Teen Idolตูน บอดี้สแลม ผู้ปลุกความฝันวันรุ่นไทย “...ชีวิตมันต้องเดินตามหาความฝัน หกล้มคลุกคลานเท่าไร มันจะไปจบที่ตรงไหน แต่จะยังไงก็ต้องไปให้ถึง ที่สุดถ้ามันจะไม่คุ้ม แต่มันก็ดีที่อย่างน้อยได้จดจำ ว่าครั้งหนึ่งเคยก้าวไป แค่คนที่เชื่อในความฝันจะเหน็ดจะเหนื่อยก็ยังต้องเดินต่อไป...” นี่คือบางบทบางตอนจากเพลง ความเชื่อ ของวงบอดี้สแลม เพลงซึ่งสร้างแรงบันดาลใจมหาศาลต่อคนรุ่นใหม่ที่มีความรัก ความหวัง ความฝัน และความมุ่งมั่นต่อสิ่งที่ตนรักและศรัทธา ในวินาทีนี้คงไม่มีวัยรุ่นไทยคนไหนไม่รู้จักวง บอดี้สแลม วงดนตรีร็อคแนวหน้าของเมืองไทย นำ โดยตูน อาทิวราห์ คงมาลัย หรือตูน บอดี้สแลม ภายใต้รอยสักและหนวดเครารุงรังที่ผู้ใหญ่เห็นแล้วต้องเบือนหน้าหนี

ตูนมีความคิดเห็นอย่างไรที่เด็กหลายคนเคยคิดอยากฆ่าตัวตาย แต่พอฟังเพลงของบอดี้สแลมก็ผ่านจุดนั้นมาได้ มันเหมือนเป็นการตอกย้ำ ในสิ่งที่ได้พวกเราตั้งใจสื่อสารออกไปว่ามันตรงกับชีวิตของใครหลายคนที่กำ ลังท้อแท้ กำ ลังเดินทางตามหาสิ่งที่ต้องการอยู่ยิ่งหลังจากที่ผมบวชก็ยิ่งตอกย้ำ ให้ผมต้องแต่งเพลงและร้องเพลงให้ดีขึ้นไปอีก รู้สึกมีพลังเพิ่ม การบวชทำ ให้ผมพบแรงบันดาลใจ

เพราะอะไรถึงบวช จุดประสงค์เดียวในการบวชของผมคือ ผมอยากบวชให้พ่อแม่ให้ท่านมีความสุข ในวันที่บวชผมเห็นท่านร้องให้ น้ำ ตาของท่านมาจากความดีใจ ปลื้มใจ ผมก็รู้สึกมีความสุขมากแล้ว วัดที่บวชเป็นวัดป่าในจังหวัดขอนแก่น สายธรรมยุติ จึงเคร่งมาก ตัดขาดการสื่อสารทุกทาง แต่ผมก็ตั้งใจจะทำ ให้ดีที่สุดและเต็มที่ที่สุด ผมไม่ได้หวังอะไรมากมาย นอกเหนือไปจากการบวชเพื่อให้พ่อแม่มีความสุข แต่ถ้าผมได้มากกว่านั้นก็ถือว่าเป็นโชคดี...แล้วผมก็โชคดีจริงๆโชคดีอย่างไร

วงบอดี้สแลมมีความหมายว่าอย่างไร บอดี้แปลว่าตัวหรือร่างกาย สแลมแปลว่าการเหวี่ยงทุ่ม ฟาดแรงๆ ผมแปลตรงๆโดยการนำ สองคำ นี้มารวมกันแปลว่าการเอาตัวฟาดไปกับความฝัน ฟาดไปกับดนตรีกับสิ่งที่เรามีความสุขสุดตัวแบบไม่ยั้ง ไม่กั๊กไว้พื้นฐานความเป็นตูนมาจากอะไร พ่อแม่สอนผมเหมือนกับพ่อแม่ของทุกคน คือ สอนให้ลูกเป็นคนดี เรียนหนังสือเก่งๆ ไม่ยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติดท่านทุ่มเทให้ผมเต็มร้อยเหมือนกับพ่อแม่ของทุกๆ คนแม้ท่านจะไม่ได้สอนในเรื่องของความเชื่อ ความฝัน แต่ท่านเปิดโอกาสให้ผมได้เข้ามาเรียน ม.1 ที่กรุงเทพฯคนเดียวผมคิดว่าจุดนี้แหละที่ทำ ให้ผมได้มีอิสระ กล้าตัดสินใจเองตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งเป็นวัยที่ง่ายมากต่อการเสียเด็ก จะโดดเรียนก็ได้ จะคบกับเพื่อนไม่ดีก็ได้ ไม่มีคนมาดูแลเราเหมือนกับที่พ่อแม่ดูแล แต่ท่านไว้ใจผม ท่านมอบโอกาสนี้ให้ผม จุดนี้เป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตของผม

คงเป็นช่วงที่กำ ลังจะออกบอดี้สแลมชุดแรก ถือเป็นช่วงที่เปราะบางที่สุดในชีวิต ตอนนั้นผู้ใหญ่ไม่มั่นใจในวง ไม่ยอมให้เราออกอัลบั้มทั้งๆที่ทำ เพลงกันมาหลายปีแล้ว มีทั้งเพลงงมงาย เพลงย้ำ เพลงทางของฉันฝันของเธอ และอีกหลายๆเพลงที่สามารถตอบโจทย์ทั้งผู้ฟังและตอบโจทย์ทางธุรกิจได้แล้ว แต่ผู้ใหญ่ก็ยังไม่มั่นใจ ช่วงนั้นกดดันมาก ถ้ายุบวงตอนนั้นก็ทำ ได้โดยที่ไม่รู้สึกแพ้ เพราะทำ ทุกอย่างหมดแล้วมีคำ แนะนำ อย่างไรให้แก่วัยรุ่นยุคใหม่ที่เล่นดนตรีตามฝัน แต่พอไม่สำ เร็จก็ท้อ แล้วเลิกไป ถ้าจะให้ผมแนะนำ คือ เราต้องทำ ทุกอย่างด้วยความรัก โดยไม่ต้องคาดหวังผลตอบแทน ผมเชื่อว่าถ้าเราไม่หยุดที่จะรัก ไม่หยุดที่จะพยายามสักวันผลจะออกมาดี ความสำ เร็จอาจไม่ได้เกิดขึ้นชั่วข้ามคืน แต่ผมคิดว่าความสำ คัญเปรียบเสมือนบันได เหมือนการเดินขึ้นบันไดทีละก้าวๆด้วยความรัก ความตั้งใจ เวลาท้อแท้ก็อาจก้าวสั้นบ้างหรือก้าวลงบ้างแต่พอมีแรงก็ก้าวกระโดดสองขั้นด้วยความสนุกสนาน เมื่อเวลาผ่านไปจะรู้สึกว่า โอ้โห! เรามาอยู่ตรงจุดนี้ได้แล้วนะ ขอให้ทำ ไปเรื่อยๆไม่ต้องกำ หนดหรือกดดันตัวเองว่ากี่ปีจะต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วจะพบว่า ถ้าไม่หยุดเดินและค่อยๆก้าวไปเรื่อยๆด้วยความรัก ความหลงใหลและความมุ่งมั่นพยายาม คุณจะต้องพบความสำ เร็จอย่างแน่นอน

ผมรู้สึก “โล่ง” มาก ได้อยู่กับตัวเองเต็มที่ จากที่เคยคิดมาตลอดว่าตัวเองเก่ง เพราะคนอื่นให้ค่ากับผม แต่พอมาอยู่ที่วัด ไม่มีใครมาพูด ไม่มีใครมาคอยให้ค่าผม เข้าใจเลยว่าตัวเองเป็นแค่ส่วนเล็กๆส่วนหนึ่งของธรรมชาติ ผมไม่ได้เก่ง ไม่ได้ยิ่งใหญ่ ไม่ได้เจ๋งอย่างที่ผมเคยคิดว่าผมเป็นผมกลับรู้สึกอ่อนแอมากจนร้องไห้ออกมา ร้องไห้ทั้งผ้าเหลืองอย่างนั้น เข้าใจเลยคำ ว่า “ร้อนผ้าเหลือง” เป็นยังไง รู้สึกทนแทบไม่ไหว ไม่อยากอยู่ตรงนั้น อยากออกไปหาเพื่อน ไปอยู่กับความสำ เร็จเหมือนที่ผ่านๆมาแล้วผ่านความรู้สึกนั้นมาได้อย่างไร เวลาครับ บวกกับคำ สอนของท่านเจ้าอาวาส ท่านสอนให้ผมหากิจกรรมทำ ผมโชคดีได้ทำ ไม้กวาด (หัวเราะ) ท่องบทสวดมนต์และอ่านหนังสือ ผมได้มีโอกาสอ่านหนังสือหลายเล่ม แต่เล่มที่ชอบมากที่สุดคือ “ไอน์สไตน์พบ พระพุทธเจ้าเห็น” เพราะเป็นหนังสือที่ตรงกับชีวิตและเป็นหนังสือธรรมะที่เข้าใจง่าย อ้างอิงกับวิทยาศาสตร์ความรู้สึกหลังจากบวชแล้วเป็นอย่างไรตอนที่บวชผมได้รับคำ สั่งสอนจากพระอาจารย์ ทำ ให้ผมมองเห็นเป้าหมายในชีวิตชัดเจนขึ้น ผมก็ตั้งใจและได้บอกต่อหน้าพระอาจารย์ว่า “ถ้าสึกออกไป ผมจะเป็นพุทธศาสนิกชนที่ดี จะทำ หน้าที่ของผมให้ดีที่สุด ผมจะร้องแต่เพลงที่มีคุณค่า เพื่อให้เกิดพลังงานดี ๆ แก่ผู้ฟัง”ช่วงไหนที่รู้สึกท้อมากที่สุด

คงเป็นช่วงที่กำ ลังจะออกบอดี้สแลมชุดแรก ถือเป็นช่วงที่เปราะบางที่สุดในชีวิต ตอนนั้นผู้ใหญ่ไม่มั่นใจในวง ไม่ยอมให้เราออกอัลบั้มทั้งๆที่ทำ เพลงกันมาหลายปีแล้ว มีทั้งเพลงงมงาย เพลงย้ำ เพลงทางของฉันฝันของเธอ และอีกหลายๆเพลงที่สามารถตอบโจทย์ทั้งผู้ฟังและตอบโจทย์ทางธุรกิจได้แล้ว แต่ผู้ใหญ่ก็ยังไม่มั่นใจ ช่วงนั้นกดดันมาก ถ้ายุบวงตอนนั้นก็ทำ ได้โดยที่ไม่รู้สึกแพ้ เพราะทำ ทุกอย่างหมดแล้วมีคำ แนะนำ อย่างไรให้แก่วัยรุ่นยุคใหม่ที่เล่นดนตรีตามฝัน แต่พอไม่สำ เร็จก็ท้อ แล้วเลิกไป ถ้าจะให้ผมแนะนำ คือ เราต้องทำ ทุกอย่างด้วยความรัก โดยไม่ต้องคาดหวังผลตอบแทน ผมเชื่อว่าถ้าเราไม่หยุดที่จะรัก ไม่หยุดที่จะพยายามสักวันผลจะออกมาดี ความสำ เร็จอาจไม่ได้เกิดขึ้นชั่วข้ามคืน แต่ผมคิดว่าความสำ คัญเปรียบเสมือนบันได เหมือนการเดินขึ้นบันไดทีละก้าวๆด้วยความรัก ความตั้งใจ เวลาท้อแท้ก็อาจก้าวสั้นบ้างหรือก้าวลงบ้างแต่พอมีแรงก็ก้าวกระโดดสองขั้นด้วยความสนุกสนาน เมื่อเวลาผ่านไปจะรู้สึกว่า โอ้โห! เรามาอยู่ตรงจุดนี้ได้แล้วนะ ขอให้ทำ ไปเรื่อยๆไม่ต้องกำ หนดหรือกดดันตัวเองว่ากี่ปีจะต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วจะพบว่า ถ้าไม่หยุดเดินและค่อยๆก้าวไปเรื่อยๆด้วยความรัก ความหลงใหลและความมุ่งมั่นพยายาม คุณจะต้องพบความสำ เร็จอย่างแน่นอน