WARSZTATY DLA RODZICÓW DZIECI Z PRZEDSZKOLA nr 240

im. POLSKICH OLIMPIJCZYKÓW W WARSZAWIE

W bieżącym roku szkolnym nasze przedszkole przystąpiło do ogólnopolskiego programu, którego celem jest :

- poznanie krajów Europy,- edukacja wielokulturowa,- prawa dziecka.Program zakłada także udział rodziców w szkoleniu

i zajęciach otwartych. W niniejszej prezentacji chcemy Państwu przybliżyć

tematykę związaną z prawami dziecka.

• Każdemu dziecku przysługują prawa dziecka tak jak każdemu dorosłemu przysługują prawa człowieka. Prawa dziecka są więc naturalną konsekwencją praw człowieka. Praw tych nikt nie może dziecka pozbawić.

• „Uznanie przyrodzonej godności oraz równych i niezbywalnych praw wszystkich członków rodziny ludzkiej stanowi podstawę wartości, sprawiedliwości i pokoju na świecie” – tak brzmi fragment Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka.

Prawa dziecka nie kolidują z prawem rodziców do wychowywania dzieci zgodnie z ich wartościami i światopoglądem, chyba, że dochodzi do sytuacji niebezpiecznych, groźnych dla dziecka lub niezgodnych z prawem: zaniedbania, krzywdzenia, zmuszania do pracy zarobkowej, unikania obowiązku szkolnego etc……

Mam prawo do zabawy w kuchni.

Krysia S.

Prawa dziecka i obowiązki to dwie odrębne rzeczy. Wraz z przyjściem na świat, każde dziecko nabywa prawa, na które nie trzeba zasłużyć, spełniając jakiekolwiek wymagania.

Prawa przysługują dziecku także wtedy, gdy nie wykonuje ono swoich obowiązków.

Mam prawo być szczęśliwym, bawić się z kolegami i chodzić na spacer z rodziną.

Tomek W.

• Prawo do życia jest najbardziej podstawowym prawem każdego człowieka. Nikt nikogo nie może życia pozbawić. Państwo musi zadbać o to, żeby ludzie czuli się bezpiecznie. Państwo ma także obowiązek zapewnić jak najlepszy rozwój dzieci. Prawo do rozwoju nie oznacza jedynie rozwoju fizycznego ale też psychiczny, intelektualny.

PRAWO DO ŻYCIA BEZ PRZEMOCY• Znęcanie się nad dziećmi jest karane. Prawo zezwala na

łagodne karcenie jedynie przez rodziców. Nie wolno też znęcać się psychicznie, to znaczy systematycznie dokuczać dziecku, poniżać go, wyśmiewać lub obrażać. Karana jest również przemoc seksualna.

Mam prawo do hodowania kwiatów.

Hania L.

• Dziecka nie wolno rodzicom zabrać. W Polsce tylko sąd może zadecydować o odebraniu dziecka rodzicom - dzieje się tak w wyjątkowych sytuacjach, kiedy rodzice nie chcą lub nie mogą opiekować się dzieckiem; źle je traktują, nie interesują się jego potrzebami, nie leczą gdy jest chore, głodzą. Takim zaniedbanym dzieckiem ma obowiązek zaopiekować się państwo.

Mam prawo do modlenia się.

Amelka N.

Mam prawo do zabawy z mamą.

Marysia W.

• Prawo do nauki oznacza, że każdy powinien mieć możliwość uczenia się tak długo jak chce i pozwalają mu na to jego zdolności i zainteresowania.

• Państwo powinno też zapewnić pomoc finansową dzieciom w trudnej sytuacji materialnej, powinno też dbać o to, by dzieci ucząc się rozwijały swoją osobowość, uczyły się szacunku i tolerancji dla innych ludzi różnych kultur i religii, różnych ras i kolorów skóry.

• Państwo ma także obowiązek zadbać o dostęp każdego dziecka do informacji, czyli wiedzy różnych ludzi, różnie myślących, wiedzy o odkryciach naukowych i zjawiskach - co wpływa na kształtowanie poglądów i postaw.

• Prawo do informacji oznacza też, że państwo ma obowiązek informować wszystkich o działaniach i decyzjach jakie podejmuje.

Mam prawo do szczęścia!

Hania N.

Mam prawo do rośnięcia !

Kasia R.

Niech się wreszcie każdy dowie i rozpowie w świecie całym,Że dziecko to także człowiek - tyle, że jeszcze mały.Dlatego ludzie uczeni, którym za to należą się brawa,Chcąc wielu dzieci los odmienić, spisali dla Was mądre prawa.Więc je na co dzień i od święta spróbujcie dobrze zapamiętać:

Nikt mnie siłą nie ma prawa zmuszać do niczego,A szczególnie do zrobienia czegoś niedobrego.

Mogę uczyć się wszystkiego, co mnie zaciekawiI mam prawo sam wybierać, z kim się będę bawić.

Nikt nie może mnie poniżać, krzywdzić, bić, wyzywaćI każdego mogę zawsze na ratunek wzywać.

Jeśli mama albo tata już nie mieszka z nami,Nikt nie może mi zabronić spotkać ich czasami.

Nikt nie może moich listów czytać bez pytania,Mam też prawo do tajemnic i własnego zdania.

Mogę żądać, aby każdy uznał moje prawa,A gdy różnię się od innych, to jest moja sprawa.

Tak się tu w wiersze poukładały prawa dla dzieci na całym świecie,Byście w potrzebie z nich korzystały - najlepiej jak umiecie!

Nie zostawiaj mnie samego, kiedy się boję -Posiedź przy mnie wieczorem.Nie mów: "bo ja tak chcę" - wytłumacz mi, dlaczego.Pozwól mi nie jeść tego, czego nie lubię.Odpowiadaj na moje pytania.Uszanuj moje tajemnice.Pozwól mi wybierać przyjaciół i zapraszać ich do domu.Pozwól mi urządzić pokój tak jak chcę.Przytulaj mnie często.Nie trzymaj się sztywno wszystkich reguł -Pozwól mi czasem na coś szczególnego.Pozwól mi uczyć się w moim własnym tempie.Pozwól mi popełniać błędy, pomyłki.Przyznaj, że i ja mam czasem prawo do złości i gniewu.Nie karz mnie zbyt surowo.Nie wyładowuj na mnie swojej złości.Ty także miej odwagę przyznać się do błędu.Przepraszaj mnie, jeśli zrobisz coś złego.Nie wciągaj mnie w sprawy dorosłych.Pozwól mi wybrać własną drogę.Pozwól mi być sobą.

1. Nie psuj mnie, dając mi wszystko, o co poproszę. Czasami wystawiam cię na próbę, sprawdzam.2. Nie obawiaj się postępować wobec mnie twardo i zdecydowanie. Daje mi to poczucie bezpieczeństwa.3. Nie postępuj tak, abym czuł się młodszy niż jestem. To prawda, że zachowuję się głupio, żeby udowodnić, że jestem duży.4. Nie karć mnie w obecności innych. Najbardziej mnie przekonujesz, gdy mówisz do mnie spokojnie i dyskretnie.5. Nie ochraniaj mnie przed konsekwencjami tego co zrobiłem.6. Nie przejmuj się zbytnio moimi małymi dolegliwościami. Pomyśl jednak czy nie staram się za ich pomocą przyciągnąć twojej uwagi i zainteresowania.7. Nie dawaj mi pochopnych obietnic, bo czuję się zawiedziony, gdy później ich nie dotrzymujesz. Postaraj się abym nie wątpił w prawdziwość twych słów.8. Nie zmieniaj zasad swojego postępowania w zależności od układów. Czuję się wtedy zagubiony i tracę wiarę w ciebie. Przestaję ci ufać.9. Nie zbywaj mnie gdy stawiam ci pytania. Tak bardzo potrzebuję rozmowy z tobą.10. Nie sugeruj, że jesteś doskonała(y) i nieomylna(y). Przeżywam wstrząs widząc, że nie jesteś taka(i).11. Nie zabraniaj mi eksperymentowania i popełniania błędów. Bez tego nie mogę się rozwijać. Pozwól mi na upadki abym umiał się podnosić i iść dalej.12. Nie zapominaj jak szybko dorastam. Jest ci pewnie trudno dotrzymać mi kroku, ale proszę - postaraj się. To dla mnie ważne.

Szanuj mnie, żebym szanował innych.Wybaczaj, żebym umiał wybaczać.Słuchaj, żebym umiał słuchać.Nie bij, żebym nie bił.Nie poniżaj, żebym nie poniżał.Rozmawiaj ze mną, żebym umiał rozmawiać.Nie wyśmiewaj, nie obrażaj, nie lekceważ.Kochaj mnie, żebym umiał kochać - uczę się życia ... od ciebie.

• Nie upokarzaj dziecka, bo ono - tak jak ty - ma silne poczucie godności.• Staraj się nie stosować takich metod, których sam w dzieciństwie nie

akceptowałeś.• Pozwalaj dziecku dokonywać wyboru najczęściej jak możesz.• Jeżeli zachowałeś się wobec dziecka niewłaściwie, przeproś go i wytłumacz się.

Nie bój się utraty autorytetu, dziecko i tak wie kiedy popełniasz błędy.• Nigdy nie mów źle o dziecku, w szczególności w obecności innych osób.• Nie mów: "zrobisz to, bo ja tak chcę!" - jeżeli musisz czegoś zabronić, zawsze to

uzasadnij.• Jeśli wydajesz polecenia dziecku, staraj się nie stać nad nim i mówić "z góry

swego autorytetu".• Nie musisz być za wszelką cenę konsekwentny, nie musisz być w zgodzie z innym

dorosłym (rodzicem) przeciwko dziecku, jeżeli wiesz, że on nie miał racji.• Gdy nie wiesz jak postąpić, pomyśl jak ty poczułbyś się będąc dzieckiem.• Staraj się być czasem adwokatem własnego dziecka.