133

iz ikiziz. Benim ad›m Bahar,ikizimin ad› P›nar. Çok benzerizbirbirimize. Odam›zda iki yatak

var ama biz ço¤u zaman bir aradayatar›z. Eh, annem babam, “Haydiikizler, uykuya!..” dediler miydi,odam›za geçer kap›m›z› kapat›r›z.

Pekiyi, hemen uyur muyuz? Hihi hi!.. Hiç uyur muyuz, hemenbirbirimizin yata¤›nda, yan yana

yatar›z. Ayr› yataklarda olsak, birbiri-mize sesimizi duyurmak için seslikonuflmam›z gerek. O zaman yaannem, ya da babam, kap›y› aç›p,“Aaaa haydi bakal›m uykuya!” diyeyinelemez mi? Ama böyle yan yanaolunca, ikimiz bir yast›¤a bafl koyunca,f›s›r da f›s›r, konufluruz. Uykumuzgelince de orac›kta yat›veririz.

Sabahleyin annemin ilk konuflma-

Yazar Dede ve Torunlar›Muzaffer ‹zgü

Sar› Çad›rB

134

gidece¤iz...” dedi. Ay bu en büyük müjde!.. Baba-

m›za sar›ld›k, annemize sar›ld›k, sonraiki kardefl birbirimize sar›ld›k. Nedenbilmem iki kardefl birden denizliflark›lar söylemeye bafllad›k, denizlifliirler okumaya bafllad›k.

Babam: “Çocuklar öyle bir yeregidece¤iz ki, buras› çad›rl› bir kampolacak...” dedi.

Uçtuk sevinçten, havalara uçtuk...“Size de bir küçük çad›r alaca¤›z...”‹ki kardefl, gözlerimizi iri iri aç›pbirbirimize bakt›k. Yani kalk›p flimdizeybek oyunu mu oynasak sevinçten,yoksa kentimizin milli oyununu mu?Bu müjdeden sonra art›k, akflamyata¤›m›za yatt›¤›m›zda hep denizive çad›r›m›z› düflünüyoruz. Annembabam kamp›n çad›r›nda kalacaklar-m›fl. Bizim çad›r›m›z› da hemen onunyan›na kuracaklarm›fl...

“Ne renk olsun çad›r›m›z Bahar?”“Mavi olsun” “Yooo, k›rm›z›

olsun...”“Olsun...”“O kampta bize

k›rm›z› çad›r›n ikizleridiyecekler...”

Pekiyi ne zamangidiyoruz? Annembabam birlikte izneç›kt›klar› gün. Pekiyio gün hangi gün? Ufuf, iki kardefl art›karada bir sesli sesliba¤›r›yoruz.

“Gel o gün gel!..”“Hangi gün P›nar?”“Kamp günü...”O gece uyuduk mu,

s›, “Aaaa siz yine ayn› yatakta m›yatt›n›z?” olur. ‹kimizle k›k›r k›k›rgüleriz. ‹kimiz de üçüncü s›n›fagidiyoruz. Ö¤retmenimiz bizi ayn›s›raya oturttu. Zaten birinci s›n›ftanberi öyleyiz. Derste hiç konuflmay›z,ö¤retmenimizi dinleriz. ‹kimiz deçal›flkan›z. Onun için ö¤retmenim biziçok sever. Bizi bazen birlikte tahtayakald›r›r. Arkadafllar›m›z da bizi çokseverler. Karnelerimiz hep baflar›yladolu... Annem de çok mutlu babamda. Biz hiç deniz k›y›s›na gitmedik.‹ki kardefl çok istiyoruz. Anneminbabam›n izinleri ayn› zamanadüflmüyor. Sonra ev ald›k. Onuntaksitleri var. Onun için babam da,annem de, “Evin borcunu ödüyoruz.Gelecek y›l çocuklar, gelecek y›l”dediler hep.

nnem karnelerimizi uzat›r-ken,“Haydi size bir müjdevereyim. Baban›zla konufltuk,

bu yaz deniz k›y›s›na tatile

BD TEMMUZ 2015

A

135

uyumad›k m› bilmiyorum.Hep denizi düflündük.Çad›r›m›z› düflündük.

“Çad›r›m›z sar› renk-teydi, k›rm›z› yokmufl.Hem de limon sar›s›.Babam bir kez çad›r›m›z›salonda kurdu. Aman birhoflumuza gitti, bir hoflu-muza gitti ki. ‹ki kardeflgirdik içine, otur da otur,konufl da konufl...

abam seslendi:“Çocuklar haydiakflam yeme¤ine, masa haz›r!..”

Ay ay, oysa ki biz anneme baba-ma yard›m ederdik, ekme¤i tafl›rd›ksofraya, suyu tafl›rd›k. Bugün hiçbirfley yapmad›k. Yemek yerken bilegözümüz sar› çad›r›m›zdayd›. Bizikizler için kuflun yuvas› ne ise, bizinsar› çad›r›m›z da oydu. Ad›n› bilekoyduk, “Sar› Yuva...”

Acaba birfleye yaz›p orada çad›r›-m›z›n üzerine assak m›?

Otobüs bizi ilçeye götürdü. Odenli güzel yerlerden geçtik ki, ilçeyenas›l geldi¤imizi anlamad›k. Otobüstesunulan kocaman kurabiyeler de çokhoflumuza gitti. Otobüsten inerken,annem babam valizlerimizi ald›lar,biz de çad›r›m›zı. O kamp›n yan›ndangeçen minibüsler varm›fl. Ona bindik.‹ki kardefl birbirimize bak›yoruz.Gözlerimizin içi gülüyor. Niçingülmesin ki? Biraz sonra çad›r›m›zkurulacak ve biz iki kumru o çad›r›niçine girece¤iz.

Minibüs durdu. Kamp a¤açl›k biryerdeydi. O denli çok a¤aç vard› ki,

sanki orman gibiydi. Babam yönetimbinas›na girdi. Oradan bir adamlaç›kt›lar. Babam:

“Bize çad›r›m›z› ve bizim çad›r›kuraca¤›m›z yeri gösterecek.” dedi.

h çok az kald›, sar› yuvam›zakavuflmaya. Adam:“‹flte beyefendi, han›mefendi, bu

sizin çad›r›n›z, fluraya da çocuklar›n-kini kurars›n›z. ‹sterseniz ben yard›medeyim size.” dedi.

Babam da annem de adama teflek-kür ettiler. Gözümüz hep babamda.Annem çad›ra girdi.

“Aaaa tertemiz fiahin” diye ba¤ır-d›. Babam bizim çad›r›m›z› kuruyor.Bizim ellerimiz bellerimizde, babam›izliyoruz... ‹flte direkleri kondu... ‹flteson ip ba¤lan›yor. ‹flte bizim sar›yuvam›z haz›r... ‹ki kardefl giriverdikiçine. Sanki iki kardefl oradan hiçç›kmayacakm›fl gibi oturduk, s›rtlar›-m›z› birbirine dayad›k, çad›r›m›z› hiçgörmemifl gibi izlemeye bafllad›k.Yine de ç›kmayacakt›k ama annemin

BD TEMMUZ 2015

B

E

136

sesiyle ç›kmak zorunda kald›k.“P›naaar, Bahaaar, haydi k›z›m

mayolar›n›z› giyin, denize gidiyo-ruz...”

Aaa deniz ya! Uf, deniz çokgüzeldi. Öyle kocaman kocamandalgalar yoktu. Zaten iki kardefl dahaönceden havuza kaydolmufl, yüzmeyiö¤renmifltik... Ama bizim yüzdü¤ü-müz ufac›k bir havuzdu. Ya buras›?..Buras› çok hoflmufl, deniz çok hoflmufl.

abam bize tostlar getirdi, içecek-ler getirdi. Ama gözümüz hepdenizde. Ya sar› yuvam›z...

“Anneci¤im, biz buradaykenbizim çad›ra kimse girmez de¤il mi?”

Babam yan›tlad›: “Hiç olur muk›z›m, buras› çok güvenli bir kamp.Daha önceden birlikte çal›flt›¤›markadafllar›mdan baz›lar› buradakalm›fllar.”

O tostlar› yedik ama, hop yineac›k›verdik. Annem: “Deniz öyledirçocuklar›m, insan› ac›kt›r›verir” dedi.Dufla girdik, çad›r›m›za geldik.

“Ay can›m, sar› yuvam›z yerliyerinde duruyor...” Giyindik...

“Nereye babac›¤›m?”

“Hep tostla olur mu k›z›m, birköfteciye gidece¤iz. Karfl›da lokanta-lar varm›fl?”

Hiç öyle lezzetli köfte yememifl-tik... fiapur flupur yalad›k yuttuk üstünede hepimize kocaman bardaklardaayran... Umh umh umh!.. Babambarda¤› gösterdi:

“Kese yo¤urduyla yap›lm›fl birayran” dedi.

Biraz da ilçeyi gezdik. Gezdikama biz iki kardefl yuvam›z› özledikbile... Kamp›n her yerinde ›fl›klaryan›yordu. ‹ki kardefl çad›r›m›zagirdik. Öyle yorulmufluz ki. Hemenuykuya dalal›m m›, yoksa birazkonuflal›m m›? I ›h, konuflamad›k,hemen uyuyakald›k.

ok hofl bir tatil yapt›k. ‹kincihafta iki çad›r ötemizde birçocuk çad›r› daha kuruldu.Onlarla arkadafl olduk, birlikte

denize girdik, çad›rdan çad›ra komflu-luk yapt›k, konuklu¤a gittik... Amaah ah, on befl gün nas›l gitti?.. Babamda annem de “Gelecek y›l yine burayagelece¤iz çocuklar” dedi.•

muzafferizgu@butundunya.com.tr

B

Ç