pluimveebedrijf in Dalfsen - VRIJsselland.nl · 2019. 10. 11. · groep Bathmen H. Flierman ... in...
Transcript of pluimveebedrijf in Dalfsen - VRIJsselland.nl · 2019. 10. 11. · groep Bathmen H. Flierman ... in...
1
vuurbronoktober 2019
Michel Thijssen:
‘Ik heb veel betrokkenheidervaren!’
Verhalen van opa
Collega’s aan het woord over Veilig Leven
Een dag met Harco Bergman
Incident uitgelicht:
Brand bij pluimveebedrijf in Dalfsen
2 3
10 INCIDENT UITGELICHT
ondertussen online
Van ervaring naar verbetering
COLOFONDe VuurbronOktober 2019 27e jaargang nummer 3Magazine van Veiligheidsregio IJssellandVerschijning: 4 x per jaar Hoofd- en eindredactie: Team Communicatie
Redactie:Rina BraakmanMarieke GoudbeekDiana InkelaarEllen KilianJan NieuwenhuisMarcel van SaltbommelMaurice van Zoelen
Foto-omslag: Robin Hofstede gefotografeerd door Marcel van Saltbommel. Je leest het artikel van Robin ‘aan de studie’ op pagina 12 en 13.
Contactpersonen:Dalfsengroep Dalfsen M.N. van Saltbommelgroep Lemelerveld R. Eilert en F. Overgoorgroep Nieuwleusen M.N. van SaltbommelDeventer groep Bathmen H. Fliermangroep Deventer E. Brinkhof en F. LeeftinkKampen J. Hafkamp en M. Kwakkel-Reijnders
Olst-Wijhe groep Olst J. van Dam groep Wijhe vacantgroep Welsum G. Huiskamp-Fliermangroep Wesepe E. Zandbelt groep Heeten R. Alferink groep Heino M. Kogelmangroep Luttenberg S. Maatmangroep Raalte D. WilminkOmmen-Hardenberg groep Balkbrug vacantgroep Bergentheim J. Weitkampgroep Dedemsvaart 1 G.T. de Haan groep Dedemsvaart 2 vacantgroep Gramsbergen E.J. Kwantgroep Hardenberg A H. Nijeboer groep Hardenberg B vacantgroep De Krim H.J. Mulder en I. Hamberg-Schonewillegroep Slagharen R. Sanders en H. Spijkersgroep Ommen E.J. DijkStaphorst vacantSteenwijkerland groep Giethoorn M. Smit en B. Tuingroep Kuinre vacantgroep Oldemarkt K. Boers en A. Meijerink-Molenboergroep Steenwijk vacantgroep Vollenhove P. SmitZwartewaterland groep Genemuiden A. Blok en L. van Dierengroep Hasselt D. Kroesgroep Zwartsluis vacantZwolle M.N. van Saltbommel
Adressencoördinatie:(Wijzigingen van adressen / nieuwe korpsleden e.d.)Rina BraakmanT. 088 - 1197433E. [email protected]@vrijsselland.nl
De redactie behoudt zich het recht voor om artikelen in te korten of journalistiek aan te passen.
Uitgave door team communicatie van Veiligheidsregio IJsselland
Inhoud04 ACTUEEL
09 DE ONTMOETING
14 ORGANISATIEONTWIKKELING
16 COLLEGA’S AAN HET WOORD
18 IN BEELD
22 VIJF VRAGEN AAN
23 PARTNERS
24 DE POST VERTELT
28 HOBBY VAN...
20 FAMILIEPORTRET
06 EEN DAG MET HARCO BERGMAN
Kopij voor het volgende nummer kun je aanleveren bij je contact- persoon of mailen naar de redactie: [email protected] 1453, 8001 BL ZWOLLE
Vóór 13 november 2019
Het lijkt alsof het gisteren was dat de Vuurbron nieuwe stijl het licht zag. Eén keer met
de ogen knipperen en we zijn beland in oktober. Wat lijkt verder weg, de zomer of
de kerst?
Wat actueel blijft, dwars door de seizoenen heen, is het thema klimaat. Ook bij onze
veiligheidsregio. Wat zijn de gevolgen van klimaatverandering, wat betekent dat voor
onze organisatie en wat kunnen we zelf doen? Sander en Marjolein ontmoeten elkaar en
hebben een geanimeerd gesprek over dit onderwerp. Zeker het lezen waard!
In deze editie lees je ook over de brand bij het pluimveebedrijf in Dalfsen, het programma
Veilig Leven en het nieuwe crisisplan. Vanuit de inhoud én door goed luisteren naar de
ervaringen komen we tot verbeteringen.
In het laatste kwartaal toetsen velen van ons hun vakmanschap tijdens één of meerdere
oefeningen. Vakmanschap is ook: interesse voor wat er om je heen gebeurt. Daarom
bevelen we de Vuurbron van harte aan. Je hoeft er de deur niet voor uit. Veel leesplezier!
De redactie
Vertrek Arjen Schepers naar Lelystad
Arjen Schepers, directeur/commandant
brandweer van Veiligheidsregio IJsselland,
is per 1 oktober 2019 benoemd als
algemeen directeur/gemeentesecreta-
ris van de gemeente Lelystad. Met zijn
vertrek sluit Arjen een loopbaan af van
ruim 19 jaar bij de brandweer en veilig-
heidsregio.
Vrijsselland.nl
#Kuinre
Nog schrik in de benen van gister.
Mijn paard in de sloot en met geen
mogelijkheid er uit te krijgen. Brandweer
#Kuinre gebeld en het was zo gepiept!
Bedankt!! @Brandweer_NL
Wat als…
We staan er niet iedere dag bij stil, maar
als het lang heet en droog weer is dan
kan dat grote gevolgen hebben. In onze
derde korte documentaire vertellen
onze collega’s en partners meer over de
maatregelen en samenwerkingen die we
allemaal nemen om een crisis te voorko-
men of snel als mogelijk op te lossen.
Veiligheidsregio IJsselland
4 5
De afgelopen maanden hebben we met elkaar
meerdere hittegolven doorstaan. Dat leidde op
de uitruk en tijdens oefeningen soms tot kleine
aanpassingen in de wijze waarop we gekleed
gingen. Ook bij diegenen die de hele dag op
kantoor zitten gingen de koffiegesprekken soms
over kleding. Het dragen van een nette korte
broek, kan dat? Campingkleding of de kleding
waarin je de belangen van de burger het beste
dient doordat je het hoofd koel houdt?
Dat riep, bij mij, ook de vraag op hoe het huidige
kledingreglement nu eigenlijk bevalt. De OR heeft
zich meer dan een jaar geleden hard gemaakt voor
een werkwijze waarbij het vertrouwen in en de pro-
fessionaliteit van de medewerker voorop zou staan.
Dus ook bij het bestellen van kleding. Geen regle-
ment meer waarbij je een standaard aantal t-shirts
krijgt terwijl je persoonlijk liever in een polo loopt.
Geen standaardbudget meer maar gewoon kunnen
actueel
van de OR
actueel
Krijg de kleren
Op donderdag 11 september werd de eerste openbare AED bij een
IJssellandse brandweerpost geplaatst. In Zwolle onthulden Jeroen
Altorf, ploegleider brandweer Zwolle, en Rinke Beverwijk, voorzitter
Ondernemersclub Marslanden, de openbare AED bij de brandweerpost
in Zwolle Zuid.
Het doel van de openbare AED’s is (lokale) veiligheid vergroten en zelfred-
zaamheid van inwoners, instellingen, bedrijven en hun directe omgeving te
stimuleren. Na Zwolle volgen, tot en met november, de brandweerposten
in Bergentheim, Deventer, De Krim, Giethoorn, Gramsbergen, Hardenberg,
Kampen, Luttenberg, Raalte, Slagharen, Welsum, Wesepe en Vollenhove.
OPROEPSYSTEEM HARTSLAGNUDe vijftien AED’s worden allemaal aangesloten bij het burgerhulpverleningsnetwerk HartslagNu. Bij een melding van een moge-
lijke hartstilstand, worden de burgerhulpverleners die zich dichtbij het slachtoffer bevinden, binnen een straal van 750 meter,
automatisch gealarmeerd. Vrijwilligers wordt gevraagd rechtstreeks naar het slachtoffer te gaan of eerst een openbare,
aangemelde AED op te halen. Heb jij je al aangemeld?
TEKST: LAURA BURGMAN BEELD: HILDE BOS
TEKST: CEES-JAN BLOEMENDAAL
Een nieuwe stad, studie en kamer. Studenten doen veel
nieuwe indrukken op. De HOI-week in Deventer was
eind augustus daarom de ideale gelegenheid om hen
meer te vertellen over brandveiligheid.
Brandveilige jeugdTEKST: ANNEMARIE HENZEN BEELD: HILDE BOS
Wisselingen in bestuur en management TEKST: ANNEMARIE HENZEN BEELD: ERIK FRANSSEN
Met de rookcontainer als publiekstrekker lieten studenten
zich meer vertellen over het nut van een rookmelder en veilige
vluchtroute. Jan Wittenberg: “De sfeer was gemoedelijk en we
kregen veel vragen. Het is belangrijk dat de studenten weten
hoe om te gaan met (brand)veiligheid. Zorg dat de rookmelders
in de studentenhuizen werken en blijven werken, de vlucht-
wegen vrij zijn van obstakels. Praat er samen over en wijs elkaar
op onveilige situaties. Samenwerken aan veiligheid en je hier
bewust van zijn.”
Per 1 oktober gaat directeur en commandant brandweer Arjen Schepers aan de slag als gemeentesecretaris van
Gemeente Lelystad. Peter Snijders verruilt zijn burgemeestersambt van Hardenberg in Zwolle en volgt daarmee
Henk Jan Meijer op.
Vanaf 1 oktober treedt Michel Thijssen (manager brandweer-
zorg) op als waarnemend directeur/commandant brandweer.
Voor de werving van de functie directeur veiligheidsregio /
commandant brandweer zijn de afgelopen weken gesprek-
ken gevoerd met de organisatie door bureau Castanho voor
het opstellen van het functieprofiel. Dit moet ervoor zorgen
dat de nieuwe persoon zo goed mogelijk aansluit bij onze
organisatie. Het bestuur hoopt uiterlijk eind november
iemand te benoemen die in het eerste kwartaal van 2020
kan starten.
Peter Snijders werd 16 september geïnstalleerd als
burgemeester van Zwolle en is daarmee ook voorzitter
van Veiligheidsregio IJsselland.
bestellen wat je nodig hebt
om je werk voor de maat-
schappij goed te vervullen en
waardoor je er altijd representatief
bij kunt lopen zonder gezeur.
Inmiddels is deze nieuwe werkwijze al een
tijdje in gebruik. Bij de OR zijn nog geen
klachten bekend van mensen die er voor hun
gevoel niet goed bij kunnen lopen, maar ook
niet vanuit de organisatie dat het werken
vanuit vertrouwen en professionaliteit niet
blijkt te werken.
Het is mooi om te merken dat je als OR
soms het verschil maakt. Dit keer tussen
een militair geschoold reglement en een
modern reglement dat daadwerkelijk
de professionaliteit van de medewerker
centraal stelt.
Onthulling eerste openbare AED bij IJssellandse brandweerpost
De campagne rond de Brandpreventieweken in oktober
‘Brandweer zoekt speurneuzen!’ richt zich dit jaar op
kinderen van 9 tot en met 12 jaar. In een interactieve game
gaan kinderen als ‘brandonderzoeker’ aan de slag, op zoek
naar de brandoorzaak van een huisbrand.
6 7
De rust van het groene, uit- gestrekte polderlandschap en een aangenaam zonnetje missen hun effect niet. Rijdend op de Schoterweg met aan de horizon het Kuinderbos word je zowaar een beetje zen. Ontstressen in het klein Zweden van de polder. Het kan!
Harco Bergman herkent het wel en moet
er stiekem weleens om glimlachen.
Om de eerste reactie van een camping-
bezoeker bijvoorbeeld die vlak na aan-
komst op natuurkampeerterrein Veen-
kuil ontdekt dat zijn mobiel hier niet of
nauwelijks werkt. “Je ziet even de stress
en wat lichte paniek. Toch zijn mensen
er in het algemeen snel aan gewend en
vinden ze het ook wel prettig. In het
Kuinderbos kom je helemaal tot rust.”
TWEE PASSIESHarco wist al vroeg wat hij zou worden:
boswachter én brandweerman. Naar
voorbeeld van zijn oom. Dat het de juiste
keuzes waren blijkt wel uit zijn lange
staat van dienst in beide functies. Bijna
twintig jaar brandweerervaring bij post
Kuinre, waarvan tien als ploegleider.
Zijn loopbaan als natuurbeheerder bij
Staatsbosbeheer startte hij na de bos-
bouwtechnische school in Apeldoorn,
bijna veertig jaar geleden. Twee passies
en elke dag - samen met de vogels -
fluitend naar het werk. En passant
vertelt Harco dat hij een van de laatste
boswachters is die nog woont in een
echte boswachterswoning.
Bij de boswachterij hangt deze ochtend
een serene rust. Ik vind Harco na een
korte speurtocht in zijn kantoor aan de
achterkant van de grote schuur. Meteen
is duidelijk dat ook boswachters, naast
het werk in de frisse buitenlucht, niet
ontkomen aan administratieve taken.
“Maar ik hoef het niet allemaal alleen te
doen hoor. We hebben zo’n zestig
vrijwilligers voor allerlei projectmatige
dingen, zoals ringslangen of roofvogels
monitoren. Dit gebeurt door mensen
van zorggroep ’s Heerenloo, mensen
met een taakstraf en stagiairs.
We krijgen het over een waarschuwings-
bord dat me opviel onderweg: ‘Let op:
zonnende ringslangen’, luidde de tekst.
Het blijkt een idee uit de koker van
Harco en het toeval wil dat er net van-
daag een artikel in de Stentor staat over
de ringslangen in het Kuinderbos. “Het
is een van de dingen die we doen om
te voorkomen dat ze omkomen in het
verkeer. We experimenteren ook met
ontsnappingsroutes voor jonge ring-
slangen op zoek naar voedsel. Helemaal
voorkomen kun je het niet, maar als
driehonderd slangen het loodje leggen,
waarvan honderdvijftig op de Schoter-
weg, dan moet je iets doen.”
ALTIJD IETS AAN DE HAND Het Kuinderbos is met 1200 hectare het
grootste en oudste bos van de Noord-
oostpolder op de bodem van de voor-
malige Zuiderzee. Het is een derde deel
van natuurgebied De Weerribben en
heeft een enorme biodiversiteit. Meer
dan 225.000 mensen recreëren jaarlijks
in het gebied.
Het is hard werken om het bos op peil
te houden. In 2007 knapten 15.000 fijn-
sparren als luciferhoutjes af tijdens een
storm. Dat vergeet ik nooit meer.
Bij stormen in latere jaren was er ook
wel werk aan de winkel, maar zo erg als
toen is het niet meer geweest.”
Als natuurbeheerder ziet hij wat klimaat-
verandering doet met het bos.
“Een paar graden kan al het verschil
maken. We zien veel dood hout bij de
lariks. Die heeft het heel zwaar. Ook
hebben we last van de eikenprocessie-
rups en nieuwe plantenziektes. Vooral
het valse essenvlieskelkje dat over-
gewaaid is uit Oost-Europa richt veel
schade aan. Sporen van het padden-
stoeltje landen op de bladeren van es en
doordringen de takken en stam via de
bladsteel. De schimmel vermenigvuldigt
zich daar in de houtvaten, die daardoor
verstopt raken. De boom kan steeds
minder water en voedingsstoffen naar
zijn takken en bladeren vervoeren. Lang-
zaam sterft de boom door verdroging.
MOTORZAAG Dat de posten Staphorst, Zwartsluis en
soms ook Rutten (Flevoland) hun
motorzaagtraining bij post Kuinre volgen
is vanuit deze achtergrond niet vreemd.
Hier zit de expertise. Harco: “Om veilig te
kunnen werken met de motorzaag moet
je echt goed getraind zijn. We krijgen er
allemaal steeds meer mee te maken.
een dag met
TEKST: JANNY NIJSINGH BEELD: HILDE BOS EN JELTE BERGWERFF
Boswachter en brandweerman in het klein Zweden van de polder
Harco Bergman
“Tweehonderd hectare bos is aangetast door de schimmel met het gevolg dat we ruim tachtig procent van de essen moeten omzagen. We zijn constant bezig met schouwen, markeren en herbebossen.”
8 9
STELLING 1: De veiligheidsregio kan veel actiever met duurzaamheid bezig zijn.
Marjolein: “Duurzaamheid leeft nog maar op kleine schaal in
onze organisatie. Terwijl het een bijzondere tijd is waarin we
leven: deze generatie merkt de klimaatverandering als eerste
en is de laatste die er wat aan kan doen. Sander: “Moeten we
het dan meer op de agenda zetten?” Marjolein: “We zetten al
stappen, zoals zonnecellen op de daken van verschillende pos-
ten, maar dat delen we niet met elkaar. Het zou bijvoorbeeld
mooi zijn om te weten wat de opbrengst is van die zonnecellen
per pand en dat te laten zien op narrowcasting.”
STELLING 2: Beheer & Techniek moet vooraan staan met innovatie.
Sander: “We doen de ‘kleine’ dingen, zoals het aanschaffen
van elektrische dienstvoertuigen en overstappen van diesel
naar benzine. Ook volgen we de ontwikkelingen en houden
rekening met dienstvoertuigen op elektrische- of waterstof-
aandrijving. Hoewel we nu tankautospuiten voor twintig jaar
aanschaffen, kan ik me voorstellen dat er eerder al een aan-
passing naar bijvoorbeeld waterstof- of elektrische aandrijving
wordt gedaan.”
STELLING 3: Collega’s kunnen niet individueel duurzaam bezig zijn, daar is een project voor nodig.
Marjolein: “Al lijkt het soms een druppel op een gloeiende
plaat, alles telt mee: je pc helemaal uitzetten na gebruik, pa-
pieren koffiebekers hergebruiken of de fiets pakken naar een
afspraak dichtbij.” Sander vult aan: “Carpoolen naar een over-
leg kunnen we ook wat vaker doen en ik Facetime regelmatig
als ik OvD-dienst heb in Deventer, maar toch aan een overleg
wil bijdragen.”
Een gezonde boom heeft wit zaagsel. Bij een ongezonde is dat
bruin. Zet je de zaag erin, dan heb je een ander soort spanning.
In een echte boom zagen is heel anders dan in een zaagcontai-
ner. Het is nuttig om dat verschil tussen theorie en praktijk te
delen met brandweercollega’s.”
In Kuinre gaat er al snel een extra zaag op de auto als er storm
op komst is en zorgt de ploeg ervoor dat er eventueel een
extra tractor beschikbaar is voor het opruimen van takhout.
De combinatie boswachter/brandweerman is, zeker ook door
de motorzaagtraining, opvallend. “Het blijft blijkbaar goed
hangen. In juli werden we gealarmeerd voor de brand bij de
papierfabriek in Staphorst en daar hoorde ik meteen ‘Hey
boswachter!’. Dat vind ik dan wel weer leuk”, grinnikt Harco.
PRIO 1 MET ZES KM/U Post Kuinre bedient een groot agrarisch gebied en een deel
van de Weerribben en door de geografische ligging kan de
post ook gealarmeerd worden voor incidenten in Flevoland en
Friesland. Soms moet worden uitgerukt met de blusboot.
“We doen samen met de blusboot van Oldemarkt. Die boot
haalt 60/70 kilometer per uur. Ook Giethoorn heeft één boot.
Als je met Prio 1 uitrukt met de gemeenteboot ga je niet snel-
ler dan zes kilometer per uur. Dat gaat niet zo hard, maar die
boot kan wel veel spullen vervoeren.”
Gemiddeld rukt Kuinre veertig keer per jaar uit. “De pieper
gaat niet wekelijks, maar als ie gaat is er wel echt wat aan de
knikker”, stelt de ploegleider. “In ons gebied moet je rekening
houden met andere risico’s, bijvoorbeeld explosiegevaar in
kassen met chemische meststoffen en transformatorhuisjes,
wietplantages in de polder, grote mestvergisters en brand
op moeilijk bereikbare plekken in het waterrijk gebied door
vliegvuur van riet dat wordt verbrand of door stoken.
“De woningen in de Weerribben worden verwarmd met
houtkachels en hebben meestal een rieten dak. Als er brand
ontstaat, duurt het even voordat we er zijn. Daarom zijn rook-
melders en voorlichting zo belangrijk.”
TROTS OP POSTHarco is trots op zijn post. “We werken al jaren met elkaar.
Het zijn zestien mensen die tot op het bot gemotiveerd zijn
en ervan balen als Kuinre de tweede of derde auto had kunnen
zijn maar door wat voor reden dan ook niet is gealarmeerd.
Ik zeg altijd: vrijwillige brandweer bestaat niet, alleen tot het
moment dat je je aanstelling ondertekent. Daarna doe je niet
onder voor de beroepscollega’s. Als we werven geven we daar
onze eigen invulling aan en behouden zo de ‘ideale cultuur’ in
onze groep. We hebben ook geen tv in onze kazerne. Daardoor
praat je veel meer met elkaar na een oefening. Kassie kijken
kan thuis wel weer.”
een dag met
De ontmoeting…
In de serie ‘de ontmoeting’ leggen we twee collega’s stellingen voor, gekoppeld aan het thema van dat kwartaal. We kijken naar het klimaat en wat we zelf kunnen doen. Hoe duurzaam is onze organisatie? Sander Brons, adviseur Beheer & Techniek en Marjolein Fransen, beleidsadviseur Staf & Beleid, gaan met elkaar in gesprek.
TEKST: ANNEMARIE HENZEN BEELD: HILDE BOS
de ontmoeting
Bij VR Duurzaam is iedereen welkom die iets met het
onderwerp ‘duurzaamheid’ heeft. Suggesties aandragen
mag ook. Marjolein Fransen is één van de contactpersonen.
VR Duurzaam merkt dat de verantwoordelijke personen in
de organisatie het prettig en inspirerend vinden dat collega’s
met hen meedenken.
rubriek
10 11
incident uitgelichtincident uitgelicht
“Het was een zonnige zaterdagmiddag
en ik had mijn tuin vol gasten”, vertelt
bevelvoerder Wilko Jan. “We vierden
de verjaardagen van twee kinderen, dus
toen de pieper ging baalde ik wel even.
Toen ik zag dat het om het adres van een
oud-collega ging, kwamen er gelijk veel
vragen in mijn hoofd: Zijn hun kinderen
veilig? Wat ga ik aantreffen? Onze ploeg
kwam als eerste aan en daar trof ik de
bewoonster en haar kinderen. Met hen
ging het goed, al was er veel emotie. De
vlammen kwamen aan alle kanten uit de
loods. Toen we zeker wisten dat er nie-
mand binnen was, begonnen we met de
buitenaanval. Ondertussen ondervroeg
ik de bewoonster of er grote gevaren
waren vanwege de biogasinstallatie en
opgeslagen gevaarlijke stoffen.
WATERTEKORTAl snel liepen we tegen onze eerste
leerpunten aan. Doordat we meteen
met lagedruk gingen blussen, liep de wa-
terhoeveelheid in rap tempo terug. Op
dat moment waren de WTS 500 en een
tankwagen gealarmeerd. Ik wist dat de
WTS500 reed, maar ik zag ze nog niet.
We hebben toen de 2040 op een
geboorde put gezet en die voedde de
wagens 2030 en 2031. Achteraf gezien
hadden we dit meteen moeten doen.
Vanwege de mogelijke gevaarlijke stof-
fen, moest al het brandweerpersoneel
met ademlucht gaan werken en grotere
afstand houden. De naastgelegen
kippenschuur met 40.000 kippen en het
woonhuis werden niet bedreigd, omdat
de wind gunstig stond.”
BESTUUR EN MILIEUJos Nijenhuis kwam naar Dalfsen als
Officier van Dienst Bevolkingszorg (OvD-
Bz). “In het eerste CoPI-overleg hoorden
wij dat er in 2015 dierenactivisten bij het
bedrijf waren geweest om te demon-
streren, dus daar hield ik vervolgens
rekening mee. Er waren wat zorgen dat
er veel kijkers zouden komen, dus wer-
den een paar toegangswegen afgeslo-
ten. Achteraf bleek dat niet nodig. Wat
wel nodig was, was de overdracht naar
de gemeente vanwege een milieudelict:
er was een grote uitstroom van mest.
De piketmedewerker van Omgevings-
dienst IJsselland was redelijk snel
aanwezig.”
OEFENEN EN ELKAAR KENNENHoewel Jos al meerdere jaren piket
heeft als OvD-Bz, was dit zijn eerste
grote inzet: “Ik zat heel natuurlijk in het
CoPI-overleg, doordat we regelmatig
met elkaar oefenen. Voor de hulpdien-
sten zijn dit soort incidenten dagelijks
werk, maar een OvD-Bz doet het naast
zijn werk bij de gemeente. Je moet
elkaar toch weten te vinden om snel
afspraken te kunnen maken en te weten
wat er speelt.”
KENNIS OVER GEVAARLIJKE STOFFENWilko Jan en zijn mede-bevelvoerders
zijn later nog bij elkaar gekomen om
meer te weten te komen over biogas:
“We hebben als vrijwillige brandweer-
ploeg kennis over gevaarlijke stoffen,
maar niet heel diep. Daarnaast ontbrak
ook specifieke kennis over het bedrijf
zelf, waardoor we mogelijk meer gevaar
liepen dan we in eerste instantie dach-
ten. Kennis delen blijft belangrijk, want
eigenlijk was het een brand in een kleine
chemische fabriek op een boerenerf...”
TEKST: ANNEMARIE HENZEN BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL
Brand bij pluimveebedrijf Dalfsen
Brand – Industrie – Veldhoeveweg – Dalfsen…Wilko Jan van Niejenhuis en Jos Nijenhuis komen net als 150 andere collega’s in actie op zaterdag- middag 1 juni. Er wordt volop ingezet op het blussen van de brand, maar onder andere van-wege de biogasinstallatie wordt het een GRIP- incident.
MEER LEZEN OVER DIT INCIDENT?In het Kennisportaal op intranet
staan infographics over evaluaties
van incidenten. Zoek op multi-
disciplinair evalueren. Werk je
buiten Citrix, log dan eerst in.
12 13
aan de studie aan de studie
Ik ben dankbaar dit werk te mogen doen!
Op aanraden van Jan Beltman kwam Robin Hofstede een aantal jaren geleden als vrijwilliger bij de brandweer in Wijhe. Toen bij brandweer Deventer een vacature voor manschap/duiker vrijkwam, stuurde hij een sollicitatie voor deze beroepsfunctie. Het sollicitatietraject verliep succesvol voor hem.
Eduard Agterkamp,
leerwerkplekbegeleider
“Als leerwerkplekbegeleider van
Robin was het ook mijn eerste werk-
ervaring met ELO. Ik vond het digita-
le werken een hele vooruitgang”.
John van den Burg,
leidinggevende
“Door Robin allerlei opleidingen,
waarvan een aantal via ELO, te laten
volgen is hij zo snel mogelijk allround
en breed inzetbaar. Voor de organisa-
tie is dit van groot belang.”
Robin heeft de laatste twee jaar voor de
brandweer al een flink aantal opleidingen
en cursussen gevolgd: manschap, pomp-
bediende, brandweerduiker, gaspakdrager,
brandweerchauffeur, bediener hoog-
werker, groot rijbewijs C en ademlucht
werkplaats. Opleidingen die hij allemaal
moest volgen voor zijn vaste aanstelling in
de 24-uursdienst. Daar waar de meeste
opleidingen vooral ‘old school’ uit het
boek leren betrof, heeft hij de opleiding
tot brandweerchauffeur via de ELO
(Elektronische Leer Omgeving) doorlopen.
“Dit was best wennen. Als je gewend bent
om met behulp van boeken te leren, en
daarin teksten te kunnen arceren, is het
een hele zoektocht om leren via de ELO
je goed en snel eigen te maken”, vertelt
Robin. “Ik vond de video’s in de ELO wel
fijn. Ik ben namelijk nogal visueel inge-
steld.” Op de planning qua opleidingen
staat nog het halen van het vaarbewijs én
rijbewijs ‘E achter C’.
WERK, STUDIE EN PRIVÉDe studiebelasting was erg hoog en heeft
Robin de nodige tijd en energie gekost.
Voor de opleiding brandweerduiker moest
hij één week intern in Den Helder zijn én
elke vrijdag en zaterdag naar Mijdrecht.
Het laatste deel van de opleiding man-
schap was intern bij Falck: week op, week
af. Om voor de dienst zo snel mogelijk
inzetbaar te kunnen zijn heeft hij de laat-
ste drie weken van de opleiding intern in
Rotterdam gevolgd. “En vervolgens reed
ik dus op vrijdagmiddag van Rotterdam
naar Mijdrecht voor de opleiding brand-
weerduiker.” Voor zijn jonge gezin een
pittige periode.
GEEN DAG IS HETZELFDERobin is, met recht, trots op zichzelf en
wat hij bereikt heeft. “Alles is gelopen
zoals ik het wilde. Mijn sollicitatie destijds
is de beste keus geweest. Ik ben dankbaar
dit werk te mogen doen. Geen dag is het-
zelfde. Je maakt samen lastige en moei-
lijke momenten mee, maar gelukkig heb
je ook leuke dagen en ben je trots op
wat je (samen) hebt kunnen betekenen.
Mijn plannen voor de toekomst? Vrijwillig
bevelvoerder wellicht!”, zegt Robin met
een glimlach.
TEKST: DIANA INKELAAR BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL
14 15
Als onderdeel daarvan zijn met de teamleiders, ploegleiders
en enkele brandweerposten in de tweede helft van 2018 open
gesprekken gevoerd over de materieelspreiding. Vanuit het
regionale perspectief van samenwerking werd besproken wel-
ke voertuigen een post echt nodig heeft om snel en effectief
uit te rukken. Samen met de teamleiders begeleidde Michel
Thijssen het proces.
VEEL BETROKKENHEID“Ik heb heel veel betrokkenheid ervaren. We hebben mooie,
open gesprekken gevoerd waarin ruimte was voor emotie
maar waarbij de inhoud uiteindelijk altijd centraal stond.
Hoewel veel brandweermensen in het algemeen graag willen
houden wat ze hebben, snapt iedereen wel dat er ook een
andere kant aan het verhaal zit, namelijk dat de burger recht
heeft op kwalitatief goede brandweerzorg tegen zo laag mo-
gelijke kosten. De inmiddels vastgestelde materieelspreiding
is het resultaat van eenheid in denken bij teamleiders, met
betrokkenheid van ploegleiders en zo nodig in samenspraak
met de brandweerposten.”
Het spreidingsplan komt in de komende jaren tot uitvoering.
“We nemen de tijd en proberen zoveel mogelijk aan te sluiten
bij de natuurlijke vervangingsmomenten van ons materieel.”
ONTWIKKELINGEN VERTALENMaterieelspreiding is onderdeel van het programma Toe-
komstbestendige Brandweerzorg. Ontwikkelingen binnen de
samenleving vragen om een vertaling in de ontwikkeling van
de brandweer op gebied van kwaliteit, veiligheid, gezondheid
en beschikbaarheid van personeel. “Onze opdracht - die door
het bestuur wordt onderschreven - is om de brandweerzorg in
de eerste plaats organiseerbaar en daarnaast ook betaalbaar
te houden.”
Michel is tevreden over het verloop van het proces. “In het
begin voelde je bij een aantal ploegleiders en posten wat
weerstand en er werd ook weleens stevig gediscussieerd,
maar uiteindelijk kwam het inhoudelijke gesprek altijd op
gang en was er ook veel begrip. Een extra opbrengst is dat
door dit proces de verbinding tussen teamleiders en
ploegleiders steviger is geworden; de gesprekken over de
materieelspreiding deden het besef groeien, dat we in
IJsselland een brandweer hebben met 35 brandweerposten
die ‘samen de klus klaren’. Ook voor de ondersteunende
teams, zoals Beheer & Techniek, geeft de duidelijkheid over
de materieelspreiding mooi houvast om hun rol makkelijker
te kunnen nemen. We hebben samen goede stappen gezet.”
Inwoners moeten erop kunnen vertrouwen dat onze brandweer snel hulp biedt als het nodig is. Die kwaliteit wordt al tijdenlang goed ervaren. Om dat ook voor de toekomst te garanderen, moeten we nu voorsorteren.
ONZE BRANDWEER OP INTERNETOp internet presenteren we onze brandweerorgani-
satie met algemene informatie over de organisatie,
medewerkers en de toekomst. Je kunt ook zien welke
voertuigen er in de kazernes staan en hoeveel brand-
weermensen er maximaal nodig zijn om goed uit te
kunnen rukken. De pagina wordt verder gevuld met
een link naar het huidige dekkingsplan, een postcode-
tool waarop bezoekers op basis van hun (IJssellandse)
postcode kunnen zien hoe snel de brandweer bij hun
huisadres kan zijn in geval van nood en een link naar
veelgestelde vragen over de brandweer.
Nieuwsgierig? Ga naar brandweer.nl/ijsselland/
brandweer-ijsselland/onze-brandweer
organisatieontwikkeling
Kwaliteit voorop, nu en in de toekomst
Uitrukorganisatie Brandweer IJsselland
TEKST: JANNY NIJSINGH BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL
16 17
collega’s aan het woord
...over Veilig Leven
We willen allemaal ambassadeur zijn van veilig leven, omdat we daar vanuit ons werk dagelijks mee bezig zijn. Maar wat betekent veilig leven? En wat is er
voor nodig om ambassadeur van veilig leven te zijn?Stel de vraag tien keer en je krijgt tien unieke antwoorden. We zijn het
project ‘de medewerker als ambassadeur’ gestart om antwoord te geven op deze vragen. Of je nu werkt op de salarisadministratie of je bent commandant
brandweer, iedereen is professional en ambassadeur. Samen geven we het goede voorbeeld.
TEKST: MARIEKE GOUDBEEK BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL EN HILDE BOS
HOE VERBONDEN BEN JIJ?EVELIEN BAAS, ADVISEUR HRMVanuit de vraag ‘de medewerker als ambassadeur’ heb ik me
verdiept in het thema sociale betrokkenheid. Wat is sociale betrokkenheid?
Hoe kunnen we het inzetten om onze boodschap over veilig leven daar
verder te brengen? Ik ben geboren en getogen op het platteland en woon
daar inmiddels ook weer enige jaren. Ik sta er niet dagelijks bij stil maar
dit is mijn basis. Hier kan ik altijd terecht. Thuis maar ook buiten ons gezin
hebben we contacten. In de buurt waar ‘noaberschap’ nog springlevend is,
binnen de familie, vrienden, sport, werk en het verenigingsleven. Sociale
verbondenheid is de mate van verbondenheid en solidariteit van de groepen
waar je deel van uit maakt. Hoe verbonden ben jij? En hoe kunnen we ieders
verbondenheid inzetten in het veiliger maken van ons dagelijkse leven?
PRACTISE WHAT YOU PREACHJANNY NIJSINGH, COMMUNICATIEADVISEURMag je benzine bewaren in de berging en zo ja, hoeveel? Die vraag kreeg ik
laatst van mijn buren. Een antwoord had ik niet paraat, maar met hulp van
de collega’s van Risicobeheersing kon ik hen een dag later alsnog informe-
ren. Zij blij en ik ook, omdat ik de verwachting - al was het met een tussen-
stapje - waar kon maken. Waarom ze die vraag aan mij stelden? Omdat ik bij
de veiligheidsregio werk en aangenomen wordt dat je alles weet van brand
en brandrisico’s. Dat is natuurlijk niet zo, maar ik zit ‘dicht bij het vuur’.
Als ik iets niet weet, kan ik een beroep doen op vakkundige collega’s en zo
toch een ambassadeur zijn voor mijn organisatie. Die rol kunnen we verster-
ken door ervoor te zorgen dat iedere medewerker basiskennis en -vaardig-
heden heeft om anderen te helpen en zelfredzamer te worden. Veilig(er)
leven begint bij jezelf: practise what you preach.
WANNEER IS IEMAND RISICOBEWUST?ROB RORIJE, SPECIALIST RISICOBEHEERSINGVanuit Risicobeheersing ben ik betrokken bij de vraag ‘de medewerker als
ambassadeur’. We streven er als Risicobeheersing naar om minder op de
regeltjes te zitten en veel meer het risicobewustzijn te vergroten bij de
inwoners en de bedrijven in onze regio. Maar wat verstaan we onder risico-
bewustzijn? Wanneer is iemand risicobewust en zijn we dat als medewerkers
van deze organisatie eigenlijk zelf wel? In hoeverre realiseren we ons zelf
welke risico’s er eigenlijk in onze eigen omgeving zijn en hebben we wel
eens nagedacht over hoe we deze risico’s zoveel mogelijk kunnen beperken?
En ook niet onbelangrijk; wat te doen als er dan toch iets fout gaat. Allemaal
vragen waar we in dit project mee aan de slag gaan. Een veiligere wereld
begint tenslotte bij jezelf.
Van links naar rechts: Janny Nijsingh, Bart Goldsteen, Diederik Markvoort, Marieke Goudbeek, Evelien Baas en Gerrit Euverman
18 19
in beeld in beeld
Duikoefening in de Wijthmenerplas door de Zwolse beroepsploeg. Brand in een washok bij De Koperen Hoogte (Lichtmis). Brandweerlieden uit Staphorst, Hasselt en Zwolle hadden de brand op hoogte snel onder controle. Een uitgebreide PPMO-traptest.
Brandweerduiker Frank Snijder van de beroepsploeg Deventer in de oefentank tijdens de open dag in Deventer. Lees meer op pagina 24.
Blikseminslag in centrum Dedemsvaart. Lees meer op pagina 26. Op 4 en 5 juni zijn tientallen brandweermensen in touw geweest vanwege een zomerstorm. De uitschieters waren goed te merken in Vollenhove, Zwartsluis en Ommen.
Ploeg Vollenhove wint voor de derde keer op rij de IJssellandse Brandweerrally. De organisatie voor 2020 ligt in hun handen.
Erehaag bij het stadhuis van Zwolle tijdens de afscheidsreceptie van burgemeester en regiovoorzitter Henk-Jan Meijer.
Post Nieuwleusen in actie bij een tractorbrand in de buurtschap Vinkenbuurt. Ploegchef Bart Tuin uit Giethoorn volop in actie tijdens een buitenbrand in veengebied die de brandweer niet met de gewone voertuigen kon bereiken.
Brandweerman Niels Martens temt een wilde kat nadat deze uit een brandende woning in Zwolle is gehaald.
20 21
familieportret
Opa Joop kwam in 1974 op een reünie
van de handbal Tonny Milani tegen die al
bij de brandweer zat. Tonny haalde Joop
over om ook bij de brandweer te komen.
Een paar weken later kon hij al zijn spullen
ophalen. Die bewaarde je toen nog thuis,
ook al vond zijn vrouw dat pak maar stin-
ken. Weer een paar weken later stond hij
bij zijn eerste brand. Nog voordat hij aan
zijn opleiding was begonnen, ook dat kon
toen nog.
JEUGDBRANDWEERJustin is in 2011 begonnen bij de jeugd-
brandweer in Dalfsen. Daar was hij pomp-
bediende. Ian is ruim een jaar later bij de
jeugdbrandweer in Zwolle begonnen, hij is
nu bevelvoerder. Omdat Justin dit jaar is
verhuisd naar Zwolle, zit hij nu bij zijn neef
in de ploeg. Of hij in Zwolle ook pomp-
bediende wordt, is nog even afwachten.
Hij moet in ieder geval wat meer z’n best
doen want de leiding in Zwolle vindt hij
strenger dan in Dalfsen. Maar ze hebben
samen in ieder geval ook veel lol.
WAT KUNNEN ZE VAN ELKAAR LEREN?Joop was al gestopt bij de brandweer
voordat Ian en Justin geboren werden.
Maar de jongens horen wel veel verhalen
van opa over grote branden. Ze steken
er ook wat van op, bijvoorbeeld over het
redden van mensen. Maar ze horen ook
dingen die ze niet hopen mee te maken.
Zoals de brand in de Diezerstraat waarbij
Joop twee collega’s verloor.
WAT IS JULLIE BIJ GEBLEVEN?Die brand in de Diezerstraat heeft veel
indruk gemaakt op Joop. Hij werkte toen
in het Sophia ziekenhuis en ging net als
iedereen zo naar het brandadres. Je deed
je brandweerpak aan, perslucht en masker
op en ging aan het werk. Daardoor wist je
eigenlijk niet goed wie er ingezet was.
Na die brand is dat wel veranderd; ieder-
een moest voortaan eerst naar de kazerne
komen. Een van de vele stappen naar een
professionelere brandweer in de 25 jaar
dat hij er bij zat.
Wat Ian en Justin is bijgebleven is een
wedstrijd van de jeugdbrandweer op Texel.
De hele boot stond vol met brandweer-
auto’s en toen ze op Texel aankwamen
gingen alle zwaailichten en sirenes natuur-
lijk even aan. Dat vonden ze mooi.
Op de kazerne van Zwolle heb ik een afspraak met Ian van der Veen, Justin van Mourik en Joop de Groot. Drie verschillende achternamen maar wel degelijk familie: Joop is de opa van Ian en Justin. De eerste zat 25 jaar bij Brandweer Zwolle, de andere twee zitten bij de jeugd-brandweer. En ook al blussen ze geen branden (meer), ze zijn niet minder enthousiast.
familieportretfamilieportret
Joop hoopt dat zijn kleinzoons lang bij de brandweer blijven, met veel plezier en minder gekkigheid uithalen en beter opletten dan opa.
Verhalen van opa Joop
TEKST: ELLEN KILIAN BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL
22 23
vijf vragen aan partners
Kees Schoon werkt als adviseur calamiteiten- organisatie bij Vitens. Ook is hij bij calamiteiten inzetbaar als informatiemanager. Daarnaast wordt er landelijk overlegd met de verschillende veiligheids-regio’s over het gebruik van LCMS en ook over het inzetten van NL-Alert door drinkwaterbedrijven bij incidenten.
Dit is mede naar aanleiding van een incident in Geldermalsen
in 2018 waarbij het drinkwater besmet raakte. Zo’n 8.000
huishoudens kregen toen het advies om het drinkwater eerst
te koken voor gebruik. Zo’n besmetting is één van de mogelijke
scenario’s voor verstoring van de levering van drinkwater waar
Vitens rekening mee houdt. Een ander scenario is een leiding-
breuk, al dan niet opzettelijk, waardoor waterlevering niet
mogelijk is. De droogte waar we deze zomer en ook vorig jaar
mee te maken kregen is, in tegenstelling tot wat veel mensen
denken, niet direct een probleem voor Vitens. Het grondwater
voor de productie van drinkwater wordt op grotere diepte
gewonnen. Wel kan tijdens een langere periode van droogte
de vraag naar drinkwater groter worden dan het aanbod. Dat
proberen te voorkomen is natuurlijk wel een taak voor Vitens.
VOLDOEN AAN DE VRAAG Wanneer er meer gevraagd wordt, kan het water met een lage-
re druk uit de leiding komen. Vitens wil ook in de toekomst aan
de vraag naar drinkwater voldoen. Door een grotere vraag van
Het beste drinkwater van de wereldTEKST: ELLEN KILIAN BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL
1 WAAROM KRIJGEN WE EEN NIEUW CRISISPLAN?“De samenleving verandert, met nieuwe risico’s. Cyber-
aanvallen, maar ook de droogte brengen meer risico’s
met zich mee. Evaluaties laten daarnaast verbeterpunten
zien zoals de snelheid van besluitvorming, de samen-
werking tussen het regionaal operationeel team (ROT)
en het gemeentelijk beleidsteam (GBT) en het versterken
van informatiemanagement en crisiscommunicatie.”
2 WAT WORDEN DE GROOTSTE VERANDERINGEN?“We veranderen niet eens zo veel, we ontwikkelen ons
door, scherpen aan en brengen meer focus aan. De
rol van het ROT en de Operationeel Leider (OL) wordt
bijvoorbeeld aangescherpt; de OL wordt meer onder-
steund door het verbeteren van informatiemanagement;
het bestuur krijgt gerichter advies en we versterken de
crisiscommunicatie. Het aanpakken van nieuwe risico’s
betekent ook dat we in een voorbereidende fase al
actiever worden als crisisorganisatie; bijvoorbeeld in de
zomer bij droogte. Ook kunnen we in de nafase onder-
steuning bieden als dit nodig is.”
3 WIE WERKEN MEE IN DIT PROJECT?“De hele crisisorganisatie participeert en heeft samen
met partners input kunnen leveren. In de projectgroep
zitten collega’s van de veiligheidsregio en van directe
partners zoals de politie.”
4 HOE PAK JE ALS PROJECTLEIDER ZO’N TRAJECT OP? “Mijn rol als projectleider bestaat vooral uit het creëren
van draagvlak, zorgen dat we vasthouden aan de plan-
ning en doelstellingen. En vooral ook faciliterend zijn aan
een fantastisch projectteam zodat zij hun werk goed en
met energie kunnen doen.“
5 WAT VIND JE VAN HET LEIDEN VAN ZO’N PROJECT?“De interactie, de energie, een focus met een heel team
is echt heel leuk. Voor mij ook een manier om nader
kennis te maken met al die enthousiaste crisisfunctio-
narissen. Maar de crisisorganisatie is ook erg groot en
divers en dat maakt het doorontwikkelen nog best lastig.
We kunnen niet iedereen tevreden stellen. We brengen
verbeteringen aan vanuit de inhoud en door goed te
luisteren naar de adviezen en input die we krijgen.“
Een crisisorganisatie die flexibel, slagvaardig en efficiënt is. Die toegerust is op haar taak en die inwoners centraal stelt. Met een nieuw crisisplan zetten we weer stappen om deze doelen te halen. Ik spreek met Lizette Tijink, projectleider van dit traject.
TEKST: BIANCA DE GREEF BEELD: LAURA BURGMAN
bedrijven en de groei van het aantal eenpersoonshuishouden
neemt de vraag naar drinkwater toe en moet de productie ook
toenemen. Gebeurt dat niet dan komt er mogelijk op bepaalde
locaties even geen water uit de kraan. Om dit te voorkomen
zoekt Vitens nieuwe productielocaties en kijkt ze naar het
uitbreiden van de winning op bestaande locaties. Hierbij hoort
overleg met de provincie over de hoeveelheid grondwater die
ze mogen winnen. Toch blijkt vaak dat we het in Nederland
best goed voor elkaar hebben: we hebben zo’n beetje het
beste drinkwater ter wereld. En er wordt hard aan gewerkt om
dat zo te houden. Ook in al die warme, droge zomers die nog
gaan komen.
WATERWEETJES:
• de omzet van Vitens is ongeveer 400 miljoen m³
water per jaar
• 1 m³ drinkwater kost ongeveer €1,00
• 1m³flessenwateris1.000keerduurder
• een noodrantsoen drinkwater is 3 liter per persoon,
per dag
PROJECT IN DE SPOTLIGHT NIEUW CRISISPLAN VANAF 2020
Lizette TijinkTeamleider Veiligheidsbureau en Hoofd Bevolkingszorg
24 25
de post verteltde post vertelt
Deventer - De georganiseerde brandweer in Deven-
ter bestaat dit jaar 125 jaar. Op zaterdag 29 juni werd
daarom weer een open dag georganiseerd om de deuren
open te gooien voor het publiek. Op deze stralende dag
kwamen naar schatting zo’n 3.000 bezoekers richting de
brandweerkazerne; een ontzettend mooie opkomst.
Er waren veel verschillende activiteiten georganiseerd.
Zo waren er duikdemonstraties, historisch materieel en
stonden ook de nieuwe IJssellandse tankautospuit en
WTS500 opgesteld. Bijzonder succesvol waren op deze
hete dag natuurlijk de wateractiviteiten voor de kinderen
en ook de spectaculaire demonstraties van autobrand en
vlam in de pan trokken veel bekijks. Veel bezoekers maak-
ten ook gebruik van de mogelijkheid om zich voor te laten
lichten op het gebied van brandveiligheid waarbij onder
meer gebruik werd gemaakt van virtual reality-brillen.
De sportieve bezoekers hebben zich gewaagd aan enkele
onderdelen van de PPMO-baan om zo te ervaren hoe onze
keuring er aan toegaat.
We kijken terug op een geslaagde dag waarin we onze
organisatie van haar beste kant hebben kunnen laten zien.
Ondanks temperaturen van boven de dertig graden wisten
veel bezoekers de weg naar de kazerne te vinden.
We ontvingen dan ook veel positieve reacties van het
publiek. Vanaf deze plek nogmaals dank aan alle collega’s
die deze succesvolle dag mogelijk hebben gemaakt.
TEKST: ERWIN BRINKHOF BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL
Open dag brandweer Deventer
Nieuwleusen - Bij woningbrand aan het Zwartewaterland op 14 juli overleed de oudste zoon (22) van het gezin.
Hij lag tijdens de brand te slapen op zolder. De brand werd rond kwart over vijf ontdekt door buren die rook uit
het dak zagen komen.
Die hebben op de ramen gebonsd, grind tegen het huis
gegooid en de ouders wakker geschreeuwd. De ouders
wisten dankzij de buren op tijd uit huis te komen. Het vuur
was na aankomst van de brandweer snel onder controle.
Bevelvoerder Bert Boon vertelt: “Toen we de straat inreden
zagen we de rook uit de woning kolken. De buurtbewoners
staan in paniek te gebaren en te wijzen. We zetten direct
in op de redding: met twee stralen hogedruk de woning
binnen en zoeken naar slachtoffers. Zelf vroeg ik omstan-
ders naar meer informatie en kreeg in paniek te horen dat
er vier mensen wonen en niet naar buiten zijn gekomen.
In de rondom verkenning zag ik dat de gehele zolder in
brand stond. Bij de voordeur troffen we de ouders aan,
ontredderd stonden ze naar de trap te staren! “De kinderen
zijn nog boven”, is het enige wat ze riepen.”
Boven was de aanvalsploeg op zolder bezig de brand te
blussen. Daar zouden de kinderen zich bevinden. De brand
was erg heet en moeilijk te bedwingen. Toch slaagden de
aanvalsploegen er erg snel in de brand onder controle te
krijgen.
Daarna werd het lichaam ontdekt door brandweerlieden
die naar binnen gingen. Er werd gezocht naar beide kinde-
ren, maar de jongste zoon bleek niet thuis te zijn. Hij was
een tijd vermist, maar kwam later aanwandelen.
De impact van het incident was groot op de betrokken
hulpverleners. Wilko Jan, tweede bevelvoerder, vult aan:
“De collega’s die het lichaam vonden, hebben we meteen
apart gezet. Je weet dat je het ooit kan meemaken, maar
die beelden vergeet je nooit meer. De gesprekken die we
in de dagen erna als ploeg voerden, waren fijn. We houden
elkaar toch extra in de gaten dan.”
De impact van een fatale woningbrandTEKST: BERT BOON BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL
Uitruk brand industrie Ardagh groupTEKST: ERWIN BRINKHOF BEELD: ERWIN BRINKHOF
Deventer - Op 21 juni werden wij gealarmeerd voor een
industriebrand bij Ardagh Group in Deventer. Er was brand
ontstaan in één van de grote ovens die gebruikt worden
bij de productie van blikjes. Ter plaatse bleek de aanvals-
weg naar de oven zeer groot te zijn en van buitenaf niet
haalbaar. Na een risico-inschatting is daarom gekozen om
het voertuig op te laten rijden tot in de productiehal waar
de oven stond. De brand is gelukkig beperkt gebleven tot
het isolatiemateriaal rondom de oven. Wel een bijzonder
plaatje!
Deventer - We krijgen in Nederland steeds vaker te maken
met extreem weer, dus ook in onze regio. Als de meld-
kamer in Apeldoorn meer dan 50 stormmeldingen per uur
te verwerken krijgt dan wordt de procedure ‘Extreem Weer’
gestart.
Storm en dan?!TEKST: FERRY LEEFTINK
Binnen Veiligheidspaspoort (VP) is een module DeCentrale
Uitgifte (DCU) beschikbaar. De meldingen worden vanuit de
meldkamer via een speciale capcode verzonden naar de DCU
module. Het ‘DCU-team’ wordt dan ook gealarmeerd en zij
zorgen ervoor dat de crisisruimte wordt klaargemaakt.
Medewerkers van het Groenbedrijf sluiten ook aan voor
overleg, omdat deze partij veel dezelfde meldingen krijgt.
Het DCU-team bestaat uit zes mensen. Deze mensen zitten
allemaal in verschillende ploegen zodat bij een alarm altijd
minimaal twee mensen op komen. De zomerstorm begin
juni leverde 66 meldingen voor het team. Sander Brons:
“We ontzorgen de meldkamer met dit extra team en kunnen
voertuigen een slimmere route laten rijden in plaats van kris
kras door de stad. We zijn een soort mini-meldkamer: we
zetten de brandweer in voor de acute klussen en het Groen-
bedrijf voor de meer technische zaken. In juni waren er tot
3 uur ’s nachts vijf tankautospuiten, twee busjes en een
hoogwerker op pad van de posten Deventer, Diepenveen en
Bathmen om de meldingen te verwerken. Het Groenbedrijf is
vervolgens nog een kleine week bezig geweest met de minder
acute meldingen.”
26 27
Dedemsvaart - Terwijl meerdere ploegen nog druk zijn met
het opruimen van omgewaaide bomen en het verwijderen
van gevaarlijk hangende takken barst in juni het volgende
onweer alweer los. Hoewel deze weersomstandigheden
aangekondigd zijn, is het altijd maar weer afwachten wat er
daadwerkelijk van komt.
De eerste berichtgeving uit het midden van het land geeft
aan dat het toch wel serieus is. Dreigende donkere wolken en
bliksemschichten gevolgd door hagel en regen. Rond het
middaguur bereikt het noodweer het Reestdal en hoewel het
maar één klap is, is het ook direct raak. De bliksem is ingesla-
gen in het centrum van Dedemsvaart. De eerste rookpluimen
verraden de locatie en bij aankomst blijkt dat het gaat om een
opslag van een winkelpand met sportartikelen. Over het volle-
dige dakvlak van de aanbouw komt de rook naar buiten.
Voor zover nu te zien schatten wij in dat de kap in zijn geheel
in brand staat. Via de eerste etage/woonverdieping boven de
winkel komen wij bij een aangrenzende zolder en blijkt het
boven het plafond te branden. Door het wegbreken van een
gedeelte van het houten plafond was de rode gloed goed waar
te nemen en brand het inderdaad onder de kap.
HERNIEUWDE KIJK OP BRANDBESTRIJDING IN DE PRAKTIJKMet de hernieuwde kijk op brand nog vers in het geheugen
wordt er een plan gemaakt. We weten inmiddels waar de brand
zich bevindt. Ook is bekend dat wij er niet bij kunnen en ter
plaatse onvoldoende capaciteit hebben. De ruimte wordt ge-
schat op 100 m² en om deze klus goed te kunnen doen, hebben
wij meerdere stralen lage druk nodig en wordt er flink opge-
schaald. In allerijl wordt de lage druk opgebouwd en neemt
iedereen zijn positie in rondom het object. Voorzichtig wordt er
nu van buitenaf een gat in het dak gemaakt waarbij er eigenlijk
een gecontroleerde uitslaande brand ontstaat. Deze uitslaande
brand kan dan met de nodige stralen aangepakt worden. Het
tegenoverstelde was echter het geval. Doordat er langere tijd
geen extra openingen zijn gemaakt kon er geen extra zuurstof
naar de brandhaard stromen. Door een tekort aan zuurstof is de
brand in dit geval uit zichzelf gesmoord. Tijdens het wegbreken
van het kleine stukje plafond dachten wij een kleine vlizotrap
te zien met een opening naar boven. Dit bleek onjuist. Wel was
de constructie van hout inclusief het isolatiemateriaal in zijn
geheel verbrand.
Met deze andere manier van benaderen voorkom je niet alleen
veel waterschade. Waren wij gelijk het pand te lijf te gaan door
zoveel mogelijk ruimte maken om bij de brand te komen, dan
was waarschijnlijk het gehele pand en naast gelegen winkel en
woning verloren gegaan.
Hoewel elke brand zijn eigen verloop heeft is in dit geval, door
het toepassen van de hernieuwde kijk op brand, de schade tot
het minimum beperkt.
de post vertelt
In de nacht van woensdag 17 juli op donderdag 18 juli
werd in Staphorst een papierrecyclingbedrijf door brand
verwoest. Het vuur brak rond middernacht uit en al snel
wordt er fors opgeschaald. Diverse posten uit zowel regio
Drenthe en IJsselland bundelen de krachten. Omliggende
panden waarin hout verwerkt wordt en woningen aan de
overzijde van de Industrieweg blijven bespaard. Bij deze
brand is er een hevige rook ontwikkeling en wordt er een
NL-alert verstuurd waarin mensen wordt opgeroepen uit
de rook te blijven.
Ook de Waarschuwings- en Verkenningsdienstteams (WVD)
worden gealarmeerd. Oldemarkt en Dedemsvaart proberen
gedurende de nacht een beeld te vormen in welke richting
de rook zich verplaatst en waar de rook eventueel neerslaat.
Na een eerste verkenning blijkt de rook zicht te verplaatsen
richting Meppel. Nu dit bekend is wordt er gevraagd om met
de multimeter op diverse plaatse de lucht te gaan meten om
te zien of er verhoogde concentratie aan gevaarlijke stoffen
aanwezig is. Uit meerdere meting blijkt dat er nauwelijks een
verhoogde concentratie is. Wel wordt duidelijk dat kleine
deeltjes verbrand papier met de lucht worden mee gevoerd en
enkele honderden meters op de Gemeenteweg neerkomen.
LUCHTBEMONSTERINGNieuw bij deze inzet is het nemen van een luchtmonster met
een canister bemonstering van organische stoffen. In overleg
met de adviseur gevaarlijke stoffen wordt de locatie bepaald
en aan de hand van de instructiekaart wordt het apparaat
operationeel gemaakt. Dit manier van luchtbemonstering ver-
vangt de ‘oude luchtpomp’ waarmee aangezogen lucht in een
plastic zak wordt geblazen en vervolgens luchtdicht afgesloten
afgeleverd bij het RIVM. Deze canistermeting heeft het grote
voordeel dat het zichzelf vult met lucht. Deze meting duurt
minimaal één uur. Voor de meetploeg betekend dit een uur
alert zijn en voorkomen dat dit kostbare apparaat niet ont-
vreemd wordt.
STEENTJE BIJDRAGEN ALS MEETPLOEGLangzamerhand begint de dag en gaan diverse medewerkers
van de bedrijven weer aan de slag. Dit geeft ons de gelegen-
heid om in de bedrijven te controleren op blauwe rook of vieze
lucht die via het luchtsysteem of op een andere wijze in de
fabriekshallen en kantoren is binnengekomen. Op basis van de
gemeten waarden wordt bij twee locaties het advies gegeven
om de deuren te sluiten en het personeel niet aan het werk te
laten gaan. Zo is een grote brand meer dan alleen maar een
hoop toeters en bellen. Als meetploeg draag je een steentje
bij en leer je direct omgaan met nieuwe apparatuur.
Inzet WvD brand papierrecyclingbedrijf StaphorstTEKST: GERARD DE HAAN BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL
Blikseminslag in centrum DedemsvaartTEKST: GERARD DE HAAN BEELD: MARCEL VAN SALTBOMMEL
de post vertelt
28
De hobby van... Margareth Schreursadviseur hrm
Echt vakantie!“Ga je mee een vogelcursus volgen bij het IVN?”, zo begon
mijn liefde voor vogels toen ik mijn man Karl vroeg om mee
te doen aan de cursus ‘vogels herkennen’. We waren nieuws-
gierig: we hoorden vogels fluiten maar wisten nooit wat voor
vogel het was. Sindsdien zijn we in de weekenden en in de
vakanties zoveel mogelijk buiten om vogels te spotten.
Eén van mijn favorieten is het baardmannetje, dat de zaden
uit rietpluimen eet. Ook gaan we regelmatig een weekend
naar Duitsland om daar zwarte en rode wouwen te zien of
naar andere gebieden waar bijzondere vogels te zien zijn.
Dan is het voor ons écht vakantie!”
Veilig in IJsselland Vrijsselland Veiligheidsregio [email protected]
Rebus