ПЛАЗМАТСКИ ФИБРИНОГЕН- СТРУКТУРА,

ФУНКЦИЈА

Фибриноген е протеин на крвната плазма со голема молекулска маса (340.000) и концентрација во околу 7 g/dL. Тој се синтетизира ( како и поголемиот број на фактори на коагулација) во црниот дроб. Фибриногенот се активира под дејство на тромбин.

Тромбинот го разложува молекулот на фибриногенот на 4 пептиди (мономери). Мономерите на фибринот меѓусебно се поврзуваат градејќи фибринска мрежа. Во раната фаза на поврзување (полимеризација) на мономерите на фибринот се поврзани само слаби водородни врска, затоа што и згрутчувањето н почетокто е слабо. Под влијание на факторот XIII (фактор за стабилизација на фибрин) доаѓа до создавање на силни коваленти врски и до стабилизација на згрутчувањето на крвта.

Фибриногенот е плазматски гликопротеин. Тој е знајзначајна белковина во коагулацијата на крвта. По хемискиот состав спаѓа во глобулините.

Се создава исклучиво во црнито дроб. Фибриногенот циркулира низ крвта, и како што доаѓа во допир со оштетениот или заболениот орган – ткиво, се променува во протеинот фибрин, кој се залепува на

ткивото и создава облога.

Зголемено ниво на фибриноген може да се најде за време на бременоста. Фибриногенот е протеин во акутна фаза па неговото зголемување е поврзано со воспаление, тумори, трауми. Хроничните активно воспалителни процеси како на пример, ревматски болести или колагени васкуларни болести поврзани се со двојно зголемување на колочина на фибриноген.

Зголемена концентрација на фибриноген има кај: - во благите блести на црниот дроб, црниот дроб го создава

компензационо - во плазмата на трудницата - за време на менструација - после рентгенско зрачење - кај фокални инфекции, како кај тонзилитис, синуситис,

колецистис - кај актуните бактерсики инфекции и до 10 g/l со пневмококи,

сепси, ревматска треска - нефрози, поради губење на албумин - предизвикува и зголемена седиментација на еритроцити - пернициозна анемија

Намалена концентрација на фибриноген има : кај функционална инсуфицијенса на црн дроб токсичен хепатитис цироза на црн дроб акутна жолчна атрофија на црн дроб тешки крварења кахексија/ изразена слабост кај тифус, но и кај останатите инфективни болести често е

зголемен болести на коскената срж мијелоична леукемија шарлах пелагра

Местото на фибриногенот за развојот на атеросклероза и артериска тромбоза е значајно бидејќи учествува и во процесот на настанување и раст на плакот, ги модулира хемореолошките особини на крвта, и претставува основа на коагулумот во текот на процесот на тромбоза. Концентрацијата на фибриноген во крвта е независен прогностички параметар за развој на акутен инфаркт миокард, како кај здравите возрасни лица, така и кај хроничните болни. Нивото на фибринофен во крвта е делумно генетски детерминиран, но и бројни фактори од надворешната средина влијаат на неговото ниво.