ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣΕΝΟΤΗΤΑ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ-ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΦΑΡΟΣ

2ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗΣ

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ: ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΕΡΟΣ

ΤΜΗΜΑ:Α2

ΥΠΕΥΘ.ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Α.ΣΠΑΝΤΙΔΑΚΗΣ

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2018 - 2019

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1.Ανάλυση της γενικής τεχνολογικής ενότητας στην οποία ανήκει το έργο

2.Περιγραφή αντικειμένου μελέτης

3.Τεχνικά σχέδια

4.Διαδικασία που ακολουθήθηκε

5.Ιστορική εξέλιξη

6.Επιστημονικά στοιχεία και θεωρίες - Αρχή λειτουργίας

7.Χρησιμότητα του έργου για τον άνθρωπο και την κοινωνία

8.Κατάλογος υλικών και εργαλείων

9.Κόστος κατασκευής

10.Βιβλιογραφία-Πηγές πληροφόρησης

1. Ανάλυση της γενικής τεχνολογικής ενότητας στην οποία ανήκει το έργο

Α. Γενικά χαρακτηριστικά

Mεταφορές στον οικονομικό και εμπορικό χώρο, ονομάζονται γενικά οποιεσδήποτε μετακινήσεις επιβατών και φορτίων από έναν τόπο σε έναν άλλον.

Η ιστορία των μεταφορών είναι συνυφασμένη με την ύπαρξη της ανθρώπινης ζωής. Ο πρωτόγονος άνθρωπος μετακινούνταν βαδίζοντας γρήγορα όμως κατάλαβε ότι οι φυσικές του αντοχές για να διανύει μεγάλες αποστάσεις ήταν περιορισμένες και πολύ περισσότερο περιορισμένη η ικανότητά του να μεταφέρει βάρη σε σημαντικές αποστάσεις.

Οι αδυναμίες αυτές οδήγησαν τον άνθρωπο σε αναζήτηση διαφόρων μέσων μεταφοράς τόσο για τον ίδιο όσο και για τα αγαθά του. Έτσι παράλληλα με τις καταπληκτικές του εφευρέσεις έφθασε από τον τροχό, το κουπί, το πανί και τον ατμό στους σύγχρονους αεροστρόβιλους των εξελιγμένων σύγχρονων μέσων μεταφορών.

Επίσης στην εποχή μας ο άνθρωπος κατάφερε να αναπτύξει την τεχνολογία και να κατασκευάσει μηχανήματα που αναπτύσσουν μεγάλη ταχύτητα ή που μεταφέρουν μεγάλες ποσότητες εμπορευμάτων ή επιβατών.

:Τα είδη τωνμεταφορών είναι

Χερσαίες μεταφορές

Τις σημερινές χερσαίες μεταφορές τις χρησιμοποιούμε για να μεταφερθούμε πάνω στη Γη. Οι μεταφορές στην ξηρά διακρίνονται σε οδικές και σιδηροδρομικές.(π.χ.αυτοκίνητα,μηχανάκια,τρένα,ποδήλατα,φορτηγά κτλ.)Τα μέσα μεταφοράς είναι: το οδικό δίκτυο ο σιδηρόδρομος, οι αγωγοί πετρελαίου και αγωγοί φυσικού αερίου .

Θαλάσσιες μεταφορές

Τα θαλάσσια μέσα μεταφοράς έχουν ακριβώς την ίδια λειτουργία με τα χερσαία αλλά στη θάλασσα. Με τα θαλάσσια μέσα μεταφοράς ο άνθρωπος εξερευνά τη θάλασσα και τη θαλάσσια ζωή. Η θαλάσσια μεταφορά υπερέχει όταν πρόκειται για τη μεταφορά μεγάλων φορτίων. Κάνουν εφικτό το εμπόριο με πολύ μακρινές χώρες. Επίσης, με αυτά μεταφέρονται το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο κ.λ.π. σε άλλες χώρες που το χρειάζονται.(π.χ. πλοία,υποβρύχια,βάρκες κτλ.)

Εναέριες μεταφορές

Η ιστορία των εναέριων μεταφορών ξεκινά στις 17 Δεκέμβρη 1903 οι αδελφοί Όρβιλ και Γουίλμπερ Ράιτ πραγματοποίησαν επιτυχημένες δοκιμές πτήσης μηχανοκίνητου ανεμόπτερου .Τα σύγχρονα επιβατικά τζετ κινούνται με ταχύτητες 500 με 700 Km/h. Σήμερα οι αεροπορικές μεταφορές καταλαμβάνουν σημαντικό κομμάτι της μεταφορικής δραστηριότητας επιβατών και εμπορευμάτων.

Επικοινωνία είναι η διαδικασία της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ δύο ή περισσοτέρων μερών για τα οποία η πληροφορία έχει νόημα, οπότε αποκτά νόημα και η ανταλλαγή της ως πράξη. Επικοινωνία έχουμε για παράδειγμα μεταξύ έμβιων όντων με την ανταλλαγή σκέψεων, μηνυμάτων, συναισθημάτων ή πληροφορίας μέσω της ομιλίας, της εικόνας, της γραφής, της συμπεριφοράς κλπ.

Για να πραγματοποιηθεί η διαδικασία της επικοινωνίας χρησιμοποιείται ένας κώδικας π.χ. μουσικός, γλωσσικός, χειρονομικός, κυκλοφοριακός κ.λ.π.

Η επικοινωνία είναι η διαδικασία με την οποία ένας πομπός Α (άνθρωπος ή ομάδα) μεταβιβάζει πληροφορίες, σκέψεις, ιδέες ή συναισθήματα σε ένα δέκτη Β (άνθρωπος ή ομάδα) με στόχο να ενεργήσει πάνω του με τρόπο ώστε να προκαλέσει σε αυτόν την εμφάνιση ιδεών, πράξεων ή συναισθημάτων και σε τελική ανάλυση να επηρεάσει την κατάστασή του και τη συμπεριφορά του.

Η επικοινωνία είναι μια διαδικασία ανταλλαγής μηνυμάτων που δεν συμβαίνει απαραίτητα μεταξύ ανθρώπινων όντων, αλλά κάθε οργανισμού ή μηχανής που είναι σε θέση να λάβει και να στείλει μηνύματα ή σήματα που επενεργούν στην πνευματική ή φυσική του κατάσταση ή στη συμπεριφορά του. Η επικοινωνία μπορεί να είναι είτε αυθόρμητη, είτε φυσική (όταν αφορά ανθρώπινη κατασκευή) προσχεδιασμένη και κωδικοποιημένη συνειδητά και προσεκτικά.

Β. Η εξέλιξη στο χρόνο– Αλληλεπίδραση με τον άνθρωπο

Ο κλάδος των μεταφορών κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις και με τη συνδρομή και άλλων οικονομικών και κοινωνικών παραγόντων, μπορεί να συμβάλει στην κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη ενός τόπου. Η άνοδος όμως των μεταφορών σύμφωνα με εκτιμήσεις επιτείνει τα περιβαλλοντικά προβλήματα. Στον τομέα των μεταφορών το 80% των εκπομπών διοξειδίου του αζώτου και μονοξείδιου του άνθρακα που συμβάλλουν στην άνοδο της θερμοκρασίας της γης προέρχεται από τις οδικές μεταφορές.

Η ανθρώπινη επικοινωνία αναπτύχθηκε πριν από εκατομμύρια χρόνια εφόσον οι άνθρωποι ένιωθαν από νωρίς αυτήν την ανάγκη. Σήμερα η επικοινωνία παίζει μεγάλο ρόλο στη ζωή μας αφού ολόκληρη η καθημερινότητά μας εξαρτάται από αυτήν. Χάρη σε αυτήν η καθημερινότητα μας έγινε πιο εύκολη και η επικοινωνία με μακρινούς συγγενείς πιο άμεση. Η επικοινωνία έχει αναπτυχθεί με την πάροδο του χρόνου. Τα παλαιότερα χρόνια η μορφή της επικοινωνίας ήταν κυρίως λεκτική, αλλά στις μέρες μας χρησιμοποιείται και η μαζική επικοινωνία η οποία δεν είναι μορφή επικοινωνίας που δόθηκε από την φύση. Σε αυτήν περιλαμβάνονται τα νέα μέσα, όπως είναι η τηλεόραση, το τηλέφωνο,το ραδιόφωνο, ο κινηματογράφος, το Διαδίκτυο (Internet) κ.ά.

Η ανάπτυξη των μεταφορών και της επικοινωνίας έχουν περιορίσει τα φυσικά εμπόδια και έχουν επιτρέψει στους ανθρώπους να αλληλεπιδρούν σε παγκόσμια κλίμακα.

Χρειάζεται όμως να επενδύσουμε στην έξυπνη χρήση της τεχνολογίας και στην αξιοποίηση των πληροφοριών για να αναζητήσουμε λύσεις προκειμένου να μειώσουμε την ενεργειακή κατανάλωση, να αντιμετώπισουμε την απειλή της κλιματικής αλλαγής, καθώς και να βελτίωσουμε τις ιδιαίτερες ανάγκες των πολιτών και τις ειδικές συνθήκες των χωρών.

Γ. Η Θέση του έργου - ΦΑΡΟΣ

Οι ανάγκες του θαλάσσιου εμπορίου και της ναυσιπλοΐας επέβαλαν, από τα τέλη του 18ου αιώνα, την ανάπτυξη ενός οργανωμένου δικτύου φάρων που θα προστάτευαν όσους έπλεαν στα στενά περάσματα, σε περιοχές με επικίνδυνες ξέρες και υφάλους και θα τους καθοδηγούσαν στα λιμάνια.

Οι φάροι αποτελούν ένα βοηθητικό μέσο ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ στην ναυσιπλοΐα και πάντα βοηθούσαν τους ταξιδιώτες να φτάσουν στον προορισμό τους .

Οι φάροι ανά τον κόσμο αποτελούν εμβλήματα των θαλάσσιων Μεταφορών και των πλωτών οδών και δεν είναι λίγες οι φορές που εντυπωσιάζουν με την επιβλητικότητά τους.

Πολλές χώρες διαθέτουν φάρους που είναι ανθεκτικοί στις κακουχίες του καιρού.

Έχω επισκεφθεί τον φάρο στο Ακρωτήριο Ταίναρο και μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση. Ο φάρος δεσπόζει στο φημισμένο Κάβο Ματαπά όπως το λένε οι ναυτικοί, το Ακρωτήριο Ταίναρο που λογχίζει τη Μεσόγειο. Είναι ο νοτιότερος φάρος της ανατολικής Ηπειρωτικής Ευρώπης.

2. Περιγραφή αντικειμένου μελέτης

Α. Ο Φάρος και οι λειτουργίες του

Φάρος ονομάζεται ένα ειδικής και τυποποιημένης κατασκευής κτίσμα που

οικοδομείται σε διάφορα σημεία των ηπειρωτικών ή νησιωτικών ακτών ή και

επί βραχονησίδων στο επάνω μέρος του οποίου φέρεται ειδικός μηχανισμός που

φωτοβολεί, (εκπέμπει), συνήθως περιοδικό φως, χαρακτηριζόμενο εκ του σκοπού του

ως ιδιαίτερο βοηθητικό μέσο στην ασφαλή ναυσιπλοΐα.

Με το όνομα Φάρος χαρακτηρίζεται τόσο το κτίσμα όσο και η μηχανή φωτοβολίας

που είναι εγκατεστημένη σε αυτό.

Κάθε φάρος φέρει ιδιαίτερο όνομα (συνήθως της περιοχής εγκατάστασης), και

γεωγραφικό στίγμα. Επίσης ιδιαίτερα στοιχεία εκάστου είναι το ύψος του (της

φωτιστικής εστίας του από της μέσης πλήμμης της στάθμης της θάλασσας) και η

περιοδικότητα διαδοχής φωτοβολίας και σκότους. Το τελευταίο αυτό γνώρισμα

καλείται χαρακτηριστικό φάρου. Η περίπτωση ύπαρξης δύο φάρων με ίδιο

χαρακτηριστικό στην ίδια γεωγραφική περιοχή πρέπει να θεωρείται αποκλεισμένη.

Ο απαιτούμενος χρόνος για μια πλήρη επανάληψη του χαρακτηριστικού του φάρου

ονομάζεται περίοδος φάρου. Η περιοδικότητα φάρου μετριέται σε λεπτά ή

δευτερόλεπτα της ώρας. Τα ύψη των φάρων για λόγους ασφαλείας μετρώνται

συνήθως σε πόδια ή μέτρα και αντιπροσωπεύουν το ύψος της εστίας και όχι όλου του

κτίσματος από τη μέση πλήμμη της θάλασσας.

Όλα τα παραπάνω στοιχεία που προσδιορίζουν έκαστο φάρο καθώς και των

εγκαταστάσεων αυτών περιλαμβάνονται στους φαροδείκτες. Στους ναυτικούς χάρτες

οι φάροι συμβολίζονται με κόκκινο μικρό κύκλο ή με αστερίσκο συνοδευόμενο με

κόκκινο λοβό στη γεωγραφική του θέση.

Β.Είδη Φάρων

Ανάλογα του χαρακτηριστικού τους οι Φάροι διακρίνονται σε

Σταθερού φωτός (Fixed/F): Είναι οι Φάροι με συνεχές φως και σταθερής έντασης.

Αναλάμποντες (Flashing/Fl): Εκείνοι με περιοδικό ζωηρό φως διάρκειας μικρότερης του σκότους.

Διαλείποντες (Occulting/Occ): Παρουσιάζουν περιοδικό σταθερό φως διάρκειας μεγαλύτερης ή ίσης του σκότους.

Εκλάμποντες (Quick Flashing/Qk.Fl): ή τάχιστα αναλάμποντες, κοινώς "σπίθες". Ο αριθμός των αναλαμπών τους υπερβαίνει τις 60/λεπτό.

Με δέσμη αναλαμπών (Group Flashing/Gr.Fl.): Εκείνοι που εκπέμπουν περιοδικά ομάδα 2 ή περισσοτέρων αναλαμπών.

Με δέσμη διαλείψεων (Gr.Occ.): Εκπέμπουν περιοδικά ομάδα 2 ή περισσοτέρων διαλείψεων.

Με δέσμη εκλάμψεων (Interrupted quick Flashing/I.Qk.Fl.): οι τάχιστα αναλάμποντες επί 4 sec και που διακόπτουν επί 4 sec.

Συνδυασμοί των παραπάνω χαρακτηριστικών είναι οι Φάροι:

Σταθεροί μετ΄ αναλαμπών (Fixed flashing/F.Fl) Σταθεροί με δέσμη αναλαμπών (Fixed group flashing/F.Gr.Fl.).

Επίσης ανάλογα του χρώματος φωτός που εκπέμπουν οι Φάροι διακρίνονται σε: λευκούς (White/W), ερυθρούς (Red/R) και πράσινους (Green/G) και εναλλάσσοντες όταν κάποιοι εναλλάσσουν το χρώμα τους (Alternating/Alt), (το χρώμα των λευκών φάρων δεν σημειώνεται στους χάρτες). Τέλος υφίστανται και οι Φάροι που εκπέμπουν με βραχείες αναλαμπές μακράς διάρκειας καλούμενοι ως βραχειών και μακρών αναλαμπών (Short-long Flashing/S-L Fl).

Σήμερα οι Φάροι διακρίνονται σε "επανδρωμένους", όπου υφίστανται φαροφύλακες

και σε "μη επανδρωμένους" ή "αυτόματους". Πλοία ή σκάφη που εξυπηρετούν

ανάγκες φάρων ονομάζονται "φαρικά" ή "συντήρησης φάρων.

Γ. Τα μέρη του φάρου

Το βασικό κτίσμα του φάρου είναι ο πύργος, στην κορυφή του οποίου

υπάρχει, συντηρείται και προστατεύεται το φως. Η κορυφή του πύργου είναι επίπεδη

και περικλείεται από κιγκλίδωμα. Στη μέση υψώνεται κυκλική κατασκευή [χτιστή ή

μεταλλική], που αποτελεί τη βάση του μηχανήματος και πάνω από αυτή τη βάση

βρίσκεται ο κλωβός.

Ο φωτιστικός κλωβός, μέσα στον οποίο βρίσκεται το φωτιστικό όργανο, είναι

κυλινδρικού ή πολυγωνικού σχήματος, με μεταλλικούς ορθοστάτες που συγκρατούν

τα κρύσταλλα/τζάμια, ενώ σκεπάζεται από τρούλο συνήθως χάλκινο.

Το φωτιστικό μηχάνημα είναι τοποθετημένο σ' ένα κρυστάλλινο θάλαμο. Χάρη σ'

αυτόν τον κρυστάλλινο θάλαμο οι ακτίνες του φωτός πολλαπλασιάζονται και

εκπέμπονται πολύ ισχυρές, ικανές να προστατέψουν τα καράβια, προειδοποιώντας τα

εγκαίρως. Το φωτιστικό μηχάνημα (η λάμπα δηλαδή) γυρνάει από μια σιδερένια

πλάκα που η ταχύτητά της κανονίζεται με βάρη ανά 24ωρο.

Η λειτουργία των αυτόματων φάρων επιτυγχάνεται με το συνδυασμό λεπτότατων

μηχανημάτων. Οι αυτόματοι φάροι ανάβουν μόνοι τους το βράδυ. Αυτό γίνεται χάρη

σ' ένα μηχάνημα που το λένε «ηλιοβαλβίς»: όταν νυχτώσει και οι ακτίνες του ήλιου

παύουν να επιδρούν πάνω στο συγκεκριμένο μηχάνημα, τότε ο φάρος «ξυπνάει» και

αρχίζει να αναβοσβήνει ως το πρωί. Αντίθετα, μόλις χαράξει οι ακτίνες του ήλιου

ξαναπέφτουν στο συγκεκριμένο μηχανισμό, οπότε ο φάρος αυτόματα

απενεργοποιείται.

Στην κορυφή του τρούλου υπάρχει πάντα ο ανεμοδείκτης και το αλεξικέραυνο.  Ο

κλωβός έρχεται πάντα προκατασκευασμένος και απλά συναρμολογείται επί τόπου.

Σε μεγάλους φάρους, όπου υπάρχει ανάγκη νυχτερινής βάρδιας, προβλέπεται

ιδιαίτερο διαμέρισμα για τον φύλακα υπηρεσίας.   Οι πύργοι τουλάχιστον στους

ελληνικούς φάρους έχουν στο εσωτερικό τους πέτρινη σκάλα ελικοειδούς μορφής

που συγκοινωνεί πάντα με το δωμάτιο του φύλακα.

Στους φάρους πετρελαίου ,το πετρέλαιο μπαίνει κάτω στη βάση του πύργου και έχει δύο δοχεία σιδερένια και μεγάλα. Το ένα περιέχει το πετρέλαιο και στο άλλο βάζουν

αέρα με μια τρόμπα. Ο αέρας πιέζει το πετρέλαιο και με την πίεση που έχει το πετρέλαιο το στέλνει απάνω και γίνεται η καύση. Στην κορυφή της λάμπας έχουν αμίαντο που λέγεται φωτοβολίδα. Το πετρέλαιο προθερμαίνεται για να γίνει αέριο και πάει πάνω στον αμίαντο. Οι φαροφύλακες βάζουν φωτιά και έτσι γίνεται η ανάφλεξη. Αυτό γίνεται μέχρι να φέξει και να το σβήσουν. Αλλά έχει και φανάρια που έχουν και περιστροφή, δηλαδή ανάβουν και περιστρέφονται. Έχουν ένα ειδικό μηχάνημα με γρανάζια και αυτό κινείται με το βάρος. Έχουν δηλαδή ένα βάρος κρεμασμένο με συρματόσχοινο και αυτό αναγκάζει τα γρανάζια να γυρίζουν και δίνουν την περιστροφή. Ανάβει και γυρίζει σε ορισμένα δευτερόλεπτα. Σήμερα, τα φωτιστικά μηχανήματα όλων των πυρσών λειτουργούν με ηλεκτρική ενέργεια που τους παρέχεται είτε μέσω φωτοβολταικών συστημάτων, είτε από το δίκτυο της ΔΕΗ. 

Το άθροισμα του ύψους του πύργου με το ύψος της βάσης του από την επιφάνεια της θάλασσας είναι αυτό που δίνει τη φωτοβολία του μηχανήματος. Πρέπει δηλαδή αυτό το άθροισμα [το εστιακό ύψος] να είναι τέτοιο ώστε το μήκος της εφαπτομένης από το φως, να συναντά την επιφάνεια της θάλασσας ή τη γέφυρα του πλοίου στο όριο φωτοβολίας του μηχανήματος.

3.Τεχνικά σχέδια

4. Διαδικασία που ακολουθήθηκε

Α. Διάγραμμα ροής εργασιών

ΜΕΛΕΤΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΝΟΤΗΤΩΝ

ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΕΛΕΤΗΣ

ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ –ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

ΕΠΙΛΟΓΗ ΘΕΜΑΤΟΣ

ΦΑΡΟΣ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ

ΧΡΟΝΟΔΙΑΓΡΑΜΜΑ

ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ ΣΥΛΛΟΓΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΓΡΑΠΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ

ΤΕΛΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Β.Χρονοδιάγραμμα

ΩΡΕΣΕργασία

1η 2η 3η 4η 5η 6η 7η 8η 9η

Συλλογή υλικών και εργαλείων(καμβάς,τέμπερες,κόλλα, φαναράκι, μπαταρίες, Α4 πλαστικό δοχείο,πέτρες)Συλλογή πληροφοριών από το διαδίκτυοΔημιουργία σχεδίων(σχεδιασμός σε Α4 κτίριο φάρου και κόλληση σε πλαστικό δοχείο)

Κατασκευή βάσης όλης της εργασίας (ζωγραφική σε καμβά)

Κατασκευή βάσης του κτιρίου και διακόσμηση (πηλός & πέτρες)Κατασκευή κορυφής φάρου (φαναράκι) συναρμολόγηση-κόλλησηΕπιλογή βιβλιογραφίας και συγγραφή εργασίαςΟλοκλήρωση διακόσμησης-χρωματισμόςΣυγγραφή εργασίαςΠαράδοση κατασκευής και γραπτής εργασίας«Φάρος»

Γ. Περιγραφή κατασκευής

Το πρώτο στάδιο της κατασκευής ήταν η συλλογή των υλικών και ο σχεδιασμός του φάρου. Έπειτα σχεδιάστηκε το κτίριο του φάρου σε χαρτί ακουαρέλας το οποίο επενδύθηκε στο πλαστικό δοχείο( κτίσμα του φάρου) .

Το επόμενο στάδιο ήταν η ζωγραφική -με τέμπερες- του καμβά (θάλασσα) που αποτελούσε και της βάση όλης της κατασκεύης.Ακολούθησε η κόλληση του δοχείου πάνω σε ένα τετράγωνο πλαστικό πιάτο και σε χαρτόνι το οποίο επενδύθηκε με πηλό ( στεριά –βράχος) και κολλήθηκε πάνω στον καμβά.Στην συνέχεια διακοσμήθηκε ο πηλός με πέτρες , ξυλαράκια, φύλλα φασκόμηλου.

Για την κατασκευή της κορυφής του φάρου χρησιμοποιήθηκε ένα πλαστικό πιάτο στο οποίο στερεώθηκε περιμετρικά πάνω σε ξυλάκια σχοινί.

Τέλος, τοποθετήθηκε το φαναράκι led.

5. Ιστορική εξέλιξη

Οι πρώτες αναφορές κατασκευής και λειτουργίας πυρσών στην ελληνική αρχαιότητα, ανήκουν στα Ομηρικά έπη, όπου αναφέρεται ότι σε κορυφές πύργων, λόφων ή τοπικών γήινων εξάρσεων, άναβαν εύφλεκτες ύλες προς διευκόλυνση της ναυσιπλοΐας, δηλαδή δημιουργούσαν «πρωτογενείς» φάρους.

Σύμφωνα με κάποιες ιστορικές πηγές, πριν τον διάσημο φάρο της Αλεξάνδρειας, υπήρξαν φάροι έναντι της άκρας του ακρωτηρίου της Έλλης (φάρος Σιγείου), στη La Corunna (Λα Κορούνια) Ισπανίας (Πύργος του Ηρακλέους) και στον Πειραιά.

Η ονομασία «Φάρος» θεωρείται ότι προέρχεται από το όνομα της νησίδας «Φάρος» πλησίον της Αλεξάνδρειας, επί της οποίας τον 3ο π.Χ. αιώνα κατασκευάστηκε ο ομώνυμος φάρος από τον περιώνυμο αρχιτέκτονα Σώστρατο τον Κνίδιο.Ο «Φάρος της Αλεξάνδρειας», ήταν ο πλέον φημισμένος φάρος της αρχαιότητας και ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου.

Η ανέγερση του φάρου ξεκίνησε υπό την βασιλεία του Πτολεμαίου Α΄ του Σωτήρα και ολοκληρώθηκε από τον διάδοχο του Πτολεμαίο Β΄ τον Φιλάδελφο. Το ύψος του «πύργου» ήταν 156,9 μέτρα και αποτελούσε το υψηλότερο κτίσμα της αρχαιότητος ενώ η φωτοβολία του ήταν 30 ναυτικά μίλια. Κατά την διάρκεια της ημέρας, «αναδύετο» πυκνός καπνός από την κορυφή του πύργου ο οποίος βοηθούσε τα πλοία να χαράξουν πορεία προς το λιμάνι της Αλεξάνδρειας. Δυστυχώς, μετά από τους τρεις σεισμούς που έλαβαν χώρα το 796 π.Χ., το 1303 μ.Χ. και το 1323 μ.Χ, καταστράφηκε ολοκληρωτικά. Από τα ερείπια του φάρου αναγέρθηκε στη θέση του το φρούριο Tabiyat Qayt-bay ή Bourdj- az-Zafar.

Για την κατασκευή/ ύπαρξη «πυρσών» στη διάρκεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ελάχιστα είναι γνωστά. Πέραν του έμπρακτου ενδιαφέροντος του αυτοκράτορα Αναστασίου Α΄ (491- 518) στην επισκευή του φάρου της Αλεξάνδρειας, στη περίοδο αυτή αναφέρονται μόνο τρεις φάροι: ένας στην ευρωπαϊκή ακτή του Βοσπόρου, απέναντι από τις Συμπληγάδες, ο φάρος της Κωνσταντινουπόλεως και ο φάρος στο Πανί στην ακτή της Προποντίδας.

Θεωρείται ότι μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα, οι υπάρχοντες φάροι λειτουργούσαν όπως στην αρχαιότητα, δηλαδή με καύση ξύλου, άνθρακα ή φυτικών ελαίων και χρήση ρητινωδών ουσιών. Η εξέλιξη των φωτιστικών μηχανημάτων οφείλεται στον Γάλλο φυσικό Augustin Fresnel o οποίος το 1822 επινόησε το καταδιοπτρικό οπτικό. Κατασκεύασε ένα χιτώνιο με δυο τύπους φακών οι οποίοι αποτελούνταν είτε από:α. Κυψέλες που βρίσκονταν στο άνω και κάτω μέρος του οπτικού και μια διάταξη από πρισματικούς φακούς με σκοπό την συγκέντρωση και ευθυγράμμιση του φωτός.β. Κύριους κοίλους φακούς που βρίσκονταν στο κέντρο του οπτικού ευθυγραμμισμένοι με την λυχνία οι οποίοι ενίσχυαν την φωτοβολία.

Οι φάροι αυτοί εξέπεμπαν σταθερό φως χωρίς κάποιο χαρακτηριστικό με υπαρκτό τον κίνδυνο να υπάρξει “ταύτιση” με κάποια άλλη πηγή φωτός και να προκληθεί ατύχημα.

O μηχανουργός Henry Lepaute το 1825 εφαρμόζει την αρχή του σφαιρορυθμιστού του Watt, στον μηχανισμό περιστροφής των οπτικών. Δηλαδή κατασκευάζει ένα ωρολογιακό μηχανισμό που λειτουργεί με αντίβαρο και μεταδίδει περιστροφική κίνηση στο οπτικό του φάρου, επιτυγχάνοντας την ακριβή περιστροφή του οπτικού, η οποία σε συνδυασμό με συγκεκριμένη διάταξη φακών του οπτικού, δημιούργησε την περιστροφή δεσμών φωτός δημιουργώντας έτσι και αποδίδοντας “χαρακτηριστικό” στο φάρο.Όμως η μεγάλη ώθηση στην εξέλιξη της φωτοσήμανσης είναι η εφεύρεση των αυτόματων πυρσών ασετιλίνης.

Το 1910 ο Σουηδός μηχανικός Gustaf Dallen κατασκευάζει τον εκλαμπτήρα γυμνής φλόγας αερίου ασετιλίνης.

Οι αυτόματοι αυτοί πυρσοί είχαν φωτοβολία μέχρι 15 ν.μ., αυτονομία καύσιμης ύλης 13 μήνες και χαμηλό κόστος κατασκευής υποδομών, εφοδιασμού και συντήρησης. Με την εφεύρεση αυτή κέρδισε το βραβείο Nobel τον Οκτώβριο του 1913.

Στην Ελλάδα η πρώτη δοκιμή αυτομάτου πυρσού ασετιλίνης έγινε το 1912 από την Σουηδική εταιρία Casaccumulator Co Ltd (Aga) για 7 μήνες με άριστα αποτελέσματα. Η νέα τεχνολογία “απαιτούσε” την εκπαίδευση ειδικού τεχνικού προσωπικού έτσι με τον νόμο 537 της 27 Δεκεμβρίου του 1914 δημιουργείται το Ειδικό Τεχνικό Προσωπικό (Τεχνίτες Φάρων). Το σύστημα αυτόματων πυρσών αερίου ασετιλίνης παρέμεινε σποραδικά σε ενέργεια από την Υπηρεσία Φάρων έως το 1998 περίπου.

Σήμερα όλοι οι φωτιστικοί μηχανισμοί των φάρων και των αυτόματων πυρσών του Ελληνικού Φαρικού Δικτύου λειτουργούν με σύγχρονα φωτοβολταικά ή ηλεκτρικά φωτιστικά συστήματα. Το Ελληνικό Φαρικό δίκτυο έχει διαιρεθεί σε 10 περιοχές που χαρακτηρίζονται με τους αριθμούς από 0 μέχρι 9, όπως φαίνεται στον χάρτη που ακολουθεί παρακάτω. Σκοπός αυτής της διαίρεσης είναι ο άμεσος προσδιορισμός της γενικότερης γεωγραφικής θέσης στην οποία βρίσκεται ένας πυρσός, όταν αυτός αναφέρεται με τον Εθνικό Αριθμό του ή συντομογραφικά ΑΕΦ του πυρσού.

6. Επιστημονικά στοιχεία και θεωρίες - Αρχή λειτουργίας

Μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα, οι φάροι λειτουργούσαν όπως στην αρχαιότητα,

δηλαδή με καύση ξύλου, άνθρακα ή φυτικών ελαίων και χρήση ρητινωδών ουσιών.

Αργότερα, ήρθε το λάδι και το πετρέλαιο, αλλά δεν ήταν το ιδανικό. Έτσι,

εφευρέθηκαν οι αυτόματοι πυρσοί ασετιλίνης, που λειτουργούσαν μόνο κατά τη

διάρκεια της νύκτας, ενώ δεν απαιτείτο η συνεχής παρουσία φαροφυλάκων. Το 1819

ο Fresmel επινόησε και παρουσίασε το πρώτο καταδιοπτρικό μηχάνημα φάρου, ενώ

το 1925 ο Le Pante πέτυχε τη ρύθμιση της ταχύτητας περιστροφής του φωτιστικού

μηχανήματος.

Tο 1911 η Σουηδική εταιρεία AGA παρουσίασε μία τέτοια συσκευή που

λειτουργούσε με αέριο ασετιλίνης. Η συσκευή αυτή άναβε αυτόματα τη νύχτα και τις

μέρες με πυκνή συννεφιά και έσβηνε πάλι αυτόματα όταν υπήρχε επαρκής

ορατότητα. Την περίοδο 1913-16 εγκαταστάθηκαν 25 τέτοιοι αυτόματοι φάροι σε

ισάριθμες περιοχές της χώρας μας. Από το 1946 έχουμε τη χρήση του ηλεκτρικού

ρεύματος στη λειτουργία των φάρων, εκεί όπου τα κτίσματα αυτά ήταν προσιτά και η

ηλεκτροδότησή τους ήταν εύκολη. Τα τελευταία χρόνια σταδιακά εγκαταλείπεται και

η ηλεκτρική ενέργεια και αντικαθίσταται με φωτοβολταϊκά στοιχεία που μετατρέπουν

την ηλιακή ενέργεια σε ηλεκτρική.

Ο φάρος στηρίζεται στην αρχή της κατευθυντικότητας τού φωτός (εφόσον

αναφερόμαστε σε περιστρεφόμενο φάρο) ή στην πρόκληση της προσοχής μας μέσω

φωτεινής πηγής (αναλαμπές φωτός). Ο φάρος θεωρείται ότι απλώς προκαλεί την

προσοχή όσων μπορούν να βρίσκονται σε απόσταση πού το φώς να διακρίνεται από

αυτούς, και η προσοχή αυτή δημιουργείται είτε με συνεχή και εναλλασσόμενη

διακοπή και επαναφορά της φωτεινής πηγής, είτε με την εναλλαγή διαφορετικού

μήκους κύματος (αντιληπτού από τον άνθρωπο οπτικού φάσματος) φωτεινές πηγές. Ο

περιστρεφόμενος φάρος (σε μικρή ή μεγάλη κλίμακα εφαρμογής) στηρίζεται στην

περιστροφή (συνεχή ή διακοπτόμενη - πάντα όμως ώστε να προκαλεί την προσοχή)

μίας συγκεντρωμένης δέσμης φωτός (μέσω κατόπτρων) μέσω συνήθως ενός

κινητήρα.

Το σύνολο των εγκατεστημένων φάρων, η διάταξή τους και τα χαρακτηριστικά

εκάστου αποτελούν το φαρικό σύστημα της χώρας μας που περιλαμβάνεται σε ειδικά

ναυτιλιακά βοηθήματα (βιβλία) τους Φαροδείκτες. Αρμόδια Υπηρεσία ελέγχου και

γενικής εποπτείας του ελληνικού φαρικού συστήματος είναι η Υπηρεσία Φάρων,

ανεξάρτητη Υπηρεσία του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.

7. Χρησιμότητα του έργου για τον άνθρωπο και την κοινωνία

οικονομική χρησιμότητα: Η αναγκαιότητα των φάρων για ασφαλή ναυσιπλοΐα είναι δεδομένη. Έτσι προστατεύεται η ναυτιλία, ένας μεγάλος οικονομικός παράγοντας.

κοινωνική χρησιμότητα:Οι φάροι συντελούν διεθνώς στην ασφάλεια της

ναυσιπλοΐας προφυλάσσοντας ανθρώπινες ζωές και πλωτά μέσα.

περιβαλλοντική χρησιμότητα: Συντελούν στην αποφυγή οποιασδήποτε

καταστροφής εξ' ατυχήματος ή ρύπανσης του θαλασσίου οικοσυστήματος που

ως γνωστόν έχουν ολέθριες συνέπειες στις παράκτιες περιοχές, τον τουρισμό,

την αλιεία και την εν γένει οικονομική δραστηριότητα των περιοχών.

πολιτιστική χρησιμότητα: Ζωντανά μουσεία, οι φάροι της Ελλάδας είναι

κυρίως πέτρινοι και προσελκύουν τον επισκέπτη. Η Υπηρεσία Φάρων του

Πολεμικού Ναυτικού, που μαζί με το ΑΠΘ, ενδιαφέρονται και προσπαθούν

να αποκαταστήσουν και να διασώσουν αυτά τα μνημεία.Σήμερα μετά από

προσπάθειες πολλών ετών, είναι καταγεγραμμένοι 144 πέτρινοι παραδοσιακοί

φάροι και φανοί, από τους οποίους οι 58 είναι επανδρωμένοι, ή επιτηρούμενοι

από φαροφύλακες.

8. Κατάλογος υλικών και εργαλείων

ΥΛΙΚΑ

1. Καμβάς 40x402. Κόλλα3. Φαναράκι Led πλαστικό4. 3 Μπαταρίες5. 1 τετράγωνο πλαστικό πιάτο6. 1 στρογγυλό πλαστικό πιάτο7. Πηλός8. Τέμπερες9. Ξυλομπογιές10. Χαρτί ακουαρέλας11. Πλαστικό δοχείο φαγητού12. Διακοσμητικές πέτρες13. Ξερά ξυλαράκια14. Φύλλα φασκόμηλου 15. Χαρτί Α416. Χαρτόνι17. Σχοινί18. Θερμόκολα

ΕΡΓΑΛΕΙΑ

1. Πιστόλι σιλικόνης2. Μολύβι3. Χάρακας4. Ψαλίδι5. Κοπίδι6.Πινέλο

Τα υλικά και τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν ήταν εύκολα στη εύρεση και ασφαλή στην χρήση τους. Προσοχή χρειάζεται στην χρήση του πιστολιού θερμοκόλλησης -δεν πρέπει να αγγίζουμε το καυτό ακροφύσιο ή την λιωμένη κόλλα με τα χέρια μας-. Επίσης ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στον χειρισμό του κοπιδιού και του ψαλιδιού.

9.Κόστος κατασκευής

Tα περισσότερα υλικά υπήρχαν, το φαναράκι Led πλαστικό ( 2,99 €), ο καμβάς

(2,99€), ο πηλός (1,99€) και οι μπαταρίες (1,50€) ήταν τα υλικά που

αγοράσθηκαν. Η διάρκεια της συλλογής των πληροφοριών και η συγγραφή της

εργασίας ήταν 9 ώρες.

Συνολικό κόστος κατασκευής 9,47 €.

10.Βιβλιογραφία και πηγές πληροφόρησης

Ελληνική Υπηρεσία Φάρων- επίσημη ιστοσελίδα, http://yf.hellenicnavy.gr

Βικιπαίδεια -Διαδίκτυο

www.taxydromos.gr El.wikipedia.μεταφορές

El.wikipedia.επικοινωνία

El.wikipedia.τεχνολογία

www.hellenicnavy.gr www.nautilia .gr

el.wikipedia.org/wiki/ΑκρωτήριοΤαίναρο Προσωπικό αρχείο φωτογραφιών