RREFIME NGA OSHO 1. Nj her Buda po ofendohej pa pushin nga ca njerz. Ata po prdornin fjal t ndyra. Ai dgjonte n heshtje dhe n nj moment pauze tha: A ju ka ngelur me ndonj gj pr t thn? Sepse m duhet t shkoj te nj fshat tjetr pas pak kohe. Njerzit duhet t jen duke pritur atje. Por nse keni akoma pr t folur, kur t kthehem po kaloj prap nga e njjta rrug, dhe do rezervoj nj koh t caktuar vetm pr ju, kshtu q t mund t mblidheni prap dhe vazhdoni t flisni. Njerzit ngeln pa goj. M n fund ata than: Ne nuk po bisedojm me ty, ne po t shajm. Buda qeshi. Pastaj tha: Pr at gj, keni ardhur pak si von. Ju duhet t m kishit takuar t paktn dhjet vjet m par. Tani se kam m at mendje. Ju mund t m fyeni, kjo sht e drejta juaj, po a i marr seriozisht apo jo kto fyerje, kjo sht e drejta ime. Dhe as q mund ti marr dot n fakt. Pastaj Ai shtoi: N fshatin tjetr q vizitova pak para jush, njerzit mu afruan me fruta dhe mblsira n duar. Une i falenderova. Pastaj u thash: Mua s'm duhen

mblsirat, dhe as q i ha ato. Kshtu q si mendoni, 'bn ata me gjith ato mblsira? Dikush nga turma u prgjigj: Ata duhet ti ken marr mbrapsht me vete. Buda vazhdoi: Po ju do t bni. Juve do t'ju duhet t merrni mbrapsht sharjet dhe ofendimet tuaja. Mua s'm hyjn n pun, kshtu q s'ka rrug tjetr, juve do t'ju duhet ti merrni me vete. Kur ju ndjeheni i ofenduar, dijeni se po bni lojn e tjetrit. N nj gjendje t till, nuk je m i vetdijshm, kshtu q secili mund t t kontrolloje sipas qejfit. Funksioni i njeriut i ngjan nj makine: shtyp butonin dhe e ndez, shtyp butonin dhe e fik. dokush mund t'ju 'ekuilibroj juve, dokush mund t'ju bj t qeshni apo t qani. dokush , do idiot n rrug mund ta bej kt gj. i duhet tjetrit t dij sht vetm vendi se ku i keni butonat, - dhe ato pothuajse gjithmon jan n t njjtin vend. sht jashtzakonisht e rall t zbulosh nj person q bn prjashtim nga rregulli.... Shkputur nga Libri i Librave, vol XI 2. Osho Tregon nj histori rreth Lord Mahavirs

Koh m par, nj mbret i famshm, quajtur Prasenjit, erdhi te Lord Mahavira pr kshill, dhe i tha: Un kam gjithshka q kjo bot mund t ofroj, dhe jam thellsisht i knaqur nga kjo. M mir, s'ka si t bhet. Gjith dshirat dhe ambicjet e mia jan realizuar. E megjithat nj pyetje nuk m l t qet: far sht meditimi? far sht ky Dhyani? Jam gati ta blej, sado t kushtoj, sepse kjo pyetje m ka munduar pr nj koh t gjat: t marr vesh 'sht meditimi, Dhyani, Samadhi, kt se kam arritur ende. Mes gjith pasurive t pafundme q kam grumbulluar, nuk e kam as Samadhin, as Dhyanin. Kshtu q ti do mi japsh. Sado t kushtojn, s'prish pun. Kam dgjuar se ti i ke arritur kto gjra, prandaj po ti krkoj. E prsris, parat s'jan fare problem. Mahavira u prgjigj: nuk kish arsye t vije te un pr nj gj t till, kaq larg mbretris tnde. N kryeqytetin nga vjen, sht nj burr shum i varfr. Ai ja ka arritur po ashtu, dhe ndoshta do t pranoj q ta shes. M mir shko e fol me t. Prasenjit u kthye nga kish ardhur dhe vajti menjher t takonte varfanjakun. Me vete solli dhe shum karroca plot e prplot me florinj, e sende t tjera t muara. Pasi gjith thesari u shtrua n dhe, para shtpis s njeriut t varfr, mbreti tha: 'shikon rreth e rrotull, sht jotja, po deshe m shum, prishur mos

qoft, po ku e ke at Dhyanin? Pr t kam ardhur. Varfanjaku tundi kokn me keqardhje dhe u prgjigj: t falemenderit pr ofertn, por pazari sht i pamundur! Meditimi sht gjendja e mendjes, dhe at s'kam se si ta jap. Un t dua dhe t respektoj o Mbret, aq sa mund t jap edhe jetn pr ty, ja, pritma kokn po deshe. Po meditimin, Samadhin, si mund t ta jap? Kuptoni pra: madje dhe jeta mund t falet, por jo Dhyan. Dhyani sht m i madh nga vet jeta. Ju mund ta sakrifikoni jetn,por ju s'mund ta sakrifikoni dot Samadhin. sht e pamundur! Dhe jetn mund t'jua marrin, n do koh, dokush mund ta bj kaq gj, por Samadhin nuk jua merr dot njeri. Askush s'mund ta blej, shes, vjedh, vras. Madje dhe jeta nuk sht thesar m i madh nga ai, prkundrazi. Ajo q s'humbet kurr, ajo sht thesari juaj i vertet. Dhe nj gj t till se shuan dot as vdekja. Nga ky prizm duhen par gjrat. fardo q t keni vreni n test:nse vdekja do tua marr apo jo. Ky arsyetim duhet mbajtur gjithmon n mendje. Pasuria, a sht e mundur ta merrni me vete? Prestigjin, ndikimin politik, famn, bukurin, forcn fizike, trupin, gjithshka mund t keni, vreni para pyetjes, a do t'jua marr dot vdekja apo jo. Dhe ather do ta kuptoni vertet se prve Samadhit, do

gj tjetr nuk vlen nj grosh, po humb si uji mes gishtave. Prandaj Sufinjt thon se sht mir ti lini prapa krahve ato gjra q do t'jua marrin nj dit prapseprap. Harroji voglsirat dhe rilind n Samadhi sepse ai sht i pavdekshm. Mbreti kishte do gj. Ai ishte i rrethuar nga shum qeveritar t menur, por s'kish msuar ndonj gj t madhe prej tyre. S pari, kta lloj njerzish mund t mos jen dhe aq t zgjuar sa duken. S dyti, nse ti e takon vrtet nj person t till, n 'mnyr mund t msosh prej tij? Ti duhet t jesh i gatshm t prulesh prpara ksaj ikone, ti shrbesh atij. Ti duhet ti biesh n gjunj e t dorzohesh i gjithi, vetm kshtu mund t msosh dika, sepse t msuarit sht i mundur.... Dituria sht si ai uji q zbret prposh. Rrket rrjedhin lndinave dhe mbushin do gj q u del prpara, gropa, lugina, liqene. Bhu dhe ti i till para nj njeriu t menur, shndrrohu n nj lugin. Mos e mba kokn mbi re, po hape zemren dhe papritmas, do t mbushesh i gjithi.

Gazmend eno