PUNKT PRZEDSZKOLNY ŻYRAFA I PRZYJACIELE Chorzów ul ... · Źródło: „Zagadki dla Jacka i...
Transcript of PUNKT PRZEDSZKOLNY ŻYRAFA I PRZYJACIELE Chorzów ul ... · Źródło: „Zagadki dla Jacka i...
Opracowała: Monika Bartoszewska
GAZETKA PRZEDSZKOLNA PUNKT PRZEDSZKOLNY ŻYRAFA I PRZYJACIELE
Chorzów ul. Katowicka 73A 41-500 tel. 668-603-264
www.zyrafaiprzyjaciele.pl
Wiosna, wiosna już na dworze… o zwiastunach wiosny.
Wiosna jest jedną z najpiękniejszych pór roku występujących
w przyrodzie. Najbardziej przez nas wyczekiwana, po długich,
mroźnych zimowych wieczorach. To wiosną przyroda budzi się do
życia, ptaki przylatują z ciepłych krajów a na drzewach pojawiają
się liście. Dni stają się cieplejsze, dłuższe a zieleń, podmuch ciepłego
wiatru, i promyk słońca zachęcają nas do wędrówek i spacerów.
Pierwszy dzień wiosny przypada 21 marca kiedy dzień jest równy
nocy- od tej chwili dzień się wydłuża a noc robi się coraz krótsza.
KWIATY
Przebiśnieg- symbol przedwiośnia, jako jeden z
pierwszych kwiatów przebija się przez śnieżny płaszcz.
Leszczyna- to roślina, która najwcześniej zakwita
w naszych lasach. rozłożyste krzaki leszczyny wiosną wypuszczają
bazie, a jesienią obsypane są orzechami laskowymi.
Pierwiosnek- zakwita wczesną wiosną, w lesie, na
polanie. Z delikatnych listków zebranych w różyczkę wystrzela w
górę łodyga a na niej bukieciki kwiatów w różnych odcieniach
barwy żółtej, pomarańczowej, różowej, czerwonej. Pierwiosnki,
zwane również prymulkami, można także spotkać w polskich
górach. Pamiętajmy by nie wykopywać ich z naturalnych stanowisk
gdyż są pod ochroną.
Inne wiosenne kwiaty: zawilec, sasanka, forsycja,
krokusy, przylaszczka, tulipan, fiołki…
PTAKI
Skowronek- jest jednym z pierwszych
ptaków powracających wiosną. Większy nieco od wróbla o barwie
ziemistoszarej. Charakteryzuje go melodyjny głos.
Jaskółka- zamieszkuje otwarte przestrzenie
poprzecinane jarami, stromymi brzegami rzek i ziemnymi
urwiskami. Żywi się muchami i komarami chwytanymi w powietrzu.
Przylatuje w kwietniu, odlatuje we wrześniu.
Bocian- ma upierzenie białe (z wyjątkiem czarnych
lotek i ogona), nogi i dziób czerwone, długą szyję. Zakłada gniazda
zwykle na drzewie (bądź budowlach) w bezpośredniej bliskości
siedzib ludzkich lub na różnych budowlach ludzkich. Bocian jest
ptakiem mięsożernym. Przylatuje do nas w połowie kwietnia,
a odlatuje w drugiej połowie sierpnia. Zimuje w Afryce.
„Wiosna " Czesław Janczarski
Nad głowami -; śnieżny błękit,
pod stopami zieleń śnieżna.
Płyną chmury jak piosenki,
białe chmury - kłębki pierza!
Ptak jak ziemi szara grudka,
na błękicie chwali wiosnę.
Skowronkowa płynie nutka,
najpiękniejsza z wszystkich piosenek.
Zima, zima - biała księga,
moc radości i zachwytów ...
Lecz po nowy tom już sięgasz,
tytuł: wiosna. Piękny tytuł.
Wiosenne zgadywanki
Nogi ma czerwone, cienkie jak patyki,
A po nasze żabki przybył aż z Afryki. ( bocian )
Jeszcze wszystko uśpione, jeszcze nic nie rośnie,
A on śnieg przebija, mówi o wiośnie. (przebiśnieg)
Śpiewa wysoko piosenki do słonka,
Głos ma podobny do drżenia dzwonka. ( skowronek )
Ten ptaszek, choć tak malutki,
Wielkie na niebie czyni kółka,
A nazywa się ……….. ( jaskółka )
Siedzi sobie na buku
Woła kuku, kuku. ( kukułka )
Kolorowe, pachnące, w ogrodzie i na łące,
chętnie je zbieramy na bukiet dla mamy.
(kwiaty)
Źródło: „Zagadki dla Jacka i Agatki: Wybór zagadek dla dzieci w wieku przedszkolnym i
młodszym wieku szkolnym”
Topienie Marzanny.
Jednym ze staropolskich zwyczajów (opisanych już
w XV wieku), jest zwyczaj (obrzęd) Topienia Marzanny.
Obecnie ma on miejsce 21 marca czyli w pierwszy dzień
kalendarzowej wiosny. Marzannę zwykle wykonaną
z wiechcia słomy, grochowin lub konopi, czasem też
gałęzi lub gałganków (szmatek). Ubrana jest w białą
suknię. Przyozdabia się ją wstążkami, koralikami
i kwiatami. Kukłę Marzanny podpala się, a następnie
wrzuca się do pobliskiej rzeki (ewentualnie do jeziora czy
innego akwenu wodnego), co ma symbolizować koniec
zimy i początek wiosny. Począwszy od XIX wieku
zwyczaj topienia marzanny zmienił się w zabawę, w której
biorą udział dzieci i młodzież.
Drogie dzieci pamiętajcie, że zabawa w Topienie
Marzanny może odbywać się tylko pod nadzorem osoby
dorosłej- mamy, taty, dziadków bądź Pań z przedszkola.
Należy przestrzegać pewnych reguł, np. nie wolno dotykać
pływającej już w wodzie kukły- to ważne dla Waszego
BEZPIECZEŃSTWA!!!.
MINI KUCHARZENIE
W tym numerze Gazetki Przedszkolnej chciałabym Państwu
zaproponować RODZINNE przygotowanie torciku owocowego!!!
Dużym atutem tegoż smakołyku jest to, że można dowolnie dobierać
do niego owoce przez co za każdym razem torcik będzie inny.
Najsmaczniejszy jest w sezonie letnim…. z malinami, jagodami…
Torcik owocowy Misi Amisi!!!
Składniki:
Ciasto biszkoptowe: 4 jajka (rozdzielone), 10 dag cukru pudru, 10
dag mąki pszennej, 2 łyżki wody gazowanej, 1 łyżeczka proszku do
pieczenia, odrobina masła do formy i bułka tarta do posypania
formy. 100ml zalewy z brzoskwiń/soku zagęszczonego
np. malinowego (do nasączenia biszkoptu).
Krem: dwa opakowania (150) serka homogenizowanego
waniliowego/brzoskwiniowego/jagodowego (w zależności od
wykorzystanych owoców)
Dekoracja: galaretka owocowa/ brzoskwiniowa/z owoców
leśnych,20-30 dag owoców.
Żółtka utrzeć z cukrem pudrem (około 7 dag) na pulchną
masę. Wymieszać z przesiana mąką, proszkiem do
pieczenia oraz wodą gazowaną. Delikatnie połączyć
z pianą z białek (do której pod koniec ubijania dodać
resztę cukru oraz szczyptę soli). Wyłożyć do posmarowanej
masłem i wysypanej bułką tartą formy, wstawić do
piekarnika około 180 stopni C na 25-35 min. W czasie
pieczenia się biszkoptu przygotować galaretkę. Do 400ml
wrzącej wody wsypać galaretkę, dobrze wymieszać
odczekać aż lekko stężej). Wystudzony biszkopt rozkroić
wzdłuż i nasączyć syropem z brzoskwiń/zagęszczonym
sokiem/. Środek wysmarować serkiem homogenizowanym.
Górną warstwę biszkoptu podobnie należy wysmarować
serkiem, wyłożyć owocami i zalać galaretką. Schłodzić
w lodówce. SMACZNEGO
Warto wiedzieć
Ilustracja w książce dla dzieci
Rozważając temat związany z wpływem literatury na rozwój dziecka
w wieku przedszkolnym nie można pozostać obojętnym wobec
zagadnienia: ilustracji w książce dla dzieci. Ilustracja bowiem jest
elementem przyciągającym wzrok dziecka niczym magnes. Zauważmy,
że małe dziecko głównie odbiera świat poprzez narząd wzroku, „do
kontaktu z obrazem dziecko jest gotowe od pierwszych lat życia”.1 Już
dwuletnie dziecko wykazuje zainteresowanie książką. Lubi smakować,
kartkować i przyglądać się ilustracjom. Wydawać by się mogło, że tekst
literacki nie ma większego znaczenia na recepcję książeczki przez
dwulatka. Jego obcowanie z książką oscyluje jedynie na poziomie
przeglądania ilustracji- obrazków i tego co opowiada mu o nich osoba
dorosła: „ książka dla najmniejszych dzieci jest przede wszystkim książką
do oglądania, a tekst służy początkowo nijako tylko do objaśnienia
obrazków”.2 Kiedy przeglądamy książki dla dzieci zauważymy pewną
prawidłowość. Im młodszy jest odbiorca książki tym częstsze są w niej
ilustracje. Bardzo, ważne jest by nie przegapić tego pierwszego
zainteresowania książką. Jakże dużo przyjemności można czerpać ze
wspólnego pierwszego „czytania- oglądania.” Miejmy na uwadze korzyści
z tego płynące „Podanie dziecku czegokolwiek równocześnie słowem
i obrazem ułatwia mu apercepcję i potęguje jego przeżycie”.3
1 D. Swierczyńska- Jelonek: Co czytają polskie dzieci. Warszawa 1994, s. 165 2 S. Szuman: Ilustracja w książkach dla dzieci i młodzieży. Kraków 1951, s. 11 3 Tamże, s. 9
W Polsce po roku 1990 nastąpiły ogromne zmiany związane
z wizerunkiem książki dla dzieci. Półki renomowanych księgarń, jak
i małych księgarenek uginają się od pięknie wydanych książeczek. Pozycje
literackie dla najmłodszych w XXI wieku mówią, wydają różne dźwięki,
są miękkie i nasycone barwą. Nasze dziecko może z książką się wykąpać,
może się do książeczki przytulić, może na niej zagrać ulubioną melodię,
narysować rysunek czy też nakleić nalepkę. Książeczki mają przeróżne
kształty: samochodów, świątecznych choinek, trójwymiarowych domków
itp. Czy dziecku przestała wystarczać w książce sama ilustracja? Jestem
raczej skłonna zauważyć, że to jedynie chwyt marketingowy
przedsiębiorstw wydawniczych, bowiem wydanie książki z „pomysłem”
to dla wielu wydawnictw przysłowiowa kopalnia złota. Inaczej jednak
rzecz się ma z ilustracją w książce dla dzieci. Bardzo często to właśnie owa
książkowa ilustracja jest pierwszym kontaktem dziecka ze sztuką. Jak
pisze Pani Irena Słońska „Książka dla dzieci ma obudzić i ukształtować ich
miłość do literatury, podobnie jest z ilustracją. Jej zadaniem jest
wytworzenie kontaktów ze sztuką (…)”.4 Należy zadbać zatem aby
książka, która trafi do rąk naszych dzieci była możliwie na najwyższym
poziomie literackim jak i ilustracyjnym, „Kontakt dziecka z grafiką
ilustracyjną jest równocześnie jego pierwszym zetknięciem ze sztuką
plastyczną. Każda grafika oglądana przezeń, bez względu na wartość
artystyczną, pozostawia w psychice odbiorcy trwały ślad. Dlatego tak
4 I. Słońska: Psychologiczne problemy ilustracji dla dzieci. Warszawa 1977, s.11
ważne jest w przypadku ilustracji adresowanej do młodocianego odbiorcy,
dbałość o jej wysoki poziom artystyczny”.5
Wspomniana powyżej autorka w swojej pracy Psychologiczne
problemy ilustracji dla dzieci, wskazuje na zadania, jakie spełnia ilustracja
w książce dla dzieci. Poza wprowadzaniem dziecka w świat sztuki,
ilustracja kształtuje wyobraźnie plastyczną dziecka, dostarcza bodźców
wizualnych, wzmacnia przeżycie dzieła literackiego, wpływa na rozwój
procesów i dyspozycji psychicznych, rozszerza wiedzę, kształtuje twórczą
postawę, dostarcza przyjemności, rozwija uczuciowo, intelektualnie
i uwrażliwia estetycznie.6 Uogólniając dobra ilustracja musi mieć walory
poznawcze i wychowawcze. Ilustrator powołuje do życia ilustrację
współpracując przede wszystkim z autorem tekstu, w dużej mierze po to,
by tekst i obraz stanowiły spójną całość. „Ilustrator nie tworzy zupełnie
samodzielnie i niezależnie na własną rękę, lecz w zgodzie i harmonii
z utworem literackim, który ilustruje. Ilustrator- artysta liczy się m.in.
z odrębnością artystyczną autora i książki, którą ma ozdobić (…). Dobry
artysta ilustrator nie będzie ilustrował w ten sam sposób książek różnych,
lecz w każdej będzie się wyrażał inną formą i innym językiem graficznym,
przystosowując się do tekstu i starając się go wyrazić plastycznie
w sposób dobrze z nim harmonizujący”.7 Dobra ilustracja powinna być
dostosowana do psychicznych cech odbiorcy. Dlatego też, ilustrator
tworząc ilustrację dla dzieci, musi dobrze orientować się w potrzebach
swojego odbiorcy. „Artysta, który rysuje obrazki dla dzieci, powinien znać
i kochać dziecko. Ilustrator książek dla dzieci powinien znać psychologię
5 Z. Grzybulska: Ilustracja jest dialogiem z tekstem, „Guliwer” 1996, nr 3, s.20-23 6 I. Słońska: Psychologiczne problemy ilustracji dla dzieci. Warszawa 1977, s.11 7 S. Szuman: Ilustracja w książkach dla dzieci i młodzieży. Kraków 1951, s. 16
dziecka. Musi on rozumieć dzieci i zdawać sobie sprawę z reakcji dzieci
na to, co dla nich tworzy. Artysta ilustrator musi tworzyć obrazki dla dzieci
nie tylko według własnej wyobraźni, lecz zgodnie z charakterem
wyobraźni dziecięcej”.8
Stefan Szuman dokonał podziału ilustracji biorąc pod uwagę tematykę
ilustrowanej książki. Wskazuje na trzy typy, czy też trzy style ilustracji dla
dzieci: styl groteskowy, bajkowy i realistyczny. Autor charakteryzuje
wspomniane style ilustracji w następujący sposób:
- ilustracja w stylu groteskowym to ilustracja zabawna najczęściej
występująca w wesołych książeczkach. Dzieci uwielbiają się śmiać i mają
w sobie dużo spontanicznej radości. Dlatego też ilustracja w stylu
groteskowym ma na celu przedstawić sytuację, postać w sposób wesoły,
zabawny, radosny, a nie w sposób ośmieszający czy karykaturalnie
odpychający, brzydki. „Groteska bawi tym, co może być i jest śmieszne,
rozweselające i ucieszne, ale jej celem nie jest ośmieszanie. Ilustracje
w wesołych książkach dla dzieci mogą być wesołe i dowcipne”.9
Najczęściej tego typu ilustracje spotkamy w książeczkach z wesołymi
wierszykami dla najmłodszych, w powieści obyczajowej, przygodowej
z dużym ładunkiem komizmu.
- Ilustracja bajkowa zakłada przedstawienie na obrazkach świata
bajkowego, świata magii i czarów. Ilustracji bajkowa występuje przede
wszystkim w baśniach, bajkach. Dlatego też znajdziemy w nich bajkowe
postacie: czarownice, elfy, krasnoludki, księżniczki i czarujących
8 S. Szuman: Ilustracja w książkach dla dzieci i młodzieży. Kraków 1951, s. 92 9 Tamże, s.61
królewiczów. Znajdziemy magiczne przedmioty: latający dywan,
magiczny napój, zaczarowane jabłko, zwierciadło itp. Odnajdziemy
przenikanie się świata realnego ze światem fantastycznym, przecudowną
grę barw, wszystko po to by młody odbiorca choć przez chwilę poczuł się
jak w bajce.
- Ilustracja w stylu realistycznym ma na celu przedstawienie
rzeczywistości taką jak on jest. Występuje głównie w powieściach
realistycznych. Musi być rzeczywistym odzwierciedleniem tego o czym
dziecko czyta. Ilustracja w tym stylu nie może młodego czytelnika
wprowadzać w błąd.
Dla nas, nauczycieli wychowania przedszkolnego i rodziców,
najważniejsza jest wiedza jak nasze dzieci postrzegają ilustracje, czego
w nich poszukują i na co należy zwrócić uwagę przy wyborze literatury.
Wspomniana już przeze mnie autorka przyjrzała się bliżej recepcji
ilustracji przez dzieci. Wnioskuje ona, że na stosunek dzieci do dzieła
plastycznego wpływają następujące czynniki:
- temat nawiązujący do ich zainteresowań, zasobu wiedzy i poziomu
intelektualnego.
- wartości uczuciowe, jakim jest obraz nasycony. Zgodnie z potrzebami
dzieci powinien dominować ton pozytywnego nastawienia do
rzeczywistości. Duże znaczenie ma humor, ekspresja mimiczna
ukazywanych postaci.
- kolor; im dziecko młodsze, tym znaczenie barw jest większe. Upodobania
w tym aspekcie różnią się w zależności od wieku dziecka. Punktem
wyjścia jest kolorystyka barw podstawowych i zasadniczych, stopniowo
rozszerzane o barwy przełamane, zgaszone. Dzieci nie lubią jednak odcieni
szarości, czerni, brunatno zielonych itp.( barw w ich ocenie „martwych”,
„zgniłych”)
- wyrazistość obrazu; dzieci wolą obrazek o wyraźnie odgraniczonych
konturach, prostej kompozycji10
.
W upodobaniach estetycznych w rozwoju dziecka jako odbiorcy sztuki
plastycznej, można wyróżnić trzy etapy zależne od ogólnego rozwoju
dziecka a przede wszystkim od właściwości jego spostrzegania i myślenia:
- pierwszy etap, od 3 do 5 lat
- drugi etap, od 6-11 lat
- trzeci etap, od 11 do 14 lat.
Jednakże na potrzebę Gazetki Przedszkolnej bliżej przyjrzymy się dwóm
etapom:
Etap pierwszy od 3 do 5 roku życia. Charakterystyczne dla tego etapu jest
postrzeganie ogólnikowe. Dziecko nie jest zdolne do analizy i wykazuje
braki w zakresie syntezy. Dlatego też, ważne jest by obraz miał cechę
wyrazistości (wyraźny kontur, przejrzysta kompozycja i niewielka liczba
elementów). Zastosowane uproszczenia przyczyniają się do większej
czytelności obrazu. Kolor dla dzieci w tym wieku jest szczególnie ważny.
Dzieci zwracają uwagę na barwy czyste, nasycone, jasne. „Dziecko ma
predylekcję do barw natężonych, lśniących, bardzo żywych i głębokich
10
I. Słońska: Psychologiczne problemy ilustracji dla dzieci. Warszawa 1977, s.165
w tonie. Dziecko nie gustuje w szarzyźnie i w mdłych kolorach. Żywe
i natężone barwy oszałamiają i zachwycają dzieci. Żywe kolory i barwy są
naturalną potrzebą dziecka i radują je chyba w tej samej mierze
i w podobny sposób jak światło słoneczne i podmuch wiosennego wiatru.
Barwy i kolory są podstawowym elementem estetycznych wzrokowych
przeżyć dziecka”.11
Barwa ma wzbudzić w dziecku pozytywne
nastawienie, pogodny nastrój. Dzieci w tym wieku nie umieją jeszcze
dobrze spostrzegać, nie zestawiają obrazu z rzeczywistością, dlatego też
nie rażą ich deformacje barw. Niczym dziwnym dla dziecka nie jest
różowe niebo czy czerwone drzewo. Nie oznacza to jednak, że ilustrator
powinien rezygnować z ilustracji realistycznej. Ważne jest przedstawienie
prawdziwego świata przyrody, dorosłych, dzieci i otoczenia, w którym
dziecko żyje. Ilustracja dla najmłodszych powinna uwzględniać walory
estetyczne i poznawcze. Musimy jednak mieć na uwadze, że dziecko na
tym etapie gustuje przede wszystkim w ilustracji bajkowej.
Drugi etap od 6 do 11 roku życia. Dzieci w wieku około 6 lat robią
postępy w zakresie spostrzegania i myślenia. Ich zasób doświadczeń jest
już większy jak również większa jest wiedza o otaczającym go świecie.
Jednakże w dalszym ciągu dzieci 6 letnie mogą mieć trudność
z odczytywaniem w obrazie skrótów, przenikania planów itp. Dlatego też
żądanie wyrazistości nadal występuje, chociaż już w mniejszym stopniu
niż u małych dzieci. Ponad to w tym przedziale wiekowym dzieci cechuje
nastawienia realistyczne. Przejawiają zainteresowanie obrazem będącym
zgodnym odzwierciedleniem rzeczywistości. Zjawisko to wzrasta wraz
z wiekiem dziecka. Największe nasilenie przypada na około 10-12 rok
11
S. Szuman: Ilustracja w książkach dla dzieci i młodzieży. Kraków 1951, s. 57
życia. Postrzeganie obrazu w tym wieku cechuje negatywny stosunek do
deformacji form jak i koloru. W okresie tym pojawiają się zaczątki
kryteriów estetycznych dotyczących kolorów i rysunku. Dzieci nadal
przychylają się w stronę barw czystych ale po 10 roku życia zaczynają się
im podobać kolory przyciemnione i przełamane. W tym przedziale
wiekowym dzieci zaczynają przede wszystkim gustować w ilustracji
realistycznej12
.
O tym, że ilustracja w książce jest dla dziecka ważna świadczy fakt,
że w dużej mierze, to owa właśnie ilustracja decyduje o wyborach
czytelniczych naszych dzieci. Badania dowodzą, że dziecko chętnie sięga
po książkę w której ilustracja jest dla niego atrakcyjna. Dziecko wybiera
ilustrację przez pryzmat swoich własnych upodobań. Powinniśmy mieć na
uwadze, że trudno o stałe wyznaczniki percepcji ilustracji przez dzieci, bo
przecież dzieci w tym samym wieku różnią się indywidualnie między
sobą. Poczucie estetyki jest uzależnione od wiek, płci i środowiska
z którego dziecko się wywodzi. To co dla chłopców ładne dla dziewczynek
niekoniecznie. Dziewczynki cechuje większa wrażliwość na barwy
a chłopców na formę ilustracji. Dzieci nie potrafią świadomie odróżnić
ilustracji dobrej od złej. Dziecko nie zwraca uwagi na estetyczną
i formalna stronę ilustracji. Nie potrafi świadomie ocenić jakości techniki
artystycznej, kompozycji, artystycznego wyrazu. Nie oznacza to jednak,
że mają zły smak czy gust, jednakże my rodzice i nauczyciele
wychowania przedszkolnego wskażmy już najmłodszym dzieciom książki,
które ilustrowane są przez najlepszych ilustratorów: J.M. Szancer,
12
I. Słońska: Psychologiczne problemy ilustracji dla dzieci. Warszawa 1977, s.165
Z. Fiołkowska, J. Srokowski, Z. Rychlicki, A. Kilion, J. Stanny,
H.Tomaszewski, O. Siemaszkowa, J. Witz i.in. Niech nasze dzieci obcują
z ilustracją na najwyższym poziomie po to by nie uległy złym wpływom
brzydkich, tandetnych ilustracji. „Licha i zła ilustracja książek wypacza
i wykrzywia wyobraźnię naszych dzieci, nieświadomych co konsumują.
Nie daje im ona nic rzetelnego do przetrwania i psuje ich smak estetyczny.
Wyobraźnię dzieci powinny od maleńkości urabiać utwory graficzne
pełnowartościowe artystycznie, o ile możności nienaganne
i doskonałe, a wartościowe wychowawczo i społecznie pod
względem treści”13
.
13 S. Szuman: Ilustracja w książkach dla dzieci i młodzieży. Kraków 1951, s. 57
1 KWIETNIA DZIEŃ ŻARTÓW- PRIMA APRILIS
Drogie Dzieci 1 kwiecień czyli Prima Aprilis to jedyny dzień
w roku, w którym możemy bezkarnie sprawiać innym psikusy
i żarty. Najważniejsze aby w tym dniu towarzyszył nam dobry
humor i ogrom pomysłów na żartowanie Życzę dużo
uśmiechu i dobrej zabawy.
Jan Brzechwa – Prima Aprilis
Wiecie, co było pierwszego kwietnia?
Kokoszce wyrósł wielbłądzi garb,
W niebie fruwała krowa stuletnia,
A na topoli świergotał karp.
Żyrafa miała króciutką szyję,
Lwią grzywą groźnie potrząsał paw,
Wilk do jagnięcia wołał: "Niech żyje!",
A zając przebył ocean wpław.
Tygrys przed myszą uciekł z trwogi,
Wieloryb słonia ciągnął za czub,
Kotu wyrosły jelenie rogi,
A baranowi - bociani dziób.
Niedźwiedź miał ptasie skrzydła po bokach,
Krokodyl stłukł się i krzyknął: "Brzdęk!"
"Prima aprilis!" - wołała foka,
A hipopotam ze śmiechu pękł.
WIELKANOC
Pragniemy złożyć życzenia
zdrowych i pogodnych świąt Wielkanocnych,
obfitości na świątecznym stole,
smacznego jajka oraz wiosennego nastroju
w rodzinnym gronie…
Życzą: wszyscy pracownicy Punktu
Przedszkolnego Żyrafa i Przyjaciele!!!
ZRÓB TO SAM
Okres przedświąteczny upływa nam bardzo pracowicie.
Wszystkie Panie domu dokładają wszelkich starań aby dom lśnił
czystością a zapachy dobiegające z kuchni kusiły nasze
podniebienia. Pamiętajmy jednak o naszych najmłodszych
członkach rodziny. Aktywizujmy dzieci we wszystkie prace
domowe. Niech nasze pociechy mają swój wkład w święta- pomoc
w wypiekach, w sprzątaniu, przygotowaniu święconki itp.
Angażujmy dzieci do działania bo na pewno sprawi im to wiele
radości. A w najbliższych dniach pomyślmy o posadzeniu rzeżuchy
by zdążyła wykiełkować do Świąt.
Rzeżucha w jajku.
Do skorupki po jajku wkładamy watę i obficie podlewamy wodą. Na
wierzch wysypujemy nasiona rzeżuchy i odstawiamy na klika dni
np. na parapet codziennie sprawdzając czy watka jest wilgotna.
Rzeżucha jest dobrym obiektem obserwacji przez dzieci gdyż
kiełkuje bardzo szybko.
KOSZYCZEK WIELKANOCNY
Dawną tradycją kościoła katolickiego jest święcenie pokarmów
podczas porannej mszy w Wielką Sobotę. Dobór produktów
żywnościowych w koszyku nigdy nie był przypadkowy. Każdy Boży
Dar symbolizuje co innego. Do zestawu darów bożych, które
obowiązkowo powinny się znaleźć w koszyku wielkanocnym
należą: chleb, jajko, sól, wędlina, ser, chrzan, babka wielkanocna,
baranek oraz woda. Koszyk wielkanocny tradycyjnie przyozdobiony
jest gałązkami borówki oraz koronkowymi serwetkami z nadrukami
symboli wielkanocnych.
CHLEB- symbol Chrystusa jako chleb życia
JAJKO- jest symbolem początku, nowego życia, narodzin oraz
zmartwychwstania.
SÓL, PIEPRZ- jest symbolem trwałości, nieśmiertelności, oraz
ochrony życia ludzkiego. Tak jak sól zabezpiecza pokarmy, które
spożywamy tak też zabezpiecza nasze zdrowie duchowe.
WĘDLINA, KIEŁBASA- są symbolem dobrobytu i dostatku.
SER- symbolizuje przyjaźń między człowiekiem a zwierzętami
domowymi.
CHRZAN-Chrzan symbolizuje zwycięstwo nad żalem, jaki
towarzyszył męce Jezusa. Dawniej śniadanie świąteczne
rozpoczynało się spożyciem całej laski chrzanu – uznawano je za
bardzo korzystne dla zdrowia.
BABKA WIELKANOCNA- jest symbolem umiejętności oraz
doskonałości.
BARANEK/ZAJĄC WIELKANOCY- jest symbolem Baranka
Bożego, ofiary. Chrystus umarł na krzyżu za grzechy ludzi. Swoją
śmierć przyjął pokornie jak baranek. Stąd też w Chrystusie
dopatrujemy prawdziwego baranka wielkanocnego.
WODA- jest symbolem Ducha Świętego. Duch Święty obmywa nas
z win grzechu. Woda zatem jest symbolem nowego narodzenia
człowieka oraz życia.
26 MAJA – ŚWIĘTO WSZYSKICH MAM!!!
Bukiecik dla mamy
W. Ścisłowski
Dziś dla ciebie mamo
Świeci słońce złote
Dla ciebie na oknie
Usiadł barwny motyl
Dziś dla ciebie mamo
Płyną białe chmurki
A wiatr je układa
W świąteczne laurki
Dziś dla ciebie mamo
Śpiewa ptak na klonie
I dla ciebie kwiaty
Pachną też w wazonie
Dzisiaj droga mamo
Masz twarz uśmiechniętą –
Niechaj przez rok cały
Trwa to twoje święto
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
1 CZERWCA- DZIEŃ DZIECKA
Dzieciaczki życzymy
Wam szczęśliwego dzieciństwa. Wielu
radości, słodkości, dobroci i miłości
w Waszym życiu.
Odgadnij kolejność zdarzeń- opowiedz historyjkę.