Roos Winterbloesem
-
Upload
guest99bbe41 -
Category
Travel
-
view
302 -
download
1
Transcript of Roos Winterbloesem
Haai, ik ga hier op LiveJournal een dagboek
starten met de sims3. Ik heb ook een duo-
dagboek met Dimii_z. Dat dagboek heet AU:
Zoetjes. Nu maak ik een dagboek over Roos
Winterbloesem.
Hier zit ik dan, Roos Winterbloesem, een
jong volwassen vrouw van 18 jaar, die
binnenkort haar eigen huis krijgt. Eerst nog
wachten op de sleutels. Ik neem een hap
van mijn broodje. Hmm lekker. Mijn eerste
maaltijd in Rivierview.
Als mijn broodje dan eindelijk op is, sta ik
op en veeg de broodkruimels van mijn
jurkje. De ring die ik van mijn overleden
moeder heb kregen, glinstert in de zon. Er
zijn mensen die hem lelijk vinden, maar
deze kleine ring draagt een grote betekenis
met zich mee.
Ik wordt op mijn schouder getikt en
verschik kijk ik om. ‘Bent u Roos
Winterbloesem?’, zegt de vrouw. ‘Uhh.
Ja’, stamel ik. De vrouw pakt mijn hand en
schud hem. ‘Hallo, ik ben Nadia, u kocht
mijn huis, ik kom de sleutels afgeven.’
Ik pak de sleutels aan. ‘Dankuwel, ik ben
erg blij met het huis.’ ‘Dat ben je zeker…’,
mompelt Nadia en loopt weg. Daar sta ik
dan. Op straat met een sleutel in mijn
handen. Dan bedenk ik ineens dat ik een
huis heb. Ik glimlach breed.
Als de taxi gearriveerd is stap ik gelijk in.
Ik verheug me om het huis te zien.
Eindelijk een huis zonder ouders en
gezeur. Ik kijk door het raampje en de
mooie bloemen schieten voorbij. Het is
hartje zomer, en dat merk je.
Eindelijk, ik sta voor mijn nieuwe huis. Je
kan duidelijk zien dat het een boeren
stadje is. Als ik door het houten raam
kijk, zie ik dat de verlichting nog aan
staat.
Binnen is het erg gezellig ingericht, wel
een beetje donker. Maar ik vind het leuk.
Ik schuif de stoel naar achter. Ik ga zitten.
Het stoeltje zit een beetje hard, maar ik
blijf erop zitten.
Daar zit ik dan, in mijn nieuwe huis, met
473 simdollars opzak. Ik grijp mijn
ketting. ‘Mama, bedankt voor het helpen
van mijn opgroeien..’ ik glimlach en laat
het hangentje weer bungelen.
Ik kijk nog eens goed de kamer rond. Op
eens krijg ik een super goed idee. Ik grijns
en grist mijn tekenblok uit de tas. Spontaan
begin ik de inrichting te schetsen.
Eerst verkoop ik de
spulletjes die al in
het huis zelf staan.
Dan heb ik
4.270
simdollars
om
spulletjes
mee te
kopen.
Ik juich als het af is. Het is nog leuker dan
eerst. Met een brede glimlach loop ik door
de kamer en raak alles aan. Ik ben zo
trots op mijn eigen plekje. Toch mis ik wel
een beetje mijn oude huis…
Ik loop de deur uit en kijk rond. Ik adem
wat lucht in en adem weer uit. Roosjes
zijn rood, viooltjes zijn blauw, lief nieuw
huisje, ik houd van jou.
Ik buk en pak de krant op. Mijn blik valt al
meteen op de voorpagina. ‘Bedriegster
huizenverkoperij nog niet opgepakt.’ Die
vrouw die mij het huis heeft verkocht zou
toch wel te vertrouwen zijn?
Ik vouw de krant open. ‘Lama’s hebben
gewonnen met 11-1’ ‘Schaaktoernooi voor
slimme mensen, van 15:00 tot 18:00’
‘Barbecue festijn, iedereen is welkom. Van
15:00 tot 20:00’
Misschien kan dat me helpen om nieuwe
mensen te ontmoeten. Gelijk stap ik op mijn
fiets. Ik fiets in de richting van het
duivenpark.
Als ik er ben zie ik Nadia staan. Ze staat te
vissen, en zo te zien heeft ze het wel vaker
gedaan. Ik kijk hoe ze vis voor vis vangt. Een
regenboogforrel, een goudvis, noem maar
op. Alle soorten vissen heeft ze wel een keer
gehad. Denk ik.
Als ik dichterbij kom, en haar wil begroeten,
haalt ze een doosje uit haar zak. Ik weet niet
wat er in zit, maar het ziet er heel vreemd
uit. Ze draait zich om en doet snel het doosje
dicht, glimlacht, en loopt weg.
Ik blijf alleen over en ga maar eens hotdogs
braden. Het gaat me goed af en het rook
vliegt er van af. Het ruikt erg lekker.
Ik pak gelijk een broodje. ‘Hmm lekker… HEET
HEET HEET.’, Gil ik. De mensen die naast me
staan kijken me vreemd aan. Ik glimlach een
beetje schamend en eet dan gewoon weer
door.
Ik leer nieuwe
mensen kennen,
aardige en ook
minder aardige
mensen. Een
jongen met lang
zwart haar heeft
een Frans accent.
Het lijkt een
beetje op die van
Nadia.
Laat in de avond kom ik thuis. Ik gaap als ik
voor mijn kleding kast sta. Snel kleed ik me
om. Mijn pyjama voelt koud aan. Ik zet mijn
wekker goed.
Dan kruip ik lekker mijn warme bedje in. Ik
bedenk me alvast wat ik morgen ga doen.
Misschien een baan zoeken? Ik heb wel wat geld
nodig. Ik knip het bed lampje uit en mijn ogen
vallen langzaam dicht.
Het wordt stil en ik val in slaap. Ik droom over
verschillende dingen, rare dingen en mooie
dingen. Nadia komt er ook in voor. Maar ik
weet niet hoe het met haar moet.
Zo eindigt de eerste dag in huize Winterbloesem.
De lichten zijn uit, en Roos ligt vredig te slapen.
Wat zou Roos morgen weer beleven?
Is er iets bijzonders met Nadia? Wat zat er in het
doosje van haar? Lees het de volgende keer in dit
dagboek!