زيرے ى مسيح س لک عي ا م د ق ب طا م ه پ قوس مر د

اب ب قوس ر ۱معلان ا ونکى رکو و تسمه پ ب ى حي ي د

( تى ـ ١: ٣م ا ١٢ ق و ل ـ ١: ٣، ا ١٨ وحن ي ـ ١٩: ١، ٢٨ )ى مسيح د زيرى شروع ده، ١ څنګه چه د يشعياه نبى په صحيفه کښے ليکلى٢ دا د خدائے د زوئے عيس

دى:

«ګوره! دا زما پيغمبر دے

چه زۀ ئے د تا نه وړاندے ليږم

اؤ دئے به ستا د پاره لار تياروى.

آاواز راغے٣ په بيابان کښے د نعرے وهونکى

لک لار تياره کړئ چه د ما

اؤ د هغۀ سړکونه نيغ کړئ.»

اعلان ئے وکړو چه”توبه وکړئ اؤ بپتسمه٤ ى راغے اؤ اؤ دغه شان په بيابان کښے بپتسمه ورکوونکے يحي اؤ د يهوديه د وطن ټول خلق اؤ د بيت المقدس٥واخلئ اؤ خدائے به ستاسو ګناهونه وبخښى.“

اردن سيند په غاړه د هغوئ اقرار وکړو اؤ هغۀ د اوسيدونکى هغۀ ته راغونډ شول اؤ هغوئ د خپلو ګناهونو بپتسمه وکړه.

اوښ د وړئ چوغه اغوستے وه اؤ د څرمنے پيټئ ئے د ملا نه تاؤ کړے وه اؤ هغۀ به ملخان اؤ٦ ى د يحياعلان کوو چه”زما نه پس به هغه سړے راځى چه زما نه زيات زورور٧ځنګلى ګبين خوړلو. هغۀ به دا

ما خو په اوبو ستاسو٨دے. زۀ د دے لائق هم نۀ يم چه ټيټ شم اؤ د هغۀ د پيزار تسمے پرانزم. بپتسمه وکړه خو هغه به ستاسو بپتسمه په په روح القدس وکړى.“

زميښت آا ؤ ا تسمه پ ب ى س د عي( تى ـ ١٣: ٣م ا ١١: ٤ ق و ل ـ ٢١: ٣، ـ ١: ٤، ٢٢ ١٣ )

اردن د سيند په غاړه٩ ى راغے اؤ د هم په هغه ورځو کښے داسے وشول چه د ګليل د ناصرت نه عيسى نه بپتسمه واخسته. نونه پرانستى وليدل اؤ١٠ئے د يحي آاسما څۀ وخت چه د اوبو نه بهر راووتو نو هغۀ

آاواز راغے چه”تۀ زما١١روح القدس د کونترے په شکل په هغۀ باندے نازل شو. آاسمان نه يو اؤ د محبوب زوئے ئے،ستا نه زۀ رضا يم.“

اؤ هلته کښے هغه تر څلويښتو ورځو پورے د شيطان١٣ سمدستى روح القدس هغه بيابان ته واستوو. ١٢آازمائيلے شو. هغه د ځنګلى ځناورو سره وو اؤ فرښتے د هغۀ په خدمت کښے په لمسون کښے و

حاضرے وے.

لل ب ن ا ي ر ور ښکا و څل ن ا ي ه ا م د ح ى مسي د عيس( تى ـ ١٢: ٤م ا ٢٢ ق و ل ـ ١٤: ٤، ـ ١: ٥، ١٥ ١١ )

ى ګليل ته راغے اؤ د خدائے د زيرى وعظ ئے کولو چه ١٤ ى ونيولے شو نو عيس ١٥ هر کله چه يحي

”وخت پوره شو،د خدائے بادشاهى په تاسو د بره کيدونکى ده. توبه ګار شئ اؤ په زيرى ايمان راؤړئ.“

ى د ګليل درياب په غاړه روان وو چه هغۀ شمعون اؤ د هغۀ ورور اندرياس وليدل چه د درياب په١٦ عيسى هغوئ ته ووئيل چه”ما پسے راځئ١٧غاړه ئے جال اچولو ځکه چه هغوئ د ماهيانو ښکاريان وو. عيس

آادمو لټوونکى جوړ کړم.“ لونه پريښودل اؤ په هغۀ١٨اؤ زۀ به ستاسو نه د بنى اؤ سمدستى هغوئ خپل جاپسے روان شول.

ى وړاندے لاړلو نو هغۀ د زبدى زامن،يعقوب اؤ د هغۀ ورور يوحنا وليدل چه په کشتئ١٩ کله چه عيسلونه ئے مرمت کول. هغۀ هغوئ راوبلل اؤ هغوئ خپل پلار زبدى د مزدورانو٢٠کښے ناست وو اؤ جا

سره په کشتئ کښے پريښودو اؤ په هغۀ پسے روان شول.

ولے سړے ي ن وح ر اک پ ا ن د ( ا ق و ـ ٣١: ٤ل ٣٧ )

ى عبادت خانے ته لاړو اؤ هلته ئے تعليم٢١ دوئ کفرنحوم ته راغلل اؤ د سبت يعنے خالى په ورځ عيسى په تعليم حيران شول ځکه چه د شرعے د عالمانو په شان نه،بلکه٢٢ورکول شروع کړل. خلق د عيس

اختيار سره ئے وئيل. پوره په

ائے٢٤ په دغه وخت په عبادت خانه کښے يو سړے وو چه ناپاک روح نيولے وو. هغۀ چغے کړے، ٢٣ ” ى ناصرى! ته زمونږ نه څۀ غواړے؟ تۀ زمونږ په بربادئ پسے راغلے ئے څۀ؟ زۀ د پيژنم چه تۀ د عيس

خدائے قدوس يئے.“

ى هغه ورټلو اؤ ورته ئے ووئيل چه”چپ شه اؤ د دۀ نه راوزه.“٢٥ عيس

هغوئ ټول حق حيران شول٢٧ اؤ ناپاک روح هغه سړے ډير په عذاب کړو اؤ په چغه ترے نه راووتو. ٢٦اختيار سره خبرے اؤ د يو بل نه ئے تپوس وکړو چه”دا لا څۀ دے؟ دا خو يو نوے تعليم دے! هغه په

کوى اؤ چه حکم کوى نو ناپاک روحونه هم د هغۀ حکم منى“

آاوازه خوره شوه.٢٨ دا خبره ډيره زر مشهوره شوه اؤ د ګليل په علاقه کښے د هغۀ

قو جوړول و خل ر ي ډ د

( تى ـ ١٤: ٨م ا ١٧ ق و ل ـ ٣٨: ٤، ٤١ ) د عبادت خانے نه په راوتو هغوئ نيغ د شمعون اؤ اندرياس کره لاړل اؤ يعقوب اؤ يوحنا هم ورسره٢٩

د شمعون خواښے تبے نيولے وه،په کټ کښے پرته وه. هغوئ سمدستى د هغے د بيمارئ٣٠ملګرى وو. ى ورغے اؤ د هغے لاس ئے ونيوو اؤ په پښو ئے ودروله اؤ تبے پريښوده اؤ د٣١حال ورته ووے. عيس

آاخته شوه. هغوئ په خدمت کښے

ى ته راوستل. ٣٢ اؤ٣٣ هغه ماښام د نمر د پريوتو نه پس هغوئ ټول رنځوران اؤ پيريانو نيولى خلق عيسقسم قسم رنځونو٣٤ټوله ښاريه د هغه کور مخے ته راټوله شوه. ى ډير رنحوران جوړ کړل چه په عيس

آاخته وو اؤ ډير پيريان ئے وشړل. هغۀ پيريان خبرو ته پرے نۀ ښول ځکه چه هغوئ پيژندو چه دا څوک دے.

دو وعظ کول ي ز ه ګر پ و کښے ه کل پ( ا ق و ـ ٤٢: ٤ل ٤٤ )

ى پاڅيدو اؤ بهر لاړو. هغه ځان له يو خوشى ځائے ته لاړو اؤ٣٥ سحر وختى د نمر ختو نه وړاندے عيس وئے موندو اؤ ورته ئے ووئيل٣٧ خو شمعون اؤ د هغۀ ملګرى ورپسے لاړل، ٣٦هلته ئے دعا کوله.

چه”ټول خلق ستا په تلاش کښے دى.“

هغۀ جواب ورکړو چه”راځئ چه نزدے کلو ته لاړ شو چه زۀ هلته هم خپل پيغام واؤروم ځکه چه زۀ٣٨هم په دغه غرض راوتلے يم.“

آاؤروو اؤ پيريان ئے ويستل.٣٩ نو هغه په ټول ګليل کښے وګرزيدلو،په عبادت خانو کښے ئے کلام

کول ا پ مى ا ز ج و ي د ( تى ـ ١: ٨م ا ٤ ق و ل ـ ١٢: ٥، ١٦ )

ى ته يو جزامى راغے،د هغۀ په پښو پريوتو،خواست ئے ترے وکړو چه”که ته غواړے نو ما پاکولے٤٠ عيسشے.“

اوږد کړلو،مسح ئے کړو اؤ وئے وئيل چه”بے شکه زۀ٤١ ى زړۀ په هغۀ وسوزيدلو،خپل لاس ئے ور د عيسى هغه د دے٤٣ اؤ د هغۀ نه جزام سمدستى لرے شو اؤ هغه پاک شو. ٤٢غواړم،پاک شه.“ بيا عيس

”خيال ساته چه دا حال چا ته ونۀ وائے. لاړ شه خپل ځان کاهن ته٤٤سخت حکم سره رخصت کړو، ى مقرر کړے نذرانه هغۀ ته پيش کړه،دا به ستا د روغتيا شاهدى وى.“ وښيه اؤ د موس

اؤ د دے قصے نه ئے ټول خلق خبر کړل. دا خبره ئے تر لرے لرے خوره٤٥ خو هغه سړے بهر لاړو ى به يو ښار ته هم په ښکاره نۀ شو تلے اؤ بهر به په خوشو ځايونو کښے پاتے کيدو. کړه تر دے چه عيس

خو بيا به هم خلق د هر لورى نه هغۀ ته راتلل.

اب ب قوس ر ۲مروغول و شل سړى ي د

( تى ـ ١: ٩م ا ٨ ق و ل ـ ١٧: ٥، ٢٦ )ى کفرنحوم ته واپس شو نو خلق خبر شول چه هغه په کور کښے دے. ١ اؤ٢ څو ورځے پس چه عيس

دومره خلق ورته راټول شول چه د دروازے نه بهر نۀ ځائيدل. اؤ څۀ وخت چه هغۀ هغوئ ته پيغام خو د ګڼے له کبله ئے٤ نو يو شل سړے څلورو کسانو راپورته کړے وو اؤ هغۀ ته ئے راؤړو. ٣آاؤرولو،

ى وو اؤ هغۀ ته نزدے نۀ کړے شو،نو هغوئ د کوټے چت په هغه ځائے کښے سورے کړو چرته چه عيسى د٥په هغه سورى کښے ئے هغه شل سړے په بانګئ کښے د هغۀ مخے ته ورښکته کړو. کله چه عيس

هغوئ دا عقيده وليده نو هغه شل سړى ته ئے ووئيل،”زما زويه! ستا ګناهونه معاف شول.“

”دا سړے داسے٧ هلته په دغه موقع يو څو د شرعے عالمان ناست وو،هغوئ د ځان سره ووئيل چه ٦خبرے ولے کوى؟ دا خو کفر دے! د خدائے نه بغير هم لا څوک د چا ګناهونه بخښلےشى څۀ؟“

ى پوهه شو چه دوئ په زړۀ کښے څۀ خيال کوى اؤ هغوئ ته ئے ووئيل چه”تاسو داسے٨ سمدستى عيسلونه په زړۀ کښے ولے راولئ؟ آاسانه ده چه زۀ دے شل سړى ته ووايم چه ستا ګناهونه٩خيا آايا دا خبره

ابن١٠معاف شول،اؤ که دا ووايم چه پاڅه خپل کټ واخله اؤ روان شه؟ خو ستاسو د پوهے د پاره چه اختيار لرى،“هغۀ شل سړى ته مخ راواړولو اؤ ورته ئے آادم هم په مزکه باندے د ګناهونو د معاف کولو

”زۀ تا ته وايم،پاڅه! خپل کټ واخله اؤ کور ته لاړ شه.“١١ووئيل،

اؤ هغه پاڅيدو،سمدستى ئے خپل کټ واخستو اؤ د ټولو په مخکښے روان شو. دغه شان هغه ټول١٢ حيران پاتے شول اؤ د خدائے ثنا ئے ووئيله. هغوئ ووئيل چه”داسے کار خو مونږ چرے هم نۀ وو

ليدلے.“

ه ن ل ب د محصولچى ( تى ـ ٩: ٩م ا ١٣ ق و ل ـ ٢٧: ٥، ٣٢ )

ى يو ځل بيا د درياب غاړے ته لاړو،ګڼ خلق ورته راغلل اؤ هغۀ هلته ورته تعليم ورکړو. ١٣ هر١٤ عيس کله چه هغه تلو نو هغۀ د حلفئ زوئے ليوى د محصول په څوکئ ناست وليدو اؤ ورته ئے ووئيل چه”ما

پسے راځۀ،“ليوى پاڅيدو اؤ ورپسے روان شو.

ى د هغۀ په کور کښے ډوډئ ته ناست وو نو ډير ګناه ګاران اؤ محصولچيان اؤ د هغۀ١٥ کله چه عيس ځنو فريسيانو اؤ د شرعے عالمانو چه دا١٦مريدان ورسره خوراک ته ناست وو،نو ډير خلق ورپسے وو.

وليدل چه هغه د محصولچيانو اؤ ګناه ګارانو په دے ډله کښے ناست دے،ورسره ډوډئ خورى،نو د هغۀمريدانو ته ئے ووئيل چه”دئے خو د محصولچيانو اؤ ګناه ګارانو سره ډوډئ خورى!“

ى دا خبره واؤريده اؤ دوئ ته ئے ووئيل چه”روغ ته د طبيب حاجت نشته خو رنځورانو ته ئے١٧ عيسشته. زۀ دے ته نۀ يم راغلے چه صادقان وبلم بلکه ګناهګاران.“

اب کښے ب ه پ د روژے ( تى ـ ١٤: ٩م ا ١٧ ق و ل ـ ٣٣: ٥، ٣٩ )

ى مريدانو اؤ د فريسيانو روژه وه نو ځنى خلق ورته راغلل اؤ وئے وئيل چه”څۀ وجه١٨ يو ځلے چه د يحيى مريدان اؤ د فريسيانو مريدان خو روژه نيسى،ولے ستا مريدان ئے نۀ نيسى؟“ ده چه د يحي

ى هغوئ ته ووئيل،”کله چه د وادۀ زلمے د جنجيانو سره وى نو دوئ به روژه نۀ نيسى. ١٩ خو٢٠ عيسوخت به راشى چه د وادۀ زلمے به د دوئ نه بيل کړے شى اؤ په هغه ورځ به دوئ روژه نيسى.

هيڅوک هم نوے پيوند په زړه چوغه کښے نۀ لګوى،اؤ که څوک داسے کوى نو پيوند به وشليږى اؤ٢١ هيڅوک هم نوى شراب په زړو مشکونو کښے نۀ اچوى. که٢٢نوے به د زاړۀ نه لوئے سورے کوى.

څوک داسے کوى نو شراب به ئے مشکونه وشلوى،شراب اؤ مشکونه دواړه به ضائع شى. خو نوىشراب په نوو مشکونو کښے اچوى.“

و کول ش ه ورځ وږى پ د سبت ( تى ـ ١: ١٢م ا ٨ ق و ل ـ ١: ٦، ٥ )

ى د فصل په يو پټى تيريدو نو په تلو تلو کښے د هغۀ مريدانو وږى وشول٢٣ د يو سبت په ورځ چه عيس فريسيانو هغۀ ته ووئيل چه”وګوره! کوم کار چه د سبت په ورځ منع دے،دوئ هغه ولے٢٤کول. کوى؟“

اؤ د هغۀ ملګرى وږى شوى٢٥ هغۀ جواب ورکړو چه”تاسو چرے دا لوستلى نۀ دى چه څۀ وخت داؤد اؤ د خوراک هيڅ ورسره نۀ وو نو څۀ ئے وکړل؟ هغه د ابياتار د مشر کاهن په زمانه کښے د٢٦وو

خدائے کور ته ننوتو اؤ د نذرانے ډوډئ ئے وخوړله،سره د دے چه بغير د کاهنانو نه بل هيچا ته هغهخوراک حلال نۀ دے اؤ لا دا چه خپلو ملګرو ته ئے هم ورکړه.“

آادم د سبت د پاره. ٢٧ آادم د پاره جوړ شوے دے،نۀ چه بنى ٢٨ هغۀ ورته دا هم ووئيل چه”سبت د بنى

لک دے.“ آادم د سبت د ورځے ما ابن ځکه

اب ب قوس ر ۳مروغول اسى سړى ل د وچ

( تى ـ ٩: ١٢م ا ١٤ ق و ل ـ ٦: ٦، ١١ )ى عبادت خانے ته ننوتو نو په ګڼه کښے يو داسے سړے وو چه لاس ئے وچ شوے١ په بله موقع چه عيس

ى به د سبت په ورځ هغه جوړ کړى اؤ که نه،ځکه چه هغوئ به د هغۀ٢وو. اؤ هغوئ دا کتل چه عيسالزام لګولو ته تيار ناست وو. ٤ هغۀ وچ لاسى سړى ته ووئيل چه”راشه،په مينځ کښے ودريږه.“٣خلاف

بيا ئے هغوئ ته مخ ورواړوو اؤ وئے وئيل چه” د سبت په ورځ ښۀ کول روا دى که بد کول،د چا بچ

کول روا دى که وژل؟“

د دوئ د سختو زړونو په وجه ئے په غصه اؤ افسوس ټولو ته وکتل اؤ هغه٥خو هغوئ چپ پاتے شول. خو فريسيان د عبادت خانے نه٦سړى ته ئے ووئيل چه”خپل لاس وغزوه.“هغۀ لاس وغزولو اؤ جوړ شو.

نو. آاخته شول چه هغه به څنګه وژ بهر لاړل،نو سمدستى د هيروديانو سره په دے سازش

ه ګڼ خلق ړ ه غا پ اب ي ر د د ى د خپلو مريدانو سره د درياب غاړے ته لاړو. ٧ ادوميه اؤ د شرق٨ عيس د ګليل،يهودا،د بيت المقدس،

آاؤريدلى وو هغه اردن،د صور اؤ صيدا د خوا اؤ شا نه ډير خلق د هغۀ ليدو له رغلل ځکه چه هغوئ دا نو هغۀ خپلو مريدانو ته ووئيل چه”ما د پاره يوه کشتئ تياره ساتئ چه د ګڼے د٩عجيبه کارونه کوى.

هغۀ دومره ډير رنځوران روغ کړى وو چه هر قسم خلق ورمات شول چه دۀ له١٠ټيل نه ځان بچ کړم.“ اؤ چه پيريانو به دئے وليدلو نو راپرے به وتل اؤ چغے به ئے کړے چه”تۀ د خدائے زوئے١١لاس وروړى.

يئے.“

خو هغۀ به ورته په کلکه ووئيل چه”ما مه ښکاره کوئ.“١٢

ان ل و س ر ى دولس د عيس( تى ـ ١: ١٠م ا ٤ ق و ل ـ ١٢: ٦، ١٦ )

ى يو غر ته لاړو اؤ هغه سړى ئے راوبلل کوم ئے چه خوښ کړى وو اؤ هغوئ ورغلل. ١٣ هغۀ١٤ بيا عيس اؤ چه د١٥دولس تنه رسولان مقرر کړل،څوک چه به د هغۀ سره وى اؤ بهر به د وعظ د پاره ليږلے شى،

اختيار به هم لرى. پيريانو د ايستلو

نوم کيښودلو، ١٦ بيا د زبدى زامن١٧ نو هغۀ دولس تنه مقرر کړل چه هغه دا دى،په شمعون ئے پطروس نوم کيښودلو، بيا١٨يعقوب اؤ د هغۀ ورور يوحنا راغلل چه په هغوئ ئے بوانر ګس يعنے د تندر زامن

اؤ١٩اندرياس،فيليپوس اؤ برتلمائى اؤ متى اؤ توما اؤ د حلفئ زوئے يعقوب اؤ تدى اؤ شمعون ننګيالے، يهوداه اسکريوتى هغه سړے چه په دۀ يے مخبرى وکړله.

ول ب ز ل ع ب ؤ ا ى س عي( تى ـ ٢٢: ١٢م ا ٣٢ ق و ل ـ ١٤: ١١، ١٠: ١٢، ٢٣ )

ى يو کورته ننوتو اؤ يو ځل بيا دومره خلق پرے راټول شول چه دوئ ډوډئ قدرے هم نۀ شوه٢٠ عيس هر کله چه د هغۀ خپلوانو دا واؤريدل نو هغوئ لاړل چه هغه تر لاسه کړى ځکه چه خلقو به٢١خوړلے.

وئيل چه”هغه په خود کښے نۀ دے.“

کوم د شرعے عالمان چه د بيت المقدس نه راغلى وو،هغوئ به هم وئيل چه د هغۀ سره بعلزبول دے٢٢اؤ دئے د پيريانو د شهزاده په مدد پيريان وباسى.

ى هغوئ راوبلل اؤ په مثالونو کښے ئے ورته ووئيل چه”شيطان څنګه شيطان ويستلے شى؟ ٢٣ ٢٤ نو عيس

که په يو کور٢٥که په يوه بادشاهئ کښے د ننه مخالفت پيدا شى نو هغه بادشاهى پاتے کيدے نۀ شى. اؤ که چرے شيطان له ځان نه٢٦کښے نفاق راشى نو هغه کور هم هيڅ کله پاتے کيدے نۀ شى.

اتفاقه شى اؤ پاتے کيدے نۀ شى اؤ دا د هغۀ خاتمه ده. خلاف شى نو هغه هم بے

خو هيڅوک هم د زورور په کور په زور ننوتے نۀ شى اؤ د هغۀ سامان تالا کولے نۀ شى تر څو چه هغه٢٧لوټلے شى. زورور سړے ئے تړلے نۀ وى،بيا د هغۀ کور

نشته چه هغه بخښلے کيدے نۀ شى. ٢٨ ٢٩ زۀ تاسو ته دا رښتيا وايم چه يوه ګناه اؤ يو کفر هم داسے

خو هر څوک چه په روح القدس باندے کفر وائى هغه به هيڅ کله هم معافى ونۀ مومى اؤ هغه به د تل هغۀ دا ځکه ووئيل چه هغوئ دا وئيل چه”دے ناپاک روح نيولے دے.“٣٠عمرى ګناه مجرم وى.“

ه ڼ و ر و ؤ ا ر و ى م د عيس( تى ـ ٤٦: ١٢م ا ٥٠ ق و ل ـ ١٩: ٨، ٢١ )

ى مور اؤ وروڼه ورغلل اؤ بهر ولاړ وو اؤ څوک ئے ورواستولو چه هغه د راوبلى. ٣١ ګڼ خلق٣٢ بيا د عيسترے چاپيره ناست وو اؤ هغوئ ورته ووے چه”ګوره،ستا مور اؤ وروڼه بهر ولاړ دى اؤ ستا پوښتنه کوى.“

اؤ هغه ګير چاپير ناستو خلقو ته ئے وکتل٣٤ هغۀ جواب ورکړو چه”زما مور اؤ زما وروڼه څوک دى؟“ ٣٣ څوک چه د خدائے په مرضئ ځى هغه زما ورور خور اؤ٣٥اؤ وئے وئيل چه”زما مور اؤ وروڼه دا دى!“

مور ده.“

اب ب قوس ر ۴مال ث م وندے د کر

( تى ـ ١: ١٣م ا ٩ ق و ل ـ ٤: ٨، ٨ )ى د درياب په غاړه تعليم ورکول شروع کړل اؤ دومره خلق ورته راغونډ شوى وو چه هغه په درياب١ عيس

اؤ هغۀ هغوئ ته په٢کښے کشتئ ته وختلو اؤ هلته کښيناستو اؤ ټول خلق د درياب تر غاړے راپنډ وو. مثالونو کښے ډير تعليم ورکړو. هغۀ چه تعليم ورکاوو نو وئے وئيل،

اؤ داسے وشول د کرلو په وخت ځنے تخم په لاره پريوتو اؤ٤ ”واؤرئ! يو زميندار کروندے ته لاړو. ٣ څۀ تخم په کاڼيزه مزکه پريوتو چرته چه لږه خاوره وه،هغه سمدستى راوټو٥مرغئ راغلے،هغه وخوړلو.

خو چه نمر راوختلو نو تنکے فصل وسوزيدلو اؤ هر کله چه جرړے ئے٦کيدو ځکه چه خاؤره کمه وه. څۀ تخم په جاړو کښے پريوتو اؤ چه جاړے لوئے شوے نو فصل ئے پټ کړو اؤ بار٧نۀ وے نو وچ شو.

اؤ څۀ تخم په ښه مزکه کښے پريوتو چرته چه هغه راوټو کيدلو اؤ لوئے شو اؤ دانے ئے٨ئے ونۀ نيوو. ونيولے اؤ بار ئے يو په ديرش يو په شپيتۀ اؤ يو په سل راؤړو.“

آاؤريدو غوږونه لرى نو دا د واؤرى.“٩ هغۀ بيا ووئيل،”که څوک د

ل مطلب ا ث م د ( تى ـ ١٠: ١٣م ا ١٧ ق و ل ـ ٩: ٨، ١٠ )

لونو په حقله تپوس١٠ ى يواځے شو نو دولسو مريدانو اؤ نور چه ورسره وو،هغوئ د مثا هر کله چه عيس هغۀ جواب ورکړو چه”تاسو ته د خدائے د بادشاهئ راز درکړے شوے دے خو هغه څوک چه١١وکړو.

لکه چه صحيفے وائى چه:١٢بهر دى،هغوئ ته به هره خبره په مثالونو کښے کيږى.

«هغوئ به ګورى اؤ ګورى به خو وبه نۀ وينى،

آاورى به خو پوهيږى به نه، آاؤرى اؤ هغوئ به

ګنى هغوئ به خدائے ته رجوع وکړى

اؤ وبه بخښلے شى.»

يح کول تشر ل ا ث م ونکى ر د ک( تى ـ ١٨: ١٣م ا ٢٣ ق و ل ـ ١١: ٨، ١٥ )

لونو څنګه پوهه شئ؟١٣ آايا تاسو په دے مثال پوهه نۀ شوئ؟ نو بيا به تاسو په نورو مثا ى ووئيل،” بيا عيس د لارے په غاړه هغه خلق دى چرته کلام کرلے کيږى،اؤ چه کلام واؤرى نو١٥ زميندار کلام کرى. ١٤

دغسے هم هغه دى چه په کاڼيزه مزکه١٦شيطان سمدستى راشى اؤ کرلے شوے کلام د دوئ نه يوسى. خو په هغوئ١٧کرلى شوى دى،څنګه چه دوئ کلام واؤرى نو په خوشحالئ ئے سمدستى قبول کړى.

کښے جرړے ونۀ نيسى،نو د زغم طاقت په کښے نۀ وى اؤ هر کله چه د کلام په وجه په هغوئ تنګسيا نور هغه دى چه په جاړو کښے تخم وکرلے شو.١٨يا څۀ تکليف راشى نو سمدستى تيندک وخورى.

خو دنيا وى غم اؤ د دولت فريبى شان اؤ قسم قسم بد خواهشات په مينځ کښے١٩هغوئ کلام واؤرى، اؤ بيا هغه خلق دى چه تخم ئے په ښه مزکه٢٠راشى اؤ د کلام مرئ خپه کړى اؤ هغه شنډ پاتے شى.

پريوتو،دوئ کلام واؤرى اؤ قبول ئے کړى اؤ يو په ديرش،يو په شپيتۀ اؤ يو په سل بار راؤړى.“

ا ڼ ر اندے ل د وږى ا د ( ا ق و ـ ١٦: ٨ل ١٨ )

آايا تاسو ډيوه د دے د پاره راؤړئ چه د اوږى يا د کټ لاندے ئے کيږدئ؟٢١ ى هغوئ ته ووئيل،” عيس خو هيڅ څيز دومره پټ نۀ دے چه د هغۀ ښکاره کول مناسب نۀ٢٢نه،تاسو دا په ډيوټ باندے کيږدئ.

آاؤريدلو غوږونه٢٣وى اؤ هيڅ څيز داسے راز نۀ دے چه د هغۀ معلومول مقصود نۀ وى. که څوک د لرى نو وا د ورى.“

آاؤرئ،په کوم ميچ چه تاسو ورکوئ په هغه ميچ به ئے مومئ٢٤ ى دا هم ووئيل،”پام کوئ چه څۀ عيس ځکه چه څوک چه څۀ لرى هغۀ ته به نور هم ورکړے شى،خو د کوم سړى سره٢٥،بلکه څۀ لږ زيات.

چه څۀ نۀ وى هغۀ نه به هغه لږ څۀ هم واخستے شى چه ورسره وى.“

ال ث م و دل ي ن رغو ز د خم ت د ى ووئيل،”د خدائے بادشاهى داسے ده چه يو سړے په مزکه تخم کرى. ٢٦ اودۀ شى٢٧ عيس هغه د شپے

مزکه له ځان نه٢٨اؤ سحر پاڅى اؤ تخم زرغون شى اؤ لوئے شى. دا څرنګه؟ هغه په دے نۀ پوهيږى. خو هر کله چه فصل پوخ٢٩غله پخپله پيدا کوى،وړومبے تيغ،بيا وږى اؤ بيا په وږى کښے تيارے دانے.

شى نو هغه ورپسے لور راواخلى ځکه چه د فصل د ريبلو وخت راغلے وى.“

ال ث م خم ت د د شړشمو ( تى ـ ٣١: ١٣م ا ٣٤، ٣٢ ق و ل ـ ١٨: ١٣، ١٩ )

ى دا هم ووئيل،”مونږ به د خدائے د بادشاهئ په څۀ څيز سره مقابله وکړو؟ يا په کوم مثال به ئے٣٠ عيس دا لکه د شړشمو د تخم دے چه د کرلو په وخت په مزکه کښے د بل هر تخم نه ورکوټے٣١بيان کړو؟

خو چه په يو وار راوټوکيږى اؤ د نورو ټولو بوټو نه لوئے شى اؤ دومره لوئے څانګے وکړى چه د٣٢وى، هوا مرغئ ئے په سورى کښے کښينى.“

آاوروو څومره چه هغوئ پوهيدل. ٣٣ لونو ورته هغۀ د هغوئ سره د٣٤ هغۀ به کلام دغسے په ډيرو مثامثالونو نه بغير کلام ونۀ کړو خو په کور کښے ئے خپلو مريدانو ته هر څۀ واضح کړل.

ع کول من ن ا ف اب کښے طو ي ر د ه پ( تى ـ ٢٣: ٨م ا ٢٧ ق و ل ـ ٢٢: ٨، ٢٥ )

هغوئ ګڼه٣٦ په هغه ورځ ماښام هغۀ هغوئ ته ووئيل،”راځئ چه د درياب پورے غاړے ته لاړ شو.“٣٥ پاتے کړه اؤ هغه ئے د ځان سره په کشتئ کښے بوتلو په کومه کشتئ کښے چه هغه ناست وو اؤ نورے

هغه٣٨ زوروره سيلئ راغله،چپو کشتئ داسے ووهله چه اوبۀ ورته راوختے. ٣٧کشتئ هم ورسره وے. اودۀ وو. هغوئ هغه راپاڅوو اؤ ورته ئے ووئيل،”مالکه! مونږ ډوبيږو! تا سره څۀ غم وروستو په بالښت

هغه بيدار شو،باد ئے ورټو اؤ درياب ته ئے ووئيل چه”غلے قلار شه!“باد ودريدو اؤ قلاره قلارى٣٩نشته؟“ هغۀ هغوئ ته ووئيل چه”تاسو دومره ويريدونکى ولے يئ،تاسو لا اوس هم عقيده نۀ لرئ“؟٤٠شوه.

هغوئ ويرے اخستى وو اؤ يو بل ته ئے ووئيل،چه”دا لا څوک دے چه باد اؤ درياب ئے هم حکم٤١منى.“

اب ب قوس ر ۵مړول ولے جو ي ن و ن ا ي ر ي پ د

( تى ـ ٢٨: ٨م ا ٣٤ ق و ل ـ ٢٦: ٨، ٣٩ )ى د کشتئ نه راکوز شو نو يو٢ اؤ هغوئ د درياب بلے غاړے ته راغلل،د ګراسينيانو وطن ته. ١ چه عيس

اؤ هغه هيچا هم قابو٣سړے چه پيريانو نيولے وو اؤ په قبرونو کښے اوسيدو،راووتو اؤ هغۀ له راغے. ځکه چه هغۀ ته ئے څو څو٤کولے نۀ شو،عن تر دے چه په زنځيرونو کښے هم نۀ شو تړلے کيدے.

واره زنځيرونه اؤ ځولنے اچولے وے خو هغۀ زنځيرونه شلولى وو اؤ ځولنے ئے ماتے کړے وے اؤ دومره اؤ ورځ اؤ شپه به هغۀ په قبرونو اؤ د غرونو په خوا٥طاقتور هيڅوک نۀ وو چه هغه ئے قابو کړے وئے. کښے چغے ويستے اؤ ځان به ئے په ګټو ژوبلولو.

ى وليدلو نو هغۀ وردؤ کړل اؤ سجده ئے ورته وکړه،٦ اؤ په چغو ئے٧ هر کله چه هغۀ د ورايه عيسى! د لوئے خدائے زويه! تۀ زما نه څۀ غواړے؟ د خدائے په روئے ما مه غذابوه.“ دا٨ووئيل،”ائے عيس

ى بيا دۀ ته دا ووئيل،”ائے ناپاکه روحه! د دے سړى نه لرے شه.“ ځکه چه عيس

نوم دے؟“٩ ى د هغۀ نه تپوس وکړو چه”ستا څۀ عيس

نوم لښکر دے،مونږ ډير کسان يو.“ ى به مونږ١٠هغۀ ووئيل چه”زما اؤ هغۀ ورته ډيره زارى وکړه چه عيسد ملک نه نۀ شړى.

اؤ پيريانو هغۀ ته دا سوال وکړو١٢ نو هلته د غرۀ په خوا کښے د خنزيرانو يو لوئے کنډک څريدو. ١١اجازت ورکړو اؤ پيريان راووتل اؤ په خنزيرانو١٣چه”مونږ خنزيرانو ته وليږه اؤ ورننه وتو ته مو پريږده.“ هغۀ

کښے ورننوتل اؤ خوا اؤ شا د دوه زره خنزيرانو دغه کنډک له کمر نه ښکته په درياب کښے ورغوپه شواؤ ډوب شو.

د کنډک شپونکى په تيښته لاړل اؤ دا خبر ئے ښارئے اؤ خوا اؤ شا کلو ته ورسوو اؤ خلق د دے١٤ى له راغلل اؤ هغه ليونے چه د پيريانو لښکر نيولے وو ئے وليدو١٥واقعے تماشے له راووتل. هغوئ عيس

تماشه کوونکو خلقو ته ووئيل چه١٦چه هلته ناست وو اؤ سم دم وو اؤ هغوئ ټول ويرے واخستل. اؤ د خنزيرانو سره څۀ وشول. ى ته ووئيل چه”د دے علاقے١٧څرنګ دغه سړے روغ شو بيا هغوئ عيس

نه لاړ شه.“

ى کشتئ ته ورختو نو کوم سړے چه پيريانو نيولے وو،هغۀ هم ورسره د ملګرتيا د١٨ څۀ وخت چه عيسپاره سوال وکړو.

لک١٩ اجازت ورنۀ کړو اؤ ورته ئے ووئيل چه”کور ته لاړ شه اؤ خپلو خلقو ته ووايه چه ما ى د دے عيسپه خپل رحم ستا د پاره څۀ وکړل.“

هغه سړے لاړو اؤ دکپولس په علاقه کښے ے دغه خبر خور کړو اؤ هغه ټول حال ئے ووئيلو،څۀ چه٢٠ى د هغۀ د پاره کړى وو اؤ ټول خلق حق حيران شول. عيس

ړو و ر و اس ل ے ئ ه ل وغے چ ى د عيس ؤ هغه ښځه چه ا ر و ل ر ي ئ ا ي د ( تى ـ ١٨: ٩م ا ٢٦ ق و ل ـ ٤٠: ٨، ٥٦ )

ى د درياب بلے غاړے ته په کشتئ ورپورے وتو نو يوه لويه ګڼه ترے بيا راچاپيره شوه. اؤ٢١ کله چه عيسنومے ئے وو ورله راغے اؤ څۀ وخت٢٢هغه لا د درياب په غاړه وو چه د عبادت خانے يو مشر چه يائير

لور په مرګى حال٢٣چه ئے هغه وليدو نو سجده ئے ورته وکړه اؤ سوال ئے وکړو. اؤ وئے وئيل،”زما وړه ى٢٤ده. زۀ درته دا سوال کوم چه تۀ راشه،هغے ته لاس وروړه،روغه ئے کړه اؤ ژوند ئے بچ کړه.“ عيسد هغۀ سره لاړو. ډير خلق ورسره ملګرى وو،ګڼه لا هم دومره زياته وه چه په هغۀ به ټيل راتلو .

اؤ سره د ډيرو طبيبانو د٢٦ په هغوئ کښے يوه ښځه هم وه چه د دولسو کالو راسے ئے وينه بهيدله. ٢٥ دارو درملو چه هغے پرے خپل هر څۀ سره خلاص کړى وو خو هيڅ فرق ئے نۀ وو کړے اؤ مرض ئے رو

آاؤريدلے وے،نو هغه د شا د طرفه په ګڼه٢٧رو لا سيوا کيدو. ى په حقله د خلقو خبرے هغے د عيس ځکه چه هغے په زړۀ کښے دا وئيل،”که زۀ ئے ايله٢٨کښے راغله اؤ د هغۀ چوغے له ئے لاس وروړو.

چوغے ته هم لاس وروړم نو زۀ به روغه شم.“

په٣٠ هم په هغه ساعت د ښځے وينه بنده شوه اؤ په ځان پوهه شوه چه د عذاب نه خلاصه شوه. ٢٩ى هم په ځان پوهه شو چه د هغۀ نه يو طاقت راووتو. ګڼے ته ئے مخ راواړوو اؤ تپوس هغه ساعت عيس

د هغۀ مريدانو هغۀ ته ووئيل،”تۀ دا ګڼه په خپله وينے چه٣١ئے وکړو چه”زما جامو ته چا لاس وروړو؟“ ستا طرف ته ټيل وهى،اؤ بيا هم دا تپوس کوے چه دا ماله چا لاس راؤړو؟“

اؤ هغه ښځه چه په ځان پوهه شوه چه په هغے٣٣ هغۀ ګير چاپيره وکتل چه وګورى چه دا څوک وو. ٣٢ هغۀ ورته٣٤څۀ شوى دى،د ويرے نه رپيده راغله،هغۀ ته ئے سجده وکړه،ټول حال ئے ورته ووئيلو.

ووئيل،”زما لورے! ته خپلے عقيدے جوړه کړے. ځه،سلامته اوسه اؤ د دے عذابه خلاصه يئے .“

لور مړه شوله٣٥ ى لا دا خبرے کولے چه د عبادت خانے د مشر د کوره هغۀ له خبر راغے چه ستا عيساستاذ له تکليف څله ورکوے؟ ،اوس

ى چه دا خبره واؤريده نو د عبادت خانے مشر ته ئے ووئيل،”ويريږه مه،خو يقين کوه.“ ٣٦ د٣٧ خو عيس٣٨دے نه پس هغۀ بغير د پطروس،يعقوب اؤ د يعقوب ورور يوحنا نه بل څوک ځان سره بو نۀ تلل.

هغوئ د عبادت خانے د مشر کور ته ورغلل. هلته هغۀ ډير لوئے ماتم وليدلو چه په چغو چغو ئے ژړل اؤنونه ئے وهل. ى د ننه ورغے اؤ هغوئ ته ووئيل،”دا څۀ ژړا ګانے اؤ وير ګډ دے؟ جينئ٣٩ځا خو عيس

اوده ده.“ خو مړه نۀ ده،هغه خو

هغوئ ورپورے خندا وکړه. خو چه ټول خلق ئے بهر کړل نو هغۀ د جينئ پلار مور اؤ خپل ملګرى د٤٠ بيا ئے د لاسه ونيوه اؤ هغے ته ئے٤١ځان سره کړل اؤ هغه ځائے ته ورغلل چرته چه جينئ پرته وه.

ووئيل،”تليتا قومى،“چه مطلب ئے دا دے،پاڅه زما بچئ!

جينئ سمدستى پاڅيده اؤ روانه شوه. هغه د دولسو کالو وه. په دے خبره هغوئ ټول اريان دريان٤٢ هغۀ هغوئ ته په کلکه ووئيل چه”ګورئ په دے څوک خبر نۀ شى،“ اؤ هغوئ ته ئے ووئيل٤٣شول.

چه”هغے ته څۀ ورکړئ چه وخورى.“

اب ب قوس ر ۶ميدل ل ب ق ۀ ن اصرت کښے ن ه پ ى د عيس

( تى ـ ٥٣: ١٣م ا ٥٨ ق و ل ـ ١٦: ٤، ٣٠ )ى د هغه ځايه روان شو اؤ خپل کلى ته د خپلو مريدانو سره لاړو. ١ هر کله چه د سبت ورځ راغله٢ عيس

نو هغۀ په عبادت خانه کښے تعليم شروع کړو اؤ ډيرو خلقو چه د هغۀ تعليم واؤريدلو نو حيران شول اؤ وئے وئيل چه”هغۀ دا خبرے د کومه زده کړے؟ اؤ دا پوهه دۀ ته څنګه ورکړے شوه؟ اؤ دئے دا معجزے

دا هغه ترکاڼ نۀ دے،د مريمے زوئے،د يعقوب،د يوسف،د يهوداه اؤ د شمعون ورور نۀ٣څنګه ښئ؟ ٤دے؟ اؤ يا د دۀ خويندے دلته مونږ سره نۀ دى؟“ دغه شان هغوئ د هغۀ په حقله تيندک وخوړو.

ى هغوئ ته ووئيل چه”نبى به هميشه هر چرته عزت مومى خو په خپل کلى اولس اؤ خپلو خپلوانو عيسکښے نه.“

هغۀ هلته هيڅ معجزے ښکاره نۀ کړے بے د دے چه خپل لاسونه ئے په يو څو رنځورانو راکښل اؤ٥اعتقادئ حيران شو.٦هغوئ ئے روغ کړل. اؤ هغه د هغوئ په بے

ږل ي ل و ن ا د ي ر م سو دول د ( تى ـ ٥: ١٠م ا ١٥ ق و ل ـ ١: ٩، ٦ )

” ى ګرزيدو اؤ تعليم ئے ورکړو. هغۀ دولس مريدان راوبلل اؤ دوه دوه تنه٧په ګير چاپير کلو کښے عيساختيار ورکړو. آاستول شروع کړل اؤ په پيريانو ئے ورله اؤ ورته ئے ووئيل چه”د سفر د پاره د٨ئے په مهم

يوے امسا نه بغير د ځان سره بل هيڅ څيز وانۀ خلئ،نۀ ډوډئ،نۀ کڅوړه اؤ نۀ په هميانى کښے پيسےآاخلئ.“٩ټکے. اؤ ورته ئے ووئيل چه”کله تاسو يو کور ته١٠ څپلئ خو په پښو کړئ خو دويم قميص مه

اؤ چه په کوم ځائے کښے١١ننوزئ نو تر هغے هلته پاتے شئ تر څو د هغه ځايه رخصت شوى نۀ يئ. خلق تاسو قبول نۀ کړى اؤ غوږ درته نۀ ږدى نو د خپلو پښو نه دوړے وڅنډئ چه د هغو د پاره شاهدى

شى.“

آاؤرولو چه توبه ګار شئ. ١٢ هغوئ ډير پيريان وويستل اؤ ډير رنحوران١٣ نو هغوئ بهر لاړل اؤ کلام ئے ئے په تيلو غوړ کړل اؤ جوړ ئے کړل.

ونکى مرګ و رک و تسمه پ ب ى حي ي د ( تى ـ ١: ١٤م ا ١٢ ق و ل ـ ٧: ٩، ٩ )

نوم مشهور شوے وو اؤ ځنى١٤ ى ى په باب کښے واؤريدل ځکه چه د عيس نو هيروديس بادشاه د عيسى بيا راژوندے کړے شوے دے ځکه خو ورسره داسے خلقو دا وئيل چه”بپتسمه ورکوونکے يحي

الياس دے“ اؤ ځنو وئيل چه”دا د زړو نبيانو په شان يو نبى دے.“١٥معجزے دى.“ نورو وئيل چه”دا

ى دے چه ما ئے سر پريکړے وو اؤ بيا١٦ خو چه هيروديس دا واؤريدل نو وئے وئيل چه”دا هغه يحيى د خپل ورور فيليپوس د ښځے هيرودياس په١٧راژوندے شوے دے.“ ځکه چه هم دے هيروديس يحي

ى هيروديس ته وئيلى وو چه”دا ستا د پاره ناروا١٨وجه قيد کړے وو کومه چه هغۀ وادۀ کړے وه. يحي ځکه خو هيرودياس ورسره کينه لرله اؤ غوښتل ئے چه١٩ده چه د خپل ورور ښځه په نکاح واخلے.“

ى نه په دے ويريدو چه هغۀ ته معلومه٢٠هغه قتل کړى خو کولے ئے نۀ شو. ځکه چه هيروديس د يحي وه چه دئے پاک اؤ ښۀ سړے دے،ځکه ئے د هغۀ ساتنه وکړله. هيروديس دا غوښتل چه د هغۀ خبرے

واؤرى خو د هغۀ خبرو هغه ډير شکمن کړے وو.

هيرودياس دا موقع هغه وخت بيا مونده کله چه هيروديس په خپله سالګره خپلو اميرانو،فوځى افسرانو٢١لور د ننه راغلله اؤ ګډه شوه اؤ هيروديس اؤ د هغۀ ميلمانۀ٢٢اؤ د ګليل غټانو ته ډوډئ کړى وه. د هغۀ

آاؤ٢٣ئے دومره خوشحاله کړل چه بادشاه جينئ ته ووئيل،”وغواړه څۀ چه غواړے اؤ زۀ به ئے درکړم “ هغۀ هغے ته ته قسم وخوړو، ” هر څۀ چه غواړے زۀ به ئے درکړم ترخپلے نيمے بادشاهئ پورے.“

هغه بهر ووتله اؤ خپلے مور ته ئے ووئيل چه”زۀ ترے څۀ وغواړم؟“٢٤

ى سر.“ خو هغے جواب ورکړو،”د بپتسمه ورکوونکى يحي

جينئ سمدستى بادشاه له ورغله اؤ سوال ئے وکړو،”زۀ غواړم چه تۀ ما ته دلته په دے ساعت د٢٥ى سر په رکابئ کښے راکړے.“ بپتسمه ورکوونکى يحي

بادشاه ډير زهير شو خو د خپلو سوګندونو اؤ د ميلمنو له مخه ئے دا نۀ غوښتل چه د هغے سره بے٢٦ى سر راؤړه.“ ٢٧لوظى وکړى. سپاهى٢٨ نو بادشاه پهريدار سپاهى ته حکم ورکړو چه”لاړ شه،د يحي

لاړو په قيد خانه کښے ئے د هغۀ سر پريکړو اؤ په يو تالى کښے ئے راؤړو اؤ جينئ ته ئے پيش کړو اؤى مريدان چه د دے نه خبر شول نو راغلل د هغۀ لاش ئے واخستو اؤ٢٩هغے خپلے مور له ورکړو. د يحيپه قبر کښے ئے ښخ کړو.

راک ورکول ه خو ل و ر ز نځو پ( تى ـ ١٣: ١٤م ا ٢١ ق و ل ـ ١: ٩، ا ١٧ وحن ي ـ ١: ٦، ١٤ )

ى ته راټول شول اؤ هر څۀ چه ئے کړى اؤ ښودلى وو هغه ئے ترے خبر کړو. ٣٠ هغۀ٣١ رسولان بيا عيسآارام وکړئ.“ځکه هغوئ ته ووئيل چه”تاسو ماپسے راځئ چه چرته خوشى ځائے ته لاړ شو چه تاسو لږ

بيا هغوئ جدا په کشتئ کښے٣٢چه دومره خلق تلل راتلل چه هغوئ ډوډئ خوړلو ته هم نۀ وزګاريدل. کښيناستل اؤ يو خوشى ځائے ته لاړل.

خو ډيرو خلقو هغوئ په تلو کښے وليدل اؤ وئے پيژندل اؤ د وچے په لاره د ټولو ښاريو نه هغه ځائے٣٣ هغه چه غاړے ته ورسيدلو نو ډيره ګڼه ئے وليده اؤ زړۀ٣٤ته وروچليدل اؤ هغوئ نه وړاندے ورسيدل.

ئے پرے زسوزيدلو ځکه چه هغوئ د داسے ګډو په مثال وو چه شپون ئے نۀ وى اؤ هغۀ هغوئ ته ډير هر کله چه ورځ په تيريدو شوه د هغۀ مريدان هغۀ له ورغلل اؤ وئے وئيل چه”دا يو٣٥تعليم ورکړو.

دا خلق ګير چاپيره کلو بانډو ته رخصت کړه چه ځان له څۀ د٣٦خوشے ځائے دے اؤ ناوخته کيږى. خوراک څيزونه په بيعه واخلى.“

هغۀ ورته ووئيل چه”تاسو ورله په خپله څۀ ورکړئ چه وئے خورى.“٣٧

لو؟“ آايا مونږ لاړ شو اؤ د دوؤ سوو روپو ډوډئ د دوئ د پاره واخ هغوئ جواب ورکړو،”

هغۀ ووئيل چه”تاسو سره څومره ډوډئ دى؟ لاړ شئ اؤ وئے ګورئ.“٣٨

هغوئ لاړل، وئے کتلے اؤ هغۀ ته ئے ووئيل چه”پنځۀ ډوډئ دى اؤ دوه کبان هم.“

اؤ هغوئ په٤٠ هغۀ هغوئ ته حکم ورکړو چه”په شين کبل دا خلق په ډلو ډلو کښے کښينوئ.“ ٣٩ نو بيا هغۀ پنځۀ ډوډئ اؤ٤١قطارونو کښے کښيناستل اؤ په هره ډله کښے سل سل پنځوس پنځوس تنه.

آاسمان ته ئے وکتل،اؤ شکر ئے وويستو اؤ ډوډئ ئے ماتے کړے. بيا ئے مريدانو ته دوه کبان واخستل، هغو ټولو په مړه ګيډه خوراک٤٢ورکړے چه تقسيم ئے کړى. هغۀ هغه دوه کبان هم په هغوئ وويشل.

چا٤٤ اؤ دولس ډکے شکرئ ئے د ټکړو راغونډے کړے اؤ د کبانو نه هم څۀ پاتے شوى وو. ٤٣وکړو. چه دا ډوډئ خوړلے وه هغه پنځۀ ذره سړى وو.

زيدل ندے ګر ا ب و ب و ا ه پ( تى ـ ٢٢: ١٤م ا ٢٣ وحن ي ـ ١٥: ٦، ٢١ )

ى خپل مريدان مجبور کړل چه هغوئ کشتئ ته وخيژى اؤ د هغۀ نه مخکښے بيت٤٥ خو سمدستى عيس چه هغوئ ئے رخصت کړل نو په خپله غر ته٤٦صيدا ته پورے وزى اؤ په خپله ئے خلق رخصت کړل.

ناوخته شوے وو اؤ کشتئ په اوبو کښے لرے وتے وه اؤ هغه په وچه يکى٤٧وختو چه دعا وکړى. ى قريبا د شپے٤٨يواځے وو. ى وليدل چه هغوئ په چپو وهلو عذابيږى ځکه باد مخالف وو اؤ عيس عيس

چه د هغوئ پرے نظر شو چه٤٩څلورم پهر د اوبو د پاسه د هغوئ په لور روان شو. هغه په هغوئ تيريدو ځکه چه هغوئ ټولو٥٠د اوبو د پاسه روان دے،نو وئے ګڼل چه دا ګنى پيرے دے نو چغے ئے کړے.

دئے وليدلو اؤ ويرے واخستل.

بيا هغه د هغوئ سره٥١خو سمدستى ئے ورته ووئيل چه”زړونه کلک کړئ! دا زۀ يم،ويره مه کوئ.“ ځکه چه هغوئ لا د ډوډئ په هغه٥٢کشتئ ته وختلو اؤ باد بند شو. په دے هغوئ بيخى حيران شول،

واقعه پوهه نۀ وو،د هغوئ زړونه سخت شوى وو.

روغول ن ا ر ځو رن ه کښے ق ا عل ه پ نسرت د ګي( تى ـ ٣٤: ١٤م ٣٦ )

هر کله٥٤ چه هغوئ پورے غاړے ته ورسيدل نو ګينسرت راغلل اؤ هلته ئے کشتئ په ګودر وتړله. ٥٣ى وپيژندو. اؤ خلق په ګير چاپيره وطن کښے په٥٥چه هغوئ په غاړه کوز شول نو خلقو سمدستى عيس

اؤ هر چرته چه به هغه تلو٥٦شلګونو وزغليدل اؤ د هرے خوا نه ئے مريضان په بانګو کښے ورته راؤړل.

کلو ته،ښارونو ته،يا بانډو ته،هغوئ به په بازارونو اؤ چو کونو کښے ورته مريضان کښينول اؤ منت به ئےورته کولو چه تش د هغۀ چوغے له لاس وروړى، اؤ چا چه هغۀ له لاس وروړو نو هغوئ ټول روغ شول.

اب ب قوس ر ۷مات ي ا و ر و ن ا د مشر

( تى ـ ١: ١٥م ٩ )ى له راغلل اؤ جرګه ئے وکړله. ١ نو هغوئ٢ فريسيان اؤ ځنے د شرعے عالمان د بيت المقدس نه عيس

وليدل چه د هغۀ مريدان په سخا ناوينځلو لاسونو ډوډئ خورى.

ځکه چه فريسيان اؤ ټول يهوديان د خپلو رواياتو په مطابق هيڅ کله هم په ناوينځلو لاسونو ډوډئ نۀ٣ کله چه هغوئ بازار نه راشى اؤ لامبلى٤خورى،تر څو چه ئے تر څنګلو پورے لاسونه وينځلى نۀ وى.

ئے نۀ وى هيڅ نۀ خورى،اؤ ډيرے نورے خبرے داسے دى چه هغوئ د روياتو پابندى کوى،لکه د رکابواؤ د تانبے د لوښو وينځل.

ځکه دوئ فريسيانو اؤ د شرعے عالمانو د هغۀ نه تپوس وکړو چه”ستا مريدان د مشرانو د رواياتو پابندى٥ولے نۀ کوى ځکه چه په ناوينځلو لاسونو ډوډئ خورى؟“

هغۀ جواب ورکړو چه”ستاسو په شان د منافقانو په حقله يشعياه نبى په رښتيا دا پيشن ګوئى کړے وه:٦

«دا خلق تش په خلۀ زما عزت کوى

خو زړونه ئے رانه ډير لرے دى.

خو دوئ بے فائدے زما عبادت کوى٧

انسانى حکمونو تعليم ورکوى.» ځکه چه دوئ د

آادمو د رواياتو پابندى کوئ.“٨ تاسو د خدائے حکم خو شاته غورزوئ اؤ د بى

ى هغوئ ته دا هم ووئيل چه”تاسو به د خدائے حکم څرنګ شا ته وغورزوئ،تش د دے د پاره چه٩ عيسى ووئيل،«د خپل پلار اؤ مور عزت کوئ» اؤ «کوم سړے چه١٠د رواياتو پابندى وکړئ. ځکه چه موس

خو تاسو دا وايئ چه که چرے يو١١خپل پلار اؤ مور ته بد رد وائى هغه د ضرور قتل کړے شى.» سړے خپل مور يا پلار ته دا ووائى چه زما هر هغه څيز چه ستا پکاريدے شى ما قربان کړو،مطلب دا چه

نو دغه شان تاسو د١٣ نو هغه مور اؤ پلار د حق نه بيخى بے غمه شو. ١٢ما د خدائے په نامه ورکړو، خپلو رواياتو په وجه د خدائے حکمونه منسوخ کوئ اؤ دغه شان نور هم ډير کارونه تاسو په دے شان

کوئ.“

توى ي ل پ م د آا ى ن ب ه چه ن و ز هغه څي( تى ـ ١٠: ١٥م ٢٠ )

١٥ په بله موقع هغۀ خلق راوبلل اؤ ورته ئے ووئيل،”تاسو ټول زما خبره واؤرئ اؤ ځان پرے پوهه کړئ. ١٤

انسان نه وزى انسان ئے تير کړى اؤ هغه پرے پليت شى خو هر هغه څيز چه د نشته چه داسے هيڅ څيز انسان پليتوى. آاؤريدو قابل غوږونه لرئ نو واؤرئ.“١٦هغه که تاسو د

لونو په حقله تپوس١٧ ى د دے خلقو نه بيل شو اؤ کورته لاړو نو د هغۀ مريدانو د مثا هر کله چه عيس هغۀ هغوئ ته ووئيل،”تاسو هم د نورو غوندے ناپوهه يئ؟ تاسو دا نۀ وينئ چه د بهر نه چه هر١٨وکړو.

انسان کښے ننوزى په دے هغه نۀ پليتيږى. ځکه چه دا د هغۀ په زړۀ کښے نۀ ننوزى بلکه د هغۀ١٩څۀ خيټے ته ځى اؤ د حاجت په لارے بهر وزى.“ځکه هغۀ ټولو خوراکونو ته پاک ووئيل.

انسان نه روازى هم هغه سړے پليتوى. ٢٠ انسان د زړۀ نه٢١ هغۀ وړاندے ووئيل،”څۀ چه د ځکه چه د لونه راوزى،حرام کارئ، نونه،زناکارئ،حرص،بدئ،ټګئ،بے شرمى،بد نظر،کفر٢٢بد خيا غلاګانے،خو

دا ټول بد کارونه د ننه نه راوزى اؤ دا سړے پليتوى.“٢٣،مغرورتيا اؤ بے وقوفى.

ده ي عق د ښځے قے ا د عل نکى ي ف ر و ص د ( تى ـ ٢١: ١٥م ٢٨ )

ى د هغه ځايه رخصت شو اؤ د صور سرحد ته راغے. هلته هغه يو کور ته ورغے،هغۀ دا٢٤ بيا عيسلور ئے پيريانو٢٥غوښتل چه څوک ترے خبر نۀ شى،خو دا کله کيدئے شو؟ سمدستى يوه ښځه چه وړه

هغه د يونانى نسل اؤ د شام د فينکى٢٦نيولے وه ترے خبر شوه. هغه د ننه راغله اؤ د دۀ په پښو پريوته. لور نه پيرى لرے کړه.“ هغۀ هغے ښځے ته ووئيل چه”اول٢٧نه وه. هغے هغۀ ته عرض وکړو چه”زما د

بچى په خيټه مړول پکار دى،دا مناسب نۀ دى چه د بچو نه د ډوډئ وتروړلے شى اؤ سپو ته د وغورزولےشى.“

لکه! خو سپى هم د بچو د ميز د لاندے ټکړے خورى.“٢٨ هغے ورته ووئيل،”ما

لور نه وتلى دى.“٢٩ هغۀ هغے ته ووئيل،”تا چه دا ووئيل نو خاطر جمع کور ته لاړه شه،پيريان ستا د

لور ئے په کټ کښے پرته وليده اؤ پيريان ترے تلى وو.٣٠ اؤ هر کله چه هغه کور ته راغله نو

روغول ا سړى ړ د چا ؤ ا وڼ ک د ى د صيدا په لارے د دکپولس په حدونو تير شو اؤ د ګليل د درياب٣١ د صور د علاقے نه په واپسئ عيس

نو خلقو هغۀ له يو کوڼ سړے راوستو چه هم چاړا وو اؤ سوال ئے ورته وکړو چه٣٢علاقے ته ورسيدلو. هغۀ هغه سړے د خلقو نه يو خوا ته بوتلو،خپلے ګوتے ئے د هغۀ په غوږونو٣٣په هغۀ خپل لاس کيږدى.

آاسويلے ئے٣٤کښے کيښوے،لاړے ئے ورتو کړے اؤ ژبه ئے ورله مسحه کړه. آاسمان ته وکتل اؤ بيا ئے

افتح،“يعنے پرانستے شه. وکړو اؤ هغۀ ته ئے ووئيل،”

ى هغوئ منع کړل٣٦ د دے سره د هغۀ غوږونه خلاص شول اؤ سمدستى ئے ژبه ګويا شوه. ٣٥ عيس د٣٧،وئيل ئے چه چا ته حال مه وايئ. خو هر څومره چه هغۀ منع کول،دومره به هغوئ خبره خوروله.

هغوئ د تعجب څۀ حد نۀ وو. هغوئ ووئيل چه”دۀ خو هر څۀ سم کړى دى،څۀ چه هغه کوى ډير ئےښۀ کوى،تر دے چه هغه کوڼ له غوږونه اؤ چاړا ګانو ته ژبے ورکوى.“

اب ب قوس ر ۸مورکول راک ه خو ل و رو سړ ز ر و څل

( تى ـ ٣٢: ١٥م ٣٩ )ى خپل١ په هغه ورځو کښے په يوه بله موقع چه ډير خلق راجمع وو اؤ ورسره د خوړلو څۀ نۀ وو،عيس

”په دے خلقو زما زړۀ سوزى،د دريو ورځو راسے زما سره دى اؤ څۀ٢مريدان راوبلل اؤ ورته ئے ووئيل، که چرے کورونو ته ئے وږى واستوم نو دوئ به په لاره بے هوشه شى ځکه چه٣ئے خوړلى نۀ دى.

ځنے په کښے د لرے نه راغلى دى.“

مريدانو جواب ورکړو چه”په دے خوشى بيابان کښے به څوک دومره خلقو له ډوډئ ورکړے شى؟“٤

اووۀ.“٥ هغۀ تپوس وکړو چه”تاسو سره څو ډوډئ دى؟“اؤ هغوئ جواب ورکړو،”

اووۀ ډوډئ واخستے،د خدائے شکر ئے٦ نو هغۀ خلقو ته حکم ورکړو چه”په مزکه کښينئ.“بيا هغۀ هغه وويستو اؤ هغه ډوډئ ئے ماتے کړے اؤ مريدانو ته ئے د ويشلو د پاره ورکړے اؤ هغوئ خلقو ته ورکړے.

د هغوئ سره يو څو واړۀ کبان هم وو چه په هغو ئے هم شکر وويستو اؤ حکم ئے وکړو چه”دا هم٧اووۀ ټوکرئ ډکے٨پرے تقسيم کړئ.“ هغو ټولو خوراک په مړه خيټه وخوړلو اؤ د پاتے شوى ټکړو نه

اؤ سمدستى د خپلو مريدانو سره١٠ خلق خو اؤ شا څلور زره وو. بيا ئے هغوئ رخصت کړل،٩شوے. کشتئ ته وختلو اؤ د لمتيانو علاقے ته لاړو.

نخښه غوښتل( تى ـ ١: ١٦م ٤ )

آازميښت په طور ئے د هغۀ نه څۀ١١ ى سره ئے مناظره شروع کړه. د نو بيا فريسيان بهر راووتل اؤ د عيسآاسويلے وکړو اؤ وئے وئيل چه”دا پيړئ نخښے د څۀ١٢آاسمانى نخښه وغوښته. هغۀ د ځان سره يو سوړ

د پاره غواړى؟ زۀ درته دا وايم چه دے پيړئ ته به يوه نخښه هم ورنۀ کړے شى.“

په دے خبره ئے دوئ پريښول اؤ بيا کشتئ ته وختلو اؤ د درياب بلے غاړے ته لاړو.١٣

ه ر ي روديس خمب هي د ؤ ا و ن ا سي ي ر ف د

( تى ـ ٥: ١٦م ١٢ ) په کشتئ کښے د هغوئ سره يکى١٥ خو دا ځلے د مريدانو نه د ځان سره ډوډئ وړل هير شوى وو. ١٤

ى هغوئ له خبردارے ورکړو اؤ وئے وئيل چه”د فريسيانو اؤ د هيروديس د خمبيرے نه يوه ډوډئ وه. عيسبه ګورے،ځان ساتئ.“

نشته.“١٦ هغوئ په خپلو کښے ووئيل چه”دا په دے چه زمونږ سره ډوډئ

هغه د هغوئ په زړونو پوهه شو چه په دوئ کښے څۀ دى،ځکه ئے تپوس ترے وکړو،”دا تاسو داسے١٧آايا تاسو ته تر اوسه معلومه نۀ ده؟ تاسو لا تر اوسه نه يئ نشته؟ خبرے ولے کوئ چه ګنى ډوډئ درسره

آايا ستاسو دماغ تر اوسه بند دى؟ تاسو سترګے خو لرئ،نو تاسو وينئ نۀ؟ تاسو غوږونه لرئ،نو١٨پوهه؟ آايا ستاسو نه هير دى؟ آاؤرئ نه؟ چه کوم وخت ما پنځۀ ډوډئ پنځۀ زره کسانو ته ماتے کړے،نو١٩تاسو

تاسو د پاتے شوو ټکړو نه څومره ټوکرئ ډکے کړے وے؟“

هغوئ ورته ووئيل چه”دولس.“

”اؤ چه کله مے اووۀ ډوډئ څلور زرو تنو ته ماتے کړے،نو تاسو د پاتے شوو ټکړو نه څومره ټوکرئ٢٠ډکے کړے وے؟“

اووۀ.“ هغوئ جواب ورکړو”

نو هغۀ ووئيل چه،”لا تر اوسه هم نۀ پوهيږئ؟“٢١

ا کول ن ي ب د سړى ن و ړ و ي د دا کښے ت صي ي ب ه پى له يو ړوند سړے راوستو اؤ سوال ئے وکړو چه په هغۀ٢٢ هغوئ بيت صدا ته ورسيدل. هلته خلقو عيس

هغۀ ړوند سړے د لاسه ونيوو اؤ د کلى نه ئے بهر بوتلو. بيا ئے د هغۀ په سترګو لاړے٢٣لاس ولګوى. پورے کړے اؤ خپل لاس ئے پرے ولګوو اؤ تپوس ئے وکړو چه”څۀ ورته ښکارى که نه؟“

د سړى سترګے بينا شوے اؤ وئے وئيل،”زۀ سړى وينم لکه د ونو په شان،خو دا ګرځى.“٢٤

ى د هغۀ په سترګو بيا لاس کيښودو”اؤ هغه سړى په ځير ورته وکتل،“نو هغه جک جوړ شو اؤ هر٢٥ عيسى هغه کور ته رخصت کړو اؤ ورته ئے ووئيل چه”په کلى کښے مه٢٦شے ورته صفا ښکاره شو. بيا عيس

ننوزه.“

ر ا ر ق ا طروس پ د اب کښے ب ه پ ى د عيس( تى ـ ١٣: ١٦م ا ٢٠ ق و ل ـ ١٨: ٩، ٢١ )

ى اؤ د هغۀ مريدان قيصريه فيليپى ته لاړل. هغۀ په لاره د خپلو مريدانو نه تپوس وکړو چه”خلق٢٧ عيسڅۀ وائى چه زۀ څوک يم؟“

الياس وائى اؤ نور د٢٨ ى دے،ځنے درته هغوئ جواب ورکړو چه”ځنے وائى چه بپتسمه ورکوونکے يحيد نبيانو نه يو نبى ګڼى.“

نو بيا هغۀ تپوس وکړو چه”تاسو مے څۀ ګڼئ چه زۀ څوک يم؟“٢٩

پطروس جواب ورکړو چه”تۀ مسيح ئے.“

بيا هغۀ هغوئ په سختئ سره منع کړل چه”زما په حقله هيچا ته څۀ مۀ وايئ.“٣٠

يشن ګوئى پ اب کښے ب ه پ دو ژوندے کي ا ي ب ؤ ا د مرګ ى د عيس( تى ـ ٢١: ١٦م ا ٢٨ ق و ل ـ ٢٢: ٩، ٢٧ )

آادم به په ځان ډير تکليفونه تير کړى اؤ مشران،مشران٣١ ابن اؤ بيا ئے هغوئ ته تعليم شروع کړو چه”اؤ د شرعے عالمان به ئے مجرم کړى اؤ قتل به ئے کړى،خو په دريمه ورځ به هغه بيا ژوندے کاهنان

هغۀ دا خبره په صفا ټکو کښے ووئيله. نو پطروس هغه د لاسه ونيولو،يوے ډډے ته ئے بوتلو٣٢پاڅى.“ ى مخ راواړولو،خپلو مريدانو ته ئے وکتل اؤ پطروس ئے ورټلو. ورته ئے ووئيل٣٣اؤ وئے زورلو. خو عيس

آادمو په شان سوچ کوے،نۀ چه د خدائے په شان.“ چه”رانه لرے شه شيطانه! تۀ د بنى

ى خلق اؤ خپل مريدان هم راوبلل اؤ هغوئ ته ئے ووئيل،”هر څوک چه زما مريد جوړيدل٣٤ بيا عيس غواړى هغه د خپل ځان هير کړى،په کار دى چه هغه د خپله سولئ پورته کړى اؤ ما پسے دے راځى.

څوک چه د ځان خير غواړى هغه به ترے نه ورک شى،خو کوم سړے چه د زيرى اؤ زما د خاطره٣٥آادم د خپل ځان په بدل کښے ټوله دنيا وګټى نو٣٦ځان ورک کړى نو هغه به ئے بچ کړى. که يو بنى

اؤ هر هغه څوک٣٨ هغه د دے ځان د بيا حاصلولو د پاره څۀ قيمت ورکولے شى؟ ٣٧څۀ ئے وګټل؟ آادم به هم په ابن چه په دے د خدائے نه منکره اؤ ګناه ګاره پيړئ کښے په ما اؤ زما په کلام شرميږى،نو

هغۀ په هغه وخت شرميږى کله چه هغه د خپل پلار په لوئى کښے د پاکو فرښتو سره راشى.“

اب ب قوس ر ۹مى ووئيل،”زۀ تاسو ته رښتيا وايم چه دلته ځنے داسے خلق هم ولاړ دى چه هغوئ به تر هغے ونۀ١ عيس

مرى تر څو ئے چه په خپله خدائے د بادشاهى قدرت سره راغلے ليدلے نۀ وى.“

يدل دل ب ى شکل د عيس( تى ـ ١: ١٧م ا ١٣ ق و ل ـ ٢٨: ٩، ٣٦ )

اوچت غرۀ ته ئے جدا٢ ى د ځان سره پطروس يعقوب اؤ يوحنا روان کړل اؤ يو شپږ ورځے پس عيس د هغۀ جامے سپينے بريښيدونکى٣وخيژول اؤ د هغوئ په موجودګئ کښے د هغۀ شکل بدل کړے شو.

الياس اؤ٤شوے،اؤ داسے سپينے چه د مزکے په مخ يو دوبى ئے هم داسے سپينولے نۀ شى. نو هغوئ بيا ى سره ئے خبرے کولے. ى وليدل چه د عيس استاذه! دا څومره ښۀ ساعت٥موس بيا پطروس ووئيل چه ”

الياس د ى د پاره اؤ يوه د آايا مونږ درے کوټګئ،يوه ستا د پاره،يوه د موس دے چه مونږ هم دلته کښے يو! بيا هغه په دے نۀ پوهيدو چه څۀ وائى ځکه چه هغوئ ټول ډير هيبت اختسى وو.٦پاره جوړے کړو؟“

آاواز راغے،”دا زما زوئے٧ بيا يوه وريځ راښکاره شوه اؤ په دوئ ئے سورے وکړو اؤ د هغے وريځے نه يو اؤ اوس چه ناڅاپى هغوئ ګير چاپيره وکتل نو هلته ئے هيڅوک٨،زما محبوب دے. د هغۀ واؤرئ!“

ى د هغوئ سره ولاړ وو. ونۀ ليدل خو يواځے عيس

ى هغوئ ته په ټينګه ووئيل چه”هر څۀ چه مو ليدلى دى دا به هيچا ته٩ اؤ چه د غرۀ نه راکوزيدل نو عيسآادم د مړو نه بيا پاڅيدلے نۀ وى.“ ابن نۀ وايئ تر څو چه

هغوئ دا خبره وساتله اؤ په خپلو کښے ئے بخث کولو چه د مړو نه د بيا پاڅيدلو څۀ مطلب کيدے١٠الياس به خامخا١١شى. اؤ هغوئ په هغۀ باندے يو سوال وکړو،”زمونږ د شرعے عالمان دا ولے وائى چه

وړومبے راشى؟“

الياس به وړومبے راځى چه هر شے سم کړى خو په صحيفو کښے ليکلى دى١٢ هغۀ جواب ورکړو”هو! آادم به ډيرے سختے تيرے شى اؤ په سپک نظر به ورته وکتے شى. ابن خو زۀ تاسو ته وايم چه١٣چه په

الياس خو راغلے هم دے اؤ هر څۀ چه ئے خوښ وو هغه ئے ورسره کړى هم دى لکه چه د هغۀ په حقله صحيفو وئيلى دى.“

ى هلک جوړول ول ي ن و ن ا ي ر ي پ د ( تى ـ ١٤: ١٧م ا ٢١ ق و ل ـ ٣٧: ٩، ٤٣ )

اؤ چه هغوئ مريدانو ته په بيرته راغلل نو ګڼ خلق ئے ورسره وليدل چه په کښے د شرعے عالمان هم١٤ى وليدلو نو ټول خلق هيبت واخستل اؤ په دؤ هغۀ١٥وو اؤ بحث ئے ورسره کولو. هر کله چه هغوئ عيس

هغۀ تپوس ترے وکړو چه”دا څۀ بحث روان دے؟“١٦له ستړى مشى له ورغلل.

په ګڼه کښے يو سړى جواب ورکړو،”استاذه! ما خپل زوئے تا له راوستے دے. هغه پيريانو نيولے دے١٧ کله چه پرے چپه راشى نو په مزکه ئے راوولى اؤ په خلۀ ئے ځګونه راشى١٨اؤ خبرے نۀ شى کولے.

تر وباسئ خو هغوئ پاتے ،غاښونه چيچى،اؤ پلے ئے راکښلے شى. ما ستا مريدانو ته ووئيل چه دا راغلل.“

اؤ زۀ به تر څو تاسو زغمم؟١٩ ى جواب ورکړو،”ائے بے عقيدے پيړئ! زۀ به تر څو تاسو سره يم عيس نو هغوئ هغه هلک هغۀ ته راوستو.٢٠دئے ما له راولئ.“

اؤ څۀ وخت چه پيرى هغه وليدو نو د هغۀ وجود ئے تاؤ راتاؤ کړو اؤ هغه په مزکه پريوتو ورغړيدو اؤ پهى د هغۀ د پلار نه تپوس وکړو چه”څومره موده کيږى چه دئے په دے٢١خلۀ ئے ځګونه راغلل. عيس

حال دے؟“

اؤ څو ځله ئے د هلاکولو د پاره اور اؤ اوبو ته هم غورزولے٢٢هغۀ جواب ورکړو چه”د وړوکوالى راسے. دے، اؤ که تۀ څۀ کولے شے نو په مونږ رحم وکړه اؤ مدد راسره وکړه.“

ى ورته ووئيل چه”که تۀ څۀ کولے شے! د چا چه عقيده مضبوطه وى د هغۀ د پاره هر څۀ ممکن٢٣ عيسدى.“

د هلک پلار چغے کړے چه”زۀ عقيده لرم،زما مدد وکړه ځکه چه زۀ د عقيدے کمزورے يم.“٢٤

چه عيسى وليدل چه ګڼ خلق رانزدے کيږى نو هغۀ هغه پيرى ته بدرد ووئيل. هغۀ ووئيل”ائے ړوند٢٥کوڼ پيريه! زۀ درته حکم کوم،د دۀ نه راوزه اؤ بيا کله هم مه ورننوزه!“

هغۀ په زوره چغے کړے اؤ ډير ئے تاؤ راتاؤ کړو اؤ بيا پيرے ترے ووتو اؤ هلک لکه د مړى په شان٢٦ى هغه د لاسه ونيوو اؤ په پښو ئے ودرولو اؤ هغه٢٧پريوتو،بلکه ډيرو وئيل چه”دے مړ دے.“ خو عيس

ودريدو .

ى د ننه لاړو اؤ د هغۀ مريدانو ترے ځان له تپوس وکړو چه”دا مونږ ولے نۀ شو ويستے؟“٢٨ بيا عيس

هغۀ ورته ووئيل،”دا قسم په بله هيڅ ذريعه نۀ راوزى بے له دعا نه.“٢٩

ا ي ب ه حق کښے پ و دل ژوندى کي ا ي ب د ؤ ا ل مرګ د خپ ى د عيس ى يشن ګوئ پ

( تى ـ ٢٢: ١٧م ا ٢٣ ق و ل ـ ٤٣: ٩، ٤٥ )ى دا غوښتل چه هيڅوک پرے٣٠ بيا هغوئ د هغے علاقے نه لاړل اؤ د ګليل په لار ئے سفر وکړو. عيس

آادمو ته٣١خبر نۀ شى، آادم به اوس بنى ابن ځکه چه مريدانو ته تعليم ورکا وو اؤ ورته ئے ووئيل چه”سپارلے کيږى اؤ هغوئ به ئے وژنى،خو د وژلو نه درے ورځے پس به هغه بيا پورته کيږى.“

خو هغوئ د هغۀ په خبره نۀ پوهيدل اؤ د ويرے ئے ترے تپوس هم نۀ شو کولے.٣٢

ه مشر څوک دے؟ ن و ل و ټ د ( تى ـ ١: ١٨م ا ٥ ق و ل ـ ٤٦: ٩، ٤٨ )

ى په کور کښے د ننه وو چه د هغوئ نه ئے تپوس وکړو چه”تاسو٣٣ هغوئ بيا کفرنحوم ته راغلل اؤ عيسپه لاره څۀ بحث کا وو؟“

٣٥ هغوئ غلى وو ځکه چه په لارے هغوئ دا بحث کړے وو چه په ټولو کښے لوئے څوک دے؟ ٣٤

هغه کښيناستو اؤ هغه دولس مريدان ئے راوغوښتل اؤ ورته ئے ووئيل،”که څوک دا غواړى چه د ټولو مير بيا هغۀ يو ماشوم راواخستو٣٦شى نو هغه د ځان د ټولو نه وروستو کړى اؤ د ټولو خدمت ګار د شى.“

”که په داسے٣٧اؤ د هغوئ په وړاندے ئے ودرولو اؤ خپل لاس ئے ترے تاؤ کړو اؤ ورته ئے ووئيل،

نوم څوک قبول کړى نو هغه ما قبلوى اؤ هر څوک چه ما قبلوى هغه ما نه ماشومانو کښے يو هم زما په ،بلکه هغه قبلوى چا چه زۀ راليږلے يم.“

ږ ملګرے دے ن و م ز ۀ دے ن ه خلاف ن ږ ن و م ز هغه څوک چه ( ا ق و ـ ٤٩: ٩ل ٥٠ )

استاذه! مونږ يو سړے وليدو چه ستا په نوم پيريان وباسى،خو هر کله چه هغه٣٨ ى ته ووئيل،” يوحنا عيسزمونږ نه نۀ وو نو مونږ د هغۀ د منع کولو کوشش وکړو.“

نوم معجزے ښکاره٣٩ نشته چه زما په ى ورته ووئيل چه”هغه مه منع کوئ ځکه چه داسے هيڅوک عيس خو څوک چه زمونږ خلاف نۀ دے هغه زمونږ ملګرے دے.٤٠کوى اؤ بيا به زر په ما پسے بد وائى.

زۀ تاسو ته دا وايم چه که څوک هم تاسو ته په دے نيت يو کنډول اوبۀ درکړى چه تاسو د مسيح٤١مريدان يئ نو هغه سړے به يقينا بے اجره پاتے نۀ شى.

مسون ل ه ا ن ګ د ( تى ـ ٦: ١٨م ا ٩ ق و ل ـ ١: ١٧، ٢ )

اؤ هر هغه څوک چه له دے وړو نه په ما عقيده لرى په لاره کښے خنډونه پيدا کوى نو د هغۀ د پاره٤٢ که ستا٤٣به دا ښۀ وى چه د ژرندے پل د هغۀ په غاړه وتړلے شى اؤ په درياب کښے وغورزولے شى.

لاس تاله تيندک درکوى نو پرے ئے کړه ځکه چه دا غوره ده چه په ژوندانۀ کښے د يو بونډى لاس سره اؤ که٤٥داخل شے په ځائے د دے چه دواړه لرے اؤ دوزخ د ځائے شى چه نۀ مړ کيدونکے اور لرى.

ستا پښه تا له تيندک درکړى نو پرے ئے کړه ځکه چه دا تا له ښه ده چه په ژوندون کښے په يوه پښه اؤ که ستا سترګه٤٧ګوډ داخل شے په ځائے د دے چه دواړه پښے د روغے وى اؤ دوزخ د ځائے شى.

تا له تيندک در کړى نو وئے وباسه. دا ستا د پاره غوره ده چه د خدائے په بادشاهئ کښے په يوه سترګه چرته چه رغړيدونکى چينجى چرے نۀ٤٨داخل شے،نه دا چه دواړه سترګے لرے اؤ دوزخ د ځائے شى،

مرى اؤ اور ئے تل تر تله لمبے وهى.

مالګه يو ښۀ څيز دے خو که مالګه بے خونده شى نو په٥٠ هر څوک به د اور سره مالګين کيږى. ٤٩څۀ څيز به بيا خوند پيدا کړى؟

په خپلو کښے مالګه وساتئ اؤ د يو بل سره په صلح اوسئ.“

اب ب قوس ر ۱۰مم ي ل ع ت اب کښے ب ه پ د طلاق

( تى ـ ١: ١٩م ا ١٢ ق و ل ،١٨: ١٦ )اردن د سيند پورے غاړے ته راغے اؤ هر کله چه١ ى روان شو نو د يهوديه اؤ د هغه ځائے نه چه عيس

ډير خلق بيا ترے راچاپير شول نو د دستور په مطابق هغۀ بيا ورته تعليم شروع کړو.

آايا يو سړى له دا روا دى چه خپله٢ آازميښت په طور ئے دا تپوس وکړو،” نو فريسيان ورغلل اؤ ترے د ى تاسو ته څۀ حکم کړے وو؟“٣ښځه طلاقه کړى؟ هغۀ په جواب کښے تپوس وکړو چه”موس

اجازت ورکړے دے چه طلاق نامه د وليکى اؤ ښځه د٤ ى سړى ته دا هغوئ جواب ورکړو چه”موسپريږدى.“

ى هغوئ ته ووئيل چه”دا حکم هغۀ ستاسو د زړۀ د سختوالى په وجه وليکو. ٥ خو د دنيا د٦ عيس « په دے وجه به سړے خپل مور پلار پريږدى اؤ د٧پيدائښت نه خدائے دوئ «نر اؤ ښځه پيدا کړل.»

اؤ دواړه به يو وجود شى» اؤ پس له هغے به دوئ يو وجود وى اؤ٨خپلے ښځے سره به يو ځائے شى. آادم د ئے نۀ جدا کوى.“٩بيلتون به په کښے نۀ وى. هر څۀ چه خدائے يو کړى وى بنى

هغۀ هغوئ ته ووئيل،”هر١١ اؤ بيا چه دوى کورته ننوتل نو مريدانو ترے په دے حقله تپوس وکړو. ١٠ اؤ دغه١٢څوک چه خپله ښځه طلاقه کړى اؤ بله وادۀ کړى نو هغه د اولنئ ښځے خلاف زنا کوى.

شان که يوه ښځه خاوند طلاق کړى اؤ بل ميړۀ وکړى نو هغه زنا کوى.“

رکت ورکول ب ه ل و ن ا م شو ا م وکو ړ و( تى ـ ١٣: ١٩م ا ١٥ ق و ل ـ ١٥: ١٨، ١٧ )

ى له ماشومان راوستل چه لاس پرے کيږدى خو مريدانو هغوئ ورټل. ١٣ ١٤ بيا خلقو د دے د پاره عيس

ى چه دا وليدل نو خفه شو اؤ هغوئ ته ئے ووئيل چه”دا ماشومان ما ته راپريږدئ چه راشى،دوئ ولے عيس زۀ تاسو ته دا وايم چه هر څوک چه د١٥مه منع کوئ ځکه چه د خدائے بادشاهى د دغسے خلقو ده.

بيا ئے١٦خدائے بادشاهى د ماشوم په شان قبوله نۀ کړى هغه په هغے کښے هيڅ کله ورداخل نۀ شى.“ د هغوئ نه لاسونه راچاپيره کړل اؤ خپل لاسونه ئے پرے کيښودل اؤ برکت ئے ورکړو.

د سړے من دولت ( تى ـ ١٦: ١٩م ا ٣٠ ق و ل ـ ١٨: ١٨، ٣٠ )

ى بيا په سفر روانيدو چه يو سړى رادؤ کړو اؤ د هغۀ د وړاندے په زنګنونو شو اؤ تپوس ئے١٧ عيساستاذه! زۀ د تل ژوندون وارث کيدو د پاره څۀ وکړم.“ وکړو،”ائے نيکه

نشته. ١٨ ى هغۀ ته ووئيل،”تۀ ما ته نيک ولے وايئے؟ د خدائے نه بغير بل هيڅوک نيک تا ته دا١٩ عيس حکمونه معلوم دى چه «قتل مه کوه،زنا مه کوه،غلا مه کوه،د دروغو ګواهى مه کوه،ټګى مه کوه اؤ د

خپل مور اؤ پلار عزت کوه.»

استاذه! ما د هلکوالى راسے په دے هر څۀ عمل کړے دے.“٢٠ خو هغۀ جواب ورکړو،”

ى هغۀ ته نيغ وکتل،په هغۀ ئے مينه راغله اؤ وئے وئيل چه”په تا کښے د يو څيز کمے دے،لاړ٢١ بيا عيس

آاسمان کښے جوړه شه اؤ څۀ چه درسره دى هغه خرڅ کړه اؤ په خوارانو ئے وويشه،نو ستا خزانه به په په دے خبره هغه غمژن شو اؤ په مات زړۀ لاړو ځکه چه ډير مالدار٢٢شى اؤ بيا راځه په ما پسے شه.“

سړے وو.

ى ګير چاپيره خپلو مريدانو ته وکتل اؤ ورته ئے ووئيل،”دولت مند به څومره په ګرانه د خدائے په٢٣ عيسبادشاهئ کښے داخليږى!“

ى په تاکيد سره ووئيل،”بچو! دا څومره ګرانه٢٤ هغوئ د هغۀ په دے خبره حق حيران شول خو عيس د يو دولتمند سړى د خدائے په بادشاهئ٢٥خبره ده چه د خدائے بادشاهئ ته څوک ورداخل شى.

آاسان دى.“ اوښ د ستنے له سوم نه تيريدل کښے د داخليدو نه د يو

هغوئ د مخکښے نه هم زيات حيران شول اؤ يو بل ته ئے ووئيل،”نو بيا به څوک خلاصے ومومى؟“٢٦

انسان د پاره دا ناممکنه ده خو د خدائے د پاره نه،ځکه چه٢٧ ى هغوئ ته وکتل اؤ وئے وئيل،”د عيسخدائے هر څۀ کولے شى.“

بيا پطروس وئيل شروع کړل،”مونږ هم هر څۀ پريښى دى اؤ تا پسے روان شوى يو.“٢٨

نشته چه زما اؤ د زيرى د خاطره ئے کور،وروڼه٢٩ ى ورته ووئيل،”زۀ تاسو ته چه داسے هيڅوک عيس چه هغوئ ته به په دے جهان کښے يو په سل اجر٣٠،خويندے،مور پلار،اولاد يا مزکه پريښى وى،

لونکى جهان ورنۀ کړے شى،کورونه،وروڼه،خويندے،ميندے،اولاد اؤ مزکه اؤ ورسره ربړيدل اؤ په رات خو ډير چه وړومبى دى هغه به ورستى شى اؤ ورستى به وړومبى شى.“٣١کښے د تل ژوندون.

ه باب پ دو وندى کي ژ ا ي ب د ؤ ا د خپل مرګ ى س عي د م ځل ي ر د ه پ ى ئ يشن ګو پ کښے

( تى ـ ١٧: ٢٠م ا ١٩ ق و ل ـ ٣١: ١٨، ٣٤ )آاخستى وو اؤ څوک٣٢ ى ترے وړاندے وو اؤ مريدان هيبت دوئ د بيت المقدس په لار روان وو اؤ عيس

چه ورپسے روان وو هغوئ ويريدل. هغۀ هغه دولس مريدان ډډے ته کړل اؤ ورته ئے ووئيل چه هغۀ ته څۀآادم به مشرانو کاهنانو اؤ د٣٣پيښيدونکى دى. ابن هغۀ ورته ووئيل،”مونږ اوس بيت المقدس ته ځو اؤ

شرعے عالمانو ته حواله کړے شى. هغوئ به پرے د قتل حکم وکړى اؤ غير قومونو ته به ئے وسپارى. په هغۀ پورے به ملنډے وکړے شى اؤ تو کاڼى به پرے وتو کلے شى،په کروړو به ووهلے شى اؤ قتل٣٤

به ئے کړى،خو درے ورځے پس به هغه بيا ژوندے پاڅى.“

قوب عرض ع ي ؤ ا ا وحن ي د ( تى ـ ٢٠: ٢٠م ٢٨ )

استاذه! تۀ زمونږ سره يوه مهربانى وکړه.“٣٥ د زبدى زامن يعقوب اؤ يوحنا ورغلل اؤ ورته ئے ووئيل،”

هغۀ ورته ووئيل چه”تاسو زما نه څۀ غواړئ؟“٣٦

اجازت راکړه چه مونږ هم ستا په لوئى کښے تا سره،يو ستا ښى لاس٣٧ هغوئ جواب ورکړو،”مونږ ته دا ته اؤ بل ګس لاس ته يو ځائے کښينو“

ى هغوئ ته ووئيل،”تاسو چه څۀ غواړئ په هغے نۀ پوهيږئ. کومه د مصيبت پيالئ چه زۀ څښم٣٨ عيسآاخستلے شئ چه پرے زما بپتسمه کيږى؟“ آايا هغه تاسو څښلے شئ؟ يا هغه بپتسمه ،

هغوئ جواب ورکړو،چه”هو،مونږ ئے کولے شو.“٣٩

ى ورته ووئيل چه”کومه پياله چه زۀ څښم،تاسو به ئے وڅښئ،اؤ په کومه بپتسمه چه زما بپتسمه عيساختيار زما نۀ دے چه څوک د زما ښى يا ګس٤٠کيږى،په هغے به ستاسو بپتسمه هم کيږى. خو دا

لاس ته کښينى،دا د هغه چا د پاره دے څوک چه د مخکښے نه په دے مقرر شوى دى.“

ى هغوئ ځان ته٤٢ هر کله چه نورو لسو دا واؤريدل نو هغوئ د يعقوب اؤ يوحنا نه خفه شول. ٤١ عيس راوبلل اؤ ورته ئے ووئيل،”تاسو خبر يئ چه منلى شوى بادشاهان په خپل رعيت حکومت کوى اؤ اميران

اختيار ښئ. خو ستاسو د پاره داسے نۀ دى. په تاسو کښے چه څوک مشرى غواړى٤٣ئے پرے خپل اؤ څوک چه په تاسو کښے اول کيدل غواړى هغه د د ټولو غلام شى.٤٤هغه د ستاسو خدمتګار شى.

آادم هم د دے د پاره نۀ دے راغلے چه خدمت واخلى بلکه د دے د پاره راغلے دے٤٥ ابن ځکه چه چه دئے د نورو خدمت وکړى اؤ چه خپل ژوندون د ډيرو په بدل کښے په فديه ورکړى.“

ا کول ن ي ب ى ئ ما ي ت ر ب د ن و ړ د ( تى ـ ٢٩: ٢٠م ا ٣٤ ق و ل ـ ٣٥: ١٨، ٤٣ )

ى د ښاريئے نه وتو اؤ ګڼ خلق اؤ مريدان ورسره وو، نو د تميائى زوئے٤٦ هغوئ يريحو ته راغلل اؤ عيسى ناصرى دے٤٧څوک چه يو ړوند فقير وو د لارے په غاړه ناست وو. چه په دے خبر شو چه دا عيس

ى د داؤد زويه! په ما رحم وکړه!“ نو هغۀ چغے کړے،”ائے عيس

ډيرو خلقو ورته ووئيل چه”چپ شه،“خو هغۀ چغے نورے هم زياتے کړے،”ائے د داؤد زويه! په ما٤٨رحم وکړه!“

ى ودريدلو اؤ وے وئيل،”دئے راوبلئ.“٤٩ عيس

نو هغوئ هغه ړوند سړے راوبللو اؤ ورته ئے ووئيل،”پاڅۀ! زړۀ ور شه،هغه د غواړى.“

ى ته راغے. ٥٠ ى هغۀ ته ووئيل،”زۀ٥١ په دے هغۀ خپله چوغه وغورزوله، سمدستى پورته شو اؤ عيس عيسستا څۀ خدمت وکړم؟“

استاذه! زۀ بينا کيدل غواړم.“ هغه سړى جواب ورکړو،”

ى هغۀ ته ووئيل،”ځۀ! خپل ايمان تۀ جوړ کړلے،“٥٢ عيس

نو سمدستى هغه بينا شو اؤ په هغۀ پسے روان شو.

اب ب قوس ر ۱۱ميدل خل دا قدس کښے م ل ا ت ي ب ه پ ر ه طو پ تحمندئ ف د

( تى ـ ١: ٢١م ا ١١ ق و ل ـ ٢٨: ١٩، ا ٤٠ وحن ي ـ ١٢: ١٢، ١٩ ) هغوئ چه بيت المقدس ته رانزدے شول اؤ چه بيت فګے اؤ بيت عنياه ته د ښونانو غرۀ ته ورسيدل نو١

ى خپل دوه مريدان د دے هداياتو سره وليږل، ”دے مخامخ کلى ته ورشئ. سمدستى چه ورننوزئ٢عيس نو تاسو به يو کوچے تړلے ومومئ چه تر اوسه پرے څوک سوارۀ شوى نۀ دى. هغه پرانزئ اؤ دلته ئے

لک په کار دے اؤ٣راولئ. که څوک درنه تپوس وکړى چه دا څۀ کوئ؟ نو ورته ووايئ چه زمونږ د ماهغه به ئے سمدستى دلته بيرته راواستوى.“

٥ هغوئ لاړل اؤ د دروازے نه بهر ئے په کوڅه کښے هغه کوچے تړلے وموندلو. هغوئ هغه پرانستو، ٤

اؤ په ولاړو خلقو کښے ځنو ورته ووئيل چه”دا څۀ کوئ چه دا کوچے پرانزئ؟“

ى ورته وئيلى وو،نو بيا ئے پريښودل چه بوئے ځى. ٦ نو هغوئ٧ نو دوئ هغه جواب ورکړو چه عيسى له کوچے راوستو اؤ خپلے جامے ئے پرے واچولے اؤ هغه پرے سور شو. اؤ خلقو ورته په لارو٨عيس

اؤ څومره خلق٩کښے خپلے جامے وغوړولے اؤ نورو د پټو نه څانګے پريکړلے اؤ ورته ئے خورے کړلے. نوم راځى! چه مخکښے تلل اؤ هغه چه وروستو راتلل،هغوئ چغے ايستے،«ثنا په هغه چا چه د رب په

آاسمان کښے هم ثنا!»١٠ زمونږ د پلار داؤد راتلونکے بادشاهى د مبارک شى! په

هغه بيت المقدس ته راغے اؤ د خدائے کور ته ننوتو اؤ ګير چا پير ئے وکتل،خو هر کله چه ماښام شو١١نو هغه د دولسو مريدانو سره بيت عنياه ته لاړو.

د اينځر په ونے لعنت

اکول پ ر د کو ے ئ د خدا( تى ـ ١٨: ٢١م ١٩ )

اؤ د لرے نه ئے چه د اينځر يوه شنه١٣ په بله ورځ چه هغوئ د بيت عنياه نه ووتل نو هغه وږے شو. ١٢ ونه وليده نو هغه ورغے چه وګورى که په هغے کښے څۀ ومومى. خو هر کله چه هغه هلته ورغے نو بے

هغۀ ونے ته ووئيل چه”بيا به١٤له پاڼو نه ئے په کښے هيڅ ونۀ موندل ځکه چه دا د اينځر موسم نۀ وو. آاؤريدل. هيڅوک هم هيڅ کله ستا نه ميوه ونۀ خورى.“اؤ د هغۀ مريدانو دا

( تى ـ ١٢: ٢١م ا ١٧ ق و ل ـ ٤٥: ١٩، ا ٤٨ وحن ي ـ ١٣: ٢، ٢٢ )

ى د خدائے کور ته لاړو اؤ چا چه د خدائے په کور کښے١٥ بيا هغوئ بيت المقدس ته راغلل. عيس سوداګرى کوله د هغوئ په ويستو ئے ګوتے پورے کړے، هغۀ د صرافانو تختے نسکورے کړے اؤ د

اؤ د خدائے د کور په غولى کښے ئے د څيزونو وړل١٦کونترو خرڅوونکو دونکاچے ئے هم واړولے. آايا صحيفے دا نۀ وائى١٧راوړل نۀ پريښودل. نو بيا ئے هغوئ ته تعليم ورکول شروع کړو اؤ وئے وئيل،”

چه،«زما کور به د ټولو قومونو د پاره د دعا کور بللے شى؟» خو تاسو ترے د ډاکوانو غار جوړ کړےدے.“

مشرانو کاهنانو اؤ د شرعے عالمانو چه دا واؤريدل نو کوشش ئے کاوو چه هغه په څۀ چل هلاک١٨آاخستى وو. کړى خو هغوئ ويريدل ځکه چه ټول خلق د هغۀ تعليم په تعجب

ونے سبق د وچے شوے ځر ن ي ا د ( تى ـ ٢٠: ٢١م ٢٢ )

ى د ښار نه بهر ووتو. ١٩ بله ورځ سحر وختى چه هغوئ په لاره تيريدل نو٢٠ اؤ چه ماښام شو نو عيس اؤ پطروس هغه خبره راياده کړه څۀ چه٢١هغوئ وليدل چه هغه د اينځر ونه له بيخ نه وچه شوے ده.

استاذه! ګوره د اينځر کومے ونے ته چه تا لعنت کړے وو هغه وچه تيره شوے وه اؤ هغۀ ته ئے ووئيل،”شوے ده.“

ى ورته جواب ورکړو چه”په خدائے ايمان لرئ. ٢٢ زۀ تاسو ته دا وايم چه که څوک دے غر ته٢٣ عيس ووائى چه د خپله ځايه پورته شه اؤ په درياب کښے وغورزيږه،اؤ په زړۀ کښے ئے شک نۀ وى اؤ ايمان

ځکه زۀ تاسو ته وايم چه د هر څۀ د پاره چه تاسو٢٤لرى،نو هر څۀ چه وائى هغه به د هغۀ د پاره وشى. اؤ هر کله چه٢٥دعا يا سوال کوئ نو په دے يقين ولرئ چه دا تاسو حاصل کړو،نو ستاسو به شى.

تاسو دعا ته ودريږئ نو که ستاسو په زړۀ کښے د چا خلاف خبرے وى، نو هغه معاف کړئ،د دے دآاسمانى پلار ستاسو قصورونه هم معاف کړى. خو که چرے تاسو نور خلق نۀ معاف٢٦پاره چه ستاسو

آاسمانى پلار به هم ستاسو کړى ګناهونه معاف نۀ کړى.“ کوئ نو ستاسو

ه سوال ل ه حق پ ر ا ي خت ا د ى س د عي( تى ـ ٢٣: ٢١م ا ٢٧ ق و ل ـ ١: ٢٠، ٨ )

هغوئ يو ځل بيا بيت المقدس ته راغلل اؤ کله چه د خدائے په کور کښے ګرزيدو نو مشران کاهنان٢٧اختيار٢٨،د شرعے عالمان اؤ اولسى مشران ورته راغلل، اؤ وئے وئيل،”دا چه تۀ څۀ کوے،دا په کوم

اختيار درکړو چه تۀ داسے وکړه؟“ کوے؟ چا تا له دا

ى هغوئ ته ووئيل،”زۀ هم له ستاسو نه يو تپوس کوم اؤ که تاسو ئے ماله جواب راکړئ نو زۀ به٢٩ عيساختيار زۀ دا کارونه کوم. اختيار د خدائے د٣٠هم تاسو ته دا وښيم چه په کوم ى د بپتسمه ورکولو د يحي

آادمو نه؟ جواب راکړئ!“ طرفه وو که د بنى

په دے سوال هغوئ په خپلو کښے په بحث شول چه”مونږ څۀ ووايو؟ که مونږ دا وايو چه له خدايه،نو٣١

انسان نه،“نو بيا دوئ د خلقو٣٢هغه به ووائى،نو تاسو بيا ولے په هغۀ يقين ونۀ کړو؟ اؤ که دا وايو چه له ى نبى وو. نو دوئ جواب ورکړلو چه”مونږ هيڅ٣٣نه ويريدل ځکه چه د ټولو خلقو دا يقين وو چه يحي

خبر نۀ يو.“

اختيار زۀ دا کارونه کوم.“ ى هغوئ ته ووئيل چه”بيا به زۀ هم تاسو ته دا ونۀ وايم چه په کوم اؤ عيس

اب ب قوس ر ۱۲مال ث م و ن ا ن ا غو ا ب د ؤ ا غ ا ب و ر ګو ن ا د

( تى ـ ٣٣: ٢١م ا ٤٦ ق و ل ـ ٩: ٢٠، ١٩ )ى هغوئ ته بيا په مثالونو کښے خبرے شروع کړے.”يو سړى د انګورو باغ ولګوو اؤ شپول ئے١ عيس

ترے تاؤ کړو اؤ د مئے حوض ئے په کښے ولګولو اؤ د څوکئ يو برج ئے هم په کښے جوړ کړو. بيا ئےاجاره وکړلو اؤ بل ملک ته لاړو. اجاره دارو ته٢د انګورو باغوانانو ته په کله چه موسم د بره شو نو هغۀ

آامدن وصول کړى. خو هغوئ هغه ونيولو،وئے٣يو خدمت ګار ورواستولو چه د هغوئ نه خپله برخه بيا هغۀ يو بل خدمت ګار ورواستولو اؤ دئے هم هغوئ په سر سر٤وهلو اؤ تش لاس ئے واپس وليږلو.

بيا هغۀ يو بل وروليږلو اؤ هغه دوئ مړ کړو. اؤ د دۀ نه علاوه دغسے٥وټکولو اؤ ډير ئے بے عزته کړو. اؤ اوس د دۀ سره يو کس پاتے وو،د هغۀ خپل٦نور هم وو،څوک ئے ووهل اؤ ځنے ئے مړۀ کړل.

آاخر کښے ئے هغه ورواستولو. هغۀ ووئيل چه زما د زوى لحاظ خو به وکړى. خو٧نازولے زوئے. په اجاره دارو يو بل ته ووئيل چه هم دغه خو وارث دے،راځئ چه مړ ئے کړو اؤ جائيداد به ئے زمونږ شى.

اؤ د هغۀ لاش ئے د باغ نه بهر وغورزولو.٨ نو هغوئ هغه ونيولو اؤ مړ ئے کړو

اجاره دار به مړۀ کړى اؤ د انګورو باغ به بل چا ته٩ لک به اوس څۀ کوى؟ هغه به راشى اؤ د باغ ماآايا تاسو په مقدس کتاب کښے دا چرے نۀ دى لوستى؟١٠حواله کړى.

«کوم کاڼے چه ګلکارانو رد کړے وو

هم هغه د ګوټ سر ګاڼے شو.

دا د رب کارونه دى١١

اؤ زمونږ په نظر کښے عجيبه ښکارى.»

بيا هغوئ داسے څۀ بهانه لټوله چه هغه ګرفتار کړى ځکه چه هغوئ پوهيدل چه دا مثال د هغوئ په١٢حق کښے وو، خو هغوئ د خلقو نه ويريدل نو هغوئ هغه يواځے پريښودو اؤ ترے نه لاړل.

ج ورکول ا ه خر ل يصر ق م و ر د ( تى ـ ١٥: ٢٢م ا ٢٢ ق و ل ـ ٢٠: ٢٠، ٢٦ )

ى په خبرو کښے راګير کړى. ١٣ هغوئ راغلل اؤ١٤ بيا هغوئ څو فريسيان اؤ هيروديان ورواستول چه عيساستاذه! مونږ خبر يو چه تۀ يو رښتينے سړے ئے اؤ د هيچا پروادار نۀ يئے،خواه که هغه څوک وئے وئيل،”

آايا مونږ ته دا روا دى که نه،چه د روم هم وى،خو تۀ د خدائے د لارے تعليم په رښتيا سره ورکوے. هغه پوهه شو چه د دوئ دا سوال څومره د چل نه١٥قيصر له خراج ورکړو؟ مونږ ئے ورکوو اؤ که نه؟

ډک دے اؤ وئے وئيل،”تاسو زما د راګيرولو کوشش ولے کوئ؟ ما ته د سپينو زرو يوه سکه راؤړئ چه زۀورته وګورم.“

نوم دے؟“١٦ هغوئ يوه سکه راؤړه اؤ هغۀ هغوئ ته ووئيل چه”دا د چا تصوير اؤ د چا

هغوئ جواب ورکړو،”دا د قيصر دى.“

ى ورته ووئيل،”څۀ چه د قيصر وى هغه قيصر له ورکړئ اؤ څۀ چه د خدائے وى هغه خدائے١٧ بيا عيسله ورکړئ.“ هغوئ د دۀ په خبرو ډير حيران شول.

اب کښے سوال ب ه پ مت ا ي ق د ( تى ـ ٢٣: ٢٢م ا ٣٣ ق و ل ـ ٢٧: ٢٠، ٤٠ )

١٩ بيا ورته صدوقيان راغلل،دا هغه خلق دى چه د قيامت نه منکر دى. هغوئ دا سوال وکړو، ١٨

ى زمونږ د پاره دا فرمان کړے دے چه که چرے د يو سړى ورور مړى شى اؤ بے اؤلاده استاذه! موس ” اووۀ وروڼه٢٠ښځه ترے پاتے شى نو هغه بل د د ورور ښځه واخلى اؤ د هغۀ نسل د جارى وساتى. اوس

بيا هغه ښځه دويم واخسته اؤ هغه هم بے اؤلاده مړ شو اؤ٢١وو، وړومبى وادۀ وکړو اؤ بے اؤلاده مړ شو. آاخر هغه ښځه هم مړه شوه. ٢٢دغه شان دريم وکړل. اؤ د ټولو اؤلاد ونۀ شو. اووۀ واړه مړۀ شول آاخر ٢٣

اووۀ واړو ورسره وادۀ کړے وو“ چه قيامت راشى اؤ دوئ ټول ژوندى شى نو ښځه به د چا وى؟ ولے چه

ى هغوئ ته ووئيل،”تاسو په غلطه يئ اؤ هم دغه وجه ده چه نۀ خو تاسو په کتاب مقدس پوهيږئ٢٤ عيس کله چه هغوئ بيا راژوندى کړے شى نو سړى اؤ ښځے به يو بل سره وادۀ٢٥اؤ نۀ د خدائے په قدرت.

آاسمان د فرښتو په شان وى. خو د قيامت په ورځے د مړو د بيا راژوندى کيدو٢٦نۀ کوى. هغوئ به د ى په کتاب کښے هيڅ نۀ دى لوستى،د سوزيدونکى بوټى په قصه کښے، چه آايا تاسو د موس په بابت،اسحاق خدائے اؤ د يعقوب ابراهيم خدائے،د خدائے ورته څنګه مخاطب شو اؤ ورته ئے ووئيل،«زۀ د

خدائے د مړو خدائے نۀ دے بلکه د ژوندو خدائے دے! تاسو ډير ګمراه شوى يئ.“٢٧خدائے يم؟»

وئے حکم ل( تى ـ ٣٤: ٢٢م ا ٤٠ ق و ل ـ ٢٥: ١٠، ٢٨ )

آاؤريدو اؤ پوهه شو چه هغۀ دوئ ته٢٨ بيا د شرعے په عالمانو کښے يو کس چه د دوئ دا بحث ئے څنګه ښۀ جواب ورکړو،راوړاندے شو. تپوس ئے ترے وکړو،”کوم يو حکم د ټولو نه لوئے دے؟“

لک دے. ٢٩ لک زمونږ خدائے يو ما اسرائيله واؤره! ما ى جواب ورکړو،” اول دا دے چه،«ائے تۀ٣٠ عيس

لک د خپل خدائے سره د ټول زړۀ سره،د خپل ټول روح، د خپل ټول عقل اؤ د خپل ټول طاقت سره د ما دويم دا دے چه،« د خپل ګاونډى سره لکه د ځان مينه کوه.» د دے حکمونو نه بل٣١مينه کوه.»

لوئے حکم نشته.»

استاذه! ډير د ښۀ ووئيل،تۀ رښتيا وائے چه خدائے يو دے اؤ بے٣٢ آافرين نو شرعے عالم هغۀ ته ووئيل،”نشته. اخلاصه په پوهه سره اؤ په ټول طاقت سره مينه ولرئ٣٣له هغۀ نه بل اؤ د هغۀ سره د ټول زړۀ د

اؤ د خپل ځان په شان د خپل ګاونډى سره مينه کوئ،نو دا د بلے هرے يوے سوزيدونکى قربانئ يانزرانے نه ډير غوره کار دے.“

ى وليدل چه هغۀ څومره په پوهه سره جواب ورکړو نو هغۀ ورته ووئيل چه ”تۀ د٣٤ هر کله چه عيسى نه نور تپوسونه وکړى. خدائے د بادشاهئ نه لرے نۀ يئے.“د دے نه پس بيا چا همت ونۀ کړو چه عيس

ه سوال ل ه حق پ زوى د د ؤ ا د د ( تى ـ ٤١: ٢٢م ا ٤٦ ق و ل ـ ٤١: ٢٠، ٤٤ )

ى د خدائے په کور کښے تعليم ورکړو. داسے ئے ووئيل،”نو د شرعے عالمان دا څنګه وائى٣٥ اؤ بيا عيس داؤد په خپله روح القدس د اثر لاندے دا وئيلى دى چه:٣٦چه مسيح د داؤد زوئے دے؟

لک زما مالک ته ووئيل، «ما

زما ښى لاس ته کښينه

تر هغے چه زۀ ستا دښمنان ستا د پښو لاندے نۀ کړم.»

لک وائى،نو بيا هغه د داؤد زوئے څرنګه کيدے شى؟“٣٧ داؤد په خپله هغۀ ته ما

ملامت کول ن ما ل عا د شرعے ( تى ـ ١: ٢٣م ا ٣٦ ق و ل ـ ٤٥: ٢٠، ٤٧ )

آاؤريدے. ى په خپل تعليم کښے دوئ ته ووئيل٣٨هلته ډيره ګڼه وه اؤ ډير په مينه ئے د دۀ خبرے عيسآاغوستے وى اؤ ديخوا اخوا چه”د شرعے د عالمانو نه خبردار اوسئ، هغوئ دا خوښوى چه دوئ چوغے

آاخلى، اؤ په عبادت خانو کښے د مشرئ٣٩ځى راځى اؤ په کوڅو کښے د خلقو نه د عزت سلامونه لونه٤٠ځائے غواړى اؤ په ميلمستيا کښے د عزت په ځائے کښينى دا هغه خلق دى چه د کونډو ما

اوږدے دعاګانے کوى،دوئ به د ټولو نه سخته سزا مومى.“ اوږدے خورى اؤ د ريا

ه ن ا نډے ښځے شکر ک وے د ي( ا ق و ـ ١: ٢١ل ٤ )

ى د خدائے د کور خزانے ته مخامخ ناست وو اؤ دا ننداره ئے کوله چه خلق په خزانه٤١ يو ځلے عيس په دے کښے يوه خواره٤٢کښے پيسے څنګه اچوى. ډيرو مالدارو خلقو ډيرے زياتے پيسے واچولے.

هغۀ خپل٤٣کنډه راغله اؤ دوه دمړى ئے په کښے ورواچولے چه دواړه د نيمے پيسے برابرے وے. مريدان ځان ته راوبلل. اؤ ورته ئے ووئيل،”زۀ تاسو ته دا وايم چه دے خوارے کنډے د هر چا نه زيات

ځکه چه هغه نورو چه څۀ ورکړل د هغو سره د ضرورت نه زيات وو،خو هغے چه څۀ ورسره٤٤ورکړل. نۀ وو خپل د ګذارے هر څۀ ئے ورکړل.“

اب ب قوس ر ۱۳ميشن ګوئى پ اب کښے ب ه پ دئ ا ب ر ب د ر د کو ے ئ دا خ د

( تى ـ ١: ٢٤م ا ٢ ق و ل ـ ٥: ٢١، ٦ )استاذه! څومره لوئے١ ى د خدائے د کور نه راوتو نو د هغۀ يو مريد ورته ووئيل،”ګوره څۀ وخت چه عيس

نونه دى!“ ګاڼى دى! اؤ څۀ ښکلى مکا

نوه وينے؟ په دے کښے به يوه ګټه هم د بلے د پاسه پاتے نۀ٢ ى هغۀ ته ووئيل،”تۀ دا لوئے لوئے مکا عيسشى اؤ ټولے به راونړولے شى.“

و شروع ن و ف ي کل ت د ( تى ـ ٣: ٢٤م ا ١٤ ق و ل ـ ٧: ٢١، ١٩ )

ى د ښونانو په غرۀ د خدائے کور ته مخامخ ناست وو نو پطروس،يعقوب،يوحنا اؤ٣ اؤ هر کله چه عيس ”مونږ ته ووايه چه دا کار به کله کيږى اؤ د دے ټولو د پوره کيدو٤اندرياس ترے نه جدا تپوس وکړو،

ى ووئيل چه”پام کوئ چه څوک مو بے لارے نۀ کړى. ٥نخښے نښانے به څۀ وى؟“ داسے به٦ عيسنوم دعوى به کوى اؤ وائى به چه زۀ هغه يم،اؤ ډير خلق به بے لارے کړى. هر٧ډير راشى چه زما د

کله چه تاسو د لرے اؤ نزدو جنګونو خبر واؤرئ نو وار خطا کيږئ مه ځکه چه دا خبرے به ضرورآاخر وخت به لا نۀ وى راغلے. قومونه به د قومونو سره په جنګ وى،بادشاهئ به د بادشاهو٨پيښيږى خو

سره،په ډيرو ځايونو کښے به زلزلے اؤ قحطونه راځى ولے دا به د تکليفونو شروع وى.

خو تاسو ترے ځان بيدار ساتئ. تاسو به عدالتونو ته حواله کيږئ،تاسو به په عبادت خانو کښے په٩ کروړو وهلے شئ اؤ تاسو به د حاکمانو اؤ بادشاهانو د وړاندے پيش کولے کيږئ چه زما په باب د هغوئ

اقرار وکړئ. ١١ خو د خاتمے نه وړاندے به زما د زيرى وعظ ټولو قومونو ته وکړے شى. ١٠په وړاندے

نو هر کله چه تاسو ګرفتار شئ اؤ عدالت ته بوتلے شئ نو د اول نه دا سوچ مه کوئ چه تاسو به څۀ وايئ.خو هر کله چه وخت راشى نو هغه وخت چه څۀ د وينا د پاره درکړے شى هغه وايئ،ځکه چه دا

ورور به د ورور د مرګ مخبر شى١٢به ستاسو خبرے نۀ وى بلکه ستاسو په ژبه روح القدس ګويا وى. نوم په سبب١٣اؤ پلار د زوئے،بچى به د خپل مور پلار خلاف شى اؤ هغوئ به وژنى. ټول به زما د

آاخره صبر وکړى هغه به بچ شى. تاسو سره کينه لرى،خو کوم سړے چه تر

مصيبت وئے ل

( تى ـ ١٥: ٢٤م ا ٢٨ ق و ل ـ ٢٠: ٢١، ٢٤ ) هر کله چه تاسو ووينئ چه هغه « برباد کوونکى پليت شئے» په هغه ځائے کښے ولاړ دے چرته چه١٤

نۀ دے پکار،نو لوستونکى د پوهه شى. نو هغه څوک چه په يهوديه کښے وى هغوئ د غرونو ته وتښتى. که څوک سړے د چت د پاسه وى هغه د کله هم کور ته لاندے راکوز نۀ شى چه څۀ ترے وباسى.١٥ افسوس دے په هغه١٧ اؤ که څوک په پټى کښے وى نو هغه د په خپله چوغه پسے راونۀ ګرزى. ١٦

اميدوارے وى اؤ په هغو چه بچو ته تى ورکوى. دعا کوئ چه دا په١٨ښځو چه په هغو ورځو کښے ځکه چه د کله نه خدائے پاک دا دنيا پيدا کړے ده،داسے تنګسيا اؤ بده١٩ژمى کښے پيښ نۀ شى.

لک دغه د تکليف ورځے کمے٢٠ورځ لا تر اوسه نۀ خو راغلے ده اؤ نۀ به چرے بيا راشى. که چرے ما کړے نۀ وئے نو هيڅ يو بشر به هم ژوندے نۀ وۀ پاتے،خو د خپلو غوره کړو د خاطره هغۀ دا ورځے

کمے کړے.

بيا که چرے څوک تاسو ته دا ووائى چه ګورئ! مسيح دلته دے يا هلته دے،نو يقين پرے مه کوئ.٢١ ولے چه داسے خلق به راځى چه ځان ته به مسيح اؤ نبيان وائى خو وى به نه،اؤ عجيبه کارونه به٢٢

خو تاسو خبردار اوسئ، ما تاسو د اول٢٣ښکاره کوى،اؤ که ممکن وى نو غوره کړى خلق به وغلوى. نه په دے خبر کړئ.

لل ت ا ر م د آا ن ب ا د ( تى ـ ٢٩: ٢٤م ا ٣١ ق و ل ـ ٢٥: ٢١، ٢٨ )

ستورى به٢٥ خو په هغه ورځو کښے د دے تنګسيا نه پس به نمر تور شى اؤ سپوږمئ به رڼا نۀ کوى. ٢٤آاسمان طاقتونه به ولړزولے شى. آاسمان نه راغورزيږى،د آادم هغوئ په٢٦د ابن بيا به هغوئ ووينى چه

آاسمان٢٧وريځو کښے په لوئے قدرت اؤ ډير شان اؤ شوکت سره راځى. اؤ هغه به فرښتے واستوى اؤ د آاخرى حدونو نه به خپل غوره کړى خلق راغونډ کړى. د څلورو غاړو نه اؤ د دنيا د

ونے سبق د ځر ن ي ا د ( تى ـ ٣٢: ٢٤م ا ٣٥ ق و ل ـ ٢٩: ٢١، ٣٣ )

د اينځر د ونے نه سبق واخلئ. کله چه د هغے نرمے څانګے غوټئ ونيسى،پاڼے وکړى نو تاسو پوهه٢٨ هم دغه شان چه تاسو دا ټولے علامے ووينئ نو تاسو پوهه شئ چه هغه٢٩شئ چه اوړے په راتلو دے.

زۀ تاسو ته دا وايم چه دا موجوده پيړئ به تيره نۀ شى تر څو٣٠نزدے دے اؤ په دروازه کښے ولاړ دے. آاسمانونه به فنا شى خو زما کلام به هيچرے فنا نۀ شى.٣١چه دا ټولے خبرے ونۀ شى. مزکه اؤ

ؤ ساعت ا ه ورځ وم ل ع م ا ن( تى ـ ٣٦: ٢٤م ٤٤ )

آاسمان فرښتو ته اؤ نۀ زوئے ته،خو يواځے يو٣٢ نشته،نۀ د خو د هغے ورځے اؤ هغه ساعت پته هيچا ته خبردار شئ،ويښ اوسئ تاسو د دے نه خبر نۀ يئ چه هغه وخت به کله راځى.٣٣پلار پرے خبر دے.

د دے مثال د هغه سړى دے چه د کوره لرے وى اؤ څۀ وخت چه خپل کور نه تلو نو خپلو غلامانو٣٤

اختيار ورکړو چه هر يو د خپل کار کوى اؤ څوکيدار ته ئے حکم ورکړو چه بيدار اوسه. نو بيا٣٥ته ئے لک کله راځى،ماښام که په نيمه شپه،په تاسو بيدار اوسئ ځکه چه تاسو په دے نۀ يئ خبر چه د کور ما

اودۀ لاندے نۀ کړى. ٣٦چرګ بانګ که سحر په خړه. اؤ٣٧ که چرے هغه ناڅاپه راشى نو چه هغه مو زۀ چه څۀ تاسو ته وايم نو ټولو ته ئے وايم چه بيدار اوسئ.“

اب ب قوس ر ۱۴مزش و سا ل تل کو ق د ى س د عي

( تى ـ ١: ٢٦م ا ٥ ق و ل ـ ١: ٢٢، ا ٢ وحن ي ـ ٤٥: ١١، ٥٣ ) نو د فسح اؤ د پتيرے ډوډئ اختر ته دوه ورځے پاتے وے اؤ مشرانو کاهنانو اؤ د شرعے عالمانو څۀ١

ى پرے ونيسى اؤ وئے وژنى. الزام لټوو چه عيس هغوئ ووئيل چه”دا د د اختر په ورځو٢داسے د ټګئ کښے نۀ وى،هسے نۀ چه په خلقو کښے فساد جوړ شى.“

ه سر عطر اچول پ ى س عي د ه کښے ا ي عن ت ي ب ه پ( تى ـ ٦: ٢٦م ا ١٣ وحن ي ـ ١: ١٢، ٨ )

ى د شمعون جزامى په کور کښے په بيت عنياه کښے وو. کله چه هغه ډوډئ ته کښيناستو،يوه٣ عيسلص عطر ئے په عطر دان کښے راوړل. هغے عطردان خلاص کړو اؤ د هغۀ په ښځه راغله اؤ ډير قيمتى خا

په حاضر مجلس کښے ځنے کسانو په غصه کښے ووئيل چه”دا څۀ فضول٤سر ئے عطر واچول. ځکه چه دا عطر خو به په دريو سوو روپو خرڅ شوى وئے اؤ پيسے به ئے خوارانو ته٥خرچى ده؟“

ورکړے شوے وئے.“ نو هغوئ هغے ته غصه وکړه.

ى ووئيل،”دا پريږدئ،تاسو دا ولے تنګوئ؟ هغے زما سره ډير ښۀ کړى دى. ٦ ځکه چه خواران٧ خو عيس٨به تل تاسو سره وى اؤ هر کله چه تاسو غواړئ د هغوئ مدد کولے شئ خو زۀ به تل تاسو سره نۀ يم.

هغے نه چه څۀ کيدے شول،هغه ئے ما سره وکړل. هغے د ښخولو نه وړاندے زما په بدن عطر واچول. زۀ تاسو ته دا وايم چه د دنيا په مخ چه چرته هم زما د زيرى وعظ کيږى نو څۀ چه دے کړى وى دا٩

به د دے د يادګار په طور يادولے شى.“

راضى کيدل ه ت و ل رى کو خب م ى عيس ه پ ى ت و ي سکر ا ه ا د هو ي د ( تى ـ ١٤: ٢٦م ا ١٦ ق و ل ـ ٣: ٢٢، ٦ )

ى ئے١٠ نو بيا يهوداه اسکريوتى چه په هغه دولسو مريدانو کښے يو وو، مشرانو کاهنانو ته لاړو اؤ په عيس چه هغوئ د هغۀ د راتلو د غرض نه خبر شول نو هغوئ ډير خوشحاله شول اؤ د هغۀ١١مخبرى وکړه.

سره ئے د پيسو لوظ وکړو،اؤ هغه د داسے ښے موقعے په تلاش کښے شو چه په هغۀ مخبرى وکړى.

ه فسح خوړل و سر ن دا ي ر م د ( تى ـ ١٧: ٢٦م ا ٢٥ ق و ل ـ ٧: ٢٢، ـ ٢١، ١٤ ا ٢٣ وحن ي ـ ٢١: ١٣، ٣٠ )

ى مريدانو هغۀ ته١٢ د پتيرے ډوډئ د اختر په وړومبئ ورځ چه هغوئ د فسح ګډورے قربانولو،د عيسووئيل چه”ستا څۀ مرضى ده چه مونږ چرته لاړ شو چه ستا د پاره د فسح د ګډورى خوړلو تيارى وکړو؟“

نو هغۀ خپل دوه مريدان د دے هداياتو سره وليږل،”ښار ته لاړ شئ،يو سړے به ووينئ چه د اوبو١٣لک ته دا پيغام١٤منګے به وړى،په هغۀ پسے لاړ شئ. اؤ هغه چه کوم کور ته ننوزى نو د هغه کور ما

استاذ وائى چه زما اؤ زما د مريدانو د پاره د فسح د ګډورى خوړلو د پاره کومه کوټه مقرر ورکړئ،چه هغه به تاسو ته يوه لويه تياره بالاخانه وښئ،زمونږ د پاره هلته د فسح تيارئ وکړئ.“١٥شوے ده؟

بيا مريدان روان شول اؤ هر کله چه ښار ته د ننه شول نو هغوئ هر څۀ هغه شان وموندل لکه چه هغۀ١٦ورته وئيلى وو،نو هغوئ د فسح تيارى وکړله.

ى راغے. ١٧ ى١٨ ماښام د دولسو مريدانو سره عيس څۀ وخت چه هغوئ ډوډئ ته کښيناستل نو عيسووئيل،”زۀ تاسو ته دا وايم چه په تاسو کښے به يو په ما مخبرى کوى،هغه يو چه ما سره ډوډئ خورى.“

هغۀ ورته ووئيل،”دا په٢٠ په دے هغوئ غمژن شول اؤ يو يو هغۀ ته ووئيل،”يقينا چه زۀ به نۀ يم؟“ ١٩آادم به هم داسے مړ٢١دولسو کښے يو دے څوک چه ما سره په يوه تالئ کښے لاس ښکته کوى. ابن

شى لکه چه د هغۀ په حقله په صحيفو کښے ليکلى شوى دى خو افسوس په هغه سړى دے څوک چهآادم مخبرى کوى! د هغه سړى د پاره دا ډيره غوره وه چه هغه هډو پيدا شوے نۀ وے.“ ابن به په

ررول ق م ى ن ا ب ر د عشا ( تى ـ ٢٦: ٢٦م ا ٣٠ ق و ل ـ ١٤: ٢٢، ن ٢٠ ا ي ت ن ر ک ول ا ـ ٢٣: ١١، ٢٥ )

ى يوه ډوډئ راواخسته،شکر ئے پرے وکړو اؤ ما ته ئے کړه. په هغوئ ئے٢٢ د خوراک په وخت عيسوويشله اؤ وئے وئيل،”دا واخلئ،دا زما بدن دے.“

بيا هغۀ يو کنډول راپورته کړو اؤ د خدائے شکر ئے وويستو اؤ هغوئ له ئے ورکړو اؤ هغوئ ټولو ترے٢٣ يقينا زۀ٢٥ اؤ بيا هغۀ ووئيل چه”دا زما د وعدے وينه ده چه د ډيرو خلقو د پاره توئيږى. ٢٤وڅښل.

تاسو ته دا وايم چه د انګورو اوبۀ به زۀ بيا تر هغے ورځے پورے هيڅ کله ونۀ څښم تر څو چه زۀ دخدائے په بادشاهئ کښے تازه ونۀ څښم.“

د ثنا وئيلو نه پس هغوئ بهر ووتل اؤ د ښونانو غرۀ ته لاړل.٢٦

يشن ګوئى پ ر کا ن ا د طروس پ د ( تى ـ ٣١: ٢٦م ا ٣٥ ق و ل ـ ٣١: ٢٢، ا ٣٤ وحن ي ـ ٣٦: ١٣، ٣٨ )

ى هغوئ ته ووئيل،”تاسو ټول به تيندک وخورئ ځکه چه دا ليکلى شوى دى چه،«زۀ به شپون٢٧ اؤ عيس خو بيا هم چه زۀ دوباره پاڅولے شم نو زۀ به له تاسو نه٢٨ووهم اؤ ګډے به خورے ورے شى.»

وړاندے ګليل ته لاړ شم.“

پطروس جواب ورکړو،”بل هر يو به تيندک وخورى خو زۀ به ئے ونۀ خورم.“٢٩

ى ورته ووئيل،”زۀ تا ته دا وايم چه نن، هم په دے شپه د چرګ د بانګ نه دوه ځله اول به تۀ٣٠ عيسانکارى شے.“ درے ځله زما نه

خو هغۀ بيا بيا په دے زور ورکړو،”که چرے زۀ تا سره مړ هم شم خو له تا نه به چرے هم منکر نۀ٣١شم.“

اؤ هغوئ ټولو هم دغه شان ووئيل.

عا کول د تسمنے کښے ه ګي پ( تى ـ ٣٦: ٢٦م ا ٤٦ ق و ل ـ ٣٩: ٢٢، ٤٦ )

ى خپلو مريدانو ته ووئيل،”تر څو چه زۀ دعا٣٢ نومے ځائے ته ورسيدل نو عيس کله چه هغوئ ګيتسمنے اؤ بيا ئے د ځان سره پطروس،يعقوب اؤ يوحنا بوتلل،نو هيبت واخستو اؤ ساه٣٣کوم تاسو دلته کښينئ.“

اؤ هغۀ هغوئ ته ووئيل،”زما زړۀ د غمه چوى اؤ مرګ ته نزدے يم. دلته ايسار٣٤ډوبى پرے راغله. بيا هغه لږ وړاندے لاړو اؤ په مزکه پريوتو اؤ دعا ئے وغوښتله،”که دا کيدے شى٣٥شئ،بيدار اوسئ.“

آابا،يعنے”پلاره! ستا د پاره هر څۀ ممکن دى. دا د٣٦نو دا ساعت د له ما نه تير شى.“ هغۀ ووئيل،” هغه٣٧مصيبت پياله له مانه لرے کړه،داسے نه لکه چه زۀ ئے غواړم،داسے لکه چه تۀ ئے غواړے.“

آايا تۀ يوے ګينتے قدر اودۀ يئے څۀ؟ بيرته راغے اؤ هغوئ ئے وموندل. نو هغۀ پطروس ته ووئيل،”شمعونه! آازميښت کښے پرے نۀ٣٨له هم ويښ نۀ شوے پاتے کيدے؟ ټول ويښ اوسئ اؤ دعا کوئ چه تاسو په

وزئ. روح خو تيار دے خو بدن کمزورے دے.“

اودۀ وموندل٤٠ يو ځل بيا هغه لاړو اؤ هم هغه شان ئے دعا وغوښته. ٣٩ چه بيرته راغے نو هغوئ ئے بيا ځکه چه د هغوئ سترګے درنے وے،اؤ هغوئ په دے نۀ پوهيدل چه څۀ جواب ورکړى.

آارام کوئ؟ بس دے!٤١ اودۀ يئ اؤ هغسے لا دريم ځل هغه راغے اؤ هغوئ ته ئے ووئيل چه”هغسے لا آادم ګناه ګارانو ته حواله کيږى. ابن پورته شئ، ځئ چه ځو! زما مخبر نزدے٤٢وشوه،وخت راغے،

راغلے دے.“

ارى ت ف د هغۀ ګر ؤ ا رى خب م ى ه عيس پ( تى ـ ٤٧: ٢٦م ا ٥٦ ق و ل ـ ٤٧: ٢٢، ا ٥٣ وحن ي ـ ٣: ١٨، ١٢ )

ى خبرے کولے يهوداه چه په دولسو مريدانو کښے يو وو،هغه اؤ ډير خلق چه٤٣ سمدستى چه لا عيس تورے اؤ کوتکے ورسره وے راڅر ګند شول. هغوئ مشرانو کاهنانو،د شرعے عالمانو اؤ اولسى مشرانو

مخبر د هغوئ سره يو نخښه مقرر کړے وه،”هغه څوک چه زۀ ښکل کړم هغه دے. هغه٤٤راليږلى وو. ونيسئ اؤ د ځان سره ئے په حفاظت بوزئ.“

استاذه!“٤٥ ى ته ئے ووئيل،” کله چه دئے هغه ځائے ته راورسيدو نو هغه سمدستى وروړاندے شو اؤ عيس

په هغه خلقو کښے چه ولاړ وو يو کس٤٧ بيا هغوئ هغه ونيوو اؤ قابو ئے کړو. ٤٦اؤ کښل ئے کړو. ى٤٨خپله توره راوويسته اؤ د مشر کاهن په نوکر ئے ګذار وکړو اؤ د هغۀ غوږ ئے پريکړو. بيا عيس

آايا تاسو ما ډاکو ګڼئ چه د تورو اؤ کوتکو سره زما په نيولو پسے راوتلى يئ څۀ؟ زۀ هره ورځ٤٩ووئيل،” تاسو سره د خدائے په کور کښے وم اؤ تعليم مے درکولو خو تاسو ما ته لاس نۀ وو راوړے. دا ځکه

نو بيا دے مريدانو يواځے پريښودو اؤ ټول ترے وتښتيدل.٥٠وشول چه صحيفے پوره شى.“

هغوئ٥٢ څوک چه ورسره وو په هغو کښے يو ځوان وو چه د مهينے لټے د څادر لنګ ئے وهلے وو. ٥١د هغۀ د نيولو کوشش وکړو خو هغۀ خپل د مهينے لټے څادر پريښودو اؤ لغړ بربنډ وتښتيدلو.

يشى پ ه مخ کښے پ د جرګے ى د عيس( تى ـ ٥٧: ٢٦م ا ٦٨ ق و ل ـ ٥٤: ٢٢، ـ ٦٣، ٥٥ ا ٧١ وحن ي ـ ١٣: ١٨، ـ ١٩، ١٤ ١٤ )

ى د مشر کاهن کورته روان کړو چرته چه مشران کاهنان، د شرعے عالمان اؤ اولسى٥٣ بيا هغوئ عيس پطروس عن د مشر کاهن د غولى پورے ورپسے روستو روستو تلو اؤ هلته٥٤مشران ټول را جمع کيدل.

مشرانو کاهنانو اؤ ټولے جرګے دا کوشش وکړو٥٥هغه د نوکرانو سره کښيناستو اؤ اور ته ئے ځان تودوو. ى په خلاف داسے څۀ ګواهى پيدا کړى چه د مرګ حکم پرے وکړى خو داسے ګواهى ئے چه د عيس

ډيرو د هغۀ برخلاف د دروغو ګواهى وکړه خو د هغو بيان د يو بل سره نۀ يو٥٦پيدا نۀ کړے شوه. کيدلو.

”مونږ د دۀ د خلے نه دا٥٨ ځنى پاڅيدل اؤ د هغۀ برخلاف ئے داسے د دروغو ګواهى وکړه چه ٥٧آادمو ودان کړے دے اؤ په دريو ورځو کښے به بل آاؤريدلىدى چه زۀ به د خدائے کور ورانوم چه بنى

خو په دے خبره د هغوئ په ګواهئ کښے٥٩داسے ودان کړم چه هغه به په لاسونو نۀ وى جوړ شوے.“ يووالے نۀ وو.

ى نه ئے پتوس وکړو،”دا ګواهان چه ستا خلاف څۀ٦٠ نو بيا مشر کاهن په خپل ځائے ودريدلو اؤ د عيسالزامونه لګوى،د دے ستا سره څۀ جواب شته؟“

آايا تۀ د تبارک٦١ خو هغه چپ پاتے شو اؤ هيڅ جواب ئے ورنۀ کړو. بيا مشر کاهن ترے تپوس وکړو،”الله زوئے مسيح ئے څۀ؟“

آاسمان په وريځو کښے په٦٢ آادم د خدائے ښى لاس ته ناست اؤ د ابن ى ووئيل چه”زۀ يم اؤ تاسو به عيسراتلو ووينئ.“

نو بيا مشر کاهن خپلے جامے وشلولے اؤ وئے وئيل،”د دے نه پس هم د نورو ګواهانو څۀ حاجت٦٣ تاسو په خپله کفر واؤريدو، تاسو په کښے څۀ وايئ؟“٦٤شته؟

هغوئ په شريکه فتوى ولګوله اؤ د قتل حکم ئے پرے وکړو.

چا په هغۀ توکل اؤ په سوکونو ئے وهلو اؤ چغے ئے وهلے چه”پيشن ګوئى وکړه!“اؤ د هغوئ نوکرانو٦٥هم په هغۀ راباندے کړے.

ر کا ن ا طروس پ د ( تى ـ ٦٩: ٢٦م ا ٧٥ ق و ل ـ ٥٦: ٢٢، ا ٦٢ وحن ي ، ـ ١٥: ١٨ ـ ٢٥، ١٨ ٢٧ )

په دے دوران کښے پطروس لا هغه شان په غولى کښے وو. د مشر کاهن يوه خدمتګاره په هغه لار٦٦ چه هغه ئے اور ته په توديدو وليدو، نو هغے هغۀ ته وکتل اؤ وئے وئيل،”تۀ خو هم د دے٦٧تيريده.

ى ملګرے وے.“ ناصرى عيس

نشته،زۀ نۀ پوهيږم چه ستا څۀ مطلب دے.“ بيا هغه٦٨ خو هغه منکر شو اؤ وئے وئيل،”ما ته هيڅ پته بهر ډوډئ ته لاړو.

٧٠ اؤ هغے خدمت ګارے هغه هلته بيا وليدو اؤ ولاړو خلقو ته ئے ووئيل،”دئے د هغۀ ملګرے دے.“ ٦٩

اؤ هغه بيا منکر شو.

په٧١ناستو خلقو يو ځل بيا پطروس ته ووئيل،”بے شکه تۀ د هغوئ نه يو ئے ځکه چه تۀ د ګليل يئے.“ دے هغه په ښيرو سر شو اؤ په قسم سره ئے ووئيل،”تاسو چه د کوم سړى ذکر کوئ زۀ هغه نۀ پيژنم.“

ى هغۀ ته وئيلى وو چه” د چرګ د٧٢ بيا چرګ دويم ځل بانګ ووے اؤ پطروس ته راياد شو چه عيس دوه ځله بانګ وئيلو نه وړاندے به تۀ زما نه درے ځله منکر شے،“اؤ د هغۀ اوښکے روانے شوے اؤ په

ژړا شو.

اب ب قوس ر ۱۵مه مخکښے پ لاطوس ي پ د ى س عي

( تى ـ ١: ٢٧م ـ ١١، ٢ ا ١٤ ق و ل ـ ١: ٢٣، ا ٥ وحن ي ـ ٢٨: ١٨، ٣٨ ) هر کله چه سحر شو نو مشرانو کاهنانو،د شرعے عالمانو اؤ اولسى مشرانو په صلاح دا فيصله وکړه اؤ١

ى ئے په ځولنو کښے وتړلو، بيا ئے هغه روان کړو،پيلاطوس ته ئے حواله کړو. پيلاطوس د هغۀ نه٢عيستپوس وکړو چه”تۀ د يهوديانو بادشاه ئے څۀ؟“

هغۀ جواب ورکړو،”تا په خپله ووے.“

الزامونه ولګول. ٣ آايا تۀ په خپله صفا٤ اؤ مشرانو کاهنانو په هغۀ ډير پيلاطوس د هغۀ نه بيا تپوس وکړو،”الزامونه لګوى.“ يئ کښے څۀ وينا نۀ لرے؟ تۀ ګورے چه دوئ په تا څومره

ى بل هيڅ جواب ورنۀ کړو.٥ خو پيلاطوس په دے حيران شو چه عيس

ى و ت ف د مرګ ندے ا ب ى س ه عي پ( تى ـ ١٥: ٢٧م ا ٢٦ ق و ل ـ ١٣: ٢٣، ا ٢٥ وحن ي ـ ٣٩: ١٨، ١٦: ١٩ )

آازادوو. ٦ په دغه وخت٧ د اختر په موقع به د حاکم دا دستور وو چه د خلقو په خوښه به ئے يو قيدى کله٨کښے برابا نومے يو مجرم د باغيانو سره په قيد کښے وو چه د بغاوت په وخت ئے قتل کړے وو.

”تاسو دا غواړئ چه زۀ د٩چه خلق د دستور په مطابق سوال له راغلل نو پيلاطوس جواب ورکړو چه آازاد کړم؟“ ى تش په حسد هغۀ له١٠يهوديانو بادشاه تاسو ته ځکه چه هغۀ ته دا پته وه چه هغوئ عيس

راوستے دے.

ى نه بلکه برابا راپريږده.“ ١١ بيلاطوس بيا١٢ خو مشرانو کاهنانو خلق ولمسول چه هغۀ ته ووائى چه”عيسهغوئ ته ووئيل چه”کوم سړى ته چه تاسو د يهوديانو بادشاه وايئ،د هغۀ سره څۀ وکړم؟“

هغوئ چغے کړے،”هغه په سولئ وخيژوه!“١٣

پيلاطوس تپوس وکړو چه”ولے هغۀ څۀ بد کار کړے دے؟“١٤

خو هغوئ نورے هم چغے تيزے کړے،”هغه په سولئ وخيژوه!“

ى د پاره ئے حکم وکړو چه په کروړو د١٥ آازاد کړو اؤ د عيس نو پيلاطوس د خلقو د تسلئ د پاره برابا ور ووهلے شى اؤ په سولئ د کړے شى.

وقے کول ټ ورے پ ى ه عيس پ و ن ا هي ا د سپ( تى ـ ٢٧: ٢٧م ا ٣١ وحن ي ـ ٢: ١٩، ٣ )

ى ته ئے سرے١٧ بيا سپاهيانو هغه غولى ته د ننه کړو،د حاکم د قلعه ټوله پلټنه ئے راجمع کړه. ١٦ عيس اؤ بيا ئے هغۀ ته په دے ټکو سلامى کوله،”ائے د١٨جامے واغوستے اؤ د ازغو تاج ئے ور په سر کړو.

بيا هغوئ هغه په بينت په سرسر وهلو اؤ توکاڼى ئے پرے تو کړل اؤ بيا هغۀ١٩يهوديانو بادشاه! سلام.“ کله چه هغوئ خپلے ټوقے بس کړلے نو د هغۀ نه٢٠ته په ګوډو شول اؤ د ټوقو سجدے ئے ورته وکړلے.

ئے هغه سرے جامے لرے کړے اؤ خپلے ئے ورته واچولے. بيا هغوئ هغه بهر ته بوتلوچه په سولئ ئےکړى.

لئ کول ه سو پ ى د عيس( تى ـ ٣٢: ٢٧م ا ٤٤ ق و ل ـ ٢٦: ٢٣، ا ٤٣ وحن ي ـ ١٧: ١٩، ٢٧ )

د سکندر اؤ روفوس پلار شمعون څوک چه د کيرينى اوسيدونکے وو د ميرے نه په هغه لاره راتيريدو٢١ى سولئ يوسى. نومے ځائے ته راوستو٢٢اؤ هغوئ هغه په بيګار ونيوو چه د عيس ى ګولګتا هغوئ عيس

هغۀ ته ئے د مر سره ګډ کړى شراب ورکړل خو هغۀ ونۀ څښل.٢٣چه مطلب ئے د کپرئ ځائے دے. بيا هغوئ هغه په سولئ پورے وتړلو اؤ د هغۀ جامے ئے په خپلو کښے وويشلے،هسک ئے پرے واچوو٢٤

الزام چه٢٦ د سولئ وخت د سحر نهه بجے وو. ٢٥چه کوم شے د چا شى. د هغۀ خلاف لګولے شوے

دوه ډاکوان ئے هم د هغۀ سره په سولئ کړى٢٧په تخته ئے ليکلے وو،داسے وو،”د يهوديانو بادشاه.“ دغه شان د صحيفو دا پيشن ګوئى صحيح ثابته٢٨وو، يو د هغۀ ښى لاس ته اؤ بل د هغۀ ګس لاس ته.

شوه چه”هغه د مجرمانو سره يو ځائے شو.“

په لاره تيريدونکو هغۀ ته کنځلے کولے،هغوئ چغے کړے،سرونه ئے وخوزول چه”واه! تۀ چه د٢٩ د دے سولئ نه راکوز شه اؤ خپل ځان٣٠خدائے کور نړوے اؤ په دريو ورځو کښے به ئے بيا جوړوے!

بچ کړه!“

دغه شان مشرانو کاهنانو اؤ د شرعے عالمانو هم په خپلو کښے ورپورے ټوقے کولے اؤ وئيل ئے٣١اسرائيلو بادشاه،اوس٣٢چه”هغۀ نور خلق بچ کړل خو خپل ځان نۀ شى بچ کولے. پريږدئ چه مسيح، د

د د سولئ نه راکوز شى. که مونږ دا ووينو نو ايمان به پرے راؤړو.“

تر دے چه هغه څوک چه د هغۀ سره په سولئ شوى وو هغوئ هم هغه ملامتولو.

ى مرګ د عيس( تى ـ ٤٥: ٢٧م ا ٥٦ ق و ل ـ ٤٤: ٢٣، ا ٤٩ وحن ي ـ ٢٨: ١٩، ٣٠ )

اؤ درے٣٤ د غرمے مال په ټوله مزکه تيارۀ راخوره شوه اؤ د کوز ماسپښين تر دريو بچو پورے وه. ٣٣ى په زوره چغے کړے چه«ايلى! ايلى! لما شبقتنى؟» چه تر جمه ئے دا ده،”زما خدايه! زما بجے عيس

الياس ته٣٥خدايه! تا زۀ ولے پريښودلم؟“ ځنے ولاړو خلقو چه دا واؤريدل نو وئے وئيل،”وګورئ! هغه يو سړى دؤ کړو،يو اسفنج ئے د سرکے نه ډک کړو اؤ د هغۀ شونډو ته ئے د يوے٣٦نعرے وهى.“

الياس راشى اؤ دئے راکوز کړى.“ لښتے په سر ونيولو اؤ هغۀ ووئيل چه”ګورو چه

ى يوه کريکه وويسته اؤ ساه ئے ورکړه.٣٧ بيا عيس

اؤ کوم صوبه دار چه هغۀ ته مخامخ٣٩ اؤ د خدائے د کور پرده د يو سر نه بل سر ته دوه ټوټے شوه. ٣٨ولاړ وو چه هغۀ څنګه ساه ورکړه نو وئے وئيل،”رښتيا دى چه دا سړے د خدائے زوئے وو!“

اؤ د ورايه ئے ننداره کوله. په هغوئ کښے مريم مګدلينى،د٤٠ يو څو ښځے هم هلته موجودے وے څۀ وخت چه هغه په ګليل کښے وو نو دوئ ټولے٤١کشر يعقوب اؤ يوسيس مور مريم اؤ سلومى وے.

د هغۀ سره وے اؤ خدمت ئے ورله کاوو اؤ نورے ډيرے داسے وے څوک چه د هغۀ سره بيت المقدسته راغلے وے.

ى ښخول د عيس( تى ـ ٥٧: ٢٧م ا ٦١ ق و ل ـ ٥٠: ٢٣، ا ٥٦ وحن ي ـ ٣٨: ١٩، ٤٢ )

د اريمتيه يوسف نومے٤٣ اوس ماښام شوے وو اؤ هر کله چه دا د سبت نه وړومبئ د تيارئ ورځ وه، ٤٢ يو سړے راغے څوک چه د جرګے يو عزت مند غړے وو اؤ هغه سړے چه د خدائے د بادشاهئ د راتلو

ى لاش ئے ترے وغوښتو. انتظار وو،په زړۀ ورتيا سره پيلاطوس ته لاړو اؤ د عيس پيلاطوس په دے٤٤په

آاؤريدو حيران شو چه هغه بيا مړ هم دے،نو هغۀ صوبه دار راوغوښتو اؤ تپوس ئے ترے وکړو چه”د خبر اؤ هر کله چه هغۀ د صوبه دار بيان واؤريدو نو هغۀ يوسف له٤٥هغۀ ډير ساعت کيږى چه مړ دے؟“

بيا يوسف مهينه لټه راؤړه،هغه ئے د سولئ نه راکوز کړو اؤ په کفن٤٦اجازت ورکړو چه لاش يوسى. کښے ئے ونغښتو،بيا ئے هغه په ګټه کښے په کنستى ګنبد کښے کيښودو اؤ يو لوئے کاڼے ئے د ګنبد

اؤ مريم مګدلينى اؤ د يوسيس مور مريم هغه ځائے وليدو اؤ هغه ځائے ئے په نخښه٤٧خلے ته راورغړوو. کړو چه هغه ئے په کښے ايښے وو.

اب ب قوس ر ۱۶موندے کيدل ژ ا ي ب ى س د عي

( تى ـ ١: ٢٨م ا ٨ ق و ل ـ ١: ٢٤، ا ١٢ وحن ي ـ ١: ٢٠، ١٠ ) هر کله چه د سبت ورځ تيره شوه،مريم مګدلينى،د يعقوب مور مريم اؤ سلومى خوشبويه تيل په بيعه١

ى ئے واچوى. اتوار په ورځ سحر وختى د نمر٢واخستل اؤ نيت ئے وکړو چه ورشى اؤ په عيس اؤ د هغوئ په خپلو کښے دے سودا اخستے وے چه”مونږ ته به٣راختو نه لږ وروستو هغوئ ګنبد ته راغلے. خو چه هغوئ پورته وکتل نو څۀ ګورى چه هغه کاڼے چه٤د ګنبد د خلے نه کاڼے څوک ورغړوى؟“

هغوئ چه ګنبد ته ورننوتے،نو يو ځوان ئے وليدو چه ښى اړخ٥ډير غټ وو د مخکښے نه رغړيدلے وو. ته ناست وو اؤ سپينه چوغه ئے اغوستے وه اؤ هغوئ اريانے دريانے شوے.

ى ناصرى لټوئ څوک چه په سولئ کړے٦ خو هغۀ هغوئ ته ووئيل،”د څۀ نه ويريږئ مه،تاسو عيسنشته. ګورئ! دا هغه ځائے دے چه هغه ئے شوے وو. هغه بيا پورته کړے شوے دے،هغه دلته کښے

لاړے شئ،د هغۀ مريدانو اؤ پطروس ته دا پيغام ورسوئ چه هغه ستاسو نه وړاندے٧په کښے ايښے وو. ګليل ته روان دے،تاسو به هغه هلته ووينئ لکه چه هغۀ تاسو ته وئيلى وو.“

اؤ د ګنبد نه په تيښته لاړے ځکه چه هغوئ ډيرے هيبت اخستے وے. هغوئ٨ نو هغوئ بهر ووتے هيچا ته هم غږ ونۀ کړو ځکه چه هغوئ ويريدے.

يدل هر ه ظا ت ى ن ي م مګدل ي ر م ى د عيس( تى ـ ٩: ٢٨م ا ١٠ وحن ي ـ ١١: ٢٠، ١٨ )

اتوار په سحر د مړو نه پاڅولے شو نو اول مريم مګدلينى ته ښکاره شو د چا نه چه٩ ى د کله چه عيساووۀ پيريان لرے کړى وو. ١١ هغه لاړه اؤ د هغۀ په وير ژړا سر غمژنو مريدانو ته ئے خبر ورکړو. ١٠هغۀ

خو چه هغوئ دا واؤريدل چه ژوندے شوے دے اؤ هغے ليدلے دے نو باور ئے پرے ونۀ کړو.

يدل هر ه ظا ت و ن ا د ي ر م و ل ى خپ د عيس( ا ق و ـ ١٣: ٢٤ل ى ٣٥ ـ ١٦: ٢٨،مت ا ٢٠ ق و ل ـ ٣٦: ٢٤، ا ٤٩ وحن ي ـ ١٩: ٢٠، ل ٢٣ عما ٦: ١،ا

٨ـ )

پس له هغے هغه په يو بل شکل کښے په نورو دوؤ کسانو باندے پيښ شو څوک چه ميرے ته په لاره١٢ هغوئ هم لاړل اؤ دا خبر ئے نورو ته ورسوو خو بيا هم هيچا پرے يقين ونۀ کړو.١٣روان وو.

آاخر هغه په يوولسو مريدانو په هغه وخت ښکاره شو چه هغوئ ډوډئ ته ناست وو،اؤ هغۀ هغوئ په١٤ سختو زړونو اؤ بے يقينئ ملامته کړل ځکه چه هغوئ د هغه خلقو په وينا يقين نۀ وو کړے چا چه هغه

بيا هغۀ هغوئ ته ووئيل،”د تمامے دنيا هرے سيمے ته لاړ شئ اؤ زما د١٥دوباره ژوندے ليدلے وو. هر څوک چه په دے ايمان راؤړى اؤ بپتسمه واخلى نو هغه به١٦زيرى وعظ ټول مخلوق ته وکړئ.

د ايمان په راؤړلو به ترے١٧خلاصون بيا مومى،اؤ هر څوک چه پرے ايمان رانۀ وړى هغه به مجرم شى. آاشنا ژبو به خبرے کوى. نوم به پيريان لرے کوى اؤ په نا که هغوئ١٨دا معجزے څرګنديږى چه زما په

مارانو له لاس وروړى يا زهر وخورى نو هغوئ ته به ضرر نۀ رسى،اؤ په کومو ناروغو چه هغوئ لاسکيږدى،هغوئ به جوړ شى.“

ه ختل ت ن سما آا ى س د عي( ا ق و ـ ٥٠: ٢٤ل ل ٥٣ عما ـ ٩: ١،ا ١١ )

آاسمان ته پورته کړے شو اؤ هغه د خدائے ښى طرف١٩ ى لک عيس د هغوئ سره د خبرو کولو نه پس مالک د هغوئ سره کار کاوو اؤ کلام ئے د هغه٢٠ته کښيناستو. آاؤروو اؤ ما اؤ هغوئ ووتل اؤ کلام ئے

معجزو په وسيله چه هغوئ کولے، ثابتولو.

This book from the Pashto Bible was downloaded from www.pashtozeray.org. Copyright Pashto Zeray, All Rights Reserved