1

REPUBLIKA E SHQIPËRISË

KUVENDI

Komisioni për Çështjet Ligjore, Administratën Publike dhe të Drejtat e Njeriut

PROCESVERBAL

Tiranë, më 18.07.2016, ora 10:00

Drejton mbledhjen:

Fatmir Xhafaj - kryetar i Komisionit

Rendi i ditës:

1. Shqyrtimi i projektligjit “Për disa shtesa në ligjin nr. 7850, datë 29.07.1994 “Kodi Civil i

Republikës së Shqipërisë”, të ndryshuar”.

2. Shqyrtimi i projektligjit “Për disa ndryshime dhe shtesa në ligjin nr. 8116, datë 29.03.1996

“Kodi i Procedurës Civile i Republikës së Shqipërisë”, të ndryshuar”.

3. Shqyrtimi i projektligjit “Për një shtesë në ligjin nr. 8730, datë 18.01.2001

“Për organizimin dhe funksionimin e shërbimit të përmbarimit gjyqësor”.

4. Shqyrtimi i projektligjit “Për disa ndryshime në ligjin nr. 10031, datë 11.12.2008 “Për

shërbimin përmbarimor gjyqësor privat”, të ndryshuar”.

5. Projektvendimi “Për ndryshime dhe shtesa në vendimin nr. 55/2014 “Për miratimin e

strukturës, organikës dhe kategorizimin e pozicioneve të punës së Inspektoratit të Lartë të

Deklarimit e Kontrollit të Pasurive dhe Konfliktit të Interesave”.

Marrin pjesë:

Fatmir Xhafaj, Oerd Bylykbashi, Vasilika Hysi, Bashkim Fino, Pandeli Majko, Ulsi

Manja, Dashamir Peza, Anila Agalliu, Vexhi Muçmataj, Edmond Leka, Petrit Vasili, Silva

Caka, Eduard Halimi, Arben Ristani, Gent Strazimiri, Fatmir Mediu, Nard Ndoka, Tahir

Muhedini, Piro Lutaj, Xhemal Qefalia.

2

Mungojnë:

Mhill Fufi, Tom Doshi.

Të ftuar:

Ylli Manjani - Ministër i Drejtësisë

Katrin Treska - drejtore e Drejtorisë së Kodifikimit në Ministrinë Drejtësisë

Bledar Dervishaj - këshilltar i ministrit të Drejtësisë

Albert Pilo - drejtor i Përgjithshëm i Përmbarimit

Vilma Causholli - përgjegjëse e sektorit të Drejtorisë së Buxhetit në Ministrinë e

Financave

Flori Karaj - sekretar i Përgjithshëm i ILDKPKI-së

Helena Papa - drejtor Kabinetit i inspektorit të Përgjithshëm i ILDKPKI-së

3

HAPET MBLEDHJA

Fatmir Xhafaj - Mirëdita!

Fillojmë mbledhjen e Komisionit të Ligjeve.

Sot në rendin e ditës kemi shqyrtimin disa projektligjeve, konkretisht: projektligjin

“Për disa shtesa në ligjin nr. 7850, datë 29.07.1994 “Kodi Civil i Republikës së Shqipërisë”, të

ndryshuar”; projektligjin “Për disa ndryshime dhe shtesa në ligjin nr. 8116, datë 29.03.1996

“Kodi i Procedurës Civile i Republikës së Shqipërisë”, të ndryshuar”; projektligjin “Për një

shtesë në ligjin nr. 8730, datë 18.01.2001 “Për organizimin dhe funksionimin e shërbimit të

përmbarimit gjyqësor”; projektligjin “Për disa ndryshime në ligjin nr. 10031, datë 11.12.2008

“Për shërbimin përmbarimor gjyqësor privat”, të ndryshuar”; si dhe projektvendimi “Për

ndryshime dhe shtesa në vendimin nr. 55/2014 “Për miratimin e strukturës, organikës dhe

kategorizimin e pozicioneve të punës së Inspektoratit të Lartë të Deklarimit e Kontrollit të

Pasurive dhe Konfliktit të Interesave”.

Arsyet pse i kemi përmbledhur të katërta këto projektligje, pra dy për ndryshimin e

Kodit Civil dhe Kodit të Procedurës Civile, si dhe dy projektligje për përmbarimin lidhen jo

vetëm me faktin se iniciuesja e këtyre projektligjeve është Ministria e Drejtësisë, por sepse janë

projektligje që kanë lidhje me njëri-tjetrin me qëllimin për të cilën janë paraqitur. Kështu që

gjykuam se do të ishte më mirë që të kishim një paraqitje të plotë të të katërta projektligjeve.

Më pas do të dëgjojmë relatorët, pyetjet, si dhe do të vendosim për ecurinë e

mëtejshme, sepse pa dyshim që do ta kemi të vështirë t’i shqyrtojmë sot të katërta këto

projektligje.

Besoj se biem dakord që të dëgjojmë një paraqitje nga ana e ministrisë për katërta

projektet dhe më pas do të procedojmë normalisht me to.

Në rregull, fillojmë.

Po, zoti Manjani.

Ylli Manjani - Përshëndetje!

Ashtu siç e thatë edhe ju, zoti kryetar, këto janë katër projektligje të iniciuara prej

nesh. Natyrisht, tashmë ato shfaqen si propozime të Këshillit të Ministrave. Në fakt, këtyre

projektligjeve u mungon edhe një i pestë, që është në procedura parlamentare, por që nuk e di

se për çfarë arsye nuk u është bashkuar ende këtyre nismave, sepse të paktën ndryshimet që

propozohen në Kodin Civil janë të lidhura me ligjin e falimentimit. Megjithatë, më lejoni të

bëj një paraqitje të përgjithshme.

4

Këto janë dy nisma me dy natyra të ndryshme. Nisma e parë ka të bëjë me rregullimin

e fushës së ekzekutimit të vendimeve civile dhe me pastrimin ose me rregullimin e situatës, në

mënyrë të veçantë në sektorin bankar.

Në këtë moment sektori bankar ka dy sindroma, atë të inventarizimit të një numri të

madh kolateralësh në bilancet e tyre, gjë që e bën të panatyrshëm shërbimin bankar, si dhe atë

të faturimit të shpenzimeve në bilancet e tij për ekzekutimin e vendimeve civile dhe ekzekutimi

është ende joeficient.

Nisma tjetër ka të bëjë me ndryshimin e bazës ligjore në ligjin “Për falimentin”. Është

përgatitur një ligj tërësisht i ri, me disa ndërhyrje të tipit bashkëkohor, të frymëzuara nga

legjislacioni europian kryesisht, por që duhet trajtuar në një parashtesë të re. Ndaj, më lejoni

që të ndalem në ndërhyrjet që kemi bërë në çështjen e përmbarimit dhe të ekzekutimit të

vendimeve gjyqësore.

Çfarë është sindroma dhe çfarë problemesh ka ky sektor? Problemi themelor, nga jemi

nisur edhe ne për të propozuar ndryshimet në të dyja ligjet, edhe atë të përmbarimit privat, edhe

atij publik, por edhe në Kodin e Procedurës Civile, ishte sepse përmbaruesit marrin tarifën e

ekzekutimit të vendimit, e fusin në llogarinë e tyre dhe ekzekutimi i vendimit nuk bëhet. Kjo

është shtrirë edhe në shërbimin privat përmbarimor. Shërbimi privat ka edhe luksin që

parazgjedh ato çështje që do, ato që kryesisht paguhen mirë dhe në këtë rast janë çështje që

vijnë nga sektori bankar.

Pse nuk zbatohet vendimi? Ka një mijë e një arsye: nuk gjendet detyrimi, nuk gjendet

kolaterali, nuk gjendet adresa, nuk ka lekë në bankë, pra ka njëmijë e një arsye, por ndërkohë

lekët janë marrë. Kjo është një problematikë e ngritur në mënyrë sistematike në qeverinë

shqiptare nga shoqatat e bankave, por në këtë rast edhe nga Banka Botërore, e cila 2 ose 3 vjet

më parë ka sugjeruar që të bëhet një ndërhyrje në këtë çështje.

E vërteta është se u bë një ndërhyrje, me një udhëzim të ministrit të Drejtësisë, ku u

përcaktua për herë të parë ideja e “tarifës së suksesit”. Çfarë do të thotë kjo? Kjo do të thotë se

nëse tarifa për shërbimin përmbarimor është 100 lekë, atëherë këta 100 lekë do të

ristrukturohen, 20 lekë do t’i jepeshin përmbaruesit paradhënie dhe 80 lekë do t’i jepeshin në

momentin e ekzekutimit përfundimtar të vendimit. Kjo e motivon përmbaruesin që të kërkojë

zbatimin e vendimit në këmbim të marrjes së tarifës që i takon.

Ky ishte udhëzimi, por ky udhëzim u godit në sistemin gjyqësor, ku Gjykata

Administrative e Apelit e rrëzoi për një arsye formale, sepse udhëzimi nuk kishte dalë me një

autorizim të qartë ligjor. Pra, ligji nuk e autorizonte ministrin të nxirrte një udhëzim. Në këtë

5

moment edhe ideja e tarifës së suksesit u rrëzua dhe jemi rikthyer në momentin fillestar, pra që

100%-shi i tarifës paguhet paraprakisht dhe kjo histori vijon me mosekzekutime.

Momenti i dytë që ka lindur dhe kërkon rregullime është që shumë debitorë ose edhe

kreditorë, pra palët në procesin e ekzekutimit të vendimit, për të shprehur pakënaqësinë e tyre

ndaj vendimit gjyqësor përdorin procedurën e kundërshtimit të veprimeve përmbarimore për

të filluar gjykimin nga e para. Kjo jo vetëm që çon në zvarritjen e ekzekutimit të vendimeve,

por bën, në fakt, edhe një goditje indirekte të thelbit të vendimit të gjykatës, që na ka ndodhur

në disa raste. Kjo është edhe ndërhyrja e dytë që ne menduam ta bëjmë përmes ndërhyrjeve në

Kodin e Procedurës Civile.

Ky është qëllimi i tre projektligjeve “Për shërbimin përmbarimor publik”, “Për

shërbimin përmbarimor privat” dhe ndërhyrjet në Kodin e Procedurës Civile.

Veçanërisht te ky i fundit ne jemi munduar të detajojmë elementin themelor në

ekzekutimin e vendimit, që është urdhri i gjykatës për ekzekutimin e vendimit. Japim disa

elemente të domosdoshme procedurale, që një vendim gjykate, një urdhër ekzekutimi për një

titull ekzekutiv duhet t’i ketë, sepse ne nuk besojmë se përmbaruesi Biblën ose mandatin e

punës së tij e ka tek urdhri i ekzekutimit nga gjykata dhe nga askush tjetër. Kështu që ky është

një element shumë i rëndësishëm që ne e kemi vënë në fokus procedural në ndërhyrjet që

propozojmë te neni 511.

Nga ana tjetër, në tërësi hapim rrugën duke vendosur një autorizim ligjor për të

legjitimuar njëherë e përgjithmonë çështjen e tarifës së suksesit, që do të jetë një udhëzim i

përbashkët midis ministrit të Drejtësisë dhe atij të Financave, një çështje që e kemi diskutuar

edhe në Komisionin e Ekonomisë. Unë atje premtova, dhe i njëjti premtim vlen, në fakt, për të

gjitha komisionet parlamentare, se në momentin që ky udhëzim do të jetë gati, pa u firmosur

ende, ne jemi gati që të bëjmë edhe këtu një prezantim, ose kudo në komisionet parlamentare,

për të prezantuar realisht konceptin dhe thelbin e këtij propozimi, por edhe për të marrë

feedback, sepse vërtet është një çështje që ia vlen të shqyrtohet dhe të diskutohet mirë.

Natyrisht, kemi bërë edhe disa ndërhyrje të tjera në Kodin e Procedurës Civile për të

rritur më shumë garancitë në favor të debitorëve. Ka pasur debat publik, unë e kam ndjekur, në

lidhje me 30%-shin si çmimin përfundimtar të ankandit. Ky 30%-ësh është edhe sot në Kodin

e Procedurës Civile dhe ne nuk e prekim atë, por thjesht do të shtojmë një raund ankandi për

të mbrojtur më mirë debitorin. Pra, në qoftë se sot është që pas dy ankandesh shitet me 30%,

ne do të bëjmë edhe një raund të tretë ankandi dhe pastaj mund të shkohet te 30%-shi. Kjo është

një ndërhyrje, e cila, në fakt, synon të mbrojë debitorin.

6

Ky është qëllimi, në mënyrë të përmbledhur, sepse sigurisht që detaje teknike ka plot

dhe nuk pretendojmë që është mrekullia e draftimit. Patjetër që ky draft ka nevojë për

ndërhyrje, por sidoqoftë qëllimi në mënyrë të përgjithshme për këtë çështje është kjo.

Ka pasur një proces, kryesisht të stimuluar nga Banka Botërore. Kemi pasur bisedime,

kontakte dhe shkëmbime mendimesh në përgjithësi me shoqatën e bankave, por edhe me

dhomën e përmbaruesve dhe dua t’i them Komisionit të Ligjeve se ne kemi marrë çdo gjë të

mirë nga konsultimi me grupet e interesit, pa rënë në konflikt interesi. Unë e di që shërbimi

përmbarimor privat nuk është komod me ristrukturimin e tarifës, sepse përmbaruesi e merr

tarifën 100%, e fut në llogari dhe më pas mendon si do të justifikohet që të mos e zbatojë

ekzekutimin e vendimit. Kjo që po themi ne është një gjë krejt tjetër: ne duhet të nxjerrim

shërbimin përmbarimor dhe ta bëjmë shumë më aktiv se ç’është sot dhe e vetmja mënyrë është

që të lidhësh të ardhurat që ai merr nga suksesi i të tij me suksesin e punës.

Kjo është ajo që ne propozojmë dhe e vërteta është se ka pasur një debat në distancë,

por edhe të drejtpërdrejtë me Dhomën Kombëtare të Përmbarimit. Ky është thelbi i këtij debati,

i cili është për t’u vlerësuar, por, sigurisht, theksoj, pa rënë në konflikt interesi.

Faleminderit!

Fatmir Xhafaj - Pasi dëgjuam një ekspoze të përmbledhur nga ministri lidhur me

katër projektligjet, besoj se do të dëgjojmë edhe relatorët.

Fillojmë me zonjën Hysi për dy projektligjet e para: “Për Kodin Civil” dhe “Për Kodin

e Procedurës Civile”. Më pas do të dëgjojmë zotin Peza për projektligjin “Për Shërbimit të

Përmbarimit Gjyqësor” dhe “Për shërbimit përmbarimor gjyqësor privat”.

Vasilika Hysi – Faleminderit, zoti kryetar!

Faleminderit, zoti ministër, për prezantimin e nismave!

Duke pasur parasysh që flasim për ndërhyrje në dy pjesë të legjislacionit, që janë

shumë të rëndësishme, dua të bëj një relatim në parim dhe disa pyetje që lidhen me nismën.

Rezervoj të drejtën që në diskutimin nen për nen të kemi pyetje më konkrete.

Po e nis me ndryshimet në Kodin Civil. Jam dakord me atë çfarë thatë ju më parë, që

të gjitha këto projektligje vijnë së bashku me propozimin e projektligjit “Për falimentin”, që

është futur në procedurat parlamentare të Komisionit të Ligjeve, pra është planifikuar të

shqyrtohet.

Ndryshimi, të nderuar kolegë, që bëhet në Kodin Civil është një ndryshim i vogël në

pamje, por shumë i rëndësishëm për arsyen e vetme, sepse ky ndryshim lidhet ngushtësisht me

ligjin “Për falimentin”.

7

Konkretisht në Kodin Civil parashikohet të ketë dy ndërhyrje, një në radhën e

preferimit, në nenin 605 dhe një në nenin 607, ku kërkohet që procedurat e falimentit të kenë

rregulla specifike, që ne së shpejti do t’i diskutojmë. Në fakt, të gjithë biem dakord që ligji në

fuqi “Për falimentin” ka krijuar probleme në praktikë, pavarësisht se rastet e falimentit në

praktikë janë të pakta. Ju e dini se ato kanë paraqitur shumë probleme, prandaj ligji i ri “Për

falimentin” cakton rregulla të detyrueshme, të njëjta, që të lehtësojnë zgjidhjen e detyrueshme

të detyrimeve të debitorit brenda dhe jashtë proceduarës së falimentit.

Çfarë sugjerohet në nismën e depozituar? Radha e preferimit që përcakton Kodi Civil

në nenin 605 nuk do të zbatohet në procedurën e falimentit, por do të parashikohet sipas ligjit

të veçantë. Besoj se kopjen e ligjit e keni marrë, sepse është depozituar në sekretarinë e

komisionit.

Në këtë kuadër, unë do të sugjeroja, zoti kryetar, që këtë nismë ta shikojmë me

vëmendje kur të diskutojmë ligjin “Për falimentin”. Të gjitha këto ligje duhet të kalojnë së

bashku, pra nuk mund të kalojnë në mënyrë të diferencuar, sepse ne nuk e dimë se si do të ecë

diskutimi i ligjit “Për falimentin”.

Nga ana tjetër, lidhur me ndryshimin e radhës, ekspertët kanë mendime të ndryshme.

Disa thonë: pse duhet të ketë një radhë të veçantë për falimentin, kur Kodi Civil e përcakton

qartësisht këtë radhë? Ka të tjerë që e mbështesin, sepse argumentojnë idenë që ligji “Për

falimentin” mund të ketë efekt më të mirë dhe të jetë më efektiv në praktikë nëse do të kishte

një radhë të përcaktuar qartësisht sipas procedurës që përcaktohet në këtë ligj.

Lidhur me këtë ligj, ka pasur, sikurse e tha edhe zoti ministër, shumë diskutime midis

grupeve të ndryshme, por ndërkohë ka pasur edhe adresime të shqetësimeve në Komisionin e

Ligjeve. Në kuadër të përvojës që ne kemi krijuar në komision të transparencës dhe të

konsultimit publik, do të sugjeroja që ky ligj t’i nënshtrohet diskutimit dhe nëse ka mendime

dhe sugjerime do të ishte mirë që palët t’i dëgjojnë. Kjo është ajo për sa i përket ligjit “Për

Kodin Civil”.

Do të ndalem më gjerë dhe në mënyrë më të detajuar te nisma për ndryshimet në Kodin

e Procedurës Civile. Ndryshimet në Kodin e Procedurës Civile janë mjaft të rëndësishme. Të

mos harrojmë se flasim për disa ndryshime që ne bëjmë në ligj mbi disa nene të cilat, tashmë,

janë ndryshuar në vitin 2013, me ligjin nr. 122.

Ndryshimet në Kodin e Procedurës Civile janë ndryshimet që prekin gjithsej 11 nene.

Unë do t’i grupoja edhe për thjeshtësi për kolegët në dy grupe:

Një grup ndryshimesh, konkretisht, të dy neneve synojnë të bëjnë një ndrysim ose një

saktësim të emërtimit të strukturës së seksioneve, që do të shqyrtojnë procedurat e falimentit.

8

Sot, sipas ligjit “Për organizmin e gjykatave në shkallë të parë”, ne kemi seksionet

tregtare dhe seksionet për gjykimin e çështjeve të fëmijëve dhe të familjes. Çfarë kërkohet në

këtë ndryshim? Në këtë ndryshim kërkohet që emërtimi i seksioneve tregtare të plotësohen

duke shtuar emrin seksione tregtare dhe të gjykimit të procedurave të falimentit. Pra, është një

ndryshim, thjesht një emërtim.

Lidhur me propozimin e parë unë kam dy pyetje dhe dua që përfaqësuesit e ministrisë

t’i mbanin shënim meqenëse dua t’i bëj të gjitha pyetjet së bashku, çështje pas çështjeje.

Çështja e parë që dua të sqaroj është: Cili është problemi nëse emërtimi nuk

ndryshon? A ka pasur probleme në praktikë? Pra, seksioni tregtar i ka zgjidhur të gjitha

mosmarrëveshjet përfshirë edhe ato të falimentit?

E dyta, unë studiova me vëmendje ligjin “Për falimentin”, që ju keni depozituar në

Kuvend. Në nenin 3 të këtij ligji jepet përkufizimi se cila quhet gjykatë falimenti dhe më

rezulton që gjykata e falimentit është gjyqtari vetëm i seksionit tregtar. Pra, nuk është

pasqyruar ky propozim që ju i bëni nenit 320 të Kodit të Procedurës Civile te ligji “ Për

falimentin”.

Pyetja është: Cilin ndryshim do të mbani? Do të mbani ndryshimin që doni të bëni

në Kodin e Procedurës Civile? Apo atë çfarë ju keni përdorur në ligjin “Për falimentin”?

Ndryshimi i dytë që sugjerohet është, gjithashtu, zgjerimi i rrethit të dispozitave, që

do të rregullojnë gjykimet e posaçme, ku përfshihet edhe rasti i procedurave të falimentit.

Konkretisht, kërkohet të ndryshojë neni 323 i Kodit të Procedurës Civile, i cili sot lexohet në

këtë formë: “Dispozitat e pjesës së parë dhe të dytë të këtij kodi janë të zbatueshme për të

gjitha gjykimet e posaçme përveçse kur parashikohet ndryshe në këtë titull dhe në titullin 4 të

kësaj pjese”.

Çfarë kërkohet të lexohet? Sugjeroj që ky nen të formulohet duke thënë: “Të gjitha

dispozitat e Kodit të Procedurës Civile janë të zbatueshme për gjykimet e posaçme përveçse

parashikohen ndryshe në këtë ligj dhe në ligjet e tjera të posaçme, ku kanë parasysh ligjin “Për

falimentin”.”

Pra, vihet re se për gjykimet e posaçme do të zbatohen të gjitha dispozitat e kodit dhe

jo vetëm pjesa e parë dhe e dytë. Pjesa e parë dhe e dytë ka të bëjë me parimet e përgjithshme

dhe me rregullat për gjykimin në shkallë të parë. Hiqet referenca te rregullat për arbitrazhin,

shtohet se gjykimet e posaçme do të mbajnë parasysh edhe rregulla të tjera të parashikohen

në ligj.

9

Unë kam një pyetje për ekspertët: Jeni të sigurt që të gjitha dispozitat e Kodit të

Procedurës Civile mund të aplikohen për gjykimet e posaçme? Sepse nga vetë fjala “gjykime

të posaçme” mendohet se ka disa rregulla specifike.

Ndryshimi i tretë, projektligji propozon ndryshime lidhur me ekzekutimin e

detyrueshëm.

Çfarë ndodh konkretisht? Preken ose amendohen disa nene. Urdhri i ekzekutimit,

vënia në ekzekutim, lajmërimi i ekzekutimit vullnetar, shpenzimet e ekzekutimit, vlerësimi i

sendit, përsëritja e ankandit, pavlefshmëria e titullit ekzekutim dhe kundërshtimi i veprimeve

përmbarimore.

Këto nene, jo të gjitha, por pjesa më e madhe e tyre, kanë qenë objekt ndryshimi në

vitin 2013. Konkretisht: neni që flet për urdhrin e ekzekutivit neni që bën fjalë për vlerësimin

e sendit të sekuestruar, për përsëritjen e ankandit dhe pavlefshmërinë e titullit ekzekutiv dhe

për kundërshtime veprimeve.

Kolegia ime, zonja Ligori, që ka qenë atëherë relatore e kësaj çështjeje, ka pasur një

debat, mbaj mend mbi 2-3 muaj pikërisht për ndryshimet e këtyre neneve, sepse ne e gjykonte

shumë të rëndësishme.

Pra, në pamjen e parë duket sikur preken disa nene disa rregulla, por që kanë në

themel raportin midis debitorëve, kreditorëve, ushtrimin e të drejtave kushtetuese në gjykatë,

të drejtën raportin proporcionalitetin midis të drejtave, që mund të kenë bankat në raport me

debitorët dhe shumë e shumë aspekte të tjera.

Në relacionin që shoqëron projektligjin thuhet se propozimet shihen si një zgjidhje

afatshkurtër dhe pyetja ime është: Cilat janë rekomandimet e FMN-së dhe të Bankës Botërore

për të ulur kreditë e këqija, përmirësimi i performancës së transparencës së bankave apo

ndryshimi i kuadrit ligjor dhe i procedurës civile?

E dyta, a e zgjidh ligji falimentin, problemet e shfaqura lidhur me kreditë e këqija?

Pra, flas për ligjin e ri të falimentit, që ne do të diskutojmë së shpejti.

E treta, ndryshimet në ligjet e tjera, a janë të mjaftueshme për të ulur kreditë e këqija

pa qenë nevoja për të ndërhyrë kaq shumë në Kodin e Procedurës Civile për të zhbërë ato

ndryshime që ne i kemi bërë në vitin 2013?

Në gjykimin tuaj, a mund të bëhen ndryshime të realizohen zgjidhja afatshkurtër duke

ndryshuar kode, të cilat votohen me shumicë të cilësuar dhe që përbëjnë bazën mbi të cilat

ngrihen dhe funksionon i gjithë legjislacioni tjetër i posaçëm?

Gjithashtu, ju në relacionin e projektligjit për nenin 511 propozoni të shtoni 3

paragrafë. Në këto shtesa kërkohet marrja në shqyrtim e pretendimeve me shkrim të palës

10

tjetër në nxjerrjen e urdhrit të ekzekutimit. Nëse nuk gjendet debitor, thoni ju, urdhri i

ekzekutimit lëshohet sipas dokumenteve të depozituara nga kërkuesi dhe gjykata lëshon

urdhrin në seancë në prani të palëve dhe mosprania e njërës prej palëve nuk është shkak për

shtyrjen e seancës.

Pra, nga këto lloj formulimesh shikoj një përzierje të procedurave ku një pjesë është

me palë kundërshtare, një pjesë është pa palë kundërshtare. Gjëja për të cilën dua të kem më

shumë informacion është një element që ju parashikoni në ligj, ku i jepni të drejtë gjykatës të

vendosë kufizime të tjera që gjykata i çmon të nevojshme sipas natyrës së çështjes.

Pyetja ime është: Cilat mund të jenë kufizimet e tjera që mund të vendosë gjykata kur

ka një gjykim për një ekzekutim nxjerrje urdhri ekzekutimi?

E dyta, ju parashikoni mundësinë që të caktohet një ekspert në procesin gjyqësor, i

cili do të përllogarisë detyrimet dhe kamatat.

Pyetja ime është: Bankat kur bëjnë marrëveshjet, pra, kur ne marrim kredi, nuk kanë

të përcaktuar, nuk i përllogarisin dot detyrimet dhe kamatat sa janë shlyer dhe sa mbetet?

Parashikimi i një eksperti i rrit shpenzimet?

Cili është problemi që ju ka rezultuar në praktikë që kërkohet pasja e një eksperti në

këtë proces?

Nga ana tjetër, të gjitha këto masa që ju sugjeroni e përshpejtojnë procesin e uljes së

kredive të këqija apo i shtojnë hallkat dhe shpenzimet e këtij procesi?

Gjithashtu, dua të diskutoj edhe një arsye tjetër. I jam referuar vendimit të Gjykatës

Kushtetuese të vitit 2007, që ka interpretuar nenin 510 lidhur me dhëniet e kredive nëse duhet

të jenë palët në proces etj.

Mendoni ju që mund të ketë një nxjerrje titulli ekzekutiv dhe pala të mos dëgjohet?

Në rast se nuk dëgjohet dhe kështu ka qenë, thotë kolegu, atëherë përderisa ju futeni që në

proces duhet të jenë të dyja palët, parashikon parimin e kontradiktoritetit. A do të parashikohet

më pas edhe parimi i animimit, i dëgjimit të palëve? Sepse në një pjesë të fjalisë thuhet që

mund të jenë palët në një pjesë thuhet që nuk është e nevojshme të jenë palët.

Një çështje tjetër që rregullohet në ligj janë shpenzimet e ekzekutimit. Kodi i

Procedurës Civile e parashikon qartë dhe kjo është që kur është krijuar, hartuar kodi në vitin

1996, që tarifat për ekzekutimin fillimisht paguhen nga kreditori.

Projekti sjell disa risi. Unë i kam përmbledhur në tri aspekte. Ju në projektligj thoni

që pagimi i tarifave jo detyrimisht mund të bëhet nga kreditori, pra, nënkuptoj që mund ta bëjë

edhe debitori, duke shtuar fjalën “mund”.

11

E dyta, parashikohen tarifa të reja si tarifa e suksesit, krahas tarifës bazë dhe ju sapo

e sqaruat te ligji për tarifën e suksesit dhe, në fakt, unë e lexova raportin e FMN-së dhe ishte

një nga rekomandimet e raportit të FMN-së dhe e treta parashikohet se radhën e pagesës e

përcakton në udhëzim ministri i Drejtësisë dhe ministri i Financave.

Lidhur me propozimet e mësipërme unë do të desha të kisha një argument më shumë,

të cilat mungojnë në relacion. Cilat janë përvojat, si ka ndikuar ose si mund të ndikojë

ndryshimi i një parimi shumë të rëndësishëm gati 20-vjeçar që shpenzimet tashmë mund t’i

paguajë kreditori në fillim? Pra, e lini evazive. Mund t’i paguajë edhe kreditori edhe debitori.

Çfarë ndodh nëse kreditori nuk pranon t’i paguajë me këtë formulimin që ju sapo e

rifusni?

Çështja tjetër me shumë interes është vlerësimi i sendeve të sekuestruara dhe këtu

do të ndalem në mënyrë të veçantë. Në relacion ju thoni se një nga problemet e hasura në

praktikë ka qenë vlerësimi i sendeve të sekuestruara, çka ka sjellë zvarritje të procesit të

ekzekutimit.

Neni 564 është nen i cili është amenduar në vitin 2013 dhe tani ne kërkojmë ta

ndryshojmë përsëri duke sjellë 3 elemente.

E para, pranoni që midis kreditorit dhe debitorit brenda një jave të ketë një

marrëveshje. Pra, deri tani e bënte caktimin e vlerësimit të vlerës së sendit përmbaruesi.

Tashmë thuhet duhet një marrëveshje.

E dyta, nëse kjo marrëveshje nuk arrihet, i jepet e drejta përmbaruesit gjyqësor me

asistencën e një eksperti të licencuar ta bëjë përcaktimin e vlerës së sendit.

E treta, fusni një element të ri që vlerësimi i vlerës së sendit përmbaruesi do ta bëjë

sipas një metodologjie dhe procedure, që përcaktohet në udhëzimin e Këshillit të Ministrave.

Çështjet të cilat kanë nevojë për sqarim janë si më poshtë:

Cilat kanë qenë problemet e hasura në praktikë lidhur me vlerësimin e sendeve të

sekuestruara që ju ia hiqni këtë të drejtë përmbaruesit dhe ia lini marrëdhënie kreditor-debitor?

E dyta, për herë të parë, ndoshta për mua, mund ta kem edhe gabim, kodi i referohet

ose delegon kompetencat e vendimet të Këshillit të Ministrave. Kodi që delegon rregullimet e

ligjeve të posaçme ka në ligj, por të shkosh te vendimet e Këshillit të Ministrave direkt nga

kodi, do të desha të dija se cila është arsyeja.

A ka një analizë dhe në sa raste keni parë që vlera e sendeve të sekuestruara nuk ka

qenë reale? Ne në vitin 2013 me ligjin nr.122 kishim parashikuar të drejtën e ankimimit për

vlerën. Tashmë, kjo e drejtë ankimimi në këtë nismë hiqet. Cila është arsyeja?

12

Gjithashtu, zoti Ministër, përmendët ankandin e tretë. Pra, në ligj në vitin 2013 ne

kemi pasur një debat një diskutim shumë të madh lidhur me ankandin vlerën e ankandit të dytë,

me periudhën etj.

Nisma propozon që në ankandin e tretë që shtohet si një ankand nga dy bëhet tre,

çmimi i ri i sendit të jetë në masën 30% të çmimit të përcaktuar nga përmbaruesi. Pra, nuk

thuhet jo më pak se 10, 20.

Çmimi do të përcaktohet sipas rregullave të përcaktuara me një metodologji që

tashmë e thashë pak më parë, në një vendim të këshillit të ministrave. Keni ndryshuar edhe

afatet e ankandit.

Disa çështje që kërkojnë më shumë qartësi janë: Cilat janë argumentet që shtohet

ankandi i tretë? Duke shtuar një ankand të tretë realisht ulet problemi i kredive të këqija? Sepse

në kuptimin tim debitori do të paguajë përveç vlerës që del nga ankandi, diferencën. Besoj se

e gjithë kredia do të paguhet 100%. A ka një studim Ministria e Drejtësisë lidhur me impaktin

e çmimit të parashikuar në zgjidhjen e problemit të kredive të këqija?

A ka pasur raste abuzive midis kompanive përmbaruesve dhe oficerëve të kredisë së

bankave, që kanë luajtur me çmimet e kredive të sitjes ose të vlerës së mallrave ose të

ankandeve duke e rënduar pjesën e barrës që debitorët duhet të vazhdojnë të paguajnë?

Me këto lloj rregullimesh ose ankandesh që shtohet periudha mbledhja e kredive të

këqija lehtësohet apo rëndohet? A ka një proporcionalitet të çmimit të ri të ankandit ku thuhet

30% midis interesit që ka banka dhe interesave të debitorëve?

E fundit, projektligji sjell disa ndryshime në pavlefshmërinë e titullit ekzekutiv dhe në

lidhje me këtë vendosur afate të reja të parashkrimit. Dy janë çështjet që kanë nevojë për

mendimin tim, të sqarohen në parim duke ruajtur mundësinë e diskutimit nen për nen. Kjo

ndërhyrje synon të heqë të drejtën debitorit të kundërshtojë në çdo kohë detyrimet që rrjedhin

nga kontrata e kredisë bankare, sidomos pas ekzekutimit?

A i mban parasysh një raport të drejtë midis interesit të bankës në këtë ndërhyrje dhe

interesit të kreditorit?

Të nderuar kolegë, këto janë disa nga çështjet ose pyetjet që desha të shtroja në

diskutimin në parim.

Zoti kryetar, do të desha që për shumë nga këto çështje të kishim një seancë

dëgjimore, të jepnim kohën e duhur, pasi ne po prekim disa nene, të cilat janë diskutuar

gjerësisht në vitin 2013 dhe për të cilën kemi pasur shumë diskutime dhe debate.

Kemi pasur tryeza konsultimi publik jo vetëm me përfaqësuesit e bankave, por unë do

t’u jepja shumë rëndësi në radhë të parë, qytetarëve, përfaqësuesve të interesave të qytetarëve

13

dhe e mbështes fort atë që tha ministri Manjani që këtu mund të ketë interesa shumë të forta

lobingje, por kurrsesi ne nuk mund të biem pjesë e presioneve ose e lobeve qoftë të bankave

apo të grupeve të tjera të interesit.

Në këtë kuadër duke dashur që t’i jap kohë edhe diskutimit të ligjit “Për falimentin”,

do të desha të kishim një konsultim të plotë për të gjitha nenet dhe nismat. Unë personalisht

jam edhe relatore “Për ligjin e falimentit të barrës siguruese” kështu që do të kisha nevojë të

merrja kohë të diskutoja në nivel ekspertësh të gjitha këto ndryshime që bëhen në Kodin Civil,

në Kodin e Procedurës Civile dhe në ligjet e tjera.

Faleminderit!

Fatmir Xhafaj - Faleminderit!

Unë them që ta dëgjojmë edhe relatorin tjetër për dy ligjet e tjera të përmbarimit,

shkurtimisht, dhe pastaj vazhdojmë me përgjigjet e pyetjeve nga ministria dhe më pas me

pyetjet që kanë kolegët deputetë.

Dashamir Peza – Të relatosh pas Likës, është sikur të mbetesh pa fjalë, në një farë

mënyre, sepse ka një aftësi shteruese për çështjet që merr përsipër t’i relatojë, sa e bën shumë

të vështirë vazhdimin e kësaj çështjeje. Megjithatë, unë do të përpiqem të ecë në një linjë,

shkurtimisht, sepse thelbi është i njëjti për të katërt ligjet.

Ndryshimet që bëhen në të katërt ligjet kanë një qëllim të vetëm, i cili u shpjegua

shumë qartë. Do të më lejoni të them se nga analiza e nenit, projektligji vjen si nismë e Këshillit

të Ministrave, është bazuar në nenet 78 dhe 83, pika 1 e Kushtetutës. Projektligji që propozohet

ka si qëllim plotësimin e vakumit ligjor, të krijuar nga shfuqizimi i udhëzimit të përbashkët, nr.

1665/1 i ministrit të Financave dhe ministrit të Drejtësisë për caktimin e tarifave përmbarimore

për shërbimet e ofruara nga Shërbimi Përmbarimor Gjyqësor Privat nga ana e Gjykatës

Administrative të Apelit, me vendimin e saj nr. 7, datë 18.06.2014 me argumentin se ai kishte

kaluar përtej autoritetit ligjor që i është dhënë ministrit të Financave dhe ministrit të Drejtësisë.

Udhëzimi i përbashkët vendoste një numër tarifash të reja, si: tarifë suksesi, tarifë

bazë, tarifë shërbimi dhe shpenzimet përmbarimore. Tarifa e suksesit do t’i siguronte

përmbaruesit shpërblim të mëtejshëm nëse grumbullimi i borxhit do të ishte i suksesshëm deri

në shumën maksimale. Udhëzimi vendosi edhe shumat e parapaguesve të paracaktuara në bazë

të vlerës së padisë. Aktualisht, nenet 47 dhe 48 të projektligjit nr. 1031/2008 “Për shërbimin

përmbarimor gjyqësor privat”, të ndryshuar”, i referohen një tarife unike. Tarifa nuk shprehet

në mënyrë specifike, sepse mund të ketë lloje të ndryshme tarifash dhe shërbimet e

përmbarimit. Për këtë qëllim paragrafët e parë të neneve 47 dhe 48 të projektligjit janë

riformuluar duke bërë një qartësim të llojit të tarifave. Konkretisht, në nenin 47 është detajuar

14

se masa e tarifave, sipas nenit 48 të ligjit, dhe llojet e shërbimeve përmbarimore të tarifuara, si

dhe në rastet e përjashtimit nga parapagimi i tarifës për kategori të caktuara, përcaktohen me

udhëzim të përbashkët të ministrit të Drejtësisë dhe ministrit të Financave, pasi merret edhe

mendimi i Dhomës Kombëtare të Përmbaruesve Gjyqësorë Privatë.

Ndërkohë, në nenin 48 propozohet të sanksionohet tarifa bazë dhe tarifën e suksesit

duke parashikuar në mënyrë taksative që pagesa e shërbimit ndaj subjektit përmbarimor

përbëhet nga një tarifë bazë, që përfshin kostot dhe shpenzimet e nevojshme për zhvillimin e

procedurave të ekzaminimit, si dhe kostot dhe shpenzimet për kryerjen e mëtejshme

procedurale deri në ekzekutimin përfundimtar. Kjo është një tarifë suksesi, e përcaktuar si e

tillë në kontratë përkatëse, e cila mund të jetë në formën e një shumë të caktuar, një përqindjeje

të caktuar mbi vlerën e padisë, ose ndërmjet kombinimit të të dyjave dhe paguhet pas

përfundimit me sukses nga ana e përmbarimit të të gjitha veprimeve ligjore të përcaktuara në

Kodin e Procedurës Civile për ekzekutimin e urdhrit të ekzekutimit, apo për çështje të një

procedure tjetër ligjore të suksesshme. Vlera e tarifës së suksesit caktohet me udhëzim të

përbashkët të ministrit të Financave dhe ministrit të Drejtësisë.

Këtu dalin shumë çështje për diskutim. Ne jemi sot në fazën e diskutimit në parim dhe

besoj se do të kemi kohë për t’i parë më shumë në detaje çështjet që hapin pika diskutimi. Besoj

se të gjithë kemi nevojë të thellohemi më shumë dhe bie dakord me atë që thotë Lika, derisa

kanë ardhur të gjitha këto ndryshime, ashtu siç e përmendi edhe zoti ministër, ndoshta ligji i

falimentit duhet të bëhet pjesë e këtij diskutimi, që të jetë një diskutim tërësor, të mos krijojë

kontradikta të mundshme dhe të krijojë një uniformiteti në të gjitha ndryshimet që do të bëjmë.

Nuk po zgjatem me pyetje. Lika, pak a shumë, i parashtroi pikëpyetjet që ndoshta janë

për të gjitha nenet. Unë do të prek disa tema shumë praktike. Lika e përmendi faktin që në

ligjin e ri parashikohet se mund të ketë një vlerësim të tretë të vlerës së pronës, që mund të

kërkohet të bëhet në gjykatë.

Të gjithë ne, që jemi marrë me aktivitet ekonomik dhe kemi trokitur në derën e

bankave për të kërkuar ndonjë kredi, e dimë që banka bën një vlerësim me përfaqësuesit e vetë

kur çdo qytetar aplikon për një kredi të caktuar. Praktika është që bankat, kur bëjnë vlerësimin,

përderisa vlerësuesit janë të caktuar nga bankat, kanë orientimin që të bëjnë një vlerësim më të

ulët sesa vlera e vërtetë e kolateralit që do të bëhet. Në qoftë se ne bëjmë një vlerësim, ku vlera

e kolateralit e përcaktuar, e vënë në dispozicion të kredisë është më e ulët, nëse do të vlerësohej

edhe një herë, do të rrezikonte ta zhvlerësonte edhe më shumë si kolateral. Ne, pa dyshim, jemi

për të mbrojtur interesin e të gjitha palëve, edhe të bankave, sepse, në fund të fundit, nuk i kanë

paratë e veta, por të qytetarëve, dhe ne, duke mbrojtur interesin e bankave, mbrojmë, në radhë

15

të parë, interesin e depozituesve shqiptarë, por mendoj se duhet të jemi po kaq të balancuar

edhe në mbrojtjen e interesit të atyre njerëzve, të cilët marrin kredi nga banka dhe duhet të

marrim parasysh që edhe ata kanë të drejtën legjitime, pavarësisht se mund të mos jenë

përmbajtës të detyrimeve që kanë ndaj kreditorit, kanë të drejtën të marrin maksimumin e vlerës

së pronës së tyre, sepse është në të drejtën e tyre themelore.

Kjo pyetje bëhet se pse duhet përcaktuar një vlerësim tjetër. Më bëri përshtypje fakti

që në ligj përmendet mundësia që japim ne tani, që edhe debitori të paguajë. Për mendimin tim,

që debitori të paguajë borxhin, të cilin nuk e shlyen dot, shuma që ndoshta duhet ta paguajë

kreditori, vihet në vlerën e shumës që ulet nga shuma që do të marrë huamarrësi, pasi prona e

tij të jetë shitur. Pra, të ulet më shumë vlera e kompensimit që ai merr në kthim. Edhe kjo duhet

të vlerësohet pak.

Këto janë disa nga shqetësimet që kam. Bashkohem me mendimin e Vasilikës, që

është e domosdoshme që grupet e interesit dhe grupet që mbrojnë interesat e konsumatorit dhe

të qytetarit, duhet të ftohen në seancë dëgjimore dhe të dëgjohen me vëmendje, që gradualisht

të shkojmë në një zgjidhje sa më harmonike dhe që mban parasysh interesat e të gjitha palëve.

Fatmir Xhafaj – Faleminderit, zoti Peza!

Faleminderit zonjës Hysi, gjithashtu, për relatimet e kujdesshme, që duan edhe një

përpjekje për t’i njohur projektet në thelbin e tyre. Gjithsesi, u parashtruan një sërë komentesh

apo pyetjesh rreth projekteve dhe besoj se para se të fillojmë pyetjet nga kolegët deputetë,

ministria do të bëjë një reagim për qëndrimin që u mbajt nga relatorët dhe përgjigjet për pyetjet

përkatëse.

Faleminderit!

Ylli Manjani - Faleminderit!

Të dy relatorëve nuk iu heq asnjë pikë dhe presje për sa i takon pjesës së shqetësimeve

që ngrihen. Për më shumë informacion, është jo vetëm legjitime, por më shumë e

domosdoshme dhe duhet të flasim më shumë, të japim më shumë informacion, të japim më

shumë sqarime, sepse edhe ne vetë i kemi këto çështje që nga dita e parë. Të jem i sinqertë deri

në fund, këto nuk janë çështje kaq të thjeshta, që zgjidhen me një të rënë të lapsit apo me një

formulim të caktuar.

Unë u mundova dhe po mundohem të shpjegoj ku është shqetësimi dhe po e filloj nga

shqetësimi i bankave. Po, patjetër që është shqetësim. E thashë se në kontabilitetet e bankave

sot ka kredi të këqija për shkak të mosekzekutimit të kolateralit, ku sigurisht bankat vetë kanë

përgjegjësi, nuk diskutohet fare, dhe me këtë ligj ne nuk mendojmë të legalizojmë përgjegjësinë

e bankave, ashtu siç ka sot në inventarin e bankave asete të bllokuara ose të ekzekutuara për

16

efekt të kredive të këqija, të cilat e kanë denatyruar shërbimin e bankës. Banka nuk është për

të mbledhur kolaterale, por për të shitur kredi dhe kjo është diçka që e vendos në pozita të

vështira biznesin bankar dhe bankat kanë qenë patjetër ndër më agresivet në prezantimin e

këtyre propozimeve. Unë mund t’ju them se ne kemi qethur shumë nga propozimet e tyre, kanë

qenë nga më ekstremet. Sigurisht që jemi munduar dhe mundohemi të ruajmë në mënyrë të

harmonizuar interesat e debitorëve, sepse ne nuk mund t’u biem në kurriz pafundësisht, kushdo

qofshin ata. Kjo është një gjë që jemi munduar ta mbajmë. Nëse kemi arritur 100%, patjetër ne

mund t’i shikojmë nen për nen, sepse nuk është mrekullia e formulimit dhe nuk është gjë e

thjeshtë. Gjithmonë është mirë të diskutohet.

Për pjesën e falimentit unë nuk u ndala, se nuk ishte në axhendë, por sigurisht që është

e rëndësishme, sepse ka lidhje edhe me këto ligje, por kurdo që të çelet diskutimi për ligjin e

falimentit, do të jemi gati të vijmë dhe të japim informacione.

Të shpjegoj disa gjëra në parim dhe më pas ekspertët mund të ndalen në sqarime të

mëtejshme nëse komisioni do ta vazhdojë më tej këtë diskutim. Çështjes së ekzekutimit të

vendimeve civile i duhen, sigurisht, edhe dy instrumente të tjera përveç udhëzimit të tarifës, që

të bëhet funksional.

E para, ne mendojmë se ka ardhur momenti që në Shqipëri të ketë një qendër të vetme

ankandi, në kuptimin publik të fjalës. Sigurisht, edhe privati mund ta bëjë këtë gjë, por një

qendër të vetme, pse? Sepse rritet oferta. Duke i pasur të grumbulluar të gjitha sendet, edhe ato

që sekuestrohen, edhe ato që janë kolaterale, pjesë të ekzekutimeve të vendimeve gjyqësore

ose titujve ekzekutivë, rritet shumë oferta. Pra, në qoftë se do të arrijmë të krijojmë një tip ebay,

ku të klikojnë njerëzit edhe online dhe të japin ofertat e tyre, do të ishte maksimumi i ofertës

që merr në një qendër të vetme ankandesh. Kjo është strategjia jonë drejt kujt duhet të shkojmë

dhe, pa diskutim, i heq miniankandet e vogla që përmbaruesit bëjnë në zyrat e tyre. Gjithashtu,

edhe Drejtoria e Tatimeve ka të drejtë të shesë sende të sekuestruara, apo edhe Rezerva e Shtetit

bën të njëjtën gjë dhe kjo është një histori disi e parregulluar mirë në kuptimin e ofertës

financiare. Domethënë, nëse kjo është e përqendruar, sigurisht, njerëzit do të klikojnë ose do

të jenë të interesuar nga qendra dhe kjo do një organizim. Për mua ndoshta një formulë do të

ishte që në Dhomën e Përmbaruesve mund të funksiononte kjo qendër ankandi. Mund ta

shikojmë, ka shumë mundësi. Për shembull, varianti francez duket shumë fizibël për rastin

shqiptar.

E dyta, që i mungon kësaj, që duhet bërë patjetër dhe në planet e qeverisë është se

duhet të krijojmë përfundimisht një metodë unike të vlerësimit të pasurisë në këtë vend, sepse

përdoret një metodë për shpronësimet, një metodë për kthim pronash, një metodë tjetër, dhe

17

kjo e treta nuk është një, por është diverse, ku çdo gjyqtar dhe çdo ekspert përdor metodën e

vetë. Kjo e krijon konfliktin, sepse, në qoftë se del një ekspert dhe një gjyqtar tjetër që thotë:

“metoda e vlerësimit që u përdor te gjyqi i parë nuk është ajo, por një tjetër që e di unë më

mirë”, sigurisht që këtu lind një konflikt, një zvarritje e procedurës gjyqësore, ka mundësi për

abuzivitet dhe besueshmëria është zero, sepse të gjithëve u thonë se po zgjedhin metodën që

na vlerëson më shumë dhe vendosen krejt papritur, ose në mënyrë të padrejtë, do të thosha unë,

kreditori dhe debitori, veçanërisht me kolateralet e bankave, në pozita mosbesueshmërie. Në

fakt, kontrata e kredisë është shumë e qartë.

A ka pasur raste? Ka pasur raste dhe janë skandaloze, që vijnë nga interpretime

krejtësisht të gabuara gjyqësore dhe na kanë ndodhur që është ekzekutuar detyrimi dhe pas

ekzekutimit të detyrimit, bankës i është vendosur në ngarkim kolaterali i një toke që nuk i duhet

askujt dhe banka, në vend që të marrë detyrimin e mbetur, del edhe debitore. Edhe kjo është e

padrejtë, sepse është ajo që tha zoti Peza, ne nuk mund ta ndëshkojmë bankën pafundësisht.

Vërtet ka para private, por sipërmarrja është publike dhe efektet janë të jashtëzakonshme. Në

këtë pikëpamje duhet ta gjejmë edhe këtë lloj balance, që të mos lejojmë përdorimin e disa

metodave në gjyqtarë të ndryshëm, qoftë edhe brenda të njëjtës gjykatë, me funksione të

ndryshme. Një përpjekje e kemi bërë, të them të drejtën, që t’i detyrojmë gjykatësit të përdorin

ekspertë të licencuar vetëm për këtë punë, sepse na ka ndodhur që gjykata përdor ekspertin që

ka qejf. Kjo nuk mund të ndodhë. Ky shtet ka ligje dhe rregulla dhe, kur i jep licencës ekspertit,

ia jep për një veprimtari të caktuar, madje është edhe me kategori brenda të njëjtës fushë, e tipit

A, e tipit B, e tipit C dhe gjykatësit ne i kemi orientuar të përzgjedhin atë që bëjnë. Sigurisht,

për atë që nuk e bën, do t’u quhet shkelje disiplinore e të tjera, por kjo është një histori tjetër.

Pra, këto dy elemente do të doja t’i sqaroja paraprakisht për të kuptuar më mirë idenë dhe

qëllimin e këtyre ligjeve.

Ka edhe një çështje juridike, nëse mundet një kod të autorizojë nxjerrjen e akteve

nënligjore. E panatyrshme duket, duhet ta them këtë, por Kodi i Procedurës Administrative e

ka çarë këtë praktikë, për të mos thënë ligjin e famshëm të dekriminalizimit, që i jep të drejtë

Kuvendit të bëjë akte nënligjore, por e lëmë atë, sepse është sui generis. Por ne e kemi çarë

këtë praktikë. Sigurisht, e mira do të ishte të ruhej hierarkia e ligjeve. Pra, në kuptimin

tradicional të fjalës do të ishte mirë që ligji të autorizohej. Kodi i Procedurës bën një përsëritje

të asaj që ne themi në diskutimin përmbarimor. Diskutimi juridik ngelet, patjetër. Unë ngelem

përkrahës i pikëpamjes tradicionale, nuk kam ndonjë çështje për ta theksuar apo për ta rënduar.

Pjesa tjetër mbetet. Nevoja për një hearing është. Unë jam interesuar edhe të vij të

dëgjoj vetë secilin grup interesi. Nuk ka asnjë gjë të keqe, vetëm mirë i bëhet. Në fund të ditës

18

le të fitojë, po themi, një formulim sa më i arsyeshëm. Por unë dua të kuptoj këtë gjë. Desha ta

shpjegoj që qëllimi është ky dhe rezervoj të drejtën të flas për ligjin e falimentit, sepse nuk jam

marrë drejtpërdrejt, është marrë zëvendësministri, i cili mund të vinte për këtë çështje dhe t’ju

informonte me detaje, pastaj për çështje të tjera nuk e di, janë ekspertët këtu prezentë.

Ka edhe një element të katërt, të fundit, që duhet ta shpjegoj. Ne duhet të gjejmë një

mënyrë dhe po punojmë edhe me Ministrinë e Financave, për të gjetur një mënyrë që të forcojë

shërbimin përmbarimor publik. Ne duhet ta bëjmë këtë gjë, sepse po i futemi sistemit hibrid.

Nga një shikim që i kemi bërë legjislacionit në Europë, na rezulton që në shumicën e vendeve

përdoret varianti hibrid, pra varianti edhe publik, edhe privat. Shumica e vendeve kështu e

kanë.

(Ndërhyrje pa mikrofon)

Nuk ka rëndësi. Kjo është çështje teknike, por që, në thelb, ne duhet të forcojmë

shërbimin përmbarimor publik, sepse shërbimi publik është një instrument shumë i

rëndësishëm për ekzekutimin e vendimeve civile të atyre vendimeve që shërbimi privat nuk i

merr, ta zëmë pensionet ose marrëdhënie pune, që janë çështje të vështira ose çështje me palë

shtetin, ku zakonisht shkohet tek ato institucione publike, ku ose ka para shumë dhe ka buxhet

dhe dihet se pse shkohet aty, duhet ta pranojmë që ekziston edhe ky shqetësim.

Në këtë pikëpamje, është edhe një reformë e katërt që ka të bëjë me shërbimin

përmbarimor publik. Këtu ka një disporporcion: ne sot kemi 57 punonjës dhe jo të gjithë janë

përmbarues në shërbimin përmbarimor publik, ndërkohë privat janë 140, pra disporporcioni

është shumë i madh. Numri i çështjeve në shërbimin përmbarimor publik ka qenë 21 000

çështje në vitin 2013, kurse sot është 45 000, çka do të thotë se, përgjithësisht, njerëzit zgjedhin

ose parazgjedhin shërbimin publik. Ne nuk mund të mos i përgjigjemi këtij interesi, prandaj ka

nevojë për një rikonceptim të shërbimit përmbarimor publik, natyrisht duke e motivuar njësoj

si shërbimin privat. Në qoftë se tarifa e suksesit futet te xhepi i përmbaruesit privat, në këtë rast

do të futet te xhepi i shtetit, por me disa mekanizma vetëstimulues dhe vetëfinancues të tipit që

shërbimi, realisht, të dalë nga gjendja ku është.

Këto janë pak a shumë linjat e përgjithshme të kësaj gjëja.

Për pjesën tjetër janë këtu këshilltari, drejtoresha e Kodifikimit, drejtori i Përgjithshëm

i Përmbarimit, kështu që për çdo gjë, ata janë të gatshëm të përgjigjen.

Fatmir Xhafaj – Faleminderit!

Atëherë, kush ka tjetër nga ekipi i ministrit për të shtuar? Nuk ka. Dakord.

Po, zoti Halimi.

19

Eduard Halimi – Të paktën, duhet të ketë një seancë dëgjimore me shoqatën e

bankave për aq kohë sa është një propozim i tyre, por për t’u qartësuar para diskutimit në parim,

kam 4 pyetje.

Fatmir Xhafaj – Zoti Halimi, kërkoj mirëkuptimin tuaj.

Unë them të bëjmë seancën e pyetjeve, të dëgjojmë edhe ligjin “Për falimentin”,

meqenëse u ngrit; t’i kemi të gjitha grup, të dëgjojmë grupet e interesit dhe pastaj të bëjmë

diskutimin në parim. Jeni dakord?

Eduard Halimi – Dakord.

Kjo është edhe qasja ime, pra që të kemi një seancë dëgjimore për të mësuar

problemin.

Siç thashë, kam katër pyetje:

Pyetja e parë është: E kanë propozuar vërtet bankat nenin 511? Në qoftë se e lexon

dhe e ndryshon, kështu siç e keni sjellë ju, kjo nuk i ndihmon, por i varros bankat.

Së dyti, ju keni ndryshuar nenin 564, më tepër e kam te Kodi i Procedurës Civile,

sepse ai duhet parë me ligjin e falimentit dhe nuk mund të jap ndonjë koment, pra te neni 564,

ju i hiqni të drejtën qytetarit, korporatës, kompanisë që të bëjë ankim, pyetja ime është: në cilin

model jeni mbështetur? Sigurisht, mund t’i jepet ndihmë bankës, por a është kjo në përputhje

me Kushtetutën, me Konventën Europiane të të Drejtave të Njeriut për Mbrojtjen e Pronës, pra

t’i heqësh të drejtën e ankimit kundër vlerësimit?

Së treti, për sa i përket nenit 577, ulja në 30% nuk është ashtu siç u tha, sepse ka dy

faza. Ju nuk e keni hequr paragrafin 1, apo jo? Paragrafi i parë e ul 30 % një herë, pastaj shkoni

te ankandi i dytë dhe e ulni 30% prapë. Pastaj kalojmë te ankandi i tretë. Kjo ndryshon nga ajo

që është, sepse e kemi bërë ne atëherë, në vitin 2013, me kërkesë të shoqatës së bankave, me

të gjithë kolorin që propozuat edhe ju, absolutisht, për të ndihmuar sistemin bankar, sepse

duhen ndihmuar edhe të gjithë ata që depozitojnë paratë, jo vetëm ata që janë kreditorët e këqij,

dhe pyetja është: a keni ezauruar modele? Në modelin e cilit vendi të BE-së bazohet ulja 2 herë

nga 30%? Ka modele të tjera. Rumania, për shembull, pikërisht për të zgjidhur këtë problem,

e ka që të jep çelësat në dorë, pra ia merr debitorit. Sigurisht, kjo mund të ishte një masë. Po

ju, a keni ezauruar modele?

Pyetja e fundit ka të bëjë me përmbarimin.

Unë, personalisht, nuk jam fare dakord me atë që u tha që të kalojmë te përmbarimi

shtetëror. E kemi pasur përmbarimin shtetëror dhe ka qenë një plagë e jashtëzakonshme për

sistemin e drejtësisë; 90 % e vendimeve nuk ekzekutoheshin; korrupsioni pa fund, nuk po e

20

ndaj fare, derisa u bë, ishte gangrenë. Ne e kemi pasur një nga sfidat e para në vitin 2005

ekzekutimin e vendimeve derisa u gjet një zgjidhje europiane, përmbarimi privat, që u bë.

Unë, personalisht, kam qenë për ta shkrirë fare dhe bëra edhe aktet kur ika për ta

shkrirë fare. Gjithsesi, është zgjidhje politike, nuk ka problem.

Propozimi që vjen tani te ligji “Për shërbimin përmbarimor”, që të ndahet në tarifë, në

fakt, më duket racional, që mund të ndahet në tarifa, në qoftë se vërtet do të jetë ky problemi.

Ka një shqetësim, në mos gaboj, që na është përcjellë nga komisioni, nga shoqata e

përmbaruesve privatë, ndoshta edhe ata do t’i dëgjojmë meqenëse kanë ndërtuar, çështje e

komisionit ngelet. Unë përsëri jam këtu. Ne kemi ecur përpara, kemi bërë përmbarimin privat.

Në mënyrë të padiskutueshme, ka probleme; u ngrit, duhet përmirësuar. Në çfarë modeli

bazohemi ne që shërbimin përmbarimor privat ta kemi me tarifë? Është mirë që të ndryshohet

tani, jo vetëm për të zgjidhur një hall, siç u tha më parë, i përkohshëm për iks korporata, por

edhe jetëgjatë. Modeli gjerman nuk e ka përmbarimin privat, ka shtetërorin.

Pra, na thoni ku janë gjetur modelet, në mënyrë që të ecim sipas një modeli, sepse

këto janë çështje që zgjidhen, ecin. Në të gjithë paketën që u bë në vitin 2013, në dijeninë time,

ndryshuan pak gjëra; u hoq një problem i madh që ishte atëherë, marrja e masave të sigurimit

që bllokonte bankat; sa vinin aty, merrnin masë sigurimi gjykatat; me debate e kemi kaluar,

është e vërtetë; u hoq ajo, pati një përmirësim, por me sa duket bankat nuk e kanë zgjidhur

problemin, prandaj duhet t’i dëgjojmë. Këto pyetje kisha unë.

Katrin Treska – Faleminderit!

Po e nis nga pyetja e fundit për një parashtrim të përgjithshëm.

Ne, në fakt, kemi parë një sërë modelesh. Mund të përmend rastin e Armenisë, të

Bullgarisë, të Qipros, të Republikës Çeke, të Danimarkës, të Gjeorgjisë, të Greqisë, të Islandës,

të Irlandës, të Portugalisë, të Serbisë, të Spanjës, të Zvicrës, të Anglisë dhe Skocisë, që kanë

modelin miks përmbarim shtetëror - përmbarim privat. Për më shumë, për forcimin e

përmbarimit shtetëror mund të flasë zoti Pilo.

(Ndërhyrje pa mikrofon)

Fatmir Xhafaj – Me tarifë suksesi, është fjala.

Katrin Treska - Pastaj çështja e ndarjes së tarifës ndryshon nga njëri shtet në tjetrin.

Për shembull, Anglia dhe Gjermania e kanë të ndarë tarifën e suksesit nga tarifa bazë.

Fatmir Xhafaj – Pyetja e kolegëve nuk ishte se kush ekziston në këtë mënyrë

përmbarimi, por atje ku ekziston kështu, fee-ja e suksesit si aplikohet? Pastaj, pyetjet e tjera

nuk kanë rëndësi. Për ta qartësuar se nuk e bëra unë pyetjen.

Po, zoti...

21

Albert Pilo– Atëherë lidhur me tarifën, nuk mund të themi ekzaktësisht, pasi duhen

parë, sepse e kanë ndryshe, jo të gjitha e kanë njëlloj, kështu që në takimin e ekspertëve unë

mendoj se duhet të jemi më të saktë lidhur me faktin si e ka njëri dhe si e ka tjetri.

Ndërsa lidhur me ekzistencën e shërbimit shtetëror dhe privat është një problem tjetër

që mendoj se duhet folur me gjerë te grupi i ekspertëve.

Fatmir Xhafaj – Faleminderit!

Po, vazhdoni përgjigjet e pyetjeve të tjera.

Katrin Treska – Neni 511 është propozuar nga bankat jo tamam në formën siç është

sjellë propozimi nga Këshilli i Ministrave. Nëse jeni të interesuar, mund edhe ta lexoj se cili

ka qenë propozimi i bankave ose të lëmë mundësinë...

Eduard Halimi – Atëherë, ky nen përmirëson procesin e vjeljes së kredive apo e

vështirëson, meqenëse e keni propozuar ju? Pra, deri më sot lëshimi i titullit ekzekutiv, në këta

22 vjet, që kur është bërë kodi, lëshimi i urdhrit të ekzekutivit bëhet brenda 5 ditëve pa praninë

e palëve, pra vetëm me praninë e kreditorit. Ju tani fusni konceptin që duhet të jetë edhe

debitori, duhet të marrë dijeni, duhet të jetë prezent; kjo ngjan më afër interesave të qytetarëve

dhe unë jam dakord në interes të qytetarëve, por a e përmirëson kjo procesin e vjeljes së kredive

për këtë paketë, apo e vështirëson?

Pyetja e dytë që bëra ishte që pjesa tjetër që ju i hiqni të drejtën e ankimit, vështirëson

shumë pozitën e qytetarëve, mund të ndihmojë bankat, pra këtu ka një kontradiktë: nga njëra

anë ju po bëni një lëshim në favor të bankave dhe, nga ana tjetër, po i vrisni bankat. Këtë nuk

e kuptoj.

Fatmir Xhafaj – Po, zonja Treska.

Katrin Treska – Qëllimi ka qenë të gjenim një interes të përbashkët midis interesit të

debitorëve, por edhe asaj që kërkuan bankat.

Në fakt, neni 511, në propozimin e parë fillestar nuk është siç është varianti i miratuar

në Këshillin e Ministrave. Paragrafi i parë dhe paragrafi i dytë, me elementet që duhet të

përmbajë urdhri i ekzekutimit, kanë qenë propozime të bëra nga Ministria e Drejtësisë.

Ndërkohë që paragrafi i 3-të dhe i 4-ët, kanë qenë propozimi i bankave.

Ne mendojmë që është më e drejtë t’i njihej mundësia palës që të dëgjohej. Megjithatë,

mosprania e palëve në seancë nuk mund të jetë shkak për shtyrjen e saj.

(Ndërhyrje pa mikrofon)

Neni 577, paragrafi i dytë, mund edhe të saktësohet, por qëllimi nuk ka qenë që të ulej

për herë të dytë 30%; ndoshta duhet të bëjmë një saktësim në paragrafin e dytë. Qëllimi nuk ka

qenë që të ulej 2 herë nga 30%, por ka qenë dhënia e një mundësie të dytë ankandi.

22

Eduard Halimi – Nuk është siç është sot, sepse po të jetë, e lëmë siç është. Nuk është

siç është sot, apo jo?

Katrin Treska – Jo. Qëllimi ka qenë vetëm shtimi i mundësisë së zhvillimit të një

ankandi të tretë.

Fatmir Xhafaj – Në finale është një pronë që është 100 lekë. Me këto ulje, do të shitet

në fundore, në ankandin e tretë me 30 lekë dhe 70 lekët i ngelen përsëri borxh debitorit. Pra,

prona me vlerë 100 lekë, del në ankand me 30 lekë dhe 70 lekët i ngelen...

(Ndërhyrje pa mikrofon)

Po, banka inkason 30-lekëshin, pastaj pret kur t’i krijohet mundësia që t’i marrë edhe

70-lekëshin. Ky është koncepti, apo e kam gabim? Na e saktëso, të lutem!

Katrin Treska – Kështu është edhe sot në nenin 577, paragrafi i parë, ku thuhet: “...jo

më të ulët se 30 % të çmimit fillestar të caktuar në...”

Fatmir Xhafaj – Dakord, do ta bëjmë diskutimin. Edhe unë mendoj se nuk është

njësoj. Zgjidhja që është dhënë në vitin 2013 ka zgjatur me ditë të tëra, pa asnjë lloj ngarkese,

gjithsesi, për të gjetur një zgjidhje të mirë.

Katrin Treska – Kur të kemi diskutimin nen për nen, mund ta rishohim.

Fatmir Xhafaj – Këtë e rishihni ju, apo ministri?

(Ndërhyrje pa mikrofon)

Dakord, nëse ju e keni këtë të drejtë.

Fatmir Xhafaj – Po, zoti Muhedini.

Tahir Muhedini – Këtë pyetje kisha edhe unë për ankandet.

Flasim shumë për të mbrojtur qytetarët; kemi diskutuar edhe para disa kohësh për

bankat dhe gjithçka e bëjmë në favor të bankave jo për qytetarët. Themi kot: për qytetarët. Në

rastin konkret, siç u tha, një shtëpi ka vlerë 100 lekë, ju e çoni ankandin deri në 30 lekë. Më

mirë jepja falas bankës dhe kaq, debitori ngel po debitor. Sipas cilit propozim e keni? Çfarë

modeli është ky? Kaq kisha unë.

Fatmir Xhafaj - Faleminderit, zoti Muhedini!

Po, zonja Treska.

Katrin Treska - Nuk është kaq e thjeshtë sa ç’e bëtë ju, megjithatë...

(Ndërhyrje pa mikrofon)

Fatmir Xhafaj – Jo, e tha në kuptimin “e thjeshtë” nga pikëpamja e tekstit të projektit.

Tahir Muhedini - ... i merrni objektin tjetrit dhe e ulni ankandin deri në 30 %. Kjo

është shumë e vështirë. Nuk është e thjeshtë. Kjo e dëmton qytetarin, e nxjerr në rrugë dhe

ngelet pa debitor. Kjo është thjeshtësia që thoni ju dhe modeli që keni gjetur ju.

23

Fatmir Xhafaj – Dakord. Faleminderit!

A ka pyetje të tjera? Nuk ka.

E mbyllim këtu këtë pikë për shqyrtimin e këtyre 4 pikave të para.

Dëgjuam relatorët, pyetjet. Mendoj se duhet të zhvillojmë seancën “Për ligjin e

falimentit”, ndërkohë do t’u lutesha relatorëve dhe kolegëve deputetë, kush ka propozime për

grupet e interesit që duhen thirrur, le t’i paraqesë, që të lëmë një seancë për grupet e interesit.

Dakord.

Faleminderit!

Mbyllim këtu këto 4 pika të para të rendit të ditës.

Faleminderit përfaqësuesve të ministrisë!

Faleminderit kolegëve!

(Ndërhyrje pa mikrofon)

24

REPUBLIKA E SHQIPËRISË

KUVENDI

Komisioni për Çështjet Ligjore, Administratën Publike dhe të Drejtat e Njeriut

PROCESVERBAL

Tiranë, më 18.07.2016, ora 11:00

Drejton mbledhjen:

Fatmir Xhafaj - kryetar i Komisionit

Rendi i ditës:

Shqyrtimi i projektvendimit “Për ndryshime dhe shtesa në vendimin nr. 55/2014

“Për miratimin e strukturës, organikës dhe kategorizimin e pozicioneve të punës të Inspektoratit

të Lartë të Deklarimit e Kontrollit të Pasurive dhe Konfliktit të Interesave”.

Marrin pjesë:

Fatmir Xhafaj, Oerd Bylykbashi, Vasilika Hysi, Bashkim Fino, Pandeli Majko, Ulsi

Manja, Dashamir Peza, Anila Agalliu, Vexhi Muçmataj, Edmond Leka, Petrit Vasili, Silva

Caka, Eduard Halimi, Arben Ristani, Gent Strazimiri, Fatmir Mediu, Nard Ndoka, Tahir

Muhedini, Piro Lutaj, Xhemal Qefalia.

Mungojnë:

Mhill Fufi, Tom Doshi.

Të ftuar:

Vilma Çausholli - përgjegjëse sektori e Drejtorisë së Buxhetit në Ministrinë e

Financave.

Flori Karaj - sekretar i Përgjithshëm i ILDKPKI-së.

Helena Papa - drejtor Kabineti i Inspektorit të Përgjithshëm i ILDKPKI-së.

25

(Ndërhyrje pa mikrofon)

Fatmir Xhafaj - Vazhdojmë me pikën e pestë të rendit të ditës, me shqyrtimin e

projektvendimit “Për ndryshime dhe shtesa në vendimin e Kuvendit nr. 55/2014 “Për miratimin

e strukturës, organikës dhe kategorizimin e pozicioneve të punës të Inspektoratit të Lartë të

Deklarimit e Kontrollit të Pasurive dhe Konfliktit të Interesave”.

Zoti sekretar i Përgjithshëm, ju lutem na paraqisni një përmbledhje të qëllimit pse

e keni kërkuar këtë projektvendim!

Flori Karaj – Përshëndetje!

Faleminderit!

Inspektorati i Lartë i Deklarimit e Kontrollit të Pasurive dhe Konfliktit të

Interesave, si institucion i ngarkuar tashmë për zbatimin e ligjit nr. 60/2016, “Për sinjalizimin

dhe mbrojtjen e sinjalizuesve”, ju parashtron kërkesën për miratimin e rritjes së numrit të

punonjësve të Inspektoratit të Lartë të Deklarimit e Kontrollit të Pasurive dhe Konfliktit të

Interesave, kërkesë, e cila do të shoqërohet me efekte financiare shtesë në buxhetin e vitit 2016.

Propozimi për shtimin e numrit të punonjësve, sipas strukturës së miratuar një vit

më parë, synon të përmirësojë rolin e Inspektoratit të Lartë të Deklarimit e Kontrollit të

Pasurive dhe Konfliktit të Interesave, si një nga institucionet kryesore përgjegjëse në hetimin

administrativ të drejtpërdrejtë për veprime dhe praktika të dyshuara të korrupsionit, në zbatimin

e qëllimit kryesor lidhur me parandalimin dhe goditjen e korrupsionit në sektorin publik dhe

privat, mbrojtjen e individëve që sinjalizojnë veprimet korruptive në vendin e punës, nxitjen e

sinjalizimit të veprimeve ose praktikave të dyshuara të korrupsionit.

Procedura e hetimit administrativ të sinjalizimit për parandalimin e pasojave nga

veprimet e dyshuara të korrupsionit dhe hetimit të kërkesës për mbrojtje në rastet e një akti

hakmarrjeje, do të kryhet nëpërmjet inspektimeve dhe do të ushtrohet ekskluzivisht nga

punonjësi në pozicionin inspektor i ILDKPI-së. Për sa më sipër, rritja e volumit të punës, në

zbatim të kompetencave të reja që do të ushtrojë ky institucion, kërkon rritje të numrit të

përgjithshëm të punonjësve (gjithsej 10 veta), sipas pozicioneve: 8 punonjës në pozicionin

inspektor, 1 punonjës në pozicionin specialist në sektorin e arshivës dhe protokollit (meqë

shtohet dokumentacioni) dhe një punonjës në pozicionin shofer, pasi hetimi administrativ do

t’i referohet vendndodhjes së subjekteve dhe do të shtrihet gati në të gjithë vendin. Ky propozim

për rritjen e numrit të punonjësve sipas strukturës, do të shoqërohet me rritjen e planit të

miratuar të fondit të pagave për vitin 2016 dhe kontributet e sigurimeve shoqërore dhe

shëndetësore me efekte financiare në vlerën 5,4 milionë lekë dhe me një ndryshim të numrit

të përgjithshëm të punonjësve nga 60 në 70 punonjës, sipas strukturës organike bashkëlidhur.

26

Fatmir Xhafaj - Faleminderit!

Ministra e Financave është shprehur dakord në parim. A keni ndonjë koment tjetër

shtesë, përveç asaj që keni shprehur me shkresë zyrtare?

Me mikrofon, ju lutem!

Vilma Causholli – Jemi dakord në parim.

Fatmir Xhafaj – Dakord. Faleminderit!

Ka pyetje?

Urdhëroni!

Bashkim Fino – Unë nuk kam pyetje, sepse jam relator dhe jam plotësisht dakord me

këtë projektvendim, por akti që kemi përpara më bën pak të dyshoj, sepse ligji “Për

sinjalizimin dhe mbrojtjen e sinjalizuesve”, ka hyrë në fuqi në datën 8 korrik dhe ne jemi tamam

në kohën e duhur që ILDKPI-ja paraqet ndryshimin e strukturës dhe kërkon 10 veta shtesë.

Fondi rezervë i KM-së apo edhe Ministria e Financave, i kanë këto mundësi. Kjo do të thotë

që kur të nxjerrim projektvendimin për shqyrtim në seancë plenare, duhet të rregullojmë pikën

e tretë, ku thuhet që efektet financiare për zbatimin e këtij vendimi do të përballohen sipas

procedurave buxhetore dhe fondeve që do të miratojë Ministria e Financave. Po e lamë kështu,

jam i bindur që pagat e punonjësve nuk do të fillojnë më 1 gusht, por i bie të fillojnë më 1 janar

të vitit të ardhshëm.

Fatmir Xhafaj – Po si do ta lëmë?

Bashkim Fino –Ne jemi ligjvënës dhe meqë Ministria e Financave është shprehur

dakord dhe ligji ka hyrë në fuqi, janë të rakorduara gjërat, ka fonde rezervë dhe numër

punonjësish rezervë, këtu duhet thënë që efektet financiare të kësaj strukture organike që ne

miratojmë si Kuvend, hyn në fuqi më 1 gusht apo më 1 shtator. Pra, duhet të vëmë një datë,

që ta detyrojmë Ministrinë e Financave me fondet dhe me mundësinë që ka, që ta bëjë efektive.

Po e lamë kështu, të hapur, jam i bindur që as në tetor, as në dhjetor nuk do të kenë filluar këta

10 punonjësit shtesë në ILDKPI.

Faleminderit!

Fatmir Xhafaj – Dakord. Faleminderit!

Atëherë, me këtë ndryshim të propozuar nga zoti Fino, efektet financiare të kësaj

strukture do të fillojnë më 1 shtator, se është rekrutimi. Jemi dakord me këtë ndryshim.

Kush është dakord në parim?

Kundër? Nuk ka. Abstenim? Nuk ka.

Miratohet.

Vendimi t’i paraqitet seancës për miratim.

27

Ditë të mbarë!

MBYLLET MBLEDHJA