PRZYPOWIEŚĆ?Jaki to gatunek?

1. Narrator 2. Miejsce3. Czas4. Bohaterowie:5. Znaczenie przypowieści 1. dosłowne:2. alegoryczne:

Jaką pełni rolę?

PRZYPOWIEŚĆ O SKARBIE I PERLE Mt. R 13,44-46

1. Narrator – trzecioosobowy.2. Miejsce – bliżej nie określone: pole, poszukiwanie pereł (ocean, jubilerski kram).3. Czas – nieokreślony. 4. Bohaterowie:a. pewien człowiek (rolnik?) – odnalazł skarb. Zrobił wszystko, by zakupić pole,

w którym ponownie go ukrył. Odnalezienie jest dziełem przypadku.b. kupiec – wszystko postawił na jedną szalę, by kupić najpiękniejszą perłę. Poszukiwał

perły przez całe życie, systematycznie. Wreszcie ziściło się jego pragnienie.Każdy z nich podejmuje ryzyko, by stać się właścicielem znaleziska.

Każdy z nich staje się prawdziwie szczęśliwym człowiekiem po zdobyciu odnalezionego przedmiotu.

5. Znaczenie 1. dosłowne:a. skarbu cenne, drogie rzeczy, przedmioty, które pragnie posiadaćb. perły człowiek . Wyraz szczęścia, bogactwa, spełnionego

życia.2. alegoryczne:KRÓLESTWO BOŻE, ZBAWIENIE = trud zdobywania, trud poświęcenia (ryzyko);= radość, która czyni możliwym i łatwym wyrzeczenie się mniejszych wartości.

PRZYPOWIEŚĆ O SIEWCYMt. R 13, 4-9

1. Narrator – pierwszoosobowy – Chrystus.2. Miejsce – bliżej nie określone tereny rolnicze – pole. 3. Czas – okres zasiewu zboża, a potem jego wzrostu. 4. Bohaterowie:a. siewca: rolnik, człowiek prosty. b. ziarno: (nasiona, które mają w przyszłości przynieść owoce)- padające koło drogi – zostało zjedzone przez ptaki;- padające na grunt kamienisty – zostało wysuszone przez słońce;- padające w ciernie – zagłuszone przez chwasty;- padające w glebę urodzajną – wydały plon: stokrotny, sześćdziesięciokrotny,

trzydziestokrotny.c. gleba – grunt.5. Znaczenie alegoryczne:a. siewca: głosiciel słowa Bożego; Jezus Chrystus;b. ziarno: słowo Boże;c. gleba: ludzie, którzy słuchają słowa Bożego (od tych, którzy nie przyjmują słowa

Bożego, przez tych, którzy są niewytrwali, zagłuszani przez życie doczesne do tych, którzy przyjmują je i starają się żyć wg niego).

PRZYPOWIEŚĆ O SYNU MARTNOTRAWNYM

SPRAWDŹ SWOJE UMIEJĘTNOŚCI

CECHY PRZYPOWIEŚCI 1. Forma literatury religijnej Bliskiego i Dalekiego Wschodu (najstarsza).2. Przynależy do epiki, ponieważ o perypetiach bohaterów opowiada narrator

trzecioosobowy.3. Bohaterowie nie mają imion i nazwisk. Rozpoznawani są przez rolę społeczną,

pracę, przynależność do grupy narodowej.4. Fabuła zanurzona jest w realia świata Izraelitów – narodu pasterskiego

i rolniczego.5. Nie jest podany czas (nie jest skonkretyzowany).6. Bohaterowie i fabuła ma nie tylko znacznie dosłowne (linearne),

ale i ALEGORYCZNE (jednoznaczny symbol).7. Charakter dydaktyczny, moralizatorski.8. Osoby – przykład parenezy = WZORCE OSOBOWE O CHARAKTERZE

UNIWERSALNYM.9. Charakter dydaktyczny/ moralizatorski.

Zadanie domowe.

Na wzór pracy na lekcji dokonaj analizy i interpretacji przypowieści o talentach Mt. R 25,14-30.

PRZYPOWIEŚĆ O TALENTACH1. Narrator – pierwszoosobowy – Jezus2. Miejsce- pałac bogacza („Wejdź, aby radować się ze swoim panem”.)3. Czas- nieokreślony, wyjazd i przyjazd właściciela/ bogacza.4. Bohaterowie:a. bogacz: powierza na czas swej nieobecności majątek sługom. Ufa im, zna ich

możliwości, liczy na lojalność. Nazywany jest osobą wymagającą;Po powrocie rozlicza swoich poddanych:nagradza hojnie tych, którzy pomnożyli jego majątekb. sługa 1. – otrzymał pięć talentów: pomnożył je. Nie obawiał się ryzyka. Okazał się

gorliwy.c. sługa 2. – otrzymał dwa talenty i pomnożył je. Był gorliwy, ale i asekuracyjny.d. sługa 3. – otrzymał jeden talent i ukrył go w ziemi. Nie podjął ryzyka, nie wykazał trudu,

ale lęk, chęć przechowania danego mu skarbu, może nawet lenistwo. Nie zaufał swemu Panu, ale go oskarżył. Został wszystkiego zbawiony i potępiony.

Każdy z nich miał taką samą szansę. Wielkość majątku dostosowana była do ich możliwości. Nikt z nich nie musiał przegrać danej szansy.

5. Znaczenie alegoryczne:e. bogacz = Bógf. słudzy = to ludzieg. talenty = to bogactwo duchowe człowieka niezbędne do zbawienia.