ONBUDSMAN ONDERZOEK UIT HET JAAR 1993 UIT DOSSIER 1850

Deel 1

De Ombudsman voor de Schadeverzekeraars weet daar al sinds 1993 alles van. En klaagt over deze praktijk Jaar in jaar uit. Geduldig, blijkbaar wachtend op: wat niet gebeurt. Spreekt achtereenvolgens over:"onbillijke situaties" ( verslag over 1993 ) schrijnend" ( idem 1994 ),geen verbetering" (idem 1995), onderzoek verheldering polisvoorwaarden" (idem 1997), gecompliceerde materie" en "gewenst protocol" (verslag over 1998). Hij verwijst sinds het verslag over 1996 eveneens doodleuk naar"commissies" waaruit precies nooit iets belangrijks is voortgekomen alleen dat u brief of e-mail voor kennisnamen is aangenomen heel leuk maar niet het doel. Deze Ombudsman veroordeelde blijkbaar nooit deze uiterst onfrisse massale afscheep methode Met behulp van kleine, achteraf zo blijkt prima ten voordele van verzekeraars uit te leggen, lettertjes. Hij suggereerde in 1997 in strijd met de waarheid die talrijke gedupeerde verzekerden moesten ervaren: dat de bestaande uitkering rechten niet zouden worden aangetast. Slechts een toename van arbeidsongeschiktheid zou volgens hem niet uitgekeerd worden. En spreekt wél over het op andere wijze gemarchandeer met contracten, onwettige keuringen en acceptatie voorwaarden bij wisseling van werkgever en collectief aanvullend WAO,WIA contract. Ook de Helpdesk Gezondheid, werk en Verzekeringen heeft deze verhalen gehoord, genoteerd en zal daarover graag blijven publiceren. Beide organen vragen aan wanhopige gedupeerden eerst naar de betreffende polisvoorwaarde En bevestigen vervolgens doodleuk dat zij bang zijn, dat er geen onrechtmatigheden hebben plaats gevonden En hebben geen oplossing, omdat de beslissingen van de verzekeraar conform de polis voorwaarden zijn. Het einde van deze weerzin wekkende praktijk van verzekeraars laat nog op zich wachten.

WELKE MENSEN RECHTEN ZIJN IN HET GEDING ?

Dit rapport geeft talrijke voorbeelden van betwiste ziekte- of letsel schadebehandeling door diverse functionarissen. De gevolgen daarvan zijn des te ernstiger waar het vrijwel altijd gaat om een patiënt die een afhankelijkheids relatie heeft tot zijn arts en zijn verzekeraar,bij een verzwakte weerbaarheid De manipulaties met behulp van de andragogische wetenschap onder regie van een aantal verzekeraars (bron: Pieter Storms) hebben ook het karakter van het opzettelijk in hulpeloze toestand laten of brengen van patiënt- mede mensen. De inzet daarbij is geld, hoewel dat niet zou mogen prevaleren boven de zuivere beoordeling en behandeling van de patiënt. Met als inzet ook de toekomstige gezondheid van de verzekerde. Met bovendien dreigend nadeel voor de gezondheid en voor het maatschappelijk perspectief op het werk en privé. De afhankelijke en niet (meer geheel) weerbare mens zal in de schadebehandeling bezwaar uiten tegen oneerlijkheid. Tegen overtredingen van algemeen menselijke en beroepsnormen. Als er in antwoord daarop intimidaties of sancties volgen, is de schadevergelijkbaar met die van mishandeling, geestelijke kwelling of misbruik. Na het jaren lang ondergaan, en horen en lezen van anderen valt niet anders dan concluderen, dat deze handelingen een vorm van geestelijke verkrachting zijn van mensen. Gaande weg leidend tot levenslange schade. Een slachtoffer van deze praktijk is vrijwel kansloos om erkenning en recht te krijgen. Het door materiële prikkels insluipend normverval leidt tot excessen. Moeilijk aantoonbaar. Niemand zal ze kunnen en willen geloven. De zware bewijslast en de slopende, eenzijdige rechts praktijk dragen daar ook aan bij. De weg naar en binnen Politie en Justitie is vrijwel onbegaanbaar. Tot heden is de suggestie van publiciteit steeds dezelfde geweest. Tragisch voor de patiënt. Het moet een uitzondering zijn. Overal worden fouten gemaakt’ zijn de gemakkelijke oneliners, die het stelsel matige karakter van deze praktijken in de publiciteit buiten beeld te brengen.

ON GEÏNTERESSEERDE POLITIEK? Deel 2

Waarom informeer je de Politiek niet? Hoorde de auteur al jaren geleden. Hij meende beter te weten. Zijn gevoel zei hem steeds weer, dat zinloos was. Zijn verstand zei het ook: De parlementaire enquêtes, de steeds weer opduikende corruptie schandalen op alle bestuurlijke niveaus. Het veel eerdere boek ‘Uw geld en uw leven’ over de media en de Politiek ‘aan de leiband’ van de verzekeraars had de twijfel bij hem weggenomen. Maar hij wilde ook tegen zijn particuliere raadgevers kunnen zeggen wat hun advies had opgeleverd. Maar hij wilde in zijn verdere leven óók kunnen zeggen dat hij alles heeft gedaan wat hij kon om de beerput te laten uitscheppen. Daarom heeft hij twee kamer fracties Dossier 1850 geschonken. Hij Heeft hij drie andere kamer fracties op de persconferentie augustus 1995 uitgenodigd. Om hen nadere informatie te verstrekken. Hij kreeg niet eens een reactie. Ten slotte schreef de auteur op 13 september 1995 aan alle Ministers, alle Staats secretarissen. En ook aan alle Tweede Kamer fracties. Met een overzicht van de problematiek. Verwijzend naar Dossier 1850 en de mogelijkheid tot uitgebreide nadere informatie. Niemand reageerde. Zelfs geen bevestiging van ontvangst. Wél een brief. Van de Vaste commissie voor Volksgezondheid, Welzijn en Sport:Uw Brief is voor kennisgeving aan genomen. Later zal blijken dat het hier gaat om diepgewortelde misstanden betreft waarvoor de politiek slechts incidenteel en veelal niet meer dan een cosmetische belangstelling heeft.

BIJ JUSTITIE OP TAFEL ?

In twee fasen heeft de auteur dossiers met belastend feitenmateriaal aangeboden aan het Openbaar Ministerie:Op 22 maart 1995 en later uitgebreider op 16 augustus 1995. De informatiepakketten omvatten: het manuscript, later Dossier 1850, gedetailleerde informatie over de slachtoffers, en details over wat hen overkwam. Voorts gegevens van de identiteit van de betrokken functionarissen, en de mensen die zich bereid hadden verklaard om te getuigen En ook een lijst van op dat moment 22 nieuwsberichten en literatuur bronnen, die later is uitgegroeid tot Op 25 september 1995 bleken zijn dossiers bij Justitie … zoek te zijn. Na vele telefoontjes met allerlei functionarissen daar bleken de stukken op 4 oktober eindelijk terecht. Men vertelde op dat moment er spoed achter te zullen zetten. Op 30 oktober schreef Mr. M.E.F.H. van Erve, fungerend Hoofdofficier van Justitie, waarnemend hoofd van het arrondissement parket te s Hertogenbosch in de bronnen … geen strafbare feiten te zien. Of de auteur anders maar aangifte wilde doen! Alsof dit geen gedetailleerde aangifte was! Hij ontving het op het oog ongeopende exemplaar DOSSIER 1850 RETOUR. De aanbiedingsbrieven, met de lijst met gegevens van een aantal bij de laakbare praktijk betrokken functionarissen werden echter niet geretourneerd. Ook bleek, dat de heer van Erve een ander onderwerp vermeldde, dan dat van de aangeboden klachtendossiers en brieven! En kennelijk was geen van de 10 genoemde getuigen gehoord. Het is daarom de vraag, of de onderliggende stukken op de juiste wijze zijn beoordeeld.

Deel 3

GEEN TWEEDE AANGIFTE ?

Klagen over het terzijdeschuiven van de dossiers door Justitie leek weinig zinvol. geeft aan waarom. Nog steeds is er weinig reden om te denken dat het nu beter zal zijn. Er werd geen tweede aangifte gedaan:Een nieuwe (collectieve)

Aangifte zou te veel inspanning vergen. Na de ‘behandeling’ van de gezonden dossiers bij Justitie, kon de dienstdoende Politie ambtenaar op het wijkbureau toch niet het volgende aangifte adres zijnde uitkomsten van de IRT affaire, de ongunstige resultaten in gepubliceerde onderzoeken over het functioneren van Politie in 1995, 1996, 1997 en daarna. Later bleek dat het Amsterdamse Hof met 99% van de klachten vanwege het niet vervolgen van strafbare feiten … niets deed!Weer later, in 1998 bleek - ontkende - verdoezeling van sepots. Het niet-ontvankelijk verklaren of seponeren - al dan niet gepaard gaand met het zoekraken van dossiers - is bij Justitie en Politie een te bekend verschijnsel. Zou de Politie een tweede aangifte al serieus behandelen, grote kans dat die vervolgens zou ‘smoren’ in de hiërarchie Politie justitie. In het beste geval zouden dagenlange en voor de buitenwereld oncontroleerbare verhoren volgen. Niet goed voor de gezondheid! Terwijl er steeds nieuwe aanwijzingen en bewijzen op tafel kwamen van een vermoede doofpot cultuur bij Justitie die nieuwe frustratie besparen.

Talrijke wijzigingen leveren zelfs voor deskundigen problemen op, en versterken willekeur. Deze verstoorde psychische rust, het zelfrespect en het herstel kans van arbeidsongeschikten;Sommige medewerkers van Sociale Diensten hebben de dienst verlaten, omdat zij zich niet langer konden verenigen met de wat zij noemden de Gestapo methoden’;UWV, CWI's, IWI en Reïntegratiebureaus blijken een ongecontroleerd bureaucratisch geheel Wie van de minima- en gehandicapten regelingen gebruik wil maken wordt op mensonwaardige wijze ‘gemangeld en uitgekleed’ in de spreekkamer van de uitvoerders: Er ontstaan kafkaiaanse drama’s, aldus Yolan Koster van de opgeheven Nationale Commissie Chronisch Zieken. Over de oprichting zegt ze: We hadden het gevoel als een soort van aangeklede etalage poppen naar voren te worden geschoven, om wat aan die arme chronisch zieken te doen (25 mei 1999). Het zelfbeeld van deze patiënten wordt door bejegening van politici,journalistiek, uitkeringsmedewerkers en publiek aangetast. Werkgevers en werknemers willen geen verminderd inzetbare collega. Uit de slachtoffer verhalen blijkt uit dossier 1850 steeds weer dat de gebrekkige steun en informatie de lijdensweg, ook voor de huisgenoten, ondraaglijk zwaar maakt. Patiënten raken vrij snel het zicht op de door hen te nemen stappen en op hun rechtspositie kwijt. In een jungle van deskundigen en instanties, die allemaal langs elkaar heen blijken te werken, en waarvan sommigen achteraf niet alleen commercieel, maar ook nog dubieus of zelfs rond uit crimineel blijken te opereren Men probeert erover te spreken, maar wordt met voor de hand liggende ontkennende reacties geconfronteerd. Gevolg schade aan partner Vrijwel allen raken de meeste sociale contacten kwijt Er volgen veel echtscheidingen. Omdat de partner niet wil opdraaien voor de beperkingen. De een wil met het verzet tegen onrechtvaardige behandeling doorgaan, terwijl de partner het niet meer aan kan. steeds meer deskundigen wijzen op later opduikende ernstige psychische en somatische klachten. Die een rechtstreeks gevolg is van het onderdrukken van terechte gevoelens om oneerlijk behandeld te zijn. Zonder dat die oneerlijkheid en het verlies aan arbeidsvermogen ooit erkend wordt. Meerder instantie,letsel verzekeringen,rechtmacht en overheid organen proberen mij en de rest van meer dan 100.000 beroepzieke werknemers op de zelfde manier de vel over de oren te trekken en een derde oor aan te naaien. niets gebeurd volgens het boekje van gerechtigheid vaak worden je rechten

Deel 4

meerdere malen geschonden en politiek stond erbij en keek ernaar en deed 40 jaar helemaal niets. ook al verscheen het voor de commissie van de eerste kamer te den haag blijven rechten van beroepzieke burgers geschonden alles op beroepziekte gebied wordt dan voor kennisnamen aangenomen en beland een stuk verder in de vuilnisbak dat gebeurd er met je brief of E-mail .40 jaar geleden is dossier 1850 opgericht en in het leven geroepen om deze vergrijpen van belang verstrengeling,corruptie van nalatige werkgever,letsel schade verzekeringen

overheid organen aan de kaak te stellen en bloot te leggen en is up to date tot vandaag de dag Slachtoffers van langdurige beroepziekte of blijvend letsel worden vaak dubbel gedupeerd. Omdat ze nul op het rekest krijgen van hun verzekering. Na een onzuivere behandeling van hun schade claims. onderzoeken naar deze vergrijpen worden meestal door belanghebbende verkomen waaronder overheid,verzekering maatschappij de Nederlandse rechten van beroepzieke werknemers op de werkplek worden dagelijks op meerdere fronten geschonden door overheid organen,letsel verzekering maatschappij werkgevers,neurologeninternisten,bedrijf artsen,Nederlands centrum van beroepziekte en krijgen nooit en te nimmer een eerlijk proces,onderzoek of rechtzaak als beroepzieke werknemer hun beklaagt doen bij fractie s van de tweede kamer en de rechtelijke macht en andere verantwoordelijke instantie bewust niets willen ondernemen naar belangen verstrengeling,corruptie in het systeem van de overheid organen en daar buiten,wordt vervolgend bij de tweedekamer fractie s aan horen,zien,en zwijgen beleid gedaan zoals doodzwijgen,bewust negeren,de mond snoeren van beroepzieke werknemers geen duidelijke antwoorden op hun vragen geven het dommerdje spelen. politiek is zich al meer dan 40 jaar in de kern van bewust wat er met beroepziekte gaande is,meestal wordt het nu juist veroorzaakt en in stand gehouden door de politiek patijen die daar baat bij hebben. bent u zich daar enige sinds van bewust dat deze vergrijpen van belangen verstrengelingen en corruptie nu al ruim 40 jaar spelen,en dat er bewust wordt gedaan aan het afscheep praktijken van beroepzieke werknemers in de praktijk en kom je te dicht in de buurt van de waarheid dan wordt je vervolgend vernederd,bedreigt meer dan 100.000 letsel slachtoffers en arbeidsongeschikte met permanent letsel in hun lichaam zijn er terecht van overtuigd te zijn afgescheept. dossier 1850 geeft hier de werkelijke waarheid van weer waaronder: uitgebreide feiten, bewijsstukken,achtergronden en samen hangingen. voor wie merkt hoe het spel wordt gespeeld en zich daartegen wil verzetten vrijwel nooit recht wordt aangedaan,en op deze manier hun rechten worden onderdrukt door de jaren heen geeft dit meestal ook nog psychische druk aan beroepzieke werknemers mee die verkomen had kunnen worden. uitkering gedupeerde die beroepziek zijn geworden, glijden langzaam verder af en wordt afhankelijk van de partner of de bijstand. Het is echter onvermijdelijk dat, bij de beschrijving van op zó grote schaal falende systemen,vooral de negatieve zaken aandacht krijgen. negeren, slachtoffers murw maken Regelmatig slachtoffers voor controle naar huisartsen sturen. Wie erover spreekt wordt niet geloofd. Of als bizarre uitzondering gebrand merkt. De overgrote meerderheid van de gedupeerden blijkt er levenslang het zwijgen toe te doen. Uit onderzoek blijkt dat meerdere verenigingen van beroepziekte en politici al tientallen jaren op de hoogte zijn. wat zich afspeelt in de kern van de problematiek maar zich bewust, afzijdig houden. en zelfs vaak bijdroegen aan het in standhouden van deze dubieuze wet- en regelgeving. Velen meldden hem dezelfde treurige ervaringen. Daarmee ging eindelijk de beerput open zodat er aan erkenning kan worden gewerkt. en hield een logboek bij. Van dag tot dag registreerde hij de gebeurtenissen. En besloot die uit naam van alle andere gedupeerden te publiceren. Zodat hun verhalen niet meer in de doofpot zouden gaan. En er geen nieuwe slachtoffers zouden volgen. Zo ontstond dit rapport. Op basis van wat de auteur hoorde. En las. Wat anderen toonden en toezonden. En wat de media en anderen publiceerden Totdat Dossier 1850 verscheen dacht de auteur een uniek slachtoffer te zijn. Een zeldzame uitzondering. Maarna publiciteit over zijn wederwaardigheden meldden zich

Deel 5

opvallend veel gedupeerden met gelijke weder waardigheden. Tot op de dag van vandaag. Het boek ‘Uw geld en uw leven’ had wonderlijk genoeg dezelfde praktijk al veel eerder beschreven. Ook dat trok veel aandacht, maar er veranderde niets. Het beschreef haarscherp gruwelijke afscheep mechanismen. Inclusieve bewijzen. De praktijk, waar die slachtoffers mee te maken kregen bleek exact gelijk: Zie de vergelijking tussen de praktijk van toen en die van nu in Dossier 1850 Wie door ziekte of ongeval arbeidsongeschikt wordt, is uiterst kwetsbaar in de carrousel van functionarissen en handelingen binnen en buiten de aangesproken maatschappij. Onwetendheid, bureaucratie, onwil, te vaak zelfs kwade opzet van

Verzekeraars zijn al vele jaren bekend uit de media, de literatuur en rechtsprocedures Het bewust negeren, verkeerd interpreteren of verdraaien van feiten Te vaak wordt de kiem daarvoor in een vroeg stadium al gelegd in een foutieve visie door een arts of arbeidsdeskundige. Voorbeelden zijn slechte arbeidsomstandigheden (oorzaak werkgever). Die worden geïnterpreteerd als arbeidsconflict (schuld werknemer). Chronische ziekte of letselschade na ongeval kan over het hoofd worden gezien, genegeerd, of opgevat als verkeerde Beroepskeuze. Behandelende artsen geven op straffe van een tuchtmaatregel geen oordeel meer over het werkvermogen. En zeker niet op papier!Bovendien beperken Arbo en verzekering artsen zich meestal tot hun eigen visie. Uitkering gerechtigden die al langer erkend ziek waren,De meeste slachtoffers zijn zich van de kwetsbaarheid van hun positie bewust. En proberen zich ten koste van hun gezondheid juist zo veel mogelijk te blijven beheersen In die situaties betekent ontslag een psychische klap, terwijl de uitkeringsgerechtigde niet is hersteld. Naast het loon vallen ook de secundaire materiële voordelen weg, terwijl de huishoudelijke kosten er niet lager op worden. Vaak is er ook nog een pensioen breuk. te vaak zwijgende vakbonden en de Politiek. Met weinig kans op succes. Terwijl de gezondheid er niet beter op wordt. Voor het slachtoffer dreigen nieuwe handicaps. In plaats van een passende oplossing het verkomen dat beroepziekte kan ontstaat daar wordt weinig tot niet aan gewerkt

AFZENDER:M.MEIJER >>>> politiek@casema.nl ------- einde bericht -------