است، اما اين همآرتروز

به استئوآرتريت يانمبتال در و راديوگرافيMRIشده توسط با تغييرات ساختماني مشخص عاليمبررسي ارتباط بين بهدر بيمارستان صورت متوالي ئوآرتريت زانو بهبا تشخيص است بيمار80تعداد :روش بررسي .زانو پرداخته است

و محدوديت درد و سفتي شدهكمي وارد مطالعه شدند و پس از معاينه ميزان 1389 الي 1388رم از سال كرسول اهمراه مشخصات و راديوگرافي ساده به MRIهاي شده يافتهميك ميزان كلينيكحركت مفصل و در بررسي پارا

، )=008/0P( داري بين درد با افيوژن مفصلي يارتباط معن :ها يافته. مربوطه وارد شدنددموگرافيك در چك ليست. وجود داشتMRIدر ) =044/0P( كندرالو كيست ساب ) =036/0P(، دژنراسيون منيسك )=006/0P(استئوفيت

ابطه آماري رMRIدر ) =026/0P(و دژنراسيون منيسك ) =020/0P( ي مفصلي با ضايعات غضروفيكچنين خش همداري وجود يت مفاصل رابطه معنكي و محدوديت حركخش و دردباهاي راديوگرافي بين يافته. داري داشت يمعن

) =022/0P(، ضايعات غضروفي )=015/0P(استخوان هاي راديوگرافي و ادم مغز داري بين يافته ي معنارتباط .نداشت كيست و ادم مغز كندرالآسيب غضروفي، ساب :گيري نتيجه .وجود داشت) =014/0P (كندراليست ساب كو

و كندرالكيست ساب ،منيسكدژنراسيون استئوفيت،و راديوگرافي همبستگي دارد هاي يافته با MRIاستخوان در . با خشكي مفاصل در ارتباط هستندمنيسكافيوژن مفصل زانو با شدت درد و آسيب غضروفي و دژنراسيون

.همبستگي ندارند با نتايج راديوگرافي) تكي و محدوديت حركدرد و خش( باليني هاي درحالي كه يافته

.MRIهاي هاي راديوگرافي، يافته هاي باليني، يافته زانو، يافته استئوآرتريت :ليديكلمات ك

ه مفاصل كترين بيماري است شايع(Osteoarthritis) استئوآرتريت

اين بيماري از علل عمده درد مفاصل و . ندك ا درگير ميانسان ر 1.رود شمار مي ترين علت روماتولوژيك ناتواني به چنين مهم هممتر مورد توافق كرغم شيوع باالي آن تعريف بيماري علي

توان از جميع تعاريف اين گونه به هر حال مي. باشد نظران مي صاحب چند بيماري داراي مشتمل براستئوآرتريته كرد كبرداشت

هاي مختلفي داشته باشند ن است اتيولوژيكه ممكپوشاني است هم كترين ريس سن قوي2.ساني دارندك و باليني يكاما نتايج بيولوژي

با رود و شيوع آن در تمام مفاصل شمار مي بهدر استئوآرتريت توركفا ك ـگرافيوـد راديـشواه. ابدـي ش ميـاي افزاي رونده شـطور پي ن بهـس

سال و باالتر مشاهده شده 70بيماران با سن % 80استئوآرتريت در در معاينه باليني مفصل دچار استئوآرتريت، تندرنس و تورم 3.است

.است افيوژن سينوويال مشهود وكرپيتوسنرم و استخواني و بافت رفتگي ران دفورميتي واضح مفصل و نيمه دكام در موارد پيشرفته،

ايت دارند ك شكرپيتوسبيماران با استئوآرتريت اغلب از . وجود داردهاي مفصل درگير هنگام ساييده ردن بافتكخش ه احساس خشك

كرپيتوساغلب اوقات . ت استكديگر در هنگام حركشدن روي ي 4.تر است با استئوآرتريت زانو شايعقابل شنيدن است و در بيماران

يوگرافي براي تعريف و تعيين هاي معمول مورد استفاده در راد ويژگييل ك شدن فضاي مفصلي، تشك شامل بارياستئوآرتريتشدت

يست و نامنظمي كها، اسكلروز ساب كندرال، پيدايش استئوفيت

مقدمه


چكيده

و همكارانعلي يگانه


ها در جمعيت البته توزيع وسيع اين ويژگي. باشد حاشيه استخواني ميها را زير ها با شدت بيماري، اعتبار آن معمول و ارتباط ضعيف آن

تر هاي مدرن ارگيري روشك از اين رو به.سؤال برده است MRIتصويربرداري با قابليت بيشتر براي بررسي بافت نرم نظير

در ابتدا، تمام .هاي جديد در بررسي استئوآرتريت گشوده است دريچهزانو در نشان دادن پاتولوژهاي فوكال معطوف MRIتوجه به نقش

نكروز آواسكوالر و،ندريت ديسكانشد، مثل پارگي مينيسك، استئوكبا مشخص شدن اين واقعيت كه استئوآرتريت تمام . آسيب رباطي

اهميت زيادي در شناخت آن پيدا MRIكند اجزاي مفصل را درگير مي اين قدرت را دارد كه تمام اجزاي مفصل از جمله MRIكرده، زيرا

اين . ن دهداستخوان زير مفصل و بافت نرم را با جزئيات زيادي نشاي و درد و قابليت كمك زيادي به كشف ارتباط بين اجزاي ساختمان

براي ارزيابي دقيق ميزان آسيب . كند درد مي پيدا كردن منشاچنين همچنين و همMRIهاي رتريت با استفاده از يافتهآمفصلي و شدت استئو

دهي دقيق و وجود يك سيستم نمرهMRIهاي سازي يافته سان هم اقدام به Peterfy 2003ال در س. رسيد نظر مي د ضروري بهكارآم

اران بيمMRIاي ه افتهي براي يدهي نيمه كم رهطراحي يك روش نم Whole -Organ Magneticه بر اساس اين روش ك. رتريت كردآاستئو

Resonance Imaging Score (WORMS) ،ويژگي در 14 نام دارد MRI طراحي اقدام به2005 در سال Kornaat 5.گيرد مورد ارزيابي قرار مي

با نامMRIهاي رتريت بر اساس يافتهآدهي استئو يك سيستم نمرهMR Knee Osteoarthritis Scoring System (KOSS)اين سيستم . كرد

ها شناخته شده است شدت دهي در افرادي كه بيماري آن نمرهي بيان كمصورت رتريت را در زانو بهآضايعات و پيشرفت استئو

م يخواني بين عال هاي متعدد هم نون در پژوهشكتا 6.كند ميبيماران مبتال به آرتروز زانو پيدا ي دركلينيكراديوگرافي و عاليم

مطالعه حاضر به بررسي ارتباط بين عاليم استئوآرتريت و . نشده است و MRIهمراهي آن با تغييرات ساختماني مشخص شده توسط

.ماران مبتال به استئوآرتريت زانو پرداخته استبي راديوگرافي در

Analytic)صورت يك مطالعه مقطعي تحليلي مطالعه حاضر به

Cross-sectional) بين بيماران داراي تشخيص از. و اجرا شدطراحيكننده به درمانگاه ارتوپدي بيمارستان استئوآرتريت زانو مراجعه

80با تعداد 1389 الي 1388سال كول اكرم در طي يحضرت رسپس از معاينه ميزان درد با . شدندصورت متوالي وارد مطالعه بيمار به

سفتي و چنين هم و Visual Analogue Scale (VAS) استفاده از Western Ontario andمحدوديت حركت بر اساس معيارهاي

McMaster Universities (WOMAC) در اين معيار با . بت شدندثشود و هيپ و زانو ارزيابي مياستئوآرتريت پارامتر 24استفاده از

در .شود صورت عددي حاصل از جمع پارامترهاي مربوطه بيان مي هبرخ زانو بر نيز اطالعات راديوگرافي رخ و نيمكلينيكبررسي پاراه در اين معيار شدت كKellgren- Lawrence (KL) اساس معيار

چهار تا صفرهاي راديوگرافي از درجه افتهيبر اساس تئوآرتريتاسزانو نيز بر اساس MRIهاي حاصل از يافتهو شود بندي مي طبقه

صورت به Knee Osteoarthritis Scoring System (KOSS)معيارهاي كهمراه مشخصات دموگرافي هاي مذكور به سپس داده. ي در آمدندكم

هاطالعات ب .ر چك ليست مربوطه وارد شددغيره جنس و نظير سن،صورت ه بكميهاي داده. تحليل شدSTATA 11افزار نرمبادست آمده

هاي طي آناليز .معيار نمايش داده شده است ميانگين و انحرافز ارتباط عاليم ني (Quantile regression)خطي رگرسيون همبستگي- سطح معني. سنجيده شد MRIهاي راديوگرافي و دهي امتيازباليني با

محققين در همه . در نظر گرفته شد05/0دار در اين مطالعه در حد .اجراي اصول بيانيه هلسينكي پايبند بودند مراحل اجراي تحقيق به

دليل مورد بهدو ( بيمار مورد بررسي قرار گرفتند78 در اين مطالعه

م جهت ارزيابي را نداشته و راديوگرافي نيز كيفيت الز MRIكه اينو ) درصد5/20( نفر مرد 16از اين تعداد ). نداشت از آناليز خارج شد

ميانگين سن افراد مورد مطالعه. بودند) درصد5/79( نفر زن 62 . سال بود70 و بيشترين آن 42ترين آن مكه ك سال بود 5/59) 3/5±(

ي و ك خش،اظ سه عامل دردليه بيماران از لحكوضعيت باليني اول و كميانه، چار. ت مورد بررسي قرار داده شدكمحدوديت حر

يك، سهي ك براي خش،12 و شش، 11ترتيب براي درد سوم بهكچار ).1جدول ( بودند 39 و 19، 31ت ك و براي محدوديت حرچهارو

مورد ارزيابي قرار KOSS بيمار بر اساس معيار 78 هر MRIهاي يافتهبا توجه به . آمده است2ها در جدول ه چگونگي توزيع آنكفت گر

Kolmogorov-Smirnovتست نرمال بودن توزيع سن و درد بر اساس

هايافته

بررسيروش

186



test (K-S) )05/0P> ( همبستگي بين سن و درد توسط ضريب پيرسونمنظور ارزيابي به 7.داري مشاهده نشد يه همبستگي معنك شدارزيابي

ي و ك خش، و راديوگرافي با ميزان دردMRIهاي از يافتهكارتباط هر ي (Median quantile)خطي ميانه ت از رگرسيون كمحدوديت حر

نشان داده شده است 5 تا 3ول اه در جدكگونه همان .استفاده شدو افيوژن ) عنوان متغير وابسته به(داري بين شدت درد يارتباط معن

يون منيسك دژنراس) =006/0P(استئوفيت ) =008/0P( مفصلي)036/0P= ( كندراليست ساب كو )044/0P= (چنين هم .وجود دارد

و ) =020/0P( ي مفصلي با متغيرهاي مستقل ضايعات غضروفيكخش

با اين .داري داشت يرابطه آماري معن) =026/0P(دژنراسيون منيسك هاي داري با يافته يت ارتباط معنكوجود در مورد متغير محدوديت حر

MRI05/0(شد يافت نP>.( ه با معيار ك ،هاي راديوگرافي يافتهبينKL ي و محدوديت ك خش،درد (WOMAC و معيار ،ارزيابي شده بودند

ارتباط ).<05/0P(داري وجود نداشت يرابطه معن) ت مفاصلكحرمورد ارزيابي قرار گرفتند، با راديوگرافيMRIهاي از يافتهكبين هر ي

هاي راديوگرافي و ادم داري بين يافته ينه در اين ميان همبستگي معكيست كو ) =022/0P( ضايعات غضروفي ،)=015/0P(استخوان مغز

.وجود داشت) =014/0P (كندرالساب

هاي درد، خشكي مفصل و محدوديت حركت دادهتوزيع :1-جدول ترين مقدار بيش ترين مقدار كم %75صدك %50صدك %25صدك متغير 30 2 24 22 10 درد

12 0 8 6 2 خشكي مفصل 90 20 78 62 38 محدوديت حركت

MRIهاي يافته توزيع:2-جدول

ترين مقدار بيش ترين مقدار كم %75صدك %50صدك %25صدك نوع آسيب 6 8 10 2 14 ضايعات غضروفي

2 2 8 2 8 كندرالضايعات استئو 0 2 4 0 6 استئوفيت

0 2 4 0 6 كندرالكيست ساب 0 2 2 0 6 مغز استخوانادم

0 2 4 0 8 دژنراسيون منيسك 0 2 2 0 4 افيوژن مفصل زانو

تعيـين ارتبـاط بـين شـدت درد و رگرسـيون كوانتايـل بـراي نتـايج : 3-جدول MRIهاي يافته

%95فاصله اطمينان ضريب تاثير نوع آسيب 101/2 - 767/0 857/0 ضايعات غضروفي

992/2 - 573/2 209/0 كندرالضايعات استئو 677/2 474/0 575/1 استئوفيت

954/2 045/0 500/1 كندرالكيست ساب 298/3 - 187/2 556/0 ادم مغز استخوان

589/2 094/0 342/1 دژنراسيون منيسك 643/3 606/0 125/2 افيوژن مفصل زانو

ي مفصل وكن ارتباط بين شدت خش تعييرگرسيون كوانتايل براينتايج : 4-جدول MRIهاي يافته

%95فاصله اطمينان ضريب تاثير نوع آسيب 281/1 118/0 651/0 ضايعات غضروفي

359/1 - 153/0 603/0 كندرالضايعات استئو 571/1 - 682/0 440/0 استئوفيت

441/1 - 599/0 421/0 كندرالكيست ساب 133/2 - 228/0 952/0 ادم مغز استخوان

989/0 068/0 529/0 دژنراسيون منيسك 615/2 - 615/0 000/1 افيوژن مفصل زانو

187

و همكارانعلي يگانه


ارتبـاط بـين شـدت محـدوديت رگرسيون كوانتايل براي تعيين نتايج : 5-جدول MRIهاي يافته ت وكحر

%95فاصله اطمينان ضريب تاثير نوع آسيب 032/4 - 988/2 521/0 ضايعات غضروفي

001/10 - 334/1 333/4 كندرالضايعات استئو 259/6 -714/11 -727/2 استئوفيت

253/10 - 539/3 357/3 كندرالكيست ساب 236/6 - 964/2 636/1 ادم مغز استخوان

473/8 - 973/6 750/0 دژنراسيون منيسك 616/13 - 162/6 727/3 افيوژن مفصل زانو

و MRIهاي نتايج اين مطالعه نشان داد كه بين برخي از يافته

WOMACامتيازات ،ود دارد كه از اين ميان استئوفيت ارتباط وج8

و افيوژن مفصل زانو با منيسكدژنراسيون ،كندرالكيست ساب با منيسكشدت ضايعات غضروفي و دژنراسيون شدت درد و ،ات غضروفيچنين بين شدت ضايع هم .ل ارتباط داشتندخشكي مفص

و ادم مغز استخوان با مراحل مختلف كندرالهاي ساب كيستكدام ولي بين هيچ .راديوگرافيك استئوآرتريت ارتباط آماري ديده شد

با مراحل مختلف راديوگرافيك WOMAC مترهاي پرسشنامهااز پارسيب غضروف آفزايش در اين مطالعه ا. ارتباطي وجود نداشت

كه Wlukaمفصلي با شدت درد ارتباطي نداشت كه تقريبا با نتايج را گزارش كرده است هم ) =28/0R(نسبت كم بهيك همبستگي

وف مفصلي فاقد عصب است ارتباط كه غضر دليل اين ه ب9.راستا استهاي دست آمده در اين مطالعه ممكن است مربوط به ساير جنبه به

ها در مطالعه ما اين تئوآرتريت باشد كه با حذف اثر آنپاتولوژي اسبا اين حال در اين مطالعه با افزايش آسيب به . دار نشد ارتباط معني

)=R-7/0( غضروف مفصلي ميزان خشكي مفصل روند كاهشي دارد. خاطر تطابق بيشتر با آسيب غضروفي باشد رسد به نظر مي كه بهافزايش KLرسد كه هر چه امتياز مينظر چنين در اين مطالعه به هماين يافته در توافق با .يابد يابد ضايعات غضروفي نيز شدت مي مي

حساسيت بااليي در تشخيص MRIكنند ساير مطالعات كه بيان مي كندرالئو ضايعات است .است زودرس ضايعات غضروف هيالن دارد،

ارتباطي نداشت كه اين WOMACهاي يك از يافته در مطالعه ما با هيچدر مطالعه ما 10.خواني ندارد همTorres L هاي مطالعه مسئله با يافته

داري داشت ولي با ماري معنيآوجود استئوفيت با شدت درد ارتباط نتايج . ت ارتباطي نداشتكميزان خشكي مفصل و محدوديت حر

اند اختهتباط بين استئوفيت و درد پردبه بررسي ار MRIمطالعاتي كه با يك همبستگي مثبت بين وجود استئوفيت در ناحيه پاتلو فمورال و

دار بودند ها عالمت سوم آن در بيماراني كه يك)=5/2OR(درد زانو عنوان درد يا خشكي در در اين مطالعه درد زانو به .ديده شده است

در مقابل يك مطالعه 11.بيشتر روزها در ماه گذشته تعريف شده استاند ارتباطي بين ها درد زانو داشته بيمار مسن كه نيمي از آن500 روي

مورد ارزيابي WOMACدرد زانو كه با پرسشنامه وجود استئوفيت و با كندرالهاي ساب وجود كيست 12.قرار گرفته بودند ديده نشد

داري داشت در حالي كه با خشكي شدت درد ارتباط آماري معنيدست آمده نتيجه به. ارتباطي نداشتمفصل و محدوديت حركت هيچ

اي كه اين پارامتر را با شدت درد ارزيابي كرده است با نتايج مطالعهتقريبا در يك راستا است هر چند كه در اين مطالعه اين ارتباط

مثبت شده Borderlineصورت دار شده است ولي نتايج به معني يك با هيچMRI ادم مغز استخوان تشخيص داده شده در 13.است

.همبستگي نشان نداد WOMACپارامترهاي ارزيابي شده در پرسشنامه بيمار با 401 روي Felson and colleagues اي كه در مطالعه

تشخيص داده شده با راديوگرافي انجام دادند وجود ادم استئوآرتريتدر افرادي % 30 در مقايسه با MRIوسيله بيماران با درد زانو به% 78در با اين وجود تمام مطالعات 001/0P<.14 ه درد زانو نداشتند ديده شدك

مانند مطالعه ما اين ارتباط بين درد و ادم مغز استخوان را نشان بيمار 205اند كه در گزارش كردهKornaat and colleagues. اند نداده داشتند، OAاز نظر راديوگرافي % 50دار بودند و ها عالمت آن% 35كه دليل تواند به اين تفاوت مي 15. مغز استخوان با درد مرتبط نيستادم

Inclusion criteriaنتايج بررسي ادم .هاي مختلف در مطالعات باشدنشان داد كه ادم مغز استخوان در موارد KLمغز استخوان با امتياز

اند ساير مطالعات نيز گزارش كرده .شود ديده مي شديد استئوآرتريتشدت 16.دم مغز استخوان در موارد شديد وجود داردكه الگوي ابا درد و خشكي مفصل در اين مطالعه MRI در منيسكدژنراسيون

مطالعات گذشته بيشتر به بررسي ارتباط بين پارگي .همبستگي داشتبر اساس بررسي .اند با عاليم باليني پرداختهمنيسك Subluxationو

با درد و خشكي مفصل MRIدر منيسكبررسي دژنراسيون متون ما،رسد اين يك يافته جديد نظر مي به تا به حال انجام نگرفته است لذا

بحث

188



MRI تواند براي ارزيابي شدت باشد كه مي به نسبت راديوگرافي ميOA از رويMRI استفاده شود.

فقط شدت درد با افيوژن مفصل زانو در ارتباط بود و خشكي مفصل در نظر پزشكان اين .اطي با افيوژن نداشتندو محدوديت فعاليت ارتب

عقيده وجود دارد كه التهاب مفصل باعث افزايش درد در كه در آن Hunterاين نتايج با نتايج مطالعه .شود مي استئوآرتريت

وجود افيوژن مفصلي در افراد با درد زانو به نسبت افراد بدون درد در مطالعه ما بين نتايج 17.خواني دارد كامال هم تر است، زانو شايع

نتايج .هيچ همبستگي وجود نداشت WOMACراديوگرافي و امتيازات بيماري كه تحت 2759نفر از 1888ه ك Medingمشابهي در مطالعه

آرتروپالستي قرار گرفتند را مورد مطالعه قرار داده است نشان داده ي تاييد رتريت كه قبل از عمل با راديوگرافآشده است كه درجه استئو

در پايان نتايج مطالعه حاضر نشان 18.شده است مستقل از درد است كيست و ادم مغز كندرالاستئو داد كه مواردي مثل آسيب غضروفي،

KL وگرافي كه درـج راديـخص شدند با نتايـمش MRIدر استخوان كه

:Kellgren- Lawrence (KL)معيار Normal Grade 0 Doubtful narrowing of joint space and possible

osteophytic lipping Grade 1

Definite osteophytes, definite narrowing of joint space Grade 2 Moderate multiple osteophytes, definite narrowing of

joints space, some sclerosis and possible deformity of

bone contour

Grade 3

Large osteophytes, marked narrowing of joint space,

severe sclerosis and definite deformity of bone contour Grade 4

كساني كه به تفسير با اين وجود،. شود همبستگي دارد مشخص مي

MRI هاي باليني كه با پردازند بايد آگاه باشند كه اين نتايج با يافته ميWOMAC هاي راديوگرافي و يافته .ستگي ندارندمشخص شد همب

ژنراسيون منيسك، دباليني باهم ارتباطي ندارند درحالي كه استئوفيت،دو آسيب و افيوژن مفصل زانو با شدت دركندرالكيست ساب

.غضروفي و دژنراسيون منيسك با خشكي مفاصل در ارتباط هستند

1. Urwin M, Symmons D, Allison T, Brammah T, Busby H, Roxby M, et al. Estimating the burden of musculoskeletal disorders in the community: the comparative prevalence of symptoms at different anatomical sites, and the relation to social deprivation. Ann Rheum Dis 1998;57(11):649-55.

2. Felson DT, Lawrence RC, Dieppe PA, Hirsch R, Helmick CG, Jordan JM, et al. Osteoarthritis: new insights. Part 1: the disease and its risk factors. Ann Intern Med 2000;133(8):635-46.

3. Felson DT, Zhang Y. An update on the epidemiology of knee and hip osteoarthritis with a view to prevention. Arthritis Rheum 1998;41(8):1343-55.

4. Murphy L, Schwartz TA, Helmick CG, Renner JB, Tudor G, Koch G, et al. Lifetime risk of symptomatic knee osteoarthritis. Arthritis Rheum 2008;59(9):1207-13.

5. Peterfy CG, Guermazi A, Zaim S, Tirman PF, Miaux Y, White D, et al. Whole-Organ Magnetic Resonance Imaging Score (WORMS) of the knee in osteoarthritis. Osteoarthritis Cartilage 2004;12(3):177-90.

6. Kornaat PR, Ceulemans RY, Kroon HM, Riyazi N, Kloppenburg M, Carter WO, et al. MRI assessment of knee osteoarthritis: Knee Osteoarthritis Scoring System (KOSS): inter-observer and intra-observer reproducibility of a compartment-based scoring system. Skeletal Radiol 2005;34(2):95-102. Epub 2004 Oct 8.

7. Eadie WT, Drijard D, James FE, Ros M, Sadoulet B. Statistical Methods in Experimental Physics. Amsterdam: North-Holland; 1971. p. 269-71.

8. Roos EM, Roos HP, Lohmander LS, Ekdahl C, Beynnon BD. Knee Injury and Osteoarthritis Outcome Score (KOOS): development of a self-administered outcome measure. J Orthop Sports Phys Ther 1998;28(2):88-96.

9. Wluka AE, Wolfe R, Stuckey S, Cicuttini FM. How does tibial cartilage volume relate to symptoms in subjects with knee osteoarthritis? Ann Rheum Dis 2004;63(3):264-8.

10. Torres L, Dunlop DD, Peterfy C, Guermazi A, Prasad P, Hayes KW, et al. The relationship between specific tissue lesions and pain severity in persons with knee osteoarthritis. Osteoarthritis Cartilage 2006;14(10):1033-40. Epub 2006 May 18.

11. Outerbridge RE. The etiology of chondromalacia patellae. 1961. Clin Orthop Relat Res 2001;(389):5-8. No abstract available.

12. Hannan MT, Felson DT, Pincus T. Analysis of the discordance between radiographic changes and knee pain in osteoarthritis of the knee. J Rheumatol 2000;27(6):1513-7.

13. Hayes CW, Jamadar DA, Welch GW, Jannausch ML, Lachance LL, Capul DC, et al. Osteoarthritis of the knee: comparison of MR imaging findings with radiographic severity measurements and pain in middle-aged women. Radiology 2005;237(3):998-1007. Epub 2005 Oct 26.

14. Felson DT, Chaisson CE, Hill CL, Totterman SM, Gale ME, Skinner KM, et al. The association of bone marrow lesions with pain in knee osteoarthritis. Ann Intern Med 2001;134(7):541-9.

15. Kornaat PR, Bloem JL, Ceulemans RY, Riyazi N, Rosendaal FR, Nelissen RG, et al. Osteoarthritis of the knee: association between clinical features and MR imaging findings. Radiology 2006;239(3):811-7.

16. Link TM, Steinbach LS, Ghosh S, Ries M, Lu Y, Lane N, et al. Osteoarthritis: MR imaging findings in different stages of disease and correlation with clinical findings. Radiology 2003;226(2):373-81.

17. Hunter DJ, Lo GH, Gale D, Grainger AJ, Guermazi A, Conaghan PG. The reliability of a new scoring system for knee osteoarthritis MRI and the validity of bone marrow lesion assessment: BLOKS (Boston Leeds Osteoarthritis Knee Score). Ann Rheum Dis 2008;67(2):206-11. Epub 2007 May 1.

18. Meding JB, Ritter MA, Faris PM, Keating EM, Harris W. Does the preoperative radiographic degree of osteoarthritis correlate to results in primary total knee arthroplasty? J Arthroplasty 2001;16(1):13-6.

Yegane A. et al.

References

189




Correlation of quantified MRI, physical exam and knee radiography in patients with knee osteoarthritis

Ali Yegane MD.1 Arash Mottaghi PhD.2* Javad Moghimi MD.1

1- Department of Orthopaedics, Hazrate-rasol Hospital, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran. 2- Department of Orthopaedics, Besat Hospital, Hamedan University of Medical Sciences, Hamedan, Iran.


Orthopaedics, Resalat Ave., Besat Hospital, number 3, Hamedan, Iran. Tel: +98-811-2640025 email: [email protected]

Received: January 20, 2011 Accepted: April 13, 2011 Background: Unlike quantified MRI, no correlation has been stated between radiologic findings and the clinical signs in patients with knee osteoarthritis. This study evaluates the relationship between quantified clinical signs including pain, restriction of movement, stiffness and structural changes with MRI and plain radiography findings. Methods: Eighty patients with knee osteoarthritis were successively recruited in the study in Rasole Akram Hospital from 2009 to 2010. Upon physical examination, quantified scales of pain and joint stiffness and limitation of movement were recorded and quantified findings of MRI and plain x-ray were reported during the paraclinical study. All the gathered data including the demographic characteristics of the participants were read to the statistical software. Results: In MRI study, pain was significantly correlated with knee effusion (P=0.008), osteophytes (P=0.006), meniscal degeneration (P=0.036) and subchondral cysts (P=0.044) as was joint stiffness correlated with chondral lesions (P=0.020) and meniscal degeneration (P=0.026). On the other hand, there were no relationship between pain and joint stiffness or limitation of movement in radiologic studies but significant relationships existed between radiologic findings with bone marrow inflammation (P=0.015), chondral lesions (P=0.022) and subchondral cysts (P=0.014). Conclusion: As shown in this study, MRI findings including chondral lesions, subchondral cysts and bone marrow inflammation were correlated with radiologic findings and osteophytes, subchondral cysts, joint effusion and meniscal degeneration were correlated with pain as were meniscal degenerations and chondral lesions were with joint stiffness. On the other hand, clinical findings (pain, stiffness and limitation of movement) had no correlation with radiologic findings. Keywords: Clinical, knee, MRI, osteoarthritis, radiologic, signs.

Abstract

اثر متفورمين برالنه گزيني و پيامد بارداري


پلي كيستيكبر انگيختن سندرم تخمدان در پي اثر متفورمين بر النه گزيني و وقوع حاملگي ييدر موش صحرا

*1 مصباحسيد فخرالدين

1قاسمي الهه، 1بحري عايشه 1خوزاني طالئي طاهره 2ميرخاني حسين

3ژاد پارسان محمد ابراهيم

علوم تشريحي گروه -1 يژرماكولوگروه فا -2 ييگروه زنان و ماما -3

دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي شيراز، .شيراز، ايران

دانشگاه علوم زند،خيابان شيراز، :نويسنده مسئول*

گروه علوم تشريحي، دانشكده پزشكي، پزشكي شيراز 0711-2304372: تلفن



. باشد گذاري مي ك علت اصلي ناباروري ناشي از فقدان تخم(PCOS) پلي كيستيكسندرم تخمدان : زمينه و هدف ارزيابي تأثير داروي پژوهشهدف اصلي اين . هاي درمان اين سندرم استفاده از داروي متفورمين است اهي از ركي

پلي ي ماده دچار سندرم تخمدان ي و تعداد جنين در موش صحراحين النه گزيني درمتفورمين بر اندومتر رحمطور تصادفي به Sprague-Dawley از نژاد ماده بالغ يي سر موش صحرا40تعداد : روش بررسي .باشد ميكيستيك

داروي : دوي، گروه ي، بدون دريافت هيچ داروكنترل: يكگروه . م شدندانتخاب و به چهار گروه مساوي تقسيها در آنmg/rat4( ،PCOS( با دريافت استراديول والريت: سهدريافت نمودند، گروه ) mg/kg/day150(متفورمين

، قند خون و بدنوزن. ها با متفورمين درمان شدند ، موشPCOSبرانگيختن پس از : چهاربرانگيخته شد، گروه -پس از جفت. ندگيري شد ها اندازه ، تستوسترون، پروژسترون و استراديول در خون موشLH ،FSHهاي هورمون

پس از روز 15 و 5ها طور تصادفي و مساوي به دو زير گروه تقسيم شدند و زير گروه هاي هر گروه به گيري موش قند خون و :ها يافته .شته شدندكهاي دسيدوا در رحم و شمارش جنين نشكترتيب براي بررسي وا گيري به جفت

قند خون . دار داشت افزايش معنيPCOS هاي دچار ، تستوسترون و استراديول در موشLH ،FSHهاي هورمونه وزن و كدر حالي ، )01/0P (داداهش نشان كننده متفورمين ك دريافتPCOS هاي دچار دار در موش صورت معني به

افزايش داشتكنترل نسبت به گروه PCOS هاي دچار در موش وزن.)01/0P( تعداد جنين افزايش نشان داد)01/0P(.چنين تعداد جنين هاي جنسي خون و هم دار بر ميزان گلوكز و هورمون متفورمين تأثير معني: گيري نتيجه

.ارد دپلي كيستيك به سندرم تخمدان در موش صحرايي مبتال

.يي، متفورمين، بارداري، موش صحراككيستي ليسندرم تخمدان پ: ليديكلمات ك

Polycystic Ovary Syndromeپلي كيستيك سندرم تخمدان

(PCOS) وي يبا فقدان قاعدگي، هيپرآندروژنيسم باليني يا بيوشيميا زناني كه % 75گردد و در مشخص مي تخمدان درت كيسوجود

1و2.شود گذاري دچار ناباروري هستند، ديده مي كدليل فقدان تخم بهسنين باروري در زنان % 5-10 در پلي كيستيكسندرم تخمدان

و مقاومت به 4و5 و با اختالالت سوخت و ساز1و3،دگرد ميمشاهده هاي حساس به سرطانساز ن است زمينهك همراه است و مم6انسولين

ها ، چه آنپلي كيستيكزنان دچار سندرم تخمدان 7و8.هورمون باشدي باردار كمكهاي ها كه با استفاده از روش طور طبيعي و چه آن كه به در زنان دچار سندرم.ن هستندـرض خطر سقط جنيـشوند، در مع مي

لي پتخمدان ها كه فقط داراي آن و يا حتي كپلي كيستيتخمدان ه در سه ماهه اول كميزان سقط جنين زود هنگام، هستند، كيستيك

و سه برابر ميزان سقط در % 30-50 شود، در حدود بارداري ديده ميطور رسد كه به نظر مي هر چند به. است%) 10-15(حالت معمول

متر از ميزان واقعي تخمين زده شود، حدودكمعمول سقط جنين پلي كيستيك مكرر به سندرم تخمدان هاي زنان دچار سقط% 82-36

دليل بهپلي كيستيكاز ديرباز درمان سندرم تخمدان 9-12.مبتال هستندخصوص ناباروري امري اجتناب ناپذير بوده بروز عوارض مختلف به

گذاري كسندرم برگرداندن تخماين هدف اصلي در درمان . استم كي يرژيم غذادرمان سندرم شامل . طبيعي و در نهايت باروري است

ها، كلوميفن اسپيرونوالكتون، گليتازون(ي يالري، ورزش، درمان داروك

مقدمه


چكيده

و همكارانسيد فخرالدين مصباح


از دسته داروي متفورمين 1.باشد چنين جراحي مي و هم) و متفورمينBiguanids است ترشح باشد و قادر ، به انسولين حساس ميبوده

ژن چنين ميزان ترشح اندرو هم. انسولين و افزايش آن را محدود نمايد. دهد اهش ميكشود را ليه ترشح ميكتخمدان و غده فوق ه ازك

داروي موثر در بيماران مبتال به كرسد متفورمين ي نظر مي بنابراين بهه به كلوميفن كي يها خصوص در آن ، بهپلي كيستيكسندرم تخمدان ل قاعدگي را در بيماران مبتال به كمتفورمين سي. باشد مقاوم هستند، مي

نش داروهاي كبخشد و موجب افزايش حساسيت وا هبود ميسندرم بخصوص در زنان مبتال به سندرم گذاري، به كموثر در برانگيختن تخم

افزون بر آن . گردد مقاوم به كلوميفن سيترات ميپلي كيستيكتخمدان در بيماران دچار سندرم مانند متفورمين عوامل خطرزا در سقط جنين

مقاومت به انسولين، افزايش اندروژن و افزايش انسولين ناشي از استفاده از Velazquezبار اولين1و13و14.دهد اهش ميك را چاقي

متفورمين در درمان اين سندرم را گزارش نمود و نتايج آن بهبود و تستوسترون آزاد و تام و افزايش LHاهش كحساسيت به انسولين،

FSHنان چاق مبتال به و هورمون جنسي متصل شده به گلوبولين در ز با توجه به اثر متفورفين بر ميزان ترشح 15.اين سندرم است

اثر متفورمين برتعيين هاي جنسي، هدف اصلي اين مطالعه هورمونهاي جنسي در موش النه گزيني، سقط جنين و ميزان هورمون

.باشد تجربي ميپلي كيستيكي دچار سندرم تخمدان يصحرا

ي كده پزشكدر دانش 1387 كه در سالاي مداخلهدر اين مطالعه

ي ماده بالغ از نژاد ي سر موش صحرا40 تعدادانجام گرديد،شيراز Sprague Dawleyطور تصادفي گرم به180- 210 حدود با وزن

ساعت 12ي و يساعت روشنا 12ها در شرايط موش. ب شدندانتخامدت با دسترسي آزاد به غذا و آب بهC 25-22 در حرارتيكتاريو داري هفته براي سازش با شرايط محيط آزمايشگاه در قفس نگهكي

: يكگروه : چهار گروه تقسيم شدند طور مساوي و تصادفي به سپس به ردند،كي دريافت نيهاي صحرايي دارو ، موشكنترلعنوان گروه به

ازاي هر گرم به ي ميل150هاي صحرايي در اين گروه موش: دوگروه ,Sigma) هفته متفورمين چهارمدت يلوگرم وزن بدن در روز و بهك

USA)هاي صحرايي اين موش: سهگروه . ي دريافت نمودندك خوراميزان به) ايران- دارو پخش(بار تزريق استراديول والريت كگروه ي

mg4) ml4/0 (اي دريافت صورت تزريق ماهيچه ازاي هر موش به بهداري در قفس نگهPCOS هفته براي برانگيختن 10مدت و بهنمودههاي در موشروش قبل در اين گروه نيز ابتدا به: چهارگروه . شدند

ازاي هر گرم به ميلي150 برانگيخته شد، سپس PCOSصحرايي ي ك هفته متفورمين خوراچهارمدت يلوگرم وزن بدن در روز و بهك

ه در طول تيمار تحت شرايط هاي هر گرو موش. دريافت نمودند هاي ميزان هورمون. داري شدند كميته اخالق در قفس جداگانه نگه

LH ،FSHروش ، پروژسترون و استراديول به، تستوسترونRadioimmunoassayروش اسپكتروفتومتري در و قند خون به

در كنترلها و قند خون در گروه گيري شد، هورمون ها اندازه موشگيري اندازهييها پس از تيمار دارو روس و در ساير گروهزمان پرواست

ك هفته در ي14مدت ها در هر چهار گروه هر هفته به وزن موش. شدپس از . گيري شد روز و ساعت مشخص با ترازوي مخصوص اندازه

صبح روز بعد از . داده شدگيري ها اجازه جفت آن به موشطور تصادفي هر گروه بههاي واژني موشكگيري با مشاهده پال جفت

از ك تقسيم شدند، هر ي"ب" و "الف"گروه و مساوي به دو زير. داري شدند ها در قفس جداگانه در شرايط همگون نگه زير گروه

روز پس 15 "ب" روز و زير گروه پنج "الف"هاي زير گروه موشرحم و . شته شدندك درد بي تحت شرايط، واژنيكاز مشاهده پال

از بدن حيوان خارج و با روش معمول "الف"زير گروه ر دتخمدان از نظرتخمدان . دش بررسي ائوزين آماده-آميزي هماتوكسلين رنگ

در . بررسي گرديدرحم در نش دسيدواكوا وكهاي كيستي فوليكولرحم پس از خارج شدن از بدن تعداد جنين در "ب"زير گروه

ANOVAا با استفاده از ه در اين پژوهش، يافته .شدحيوان شمارش . انجام شدLSDتحليل آماري و تحليل درون گروهي با تست

هاي تستوسترون، پروژسترون، معيار ميزان هورمون ميانگين و انحراف

قند خون، چنين و هم 1جدول خون در و قند FSH ،LHاستراديول، ميانگين . آمده است2ل جدووزن و تعداد جنين هر حيوان در

نندهك دريافتهاي در گروهLHهاي تستوسترون، استراديول و هورمون - PCOSدچار ، )سهگروه (PCOS، دچار )دوگروه (متفورمين

جز هب( داري طور معني به) چهارگروه (ننده متفورمين ك دريافت نسبت به گروه) دار نيست ش آن معنيـ افزايدواستراديول كه در گروه

هايافته

بررسيروش

192



مختلف هاي گروه در صحرايي هاي موش در خون LH و FSH استراديول، پروژسترون، تستوسترون، ميزان: 1-جدول )10تعداد (4گروه )10تعداد (3گروه )10تعداد (2گروه )10تعداد (1 گروه ها گروه

معيار انحراف±ميانگين معيار انحراف±ميانگين معيار انحراف±ميانگين معيار انحراف±ميانگين *068/0±185/0 079/0±309/0* 076/0±260/0* 024/0±360/0 (ng/mL) تستوسترون 24/48±30/3 69/3±51/55* 59/15±93/41* 71/4±63/47 (ng/mL) پروژسترون

*96/10±36/3 11/3±36/13 62/10±07/21* 51/11±00/17 (pg/mL) استراديول

FSH (IU/Lit) 77/0±08/2 47/0±50/2 17/1±93/2 66/0±80/2

LH (IU/Lit) 20/0±313/0 34/0±725/0* 28/0±629/0* 24/0±567/0* ).≥01/0P(دار با گروه كنترل اختالف معني* كننده متفورمين دريافت-PCOSدچار : 4، گروه PCOSدچار : 3كننده متفورمين، گروه دريافت: 2كنترل، گروه : 1گروه

مختلف هاي گروه در صحرايي هاي موش در جنين تعداد و وزن خون، قند ميزان: 2-جدول )10تعداد (4گروه )10تعداد (3گروه )10تعداد (2گروه )10تعداد (1 گروه ها گروه

معيار انحراف±ميانگين معيار انحراف±ميانگين معيار انحراف±ميانگين معيار انحراف±ميانگين †52/13±40/152 65/8±20/129* 03/11±40/184* 01/14±00/157 (mg/dL)قند خون

*18/6±04/171 71/7±23/172 62/6±49/177* 80/11±09/184 (gr)وزن †

*80/6±30/6 *43/4±20/3 *80/5±40/5 40/8±82/4 تعداد جنين†

دار گروه اختالف معني† ، )≥01/0P(دار با گروه كنترل اختالف معني* فورمينكننده مت دريافت-PCOSدچار : 4، گروه PCOSدچار : 3كننده متفورمين، گروه دريافت: 2كنترل، گروه : 1گروه ).≥01/0P(كننده متفورمين دريافت-PCOS با گروه دچار PCOSدچار

در خون LHميانگين ميزان استراديول و ). ≥01/0P( بيشتر بود كنترلتستوسترون ان ميانگين ميزبيشتر و ) سهگروه ( PCOSدچار در گروه

. بود) چهارگروه (ننده متفورمين ك دريافت- PCOSدچار گروه متر از كگروه (ننده متفورمين ك دريافت-PCOSدچار ميزان قند خون در گروه

اهش يافت در حالي ك) سهگروه (PCOS دچارنسبت به گروه ) چهارمشخصات ). ≥01/0P(ه وزن و تعداد جنين افزايش نشان داد، ك

لوژي اندومتر براي وجود معيارهاي النه گزيني از جمله فومورهيستو

نش دسيدوا، افزايش عروق خوني و كدار شدن غدد، وا گشاد و پيچنش النه گزيني در كوا. قرار گرفتنش التهابي مورد جست و جو كوا

اختالف . )1-6هاي لكش( ها ديده شد ها در تمام گروه موش% 60ها ديده ر گروه و سايكنترلبين گروه نش النه گزيني كداري در وا معني، متاپالزي PCOSها در گروه دچار اندومتر موشدر بررسي .نشد

ننده متفورمين ك دريافت- PCOS و در گروه دچار)4ل كش( .ده شددي) 5ل كش(هاي التهابي نشكوا

دادن واكـنش هاي صحرايي گروه كنتـرل بـراي نـشان اندومتر در موش :1-شكل .m50: بار. H&E: آميزي رنگ. غدد: Gاندوتليوم، : Eغشاي پايه، : LPدهانه رحم، : L .دسيدوا

كننـده متفـورمين بـراي هاي صحرايي گـروه دريافـت اندومتر در موش :2-شكل: آميـزي رنـگ . دسيدوا: Dغدد، : Gاندوتليوم، : Eغشاي پايه، : LP. دادن واكنش دسيدوا نشانH&E .تليوم اندومتر توجه نماييد بار كمتر اپيضخامت به :m50.

193

و همكارانسيد فخرالدين مصباح


دادن بـراي نـشان PCOSهاي صـحرايي گـروه دچـار اندومتر در موش : 3-شكل -هماتوكسلين: آميزي رنگ. اندوتليوم: Eغشاي پايه، : LPدهانه رحم، : L .هاي دسيدوا واكنش . ميكرومتر50: بار. ائوزين

دادن بـراي نـشان PCOSهاي صـحرايي گـروه دچـار ر موش اندومتر د : 4-شكل غـشاي پايـه، : LPدهانه رحـم، : L. شود هاي دسيدوا ديده نمي واكنش .تليوم متاپالزي در اپي

EM :ميكرومتر10: بار. ائوزين-هماتوكسلين: آميزي رنگ. اندوتليوممتاپالزي .

، محققـين را بـر آن م تحقيقات در انـسان هاي اخالقي انجا محدوديت

اسـتفاده پلي كيـستيك هاي حيواني سندرم تخمدان نمونه زدارد تا ا مي چگونگي بروز اين سندرم كي و در يبراي پي بردن به چرا ه كنمايند،

بـه . اين راه ياري دهد ها را در تواند آن ناپذير است و مي امري اجتناب ، ايجاد پلي كيستيك سندرم تخمدان هاي گوناگون دليل پيچيدگي جنبه

هـايي امل حيواني اين سندرم پيوسـته بـا چـالش كآميز نمونه موفقيتهاي گوناگون بـراي بـرانگيختن سـندرم از دير باز روش . همراه است

توان بـه تجـويز مطرح بوده است از آن جمله مي كيستيك پليتخمدان وســترونآندر هيــدرواپي هــا ماننــد تــستوسترون و دي آنــدروژن

(Dehydroepiandrosterone)وتـول والريـاسترادي ها مانند ، استروژن

كننـده دريافـت -PCOSهاي صـحرايي گـروه دچـار اندومتر در موش : 5-شكلغـده : LNدهانـه رحـم، : L .دادن واكنش النه گزينـي و التهـاب متفورمين براي نشان

ــاوي، ــدوتليوم، : Eلنف ــدد، : Gان ــيدوا،: Dغ ــوني، : BV دس ــه: Mرگ خ ــگ. ماهيچ ــزي رن : آمي . ميكرومتر50: بار. ائوزين-هماتوكسلين

كننـده دريافـت -PCOSهاي صـحرايي گـروه دچـار اندومتر در موش :6-شكلغدد رحم، : Gاندوتليوم، : Eدهانه رحم، : L .دادن واكنش النه گزيني متفورمين براي نشان

D : ،دسيدواBV : ،رگ خونيM :ميكرومتر50: بار. ائوزين-هماتوكسلين: آميزي رنگ. ماهيچه .

استفاده از هر 16.هاي آروماتاز مانند لتروزول اشاره نمود نندهك مهار

. التي را در پي داشته باشدكتواند مزايا و مش يبات ميكدام از اين ترك دوز كاي و ت دليل تجويز ماهيچه در اين بين استراديول والريت به

هاي اين يافته. تواند بر ساير داروها برتري داشته باشد آن ميبودن اي استراديول بار تزريق ماهيچهكه با يكدهد مطالعه نيز نشان مي

اما . بر انگيختييموش صحراخوبي در را بهPCOSتوان والريت ميتمام داروها و تمام حيوانات از جمله ه در استفاده ازكآنچه

شود اين است وضوح ديده مي ي بهي موش صحرااستراديول والريت وطور انساني بهپلي كيستيكهاي پيچيده سندرم تخمدان ه همه جنبهك

الت در كدليل مش ه بهكدقيق در نمونه حيواني قابل مشاهده نيست،

بحث

194



هاي يافته 17.باشد اين سندرم ميكبرانگيختن تمام شرايط پاتولوژيي از معيارهاي كي. دهد اين جست و جو نيز اين مهم را نشان مي

زان تغيير در ميكيستيك پليتشخيصي مهم در سندرم تخمدان در زنان مبتال به اين سندرم ميزان . باشد هاي جنسي مي هورمون افزايش و پروژسترون و LHهاي تستوسترون، استراديول و هورمون

تغيير FSH گاهي ميزان هرچنديابد، اهش ميك FSHچنين همهاي تستوسترون، در مطالعه حاضر نيز ميزان هورمون 18.يابد نمي

. دهد افزايش نشان ميPCOSهاي دچار در موشLHاستراديول و اهش و تستوسترون را ك را LHچنين متفورمين ميزان استراديول و هم

ستراديول، ه متفورمين ميزان اك نشان داد Genazzani .دهد افزايش ميLH و انسولين را در زنان مبتال به PCOS ،ه دچار چاقي نيستند، ك نشان Tan و Costelloهاي هاي ما مانند يافته يافته19.دهد اهش ميك

PCOSتواند قند خون باال رفته در گروه دچار ه متفورمين ميكدهد مينيز چنين متاپالزي و هيپرپالزي اندومتر رحم را اهش دهد و همكرا زياد PCOSرر در زنان مبتال به كهاي م ميزان شيوع سقط 20و21.ندكم ك

زنان دچار % 82ه تا كدر مطالعاتي نشان داده شده است . است در 9-12. مبتال هستندپلي كيستيكرر به سندرم تخمدان كهاي م سقط

هاي مبتال به مطالعه ما نيز نشان داده شده است تعداد جنين در موشاما تعداد .دليل سقط باشد تواند به ه ميكاهش يافته است، كاين سندرم

هستند و پلي كيستيكهايي كه دچار سندرم تخمدان جنين در موشوند در مطالعه سهراب. كنند افزايش يافته است متفورمين دريافت مي

نيز نشان داده شده است كه ادامه درمان با متفورمين در زنان مبتال به موجب كاهش سقط جنين در سه ماهه ي كيستيكپلسندرم تخمدان بنابراين شايد بتوان گفت تجويز متفورمين در 22.گردد اول بارداري مي

در اين مطالعه ميزان . داري جنين مفيد باشد زمان بارداري براي نگهLHباشد باال ميپلي كيستيكهاي مبتال به سندرم تخمدان در موش بنابراين .ها دارد در همين موشوس با تعداد جنين كه رابطه معك

بين باال 23و24نشان داده شده است،مطالعات ديگر ه در كگونه همانن كهاي ديگر نيز مم علت. وجود داردارتباطجنين و سقط LHرفتن

رسد پاتوژنز از نظر مي است در اين رابطه وجود داشته باشد و به گوناگون، مانند دست رفتن زود هنگام بارداري در ارتباط با عوامل

ها، مقاومت به انسولين، چاقي، فوليكولوژنز افزايش اندروژن 25و26.غيرطبيعي و عدم پذيرش بالستوسيست از جانب اندومتر باشد

ه متفورمين موجب بر انگيختن كمطالعات چندي نشان داده است گردد، بنابراين ناباروري را گذاري و افزايش ميزان بارداري مي كتخم

باشد هاي ما نيز در راستاي اين مطالعات مي يافته13.بخشد ميبهبود ه متفورمين دريافت ك PCOSهاي مبتال به زيرا تعداد جنين در موش

توان تأثير در ارتباط با اين يافته مي. دهد نند افزايش نشان ميك مياختصاصي و متفاوت متفورمين بر پذيرش اندومتر براي دريافت جنين

طور تواند بر جريان خون رحم به متفورمين مي. نمودبيشتر را فرض ه بر ك چنين پنداشت توان ميمستقيم و غير مستقيم تأثير داشته باشد و

ردن اندروژن و به اين ترتيب اثر كم كنفوذپذيري جدار رحم، ضخامت 24-26.نندگي خود را در بافت عروقي اعمال نمايدك تنگ

بيني نتايج ان پذيرش جنين و پيشاندومتر نيز عامل مهم ديگر در ميزطور يقين ميزان بارداري در زنان با به. باشد مختلف حاملگي مي

ضخامت كطور كلي ي به. استكضخيم بيشتر از اندومتر ناز اندومترقوع بارداري نياز وآميز جنين و حداقل براي پذيرش موفقيت

كدام از ر هيچده متفورمين كدهد نتايج آزمايش ما نشان مي27.باشد ميسندرم .ندارد بر ضخامت اندومتر نقشهاي مختلف، ها در گروه موش

ك هفته پس از تجويز ي10 تاهشتتواند ميپلي كيستيكتخمدان متفورمين اثر قابل توجهي بر . دوز استراديول والريت بر انگيخته شود

هاي جنسي و قند خون در موش دچار ميزان حاملگي و هورمون . داردپلي كيستيكمدان سندرم تخ

پزشكي اندانشجويدو نفر از نامه اين مقاله حاصل پايان :سپاسگزاريدانند تا از حمايت مالي نويسندگان مقاله بر خود الزم مي. باشد مي

چنين از هم. آوري دانشگاه تشكر نمايند حوزه معاونت تحقيقات و فني اين پژوهش شناس هاي بافت خاطر انجام روش آقاي ايزد نوري به .نمايند تشكر و قدرداني مي

1. Birgitte B, Kamille S, Per O, Ole S, Jorgen R. Is metformin therapy for PCO safe during pregnancy? Basic & Clinical Pharmacology and Toxicology. 2005; 96: 410-412.

2. Laven JS, Imani B, Eijkemans MJ, Fauser BC. New approach to polycystic ovary syndrome and other forms of anovulatory infertility. Obstet Gynecol Surv 2002;57(11):755-67.

Mesbah F. et al.

References

195


1390، خرداد3 ، شماره69 تهران، دورهيكي، دانشگاه علوم پزشكده پزشكمجله دانش

Effects of metformin on implantation and pregnancy outcome in rat induced PCOD

3. Cristello F, Cela V, Artini PG, Genazzani AR. Therapeutic strategies for ovulation induction in infertile women with polycystic ovary syndrome. Gynecol Endocrinol 2005;21(6):340-52.

4. Ben-Haroush A, Yogev Y, Fisch B. Insulin resistance and metformin in polycystic ovary syndrome. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol 2004;115(2):125-33.

5. Legro RS. Diabetes prevalence and risk factors in polycystic ovary syndrome. Obstet Gynecol Clin North Am 2001;28(1):99-109.

6. Franks S. Polycystic ovary syndrome. N Engl J Med 1995;333(13):853-61.

7. Riman T, Nilsson S, Persson IR. Review of epidemiological evidence for reproductive and hormonal factors in relation to the risk of epithelial ovarian malignancies. Acta Obstet Gynecol Scand 2004;83(9):783-95. Review.

8. Balen A. Polycystic ovary syndrome and cancer. Hum Reprod Update 2001;7(6):522-5.

9. Jakubowicz DJ, Iuorno MJ, Jakubowicz S, Roberts KA, Nestler JE. Effects of metformin on early pregnancy loss in the polycystic ovary syndrome. J Clin Endocrinol Metab 2002;87(2):524-9.

10. Thatcher SS. PCOS: The Hidden Epidemic. Indianapolis, IN: Perspectives Press; 2000. p. 120-5.

11. Szilágyi A, Szabó I. Endocrine characteristics of polycystic ovary syndrome (PCOS). Indian J Exp Biol 2003;41(7):694-700.

12. Bayram F, Unluhizarci K, Kelestimur F. Potential utility of insulin sensitizers in the treatment of patients with Polycystic ovary syndrome. Treat Endocrinol 2002;1(1):45-53.

13. Kocak I, Ustün C. Effects of metformin on insulin resistance, androgen concentration, ovulation and pregnancy rates in women with polycystic ovary syndrome following laparoscopic ovarian drilling. J Obstet Gynaecol Res 2006;32(3):292-8.

14. Salmi DJ, Zisser HC, Jovanovic L. Screening for and treatment of polycystic ovary syndrome in teenagers. Exp Biol Med (Maywood) 2004;229(5):369-77.

15. Velazquez EM, Mendoza S, Hamer T, Sosa F, Glueck CJ. Metformin therapy in polycystic ovary syndrome reduces hyperinsulinemia, insulin resistance, hyperandrogenemia, and systolic blood pressure, while facilitating normal menses and pregnancy. Metabolism 1994;43(5):647-54.

16. Singh KB. Persistent estrus rat models of polycystic ovary disease: an update. Fertil Steril 2005;84 Suppl 2:1228-34.

17. Kafali H, Iriadam M, Ozardali I, Demir N. Letrozole-induced polycystic ovaries in the rat: a new model for cystic ovarian disease. Arch Med Res 2004;35(2):103-8.

18. Elizabeth, M., Leslie, N. S. and Critch, E. A. Managing Polycystic Ovary Syndrome: A Cognitive Behavioral Strategy. Nursing for Women's Health, 2009; 13: 292–300.

19. Genazzani AD, Lanzoni C, Ricchieri F, Baraldi E, Casarosa E, Jasonni VM. Metformin administration is more effective when non-obese patients with polycystic ovary syndrome show both hyperandrogenism and hyperinsulinemia. Gynecol Endocrinol 2007;23(3):146-52.

20. Tan S, Hahn S, Benson S, Dietz T, Lahner H, Moeller LC, et al. Metformin improves polycystic ovary syndrome symptoms irrespective of pre-treatment insulin resistance. Eur J Endocrinol 2007;157(5):669-76.

21. Costello MF, Eden JA. A systematic review of the reproductive system effects of metformin in patients with polycystic ovary syndrome. Fertil Steril 2003;79(1):1-13.

22. Sohrabvand F, Shariat M, Haghollahi F, Bagheri B. Effect of metformin on miscarriage in pregnant patients with polycystic ovary syndrome. West Indian Med J 2009;58(5):433-6.

23. Nestler JE, Stovall D, Akhter N, Iuorno MJ, Jakubowicz DJ. Strategies for the use of insulin-sensitizing drugs to treat infertility in women with polycystic ovary syndrome. Fertil Steril 2002;77(2):209-15. Review.

24. van der Spuy ZM, Dyer SJ. The pathogenesis of infertility and early pregnancy loss in polycystic ovary syndrome. Best Pract Res Clin Obstet Gynaecol 2004;18(5):755-71.

25. DeFronzo RA, Ferrannini E. Insulin resistance. A multifaceted syndrome responsible for NIDDM, obesity, hypertension, dyslipidemia, and atherosclerotic cardiovascular disease. Diabetes Care 1991;14(3):173-94.

26. Palomba S, Russo T, Orio F Jr, Falbo A, Manguso F, Cascella T, et al. Uterine effects of metformin administration in anovulatory women with polycystic ovary syndrome. Hum Reprod 2006;21(2):457-65. Epub 2005 Oct 27.

27. Nestler JE. Metformin for the treatment of the polycystic ovary syndrome. N Engl J Med 2008;358(1):47-54.

196



The effects of metformin on ovum implantation and pregnancy outcome in rats with induced PCOS

Fakhroddin Mesbah PhD.1* Ayesheh Bahri GP.1 Elham Ghasemi GP.1 Tahereh Talaei Khozani PhD.1 Hoseein Mirkhani PhD.2 Mohammad Ebrahim Parsanezhad MD.3

1- Department of Anatomical Sciences, Medical School, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran. 2- Department of Pharmacology, Medical School, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran. 3- Department of Obstetrics & Gynecology, Medical School, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran.


Anatomical Science, Shiraz Medical School, Zand Ave., Shiraz, Iran. Tel: +98-711-2304372 email: [email protected]

Received: February 11, 2011 Accepted: March 16, 2011 Background: Polycystic ovary syndrome (PCOS) is the most common cause of anovulatory infertility. Metformin which is effectively used for the treatment of anovulatory PCOS improves pregnancy rate and endometrial receptivity and reduces the risk of miscarriage. The aim of this study was to evaluate the effects of metformin on the endometrium, the number of fetuses and hormonal levels of PCOS rats. Methods: Forty female adult Sprague-Dawley rats were assigned randomly into four equal groups. Group I: control rats, group II: rats receiving metformin (150 mg/kg/day), group III: Estradiol Valerate-induced PCOS rats (4 mg/rat) and group IV: induced PCOS rats receiving metformin. Body weight and serum levels of glucose, LH, FSH, testosterone, progesterone and estradiol were measured. Following mating, each group was divided into two subgroups and the rats were sacrificed on the 5th and 15th day of gestation to evaluate endometrial reaction to implantation and fetus count, respectively. Results: Hormone assay showed a significant increase in testosterone, estradiol, LH, FSH and blood glucose levels in group III compared to the controls (P≤0.01) and a significant decrease in blood glucose in group IV versus group III (P≤0.01). Progesterone concentration had no significant differences between groups III and the controls. Weight was higher in group III than group I but it had no decrease after metformin administration. No significant differences were detected regarding implantation rate and number of fetuses in all rats. Conclusion: Metformin has significant effects on pregnancy rate and the hormonal and blood glucose levels of Estradiol Valerate-induced PCOS rats.

Keywords: Metformin, PCOS, pregnancy, rat.

Abstract

عد از جراحي فتق اينگويناللوفناك و پتيدين در اداره درد بكمقايسه اثر شياف دي

1390، خرداد3 ، شماره69ي تهران، دورهكانشگاه علوم پزشي، دكده پزشكمجله دانش

درد بعد از جراحي فتق اينگوينالرفع لوفناك و پتيدين عضالني در كاثر شياف ديمقايسه

1نيا حيدر نوروزي

*1عليرضا ماهوري 1ابراهيم حسني 2پگاه اخباري

بيهوشي گروه -1 پزشك عمومي-2

.، اروميه، ايراني اروميهكدانشگاه علوم پزش ،)ره( بيمارستان امام خميني،وميهار :نويسنده مسئول*

0914-3416531: تلفن گروه بيهوشيemail: [email protected]


تجويزنترل درد بعد از عمل كبراي صورت روتين و مخدرها بهيدي يداروهاي ضد التهابي غير استرو :زمينه و هدفدر . دهد مرگ و مير را افزايش ميبار مزمن و يا حاد شده و بعد از عمل موجب اثرات زياندنترل دركعدم . دنشو مي

چون تهوع، عوارض جانبي همچون ايجاد تولرانس و يا هايي هم يدي محدوديتي ضد دردهاي اپيوعمل استفاده ازاين مطالعه براي بررسي اثرات شياف ديكلوفناك بر روي درد . همراه دارد بخشي و يا دپرسيون تنفسي به استفراغ آرام

بيمار 60 نگر سوكور آيندهدوزمايي ارآك كدر ي: روش بررسي .بعد از عمل فتق اينگوينال ترتيب داده شده است شياف A ،mg100 بيماران گروه. مورد بررسي قرار گرفتنددر دو گروهانديد هرني اينگوينال تحت بيهوشي عمومي ك

بررسي درد بعد از عمل پس از تحويل .دريافت نمودند بيهوشي ي پتيدين پس از القاB ،mg50ديكلوفناك و گروه :ها يافته . انجام گرديد(VAS) ساعت با استفاده از معيار عددي دردششبار تا ك ساعت يودهر بيمار به ريكاوري و

به مخدر در دو ساعت بعد از عمل بيماران گروه پتيدين . )=3/0P( بودين درد نسبتاً در هر دو گروه مشابهكتسچنين نمرات درد همAگروه بيماران در همان ساعت . )=03/0P (بيشتري نسبت به گروه ديكلوفناك نياز داشتند

شيوع تهوع و استفراغ در . داري وجود نداشت ها تفاوت آماري معني در ساير زمان .)>05/0P (شتندري دات مطلوبدردي از پيش ايجاد بي: گيري نتيجه.ها وجود نداشت دام از گروهك در هيچتنفسي دپرسيون. سان بودكهر دو گروه ي

دردي بعد از عمل با شود موجب ايجاد بي بيهوشي تجويز مييه پس از القاكشياف ديكلوفناك mg100شده با .شود حداقل بازگشت درد در محل جراحي فتق اينگوينال مي

.شياف ديكلوفناك، پتيدين، درد بعد از عمل، هرنيورافي: ليديكلمات ك

Acute pain) در دو دهه اخير تحوالتي در اداره درد حاد

management)درد بعد از عمل در 1. بعد از عمل رخ داده است تواند طيفي از تاثيرات حاد و مزمن را ايجاد نترل ميكصورت عدم

نترل درد حين و بعد از عمل از طريق مداخله بر كند، در صورت كتوان دهد مي ه در حين جراحي رخ ميكتغييرات پاتوفيزيولوژي

رده و دوره بهبودي بيمار بالفاصله بعد از عمل كم كعوارض بعدي را در ك دردنافرايند 2.وتاه نمودكو پس از ترخيص از بيمارستان را

هاي ن است موجب شروع انواع پاسخكحين عمل و بعد از آن ممن است كها مم اگر چه اين پاسخ. ها شود و ادامه آنكپاتوفيزيولوژي

درد . ن است مضر هم باشندكاهداف سودمندي داشته باشند ولي مم .افزايش دهد حين و بعد از عمل را مرگ و ميرتواند نترل نشده ميك

هاي خاص خصوص با بعضي از رژيم تعديل درد بعد از عمل به كانتقال تحري 3.ندكم ك حين و بعد از عمل را مرگ و ميرتواند مي

ود ش باعث پاسخ استرسي و اندوكريني ميCNS از محيط به كدردناتواند منجر به احتباس سديم و آب و افزايش گلوكز، ه نتيجه آن ميك

پاسخ استرسي 4.اسيدهاي چرب آزاد، كتون بادي و الكتات خون شودتور مهمي در ايجاد افزايش انعقادپذيري بعد از عمل كتواند فا مي

تورهاي ضد كاهش سطح فاكواسطه ه بوضعيت انعقاديتشديد . باشدسازهاي انعقادي، مهار فيبرينوليز و ش ميزان پيشانعقادي و افزاي

پالسما همگي هها و افزايش ويسكوزيت تكدهي پال نشكافزايش وا از جمله ترومبوز افزايش قابليت انعقادتواند منجر به بروز وقايع مي

وب كتواند باعث سر درد بعد از عمل مي 5.وريدهاي عمقي شودن است باعث ك با آن ممسيستم ايمني شده و هيپرگليسمي همراه

مقدمه


چكيده

و همكاراننيا حيدر نوروزي


نترل ك 6.اهش سرعت در ترميم زخم ناشي از عمل جراحي شودكدنبال آن امل درد موجب فعال شدن سيستم سمپاتيك شده و بهكنا

يابد و موجب افزايش خطر ارد افزايش ميكسيژن ميوكمصرف ا افزايش فعاليت سيستم سمپاتيك منجر به 7.گردد ايسكمي ميوكارد مي

ه در ايجاد ايلئوسكشود ات گوارشي ميكازگشت حرتاخير در بم در صورت كنه يا باالي شيس هاي قفسه در جراحي 8. نقش داردفلجيافي نداشته و كهاي هاي عميق و سرفه نترل درد، بيمار تنفسكعدم

نترل درد حاد بعد از عمل كعدم 9.شود منجر به آتلكتازي ريوي ميمدت و پاتولوژيك بعد از جراحي تواند منجر به درد مزمن دراز مييلي زودتر از آنچه اين تغييرات رفتاري و نوروبيولوژيك خ10.شود

هاي رسد گيرنده نظر مي و به11گيرد شد صورت مي قبالً تصور مي ك آسپارات در ايجاد درد مزمن پس از ي-D متيل Nاي مثل ويژه

كي دردناها كه محركمطالعات نشان داده 12.آسيب حاد دخيل باشنده اساس كهاي جديدي شوند توانند باعث بروز يا تظاهر ژن مي

ه در شاخ خلفي نخاع صورت ك اين پديده 13. اعصاب هستندكتحري ساعت رخ داده و درد حاد به كگيرد خيلي سريع و در عرض ي مي

شاخص شدت درد حاد بعد از عمل 14.شود درد مزمن تبديل مينترل درد حاد بعد از عمل و ك 15. استمهمي از درد مزمن بعد از عمل

متر شدن دوره نقاهت كتواند نقش مهمي در پيشگيري از وقوع آن ميقسمت عمده .احي داشته باشدمدت و بلندمدت بيمار بعد از جر وتاهكنترل درد بعد از عمل توسط مخدرها و داروهاي ضد التهابي غير ك

مخدرهاي مورد از جمله . گيرد انجام مي(NSAIDs)يدي ياستروها ه مخدري است از گروه فنيل مپريدينكباشد استفاده مپريدين مي

نام نورمپريدين در صورت بدي دارند و متابوليت آن بهكه متابوليسم كتجويز دوز باالي مپريدين باعث تجمع در مغز و عوارض عصبي از

ديگر گروه ضد التهابي غير از داروهاي. شود جمله تشنج ميباشد اين لوفناك جزو اين دسته ميكه ديكها هستند دييياسترو

انيسم اصلي اثرات كه مكنتيك متفاوت بوده يداروها داراي فارماكوكها از طريق مهار سيكلوكسيژناژ و سنتز ضد دردي آن

ه واسطه مهمي براي حساس شدن كها است پروستاگالندينمهار اين داروها منجر به 16.هاي درد محيطي هستند گيرنده

داروهاي ضد 17.شوند زي ميكسيكلوكسيژناژ اعصاب محيطي و مركنترل كار روند براي هتنهايي ب اگر به(NSAIDs)يدي يالتهابي غير استرو

دردهاي خفيف تا متوسط موثرند و در دردهاي متوسط تا شديد

ها را NSAIDمطالعات اخير نقش . يدها هستندي خوبي براي اوپيوكمكه كطور چند جانبه مفيد هستند اين داروها به18.دانند يبيشتر از قبل م

حسي يدها و داروهاي بييها از اوپيو انيسم اثر متفاوت آنكدليل م بهيدها تا ياهش دوز مصرفي اوپيوكباشد و در نتيجه منجر به موضعي مي

يدها ياهش عوارض ناشي از مصرف اوپيوكه خود به كشوند مي% 50 دامنه تنفس و حتي وقفه تنفسي و تاخير م شدنكاز جمله تهوع،

اهش كچنين باعث ند و همك ميكمكرد سيستم گوارشي كعملدر اين 19.شود هاي بيمارستاني و افزايش رضايت بيماران مي هزينه

نترل درد بعد از عمل از داروهاي ضد كطور روتين براي بيمارستان به جهت به.شود اده ميدرد مخدر مثل پتيدين، مورفين و پنتازوسين استف

تر، هزينه و دليل مصرف آسان عوارض جانبي اين داروها و از طرفي به نظير يدييداروهاي ضد التهابي غير استرومتر كعوارض جانبي

اهش درد بعد از كه اثرات دو روش مختلف كديكلوفناك بر آن شديم ه شامل استفاده از پتيدين عضالني در مقايسه با شياف كعمل را

. نيمكباشد در اعمال جراحي هرني اينگوينال مقايسه كلوفناك ميديدر صورت حصول نتايج مطلوب الگوي عمومي مناسبي براي اين

.اهش درد بعد عمل خواهد بودكل، جهت كپروت

ارآزمايي باليني ك كدر ي ،ميته اخالقي دانشگاهكپس از اخذ موافقت

اروميه،)ره(خميني در بيمارستان امام1389ول سال در ط دوسوكور عمل جراحي انديدك Iي كالس فيزيك با ساله 20-50 رك بيمار مذ60

گيري روش نمونه.مورد مطالعه قرار گرفتندترميم فتق مغبني ه واجد شرايط كري كصورت تخصيص تصادفي بوده و بيماران مذ به

تبي وارد ك اخذ رضايت ت در مطالعه بودند پس ازكو حاضر به شرر شيوع باالي فتق مغبني در كعلت انتخاب بيماران مذ. مطالعه شدند

طول مدت عمل جراحي لعه شاملمعيارهاي خروج از مطا. ها بود آن، ml/kg6ريزي حين عمل بيشتر از ساعت، ميزان خونكبيشتر از ي

مداوم لي يا مصرفك بيماران معتاد يا ال،ليويكبدي يا كسابقه بيماري الت كوجود مش اورژانسي بودن عمل جراحي، هر نوع داروي مرتبط،

ساعت قبل از 24دستگاه گوارش و مصرف داروهاي ضد درد در ار طرح بيمار را كشب قبل از عمل جراحي هم. عمل جراحي بود

يات طرح را به بيمار توضيح و در نهايت رضايت وي يويزيت و جزطور بيماران مورد مطالعه به. ردك را جهت ورود در مطالعه جلب مي

بررسيروش

199



قبل از ورود به اتاق . تقسيم شدندB و Aتصادفي به دو گروه مساوي رده پس از قرار گرفتن كعمل بيماران پيش داروي خاصي دريافت ن

مناسب، سرم بيمار بر روي تخت عمل و بر قراري مسير وريديپس به س. دقيقه تجويز شد15 در مدت mL/Kg5ميزان رينگر به

فنتانيلµg/Kg1 ميدازوالم و mg/Kg03/0بيماران هر دو گروه دقيقه، پنجداروي بيهوشي داده شده و پس از عنوان پيش وريدي به

mg/Kg2بيهوشي تجويز شد و براي ي پروپوفول وريدي جهت القا عنوان آتراكوريوم بهmg/Kg5/0گذاري داخل تراشه سهولت لوله

دقيقه بيمار با لوله تراشه مناسب سهپس از . دننده استفاده گرديك شلگذاري شده و پس از حصول اطمينان از استقرار مناسب آن در لوله

براي تمامي بيماران، جهت .تراشه به دستگاه بيهوشي وصل شدصورت انفوزيون وريدي با دوز داري بيهوشي داروي پروپوفول به نگهزن بدن در هر دقيقه، يلوگرم وكازاي هر روگرم بهك مي120-100

عمل جراحي، هدر خاتم. تجويز گرديدO2% 50 و N2O% 50همراه با قطع شده و پس از حصول اطمينان از N2Oانفوزيون پروپوفول و

mg/Kg02/0گمين و ي نئوستmg/Kg04/0بازگشت تنفس بيمار تزريق آتروپين وريدي انجام شده و پس از بيداري بيمار و حصول شرايط

بيمار به ردن لوله، لوله تراشه خارج شده وكهت خارج الزم جنترل درد بعد از عمل كدر اين مطالعه جهت . اوري منتقل گرديدكري

ساخت ( mg100شياف ديكلوفناك ) نفرA) 30به بيماران گروه ار ك از طريق ركتال توسط هم) ايران، تهران،ت دارويي ابوريحانكشر

) نفرB) 30ده و به بيماران گروه بيهوشي قرار دايطرح بعد از القاصورت عضالني به) تهران،ت ابوريحانكشر( mg50آمپول پتيدين

در ريكاوري مانيتورينگ پالس اكسيمتري بر قرار شده و . تزريق شداولين بررسي شدت درد . صورت تجويز شدكسيژن از طريق ماسكا

شده امل هوشياري در اتاق ريكاوري شروع كمحض برگشت بيمار بهبا معيار ) ساعتدوهر ( ساعت ششو بعد از انتقال بيمار به بخش تا Visual Analogue Scale (VAS) انجام گرفت و در ضمن شيوع تهوع

، دپرسيون تنفسي، احتباس ادراري، لرز و تغييرات غاستفرا و در صورت درد شديد مقدار و نوع داروي تزريقي، كهمودينامياز نوع داروهاي تجويز شده به بيمار ه كار ديگر طرح كتوسط هم

در پايان نتايج حاصل از اين . اطالعي نداشت بررسي و ثبت شدليه متغيرهاي كبراي . شدهاي آماري ارزيابي پژوهش توسط آزمون

ي ميانگين و مكيفي فراواني و فراواني نسبي و براي متغيرهاي ك

2مون يفي با آزكها تعيين شده، متغيرهاي معيار آن انحراف يا

Fisher’s exact test و مقايسه ميانگين در دو گروه بسته به نوع توزيع -Mann) يا معادل ناپارامتري آن Student’s t- testها با آزمون آن

whitney test)05/0 مقادير . انجام شدP<دار در نظر گرفته شد معني.

و ASAي كسن، جنس، وضعيت فيزيبيماران دو گروه از لحاظ % 3/3ه در كها نشان داد آناليز يافته. عاليم حياتي پايه مشابه بودند

در VASنترل ميزان كبيماران گروه % 10بيماران گروه مطالعه و دار تفاوت معني=3/0Pه با توجه به ك بوده چهاراز باالتر ريكاوري

بعد از عمل در ساعتدودر سنجش شدت درد بيماران . باشد نميدر . وجود نداشت<4VASگروه مطالعه گزارشي از بيماران داراي

گزارش شد، با توجه به <4VAS%) 3/13( مورد چهارنترل كگروه 05/0P<چهاردر سنجش شدت درد بيماران . باشد دار مي تفاوت معني

و در <4VAS%) 3/3( مورد يكساعت بعد از عمل در گروه مطالعه، ه با توجه به ك گزارش شد،<4VAS%) 10( موردسه، نترلكگروه

3/0P=ساعت بعد از عمل، در ششو در باشد دار نمي تفاوت معني مورد دونترل، ك و در گروه <4VAS%) 3/3( مورد يكگروه مطالعه،

)7/6 (%4VAS> 5/0 گزارش شد، با توجه بهP=دار تفاوت معنيبعد از عمل در ريكاوري نياز به مخدر اضافي ).1جدول (باشد نمي

موردسهنترل نيز كو در گروه %) 10( مورد سهدر گروه مطالعه، داري بين دريافت مخدر تفاوت معني) =1P(ه با توجه به كبود %) 10(

ساعت دودر . هاي مورد مطالعه در ريكاوري وجود نداشت در گروه%) 3/13( موردچهارنترل، در كتنها در بيماران گروه : بعد از عمل

تفاوت ) =03/0P(ه با توجه به كمخدر تزريقي استفاده شده بود: ساعت بعد از عملچهاردر .داري بين دو گروه وجود داشت معني

سهنترل كو در گروه %) 3/3( مورد يكدر بيماران گروه مطالعه، در ساعت ششدر )=3/0P(مخدر تزريقي استفاده شده بود %) 10( مورد

يكبه مخدر اضافي در بيماران گروه مطالعه، در نياز : بعد از عملگزارش %) 7/6( مورد دونترل در كو در بيماران گروه %) 3/3(مورد داري از نظر دريافت طبق آزمون آماري، تفاوت معني). =1P(شد

ساعت بعد ششو چهار مخدر تزريقي بين دو گروه در ريكاوري و ساعت بعد از عمل از نظردوعمل وجود نداشت اما در مرحله از

).2جدول (دار بود آماري اختالف معني

هايافته

200

و همكاراننيا حيدر نوروزي


توزيع فراواني مطلق و نسبي شدت درد در دو گروه مورد مطالعه :1-جدول شدت درد هاي مورد مطالعه گروه

§ ساعت بعد از عملشش *از عمل ساعت بعدچهار † ساعت بعد از عمل دو #ريكاوري

4بيشتر از 4متر از ك 4بيشتر از 4متر از ك 4بيشتر از 4متر از ك 4بيشتر از 4متر از ك

29 شياف ديكلوفناك7/96%

1 3/3%

30 100%

0 0%

29 7/96%

1 3/3%

29 7/96%

1 3/3%

27 پتيدين عضالني90%

3 10%

26 7/86%

4 3/13%

27 90%

3 10%

28 3/93%

2 7/6%

# 3/0P= † 05/0P< * 3/0P= § 5/0P= 2 آزمون آماري مورد استفاده بود

توزيع فراواني مطلق و نسبي مخدر تزريقي در دو گروه مورد مطالعه :2-جدول مخدر تزريقي هاي مورد مطالعه گروه

§ ساعت بعد از عملشش *از عمل ساعت بعدچهار † ساعت بعد از عمل دو #ريكاوري

خير يبل خير بلي خير بلي خير بلي

3 شياف ديكلوفناك10%

27 90%

0 0%

30 100%

1 3/3%

29 7/96%

1 3/3%

29 7/96%

3 پتيدين عضالني10%

27 90%

4 3/13%

26 7/86%

3 10%

27 90%

2 7/6%

28 3/93%

# 1P= † 03/0P= * 3/0P= § 5/0P= 2آزمون آماري مورد استفادهبود

بيماران هل مهم در اداريي از مساكواره ينترل درد بعد از عمل همكه شايسته است به اين مهم توجه نشده كگونه با اين حال آن. باشد مي

درد بعد از عمل وجود هل خاصي براي اداركز، پروتكثر مراكو در ابا در . ذيردپ اي انجام مي صورت سليقه ندارد و اين مسئله معموالً به

ن است موجب كه درد بعد از عمل ممكنظر گرفتن اين واقعيت افي درد كنترل صحيح و ك بعد از عمل گردد، مرگ و ميرافزايش

در مطالعه حاضر، اثرات ضد دردي شياف . ندك اي پيدا مي اهميت ويژه جه در نتايكگونه نهما. آمپول پتيدين مقايسه نموديم را با كلوفناكدي

اهش نياز كه شده است، استفاده از شياف ديكلوفناك موجب ينيز ارا مخدرها هاهش عوارض ناشي از استفادكبه مخدر بعد از عمل و

توانند تنهايي مي يدي بهيداروهاي ضد التهابي غير استرو .شود مينترل كنترل نمايند و بر روي كخوبي دردهاي ضعيف تا متوسط را به

يدها يهمراه اوپيو ميلي بهكروهاي تعنوان دا دردهاي شديد نيز بهدر بعضي از مطالعات 19-22.اند خوبي مورد استفاده قرار گرفته به

اهش كيدي موجب ي تنها از داروهاي ضد التهابي غير استروهاستفاد

و عوارض ناشي از 23درد شده است (VAS)دار در نمرات معنياهش نشان ك بخشي را نيز يدها مانند تهوع، استفراغ و آراميوياوپداري در شدت درد بعد از عمل در مطالعه حاضر تفاوت معني. اند داده

اهش كتنهايي موجب در دو گروه ديده نشد و شياف ديكلوفناك بهمصرف مخدر بعد از عمل شده كه اين مسئله با بعضي از مطالعات

مطالعات قبلي شياف ديكلوفناك ثركدر ا 19و20و24.خواني دارد قبلي هماهش ميزان نياز به كمراه ساير مخدرها مورد استفاده موجب ه به

ها شده است، در مطالعه حاضر اهش عوارض جانبي آنكمخدرها و ي از موثر بودن شياف ديكلوفناك در كدست آمده حا هنيز نتايج ب

اهش ميزان مخدر بعد از عمل و عوارض جانبي آن بود، در ك. تفاوتي وجود نداشتم حياتي بيماران در دو گروه يخصوص عال

ن است كيدي ممياستفاده زياد از داروهاي ضد التهاب غير استروريزي گوارشي ليوي، خونك اختالل عملكرداهش هموستاز، كموجب

جا و كصورت ي در مطالعه حاضر دوز مورد استفاده به. شودغيرهو از مطالعه كبدي و كليوي هاي م بوده و از طرفي بيماران با بيماريكه در مطالعات كارزش مطالعه حاضر در اين مسئله است .ارج شدندخ

يدي بيشتر بعد از عمل و يقبلي داروهاي ضد التهابي غير استرو

بحث

201



ه در اين مطالعه، به بررسي ك شوند حال آن همراه مخدرها تزريق مي به و استفاده (Preventive analgesia)دردي از پيش انجام شده اثرات بي

اف ديكلوفناك و مقايسه آن با خود مخدرها پرداختيم دوز شيكاز تي از موفقيت استفاده از اين داروها بالفاصله كدست آمده حا هو نتايج ب

چنين در هم .باشد نترل درد بعد از عمل ميك بيهوشي در يبعد از القاه كاين مطالعه ما به بررسي احتباس ادراري بعد از عمل پرداختيم

باشد، در بيماران گروه ن بعد از عمل ميل جراحايي از مساكيداري با گروه ساعت بعد از عمل تفاوت معنيدوديكلوفناك در

صورت به مطالعه جديدكند در يتوا ه اين موضوع ميكپتيدين داشت دست آمده استفاده از شياف هبا توجه به نتايج ب .مستقل بررسي گردد

عوارض جانبي احتماالتر و دردي مطلوب ديكلوفناك براي ايجاد بي .شود توصيه ميكوچكمتر قبل از شروع جراحي در اعمال ك

1. Carr DB, Jacox AK, Chapman RC, Ferrell B, Fields HL, Heidrich G, et al. Clinical Practice Guideline No. 1. Acute Pain Management: Operative or Medical Procedures and Trauma. Agency for Health Care Policy and Research (AHCPR Publication), 1992 Feb, No. 92-0032.

2. Kehlet H, Holte K. Effect of postoperative analgesia on surgical outcome. Br J Anaesth 2001;87(1):62-72.

3. Liu S, Carpenter RL, Neal JM. Epidural anesthesia and analgesia. Their role in postoperative outcome. Anesthesiology 1995;82(6):1474-506.

4. Kehlet H. Modification of responses to surgery by neural blockade: clinical implications. In: Cousins MJ, Bridenbaugh PO, editors. Clinical Anesthesia and Management of Pain. 3rd ed. Philadelphia, PA: Lippincott-Raven; 1998. p. 137-43.

5. Desborough JP. The stress response to trauma and surgery. Br J Anaesth 2000;85(1):109-17.

6. Rosenfeld BA. Benefits of regional anesthesia on thromboembolic complications following surgery. Reg Anesth 1996;21(6 Suppl):9-12.

7. Wu CL, Fleisher LA. Outcomes research in regional anesthesia and analgesia. Anesth Analg 2000;91(5):1232-42.

8. Warltier DC, Pagel PS, Kersten JR. Approaches to the prevention of perioperative myocardial ischemia. Anesthesiology 2000;92(1):253-9. Review.

9. Livingston EH, Passaro EP Jr. Postoperative ileus. Dig Dis Sci 1990;35(1):121-32.

10. Fratacci MD, Kimball WR, Wain JC, Kacmarek RM, Polaner DM, Zapol WM. Diaphragmatic shortening after thoracic surgery in humans. Effects of mechanical ventilation and thoracic epidural anesthesia. Anesthesiology 1993;79(4):654-65.

11. Macrae WA. Chronic pain after surgery. Br J Anaesth 2001;87(1):88-98.

12. Perkins FM, Kehlet H. Chronic pain as an outcome of surgery. A review of predictive factors. Anesthesiology 2000;93(4):1123-33.

13. Wu CL, Garry MG, Zollo RA, Yang J. Gene therapy for the management of pain: part II: molecular targets. Anesthesiology 2001;95(1):216-40.

14. Carr DB, Goudas LC. Acute pain. Lancet 1999;353(9169):2051-8. 15. Besson JM. The neurobiology of pain. Lancet

1999;353(9164):1610-5. 16. Katz J, Jackson M, Kavanagh BP, Sandler AN. Acute pain after

thoracic surgery predicts long-term post-thoracotomy pain. Clin J Pain 1996;12(1):50-5.

17. Vanegas H, Schaible HG. Prostaglandins and cyclooxygenases [correction of cycloxygenases] in the spinal cord. Prog Neurobiol 2001;64(4):327-63. Review. Erratum in: Prog Neurobiol 2001;65(6):609.

18. Sinatra R. Role of COX-2 inhibitors in the evolution of acute pain management. J Pain Symptom Manage 2002;24(1 Suppl):S18-27.

19. Ballantyne JC. Use of nonsteroidal antiinflammatory drugs for acute pain management. Probl Anesth 1998;10:23-36.

20. Hidaka I, Asai T, Miki T, Kubota T, Kawachi S. Combined use of intrathecal morphine and diclofenac suppository for postoperative analgesia after caesarean section. Masui 2003;52(10):1056-61.

21. Sia AT, Thomas E, Chong JL, Loo CC. Combination of suppository diclofenac and intravenous morphine infusion in post-caesarean section pain relief--a step towards balanced analgesia? Singapore Med J 1997;38(2):68-70.

22. Pavy TJ, Gambling DR, Merrick PM, Douglas MJ. Rectal indomethacin potentiates spinal morphine analgesia after caesarean delivery. Anaesth Intensive Care 1995;23(5):555-9.

23. Hurley RW, Wu CL. Acute postoperative pain. In: Miller RD, editor. Miller's Anaesthesia. 7th ed. Philadelphia: Elsevier Churchill Livingston; 2010. p. 2757-81.

24. Sun HL, Wu CC, Lin MS, Chang CF. Effects of epidural morphine and intramuscular diclofenac combination in postcesarean analgesia: a dose-range study. Anesth Analg 1993;76(2):284-8.

Noroozinia H. et al.

References

202




Diclofenac suppository versus intramuscular pethidine in post herniorrhaphy pain relief

Heydar Noroozinia MD.1 Alireza Mahoori MD.1* Ebrahim Hassani MD.1 Pegah Akhbari MD.2 1- Department of Anesthesiology, Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran. 2- General Physician, Urmia University of Medical Sciences, Urmia, Iran. * Corresponding author: Imam Khomeini

Hospital, Urmia, Iran. Tel: +98-914-3416531 email: [email protected]

Received: January 20, 2011 Accepted: April 06, 2011 Background: Non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSADs) and opioids are frequently administered to relieve postoperative pain. Uncontrolled postoperative pain may produce a range of detrimental acute and chronic health consequences and increase mortality and morbidity. Practically, the analgesic efficacy of opioids is typically limited by the development of tolerance to them or by opioid-related side-effects such as nausea, vomiting, sedation or respiratory depression. This study aims to assess the effects of suppository diclofenac on post-herniorrhaphy pain management. Methods: In this prospective double-blind clinical trial, 60 patients who were candidate for the surgical repair of inguinal hernia were divided into two groups. Patients in group A received 100 mg of suppository diclofenac and patients in group B 50 mg of pethidine after the induction of anesthesia and before surgical incision. Postoperative pain assessment was done by an unbiased observer on the arrival of patients in the recovery room, using a 10-cm visual analogue scale (VAS) at 2-hour intervals for 6 hours. Results: Pain relief was similar in the two groups (P=0.3). Patients in group B required more analgesia two hours post-operatively (P=0.03), while patients in group A had more favorable results regarding pain control (P<0.05). Statistically, there was no difference between the two groups at other intervals. The occurrence of nausea and vomiting was similar in both groups. No respiratory depression was observed in the patients. Conclusion: Preventive analgesia with 100 mg of suppository diclofenac after anesthesia induction for herniorrhaphy produced effective postoperative analgesia with minimum side-effects.

Keywords: Diclofenac, herniorrhaphy, pethidine, postoperative pain, suppository.

Abstract

سال غيرفعال تاثير حاد تمرين قدرتي بر برخي ماركرهاي التهابي پيشگوي خطر آتروسكلروز در مردان ميان


آتروسكلروزرهاي التهابي پيشگوي خطر كتاثير حاد تمرين قدرتي بر برخي مار غيرفعالسال مياندر مردان

1امير رشيدلمير، *1ناهيد بيژه

3محسن جعفري، 2عليرضا ذبيحي

ده تربيت كدانش، فيزيولوژي ورزشي گروه -1 س دانشگاه فردوسيپردي، بدني و علوم ورزشي

.، خراسان رضوي، ايرانمشهد پزشك عمومي، درمانگاه حيان، مشهد، -2

.خراسان رضوي، ايران ، گروهارشناس ارشد فيزيولوژي ورزشي ك-3

ده تربيت بدني و علوم كدانش، فيزيولوژي ورزشي مشهد، پرديس دانشگاه فردوسي، ورزشي

.خراسان رضوي، ايران

هد، ميدان آزادي، پرديس دانشگاه مش :نويسنده مسئول*

ده تربيت بدني و علوم ورزشيك، دانش مشهدفردوسي 0915-5072745: تلفن


15/01/1390: تاريخ پذيرش11/11/1389: الهتاريخ دريافت مق

از علل اصلي ناتواني و مرگ و مير در سطح جهانآتروسكلروزخصوص ههاي قلبي عروقي ب بيماري: زمينه و هدف ك دو ريس)CRP(گر سي نشكين واي پروتين ويهموسيست. باشد رو به افزايش ميايران نيز در ها شيوع آنه كهستند

هدف از انجام اين پژوهش .دهند را نشان ميآتروسكلروزطور مستقل خطر ه بهك قلبي عروقي هستند تور جديدكفاسال غيرفعال در مردان ميان رهاي التهابيكاراين ماي بر سطوح خوني جلسه تمرين مقاومتي دايرهكبررسي تاثير ي

طور بههك سالم و غير فعال بودند شامل بيست و سه مرد ميانسالهاي اين تحقيق آزمودني: روش بررسي .بود% 35ه با ك ايستگاه بود 10برنامه تمرين شامل . تقسيم شدند) نفر9(نترل كو ) نفر14(تصادفي به دو گروه تجربي

خون قبل و پس از برنامه تمريني hs-CRPين و يسطوح هموسيست. شد رار بيشينه هر آزمودني انجام ميك تكيين يدار سطوح هموسيست ها با استفاده از آزمون تي مستقل افزايش معني تجزيه و تحليل يافته :ها يافته .گيري شد اندازه

نترل اين عوامل تغيير ك، ولي در گروه )>05/0P(گروه تجربي نشان داد سرم را پس از تمرين درhs-CRPو براي ين و سنتز كراتين يم پروتعلت افزايش متابوليس ين بهيافزايش سطح هموسيست: گيري نتيجه .داري نداشتند معني

مشتق از بافت عضالني باشد 6بد توسط اينترلوكين ك كعلت تحري تواند به ميhs-CRPتوليد انرژي بوده و افزايش ي كهرچند تاثيرات مفيد و يا مضر فيزيولوژي. ندك ليپوليز و گليكوژنوليز عمل ميك تحريبرايعنوان سيگنالي ه بهك

هاي مشخص نبوده و به تحقيقات بيشتري در رابطه با تاثير حاد و درازمدت انواع فعاليتدرستي اين تغييرات به .ليه عوامل خطرزاي جديد آتروسكلروز نياز استكورزشي بر سطوح

.اي، آتروسكلروز ين، تمرين مقاومتي دايرهي، هموسيستhs-CRP: ليديكلمات ك

شورهاي در حال توسعه و كه شاخص ك كم تحركزندگي كسب

هاي قلبي و عروقي باشد باعث افزايش شيوع بيماري پيشرفته ميآتروسكلروز . شده است(Atherosclerosis) خصوص آتروسكلروز هب

لسيم در كگليسريد و لسترول، تريكدر نتيجه افزايش رسوب مه روي خود ادا آيد و اگر به پيش وجود مي رونري بهكهاي سرخرگ

دنبال حمله قلبي را بهكه امل سرخرگ شده كدهد منجر به انسداد خصوص آتروسكلروز از علل اصلي ههاي قلبي عروقي ب بيماري1.دارد

ه بار اقتصادي كناتواني و مرگ و مير در سطح جهان و نيز ايران است هاي جهان تحميل نموده است و شيوع آن سنگيني را بر دوش دولت

ه كبسياري خطرساز عوامل 2.باشد رو به افزايش ميشور ماكنيز در سرمي سطح شود مانند افزايش قلبي و عروقي مي هاي منجر به بيماري

گلوكز، وراثت، خوني، ديابت، چاقي، اختالل تحمل ليپيدها، پرفشار بدني فعاليت(نامناسب زندگي هيائسگي، مصرف بعضي داروها و شيودر ميان جوانان و افراد ) الكل كم، استعمال دخانيات و مصرف

ه كدهند جديد نشان ميكشف شده است؛ ولي مداركسال ميانهاي قلبي و عروقي سهيم امل در ايجاد بيماريكطور ور بهكعوامل مذ

هاي قلبي تهك نيمي از سه تقريباًك تحقيق مشخص شد كدر ي. نيستندي فراتر از كنددر اياالت متحده در افراد با سطح نرمال كلسترول يا ا

ك يC-Reactive Protein (CRP) 3.دهند سطح نرمال آن روي مي برابري پنج تا دوين فاز حاد است و افزايش آن باعث افزايش يپروت

در افراد داراي چربي CRP. گردد خطر بيماري سرخرگ كرونري ميوس كچنين با حساسيت انسولين ارتباط مع يابد و هم زياد افزايش مي

وسيله بهCRP 4. ارتباط مستقيمي دارددو ديابت نوع و با خطر

مقدمه

204-209، 1390 ، خرداد3 ، شماره 69ره تهران، دويكپزش ي، دانشگاه علومكده پزشكمجله دانش

چكيده

و همكارانهيد بيژهنا


اتصال به ) 1: گردد اي زير باعث توسعه آتروسكلروز ميه انيزمكمها هاي آسيب ديده و افزايش مصرف اين سلول فسفوليپيدهاي سلول

هاي اندوتليال براي بيان ژن سازي سلول فعال) 2وسيله ماكروفاژها، بهش بيان ژن و عمل نيتريك اكسيد سينتاز اهك) 3هاي چسبان، ولكمول

مينواسيد حاوي سولفيدريل مشتق شده آ كين ييهموسيست 5.اندوتليالين يواسطه تبديل متيونين به سيستبوده كه از متابوليسم متيونين رژيمي

و فوالت باعث B6 ،B12هاي مبود ويتامينكعواملي مثل و است -انيزمكوسيله م ينمي بهي هايپرهموسيست6.شوند افزايش سطوح آن مي

رد اندوتليال، افزايش ميزان رشد ك ايجاد اختالل در عملمانندهايي ها هاي عضالني صاف ديواره عروق، افزايش چسبندگي پالكت سلول

و رسوب آن در ديواره سرخرگي باعث LDLو افزايش اكسيداسيون ه از ميان ك اظهار داشت Gaeini 6.گردد ايجاد آتروسكلروز مي

high-sensitivityساز توسعه آتروسكلروز هاي التهابي زمينه خصشا

C-Reactive Protein (hs-CRP)ترين شاخص عنوان حساس را به در پژوهش وي.شناسند التهابي و پيشگوي مستقل اين بيماري مي

hs-CRPاي را بر سطح هفته12 پروتكل تمريني هوازي كخود تاثير يه كنتايج نشان داد . چاق بررسي نمودهاي صحرايي ماده مسن موش

و تخفيف فرايند hs-CRPدار اهش معنيكتمرينات هوازي منظم باعث در تحقيقي به بررسي ارتباط بين آمادگي Church 7.گردد آتروژنز مي

وس بين اين دو متغير ك پرداخت و ارتباطي معCRPقلبي و تنفسي و جلسه فعاليت وامانده ساز ك در تحقيقي تاثير يZinellu 8.را نشان داد

تيول كعنوان ي ين بهيبا دوچرخه كارسنج را روي سطح هموسيسته اين برنامه تمريني باعث كنتايج نشان داد . ردكپالسما بررسي

نيز تاثير يك Glecek 9.گردد ين مييدار سطح هموسيست افزايش معني 61ين پالسما در يجلسه برنامه تمريني هوازي را بر سطح هموسيست

ساله مورد مطالعه قرار داد و نشان داد 24 تا 19فرد سالم و غير فعال جلسه فعاليت كين پالسما بالفاصله پس از ييه سطح هموسيستك

مي كنون مطالعات كتا 10.يابد داري مي بدني روي تردميل افزايش معني hs-CRPين و ي جلسه تمرين روي غلظت هموسيستكدرباره تاثير ي كچنين هيچ تحقيقي درباره تاثير ي هم. انجام شده استسرم در ايران

تا 38تور در مردان كاي بر روي غلظت اين دو فا جلسه تمرين دايرهاز اين رو هدف از انجام اين تحقيق بررسي تاثير . ساله يافت نشد52 hs-CRPين و ياي بر سطح هموسيست جلسه تمرين مقاومتي دايرهكي

.هد بودغير فعال دانشگاه فردوسي مشارمندان مرد سالم و كسرم

ل كه پروتكاربردي بوده كتجربي و اين مطالعه از نوع مطالعات نيمهجامعه آماري . در دانشگاه فردوسي مشهد اجرا شد1388آن در پاييز

ه كارمندان مرد دانشگاه فردوسي مشهد بوده كليه كاين تحقيق شامل مرد غير فعال، سالم و داراي اضافه وزن 23ها تعداد آناز ميان

9ها در گروه تجربي و نفر از آن14طور تصادفي ه بهكانتخاب شدند وضعيت سالمت و سطح فعاليت . نترل قرار گرفتندكنفر در گروه متخصص و پرسشنامه فعاليت كها با تشخيص پزش بدني آزمودني

مشخص General Practice Physical Activity Questionnaire بدني كها زير نظر پزش ل تحقيق از همه آزمودنيكقبل از اجراي پروت. شد

- تروكارديوكها تست ال از آزمودني. متخصص معاينات الزم انجام شد مجوز كعمل آمد و طبق نظر پزش گيري فشار خون به گرام و اندازه

يب ك هوازي و نيز ترچنين ميزان توان هم. ردندكتحقيق را پيدا ورود به TechnoGym) هاي تردميل ها با استفاده از دستگاه بدن آزمودني

S.p.A, Class: RUNRACE 1400HC, Italy) يب بدنكو آناليز تر (InBody 720) براي سنجش توان هوازي از آزمون بروس . ثبت شد

و هبود 2kg/m30 -25بين BMIها در دامنه آزمودنيكليه. استفاده شدت در كها براي شر از تمامي آزمودني .بودندداراي اضافه وزن راين بناب

ل كچنين چند روز قبل از انجام پروت هم. نامه گرفته شد تحقيق رضايتهاي گروه تجربي با تمامي جلسه توجيهي براي آشنايي آزمودنيكي

رار ك تكاي و نيز تعيين ي هاي برنامه تمرين مقاومتي دايره ايستگاه صبح 9 تا هفتل اصلي بين ساعات كپروت 11.ها برگزار شد آن بيشينه

10ها هنگام اجراي برنامه تمريني حداقل ليه آزمودنيك. انجام شدبرنامه تمريني ). البته مجاز به نوشيدن آب بودند(ساعت ناشتا بودند

، اكستنشن سه سر (Arm curl) ايستگاه پرس دو سر بازو10شامل ، دراز و (Back extension) ، اكستنشن كمر(Triceps extension) بازو

زانو سيون ، فلك(Squat 90) درجه90، اسكات (Sit-up) نشست، پرس (Bench press) ، پرس سينه(Leg curl) )پشت ران خوابيده(

ش قايقي ك و سيم(Dead lift) د ليفت، دِ(Overhead press) سرشانه عضالت حجيم بدن ليهكه كطوري بود، به(Seated row) )ينگيرو(

ات تمامي كها بايد سه دور حر آزمودني12.شدند مجبور به فعاليت مي دقيقه يكه بين هر دور كطوري به. دادند ها را انجام مي ايستگاه

ها شيد آزمودنيك ثانيه طول مي20ه كاستراحت بود، در هر ايستگاه

بررسيروش

205



يان هر دادند و پس از پا ن انجام ميكثر سرعت ممكات را با حداكحرفشار . رفتند ايستگاه بالفاصله و بدون استراحت به ايستگاه بعدي مي

ها در آن رار بيشينه آزمودنيك تكي% 35ار در هر ايستگاه معادل ك-hsين و يگيري هموسيست هاي خوني براي اندازه نمونه. ايستگاه بود

CRPها در سرم بالفاصله پس از تمرين از وريد بازويي چپ آزمودنيديد و به آزمايشگاه تشخيص طبي آوري گر ت نشسته جمعحال-hsگيري روش مورد استفاده براي اندازه. منظور آناليز فرستاده شد به

CRPگيري دو متري تقويت شده براي اندازهو روش ايمونوتوربيد موجود در نمونه آزمودني CRP در اين روش 20.اي با فوتومتر بود نقطه

بر روي هك انساني CRP حساس شده عليه كلونال بادي پلي با آنتيدورت كس داده و ايجاد كمپلكيل كد شده است تشكذرات التكس

موجود در نمونه CRPدورت ايجاد شده با مقدار كمقدار . نمايد ميت كيت مورد استفاده ساخت شرك. آزمودني رابطه مستقيمي دارد

در CRPيري گ يت جهت اندازهكاين . بود) ايران-تهران(پارس آزمون گرم در ليتر طراحي شده است و حداقل ميلي20 تا 1/0 محدودهمقادير . باشد گرم در ليتر مي ميلي1/0 گيري قابل اندازهhs-CRPمقدار

ين سرم با استفاده از كيت مخصوص و روش االيزايهموسيستهاي آماري مورد استفاده در اين تحقيق شامل روش. گيري شد اندازه

آزمون ندگي،كزي و پراكهاي مر في براي محاسبه شاخصآمار توصيKolmogorov-Smirnov test ها و ميزان نرمال بودن دادهبراي بررسي

به hs-CRP براي محاسبه ميزان تفاوت پاسخ Student’s t-testآزمون افزار دست آمده در نرم هاي به داده. ل تمريني بين دو گروه بودكپروت

SPSS 05/0 (شدنده و تحليل تجزي 16ويراستP<.(

هاي گروه آزمودنيBMIمعيار سن، قد، وزن و ميانگين و انحراف

28/82±93/9 متر، 72/1±05/0 سال، 45±2/4ترتيب تجربي به

چنين هم. ر مجذور متر بوديلوگرم بك 7/27±8/2يلوگرم و كمعيار سن، قد، وزن و انحرافنترل داراي ميانگين كهاي گروه آزمودني

9/84±47/10 متر، 76/1±04/0 سال، 43±26/5ترتيب بهBMIو نتايج آزمون . يلوگرم بر مجذور متر بودندك 17/27±56/2يلوگرم و ك

Student’s t-test ه دو گروه قبل از اجراي آزمون در ك نشان دادي دار ديگر تفاوت معنيكي با يك از متغيرهاي فيزيولوژيكي هيچ

). 1جدول (سان بودند ديگر همكامال با يكنداشتند و از همين رو ين و يه سطوح هموسيستكهاي تحقيق نشان داد تجزيه و تحليل يافته

hs-CRP سرم پس از برنامه تمريني در گروه تجربي نسبت به گروه ).2جدول (داري بيشتر بود طور معني نترل بهك

Joubert ـ كه تا ك اظهار نمود كنون هيچ تحقيقي در رابطه بـا تـاثير ي

ين افراد غيـر فعـال انجـام يجلسه فعاليت بدني روي غلظت هموسيست حـال انجـام شـده ه تـا بـه كهايي ثر پژوهش كچنين ا هم 13.نشده است

اران ك ورزشـ CRP جلسه فعاليـت بـدني را بـر سـطح كاست، تاثير ي ي از نخـستين كـ از همين رو ايـن تحقيـق ي .اند مورد مطالعه قرار داده

اي بر جلسه تمرين مقاومتي دايرهكر يـه در آن تاثيكقاتي است ـتحقي

از تحقيق هاي دو گروه قبل ها و تفاوت آزمودني هاي آزمودني ويژگي :1-جدول گروه تجربي نترلكگروه متغيرها

P* 35/0 45±2/4 43±26/5 )سال(سن 04/0±71/1 05/0±72/1 66/0 (M)قد

47/10±9/84 93/9±28/82 66/0 (Kg)وزن BMI )2

Kg/m( 56/2±17/27 8/2±7/27 41/0 09/0 86/25±5/4 11/29±55/4 درصد چربي

Student’s t-testاز ستفاده ها با ا يندآزمو براي مقايسه متغيرهاي توصيفيP-valueمقادير * BMI: Body Mass Index

پس از انجام تمرينhs-CRPين و يييرات هموسيستميزان تغ :2-جدول

متغير )تي مستقل (**P نترلكگروه گروه تجربي پس آزمون پيش آزمون

P* پس آزمون پيش آزمون

P 04/0 85/0 51/7±88/0 57/7±1/1 002/0 45/8±8/0 88/7±7/0 ينيهموسيست

CRP 46/0±98/1 5/0±67/2 0001/0 87/0±18/2 81/0±03/2 2/0 0001/0

independent samples t-test CRP: C Reactive Protein با توجه به نتايج >05/0Pداري آماري در سطح معني** Paired sample t-test با توجه به نتايج >01/0Pداري آماري در سطح معني *

بحث

هايافته

206

و همكارانهيد بيژهنا


سرم مردان غيرفعال و سالم بررسي hs-CRPين و يسطوح هموسيسته كهاي حاصل از تحقيق نشان داد جزيه و تحليل يافتهت. شده است

نترل در اثر كين سرم گروه تجربي نسبت به گروه يمقادير هموسيستاين نتيجه با نتايج . داري داشت اي افزايش معني تمرين مقاومتي دايره

Real و Herrmann14و15.خواني داشت هم Real ه سطح كرد ك گزارشافزايش % 19 مسابقه ماراتن كدر طي يين دوندگان مبتدي يهموسيست

مرد و زن فعال انجام 100ه روي ك در تحقيقي Herrmann 14.يافت دقيقه دويدن باعث افزايش سطح 264 تا 220ه كرد كداد مشاهده

هاي هاي اين تحقيق با يافته يافته15.اران شدكين ورزشيهموسيستChen و Mcanulty16و17.خواني نداشت هم Chen كه يكداد نشان

سيژن ك درصد اوج ا80سواري ثابت در شدت جلسه برنامه دوچرخهين در ي دقيقه هيچ تاثيري را بر سطح هموسيست30مدت مصرفي به

مسابقه رقابتي ك تاثير يMcanulty 16. ساله ندارد22 تا 18مردان ار زبده كگانه مرد و زن سه36ين يگانه را بر سطح هموسيست سه

ين در طي يه سطح هموسيستكي از آن بود كيج حانتا. ردكبررسي ه كدر تحقيقاتي 17.داري نگرديد خوش تغيير معني چنين رقابتي دست

ين افزايش يافت، ي جلسه تمرين سطح هموسيستكها طي ي در آن دقيقه بود و نيز شدت تمرين باال بود 60مدت جلسه تمريني بيش از

دقيقه 60متر از كل تمريني كها مدت زمان پروت ه در آنكو تحقيقاتي شد هيچ تغييري را بود و تمرينات با شدت متوسط يا پايين انجام مي

البته در اين پژوهش مدت . ردندكين گزارش نيدر سطح هموسيستعلت ماهيت دقيقه بود ولي به12زمان جلسه تمريني براي هر نفر

ن باال شدت تمري) اي تا سر حد توان تمرين مقاومتي دايره(تمريني دار سطح بود و همين موضوع عاملي موثر در افزايش معني

بنابراين سه عامل مهم موثر بر . ين سرم پس از تمرين بوديهموسيست جلسه فعاليت بدني روش كين پس از ييميزان تغييرات هموسيست

متيونين در طي 13.تمريني، شدت تمرين و مدت تمرين هستند. شود ين تبديل مييه هموسيستهايي ب نشكمتابوليسم خود طي وا

هايي با نشكطي وا) 1: توليد شده سه سرنوشت داردهموسيستيينگليسين دوباره به متيونين تبديل متيل ين و توليد دييمصرف بتا

ه در آن اسيد فوليك و ويتامين كطي مسير رمتيالسيون ) 2شود، ميB123گردد، ت دارند به متيونين تبديل ميكعنوان كوفاكتور شر به (

ين يسولفوراسيون به اسيد آمينه سيست نساهاي مسير تر نشكطي وا B6سولفوراسيون وجود ويتامين نسادر مسير تر. شود تبديل مي

مدت و در طي ورزش طوالني18.تور ضروري استكوفاكعنوان بهيابند، در نتيجه نياز به اهش ميكشديد ذخاير گليكوژن به شدت

ها نشكدر اين وا. يابند افزايش ميB6ويتامين هاي وابسته به نشكواآمينازها، نسا كوآنزيم براي عمل تركعنوان ي بهB6ويتامين

در نتيجه در . ندك دكربوكسيالزها و گليكوژن فسفوريالز عمل ميافي در دسترس نيست تا ك به اندازه B6چنين شرايطي ويتامين

اين عاملي . جام شوندخوبي ان سولفوراسيون به نساهاي مسير تر نشكواچنين در طي مسير دمتيالسيون هم. استهموسيستيينبراي افزايش

دهد آدنوزيل متيونين گروه متيل خود را به گوانيدينواستات مي-ساِ. شود توليد ميهموسيستيين آدنوزيل -ساِراتين و و در اين فرايند ك

وليد ه ورزش شديد وابسته به دستگاه فسفاژن است تكاز آنجايي 13.گردد ميهموسيستيينكراتين مورد نياز در بدن منجر به افزايش

جلسه تمرين كه پس از اجراي يكنتايج تحقيق حاضر نشان داد . داري افزايش يافت طور معني بهhs-CRPاي، سطح مقاومتي دايره

نيز به نتايج مشابهي در Siegel و Fallonمحققان ديگري چون مرد هفت پژوهشي را روي Fallon 19و20.ندتحقيقات خود دست يافت

ه پس از ك نتيجه گرفت و زن دونده استقامت انجام داديكو طبق 19.داري دارد افزايش معنيCRPمسابقات فوق ماراتن سطح

، عامل ون CRP مسابقه ماراتن سطح ك پس از يSiegelگزارش تحقيق نتايج اين 20.داري داشت دايمر افزايش معني-ند و دياويلبر

Murtagh 21و22.خواني نداشت همSignorelli و Murtaghبا نتايج IL-6 ،50 و CRPروي بر سطوح جلسه پيادهكمنظور بررسي تاثير ي به

سال 55 تا 45مرد سالم، غير فعال و داراي اضافه وزن در سنين بين 70 تا 60 دقيقه با شدت 45مدت ها به آزمودني. را انتخاب نمودند

هاي خوني قبل، نمونه. ضربان قلب بيشينه فعاليت نمودنددرصد نتايج نشان داد . آوري شد ساعت پس از تمرين جمع24بالفاصله و

اهش يافت ولي سطح ك ساعت پس از تمرين 24 طي IL-6ه سطح كCRP21.ردك هيچ تغييري ن Signorelliه هيچ تغيير ك نيز اظهار داشت 30بيماري سرخرگ محيطي پس از افراد با CRPداري در سطح معني

در مطالعات انجام شده اين 22.دقيقه راه رفتن روي تردميل ديده نشده شدت، نوع تمرين، مدت تمرين، ميزان كز اهميت است يته حاكن

به CRPآسيب عضالني و حجم عضالت درگير در ميزان پاسخ هكمتر كدر تمرينات با شدت و مدت . فعاليت بدني تاثيرگذار است

باشد م ميكهاي عضالني مختلف نيز در نتيجه ميزان درگيري گروه

207



CRPهاي مربوط به پاسخ انيزمكم 5.متر استك نيز CRPميزان پاسخ ، IL-1ميزان . درستي مشخص نيست فعاليت بدني بهنوبت كپس از ي

IL-6 شنده تومور آلفا ك و عاملTumor Necrosis Factor alpha

)TNF-α( ه البته كرود ه فعاليت بدني شديد باال مي جلسكپس از يميزان پس از تمرين شديد بهIL-6. زياد نيستTNF-αميزان افزايش

. نمايد ميك را تحريCRPبدي كيابد و سنتز برابر افزايش مي100انقباض شديد عضالني و نيز آسيب عضالني ناشي از ورزش

. ي شديد است فعاليت بدننوبت ك به يIL-6هاي اصلي پاسخ كمحر

سپس اين آسيب عضالني موجب افزايش فرايندهاي ترميمي شامل ي براي توليد بيشتر كه خود محركگردد، ورود ماكروفاژها به عضله مي

IL-6جلسه كه يكدر مجموع نتايج اين تحقيق نشان داد 5. است در hs-CRP و هموسيستيينفعاليت بدني شديد باعث افزايش سطوح

هرچند تاثيرات مفيد و . گردد ساله مي52 تا 38يرفعال مردان سالم و غدرستي مشخص نبوده و به ي اين تغييرات بهكيا مضر فيزيولوژي

هاي تحقيقات بيشتري در رابطه با تاثير حاد و درازمدت انواع فعاليت .ليه عوامل خطرزاي جديد آتروسكلروز نياز استكورزشي بر سطوح

1. Libby P, Bonow RO, Mann DL, Zipes DP, editors. Braunwald's Heart Disease: A Textbook of Cardiovascular Medicine. 8th ed. Philadelphia, Pa: Elsevier Science; 2007.

2. Nikbakht H, Amirtash A, Gharoni M, Zafari A. Correlation of physical activity with serum fibrinogen and homocysteine concentration in active, sedentary and with CAD males. Olympic 2007;38:71-80. [Persian]

3. Bhatt DL, Steg PG, Ohman EM, Hirsch AT, Ikeda Y, Mas JL, et al. International prevalence, recognition, and treatment of cardiovascular risk factors in outpatients with atherothrombosis. JAMA 2006;295(2):180-9.

4. Hamedinia MR, Haghighi AH, Ravasi AA. The effect of aerobic training on inflammatory markers of cardiovascular disease risk in obese men. World J Sport Sci 2009;2(1):07-12.

5. Kasapis C, Thompson PD. The effects of physical activity on serum C-reactive protein and inflammatory markers: a systematic review. J Am Coll Cardiol 2005;45(10):1563-9. Epub 2005 Apr 25.

6. Hackam DG, Anand SS. Emerging risk factors for atherosclerotic vascular disease: a critical review of the evidence. JAMA 2003;290(7):932-40.

7. Gaeini AA, Dabidi Roushan VA, Ravasi AA, Joulazadeh T. The effect of a period of intermittent aerobic training on hsCRP in old rats. Res Sport Sci 2008;6(19):39-54.

8. Church TS, Barlow CE, Earnest CP, Kampert JB, Priest EL, Blair SN. Associations between cardiorespiratory fitness and C-reactive protein in men. Arterioscler Thromb Vasc Biol 2002;22(11):1869-76.

9. Zinellu A, Sotgia S, Caria MA, Tangianu F, Casu G, Deiana L, et al. Effect of acute exercise on low molecular weight thiols in plasma. Scand J Med Sci Sports 2007;17(4):452-6.

10. Gelecek N, Teoman N, Ozdirenc M, Pinar L, Akan P, Bediz C, et al. Influences of acute and chronic aerobic exercise on the plasma homocysteine level. Ann Nutr Metab 2007;51(1):53-8. Epub 2007 Mar 15.

11. Sheikh M, Shahbazi M, Tahmasebi SH. Measurement and evaluation in physical education and sport sciences. Tehran, Iran: Bamdad Ketab; 2006. p. 164.

12. Ghanbari-Niaki A, Nabatchian S, Hedayati M. Plasma agouti-related protein (AGRP), growth hormone, insulin responses to a

single circuit-resistance exercise in male college students. Peptides 2007;28(5):1035-9. Epub 2007 Feb 11.

13. Joubert LM, Manore MM. Exercise, nutrition, and homocysteine. Int J Sport Nutr Exerc Metab 2006;16(4):341-61.

14. Real JT, Merchante A, Gómez JL, Chaves FJ, Ascaso JF, Carmena R. Effects of marathon running on plasma total homocysteine concentrations. Nutr Metab Cardiovasc Dis 2005;15(2):134-9. Epub 2005 Apr 13.

15. Herrmann M, Schorr H, Obeid R, Scharhag J, Urhausen A, Kindermann W, et al. Homocysteine increases during endurance exercise. Clin Chem Lab Med 2003;41(11):1518-24.

16. Chen CY, Bakhiet RM, Hart V, Holtzman G. Isoflavones improve plasma homocysteine status and antioxidant defense system in healthy young men at rest but do not ameliorate oxidative stress induced by 80% VO2pk exercise. Ann Nutr Metab 2005;49(1):33-41. Epub 2005 Feb 25.

17. McAnulty SR, McAnulty LS, Nieman DC, Morrow JD, Shooter LA, Holmes S, et al. Effect of alpha-tocopherol supplementation on plasma homocysteine and oxidative stress in highly trained athletes before and after exhaustive exercise. J Nutr Biochem 2005;16(9):530-7.

18. Herrmann W, Herrmann M, Obeid R. Hyperhomocysteinaemia: a critical review of old and new aspects. Curr Drug Metab 2007;8(1):17-31.

19. Fallon KE. The acute phase response and exercise: the ultramarathon as prototype exercise. Clin J Sport Med 2001;11(1):38-43.

20. Siegel AJ, Stec JJ, Lipinska I, Van Cott EM, Lewandrowski KB, Ridker PM, et al. Effect of marathon running on inflammatory and hemostatic markers. Am J Cardiol 2001;88(8):918-20, A9.

21. Murtagh EM, Boreham C, Nevill A, Davison G, Trinick T, Duly E, et al. Acute responses of inflammatory markers of cardiovascular disease risk to a single walking session. J Phys Act Health 2005 2(3):324-32.

22. Signorelli SS, Mazzarino MC, Di Pino L, Malaponte G, Porto C, Pennisi G, et al. High circulating levels of cytokines (IL-6 and TNFalpha), adhesion molecules (VCAM-1 and ICAM-1) and selectins in patients with peripheral arterial disease at rest and after a treadmill test. Vasc Med 2003;8(1):15-9.

Bizheh N. et al.

References

208




The acute effects of strength training on inflammatory markers predicting atherosclerosis: a study on inactive middle-aged men

Nahid Bizheh PhD.1* Amir Rashidlamir PhD.1 AliReza Zabihi MD.2 Mohsen Jaafari MSc.3

1- Department of Exercise Physiology, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Razavi Khorasan, Iran. 2- General Physician, Hayyan Clinic, Mashhad, Razavi Khorasan Iran. 3- Master of Science in Exercise Physiology, Department of Exercise Physiology, Faculty of Physical Education and Sport Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Razavi Khorasan, Iran.

* Corresponding author: Faculty of

Physical Education and Sport Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Razavi Khorasan, Iran. Tel: +98-915-5072745 email: [email protected]

Received: February 01, 2011 Accepted: April 04, 2011 Background: Cardiovascular diseases, especially atherosclerosis, are the main causes of morbidity and mortality worldwide. The disease has had an increasing prevalence in Iran in recent years. Homocysteine and C-reactive protein (CRP) are two novel cardiovascular risk factors that independently predict risks of atherosclerosis. The purpose of this study was to investigate the effects of one session of circuit resistance training on the blood levels of the aforesaid inflammatory markers in inactive middle-aged men. Methods: The participants of this study included twenty-three healthy but inactive middle-aged men who were overweight and were randomly divided into two experimental (n=14) and control (n=9) groups. The activity included doing exercises with the subjects’ 35% one-repetition maximum (1-RM) intensity at ten different stations. Blood levels of homocysteine and hs-CRP were measured before and after the exercise. Results: Analysis of data using independent samples t-test showed a significant increment in the serum levels of homocysteine and hs-CRP after training in the experimental (P<0.05) versus the control group. Conclusion: Elevation of homocysteine levels is due to the increase in protein metabolism and creatine synthesis for energy production and elevation of hs-CRP levels could be due to hepatic induction of interleukin-6 that acts as a signal for the stimulation of lipolysis and glycogenolysis. However, beneficial or adverse physiological effects of these changes are not thoroughly understood and more research is needed to conclude about the acute and chronic effects of different types of physical activity on the blood levels of these atherosclerosis risk factors.

Keywords: Atherosclerosis, circuit, homocysteine, hs-CRP, resistance training.

Abstract

experimental animals complies with National Institutes of Health guidelines for the humane use of laboratory animals, or those of your Institute or agency. 18. Conflicts of interest: Authors must acknowledge and declare any sources of funding and potential conflicting interest, such as receiving funds or fees by, or holding stocks and shares in, an organization that may profit or lose through publication of your paper. Declaring a competing interest will not lead to automatic rejection of the paper, but we like to be made aware of it. 19. Page charges: There are no charges for publication in this Journal. 20. Copyright: Accepted manuscripts become the permanent property of the TUMJ and may not be reproduced, in whole or in part, without the written permission of the Editor. 21. Peer review process: All manuscripts are considered to be confidential. They are peer-reviewed by at least 2 anonymous reviewers selected by the Editorial Board. The corresponding author is notified as soon as possible of the editor decision to accept, reject, or require modifications. If the manuscript is completely acceptable according to the criteria set forth in these instructions, it is scheduled for the next available issue. 22. Disposal of material: Once published, all copies of the manuscript, correspondence and artwork will be held for 6 months before disposal. The Final Checklist The authors must ensure that before submitting the manuscript for publication, they have taken care of the following: 1. Title page should contain title, name of the author/co-authors, their qualifications, designation & institutions they are affiliated with and mailing address for future correspondence, E-mail address, Phone & Fax number. 2. Abstract in Structured format up to 250 words. 3. References mentioned as stated in the Instruction to Authors section. 4. Tables should be typed on separate pages. 6. Make sure for Headings of Tables, their numbers and Captions of illustrations. Don’t repeat the information in tables if it is covered in the text. 7. Photographs / illustrations along with their captions. 8. Manuscript in Triplicate 9. Letter of Undertaking signed by all the authors. 10. Disclosure regarding source of funding and conflict of interest if any besides approval of the study from respective Ethics Committee/Institution Review Board. 11. Covering Letter 12. Floppy disk (latest version of windows) for on-line edition Nadereh Behtash M.D. Editor-in-Chief, Tehran University Medical Journal P.O. Box: 14155-6447, Tehran, Iran. Tel/Fax: + 98-21-88962510 Email: [email protected] URL: http://tumj.tums.ac.ir and http://www.tumj.ir

The Editorial Board of the journal, reserves the right to accept or reject the article in any stage and any time or delete a part of the text, tables or figures, if necessary.

9. Acknowledgement: All contributors who do not meet the criteria for authorship should be covered in the acknowledgement section. It should include persons who provided technical help, writing assistance and departmental head who only provided general support. Financial and material support should also be acknowledged [in Persian]. 10. Tables in limited numbers should be submitted with the captions placed above. Do not submit tables as photograph. Place explanatory matters in footnotes, not in the heading [in Persian]. 11. Figures should be in limited numbers, with high quality art work and mounted on separate pages. The captions should be placed below. 12. The same data should not be presented in tables, figures and text, simultaneously. 13. References: Personal communications, manuscripts in preparation and other unpublished data are not cited in the reference list but may be mentioned in the text in parentheses. Identify references in the text by Farsi numerals in parentheses on the line. References should be typed, double-spaced, and separate from the text and numbered consecutively in the order in which they are mentioned in the text. (References cited in figures and tables, but not in the text, should be numbered consecutively following the text references.) Journal references should contain inclusive page numbers; book references specific page numbers. Indicate abstracts by the abbreviation ‘Abst’ and letters by ‘Lett’ in parentheses. Abbreviations of journals should conform to those used in Index Medicus, National Library of Medicine. The references should observe the following style: Periodicals: List all authors if six or fewer; otherwise, list first six and add ‘et al’. Do not use periods after the authors initials 1. Vimala N, Mittal S, Kumar S. Sublingual misoprostol versus oxytocin infusion to reduce blood loss at cesarean section. Int J Gynaecol Obstet 2006; 92(2): 106-10. 2. Patted SS, Goudar SS, Naik VA, Bellad MB, Edlavitch SA, Kodkany BS, et al. Side effects of oral misoprostol for the prevention of postpartum hemorrhage: results of a community-based randomised controlled trial in rural India. J Matern Fetal Neonatal Med 2009; 22(1): 24-8. Books: Basmajian JV. Grant's Method of Anatomy. 11th ed. Baltimore: Williams Wilkins; 1989. Chapter in book: Monks R. Psychotropic drugs. In: Wall PD, Melzack RA, editors. Textbook of Pain. 3rd ed. Edinburgh: Churchill Livingstone; 1994: p. 963-89. 14. Proof Reading: A computer printout is sent to the corresponding author for proof reading before publication in order to avoid any mistakes. Corrections should be marked clearly and sent immediately to the Journal office. 15. Abbreviations and symbols: use only standard abbreviations. Avoid using them in the title and abstract. The full term for which an abbreviation stands should precede its first use in the text unless it is a standard unit of measurement. Short communication when possible; follow the same structure as original papers. 16. The corresponding author will be supplied with 3 free issues. 17. Ethics: Ethical considerations must be addressed in the Materials and Methods section. 1) Please state that informed consent was obtained from all human adult participants and from the parents or legal guardians of minors. Include the name of the appropriate institutional review board that approved the project. 2) Indicate in the text that the maintenance and care of

INSTRUCTION FOR AUTHORS: 1. Aims and Scope: The “Tehran University Medical Journal” (TUMJ) is the official scientific and clinical monthly publication of the Tehran University of Medical Sciences. It accepts Original Papers, Review Articles, Short Communications and Letters to the Editor in the fields of basic science and medicine. All correspondences should be addressed to: The Editor-in-Chief, Tehran University Medical Journal. P.O. Box: 14155-6447. Tehran, Iran Tel/Fax: + 98-21-88962510 2. Submission: Papers submitted for publication should describe original work, not previously published elsewhere, totally or partly. Manuscripts must be submitted only in Persian with English abstracts and should be written according to sound grammar and proper terminology. Submission is acceptable via Journal URL: http://journals.tums.ac.ir/login. The Manuscript must be accompanied by a covering letter to the Editor-in-Chief, including title and author(s) name and undertaking that it has not been published or submitted elsewhere, and should include: Title; No author(s) name; the Abstract; Introduction; Materials & Methods; Results; Discussion; Acknowledgement and References. 3. The title page: The complete title of the manuscript, the name of all the authors with their highest qualifications, the department or institution to which they are attached, address for correspondence with telephone numbers, e-mail, and Fax number. 4. The abstract (no more than 250 words) in structured format as Background, Methods, Results and Conclusion followed by 3 to 6 Keywords must be presented. Use terms from the Medical Subject Headings (MeSH) list of index medicus: (http://www.nlm.nih.gov/mesh/MBrowser.html ). 5. Introduction: This should summarize the purpose and the rationale for the study. It should neither review the subject extensively nor should it have data or conclusions of the study [in Persian]. 6. Materials & Methods: This should include exact method or observation or experiment. If an apparatus is used, its manufacturer’s name and address should be given in parenthesis. If the method is established, give reference but if the method is new, give enough information so that another author is able to perform it. If a drug is used, its generic name, dose and route of administration must be given. For patients, age, sex with mean age ± standard deviation must be given. Statistical method must be mentioned and specify any general computer program used. The Info system used should be clearly mentioned [in Persian]. 7. Results: It must be presented in the form of text, tables and illustrations. The contents of the tables should not be all repeated in the text. Instead, a reference to the table number may be given. Long articles may need sub-headings within some sections (especially the Results and Discussion parts) to clarify their contents [in Persian]. 8. Discussion: This should emphasize the present findings and the variations or similarities with other work done in the field by other workers. The detailed data should not be repeated in the discussion again. Emphasize the new and important aspects of the study and the conclusions that follow from them. It must be mentioned whether the hypothesis mentioned in the article is true, false or no conclusions can be derived [in Persian].

Tehran University Medical Journal

Volume 64, Number 8, November 2006


Contents

Studying angiogenesis in autochthonous xenograft models of glioblastoma multiforme by MVD-CD34 technique in Iranian patients....................................................................................................................141

Amanpour S, Muhammadnejad S, Muhammadnejad A, Mazaheri Z, Kazem-Haghighi M, Oghabian M.A, Khoshnevisan A.

The effect of Alcoholic garlic (Allium sativum) extract on ABCA1 expression in human THP-1 macrophages............................................................................................................................................146 Malekpour-Dehkordi Z, Javadi E, Doosti M, Paknejad M, Nourbakhsh M, Yassa N, Gerayesh-Nejad S, Heshmat R.

Differentiation of monocyte-derived dendritic cells on endothelial cells as feeding layer..........................153

Gholami K, Nejati V, Delirezh N, Ganji Bakhsh M, Asadi M.

The frequency of p53, Ki67, CD99 and Fli-1 protein expression in paraffin-embedded tissue blocks in Ewing’s sarcoma.......................................................................................................................................161

Bagheri Hossein-Abadi Z, Rajabalian S, Kalantari-Khandani B, Poya F, Saleh Moghaddam M, Motamedi B.

Determining the specific activity of thymidine phosphorylase in leukocytes of patients with MNGIE and the plasma thymidine level by RP-HPLC............................................................................................168 Rezaei Sh, Salehipour M, Golestani A, Vardasbi Joybary S, Nafisi Sh, Doosti M, Golmohammadi T.

Study of sedative, preanaesthetic and anti-anxiety effects of Rosa damascene herbal extract in comparison with diazepam in rat.............................................................................................................179 Rezaie A, Mosavi Gh, Ahmadizadeh Ch, Jafari B.

Correlation of quantified MRI, physical exam and knee radiography in patients with knee osteoarthritis............................................................................................................................................185

Yegane A, Mottaghi A, Moghimi J.

The effects of metformin on ovum implantation and pregnancy outcome in rats with induced PCOS.......191

Mesbah F, Bahri A, Ghasemi E, Talaei Khozani T, Mirkhani H, Ebrahim Parsanezhad M.

Diclofenac suppository versus intramuscular pethidine in post herniorrhaphy pain relief.......................198

Noroozinia H, Mahoori A, Hassani E, Akhbari P.

The acute effects of strength training on inflammatory markers predicting atherosclerosis: a study on inactive middle-aged men....................................................................................................................204 Bizheh N, Rashidlamir A, Zabihi A, Jaafari M.

Tehran University Medical Journal; Vol. 64, No. 8, Nov 2006: 14-21


Volume 64 Number. 1 April 2007


Volume 68 Number 7 October 2010


Volume 69 Number 3 June 2011

Chairman: S.H. Emami Razavi Editor in Chief:

N. Behtash Executive Editor:

M.A. Noyan Ashraf Associate Editors:

SH. Akhondzadeh, A. Arab Kheradmand, N. Ataei, S. Borna, M. Ghazi Khansari, S.J. Ghazi Mirsaeed, J. Hajati,

M. Kadkhodaei, S. Moradmand, Z. Nadiya Hatmi, M.A. Noyan Ashraf, R. Omranipoor, N. Rezaei, N. Sajjadian Editorial Board:

M. Akbarian, F. AmoozegarHashemi, B. Bahar, F. Davari Tanha, N. Ebrahimi Daryani, M.R. Hadiyan,

Z. Hallaji, Z. Hussain Khan, M. Kajbaf Zadeh, M.J Mikaeli, A. Mousavi, S.M.J. Mortazavi, B. Nabaei,

P. Pasalar , P. Pasbakhsh, M. Rasooli Negad, A. Shaabani, M. Sotoodeh, A.R. Talaeipoor,

M. Vahid Dasjerdi, M.R. Zafarghandi International Board:

F. Assadi (Chicago), J. Parvizi (Philadelphia), A. Gangi (Strasbourg), M.R. Keshtgar (London), Sh. Masood (Florida),

P. Hanjani (Pennsylvania) Editors:

N. Behtash, S.B. Hashemi, M.A. Noyan Ashraf Office staff:

M. Asgari, H. Chaychi, A. Kamizani, R. Ramezani, S. Sadigh Publisher:

Tehran University of Medical Sciences

Office: Tehran University Medical Journal, Medical School, 202 Amouzesh building, Poursina Ave., Ghods St., Keshavarz

Blvd., Tehran, Iran, P.o. Box: 14155-6447, Tel: +98(21)88962510, Fax: +98(21)88962510,

Online submission: http://journals.tums.ac.ir/login, and http://tumj.tums.ac.ir, Email: [email protected]

TUMJ is indexed/ abstracted in:

SCOPUS, EMBASE, Cambridge Scientific Abstracts (CSA), CAB Abstracts (CABI), Chemical Abstract Service (CAS), DOAJ, Psych Info, ULRICH΄S, Index Copernicus, IMEMR, EMR Beta, SID, Magiran and Iran Medex

http://tumj.tums.ac.ir

The Official Publication of Medical School, Tehran University of Medical Sciences

Volume 69 Number 3 June 2011

TUMJ

TEHRAN UNIVERSITY MEDICAL JOURNAL

Tehran Uni Med J (TUMJ), Vol. 69, No. 3, June 2011

Documents

Transcript of Tehran Uni Med J (TUMJ), Vol. 69, No. 3, June 2011