Spis treści STYCZEN.pdf · Matura – dlaczego ja? [Klaudia i Natalia] Hitem Internetu jest...
Transcript of Spis treści STYCZEN.pdf · Matura – dlaczego ja? [Klaudia i Natalia] Hitem Internetu jest...
Spis treści Wstęp ...................................................................................... 2
Matura – dlaczego ja? ............................................................. 3
Nauczyciel też człowiek ........................................................... 6
Artykuł o zdrowym stylu życia ................................................ 9
„Buszujący w zbożu” – recenzja ............................................ 13
Zrób to sam ........................................................................... 14
Wywiad z panią profesor Moniką Stachów ........................... 18
„Mikołajkowe Dziady z Mickiewiczem” ................................ 20
Galeria ................................................................................... 21
Wiersz "Nie istnieje" ............................................................. 25
Wstęp Witamy Was, Drodzy Czytelnicy w nowym roku szkolnym. Z nowymi siłami i w nowym
składzie pragniemy zaprezentować Wam pierwszy numer gazetki szkolnej w roku szkolnym
2013/2014. Mamy nadzieję, że tematy zaproponowane przez nas przypadną Wam do gustu.
Jesteśmy otwarci na propozycje i opinie.
Osoby, które interesują się książkami zapraszamy do działu z recenzjami, w którym
znajdziecie m.in. recenzję kontrowersyjnej książki „Buszujący w Zbożu”. Ci, którzy są
przekonani o tym, że nauczyciele to cyborgi, zaprogramowane tylko na gnębienie uczniów
i tworzenie im sprawdzianów czy kartkówek, odsyłamy do wywiadu z panią Moniką Stachów
i Anną Lelonkiewicz – Kubik.. A jeżeli lubisz majsterkować, zapraszamy do działu "zrób to
sam". Tych, którzy dbają o zdrowie, odsyłamy do artykułu "o zdrowym stylu życia". Na
pewno znacie program "Matura to bzdura", my proponujemy Wam naszą szkolną wersję
tego programu... Wybaczcie trzecioklasiści :) A ukryte talenty uczniów naszej szkoły
znajdziecie w dziale talentów literackich.
Zachęcamy również do współpracy. Osoby chętne prosimy o kontakt z panią Anną
Lelonkiewicz - Kubik, panią Moniką Stachów, bądź z Katarzyną Strojną z IIa.
Do stworzenia tego numeru przyczynili się:
Katarzyna Strojna (redaktor naczelna)
Milena Burzyńska (zastępca redaktora naczelnego)
Daria Walczak
Klaudia Walewska
Natalia Biskupska
Magda Idrian
Sandra Winciorek
Rafał Sędkowski
Kamil Krupa (oprawa graficzna)
Opiekunowie:
Pani Anna Lelonkiewicz - Kubik
Pani Monika Stachów
Pani Małgorzata Skrobacz
Życzymy miłej lektury,
Zespół Redakcyjny
Matura – dlaczego ja? [Klaudia i Natalia]
Hitem Internetu jest program pt. Matura to
bzdura. Kuba Jankowski udowadnia maturzystom,
że ich wiedza nie jest jednak wystarczająca, by zdać
maturę na 100%. Całe szczęście, że nasi
trzecioklasiści solidnie przygotowują się do
egzaminu dojrzałości. ;) Aby sprawdzić ich wiedzę
zadałyśmy kilka pytań z wiedzy ogólnej trzem
grupom uczniów.
Odpowiedzi zostały podane losowo.
Pytanie 1: Jak nazywa się stolica Meksyku?
Grupa 1: Meksyk
Grupa 2: Mexico City
Grupa 3: Berlin, Pekin, Coś z Meksiko
Poprawna odpowiedź: Meksyk / Mexico City
Pytanie 2: Jaka jest największa komórka?
Grupa 1: Nie wiem
Grupa 2: Komórka jajowa
Grupa 3: Xperia Z
Poprawna odpowiedź: Strusie jajo
Pytanie 3: Jak nazywał się pierwszy król Polski?
Grupa 1: Mieszko albo Bolesław
Grupa 2: Mieszko;
Grupa 3: Bolesław Chrobry
Poprawna odpowiedź: Bolesław Chrobry
Pytanie 4: Podaj popularną nazwę substancji o wzorze NaCl
Grupa 1: Sól kuchenna
Grupa 2: Chlorek sodu
Grupa 3: Sól albo cukier
Poprawna odpowiedź: Popularna nazwa to sól kuchenna;, ale uznawałyśmy także chlorek
sodu, bardziej poprawną w środowisku chemicznym ;)
Pytanie 5: Jak nazywał się największy przeciwnik Mickiewicza?
Grupa 1: Słowacki
Grupa 2: Juliusz Słowacki
Grupa 3: Słowacki albo Sienkiewicz? Nie, Słowacki.
Poprawna odpowiedź: Juliusz Słowacki
Pytanie 6: Ilu jest laureatów polskiej Literackiej Nagrody Nobla?
Grupa 1: Czworo
Grupa 2: Nie wiem.
Grupa 3: Czworo
Poprawna odpowiedź: Czworo
Pytanie 7: W szufladzie jest dwanaście skarpetek. Trzy pary są białe, dwie czerwone i jedna
szara. Ile jest czarnych?
Grupa 1: Nie ma czarnych skarpetek
Grupa 2: Zero
Grupa 3: Zero
Poprawna odpowiedź: Z tym pytaniem maturzyści poradzili sobie wspaniale. Oczywiście, nie
ma czarnych skarpetek.
Pytanie 8: Baca ma siedemnaście owiec, wszystkie oprócz dziewięciu zdechły. Ile owiec mu
zostało ?
Grupa 1: Cztery albo dziewięć.
Grupa 2: Dziewięć.
Grupa 3: Dziewięć
Poprawna odpowiedź: Dziewięć. Matematyków mamy mocnych. :)
Pytanie 9: Jak nazywa się największe jezioro w Polsce?
Grupa 1: Śniardwy
Grupa 2: Śniardwy
Grupa 3: Śniadrwy
Poprawna odpowiedź: Śniardwy
Pytanie 10: Ile mamy przegród nosowych?
Grupa 1: Osiemnaście albo jedną
Grupa 2: Jedną
Grupa 3: Dwie
Poprawna odpowiedź: Jedną.
Pytanie 11: Do którego kraju należy Grenlandia?
Grupa 1: Ale Grenlandia to kontynent…
Grupa 2: Do Danii.
Grupa 3: Dania.
Poprawna odpowiedź: Do Danii
Wszystkim uczniom dziękujemy za odpowiedzi. Pozostałym maturzystom
radzimy przypomnieć materiały, ponieważ przed następnym wydaniem gazetki
znowu będziemy Was przepytywać. ;)
Nauczyciel też człowiek [Klaudia i Natalia]
Większość uczniów uważa, że wszyscy nauczyciele to osoby, które całe życie
spędzają w szkole, wymyślają sprawdziany, prace domowe. Ale czy nauczyciele
to naprawdę tylko roboty zaprogramowane do pracy? Aby udowodnić, że nie,
zaprosiłyśmy do wywiadu panią Annę Leonkiewicz - Kubik, nauczyciela języka
polskiego i wychowania do życia w rodzinie.
Redakcja: Jaki zawód chciałaby Pani wykonywać, gdyby nie była Pani
nauczycielem?
A. Lelonkiewicz - Kubik: Zawsze chciałam zostać konserwatorem zabytków, ale
nie miałam wystarczającej odwagi i pewności siebie, aby zdawać na taki
kierunek. Marzyłam o pracy związanej z zabytkami. O swojej pasji nie
zapomniałam, od dwóch lat zaangażowałam Samorząd Uczniowski w projekt
Centrum Edukacji Obywatelskiej pt. Ślady przeszłości – uczniowie adoptują
zabytki.
Redakcja: Jaką cechę nauczyciela ceniła Pani będąc uczniem?
A. Lelonkiewicz - Kubik: Cierpliwość. Myślę, że do tej pory ta cecha jest bardzo
ważna dla mnie jako nauczyciela.
Redakcja: Jakie jest Pani największe marzenie?
A. Lelonkiewicz - Kubik: Moje marzenie jest związane z życiem prywatnym.
Mam córkę i chciałabym, żeby była szczęśliwym człowiekiem.
Redakcja: Gdzie Pani najlepiej odpoczywa?
A. Lelonkiewicz-Kubik: Odpoczywam….(śmiech), od czasu do czasu pozwalam
sobie na ten luksus. Od kiedy mam rodzinę to wyjeżdżamy na wakacje do
Chałup. Jest to dla mnie magiczne miejsce. Poleciła mi je pani Stachów. Z jednej
strony Zatoka Pucka, z drugiej morze naprawdę można tam odpocząć.
Odpoczywam również czytając książkę. Ostatnio zaczarowała mnie powieść
Borisa Viana Piana dni.
Redakcja: Jaki jest Pani ulubiony gatunek muzyki?
A. Lelonkiewicz - Kubik: Od dawna jestem wierna muzyce filmowej.
Redakcja: Jakie ma Pani pasje?
A. Lelonkiewicz - Kubik: Literatura, teatr. Pasją teatralną próbuję zarazić
uczniów klasy II a (śmiech). Kocham również język włoski. W tym roku
postanowiłam kontynuować naukę tego języka i nie ukrywam, że sprawia mi to
ogromną radość.
Redakcja: Które cechy uczniów ceni Pani najbardziej?
A. Leloniewicz - Kubik: Podstawowe cechy, które cenię to samodzielność
myślenia, odwaga w poglądach i umiejętność zachowania się w każdej sytuacji.
Lubię również uczniów kreatywnych i pracowitych. Ta ostatnia cecha jest
bardzo ważna.
Redakcja: Jaki zawód chciała Pani wykonywać, gdy była Pani dzieckiem?
A. Leloniewicz-Kubik: Gdy byłam dzieckiem chciałam zostać nauczycielem. Mój
tata był nauczycielem, mam dużo nauczycieli w rodzinie. Będąc dzieckiem
bawiłam się w szkołę. Moimi uczniami były lalki i misie. Miałam prawdziwą
tablicę i dziennik. Czytałam im różne książki a potem z tego odpytywałam
(śmiech). I tak już mi zostało, ku rozpaczy niektórych… .(śmiech)
Redakcja: Dziękujemy za udzielenie wywiadu.
Artykuł o zdrowym stylu życia [Magda Idrian]
Zdrowy tryb życia – dlaczego warto?
W zdrowym stylu życia nie chodzi o ideę czy modę lansowaną przez popkulturę, lecz
o praktyczne korzyści. Po pierwsze prowadząc zdrowy tryb życia zwiększamy szansę na
uniknięcie wielu chorób. Gdy jesteśmy młodzi nie zwracamy na to uwagi, jednak może warto
zadać sobie pytanie, czy nie byłoby pięknie zobaczyć jak na świat przychodzą nasze wnuki?
W obecnych realiach, gdy młodzi ludzie mają dzieci po 30 roku życia, potencjalny „dziadek”
musiałby dożyć co najmniej 60-tki, a podczas 18 urodzin wnuka miałby już 78 lat. Poza tym,
we współczesnym, zabieganym świecie trudno znaleźć chwilę odpoczynku. Czas dla siebie
przyjdzie więc pewnie dopiero koło 60-tki. Aby wtedy móc jeszcze cieszyć się życiem
powinniśmy dbać o siebie, a więc także prowadzić zdrowy tryb życia.
Cztery elementy składające się na zdrowy styl życia to:
SPORT I RUCH
Uprawianie sportu nie jest konieczne, aby tryb
życia nazwać zdrowym. Czasem jest wręcz
przeciwnie. Jeśli wyczynowo uprawiamy sport,
intensywnie trenujemy jesteśmy narażeni na
kontuzje oraz zużycie np. stawów. Za młodu
nie będzie nam to doskwierać, ale na starość
przypomnimy sobie o wielu urazach ze
sportowej kariery. Nie oznacza to jednak, że
zdrowy tryb życia to siedzenie na kanapie.
Do prowadzenia zdrowego stylu życia potrzebny jest bowiem ruch i to w każdej postaci.
Oczywiście, więcej kalorii spalimy biegając, a mniej jeżdżąc na rowerze czy spacerując, ale
każdy rozsądny wysiłek fizyczny jest dla nas korzystny. Ruch to spalone kalorie, mniejsza
waga i ciało przyzwyczajone do regularnego wysiłku. Najlepszym rozwiązaniem jest
wkomponowanie aktywności fizycznej w codzienne czynności, bo jak wiadomo, brakuje nam
czasu na wszystko i nie chcemy poświęcać go specjalnie na treningi. Co możemy zrobić? Jeśli
chodzimy na spacer z psem to wydłużmy go, lub chociaż chodźmy podczas niego szybciej, tak
żeby nieco się zmęczyć. Psu nie zaszkodzi, a my spalimy kilka dodatkowych kalorii.
W weekendy natomiast zamiast spędzać rodzinnie czas przed telewizorem pójdźmy na
wspólny spacer lub pojedźmy gdzieś razem na rowerze. Takie wypady integrują i pozwalają
odpocząć od męczących ekranów. Jeśli już koniecznie musimy zostać w domu to zamiast
typowej gry telewizyjnej wypróbujmy te z kontrolerami ruchu, aby chociaż w ten sposób
złapać odrobinę aktywności. Tak samo na wakacjach – nie leżmy tylko na plaży. Chodźmy na
spacery, wypożyczmy rowery, nie jedźmy do sklepu autem tylko pójdźmy pieszo.
ODŻYWIANIE
Zdrowy tryb życia to oczywiście także
odpowiednie odżywianie. Nie oznacza to
jednak, że raz na jakiś czas nie możemy sobie
pozwolić na pizzę, kebab czy tłuste mięso
z grilla. Chodzi o to, by fast foody, potrawy
przygotowywane na tłuszczu i wysoko
przetworzone nie stanowiły podstawy naszej
diety. Jeżeli prowadzimy klasyczny tryb życia,
tj. wychodzimy do szkoły rano na około 8-9
godzin, to dzień powinniśmy zaczynać
porządnym śniadaniem. Wiadomo, rano
czasu mało i wstawać się nie chce, ale śniadanie naprawdę jest bardzo ważne. Po prostu jeśli
mamy w perspektywie pracę przez kilka godzin, to potrzebujemy sporo energii, a dodatkowo
jest też największa szansa, że spalimy to co zjedliśmy. Ważne jest także to co jemy. Po
powrocie do domu zjedzmy obiad, którego częścią nie zawsze musi być mięso. Od czasu do
czasu spokojnie można się bez niego obyć. Warto także zastępować część „zapychaczy”
tj. kartofli, makaronu, ryżu, kaszy większą porcją sałaty czy warzyw. Najedzeni będziemy tak
samo, ale nasz posiłek będzie bogatszy w składniki odżywcze i nieco lżejszy.
Na kolację powinniśmy jeść raczej rzeczy lekkie – nie potrzebujemy dostarczać organizmowi
zbyt wiele energii do spania. Dobrym pomysłem będzie na przykład zjedzenie owocu –
jabłka, pomarańczy, brzoskwini czy banana.
Osoby, które mają znaczącą nadwagę powinny się jej pozbyć. Będzie to wymagało sporo
wysiłku, ale jest to możliwe. Każdy ma chociaż jednego znajomego, który zrzucił kilka lub
kilkanaście kilogramów. Najlepszym połączeniem będzie oczywiście wysiłek fizyczny i dieta.
Do wyboru jest ich bardzo wiele, od restrykcyjnych takich jak dieta New Mayo Clinic, dieta
doktor Ewy Dąbrowskiej, dieta Mai Błaszczyszyn czy dieta kopenhaska, po bardziej rozłożone
w czasie kuracje takie jak dieta 3d chili, dieta plaż południowych czy doktora Dukana. Należy
pamiętać, że przed rozpoczęciem każdej diety warto się skonsultować z lekarzem – źle
dobrana do możliwości i potrzeb naszego organizmu kuracja odchudzająca może bowiem
wywołać więcej szkód niż pożytku.
WIZYTA U LEKARZA I HIGIENA
Kolejnym bardzo ważnym elementem zdrowego życia jest wizyta u lekarza. Większość z nas
idzie do niego dopiero kiedy problem jest poważny. Tymczasem, jeśli będziemy lekarza
odwiedzać regularnie, powiedzmy raz na pół roku i raz na rok czy dwa lata będziemy robić
sobie odpowiednie badania,
maksymalizujemy szansę uniknięcia
poważnych chorób. Wcześniej
zdiagnozowane mogą być skutecznie
leczone lub ich rozwój może być wyraźnie
zahamowany. Czasem może chodzić
o kilka lat życia! Przy okazji kwestii
zdrowotnych warto także wspomnieć
o higienie. Nie powinniśmy zapominać
o codziennym prysznicu, myciu zębów
czy częstym myciu rąk!
SEN I ODPOCYZNEK
Zdrowe odżywianie, ruch, dbanie o zdrowie i higienę to już trzy elementy układanki
zdrowego trybu życia. Czwartym jest
odpowiedni relaks i wypoczynek. Pamiętajmy,
że szkoła to nie wszystko i człowiek musi mieć
czas dla siebie, rodziny i przyjaciół. 7 godzin
snu to właściwa dawka dla pracującego
człowieka. Nie warto jej zmniejszać na rzecz
pracy, imprezowania czy siedzenia przed
telewizorem. Tak samo jak o swój sen dbać
powinniśmy także o odpoczynek od
codzienności. Tutaj wracamy do ruchu – warto
połączyć przyjemne z pożytecznym i dla odpoczynku wybrać się na spacer, rower lub
pobiegać.
Wskaźnik BMI
BMI to skrót z języka angielskiego "body mass index", co tłumaczymy jako wskaźnik masy
ciała. Wskaźnik BMI charakteryzuje relację pomiędzy masą ciała a wzrostem.
BMI to współczynnik powstały przez podzielenie masy ciała podanej w kilogramach przez
kwadrat wysokości podanej w metrach. Obliczając BMI możemy określić ilość tkanki
tłuszczowej w organizmie.
Należy pamiętać, że BMI nie jest wiarygodnym wskaźnikiem zagrożenia chorobami!
Jakie jest prawidłowe BMI?
Prawidłowy współczynnik BMI powinien mieścić się w przedziale od 18.5 do 24.9. Wartości
niższe lub wyższe są anomalią.
Ogólna interpretacja wyników:
• BMI < 15 - niedożywienie trzeciego stopnia (wygłodzenie)
• BMI 15,1 - 17,4 - niedożywienie drugiego stopnia (wychudzenie)
• BMI 17,5 - 18,5 - niedożywienie pierwszego stopnia (niedowaga)
• BMI 18,5 - 24,9 - wartość prawidłowa
• BMI 25,0 - 29,9 - nadwaga
• BMI 30,0 - 34,9 - otyłość I stopnia
• BMI 35,0 - 39,9 - otyłość II stopnia
• BMI > 40,0 - otyłość III stopnia (otyłość olbrzymia)
„Buszujący w zbożu” – recenzja [Milena Burzyńska]
W 1951 roku pan Salinger postanowił stworzyć
powieść. I to nie byle jaką powieść. Książka pt.
„Buszujący w zbożu”, o której mowa, należy do
kanonu najwybitniejszych powieści anglojęzycznych
i zarazem jest dziełem, które tuż po wydaniu
wzbudziło wiele kontrowersji i zostało wpisane na
listę książek ocenzurowanych i zakazanych
w Stanach Zjednoczonych. W ciągu kilku tygodni
od dnia publikacji zyskała miano bestsellera
i pomimo upływu lat jest lekturą, po którą chętnie
sięgają młodzi czytelnicy. To historia 17-letniego
Holdena Caulfielda, który nie może odnaleźć się
w otaczającej go rzeczywistości. Kiedy zostaje
wydalony z kolejnej szkoły, postanawia opuścić
nieprzyjazne sobie miejsce i udaje się do Nowego
Jorku. Trzydniowa wędrówka po mieście staje się
dla niego poszukiwaniem własnego miejsca i sensu
życia. Okazuje się, że zderzenie ze światem
dorosłych, u progu którego stoi z racji wieku,
przynosi mu rozczarowanie i pogłębia jego
samotność. Jego trafne spostrzeżenia dotyczą problemów aktualnych i uniwersalnych.
Holden porusza kwestie, z którymi cały czas boryka się młodzież na całym świecie: ich
zagubienia w świecie, wyalienowania i buntu wobec reguł, narzucanych im przez
rzeczywistość, której zasady wyznaczają ludzie dorośli. Moim zdaniem warto przeczytać tę
książkę, ponieważ pod z pozoru lekkimi, błahymi przygodami kryje się refleksja na temat
bardzo dobrze nam znany: pierwszych kroków w dorosłość.
Zrób to sam [Rafał Sędkowski]
Nadchodzące długie, zimowe wieczory musimy jakoś zagospodarować. Jednym ze sposobów
na zabicie czasu są prace ręczne zwane DIY (Do-It-Yourself). Wykonane własnoręcznie
przedmioty mogą służyć ozdobie lub możemy sprezentować je komuś bliskiemu. Niektórym
wystarczy sama satysfakcja ze zrobienia czegoś samodzielnie. Dzisiaj przygotowałem dla was
instrukcję uszycia filcowej maskotki. Zapraszam!
KROK 1 Materiałami potrzebnymi do wykonania
pluszaka są: arkusze filcu, wata, mulina w kolorach filcu,
nożyczki, szeroka taśma klejąca, dobry klej (ja używałem
czarodziejskiego ale może też być vikol), igła z dużym
otworem i wydrukowany wzór maskotki.
KROK 2 Zaczynamy od wycięcia wzoru i podzielenia go na części (w wypadku gdy maskotka
jest dwuczęściowa).
KROK 3 Wyciętą część przyklejamy do filcu tak, by została cała zakryta przez taśmę, później
wycinamy. Głowę i tułów musimy wyciąć dwa razy, lecz za drugim razem wzór musimy
odwrócić. W przeciwnym razie dwa elementy nam się nie zejdą.
KROK 4 Gdy główne elementy są już gotowe, pora zająć się przodem maskotki. Każdy
element osobno wycinamy, przyklejamy do filcu, znowu wycinamy i przyklejamy. Warto
najpierw wyciąć wszystkie elementy i potem złożyć szablony z powrotem. Wiemy wtedy
w którym miejscu przykleić dany element. Uwaga! Uszy pandy wycinamy podwójnie, tak jak
głowę i tułów.
KROK 5 Teraz wyszywamy uśmiech pandy.
KROK 6 Teraz zszywamy przednie części głowy i tułowia najprostszym szwem. Supełki
przyklejamy do wewnętrznej strony.
KROK 7 Czas połączyć przód i tył naszej maskotki. Zszywamy je na tzw, okrętkę. Najpierw
białą muliną zszywamy głowę. W miejscach uszu nitkę wkładamy pomiędzy połówki
i sklejamy.
KROK 8 Teraz wypychamy głowę watą. Gdy już to zrobimy,miejsca „szwów” warto delikatnie
skleić, by potem widoczna była granica między głową a tułowiem. Następnie zszywamy
tułów tą samą metodą co głowę i wypychamy watą. Na samym końcu poprawiamy detale.
Gotowe! Taką pandą możemy obdarować kogoś, przerobić na brelok lub postawić na półce,
jako symbol własnoręcznej wykonanej pracy :) Jeśli „szew” Wam się nie podoba, można
w tym miejscu zawiązać wstążkę.
Wywiad z panią profesor Moniką Stachów
[Klaudia i Natalia]
Redakcja: Jaką cechę nauczyciela ceniła Pani, kiedy była w wieku szkolnym, a jaką ceni teraz
– będąc nauczycielem?
Profesor Monika Stachów: W każdym młodym człowieku są struny wrażliwe na dobro.
Zadaniem nauczyciela jest odnaleźć je i odpowiednio poruszyć. Ceniłam i dalej cenię
nauczycieli, którzy pomagają uczniowi odnaleźć jego własną drogę, wydobyć z niego to, co
dobre, wspierają go w jego rozwoju.
R: Jakie są Pani pasje?
P: Moją pasją jest człowiek… Mam zainteresowania typowo humanistyczne.
R: Więc jaką książkę Pani ostatnio przeczytała?
P: Ostatnio przeczytałam „Kobietę w lustrze” Erica - Emmanuela Schmidta.
R: Czy mogłaby Pani zdradzić o czym jest ta książka?
P: To książka o życiu, mówiąca o tym, że to coś więcej niż rola do odegrania, niż konwenanse.
Bohaterkami są trzy kobiety: gwiazda filmowa, mistyczka i arystokratka zafascynowana
psychoanalizą. Na pozór wszystko dzieli te kobiety, ale tylko na pozór. Łączy je myśl, że
muszą porzucić dotychczasowe życie i odnaleźć to, co naprawdę ważne.
R: Komu poleciłaby Pani tę książkę?
P: Wszystkim tym, który którzy chcieliby zgłębić tajemnice kobiecej duszy.
R: Rozumiemy, że lubi Pani literaturę. A jaki jest Pani ulubiony gatunek muzyki?
P: Nie mam ulubionego gatunku. Bardzo lubię słuchać muzyki, towarzyszy mi ona praktycznie
każdego dnia. Chętnie sięgam po polską muzykę rockową lat 80. i 90.
R: Ma Pani jakiś ulubiony zespół tamtego czasu?
P: Zespół IRA.
R: A ostatnio wpadła Pani w ucho jakaś piosenka?
P: Wpadła (śmiech) i to nie jedna. Np. „Cisza” Kamila Bednarka, „Parnassus” Braci,
„Rozbitkowie” Edyty Bartosiewicz. Słuchając piosenek, zwracam uwagę na tekst „Znowu się
uśmiecham, wiem, że wszystko dobrze będzie. Zagubiony w tłumie, chcąc odnaleźć się w tym
pędzie, buduję swoje życie na miłości fundamencie (…) Warto wierzyć w ludzi (…)”
R: Bednarek śpiewa m.in. o tym, że trzeba wyłączyć się, odpocząć. A jak Pani odpoczywa?
P: Wypoczywam w towarzystwie moich bliskich, mojej rodziny. Uwielbiam czynny
wypoczynek: jazdę na rowerze, bieganie, długie spacery.
R: Czy można zatem powiedzieć, że lubi Pani sport? Może uprawia Pani lub uprawiała jakieś
dyscypliny?
P: Tak lubię sport (śmiech). Czy uprawiałam? (śmiech) Można powiedzieć, że tak. Siatkówkę.
Dawne czasy…
R: A wypoczynek wakacyjny?
P: Wystarczą mi spacery na brzegiem morza lub leśne wędrówki. Rozmarzyłam się. Poproszę
o inne pytanie. (śmiech)
R: To może zdradzi nam Pani spod jakiego jest znaku?
P: Spod znaku ryby.
R: Dziękujemy za udzielenie wywiadu.
P: Dziękuję serdecznie. Wszystkiego dobrego.
„Mikołajkowe Dziady z Mickiewiczem” Dnia 6 grudnia odbyło się przedstawienie pod tytułem „Dziady z Mickiewiczem”. Większość
aktorów to uczniowie klasy IIa, pojawiła się także osoba z klasy IId i IIe. Przedstawienie
obejrzała publiczność złożona z uczniów klas humanistycznych oraz jednej z grup
turystycznej. Na publiczności zasiadły również pani dyrektor Iwona Leśniewicz i pani
wicedyrektor Lila Popłońska. Aktorów przygotowały pani Anna Lelonkiewicz – Kubik wraz
z panią Małgorzata Skrobacz.
Mimo mikołajkowej aury towarzyszącej w szkole, przedstawienie miało charakter zaduszny.
Scenografia była ciemna, dodająca grozy przedstawieniu, obecna była trumna, świece
i oczywiście duchy. Ponieważ dziady, to obrządek pogański, polegający na wywoływaniu
zbłąkanych dusz. Inspiracją dla stworzenia widowiska była druga część „Dziadów” Adama
Mickiewicza. I tak jak w pierwowzorze główną rolę grał Guślarz, który prowadził cały
obrządek, chór, który wprowadzał nastrój grozy oraz trzy rodzaje duchów – lekkie (Józio
i Rózia), ciężkie (Widmo) i pośrednie(Zosia). Wraz z Widmem na scenie pojawiły się także
wiecznie towarzyszące mu ptaszyska – Kruk i Wrona, które wcześniej, przed śmiercią, były
jego sługami. Na koniec przedstawienia wszystkie duchy, wraz z resztą postaci, wygłosiły
najważniejsze przesłania: „Kto nie doznał goryczy ni razu, ten nie zazna słodyczy w niebie”;
„Kto nie dotknął ziemi ni razu, ten nigdy nie może być w niebie” oraz „Kto nie był ni razu
człowiekiem, temu człowiek nic nie pomoże” -mające na celu zatrzymanie się i pochylenie
nad wartościami towarzyszącymi nam w życiu, na ile jesteśmy ludzcy wobec drugiego
człowieka.
Po obowiązkowym ukłonie aktorzy zostali nagrodzeni brawami publiczności.
Galeria
"Szczęściem jednego człowieka jest dugi człowiek"
-Jean Paul Sartre
"Istnieje widok wspanialszy niż nieba
- wnętrze duszy ludzkiej"
-Victor Hugo
"Subtelność ukryta w głębi serca to światło schowane w sercu"
-przysłowie abisyńskie
"Nawet wielkie przepaście możesz zasypać
- lecz serca ludzkiego nie zadowolisz nigdy"
-Eryk Lipiński
Wiersz "Nie istnieje" [Nightingale]
Zatrzymaj się.
Westchnij.
Zaciśnij pięść
i rozbij to szklane serce.
Pchnij w nie z całych sił.
Zgaś żarzące się marzenia,
zdmuchnij tlące się nadzieje.
Pchnij.
Zgaś.
Zdmuchnij.
Nie pozwól jej żyć.
Nie każ jej walczyć.
Rozwiej sen,
rozsyp jej świat.
Teraz,
gdy serce przestało krwawić,
wiatr przeszywa jej duszę na wskroś
i zatraca w nicości.