Opoce - Wskazowki Redakcyjne Kompendium
-
Upload
mariajoanna -
Category
Documents
-
view
108 -
download
0
Transcript of Opoce - Wskazowki Redakcyjne Kompendium
DZIENNIK URZĘDOWYUNII EUROPEJSKIEJ
Wskazówki redakcyjne
KOMPENDIUM
OPOCE
2002
SPIS TREŚCI
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej – Wskazówki Redakcyjne, OPOCE, 2002
I RODZAJE AKTÓW PRAWNYCH 3
II SERIE DZIENNIKA URZĘDOWEGO 3
III NUMERACJA AKTÓW PRAWNYCH 4
IV NUMERACJA DZIENNIKÓW URZĘDOWYCH 6
V BUDOWA AKTU PRAWNEGO 7
1. Tytuł aktu 7
2. Preambuła 7
3. Część normatywna akty prawnego – podstawowy podział 9
VI ODNIESIENIA DO AKTÓW PRAWNYCH I JEGO CZĘSCI W TEKŚCIE AKTU 12
1. Odniesienia do aktów prawnych 12
2. Akty nowelizowane 13
3. Odniesienia do części aktów prawnych 15
VII ODSYŁACZE I PRZYPISY 16
VIII INNE 17
1. Interpunkcja w cyfrach 17
2. Numery telefonów 17
3. Daty i liczby 17
4. Adresy elektroniczne 17
5. Kursywa 18
6. Waluty i kody krajowe 18
7. Języki i kolejność ich wymieniania 18
2
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej – Wskazówki Redakcyjne, OPOCE, 2002
I. RODZAJE AKTÓW PRAWNYCH
Nazwa w jęz.polskim Nazwa w jęz.francuskim Nazwa w jęz.angielskim
komunikat communication communication
decyzja décision Decision
dyrektywa directive Directive
deklaracja déclaration Statement
opinia avis Opinion
program działań programme d’action Action Programme
protokół protocole Protocole
rozporządzenie règlement Regulation
uchwała résolution Resolution
konkluzje (Rady Europejskiej)
wnioski – w innych
przypadkach
conclusions Conclusions
wspólne działanie action commune Joint Action
zalecenie recommandation Recommendation
II. SERIE DZIENNIKA URZĘDOWEGO
Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich składa się z trzech serii:
— seria L: Legislacja
— seria C: Komunikaty i informacje
— seria S: Dodatek do Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich.
3
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej – Wskazówki Redakcyjne, OPOCE, 2002
III. NUMERACJA AKTÓW PRAWNYCH
Rozporządzenia
Data i rok Numer
od 30.12.1952 do 31.12.1962
od 1.1.1963 do 31.12.1967
od 1.1.1968 do 31.10.1993
od 1.11.1993 do 31.12.1998
począwszy od 1.1.1999
Rozporządzenie nr 17
Rozporządzenie nr 1009/67/EWG
Rozporządzenie (EWG) nr 1470/68
Rozporządzenie (WE) nr 3031/93
Rozporządzenie (WE) nr 302/1999
Decyzje, zalecenia, dyrektywy, opinie
Rodaj aktu Akty, których publikacja w Dz.U. jest obowiązkowa
Akty, których publikacja w Dz.U. jest nieobowiązkowa
Decyzje
Zalecenia
Dyrektywy
Opinie
nr 818/95/WEnr 3632/93/EWWiS
nr 2129/83/EWWiS
96/72/WE
96/257/WE94/573/EWWiS
96/694/WE
96/52/WE
93/245/WE
Wspólne działania, wspólne stanowiska, decyzje(Tytuł V i VI Traktatu o Unii Europejskiej)
Akty Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczenstwa
Wymiar Sprawiedliwosci i Spraw Wewnetrznych
Wspólne działania
Wspólne stanowiska
Decyzje
96/676/WPZiB
95/544/WPZiB
96/677/WPZiB2000/677/WPZiB
95/73/WSiSW 1999/73/WSiSW
1999/622/WSiSW
Uwaga: Numery aktów innych niż rozporządzenia umieszcza się pod tytulem, wyśrodkowane i w nawiasach.
Przykłady:
4
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej – Wskazówki Redakcyjne, OPOCE, 2002
ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) nr 1612/68
z dnia 15 października 1968 r.
w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Wspólnoty
DECYZJA RADY
z dnia 2 kwietnia 1963 r.
w sprawie ustalenia ogólnych zasad wdrażania wspólnej polityki w zakresie szkolenia zawodowego
(63/266/EWG)
Uwaga: Skróty EWG i WE stosuje się według nastepującej reguły:
- EWG: w aktach przyjętych przed 1 listopada 1993 r.- WE: w aktach przyjętych po 1 listopada 1993 r.
- Przy podawaniu nazwy aktu prawnego w tytule bądź w tekście nie stawia się przecinków przed i po dacie
przyjęcia. Nazwę instytucji, która wydała dokument, zwykle umieszcza się przed numerem aktu.
Przykłady:
rozporządzenie Rady (EWG) nr .../88 z dnia ...... 1988 r. w sprawie ....
règlement (CEE) n ..../88 du Conseil, du ... 1988, relatif à ......
Council Regulation (EEC) No ..../88 of ... 1988 on ........
decyzja Rady 88/.../EWG z dnia ....... 1988 r. w sprawie .......
décision 88/.../CEE du Conseil, du ... 1988, relative à ...
Council Decision 88/.../EEC of ... 1988 on ...
dyrektywa Rady 89/.../EWG z dnia .......1988 r. w sprawie .........
directive du Conseil 89/.../CEE du ... 1988 relative à ...
Council Directive 89/.../EEC of.....on
ale:
dyrektywa 98/.../WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia .......1998 r. w sprawie ........
directive 98/.../CE du Parlement Européen et du Conseil du .... 1988 relative/visant à ...
Directive 98/.../EC of the European Parliament and of the Council of ....1998 ...on......
(numer następuje zaraz po nazwie aktu, a przed instytucjami)
5
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej – Wskazówki Redakcyjne, OPOCE, 2002
IV. NUMERACJA DZIENNIKÓW URZĘDOWYCH
Dzienniki Urzędowe
Data i rok Numer
od 30.12.1952 do 30.6.1967
od 1.7 do 31.12.1967
1968 (utworzenie Dz.U. L i C)
1978 (utworzenie Dz.U. S)
1999 (utworzenie Dz.U. C…E)
Dz.U. 106 z 30.12.1962, str. 2553/62
Dz.U. 174 z 31.7.1967, str. 1
Dz.U. L 76 z 28.3.1968
Dz.U. C 108 z 19.6.1968
Dz.U. S 99 z 5.5.1978
Dz.U. C 56 E z 29.2.2000
Uwaga: Począwszy od 1998 r. w przypisach nie używa się skrótu “nr” w odniesieniach do Dziennika Urzędowego,
ani spacji w datach jego wydania.
Przykład starej i nowej wersji przypisu (w jęz. angielskim):
stara wersja przypisu: “Dz.U. L nr 148, 28. 6. 1968, str. 24.”
nowa wersja przypisu: “Dz.U. L 148, 28.6.1968, str. 24.”
Uwaga! W Wydaniu Specjalnym Dziennika Urzędowego w przypisach nie stosuje się skrótu ‘nr’, ani spacji w datach
jego wydania.
6
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej – Wskazówki Redakcyjne, OPOCE, 2002
V. BUDOWA AKTU PRAWNEGO
1. TYTUŁ AKTU
Tytuł powinien zawierać następujące elementy:
- Rodzaj aktu prawnego: rozporządzenie, dyrektywa, itd.
- Nazwę instytucji, która wydała akt: Komisja, Rada, Parlament Europejski
- W przypadku rozporządzeń - wskazanie w nawiasie skrótu Wspólnoty wydającej ten akt
- Numer dokumentu
- Datę przyjęcia aktu prawnego w formie: “z dnia DD miesiąc RRRR r.
- Przedmiot aktu prawngo w całości
Przykład:
(typ aktu prawnego) (nazwa instytucji, która wydała dany akt) (numer)
Rozporządzenie Rady (WE) NR 3072/95
(data)
z dnia 22 grudnia 1995 r.
(przedmiot aktu prawnego w całości)
w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania meżczyzn i kobiet
2. PREAMBUŁA
- umocowanie
Pierwsze wiersze umocowania (w wersji angielskiej rozpoczynające się wyrażeniem „having regard”, w wersji
francuskiej - wyrażeniem „vu”) rozpoczynamy imiesłowem „uwzględniając”. Kolejne wiersze umocowania
rozpoczynamy z małej litery i odzielamy przecinkiem. Ostatni wiersz umocowania zakończony jest również
przecinkiem.
Uwaga : Porządek, w jakich poszczególne traktaty są cytowane w tekście aktu (głównie w umocowaniu), zgodnie z Traktatem o Unii Europejskiej, jest nastepujący:
- uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską / uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej,
- uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Węgla i Stali,
- uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.
7
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej – Wskazówki Redakcyjne, OPOCE, 2002
- motywy
Po umocowaniu dodaje się wyrażenie „a także mając na uwadze, co następuje”, zakończone dwukropkiem. Zdania
następujące po tym wyrażeniu poprzedzone są numerami w nawiasach. Zaczynają się one wielką literą i zamknięte
są kropką, oprócz ostatniego, zakończonego przecinkiem. W wersji polskiej opuszczane są odpowiedniki
francuskiego wyrażenia „considérant que” występujące na początku tych zdań.
Uwaga: W aktach publikowanych w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich do 2000 r. motywy następujące
po wyrażeniu „a także mając na uwadze, co następuje:” (ang. “whereas”) nie były numerowane ani zakończone
kropką. Zdania te zaczynały się małą literą i oddzielone były od siebie średnikami.
- wyrażenie kończące preambułę
Po powyższych wyliczeniach następuje wyrażenie kończące preambułę w brzmieniu:
PRZYJMUJE NINIEJSZE / NINIEJSZĄ (np.) ROZPORZĄDZENIE/DECYZJĘ/DYREKTYWĘ
Po tym wyrażeniu stawiamy dwukropek.
8
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej – Wskazówki Redakcyjne, OPOCE, 2002
3. CZĘŚĆ NORMATYWNA AKTU PRAWNEGO – PODSTAWOWY PODZIAŁ
W polskich tłumaczeniach ustawodawstwa europejskiego utrzymany jest podział aktu prawnego stosowany w
polskim ustawodawstwie: artykuł, ustęp, punkt, litera oraz akapit. Podziały te stosuje się w kolejności hierarchicznie
malejącej, akapit może być częścią dowolnej z wymienionych części. Odpowiedniki obcojęzyczne odnoszące się do
liter (podpunktów) a), b), itd. oznacza się jako litera a), b); w skrócie: lit. a), b).
A. NAZEWNICTWO CZĘŚCI AKTU PRAWNEGO I ICH ODPOWIEDNIKI W JĘZYKU ANGIELSKIM I FRANCUSKIM:
Nazwa w jęz. polskim Nazwa w jęz. francuskim Nazwa w jęz. angielskim
preambuła préambule Preamble
część part Part
tytuł titre Title
rozdział chapitre Chapter
sekcja section Section
artykuł article Article
ustęp paragraphe/point/alinéa Paragraph / Paragraph
akapit alinéa Subparagraph
punkt alinéa/point/sousparagraphe Subparagraph
litera; punkt point
tiret tiret Indent
załącznik annexe Annex
dodatek appendice Appendix
Uwaga: angielski Annex i francuski annexe tłumaczy się jako „załącznik”, gdy dokument ten jest wydany
jednocześnie z dokumentem głównym oraz jest ściśle z nim związany (zazwyczaj zawiera pewne uściślenia natury
technicznej, które ze względu na przejrzystość tekstu nie są umieszczone w części normatywnej aktu prawnego).
Terminy te tłumaczy się jako „aneks”, gdy jest to dokument zmieniający postanowienia porozumienia lub umowy
(np. aneks do umowy).
B. PODSTAWOWE JEDNOSTKI SYSTEMATYZACYJNE
9
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej – Wskazówki Redakcyjne, OPOCE, 2002
— Artykuł oznacza się cyfrą arabską, z zachowaniem ciągłości numeracji artykułów w obrębie całego aktu
prawnego
— Ustęp oznacza się cyfrą arabską z kropką, z zachowaniem ciągłości numeracji w obrębie danego artykułu.
— Akapit w obrębie artykułu lub ustępu jest nienumerowany i zaczyna się od nowego wiersza.1
— Punkt oznacza się cyfrą arabską z nawiasem z prawej strony. Każdy punkt kończy się kropką
— Litery (wyliczenie w obrębie punktów) oznacza się małymi literami alfabetu łacińskiego, z wyłączeniem liter
właściwych tylko językowi polskiemu (ą, ć, ę, ł, ń, ó, ś, ż, ź), z nawiasem z prawej strony, z zachowaniem
ciągłości alfabetycznej w obrębie punktu. Każdą literę kończy się średnikiem, a ostatnią kropką, chyba, że
wyliczenie jest częścią innego wyliczenia literowego (podział zagłębiony). W takim wypadku ostatnią literę
kończy się średnikiem.
Gdy zabraknie liter, stosuje się oznaczenie najpierw dwuliterowe, a następnie wieloliterowe, dopisując do
ostatniej litery alfabetu łacińskiego najpierw pierwszą, a następnie kolejne litery tego alfabetu [a), b)..... z),
za), zb) ..... zz), zza), zzb) .....].
— Każde tiret kończy się przecinkiem, a ostatnie średnikiem albo kropką, w zależności od tego, czy wyliczenie
to stanowi część ustępu czy też znajduje się w obrębie wyliczenia punktowego lub literowego.
C. JEDNOSTKI SYSTEMATYZACYJNE WYŻSZEGO STOPNIA
— W celu systematyzacji przepisów aktu prawnego artykuły można grupować w jednostki systematyzacyjne
wyższego stopnia, np. "część", "tytuł", "dział", "rozdział" sekcja.
— Jednostki systematyzacyjne wyższego stopnia stosuje się tylko w przypadku, gdy co najmniej w stosunku do
jednej z nich zastosowano uprzednio odpowiednie jednostki systematyzacyjne niższego stopnia.
— Rozdziały (oddziały) numeruje się cyframi arabskimi, a jednostki systematyzacyjne wyższego stopnia -
cyframi rzymskimi.
1 Angielskie określenie „paragraph 2” oznacza „ustęp 2” (w prawie pierwotnym pełnym wyrazem, w prawie pochodnym - w skrócie „ust. 2”), a „second paragraph” to „drugi akapit” (druga w kolejności część artykułu, niemająca oznaczenia).
10
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej – Wskazówki Redakcyjne, OPOCE, 2002
CZĘŚCI AKTU PRAWNEGO, ICH OZNACZENIE I INTERPUNKCJA
NAZWA OZNACZENIE ODNIESIENIA W TEKŚCIE
ZAKOŃCZONY
KOLEJNE OSTATNIE
PREAMBUŁA
Umocowanie(„uwzględniając”)
przecinek przecinek
motywywersja numerowana
(1) kropka przecinek
motywywersja nienumerowana
średnik przecinek
CZĘŚĆ NORMATYWNA
Artykuł Artykuł 1 art.1
Ustęp 1. ust.1 kropka kropka
Akapit akapit pierwszy kropka kropka
Punkt 1) pkt 1 kropka kropka
Litera a), b)i), ii)
lit. a)lit. i)
średnik kropkaśrednik
Tiret - tiret pierwsze przecinek kropkaśrednik
INNE PODZIAŁY
Część Część I część I
Tytuł Tytuł I tytuł I
Rozdział Rozdział 1 rozdział 1
Sekcja Sekcja 1 sekcja 1
DODATKI
Załącznik Załącznik I załącznik I
Załącznik (wielką literą), jeśli jest jedyny
Dodatek Dodatek I dodatek I
VI. ODNIESIENIA DO AKTÓW PRAWNYCH I JEGO CZĘŚCI
W TEKŚCIE AKTU
11
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej – Wskazówki Redakcyjne, OPOCE, 2002
1. ODNIESIENIA DO AKTÓW PRAWNYCH
Odniesienia do aktów prawnych – formy poprawne:
Forma pełna
Forma skrócona
Forma krótka
Odniesienia do aktów prawnych – formy niepoprawne:
Rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1995 r. (1) [brak przedmiotuaktu prawnego]
Rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania mężczyzn i kobiet (1) [brak
daty]
Rozporządzenie (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania mężczyzn
i kobiet (1) [brak nazwy instytucji]
Rozporządzenie (WE) nr 3072/95 (1) (wyjątek: teksty Rady i Parlamentu Europejskiego) [należy skreślić odsyłacz przypisu]
— PIERWSZA WZMIANKA W TEKŚCIE:
Kiedy akt prawny jest wspomniany po raz pierwszy, używa się formy pełnej albo skróconej. Zazwyczaj używa się
pełnej formy w umocowaniu i motywach. Gdy akt prawny jest po raz pierwszy wspomniany w artykule, używa się
formy skróconej. [wyjątek: teksty Rady i Parlamentu Europejskiego]2
— KOLEJNE WZMIANKI W TEKŚCIE:
Kiedy nazwa aktu prawnego powtarza się w tekście używa się tylko krótkiej formy.
2. AKTY MODYFIKOWANE
— Kiedy akt prawny jest wspomniany po raz pierwszy w umocowaniu i motywach, jego autor powinien
wskazać, czy został on zmieniony przez kolejne akty. Poprawne brzmienie takiej informacji to:
2 W tekstach Rady (albo Parlamentu Europejskiego i Rady) obowiązuje zasada, że używa się albo pełnej formy (zazwyczaj w umocowaniu) albo skróconej formy. Jednak jeśli autorem aktu prawnego jest Rada (albo Parlament Europejski i Rada), używa się krótkiej formy.
12
Rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1995 w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania mężczyzn i kobiet (1)
Rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 (1)
Rozporządzenie (WE) nr 3072/95
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej – Wskazówki Redakcyjne, OPOCE, 2002
Rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1995 w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania
mężczyzn i kobiet (1), [ostatnio] zmienione przez rozporządzenie [Komisji] (WE) nr XXX/96 (2),
Jeśli akt został zmieniony przez tę samą instytucję, która go wydała, nie trzeba powtarzać nazwy tej instytucji
przed tytułem zmieniającego aktu prawnego. [Jak w powyższym przykładzie: jeśli instytucją, która wydała
rozporządzenie zmieniające jest Komisja, nie trzeba powtarzać jej nazwy; jeśli nie jest to Komisja, trzeba to
wspomnieć]. Proszę zwrócić uwagę na to, że odniesienie do aktu zmieniającego nie zawiera daty. Podobne zasady
odnoszą się do tytułów aktów zmieniających, pojawiających się w pełnej formie:
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 3072/95
z dnia 13 września 2002 r.
zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1279/98, (WE) nr 1128/1999 oraz (WE) nr 1247/1999 w sprawie
koordynacji procedur udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej,
energetyki, transportu i telekomunikacji
Jak jest to pokazane powyżej, odniesienia do aktów zmieniających nie zawierają ani daty, ani nazwy instytucji,
która je wydała, jeśli instytucja, która wydała akt zmieniany jest taka sama jak ta, która wydała akt zmieniający.
W tekstach Rady (albo Parlamentu Europejskiego i Rady) informacja o akcie zmieniającym jest zawarta w
przypisie na dole strony, a nie w samym tekście. Przykład:
…uwzględniając Rozporządzenie Rady (WE) nr 3072/95 z dnia 22 grudnia 1995 w sprawie wprowadzenia w życie zasady
równego traktowania mężczyzn i kobiet (1)…
…
____
(1) Dz.U. L 56, 6.3.1996, str.1. Rozporządzenie ostatnio zmienione przez rozporządzenie (WE) nr 2238/1999 (Dz.U. L 257,
11.10.1999, str. 2)
Kiedy akt prawny jest po raz pierwszy wspomniany w artykule, używa się tylko skróconej formy (w tekstach Komisji)
albo krótkiej formy (w tekstach Rady i Parlamentu Europejskiego – jak jest to wytłumaczone w przypisie 1), bez
żadnych odniesień do aktów zmieniających (niezależnie od tego czy akt był zmieniony, czy nie). Z tego powodu
nigdy nie umieszcza się w artykułach ‘… Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1213/95, [ostatnio] zmienione przez
rozporządzenie (WE) nr …’
Jeśli nie wiesz jaka forma jest poprawna, gdy w dokumencie pojawia się odniesienie do aktu prawnego,
zajrzyj do innej wersji językowej i postąp tak samo.
13
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej – Wskazówki Redakcyjne, OPOCE, 2002
Odniesienia w twoim dokumencie muszą mieć taką samą formę jak inne wersje jezykowe. Popraw swój dokument,
jeśli zauważysz jakiekolwiek różnice pomiędzy twoim tekstem a oryginałem.
14
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej – Wskazówki Redakcyjne, OPOCE, 2002
3. ODNIESIENIA DO CZĘŚCI AKTÓW PRAWNYCH
Przepisy artykułu podzielonego na ustępy, punkty, litery i tiret powołuje się w następującej kolejności: "art. ... ust. ...
pkt ... lit. ... tiret...", bez przecinków po kolejnych jednostkach redakcyjnych. Na końcu wymienia się nazwę aktu
prawnego.
Przyklad:
art. 53 ust. 2 dyrektywy 78/660/EWG
Nazwa w jęz. polskim Nazwa w jęz. francuskim Nazwa w jęz. angielskim
Odniesienie do elementów w ramach jednego artykułu
art. 1 article premier Article 1
art. 2 article 2 Article 2
art. 2a(bez spacji między cyfrą i literą)
article 2 bis Article 2a
art. 2 ust. 1 article 2 paragraphe 1 Article 2 (1)
art. 2a ust. 1 article 2 bis paragraphe 1 Article 2a (1)
art. 2 lit. a) article 2 paragraphe a Article 2 (a)
art. 2 ust. 1 lit. a) article 2 1er paragraphe point a) Article 2 (1) (a)
art. 2a ust. 1 lit. a) article 2 bis paragraphe 1 point a) Article 2a (1) (a)
art. 2 ust. 2 i 3 article 2 paragraphe 2 et paragraphe 3
Article 2 (2) and (3)
W przypadku, gdy odniesienie dotyczy dwóch (lub więcej) elementów tej samej grupy podziału, przy czym jedno bardziej szczegółowe od drugiego, powtarzamy nazwę podziału dla każdego odniesienia:
art. 2 ust. 2 i art. 3 article 2 paragraphe 2 et article 3 Article 2 (2) and Article 3
ust. 1 pkt 5 i ust. 2 akapit drugi paragraphe 1 point 5) et paragraphe 2 deuxième alinéa
Paragraph 1, point (5) and paragraph 2, second subparagraph
W przypadku, gdy odniesienie dotyczy dwóch (lub więcej) elementów, jednakowych pod względem hierarchii podziału, nie powtarzamy nazwy podziału:
rozdziały I i II (nie: rozdział I i rozdział II) les chapitres I et II Chapters I and II
art. 1, 2 i 4 articles 1er, 2 et 4 Articles 1, 2 and 4
art. 2-4 articles 2 à 4 Articles 2 to 4
art. 1-4 i 9 les articles 1er à 4 et 9 Articles 1 to 4 and 9
Często formy odniesień stanowią połączenie wymienionych wzorów, np.
“art. 1, art. 5 ust. 2 i 5 oraz art. 6-9”.
15
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej – Wskazówki Redakcyjne, OPOCE, 2002
VII. ODSYŁACZE I PRZYPISY
Odsyłacze przypisów są tworzone tak samo jak we wszystkich innych wersjach językowych: cyfra w nawiasie jako
indeks górny, pisana taką samą czcionką jak tekst, po spacji. Po odsyłaczach może wystąpić każdy znak
interpunkcyjny.
Numeracja przypisów zazwyczaj rozpoczyna się od nowa na każdej stronie. Przypisy są pisane mniejszą czcionką niż
tekst i umieszcza się je na dole danej strony. Oddzielone są od tekstu krótką linią i pisane pod nią jak normalny
tekst. Każdy przypis zakończony jest kropką.
Jeśli odsyłacz do przypisu pojawia się w tabeli, przypis musi znaleźć sie w tej tabeli. .
Daty w przypisach powinny zawsze być skrócone, tj. 6.6.1992, nie 6.6.92 ani 6.06.1992.
16
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej – Wskazówki Redakcyjne, OPOCE, 2002
VIII. INNE
1. INTERPUNKCJA W CYFRACH
We wszystkich językach używa się przecinka aby oddzielić liczby dziesiętne od całkowitych. Liczby dziesiętne pisze
się bez spacji. Liczby wielocyfrowe podaje się po trzy cyfry oddzielone od siebie spacją (a nie kropką):
152 231 260,3584
Przy podawaniu procent zawsze zachowuje się odstęp pomiędzy cyfrą a znakiem procentu (nie pisze się słownie
‘procent’)
56 %
2. NUMERY TELEFONÓW
Numery telefonów są zapisywane w ten sam sposób we wszystkich językach, zgodnie z następującymi zasadami:
- wskaźnik kraju i numer kierunkowy regionu (jeśli taki istnieje) są zawsze pisane w nawiasie (i oddzielone
łącznikiem),
- numer właściwy dzieli się od prawej strony na grupy po dwie cyfry. Jeśli numer jest nieparzysty, ostatnia
grupa będzie zawierała trzy cyfry (grupy są oddzielone od siebie spacją, a nie łącznikiem),
- nie należy oddzielać cyfr wchodzących w skład numeru wewnętrznego,
- do oddzielenia różniących się końcówek numeru używa się ukośnika prawego / .
(32-2) 220 20 20-43657
(33) 140 63 39 00/01/02/03
3. DATY i LICZBY
Daty pojawiające się w tekście powinny być zawsze podane w ich pełnej formie (6 czerwca 1992 r.). Jeśli pojawiają
się w przypisach, powinny zawsze być skrócone, tj. 6.6.1992, nie 6.6.92 ani 6.06.1992 (patrz rozdział VIII).
Daty - w zasadzie - piszemy cyframi, nazwa miesiąca pisana jest słownie, oprócz odnośników w przypisach do Dz.U. WE
10 stycznia 1975 r. 10 janvier 1975 10 January 1975
Dz.U. ... z 10.01.1975 JO ..., 10.01.1975 OJ ..., 10.01.1975
Wyjątek stanowi także data zamieszczona na końcu tekstu każdej umowy międzynarodowej – należy ją podać słownie.
a) liczby pisane są zazwyczaj słownie (jeśli są zbyt długie, pisze się je cyframi)
w terminie ośmiu dni dans le délai de huit jours within the period of eight days
17
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej – Wskazówki Redakcyjne, OPOCE, 2002
ale przy określaniu składu instytucji i organów zwykle stosuje się cyfry:
Komisja składa się z 20 członków, La Commission est composée de vingt membres, the Commission shall consist of 20 Members,
Liczby pisane są cyframi, gdy odsyłają do artykułu, załączników, stron, oprócz numeracji akapitów (akapit pierwszy, akapit drugi itd.):
art. 42 ust. 2 l’article 42 paragraphe 2 Article 42 (2)
na stronie 2 (lub w formie skróconej: na str. 2) à la page 2 on page 2
Liczby wielocyfrowe podaje się po trzy cyfry oddzielone od siebie spacją: 125 000
Liczby dziesiętne pisane są z przecinkiem (nie kropką): 0,5
4. ADRESY ELEKTRONICZNE
Adresy elektroniczne zapisuje się w następujący sposób:
- E-mail: (albo e-mail) z dwukropkiem
E-mail: imię[email protected]
- Internet: z dwukropkiem
Internet: http://europa.eu.int
- URL: z dwukropkiem
- URL: http://www.euroinfo.hu/index.htm
5. KURSYWA
Kursywą pisze się łacińskie słowa i wyrażenia , np:
Inter alia
Nazwę Dziennika Urzędowego, niezależnie od tego, czy występuje w tekście, czy w przypisach, pisze się kursywą:
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
6. WALUTY I KODY KRAJOWE
Powinno używać się oznakowania z normy ISO (jak w załączniku). W przypadku walut Państw Członkowskich należy
używać listy skrótów jednostek walutowych (jak w załączniku).
18
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej – Wskazówki Redakcyjne, OPOCE, 2002
Kiedy dana waluta jest wspomniana w tekście po raz pierwszy, pisze się jej pełną nazwę, po której podaje się w
nawiasie oznakowanie z normy ISO. Kiedy nazwa waluty powtarza się, wystarczy podać tylko oznakowanie z normy
ISO, np.:
W 1995 roku, wszystkie firmy należące do grupy Kyowa miały obrót wynoszący w przybliżeniu 375 mld JPY.
7. JĘZYKI I KOLEJNOŚĆ ICH WYMIENIANIA
Wersje językowe powinny pojawiać się w kolejności alfabetycznej według ich urzędowych nazw i powinny być
pisane tak jak w oryginale (oznakowania z normy ISO):
ES hiszpańska
(CS czeska)
DA duńska
DE niemiecka
(ET estońska)
EL grecka
EN angielska
FR francuska
IT włoska
(LV łotewska)
(LT litewska)
(HU węgierska)
(MT maltańska)
NL niderlandzka
(PL polska)
PT portugalska
(SK słowacka)
(SL słoweńska)
FI fińska
SV szwedzka
Ta zasada ściśle obowiązuje w wersjach końcowych traktatów i umów (na stronach z podpisami).
19
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej – Wskazówki Redakcyjne, OPOCE, 2002
10. ZASADY PISOWNI
Wielkie i małe litery
W tekście polskim przestrzegamy reguł pisowni polskiej wielką i małą literą.
W zakresie tematyki europejskiej wielką literą piszemy:
a) nazwy Wspólnot, stałych instytucji Unii Europejskiej (każdy człon wielką literą):
Europejska Wspólnota Gospodarcza Communauté économique européenne European Economic Community
Europejska Wspólnota Węgla i Stali Communauté européenne du charbon et de l’acier European Coal and Steel Community
Europejska Wspólnota Energii Atomowej Communauté européenne de l’énergie atomique European Atomic Energy Community
Parlament Europejski Parlement européen European Parliament
Trybunał Sprawiedliwości Cour de justice Court of Justice
Komitet Ekonomiczno-Społeczny Comité économique et social Economic and Social Committee
Trybunał Obrachunkowy Cour des comptes Court of Auditors
Rada Wspólnot Europejskich Conseil des Communautés européennes Council of the European Communities
Rada Unii Europejskiej Conseil de l’Union européenne Council of the European Union
Komisja Wspólnot Europejskich Commission des Communautés européennes Commission of the European Communities
Komitet Stałych Przedstawicieli Comité des représentants permanents Committee of Permanent Representatives
b) nazwy organów administracyjnych:
Sekretariat Generalny Rady Secrétariat général du Conseil General Secretariat of the Council
c) nazwy organów, które nie są instytucjami europejskimi sensu stricto, często tymczasowe:
Komitet Budżetowy comité budgétaire Budget Committee
Komitet ds. Regulaminu Pracowniczego comité du statut Statutory Committee
Komitet Doradczy comité consultatif Advisory Committee
20
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej – Wskazówki Redakcyjne, OPOCE, 2002
c) nazwy aktów prawnych:
Traktat o ..., ustanawiający .... (występujący z pełnym tytułem - ze względów zwyczajowych i powagi dokumentu pisany wielką literą)
traité sur ..., instituant ... Treaty on ..., establishing ....
Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Węgla i Stali traité instituant la Communauté européenne du charbon et de l’acier Treaty establishing the European Coal and Steel Community
Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą traité instituant la Communauté économique européenne Treaty establishing the European Economic Community
Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską (od 1993 r.) traité instituant la Communauté Européenne Treaty establishing the European Community
Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej traité instituant la Communauté européenne de l’énergie atomique Treaty establishing the European Atomic Energy Community
Traktat o Unii Europejskiej traité sur l’Union européenne Treaty on European Union
Traktat o Przystąpieniu .... traité d’accession de ... Treaty of Accession of ...
Akt Przystąpienia .... Acte d’accession de ... Act of Accession of ...
Nazwy aktów prawnych Wspólnot Europejskich pisane są małą literą: rozporządzenie, dyrektywa, decyzja, zalecenie itp., niezależnie od tego, czy występują w wyrażeniu, z podaniem pełnego tytułu, czy z numerem porządkowym:
niniejsza dyrektywa cette directive, présente directive this Directive
dyrektywa Rady 85/660/EWG directive du Conseil 85/660/CEE Council Directive 85/660/EEC
d) wyrażenie: „państwa członkowskie” piszemy małymi literami
państwa członkowskie les États membres Member States
21