Przegląd Osiecki - Numer 98 - Grudzień 2014

NUMER 88 (Grudzień 2014) ISSN 1898-3200 www.osieczna.pl/gazeta Cena 1,50 zł

Przewodniczący Rady MiejskiejRoman Lewicki

z radnymi

Burmistrz Miasta i Gminy OsiecznaStanisław Glapiak ze współpracownikami

Nadchodzące święta Bożego Narodzenia niech przyniosą ze sobą wiele radości oraz refleksji

dotyczących czasu minionego i planów na nadchodzący Nowy Rok.

W tych wyjątkowych rodzinnych dniach życzymy Państwu zdrowia, wewnętrznego wyciszenia

a także wielu sukcesów i satysfakcjiz podjętych wyzwań.

[ 2 ] PRZEGLĄD OSIECKI

Gmina Osieczna w partner-stwie: z miastem Leszno, powia-tem leszczyńskim, gminamiKrzemieniewo, Lipno, Osieczna,Rydzyna, Święciechowa, Wijewo,Włoszakowice, Przemęt, a takżepartnerami gospodarczo-społecz-nymi: Państwową Wyższą SzkołąZawodową w Lesznie, Leszczyń-skim Centrum Biznesu Sp. z o. o.,Regionalną Izbą Przemysłowo-Handlową i Organizacją Tury-styczną Leszno-Region realizujeprojekt pn. “Partnerstwo ObszaruFunkcjonalnego dla wzmocnieniarozwoju i spójności społeczno –gospodarczej Aglomeracji Lesz-czyńskiej”.

Celem projektu jest poprawasytuacji gospodarczej na terenieAglomeracji Leszczyńskiej po-

przez zapewnienie zdolności Part-nerstwa do realizacji zintegrowa-nych przedsięwzięć, związanych zożywieniem gospodarczym terenu.

Dzięki współpracy wszystkichPartnerów projektu, przy aktyw-nym udziale społeczeństwa iwsparciu specjalistycznych pod-miotów zewnętrznych do chwiliobecnej został opracowany doku-ment pn. Strategia rozwoju spo-ł e c z n o - g o s p o d a r c z e g oAglomeracji Leszczyńskiej. Trwająrównież prace nad kolejnymi doku-mentami strategicznymi i sektoro-wymi:

- Strategią rozwoju gospodar-czego z planem rozwoju stref in-westycyjnych i pozyskaniainwestorów

- Strategią rewitalizacji Obszaru

Funkcjonalnego Aglomeracji Lesz-czyńskiej

- Studium rozwoju zróżnicowa-nego transportu Obszaru Funkcjo-nalnego Aglomeracji Leszczyńskiej

W ramach projektu w przy-szłym roku zostaną także opraco-wane dokumenty planistyczneoraz techniczne dla realizacji kon-kretnych inwestycji.

Realizacja działań zaplanowa-nych w ramach projektu będziepodstawą długofalowej współpracywszystkich partnerów w celu roz-woju społeczno-gospodarczego irozwiązywania kluczowych proble-mów na obszarze Aglomeracji.

Projekt realizowany jest w ra-mach pozyskanego dofinansowa-nia z funduszy EOG,pochodzących z Islandii, Lichten-

steinu i Norwegii oraz środków kra-jowych w ramach projektu “Rozwójmiast poprzez wzmocnienie kom-petencji jednostek samorządu te-rytorialnego, dialog społeczny orazwspółpracę z przedstawicielamispołeczeństwa obywatelskiego”.

Projekt realizowany będzie wlatach 2014 – 2016. Całkowitykoszt projektu to 2 654 120, 00 zł zczego 85% tej kwoty podlega re-fundacji.

Projekt współfinansowany zfunduszy EOG 2009-2014 po-chodzących z Islandii, Liechten-steinu i Norwegii oraz środkówkrajowych

PROJEKT WSPÓŁPRACY

W dniu Święta Pluszowego Misia Przedszkole Samorządowe wOsiecznej odwiedziły misie ze stowarzyszenia Oliwskie Słoneczko,które odebrały od przedszkolaków dar bożonarodzeniowy dla dzieciz domów dziecka. Dzieci przekazały innym dzieciom pluszaki ze-brane podczas czterodniowej akcji. Uzbierało się pięć worków ma-skotek. Święto Pluszowego Misia połączono z Andrzejkami, byływięc konkursy, ciekawe konkurencje i słodki poczęstunek.

Dzieci z Przedszkola Samorządowego w Drzeczkowie odwiedziłyUrząd Pocztowy w Osiecznej. Na pocztę wybrały się w celu wy-słania kartek świątecznych, które dzieci własnoręcznie przygoto-wały dla rodziców. Przedszkolacy zakupili znaczki i przykleili nakopertach, a mama Jasia Cejza, która pracuje w UP ostemplo-wała je datownikiem. Oprowadziła też dzieci po pomieszczeniachpoczty. Dużą frajdą było wrzucanie listów do skrzynki pocztowej.

[ 3 ]PRZEGLĄD OSIECKI

PRZEGLĄD OSIECKIMiesięcznik Samorządowy

Wydawca: M-GOK w Osiecznej, tel. 065 535-01-40 Red. naczelny: Aldona Nyczak. Kontakt do Redakcji: 065 5350 016Redakcja: UMiG Osieczna, ul. Powstańców Wlkp. 6, 64-113 Osieczna Internet: [email protected] www.osieczna.pl/gazeta Skład: Halpress s.c. - www.halpress.eu

DRUK: GRAFI GÓRA

Pierwsza sesja Rady Miejskiej

Radni w głosowaniach tajnych ijawnych wybierali spośród siebieprzewodniczących i wiceprzewod-niczących Rady i Komisji, zgłaszaliteż chęć przynależności do po-szczególnych komisji.

Przewodniczącym Rady Miej-skiej obecnej kadencji zostałRoman Lewicki, a jego zastępcamiHenryk Siepak i Zbigniew Demski.

Komisję Rewizyjną tworzą: Re-nata Helińska – przewodnicząca,Hubert Kraśner - zastępca, An-drzej Kaczmarek i Mirosław Forsz-

paniak.Do Komisji Rolnictwa i Ochrony

Środowiska przynależą: MarekKozak – przewodniczący, JarosławGlapiak – zastępca przewodniczą-cego, Hubert Kraśner, Zofia Biała iKrystyna Krajewska.

W skład Komisji Rozwoju Gos-podarczego, Finansów i Budżetuwchodzą: Krystyna Krajewska –przewodnicząca, Andrzej Kaczma-rek – zastępca przewodniczącego,Robert Skrzypek, Robert Jara-czewski, Henryk Siepak, ZbigniewDemski, Marek Kozak.

Ogromnym zainteresowaniemcieszyła się Komisja Oświaty, Kul-tury i Zdrowia, w której skład wcho-dzi aż dziesięciu radnych: ZofiaBiała, Dariusz Bojek, MagdalenaCyka, Zbigniew Demski, MirosławForszpaniak, Jarosław Glapiak,Renata Helińska, Robert Jara-czewski, Henryk Siepak i RobertSkrzypek. Komisja ta nie zdołała

się ukonstytuować, zatem prze-wodniczący i zastępca zostanąwybrani podczas kolejnych obradsesji.

Na I sesji radni podjęli też de-cyzje co do wysokości swoich dietoraz wynagrodzenia burmistrza.

Kolejne obrady przewidzianowstępnie na 18 grudnia.

Obrady I sesji VII kadencji Rady Miejskiej w Osiecznej roz-począł najstarszy wiekiem radny senior – Andrzej Kaczma-rek. Przewodniczący Miejskiej Komisji Wyborczej AndrzejGłowacki wręczył nowo wybranym radnym i burmistrzowi za-świadczenia o wyborze. Po czym zarówno radni jaki i bur-mistrz złożyli uroczyste ślubowanie.

W listopadowych wyborach samorządowych zdecydowaliśmy, że wRadzie Powiatu Leszczyńskiego reprezentować nas będą: Marcin Bar-czyk, Halina Bartkowiak i Józef Juchniewicz

Radni powiatowi

Z okazji świąt Bożego Narodzeniapragnę złożyć swoim Klientom,współpracownikom i partnerom

spokojnych i zdrowych świąt Bożego Narodzenia

ZAKŁAD MALARSKI KLEFAS ROMANwww.remontowy24.pl


Zeskanowaneosieckie wiatraki

Platforma cyfrowa ma przyczy-nić się do zachowania lokalnegodziedzictwa kulturowego i histo-rycznego. Na wymienionej platfor-mie zachowane są najcenniejszezabytki drewnianej architekturywiatracznej wraz z wyposażeniem.Drewniana architektura wiatracznastanowi najbardziej charaktery-styczny symbol dziedzictwa kultu-rowego i historycznego KrainyLasów i Jezior. Jednocześnie za-bytki te nieustannie niszczeją zewzględu na wyjątkowo nietrwałybudulec i wymagają ochrony orazzabezpieczenia dla przyszłych po-koleń. Z uwagi na rozwój digitali-zacji dziedzictwa kulturowego wEuropie, zgodnie z rozporządze-niem Komisji Europejskiej, a takżew Polsce, zgodnie z WieloletnimProgramem Rządowym Kultura +2010-2015 Priorytet Digitalizacja,cyfryzacja dóbr kultury jest zna-czącym krokiem w kierunku za-chowania, udostępniania, ajednocześnie upowszechniania,promocji i edukacji lokalnego dzie-dzictwa kulturowego i historycz-nego. Za pomocą zaawansowanejtechnologii zeskanowano całą po-wierzchnię wiatraków, dziękiczemu można je zobaczyć w prze-kroju.

- Jest to lepsza forma doku-mentacji niż tradycyjne rysunki. Wefekcie widać wszystkie uchylenia,uszczerbki budynku. Widoczny jestkażdy szczegół i każdy element –mówi Jarosław Jankowski.

Projekt został sfinansowany ześrodków Ministerstwa Kultury i

Dziedzictwa Narodowego w War-szawie. Warto również zaznaczyć,że Muzeum Młynarstwa i Rol-nictwa w Osiecznej (www.zabyt-kowe-wiatraki.pl), jako pierwsze wPolsce wykonało scaning 3D czę-ści swych zbiorów jak i również ca-łego terenu Muzeum. Całośćplatformy scaningu 3D można zo-baczyć na stronie www.krainalaso-wijezior.pl. Jest to obecnienajbardziej zaawansowana formaarchiwizacji i dokumentacji kompu-terowej, zabytków stałych i rucho-mych.

Zakończony został Projekt Biblioteki Cyfrowej pod tytułem"e-muzeum", stworzony przez Stowarzyszenie DigitalizacjiDóbr Kultury w Święciechowie, reprezentowane przez pre-zesa zarządu - Pawła Klaka i Muzeum Młynarstwa i Rolnictwaw Osiecznej, reprezentowane przez dyrektora - JarosławaJankowskiego. Nasze Muzeum, jako pierwsze udostępniłozbiory własne do archiwizacji cyfrowej. Jest to początek two-rzenia bardzo obszernej grupy danych na platformie bazycyfrowej (www.e-muzeum.eu).

Czym jest pakiet medyczny?To nowoczesna forma opieki

medycznej polegająca na abona-mentowym wykupieniu szerokorozumianych usług medycznych.

Pakiet medyczny stanowi roz-wiązanie wielu współczesnychproblemów państwowej służbyzdrowia i drogiej prywatnej opiekimedycznej. Oznacza koniec z ko-lejkami do rejestracji, lekarzy isprzętu. Z pakietem medycznymnie będziemy już musieli oczeki-wać przez kilka miesięcy na spe-cjalistę, rok na badania i 2 lata nazabieg. Zamiast tego zyskamymożliwość umówienia się przeztelefon na wizytę dobrego specja-listy, do dobrej placówki medycz-

nej wraz z dostępem do badań.Wszystko szybko i profesjonalnie,bo jeszcze tego samego dnia lubw ciągu 5 dni roboczych na kon-kretną godzinę. Często okazujesię, że posiadając abonamentmamy dostęp do tego samegospecjalisty, do którego chodzi-liśmy, tylko teraz bez ograniczeń iw lepszej alternatywie. PosiadającAbonamentową Opiekę Me-dyczną zapewniamy komfortsobie i swojej rodzinie, bo gdy po-ważnie zachorujemy nigdy niewiemy ile będzie nas kosztowaćleczenie.

Jakie korzyści daje nam Abo-namentowa Opieka Medyczna?

-lekarz bez kolejek,-1000 placówek w całej Polsce

(najbliższe to 4 placówki w Lesz-nie, Gostyniu, Kościanie i inne, wsamej Wielkopolsce 127 placó-wek),

-24 lekarzy specjalistów bez

skierowania,-24 h infolinia medyczna,-24 h domowe wizyty lekarskie,-230 rodzajów badań laborato-

ryjnych,-prowadzenie ciąży,-bezpłatne szczepienie prze-

ciwko grypie,-brak karencji na wizyty u spe-

cjalistów i badania,-również dla osób, które nie po-

siadają ubezpieczenia (typu ZUS,KRUS).

Więcej informacji udziela Ju-styna Tycner tel. 512-804-419

PAKIETMEDYCZNY

Obecnie w Zakładzie Zagospodarowania Odpadów w Trzebanipełniącym funkcję Regionalnej Instalacji Przetwarzania OdpadówKomunalnych trwają końcowe prace inwestycyjne związane z roz-budową części technologicznej.

W ramach przedmiotowego przedsięwzięcia istniejąca instalacja se-gregacji odpadów została doposażona w urządzenia mające na celu opty-malizację układu przygotowania odpadów organicznych wydzielonych zestrumienia odpadów komunalnych zmieszanych i kierowanych do procesufermentacji, w tym w szczególności poprzez ograniczenie części mineral-nych i inertnych zawartych w odpadach (popiół, kamienie, szkło). Ponadtozainstalowano również urządzenia wspomagające proces segregacji su-rowców wtórnych i odpadów stanowiących komponent do wytwarzaniapaliwa alternatywnego, tj. dwa separatory optopneumatyczne wraz z ka-binami doczyszczającymi.

Dodatkowo rozbudowane zostało istniejące zaplecze socjalne dla pra-cowników zakładu poprzez budowę nowego budynku i jego integrację zistniejącą częścią socjalną.

Drewno Kominkowe,Kora ogrodowa

tel. 509 53 82 79

OGŁOSZENIA DROBNE

Rozbudowazakładu w Trzebani

W klimat bożonarodzeniowy poza iluminacjami świątecznymi,które pojawiły się na latarniach i placach we wszystkich miejsco-wościach naszej gminy już na początku grudnia, wprowadza nasteż melodia rozbrzmiewająca z wieży osieckiego ratusza. Od 6do 22 grudnia o godzinie 18.00 wygrywana jest melodia „Archa-nioł Boży Gabriel” Od 23 grudnia do 11 stycznia o godzinie 8.00będzie można usłyszeć dźwięk kolędy „Przybieżeli do Betlejem”,a o godzinie 18.00 – „Cicha Noc”.


URODZENIA30. 10. - Jan Maliński, Ziemnice07. 11. - Piotr Wąsiak, Kąkolewo13. 11. - Lena Raburska, Ziemnice16. 11. - Tomasz Stanisław Konieczny, Kąkolewo23. 11. - Weronika Maciejewska, Miąskowo

ZGONY16. 11. - Jerzy Kowalski (1947), Kąkolewo21. 11. - Wanda Studzińska (1946), Kąty25. 11. - Zofia Nowakowska (1938), Trzebania26. 11. - Stanisław Bartkowiak (1935), Łoniewo28. 11. - Elżbieta Barbara Kosmalska (1938), Osieczna30. 11. - Jerzy Kazimierz Bartkowiak (1945), Kąkolewo06. 12. - Stanisława Kurowiak (1919), Wolkowo

Z łóż życzenia Hannie - 5 I

Hanna Jakubowskaz Kąkolewa

Arkadiuszowi - 12 I

Arkadiusz Dawidze Świerczyny

Hanna i Anna to przykład roz-szczepienia jednego imienia na dwaróżne, urzędowo respektowane.Hanna bywa znakomitym doradcą,osobą ambitną, spokojną, o silnejosobowości. Do szczęścia potrze-buje wolności i niezależności. Masmykałkę do handlu. Zawsze wycho-dzi na swoje. Jej kolorem jest zie-lone, rośliną pszenica, zwierzęciemnorka, liczbą dwójka, a znakiem zo-diaku Koziorożec. Imieniny obchodzitakże 29 stycznia.

W naszej gminie mieszkają 62Hanny. Najwięcej, bo aż 25 jest ich wKąkolewie, 12 Hań mieszka wOsiecznej, po 4 Hanie są w: Świer-czynie, Popowie Wonieskim i Kątach,3 – w Grodzisku 2 – w Dobramyśli iFrankowie i po jednej Hani w:Drzeczkowie, Łoniewie, Jeziorkach,Wojnowicach. Wolkowie i Ziemni-

cach. Najstarsza Hanna Kwieciak zeŚwierczyny skończya niedawno 60lat, najmłodsza, Hanna Kaźmierczakz Osiecznej w kwietniu obchodziłapierwsze urodziny.

Arkadiusz w dosłownym znacze-niu tego słowa jest „mieszkańcem Ar-kadii”, natomiast w przenośni „tym,który żyje w krainie szczęścia”, czyligreckiej Arkadii. W starożytności tymimieniem obdarzano wyzwoleńców wzakonach. Od XVII wieku rzadko spo-tykano je wśród świeckich. Popularnestało się w latach 70-tych XX wieku.Każdy Arkadiusz ma artystycznąduszę, uzdolnienia aktorskie i mu-zyczne, ładny głos. Chętnie podró-żuje, z upodobaniem szuka nowości.Interesuje się tym, co nieznane. Nie-stety, bywa też niesłowny i niestały,ale na szczęście rzadko. Jego kolo-rem jest karmin, rośliną fikus, zwie-rzęciem niedźwiedź, liczbądziewiątka, a znakiem zodiaku Wod-nik. Imieniny obchodzi też: 4 marca,12 września, 13 listopada.

W gminie Osieczna mieszka 32Arkadiuszów. Najwięcej jest ich wOsiecznej, bo aż 10, 5 Arkówmieszka w Kąkolewie, 4 – w Świer-

czynie, po 2 w: Kleszczewie, Łonie-wie, Wojnowicach i Ziemnicach, pojednym Arku w: Dobramyśli, Gro-dzisku, Jeziorkach, Popowie Wonie-skim i Trzebani. Najstarszy –Arkadiusz Szpurka z Wojnowic ma 53lata, najmłodszy Arkadiusz Śmieszałaz Kąkolewa ma 6 lat.

Szkoła i PrzedszkoleŚwierczyna

14 listopada uczestnicy kółkaekologicznego pod opieką pań: H.Jakubowskiej i J. Marszałek orazornitologa – J. Stępniewskiego wy-jechali na niezwykłą wycieczkę do„krainy żółwi i bobrów ”. To nie-zwykłe miejsce znajduje się w wi-tosławskim lesie. Rezerwatprzyrody „Ostoja żółwia błotnego”swą dzikością zachwycił małychekologów. Pan Stępniewski okazałsię prawdziwą skarbnicą wiedzyna temat życia witosławskichgadów chronionych. Dzieci dowie-działy się również, że żółwie błotnewpisano do Polskiej CzerwonejKsięgi Zwierząt. Duże zaintereso-wanie wzbudziły także żerowiskabobrów. Uczniowie z niedowierza-niem spoglądali na ścięte drzewa,wybudowane żeremie i olbrzymiątamę.

Koniec listopada obfitował wkonkursowe zmagania. Uczniowieweryfikowali swą wiedzę w szkol-nych etapach WojewódzkiegoKonkursu: Języka Polskiego, Przy-rodniczego i Matematycznego.Celem ich było rozwijanie zainte-resowań, wdrożenie do wykorzys-tania w praktyce posiadanejwiedzy, a także motywowanie dosamodzielności i samorealizacji.Uczennica kl. VI – Anna La-skowska okazała się najlepszymmatematykiem i tym samym za-kwalifikowała się do kolejnegoetapu.

Z okazji Dnia Piernika ucznio-wie klas I - III pod bacznym okiemwychowawczyń podjęli się przygo-towania świątecznych smakoły-ków. 26 listopada pierwszo-,drugo- i trzecioklasiści spotkali sięprzy jednym stole, aby połączyćpotrzebne składniki, zarobić orazrozwałkować ciasto, następnie wy-ciąć foremkami przeróżne kształtyi czekać na końcowy efekt. Takprzygotowane pierniki trafiły w ręceEwy Matuszak, która czuwała nadpachnącymi wypiekami. Następ-nego dnia mali cukiernicy zajęli sięozdabianiem pierniczków lukrem ikolorowymi posypkami. Nikt niemiał wątpliwości, że pieczenie nastałe zagości w szkolnych murach.

Na A jest imion wiele w świecie,lecz dla mnie Andrzej urok ma. Po-móżcie wróżby, wy możecie, nie-chże Andrzeja los mi da. Te i innewróżebne prośby rozbrzmiewały27 listopada. W tym dniu ucznio-wie kl. IV – VI i I – III rozpoczęli lu-

dowe obrządki, by z najróżniej-szych rekwizytów: butów, serc,wosku odczytywać oznaki przy-chylnego im i szczęśliwego losu.Zwyczaje andrzejkowe, zwłaszczamagiczne praktyki nadal dostar-czają uczniom radosnych przeżyćoraz wiary w istnienie prawdziwejprzyjaźni i miłości. Starsi uczniowiedekorują salę taneczną: girlan-dami, łańcuchami i sercami, dbająo wystrój „klasy – kawiarenki”,gdzie zasiadają i rozkoszują sięwyśmienitymi smakołykami. Dlamłodszej grupy wspaniałe mamy iwychowawczynie przygotowująsalę, by wręcz w tajemniczej at-mosferze ich pociechy przeżywałymagię andrzejkowej zabawy.

Mikołajki zapowiadają nade-jście Świąt Bożego Narodzenia.Wzorem biskupa Mikołaja z Mirywychowawcy wcielają się w rolędarczyńców i obdarowują swoichpodopiecznych słodkimi drobiaz-gami, zwłaszcza kalendarzami ad-wentowymi, które kryją w sobieczekoladki. Od pierwszego dniaadwentu dzieci odliczają czas doWigilii Bożego Narodzenia.

5 listopada w przedszkolu ob-chodzono Święto PluszowegoMisia. W tym dniu wszystkie przed-szkolaki przyniosły ze sobą swojeulubione maskotki. Przedszkolezmieniło się w Krainę PluszowychMisiaczków. Dzieci opowiadały oswoich ulubieńcach, rozwiązywałyzagadki, słuchały utworów literac-kich, obejrzały film pt. „Kubuś Pu-chatek i przyjaciele” oraz wesołobawiły się ze swymi pluszowymiprzyjaciółmi. Nie zabrakło również„małego co nieco”- maluchy obja-dały się pysznym miodzikiem iowocami przygotowanymi przezrodziców.

28 listopada przedszkolakiuczestniczyły w zabawach an-drzejkowych przygotowanychprzez wychowawczynie. Był todzień magiczny. Dzieci wypowia-dały czarodziejskie zaklęcia, wró-żyły sobie z butów, serduszek,gwiazd. Największą atrakcją byłojednak lanie wosku i wyczarowy-wanie różnych woskowych figur.Czas pomiędzy wróżbami uroz-maicały tańce przy skocznej mu-zyce. Andrzejkowe zabawydostarczyły dzieciom wielu nie-zwykłych przeżyć i emocji.


Więźniarki na osieckim cmentarzuO upamiętnienie kobiet skazy-

wanych za drobne przestępstwagospodarcze, umierających w mu-rach klasztornych starało się To-warzystwo Ziemi Osieckiej. Najego wniosek pozytywnie odpowie-dział wojewoda wielkopolski. Efek-tem działań było posadowienie nacmentarzu parafialnym w Osiecz-nej dwóch nowych nagrobków.Trzeci pomnik więźniarki AnnyOlejnik ufundowała rodzina zmar-łej. Na uroczyste wspomnienie pa-mięci o ofiarach okupacjihitlerowskiej i poświęcenie grobówwojennych przybyli: burmistrz Sta-nisław Glapiak, pracownik UrzęduWojewódzkiego Adam Kaczmarek,dyrektor Zespołu Szkół w Osiecz-nej Andrzej Głowacki wraz z nau-czycielami i uczniami oraz

członkowie Towarzystwa ZiemiOsieckiej i mieszkańcy gminy. Pre-zes TZO Stanisław Lenartowiczprzywitał wszystkich, wiceprezesAdam Podsiadły przybliżył historięutworzenia więzienia dla kobiet wOsiecznej, sylwetki więźniarekoraz okoliczności ich pobytu w wię-zieniu. Uczeń gimnazjum JakubCugier wyczytał nazwiska kobietzmarłych w latach 1942-1945 wOsiecznej. Piotr Heliński uświetniłuroczystość grą na trąbce. Bur-mistrz Stanisław Glapiak orazAdam Kaczmarek z Urzędu Woje-wódzkiego odsłonili nagrobki. De-legacje złożyły wiązanki kwiatów iznicze, a ksiądz proboszcz Prze-mysław Konieczny z franciszkani-nem ojcem Konstantym poświęciligroby.

Więźniarki zmarłe w karnym więzieniu, utworzonym podczasII wojny światowej w klasztorze ojców franciszkanów wOsiecznej mają nowe nagrobki.

W osieckim więzieniu zmarło 16 więźniarek. Jeden z odno-wionych nagrobków symbolizuje pamięć ich wszystkich. Abyły to:1. Maria Pastwa z Ostrowa – 58 lat2. Stanisława Morawska z Pabianic – 69 lat3. Zofia Komorowska z Opalenicy – 16 lat4. Anna Olejnik z Chwałkowa (powiat Gostyń) – 57 lat5. Stanisława Kasperczak z Belęcina (powiat Wolsztyn) – 42 lata6. Anna Żurek z Wąsowa (powiat Grodzisk) – 46 lat7. Eugenia Grondych z Łodzi – 42 lata8. Bronisława Ogrodowska z Witkówki (powiat Kościan) – 19 lat9. Maria Złotowicz z Wrześni – 59 lat10. Halina Gintrowska z Poznania – 22 lata11. Katarzyna Owczarska z Bugaja (powiat Wieluń) – 53 lata12. Konstancja Dominik z Golina (powiat Jarocin) – 64 lata13. Maria Siewierska z Łodzi – 36 lat14. Marianna Wasilewska z Pleszewa – 52 lata15. Marcjanna Malinowska z Ponieca – 63 lata16. Walentyna Sikora z Lubosza (powiat Kościan) – 44 lata

XXIII finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy zbliża się wielkimikrokami. Po raz ósmy został zarejestrowany sztab przy Zespole Szkół wOsiecznej. Trwają czynności związane ze zgłaszaniem wolontariuszy, tym-czasem wysiłki zaangażowanych w akcję skupiają się na organizacji dnia11. stycznia 2015 roku. Doświadczeniem ubiegłego roku pragną powtó-rzyć wydarzenie z letniska w Osiecznej. Swoje pomysły zgłosiła już RadaRodziców osieckiej szkoły oraz młodzież gotowa do pomocy. Szykuje sięobfita uczta przy kuchni polowej oraz przy ognisku, gorące napoje i słod-kości. Organizatorzy liczą na wsparcie niezawodnych Morsjan oraz for-macji, zespołów, zastępów Ochotniczych Straży Pożarnych i grupnieformalnych z naszej gminy i jej okolic.

Zwracamy się z prośbą do wszystkich ludzi o wielkim sercu, gotowychdo podjęcia bezinteresownej pracy, odpornych na zimowe warunki at-mosferyczne, o zgłaszanie swoich pomysłów, mogących zachęcić miesz-kańców gminy i gości do wspólnej zabawy i wsparcia akcji. Wszelkiepropozycje zostaną rozpatrzone po zgłoszeniu ich w sztabie (odpowie-dzialne: Monika Triller, Agata Szczepańska, Edyta Nitecka).


DOFINANSOWANE PRZEZ UE

Dwa nowe placezabaw w gminie

Ku końcowi zmierza procedurazwiązana z uzyskaniem dofinan-sowania zewnętrznego na budowęi rozbudowę placów zabaw. Podpi-sane zostały aneksy do umów do-finansowania i do końca rokugmina wystąpi o częściowy zwrotponiesionych kosztów. Projektyzrealizowane są w ramach Pro-gramu Rozwoju Obszarów Wiej-skich na lata 2007-2013 działanie413 “Wdrażanie lokalnych strategiirozwoju” - „Małe projekty” i zostaływybrane do finansowania przezWielkopolską Lokalną Grupę Dzia-łania Kraina Lasów i Jezior.

Pierwsze z zadań dotyczy bu-dowy placu zabaw na terenie let-niska w Osiecznej, gdzie wartość

projektu wynosi 79 605,60 zł, na-tomiast drugie rozbudowy placuzabaw przy Zespole Przedszkole iSzkoła Podstawowa w Świerczy-nie, gdzie wartość projektu wynosi:84 919,20 zł. Przewidywane dofi-nansowanie dla obu projektów wy-nosi po 25 000,00 zł.

Dzieci miały już okazję wypró-bować nowe sprzęty. Plac zabawna terenie letniska składa się z ze-stawu sprawnościowego, zestawuprzeplotni, dwóch zestawów huś-tawek, karuzeli tarczowej oraz bu-janego samochodu.

W Świerczynie zaś w ramachprojektu doposażono istniejącyplac zabaw. Zamontowane noweatrakcje dla najmłodszych to:wieża wspinaczkowa, piramida li-nowa, przeplotnia kulista i zestawsprawnościowy. Plac służył będziepobliskim placówkom oświatowymoraz lokalnej społeczności.

Kolejną, po Osiecznej i Kąko-lewie, miejscowością, któraotrzymała możliwość podłącze-nia do wybudowanej sieci kanali-zacji sanitarnej są Jeziorki.Mieszkańcy tej wsi już od kilkumiesięcy mogą korzystać z tejdogodności. Ścieki z Jeziorekpoprzez pobudowaną sieć kana-lizacyjną, która została połą-

czona z siecią kanalizacyjnąmiasta Osieczna, trafią do gmin-nej oczyszczalni ścieków.

Natomiast na odcinku Ło-niewo-Kąkolewo rozbudowanogminną sieć wodociągową. Rea-lizacja inwestycji miała na celuwykorzystanie istniejących zaso-bów łoniewskiego ujęcia wody wcelu zwiększenia ciśnienia wody

w sieci kąkolewskiej.Gmina Osieczna połączyła

obie te inwestycje w jedno zada-nie pod nazwą: „Rozbudowasieci wodociągowej na odcinkuŁoniewo – Kąkolewo oraz bu-dowa kanalizacji sanitarnej w Je-ziorkach” i do Programu RozwojuObszarów Wiejskich w ramachdziałania 321 Podstawowe usługidla gospodarki i ludności wiej-skiej został złożony wniosek odofinansowanie, który został roz-patrzony pozytywnie. Obecniegmina złożyła wniosek o płatnośći czeka na przyznane dofinanso-wanie. Wartość projektu wyniosła415 431,60 zł, a przyznane w ra-mach PROW dofinansowaniewynosi 163 959,00 zł.

Osieczna

Świerczyna

OsiecznaŚwierczyna

Inwestycje wodno - kanalizacyjne

[ 8 ]

Kontynuują rodzinn — Na markę firmy pracuje się

przez pokolenia - mówi DamianKretschmer. - Dziadek był szano-wanym człowiekiem, pracowitymrzetelnym. To on nauczył naszegoojca dokładności, odpowiedzialno-ści, wszystkich tajemnic zawodu. Aprzecież pracowało się bez dużychmaszyn, czy nowoczesnych narzę-dzi. Większość prac wykonywaliręcznie. To była solidna szkoła za-wodu.

Bracia Kretschmerowie wspo-minają jak sami rozpoczynali naukęu ojca. Przez pierwszy rok główniewpajali sobie nawyki bezpiecznegoporuszania się po budowie. Do-kładnie musieli wiedzieć, gdziemożna wchodzić, kiedy podłączyćnarzędzia do prądu, jak podawaćsobie materiały i tak dalej. Ojciecuczył ich też dokładnego patrzenia

na każdy element budowy. Kiedystawia się mury trzeba widzieć de-tale, od których potem zależy ja-kość całego przedsięwzięcia. Terazuczą tego swoich uczniów.

W firmie Kretschmerów zawszebyli uczniowie. Niektórzy zdobywalitu zawód i zostawali jako pracow-nicy. W tej chwili zakład ma ośmiuuczniów. A ogólne zatrudnienie todziesięciu pracowników, uczniowiei właściciele Mariusz i DamianKretschmerowie. O firmie możnapowiedzieć, że jest rodzinna. Pra-cują bowiem w niej także brat wła-ścicieli Tomasz, który jestślusarzem, oraz mąż siostry do-skonały operator dźwigu. Wszyscyrazem pracują na markę firmy.Mówią, że kontynuują w ten sposóbtradycję dziadka i ojca.

— Firmę przejęliśmy siedemna-

ście lat temu, po śmierci ojca -mówi Mariusz. - Było nam o tylełatwiej, że z ojcem zdobyliśmy do-świadczenie, mieliśmy bazę, wypo-sażenie, klientów. Potemoczywiście przez lata doposaża-liśmy zakład, zwłaszcza w dużysprzęt budowlany. Dziś mamy dwadźwigi, koparki, ciągnik, własnerusztowania i wszystkie niezbędnenarzędzia.

Zakład może więc przyjąćkażde budowlane zlecenie. Właści-ciele budowali między innymi hotel,budynki inwentarskie, domki jedno-rodzinne, przychodnię okulistycznąi wiele innych obiektów. Także re-montują budynki i mieszkania. WOsiecznej wykupili obiekt po starejmleczarni, wyremontowali go istworzyli w nim osiem mieszkań nawynajem.

— Każda praca jest inna - do-daje pan Mariusz. - Im większe za-danie, tym większa satysfakcjakiedy kończymy zlecenie. Lubimykontakt z ludźmi, lubimy swójzawód.

I zwracają uwagę na ważny wtym zawodzie aspekt jakościowy.Po pierwsze zatrudniają dobrychpodwykonawców. Zawarli umowy zzaufanymi i rzetelnymi firmamielektrycznymi, hydraulicznymi. Podrugie stawiają na jakość materia-łów. Twierdzą, że nie możnaoszczędzać na instalacjach,drzwiach, oknach, kafelkach,ogrzewaniu. Dobry materiał to dłu-gie lata użytkowania. I po trzeciestarają się szukać producentów nanaszym rynku. Na miejscu możnawszystko sprawdzić, omówić wy-magania, w razie czego szybko re-klamować.

Od wielu miesięcy Kretschme-rowie myśleli o wielorodzinnym bu-downictwie mieszkaniowym. Dlatego pomysłu gromadzili sprzęt,współpracowali z podwykonaw-cami, przygotowywali ludzi. Kupiliteż grunt, na którym stanąć mogądwa bloki trzykondygnacyjne.

— W kwietniu rozpoczęliśmy in-westycję - mówi pan Mariusz. - Wobu blokach będą łącznie 63mieszkania. Pierwsze siedemmieszkań oddamy jeszcze przedświętami.

Zakład OgólnobudowlanyKretschmer nie jest deweloperem.

Po prostu buduje i bezpośrednio sprzedajemieszkania. Może je też sprzedawać wsystemie MDM, dla młodych ludzi. Miesz-kania nie są duże, mają po 36, 49 i 67 met-rów. Wyposażone są w niezależneogrzewanie gazowe, do każdego należypiwnica. Takich mieszkań poszukuje bar-dzo wiele rodzin, tym bardziej, że nie sądrogie. To najtańsze kosztuje 112 tysięcyzłotych, a najdroższe 157 tysięcy złotych.

Inwestycja przewidziana jest na dwalata. W najbliższym roku zostaną oddanedwie kolejne klatki pierwszego bloku, a wroku 2016 drugi blok. Potem inwestorzyplanują uporządkować teren wokół blokówi zrobić plac zabaw. Ma być ładnie i wy-

Zakład budowlany Kretschmerów z Łoniewa zna bardzo wielu miesz-kańców gminy i regionu. W tym samym miejscu istnieje bowiem od1925 roku. Wtedy to dziadek Władysław wykonał pierwsze murarskiezlecenie. Potem zakład przejął jego syn Jan, a dziś prowadzą go wnu-kowie Mariusz i Damian.

Pracownicy wraz zwłaścicielami firmy

Mieszkanie w trakciewykańczania

[ 9 ]

Wielkopolska Lokalna Grupa Działania Kraina Lasów i Jezior byłaorganizatorem marszu szlakiem św. Jakuba. Przybyli wyruszyli zkościoła św. Antoniego w Lesznie, który uprzednio zwiedzili, bydotrzeć do klasztoru ojców franciszkanów w Osiecznej. Po jegownętrzach oprowadził przewodnik Mateusz Nowacki. Na zakoń-czenie Muzeum Młynarstwa i Rolnictwa zaprosiło na poczęstu-nek.

Przecierają szlaki ą tradycję

godnie. A powiedzmy jeszcze że każdemieszkanie ma doprowadzone wszystkiemedia, łącznie z internetem, że klatki i piw-nice mają wyłożone kafelki, w każdymmieszkaniu jest piec gazowy, są wyszlifo-wane i wyszpachlowane ściany. Gotowajest też łazienka.

— Budownictwo mieszkaniowe jesttakim wyzwaniem, które sprawia nam dużosatysfakcji - wyznaje pan Damian. - Byćmoże będziemy je kontynuować, choćoczywiście nie rezygnujemy ze zleceń in-dywidualnych. Równocześnie jesteśmy nakilku budowach.

Bracia Kretschmerowie mówią, że cza-sem wracają do klientów sprzed lat. Nawet

do tych, u których budynki inwen-tarskie czy domy, stawiali dziadek iojciec. Ci klienci pozostali z nimi,teraz rozbudowują swoje obiekty,stawiają nowe. Nie szukają innymmurarzy. To naprawdę cieszy.

A pan Mariusz dodaje, że jegocórka poszła na budownictwo, asyn uczy się zawodu murarza. Tobędzie już czwarte pokolenieKretschmerów, które przejmuje ro-dzinne tradycje. Marzą tylko o tym,aby firma pozostawała na rynku jaknajdłużej.

HALINASIECIŃSKA

fot. J. Jankowski

Budowany blokz zewnątrz


Szkoła Osieczna Szkoła KąkolewoW Szkole od kilku lat pod kie-

runkiem Martyny Sowińskiej działaklub miłośników dobrego filmu. Jegoczłonkowie spotykają się raz w mie-siącu, aby obejrzeć film i o nim po-rozmawiać. W listopadzie było todzieło Macieja Pieprzycy pt. „Chcesię żyć”. Młodzi kinomani poznalihistorię inspirowaną prawdziwymiwydarzeniami, emanującą optymiz-mem i, mimo trudnej tematyki, hu-morem.

Grupa uczniów z klas V i VI SPwybrała się na spektakl pt. ”Tenobcy”. Przedstawienie zostało za-prezentowane na scenie OśrodkaKultury w Gostyniu. Aktorzy przybyliz Wrocławia, gdzie na co dzień pra-cują w Narodowym Teatrze Edukacjiim. Adama Mickiewicza. Sztuka byłateatralną realizacją powieści IrenyJurgielewiczowej.

18 listopada w Bodzewie odbyłysię Rejonowe Mistrzostwa SzkółGimnazjalnych w Drużynowym Teni-sie Stołowym. Wzięło w nich udziałosiem zespołów. Nasze reprezen-tantki trenujące z Jakubem Knasia-kiem - Martyna Burdzicka i AmeliaKuźniak – wywalczyły II miejsce itym samym awansowały do etapuwojewódzkiego, który został roze-grany w Krzyżu Wielkopolskim napoczątku grudnia. Tu dziewczętaspotkały się z dużo bardziej wyma-gającymi przeciwniczkami i osta-tecznie zajęły IX miejsce.

Podobnie jak w ubiegłym rokuSamorząd Uczniowski na prośbęFundacji na Rzecz Osób Niewido-mych i Niepełnosprawnych z sie-dzibą w Gdyni przyłączył się do akcjicharytatywnej "Szkoło, pomóż i Ty".Zyski ze sprzedaży kalendarzyków ipomocy naukowych zostaną przeka-zane na wsparcie edukacji Kamila –podopiecznego Fundacji. Kierujemypodziękowania do wszystkich, którzywsparli tę akcję.

18 listopada odbyły się elimina-cje do Mistrzostw Powiatu Lesz-czyńskiego w Halowej Piłce Nożnej.Jedna grupa rozegrała mecze weWłoszakowicach, a druga (m. in.nasi reprezentanci) w Pawłowicach.Kąkolewska drużyna w składzie:Bartosz Kowalski, Arkadiusz An-drzejczak, Marcin Sikorski, FilipSzczepaniak, Jakub Bartkowiak, To-masz Bassa, Adam Tasiemski, Sa-muel Grzenkowicz i MikołajMielcarek zmierzyła się z zespołamiz Nowego Belęcina, Drobnina,Osiecznej i Pawłowic. Gimnazjaliściwywalczyli awans do turnieju finało-wego, który odbył się 21 listopada wRydzynie. Grali z gospodarzami(1:1) i z Brennem (2:1). Z grupy wy-szli z 1. miejsca. W półfinale z dru-żyną z Drobnina przegrali 0:4. Wmeczu o 3. miejsce po zaciętejwalce 2:1 wygrali z Rydzyną. Piłka-rzom i panu M.Bańkowiakowi gratu-lujemy brązowych medali.

21 listopada uczestnicy I edycjiprojektu Cyfrowa Dziecięca Ency-klopedia Wielkopolan gościli krew-nych bohaterów swoich biogramów:Halinę Peisert, państwa Frachów(wnuka Pana Stanisława Grajew-skiego i jego małżonkę) oraz Elż-bietę Ratajczak (żonę CzesławaRatajczaka). Zaproszenie przyjęli teżdyrektor Zespołu Szkół w Kąkolewie– Alina Żalik, Renata Mikołajczak –reprezentantka Rady Rodziców, Bur-mistrz Miasta i Gminy Osieczna –Stanisław Glapiak i Stanisław Lenar-towicz – prezes Towarzystwa ZiemiOsieckiej. Uczniowie (pracujący podkierunkiem Cecylii Glapiak i AnnyPoprawskiej) opowiedzieli o pracynad biogramami i zaprezentowaliefekty swojej pracy, czyli pokazalicztery biogramy osób zasłużonychdla lokalnej społeczności: Stani-sława Grajewskiego, Czesława Ra-tajczaka, Wawrzyńca Płoszajczaka iWincentego Juchniewicza, któreznajdują się w CDEW (www. cdew.pl).

Eucharystyczny Ruch Młodychdziałający w Zespole Szkół pod kie-runkiem Katarzyny Teodorczyk zor-ganizował kiermasz ciast. Odbył sięon 24 listopada. Zainteresowanimogli nabyć słodkie upominki z do-łączonymi do nich cytatami biblij-nymi. Uzyskany dochódprzeznaczony został na rehabilitacjęSławka Kurpisza z Kąkolewa.

25 listopada świętowano wSzkole Dzień Pluszowego Misia.Wszyscy uczniowie z kl. I-III zostalipoproszeni o przyniesienie jak naj-większego pluszaka. SamorządUczniowski słodkim upominkiem na-grodził osoby, które najlepiej wyko-nały to zadanie. Wyróżniono też trojezwycięzców – ich misie były tylkotroszkę mniejsze od nich samych.

20 listopada klasa Va była na wy-cieczce przyrodniczej w RezerwaciePrzyrody „Ostoja Żółwia Błotnego” wDrzeczkowie. Przewodnikiem po tymobszarze był osiecki ornitolog Ja-nusz Stępniewski.

70 uczniów z kilku okolicznychszkół przyjechało do Kąkolewa, abyrywalizować w 2. edycji OlimpiadyJęzyka Angielskiego „FUNNY EN-GLISH”. O rezultatach zmagań bę-dziemy informować.

Fundacja Edukacji SpołecznejEKOS w Swarzędzu od lat organi-zuje konkurs Złota Żabka (dlauczniów szkół podstawowych) i ZłotaŻaba (dla gimnazjalistów) z mate-matyki i języka polskiego. Nasiuczniowie kilka razy brali udział weliminacjach, ale nie udawało im sięzakwalifikować do finału. W tym rokunastąpił przełom. Sześcioro gimnaz-jalistów pracujących pod opiekąAnny Poprawskiej zdobyło wyma-ganą liczbę punków i będzie walczyćo laury w Swarzędzu.

Grupa uczniów klas 2. i 3. osiec-kiego Gimnazjum wzięła udział wpodsumowaniu projektu przeprowa-dzonego w ostatnich miesiącachprzez wielkopolską policję pod nazwą"Jestem kibicem przez duże K". Jejpierwszy etap stanowiło uczestnictwow meczu żużlowym pomiędzy FogoUnią Leszno a Unibaxem Toruń, któryzostał rozegrany na stadionie im. Al-freda Smoczyka w Lesznie 16czerwca. Zadanie uczniów polegałowówczas na tym, by jak najlepiej wes-przeć zawodników leszczyńskiegoklubu i jednocześnie zaprezentowaćsię właściwie w roli kibiców. Kolejnympunktem było spotkanie uczniów wszkole z funkcjonariuszami policji,które miało miejsce 30 października,w całości poświęcone zagadnieniombezpieczeństwa i właściwego zacho-wania się podczas imprez sporto-wych. Natomiast 24 listopada w auliPWSZ w Lesznie spotkali sięwszyscy uczestnicy projektu - ucznio-wie gimnazjów z terenu miastaLeszna i powiatu leszczyńskiego.Zgromadzonym został zaprezento-wany film, który powstał podczasczerwcowego meczu oraz przygoto-wań do niego. Następnie obejrzeli onispektakl inspirowany zamieszkamiwywołanymi przez kibiców JuvenrusuTuryn i Liverpoolu przed meczem oPuchar Europy na stadionie Heysel wBrukseli 29 maja 1985 r. Poruszająceprzedstawienie przygotowane i za-prezentowane zostało przez aktorówz Chojnickiego Studia Rapsodycz-nego. Następnie miała miejsce de-bata z udziałem przedstawicieli władzmiasta, prezydenta Tomasza Malep-szego i wicestarosty, Jarosława Waw-rzyniaka, a także policji -Wielkopolskiego Komendanta Woje-wódzkiego, insp. Rafała Batkow-skiego i Komendanta MiejskiegoPolicji w Lesznie, mł. insp. Piotra Le-ciejewskiego oraz klubu Fogo UniaLeszno - menedżera, Adama Skór-nickiego i jednego z zawodników, To-biasza Musielaka. Poruszanepodczas dyskusji kwestie dotyczyłyprzede wszystkim zachowania kibi-ców podczas meczów na stadionieleszczyńskiej Unii, sposobów działa-nia policji podczas tych wydarzeń, atakże składu drużyny na nowy sezon.Przedstawiciele policji wielokrotnieodwoływali się do wzorowych postawuczestników akcji "Jestem kibicemprzez duże K" podczas czerwcowegomeczu i o takie zachowania na sta-dionach i w halach sportowych apelo-wali. Na koniec wszystkie kibicującegimnazja otrzymały wyróżnienia, zaśjako najlepiej kibicujące wskazanezostało Gimnazjum z Rydzyny.

Dzień 25 listopada tradycyjnie na-leży w szkole do misiowych przytula-nek. Tym razem obchodyŚwiatowego Dnia Pluszowego Misiawspółorganizowały SamorządUczniowski Szkoły Podstawowej oraznajmłodsza grupa wiekowa. Nie ladaatrakcją dla uczestników misiowego

święta była wizyta dwóch ponadnatu-ralnej wielkości maskotek, które przy-jechały z lubińskiego StowarzyszeniaOliwskie Słoneczko. Ta organizacjapożytku publicznego zajmuje się po-mocą dzieciom i młodzieży znajdują-cym się w trudnej sytuacji życiowej,przebywającym z dala od domu - wszpitalach, placówkach opiekuńczo-wychowawczych. Stąd też wizytę sło-necznych misiów poprzedziłaprzeprowadzona w szkole zbiórkamaskotek, które misie przekażą wnajbliższym czasie dzieciom, odwie-dzając je np. w szpitalach. Miś Sło-neczko i Słoneczna Misia brały udziałw zabawach, a także sesji zdjęciowej.Wcześniej uczestnicy zdarzenia -uczniowie klas 1-4 szkoły podstawo-wej przypomnieli sobie historię po-wstania ulubionej maskotkiwszystkich dzieci, a także wysłuchalibajki pt. "Słoneczna Misia i księżyc",czytanej przez Darię Hoffmann z kl.5b. Zabawę poprowadziły gimnazja-listki, Zuzanna Licha i Marta Kraśner,a o słodkie niespodzianki w postaciciasteczek w kształcie misia zadbałaRada Rodziców.

Wieczór andrzejkowy, także tegoroku, był okazją do wspólnych zabawi kultywowania tradycji w poszczegól-nych grupach wiekowych uczniów na-szej szkoły. Najmłodsi bawili się tymrazem w klasach, gdzie spożywali tra-dycyjne smakołyki i przeprowadzaliwróżby. Gośćmi klasy 1a były sympa-tyczne czarownice, które zabawiałydzieci pląsami, grami i konkursami.Panie malowały dzieciom twarze iprowadziły zabawy. Innym klasom za-bawy zapewniły wychowawczynieoraz rodzice. Starsi uczniowie pod-stawówki świętowali po południu napoziomach klasowych w pięknie ude-korowanych salach i przy zastawio-nych stołach. Gimnazjaliści zaśtańczyli na wspólnej dyskotece, przy-gotowanej przez Samorząd Uczniow-ski. W przerwach między tańcamiwróżono z „butów”, a szczęściarzewylosowali czekolady. Natomiastdzięki pomysłowości klasy 1gb przezcały dzień można było smakować an-drzejkowe rogaliki domowego wy-pieku.

Lekcję bezpieczeństwa związa-nego z użytkowaniem urządzeń ga-zowych w domach i mieszkaniachprzeprowadził dla gimnazjalistów pra-cownik Państwowej Straży Pożarnejw Lesznie. Prelekcji towarzyszyłaprojekcja filmów oraz prezentacjaplansz i urządzeń alarmujących. Nakomplet pytań prowadzącego odpo-wiedział uczeń klasy 3ga DominikGlapiak, który w nagrodę otrzymałprofesjonalny czujnik CO.

Święty Mikołaj przybył 5 grudniado szkoły i odwiedził wszystkie klasy.Upominki otrzymały dzieci i dorośli.Wkrótce po nim niepostrzeżenie przy-był do szkoły tajemniczy darczyńca,który przyniósł choinki zdobiące kory-tarze szkolne. Za dary dziękujemyniezawodnej Radzie Rodziców!


Mikołajki w DreźnieKontynuując tradycję odwie-dzania jarmarków adwento-wych w Niemczechnauczyciele Zespołu Szkół wOsiecznej we współpracy zRadą Rodziców zaprosilidzieci i ich rodziny nawspólny wyjazd do Drezna.

6 grudnia ponad stuosobowagrupa podjęła trud przeprawieniasię za zachodnią granicę naszegokraju. W drodze rozmawiali o bo-gactwie zabytków docelowegomiasta, a także powtarzali zdania izwroty niezbędne do podjęcia pod-stawowej konwersacji podczas ro-bienia zakupów. Pomocą byłminiprzewodnik opracowany przezorganizatorów. Znalazły się w nimtakże zadania pomocne później wpisaniu listu do Mikołaja, co miałomiejsce w ogrodzie kompleksu pa-łacowego Zwinger. Na parkinguuczestnicy wyprawy grali w „Kar-toffel’a”, a każdy przegrany i wy-grany otrzymał mikołajkowyupominek. W Dreźnie podziwialistragany i stoiska ustawione na

placach i uliczkach barokowegomiasta, słuchali śpiewów i fotogra-fowali pomysłowe dekoracje. Byłczas na spacer wśród świateł ichoinek. Szczęściarze spotkali sięz Mikołajami, którzy wędrowaliuliczkami miasta bądź pozdrawialiprzechodniów z quadów i wymyśl-nych motocykli. Wśród zapachówtradycyjnych dań chętni degusto-wali Bratwurst i Knusperbot, go-rącą czekoladę i korzennąherbatę, a na deser gorące orze-chy w polewach i owocowe szasz-łyki w czekoladzie. Miastowyglądało bajecznie po zachodziesłońca, aż szkoda, że trzeba byłopożegnać je tak szybko. Organiza-torzy wyprawy dziękują wszystkimuczestnikom za wytrwałość idzielne stawienie czoła trudomdługiej podróży, za współpracę iopiekę nad najmłodszymi, a takżeza współtworzenie wspaniałej at-mosfery podczas wycieczki. Po-zostaje cierpliwie czekać doprzyszłego roku, by wybrać sięwspólnie na kolejny Weihnach-tsmarkt.


Prawdziwehistorie

Nie znałam tych krewnych. Tobyli kuzynowie mojej cioci zestrony ojca. Ciocia utrzymywała znimi kontakty. Chodziłam do ma-turalnej klasy, kiedy ciocia powie-działa mi, że młoda dziewczyna ztamtej rodziny będzie miała ślub iże chcą, abym została gościem.Od razu powiem, że miałam byćnajważniejszym gościem, ponie-waż przypisano mnie bratu pannymłodej. Pewnie dziś niewieleosób pamięta, ale w latach sześć-dziesiątych na wsi na każdymweselu musiało być kilka młodychpar. Dobierano dziewczęta ichłopców, i to oni towarzyszyliparze młodej w ich drodze doołtarza. Na tamtym weselu byłoosiem takich par. I to ja byłam tąpierwszą. Do dziś przechowujęzdjęcie, które zrobiliśmy przeddomem weselnym. Stoję tuż obokpanny młodej i jej brata.

Tyle lat minęło, a ja doskonalepamiętam tamto wesele. Pozna-łam mnóstwo ludzi, tańczyłamprzez całą noc, z każdym oczymś rozmawiałam, opowiada-łam o swojej rodzinie, dowiady-wałam się o dalekich kuzynach,ciociach. Nie czułam, że jestemtam po raz pierwszy. A że miałamdopiero siedemnaście latwszystko mnie cieszyło i bawiłoKiedy zamykałam oczy wydaje misię, że mogłabym tam być takżeteraz. Ta rodzina przyjęła mniejak żadna inna. Pamiętałam toprzez całe moje życie.

Ślub był pod koniec lata, a jajuż na Gwiazdkę dostałam zapro-szenie od Witka, brata pannymłodej, abym przyjechała do nichna święta. Mieli dużą gospo-darkę, w domu jeszcze czwórkędzieci, była babcia, dziadek. Dowigilijnego stołu zasiadało tamdziewięć osób. Ja miałam byćdziesiąta, a pisali że przyjedzieteż młoda para ze swoimi rodzi-cami. Takiego wigilijnego stołu niemogłam sobie wyobrazić. U mniezawsze było nas tylko czworo.Mama przekonała mnie, abympojechała.

Już nigdy potem nie przeży-łam takich świąt. One były jakieś

magiczne. Zapewne wspominamje z taką radością, bo byłammłoda, szczęśliwa, bo wszystkobyło jeszcze przede mną. Aletakże dlatego, że wtedy jedynyraz w życiu jechałam saniami napasterkę drogą zasypaną śnie-giem. Ten obraz zatrzymałam nazawsze. Widzę też tamten ko-ściółek, w którym było pełno ludzii wielu musiało stać na zewnątrz.Pamiętam latarki i lampiony nasaniach i powózkach I pamiętamWitka.

W jeden z grudniowych wie-czorów powiedział mi, że chcebym została jego żoną. Ja cho-dziłam do szkoły, miałam zdawaćmaturę, nawet nie byłam pełno-letnia. Nie umiałam jeszcze roz-mawiać o małżeństwie, a jużmiałam podjąć decyzję o założe-niu rodziny. Witek chciał, abymprzeprowadziła się na wieś, pro-wadziła z nim gospodarstwo, po-kochała jego rodzinę.Przestraszyłam się.

Ze spokojem ustaliliśmy, żebędę do nich przyjeżdżać. Mia-łam być na Wielkanoc, potemlatem już po maturze, później nażniwach. Chcieliśmy porozma-wiać, trochę spędzić czasu zesobą. Przecież dotąd widzieliśmysię zaledwie dwa razy. Było moż-liwe, że się polubimy, pokochamy.

Ja rzeczywiście jeździłam natę wieś, do mojej nowej rodziny.Jeździłam coraz częściej. Nie-stety, nie dla Witka. Jeszczewtedy na weselu siostry Witekprzedstawił mi swojego kolegę.Mieszkał z babcią kilka domówdalej. Wtedy zwyczajnie ze sobątańczyliśmy. Ale już w tamtenpiękny grudzień patrzyliśmy nasiebie inaczej. Ja oczywiście niezdawałam sobie sprawy, że takmoże zaczynać się miłość, ale onwiedział. Na początek uczestni-czył w tych moich wizytach na wsijakby z daleka. Czasem spotka-liśmy się na drodze, czasem wpa-dał do Witka. Coraz więcejrozmawialiśmy, bywaliśmy w tychsamych miejscach. Później, nibyprzypadkiem zaprosił mnie dobabci, pokazał swój dom, mówił o

swoich planach. Zrozumiałam, żelubię z nim być.

Gdybym wtedy nie przyjęłazaproszenia na ślub, nie poje-chała na wieś, nie poznała nowejrodziny, nie zatańczyła z Ry-śkiem... Tak po prostu miało być.

Czy policzyliście, ile minęło latod tamtego grudniowego wie-czoru? Dokładnie czterdzieścisześć. Te pierwsze dwa byłytrudne, bo przecież musiałam wkońcu powiedzieć Witkowi, że po-kochałam jego kolegę. I że to zRyśkiem, a nie z nim założę kie-dyś rodzinę. Nie mógł się z tympogodzić. Jego rodzice zrozu-mieli sytuację, dziadkowie mimowszystko życzyli mi szczęścia,nawet siostra Witka przekony-wała mnie, że trzeba iść za gło-sem serca. Ale on sam czuł sięopuszczony, zdradzony, nawetoszukany. A przecież nigdy nieobiecywałam mu wspólnegożycia. Wiem, że tak bardzo prze-

żywał rozstanie, bo naprawdęmnie kochał.

Z Ryśkiem wzięliśmy ślub do-piero pięć lat później. Już odeszłajego babcia, a on sprzedał domeki przeniósł się do mnie do miasta.Jeszcze kilka razy jeździliśmy dotamtej wsi, ale to już nie było tosamo. Moja rodzina oczywiściezapraszała mnie do siebie i jakzawsze serdecznie sadzała dostołu, jednak Witek unikał tychspotkań. Na szczęście znalazłpóźniej swoje szczęście. Też sięożenił, ma trójkę dzieci, dziś jestdziadkiem. Zastanawiam się, czytak jak ja ma w pamięci tamte zi-mowe tygodnie, tamtą pasterkę,sanie…

Z takich wspomnień niemożna przecież rezygnować. Sązbyt piękne, aby je wymazywać zpamięci.

I dają siłę.SPISAŁA

HALINA SIECIŃSKA

Lubię wracać wspomnieniami do dni, kiedy miałam siedem-naście lat. To wtedy zaczęło się moje dorosłe życie. Mogłopotoczyć się inaczej, gdybym wówczas nie przyjęła zapro-szenia na ślub dalekiej krewnej. Ale przyjęłam i pojechałamna małą wieś, niedaleko mojego miasteczka.

więcej historii na www.siecinski.com/ph


Aby odczytać hasło, trzeba najpierw wpisać do diagramu znaczenie ko-lejnych słów, a potem oznaczone litery umieścić w kratkach pod krzyżówką.Prawidłowe hasło nalezy przesłac pod adresem redakcji lub na e-mail: [email protected] (prosimy podac adres zamieszkania). Poprzedniehasło brzmiało: ZA MIESIĄC SWIĘTA. Nagrode wygrała MARTYNA GO-LEMKA Z WOJNOWIC. Jest do odbioru w Urzedzie Miasta i Gminy wOsiecznej, pokoj nr 7. Zachecamy do przesyłania rozwiazan krzyzowek, wtym miesiacu do wygrania magiczny kubek oraz bon upominkowy - do rea-lizacji w Gabinecie Urody "Styl". Na rozwiazania czekamy do 15 stycznia.

KRZYŻÓWKA Z NAGRODĄ

1. Pocztowy lub pokojowy

2. Zabezpieczenie spłaty długu

3. Fotograficzny

4. Choroba oczu

5. Świąteczne drzewko

6. W tym, aby dwoje chciało naraz

7. Zewnętrzna rama drzwiowa

8. Odmiana czerwieni

9. Mnich

10. Anna z Tołstoja

11. Imieniny obchodzi 4.11 i 20.11

12. Książka dla turysty

18

19 5 17

10

4

1 16

21 11

7

6 8

15 20

9 3 12

22

2 13 14

1 2 3 4 5 6 7 8 9

10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22

HOROSKOPBaran 21.03-19.04

Dopiero w drugiej połowie mie-siąca będziesz mieć więcej czasu dlasiebie. Na razie czeka Cię sporozadań w pracy i mnóstwo świątecz-nych przygotowań. Oczekuj miłegospotkania.

Byk 20.04-20.05Zacieśnią się więzi między Tobą a

bliskimi. Wyjaśnicie sobie parę trud-nych spraw. Tuż przed świętami dotrzedo Ciebie dobra wiadomość dotyczącapracy. Ostrożnie w interesach.

Bliźnięta 21.05-21.06Czas skończyć z niepotrzebną

skromnością. Możesz otwarcie mówić,w czym jesteś dobra. W pracy możesznawet zabiegać o podwyżkę. W cza-sie świąt oczekuj miłych spotkań.

Rak 22.06-22.07W tym miesiącu oderwiesz się tro-

chę od spraw zawodowych. Będzieszpotrzebna bliskim. Czeka Cię też cie-kawy wyjazd lub spotkanie z grupąznajomych. Uwaga na zdrowie.

Lew 23.07-22.08W Twoim domu zapanuje harmo-

nia. Będziesz cieszyła się sukcesamibliskich, a i dawni znajomi sprawią Ciniespodziankę. Spodziewaj się zaska-kujących prezentów na święta.

Panna 23.08-22.09Gwiazdy mówią o szczęściu w

miłości. Single mogą liczyć na spot-kanie swojej połówki, a stałe pary nadużo więcej uniesień. Nie prze-sadź ze świątecznymi porządkami.

Waga 23.09-22.10Zapragniesz zmian, a gwiazdy

będą Ci w tym sprzyjać. Możesz zmie-nić pracę, rozpocząć naukę, wyre-montować mieszkanie. Cokolwiek roz-poczniesz, na pewno uda Ci się tozrealizować. Przed świętami spodzie-waj się ważnej wiadomości.

Skorpion 23.10-21.11Przed Tobą trochę zabieganych dni

- i to zarówno w pracy, jak i w domu.Pamiętaj, że o pomoc zawsze możeszprosić bliskich. Zaraz po świętach za-funduj sobie kilka dni urlopu.

Strzelec 22.11-21.12Gwiazdy wróżą Ci nowe znajomo-

ści. Może spotkasz kogoś, z kim pó-jdziesz przez życie. Nie przesadzaj zzakupami i porządkami. Odpocznij,wybierz się na spacer, pomyśl o sobie.

Koziorożec 22.12-19.01Święta mogą być okazją do spot-

kania się z kimś, kogo długo nie wi-działaś. Odżyją dawne uczucia. Wpracy więcej obowiązków. Oczekuj do-brej wiadomości związanej z finan-sami. Może podwyżka?

Wodnik 20.01-18.02Będziesz miała sporo okazji do

rozrywki i towarzyskich spotkań. Mą-drze wybieraj zaproszenia. W świętaspodziewaj się wielu gości. Uważaj nawydatki, bo pieniądze będę Ci wkrótcebardzo potrzebne.

Ryby 19.02-20.03Masz wspaniałą passę, mało do

stracenia, dużo do zyskania. Wartorealizować wcześniejsze plany, nawetjeśli wydawały Ci się zbyt trudne. Wdrugiej połowie miesiąca jest szansana nową znajomość.

Świątecznedobre rady

* Przed dodaniem maku dociasta trzeba go wypłukać zimnąwodą, odsączyć i zalać ciepłymmlekiem (2 szklanki mleka naszklankę maku). Odstawić na 15minut, a później gotować namałym ogniu przez 25 minut.Przed dodaniem do ciasta maktrzeba bardzo dokładnie odsączyći trzy razy przepuścić przez ma-szynkę do mięsa.

* Pieczona gęś albo kaczkabędą miały apetyczną, chrupiącą ipięknie przyrumienioną skórkę,jeśli 15 minut przed końcem pie-czenia spryskamy ją bardzo zimnąwodą.

* Aby bakalie dodane do ciastanie opadły na dno, należy je oto-czyć w mące i dodać do ciasta nasamym końcu. Rodzynki trzebanamoczyć w rumie albo w gorącejwodzie, a suszone śliwki w herba-cie. Z orzechów laskowych łatwozdejmiemy skórkę, gdy na 10minut włożymy je do gorącego pie-karnika.

* Przygotowując dziczyznę na-leży zalać mięso maślanką, przy-kryć naczynie i wstawić na nocalbo nawet na całą dobę do lo-dówki, a później opłukać i upiec.

* Barszcz czerwony będzie miałwspaniały smak i wyjątkowy aro-mat oraz piękny kolor, gdy przedrozlaniem do talerzy przelejemy goprzez sito razem z utartym suro-wym burakiem.

* Drożdże dłużej będą świeże,gdy fabrycznie zapakowane wło-żymy do woreczka foliowego iumieścimy w torebce z mąką. Niestracą smaku ani świeżości.

* Ciasto drożdżowe będziemiało wspaniałą pulchną konsys-tencję, jeśli na czas pieczenia wło-żymy do piekarnika naczynieżaroodporne z wodą.

Dwa przepisy na pyszne rybyDORSZ POD JARZYNKĄ

Składniki: 70 dag filetu z dor-sza, 2 marchewki, 1 pietruszka,1/4 kapusty pekińskiej, 1/3 pora, 1cebula, 3 liście selera naciowego,1 łyżka masła, sól morska, pieprz,przyprawa do ryb, 6 ziaren piep-rzu, 4 kulki ziela angielskiego.

Przygotowanie: Marchewkę ipietruszkę obieramy, płuczemy,kroimy w słupki. Por i seler poumyciu kroimy w cienkie paseczki.Rozgrzewamy masło, wrzucamywarzywa i dusimy je przez około15 minut. Kapustę drobno szatku-jemy i dodajemy do podduszo-nych warzyw. Dorzucamy ziarnapieprzu i ziele angielskie. Podle-wamy wodą, doprawiamy soląi pieprzem, dusimy 10 minut,często mieszając.

Rybę posypujemy solą i przy-prawą do ryb. Kładziemy ją na pa-telnię i pokrywamy warstwąduszonych warzyw. Całość du-simy jeszcze przez około 15 minut

na wolnym ogniu pod przykry-ciem.

RYBA W CIEŚCIESkładniki: 1 kg filetów rybnych

(panga, mintaj, morszczuk), 3 ce-bule, 1 słoik ogórków konserwo-wych, 1 słoik papryki. Zalewa: 2szklanki wody, 1/2 szklanki oleju,6 łyżek octu, 3 łyżki kopru, małyprzecier pomidorowy, 3 łyżkicukru, sól, pieprz, ziele angielskie,liść laurowy. Ciasto naleśnikowe:1 szklanka mąki, 1/2 szklankiwody, 1 jajko.

Przygotowanie: Godzinęprzed smażeniem doprawiamyrybę solą i pieprzem. Cebulękroimy w talarki i smażymy. Ogórkii paprykę kroimy w paski. Zalewęzagotowujemy i studzimy.

Robimy ciasto naleśnikowe,obtaczamy rybę i smażymy. Ukła-damy warstwowo: ryba - cebula -ogórki - papryka. Każdą warstwęzalewamy ciepłą zalewą. Rybanajlepsza jest następnego dnia.

(: HUMOR :)Tylko Chuck Norris obejrzał

ostatni odcinek " Mody na suk-ces". ***

Rozmowa podczas przyjmowaniado pracy:

- Ile ma pani lat?- Bliżej mi do trzydziestki niż do

dwudziestki.- To znaczy ile?- Pięćdziesiąt.

***Zapłakany Jaś wraca do domu:

- Synku, co się stało?- Spóźniłem się na zakończenieroku i dla mnie zostało najgorsze

świadectwo.


Złote godyW połowie grudnia 50. rocz-

nicę ślubu obchodzili Helena iJózef Pełczyńscy z Miąskowa.Pani Helena ma 72 lata, a jej mążo trzy lata więcej. Obydwoje po-chodzą z rolniczych rodzin i całeswoje życie pracowali na roli.

A urodzili się i wychowali w wo-jewództwie łódzkim w parafii Brod-nia nad zalewem Jeziorsko.Mieszkali zaledwie pięć kilometrówod siebie, więc nic dziwnego, żesię poznali i pokochali. Każde znich miało trójkę rodzeństwa iwszyscy poszukiwali pracy orazswojego miejsca do życia. Pań-stwo Pełczyńscy znaleźli je aż wMiąskowie, setki kilometrów od ro-dzinnego domu. A trafili tu dziękikrewnym, którzy mieszkali w Krzy-winiu. To oni wyszukali im gospo-darstwo na sprzedaż. Młodzizdecydowali się więc na przepro-wadzkę i na rozpoczęcie wszyst-kiego od nowa.

Jubilaci przyjechali do Mią-skowa w 1966 roku. Gospodar-stwo było zaniedbane, bezjakichkolwiek maszyn, z małym,starym domkiem. Jedynie ziemiabyła dobra. Mieli jej 10 hektarów.Ich codzienne życie polegało więc

głównie na pracy. Na początkuręcznej, trudnej, potem z biegemlat coraz nowocześniejszej. Przezkilkanaście lat mieszkała z nimimama pani Heleny. Pomagała wy-chowywać dzieci, prowadzić dom.Młodzi mogli chodzić w pole i zaj-mować się obrządkiem. Łatwo niebyło.

1986 roku jubilaci wybudowalinowy dom. Przedtem stanęła sto-doła i inne zabudowania. Kupowaliteż rolniczy sprzęt, maszyny.Przede wszystkim jednak wycho-wywali dzieci. Państwo Pełczyńscymają dwóch synów i córkę. Córkawyszła za mąż i też prowadzi gos-podarstwo rolne, niedaleko Swa-rzędza. Starszy syn pracuje wwojsku i mieszka z rodziną w Ką-kolewie, a młodszy został z rodzi-cami w Miąskowie. Jestmechanikiem samochodowym, aleprzejął gospodarstwo. Rodziceprzepisali mu je już dziesięć lattemu. Oczywiście cały czas poma-gają w polu i w obejściu, a pani He-lena prowadzi dom, jednakwłaścicielem gospodarstwa jest jużsyn. Mimo to pan Józef nie wyob-raża sobie, by nie zaglądać dozwierząt, nie zobaczyć czy

wszystko w porządku na polach,nie radzić synowi. Rolnikiem jestprzecież całe życie.

Państwo Pełczyńscy doczekalisię piątki wnucząt. Wszyscy ucząsię lub studiują. Gdy pozwala imczas przyjeżdżają do dziadków. Abywa, że dziadkowie jeżdżą donich. Jubilaci dużo podróżowaliprzez całe swoje życie. Rodzinarozjechała się przecież po Polsce.Jeździli do nich do Łodzi, Siera-dza, Wrocławia i kilku innychmiejscowości. Dziś jeżdżą już

mniej, ale kontakt z rodziną mają.Na co dzień lubią oglądać tele-wizję, słuchać radia, poczytać ga-zety, no i prowadzić dom. PaniHelena do dziś wszystko robi wdomu. Na szczęście i pani Helenai pan Józef są sprawni, w miaręzdrowi i mogą liczyć na opiekęsyna. Nie żałują, że kiedyś, przedlaty przyjechali do Miąskowa.

Jubilatom życzymy więc, abyjak najdłużej byli razem, by cieszylisię dziećmi i wnukami oraz by do-czekali stu lat i więcej.

Urząd Miasta i GminyOsieczna informuje, żeodpady komunalne z te-renu Gminy Osieczna wokresie od 1 stycznia2015r. do 31 grudnia2015r. odbierane będąwedług poniższychzasad:

1. Dane firmy odbierającejodpady komunalne: MiejskiZakład Oczyszczania Sp. z o.o. ul. Saperska 23, 64-100 Leszno. tel. 65 525 92 89,65 525 92 91, 65 525 92 82www.mzoleszno.com.pl e-mail:[email protected]

2. Pojemnik należy wysta-wić przed posesję w miejscułatwo dostępnym do godziny6.00 rano.

3. W przypadku, gdy usta-lony dzień tygodnia dla odbioruodpadów zmieszanych przy-pada w dniu ustawowo wolnymod pracy, odbiór odpadów od-będzie się w następnym dniuniebędącym dniem wolnym od

pracy. 4. Harmonogram odbioru

dla WSZYSTKICH miejscowo-ści Gminy Osieczna przedsta-wia się następująco:

- odpady komunalne zmie-szane: każdy wtorek mie-siąca,

- odpady komunalne segre-gowane (papier, tworzywasztuczne i metal, szkło bezbar-wne, szkło kolorowe): ostatniwtorek miesiąca,

- zbiórka objazdowa (od-pady wielkogabarytowe orazzużyty sprzęt elektryczny ielektroniczny): 16 maja 2015r.,21 listopada 2015r.

Do osób prowadzących se-lektywną zbiórkę odpadów ko-munalnych zostanądostarczone kolorowe worki odMZO LESZNO, które pierwszyraz należy wystawić 27 stycz-nia 2015r. W grudniu 2014 r.korzystamy jeszcze ze „sta-rych worków” dostarczonychprzez MZO GOSTYŃ.

ODBIÓR ODPADÓWKOMUNALNYCH W 2015 r.

Punkt Selektywnej ZbiórkiOdpadów Komunalnych(PSZOK) dla mieszkańcówgminy Osieczna znajduje się wZZO Trzebania 15 tel. 65 52850 32. Mieszkańcy mogąoddać PSZOK nieodpłatnie:

- odpady biodegradowalne,np. trawa, krzewy, liście i inneodpady z ogrodu,

- odpady wielkogabarytowe,np. szafa, tapczan, stół, krze-sło, dywan i inne wyposażeniedomu,

- odpady elektryczne i elek-troniczne, np. pralka, lodówka,lampa, telewizor i inne urzą-dzenia na prąd,

- odpady budowlane i roz-biórkowe, np. gruz ceglany ibetonowy, ceramika (sedes,wanna, umywalka), papa i innezmieszane odpady budowlanemaksymalnie 100 kg na rok namieszkańca zgłoszonego wDeklaracji,

- zużyte opony, np. od ro-werów, wózków, motocyklioraz pojazdów o masie do 3,5t

- chemikalia, np. rozpusz-czalniki, farby itp. w oryginal-nych opakowaniach i szczelniezamknięte,

- zużyte baterie i akumula-tory, świetlówki,

- przeterminowane i niewy-korzystane leki,

- styropian opakowaniowy,np. po sprzęcie TV i lodówce,

- papier i tektura, np.książki, gazety itp., metale,

- tworzywa sztuczne np. bu-telki po napojach, folie itp.,szkło kolorowe i bezbarwne.

UWAGA!Deklaracje składane

przez Państwa zachowująważność na przyszły rok ibędą one podstawą do obli-czenia wysokości opłaty w2015 r. Indywidualne nu-mery kont bankowych,stawki płatności oraz ter-miny ich uiszczania pozos-tają bez zmian. Druczkipłatnicze zostaną do Pań-stwa dostarczone przed Iterminem opłaty, tj. przed15 marca 2015 r. Opłaty bę-dzie można dokonywać wbanku, na poczcie lub zapomocą przelewu interneto-wego.


Przydrożne kapliczki i krzyżeDziś jesteśmy w Wojnowicach. W tej wsi znajdują się dwie kapliczki i krzyż. Jedna kapliczkastoi na prywatnej ziemi, druga i krzyż należą do całej wsi.O tym krzyżu stojącym tuż przy głównej dro-dze w Wojnowicach opowiedziała nam Wero-nika Karolczak. Pani Weronika ma 96 lat idobrze pamięta, kiedy i z jakiej okazji posta-wiono krzyż. Otóż w 1945 roku nad polemobok drogi przelatywał niemiecki samolot.Strzelał na oślep i kule padały gdzie popadło.W tym czasie na polu przebywał zarządca ma-jątku - pan Konieczny. Była tam też pani We-ronika i inne dziewczęta, które pasły krowy.Widząc co się dzieje wszyscy próbowali sięschować. Jedna z kul trafiła pana Koniecz-nego. Na szczęście przeżył on nalot i zwdzięczności za ocalenie życia postawił krzyż.Często modlił się przy nim i póki mieszkał wWojnowicach opiekował się tym miejscem.Kiedy jednak wyprowadził się ze wsi, krzyżemzajmowali się mieszkańcy. Zawsze są przynim kwiaty, wstążki, zieleń. W 1992 rokumieszkańcy wsi, razem z księdzem probosz-czem Edmundem Kołatą postanowili zrobićnowy krzyż, gdyż ten sprzed pół wieku już pró-chniał. Wykonał go pan Walczewski z Wojno-wic. Wtedy też odprawiono przy krzyżu mszęświętą. Wkrótce wojnowicki krzyż będzie miał70 lat.

Ta kapliczka stoi przeddomem Henryka Wilcz-kowiaka i jego żony.Wcześniej jednak domnależał do rodziny Tyc-nerów. Ponoć kapliczkętuż przed domem zbu-dował jeszcze ojciecostatniego właścicielaJana Tycnera. To byłookoło 80 lat temu. Lu-dzie mówią, że dziadekTycner miał problemy zchodzeniem. W tej in-tencji udał się na mod-litwę do GórkiDuchownej. Odzyskałzdrowie i w podziękowa-niu za to postawił fi-gurkę. Napisał na niejsłowa „Za odebranełaski”. Wtedy kapliczkębudował murarz JanSzymański. W czasiewojny Niemcy kapliczkęzburzyli. Ale już po woj-nie Tycnerowie odbudo-wali ją i postawili nakawałku ocalałego postumentu. Wtedy umieścili napis „Za szczę-śliwy powrót z wojny światowej”. Niektórzy we wsi pamiętają tennapis. Dziś już go nie ma, a kapliczka została otynkowana. Ostat-nio odnowił ją też obecny właściciel Henryk Wilczkowiak. Poma-lował figurkę Matki Boskiej i postawił na niej daszek. Myśli o tym,by po remoncie domu wyremontować także zabytkową kapliczkę.

Przy krzyżówcedrogi głównej i tejprowadzącej do wsistoi kapliczka z fi-gurą Matki Boskiej.Na pewno stanęłatam na długo przedwojną, choć nikt zewsi nie wie, w jakiejintencji ją zbudo-wano. Starsi miesz-kańcy opowiadająjednak, że w czasiewojny kilku Nie-mców ją zburzyło.Podobno zostalipotem powołani dowojska i nigdy niewrócili z frontu. Powojnie mieszkańcywsi kapliczkę odbu-dowali. Stanęła wtym samym miejscui dalej ma figurkęMatki Boskiej. Przyniej przez wiele latodprawiano majowenabożeństwa. Napoczątku lat sie-demdziesiątych ka-pliczka byłaodnowiona. Wtedy też wymieniono płocik wokół niej. Dziś o to, byprzy kapliczce było czysto i ładnie dbają gównie mieszkanki wsi.Zawsze w dniach uroczystości kościelnych pięknie ją przystrajają.


Rajskie JaniołyW dniu 6 grudnia, w Rajskim Sadzie w Kątach, Fundacja „Bli-sko Ciebie” zorganizowała dla dzieci i ich rodziców „RajskieJanioły” czyli spotkanie z Mikołajem. Impreza została dofi-nansowana przez Gminę Osieczna.

Na godzinę 12.00 przybyli wszyscy chętni do udziału w zabawie, niepojawił się tylko ten najbardziej oczekiwany gość. Dzieci nawoływały Mi-kołaja, z pomocą przyszli im rodzice, ale nie było na widoku żadnego czer-wonego płaszcza…

Jedynym wyjściem z sytuacji, było zaproszenie rodziców do rozno-szenia paczuszek - tak jak to robi Mikołaj, a dzieci do ich zbierania. Za-równo jedni jak i drudzy doskonale wykonywali powierzone im zadania.Dalej była „Opowieść przedwigilijna”, w której każdy wcielił się w rolę jed-nego z bohaterów. Było dużo śmiechu i nawet zrobiło się wszystkim go-rąco. Niestety, dobra zabawa nie pomogła zapomnieć o Mikołaju iobjawiała się dużym zniecierpliwieniem, szczególnie tych najmłodszych,którzy pieczołowicie rozpracowywali koszyki z paczuszkami. Kolejnapróba wołania przyniosła efekt. Najpierw było trochę hałasu, następnieprzyczłapał zmęczony pieszą podróżą i zaspany starszy pan, z woremprezentów. Niestety, brak śniegu jest dla Mikołaja dużym utrudnieniem wprzemieszczaniu się. Jednak teraz na wszystkich twarzach pojawiła sięogromna radość. W obecności tego przemiłego staruszka rozegrano ro-dzinne zawody w jedzeniu piernika, potem wszyscy wpisali się do KsięgiSzefa Elfów i nadszedł czas rozdawania prezentów. Mikołaj przygotowałjeszcze nagrodę dla tego, kto zrobi najładniejszą kartkę świąteczną. Gdyjuż przyszło do oceny decyzja była bardzo trudna, więc Mikołaj postano-wił nagrodzić wszystkie dzieci. Na zakończenie, po udanych zabawach iciężkiej pracy tworzenia kart Mikołaj zaprosił wszystkich do ogniska, nawspólne pieczenie i pałaszowanie kiełbasek, a sam ruszył w dalszą po-dróż.

Tegorocznym sponsorem Rajskich Janiołów był Bank Spółdzielczy wPoniecu, o/Osieczna, któremu organizatorzy bardzo serdecznie dziękują.

Przegląd Osiecki - Numer 98 - Grudzień 2014

Documents

Transcript of Przegląd Osiecki - Numer 98 - Grudzień 2014