Poradnik terapeutyczny nr 4
-
Upload
szkola-podstawowa-114 -
Category
Documents
-
view
219 -
download
0
description
Transcript of Poradnik terapeutyczny nr 4
sce
Miło nam poinformować, że w grudniu ubiegłego ro-ku z rąk Kuratora Oświaty otrzymaliśmy certyfikat „Szkoła Przyjazna Uczniom z Dysleksją”
W tym roku szkolnym przy-stąpiliśmy do II edycji tego
programu.
W dniach 15-19 październi-ka w naszej szkole obchodzi-liśmy Europejski Tydzień Świadomości Dysleksji. Szkoła została udekorowana na kolor żółty-kolor dysleksji w naszej szkole. Przygotowa-na została wystawa pt Sławni dyslektycy.-celebryci” oraz przeprowadzonych zostało wiele konkursów dla uczniów klas I-VI. W ramach obcho-dów ETŚD odbyły się szkole-nia i konsultacje dla rodzi-ców.
Dziękujemy wszystkim na-uczycielom, którzy czynnie włączyli się do obchodów ETŚD.
Laureaci konkursów
Konkurs plastyczny – Barwy jesieni w poezji
Martyna Misztal 1c – I miej-sce
Patrycja Błońska 2c – II miej-sce
Gabriela Maksymiuk 2c- III miejsce
Orto-krzyżówka
Leon Gawroński 3b- I miej-sce
Emilia Czerwińska 3d – II miejsce
Karol Wierzbicki 3c – III miejsce
Kinga Relidzyńska 3b – III miejsce
Mój wiersz ortograficzny
Justyna Ignaczewska 4a – I miejsce
Małgorzata Dobosiewicz 4d – II miejsce
Julia Snopek 4a –III miejsce
Ortografia w fotografii
Natalia Soszyńska 6a – I miejsce
Krystian Szymczak 5b – II miejsce
Maria Węgrzyn 6c – III miej-sce
Patrycja Szczęsna – III miej-
2 MARCA 2013 ROKU DNI OTWARTE SZKOŁY
ZDJĘCIA Z OBCHODÓW ETŚD
SZKOŁA PODSTAWOWA Z ODDZIAŁAMI INTEGRACYJNYMI NR 114
PORADNIK WYDAWANY PRZEZ TERAPEUTÓW
PORADNIK TERAPEUTYCZNY DLA RODZICÓW
WAŻNE TEMATY:
-Odruchy-Joanna Ogórek
-Dyslektyk a różne przed-
mioty nauczania–
Agnieszka Sieradzka– Słyk
NUMER 4
ZESPÓŁ TERAPEUTÓW:
• Bożena Kalata-Grula logopeda, terapeuta peda-gogiczny-opracowanie graficzne
• Elżbieta Ołdakowska teraeuta pedagogiczny
• Agnieszka Sieradzka—Słyk terapeuta pedagogiczny
• Joanna Ogórek terapeuta pracujący me-todą integracji sensorycz-nej
Przetrwałe odruchy a po-wstawanie trudności w ucze-
niu się
Jednym z etapów diagnozy rozwoju procesów integracji sensorycznej jest ocena integracji odruchów: ATOS (Asymetryczny Tonicz-ny Odruch Szyjny), TOB (Toniczny Odruch Błędniko-wy), STOS (Symetryczny To-niczny Odruch Szyjny).
Czym są odruchy?
W momencie przyj-ścia dziecka na świat następuje nagła zmiana środowiska. Mą-dra natura wyposażyła dziecko w tzw. odruchy pierwotne, które pozwalają dziecku na reakcje na nowe bodźce środo-wiska. Są to reakcje zupełnie automatyczne, niezależne od naszej woli, gdyż nie są genero-wane one w korze mózgu ale na niższych piętrach ośrodkowego układu nerwowego (rdzeń i pień mózgu). Odruchy te mają ograniczony czas występowa-nia. Dzięki ich wygasaniu two-rzą się ruchy świadome.
Ocenę niektórych odruchów wykorzystuje się do identyfikacji dojrzałości funk-cjonalnej ośrodkowego układu nerwowego, np. w rutynowym badaniu noworodka zaraz po urodzeniu, jako elementu neu-rologicznej oceny dziecka. Rzadko takie badania przepro-wadza się w późniejszym okre-sie, chyba, że podejrzewa się istnienie problemu natury neu-rologicznej.
Odruchy (TOB, ATOS, STOS) którymi zajmują się w terapii terapeuci SI są to prymi-tywne odruchy postawy. Po-winny one wygasnąć do około 6 miesiąca życia dziecka. Prze-dłużająca się ich aktywność może świadczyć o niedojrzało-ści układu nerwowego i powo-dować m.in.
• wystąpienie schematów niedojrzałych zachowań
może prowadzić do tego, że niedojrzałe systemy będą domi-nować, mimo nabycia nowych umiejętności
Terapeuci SI w badaniu oceniającym rozwój procesów SI sprawdzają m. in. integrację tych odruchów.
Dla integracji odruchów oraz prawidłowego rozwoju ogromne znaczenie ma układ równowagi (przedsionkowy) i układ czucia głębokiego (proprioceptywny). Funkcjono-wanie tych układów wpływa na kształtowanie się prawidłowego napięcia mięśniowego, a jeśli rozwija się ono w sposób nie-prawidłowy, to również integra-cja odruchów będzie niepełna.
Toniczny Odruch Błędni-kowy (TOB) wywoływany jest przez ruch głowy powyżej lub poniżej linii kręgosłupa. To-niczny Odruch Błędnikowy umożliwia maluszkowi przej-ście z pozycji pełnego zgięcia do pozycji wyprostu, dzięki czemu ćwiczy on równowagę, czucie głębokie, napięcie mię-śniowe. Pozwala na kontrolę głowy i prawidłową pracę oczu. Jeśli Toniczny Odruch Błędni-kowy nie zostanie wyhamowa-ny w odpowiednim czasie po-woduje problemy z pełzaniem i raczkowaniem. Występowanie w późniejszym okresie szcząt-kowego TOB może powodo-wać m. in.: hipotonię lub hiper-tonię, zaburzenia koordynacji, zaburzenia wzrokowo-ruchowe, niestabilną równowagę, proble-my artykulacyjne.
Asymetryczny Toniczny Odruch Szyjny (ATOS) jest to bardzo ważny odruch, który już w życiu płodowym ułatwia kopanie, rozwija napięcie mię-śniowe oraz stymuluje układ równowagi. Następnie wspiera on proces narodzin, wpływa na rozwój wczesnej koordynacji ruchów ręki i oka, ułatwia wczesne ruchy sięgania. Jeśli nie zostanie on wygaszony do 6 miesiąca życia, dziecko będzie
miało trudności z pełzaniem, raczkowaniem. Na dalszym etapie rozwoju będzie zaburzał mechanizmy równowagi, będą pojawiały się trudności z prze-kraczaniem środkowej linii ciała. W późniejszym okresie mogą pojawić się również trud-ności z ustaleniem dominującej strony ciała tzw. lateralizacji. Dziecko może mieć również trudności z wykonywaniem ruchów naprzemiennych np. w czasie chodzenia, skakania pojawiają się ruchy jednostron-ne zamiast naprzemiennych. Konsekwencją przetrwałego ATOS mogą być również słabo rozwinięte ruchy wodzenia wzrokiem, trudności z percep-cją wzrokową, szczególnie symetrycznych kształtów
Symetryczny Toniczny Odruch Szyjny (STOS) wystę-puje krótko tuż po porodzie, powoduje opozycyjne ruchy górnej i dolnej części ciała. Następnie zanika, by pojawić się około 6-9 miesiąca życia, tuż przed tym jak dziecko staje się gotowe do podparcia na rękach i kolanach, by raczko-wać. Za każdym razem jak dziecko opuszcza głowę ręce zginają się, a nogi prostują. Gdy natomiast dziecko unosi głowę do góry, ręce prostują się, , nogi zginają się, a poślad-ki cofają się do kostek stóp. Dziecko może mieć trudności z utrzymaniem niektórych pozy-cji, co widoczne jest szczegól-nie u starszych dzieci, które np. siedzą przy stole i piszą. Gdy dziecko spogląda w dół ramio-na zginają się, co utrudnia utrzymanie wyprostowanej pozycji siedzącej i jednoczesne pisanie, a to oczywiście będzie się przekładało na problemy grafomotoryczne. Przetrwały STOS wpływa m. in. na uwagę/koncentrację, koordynację oko-ręka, akomodację wzrokową- przepisywanie, łapanie piłki, niektóre ruchy śledzenia wzro-kowego.
ODRUCHY
STR. 2 PORADNIK TERAPEUTYCZNY
„IM WCZEŚNIEJ TERAPIA ZOSTANIE ROZPOCZĘTA, A W PRACĘ Z DZIECKIEM WŁĄCZĄ SIĘ RODZICE,
TYM WIĘKSZYCH EFEKTÓW MOŻEMY SIĘ
SPODZIEWAĆ”
widoczne jest szczególnie u starszych dzieci, które np. siedzą przy stole i piszą. Gdy dziecko spogląda w dół ramiona zginają się, co utrudnia utrzymanie wyprostowanej pozycji siedzącej i jednoczesne pisanie, a to oczywiście będzie się przekładało na problemy grafomotoryczne. Prze-trwały STOS wpływa m. in. na uwagę/koncentrację, koordynację oko-ręka, akomodację wzrokową- przepisywanie, łapanie piłki, niektóre ruchy śledzenia wzrokowego.
JOANNA OGÓREK Literatura:
M. Borkowska Uwarunkowania rozwoju ruchowe-go i jego zaburzenia w mózgowym porażeniu dzie-cięcym
S. Blythe Godard Jak osiągać sukcesy w nauce
S. Blythe Godard Harmonijny rozwój dziecka
M. Okrzasa, K. Zacharek, E. Fidelus Praca nad odruchami ATOS i TOB w warunkach domowych (materiały kursowe)
Rysunki: S. Blythe Godard Harmonijny rozwój dziecka
Zapraszamy na szkolenie 5 marca 2013r.,
które poprowadzi terapeuta SI
się. Uczeń z dysleksją rozwojo-
wą ma trudności nie tylko w
nauce języka polskiego, ale w
większości przedmiotów szkol-
nych. Zdiagnozowane zaburze-
nia analizatorów: wzrokowego,
słuchowego, kinestetycznego i
integracji między nimi wpływa-
ją na ogólne funkcjonowanie
dziecka w szkole i poza nią. Na
lekcjach przyrody dyslektycy
maja trudności w orientowaniu
się na mapie, mylą strony świa-
Przyjęło się
sądzić, że uczeń ze stwierdzoną
dysleksją rozwojową, to ktoś
kto ma trudności z nauką przed-
miotu, jakim jest język polski.
Robi różnorodne błędy w pisa-
niu, mocno obniżona jest strona
graficzna jego pisma, technicz-
nie słabo czyta, przekręca wyra-
zy i niewiele rozumie z prze-
czytanego tekstu. Jest to bar-
dzo wąskie rozumienie specy-
ficznych trudności w uczeniu
ta, mają problem z orientacją
w czasie i przestrzeni. Mają
kłopot z zapamiętaniem nazw
geograficznych. Na lekcjach
historii z trudem przychodzi im
zapamiętanie dat, nazwisk.
Wydawać by się mogło, że w
takim wypadku matematyka,
będąca nauką ścisłą, nie po-
winna przysparzać problemów.
A tak nie jest. Osoby z dyslek-
sją mają trudności z opanowa-
niem tabliczki mnożenia, mylą
znaki działań, znaki
DYSLEKTYK A RÓŻNE PRZEDMIOTY NAUCZANIA
STR. 3 PORADNIK WYDAWANY PRZEZ TERAPEUTÓW
Remiszewska 40
03—550 Warszawa
Tel.: (22) 679 46 92
E-mail: [email protected]
SZKOŁA PODSTAWOW NR 114
IM. JĘDRZEJA CIERNIAKANR 114
tanecznych. Dlatego istotne jest, aby
dziecko ze stwierdzoną dysleksją było
wspierane przez wszystkich nauczycieli na
różnych przedmiotach nauczania, nie tylko
na języku polskim. Aby rodzice byli świa-
domi, że ich dziecko może doświadczać
porażek także na innych przedmiotach w
szkole i należy ich wspomóc. Poza tym
specyficzne trudności u dzieci i także do-
rosłych dyslektyków uwidaczniają się w
ich codziennym życiu. Osoby te maja kło-
pot z poprawnym wypełnianiem formula-
rzy urzędowych, z nauczeniem się jazdy
samochodem, z czytaniem mapy i orienta-
cją w nieznanym terenie, z zapamiętaniem
numerów telefonów, danych liczbowych, z
zapamiętaniem nazwisk, z przekazaniem
informacji odebranych przez telefon, z
artykulacją złożonych wyrazów. Mylą
numery autobusów, mylą kolejność cyfr
przy wykręcaniu numeru telefonicznego.
W życiu zawodowym mają kłopot z orga-
nizacją i zarządzaniem własnym czasem,
zadaniami, materiałami.
AGNIESZKA
SIERADZKA- SŁYK
mniejszości i większości, po-
pełniają pomyłki w zapisie cyfr, liczb.
Mają kłopot z rozwiązywaniem zadań
tekstowych, z liczeniem w pamięci, z
zapamiętaniem wzorów, definicji, z ryso-
waniem wykresów, schematów, tabel, w
opanowaniu algorytmów działań pisem-
nych, szczególnie dzielenia. Występują
trudności w geometrii, zakłócenia wy-
obraźni i orientacji przestrzennej. Wystę-
puje ograniczona możliwość rozumienia
pojęć matematycznych np. pole po-
wierzchni, objętość bryły, prostopadły,
równoległy. Osoby te cechuje chaotyczny
zapis działań i gubienie się w działaniach.
Dość poważne trudności mogą wystąpić
w nauce języków obcych. Kłopot z zapa-
miętaniem słówek, niepoprawny zapis
wyrazów pomimo dobrych wypowiedzi
ustnych. Kłopot ze zrozumieniem grama-
tycznej konstrukcji języka obcego i wła-
ściwego sposobu budowania zdań, niepo-
prawna wymowa, trudności z różnicowa-
niem wyrazów podobnych, pod względem
wymowy lub pisowni. Pojawiają się rów-
nież trudności w nauce takich przedmio-
tów jak plastyka czy technika. Obniżony
poziom malowania, rysowania, wycina-
nia. Trudności z wykonaniem modeli,
konstrukcji, z rozplanowaniem kompozy-
cyjnym pracy plastycznej, w ujęciu per-
spektywy, z zachowaniem stosunków
przestrzennych. Duża męczliwość pod-
czas pracy, niesprawność w posługiwaniu
się przyborami szkolnymi. Także wycho-
wanie fizyczne może sprawić trudność.
Dzieci dyslektyczne mają kłopot z koor-
dynacją ruchową, z odtwarzaniem ruchu i
sekwencji ruchowych, mylą kierunki. Na
lekcjach muzyki mają problem z czyta-
niem nut, z zapamiętaniem rytmu, tek-
stów piosenek, z nauczeniem się układów
W CELU ZWIĘKSZENIA SZANS EDUKACYJNYCH DZIECI Z DYSLEKSJĄ
PRZYSTĄPILIŚMY DO PROGRAMU
„ ORTOGRAFFITI”
J ESTEŚMY W I NTER NECIE ! ! !
W W W . S P1 1 4 . E D U . P L
KONTAKT Z NAMI
E-mail:
terapia [email protected]
Dzieci rozwijają się przez ruch. Ta oczywistość czasem staje się zapomniana. Codzienny ruch jest podstawą do harmonijnego rozwoju w aspekcie rozwoju koordynacji ruchowej, wzrokowej oraz funkcji grafomotorycznych. W ciągłym pośpiechu, w natłoku obowiązków, dzieci mają ograniczoną możliwość ruchu. Rezultatem jest statyczność i brak możliwości ruchu w takiej ilości, jaka jest dzieciom potrzebna.
Potrzebą ruchu zajmowali się filozofowie, mówiąc o związku rozwoju duchowego z rozwo-jem ciała „ W zdrowym ciele, zdrowy duch”. Psychologiczny aspekt potrzeby ruchu mówi o potrzebie akceptacji, dotyku. Gary Chapman w „Pięciu językach miłości”, pisał o pięciu for-mach – językach miłości, które każdy człowiek przyjmuje w życiu i większość z nich nieroze-rwalnie związane są w ruchem.
W sytuacji, w której dzieci nie mają w sposób naturalny możliwości ruchu, alternatywną i odpowiedzią na taką potrzebę są zajęcia ruchowe w szkole. Zajęcia ruchowe prowadzone np. metodą Weroniki Sherborne są wplatane w zajęcia terapeutyczne, ćwiczą prawidłową postawę ciała oraz ustawienie obręczy barkowej i biodrowej, uczą relacji opartej na współ-pracy, ponieważ te umiejętności podnoszą sukcesy w szkole.
Rodzice mogą wykorzystać ćwiczenia zaczerpnięte z zajęć Ruchowych metodą Weroniki Sherborne w codziennych sytuacjach i podczas zabawy:
Ćwiczenia prowadzące do poznania siebie i własnego ciała Kołysanie/ kołysanie się i masowanie Wzajemne uściski i obejmowanie Wskazywanie części ciała
Ćwiczenia pomagające zdobyć pewność siebie i budować poczucie bezpieczeństwa w
otoczeniu. przewracanie się i czworakowanie pełzanie i czołganie się przechodzenie przez „domki”, „tunele” pod i nad osobami lub przedmiota-
mi
Ćwiczenia nawiązujące kontakt oraz współpracę z partnerem bezpieczne przewracanie, bujanie i przechodzenie przez przeszkody balansowanie, przytrzymywanie się naśladowanie ruchu samolotu przenoszenie ciężaru ciała i innych osób*
Zachęcam co stwarzania dziecku codziennych sytuacji, w których mogą ruszać się w sposób spontaniczny – spacery do szkoły i na zakupy, wchodzenie do schodach, zabawy na świe-żym powietrzu, wspinanie się po drzewach, place zabaw i zabawy w domu.
Elżbieta Ołdakowska – terapeuta pedagogiczny, animator społeczno – kulturalny